Krishnamurti Subtitles home


BR83Q2 - 2e bijeenkomst voor vragen en antwoorden
Brockwood Park, VK
1 september 1983



0:56 Er zijn verscheidene vragen hier die ik vanochtend hoop te kunnen doornemen. Deze vragen zijn inderdaad problemen en de geest of het brein liever gezegd het brein tenzij het vrij is van al bestaande problemen kan ze onmogelijk oplossen zonder andere problemen op te roepen. Akkoord? Dat is wat politici in de hele wereld doen. Ze hebben talloze problemen: oorlog, atoombommen hun eigen positie, eerzucht, het vertegenwoordigen van hun achterban enzovoort, enzovoort, hun hersenen zitten vol problemen. Hoe kan zo'n brein, dat zoals het onze, volgepropt is met zoveel problemen nog weer andere problemen oplossen als het niet zelf problemenvrij is? Ik hoop dat dit duidelijk voor je is. Als mijn brein verduisterd ís door allerlei problemen, wetenschappelijke medische, seksuele, gezondheidsproblemen -de vele problemen die mensen hebben- en er komen weer nieuwe bij, hoe kan ik die dan het hoofd bieden? Ik pak ze dan aan met een brein dat niet alleen geoefend is problemen op te lossen maar ook belast is met problemen. Moeten we niet onderzoeken of het mogelijk is vrij van problemen te zijn? Dan zou je ieder probleem dat zich voordoet, onbelast onder ogen zien. Is dat mogelijk? Begrijp je mijn vraag?
4:06 Stel dat ik enkele persoonlijke problemen heb en mijn brein is erover bezorgd, verontrust en denkt er de hele tijd aan en dan worden er plotseling nieuwe problemen op mij geworpen. Ik kan ze alleen te lijf gaan met een brein dat al overbelast is met problemen. Nietwaar? Is het niet belangrijk - ik vraag het maar een geest, nee, een brein te hebben dat werkelijk vrij van problemen is? In dat geval kun je de problemen van het leven vrij tegemoet treden. Maak ik duidelijk wat ik bedoel? Dit is, zoals ik onlangs al zei, een dialoog tussen ons niet een monoloog, maar een dialoog waar we getweeën over de dingen praten. Geen van beiden tracht indruk te maken of de ander te overtuigen of hem subtiel te overreden, maar twee vrienden die samen iets bespreken. En ik hoop dat we dus samen naar deze problemen kijken. Als ons brein niet vrij is, zullen we ieder probleem dat er bijkomt aanvatten met de problemen die we al hebben. We vragen ons dus af: is het mogelijk dat een brein vrij van problemen is? Ben je het hiermee eens? Of stel ik de verkeerde vraag? Hoe kan een brein vrij van problemen zijn zodat het nieuwe problemen aankan? Hoe sta je er dan tegenover? Hoe pak je een probleem met een vrije geest, een vrij brein aan? Laten we het alsjeblieft samen bespreken.
7:05 Van kinds af aan hebben we met problemen te maken de hele opvoeding is een reeks problemen mathematische, onze verhouding tot anderen, leraar en leerling examens... Het hele opvoedkundige systeem wordt een probleem. En we worden erin getraind om problemen op te lossen. Dus is ons brein getraind, opgevoed. Kan het brein nu gedeconditioneerd worden terwijl het getraind is om problemen op te lossen en dus nooit vrij is? Maak ik mijn vraag duidelijk, zodat we elkaar begrijpen? Ja? Is dat mogelijk? Alsjeblieft...
8:20 Vr: Is het eerst niet noodzakelijk je vrij te maken van sterke gehechtheid?
8:29 Het is op dit moment niet een kwestie van gehechtheid, meneer, Ik vraag alleen maar: mijn brein, en ook het uwe, is van onze jeugd af getraind om problemen te hebben en om ze op te lossen. Dat is een feit! Zo'n brein zal, als het nieuwe problemen op zijn weg vindt ze altijd aanpakken met een brein dat verduisterd is. Akkoord? Zou het niet vrij moeten zijn om problemen aan te pakken? Nee? En hoe stelt u zich voor vrij te zijn? Wat gaat u doen?
9:21 Vr: Zouden we niet eerst moeten inzien dat door die vraag te stellen we een ander probleem maken?
9:29 K: Nee! Niet aan een ander vragen. Aan jezelf! Is het mogelijk dat ik, dat mijn brein, met geen enkel probleem belast is zodat ik de levensproblemen vrij onder ogen kan zien? Dit is echt een heel ernstige vraag!
10:02 Vr: Ja.
10:04 K: Ja? Is het zó gemakkelijk?
10:10 Vr: Je moet ernaar kijken. Zien of het mogelijk is...
10:14 K: Is uw brein vrij van problemen?
10:19 Bent u vrij van problemen? Gezondheidsproblemen, wiskundige als u technicus bent, u weet wel, die hele technologische wereld met al zijn problemen, persoonlijke problemen, relatieproblemen politieke problemen, of u democraat of republikein of communist, of socialist moet zijn, of u gelooft in God, of niet ga zo maar door, al die problemen... ons brein is zo overbelast! Hoe serieuzer je bent hoe zwaarder de last drukt. Dus hoe, op welke wijze kan het brein volledig van problemen worden bevrijd.
11:21 Ziet u, we hebben hier helemaal niet over nagedacht. Eist u dat het brein vrij van problemen is? Zodat het nieuwe problemen kan aanpakken?
11:43 Vr: Ik heb erover nagedacht en dat lijkt een nieuw probleem te scheppen.
11:48 K: ja, dat is het juist. U hebt er over nagedacht en juist dat denken schept een nieuw probleem! Vr: Je moet je afvragen of denken problemen kan oplossen.
12:10 K: Of denken het probleem beheerst, enzovoort.
12:15 Heeft dit iets voor ieder van ons te betekenen of heb je er niet echt aandacht aan besteed?
12:32 Vr: Veel mensen genieten van hun problemen. Zij zouden het leven vervelend vinden zonder problemen.
12:51 K: O, maar dat is iets heel anders! Van je problemen genieten... Veel geluk ermee. Dat is een soort neurose.
13:09 Zullen we er dieper op ingaan? We hebben ongeveer acht vragen te beantwoorden. Problemen hebben ons brein geconditioneerd. Akkoord? Ze hebben het brein begrensd. En zien we in dat een brein dat zich bezig heeft gehouden met problemen probleem na probleem, niet in staat is welk probleem dan ook aan te vatten? Is dat punt ons duidelijk? Verbaal, intellectueel?
14:07 Vr: Nee! Daar ben ik niet zeker van. Een brein dat met problemen belast is, zegt u.. kan een nieuw probleem niet fris aanpakken.
14:21 K: Wat gebeurt er als een brein met problemen een nieuw probleem ontmoet?
14:32 Vr: Het pakt het op zijn manier aan goed of minder goed, beter of slechter.
14:37 K: Zo gebeurt het in de wereld!
14:39 Vr: Dat is zo. Je kunt daarom niet zeggen dat het brein problemen niet kan aanpakken alleen omdat het al problemen heeft.
14:49 K: Nee. Het kan ze slechts gedeeltelijk aanpakken, op beperkte wijze.
14:54 Vr: Ja, akkoord.

K: En daardoor schept het een nieuw probleem.
14:58 Vr: Ja

K: Dat is al wat we zeggen. Kijk naar alle politici in de wereld. Zij zijn het volmaakte voorbeeld. Ze scheppen het ene probleem na het andere en lossen er bijna nooit een op. Je hebt perfecte voorbeelden hier.
15:27 Vr: Ik vraag me af of er een of andere absolute oplossing bestaat.
15:33 K: We gaan ontdekken, meneer, of die al of niet bestaat.
15:36 Vr: Oh, ok, da's mooi... (Gelach).
15:44 K: Moeten we altijd leven met steeds meer, zich opstapelende problemen? Kan het brein zelf zich daarvan gewaarzijn? Het is een heel ernstige vraag, als u zich daarin wilt verdiepen. Kan het brein zich gewaarzijn dat het problemen heeft, persoonlijke, gezondheid wetenschappelijke problemen, enzovoort, massa's problemen, vele problemen. En kunnen we ze terzijde schuiven en eerst objectief ongeëmotioneerd, onpartijdig, niet vooringenomen naar die problemen kijken? Kunnen we dat? Vr: Ik weet niet die oude geest, er gebeurt iets dat je niet aankan en je maakt er een denkprobleem van.
17:06 K: Meneer, dit is geen antwoord op mijn vraag. Vergeef me dat ik u hierop wijs.
17:13 Vr: Het probleem ligt alleen bij ons ego.
17:29 K: Problemen bestaan om ons ego in stand te houden. Dat is waar. Maar wat doen we eraan? Oh, ik zie dat je er geen raad mee weet. Maar goed, laten we teruggaan naar onze vragen.
17:53 Vr: Nee, Nee
17:54 K: We zullen er misschien na onze vraag op terugkomen. Mogen we? Er terug opkomen?
18:11 Vr: Is het mogelijk dat ons probleem is dat we altijd antwoorden willen op onze vragen? We zitten hier en u stelt deze groep mensen een vraag en onmiddellijk creëren vele mensen een dualiteit door een antwoord op de vraag te wensen, zo leven we. Vr: Het probleem is, mijnheer, we willen een antwoord op de vraag.
18:52 K: Goed. U zult het krijgen.
19:04 1ste VRAAG: Wat is de relatie tussen bewustzijn geest, brein, denken, intellect, meditatie en intelligentie? Is er nog gewaarzijn, aandacht, als er geen denken is? Gaat gewaarzijn tijd teboven?
19:58 Hoe pakt u dit probleem aan? Dit is een probleem, akkoord? Dit vraag iK: hoe pakt u dit aan? Want dit is een vraag die ieder enigszins serieus mens zich stelt. Als u zich in dit alles verdiept hebt, zegt u: wat is het verband tussen ons intellect, brein, geest, intelligentie, bewustzijn, enzovoort? Hoe pakt u dit probleem aan? Hoe benadert u deze vragen? Nietwaar? Hoe doet u dat? Of u zegt: er is geen verband, ze zijn alle van elkaar gescheiden óf u zegt: er is wel een onderling verband. Dat blijft alleen nog maar een bewering. Maar wat is uw werkelijke antwoord op die vraag? Hoe reageert u?
21:13 Vr: Door onze eigen conditionering waar te nemen.
21:24 K: Ja. Wat wil dat zeggen? Je moet je afvragen: wie is de waarnemer? Verschilt de waarnemer van het waargenomene? Laten we beginnen.
21:42 Gaat gewaarzijn tijd teboven? Dat is de vraag. Ben je je gewaar van het verband tussen bewustzijn, intellect, intelligentie, brein, enzovoort? Wat is gewaarzijn? Zijn we ons bewust, als we hier zitten, van de tent, van het doek van het aantal palen dat het doek ophoudt bewust van degene die naast ons zit van het gekleurde overhemd, de rok, of wat het ook is... Zijn we ons dit alles gewaar? Of het tegelijkertijd ook niet gewaar? U bent het zich gedeeltelijk bewust, zo af en toe. Is dat gewaarzijn? Of neemt u de hele zaak in u op: de hele tent het aantal palen, enzovoort, alles bijeen. En de verschillende kleuren. Gewaarzijn begint dus erg dichtbij. Nietwaar? Ik ben me bewust van de kamer, of de flat waarin ik woon van de bomen, de lucht, de vogels het gras, de schoonheid van het land, enzovoort. Zijn we ons van dit alles bewust? Of zijn we dat maar heel, heel zelden? Als we het gewaarzijn is het een gedeeltelijk gewaarzijn, het zien van één ding? Of bent u zich ook bewust van de oorzaak en de gevolgen en het einde van de oorzaak? Kunt u dit alles volgen? Hoort dat alles niet bij gewaarzijn? Ik ben me van mijn vrouw bewust, van mijn man laten we het daarover hebben dat is begrijpelijker. Ik ben mij bewust van mijn vrouw. Is dit bewustzijn de herinnering aan mijn vrouw? Antwoord alstublieft Begrijpt u dit? Ik ben mij van mijn vrouw bewust dat wil zeggen alle beelden die ik van mijn vrouw heb gemaakt. Akkoord? De verschillende gebeurtenissen, vleierijen, sex, kameraadschap, enzovoort. Dat alles is een reeks van herinneringen, waar steeds nieuwe bijkomen. Ben ik me bewust van deze herinneringen? óf ze zijn zo sterk, zo ingekapseld dat ik ze niet objectief kan waarnemen. Begrijpt u mijn vraag? Zitten we nog op hetzelfde spoor? Of is dit te ingewikkeld? ("Nee!") Goed. Ik ben mij dus bewust van de herinneringen die het gewaarzijn
26:10 van mijn vrouw verstoren, blokkeren. Dus vraag ik me af: kan deze blokkade uit de weg worden geruimd opgeheven, zodat ik mij zintuiglijk van mijn vrouw bewust kan zijn? Zodat mijn herinneringen, mijn brein, niet aldoor tussenbeide komen. Je vraagt je dat af als je het feit onderkent dat als je geheugen aan het werk is, dat je helemaal niet bewust bent Het geheugen is de hele tijd werkzaam. Als ik besef dat herinneringen voortdurend opdoemen zie ik hoe ze de relatie met mijn vrouw blokkeren. En als die blokkade me bevalt omdat het makkelijker is om zo te leven dan houd ik hem in stand. Maar als ik zie dat het niet hoeft, dat het een gevaar is voor de relatie dan breekt juist het feit van het gevaar, de blokkade, de scheidsmuur, af. Is dit duidelijk?
27:50 Laten we nu van hieruit verdergaan. Wat is de relatie tussen bewustzijn, geest, brein denken, enzovoort, intelligentie, intellect? Wat is relatie, in betrekking staan tot iets? Is het identificatie, vereenzelviging? Ik ben betrokken bij mijn man. Is dat identificatie, of relatie? Alstublieft. Als het vereenzelviging is, is het geen betrokkenheid. Als ik als hindoe word geïdentificeerd, betekent dat nog geen relatie. Als ik mij identificeer met een zeker eiland dat Brittannië heet heb ik er geen relatie mee. We moeten dus identificatie en relatie onderscheiden.
29:11 Goed. Doet u dit? Ontdekken wat relatie is zonder identificatie? Dat is een heel ernstige zaak. Is het mogelijk? Ik heb me met mijn vrouw geïdentificeerd of met bepaalde ideeën en conclusies en het is vrijwel onmogelijk die identificatie te verbreken. Ik bén dat ideaal. Ik bén dat concept. Daarom moet je om de vraag: wat is de relatie tussen bewustzijn, geest, brein enzovoort? Om dat te beantwoorden moet je eerst de vraag stellen: wat is relatie? Als het niet identificatie is, wat is dan de relatie tussen bewustzijn het jouwe, het mijne of dat van iemand anders wat is de relatie tussen bewustzijn, de geest, enzovoort. Welnu, we moeten in de eerste plaats onderzoeken: wat is bewustzijn? Wat is het om bewust te zijn. Niet alleen van wat er om mij heen gebeurt maar ook van wat er binnenin mij plaatsvindt, mijn reacties, mijn ideeën wat ik vrees, geloof, hoop, alle verschillende vormen van identificatie. Akkoord? Lijden, pijn, gezondheid, ziekte, enzovoort. Dat alles is mijn bewustzijn. Nietwaar? Bent u het daarmee eens? Nee, niet eens, kunt u daarin meegaan? Uw bewustzijn of het mijne of dat van iemand anders, zijn alle gelijk aan de inhoud ervan. Zonder die inhoud is er geen bewustzijn zoals we dat nu kennen. Akkoord? Kunnen we van hieruit verdergaan?
31:49 Dan vragen we: wat is de inhoud? Als ik hindoe ben of christen of Brit, is mijn bewustzijn gevormd door Britse tradities, het wereldrijk, de koninginnen en de koningen... Akkoord? de diverse gebruiken, de cultuur, de taalbeheersing de ideeën en het geloof. Nietwaar? Dat is de Inhoud van mijn bewustzijn als ik Brit ben of Fransman enzovoort. Als ik niet tot de Westelijke wereld behoor, is mijn bewustzijn ook geloof.. overtuigingen, lijden, pijn, zorgen. Precies als de rest van de wereld. En dus luidt de vraag: verschilt mijn bewustzijn van het jouwe? Als ik lijd, als ik zorgen heb, als ik in iets geloof... - uw geloof is misschien christelijk en ik geloof weer in iets anders - geloof is iets dat we gemeen hebben. Akkoord? En lijden doen we allemaal. Ik lijd niet alleen, u ook. Enzovoort. Dus is ons bewustzijn soortgelijk, afgezien van de fysieke indrukken uit onze directe omgeving: u bent misschien groot en ik klein of mijn huid is lichter dan die van u of omgekeerd. Dat is alleen maar een vernis. Maar van binnen zijn we gelijk. Nietwaar? Ik weet wel dat u dit niet graag hoort, maar het is een feit. Akkoord? Kunt u zo ver meegaan? Nee?
34:27 Vr: Ja, ja.
34:30 K: Met de mond misschien wel.
34:34 Vr: Nee, verder dan verbaal. Met uw verstand ziet u het wel in, de logica. Maar zegt uw gevoel ook dat dit de waarheid is? Vr: U moet meer vertrouwen in ons hebben.
34:55 K: Ah, gaat het daarom? Ik vertrouwen in u en u vertrouwen in mij
34:59 is een kwestie... u ziet hoe we... Vr: U zegt dat we het niet inzien.
35:07 Misschien zien we dat wel in. Ik begrijp niet hoe u kunt zeggen dat we het alleen met ons verstand inzien...
35:15 K: Ik weet het niet, ik vraag het u, meneer.
35:17 Vr: Ik denk dat we het niet alleen verstandelijk inzien.
35:20 K: Dan wil dat zeggen dat de idee van psychologische individuele scheiding niet bestaat. Dat betekent dat uw verantwoordelijkheid voor het geheel enorm is. Als ik die enorme verantwoordelijkheid voel, zal ik geen Braziliaan of Arabier doden, want hij maakt deel uit van mij! Ik weet niet of u ook zo ver gaat. En dat is geen pacifisme, want dat is weer een conclusie. Dat ons bewustzijn door de hele mensheid wordt gedeeld, is een feit.
36:17 Wat is nu de relatie tussen bewustzijn geest, brein, en al het andere, inclusief meditatie want ik wil alles insluiten. Wat is de relatie tussen dit alles? Is de draad die dit alles verbindt het denken? Zoals de paarlen door een dunne nylon draad bijeen worden gehouden worden dan bewustzijn, geest, brein, enz, door denken bijeengehouden? Is denken de dunne draad, de dunne vezel die dit alles verbindt? Alstublieft. En dus moet je je in de vraag verdiepen: waardoor is denken zo buitengewoon vibrerend, levendig, actief geworden? Akkoord? Waardoor? Is denken gevoel? Is denken emotie? Natuurlijk! Als ik een emotie niet herken en herkennen van emoties is één van de activiteiten van denken dan is die emotie er niet. U begrijpt dit alles? Dus denken is blijkbaar de voornaamste draad die de hele zaak bijeenhoudt. Is dat zo?
38:34 Wat is dan de geest? Dit is een bijzonder ernstige kwestie. Wat is de geest? Is het een deel van het brein? Of bestaat het buiten het brein? Vr: Is het beide?
39:05 K: Nee
39:07 Meneer, wees niet te vlug. Deze vraag is veel te ernstig om er ja of nee of allebei op te antwoorden. Hoe kan ik het ontdekken?
39:22 Vr: Als je een auto bestuurt, en je rijdt ermee over de weg de afgelegde weg de afgelegde kilometers, zegt u daarvan dat dat de motor is?
39:36 K: Ja, meneer, als je een auto bestuurt moet je je niet alleen bewust zijn van een tegemoetkomende auto, maar ook van de zijwegen. U beseft of ziet wat er zo'n 100 of 150 meter vóór u is. Akkoord?
39:52 Vr: Nee, dat bedoel ik helemaal niet. Wat ik wil zeggen is... sorry voor de onderbreking... Wat ik wil zeggen is als je een auto bestuurt, de afgelegde weg .de afgelegde kilometers daarover spreken we meestal niet als iets van binnen de auto zelf. Als we discussiëren zoals we nu doen, praten we over de verschillende functies van geest, lichaam, brein, organisme en die soort dingen en we proberen ze een soort bezieling te geven. Maar in het gewone leven gaan ze vrijwel automatisch te werk, zoals een rijdende wagen...
40:27 K: Ja, dat weet ik, automatisch, ik weet dat ze allemaal samenwerken. Nu wil ik begrijpen of ze, als we het woord 'geest' (mind) gebruiken als we 'brein' gebruiken, als we 'bewustzijn' gebruiken of ze allemaal samenwerken zoals bij een motor.
40:50 Vr: Ja. Met meer of minder resultaat. Soms werkt het heel slecht en soms, in hetzelfde leven, weer heel goed.
40:59 K: Ik zou u met alle respect in de eerste plaats willen wijzen op het volgende: Zijn we ons ervan bewust dat er geen scheiding is tussen dit alles? Net als in een auto: de motor werkt en die stuwt je voort.
41:19 Vr: Is het mogelijk dat je je bewust bent dat er geen scheiding is?
41:22 K: Ja meneer, dat is wat ik u vraag: is het allemaal één beweging een eenheidsbeweging waarin geen scheiding is? Ziet u, je kan deze vragen niet beantwoorden.
41:48 Vr: De scheiding ligt in het denken. Het is niet echt.
41:59 K: Ik zou zelf willen ontdekken wat de geest is. Is het een deel van het brein? Hoe kom ik daar achter? Tenzij mijn brein ongeconditioneerd is, kan ik er niet achterkomen. Akkoord? Ik kan niets ontdekken tenzij ik vrij ben om te kijken. Maar ik ben niet vrij. Mijn brein is geconditioneerd, als katholiek of protestant, communist socialist, democraat of godsdienstig of door mijn naaste omgeving, enz... Zolang dat is geconditioneerd, kan ik er nooit achterkomen wat de geest is! Ik kan zeggen dat de geest een deel van het brein is, of gescheiden ervan. We hebben deze kwestie met verscheidene zogenaamde wetenschappers besproken. Sommige van hen zijn het erover eens dat de geest buiten het brein bestaat. Begrijpt u dit alles? Vr: Ja.

K: Nee, meneer.
43:19 Alstublieft, mijnheer... Met de mond zegt u 'ja'. Maar het houdt in dat als de geest buiten het brein is het brein dat alleen kan begrijpen als het zelf volkomen vrij is. Dus ik hou me niet bezig met de vraag of hij buiten, binnen, ver of dichtbij is. Mijn eerste zorg is of het brein zich van zijn conditionering kan bevrijden. Dan zal de waarheid aan het licht komen, niet een bedenksel. Dus vragen we: wat verbindt dit alles?
44:21 Is het allemaal één enkele beweging? Om daar achter te komen moeten we heel dicht beginnen. En dat is: wat ik ben. Nietwaar? Wat mijn gedachten zijn. Wat bent u? Mag ik deze eenvoudige vraag stellen, die wel heel gecompliceerd is maar we beginnen heel eenvoudig. "Wat bent u?"
44:56 Vr: Slaven!

K: Slaven! O, daar zijn we het over eens!
45:05 Nee, mijnheer. Maar in alle ernst: wat bent u? U bent uw naam, is 't niet? U bent uw traditie, u bent uw herinneringen. Akkoord? Enzovoort. U bent dat alles. Akkoord? En dat wil zeggen dat u uw bewustzijn bent. Ja? U vindt dit, of u vindt het niet, uw geloof, uw goden, uw angst, uw pretjes lijden, pijn emoties, en ga zo maar door. U bent dat alles! Akkoord? Zien we dat in? Of menen we dat we iets heel anders zijn? Vr: Dat zijn we.
46:13 K: Dat is een feit. Wat wil dat nu zeggen?
46:22 Als ik zeg dat mijn naam K. is, hoor ik tot India, of Brittannië of wat dan ook, ik heb een geloof, enzovoort, wat betekent dit alles? Betekent dit alles soms herinnering?
46:55 Vr: Bewustzijn.
46:59 K: En dat is, of u het nu wel of niet inziet, het verleden. Akkoord? Zou u het daarmee eens kunnen zijn, al is het maar op het verbale vlak? We zijn het verleden. Het verleden is kennis. Akkoord? Het verleden is herinnering. Akkoord? Vr: Ja

K: U zit niet iets van mij te leren, alstublieft! Ik reik het alleen maar aan. Wij zijn een reeks herinneringsprocessen. Akkoord? Vr: Ja.

K: Zie wat dat inhoudt! We zijn geen werkelijk levende wezens. Je kan dagelijks naar het kantoor gaan de volgende tien jaar of 50 jaar naar de fabriek of we doen iets anders. Dat alles bent u ook! Als ik academicus ben heb ik kennis opgetast door middel van boeken experimenten, discussies allerlei hypothesen en conclusies, en die zijn allemaal het verleden. Dus ben ik het verleden. Nietwaar? Ik heb herinneringen. Psychologisch ben ik een dode entiteit. Ik vraag me af of u dat inziet.
49:05 Vr: Vanaf het ogenblik dat ik dat inzie...

K: Wacht.
49:07 Zien we het, of is het gewoon een idee?
49:16 Dit vereist een massa werk, heel veel waarneming geduld. Heel erg zorgvuldig, onpartijdig, objectief kijken zonder een spoor van subjectieve reacties. Zodra ik me realiseer dat ik het hele proces van het verleden ben niet alleen is dat een schok die tot me doordringt maar ik besef ook dat er niets nieuws in me is...
50:11 Vr: U hebt het nog niet bewezen, niet?
50:21 K: Ik dacht dat ik aan het onderzoeken was. U bent niet aan het onderzoeken.
50:26 Vr: Als u dit lang geleden inzag, hoe kunt u dan zeggen dat het een zekere schok voor u is.
50:31 K: Ik zei veronderstel -sorry. Akkoord?
50:48 Vr: Beperkt het je niet erg wanneer je iets doet? Als u spreekt over het zich bewust zijn van alles wat er in je omgaat... Als ik moet stofzuigen moet ik het allemaal beperken en terwijl ik dat doe, raak ik verwikkeld in alles.. ik doe het zo dat het allemaal verengd wordt.
51:19 K: We verengen het... Meneer vraagt waarom K vernauw je dit alles? Het is hetzelfde meneer... Door een licht, een sterk elektrisch licht te richten op een klein puntje ziet u heel duidelijk en van daaruit gaat u verder maar als u blijft waar u bent, dan blijft het maar heel, heel klein.
52:03 2de VRAAG: We kunnen meer van elkaar leren dan door naar K. te luisteren. Waarom moedigt u niet de mensen aan groepsdiscussies te houden over speciale onderwerpen en laat u geen activiteiten organiseren .om de dialoog en de onderlinge betrekkingen makkelijker te maken?
52:26 Vr: Excuseer, ik meen dat we de vorige vraag niet helemaal beëindigden. U zei dat wij het verleden zijn en we zijn dat allemaal. maar wat is dat? Het is zoals veel stof op een tafel. Wat is de grondslag van dat alles? Daar moeten we het nu over hebben. Niet alle herinneringen, die dode dingen.
52:45 K: Meneer, als ik werkelijk heb ingezien dat ik een en al herinnering ben dan blijf ik die herinnering, niet alleen één speciale herinnering maar het hele proces van het geheugen. Akkoord? Die waarneming, die "perceptie" doet je vragen: kan je je leven leiden zonder herinneringen, tenzij ze werkelijk nodig zijn?
53:18 Vr: Dat kan. Ja. Ik besefte dat al als kind.
53:22 K: Wat?
53:24 Vr: Het is mogelijk om zonder herinneringen te leven. Ik was me daar van bewust.
53:34 K: Ja, is dat zo? Vr: Ja, soms.
53:36 K: Uitstekend, meneer. Dan hebt u het probleem opgelost.
53:40 Vr: Goed, ga maar naar de volgende vraag.
53:47 K: Dan hebben we het probleem opgelost dat het brein dat door het geheugen 40, 50, 1000 jaar geconditioneerd is geworden kan leven, functioneren, handelen in alle betrekkingen van het leven zonder dat afschuwelijke verleden een rol te laten spelen. Als u zo kunt leven... Om zo te leven is iets heel buitengewoons. Akkoord?
54:31 2de VRAAG: We kunnen meer van elkaar leren dan door naar K. te luisteren. Waarom moedigt u de mensen niet aan groepsdiscussies... over speciale onderwerpen te houden en laat u geen activiteiten organiseren. om de dialoog en onderlinge betrekkingen makkelijker te maken?
55:03 Luister u naar K.? Of luistert u naar uzelf? K. wijst hierop: luister naar uzelf, zie hoe geconditioneerd u bent. Niet ik vertel u dat u geconditioneerd bent maar door naar uzelf te luisteren leert u oneindig veel meer dan door naar andere mensen te luisteren, met inbegrip van K. Wanneer je luistert naar K dan onderricht hij u niet. Hij houdt u een spiegel voor waarin u zichzelf kan bekijken. Akkoord? En als u zichzelf heel duidelijk ziet kunt u de spiegel missen en ook de man die de spiegel ophoudt. Akkoord? Dus, zien we onszelf heel helder en scherp? Als we afhangen van onderlinge betrekkingen... afhangen van gesprekken van verenigingen en instellingen om ons te onderwijzen, te helpen of duidelijk te maken wat we zijn, dan zijn we afhankelijk. En als we van anderen afhangen, of het nu een instelling is of een discussiegroep of een klein groepje mensen, wat leert u dan? En wat bedoelt u met leren? Dit is weer een heel ernstige vraag. Leren is, zoals we weten het optasten van kennis. Ik heb over mijzelf geleerd dat ik dit alles ben: alle pijn, ellende verwarring, het vreselijke gezwoeg, dat alles ben ik. Ik heb het geleerd. Ik heb het van iemand anders geleerd of ik heb het over mezelf geleerd. Dus is leren, voor zover we nu weten, leren op school leren over onszelf, het vergaren van kennis over onszelf. Akkoord? En K zegt: kennis is de wortel van alle wanorde. Laten we het rustig aan doen.
58:28 Kennis is nodig op het terrein van de technologie, in het dagelijks leven maar in psychologisch opzicht is kennis juist de wortel van wanorde. Want kennis is het verleden. Akkoord? Kennis is altijd beperkt, of het nu de toekomst, het verleden of de heel verre toekomst betreft, altijd! Akkoord? Omdat ze berust op ervaring, hypothesen, conclusies; een keten waar voortdurend iets bijkomt of afgaat. Daardoor is het heel beperkt. Kan ik dus naar mijzelf kijken zonder de voorkennis of conclusies waarmee ik vroeger naar mijzelf keek? Begrijpt u mijn vraag? Ik heb gisteren naar mijzelf gekeken of een paar uur geleden en ik heb geconcludeerd dat ik zus of zo ben en dat heeft me gedeprimeerd of ik was er verrukt over. Die dingen gebeuren. Dat is de kennis van de vorige dag geworden en met die kennis observeer ik mezelf opnieuw. Akkoord? Zo doen we dat, nietwaar? Kennis brengt dus een eeuwig herhalen teweeg mechanisch en psychologisch. En bovendien zie je dat, wanneer je deze kwestie heel zorgvuldig uitdiept met mensen van de wetenschap, ook zij beginnen te ontdekken dat kennis een hinderpaal is op bepaalde terreinen van onderzoek. Akkoord? U leert of ontdekt dus niets door K.
1:00:51 U bent de opslagplaats van de verleden tijd. Dat is een feit. U bent de geschiedenis van het mensdom. Akkoord? En als u weet hoe u dat boek moet lezen hoeft u niet afhankelijk te zijn van anderen, van discussies, van relaties van georganiseerde groeperingen en al die soort dingen. Akkoord? Ik zeg niet dat u niet zou moeten discussiëren of relaties zou moeten hebben, dat u dit of dat zou moeten laten. Het enige waar ik op wijs is: zo lang u afhangt van anderen als u zichzelf wilt begrijpen, bent u verloren. U hebt toch zeker wel te maken gehad met leiders? Religieuze leiders, politieke leiders, alle mogelijke specialisten die u zeggen wat te doen: hoe kinderen opvoeden, hoe sex bedrijven... De laatste 1000 jaar of langer hebt u alle mogelijke soorten leiders gehad en hoe staat u er nu voor? Stelt u zich toch alstublieft deze vragen! We zijn wat we zijn omdat we ons op anderen hebben verlaten. Op iemand die ons vertelt wat we moeten doen en wat we moeten denken. Hetgeen wil zeggen dat we altijd geprogrammeerd zijn. En we hebben alle kans onszelf te leren kennen door middel van relaties door discussies, maar zodra u ervan afhankelijk wordt bent u verloren. Is u dit duidelijk? Niet dat u het met de spreker eens hoeft te zijn maar zie de gevolgen van afhankelijkheid onder ogen: afhankelijkheid van regeringen om orde in deze chaotische wereld te scheppen afhankelijkheid van een goeroe, afhankelijkheid van een priester of het nu de paus is of een priester uit de buurt. Begrijpt u wel?
1:03:53 De zaak is dus deze: de mens is de opslagplaats van het hele mensdom. Akkoord? Hij is de rest van het mensdom en als je dat heel nauwkeurig beziet met veel twijfel en veel medeleven dan begin je te ontcijferen wat je bent, want dan komt er iets tot bloei. Maar als je afhankelijk bent zijn alleen pijn, zorg en vrees je deel.
1:04:55 3de VRAAG: Als je begrijpt wat er is gezegd en je anders wil leven, hoe moet je dan het probleem van levensonderhoud in deze wereld van werkloosheid en beperkte mogelijkheden aanpakken?
1:05:43 Door andere regeringen te hebben. Ik bedoel regeringen die zich niet beperken tot een speciale groepering: Akkoord? Een Franse regering, een Engelse regering, elk bezig met de eigen beperkte zodat...Mijnheer, wat belet ons allen samen te werken... Begrijpt u? ...als één mens? We worden verdeeld door nationaliteiten, godsdiensten door tradities, en we klampen er ons aan vast. Er is geen wereldeconomie. Begrijpt u? Ik vraag me af of u over dit alles hebt nagedacht. Er is geen wereldeconomie. Elk land houdt zich met zijn eigen economie bezig. Met zijn eigen wetten met zijn eigen individuele identificatie met een speciaal stuk grond. Er kan nooit een verenigd Europa komen. Akkoord? Want iedere natie moet er iets voor inleveren. Tenzij we regeringen hebben die niet lokaal, niet geïsoleerd staan zullen werkloosheid, gebrek aan mogelijkheden, enzovoort, blijven bestaan. Bovendien is er nog iets anders, en wel de computer. De computer overstijgt alle nationaliteiten, alle regeringen. Hij kan beter denken dan wij. Hij kan zijn eigen god creëren, die wij horen te aanbidden. Ik ken er een goeie grap over... niet de moeite om te vertellen. Zal ik hem vertellen? Vr: Ja

K: Iemand zegt tegen de computer: "Er is geen God, ik heb er nooit in geloofd" De computer antwoordt: "Je hebt er nu één." Dus zolang we Amerikaan of Brit of Fransman, Italiaan, hindoe
1:08:51 communist of socialist zijn, zal er nooit vrede heersen in de wereld. Er zal altijd werkloosheid zijn, er zullen altijd oorlogen zijn. Ziet u dit toch in 's hemelsnaam in! En als u er de waarheid van inziet, zult u zich niet langer identificeren met een land, met een groep, met een godsdienst welke dan ook. Maar u dient hartstochtelijk bezield te zijn, geen verstandelijke concepten. Zoals de zaak er nu voorstaat zullen de bestaansproblemen steeds groter worden. Zoals de zaak er nu voorstaat zullen er meer oorlogen komen. Ik weet niet of u het ook hebt gehoord, maar men vertelde mij onlangs dat er in Rusland een soort atoombom is geëxplodeerd en men 25000 jaar een gebied van enkele honderden vierkante kilometer niet meer kan ontginnen. Je zult er nooit meer in de buurt kunnen komen. Dringt het tot u door wat ik zeg? Dit is de mensheid! En niemand maakt er zich druk over! U mag dan wel demonstraties houden maar de politici weten hoe ze die moeten benutten. Maar tenzij iedereen die nu zit te luisteren werkelijk het gevaar inziet van scheidingen zoals de jood, de Arabier, de hindoe, de moslim, de Brit zal hij moeten blijven leven in een bedreigde wereld met altijd oorlogen.
1:11:15 Vr: Weet u het verschil tussen de universiteit en een gekkengesticht?
1:11:44 K: Ik weet het niet, onderzoek het. De professoren zullen daar wel bezwaar tegen hebben!
1:11:53 Vr: Een professor is iemand die doceert te weten.
1:11:56 K: Meneer dwaalt u niet af naar universiteiten en zo! We bespreken een ernstig probleem.
1:12:01 Vr: Zij zijn het die de atoombom maken.
1:12:04 Vr: Wil je ophouden met die nonsens.
1:12:08 Vr: Atoombommen nonsens?
1:12:10 Vr: Hij spreekt erover, we gaan er met hem op in. Ik word er ziek van zo grijpt het me soms aan. Zwijg. Tracht te vinden waar we ze gaan plaatsen want ze bestaan.
1:12:25 K: Mag ik u er nog eens aan herinneren dat we praten over scheiding, verdeeldheid tussen naties, tussen groeperingen, tussen religies, tussen mensen. Zolang deze scheiding voortduurt zal er meer en meer werkloosheid zijn, niet minder. Meer oorlogen. Net zo lang als we aan onze ideologieën, onze afgescheidenheid blijven vasthouden. Dus, als u op die manier wilt leven, leef dan op die manier.
1:13:13 Vr: Maar ook als we geen aparte identiteit hebben moeten we toch nog wel een of andere vorm van regering hebben!
1:13:24 K: O maar natuurlijk, meneer. Ik zei: een vorm van regering die niet op gescheiden regeringen is gebaseerd. Vr: Wie zullen dan de politici zijn?
1:13:47 K: U ziet, we willen al meteen gaan organiseren!
1:13:58 Iemand vertelde me. een verhaal dat hij waarschijnlijk zelf verzonnen had. Ik zal het u vertellen. Twee mensen lopen op straat, het waren vrienden. Ze hadden het over de toestand in de wereld gehad, hoe triest alles was hoe grauw, hoe vermoeiend en hoe verdorven. Ze lopen al pratende verder, tot één van hen iets op de grond ziet liggen en het opraapt. Alleen al het kijken ernaar doet hem op slag veranderen. Hij wordt geweldig vitaal en gelukkig, één brok energie. De andere man vraagt: Wat heb je gevonden? Wat maakt je opeens zo stralend? Hij antwoordt: "Ik heb de waarheid opgeraapt." En de ander roept:"Geweldig! Laten we die gaan organiseren!"
1:15:18 Dus beginnen we met onszelf. Niet met de regeringen die er zullen komen of wie de eerste minister zal zijn, of de minister van financiën of hoeveel parlementaire democratieën. Volgt u? Laten we allereerst met onszelf beginnen! Als iedere aanwezige in deze tent hieraan met hart en ziel was toegewijd zou de wereld anders worden bestuurd. We zouden niet meer oorlog voeren, we zouden niet werken voor oorlogen.
1:16:17 Luister, ik beweer helemaal niets! We wijzen alleen maar op iets. Ons brein is geconditioneerd. Alles wat geconditioneerd is, is begrensd. Alles wat geconditioneerd is, is afgescheiden. En deze gescheidenheid deze conditionering veroorzaakt verwoesting in de wereld en dat is een feit. En om een eind aan die verwoesting te maken moet je bij jezelf beginnen en je niet afvragen hoe een nieuwe regering eruit zou moeten zien. Ben ik geconditioneerd? Denk ik voortdurend aan mezelf, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat? Terwijl ik mediteer, terwijl ik bezig ben en alle mogelijke dingen doe. Akkoord? Ik ben belangrijker dan wie dan ook. Ik wil dat al mijn wensen in vervulling gaan. Ik wil iemand zijn, erkend worden en dus ben ik bezig met mijzelf. De geleerde mag dan bezig zijn met zijn proefnemingen maar hij is bezig met zichzelf. Nietwaar? Hij is eerzuchtig, streeft naar een prachtige positie naar algemene erkenning, naar de Nobelprijs. Ik ken er verscheidene, ik heb ze ontmoet. Een van hen kreeg de Nobelprijs niet, die gíng naar een ander. Ik zocht degene op die de prijs niet kreeg. Wat was hij verstoord, verbitterd en woedend. Hij was precies als u en ik en ieder ander. Begrepen?
1:18:43 En dus mensen, als u werkelijk wilt leven op een vredige aarde moet u heel dichtbij beginnen en dat is bij uzelf.
1:19:03 4de VRAAG: U spreekt over geweld en vrijheid maar u zegt heel weinig over wetgeving. Waarom? Geen enkele beschaafde samenleving kan het zonder wetten stellen. En wetten moeten soms worden gesteund door macht, wat wil zeggen geweld. Wat doet u als terroristen mensen gijzelen? Laat u ze vermoorden of bestormt u het gebouw? Wat betekent vrijheid in zo'n geval?
1:20:02 Wetten! Wat betekent wetgeving? Betekent dat eigenlijk niet, orde? Een samenleving maakt bepaalde wetten die dus orde moeten brengen. Die wetten worden door geslepen lieden overtreden, nietwaar? Door misdadigers die gebruik maken van eersteklas advocaten. U kent dat wel, niet? Nu, waar vangt het recht, de orde, aan? In de rechtszaal, bij de politie bij de hoofdinspecteur, bij de inlichtingendienst? Waar vangt orde aan? De maatschappij is in wanorde. Akkoord? Dat is een feit. Corrupt, immoreel, haast chaotisch. Regeringen trachten daar orde in te brengen. Wij, u en ik, leven in wanorde. Akkoord? Verward, onzeker op zoek naar eigen veiligheid, niet alleen de eigen veiligheid ook de veiligheid van het eigen gezin, enzovoort. Door zich te isoleren creëert ieder van ons wanorde.
1:22:28 En waar vinden we recht? Bij de politie? Bij de advocaten? Ik ken er een paar. Ze beschermen de moordenaar, dat is hun werk. Die misdadigers betalen er enorme sommen geld voor. Ziet u de draagwijdte hier van in? En waar vinden we recht en orde in dit alles? Zouden we ons dus niet eerst moeten bezighouden met wanorde? Het is een feit dat we in wanorde leven de maatschappij verkeert in wanorde, regeringen verkeren in wanorde. Als je hebt gesproken met politici, met eerste ministers mensen op hoge posten in de regering, allen zijn ze uit op macht op het behoud van hun positie. Ze wijken niet af van bepaalde opvattingen ze identificeren zich met die opvattingen, die ideologieën en ga maar door. Wij allemaal werken op eigen houtje alleen voor onszelf. Breekt er een crisis uit, zoals een oorlog, dan verenigen we ons. Nauwelijks is de crisis voorbij of we vervallen weer in ons oude patroon. Waar of niet? Zou u dus niet moeten beginnen, het is alleen maar een suggestie... Kan u erachter komen, -wetgeving betekent volledige orde- of u zelf kan leven in volstrekte orde, zonder enige verwarring? Stel uzelf deze vraag! Dus zonder tegenstrijdigheden zoals iets bepaalds zeggen maar iets anders doen. Zo lang wij in wanorde leven zullen de maatschappij en de regeringen wanordelijk zijn.
1:25:32 Recht houdt rechtvaardigheid in. Nietwaar? Is er rechtvaardigheid in de wereld? U bent rijk, ik ben arm. U hebt een helder verstand, u kunt reizen, naar het buitenland gaan. U kunt van alles ondernemen, maar ik niet. Akkoord? U bent rijk geboren, u wordt de vorst van een land en bent geborgen voor uw verdere leven. Maar niet die arme drommel in de sloppenwijk, hij is arm. Waar is de rechtvaardigheid? Is er rechtvaardigheid in de wereld? Onderzoek dit alles eens. Rechtvaardigheid houdt gelijkheid in. We zeggen allemaal: Gelijkheid vóór recht. Gelijkheid wordt verloochend door degene die de duurste advocaat kan nemen... Ik kan mij die duurste advocaat niet veroorloven en dus is er al direct sprake van ongelijkheid. Waar vind je dus rechtvaardigheid, recht en orde?
1:27:32 Zodra je je die moeilijke vraag stelt geef je in feite toe dat er geen rechtvaardigheid is in een wereld waarin de een in weelde baadt, een goede reputatie, auto's, huizen, maitresses prachtig meubilair en nog veel meer bezit, en de ander in een hutje woont. Er is geen gelijkheid. Dus vraag je je af, nadat je dit feit onder ogen hebt gezien bestaat gelijkheid überhaupt? U stelt zich deze vraag. Ik vraag je niet die vraag te stellen, jij stelt die vraag. Als er mededogen is, dan is er rechtvaardigheid. Compassie houdt intelligentie in. Waar die wonderbare vlam gloeit is er geen verschil tussen de arme en de rijke tussen mensen die hebben en mensen die niets bezitten op Gods aarde!
1:29:30 Vr: Vermits ik de vraag stel mag ik nog een deel van de vraag stellen? U zegt dat als je deze compassie hebt, je ook moet aanvaarden dat je daarvoor gedood zult worden.
1:29:43 K: Ik zal ervoor gedood worden. Goed, ik zal gedood worden. Wat is er verkeerd aan om gedood te worden?
1:29:52 Vr: Maar veel mensen zouden zeggen dat je, als je dood bent niet meer in de gelegenheid bent om nog iets te doen.
1:30:01 K: Zijn we nu in de gelegenheid om iets te doen?
1:30:06 Vr: Ja.

K: Wat? Een eind aan de oorlogsdreiging te maken. Aan bijvoorbeeld de neutronenbom? Als die ergens in een land explodeert kun je dat gebied de volgende 25OOO jaar niet meer betreden!
1:30:35 Vr: Er zijn mensen die vervuld zijn van die compassie en men zegt dat zij er als eersten aan zullen gaan.
1:30:44 K: Daar ben ik niet zeker van. De spreker is heel wat keren bedreigd.
1:30:55 Vr: Maar u woont niet in Midden Amerika.
1:31:00 K: Dat is zo. Lang geleden ben ik er wel geweest. Maar nu ben ik niet in Honduras, Nicaragua of San Salvador. Daar kan ik niets doen. Maar hier kan ik wel iets doen! Mijnheer u gaat... Ik zeg dat compassie een grote intelligentie inhoudt. Compassie kan onmogelijk bestaan als je je vereenzelvigt met een groepering met een speciale vorm van geloof of godsdienstige organisatie als je naar India vertrekt om een bepaald soort sociaal werk te doen als je aan één of andere kerk bent verbonden. dan is dat geen compassie, dat is medelijden sympathie. Want zo gaat dat.
1:32:17 Laten we er dus eerst achter zien te komen of we mededogend kunnen zijn. Om dat te vervullen moet je buitengewoon scherp alle menselijke zwakheden, alle menselijke beperkingen die ook je eigen beperkingen zijn kunnen waarnemen. Want jij onderscheidt je niet van de rest van het mensdom. A1s je daar eenmaal de waarheid van inziet verandert je hele houding ten aanzien van leven, handelen en werken volkomen. Nog een vraag. Het is al na een.
1:33:18 U beschouwt kathedralen als het resultaat van het denken... en vandaar van geen waarde... Voor mij lijken ze geïnspireerd door een universele energie die. de belangrijkste elementen in het leven van de mens verbindt: materie en geest. Deze eenheid is de kern en de beweging van de mensheid is er geen geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens? Wat is uw antwoord op deze vraag?
1:34:05 Kathedralen zijn gebouwd volgens de vraagsteller vanuit een grootse inspiratie en energie. En vanuit deze inspiratie heeft de mens al dit gemaakt. Twee basiselementen in het leven van de mens: materie en geest. Deze eenheid is de kern en de beweging van de mensheid. Is er geen geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens? Mijnheer, wat is materie? En wat is...'geen-materie'? Sorry! Wat is materie en wat is geest? Ik ga er niet dieper op in... Het is een complexe vraag. We kunnen erover praten in de volgende gesprekken. Materie en geest. Wat is geest? Heilige geest? Van de christenen? Als u over geest spreekt wat bedoelt u met dat woord? De menselijke geest. De menselijke geest heeft gedood, akkoord? Duizende mensen. De geest van de mens heeft wanorde in de wereld gebracht. Men moet dus deze woorden voorzichtig gebruiken. Wat bedoelt u met dit alles? Dat geïnspireerde menselijke bouwwerken sedert Babylonische tijden Sumerische tijden enzovoort, het oude Egypte. Ze hebben prachtige tempels gemaakt. Ze werden geïnspireerd door een idee. U kan het ermee oneens zijn, maar volg dit even. Door een idee, door verbeelding, door hoop door een soort verlangen naar het hoogste. Akkoord? Het is ontstaan vanuit die inspiratie. Die Normandische kerk, mooi rustig en de grote kathedralen. De islamitische moskeeën, de Aya Sofia in Constantinopel. Prachtige zaken. En de oude tempels van Indië. Nu is de vraag: Hebben ze geen geestelijke waarde? Geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens. Wat denkt u? Van het ogenblik dat u afhankelijk bent van iets buiten u .zij het grootse architectuur de grootse moskeeën of tempels alle zijn geïnspireerd. Zij zeggen het. Veronderstel dat ze geïnspireerd zijn. En ik kijk er naar om me te inspireren. Akkoord? Ik lees een prachtig gedicht van Keats werkelijk prachtige gedichten en het inspireert me. Dan hang ik af van iets om me te inspireren, niet? En aan die inspiratie hecht ik een geestelijke waarde, nietwaar? Dat aan de ene kant. Dan, ik neem drugs, veronderstel u neemt drugs... Nee, ik heb nooit drugs genomen... Veronderstel u neemt drugs, u komt in een buitengewone vervoering en u noemt dat enorme inspiratie, u bent 'high'. Dan bent u afhankelijk van drugs, akkoord? U gaat naar de mis elke zondag of elke dag en de herhaling, de schoonheid. de kleuren, het ritme, de wierook, het geheel inspireert. En als je dat alles terug verlaat, ben je wat je bent. Akkoord? U bent misschien een beetje veranderd, maar fundamenteel bent u wat u bent. En u bent afhankelijk van iets buiten u. Of het een gedicht is van Keats of Shakespeare .of een geïnspireerd werk van een bouwheer of van anonieme mensen die de kathedralen bouwden, de tempels en de moskeeën. Als je naar buiten kijkt om geïnspireerd te worden of wanneer je inspiratie zoekt, dan ben je echt verloren. We blijken niet in te zien - mag daarop worden gewezen - afhankelijkheid van anderen, hoe geestelijk ook hoe inspiratievol ook, het is een soort van drug. Het kan hard klinken, maar de mensheid is geïnspireerd door oorlogen, akkoord? Door grote godsdiensten en daarom hebben ze op hun beurt mensen gedood. Akkoord? Overweeg wat de christenen hebben gedaan.
1:42:39 Vr: Is het gewoon onze conditionering?
1:42:44 K: Ja, mevrouw, ik ben dit heel mijn leven al aan het zeggen. En we zijn afhankelijk van anderen om het brein te deconditioneren een brein zo zwaar geconditioneerd, geprogrammeerd. En de spreker zegt kijk ernaar alstublieft, zie wat afhankelijkheid doet of ik afhankelijk ben van mijn vrouw, 'n priester, boek, kerk, wat dan ook. Ik word een slaaf, gedachtenloos, romantisch emotioneel. En als je zo wil leven dan heb je gelijk zo te leven. Zulke weg leidt tot eindeloze destructie kijk wat er nu in de wereld gebeurt, een ideologie de Russische tegen andere ideologieën van andere volkeren. Die ideologieën zijn een deel van ons. Als we deze ideologieën willen behouden, deze conclusies deze inspiraties, deze massa activiteiten enz, hou ze dan. Maar als je wil breken met heel deze conditionering moet je met jezelf beginnen. Niemand op de gehele wereld kan je helpen. Je kan naar de spreker luisteren, zijn boeken lezen enz het feit blijft je moet een licht voor jezelf zijn. Je kan je niet verlaten op het licht van anderen. Als je afhankelijk bent van de lichten van anderen dan is hun licht niet juist, het is niet aangegaan. Je volgt dan je eigen illusies. We hebben haast twee uur gesproken! Mag ik nu opstaan?