Krishnamurti Subtitles home


BR78T2 - Hoe verkrijgt men totale orde?
2de Publieke Toespraak
Brockwood Park, Engeland
27 august 1978



0:50 K: May we continue with what we were talking about yesterday morning? Before we go into that may I point out that one should have quite a bit of scepticism doubt, not accepting what the speaker is saying but questioning, investigating, enquiring into what he is saying or what we are thinking ourselves if there is any truth, if there is any falsehood or if what is being said is factual which is applicable to daily life. So if one merely accepts words, as most of us do we are collectors of words and phrases and thereby we miss a great deal. So what we are talking about is that self-knowledge, that is knowing oneself is the greatest importance not according to some psychologist analyst or according to the speaker but knowing oneself actually as one is. Not denying nor accepting what is but observing looking into oneself very, very deeply. And whether what you find in yourself not according to somebody else but actually for yourself what you see and what you perceive in your actions, in your reactions and so on to be aware of that to know oneself. Knowing oneself implies, doesn't it not having known and recognising 'what is'. That is, to discover oneself anew each time not according to a remembrance of something that you have seen before in yourself and recognise it, and keep on recognising all the time. I hope I am making this clear. K: Kunnen we verdergaan met waar we gistermorgen over spraken? Mag ik u erop wijzen voor we daar op doorgaan dat je behoorlijk sceptisch zou moeten zijn terughoudend, en niet zonder meer moet aannemen wat de spreker zegt maar vragen moet stellen, onderzoeken je verdiepen in wat hij zegt of in wat we zelf denken of er enige waarheid in zit, of enige onzin of wat er gezegd wordt feitelijk is wat van toepassing is op het dagelijks leven. Als je de woorden gewoon maar accepteert, zoals de meesten van ons doen dan zijn we verzamelaars van woorden en frases en missen daarmee een hele hoop. Waar we het over hebben is dat zelf-kennis, dat wil zeggen jezelf kennen het belangrijkste is. Niet volgens een of andere psycholoog of analyticus, of volgens de spreker maar jezelf kennen zoals je werkelijk bent. Niet "wat is" goedkeuren of afwijzen maar observeren heel diep in jezelf kijken. En wat je ook in jezelf tegenkomt niet volgens iemand anders maar wat je werkelijk zelf ziet en waarneemt in je daden, in je reacties enzovoort je daarvan bewust te zijn jezelf te kennen. Jezelf kennen houdt in, is het niet niet er bekend mee zijn en "wat is" herkennen. Jezelf dus iedere keer opnieuw ontdekken niet aan de hand van een herinnering van iets dat je eerder in jezelf hebt waargenomen, en dat herkennen, en telkens weer herkennen. Ik hoop dat ik mezelf duidelijk maak.
4:10 That is, I want to know myself because if I don't know myself there is no possibility of right action, right behaviour or I have no foundation for any clarity. One can deceive so immensely live in a kind of illusory world, a make-belief world but to know oneself so completely frees the mind from all its entanglements from all its worries its everlasting chattering and so on. Dat wil zeggen: ik wil mezelf kennen omdat als ik mezelf niet ken er onmogelijk juist handelen kan zijn, juist gedrag of ik heb geen basis voor enige helderheid. Je kunt jezelf zo ontzettend bedriegen in een soort imaginaire wereld leven, een verzonnen wereld maar jezelf zo volkomen kennen bevrijdt de geest van al z'n verwikkelingen van al z'n zorgen van z'n eindeloze gekwetter, enzovoort.
5:02 In that enquiry, we were saying yesterday we are driven by language. Language uses us rather than we use language. We went into that fairly thoroughly yesterday. And also we said that the speaker not being here you yourself are speaking to yourself and listening to yourself to find out what exactly is going on within yourself within the skin, within the psychological area of yourself. We know very well what is happening around us at least if you are fairly well informed but very few of us know exactly where we are what our reactions are and if it is possible to go beyond them. In dat onderzoek worden we, zeiden we gisteren gedreven door de taal. Het is eerder zo dat de taal ons gebruikt dan dat wij de taal gebruiken. Dat hebben we gisteren nogal uitgebreid besproken. En ook dat aangezien de spreker hier niet is u tegen uzelf praat en naar uzelf luistert om erachter te komen wat zich nu precies binnen uzelf afspeelt binnen uw huid, binnen het psychologische gebied van uzelf. We weten heel goed wat er buiten ons gebeurt tenminste, als je redelijk geïnformeerd bent maar slechts weinigen weten waar we precies staan wat onze reacties zijn, en of het mogelijk is verder te kijken dan dat.
6:10 And also we were saying yesterday that the basic root of fear in which most of us live, is time. Chronological time as yesterday, today and tomorrow and also the whole movement of thought. Those are the two factors which bring about fear. And the other factor in that is remembrance. The remembrance of a past fear and holding on to that remembrance and projecting a future fear. We were talking about that yesterday. Ook zeiden we gisteren dat de fundamentele wortel van angst waarin de meesten van ons leven, tijd is. Chronologische tijd zoals in "gisteren", "vandaag" en "morgen" en ook de hele werking van het denken. Dat zijn de twee factoren, die angst teweegbrengen En de andere factor daarin is herinnering. De herinnering aan een voorbije angst en het vasthouden aan die herinnering en een toekomstige angst projecteren. Daarover hebben we het gisteren gehad.
7:03 So if we may we would like to go into further factors of ourselves. Most of us, psychologically, live in disorder. I do not know if you are not aware of it. We are driven by, not only language but also by a great many pressures from outside: economic, social, political, national the religious beliefs and so on. But psychologically the greatest pressure is desire with most of us. As we said yesterday please we are communicating with each other. You are not merely listening to the person who is talking who is not at all important. What is said is important, not the person. It is like if you have a telephone you don't give great importance to the telephone you keep it clean but what is said through the telephone becomes all important. Similarly the person who is speaking here is not at all important. I would like to point this out over and over again: the person is not important at all. But what is said is important. So your admiration for the person or your dislike of the person, or your this, that all that nonsense is of very little importance. You don't, if you have a good telephone you don't smash it, you keep it clean, you respect it. But the telephone itself is of no value at all but what is said through the telephone becomes significant. Similarly here the person is not important. Have you understood that clearly and definitely? Als het goed is zouden we in willen gaan op verdere elementen van onszelf. De meesten van ons leven, psychologisch, in wanorde. Ik weet niet of u zich daar bewust van bent. We worden niet alleen gedreven door de taal maar staan ook onder druk van veel dingen van buitenaf: economische druk, sociale, politieke, nationale druk, religieuze overtuigingen, enzovoort. Maar psychologisch komt de grootste druk voort uit begeerte bij de meesten van ons. Zoals we gisteren zeiden: alstublieft, we zijn met elkaar aan het communiceren! Het is niet zo dat u alleen maar luistert naar degene die spreekt die niet belangrijk is! Wat er gezegd wordt is belangrijk, niet de persoon. Het is zoals met een telefoon je hecht ook geen groot belang aan de telefoon je houdt hem schoon. Maar wat gezegd wordt door de telefoon is uiterst belangrijk. Op dezelfde manier is de persoon die hier spreekt helemaal niet belangrijk. Ik zou hier telkens weer op willen wijzen: de persoon is helemaal niet belangrijk wat gezegd wordt is belangrijk. Dus uw bewondering voor een persoon of uw afkeer van die persoon of wat dan ook al die flauwekul is van heel weinig belang. Je maakt het, als je een goede telefoon hebt niet kapot, je houdt het schoon, je behandelt het met respect. Maar de telefoon zelf is van geen enkele waarde wat er via de telefoon wordt gezegd krijgt betekenis. Zo is ook hier de persoon niet belangrijk. Hebt u dit duidelijk en definitief begrepen?
9:28 We are saying we live in disorder, psychologically. We may have an orderly room, do proper exercises do so-called yoga - I won't go into that word what it means, how it began and all the rest of it it is not the moment. But we keep order outwardly, apparently but there is disorder, astonishing disorder in the world. Perhaps that disorder is brought about by each one's psychological disorder. Disorder means contradiction in oneself thinking one thing, doing another saying one thing and do the opposite to what you have said or being uncertain, not clear, contradictory, and so on. All that indicates disorder. And also where there is contradiction there must be effort, where there is division there must be conflict and so on. All that is a state of disorder in which we live. That is an obvious fact. We leven in wanorde, psychologisch. Misschien hebben we een ordelijke kamer, doen we de juiste oefeningen doen zogenaamde yoga - ik zal niet ingaan op dat woord wat het betekent, hoe het begon en al die dingen daar is het niet het moment voor. We houden orde aan de buitenkant, ogenschijnlijk maar er is grote, verbazingwekkende wanorde in de wereld. Misschien wordt die wanorde veroorzaakt door ieders psychologische wanorde. Wanorde betekent tegenstrijdigheid binnen jezelf het één denken en het ànder doen. Het één zeggen en het tegenovergestelde doen van wat je gezegd hebt. Of vaag zijn, onduidelijk, tegenstrijdig, enzovoort. Dat wijst allemaal op wanorde. En waar tegenstrijdigheid is moet je je inspannen, waar verdeeldheid is moet er conflict zijn, enzovoort. Dat is allemaal een staat van wanorde waarin wij leven. Dat is duidelijk feit.
10:59 And to bring about order psychologically what is one to do? I hope you are challenging yourself and not accepting my challenge. Knowing consciously aware that one is in disorder psychologically, what is one to do? How is one to bring about order? Because without order psychologically as well as outwardly one must live in chaos as the world is becoming more and more chaotic destructive, violent which shows a great deal of disorder in the world. And perhaps that disorder is projected by each one of us because we live in disorder. En om psychologische orde te creëren hoe pak je dat aan? Ik hoop dat u zichzelf uitdaagt en niet mijn uitdaging aanneemt. Als je beseft bewust bent dat je psychologisch in wanorde verkeert wat moet je dan doen? Hoe kun je orde tot stand brengen? Want zonder orde psychologisch zowel als naar buiten toe leef je hoe dan ook in chaos omdat de wereld meer en meer chaotisch wordt destructief, gewelddadig wat aangeeft dat er een heleboel wanorde is in de wereld. En misschien wordt die wanorde overgebracht door ieder van ons omdat wij in wanorde leven.
12:08 So we are asking: how is one to have complete, total order in oneself is that possible? Where there is order there is tremendous energy. Where there is disorder there is the dissipation of energy wastage of energy. So we are going to enquire together I am not enquiring into myself but together we are enquiring, exploring into this question: what is order and can there be order without understanding disorder? So we are enquiring together to find out this actual state, the fact that we live in disorder is that a fact, not a verbal description of the disorder? The word is not the thing. The description of the disorder is not actual disorder. The description of a mountain however beautifully painted, the beauty of the valley the light, the snow, the lines against the sky the whole sense of dignity, beauty of that mountain can be described most beautifully but the description is not the actual fact. For most of us description is sufficient. And so we are caught in the description not with the actual fact. So when we are asking: what is disorder? is that an idea of what you think should be order and in comparison with what you think should be order there is disorder, which again is total disorder. I hope you are following all this. So we are going to find out what is disorder and having an insight a quick perception of the whole structure of disorder then out of that comes order. That order is not according to a pattern according to a blueprint, according to some sage or some philosopher, or some religious quack. And most religious priests and hierarchy and all the rest of it are super quacks. Even the new pope, I hope. (Laughter) We vragen dus: hoe kun je complete, volkomen orde in jezelf hebben, is dat mogelijk? Waar orde is daar is geweldige energie. Waar wanorde is daar is verkwisting van energie verspilling van energie. We gaan dus samen onderzoeken ik onderzoek niet voor mijzelf maar wij onderzoeken samen duiken samen in de vraag: wat is orde en kan er orde zijn zonder begrip van wanorde? We zijn dus samen aan het onderzoeken deze werkelijke staat, het feit dat we in wanorde leven is dat een feit, niet de verbale beschrijving van wanorde? Het woord is niet het ding zelf. De beschrijving van wanorde is niet de feitelijke wanorde. De beschrijving van een berg hoe mooi die ook afgeschilderd wordt, de schoonheid van het dal het licht, de sneeuw, de aftekening tegen de lucht het hele gevoel van de waardigheid, de schoonheid van die berg kan prachtig worden beschreven maar de beschrijving is niet het werkelijke feit. De meesten nemen genoegen met de beschrijving. En dus worden we bevangen door de beschrijving niet door het werkelijke feit. De vraag is dan: wat is wanorde? Is het een idee van wat je denkt dat orde zou moeten zijn en in vergelijking met wat je denkt dat orde zou moeten zijn ontstaat er wanorde. - wat dan weer totale wanorde is. Ik hoop dat u dit volgt. We gaan dus uitzoeken wat wanorde is en als we een inzicht hebben een snelle perceptie van de hele structuur van wanorde dan komt daaruit orde voort. Die orde ontstaat niet volgens een patroon volgens een blauwdruk, volgens een bepaalde uitspraak of volgens een of andere filosoof of religieuze kwakzalver. En de meeste religieuze priesters, van hoog tot laag zijn super kwakzalvers. Zelfs de nieuwe paus, hoop ik.
15:35 So (laughs) So, are we aware first that we live in disorder? Not the definition of that word but the actual fact of contradiction of division me and mine and you and yours we and they and all that division that goes on within ourselves the constant conflict. All that indicates disorder. And how do you observe that disorder? Say for example, as we took yesterday attachment in any form is a factor of disorder and also a factor, as we pointed out yesterday as we discovered yesterday a part of fear. So attachment to a person, to an idea, to a conclusion, to a past memory to a piece of furniture and so on and so on does breed disorder. Do we see that fact? Dus Dus allereerst: zijn we ons ervan bewust dat we in wanorde leven? Niet de definitie van dat woord maar de feitelijke realiteit van tegenstrijdigheid van verdeeldheid van "ik en het mijne", en "jij en het jouwe" "wij en zij" en die hele verdeeldheid die binnen onszelf aan de gang is het voortdurende conflict. Dat alles wijst op wanorde. En hoe observeer je die wanorde? Neem als voorbeeld wat we gisteren bespraken dat gehechtheid in welke vorm dan ook een factor van wanorde is en ook zoals we gisteren uiteengezet hebben zoals we gisteren ontdekten een factor van angst. Dus gehechtheid aan een persoon, aan een idee aan een conclusie, aan een herinnering uit het verleden aan een meubelstuk, enzovoort brengt wanorde voort. Zien we dat feit?
17:17 And the freedom from attachment without becoming isolated, callous, indifferent does that bring about certain order? Because what we are talking about is that when we have put everything in order then there is a great deal of energy, tremendous energy. And one needs that energy to go most profoundly into oneself. So we are asking, discovering for ourselves first the disorder in which we live and the nature of that disorder which is part of attachment, fear and pleasure and so on and without directing it in a particular direction hoping that will bring order but just to be aware of this disorder without any movement away from it. Are we meeting each other? Is the speaker making the thing clear? That is, may I go into it? All right. En vrijheid van gehechtheid zonder geïsoleerd te raken, gevoelloos, onverschillig brengt dat een zekere orde teweeg? Want waar we het over hebben is dat als we alles in orde gebracht hebben dat dan een flinke hoeveelheid energie ontstaat, geweldige energie. En die energie heb je nodig om heel diep en grondig in jezelf te duiken. We onderzoeken voor onszelf allereerst de wanorde waarin we leven en de aard van die wanorde die samengaat met gehechtheid, met angst en genot, enzovoort. en zonder het een bepaalde richting op te sturen in de hoop dat dat orde zal brengen maar ons alleen bewust te zijn van die wanorde zonder hem, op wat voor manier dan ook, uit de weg te gaan. Begrijpen we elkaar? Maakt de spreker dit duidelijk? Mag ik hierop doorgaan? Goed.
19:02 Suppose I live in disorder inwardly I may have marvellous order outwardly but inwardly perhaps I am in great disorder. And I ask myself, what am I to do? Is that disorder different from me? Or I am that disorder? You understand this question? Please, this is really important to understand because if the disorder is different from me then I can do something about it then I can change the pattern move from one corner to another corner or bring psychological order by suppressing, by control, by this and by that. I can do something about it. But if the disorder is not different from me which is a fact, that the disorder is me then the problem arises, what happens then? You are following all this? You are not listening to me, you are listening to yourself. Then perhaps you will bring about a change. But if you merely listen to the speaker you can listen to him for the rest of your life and I hope you won't and if you merely listen to him you won't change. But if you yourself see that you live in disorder and that disorder is not different from you fundamentally, basically you are that disorder then what takes place? Before, you could do something about it because you separated yourself from it and you operated on it and therefore in that there was constant conflict betrayal, one day you could do it the next day you couldn't do it and so on and so on fluctuating from day to day. Whereas the fact is, you are that disorder. That is a fact, not a conclusion which the speaker has come to and is trying to impose it on you, which he is not. We are not doing propaganda of any kind trying to convince you of anything. But when the disorder is me I can't do anything about it which means I can't operate on it as I used to before. So I remain in this total disorder. Are you doing this as we are talking? Or is it just a verbal accumulation? Which is, I am not different from that disorder. That disorder exists because I have divided myself from what I have called disorder. That is one of the major factors of disorder. I have discovered that. Wherever there is a separation between me and psychologically what I observe that division is one of the major factors of disorder. That is, when I call myself a Hindu, or myself a Muslim or a Christian, Catholic or a British or a French or German, or whatever it is the division is a factor of disorder the Jew and the Arab, you have got an obvious example everyday that is happening. So psychologically when there is division between disorder and myself I am encouraging and cultivating disorder. Whereas the fact is the disorder is myself and therefore the realisation, the truth of that brings order. Are you following this? You are all very silent. It's up to you.

Q: I am waiting for it to happen. 		Stel dat ik in wanorde leef van binnen aan de buitenkant heb ik misschien wel alles geweldig op orde maar inwendig ben ik misschien flink ontregeld. En ik vraag me af: wat moet ik doen? Is die wanorde iets anders dan ik of ik bèn die wanorde? Begrijpt u die vraag? Alstublieft, dit is erg belangrijk om te begrijpen want als de wanorde iets anders is dan ik dan kan ik er iets aan dóen dan kan ik het patroon veranderen mezelf verplaatsen de ene naar de andere hoek of psychologisch orde brengen door onderdrukking, door zelfbeheersing, door dit en door dat. Ik kan er iets aan doen. Maar als de wanorde niet iets anders is dan ik wat een feit is, dat ik de wanorde ben dan rijst de vraag: wat gebeurt er dan? Volgt u? U luistert niet naar mij, u luistert naar uzelf. Dan breng je misschien een verandering teweeg. Maar als je alleen naar de spreker luistert kun je de rest van je leven naar hem luisteren en ik hoop van niet. En als je alleen maar naar hem luistert zul je niet veranderen. Maar als je zelf inziet dat je in wanorde leeft en dat wanorde niet verschilt van jou fundamenteel, in de grond van de zaak ben je die wanorde wat gebeurt er dan? Eerst kon je er iets aan doen omdat je jezelf ervan had gescheiden en er tegen optrad en daarin was dus voortdurend conflict misleiding, de ene dag kreeg je het voor elkaar maar de volgende dag niet, enzovoort van dag tot dag variërend. Terwijl het feit is: dat jij die wanorde bent. Dat is een feit - niet een gevolgtrekking die de spreker heeft getrokken en jou probeert op te dringen, wat hij niet doet. We propageren helemaal niets proberen u nergens van te overtuigen. Maar wanneer ik de wanorde ben dan kan ik er niets aan doen en dat betekent dat ik er niet op in kan werken zoals ik eerst deed. Dus blijf ik in deze volkomen wanorde. Doet u dat terwijl we praten? Of blijft het bij verbale communicatie? Ik ben niet anders dan die wanorde. Die wanorde bestaat omdat ik mijzelf heb afgesplitst van wat ik "wanorde" noem. Dat is een van de belangrijkste oorzaken van wanorde. Dat heb ik ontdekt. Overal waar een scheiding is tussen mij en wat ik observeer, psychologisch wordt die gespletenheid één van de belangrijkste factoren van wanorde. Dat wil zeggen dat als ik mezelf een Hindoe noem of een Moslim, een Christen, Katholiek of Brits of Frans of Duits of wat dan ook dan is die afspitsing een factor van wanorde. De jood en de arabier, je hebt daar een duidelijk voorbeeld iedere dag is dat aan de gang. Dus als er psychologisch een scheiding is tussen wanorde en mijzelf werk ik daarmee wanorde in de hand. Terwijl als het feit is, dat ik de wanorde zelf ben en de realisering daarvan, brengt de waarheid daarvan orde. Volgt u dat? U bent allemaal zo stil. Het is aan u!

Q: Ik zit te wachten tot het gebeurt.
24:23 K: The gentleman says he is waiting for it to happen. I'm afraid you will have to wait a long time then! (Laughter) It is a fact, it can't happen to you. You yourself see what is going on therefore the actual fact the truth of the matter frees the mind from disorder. The cause of this disorder is the separation as me and different from disorder. You understand? Deze meneer zegt dat hij zit te wachten tot het gebeurt. Ik ben bang dat u lang kunt wachten! Het is een feit, het kan je niet overkomen. Uzelf, u ziet wat er aan de hand is en het is dus het feit op zich de realiteit ervan, die de geest bevrijdt van wanorde. De oorzaak van deze wanorde is de afscheiding als "ik", verschillend van de wanorde Begrijpt u?
25:09 So, similarly can we bring order in our life? That is, to learn the art of putting everything in its right place. That is order. But you cannot put things in their right place unless the man who puts the thing in the right place is also very orderly. You understand? Naturally. So we are trying to find out what is order and what is disorder. Disorder can be dissolved only when the division between me and the other ceases to be, psychologically. And one has to learn the art of putting things in their proper place. Money, which most of us, if we have lots of it cling to it, if you have little of it you want more of it, and so on and so on. Money has become tremendously important in the world. And also sex has become tremendously important. I am not going to talk about it, it is important. You know how important it is in your life. And when you give something such great importance that very fact that you are giving a particular thing great importance is disorder. Right? If I give tremendous importance to exercise so-called yoga then I am putting that totally out of proportion. So putting everything in its proper place implies giving everything its right value. Right? Can we do that? Do we want to do that? Or is it all much too difficult? Or you say, 'Please, we have lived for so many years in this mess, let me go on. Don't interfere with this mess'. And so you accept the mess and you are accustomed to it. You say we've become comfortable with this mess and we don't want to alter it. But a man who is seriously concerned not only with the world outside of us but also inwardly to give money, sex, everything its proper place is to learn the beauty of freedom. Without that there is no freedom. Kunnen we, op dezelfde manier, orde brengen in ons leven? Dat betekent, de kunst leren alles z'n juiste plaats te geven. Dat is orde. Maar je kunt de dingen niet hun juiste plaats geven tenzij degene die de dingen hun juiste plaats geeft zelf ook erg ordelijk is. Begrijpt u? Uiteraard. We proberen er dus achter te komen wat orde is en wat wanorde is. Wanorde kan alleen opgelost worden als de opdeling tussen mij en de ander ophoudt te bestaan, psychologisch. En je moet de kunst leren om de dingen hun juiste plaats te geven. Geld - waar de meesten van ons, als je er veel van hebt zich aan vastklampen; en als je weinig hebt wil je er meer van, enzovoort. Geld is ontzettend belangrijk geworden in de wereld. En seks is ook ontzettend belangrijk geworden. Daar ga ik het niet over hebben maar het is belangrijk. U weet zelf hoe belangrijk het is in uw leven. En als je iets zo belangrijk maakt dat feit op zich dat je iets bepaalds heel belangrijk maakt, is wanorde. Ja? Als ik enorm veel belang hecht aan oefeningen aan zogenaamde yoga dan haal ik het helemaal uit zijn verband. Dus alles zijn juiste plaats geven houdt in dat je alles op juiste waarde schat. Akkoord? Kunnen we dat? Willen we dat? Of is dat allemaal veel te moeilijk? Of zeg je, "alsjeblieft, we leven nu al zo lang in deze rotzooi, laat me m'n gang maar gaan, bemoei je er niet mee". En dus accepteer je deze rotzooi, je bent eraan gewend je voelt je ermee op je gemak en je wilt het niet veranderen. Maar iemand die zich er serieus om bekommert om niet alleen in de buitenwereld maar ook innerlijk alles geld, seks - z'n juiste plaats te geven zal de schoonheid van vrijheid leren kennen. Zonder dat is er geen vrijheid.
28:43 So then the next problem is: we live under great pressure, more and more. Pressure - institutional pressures political pressures, economic pressures, social pressures and so on and so on and so on. And we said perhaps the greatest pressure in most of us is the desire that wants to act the pressure of tremendous desire. Right? Are we following all this? May I go on?

Q: Yes. 		En het volgende probleem is dan: we leven onder grote druk, meer en meer. Druk - van staatsinstellingen politieke druk, economische druk, sociale druk enzovoort, enzovoort. En zoals we zeiden, misschien is de grootste druk in de meesten van ons het verlangen dat zich wil uiten de druk van een enorm verlangen. Is het niet? Volgt u dit? Kan ik verder gaan?

Q: Ja.
29:27 K: I hope you are watching all this in yourself. Because you can listen to these words for the next 10 years, 15 years, 20 years but at the end of that you say, 'I am where I was'. Because you don't apply you don't say, 'I am going to find out'. You merely live at the level of words. K: Ik hoop dat u dit alles in uzelf bekijkt. Want je kunt wel naar deze woorden luisteren de komende tien, vijftien, twintig jaar maar uiteindelijk zeg je: "ik ben geen stap verder gekomen". Omdat je het niet toepast omdat je niet zegt: "ik ga het uitzoeken". Je leeft min of meer op het niveau van woorden.
29:58 The next thing is: why is there such a tremendous pressure of desire in most of us? The pressure of sex, the pressure of desire for sex desire for experience, desire to be popular, famous desire to - you know, all the rest of it what the activities of desire are. Desire for enlightenment, which is the most stupid desire! Because enlightenment doesn't come through desire. You may go to all the highest peaks in the Himalayas but you will never find illumination there. It is where you are, not in India, or in Japan or in some other place - or even Rome. (Laughter) Sorry to talk about Rome because I have just heard this morning about the Pope being elected! (Laughter) Het volgende is: waarom staan de meesten van ons zo onder druk van verlangens? De druk van seks, van verlangen naar seks verlangen naar ervaring, verlangen populair te zijn, beroemd het verlangen om - je kent al die dingen wat de werkingen van verlangens zijn. Verlangen naar verlichting, wat het stomste verlangen is! Want verlichting komt niet voort uit een verlangen ernaar. Al ga je naar alle hoogste toppen van de Himalaya's daar zul je geen verlichting vinden. Het is waar jij bent, niet in India of in Japan of ergens anders - of zelfs in Rome. Sorry dat ik over Rome praat, ik hoorde net vanmorgen dat de paus gekozen is.
31:18 So, if one is aware in oneself, of oneself one sees how desire is so extraordinarily strong desire for power, to dominate people Desire for you know all this, I don't have to go into details. You know it all very, very well. And we live under this pressure. And so not only physiologically one becomes ill the strain of it, but also psychologically it is a great travail, it is a great problem. I desire, say for example, to be the most marvellous person and it is a constant strain to become somebody, to be somebody, to achieve a result. So one can see desire, without being understood the whole nature and the structure of desire is one of the factors of disorder. Right? Please do we see that? Please don't accept what I am saying that is totally unimportant. Is that in yourself a fact which you have discovered for yourself seeing that desire in all its multiple forms and multiple expressions does breed confusion does breed disorder. Right? And most people have said control desire suppress desire, or fulfil desire go to the extreme of desire - they have done all these tricks. Talk to any monk and they will tell you we must suppress any desire carnal desire, or any form of desire in order to serve God or Jesus or - whoever God is. And so there is always this suppression control, constant conflict you desire something, you suppress it you rationalise it, you control it, you run away from it and so on. So what we are trying to do what we are saying is: let's find out the nature of desire how it arises, and whether we can give desire its proper place and not in any way suppress it, control it, destroy it. Right? We are going to go into that. Als je je dus bewust bent van jezelf zie je hoe ontzettend sterk verlangens zijn het verlangen naar macht, om andere mensen te domineren U weet al die dingen wel, ik hoef niet in details te treden. U kent het maar al te goed. En onder die druk leven we. Waardoor je niet alleen fysiek ziek wordt door de spanning ervan, maar ook psychisch is het een enorme klus, een groot probleem. Stel dat ik bijvoorbeeld een heel geweldig iemand wil zijn en het is een constant gezwoeg om iemand te worden, iemand te zijn, om resultaat te bereiken. Zo zie je dat verlangen, als het niet begrepen wordt de hele aard en structuur van verlangen dan is verlangen één van de oorzaken van wanorde. Ja? Alstublieft, begrijpen we dat? Neem alstublieft niet zomaar aan wat ik zeg dat is volkomen onbelangrijk. Is het een feit, in uzelf, dat u zelf ontdekt heeft inziet dat verlangen, in z'n vele vormen en talloze uitingen, verwarring veroorzaakt wanorde veroorzaakt? Goed? De meeste mensen hebben gezegd, beheers je verlangens onderdruk je begeerte, of bevredig je begeerte ga tot het uiterste in je begeren, - al die trucjes hebben ze uitgeprobeerd. Iedere monnik zal je vertellen dat je al je begeerten moet onderdrukken de vleselijke lusten en iedere vorm van begeerte om god of Jezus te dienen - wie god ook is. Dus is er altijd die onderdrukking beheersing, constant conflict. Je verlangt naar iets, je onderdrukt het je rationaliseert het, je houdt het in bedwang je loopt ervoor weg, enzovoort. Wat we dus proberen te doen wat we aan de orde stellen is: laten we kijken wat de aard van verlangen is hoe het ontstaat en of we verlangen de juiste plaats kunnen geven. en het op geen enkele manier onderdrukken, beheersen, vernietigen. Goed? Daar gaan we het over hebben.
34:39 So one must find out the whole nature and the structure of desire. Find out for oneself not be told what is the nature and the structure of desire. Then if you accept it you will come back next year or the next thirty years and say, 'Well, that is exactly where I am I began and you have left me where I was after 30 years'. Because one has lived on words not actually gone into it for yourself. Why has desire become so extraordinarily important? It is encouraged through education in every form, society all things around us encourage this process of desire. I want to find out why desire has become important in oneself and what is desire. So I must first understand the nature of sensation. Right? Sensory perception, senses. I must understand the way of the senses. May we go on? Je moet dus uitzoeken wat het karakter en de structuur van verlangen is. Zelf uitzoeken niet je laten vertellen wat de aard en de structuur van verlangen zijn. Om dan, als je het aangenomen hebt je volgend jaar en de komende dertig jaar terugkomt en zegt, "Nou, u hebt me geen stap verder gebracht ik ben nog precies waar ik dertig jaar geleden was". Doordat je op woorden hebt geleefd en er niet werkelijk zelf in bent gedoken. Waarom zijn verlangens zo ontzettend belangrijk geworden? Het wordt aangemoedigd door de opvoeding in alle vormen, de maatschappij en alles om ons heen werkt dit proces van verlangen in de hand. Ik wil erachter komen waarom verlangens belangrijk zijn geworden in mezelf, en wat verlangen is. Ik moet dus eerst de aard van sensatie begrijpen. Is het niet? Zintuiglijke waarneming, de zintuigen. Ik moet begrijpen hoe de zintuigen werken. Kunnen we verder gaan?
36:29 The senses being touch, smell, taste and so on. And we never function with all the senses in operation. I wonder if you understand this. No? Taste becomes so extraordinarily important if you are a gourmet if you like good food, wine and all the rest of it taste becomes extraordinarily important. Or if you are sensitive, music. Only music becomes important, hearing a lovely sound and the space between sounds, and the quality of sound. Or something. So our senses are broken up, fragmented we never see anything with all our senses completely. Right? Are we understanding each other? Can you look at something the movement of the sea the way of the clouds the wind among the trees, to look at it all with all your senses fully flowering and looking. Can we do that? Then when you do that you will see as a test you are not accepting what I am saying test it for yourself - then you will see that there is no centre from which you are observing. There is no division caused by the centre who says 'I am different from that'. When you observe things totally a woman or a man or a child or your girl friend, husband, wife with all the senses awakened then there is no one particular sense demanding an action. You are following all this? Are you doing it as we are talking about it? So senses have their right place but they become destructive, divisive and conflicting when one particular sense is developed and the others are dormant or semi-dormant. Whereas when you observe something entirely with all your senses then there is no division in yourself. De zintuigen dat zijn: tastzin, reuk, smaak, enzovoort. We functioneren nooit met alle zintuigen in actie ik vraag me af of u dit begrijpt. Niet? Smaak wordt zo ontzettend belangrijk als je een fijnproever bent als je van goed eten houdt, van goede wijn en dergelijke. dan wordt smaak buitengewoon belangrijk. Of als je gevoelig bent, muziek. Dan wordt muziek belangrijk, een prachtige klank horen en de ruimte tussen de klanken, de klankkwaliteit En dergelijke. Onze zintuigen zijn dus verbrokkeld, gefragmenteerd we zien nooit iets met al onze zintuigen, helemaal. Akkoord? Begrijpen we elkaar? Kun je ergens naar kijken naar de beweging van de zee naar de manier waarop de wolken bewegen de wind tussen de bomen - naar dat alles kijken met al je zintuigen in volle bloei en gadeslaan. Kun je dat doen? Als je dat doet zul je zien, als een test neem niet klakkeloos aan wat ik zeg maar probeer het voor jezelf, - dan zul je merken dat er geen centrum is van waaruit je observeert. Er is geen verdeeldheid veroorzaakt door het centrum dat zegt: "ik ben anders dan dat." Als je de dingen volledig observeert een vrouw of een man of een kind of je vriendin, je man, je vrouw met alle zintuigen wakker dan is er geen bepaald zintuig dat tot daden aanzet, tot handelen dwingt. Begrijpt u? Doet u het terwijl we erover praten? Zintuigen hebben dus hun eigen plaats maar ze worden destructief, veroorzaken verdeeldheid en conflicten als een bepaald zintuig ontwikkeld is en de andere zijn slapend of half slapend. Terwijl als je iets helemaal observeert, met al je zintuigen dan is er geen verdeeldheid binnen in jezelf.
39:48 So desire is part of these sensations is the beginning of sensation. Right? That is a fact, isn't it? See a beautiful woman or a man or a child, or a car or a mountain, or a lovely proportioned house, or a garden and perception, sensation and the desire arises. Right? And the desire that sensation, perception, sensation creates the image and then desire begins to operate. That is the whole movement of desire. This is a simple, obvious, daily fact which you can observe if you are paying attention. Verlangen maakt dus deel uit van deze zintuiglijke gewaarwording is het begin van sensatie. Goed? Dat is een feit, nietwaar? Je ziet een mooie vrouw of een man of een kind, of een auto of een berg of een mooi geproportioneerd huis of een tuin en de perceptie, het zintuiglijke gevoel, en dan komt het verlangen op. Ja? En het verlangen die sensatie, perceptie, creëert een denkbeeld. en dan begint het verlangen, te werking. Dat is de hele beweging van het verlangen. Dat is een eenvoudig, voor de handliggend, dagelijks feit dat je kunt observeren als je je aandacht erbij hebt.
40:50 So where does the conflict, the trouble, the confusion begin in the movement of desire? Right? You are following? Say, for example, I see a beautiful tree, or a lovely garden. I have got a piece of land and I'd like to have such a beautiful garden myself. That is, there is perception sensation, the image-making which is thought - right? and then thought pursues that which it has observed which it has pleased. So wherever there is the movement of thought with regard to sensation then desire brings conflict. Are you understanding this? Is this clear, or am I too? No, no, I see it is not. I have to repeat it differently. Waar begint nu het conflict, de moeilijkheid, de verwarring in de werking van het verlangen? Begrijpt u? Stel bijvoorbeeld dat ik een mooie boom zie, of een prachtige tuin. Ik heb een stukje land en ik zou zelf graag zo'n mooie tuin hebben. Dat wil zeggen: er is perceptie gevoel, beeldvorming, wat denken is - nietwaar? en dan jaagt het denken dat, wat het heeft geobserveerd, na dat wat haar zo is bevallen. Overal waar het denken zich bezighoudt met de zintuiglijke waarneming daar zorgt het begeren voor conflict. Begrijpt u dat? Is dat duidelijk? Nee, ik zie dat het niet duidelijk is. Ik zal het nog eens op een andere manier moeten zeggen.
42:04 There is perception of a beautiful house well-proportioned, all the rest of it. Then there is sensation. That is normal, that is essential otherwise I am blind, my senses are not acute, aware. But the trouble begins the moment thought creates the image of owning a house like that and working for it identifying oneself with that house and so on. So where thought begins to interfere with the perception then there is division then desire begins. You've followed this? Is this clear? No, not what I am saying, for yourself. Are you also working as hard as we are all working? It is hot in here. Are you working as hard? I hope so. It doesn't matter. It is up to you. Je hebt het waarnemen van een mooi huis mooie verhoudingen en dergelijke Dan ontstaat er sensatie. Dat is normaal, dat is noodzakelijk anders zou ik blind zijn, zijn mijn zintuigen niet alert, wakker. Maar de moeilijkheden beginnen op het moment dat het denken een beeld vormt over het bezitten van een dergelijk huis en daarvoor te werken jezelf met dat huis te zien, enzovoort. Dus daar waar het denken zich met de perceptie begint te bemoeien daar begint de verdeeldheid daar begint het verlangen. Volgt u dit? Is dit duidelijk? Nee, niet wat ik zeg, maar voor uzelf. Bent u net zo hard aan het werk als wij? Het is warm hier? Werkt u ook zo hard? Ik hoop het. Het maakt niet uit. Het is aan u.
43:25 So the question is: it is natural to have the perception, sensation that is natural but can that moment stop and not thought come in and create an image and pursue that image which becomes desire? You understand what I'm saying? You understand my question? That is, perception, sensation is normal, healthy but when thought comes in, creates the image then the image is pursued as desire, then the trouble begins. Haven't you noticed it in yourself? You can see a beautiful car and there is the sensation and the image of you driving in it, driving it the power you have and all that. But whereas seeing the car, sensation, and stop there. Can you do it? You try it and see what is involved in it. In that there is no control. You see the whole implication of desire how it arises how thought then creates the image and pursues it. Whereas perception, sensation and looking at the car or the mountain, the girl, or the boy, or whatever it is. Then there is no conflict there is no suppression of desire then you have the enormous energy that has been used up by the movement of thought as desire. Is this clear? De vraag is dus: Het is natuurlijk om de perceptie te hebben, de sensorische prikkel dat is van nature zo maar kan het bij dat moment blijven en dat het denken niet er bij komt en een beeld vormt en achter dat denkbeeld aanjaagt, wat een verlangen wordt? Begrijpt u mijn vraag? Dat wil zeggen: perceptie, zintuiglijk waarnemen is normaal, gezond maar als het denken er bij komt en een beeld maakt dan wordt het beeld nagejaagd als een verlangen dan beginnen de moeilijkheden. Hebt u dat niet gemerkt in uzelf? Je kunt een mooie auto zien en er is de sensatie en het denkbeeld van uzelf rijdend met die auto z'n vermogen en dergelijke. Maar wat als je de auto ziet? En stopt bij de sensorische waarneming. Kun je dat doen? Probeer het en kijk wat dat betekent. Daarin zit geen beheersing. Je ziet alles wat het verlangen inhoudt hoe het opkomt hoe het denken dan het beeld vormt, en dat achtervolgt. Terwijl in perceptie, sensatie en het kijken naar de auto of de berg, het meisje of de jongen of wat het ook mag zijn. Dan ontstaat er geen conflict ontstaat er geen onderdrukking van verlangens. Dan heb je de enorme energie die werd verbruikt door de werking van het denken als verlangen. Is dit duidelijk?
45:56 So the next point is we are investigating into ourselves why do we live so greatly on remembrances? You understand my question? Why human beings live in the past, which is to remember? Right? You all look so puzzled. You have had a pleasant day and you remember it and it is stored up as a memory and you delight in that memory, you live in that memory or you live in a sexual memory or the memory of some achievement that has been possible for you. So remembrance has become extraordinarily important for all of us as experience, as knowledge. I am asking, we are asking, why? Do you understand? Not that we must not remember of course you must remember how to drive a car where your home is and so on and so on the technological knowledge one has acquired but psychologically why has remembrance such importance in our life? Right? You are asking this question yourself. So what is remembrance? What is the factor of remembrance? There was an incident that was pleasurable or painful an event that brought a smile or a tear and that is registered in the brain. Right? Naturally. This is simple. And that registration becomes the memory that registration is the remembrance of that delightful event or that painful event. Now the question is: why should we register psychologically anything? You understand my question? I have put a question: why should the brain register an event which was painful or pleasurable? It may register things that are dangerous - right? like a precipice, like a dangerous animal or dangerous snake, or a dangerous person a crook and so on, it may register. Those are all obvious daily facts. But why should the brain register the hurt the flattery, the insult the feeling that you are this and all the rest of it why should there be registration psychologically at all? You have got the question, haven't you? Are we meeting each other? Is it time for me to stop?

Q: No! 		Het volgende punt is dan - we zijn in onszelf aan het onderzoeken - waarom leven we voor zo'n groot deel op herinneringen? Begrijpt u mijn vraag? Waarom leven mensen in het verleden, dat is "herinneren"? Ja? Jullie kijken allemaal zo raadselachtig. Je hebt een prettige dag gehad en je herinnert je dat en het is opgeslagen in het geheugen en je verheugt je in die herinnering, je leeft in die herinnering. Of je leeft in een seksuele herinnering of in de herinnering van iets dat je hebt kunnen bereiken. Herinneringen zijn dus ongelooflijk belangrijk geworden voor ons allemaal. In de vorm van ervaringen, van kennis. Ik vraag nu, wij vragen: waarom? Begrijpt u? Niet dat we ons niets zouden moeten herinneren. Natuurlijk moet je je herinneren hoe je moet autorijden waar je huis staat, enzovoort de technische kennis die je verzameld hebt. Maar psychologisch gezien waarom heeft herinnering zo'n waarde in ons leven? Begrijpt u? U stelt deze vraag aan uzelf. Dus: wat is herinneren? Wat maakt dat we ons herinneren? Er is iets voorgevallen dat aangenaam was, of onaangenaam een gebeurtenis die een glimlach bracht of een traan en dat wordt geregistreerd in de hersenen. Goed? Natuurlijk, dit is eenvoudig. En die registratie vormt het geheugen die registratie is de herinnering aan die heerlijke gebeurtenis of aan die nare gebeurtenis. De vraag is nu: waarom zouden we psychologisch iets registreren? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik stel de vraag: waarom zouden de hersenen een voorval registreren dat pijnlijk was of aangenaam? Het kan dingen registreren die gevaarlijk zijn ja? Zoals een afgrond, zoals een gevaarlijk dier of een gevaarlijke slang, of een gevaarlijk mens een oplichter enzovoort, dat zouden ze kunnen registreren. Dat zijn allemaal voor de hand liggende dagelijkse feiten. Maar waarom zou het brein de krenking registreren de vleierij, de belediging het gevoel dat je dít bent en al dat soort dingen waarom zou er überhaupt registratie plaatsvinden psychologisch? U hebt de vraag nu, is het niet? Begrijpen we elkaar? Is het tijd om te stoppen?

Q: Nee!
49:57 K: Dites moi, je vous prie, quant il est midi et demi. K: Ik verzoek u mij te zeggen, wanneer het half één is.
50:08 Now we are asking: it is one of the factors of the brain to register of necessity. I must register technological knowledge if I am working with machines and so on and so on. And also if I write or if I am a surgeon a doctor and so on, it must be registered. But we are asking: why should one psychologically register anything at all? At least see the question first. Is it necessary? Does it bring a clarity? Does it bring greater energy, freedom and so on? Or psychological registration is one of the factors that destroys real joy. I'll go into it presently. Nu vragen wij: een van de eigenschappen van de hersenen is te registreren uit noodzaak. Ze moeten technische kennis opslaan als ik met machines werk, enzovoort. En ook als ik schrijf, of als ik chirurg ben of dokter enzovoort, dan moet er geregistreerd worden. Maar wat we ons afvragen: waarom men überhaupt psychologisch zou moeten registreren? Kijk tenminste eerst naar de vraag. Is dat noodzakelijk? Brengt dat duidelijkheid? Brengt dat grotere energie, vrijheid enzovoort? Of is psychologische registratie één van de factoren die werkelijke vreugde tenietdoen. Ik zal daar dadelijk op ingaan.
51:40 We said the brain in its activity must register certain things, it is necessary. But we are asking: psychologically, inwardly why should the brain register? Is it a habit that we have fallen into that when you insult me I register it immediately? When you flatter me, I register it immediately. Why? When you flatter me you are my friend when you insult me you are not my friend and so on and so on, so on. Now we are asking: can this registration stop psychologically? See what it means. Then that means regeneration of the brain. So the brain becomes extraordinarily alive, young, fresh because it is not registering that which is not necessary. I wonder if you follow all this. Now, is that possible? Intellectually one can see the beauty of it, verbally. You say, 'By Jove, it must be most extraordinary intellectually to have no psychological registration'. It doesn't mean one is a vegetable, or empty, or all that but there is a freedom an extraordinary sense of elation an extraordinary sense of youthfulness the brain doesn't get old, worn out. So one must find out if it is possible. Because as we grow older the brain gets more and more mechanical more and more fixed in a groove, in a track and becomes hard, brittle, not pliable, quick. Now is this possible, not to register psychologically at all? You have got the question? Is the question clear? Yes? We zeiden dat de hersenen in hun werking bepaalde dingen moet registeren dat is nodig. Maar wij vragen ons af: psychologisch, innerlijk waarom zouden de hersenen moeten registreren? Is het een gewoonte waar we in vervallen zijn dat als u mij beledigt, ik dat onmiddellijk registreer? Als u mij vleit, registreer ik dat onmiddellijk. Waarom? Als u mij vleit bent u mijn vriend en als u mij beledigt bent u niet mijn vriend enzovoort, enzovoort. Nu vragen we: kan dat registreren ophouden, psychologisch? Ziet u wat dat betekent? Dat betekent dan het zich vernieuwen van de hersenen. Zodat de hersenen enorm levend worden, jong en fris omdat ze niet registreren wat niet nodig is. Ik vraag me af of u dit volgt. Is dat mogelijk? Intellectueel kun je de schoonheid ervan inzien, verbaal. Je zegt: "Jeetje, het moet intellectueel heel bijzonder zijn om geen psychologische registratie te hebben." Het betekent niet dat je dan vegeteert, of leeg bent of al die dingen maar er is een vrijheid een buitengewoon gevoel van opgetogenheid een buitengewoon gevoel van jeugdigheid de hersenen worden niet oud, versleten. Je moet dus uitzoeken of het mogelijk is. Want als we ouder worden worden de hersenen steeds mechanischer raken meer en meer in een vast patroon, in een sleur en worden verhard, broos, niet buigzaam, snel. Is dit mogelijk, psychologisch helemaal niet te registreren? Hebt u de vraag? Is de vraag duidelijk? Ja?
54:18 Now, let's proceed to find out. Find out, it doesn't mean that I am going to tell you and then you discover it and say, 'Yes, it is so'. Then you will come back 30 years later: 'I'm still where I am' 'where I started' Laten we verdergaan en uitzoeken of dat kan. Uitzoeken! Niet dat ik het u ga vertellen en dat u het dan ontdekt en zegt: "ja, dat is zo!" Dan komt u dertig jaar later terug en zegt: "ik ben nog altijd waar ik begonnen was."
54:36 We said the brain needs security safety to function efficiently. It must register certain facts how to drive a car, write letters and so on and so on technology and so on. Then the brain has realised that putting order giving order to register only things that are necessary which is to bring order. Right? Then we can proceed to find out why the brain or the psyche, psychologically registers. Does it bring safety, avoids danger? Does it prevent further hurts further destruction, further obstructions? Or we have cultivated unconsciously the habit of registering. We have registered there, so why not here? From there we have moved to here psychologically, from outwardly it is necessary but psychologically, from there we have moved to here. And is that necessary at all? A very simple example: from childhood we are hurt psychologically by parents, by other children, by the school college, university, if you are lucky and so on and so on we are hurt, we are wounded psychologically. And that wound is registered. And having been hurt there is resistance isolation, fear and all the rest of it. Now is it necessary when you insult me to register at all? You understand my question? Is it possible to prevent registration? You are understanding my question? I hope! Right? It is possible only when you are insulting me or flattering me for all my senses to be awakened and listening. You understand this? Then there is no reception at all. Is this all Greek? (Laughter) I see the importance to have fresh, young, bright, clear brain. That is utterly important. Is it possible to maintain that clarity that precision, decision with that beauty of all that is implied till I die? It is not possible when there is registration of things which are not absolutely necessary. Right? So one has to find out why any form of psychological registration which becomes memory, remembrance is it possible not to do it? One discovers, if you go into it deeply, it is possible. It is possible only when you are really attentive at the moment of insult, at the moment of flattery. Right? Have you tried this? We zeiden dat de hersenen veiligheid nodig hebben veiligheid om efficiënt te kunnen functioneren. Ze moeten bepaalde feiten registreren hoe je auto moet rijden, brieven moet schrijven technologie enzovoort. Vervolgens beseffen de hersenen dat ze orde moeten brengen orde moeten scheppen door alleen dingen te registreren die nodig zijn wat orde schept. - Goed? Dan kunnen we verdergaan en uitzoeken waarom de hersenen of de psyche, psychologisch registreert. Brengt dat veiligheid, voorkomt het gevaar? Voorkomt het verdere krenkingen verdere vernielingen, verdere hindernissen? Of hebben we onbewust de gewoonte ontwikkeld om te registreren. We registreerden daar, dus waarom niet ook hier? Van daar zijn we gegaan naar hier psychologisch, naar buiten toe is het nodig maar psychologisch, van daar zijn we doorgegaan naar hier. En is dat eigenlijk nodig? Een heel eenvoudig voorbeeld: van kindsbeen af worden we psychologisch gekwetst door ouders, door andere kinderen, door de school op de universiteit - als je geluk hebt -, enzovoort. We worden gekwetst, psychologisch verwond. En die wond wordt opgeslagen, geregistreerd. En eenmaal gekwetst, ontstaat er weerstand isolement, angst en dergelijke. Is het nu nodig, wanneer je mij beledigt, om eigenlijk te registreren? Begrijp u mijn vraag? Is het mogelijk registratie te voorkomen? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik hoop het. Ja? Is het mogelijk dat wanneer je me beledigt of me vleit dat al mijn zintuigen slechts alert zijn en luisteren. Begrijpt u mijn vraag? Dan is er helemaal geen ontvankelijkheid. Is dit allemaal Grieks voor u? Ik zie het belang om levendige, jonge, heldere hersenen te hebben. Dat is uitermate belangrijk. Is het mogelijk die helderheid te behouden die precisie en slagvaardigheid met die schoonheid van alles wat dat impliceert, tot ik doodga? Dat is onmogelijk als er registratie plaatsvindt van dingen die niet absoluut noodzakelijk zijn. Ja? Dus moet je uitzoeken waarom welke vorm van psychologische registratie dan ook wat geheugen, herinnering wordt en of het mogelijk is dat niet te doen? Je ontdekt, als je er diep induikt, dat het mogelijk is. Het is alleen mogelijk als je echt aandachtig bent op het moment van belediging, op het moment van de vleierij. Ja? Hebt u dit geprobeerd?
59:35 The other day a man said to me, 'You are a damn fool you are stuck in a rut' rather impolite but there it is. (Laughter) So I went to my room and I said 'Is that a fact? I want to find out' One may be stuck in a rut and one may be a damn fool. One investigates it and by watching very carefully you don't register that you are you don't register, you listen to the word you listen to the fact whether you are or not whether you are stuck in a rut. Are you stuck in a rut? You understand? Are you? No, find out, don't answer me please. Somebody calls you what somebody called me I hope more politely, and you want to find out if it is so. You neither deny nor accept but just watch it, find out. If you are stuck in a rut, it is fairly obvious you'll soon find out you are in a rut. Laatst zei een man tegen mij: "Je bent een stomme sukkel je bent vastgeroest." Dat was nogal onbeleefd, maar goed. Dus ik ging naar mijn kamer en ik zei: "Is dat zo? Ik wil erachter komen" Misschien ben ik vastgeroest en misschien ben ik een stomme sukkel. Je onderzoekt het en door heel goed op te letten registreer je niet dat je het bent je registreert niet, je luistert naar de woorden je luistert naar het feit of je al dan niet bent of je al dan niet vastgeroest bent. Zijn jullie vastgeroest? Begrijpen jullie? Zijn jullie dat? Nee, zoek het uit, geef mij geen antwoord, alstublieft! Iemand noemt u wat ik genoemd werd - ik hoop wat beleefder - en je wilt uitzoeken of dat zo is. Noch ontken je, noch neem je aan maar je slaat het slechts gade, je zoekt het uit. Als je vastgeroest bent, is het vrij duidelijk dat je er al gauw achter komt of je vastgeroest bent.
1:01:01 So registration does not take place when you are alert awake, totally aware with all your senses open there is nothing to be registered psychologically. Will you do it? No, you won't because pleasure has become immensely important for us. Right? If you observe yourself very carefully you will see what great part, perhaps the greatest part pleasure plays in our life. The pleasure to find God, or illumination the pleasure to be free, the pleasure to have money possessions, lovely wife or husband you know and all that business, pleasure of sex pleasure of power, the politicians with their pleasure of immense power. And so the registration of pleasure in most of our lives is tremendous. Right? And the pursuit of pleasure has become a dominant factor: that is the remembrance of a past pleasure and the pursuit of that past pleasure as remembrance and desire behind it and searching out asking, demanding, wanting. Our whole religious organisations are based on that. It is a vast entertainment it gives great pleasure, which is great sensation that you are in the presence of holy things and so on. Registratie vindt dus niet plaats als je alert bent wakker, volledig bewust met al je zintuigen open dan valt er psychologisch niets te registreren. Zult u dat doen? Nee, u doet het niet want genot is immens belangrijk voor ons geworden. Is het niet? Als je jezelf heel goed observeert zul je zien welke grote rol, misschien wel de grootste rol genot in ons leven speelt. Genot in het vinden van god, of van verlichting het genot om vrij te zijn, het genot geld te hebben bezittingen, een mooie vrouw of man en die hele handel, het genot van seks het genot van macht, de politici met hun genot van immense macht. En zo wordt de registratie van genot in de meeste van onze levens enorm. Niet? En is het najagen van genot de dominerende factor geworden. Dat wil zeggen: de herinnering aan een voorbij genot en het najagen van dat voorbije genot in de vorm van herinneringen en het verlangen daarachter en het opsporen erom vragen, eisen, willen. Onze hele religieuze organisaties zijn daarop gebaseerd. Het is een enorm amusement het geeft enorm veel voldoening, het is een hele belevenis om in de aanwezigheid te zijn van heilige dingen, enzovoort.
1:03:35 So we said, the registration of pleasure of an event that gave you great delight is registered and the pursuit of it in our life. We zeiden dus: de registratie van genot van een voorval dat je grote verrukking bracht wordt geregistreerd en het najagen daarvan in ons dagelijks leven.
1:03:50 Now the question is: what is pleasure? When you are enjoying something at the moment you don't say 'How pleasurable it is, how lovely' - you are in it. Only a second later thought comes along and says 'What a lovely time that was how beautiful that was, what a great sensation it gave me what a lovely experience' so there is registration has taken place then thought is in operation. You are following all this? De vraag is nu: wat is genot? Als je van iets geniet zeg je op dat moment niet: "wat een genot, wat heerlijk" - je bevindt je in de situatie. Pas een seconde later komt het denken erbij en zegt: "Wat was dat een leuke tijd wat was dat mooi, wat gaf me dat een geweldig gevoel wat een heerlijke ervaring." Dus heeft er registratie plaatsgevonden dan komt het denken in werking. Volgen jullie dit?
1:04:39 We are talking about all this because it is part of knowing oneself not from books, not from words, not from description but actually knowing oneself. Knowing doesn't mean accumulating memory about oneself and from that accumulation observe. If you observe through accumulation you are only accumulating what you have already known. But whereas if you are observing afresh each time then it is like a vast river with a volume of water flowing, moving. We praten over al deze dingen omdat het onderdeel is van jezelf kennen niet uit boeken, niet uit woorden, niet uit een beschrijving maar echt jezelf kennen. Kennen betekent niet herinneringen over jezelf verzamelen en vanuit die verzameling observeren. Als je observeert vanuit verzameling dan verzamel je alleen wat je al kende. Maar als je iedere keer vanuit een schone lei observeert dan is het als een brede rivier met een grote hoeveelheid water die stroomt, voortbewegend.
1:05:34 So what is pleasure? Is it time, is it thought as fear? We said the root of fear is time. The root of fear is thought. Thought which is remembering - remembrance remembers certain events that caused fear registered, the remembrance of it and the next time this whole remembrance is projected. You are watching? So is pleasure time and the movement of thought? Or they are both the same thought and time are essentially the same? So thought is the movement of pleasure which doesn't mean you can't look at a beautiful tree and enjoy it a beautiful person, a painting or a lovely valley with all the purple shadows in it. Look at it but the moment it becomes registered and remembrance it is no longer delight, it becomes a pleasure which is the remembrance of things that have happened before. Now if you see the whole nature of this completely then pleasure has its place delight and therefore psychologically inwardly there is no registration of that event. The mind then, the brain then becomes extraordinarily alive young, fresh without any neurotic reactions. Dus wat is genot? Is het tijd? Is het het denken, als angst? We zeiden dat de wortel van angst tijd is. De wortel van angst is het denken. Het denken dat herinneren is - herinnering - herinnert zich bepaalde gebeurtenissen die angst veroorzaakten het registreerde, de herinnering eraan en de volgende keer wordt deze hele herinnering vertoont. Kijkt u ernaar? Is genot dus tijd en de beweging van het denken? Of zijn ze allebei hetzelfde zijn denken en tijd in essentie hetzelfde? Dus denken is de beweging van genot. Wat niet betekent dat je niet naar een mooie boom kunt kijken en daarvan genieten een mooi mens, een schilderij van een prachtige vallei met alle purperen schaduwen erin. Kijk ernaar maar zodra het geregistreerd raakt en herinnering wordt is het niet langer een verrukking, dan wordt het een genot en dat is de herinnering aan dingen die eerder gebeurd zijn. Als je nu het hele wezen hiervan ziet volkomen dan heeft genot, verrukking zijn plaats en is er dus psychologisch innerlijk, helemaal geen registratie van die gebeurtenis. De geest, de hersenen worden dan bijzonder levendig jong, fris, zonder enige neurotische reactie.
1:07:58 Finished. I've stopped just in time. Please, if I may request you, don't clap, it's such a you're clapping for yourself, not for me or clap when I am not here. (Laughter) Afgelopen. Ik ben net op tijd gestopt. Alsjeblieft, als ik je mag verzoeken, applaudiseer niet, het is zo je applaudiseert voor jezelf, niet voor mij of applaudiseer wanneer ik hier niet ben.