Krishnamurti Subtitles home


BR76T1 - Een transformatie die vrijheid betekent
Eerste openbare toespraak
Brockwood Park, UK
28 augustus 1976



0:20 Waar zullen we het deze ochtend over hebben? ik zou graag samen met u willen praten, als dat goed is, over het zeer ernstige probleem hoe een diepe transformatie van de mensheid, van een mens tot stand te brengen. Dat zou ik graag willen bediscussiëren, bespreken en samen delen. Of het überhaupt mogelijk is voor de mens, voor een mens, die de hele wereld vertegenwoordigt - elk mens is het geheel van de wereld - of die menselijke entiteit een diepe, radicale transformatie kan ondergaan, geen oppervlakkige veranderingen, niet van de ene kooi naar de andere, of van het ene systeem naar het andere, van de ene goeroe naar de andere, het ene geloof naar het andere, maar een diepe transformatie die volledige vrijheid van elk geloof inhoudt, van alle idealen, van alle tegenstellingen in onze acties, in ons dagelijks leven. En kan dit gebeuren zonder enige inspanning, zonder het gevecht der tegenstellingen?
2:38 Dat is het probleem en dat is de vraag die ik denk dat we moeten bespreken, tezamen, gedurende deze vier gesprekken en twee discussies. Want ik voel dat wanneer een mens drastisch verandert hij het gehele bewustzijn van de wereld beïnvloedt, want de wereld dat ben jij en jij bent de wereld, in principe. Je hebt misschien andere manieren, andere kleren, een andere kleur of een andere smaak, maar in wezen, diep van binnen, waar je ook gaat - naar het Verre Oosten of het Nabije Oosten of hier of naar Amerika - zijn mensen in wezen hetzelfde: ze lijden, ze hebben grote zorgen, ernstige problemen, problemen in relaties, problemen zoals oorlog, nationaliteit - diep lijden. Dus eigenlijk is elk mens diep van binnen hetzelfde als andere mensen. Ik denk niet dat dit een theorie is, een concept, een hypothese, maar een feit. Dit is, denk ik, zeer belangrijk om te snappen, niet intellectueel, niet verbaal, maar om de realiteit ervan te voelen, de waarheid ervan - dat we in wezen hetzelfde zijn, overal in de wereld omdat onze basis, ons bestaan, waar we ook zijn, gebaseerd is op relaties, op conflicten, verwarring, pijn, zorgen, grote angsten en diep verdriet. Ik denk dat dit een feit is, niet wat ik graag zou willen geloven, of wat ik je zou opdringen te geloven. Maar als we dit als een waarheid kennen, niet een conclusie, niet iets dat je intellectueel bedenkt en dus gelooft, maar een werkelijke realiteit. Dus jij bent de wereld en de wereld ben jij. En als er een drastische verandering plaatsvindt in dat bewustzijn, dan beïnvloed je de gehele mensheid.
6:19 Kunnen we vanaf daar verdergaan? Alsjeblieft, dit is niet een intellectuele bijeenkomst - wat dat woord dan ook betekent - noch is het een soort vermaak. We zijn vrij serieuze mensen, hoop ik, en observerende wat de wereld is, wat er gebeurt zowel uiterlijk als innerlijk - de verwarring, de oorlogen, de wreedheden enzovoort, enzovoort, om drastisch een diepe verandering aan te brengen, wat zo hard nodig en belangrijk is. Het lijkt mij dat ons grootste probleem of onze grootste zorg is of het mogelijk is om een radicale verandering in de mens teweeg te brengen. Want we zijn geconditioneerd: historisch, religieus, door de cultuur waarin we leven, ons bewustzijn is omsloten, gebonden, en we hebben het over de inhoud van dat bewustzijn, en het veranderen van die inhoud. De inhoud zorgt voor bewustzijn. Is het niet? Toch? Alstublieft, hoewel de spreker dit in woorden uitdrukt delen we dit samen. Ik maak geen, we maken geen propoganda. We proberen je niet te overtuigen van wat dan ook, want we zijn geen autoriteit, we zijn geen goeroe. Voor mij is het een gruwel om in zaken van de geest ook maar enige autoriteit te hebben. Want autoriteit wekt angsten op, aanpassing, het accepteren van iemand die het weet en een ander die het niet weet. Maar als iemand zegt: 'Ik weet het,' kan je er zeker van zijn dat hij het niet weet.
9:37 dus we delen deze vraag samen, niet verbaal, niet theoretisch, maar werkelijk, in ons leven, door onszelf te bekijken, door het gewaarworden van onze eigen activiteiten en onze eigen manier van denken, handelen, geloven. Dus we hebben het over de radicale verandering in de inhoud van ons bewustzijn. Ons bewustzijn bestaat uit die dingen die de mens verzameld heeft gedurende eeuwen en eeuwen van bestaan - zijn ideeën, zijn geloven, zijn angsten, zijn genot, zijn grote leed en angst voor de dood, en de hele rest van die inhoud, waarin ook kennis is opgenomen - het bekende alsook de hoop te ontdekken wat voorbij het bekende is. Dat alles omvat ons bewustzijn. Ik hoop dat u zich niet stoort aan de vliegen. Ze lijken zich op mij te concentreren.
11:20 Dus alsjeblieft, we onderzoeken samen de inhoud van ons bewustzijn, die jij bent, die jij zelf bent, en in dat onderzoek gaan we ontdekken, als het überhaupt mogelijk is, de aard en de structuur van dat bewustzijn, de inhoud van dat bewustzijn, en of het mogelijk is de inhoud van dat bewustzijn te legen en misschien te stuiten op een totaal andere dimensie. Dit is wat we voorstellen om gedurende al deze vier gesprekken en discussies te doen. Dus niet dat je alleen maar luistert naar de spreker, maar je doet met hem onderzoek naar je bewustzijn, naar je overtuigingen, je ideeën, angsten, genoegens en alle kwellingen waar mensen doorheen gaan, tezamen. Dus het is jouw verantwoordelijkheid, veel meer dan die van de spreker. Als je serieus bent en als je hier in wilt duiken dan gaan we samen. Maar als je niet serieus bent, als je je niet wilt verdiepen in al deze menselijke ellende, en of het mogelijk is die te beëindigen, ga dan alsjeblieft weg! Begrijp je? Ga dan weg! Het is het niet de moeite waard er je tijd en moeite in te steken.
13:32 Dus tezamen gaan we onderzoeken, verkennen, en om te verkennen moet er vrijheid zijn. Snap je? Dat is nodig, of niet? Als je je ergens in wilt verdiepen kan je niet aankomen met al je vooroordelen, met al je overtuigingen, dogma's of hoop en noem maar op, wat je onderzoek zal verhinderen.
14:04 Dus allereerst - en misschien is de eerste stap de laatste stap - moet er vrijheid zijn om te onderzoeken. Dus alsjeblieft, we bevragen elkaar tijdens het onderzoek, juist dat onderzoek vereist dat je vrij bent om te kijken, vrij om te observeren. En het is onmogelijk te observeren als je eraan begint, als je het gaat ontdekken, met al je vorige conclusies, of met wat je wenst dat het is. Dus er moet vrijheid zijn te onderzoeken. Ik hoop dat we hierin samen zijn. Bené? Kunnen we doorgaan? Dus om te beginnen, is in het onderzoek, de onderzoeker, de mens, de entiteit anders dan dat wat hij onderzoekt? Begrijp je mijn vraag? Ik wil in mezelf kijken, in mijn bewustzijn. Ik wil de inhoud van dat bewustzijn bekijken. Ik wil bekend worden met alle sluwe verdraaiingen, met alle ideeën, gedachten, overtuigingen, dogma's. Ik wil ernaar kijken. Is de waarnemer anders dan dat wat hij waarneemt? Dit is een zeer belangrijke vraag die je moet oplossen, anders zullen we niet in staat zijn elkaar te begrijpen. Snap je? Ik hoop dat ik mezelf duidelijk maak.
16:30 Dat wil zeggen, ik wil mijn angst observeren Of ik wil zien waarom ik zoveel overtuigingen heb, conclusies, vooroordelen, en als ik me er dan in verdiep, is de entiteit die zich verdiept dan anders dan dat waarin hij zich verdiept? Begrijp je mijn vraag? Ben ik iets anders dan de inhoud van mijn bewustzijn? Snap je? Is dit mysterieus?
17:23 V: Bedoelt u 'anders' of 'los'?
17:25 K: Daar komen we dadelijk aan toe. Alstublieft, bevraag me wat later. Als ik anders ben dan dat wat ik observeer in mezelf, dan is er een scheiding tussen mij en dat waar ik mij in verdiep. Eens? Als er een scheiding is tussen mij en dat waar ik mij in verdiep, dan is er conflict. Dan probeer ik het te onderdrukken, te beheersen of ervan weg te vluchten of probeer het te veranderen. Maar als de waarnemer het waargenomene is dan is er een totaal andere actie die plaatsvindt. Is dit een beetje helder?
18:32 V: Door denken, bedoelt u dan de waarnemer is het waargenomene?
18:36 K: We gaan er iets dieper op in Ik observeer woede in mezelf. Ik ben boos. Is die woede anders dan 'ik' die de waarnemer is van die woede? Ik ben die woede, toch? Eens? Ik ben niet anders dan die woede. Kan ik doorgaan? Kijk ernaar. Of ik ben hebzuchtig, afgunstig. Is die afgunst anders dan 'ik' die kijkt naar die reactie die ik 'afgunst' noem? Of ben 'ik' die afgunst? Ik ben niet anders dan die afgunst. Of neem jaloezie: dat gevoel dat we 'jaloezie' noemen, is dat iets anders dan 'ik' die het waarneemt? Of ben 'ik' die jaloezie? Volg je het nu? Dus wanneer ik waarneem, is er dan een scheiding tussen de waarnemer en het waargenomene? Nemen we het mysterie ervan weg? Begrijp je mijn vraag? Zijn we hierin samen of praat ik tegen mezelf? Want dit is heel belangrijk vanaf het begin. Omdat we geconditioneerd zijn tot deze verdeeldheid waarbij 'ik' iets anders is dan wat ik observeer. We zijn geconditioneerd om te leven met het conflict van deze verdeeldheid. We zijn geconditioneerd om het te onderdrukken of te analyseren of ervan weg te rennen, Toch? Dus we zijn opgeleid, geconditioneerd om deze verdeeldheid te accepteren, dat 'ik' anders ben dan dat wat ik observeer en creëren daarom een conflict tussen 'mij' en dat wat ik observeer. En als men dat onderzoekt, zeer, zeer grondig - niet zeer grondig, hoor, het is vrij eenvoudig - dan zie je dat de waarnemer het waargenomene is, en daardoor maak je een eind aan alle conflicten.
22:16 Dus we bekijken, observeren ons bewustzijn - de inhoud ervan, dat zijn onze gehechtheden - aan een huis, dan wel aan een meubelstuk of aan een persoon, of aan een idee, enzovoort, enzovoort. Als je gehechtheid bekijkt, is de waarnemer anders dan dat waar hij gehecht aan is? Snap je? Iemand is gehecht aan een idee. Dat idee is gemaakt door het denken, het denken dat tegen zichzelf zegt: ik zie 'wat is' en ik kan 'wat is' veranderen, door een ideaal te hebben, en dat ideaal na te streven en 'wat is' te boven te komen. Dit is waar we doorheen gaan. Terwijl het ideaal een vlucht is van 'wat is'. Niet?
23:43 En ook weten we niet wat te doen met ‘wat is’, daarom proberen we een idee te creëren dat het tegengestelde is van ‘wat is’ en hopen daarmee, als met een hefboom, 'wat is' te verwijderen. Volg je dit nog allemaal? Zijn we samen in dit alles, of ben ik...? Een beetje. Dus het wordt heel belangrijk wanneer we onszelf observeren, wat ons bewustzijn is met alle inhoud, of de waarnemer anders is dan dat wat hij waarneemt. Als hij anders is, dan is er verdeeldheid. Die verdeeldheid brengt dan conflict voort - de hindoe, de moslim, de Jood, de Arabier, je weet wel, de hele verdeling van de mensheid. Dus waar verdeeldheid is, moet conflict zijn. Dat is een wet. Dus je ziet dan dat tijdens het onderzoek, de verkenning van de inhoud van ons bewustzijn, de waarnemer het waargenomene is. Toch? De angst in het bewustzijn is mijn angst, want ik ben dat bewustzijn, het is een deel van mij, dat bang is. Toch? Kom op!
25:45 Ziet u, we denken dat door deze verdeling - de waarnemer die anders is dan het waargenomene - we denken dat conflict nodig is om te overwinnen wat er wordt waargenomen. En we zijn gewend aan dat conflict, het is deel van onze traditie, deel van onze educatie, deel van onze cultuur. En wij zeggen iets totaal anders, daarom is er geen goede communicatie. Als de waarnemer het waargenomene is, wat gebeurt er dan? Snap je?
26:45 Ik ben gehecht aan iets, aan een persoon, aan een idee, aan een geloof, aan een huis, aan het een of ander - ik ben gehecht - en in die gehechtheid ontdek ik dat er angst is. Ik kan het verliezen, de persoon kan van me weglopen en dus houd ik die persoon of dat ding nog dichter bij me. Dus er is conflict gaande, niet? En we zijn gewend aan dit conflict, het is deel van onze traditie, deel van onze educatie, en wij zeggen dat die verdeling een illusie is, het is niet echt. Wat echt is, is dat de waarnemer, de persoon die zich boos voelt, dat het gevoel niet anders is dan hijzelf, hij is dat. Wat gebeurt er dan? Volg je het? Eerder dachten we door woede te bestrijden, door het te onderdrukken, te rationaliseren, te analyseren, we de woede te boven zouden komen. Toch? Dat betekent dat er een scheiding is tussen 'mij' en het gevoel dat anders is. Ik vraag me af... Kom op, dit is vrij simpel. Dus het is belangrijk om alle conflicten in de waarneming weg te halen, dan kunnen voorbij gaan aan 'wat is'. Maar zolang we in conflict zijn met 'wat is', zijn we geconditioneerd door 'wat is'. Dus de waarnemer is het waargenomene, de denker is de gedachte, de ervaarder is de ervaring, dus als dat waarheid wordt, dat is waarheid, dan kunnen we ons bewustzijn totaal anders waarnemen, niet als een entiteit die anders is dan dat wat hij ziet. Toch?
30:25 Dus wat zijn in ons bewustzijn de drie belangrijkste dingen die zoveel energie en gewicht naar zich toe hebben getrokken? Een daarvan is angst. Toch? Dan plezier. Dan lijden. Dit zijn de drie belangrijkste elementen in ons bewustzijn. Toch? Angst, plezier en verdriet, met alle gevolgen van dien, alle veranderingen, verschillende soorten angst, verschillende soorten plezier, verschillende variaties van verdriet.
31:29 Dus laten we dan eerst angst onderzoeken - toch? - wat een deel is van ons bewustzijn, wat een deel is van jouzelf. Dus het wordt heel belangrijk hoe je die angst gaat bekijken. Of je het ziet als een entiteit die losstaat van angst, of dat je het ziet als deel van jou. Jij bent die angst. Toch? Dus hoe bekijk je die angst? Begrijp je mijn vraag? Sommigen van jullie wel? Zijn jullie überhaupt serieus als het hierom gaat? Zegt het je iets om vrij te zijn van angst? Niet slechts bepaalde vormen van angst, maar compleet en volledig vrij te zijn van psychologische angsten, want anders zijn we slaven, anders leven we in duisternis, raken we verdoofd. Dus het is heel belangrijk, wanneer je spreekt over de transformatie van de mens, om dat te begrijpen en vrij te zijn van angst. Niet slechts psychologische angsten, maar als we de psychologische angsten begrijpen kan met biologische angsten anders worden omgegaan - de fysieke angsten. Dus we behandelen eerst de psychologische angsten - angst je baan kwijt te raken, angst om - o, God weet wat, een boel dingen - angst iemand te verliezen van wie je denkt te houden, angst niet geliefd te zijn, angst voor eenzaamheid, angst voor - zoveel dingen waar we bang voor zijn - van duisternis tot licht, tot de speciale neurotische angsten die iemand heeft, zo veel vormen ervan.
34:20 Nu, hoe kan iemand vrij zijn van angst? Begrijp je mijn vraag? Want het is absoluut belangrijk wanneer je een diepe transformatie wilt bewerkstelligen, van de menselijke geest, het menselijk bewustzijn, dat je volledig en compleet vrij moet zijn van psychologische angsten.
34:52 Dus wat is angst? Angst voor iets. Toch? Is die angst enkel een woord? Begrijp je? Ik denk het niet. Ik moet er anders op ingaan. Je bent bang voor iets - wordt angst door het woord gecreëerd of is er angst los van het woord? Alsjeblieft, het is heel belangrijk dit te snappen. We zijn gewend aan de implicaties van woorden, en de reactie op het woord. 'Dood' is een vreselijk iets! Dus op eenzelfde manier, wordt de angst door het woord gecreëerd of bestaat de angst los gezien van het woord? Wat denk je? Begrijp je mijn vraag? Je begrijpt mijn vraag niet.
36:33 Ik ben bang. Het is een reactie. Ik ben bang mijn reputatie te verliezen. Dat is een goed idee! Anders zouden jullie hier niet allemaal zijn. Ik ben bang om die te verliezen. De angst is er, en die angst wordt veroorzaakt door het idee mijn reputatie te kunnen verliezen. Dus ik wil het hele probleem van angst begrijpen, niet slechts een aspect van angst maar de hele structuur en de aard van angst, de enorme omvang van angst. Nu zeg ik tegen mezelf: ‘Is de angst veroorzaakt door een idee dat ik mijn reputatie zou kunnen verliezen,' en daarom ben ik bang, en is die angst tot stand gebracht door een idee? Is dat idee slechts een woord? Volg je dit nog? Dus heeft het woord 'reputatie' de angst gecreëerd, en is er angst zonder het woord, zonder het idee dat ik mijn reputatie zou kunnen verliezen? Dus is er angst door een reeks woorden en ideeën, of bestaat angst los van die reeks woorden, ideeën, implicaties? Bestaat angst op zichzelf? Of is het samengesteld uit woorden en ideeën en tijd? Snap je het? O, kom op, alsjeblieft!

V: Ik denk dat dat zo is, maar soms denk ik dat de angst automatisch opkomt, hoewel die door woorden is veroorzaakt.
39:31 K: Ja, dus angst bestaat daar waar woorden en ideeën en tijd zijn, tijd, oftewel morgen, los van gisteren. Volg je het? Tijd, woorden, ideeën brengen dit gevoel van angst teweeg. Nu zeg ik tegen mezelf: 'Als er geen tijd was, er was geen woord, geen reeks conclusies en ideeën, zou er dan angst zijn?' Begrijp je nu wat ik bedoel? Kan de geest dus vrij zijn van tijd, ideeën en woorden? Als hij niet in staat is om vrij te zijn, zal er angst bestaan. Dus ik moet onderzoeken waarom de geest of het hele denkproces is gevangen in woorden - woorden, ideeën, conclusies en al de rest. Dus ik moet ingaan op de vraag wat denken is. Snap je het?
41:03 Ik begon met uit te zoeken wat de aard is van angst, waarom mensen gevangen zitten in deze enorme structuur van angst en blijkbaar hebben mensen nooit vrij kunnen zijn van angst. Ze ontsnappen eraan, ze hebben het gerationaliseerd, ze doen van alles om het te vermijden, maar het gaat maar door. Dus we onderzoeken wat de aard en de structuur is van deze angst. Is het het resultaat van nadenken over tijd, wat er zou kunnen gebeuren, of wat er is gebeurd en hopen dat het niet zal gebeuren, wat het proces van tijd is, dat is een denkproces. Denken is een proces van tijd. Toch? Dat is wat ik ontdekt heb. Het denken is een beweging in de tijd, van gisteren via vandaag naar morgen - wat er morgen kan gebeuren, of wat er in het verleden is gebeurd, in de hoop dat het niet meer zal gebeuren. Dus dat allemaal is een proces van tijd, een beweging. Tijd is beweging. En ook, waarom zit de geest zo gevangen in woorden, waarom zijn woorden zo vreselijk belangrijk geworden - woorden, oftewel het denkproces, de conclusies, ideeën en dat alles, dat wil zeggen, wat is denken? omdat ik bij het denken heb ontdekt dat er angst is, bij het denken, zie ik, is tijd betrokken, dus moet ik ingaan op de vraag wat denken is?
43:26 Alsjeblieft, ik druk het uit in woorden, je moet dit delen met elkaar, ermee samenwerken. Anders blijf jij gewoon daar en blijf ik hier. Toch? Dus wat is denken? Niet wat je denkt, maar hoe ontstaat het denken? Wat is de aard van denken? Want tenzij ik hier heel diep op inga en de aard van het denken ontdek, zal ik nooit vrij zijn van angst. Dus het is heel belangrijk voor mij om erachter te komen wat denken is, niet wat mensen zeggen dat denken is - begrijp je? Dat je na boeken gelezen te hebben of van iemand gehoord te hebben herhaalt wat anderen hebben gezegd dat denken is, wat tweedehands is, en misschien zijn we allemaal tweedehands mensen. Maar wij zeggen, laten we voor onszelf uitzoeken wat denken is. Denken is duidelijk de reactie van het geheugen. Toch? Geheugen is ervaring, kennis, opgeslagen in de hersenen. Toch? Ik denk dat dit een duidelijk feit is. Dus denken is de reactie van het geheugen, opgeslagen in de hersenen door ervaring, door collectieve kennis. Toch? Dus denken is deze beweging van het verleden naar het heden, gewijzigd en doorgaand. Toch? De meesten van ons leven in het verleden, nietwaar? 'Ik had zo'n gelukkige dag', 'Het was zo leuk toen ik jong was', 'O, het was zo leuk toen we net getrouwd waren', weet je wel - altijd in het verleden levend, omdat we niet weten wat de toekomst is, en bang zijn wat de toekomst zou kunnen zijn, dus leven we in het verleden. Kennis is dus het verleden. Toch? Er is geen kennis van de toekomst. Er is alleen... kennis is het verleden.
46:46 Het denken is dus een beweging uit het verleden. O, kom op! Doen we dit samen? Dus het denken is een beweging vanuit het verleden, Het verleden bestaat uit verzamelde ervaringen, - ontelbare ervaringen die kennis zijn geworden. Dus kennis is in wezen het verleden. Dus het denken is een beweging uit het verleden, verandert zichzelf in het heden en gaat verder naar de toekomst. Toch? Dus ik heb ontdekt - jij hebt het ontdekt, niet ik - je hebt voor jezelf ontdekt dat denken een beweging is uit de opslagplaats van het verleden. Dus het denken is nooit vrij. Toch? Ik vraag me af of je dat ziet! Het denken is een beweging van het verleden, dus van de tijd, en zolang we functioneren - nee, laat ik het zo zeggen - we moeten functioneren op het vlak van het denken - toch? - waar kennis nodig is, moeten we op dat vlak functioneren - alle technologische kennis, fietsen, dit en dat - waar kennis essentieel is, werkt het denken. Is het mogelijk dat het denken daar blijft en zich niet op andere terreinen begeeft? Volg je mijn vraag? Dat wil zeggen, ik besef dat ik bang bent - angst, angst er niet te zijn, angst voor eenzaamheid, angst niet geliefd te zijn. of angst om lief te hebben en te verliezen, angst voor de dood, angst je baan te verliezen - weet je, een heleboel angsten. Maar eigenlijk is er maar één angst die zich uit in meerdere vormen. Dus die angst is de beweging van denken. Toch?
49:59 Nu, terwijl je die beweging bekijkt, is de waarnemer dan anders dan die beweging, anders dan dat wat hij waarneemt? Zien we hier iets samen, of niet? Nee maar! Want weet je, alsjeblieft, als we op deze ene vraag kunnen ingaan, volledig, en als je de tent verlaat, de grote tent, ben je vrij van angst - snap je? - dat zou iets geweldigs zijn. Dat zou het gehele bewustzijn van de mens beïnvloeden, als jij vrij bent. Dus alsjeblieft, laten we dit samen delen. Laat mij hier niet over praten, maar laten we samen op reis gaan om dit probleem te onderzoeken.
51:11 Jij bent ergens bang voor, niet? Elk mens is dat, blijkbaar. Nu, is die angst verschillend van jou? Toch? Ik vraag, is die angst verschillend van jou?
51:35 V: Ik hoop het.
51:37 K: Je hoopt het? O, God! Of die angst ben jij. Alsjeblieft, laten we wel een beetje serieus blijven, ben jij die angst? Natuurlijk. Zoals woede - is woede anders dan jou of ben jij een deel daarvan? Duidelijk. Dus angst is een deel van jou, maar we hebben geleerd of zijn opgevoed om onszelf af te scheiden van angst en dus zeggen we: 'Ik zal het beheersen, veranderen, ik zal ervan wegvluchten,' en daaruit komt de rest voort. Maar als jij de angst bent, wat ga je doen? Begrijp je de vraag nu?

V: Ja.

V: Mag ik iets vragen?

K: Ja, alsjeblieft.
52:42 V: Bedoelt u dat, of nou ja, wat ik u hoor zeggen is dat als iemand iets wil dat hij een soort geconditioneerd is door angst. Klopt dat?
52:53 K: Nee, meneer, nee. Laten we eerst, alsjeblieft, zorgen dat dit in elk geval helder is, want woede is niet anders dan jij - wat zo duidelijk is, niet? - is angst niet een deel van jou? En als dat deel is van jou, wat ga je doen? We zijn gewend om angst te scheiden van onszelf en er daarom iets aan te doen - onderdrukken, wegrennen, en zo. Maar wanneer jij angst bent, eindigt de handeling. Toch? Dit vind je heel moeilijk om te zien. omdat we zo geconditioneerd zijn om deze scheiding te maken - het ik dat anders is dan angst en daarom iets aan angst wil doen. Maar we zeggen iets heel anders - angst ben jij, daarom kun je niet handelen. Wat gebeurt er dan?

V: Uw toespraak gaat van het verleden naar de toekomst, van ervaring naar wat zou moeten zijn... etc.
54:52 K: ‘Wat zou moeten zijn’ houdt in dat je niet kijkt naar ‘wat is’.

V: Nee, ik bedoel, uit het verleden naar de toekomst, dus het beweegt.
55:02 K: Gedachte beweegt uit het verleden door het heden naar de toekomst. Het denken verandert zichzelf door het heden naar de toekomst, dus het denken is nog steeds verleden tijd. Het kan zichzelf wijzigen, het kan zichzelf veranderen, het kan een andere laagje krijgen, andere kleren aantrekken, wat dan ook, andere kleuren - het is nog steeds de beweging uit het verleden. Sorry, hoe laat is het?
55:46 V: Half 1
55:48 K: Half 1? Nu al?
55:54 Nee, alsjeblieft, dit is heel belangrijk. Ik wil vanmorgen bij dit ene onderwerp blijven, als het mag. Aangezien de meeste mensen bang zijn en angst geaccepteerd hebben als onderdeel van hun leven en daardoor in duisternis leven, daardoor in een soort verdoofde toestand leven, en omdat ze bang zijn, ontstaan er allerlei soorten neurotische gewoontes, neurotische activiteiten. daarom is het is zeer belangrijk, als er transformatie in het menselijk bewustzijn moet plaatsvinden, dat angst volledig moet verdwijnen. En we zeggen, het is mogelijk. Het is alleen mogelijk wanneer het conflict tussen de persoon die zegt: 'Ik ben bang en ik zal iets aan angst doen' wanneer dat conflict eindigt, dat wil zeggen, wanneer aan de verdeeldheid een einde komt. En die scheiding is kunstmatig, het is een illusie. Wat echt is, is dat angst een deel van jou is. Daarom kan je er helemaal niets aan doen - toch? - psychologisch gezien. Daardoor ondergaat je gehele aandacht een verandering. Eerder werd er aandacht besteed aan het conflict - onderdukken, ontkennen, vluchten. Maar nu, wanneer jij angst bent, heeft je hele aandacht een verandering ondergaan. Dat wil zeggen, je hebt veel meer energie om naar deze angst te kijken. Eerst liep je ervan weg, onderdrukte je het, deed je er van alles aan, nu is angst een deel van jou, daarom observeer je het met een totaal andere aandacht. Begrijp je dit? Alsjeblieft, snap dit!
58:20 V: Je kunt toch alleen naar angst kijken als die los van je staat?
58:27 K: Ja, wanneer je naar angst kijkt, zegt deze meneer, dan staat die los van jou. Als je bang bent, waar kijk je dan naar? Nee, alsjeblieft, bekijk het. Geef me geen antwoord. Kijk ernaar. Als jij angst bent, waar kijk je dan naar? Je kijkt niet naar angst, je bent dat. Dus je aandacht is veranderd.

V: Misschien is er geen 'jij' die angst is, misschien is er alleen angst.
59:13 K: Daar komen we zo op. De aandacht is veranderd. Toch? Zie alstublieft dat simpele ding.
59:22 V: Wie kijkt er naar mij?

K: Ik kijk niet naar u, meneer. Ik kijk naar angst. O, Jezus - tijdverspilling!

V: Zou dat betekenen dat je een deel van jezelf moet elimineren?

K: Ja, je elimineert een deel van jezelf - datgene waar je bang voor bent. Een deel van jou is angst. Toch? Met alle complicaties van angst. Een deel van jou is plezier - met alle soorten plezier. Een deel van jou is verdriet - verschillende soorten verdriet. Dus dat ben jij allemaal. Jij bent niet anders dan dat alles, of wel? Of je denkt misschien dat je God bent. Als je denkt dat je dat allemaal niet bent, dan ben je iets anders dan dat alles, en omdat je 'anders' bent, ben je iets bovenmenselijks. Dit is de oude hindoefilosofie die zegt: 'Dat ben ik niet. Wij zijn de ziel, we hebben iets kostbaars van binnen, we maken deel uit van het goddelijke, van het volmaakte, we maken deel uit van het archetype' - weet je, dat alles. Dus ik weiger persoonlijk om dat allemaal te accepteren. We moeten beginnen met twijfel. Toch? En als je begint met twijfel, volledig met twijfel begint, dan eindig je met volledige zekerheid. Maar wij beginnen met zekerheid en eindigen met niets. Schenk alstublieft uw aandacht aan deze vraag.
1:01:44 Zolang er verdeeldheid is tussen jou en angst, dan is er conflict, is er verspilling van energie - door het te onderdrukken, ervoor weg te rennen, erover te praten, naar de psychoanalytici te gaan, enzovoort, enzovoort. Maar als je de waarheid ziet dat jij die angst bent, wordt al je energie gebundeld tot deze aandacht om ernaar te kijken. Nu, wat is dat ding dat we angst noemen? Is het een woord dat angst heeft veroorzaakt, of is het onafhankelijk van het woord? Volg je dit? Als het het woord is, het woord is de associaties met het verleden - Ik herken het omdat ik eerder angst had. Snap je? Ik kijk naar die angst, ook al is het een deel van mij, omdat ik het benoem, en ik benoem het omdat ik weet dat het eerder is gebeurd. Dus door het een naam te geven, heb ik het versterkt. Ik vraag me af of je dit ziet. Dus is het mogelijk om te observeren zonder het te benoemen? Als je het benoemt is het al in het verleden, toch? Als je het niet benoemt is het iets geheel anders, nietwaar? Is het dus mogelijk om dat wat je angst hebt genoemd niet te benoemen. dus vrij te zijn van het verleden zodat je ernaar kunt kijken. Je kunt niet kijken als je bevooroordeeld bent. Als ik bevooroordeeld ben, kan ik niet naar je kijken, Ik kijk naar mijn vooroordelen. Dus is het mogelijk om het ding helemaal niet te benoemen? En dan, als je het niet benoemt, is het dan angst? Of heeft het een verandering ondergaan, omdat je er al je aandacht aan hebt geschonken. Snap je? Ik vraag me af of je het snapt. Als je het benoemt, geef je er geen aandacht aan, als je het probeert te onderdrukken, geef je er geen aandacht aan, als je ervoor probeert weg te lopen, geef je er geen aandacht aan - terwijl, wanneer je ziet dat jij die angst bent en het niet benoemt - wat gebeurt er dan? Wat gebeurt er? Je doet het nu. Wat gebeurt er?

V: Het is een emotie.
1:05:25 K: Wacht. Het is een sensatie, nietwaar? Een gevoel, dat is een sensatie. Let alsjeblieft op. Het is een sensatie, niet? Alle gevoelens zijn sensaties. Ik prik met een speld en noem maar op. Dus het is een sensatie. Wat is er mis met sensatie? Er is niets mis met sensatie, toch? Maar wanneer de sensatie plus de gedachte, verlangen wordt met zijn beelden, begint het probleem. Ik vraag me af of je dit allemaal begrijpt! Dit is waarschijnlijk te veel in een ochtend.
1:06:22 Weet je, dit is een onderdeel van meditatie. Snap je? Dit is echt een onderdeel van meditatie. Niet door onder een boom te zitten en aan dit of dat te denken, of je proberen te concentreren, of een mantra of wat woorden te herhalen. - 'Coca cola' of zoiets - maar dit is echt meditatie, omdat je jezelf heel, heel diepgaand onderzoekt. En je kan alleen maar diepgaand onderzoeken als je echt zonder motief bent, wanneer je vrij bent om te kijken. En je kan niet kijken als je jezelf afscheidt van dat waar je naar kijkt. Dan heb je volledige energie om te kijken. Alleen als er geen aandacht is, ontstaat die angst. Snap je dat? Als er volledige aandacht is, wat volledige, totale energie is dan is er geen angst, toch? Alleen de onoplettende persoon is bang, niet de persoon die volledig oplettend is op het moment dat dat gevoel opkomt. Dat gevoel is een onderdeel van sensatie. Sensatie is normaal, natuurlijk. Het is alsof je naar een boom kijkt, naar mensen kijkt , weet je - sensatie. Maar als er gevoel is plus de gedachte, dus verlangen met zijn beelden, dan beginnen al onze problemen. Snap je? Dit is simpel. Toch? Kun je nu naar je angst kijken? - serieus, vijf minuten lang! Kun je naar je angst kijken, wat het ook is, jezelf niet afscheiden van die angst, maar jij bent die angst en daarom je totale aandacht aan die angst geven. Is er dan angst?

V: Nee.
1:08:50 K: Loop dan zonder angst deze tent uit. Zeg niet 'nee' om vervolgens vol angst naar buiten te gaan.
1:09:07 Wil je hier vragen over stellen?

V: Ik zou graag willen vragen, in het begin zei u dat dit meer onze verantwoordelijkheid is dan die van u. Wat bedoelde u hiermee? Of waarom zei u dat?
1:09:26 K: Meneer, het woord 'verantwoordelijkheid' - wat betekent het om verantwoordelijk te zijn? Om adequaat te reageren, is het niet? Het woord 'verantwoordelijkheid' komt van de wortel 'antwoorden'. Antwoordt u nu adequaat op deze vraag over angst? Of reageert u met uw hele traditie, met uw cultuur, volg u het? - al die conditionering en waardoor u dus niet volledig kunt antwoorden op deze vraag?
1:10:41 Zoals we al zeiden, is dit onderdeel van meditatie. Je weet niet wat meditatie is, maar dit maakt er deel van uit. Wanneer de geest niet bang is, alleen dan is hij in staat iets totaal anders binnen te gaan, maar als je bang bent, leiden pogingen om te mediteren alleen tot illusie, tot allerlei misleidende ervaringen. Meditatie is dus het onderzoek naar je bewustzijn, naar jezelf en bekijken of je daar vrij van kan zijn, van de angst, en om de aard en de structuur van plezier te begrijpen, omdat we allemaal plezier willen. Om het te begrijpen, erop in te gaan, erachter te komen wat de juiste plaats van plezier is, wat er goed is in plezier - blijdschap, vreugde. En ook om het hele probleem van angst te onderzoeken, niet alleen uw specifieke angst, verdriet, maar ook het verdriet van de mensheid. Dat alles is betrokken bij meditatie oftewel, om de waarheid te ontdekken in jezelf, om de waarheid te ontdekken die een licht voor jezelf is zodat je niemand volgt.
1:12:35 Dat is genoeg voor vandaag, nietwaar? Is dat genoeg voor vandaag?