Krishnamurti Subtitles home


BO85T4 - Is er een meditiatie die niet door het denken wordt teweeggebracht?
Vierde openbare toespraak
Bombay (Mumbai), India
10 februari 1985



0:19 Krishnamurti: Ik hoop dat jullie het kunnen horen. Is het nu duidelijk? Ja? Mooi.
0:42 Zou je de camera weg willen halen? We hebben veel te bespreken vanavond en we gaan niet terug om te herhalen wat we gezegd hebben gedurende de laatste drie gesprekken. Gisteravond spraken we over verdriet en de beëindiging van verdriet. Met het einde van verdriet is er hartstocht. En maar weinigen onder ons begrijpen dit of gaan dieper in op het vraagstuk van verdriet. Is het mogelijk om alle verdriet te beëindigen? Dit is een vraag die gesteld is door alle mensen, misschien niet zo bewust, maar diep van binnen willen ze uitzoeken, zoals we allemaal willen, of er een eind is aan het menselijk lijden en pijn en een eind aan verdriet. Als er geen eind komt aan verdriet dan kan er geen liefde zijn. En door heel serieus op deze vraag in te gaan: als er verdriet is, is dat een grote schok voor het zenuwgestel als een klap voor het hele fysieke en psychologische wezen en over het algemeen proberen we hieraan te ontsnappen door gebruik van drugs of drank en allerlei vormen van religieuze uitvluchten, of we worden nogal cynisch, of accepteren de dingen zoals ze zijn - onontkoombaar. En om heel diep en serieus in te gaan op deze vraag, is het mogelijk hier helemaal niet aan te ontsnappen? Stel je voor dat mijn zoon sterft en er is enorm verdriet, een schok, ik kom erachter dat ik echt een heel eenzaam mens ben. Dat kan ik niet aanzien, ik kan het niet toelaten dus ik ontsnap hieruit. Er zijn veel manieren om te ontsnappen - op een religieuze, wereldse of filosofische manier. Deze uitvlucht is een verkwisting van energie.
4:59 Zoals we al zeiden, we praten samen over deze dingen. Jij en de spreker onderzoeken deze kwestie van verdriet en we maken samen een reis, dus niet alleen de spreker. Als we de pijn niet op de een of andere manier ontvluchten, de pijn van eenzaamheid, het verdriet en de schok en helemaal bij de gebeurtenis blijven, bij datgene wat we verdriet noemen - is dat mogelijk? Als we een probleem hebben, houdt het dan vast en probeer het niet op te lossen, maar kijk ernaar. Als je een kostbaar juweel vasthoudt, verfijnd hand... - enzovoort, iets prachtigs, blijf je ernaar kijken, wil je het niet ontvluchten. De schoonheid daarvan is zo aantrekkelijk en zo plezierig dat we ernaar blijven kijken. Op dezelfde manier, als we het volledig konden vasthouden zonder denkproces of ontsnapping, vasthouden, dan brengt juist de actie dat je niet weggaat van het feit een totale bevrijding teweeg van datgene wat pijn heeft veroorzaakt. We gaan zo direct ook hierop in.
7:26 En we kunnen ons ook afvragen wat schoonheid is. Dat is erg belangrijk. Niet alleen de schoonheid van een persoon, of naar een museum gaan en de prachtige schilderijen en beelden zien en de oudste pogingen van de mens om zijn eigen gevoelens uit te drukken in steen of in verf of in een gedicht, maar dat we ons ook afvragen: wat is schoonheid? Schoonheid kan waarheid zijn. Schoonheid kan liefde betekenen. En zonder de aard en de diepte van dat buitengewone woord 'schoonheid' te begrijpen is het onvermijdelijk dat we nooit in staat zullen zijn om het heilige te vinden. We moeten dus ingaan op de vraag wat schoonheid is. We spreken hier niet over de schoonheid van een persoon, het gezicht, een prachtige sari, een mooie boom en de oude schilderijen.
9:20 Als je iets heel moois ziet, zoals een berg vol sneeuw die afsteekt tegen de blauwe lucht, wat vindt er dan plaats? Als je iets buitengewoon levendigs ziet, prachtig, grootsheid, een moment, een seconde, dan verdrijft de grootsheid van die berg, de onmetelijkheid ervan, alle eigenbelang en alle problemen – op dat moment is er geen 'ik' die ernaar kijkt. De grootsheid van die berg heeft voor een seconde al mijn eigenbelang verdreven. Je moet dit zeker wel eens hebben opgemerkt. En dan zeg je wat buitengewoon mooi het is. Daar, de grootsheid van deze berg met die sneeuw en de prachtige lijn in contrast met de blauwe lucht, deze grootsheid zet voor een seconde het 'ik' even opzij. Hebt u wel eens een kind geobserveerd met speelgoed? Hij is de hele dag ondeugend geweest, wat normaal is, en je geeft hem speelgoed en het volgende uur, totdat hij ermee stopt, is hij buitengewoon stil. Dat wil zeggen, het speelgoed heeft zijn ondeugd geabsorbeerd. Het speelgoed heeft hem in beslag genomen. Op dezelfde manier, als we iets buitengewoon moois zien, worden we door die schoonheid geabsorbeerd. Dat wil zeggen, er is schoonheid als er geen zelf is. Begrijp je? Wanneer er geen eigenbelang is, niet al de inspanning van het zelf, zonder geabsorbeerd te zijn of geraakt door iets buitengewoon moois zoals een berg of de vallei in een diepe schaduw, zonder dat je door de berg in beslag wordt genomen, is het dan mogelijk schoonheid te begrijpen zonder het zelf? Wanneer er een zelf is is er geen schoonheid, waar eigenbelang is daar is geen liefde. En liefde en schoonheid gaan samen, ze zijn niet gescheiden.
13:23 En zoals we zeiden, we zijn deze avond al een heel stuk gekomen. Dus we moeten het samen hebben over wat de dood is. Het is iets waar we allemaal oog in oog mee komen te staan, of je nu rijk bent of arm, onwetend of vol geleerdheid, dat is de zekerheid van elk mens dat we allemaal dood gaan. En we hebben nooit de aard van de dood echt goed begrepen omdat we altijd bang zijn om dood te gaan - is dat niet zo? - en we hopen op een continuering na de dood. Dus we gaan samen ontdekken wat sterven voor ons betekent, omdat we ervoor komen te staan. Of je nu jong bent of oud, dat is één ding dat zeker is in het leven.
15:06 Om de dood te begrijpen moeten we ook onderzoeken wat leven is. Wat is ons leven? Verspillen we ons leven? Dat woord 'verspillen', verspillen we onze energie op verschillende manieren, verspilling door gespecialiseerde beroepen. Verspillen we ons gehele bestaan, dat ene leven? Verspillen we het? Mensen die rijk zijn zeggen, ja, we hebben een hoop geld verdiend, het was een groot genoegen. Of als je een bepaald talent hebt, talent is een gevaar voor een religieus leven - talent betekent dat wat een geschenk is, een gave, een aanleg, aanleg in een bepaalde richting en dat is specialisatie. Specialisatie is een fragmentarisch proces. Dus men moet zichzelf afvragen of men zijn leven verkwist. Je kan rijk zijn en allerlei talenten hebben, je kan een specialist zijn, een groot wetenschapper of zakenman, aan het einde van het leven, is dat allemaal een verspilling, al het geploeter en verdriet, de enorme angsten, onzekerheid, de dwaze illusies die de mens heeft verzameld, zijn goden, al de heiligen enzovoort, was dat allemaal verspilling? Je kan macht en positie hebben en aan het einde - wat dan? Alstublieft, dit is een serieuze vraag die u zichzelf moet stellen. Geen ander kan deze vraag beantwoorden behalve jezelf.
19:09 We hebben leven gescheiden van sterven. Dit sterven is aan het eind van iemands leven en men zet het zo ver mogelijk weg, een lang tijdsinterval. Maar aan het eind van een lange reis sterven we. En wat is het dat we leven noemen? Geld verdienen, naar het kantoor gaan van negen tot vijf, overwerken, in een laboratorium, kantoor of in een fabriek en het eindeloze conflict, de angst, zorgen, eenzaamheid, wanhoop, depressie, deze hele manier van bestaan die we leven noemen,' leven', is dat leven? Het enorme geploeter van de mens, zijn eindeloze conflicten. En daar houden we aan vast. We noemen dit leven pijn, verdriet, angst, conflict, elke vorm van bedrog en corruptie. Als er eigenbelang is moet er corruptie zijn. En dat noemen we leven. En dat kennen we. Het is allemaal wel bekend voor ons en het is ons dagelijks leven. En niemand die dat ons kan afnemen.
22:00 En we zijn bang om te sterven. Dat wil zeggen, alle dingen loslaten die we hebben gekend, alle dingen die we hebben ervaren en verzameld, het mooie meubilair dat je hebt gehad en de mooie collectie foto's en schilderijen. En de dood komt en zegt dat je dit alles niet meer kunt bezitten. En we klampen ons vast aan het bekende, bang voor het onbekende. We kunnen reïncarnatie verzinnen, dat we geboren worden in een volgend leven en we vragen ons nooit af wat er wordt geboren in een volgend leven. Wat er wordt geboren in het volgende leven is een hoop herinneringen, want we leven met herinneringen. We leven met de kennis die we hebben verworven of geërfd en die kennis is wat we zijn. Het zelf is de kennis van de ervaringen uit het verleden, het denken enzovoort. Het zelf is dat alles. Het zelf kan iets uitvinden - dat er iets goddelijks in je zit - maar toch blijft het de activiteit van het denken en het denken is altijd begrensd, zoals we dat de vorige keer al besproken hebben. Dit is ons leven, het is wat we leven noemen - plezier en pijn, beloning en straf, dit is ons leven. En dood betekent een eind aan dit alles, een eind aan alles wat we hebben gedacht, verzameld en genoten. En we zijn gehecht aan dit alles. Men is gehecht aan zijn familie, aan al het opgespaarde geld, aan kennis, aan de geloven waar men mee heeft geleefd, aan de idealen - we zijn gehecht aan dit alles. En de dood zegt, dit is het eind van alles, beste jongen.
25:37 Nu is het de vraag: waarom heeft het brein het leven gescheiden - leven, dat is conflict en dergelijke - en de dood, waarom heeft deze scheiding plaatsgevonden? Juist? Is deze scheiding er als er gehechtheid is? Alstublieft, zoals we zeiden, we praten samen over deze dingen. We delen datgene waar de mens een miljoen jaar mee heeft geleefd, de levenden en de stervenden. Daarom moeten we dit samen onderzoeken en geen weerstand bieden, niet zeggen: ja, ik geloof in reïncarnatie, dat is mijn geloof en dat is belangrijk voor me - dan is dit het einde van de conversatie tussen ons. Maar als we echt op de vraag ingaan wat leven is en waardoor ons leven wordt verspild en wat sterven is.
27:22 Men is gehecht aan zovele dingen, aan je goeroe, aan al de verzamelde kennis, de herinnering aan je zoon, dochter enzovoort. De herinnering dat ben jij. Je hele brein is gevuld met herinneringen. Niet alleen herinneringen aan recente gebeurtenissen maar ook de herinnering, de diepe blijvende herinnering aan dat wat het dier is geweest, de aap - we zijn deel hiervan, van deze herinnering. En we zijn gehecht aan dit gehele bewustzijn. Ziet u dat? Dit is een feit. En de dood komt en zegt, hier is het eind van je gehechtheid en daar zijn we bang voor. Bang om hier helemaal vrij van te zijn. En dat is de dood, die alles afsnijdt wat je had. Je kan wat uitvinden en zeggen, ja, ik ga door in het volgende leven. En wat is het dat dan doorgaat? Begrijp je mijn vraag? Wat is het in ons waardoor het verlangen bestaat om te continueren? Is er überhaupt continuïteit? Behalve je bankrekening en dat je elke dag naar kantoor gaat, de routine van aanbidding en de continuïteit van je overtuigingen. Maar zij zijn allemaal samengesteld door het denken. En het denken is begrensd en creëert daardoor conflict. We hebben het hier al over gehad dus we gaan er nu niet op in. En het zelf, het ik, het ego, de persoon is een bundel van ingewikkelde oeroude en moderne herinneringen. Die je zelf kunt zien en je hoeft hierover geen boeken en filosofieën te bestuderen. Je kunt dit duidelijk voor jezelf onderscheiden, dat je een bundel herinneringen bent. En de dood maakt een eind aan al die herinneringen en daarom is men bang.
31:04 Nu is er de vraag: kan men in deze moderne wereld leven met de dood? Niet zelfmoord, want daar hebben we het niet over, maar al je gehechtheid beëindigen terwijl je leeft, dat is de dood. Juist? Ik ben gehecht aan het huis waar ik woon, ik heb het gekocht en heb er behoorlijk wat voor betaald en ik ben ook gehecht aan al het meubilair, de foto's, de familie en de herinneringen aan dit alles en de dood komt en vaagt dit alles weg. Kan ik elke dag leven met de dood en alles elke dag beëindigen? Al je gehechtheid beëindigen en dit betekent sterven. Maar wij hebben leven gescheiden van sterven en daarom zijn we altijd bang. Maar als je het leven en de dood samen brengt, leven en sterven, dan ontdek je dat er een toestand van het brein bestaat waarin alle kennis, dus herinnering, eindigt. Maar je hebt kennis nodig om een brief te schrijven, om hier te komen, om Engels te spreken, de boekhouding bij te houden en naar huis te gaan en zo meer - je hebt kennis nodig. Maar te zorgen dat kennis de geest niet helemaal in beslag gaat nemen. We spraken onlangs met een computerdeskundige. Een computer kan geprogrammeerd worden en slaat de gegevens in het geheugen op. En de computer kan ook alle gegevens wegzetten op papier of op een diskette en kan daardoor leeg blijven, zodat hij verder geprogrammeerd of geïnstrueerd kan worden. Kan u dit volgen?
34:44 Dus kan het brein kennis gebruiken wanneer dat nodig is maar toch vrij zijn van alle kennis? Dit betekent: ons brein registreert constant. Je registreert datgene wat nu wordt gezegd. En deze registratie wordt de herinnering. En deze herinnering, de registratie is nodig op een bepaald gebied. Dat gebied is fysieke activiteit. Dat is duidelijk. Kan het brein vrij zijn zodat het volledig kan functioneren in een andere dimensie? Dat wil zeggen dat je elke dag, als je naar bed gaat alles uitwist wat je die dag hebt verzameld, dat je sterft aan het eind van de dag. Begrijpt u dit allemaal? Als je een uitspraak hoort van deze strekking, dat wil zeggen, leven is sterven, dit zijn absoluut niet twee gescheiden dingen - je hoort deze bewering, niet alleen met het gehoor van je oren, maar je hoort ook als je heel zorgvuldig luistert, dan hoor je de waarheid en de feitelijkheid hiervan. En op dat moment zie je het duidelijk voor je, maar even later val je weer terug, want je bent gehecht, je begint iets te zijn - je weet hoe dat gaat. Dus is het mogelijk dat elk van ons aan het eind van de dag sterft aan alles wat niet nodig is? Alle herinnering aan pijn, aan je geloof, vertrouwen, angst en verdriet, daaraan elke dag een eind maken. Dan ontdek je dat je aldoor met de dood leeft, de dood, die het einde is.
38:12 Bovendien moeten we echt ingaan op de vraag van het eindigen. We beëindigen nooit iets helemaal. We beëindigen iets pas als het een voordeel heeft, als er een beloning komt. Maar vrijwillig ergens een einde aan maken zonder toekomstverwachting dat er wat beters is. Is het nu mogelijk op deze manier te leven in de moderne wereld. Dus een holistische manier van leven, waarin er de hele tijd leven en sterven plaatsvindt.
39:17 Dan zouden we het er ook samen over moeten hebben wat liefde is. Is liefde sensatie? Is liefde verlangen? Is liefde plezier? Is liefde samengesteld door het denken? Heb je je vrouw lief? Of je man, je kinderen - liefde. Is liefde jaloersheid? Zeg niet nee. Want je bent jaloers. Is liefde angst? Bezorgdheid, pijn en alles wat daarbij komt kijken? Dus wat is liefde? En zonder die kwaliteit, deze parfum, die vlam, kan je wel heel rijk zijn, je kunt het gevoel van macht en positie hebben, je belangrijk voelen, maar dit alles is een hiërarchische kijk op het leven, want zonder liefde ben je gewoon een leeg omhulsel. We moeten dus ingaan op de vraag wat liefde is. Als je van je kinderen houdt zouden er dan oorlogen zijn? Als je van je kinderen houdt zou je ze toestaan ​​zichzelf te laten verminken in oorlogen? En anderen te doden en zo meer, anderen pijn te doen? Kan liefde bestaan als er ambitie is? Alsjeblieft, je moet dit allemaal onder ogen zien. Maar we doen dit niet want we zitten gevangen in routine, in een herhaling van sensatie zoals seks en zo meer. Liefde heeft niets te maken met plezier, met sensatie en dergelijke. Liefde is niet samengesteld door het denken en daarom zit het niet in de structuur van het brein. Het is iets helemaal buiten de hersenen, want het brein is door zijn eigenschappen en structuur een instrument voor sensaties, reactie van het zenuwstelsel en dergelijke. En liefde kan niet bestaan als er alleen sensatie is. Herinnering is geen liefde.
43:10 En ook moeten we spreken over wat een religieus leven is en wat religie is. Dit is dan ook weer een heel complexe vraag. De mensheid, mensen hebben gezocht en zich lang geleden afgevraagd, of er iets voorbij het fysieke is, voorbij het alledaagse bestaan van pijn, verdriet en plezier, hij heeft altijd naar iets voorbij dat alles gezocht. Eerst in de wolken, de donder was de stem van god en wat later ging hij bomen en stenen vereren, de primitieven doen dit nog steeds, in de dorpjes, ver weg van deze lelijke monsterlijke steden vereren zij nog steeds stenen, bomen en beeldjes. En de mens wil uitzoeken of er iets heiligs bestaat en de priester komt langs en zegt, Ik zal het je uitleggen en je laten zien - zoals de goeroe dat doet. Al de rituelen, de decoratieve kleding van de westerse priesters, hun rituelen, de herhaling, hun verering van een bepaald beeld en jij, je hebt ook beelden of je gelooft er niets van of je zegt, ik ben een atheïst en geloof niet in god, ik ben een humanist. Maar de mens, u en de spreker willen altijd iets uitzoeken en dat zou voorbij de tijd kunnen zijn, voorbij alle denken.
46:12 Dus we gaan samen onderzoeken en onze hersenen, rede en logica gebruiken: wat is religie, wat is een religieus leven. Is dat mogelijk in deze moderne wereld? Niet door een monnik te worden samen met georganiseerde groepen monniken. Maar laten we hier op ingaan. Wanneer we voor onszelf ontdekken wat een echt en waarlijk religieus leven is dan kan dat alleen ontdekt worden als we begrijpen wat religies eigenlijk betekenen en we dat allemaal terzijde kunnen zetten, tot geen enkele religie behoren, geen enkele georganiseerde religie of goeroe, geen enkele psychologische, zogenaamde spirituele autoriteit. Er kan geen sprituele autoriteit bestaan. Dit is een van de wandaden die we hebben begaan. We hebben de tussenpersoon tussen de waarheid en onszelf uitgevonden. Dus als je begint te onderzoeken wat religie is, en tijdens dat proces, tijdens dat onderzoek, leef je een religieus leven, niet aan het eind daarvan. Het hele proces van kijken, observeren, discussiëren, betwijfelen, bevragen, geen geloof of vertrouwen hebben, in dat proces van onderzoek leef je al een religieus leven. We gaan dat nu doen.
48:58 We schijnen alle redelijkheid, logica en gezond verstand te verliezen wanneer het gaat over religieuze zaken. Daarom moeten we logisch en rationeel zijn, twijfelen en vragen stellen over alle dingen die de mens heeft bedacht over God, de verlossers, de goeroes en hun autoriteit en dit allemaal compleet aan de kant zetten. Dat is geen religie maar alleen dat enkelen zich als autoriteit opwerpen of dat jij ze deze autoriteit geeft. Je geeft ze autoriteit. Heb je opgemerkt dat als er wanorde heerst op sociaal, politiek terrein of in menselijke relaties dan verschijnt er uit deze wanorde, als die niet wordt opgelost, een dictator, een heerser. We hebben recentelijk voorbeelden hiervan gezien: in Italië was het Mussolini en Hitler, die krankzinnige, en ga zo maar door. Als er wanorde is op politiek of religieus vlak in ons leven dan creëer je de autoriteit. Jij bent verantwoordelijk voor de autoriteit. En er zijn mensen die maar al te graag deze autoriteit accepteren. Daarom gaan we samen kijken naar wat religie precies inhoudt.
51:06 Wanneer er angst is zoekt de mens onvermijdelijk naar iets dat hem kan beschermen, dat hem veiligheid geeft, iets dat hem omringt met een gevoel van zekerheid, complete zekerheid omdat hij eigenlijk bang is. En vanuit deze angst verzinnen we de goden. Uit deze angst verzinnen we alle rituelen en het hele circus dat doorgaat uit naam van religie. Alle tempels in dit land, alle kerken en moskeeën zijn samengesteld door het denken. Je zou kunnen zeggen dat er directe openbaring is maar er wordt nooit getwijfeld aan deze openbaring en je accepteert het. Als men logica, rede en gezond verstand gebruikt - en al de bijgelovigheid die men heeft verzameld, dat allemaal is géén religie, dat spreekt voor zich. Je kan dit allemaal terzijde leggen en ontdekken wat de werkelijke aard van religie is. Wat is de geest, het brein dat de kwaliteit van een religieus leven bevat? Kan je als een bang mens, niet iets inbeelden en géén illusies creëren, maar de angst onder ogen zien? Hierover hebben we laatst al gesproken. Angst kan volledig psychologisch verdwijnen wanneer je het bij je houdt, erbij blijft en er niet van wegloopt, als je er je volle aandacht aan geeft. Het is alsof er een licht op de angst wordt geworpen, een groot flitsend licht, waardoor de angst volledig verdwijnt. Als er geen angst is dan is er ook geen God, en geen rituelen, dat alles wordt onnodig en stompzinnig - dat is onreligieus. De dingen die het denken heeft bedacht zijn niet religieus omdat het denken gewoon een materieel proces is gebaseerd op ervaring, kennis en herinnering, wat een materieel proces is. En als het denken deze hele janboel uitvindt, deze gehele structuur van georganiseerde religies die hun betekenis volkomen verloren hebben - het betekent werkelijk niets meer. Kan je dit allemaal naast je neerleggen, geheel vrijwillig, niet zoeken naar een beloning aan het eind? Ga je dat doen?
55:19 Als je het doet dan kunnen we beginnen met bevragen wat religie is en of er iets is dat voorbij alle tijd en denken gaat. Je kan deze vraag stellen, maar als het denken iets uitvindt wat voorbij deze vraag gaat, dan is dit nog steeds een materieel proces. We hebben gezegd dat het denken een materieel proces is omdat het wordt onderhouden en gevoed in de hersencellen. De spreker is geen wetenschapper maar je kunt dit in jezelf observeren, want volg maar de activiteit in je eigen brein, het is de activiteit van het denken. Kunnen we dit allemaal aan de kant zetten vrijwillig, gemakkelijk en zonder enige weerstand? Dan stel je onvermijdelijk de vraag: is er iets voorbij alle tijd en ruimte, is er iets dat nog nooit door iemand is gezien, is er iets dat immens heilig is, is er iets dat het brein nooit heeft aangeraakt? We gaan dit uitzoeken als je de eerste stap hebt gezet, wat inhoudt dat alle rommel is verwijderd die voor religie doorgaat. Dit komt omdat je je hersenen en logica gebruikt hebt, je twijfels, je vragen.
57:51 Nu, wat is meditatie? Omdat dit ook een deel is van de zogenaamde religie. Wat is meditatie? Om te ontsnappen aan het lawaai van de wereld? Om een rustige geest, een stille of een vredige geest te hebben? En je praktiseert systemen en methodes om gewaar te worden. Systemen, methodes, een stramien om je gedachten onder controle te houden - zitten met gekruiste benen en een mantra herhalen. Mij is verteld dat de betekenis van het woord mantra etymologisch betekent: het nadenken over niet worden - dat is één van de betekenissen - en absorberen, alle egocentrische activiteiten opzijzetten. Dat is een van de basisregels van mantra. Maar we herhalen steeds maar weer en gaan door met onze egocentrische en egoïstische manieren. Mantra heeft zijn betekenis verloren. Dus wat is meditatie? Is meditatie een bewuste inspanning? Je mediteert bewust en praktiseert om iets te bereiken, om een rustige geest en brein te verkrijgen, een gevoel van stilte te bereiken in de hersenen. Wat is het verschil tussen de mediterende en de persoon die zegt: 'Ik wil geld dus ik werk ervoor' - wat is het verschil tussen de twee? Beiden zijn uit op succes. Het ene wordt een spiritueel succes genoemd en het andere werelds succes. Allebei zijn ze gericht op succes.
1:00:47 Nu, voor de spreker is dit absoluut geen meditatie. Elk bewust, opzettelijk, actief verlangen met zijn wil is geen meditatie. Daarom zou men moeten vragen: is er een meditatie die niet teweeggebracht wordt door het denken? Is er een meditatie - de spreker was van plan te zeggen, waarvan je niet gewaar bent? Begrijpen jullie dit allemaal? Elk opzettelijk proces van meditatie is geen meditatie - het is zo vanzelfsprekend. Je kunt de rest van je leven met gekruiste benen mediteren, ademhalen en al het andere dat men doet en je komt geen steek verder met het andere omdat het een opzettelijke actie is om een resultaat te bereiken. De oorzaak en het effect. Maar het effect wordt de oorzaak, dus dit is een cyclus waar je in gevangen zit.
1:02:24 Is er een meditatie die niet is samengesteld door verlangen, door wil of inspanning? De spreker zegt dat die er is - je hoeft het niet te geloven, integendeel, je moet het betwijfelen, vragen stellen, zoals de spreker het heeft bevraagd en betwijfeld, het uit elkaar heeft getrokken. Is er een meditatie die niet is verzonnen of georganiseerd? Om hier op in te gaan moet men het geconditioneerde brein begrijpen, het brein dat begrensd is en dat brein probeert het onbegrensde te vatten, het onmetelijke, het tijdloze - als er zoiets bestaat als het tijdloze. En daarvoor is het belangrijk geluid te begrijpen. Geluid en stilte gaan samen. Als je geluid niet begrijpt, de diepte van geluid, want we hebben geluid en stilte van elkaar gescheiden. Geluid is het woord. Geluid is je kloppend hart. Het universum is gevuld met geluid - met universum bedoel ik de hele aarde, het firmament, de miljoenen sterren, de hele lucht is gevuld met geluid. Zo is dat. Je hoeft hierover niet naar wetenschappers te luisteren. En we hebben dat geluid onverdraaglijk gemaakt. We willen een brein hebben dat stil en vredig is. Maar wanneer je naar een klank luistert dan is het luisteren zelf de stilte. Stilte en klank zijn niet gescheiden.
1:05:55 Meditatie is iets wat niet is bedacht of georganiseerd. Meditatie, het begint met de eerste stap, dat wil zeggen, vrij zijn van al je pijn, van psychologische pijn, vrij zijn van al je verzamelde angst, zorgen, eenzaamheid, wanhoop en verdriet. Dat is de fundering, het is de eerste stap. En de eerste stap is de laatste stap. Als je die eerste stap neemt, dan ben je er. Maar we zijn niet bereid om die eerste stap te zetten omdat we niet vrij willen zijn, we willen afhankelijk zijn. Afhankelijk van macht en van andere mensen, afhankelijk van omgeving, afhankelijk van onze ervaring en kennis, we zijn altijd afhankelijk, steeds maar weer en nooit vrij van al de afhankelijkheid en angst. En daarom is het einde van verdriet liefde. Wanneer deze liefde er is dan is er mededogen. En dit mededogen heeft zijn eigen alomvattende intelligentie. En als deze intelligentie actief is, is er juiste actie. Er is geen conflict als deze intelligentie werkzaam is.
1:08:20 U hebt dit allemaal gehoord over het eind van de angst, het eind van verdriet, over schoonheid en liefde, maar horen is één ding en actie is wat anders. U hoort al deze dingen die waar zijn, logisch, gezond en rationeel, maar u komt daardoor niet in actie. U gaat naar huis en begint weer opnieuw met uw zorgen, conflicten en misère. Dus we vragen, wat is de zin hiervan? Heeft het zin om te luisteren naar de spreker en er niet naar te leven? Het luisteren en het niet doen is een verspilling van uw leven. Als je luistert naar iets dat waar is en je doet er niets mee, dan verspil je je leven. En het leven is te kostbaar. Dat is het enige dat we hebben. En we zijn ook het contact met de natuur kwijt en dat betekent dat we contact met onszelf zijn kwijtgeraakt, terwijl we deel van de natuur zijn. Jullie houden niet van de bomen, de vogels, meren en bergen. We vernietigen de aarde en we vernietigen elkaar. En dat alles is een verkwisting van leven. Als men zich dit allemaal realiseert, niet alleen intellectueel of verbaal, dan leeft men een religieus leven. Niet door met een lendendoek om bedelend rond te trekken of naar een klooster te gaan - dat is geen religieus leven. Een religieus leven begint als er geen conflict bestaat, als er het gevoel van liefde is, wanneer je een ander kan liefhebben, je vrouw of je man, maar deze liefde wordt gedeeld met alle mensen, het wordt niet gegeven aan één persoon en zodoende beperkt. En daarom, als je je hart, geest en hersenen hieraan wijdt, is er iets dat voorbij alle tijd gaat. En dat brengt een zegening met zich mee die niet in tempels, kerken of moskeeën is te vinden. Die zegen is waar jij bent.