Krishnamurti Subtitles home


BR78T2 - Hoe verkrijgt men totale orde?
2de Publieke Toespraak
Brockwood Park, Engeland
27 august 1978



0:50 K: Kunnen we verdergaan met waar we gistermorgen over spraken? Mag ik u erop wijzen voor we daar op doorgaan dat je behoorlijk sceptisch zou moeten zijn terughoudend, en niet zonder meer moet aannemen wat de spreker zegt maar vragen moet stellen, onderzoeken je verdiepen in wat hij zegt of in wat we zelf denken of er enige waarheid in zit, of enige onzin of wat er gezegd wordt feitelijk is wat van toepassing is op het dagelijks leven. Als je de woorden gewoon maar accepteert, zoals de meesten van ons doen dan zijn we verzamelaars van woorden en frases en missen daarmee een hele hoop. Waar we het over hebben is dat zelf-kennis, dat wil zeggen jezelf kennen het belangrijkste is. Niet volgens een of andere psycholoog of analyticus, of volgens de spreker maar jezelf kennen zoals je werkelijk bent. Niet "wat is" goedkeuren of afwijzen maar observeren heel diep in jezelf kijken. En wat je ook in jezelf tegenkomt niet volgens iemand anders maar wat je werkelijk zelf ziet en waarneemt in je daden, in je reacties enzovoort je daarvan bewust te zijn jezelf te kennen. Jezelf kennen houdt in, is het niet niet er bekend mee zijn en "wat is" herkennen. Jezelf dus iedere keer opnieuw ontdekken niet aan de hand van een herinnering van iets dat je eerder in jezelf hebt waargenomen, en dat herkennen, en telkens weer herkennen. Ik hoop dat ik mezelf duidelijk maak.
4:10 Dat wil zeggen: ik wil mezelf kennen omdat als ik mezelf niet ken er onmogelijk juist handelen kan zijn, juist gedrag of ik heb geen basis voor enige helderheid. Je kunt jezelf zo ontzettend bedriegen in een soort imaginaire wereld leven, een verzonnen wereld maar jezelf zo volkomen kennen bevrijdt de geest van al z'n verwikkelingen van al z'n zorgen van z'n eindeloze gekwetter, enzovoort.
5:02 In dat onderzoek worden we, zeiden we gisteren gedreven door de taal. Het is eerder zo dat de taal ons gebruikt dan dat wij de taal gebruiken. Dat hebben we gisteren nogal uitgebreid besproken. En ook dat aangezien de spreker hier niet is u tegen uzelf praat en naar uzelf luistert om erachter te komen wat zich nu precies binnen uzelf afspeelt binnen uw huid, binnen het psychologische gebied van uzelf. We weten heel goed wat er buiten ons gebeurt tenminste, als je redelijk geïnformeerd bent maar slechts weinigen weten waar we precies staan wat onze reacties zijn, en of het mogelijk is verder te kijken dan dat.
6:10 Ook zeiden we gisteren dat de fundamentele wortel van angst waarin de meesten van ons leven, tijd is. Chronologische tijd zoals in "gisteren", "vandaag" en "morgen" en ook de hele werking van het denken. Dat zijn de twee factoren, die angst teweegbrengen En de andere factor daarin is herinnering. De herinnering aan een voorbije angst en het vasthouden aan die herinnering en een toekomstige angst projecteren. Daarover hebben we het gisteren gehad.
7:03 Als het goed is zouden we in willen gaan op verdere elementen van onszelf. De meesten van ons leven, psychologisch, in wanorde. Ik weet niet of u zich daar bewust van bent. We worden niet alleen gedreven door de taal maar staan ook onder druk van veel dingen van buitenaf: economische druk, sociale, politieke, nationale druk, religieuze overtuigingen, enzovoort. Maar psychologisch komt de grootste druk voort uit begeerte bij de meesten van ons. Zoals we gisteren zeiden: alstublieft, we zijn met elkaar aan het communiceren! Het is niet zo dat u alleen maar luistert naar degene die spreekt die niet belangrijk is! Wat er gezegd wordt is belangrijk, niet de persoon. Het is zoals met een telefoon je hecht ook geen groot belang aan de telefoon je houdt hem schoon. Maar wat gezegd wordt door de telefoon is uiterst belangrijk. Op dezelfde manier is de persoon die hier spreekt helemaal niet belangrijk. Ik zou hier telkens weer op willen wijzen: de persoon is helemaal niet belangrijk wat gezegd wordt is belangrijk. Dus uw bewondering voor een persoon of uw afkeer van die persoon of wat dan ook al die flauwekul is van heel weinig belang. Je maakt het, als je een goede telefoon hebt niet kapot, je houdt het schoon, je behandelt het met respect. Maar de telefoon zelf is van geen enkele waarde wat er via de telefoon wordt gezegd krijgt betekenis. Zo is ook hier de persoon niet belangrijk. Hebt u dit duidelijk en definitief begrepen?
9:28 We leven in wanorde, psychologisch. Misschien hebben we een ordelijke kamer, doen we de juiste oefeningen doen zogenaamde yoga - ik zal niet ingaan op dat woord wat het betekent, hoe het begon en al die dingen daar is het niet het moment voor. We houden orde aan de buitenkant, ogenschijnlijk maar er is grote, verbazingwekkende wanorde in de wereld. Misschien wordt die wanorde veroorzaakt door ieders psychologische wanorde. Wanorde betekent tegenstrijdigheid binnen jezelf het één denken en het ànder doen. Het één zeggen en het tegenovergestelde doen van wat je gezegd hebt. Of vaag zijn, onduidelijk, tegenstrijdig, enzovoort. Dat wijst allemaal op wanorde. En waar tegenstrijdigheid is moet je je inspannen, waar verdeeldheid is moet er conflict zijn, enzovoort. Dat is allemaal een staat van wanorde waarin wij leven. Dat is duidelijk feit.
10:59 En om psychologische orde te creëren hoe pak je dat aan? Ik hoop dat u zichzelf uitdaagt en niet mijn uitdaging aanneemt. Als je beseft bewust bent dat je psychologisch in wanorde verkeert wat moet je dan doen? Hoe kun je orde tot stand brengen? Want zonder orde psychologisch zowel als naar buiten toe leef je hoe dan ook in chaos omdat de wereld meer en meer chaotisch wordt destructief, gewelddadig wat aangeeft dat er een heleboel wanorde is in de wereld. En misschien wordt die wanorde overgebracht door ieder van ons omdat wij in wanorde leven.
12:08 We vragen dus: hoe kun je complete, volkomen orde in jezelf hebben, is dat mogelijk? Waar orde is daar is geweldige energie. Waar wanorde is daar is verkwisting van energie verspilling van energie. We gaan dus samen onderzoeken ik onderzoek niet voor mijzelf maar wij onderzoeken samen duiken samen in de vraag: wat is orde en kan er orde zijn zonder begrip van wanorde? We zijn dus samen aan het onderzoeken deze werkelijke staat, het feit dat we in wanorde leven is dat een feit, niet de verbale beschrijving van wanorde? Het woord is niet het ding zelf. De beschrijving van wanorde is niet de feitelijke wanorde. De beschrijving van een berg hoe mooi die ook afgeschilderd wordt, de schoonheid van het dal het licht, de sneeuw, de aftekening tegen de lucht het hele gevoel van de waardigheid, de schoonheid van die berg kan prachtig worden beschreven maar de beschrijving is niet het werkelijke feit. De meesten nemen genoegen met de beschrijving. En dus worden we bevangen door de beschrijving niet door het werkelijke feit. De vraag is dan: wat is wanorde? Is het een idee van wat je denkt dat orde zou moeten zijn en in vergelijking met wat je denkt dat orde zou moeten zijn ontstaat er wanorde. - wat dan weer totale wanorde is. Ik hoop dat u dit volgt. We gaan dus uitzoeken wat wanorde is en als we een inzicht hebben een snelle perceptie van de hele structuur van wanorde dan komt daaruit orde voort. Die orde ontstaat niet volgens een patroon volgens een blauwdruk, volgens een bepaalde uitspraak of volgens een of andere filosoof of religieuze kwakzalver. En de meeste religieuze priesters, van hoog tot laag zijn super kwakzalvers. Zelfs de nieuwe paus, hoop ik.
15:35 Dus Dus allereerst: zijn we ons ervan bewust dat we in wanorde leven? Niet de definitie van dat woord maar de feitelijke realiteit van tegenstrijdigheid van verdeeldheid van "ik en het mijne", en "jij en het jouwe" "wij en zij" en die hele verdeeldheid die binnen onszelf aan de gang is het voortdurende conflict. Dat alles wijst op wanorde. En hoe observeer je die wanorde? Neem als voorbeeld wat we gisteren bespraken dat gehechtheid in welke vorm dan ook een factor van wanorde is en ook zoals we gisteren uiteengezet hebben zoals we gisteren ontdekten een factor van angst. Dus gehechtheid aan een persoon, aan een idee aan een conclusie, aan een herinnering uit het verleden aan een meubelstuk, enzovoort brengt wanorde voort. Zien we dat feit?
17:17 En vrijheid van gehechtheid zonder geïsoleerd te raken, gevoelloos, onverschillig brengt dat een zekere orde teweeg? Want waar we het over hebben is dat als we alles in orde gebracht hebben dat dan een flinke hoeveelheid energie ontstaat, geweldige energie. En die energie heb je nodig om heel diep en grondig in jezelf te duiken. We onderzoeken voor onszelf allereerst de wanorde waarin we leven en de aard van die wanorde die samengaat met gehechtheid, met angst en genot, enzovoort. en zonder het een bepaalde richting op te sturen in de hoop dat dat orde zal brengen maar ons alleen bewust te zijn van die wanorde zonder hem, op wat voor manier dan ook, uit de weg te gaan. Begrijpen we elkaar? Maakt de spreker dit duidelijk? Mag ik hierop doorgaan? Goed.
19:02 Stel dat ik in wanorde leef van binnen aan de buitenkant heb ik misschien wel alles geweldig op orde maar inwendig ben ik misschien flink ontregeld. En ik vraag me af: wat moet ik doen? Is die wanorde iets anders dan ik of ik bèn die wanorde? Begrijpt u die vraag? Alstublieft, dit is erg belangrijk om te begrijpen want als de wanorde iets anders is dan ik dan kan ik er iets aan dóen dan kan ik het patroon veranderen mezelf verplaatsen de ene naar de andere hoek of psychologisch orde brengen door onderdrukking, door zelfbeheersing, door dit en door dat. Ik kan er iets aan doen. Maar als de wanorde niet iets anders is dan ik wat een feit is, dat ik de wanorde ben dan rijst de vraag: wat gebeurt er dan? Volgt u? U luistert niet naar mij, u luistert naar uzelf. Dan breng je misschien een verandering teweeg. Maar als je alleen naar de spreker luistert kun je de rest van je leven naar hem luisteren en ik hoop van niet. En als je alleen maar naar hem luistert zul je niet veranderen. Maar als je zelf inziet dat je in wanorde leeft en dat wanorde niet verschilt van jou fundamenteel, in de grond van de zaak ben je die wanorde wat gebeurt er dan? Eerst kon je er iets aan doen omdat je jezelf ervan had gescheiden en er tegen optrad en daarin was dus voortdurend conflict misleiding, de ene dag kreeg je het voor elkaar maar de volgende dag niet, enzovoort van dag tot dag variërend. Terwijl het feit is: dat jij die wanorde bent. Dat is een feit - niet een gevolgtrekking die de spreker heeft getrokken en jou probeert op te dringen, wat hij niet doet. We propageren helemaal niets proberen u nergens van te overtuigen. Maar wanneer ik de wanorde ben dan kan ik er niets aan doen en dat betekent dat ik er niet op in kan werken zoals ik eerst deed. Dus blijf ik in deze volkomen wanorde. Doet u dat terwijl we praten? Of blijft het bij verbale communicatie? Ik ben niet anders dan die wanorde. Die wanorde bestaat omdat ik mijzelf heb afgesplitst van wat ik "wanorde" noem. Dat is een van de belangrijkste oorzaken van wanorde. Dat heb ik ontdekt. Overal waar een scheiding is tussen mij en wat ik observeer, psychologisch wordt die gespletenheid één van de belangrijkste factoren van wanorde. Dat wil zeggen dat als ik mezelf een Hindoe noem of een Moslim, een Christen, Katholiek of Brits of Frans of Duits of wat dan ook dan is die afspitsing een factor van wanorde. De jood en de arabier, je hebt daar een duidelijk voorbeeld iedere dag is dat aan de gang. Dus als er psychologisch een scheiding is tussen wanorde en mijzelf werk ik daarmee wanorde in de hand. Terwijl als het feit is, dat ik de wanorde zelf ben en de realisering daarvan, brengt de waarheid daarvan orde. Volgt u dat? U bent allemaal zo stil. Het is aan u!

Q: Ik zit te wachten tot het gebeurt.
24:23 Deze meneer zegt dat hij zit te wachten tot het gebeurt. Ik ben bang dat u lang kunt wachten! Het is een feit, het kan je niet overkomen. Uzelf, u ziet wat er aan de hand is en het is dus het feit op zich de realiteit ervan, die de geest bevrijdt van wanorde. De oorzaak van deze wanorde is de afscheiding als "ik", verschillend van de wanorde Begrijpt u?
25:09 Kunnen we, op dezelfde manier, orde brengen in ons leven? Dat betekent, de kunst leren alles z'n juiste plaats te geven. Dat is orde. Maar je kunt de dingen niet hun juiste plaats geven tenzij degene die de dingen hun juiste plaats geeft zelf ook erg ordelijk is. Begrijpt u? Uiteraard. We proberen er dus achter te komen wat orde is en wat wanorde is. Wanorde kan alleen opgelost worden als de opdeling tussen mij en de ander ophoudt te bestaan, psychologisch. En je moet de kunst leren om de dingen hun juiste plaats te geven. Geld - waar de meesten van ons, als je er veel van hebt zich aan vastklampen; en als je weinig hebt wil je er meer van, enzovoort. Geld is ontzettend belangrijk geworden in de wereld. En seks is ook ontzettend belangrijk geworden. Daar ga ik het niet over hebben maar het is belangrijk. U weet zelf hoe belangrijk het is in uw leven. En als je iets zo belangrijk maakt dat feit op zich dat je iets bepaalds heel belangrijk maakt, is wanorde. Ja? Als ik enorm veel belang hecht aan oefeningen aan zogenaamde yoga dan haal ik het helemaal uit zijn verband. Dus alles zijn juiste plaats geven houdt in dat je alles op juiste waarde schat. Akkoord? Kunnen we dat? Willen we dat? Of is dat allemaal veel te moeilijk? Of zeg je, "alsjeblieft, we leven nu al zo lang in deze rotzooi, laat me m'n gang maar gaan, bemoei je er niet mee". En dus accepteer je deze rotzooi, je bent eraan gewend je voelt je ermee op je gemak en je wilt het niet veranderen. Maar iemand die zich er serieus om bekommert om niet alleen in de buitenwereld maar ook innerlijk alles geld, seks - z'n juiste plaats te geven zal de schoonheid van vrijheid leren kennen. Zonder dat is er geen vrijheid.
28:43 En het volgende probleem is dan: we leven onder grote druk, meer en meer. Druk - van staatsinstellingen politieke druk, economische druk, sociale druk enzovoort, enzovoort. En zoals we zeiden, misschien is de grootste druk in de meesten van ons het verlangen dat zich wil uiten de druk van een enorm verlangen. Is het niet? Volgt u dit? Kan ik verder gaan?

Q: Ja.
29:27 K: Ik hoop dat u dit alles in uzelf bekijkt. Want je kunt wel naar deze woorden luisteren de komende tien, vijftien, twintig jaar maar uiteindelijk zeg je: "ik ben geen stap verder gekomen". Omdat je het niet toepast omdat je niet zegt: "ik ga het uitzoeken". Je leeft min of meer op het niveau van woorden.
29:58 Het volgende is: waarom staan de meesten van ons zo onder druk van verlangens? De druk van seks, van verlangen naar seks verlangen naar ervaring, verlangen populair te zijn, beroemd het verlangen om - je kent al die dingen wat de werkingen van verlangens zijn. Verlangen naar verlichting, wat het stomste verlangen is! Want verlichting komt niet voort uit een verlangen ernaar. Al ga je naar alle hoogste toppen van de Himalaya's daar zul je geen verlichting vinden. Het is waar jij bent, niet in India of in Japan of ergens anders - of zelfs in Rome. Sorry dat ik over Rome praat, ik hoorde net vanmorgen dat de paus gekozen is.
31:18 Als je je dus bewust bent van jezelf zie je hoe ontzettend sterk verlangens zijn het verlangen naar macht, om andere mensen te domineren U weet al die dingen wel, ik hoef niet in details te treden. U kent het maar al te goed. En onder die druk leven we. Waardoor je niet alleen fysiek ziek wordt door de spanning ervan, maar ook psychisch is het een enorme klus, een groot probleem. Stel dat ik bijvoorbeeld een heel geweldig iemand wil zijn en het is een constant gezwoeg om iemand te worden, iemand te zijn, om resultaat te bereiken. Zo zie je dat verlangen, als het niet begrepen wordt de hele aard en structuur van verlangen dan is verlangen één van de oorzaken van wanorde. Ja? Alstublieft, begrijpen we dat? Neem alstublieft niet zomaar aan wat ik zeg dat is volkomen onbelangrijk. Is het een feit, in uzelf, dat u zelf ontdekt heeft inziet dat verlangen, in z'n vele vormen en talloze uitingen, verwarring veroorzaakt wanorde veroorzaakt? Goed? De meeste mensen hebben gezegd, beheers je verlangens onderdruk je begeerte, of bevredig je begeerte ga tot het uiterste in je begeren, - al die trucjes hebben ze uitgeprobeerd. Iedere monnik zal je vertellen dat je al je begeerten moet onderdrukken de vleselijke lusten en iedere vorm van begeerte om god of Jezus te dienen - wie god ook is. Dus is er altijd die onderdrukking beheersing, constant conflict. Je verlangt naar iets, je onderdrukt het je rationaliseert het, je houdt het in bedwang je loopt ervoor weg, enzovoort. Wat we dus proberen te doen wat we aan de orde stellen is: laten we kijken wat de aard van verlangen is hoe het ontstaat en of we verlangen de juiste plaats kunnen geven. en het op geen enkele manier onderdrukken, beheersen, vernietigen. Goed? Daar gaan we het over hebben.
34:39 Je moet dus uitzoeken wat het karakter en de structuur van verlangen is. Zelf uitzoeken niet je laten vertellen wat de aard en de structuur van verlangen zijn. Om dan, als je het aangenomen hebt je volgend jaar en de komende dertig jaar terugkomt en zegt, "Nou, u hebt me geen stap verder gebracht ik ben nog precies waar ik dertig jaar geleden was". Doordat je op woorden hebt geleefd en er niet werkelijk zelf in bent gedoken. Waarom zijn verlangens zo ontzettend belangrijk geworden? Het wordt aangemoedigd door de opvoeding in alle vormen, de maatschappij en alles om ons heen werkt dit proces van verlangen in de hand. Ik wil erachter komen waarom verlangens belangrijk zijn geworden in mezelf, en wat verlangen is. Ik moet dus eerst de aard van sensatie begrijpen. Is het niet? Zintuiglijke waarneming, de zintuigen. Ik moet begrijpen hoe de zintuigen werken. Kunnen we verder gaan?
36:29 De zintuigen dat zijn: tastzin, reuk, smaak, enzovoort. We functioneren nooit met alle zintuigen in actie ik vraag me af of u dit begrijpt. Niet? Smaak wordt zo ontzettend belangrijk als je een fijnproever bent als je van goed eten houdt, van goede wijn en dergelijke. dan wordt smaak buitengewoon belangrijk. Of als je gevoelig bent, muziek. Dan wordt muziek belangrijk, een prachtige klank horen en de ruimte tussen de klanken, de klankkwaliteit En dergelijke. Onze zintuigen zijn dus verbrokkeld, gefragmenteerd we zien nooit iets met al onze zintuigen, helemaal. Akkoord? Begrijpen we elkaar? Kun je ergens naar kijken naar de beweging van de zee naar de manier waarop de wolken bewegen de wind tussen de bomen - naar dat alles kijken met al je zintuigen in volle bloei en gadeslaan. Kun je dat doen? Als je dat doet zul je zien, als een test neem niet klakkeloos aan wat ik zeg maar probeer het voor jezelf, - dan zul je merken dat er geen centrum is van waaruit je observeert. Er is geen verdeeldheid veroorzaakt door het centrum dat zegt: "ik ben anders dan dat." Als je de dingen volledig observeert een vrouw of een man of een kind of je vriendin, je man, je vrouw met alle zintuigen wakker dan is er geen bepaald zintuig dat tot daden aanzet, tot handelen dwingt. Begrijpt u? Doet u het terwijl we erover praten? Zintuigen hebben dus hun eigen plaats maar ze worden destructief, veroorzaken verdeeldheid en conflicten als een bepaald zintuig ontwikkeld is en de andere zijn slapend of half slapend. Terwijl als je iets helemaal observeert, met al je zintuigen dan is er geen verdeeldheid binnen in jezelf.
39:48 Verlangen maakt dus deel uit van deze zintuiglijke gewaarwording is het begin van sensatie. Goed? Dat is een feit, nietwaar? Je ziet een mooie vrouw of een man of een kind, of een auto of een berg of een mooi geproportioneerd huis of een tuin en de perceptie, het zintuiglijke gevoel, en dan komt het verlangen op. Ja? En het verlangen die sensatie, perceptie, creëert een denkbeeld. en dan begint het verlangen, te werking. Dat is de hele beweging van het verlangen. Dat is een eenvoudig, voor de handliggend, dagelijks feit dat je kunt observeren als je je aandacht erbij hebt.
40:50 Waar begint nu het conflict, de moeilijkheid, de verwarring in de werking van het verlangen? Begrijpt u? Stel bijvoorbeeld dat ik een mooie boom zie, of een prachtige tuin. Ik heb een stukje land en ik zou zelf graag zo'n mooie tuin hebben. Dat wil zeggen: er is perceptie gevoel, beeldvorming, wat denken is - nietwaar? en dan jaagt het denken dat, wat het heeft geobserveerd, na dat wat haar zo is bevallen. Overal waar het denken zich bezighoudt met de zintuiglijke waarneming daar zorgt het begeren voor conflict. Begrijpt u dat? Is dat duidelijk? Nee, ik zie dat het niet duidelijk is. Ik zal het nog eens op een andere manier moeten zeggen.
42:04 Je hebt het waarnemen van een mooi huis mooie verhoudingen en dergelijke Dan ontstaat er sensatie. Dat is normaal, dat is noodzakelijk anders zou ik blind zijn, zijn mijn zintuigen niet alert, wakker. Maar de moeilijkheden beginnen op het moment dat het denken een beeld vormt over het bezitten van een dergelijk huis en daarvoor te werken jezelf met dat huis te zien, enzovoort. Dus daar waar het denken zich met de perceptie begint te bemoeien daar begint de verdeeldheid daar begint het verlangen. Volgt u dit? Is dit duidelijk? Nee, niet wat ik zeg, maar voor uzelf. Bent u net zo hard aan het werk als wij? Het is warm hier? Werkt u ook zo hard? Ik hoop het. Het maakt niet uit. Het is aan u.
43:25 De vraag is dus: Het is natuurlijk om de perceptie te hebben, de sensorische prikkel dat is van nature zo maar kan het bij dat moment blijven en dat het denken niet er bij komt en een beeld vormt en achter dat denkbeeld aanjaagt, wat een verlangen wordt? Begrijpt u mijn vraag? Dat wil zeggen: perceptie, zintuiglijk waarnemen is normaal, gezond maar als het denken er bij komt en een beeld maakt dan wordt het beeld nagejaagd als een verlangen dan beginnen de moeilijkheden. Hebt u dat niet gemerkt in uzelf? Je kunt een mooie auto zien en er is de sensatie en het denkbeeld van uzelf rijdend met die auto z'n vermogen en dergelijke. Maar wat als je de auto ziet? En stopt bij de sensorische waarneming. Kun je dat doen? Probeer het en kijk wat dat betekent. Daarin zit geen beheersing. Je ziet alles wat het verlangen inhoudt hoe het opkomt hoe het denken dan het beeld vormt, en dat achtervolgt. Terwijl in perceptie, sensatie en het kijken naar de auto of de berg, het meisje of de jongen of wat het ook mag zijn. Dan ontstaat er geen conflict ontstaat er geen onderdrukking van verlangens. Dan heb je de enorme energie die werd verbruikt door de werking van het denken als verlangen. Is dit duidelijk?
45:56 Het volgende punt is dan - we zijn in onszelf aan het onderzoeken - waarom leven we voor zo'n groot deel op herinneringen? Begrijpt u mijn vraag? Waarom leven mensen in het verleden, dat is "herinneren"? Ja? Jullie kijken allemaal zo raadselachtig. Je hebt een prettige dag gehad en je herinnert je dat en het is opgeslagen in het geheugen en je verheugt je in die herinnering, je leeft in die herinnering. Of je leeft in een seksuele herinnering of in de herinnering van iets dat je hebt kunnen bereiken. Herinneringen zijn dus ongelooflijk belangrijk geworden voor ons allemaal. In de vorm van ervaringen, van kennis. Ik vraag nu, wij vragen: waarom? Begrijpt u? Niet dat we ons niets zouden moeten herinneren. Natuurlijk moet je je herinneren hoe je moet autorijden waar je huis staat, enzovoort de technische kennis die je verzameld hebt. Maar psychologisch gezien waarom heeft herinnering zo'n waarde in ons leven? Begrijpt u? U stelt deze vraag aan uzelf. Dus: wat is herinneren? Wat maakt dat we ons herinneren? Er is iets voorgevallen dat aangenaam was, of onaangenaam een gebeurtenis die een glimlach bracht of een traan en dat wordt geregistreerd in de hersenen. Goed? Natuurlijk, dit is eenvoudig. En die registratie vormt het geheugen die registratie is de herinnering aan die heerlijke gebeurtenis of aan die nare gebeurtenis. De vraag is nu: waarom zouden we psychologisch iets registreren? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik stel de vraag: waarom zouden de hersenen een voorval registreren dat pijnlijk was of aangenaam? Het kan dingen registreren die gevaarlijk zijn ja? Zoals een afgrond, zoals een gevaarlijk dier of een gevaarlijke slang, of een gevaarlijk mens een oplichter enzovoort, dat zouden ze kunnen registreren. Dat zijn allemaal voor de hand liggende dagelijkse feiten. Maar waarom zou het brein de krenking registreren de vleierij, de belediging het gevoel dat je dít bent en al dat soort dingen waarom zou er überhaupt registratie plaatsvinden psychologisch? U hebt de vraag nu, is het niet? Begrijpen we elkaar? Is het tijd om te stoppen?

Q: Nee!
49:57 K: Ik verzoek u mij te zeggen, wanneer het half één is.
50:08 Nu vragen wij: een van de eigenschappen van de hersenen is te registreren uit noodzaak. Ze moeten technische kennis opslaan als ik met machines werk, enzovoort. En ook als ik schrijf, of als ik chirurg ben of dokter enzovoort, dan moet er geregistreerd worden. Maar wat we ons afvragen: waarom men überhaupt psychologisch zou moeten registreren? Kijk tenminste eerst naar de vraag. Is dat noodzakelijk? Brengt dat duidelijkheid? Brengt dat grotere energie, vrijheid enzovoort? Of is psychologische registratie één van de factoren die werkelijke vreugde tenietdoen. Ik zal daar dadelijk op ingaan.
51:40 We zeiden dat de hersenen in hun werking bepaalde dingen moet registeren dat is nodig. Maar wij vragen ons af: psychologisch, innerlijk waarom zouden de hersenen moeten registreren? Is het een gewoonte waar we in vervallen zijn dat als u mij beledigt, ik dat onmiddellijk registreer? Als u mij vleit, registreer ik dat onmiddellijk. Waarom? Als u mij vleit bent u mijn vriend en als u mij beledigt bent u niet mijn vriend enzovoort, enzovoort. Nu vragen we: kan dat registreren ophouden, psychologisch? Ziet u wat dat betekent? Dat betekent dan het zich vernieuwen van de hersenen. Zodat de hersenen enorm levend worden, jong en fris omdat ze niet registreren wat niet nodig is. Ik vraag me af of u dit volgt. Is dat mogelijk? Intellectueel kun je de schoonheid ervan inzien, verbaal. Je zegt: "Jeetje, het moet intellectueel heel bijzonder zijn om geen psychologische registratie te hebben." Het betekent niet dat je dan vegeteert, of leeg bent of al die dingen maar er is een vrijheid een buitengewoon gevoel van opgetogenheid een buitengewoon gevoel van jeugdigheid de hersenen worden niet oud, versleten. Je moet dus uitzoeken of het mogelijk is. Want als we ouder worden worden de hersenen steeds mechanischer raken meer en meer in een vast patroon, in een sleur en worden verhard, broos, niet buigzaam, snel. Is dit mogelijk, psychologisch helemaal niet te registreren? Hebt u de vraag? Is de vraag duidelijk? Ja?
54:18 Laten we verdergaan en uitzoeken of dat kan. Uitzoeken! Niet dat ik het u ga vertellen en dat u het dan ontdekt en zegt: "ja, dat is zo!" Dan komt u dertig jaar later terug en zegt: "ik ben nog altijd waar ik begonnen was."
54:36 We zeiden dat de hersenen veiligheid nodig hebben veiligheid om efficiënt te kunnen functioneren. Ze moeten bepaalde feiten registreren hoe je auto moet rijden, brieven moet schrijven technologie enzovoort. Vervolgens beseffen de hersenen dat ze orde moeten brengen orde moeten scheppen door alleen dingen te registreren die nodig zijn wat orde schept. - Goed? Dan kunnen we verdergaan en uitzoeken waarom de hersenen of de psyche, psychologisch registreert. Brengt dat veiligheid, voorkomt het gevaar? Voorkomt het verdere krenkingen verdere vernielingen, verdere hindernissen? Of hebben we onbewust de gewoonte ontwikkeld om te registreren. We registreerden daar, dus waarom niet ook hier? Van daar zijn we gegaan naar hier psychologisch, naar buiten toe is het nodig maar psychologisch, van daar zijn we doorgegaan naar hier. En is dat eigenlijk nodig? Een heel eenvoudig voorbeeld: van kindsbeen af worden we psychologisch gekwetst door ouders, door andere kinderen, door de school op de universiteit - als je geluk hebt -, enzovoort. We worden gekwetst, psychologisch verwond. En die wond wordt opgeslagen, geregistreerd. En eenmaal gekwetst, ontstaat er weerstand isolement, angst en dergelijke. Is het nu nodig, wanneer je mij beledigt, om eigenlijk te registreren? Begrijp u mijn vraag? Is het mogelijk registratie te voorkomen? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik hoop het. Ja? Is het mogelijk dat wanneer je me beledigt of me vleit dat al mijn zintuigen slechts alert zijn en luisteren. Begrijpt u mijn vraag? Dan is er helemaal geen ontvankelijkheid. Is dit allemaal Grieks voor u? Ik zie het belang om levendige, jonge, heldere hersenen te hebben. Dat is uitermate belangrijk. Is het mogelijk die helderheid te behouden die precisie en slagvaardigheid met die schoonheid van alles wat dat impliceert, tot ik doodga? Dat is onmogelijk als er registratie plaatsvindt van dingen die niet absoluut noodzakelijk zijn. Ja? Dus moet je uitzoeken waarom welke vorm van psychologische registratie dan ook wat geheugen, herinnering wordt en of het mogelijk is dat niet te doen? Je ontdekt, als je er diep induikt, dat het mogelijk is. Het is alleen mogelijk als je echt aandachtig bent op het moment van belediging, op het moment van de vleierij. Ja? Hebt u dit geprobeerd?
59:35 Laatst zei een man tegen mij: "Je bent een stomme sukkel je bent vastgeroest." Dat was nogal onbeleefd, maar goed. Dus ik ging naar mijn kamer en ik zei: "Is dat zo? Ik wil erachter komen" Misschien ben ik vastgeroest en misschien ben ik een stomme sukkel. Je onderzoekt het en door heel goed op te letten registreer je niet dat je het bent je registreert niet, je luistert naar de woorden je luistert naar het feit of je al dan niet bent of je al dan niet vastgeroest bent. Zijn jullie vastgeroest? Begrijpen jullie? Zijn jullie dat? Nee, zoek het uit, geef mij geen antwoord, alstublieft! Iemand noemt u wat ik genoemd werd - ik hoop wat beleefder - en je wilt uitzoeken of dat zo is. Noch ontken je, noch neem je aan maar je slaat het slechts gade, je zoekt het uit. Als je vastgeroest bent, is het vrij duidelijk dat je er al gauw achter komt of je vastgeroest bent.
1:01:01 Registratie vindt dus niet plaats als je alert bent wakker, volledig bewust met al je zintuigen open dan valt er psychologisch niets te registreren. Zult u dat doen? Nee, u doet het niet want genot is immens belangrijk voor ons geworden. Is het niet? Als je jezelf heel goed observeert zul je zien welke grote rol, misschien wel de grootste rol genot in ons leven speelt. Genot in het vinden van god, of van verlichting het genot om vrij te zijn, het genot geld te hebben bezittingen, een mooie vrouw of man en die hele handel, het genot van seks het genot van macht, de politici met hun genot van immense macht. En zo wordt de registratie van genot in de meeste van onze levens enorm. Niet? En is het najagen van genot de dominerende factor geworden. Dat wil zeggen: de herinnering aan een voorbij genot en het najagen van dat voorbije genot in de vorm van herinneringen en het verlangen daarachter en het opsporen erom vragen, eisen, willen. Onze hele religieuze organisaties zijn daarop gebaseerd. Het is een enorm amusement het geeft enorm veel voldoening, het is een hele belevenis om in de aanwezigheid te zijn van heilige dingen, enzovoort.
1:03:35 We zeiden dus: de registratie van genot van een voorval dat je grote verrukking bracht wordt geregistreerd en het najagen daarvan in ons dagelijks leven.
1:03:50 De vraag is nu: wat is genot? Als je van iets geniet zeg je op dat moment niet: "wat een genot, wat heerlijk" - je bevindt je in de situatie. Pas een seconde later komt het denken erbij en zegt: "Wat was dat een leuke tijd wat was dat mooi, wat gaf me dat een geweldig gevoel wat een heerlijke ervaring." Dus heeft er registratie plaatsgevonden dan komt het denken in werking. Volgen jullie dit?
1:04:39 We praten over al deze dingen omdat het onderdeel is van jezelf kennen niet uit boeken, niet uit woorden, niet uit een beschrijving maar echt jezelf kennen. Kennen betekent niet herinneringen over jezelf verzamelen en vanuit die verzameling observeren. Als je observeert vanuit verzameling dan verzamel je alleen wat je al kende. Maar als je iedere keer vanuit een schone lei observeert dan is het als een brede rivier met een grote hoeveelheid water die stroomt, voortbewegend.
1:05:34 Dus wat is genot? Is het tijd? Is het het denken, als angst? We zeiden dat de wortel van angst tijd is. De wortel van angst is het denken. Het denken dat herinneren is - herinnering - herinnert zich bepaalde gebeurtenissen die angst veroorzaakten het registreerde, de herinnering eraan en de volgende keer wordt deze hele herinnering vertoont. Kijkt u ernaar? Is genot dus tijd en de beweging van het denken? Of zijn ze allebei hetzelfde zijn denken en tijd in essentie hetzelfde? Dus denken is de beweging van genot. Wat niet betekent dat je niet naar een mooie boom kunt kijken en daarvan genieten een mooi mens, een schilderij van een prachtige vallei met alle purperen schaduwen erin. Kijk ernaar maar zodra het geregistreerd raakt en herinnering wordt is het niet langer een verrukking, dan wordt het een genot en dat is de herinnering aan dingen die eerder gebeurd zijn. Als je nu het hele wezen hiervan ziet volkomen dan heeft genot, verrukking zijn plaats en is er dus psychologisch innerlijk, helemaal geen registratie van die gebeurtenis. De geest, de hersenen worden dan bijzonder levendig jong, fris, zonder enige neurotische reactie.
1:07:58 Afgelopen. Ik ben net op tijd gestopt. Alsjeblieft, als ik je mag verzoeken, applaudiseer niet, het is zo je applaudiseert voor jezelf, niet voor mij of applaudiseer wanneer ik hier niet ben.