Krishnamurti - Eerste vraag- en antwoordbijeenkomst

Krishnamurti Subtitles

BO85Q1 - Eerste vraag- en antwoordbijeenkomst
Bombay (Mumbay), India
5 februari 1985

0:08	Krishnamurti: Het is nog een beetje vroeg, is het niet.
0:22	Er zijn verschillende vragen gesteld - hier zijn ze. Ik heb er nog niet naar gekeken. Het is belangrijk, denk ik, om vragen te stellen. Om echt te duiken in de aard van de vragen, en waarom we vragen stellen, en aan wie we vragen stellen. Stellen we de vraag om van iemand antwoord te krijgen, of stellen we vragen aan onszelf? Wanneer we vragen aan onszelf stellen, hoe diep of oppervlakkig stellen we die vragen aan onszelf? En waar vinden we het antwoord op onze vragen, voor onze problemen, voor onze verschillende complexe manieren van leven? Is het iets buiten ons of is het iets waarvoor we heel diep moeten graven om het te vinden?
2:26	We weten niet welke vragen er zijn. We zullen er dadelijk op ingaan. Is de vraag belangrijk, en ligt het antwoord op de vraag in de vraag zelf? Ik hoop dat we dit snappen. Ligt het antwoord buiten de vraag, of zit het antwoord in de vraag zelf? Begrijp je mijn vraag? En hoe pakken we de vraag aan? Met het verlangen een antwoord te vinden? Met een motief? Of stellen we een vraag zonder een motief? Is dat mogelijk? Ik weet niet of we elkaar begrijpen, doen we dat? Of is het te vroeg in de morgen? Ik hoop dat je goed hebt geslapen.
4:11	We vragen ons af of het antwoord buiten de vraag ligt of in de vraag zelf. Als hij erbuiten ligt en iemand moet hem beantwoorden, dan is de vraag niet belangrijk, maar als de vraag serieus is, dan bevat de vraag zelf het antwoord. Toch? We gaan het ontdekken, want we gaan de vraag onderzoeken, niet het antwoord. Kunnen we ons hierin vinden?
5:11	Stel dat iemand een probleem heeft. We zijn altijd op zoek naar de oplossing van het probleem, het verdwijnen van het probleem. Maar als we de aard van het probleem beginnen te begrijpen, wat de implicaties van het probleem zijn, hoe het probleem is ontstaan en we het probleem onderzoeken - bij dat proces van onderzoek van het probleem zit de oplossing in het probleem. Dat gaan we doen. Is dat goed? We gaan de vraag niet beantwoorden. Waarschijnlijk komt het antwoord vanzelf als we de vraag goed bekijken.
6:32	Eerste vraag: Ondanks al mijn liefde, zorg en aandacht, weet ik niet waar ik tekortschiet in het opvoeden van mijn dochter. Kunt u enig licht werpen op de beste manier om een kind op te voeden.
7:00	Ondanks al mijn liefde, zorg en aandacht, weet ik niet waar ik tekortschiet in de opvoeding van mijn dochter. Kunt u wat licht werpen op hoe het beste een kind op te voeden?
7:25	Toch? Zijn jullie allemaal ouders? Als je dat niet bent wil je er wellicht een, wil je dat misschien worden. We zouden ons samen moeten verdiepen in wat we bedoelen met een kind opvoeden. Wat bedoelen we met opvoeding? We hebben blijkbaar allemaal een goede, opvoeding gehad, en wat hoort een moeder of vader te zijn bij het opvoeden van het kind? Dat is eigenlijk de vraag. Je houdt misschien van het kind of je doet dat niet. Je wilt misschien dat het kind, wanneer het opgroeit, ingenieur wordt of wetenschapper, natuurkundige, of hetzelfde soort carrière krijgt als jezelf. En dat is over het algemeen de ambitie van ouders. Toch? Zien we dit? En de ouders willen over het algemeen dat hun kinderen hun specifieke patroon volgt of een levenspatroon ontwikkelt dat geschikt is voor hun levensonderhoud en ga zo maar door. We zouden dus samen moeten praten over de vraag: wat is onderwijs? Waarom onderwijs zo ongelooflijk moeilijk is geworden. Waarom, als ze opgroeien en als ze het geluk hebben om te kunnen studeren en een titel te behalen, dan een baan te zoeken, te trouwen, kinderen, en het hele circus begint, het gehele probleem begint.
10:14	Dus de vraag is, wat bedoelen we met opvoeding? Is het een holistische opvoeding of alleen beroepsgerichte opvoeding? Snap je mijn vraag? Als ik een kind heb met alle problemen van het opvoeden van een kind, als je genegenheid, tederheid, zorgzaamheid hebt – toch willen we het kind altijd gebruiken als een soort pop – begrijp je wat ik bedoel? Weet je niet wat een pop is? Gebruiken we onze kinderen niet om zelf voldoening te krijgen? Niet? Goh, jullie zijn nogal stil deze ochtend. Ik vraag of we een kind opvoeden zodat het het hele probleem van het leven onder ogen ziet, de hele complexe, verdeeldheid zaaiende manier van leven, of leren we ze een goed geheugen te hebben, zich te herinneren wat ze hebben verzameld in de loop van de 15, 20 of 30 jaar onderwijs en dan die herinneringen te trainen om vervolgens een vaardigheid en een baan te verwerven. En we verwaarlozen volledig de andere kant van het leven, de psychologische kant van het leven. En we vragen ons af: is onderwijs eenzijdig of holistisch? Begrijp je mijn vraag? Toch, meneer?
13:11	Wat is holistisch onderwijs? En wat is gedeeltelijk onderwijs, beperkt onderwijs? Het beperkte onderwijs is wat er nu wordt gegeven - onthouden, onthouden, onthouden, niet leren. Er is een verschil tussen leren en onthouden. Onthouden is nogal, relatief eenvoudig - naar school gaan, alles leren over geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkunde, wetenschap enzovoort, en je leert het uit je hoofd, boek na boek, wat de leraar zegt. Dus het wordt opgeslagen in de hersenen als kennis, verworven via boeken enzovoort. Dat is wat modern onderwijs is. En dat gaat het hele leven door. We vragen ons af, waarom verwaarlozen we het hele gebied van het psychologische veld, wat enorm belangrijk is? Toch? Is ons onderwijs alleen gericht op het verkrijgen van een baan, in je levensonderhoud voorzien, enzovoort, of gaat het erom een mens te helpen hoe hij een leven kan leiden waarin er geen verdeeldheid is, zoals tussen de wereld en het psychologische gebied? Snap je? Is dit mogelijk? Is er een school of universiteit in de wereld waar ze dit doen? Dat wil zeggen, het brein als geheel cultiveren, niet een deel ervan. Begrijpen we elkaar een beetje? We vragen of dat mogelijk is voor de cultivering van het gehele brein, niet een deel ervan.
16:15	Om dit te begrijpen, moeten we onderzoek doen naar de gehele structuur van ons bewustzijn, als je bereid bent je daarin te verdiepen. De spreker - hij zegt dit niet uit ijdelheid of een soort eigenaardigheid - heeft nooit een filosofisch boek gelezen, noch de Gita , Upanishads en de hele handel. Waarom zou je? Waarom zou je opgezadeld worden met alle kennis van wat eerdere schrijvers, eerdere denkers, eerdere mensen die het zogenaamde religieuze hebben meegemaakt - enzovoort, waarom zou je dat allemaal moeten lezen? Want, vragen we, ben jij niet het verhaal van de mensheid? Begrijp je mijn vraag? Ben jij niet de geschiedenis van de mensheid? Begrijp je mijn vraag? Ben jij als mens niet, je bent het boek van de mensheid. Als je weet hoe je dat boek moet lezen dan hoef je geen ander boek te lezen, behalve misschien technologische kennis leren om in je levensonderhoud te voorzien. Denken we een beetje samen?
18:39	Hoe pakken we deze vraag aan, of het mogelijk is om het hele brein te cultiveren? en niet alleen een deel ervan. Dat is de echte vraag van het onderwijs. Is het mogelijk voor het brein, dat meer dan drie en half miljoen jaar heeft geleefd, volgens de laatste wetenschappelijke verklaringen, dat brein dat enorme kennis heeft verzameld, dat brein dat begon met het dier en alle angsten en zorgen van een dier zitten nog steeds in ons bewustzijn. Toch? Nee, je bent het er niet mee eens - ga alsjeblieft niet mee met wat ik zeg. Luister er gewoon naar. Ons bewustzijn, ons brein, bevat alle dierlijke reacties, angsten, dat alles. Dat maakt deel uit van onze erfelijkheid, omdat we van de aap afstammen enzovoort. En dat is onderdeel van ons bewustzijn. Toch? Luister er gewoon naar. Je bent het er misschien niet mee eens, maar kom erachter. Nu, wij zijn getraind, opgeleid om alleen met een deel van de hersenen te functioneren. Dat wil zeggen, het verwerven van heel veel herinneringen, kennis over bepaalde onderwerpen en daarbij hoort discipline, om in je levensonderhoud te voorzien. Toch? Om ingenieur te worden, om een gespecialiseerde wetenschapper te worden, een natuurkundige of psycholoog. We zijn zo getraind, zo opgevoed. En daarom gebruiken we maar een deel van de hersenen. Vanzelfsprekend. En het andere deel, het psychische deel is onontwikkeld, is achtergebleven. Dus ons onderwijs is eenzijdig. Toch? Kunnen we doorgaan?
21:33	De arme moeder heeft deze vraag gesteld, het is nu vrij complex geworden. Dus is het mogelijk niet alleen kennis, geheugen te cultiveren maar tegelijkertijd of op een ander tijdstip ook de gehele psychologische inhoud van een mens te cultiveren, te begrijpen? Want die twee zijn tegelijkertijd aan het werk. Helder? Is dat mogelijk? De spreker denkt dat het de enige juiste vorm van onderwijs is. Niet alleen het ene soort onderwijs, maar om de andere kant te begrijpen - oftewel de psychologische wereld. Jij bent de mensheid, jij bent de geschiedenis van de mens. Je bent het verhaal van de mensheid, natuurlijk, want je hebt geleden, je hebt allerlei problemen doorstaan zoals ieder ander mens, je bent één met de rest van de wereld.
22:57	Er vloog een mooie duif langs.
23:08	Dus kun je het boek lezen van de mensheid, dat jij bent? Begrijp je mijn vraag? Kun je je als mens niet alleen in één richting ontwikkelen, maar ook als mens ben jij de gehele geschiedenis van de mensheid - niet de geschiedenis van koningen en jaartallen en koninginnen, maar de ervaring, het verdriet, de pijn, al dat enorm ingewikkelde van de psychologische wereld – kun je dat boek lezen, zoals je een gewoon boek leest? En we zijn niet in staat om dat te doen omdat we afhankelijk zijn van anderen om dat boek voor ons te lezen. Ik weet niet of je dit allemaal volgt. Toch, meneer? Je was afhankelijk van een goeroe, een priester of een psycholoog – tenzij je neurotisch bent, maar misschien zijn de meesten van ons licht neurotisch. Kunnen we dat boek lezen zonder het te verdraaien? Want als je een goede wetenschapper bent of de beginselen van de wetenschap leert, moet je heel precies te werk gaan, heel helder, door elke betrokken discipline te volgen van dat specifieke onderwerp. Dus op dezelfde manier moet men dit boek lezen zonder enige verdraaiing ervan. Toch? Is dat mogelijk? Is het mogelijk voor ieder van ons om niet afhankelijk te zijn van een ander die je helpt dat boek te lezen, is dat mogelijk, het te lezen zonder enige vervorming? Snap je mijn vraag?
25:44	Zoals je je gezicht ziet in de spiegel wanneer je je haren kamt of je scheert, is er een spiegel waarin alles heel duidelijk en helder wordt weerspiegeld, zodat het boek in de spiegel te zien is? Begrijp je wat ik vraag? Oh mijn god, ga niet slapen, alsjeblieft. Stel dat ik niet weet hoe ik dat boek moet lezen, omdat mijn brein een beetje vervormd is. Mijn vooroordeel, mijn nationaliteit enzovoort - het is vervormd. Daarom kan ik dat boek nauwelijks goed lezen. Dus kan ik vrij zijn van de vooroordelen die ik heb verzameld? Het boek staat misschien vol vooroordelen, waarschijnlijk is dat zo, vol theorieën, veronderstellingen. Dus ik moet het kunnen lezen zonder dat alles, anders kan ik het niet lezen. Toch? Dus is het voor mij mogelijk om vrij te zijn van mijn vooroordelen, meningen, de conclusies die ik onlangs heb verzameld - omdat het boek misschien vol traditie is. Begrijp je? Daarom moet ik vrij zijn van traditie zodat ik die traditie kan lezen. Heb je dit begrepen? Ja? Het is best interessant als je je hierin verdiept.
28:03	Ik beantwoord de arme vrouw. Ze houdt van haar kind. Ze wil haar dochter zorgvuldig grootbrengen, een goede opleiding geven, en tijdens de educatieve periode krijgt ze alle onzin van de samenleving mee. Toch? Ze krijgt allerlei - je weet wel wat er in de wereld gebeurt, ik hoef daar niet helemaal op in te gaan. En ze wil weten wat ze moet doen. We zullen eerst de vraag afmaken: 'wat moet ik doen?'
29:13	Houden we echt van het kind? Houd je echt van je dochter, je zoon? Wat betekent die liefde? Als je echt heel veel van je dochter of je zoon hield, zou je dat kind dan laten opgroeien en gevangen worden in deze vreselijke, krankzinnige wereld vol conflicten? Zou je je zoon in het leger laten gaan als je echt van hem hield? Een ander gaan vermoorden, verminkt worden? We werden eens naar een ziekenhuis gebracht in Amerika door een zeer bekende arts. Het was een ziekenhuis waar maar heel weinig mensen naartoe gaan - maar weinig mogen komen. En er waren daar mensen zonder armen en benen, zonder ogen, verbrijzelde gezichten, scheef, gewond - een verschrikkelijk gezicht. Dat is het resultaat van oorlog. En hun moeders hebben gezegd: we hielden van onze kinderen, en daar komen ze terecht, in dat ziekenhuis. Ik vraag me af of je dit allemaal beseft. Sommige waren doorgedraaid, in dwangbuizen gestoken.
31:43	Dus wat bedoelen we met liefde? Wil je dat zij, je kinderen van wie je houdt, deze krankzinnige wereld betreden? Het is een enorm probleem, dit. Maar je moet deze wereld wel betreden. Je moet een beroep hebben. Je moet in je levensonderhoud voorzien. Je kunt je niet zomaar terugtrekken omdat jij de wereld bent. Dus vraagt de moeder, wat moet ik doen, wetende dat de samenleving zo corrupt is, zo buitengewoon onevenwichtig. Iedereen zorgt voor zichzelf - eigenbelang. En de moeder, wat moet zij doen, of de ouder? Dus stopt liefde na een bepaalde leeftijd? Je hebt je kind naar school gestuurd, door laten leren en misschien naar een universiteit als je geluk hebt, als je genoeg geld hebt, en je laat hem gaan. Je laat hem trouwen, een gezin stichten. Toch? Dat is waar de meeste ouders zich druk over maken. En dat heet liefde. En we vragen ons af of dat wel liefde is. Ik zeg niets denigrerends of onbeleefd of niet respectvol, maar ik vraag me af, we vragen ons af of dat liefde is. Als je echt, diep liefhad, betekent dat iets heel anders. Er kan geen liefde zijn als er eigenbelang is. Toch? Dit is een feit. Als ik me de hele tijd zorgen maak over mezelf, en dat doen we, hoe kan er dan liefde zijn? Je mag erover praten, het romantiseren, ga naar de bioscoop en zie al die onzin over liefde en seks en al die zaken. Dus men moet ingaan op de vraag wat liefde is, wat is onze relatie tot het kind, wat is onze relatie tot de wereld enzovoort. Dat is één kant ervan.
35:36	En we hebben het erover of je het verhaal van de mensheid kunt lezen, het boek dat je bent – als ik dat woord mag gebruiken – kun je dat boek lezen? Niet alleen het begin van het boek, het eerste hoofdstuk of een paar regels ervan maar doorgaan tot het einde ervan. Het is alleen mogelijk in de spiegel van relaties. Toch? Omdat je in die spiegel van relaties ziet wat je bent, je reacties en antwoorden, niet alleen biologische reacties maar ook alle andere reacties van ambitie, hebzucht afgunst, vleierij, belediging, de hele inhoud van je bewustzijn wordt onthuld als je erg waakzaam bent, heel nauwkeurig kijkt zonder enige vervorming. Dan is het een beweging, een holistische beweging, je leert over een bepaald onderwerp en dat onderwerp heeft zijn eigen discipline, zoals wiskunde enzovoort, en ook, zoals men in het leven altijd met alles verbonden is – ik ben verbonden met jou, ik ben verbonden met een ander - dus het kijken in die spiegel, zeer zorgvuldig bekijken zonder enige vervorming dat vereist enorme interesse en energie. Kan dat allebei gebeuren? Begrijp je mijn vraag? Dat is echt onderwijs. Dan hoef je geen enkel boek over de psyche te lezen. Je kunt veel boeken over andere dingen lezen.
38:18	Tweede vraag: Hoe komt het dat we de aandacht niet langer dan een paar minuten kunnen vasthouden?
38:36	Hoe komt het dat we de aandacht niet langer dan een paar minuten kunnen volhouden?
38:49	Stel jezelf die vraag.
38:57	Allereerst, waarom wil je altijd met iets doorgaan? Je wilt altijd plezier hebben. Je wilt bevrediging. Je wilt dat bepaalde conclusies voortduren. Je wilt dat bepaalde relaties blijvend zijn, onderhouden worden, gekoesterd. Waarom dit verlangen naar continuïteit? Begrijp je mijn vraag? Je wilt de aandacht volhouden - waarom? Omdat iemand je heeft verteld dat aandacht erg belangrijk is? Of heb je zelf de aard van aandacht ontdekt? Daarom moet je je verdiepen in wat onoplettendheid is. Snap je? Het is niet belangrijk wat aandacht is maar wat onoplettendheid is, niet aandachig zijn. Toch? We hebben de twee verdeeld. Geen volledige aandacht hebben en ook het ontbreken van aandacht,, wat onoplettendheid is, er niet bij zijn. Wat is nu belangrijk? Belangrijk in de zin van, waar zullen we naar kijken? Is niet de onoplettendheid belangrijker dan aandacht? Ben je het daarmee eens? Want als ik begrijp wat onoplettendheid is, dan is er aandacht. Dus wat is niet opletten?
41:47	We hebben het er nu samen over, let je altijd op of slechts een deel van de tijd? Alsjeblieft, kijk er gewoon naar, antwoord, bekijk het zelf, ga er voor jezelf op in. Geef je echt je aandacht aan wat er nu wordt gezegd, of maar een paar seconden of een paar minuten en word je dan door iets anders afgeleid? Is er een blijvende aandacht? Natuurlijk niet. Het is dus belangrijk om te begrijpen waarom er onoplettendheid is.
42:49	Is er zoiets als onoplettendheid? Begrijp je mijn vraag? Ben je geïnteresseerd in dit alles? Onoplettendheid is afleiding. Toch? Dat wil zeggen, wat je afleiding noemt. Is er überhaupt afleiding? Ik wil ergens aan denken en dan gaat diezelfde gedachte weer naar iets anders, en naar iets anders gaan noem ik afleiding. Toch? Is het denken zelf niet een afleiding? Ik vraag me af of je dat ziet. Ik wil me op dit onderwerp concentreren en dat kan ik maar een paar minuten doen en dan gaat de gedachte naar iets anders, en het denken aan iets anders, in plaats van waar ik aan zou moeten denken, wordt afleiding genoemd. Maar als ik het geen afleiding noem, maar het volg. Begrijp je dat? Ik concentreer me op het lezen van een hoofdstuk en ik kijk, ik zie dat die gedachte ook naar iets anders gaat. Dan zeg ik, dat is een afleiding. Maar ik zal het geen afleiding noemen. Voor mij persoonlijk bestaat dat helemaal niet. Voor mij is er geen afleiding, omdat ik volg wat jij afleiding noemt. Ik zeg niet dat ik dit hoofdstuk of deze paar regels moet lezen, maar in welke richting het denken ook beweegt, kijk ernaar, zodat er geen gevoel van afleiding is, wat betekent dat er geen verdeeldheid is. Ik vraag me af of je dit ziet. Zodat er waarnemen is, aandacht en geen aandacht. Dan is geen aandacht wel aandacht. Ik vraag me af of je dat ziet.
45:35	Kijk hoe we worden afgeleid door woorden. Het woord afleiding is een zeer destructief proces, omdat je je ergens op wilt concentreren en daarom weggaat van dat wat afleiding wordt genoemd. Het denken is altijd in beweging. Het staat nooit stil. Het is altijd aan het werk of je nou slaapt, of je wakker bent of dagdroomt of het een of ander doet, het is in actie, het is in beweging. En denken is een materieel proces. Ik vraag me af of je dit begrepen hebt. Want denken is gebaseerd op geheugen, ervaring, kennis en dat is opgeslagen in de hersenen en de hersenen bevatten miljoenen en miljoenen cellen en die cellen bevatten herinneringen. Dit is een wetenschappelijk feit. En ze zijn altijd in beweging. Dus je begint te ontdekken dat het brein zijn eigen ritme heeft, niet het ritme van gedachten. Ik vraag me af of je het volgt. Ik zal daar niet allemaal op in gaan. Nu vragen we of het mogelijk is te kijken. Te kijken, om de hele tijd volledig te kijken. Dat is eigenlijk een andere vorm van vragen of ik aandacht kan vasthouden. Komt aandacht tot stand door moeite? En als je moeite doet, is dat aandacht? Dat wil zeggen, aandacht oefenen. Prachtig idee. Dag in dag uit oefenen, je lichaam bekijken, de bewegingen, het hele spel dat je speelt, en aan het eind zeg je, ja, ik heb aandacht aangeleerd. Is aandacht een vorm van in je geheugen opslaan wat aandacht is? Begrijp je mijn vraag? Wordt aandacht aangeleerd door oefening, door verschillende vormen van psychologische training, of is er alleen aandacht - geen onoplettendheid. Als je onoplettendheid begrijpt, is er aandacht. En het wordt nooit vastgehouden. Waarom zou je altijd aandachtig zijn? Dan kun je naar de sterren kijken. En ook dat vraagt aandacht. Er is dus geen afleiding.
49:57	Vraagsteller: Sorry Krishnaji, een korte vraag... (onverstaanbaar)
50:03	K: Wat, meneer? Ik zou graag uw vraag willen begrijpen, meneer, het is niet helemaal duidelijk.
50:25	V: Hij wil u een vraag stellen.
50:27	K: Ga uw gang, meneer.
50:31	V: (Onverstaanbaar)
50:50	K: Wat zegt u, meneer?
50:53	V: (Onverstaanbaar)
51:06	V: Kun je jezelf leren kennen, als er niemand is met wie je een relatie hebt?
51:10	K: Ah, wanneer je met niemand een relatie hebt, is het dan mogelijk jezelf te kennen? Is dat de vraag, meneer? U hebt de vraag gesteld, mag ik erop ingaan? Bent u helemaal alleen? V: Ja.
51:33	K: Nee, meneer, wacht even. Weet u wat dat woord 'alleen' betekent? De etymologische betekenis van dat woord 'alleen' is 'allemaal één'. Wacht, meneer. Ik maakte maar een grapje. Ik speel alleen met dat woord, vergeef me. Zijn we alleen? Of sta je altijd in relatie tot iets? Het is misschien niet je vrouw of man, je bent misschien vrijgezel, maar je bent verbonden. Je bent verbonden met de natuur, waarvan jij deel uitmaakt. Je bent verbonden met de wereld. Je bent verbonden met je moeder, met je vader enzovoort. Er bestaat geen enkel wezen op zichzelf. Misschien sta je biologisch op jezelf, ben je fysiek niet verbonden, maar psychologisch ben je verbonden met de hele mensheid. En dan zeggen we tegen onszelf dat we eenzaam zijn, ik bedoel alleenstaand, met alle problemen die dat met zich meebrengt. Dan probeer ik een relatie te hebben met een ander en blijf toch op mezelf. Begrijp je? Ik mag dan trouwen, kinderen krijgen, naar kantoor gaan en al het andere, maar ik blijf op mezelf omdat ik mijn ambitie najaag, enz. Dus er is geen persoon in de wereld, ook niet de eenzame kluizenaar – hij is verbonden, verbonden met het verleden, de traditie, met alle kennis die hij heeft verworven, enzovoort, enzovoort.
54:08	Derde vraag: Hebben leed en vreugde enige relatie met het vorige leven en de daden van het huidige leven?
54:22	Hebben leed en vreugde enige relatie met het vorige leven en de daden van het huidige leven?
54:35	Je hebt het over reïncarnatie, nietwaar? En dat ligt ook besloten in het woord 'karma' – oorzaak en gevolg. Karma, zo is mij verteld, de grondbetekenis van dat woord is actie. Mogen we serieus op deze vraag ingaan, wil je erop ingaan? Niet dat de andere vragen niet serieus waren.
55:15	Wat is actie? Actie betekent handelen. Niet ik heb gehandeld of zal handelen. Actie betekent nu. Toch? Actie betekent, voor de meeste mensen, een herinnering uit het verleden, een motief of een toekomstige intentie of een toekomstig ideaal enzovoort. Ofwel het verleden bepaalt de actie, of de toekomst bepaalt de actie. Dat is dus geen actie. Ik vraag me af of je dit ziet. Actie betekent het doen, het actieve heden. Maar het actieve heden wordt ontkend als je een motief hebt, een reden voor actie en een toekomstige actie. Dus je bent eigenlijk, wanneer je afhankelijk bent van de toekomst of het verleden, niet in actie. Ik vraag me af of je dit ziet. Voor de meesten van ons is handelen gebaseerd op het geheugen, op een motief – laten we daar heel duidelijk en eerlijk over zijn. Ik vlei je omdat ik iets van je wil, ik hou van je omdat je me iets hebt gegeven, enzovoort - je speelt dit spel.
57:13	Nu, de vraagsteller vraagt: heb ik eerder op deze aarde geleefd en omdat ik de dingen in het vorige leven niet goed heb gedaan, lijd ik nu, en als ik begrijp wat nu de juiste actie is, heb ik in het volgende leven een betere kans, een beter huis, een betere vrouw, betere koelkasten. Nu, dit is echt een zeer serieuze vraag. Ik weet niet of we hierop in moeten gaan.
58:10	Wat is het zelf, wat is het 'ik' dat zegt, ik moet doorgaan? Dat er een continuïteit is van het verleden door het heden naar de toekomst. Dat is één ding. Het andere is de oorzaak. Oorzaak-gevolg, wat deel is van karma. Ik heb bepaald zaad gezaaid, goed of slecht, en dat komt tot bloei, ruikt slecht of goed, en dat is het gevolg. Nu, is oorzaak blijvend en het gevolg ook blijvend? Of het gevolg wordt de oorzaak. Toch? En dat heeft een ander gevolg, wat dan de oorzaak wordt. Dus oorzakelijkheid is een beweging. Toch? Ik vraag me af of je het begrijpt. Het is best interessant als je er heel zorgvuldig op ingaat. De oorzaak is, ik lijd aan een ziekte, een van de oorzaken, ik lijd - stel dat ik een slechte maag heb omdat ik het verkeerde eten heb gegeten, te veel heb gedronken enzovoort. Dus als ik niet goed eet, is het gevolg pijn. Dan zeg ik dat pijn onder controle moet worden gehouden. Ik neem een pil. Maar de oorzaak duurt voort, omdat ik het verkeerde voedsel eet. Er is dus de continuïteit van oorzaak en een oppervlakkig gevolg. Toch? Maar als ik de oorzaak zie, zoals het eten van verkeerd voedsel, verander ik dat, en het gevolg is gezondheid. Gezondheid is niet een resultaat. Het is goed leven. Ik weet niet of je dit alles volgt. Dit is allemaal logisch. Dus de oorzaak is nooit permanent, ook het gevolg niet. Het gevolg wordt de oorzaak en dus is het een keten, het is een beweging. En de vraag is eigenlijk - als je geïnteresseerd bent - of deze beweging kan stoppen. Begrijp je? Deze beweging, die oorzaak-gevolg is, gevolg wordt de oorzaak enzovoort, en deze beweging is van tijd, natuurlijk. Toch? Dus vraag ik me af, moet er een oorzakelijk verband zijn voor actie? Toch? Jullie zien er allemaal zo slaperig uit.
1:01:50	Is er een actie, per se, op zichzelf, niet voor iets? Om dat te begrijpen, moet ik ingaan op het vraagstuk van beloning en straf. De mens leeft volgens dit principe – beloning en straf – zoals alle dieren. Toch? Als je ooit een hond hebt gehad, beloon je hem als hij iets goed doet. Als je zegt, kom hier, en je traint hem geleidelijk, door beloning en straf, je geeft hem een koekje als hij naar je toe komt, en je geeft hem geen koekje als hij dat niet doet. Dus hij leert afhankelijk te zijn van beloning en straf, en gaandeweg, als je zegt kom hier, dan doet hij dat. Volg je het? En wij werken volgens hetzelfde principe. Ik heb in dit leven of een vorig leven niet goed gedaan, ik betaal er nu voor, maar het volgende leven zal ik worden beloond als ik me netjes gedraag. Toch? Dus het is beloning en straf, hetzelfde principe. Kun je nu handelen, leven zonder motief, zonder dit principe van beloning en straf? Ga erop in, heren, kijk wat de implicaties ervan zijn. Niet van reïncarnatie, daar zullen we later op ingaan. Dat is een zeer onbeduidende zaak, althans voor de spreker, het is onzin, daar ga ik nu niet op in. Want men moet ingaan op de vraag, wat continuïteit is, wat eindigt er en wat is het dat doorgaat. Begrijp je? Het houdt deze drie dingen in, wat tijd kost om op in te gaan. We zullen dat in de volgende twee gesprekken doen.
1:04:08	Dus vragen we, is er een handeling zonder oorzaak? Ga erop in, kijk hoe buitengewoon interessant het is, niet alleen of je in reïncarnatie gelooft, dat is nogal dwaas, maar om een actie te ontdekken die geen oorzaak heeft, die geen motief heeft, die geen eigenbelang kent. Als er eigenbelang is, is het beperkt. Als er een motief is, is dat wederom verdere beperking. Actie is dus nooit compleet en brengt daarom problemen met zich mee, zoals u doet in politiek. Dus vraag ik, is er een actie per se, op zichzelf? Dat is er, en dat is liefde. Liefde heeft geen motief. Liefde heeft geen beloning in zich noch straf - het is liefde. Als er die kwaliteit van liefde is, is er juist handelen. Juist handelen komt niet voort uit slim denken. Juist handelen vindt plaats wanneer er een gevoel van holistische liefde is - ik kan van mijn vrouw houden en ik kan van de mensheid houden, want het is liefde. Geen liefde voor de één, terwijl je anderen die liefde onthoudt. Ik vraag me af of je dit begrijpt. Dat is echt medeleven. En als er dat medeleven is, is er intelligentie. En die intelligentie heeft geen tegendeel.
1:07:02	Vierde vraag: Is het mogelijk om met al je zintuigen - ogen, oren, hersenen, enzovoort, tegelijkertijd bewust te zijn?
1:07:15	Is het mogelijk om met al je zintuigen – ogen, oren, hersenen, zenuwen, etc. tegelijkertijd bewust te zijn? Alles is mogelijk. Maar hoe functioneren wij als mens? Met al onze zintuigen of alleen een gedeelte van onze zintuigen? Begrijp je mijn vraag? Zintuigen zijn heel belangrijk, nietwaar, anders zou je niet kunnen leven, aanraken, voelen, proeven, zien, kijken enzovoort enzovoort, horen, met alle zintuigen volledig ontwaakt. Maar onze zintuigen zijn dat niet. Ze zijn slechts gedeeltelijk wakker. Omdat het een van de dogma's van religies over de hele wereld is geweest om je zintuigen te beheersen. Om je zintuigen te beheersen, zodat je energie hebt voor God. De seksuele zintuigen, de zintuigen van het gehoor – luister nergens naar wat niet in het boek staat. Toch? Luister nergens naar, want het kan argwaan, twijfel, vragen oproepen, dus je luistert niet. En nog iets interessants, is het je opgevallen? Die mensen die volgens het boek leven - moslims en christenen – zijn erg onverdraagzaam, bekrompen. Ik hoop dat u het niet erg vindt dat ik dit zeg. En degenen die veel boeken hebben, zoals hindoes, maken er een spel van. Ze zijn niet zo fanatiek, ze zijn tolerant, ze absorberen, en ze beschouwen die absorptie als een groot vermogen, wat het niet is, gewoon onverschilligheid. Is het dus mogelijk om tegelijkertijd bewust te zijn met alle zintuigen .
1:10:12	Heb je met al je zintuigen een zonsondergang opgemerkt? Heb je met al je zintuigen de beweging van de zee, het blauwe licht en de beweging van een golf opgemerkt? Dat heb je niet. Heb je je vrouw met al je zintuigen gadegeslagen? Nee. Wat gebeurt er nu als je met al je zintuigen kijkt? Je kunt die vraag niet beantwoorden, omdat je het nog nooit hebt gedaan. We moeten dus niet zeggen wat er gebeurt als alle zintuigen wakker zijn en volledig functioneren, maar waarom reageren we altijd gedeeltelijk, behalve misschien seksueel, altijd gedeeltelijk reageren - waarom? Begrijp je? Gedeeltelijke reacties van de zintuigen - waarom? Is het dat we belang hebben gehecht aan een of twee zintuigen? Ik stel u die vraag. Of we hebben hier niet eens over nagedacht. Dus als we ons bewust beginnen te worden van onze zintuigen, niet het ene zintuig verkiezen boven het andere zintuig, maar zonder keuze bewust zijn van de hele beweging van zintuigen, niet één deel ervan, maar kijken naar onze reactie op elk zintuig, de smaak, het gehoor, het zien, het ruiken, het voelen - dat alles. Dat is ons leven. We leven van gewaarwording. Toch? En het denken neemt de gewaarwordingen over. Is dat je niet opgevallen? Ik wil hier niet op ingaan, maar het maakt niet uit, laten we erop ingaan.
1:13:03	Je ziet iets moois in de winkel, een mooi overhemd of een mooie sari, of wat je ook ziet in de winkel, prachtig. Er is een waarneming, zien, de winkel binnengaan, het aanraken, wat een gewaarwording is, het zien, contact, gewaarwording. Dan komt de gedachte en zegt: wat leuk om dat overhemd te dragen, het ziet er mooi uit. Toch? Dus het denken creëert het beeld van jou in dat overhemd of die sari. Toch? Dan wordt het verlangen geboren. Ik vraag me af of je de opeenvolging hiervan begrijpt. We vechten altijd tegen verlangen. De religies over de hele wereld zeggen: onderdruk het verlangen, vecht er niet tegen, maar onderdruk het, zorg dat je het kwijtraakt. Dat kan niet. Verlangen naar God is hetzelfde als verlangen naar een overhemd – sorry – want beide zijn gebaseerd op verlangen. Dus zien, contact, gewaarwording, en het denken niet toelaten - pas op, dat kun je niet - maar zie de waarheid, op het moment dat de gedachte komt en een beeld vormt wordt het verlangen geboren, wat een feit is, een eenvoudig, waarneembaar, dagelijks feit. Nu zijn gewaarwordingen normaal, gezond, anders zou je dood zijn. En om heel zorgvuldig te kijken, zodat het denken geen beeld vormt. Begrijp je? En het denken geen beeld te laten vormen vanuit de gewaarwording. Ik vraag me af of je dit begrijpt. Ik zie dat overhemd in de winkel. Dan ga ik naar binnen en raak het materiaal aan en zeg, wat een mooi materiaal, met de hand gemaakt. En dan komt er een gedachte opzetten dat zegt, hoe leuk zou het zijn als ik die had. Ik zal het aandoen. Mooi blauw. Toch? En wanneer het denken het beeld vormt, dan ontstaat verlangen. In de gewaarwording zit nog geen verlangen. Natuurlijk, want het is een gewaarwording. Ik vraag me af of je dit ziet, het is echt belangrijk. Dan word je gewaar van de gedachte die opkomt en er vorm aan geeft vanuit die gewaarwording, en er een beeld van vormt, en dan is er het conflict van verlangen. Is er nu een waarneming, die omvattend, helder en correct moet zijn, zonder enige vervorming, zonder enige dwang, waardoor je het denken ziet? Volg je dit? Laat het denken niet onmiddellijk reageren, zodat er een tussenruimte ontstaat. Dit vergt echt enorme... snap je? Doe het, doe het en zie wat er gebeurt.
1:17:17	V: Mag ik een vraag stellen?
1:17:22	K: Ja, meneer.
1:17:24	V: Een vraag die aansluit bij wat u hebt gezegd, waarom elke gewaarwording of reactie van de hersenen altijd in termen van een gedachte is. Waarom elke sensatie of elke reactie van de hersenen altijd in termen van een gedachte is.
1:17:41	K: Wat is de vraag? Ik heb de vraag niet begrepen. Waarom verandert alles in denken?
1:17:54	V: Waarom elke gewaarwording in gedachten verandert.
1:17:57	K: Ik weet het, dat is wat we zeggen. Elke gewaarwording - waarom de gedachte elke gewaarwording verstoort. Toch?
1:18:07	V: Ja, dat is de vraag.
1:18:14	K: Waarom denkt u dat het zo is? U beantwoordt die vraag. Vraag het me niet, ik vertel het u later. Stel geen andere of nog een vraag - ontdek het. Je bent zo lui, dat is het. We leven via het denken. Dat is het enige instrument dat je nu hebt. En het denken heeft de prachtigste dingen in de wereld gecreëerd. Het denken heeft een enorme chaos in de wereld veroorzaakt, namelijk oorlog, gescheiden naties, gescheiden economie. Het denken heeft religies gecreëerd en de religies gescheiden. Dus het denken heeft in de ene richting enorme schade aangericht en in de andere richting veel goeds, zoals sanitaire voorzieningen, communicatie, geweldige chirurgie. Heb je dat gezien, ze hebben een kunsthart uitgevonden en hebben dat geïmplanteerd enzovoort. Ze doen ongelooflijke dingen. Dus denken is de wijze waarop we leven. En dat denken is zeer beperkt, daarom creëert het chaos in de wereld.
1:20:04	We vragen nooit, is er een ander instrument, is er een andere waarneming die niet het denken is? Toch, meneer? Nu, dat vereist heel veel onderzoek, niet alleen verbaal, maar het ook doen. Er is dat instrument dat inzicht is, waarin geen herinnering, geen tijd, geen toekomst is, het is onmiddellijke waarneming. En die perceptie is actie, onverdeeld. Ik ga er nu niet op in, want dat duurt te lang.
1:20:54	V: (Onverstaanbaar)
1:20:56	K: Meneer, ik heb hier een vraag.
1:21:06	V: Kunnen we door enige inspanning uit deze gedachtewereld komen?
1:21:19	V: Kunnen we met moeite uit de wereld van het denken komen?
1:21:24	K: Nee. Kun je met moeite uit de wereld van het denken komen? Kun je met moeite uit de wereld van het denken komen? Toch? Wie levert de inspanning? Is degene die de inspanning levert niet ook het denken dat zegt, als dit me lukt zal ik een betere beloning krijgen. Zie je, we stellen deze vragen zonder er zelf over na te denken. En de spreker gaat je niet helpen. Hij wil je niet helpen. Maar we kunnen het er samen over hebben. We kunnen samen een dialoog voeren, zodat we allebei duidelijk hetzelfde zien.
1:22:34	Vijfde vraag: Ik volg geen doctrines en geboden van goddelijke zielen, dus ik ben bang dat ze mij iets aan zullen aandoen. Ik voel me altijd onrustig en leef in een angstige toestand. Begeleid me alsjeblieft en geef me advies.
1:23:00	Ik volg geen enkele doctrine en geboden van goddelijke zielen, en ben bang dat ze mij iets slechts zullen aandoen. Goddelijke zielen die u iets slechts aandoen? Ik voel me altijd onrustig en leef in een angstige toestand.
1:23:38	Meneer, we hebben de vreemdste ideeën - misschien zijn ze pathologisch en neurotisch - dat slechte, boze geesten ons controleren, ons vormen, ons vertellen wat we moeten doen. En er zijn goede zielen, goddelijke zielen die zeggen: doe dat niet. Die het tegenovergestelde van de boze vogels adviseren. Waarom zijn we zo bang voor vervloekingen van sommige mensen, die mij psychologisch kwaad doen, voor zwarte magie? Je weet wel, die gehele duistere kant van dit land. Je kent het maar al te goed, de duistere kant van dit land. Niet dat de andere landen geen duistere kanten hebben, maar het is niet zo uitgesproken. Waarom zijn we hier altijd in verstrikt, iemand die me kwaad doet? Doe jij anderen geen kwaad? Doe je geen kwaad aan die arme mensen die maar één maaltijd per dag krijgen?
1:25:18	Meneer, eigenlijk gaat de vraag hierover, goed en kwaad - toch? Laten we het bij dat simpele houden. Het goede en het slechte, de edele en de onedele, enzovoort. Is goed gerelateerd aan het slechte? Voorzichtig nu, zoek het uit. Is het goede gerelateerd aan het slechte? Als het verband houdt, is het niet goed. Toch? Dus wordt het goede opgeroepen door het denken? Voorzichtig. De maatschappij zegt: dit is goed. De geboden zeggen: doe dit niet, doe dit niet, doe dit niet, doe dit niet. En religies over de hele wereld leggen een morele manier van leven vast: niet doden, niet stelen, doe dit niet, doe dat niet - alle religies hebben dat gedaan. En we doen precies het tegenovergestelde van dat alles. 'Niet doden' - wij doden. 'Bedrieg niet' - we bedriegen. 'Meet niet met twee maten', enzovoort - we doen allemaal het tegenovergestelde. Dus waarom maak je je druk over geboden, of ze nu goddelijk zijn of niet, of ze rechtstreeks uit de mond van het paard komen - je kent die uitdrukking? Oké, ik zal die niet gebruiken. Rechtstreeks van een heilige of een god – waarom aanvaarden we deze geboden? Het lijkt zo absurd. Wat betekent dat je probeert te leven naar iets dat niet natuurlijk is. Dus waarom veranderen we niet wat natuurlijk is? Niet door geboden op te volgen. Ik ben hebzuchtig - oké, ik ben hebzuchtig. En ik ben ook jaloers en al de rest. Ik ben jaloers, wat deel uitmaakt van hebzucht. Ik ben graag jaloers, wat is er mis mee? Maar het gebod zegt: wees niet jaloers. Kijk niet naar de vrouw van een ander, enzovoort, en ga zo maar door. Waarom ben ik hebzuchtig? Dat is mijn probleem, niet het probleem van iemand anders. Dus waarom ben ik hebzuchtig? Omdat het mijn hele opvoeding is om meer te hebben, meer, meer, meer geld, meer dit, meer dat. Toch? Is dat niet zo? Hoe meer hoe beter, wat vergelijken betekent, wat meten betekent. Toch? Afmeten: ik vergelijk mijzelf met jou, je bent slim, intelligent, mooi enz. - ik niet. Dus in vergelijking met jou word ik saai. Als ik mezelf niet met jou vergelijk, ben ik dan saai? Ik ben wat ik ben. Ik kan vandaaruit bewegen. Maar als ik mezelf altijd met jou vergelijk, dan raak ik uitgeput, vecht ik met je, word jaloers. Ik ga dus helemaal niet vergelijken. Heb je dat ooit gedaan? Vergelijk jezelf nooit met iets.
1:29:26	Je weet wel, als je ooit in musea bent geweest, aan de ene kant hangt Michelangelo en aan de andere kant een ander - enzovoort. Kun je naar dat schilderij kijken zonder het te vergelijken met een ander schilderij? Kun je dat schilderij zien - een heel oud schilderij - ernaar kijken zonder enige afleiding, wat vergelijken is. Kijk er gewoon naar. Kun je naar je vrouw en jezelf kijken zonder vergelijking? Heb je dit ooit geprobeerd, ooit gedaan? Om een leven te leiden zonder enige vorm van vergelijking. Dat is echte vrijheid, het begin van vrijheid, wanneer er geen maatstaf is dat je iets wordt - behalve in de zakenwereld misschien. Maar dat er van binnen, psychologisch gezien geen enkele maatstaf is. Wat betekent dat je niet steeds beter wordt in geweld. Wat we geweldloosheid noemen. Ik vraag me af of je de ironie hiervan inziet. Steeds beter in geweld, dat is wat jullie allemaal doen. Dus als het brein, dat geconditioneerd is om te meten, om te vergelijken, dat volledig opzij kan zetten, dan is er die kwaliteit van vrijheid. En alleen als er die diepte van vrijheid is of gewoon vrijheid, dan zit daar ook liefde in. Het is niet dat je gewoon vrij bent, dat is onzin. Wanneer je je ervan bewust bent dat je vrij bent, ben je niet langer vrij. Als je zegt: 'Ik weet het', weet je het niet meer. Begrijp je dit allemaal?
1:32:13	We kunnen beter stoppen - sorry.