Krishnamurti Subtitles home


BR83Q2 - 2e bijeenkomst voor vragen en antwoorden
Brockwood Park, VK
1 september 1983



0:56 Krishnamurti: There are several questions here and I hope this morning we can go through them. These questions are really problems. And to resolve problems, a mind, or rather the brain, unless it is free from problems in itself, cannot possibly solve the problems without raising other problems. Right? That is what politicians throughout the world are doing. They have got innumerable problems, war, atomic bombs and all the rest of it, their own position, their ambition, they represent the voter, and so on and so on, their brains are full of their problems. And such a brain, as our brains also, is cluttered with so many problems. To resolve other problems, how can you solve them unless your brain is free from problems? I hope I am making this clear. If my brain is clouded with several problems – scientific, medical, health, sexual – so many problems human beings have, and other problems arise, how can I meet them? I only meet them with a brain that is not only trained to resolve problems, but also heavy with problems. So shouldn’t one enquire whether it is possible to be free of problems? And then any problem that arises we can meet freely. Is that possible? You understand my question? Er zijn verscheidene vragen hier die ik vanochtend hoop te kunnen doornemen. Deze vragen zijn inderdaad problemen en de geest of het brein liever gezegd het brein tenzij het vrij is van al bestaande problemen kan ze onmogelijk oplossen zonder andere problemen op te roepen. Akkoord? Dat is wat politici in de hele wereld doen. Ze hebben talloze problemen: oorlog, atoombommen hun eigen positie, eerzucht, het vertegenwoordigen van hun achterban enzovoort, enzovoort, hun hersenen zitten vol problemen. Hoe kan zo'n brein, dat zoals het onze, volgepropt is met zoveel problemen nog weer andere problemen oplossen als het niet zelf problemenvrij is? Ik hoop dat dit duidelijk voor je is. Als mijn brein verduisterd ís door allerlei problemen, wetenschappelijke medische, seksuele, gezondheidsproblemen -de vele problemen die mensen hebben- en er komen weer nieuwe bij, hoe kan ik die dan het hoofd bieden? Ik pak ze dan aan met een brein dat niet alleen geoefend is problemen op te lossen maar ook belast is met problemen. Moeten we niet onderzoeken of het mogelijk is vrij van problemen te zijn? Dan zou je ieder probleem dat zich voordoet, onbelast onder ogen zien. Is dat mogelijk? Begrijp je mijn vraag?
4:06 Suppose I have several personal problems and my brain is worried and concerned and thinking about it all the time, and I meet other problems – problems being something thrown at me, I can only meet them according to my brain which is already heavy with problems. Right? Isn’t it important – I am just asking – to have a mind, a brain which is really free from problems? Then life has problems, you can meet them freely. Am I making my position clear? This, as we said the other day, is a dialogue between us, not a monologue by me, but a dialogue where two of us are talking things over. Neither is trying to impress the other, or convince the other, or subtly persuading the other, but two friends talking over together. And I hope we are doing this, together look at these problems. If our brain is not free, then whatever problems arise we will meet them with the problems that we already have. So we are asking: is it possible for a brain to be free of problems? Is this all right? Am I putting a wrong question? Now how is a brain to be free of problems so that it can meet problems? How do you meet it? How do you meet problems with a free mind, a free brain? Do please let’s talk it over together. Stel dat ik enkele persoonlijke problemen heb en mijn brein is erover bezorgd, verontrust en denkt er de hele tijd aan en dan worden er plotseling nieuwe problemen op mij geworpen. Ik kan ze alleen te lijf gaan met een brein dat al overbelast is met problemen. Nietwaar? Is het niet belangrijk - ik vraag het maar een geest, nee, een brein te hebben dat werkelijk vrij van problemen is? In dat geval kun je de problemen van het leven vrij tegemoet treden. Maak ik duidelijk wat ik bedoel? Dit is, zoals ik onlangs al zei, een dialoog tussen ons niet een monoloog, maar een dialoog waar we getweeën over de dingen praten. Geen van beiden tracht indruk te maken of de ander te overtuigen of hem subtiel te overreden, maar twee vrienden die samen iets bespreken. En ik hoop dat we dus samen naar deze problemen kijken. Als ons brein niet vrij is, zullen we ieder probleem dat er bijkomt aanvatten met de problemen die we al hebben. We vragen ons dus af: is het mogelijk dat een brein vrij van problemen is? Ben je het hiermee eens? Of stel ik de verkeerde vraag? Hoe kan een brein vrij van problemen zijn zodat het nieuwe problemen aankan? Hoe sta je er dan tegenover? Hoe pak je een probleem met een vrije geest, een vrij brein aan? Laten we het alsjeblieft samen bespreken.
7:05 From childhood we are trained to have problems, the whole education is a series of problems: mathematical, relationship, teacher and the student, examinations – you know, the whole educational system becomes a problem. And we are trained to resolve problems. So our brain is trained, educated. Now can one uncondition the brain, which has been trained to solve problems and is therefore never free? Am I making my question clear so that we are both understanding each other? Right? Is that possible? Please... Van kinds af aan hebben we met problemen te maken de hele opvoeding is een reeks problemen mathematische, onze verhouding tot anderen, leraar en leerling examens... Het hele opvoedkundige systeem wordt een probleem. En we worden erin getraind om problemen op te lossen. Dus is ons brein getraind, opgevoed. Kan het brein nu gedeconditioneerd worden terwijl het getraind is om problemen op te lossen en dus nooit vrij is? Maak ik mijn vraag duidelijk, zodat we elkaar begrijpen? Ja? Is dat mogelijk? Alsjeblieft...
8:20 Questioner: Is it not necessary first to free ourselves from very strong attachments? Vr: Is het eerst niet noodzakelijk je vrij te maken van sterke gehechtheid?
8:26 K: Sir, it is not a question of attachment for the moment. But I am just asking: my brain from childhood, and your brain, is trained to have problems and to resolve problems. That is a fact. Such a brain meeting problems will always meet them with a brain that is cluttered. Right? Shouldn’t it be free to meet problems? No? Now, how do you propose to be free? What will you do? Het is op dit moment niet een kwestie van gehechtheid, meneer, Ik vraag alleen maar: mijn brein, en ook het uwe, is van onze jeugd af getraind om problemen te hebben en om ze op te lossen. Dat is een feit! Zo'n brein zal, als het nieuwe problemen op zijn weg vindt ze altijd aanpakken met een brein dat verduisterd is. Akkoord? Zou het niet vrij moeten zijn om problemen aan te pakken? Nee? En hoe stelt u zich voor vrij te zijn? Wat gaat u doen?
9:21 Q: Could it be that first we should recognise that by asking that question we are making it another problem? Vr: Zouden we niet eerst moeten inzien dat door die vraag te stellen we een ander probleem maken?
9:27 K: Not asking that person – yourself. Is it possible for me, for my brain, not to have a single problem, so that it can meet the problems of life freely? This is really a very, very serious question. K: Nee! Niet aan een ander vragen. Aan jezelf! Is het mogelijk dat ik, dat mijn brein, met geen enkel probleem belast is zodat ik de levensproblemen vrij onder ogen kan zien? Dit is echt een heel ernstige vraag!
10:01 Q: Yes. Vr: Ja.
10:04 K: Yes? It is so easy as that? K: Ja? Is het zó gemakkelijk?
10:09 Q: You have to look, see if it’s possible. Vr: Je moet ernaar kijken. Zien of het mogelijk is...
10:14 K: Is your brain free from problems? K: Is uw brein vrij van problemen?
10:19 Are you free from problems – health problems, mathematical, if you are a technician, you know, the whole world of technology with their problems, personal problems, problems of relationship – problems - political problems, whether it should be a democratic or republican, a communist or a socialist, whether you believe in god or don’t believe in god, whether you – you follow? – our brain is so loaded. The more serious you are, the more the burden becomes. Bent u vrij van problemen? Gezondheidsproblemen, wiskundige als u technicus bent, u weet wel, die hele technologische wereld met al zijn problemen, persoonlijke problemen, relatieproblemen politieke problemen, of u democraat of republikein of communist, of socialist moet zijn, of u gelooft in God, of niet ga zo maar door, al die problemen... ons brein is zo overbelast! Hoe serieuzer je bent hoe zwaarder de last drukt. Dus hoe, op welke wijze kan het brein volledig van problemen worden bevrijd.
11:10 So in what manner can the brain be entirely free from problems? You see, we haven’t thought about this at all. Does one demand the brain to be free from problems, so that it can meet problems? Ziet u, we hebben hier helemaal niet over nagedacht. Eist u dat het brein vrij van problemen is? Zodat het nieuwe problemen kan aanpakken?
11:42 Q: I have thought about it but that seems to create another problem. Vr: Ik heb erover nagedacht en dat lijkt een nieuw probleem te scheppen.
11:46 K: Yes, that is just it. You have thought about it and the very thinking about it creates another problem. K: ja, dat is het juist. U hebt er over nagedacht en juist dat denken schept een nieuw probleem! Vr: Je moet je afvragen of denken problemen kan oplossen.
12:03 Q: One has to ask whether thought can solve problems. K: Of denken het probleem beheerst, enzovoort.
12:10 K: Whether thought controls the problem and so on. Does this mean anything to each one of us? Or is it something that you haven’t really given your mind to? Heeft dit iets voor ieder van ons te betekenen of heb je er niet echt aandacht aan besteed?
12:32 Q: A great many people enjoy their problems and they would find life very boring if they didn’t have problems. Vr: Veel mensen genieten van hun problemen. Zij zouden het leven vervelend vinden zonder problemen.
12:47 K: Oh, well, that is a different matter. If you enjoy your problems, good luck! That is a kind of neuroticism. K: O, maar dat is iets heel anders! Van je problemen genieten... Veel geluk ermee. Dat is een soort neurose.
13:10 Shall we go into this matter before answering all the questions; there are here about eight questions? Problems have conditioned our brain. Right? Have limited the brain. And do we see the importance that a brain that has been working on problems, problem after problem, is incapable of meeting any problem at all? Are we clear on that point, verbally even, intellectually? Zullen we er dieper op ingaan? We hebben ongeveer acht vragen te beantwoorden. Problemen hebben ons brein geconditioneerd. Akkoord? Ze hebben het brein begrensd. En zien we in dat een brein dat zich bezig heeft gehouden met problemen probleem na probleem, niet in staat is welk probleem dan ook aan te vatten? Is dat punt ons duidelijk? Verbaal, intellectueel?
14:07 Q: I am not sure about that one. The brain has a stack of problems, you are saying it is incapable of meeting another problem freshly, coming to that problem. Vr: Nee! Daar ben ik niet zeker van. Een brein dat met problemen belast is, zegt u.. kan een nieuw probleem niet fris aanpakken.
14:21 K: If the brain has problems and meets another problem, what happens? K: Wat gebeurt er als een brein met problemen een nieuw probleem ontmoet?
14:31 Q: It copes with it as it does cope with it, more or less badly, or better or worse. Vr: Het pakt het op zijn manier aan goed of minder goed, beter of slechter.
14:36 K: That is what is happening in the world. K: Zo gebeurt het in de wereld!
14:38 Q: That is the case. You cannot therefore say the brain cannot deal with problems just because it has problems. Vr: Dat is zo. Je kunt daarom niet zeggen dat het brein problemen niet kan aanpakken alleen omdat het al problemen heeft.
14:48 K: No, it can only deal with problems partially, limited. K: Nee. Het kan ze slechts gedeeltelijk aanpakken, op beperkte wijze.
14:54 Q: Yes, I agree.

K: And therefore more problems. 		Vr: Ja, akkoord.

K: En daardoor schept het een nieuw probleem.
14:57 Q: Yes, all right.

K: That’s all we are saying. Look at all the politicians in the world, that is a perfect example. They are creating one problem after another and merely never solving any problems. You have perfect examples here. 		Vr: Ja

K: Dat is al wat we zeggen. Kijk naar alle politici in de wereld. Zij zijn het volmaakte voorbeeld. Ze scheppen het ene probleem na het andere en lossen er bijna nooit een op. Je hebt perfecte voorbeelden hier.
15:27 Q: Yes, but what is it that we are demanding when we want some sort of absolute kind of solution? Vr: Ik vraag me af of er een of andere absolute oplossing bestaat.
15:32 K: We are going to find out, sir, if there is, or there is not. K: We gaan ontdekken, meneer, of die al of niet bestaat.
15:35 Q: Oh, all right, fair enough. Vr: Oh, ok, da's mooi... (Gelach).
15:44 K: Or must we always live with increasing problems, multiplying problems? So can the brain be aware of itself – this is a very serious question if you want to go into it – can the brain be aware it: has problems, personal, health, scientific, and so on, multiple problems, many, many problems. And can we put aside and look at those problems first objectively, unemotionally, not taking sides and so on, without bias? Can we do that? Q; I don’t know about the old mind, there is something happening, which you can’t cope with and making it into a problem of thought. K: Moeten we altijd leven met steeds meer, zich opstapelende problemen? Kan het brein zelf zich daarvan gewaarzijn? Het is een heel ernstige vraag, als u zich daarin wilt verdiepen. Kan het brein zich gewaarzijn dat het problemen heeft, persoonlijke, gezondheid wetenschappelijke problemen, enzovoort, massa's problemen, vele problemen. En kunnen we ze terzijde schuiven en eerst objectief ongeëmotioneerd, onpartijdig, niet vooringenomen naar die problemen kijken? Kunnen we dat? Vr: Ik weet niet die oude geest, er gebeurt iets dat je niet aankan en je maakt er een denkprobleem van.
17:06 K: Sir, you are not meeting my question – forgive me for pointing out. K: Meneer, dit is geen antwoord op mijn vraag. Vergeef me dat ik u hierop wijs.
17:13 Q: The problem is only for our ego. Vr: Het probleem ligt alleen bij ons ego.
17:29 K: Problems exist for the sustenance of our ego. All right. But what will you do about it? Oh, I see you can’t deal with this. All right, let’s go to our questions. K: Problemen bestaan om ons ego in stand te houden. Dat is waar. Maar wat doen we eraan? Oh, ik zie dat je er geen raad mee weet. Maar goed, laten we teruggaan naar onze vragen.
17:53 Q: No, no. Vr: Nee, Nee
17:54 K: We will come back to it perhaps at the end of it. May we? Come back to it? K: We zullen er misschien na onze vraag op terugkomen. Mogen we? Er terug opkomen?
18:11 Q: Is it possible that our problem is that we always want answers to the questions? As we sit here, you are putting a question into this whole gathering, and immediately many people are creating a duality by wanting an answer to the question, which is the way we always live. The problem is, sir, we want an answer to the question. Vr: Is het mogelijk dat ons probleem is dat we altijd antwoorden willen op onze vragen? We zitten hier en u stelt deze groep mensen een vraag en onmiddellijk creëren vele mensen een dualiteit door een antwoord op de vraag te wensen, zo leven we. Vr: Het probleem is, mijnheer, we willen een antwoord op de vraag.
18:52 K: All right. You are going to get them. K: Goed. U zult het krijgen.
19:05 1st QUESTION: What is the relationship between consciousness, mind, brain, thought, intellect, meditation and intelligence? Is awareness, attention still there when thought is not? Is awareness beyond time? 1ste VRAAG: Wat is de relatie tussen bewustzijn geest, brein, denken, intellect, meditatie en intelligentie? Is er nog gewaarzijn, aandacht, als er geen denken is? Gaat gewaarzijn tijd teboven?
19:58 Now, how do you meet this problem? This is a problem. Right? This is a question – how do you meet that? Because this is a question that all of us put, if you are at all serious, if you have gone into all this, you say, what is the relationship of intellect, brain, mind, intelligence, consciousness and so on? How do you meet this problem? What is your approach to this problem, to these questions? Right? What is your approach? Either you say there is no relationship, each is something separate. Or, there is a relationship between them all. That remains a mere verbal statement. But to find out actually, what is your answer? How do you respond to that question? Hoe pakt u dit probleem aan? Dit is een probleem, akkoord? Dit vraag iK: hoe pakt u dit aan? Want dit is een vraag die ieder enigszins serieus mens zich stelt. Als u zich in dit alles verdiept hebt, zegt u: wat is het verband tussen ons intellect, brein, geest, intelligentie, bewustzijn, enzovoort? Hoe pakt u dit probleem aan? Hoe benadert u deze vragen? Nietwaar? Hoe doet u dat? Of u zegt: er is geen verband, ze zijn alle van elkaar gescheiden óf u zegt: er is wel een onderling verband. Dat blijft alleen nog maar een bewering. Maar wat is uw werkelijke antwoord op die vraag? Hoe reageert u?
21:13 Q: To observe our own conditioning. Vr: Door onze eigen conditionering waar te nemen.
21:24 K: Yes, which means what? One has to ask who is the observer, is the observer different from the observed? So let’s begin. K: Ja. Wat wil dat zeggen? Je moet je afvragen: wie is de waarnemer? Verschilt de waarnemer van het waargenomene? Laten we beginnen.
21:42 Is awareness beyond time? That is the question. Is one aware of the relationship between consciousness, intellect, intelligence, brain and so on? What is awareness? Are we aware, when we are sitting here, of the tent – of the marquee – the number of poles there are holding up the marquee, aware of the person sitting next to us, the colour of the shirt, the skirt, whatever it is? Are we aware of all this? Or, not aware of it at the same time? You are aware of it partially, from time to time. Is that awareness? Or do you take the whole thing, observe the whole marquee, see the number of poles there are and so on, all together, and observe the various colours? So doesn’t awareness begin very near? Right? I am aware of the room I live in, or the flat I live in, the single room, aware of the trees, the sky, the birds, the grass, the beauty of the land, and so on. Are we aware of all this? Or we are aware very, very rarely? If we are aware, is it a partial awareness, see one thing only? Or being aware, you see the causation, consequences and the ending of the cause? You follow all this? Isn’t all that implied in being aware? I am aware of my wife or husband. I’d better come back down to that. There we begin to understand much more. I am aware of my wife. Is this awareness the memory of my wife? Please answer. You understand? I am aware of my wife, which means all the images I have built about my wife. Right? The various incidents, flatteries, sex, companionship and so on – all that is a continuous memory, adding all the time. Am I aware of these memories? Or those memories are so strong, so embedded that there is no awareness of it objectively? You understand my question? Are we going along with each other? Is this too complex? No. All right. Gaat gewaarzijn tijd teboven? Dat is de vraag. Ben je je gewaar van het verband tussen bewustzijn, intellect, intelligentie, brein, enzovoort? Wat is gewaarzijn? Zijn we ons bewust, als we hier zitten, van de tent, van het doek van het aantal palen dat het doek ophoudt bewust van degene die naast ons zit van het gekleurde overhemd, de rok, of wat het ook is... Zijn we ons dit alles gewaar? Of het tegelijkertijd ook niet gewaar? U bent het zich gedeeltelijk bewust, zo af en toe. Is dat gewaarzijn? Of neemt u de hele zaak in u op: de hele tent het aantal palen, enzovoort, alles bijeen. En de verschillende kleuren. Gewaarzijn begint dus erg dichtbij. Nietwaar? Ik ben me bewust van de kamer, of de flat waarin ik woon van de bomen, de lucht, de vogels het gras, de schoonheid van het land, enzovoort. Zijn we ons van dit alles bewust? Of zijn we dat maar heel, heel zelden? Als we het gewaarzijn is het een gedeeltelijk gewaarzijn, het zien van één ding? Of bent u zich ook bewust van de oorzaak en de gevolgen en het einde van de oorzaak? Kunt u dit alles volgen? Hoort dat alles niet bij gewaarzijn? Ik ben me van mijn vrouw bewust, van mijn man laten we het daarover hebben dat is begrijpelijker. Ik ben mij bewust van mijn vrouw. Is dit bewustzijn de herinnering aan mijn vrouw? Antwoord alstublieft Begrijpt u dit? Ik ben mij van mijn vrouw bewust dat wil zeggen alle beelden die ik van mijn vrouw heb gemaakt. Akkoord? De verschillende gebeurtenissen, vleierijen, sex, kameraadschap, enzovoort. Dat alles is een reeks van herinneringen, waar steeds nieuwe bijkomen. Ben ik me bewust van deze herinneringen? óf ze zijn zo sterk, zo ingekapseld dat ik ze niet objectief kan waarnemen. Begrijpt u mijn vraag? Zitten we nog op hetzelfde spoor? Of is dit te ingewikkeld? ("Nee!") Goed. Ik ben mij dus bewust van de herinneringen die het gewaarzijn
26:06 So am I aware of the memories which interfere, block, the awareness of my wife? So I ask naturally: can this block be put aside, wiped away, so that I can be aware of my wife sensitively? So that the memories don’t interfere all the time. If one sees the fact that in awareness, if memory is functioning, then I am not aware at all? Memory is acting all the time. If I am aware that the memories are operating all the time, then I see how they block my relationship with my wife and therefore, if I like the block, if I like it is much better, because it is easier to live that way, then I keep it. But if one sees it is not necessary, it is dangerous in relationship, then the very fact of the danger puts away the block, the barrier. Is this clear? van mijn vrouw verstoren, blokkeren. Dus vraag ik me af: kan deze blokkade uit de weg worden geruimd opgeheven, zodat ik mij zintuiglijk van mijn vrouw bewust kan zijn? Zodat mijn herinneringen, mijn brein, niet aldoor tussenbeide komen. Je vraagt je dat af als je het feit onderkent dat als je geheugen aan het werk is, dat je helemaal niet bewust bent Het geheugen is de hele tijd werkzaam. Als ik besef dat herinneringen voortdurend opdoemen zie ik hoe ze de relatie met mijn vrouw blokkeren. En als die blokkade me bevalt omdat het makkelijker is om zo te leven dan houd ik hem in stand. Maar als ik zie dat het niet hoeft, dat het een gevaar is voor de relatie dan breekt juist het feit van het gevaar, de blokkade, de scheidsmuur, af. Is dit duidelijk?
27:50 Now let’s proceed from there. What is the relationship between consciousness, mind, brain, thought and so on, intelligence, intellect? What is relationship – to be related to something? Is it identification? I am related to my husband. Is that identification, or relationship? Please. If it is identification, then it is not relationship. If I am identified as a Hindu, there is no relationship in that identification. If I am identified with a particular island called Britain, I have no relationship. So we have to distinguish, or separate, identification and relationship. Laten we nu van hieruit verdergaan. Wat is de relatie tussen bewustzijn, geest, brein denken, enzovoort, intelligentie, intellect? Wat is relatie, in betrekking staan tot iets? Is het identificatie, vereenzelviging? Ik ben betrokken bij mijn man. Is dat identificatie, of relatie? Alstublieft. Als het vereenzelviging is, is het geen betrokkenheid. Als ik als hindoe word geïdentificeerd, betekent dat nog geen relatie. Als ik mij identificeer met een zeker eiland dat Brittannië heet heb ik er geen relatie mee. We moeten dus identificatie en relatie onderscheiden.
29:11 Right? Now, are you doing it? So to find out what is relationship, without identification, that is very serious. You understand? Is that possible? I have identified with my wife, or with certain ideas and conclusions, and it is almost impossible to break that identification. I am that idea, I am that concept, therefore to ask such a question: what is the relationship between consciousness, mind, brain and so on, one has to go into this question, what is relationship? If it’s not identification, then what’s the relationship between consciousness, yours, mine or someone else’s, what is the relationship between consciousness, the mind and so on? Now, first of all we have to enquire what is consciousness? To be conscious, not only to what is taking place around me, but also to be consciousness inwardly, what are my reactions, the beliefs, the fears, the faiths, the hopes, the various forms of identification. Right? Suffering, pain, health, ill health, and so on. All that is my consciousness. Right, sirs? Would you agree to that? Not agree, do we move together? Your consciousness, my consciousness or someone else’s consciousness, is all its content. Without its content consciousness, as we know it now, cannot be. Right? Agreed? We go along with that? Goed. Doet u dit? Ontdekken wat relatie is zonder identificatie? Dat is een heel ernstige zaak. Is het mogelijk? Ik heb me met mijn vrouw geïdentificeerd of met bepaalde ideeën en conclusies en het is vrijwel onmogelijk die identificatie te verbreken. Ik bén dat ideaal. Ik bén dat concept. Daarom moet je om de vraag: wat is de relatie tussen bewustzijn, geest, brein enzovoort? Om dat te beantwoorden moet je eerst de vraag stellen: wat is relatie? Als het niet identificatie is, wat is dan de relatie tussen bewustzijn het jouwe, het mijne of dat van iemand anders wat is de relatie tussen bewustzijn, de geest, enzovoort. Welnu, we moeten in de eerste plaats onderzoeken: wat is bewustzijn? Wat is het om bewust te zijn. Niet alleen van wat er om mij heen gebeurt maar ook van wat er binnenin mij plaatsvindt, mijn reacties, mijn ideeën wat ik vrees, geloof, hoop, alle verschillende vormen van identificatie. Akkoord? Lijden, pijn, gezondheid, ziekte, enzovoort. Dat alles is mijn bewustzijn. Nietwaar? Bent u het daarmee eens? Nee, niet eens, kunt u daarin meegaan? Uw bewustzijn of het mijne of dat van iemand anders, zijn alle gelijk aan de inhoud ervan. Zonder die inhoud is er geen bewustzijn zoals we dat nu kennen. Akkoord? Kunnen we van hieruit verdergaan?
31:49 Then we ask: what is the content? If I am a Hindu, or a Christian, or British, my consciousness is made up of British tradition, the Empire, the Queens and the Kings. Right? There are various traditions, culture, linguistic control, and I believe, I have faith – right? – and so on. That is the content of my consciousness if I am British, a Frenchman and so on. If I am not of the Western world, then my consciousness also is faith, belief, suffering, pain, anxiety, like the rest of the world. So the question is: is my consciousness different from yours? If I suffer, if I have anxiety, if I believe in something – I may believe in something else, and you may believe, being Christian, in something else – but belief is common to both of us. Right? Suffering we all share. It is not my suffering only, but you also suffer, and so on. So consciousness, apart from the physical environmental impressions, which are also part of consciousness – you may be tall, I may be short, I may be lighter-skinned than you, or you may be lighter-skinned than me, that is a superficial coating, but inwardly we are similar. Right? I know you will not like this, but that is a fact. Right? Do we go as far as that? Dan vragen we: wat is de inhoud? Als ik hindoe ben of christen of Brit, is mijn bewustzijn gevormd door Britse tradities, het wereldrijk, de koninginnen en de koningen... Akkoord? de diverse gebruiken, de cultuur, de taalbeheersing de ideeën en het geloof. Nietwaar? Dat is de Inhoud van mijn bewustzijn als ik Brit ben of Fransman enzovoort. Als ik niet tot de Westelijke wereld behoor, is mijn bewustzijn ook geloof.. overtuigingen, lijden, pijn, zorgen. Precies als de rest van de wereld. En dus luidt de vraag: verschilt mijn bewustzijn van het jouwe? Als ik lijd, als ik zorgen heb, als ik in iets geloof... - uw geloof is misschien christelijk en ik geloof weer in iets anders - geloof is iets dat we gemeen hebben. Akkoord? En lijden doen we allemaal. Ik lijd niet alleen, u ook. Enzovoort. Dus is ons bewustzijn soortgelijk, afgezien van de fysieke indrukken uit onze directe omgeving: u bent misschien groot en ik klein of mijn huid is lichter dan die van u of omgekeerd. Dat is alleen maar een vernis. Maar van binnen zijn we gelijk. Nietwaar? Ik weet wel dat u dit niet graag hoort, maar het is een feit. Akkoord? Kunt u zo ver meegaan? Nee?
34:27 No.

Q: Yes, yes. 		Vr: Ja, ja.
34:30 K: Verbally we will go.

Q: No, beyond verbally. 		K: Met de mond misschien wel.
34:35 K: Intellectually you see the reason, the logic of it, but to feel it, to see the truth of it. Vr: Nee, verder dan verbaal. Met uw verstand ziet u het wel in, de logica. Maar zegt uw gevoel ook dat dit de waarheid is? Vr: U moet meer vertrouwen in ons hebben.
34:48 Q: You have to trust us more. K: Ah, gaat het daarom? Ik vertrouwen in u en u vertrouwen in mij
34:55 K: It is not a question of I trusting you, or you trusting me, it is a question – you see how we... is een kwestie... u ziet hoe we... Vr: U zegt dat we het niet inzien.
35:04 Q: You are saying we don’t see it. But maybe we are seeing it. I don’t see how you can say that we are only seeing it intellectually. Misschien zien we dat wel in. Ik begrijp niet hoe u kunt zeggen dat we het alleen met ons verstand inzien...
35:13 K: I don’t know. I am asking, sir. K: Ik weet het niet, ik vraag het u, meneer.
35:16 Q: Well, I feel it is not only intellectual. Vr: Ik denk dat we het niet alleen verstandelijk inzien.
35:20 K: Then, sir, that means the idea of individual separation psychologically is non-existent. That means you have tremendous responsibility for the whole. If I feel tremendous responsibility, I will not kill a Brazilian, an Arab, because he is part of me. I don’t know if you go as far as that. And that is not pacifism – that is another conclusion. The fact is our consciousness is shared by all humanity. K: Dan wil dat zeggen dat de idee van psychologische individuele scheiding niet bestaat. Dat betekent dat uw verantwoordelijkheid voor het geheel enorm is. Als ik die enorme verantwoordelijkheid voel, zal ik geen Braziliaan of Arabier doden, want hij maakt deel uit van mij! Ik weet niet of u ook zo ver gaat. En dat is geen pacifisme, want dat is weer een conclusie. Dat ons bewustzijn door de hele mensheid wordt gedeeld, is een feit.
36:17 Now, what is the relationship between consciousness, mind, brain, and all the rest of it, – meditation included, all right, include everything – what is the relationship between them all? Is the cord of relationship thought? As the pearls are held together by a thin nylon thread, are all these – consciousness, mind, brain, and so on – held together by thought? Thought is the thin line, thin fibre that holds all this together? Please. So one has to go into the very question: why has thought become so extraordinarily vibrant, alive, and full of activity? Right? Why? Is thought feeling? Is thought emotion? Of course, it is. If I do not recognise an emotion, which is the activity of thought – to recognise, then that emotion is not. You understand all this? So thought apparently is the main thread that holds the whole thing together? Is that so? Wat is nu de relatie tussen bewustzijn geest, brein, en al het andere, inclusief meditatie want ik wil alles insluiten. Wat is de relatie tussen dit alles? Is de draad die dit alles verbindt het denken? Zoals de paarlen door een dunne nylon draad bijeen worden gehouden worden dan bewustzijn, geest, brein, enz, door denken bijeengehouden? Is denken de dunne draad, de dunne vezel die dit alles verbindt? Alstublieft. En dus moet je je in de vraag verdiepen: waardoor is denken zo buitengewoon vibrerend, levendig, actief geworden? Akkoord? Waardoor? Is denken gevoel? Is denken emotie? Natuurlijk! Als ik een emotie niet herken en herkennen van emoties is één van de activiteiten van denken dan is die emotie er niet. U begrijpt dit alles? Dus denken is blijkbaar de voornaamste draad die de hele zaak bijeenhoudt. Is dat zo?
38:34 Then what is the mind – this is really a very, very serious question – what is the mind? Is it part of the brain? Or is it outside of the brain? Wat is dan de geest? Dit is een bijzonder ernstige kwestie. Wat is de geest? Is het een deel van het brein? Of bestaat het buiten het brein? Vr: Is het beide?
39:03 Q: Is it both? K: Nee
39:05 K: No. Sir, don’t be quick. Please, this is much too serious a question to say yes, both, it is, it is not. How am I to find out? Meneer, wees niet te vlug. Deze vraag is veel te ernstig om er ja of nee of allebei op te antwoorden. Hoe kan ik het ontdekken?
39:22 Q: Well, when you drive a motor car, the actual passage of the motor car going along a road, the actual miles covered, do you say, ‘Is that in the engine’? Vr: Als je een auto bestuurt, en je rijdt ermee over de weg de afgelegde weg de afgelegde kilometers, zegt u daarvan dat dat de motor is?
39:34 K: Yes, sir. When you are driving a car, you have to be aware of not only the approaching car, but also you have to be aware of the side roads, you are aware or see three hundred or four hundred feet ahead. K: Ja, meneer, als je een auto bestuurt moet je je niet alleen bewust zijn van een tegemoetkomende auto, maar ook van de zijwegen. U beseft of ziet wat er zo'n 100 of 150 meter vóór u is. Akkoord?
39:51 Q: Sir, I am not saying that at all. What I am saying is, it is getting a bit slack now, I have made you lose your point, I am sorry. But what I interrupted by saying was, that when you are driving a car along the road, the actual passage of the car going along the road, the actual miles covered, we don’t normally talk about that as being inside the engine. Yet, when we are discussing as we are now, talking about different functions of the mind, body, brain, organism, that sort of thing, we try to vitalise them, yet normally they proceed in sort of almost automatic sense, as if the car is going along. Vr: Nee, dat bedoel ik helemaal niet. Wat ik wil zeggen is... sorry voor de onderbreking... Wat ik wil zeggen is als je een auto bestuurt, de afgelegde weg .de afgelegde kilometers daarover spreken we meestal niet als iets van binnen de auto zelf. Als we discussiëren zoals we nu doen, praten we over de verschillende functies van geest, lichaam, brein, organisme en die soort dingen en we proberen ze een soort bezieling te geven. Maar in het gewone leven gaan ze vrijwel automatisch te werk, zoals een rijdende wagen...
40:26 K: Yes, sir, I know they are automatic, they all work together. Now, I want to understand when we use the word ‘mind’, when we use the ‘brain’, when we use the word ‘consciousness’, like an engine, they are all working together. K: Ja, dat weet ik, automatisch, ik weet dat ze allemaal samenwerken. Nu wil ik begrijpen of ze, als we het woord 'geest' (mind) gebruiken als we 'brein' gebruiken, als we 'bewustzijn' gebruiken of ze allemaal samenwerken zoals bij een motor.
40:49 Q: Yes, with more or less degrees of functioning. Sometimes they are functioning very badly, other times in the same life time they are functioning very well. Vr: Ja. Met meer of minder resultaat. Soms werkt het heel slecht en soms, in hetzelfde leven, weer heel goed.
40:58 K: I would like to, if I may most respectfully point out, first of all, are we aware that there is no separation between all this? Like driving a car, the engine is working, taking you along. K: Ik zou u met alle respect in de eerste plaats willen wijzen op het volgende: Zijn we ons ervan bewust dat er geen scheiding is tussen dit alles? Net als in een auto: de motor werkt en die stuwt je voort.
41:19 Q: Is it possible to be aware of no separation? Vr: Is het mogelijk dat je je bewust bent dat er geen scheiding is?
41:22 K: Yes, sir, that is what I am asking, sir, is it all a single movement, a unitary movement, in which there is no separation? You see, you can’t answer these questions. K: Ja meneer, dat is wat ik u vraag: is het allemaal één beweging een eenheidsbeweging waarin geen scheiding is? Ziet u, je kan deze vragen niet beantwoorden.
41:47 Q: The separation is only in thought. It isn’t real. Vr: De scheiding ligt in het denken. Het is niet echt.
42:00 K: I would like to find out for myself, what is the mind? Is it part of the brain? How do I find out? Unless my brain is unconditioned, I can’t find out. Right? I can’t find out anything unless there is freedom to look. But I am not free. My brain is conditioned as a Catholic, Protestant, Communist, Socialist, Democrat, or religiously, and so on, environmentally. As long as that is conditioned, I can never find out what the mind is. I can say the mind is part of the brain or it is separate from the brain. This matter we have discussed with several so-called scientists. Some of them agree that it is outside the brain. Do you understand all this?

Q: Yes. 		K: Ik zou zelf willen ontdekken wat de geest is. Is het een deel van het brein? Hoe kom ik daar achter? Tenzij mijn brein ongeconditioneerd is, kan ik er niet achterkomen. Akkoord? Ik kan niets ontdekken tenzij ik vrij ben om te kijken. Maar ik ben niet vrij. Mijn brein is geconditioneerd, als katholiek of protestant, communist socialist, democraat of godsdienstig of door mijn naaste omgeving, enz... Zolang dat is geconditioneerd, kan ik er nooit achterkomen wat de geest is! Ik kan zeggen dat de geest een deel van het brein is, of gescheiden ervan. We hebben deze kwestie met verscheidene zogenaamde wetenschappers besproken. Sommige van hen zijn het erover eens dat de geest buiten het brein bestaat. Begrijpt u dit alles? Vr: Ja.

K: Nee, meneer.
43:19 K: Please, sir, please, sir, don’t... verbally, yes. But the implication that it is something outside the brain, and that the brain can only understand that when it is itself totally free. So I am not concerned whether it is outside, inside, far away or near, my chief concern is whether the brain can be free from its conditioning. Then there will be discovery of that which is true, not just invention. Alstublieft, mijnheer... Met de mond zegt u 'ja'. Maar het houdt in dat als de geest buiten het brein is het brein dat alleen kan begrijpen als het zelf volkomen vrij is. Dus ik hou me niet bezig met de vraag of hij buiten, binnen, ver of dichtbij is. Mijn eerste zorg is of het brein zich van zijn conditionering kan bevrijden. Dan zal de waarheid aan het licht komen, niet een bedenksel. Dus vragen we: wat verbindt dit alles?
44:15 So we are asking: what is the connection between them all? Is it all one single movement? To find that out, one must begin very near, which is what I am. Right? What my thoughts are. What are you? May I ask that simple question, which is very complex, but we will start very simply – what are you? Is het allemaal één enkele beweging? Om daar achter te komen moeten we heel dicht beginnen. En dat is: wat ik ben. Nietwaar? Wat mijn gedachten zijn. Wat bent u? Mag ik deze eenvoudige vraag stellen, die wel heel gecompliceerd is maar we beginnen heel eenvoudig. "Wat bent u?"
44:56 Q: Slaves. Vr: Slaven!

K: Slaven! O, daar zijn we het over eens!
45:03 K: Oh, that's understood. No, sir. Seriously what are you? You are your name. Right? You are your tradition, you are your memories. Right? And so on. So you are all that. Right? Which is, you are consciousness. Right? You believe in, you don’t believe, you have faith, your gods, your fears, pleasures, suffering, pain, and emotionalism and so on – you are all that. Right? We agree to that? We see that? Or do we think we are something totally different? Nee, mijnheer. Maar in alle ernst: wat bent u? U bent uw naam, is 't niet? U bent uw traditie, u bent uw herinneringen. Akkoord? Enzovoort. U bent dat alles. Akkoord? En dat wil zeggen dat u uw bewustzijn bent. Ja? U vindt dit, of u vindt het niet, uw geloof, uw goden, uw angst, uw pretjes lijden, pijn emoties, en ga zo maar door. U bent dat alles! Akkoord? Zien we dat in? Of menen we dat we iets heel anders zijn? Vr: Dat zijn we.
46:10 Q: That is what we are. It is a fact. K: Dat is een feit. Wat wil dat nu zeggen?
46:12 K: That is a fact. Now, what does that mean? When I say my name is K, I belong to India, or Britain, or this or that, I have faith and so on, what does all that mean? Does it all mean memory? Als ik zeg dat mijn naam K. is, hoor ik tot India, of Brittannië of wat dan ook, ik heb een geloof, enzovoort, wat betekent dit alles? Betekent dit alles soms herinnering?
46:55 Q: Consciousness. Vr: Bewustzijn.
46:59 K: Which means, if you see that, or if you don’t see it, we are the past. Right? Would you go along with that, even verbally? We are the past. The past is knowledge. Right? The past is memory. Right? You are not learning anything from me, please. I am just pointing out. So we are the series of movements in memory. Right? See the implications of it. That we are not actively living human beings. You may go to the office every day for the next ten years, fifty years, or a factory, or do something or other. You are all that too. If I am a scientist, I have accumulated knowledge through books, through experiments, through discussions, through various forms of hypothesis and conclusions – all those are the past. So I am the past. Right, sir? I am memories. I am a dead entity, psychologically. I wonder if you see that? K: En dat is, of u het nu wel of niet inziet, het verleden. Akkoord? Zou u het daarmee eens kunnen zijn, al is het maar op het verbale vlak? We zijn het verleden. Het verleden is kennis. Akkoord? Het verleden is herinnering. Akkoord? Vr: Ja

K: U zit niet iets van mij te leren, alstublieft! Ik reik het alleen maar aan. Wij zijn een reeks herinneringsprocessen. Akkoord? Vr: Ja.

K: Zie wat dat inhoudt! We zijn geen werkelijk levende wezens. Je kan dagelijks naar het kantoor gaan de volgende tien jaar of 50 jaar naar de fabriek of we doen iets anders. Dat alles bent u ook! Als ik academicus ben heb ik kennis opgetast door middel van boeken experimenten, discussies allerlei hypothesen en conclusies, en die zijn allemaal het verleden. Dus ben ik het verleden. Nietwaar? Ik heb herinneringen. Psychologisch ben ik een dode entiteit. Ik vraag me af of u dat inziet.
49:04 Q: The moment I see that... Vr: Vanaf het ogenblik dat ik dat inzie...

K: Wacht.
49:07 K: Do we just see it, or is it just an idea? Zien we het, of is het gewoon een idee?
49:16 K: Sir, this requires a great deal of work, a great deal of observation, patience, looking at things very, very carefully, impartially, objectively, without any sense of subjective reactions to it. That when once I realise that I am the whole movement of the past, not only it is a sudden shock to me, but also the realisation that there is nothing new in me. Dit vereist een massa werk, heel veel waarneming geduld. Heel erg zorgvuldig, onpartijdig, objectief kijken zonder een spoor van subjectieve reacties. Zodra ik me realiseer dat ik het hele proces van het verleden ben niet alleen is dat een schok die tot me doordringt maar ik besef ook dat er niets nieuws in me is...
50:10 Q: You haven’t proved it yet though, have you? Vr: U hebt het nog niet bewezen, niet?
50:22 K: I seem to be probing, you are not probing. K: Ik dacht dat ik aan het onderzoeken was. U bent niet aan het onderzoeken.
50:25 Q: Sir, if you saw this a long time ago, how come it is a sudden shock to you? Vr: Als u dit lang geleden inzag, hoe kunt u dan zeggen dat het een zekere schok voor u is.
50:31 K: I said, sir, suppose – sorry. Right? K: Ik zei veronderstel -sorry. Akkoord?
50:48 Q: Isn’t the arc narrowed down very much whenever you do anything? When you talk about being aware of all the tent and everything, if I have to start vacuuming the carpet, I have to narrow it all down, and gradually as I do that, I get wrapped up in everything, I am doing, so that it is continually narrowing down. Vr: Beperkt het je niet erg wanneer je iets doet? Als u spreekt over het zich bewust zijn van alles wat er in je omgaat... Als ik moet stofzuigen moet ik het allemaal beperken en terwijl ik dat doe, raak ik verwikkeld in alles.. ik doe het zo dat het allemaal verengd wordt.
51:19 K: So we are narrowing it down, the gentleman asks, why do you, K, narrow down all this? It is the same thing, sir, never mind. Sir, putting light, a strong electric light on a small thing, you see very clearly – right? – and from there move. But if you stay only there, then it remains very, very small. K: We verengen het... Meneer vraagt waarom K vernauw je dit alles? Het is hetzelfde meneer... Door een licht, een sterk elektrisch licht te richten op een klein puntje ziet u heel duidelijk en van daaruit gaat u verder maar als u blijft waar u bent, dan blijft het maar heel, heel klein.
52:02 2nd QUESTION: We can learn more from each other than by listening to K. Why don’t you encourage people to hold group discussions on particular topics and have organised activities to facilitate dialogue and relationship? 2de VRAAG: We kunnen meer van elkaar leren dan door naar K. te luisteren. Waarom moedigt u niet de mensen aan groepsdiscussies te houden over speciale onderwerpen en laat u geen activiteiten organiseren .om de dialoog en de onderlinge betrekkingen makkelijker te maken?
52:26 Q: Excuse me, we didn’t quite finish the last question, I thought. Because you were saying we are the past and we are all these things, but what is that? It is like a lot of stuff on a table. What is the basis of that? That is what we should really get to. Not all that memory, that dead stuff. Vr: Excuseer, ik meen dat we de vorige vraag niet helemaal beëindigden. U zei dat wij het verleden zijn en we zijn dat allemaal. maar wat is dat? Het is zoals veel stof op een tafel. Wat is de grondslag van dat alles? Daar moeten we het nu over hebben. Niet alle herinneringen, die dode dingen.
52:43 K: Sir, if I acknowledge that I am memory – right? Then I remain with that memory – right? – not just one particular memory, but the whole movement of memory – right? Then in that observation there is a perception that one asks: is it possible to live a life without memories, except where it is necessary? K: Meneer, als ik werkelijk heb ingezien dat ik een en al herinnering ben dan blijf ik die herinnering, niet alleen één speciale herinnering maar het hele proces van het geheugen. Akkoord? Die waarneming, die "perceptie" doet je vragen: kan je je leven leiden zonder herinneringen, tenzij ze werkelijk nodig zijn?
53:18 Q: It is, yes. I was aware of that even as a child. Vr: Dat kan. Ja. Ik besefte dat al als kind.
53:23 K: What? K: Wat?
53:24 Q: That it is possible just to be without memories. I have been aware of this. Vr: Het is mogelijk om zonder herinneringen te leven. Ik was me daar van bewust.
53:33 K Is that so?

Q:...in times. 		K: Ja, is dat zo? Vr: Ja, soms.
53:36 K: All right, sir, then we have solved the problem. K: Uitstekend, meneer. Dan hebt u het probleem opgelost.
53:40 Q: Good, good. Go on to the next question. Vr: Goed, ga maar naar de volgende vraag.
53:46 K: Then we have solved the problem that the brain which has been conditioned by memory for a million or forty or fifty thousand years, can live, function, act in all relationship of life without bringing in this terrible past. If you can live that way, it is a most extraordinary thing to live that way. Right? K: Dan hebben we het probleem opgelost dat het brein dat door het geheugen 40, 50, 1000 jaar geconditioneerd is geworden kan leven, functioneren, handelen in alle betrekkingen van het leven zonder dat afschuwelijke verleden een rol te laten spelen. Als u zo kunt leven... Om zo te leven is iets heel buitengewoons. Akkoord?
54:31 2nd QUESTION: We can learn more from each other than by listening to K. Why don’t you encourage people to hold group discussions on particular topics and have organised activities to facilitate dialogues and relationships? 2de VRAAG: We kunnen meer van elkaar leren dan door naar K. te luisteren. Waarom moedigt u de mensen niet aan groepsdiscussies... over speciale onderwerpen te houden en laat u geen activiteiten organiseren. om de dialoog en onderlinge betrekkingen makkelijker te maken?
55:03 Are you listening to K? Or are you listening to yourself? K is pointing out: listen to yourself, see how conditioned you are, not I am telling you that you are conditioned, but by listening to yourself you learn infinitely more than by listening to a lot of other people, including K. But when you listen to K, he is not instructing you. He is putting up a mirror in front of you to see yourself. Right? And when you see yourself very clearly, you can break the mirror and the man who holds up the mirror. Right? So do we clearly see ourselves? If we depend on relationship, depend, or on dialogue, or associations and institutions, to teach us, to help us, to make things clear – what we are – then we depend. And when we depend on others, whether it is on institutions, encounter groups, small groups, and so on, what are you learning? And what do you mean by learning? Please, this is, again, a very serious question. Learning, as we know, is accumulating knowledge. I have learned about myself – that I’m all this: the pain, the misery, the confusion, the extraordinary travail of life – I am all that. I have learnt it. That is, somebody has told me, or I have learnt about myself. So learning, as far as we know now, learning at school, learning about ourselves, is accumulating knowledge about ourselves. Right? And K says, knowledge is the very root of disorder. Go slowly. Luister u naar K.? Of luistert u naar uzelf? K. wijst hierop: luister naar uzelf, zie hoe geconditioneerd u bent. Niet ik vertel u dat u geconditioneerd bent maar door naar uzelf te luisteren leert u oneindig veel meer dan door naar andere mensen te luisteren, met inbegrip van K. Wanneer je luistert naar K dan onderricht hij u niet. Hij houdt u een spiegel voor waarin u zichzelf kan bekijken. Akkoord? En als u zichzelf heel duidelijk ziet kunt u de spiegel missen en ook de man die de spiegel ophoudt. Akkoord? Dus, zien we onszelf heel helder en scherp? Als we afhangen van onderlinge betrekkingen... afhangen van gesprekken van verenigingen en instellingen om ons te onderwijzen, te helpen of duidelijk te maken wat we zijn, dan zijn we afhankelijk. En als we van anderen afhangen, of het nu een instelling is of een discussiegroep of een klein groepje mensen, wat leert u dan? En wat bedoelt u met leren? Dit is weer een heel ernstige vraag. Leren is, zoals we weten het optasten van kennis. Ik heb over mijzelf geleerd dat ik dit alles ben: alle pijn, ellende verwarring, het vreselijke gezwoeg, dat alles ben ik. Ik heb het geleerd. Ik heb het van iemand anders geleerd of ik heb het over mezelf geleerd. Dus is leren, voor zover we nu weten, leren op school leren over onszelf, het vergaren van kennis over onszelf. Akkoord? En K zegt: kennis is de wortel van alle wanorde. Laten we het rustig aan doen.
58:28 Knowledge is necessary in the field of technology, in daily life, but psychologically knowledge is the very root of disorder, because knowledge is the past. Right? Knowledge is always, whether in the future or in the past or in the infinite future, is limited, always. Right? Because it is based on experience, hypothesis, conclusions, a chain, it is a constant addition instead of taking away, therefore it’s very limited. So can I look at myself without the previous knowledge or conclusion when I looked at myself? You understand my question? I have looked at myself all yesterday, or a few hours of yesterday? and I find that I am this, that, the other thing; I am depressed by it or I am elated by it. All that is going on. That becomes yesterday’s knowledge. And with that knowledge I observe myself again. Right? We do this. Right? So knowledge is bringing about constant repetition, mechanical, psychologically. And also, if you go into the matter very carefully among the scientists and so on, they are also beginning to discover knowledge is a hindrance in certain areas of discovery. Right? Kennis is nodig op het terrein van de technologie, in het dagelijks leven maar in psychologisch opzicht is kennis juist de wortel van wanorde. Want kennis is het verleden. Akkoord? Kennis is altijd beperkt, of het nu de toekomst, het verleden of de heel verre toekomst betreft, altijd! Akkoord? Omdat ze berust op ervaring, hypothesen, conclusies; een keten waar voortdurend iets bijkomt of afgaat. Daardoor is het heel beperkt. Kan ik dus naar mijzelf kijken zonder de voorkennis of conclusies waarmee ik vroeger naar mijzelf keek? Begrijpt u mijn vraag? Ik heb gisteren naar mijzelf gekeken of een paar uur geleden en ik heb geconcludeerd dat ik zus of zo ben en dat heeft me gedeprimeerd of ik was er verrukt over. Die dingen gebeuren. Dat is de kennis van de vorige dag geworden en met die kennis observeer ik mezelf opnieuw. Akkoord? Zo doen we dat, nietwaar? Kennis brengt dus een eeuwig herhalen teweeg mechanisch en psychologisch. En bovendien zie je dat, wanneer je deze kwestie heel zorgvuldig uitdiept met mensen van de wetenschap, ook zij beginnen te ontdekken dat kennis een hinderpaal is op bepaalde terreinen van onderzoek. Akkoord? U leert of ontdekt dus niets door K.
1:00:40 So you are not learning or discovering anything from K. You are the storehouse of past history. That is a fact. You are the history of mankind. Right? And if you know how to read that book, you don’t have to depend on anybody, on discussions, on relationship, or organised groups and all that kind of thing. Right? I am not saying you should not discuss, you should not have relationship, you should not have this or that. All that one is pointing out is that as long as you depend for your understanding yourself on others, then you are lost. You have had leaders, haven’t you? Religious leaders, political leaders, every kind of specialist who will tell you what to do, how to raise your children, how to have sex, you have had every kind of leader for the last 100,000 years or more. And where are you at the end of it? Do ask these questions, please. We are what we are because we have depended on others, somebody to tell us what to do, what to think, which means we are being programmed all the time. And to understand ourselves, there is every opportunity through relationship, through discussions, but if you depend on them, you are lost. Is this clear, this question? Not that you must agree with the speaker. But see the consequences of depending on others, depending on governments, to bring order in this chaotic world, depending on a guru, depending on the priest, whether it is the pope or the local priest. You understand? U bent de opslagplaats van de verleden tijd. Dat is een feit. U bent de geschiedenis van het mensdom. Akkoord? En als u weet hoe u dat boek moet lezen hoeft u niet afhankelijk te zijn van anderen, van discussies, van relaties van georganiseerde groeperingen en al die soort dingen. Akkoord? Ik zeg niet dat u niet zou moeten discussiëren of relaties zou moeten hebben, dat u dit of dat zou moeten laten. Het enige waar ik op wijs is: zo lang u afhangt van anderen als u zichzelf wilt begrijpen, bent u verloren. U hebt toch zeker wel te maken gehad met leiders? Religieuze leiders, politieke leiders, alle mogelijke specialisten die u zeggen wat te doen: hoe kinderen opvoeden, hoe sex bedrijven... De laatste 1000 jaar of langer hebt u alle mogelijke soorten leiders gehad en hoe staat u er nu voor? Stelt u zich toch alstublieft deze vragen! We zijn wat we zijn omdat we ons op anderen hebben verlaten. Op iemand die ons vertelt wat we moeten doen en wat we moeten denken. Hetgeen wil zeggen dat we altijd geprogrammeerd zijn. En we hebben alle kans onszelf te leren kennen door middel van relaties door discussies, maar zodra u ervan afhankelijk wordt bent u verloren. Is u dit duidelijk? Niet dat u het met de spreker eens hoeft te zijn maar zie de gevolgen van afhankelijkheid onder ogen: afhankelijkheid van regeringen om orde in deze chaotische wereld te scheppen afhankelijkheid van een goeroe, afhankelijkheid van een priester of het nu de paus is of een priester uit de buurt. Begrijpt u wel?
1:03:53 So the question is really: one is the storehouse of all mankind. Right? One is the rest of mankind, and if one looks at that very closely with a great deal of hesitation, affection, then you begin to read what you are, which then is a flowering. But if you depend, then you live with pain and anxiety and fear. De zaak is dus deze: de mens is de opslagplaats van het hele mensdom. Akkoord? Hij is de rest van het mensdom en als je dat heel nauwkeurig beziet met veel twijfel en veel medeleven dan begin je te ontcijferen wat je bent, want dan komt er iets tot bloei. Maar als je afhankelijk bent zijn alleen pijn, zorg en vrees je deel.
1:04:55 3rd QUESTION: While understanding what is being said and wanting to live differently, how is one to approach the problem of livelihood in this world of unemployment and limited opportunities? 3de VRAAG: Als je begrijpt wat er is gezegd en je anders wil leven, hoe moet je dan het probleem van levensonderhoud in deze wereld van werkloosheid en beperkte mogelijkheden aanpakken?
1:05:43 Have different governments, which means a government which is not limited to a particular group. Right? French government, English government, each concerned with its own limited... so that there is... Sir, what is preventing us all working together – you understand? – as one human being? We are divided by nationalities, religion, by the tradition, and we hold on to that. There is no world economy. You understand, sir? I wonder if you have thought about all this? There is no world economy. Each country is concerned with its own economy – right? – with its own laws, with its own individual identity to a particular piece of land. There can never be united Europe. Right? Because each nation will suffer something or other. Therefore unless we have a government which is not local, not insular – right? – there will be unemployment, lack of opportunities and so on. But also another factor is coming into being, which is the computer. Computer is beyond all nationalities, all governments. It can outthink us. It can create its own god which we shall worship. There is a good joke about it, but it is not worth repeating. Shall I repeat it? Yes. A man says to the computer: there is no god, I have never believed in god. The computer says, ‘You have it now’! Door andere regeringen te hebben. Ik bedoel regeringen die zich niet beperken tot een speciale groepering: Akkoord? Een Franse regering, een Engelse regering, elk bezig met de eigen beperkte zodat...Mijnheer, wat belet ons allen samen te werken... Begrijpt u? ...als één mens? We worden verdeeld door nationaliteiten, godsdiensten door tradities, en we klampen er ons aan vast. Er is geen wereldeconomie. Begrijpt u? Ik vraag me af of u over dit alles hebt nagedacht. Er is geen wereldeconomie. Elk land houdt zich met zijn eigen economie bezig. Met zijn eigen wetten met zijn eigen individuele identificatie met een speciaal stuk grond. Er kan nooit een verenigd Europa komen. Akkoord? Want iedere natie moet er iets voor inleveren. Tenzij we regeringen hebben die niet lokaal, niet geïsoleerd staan zullen werkloosheid, gebrek aan mogelijkheden, enzovoort, blijven bestaan. Bovendien is er nog iets anders, en wel de computer. De computer overstijgt alle nationaliteiten, alle regeringen. Hij kan beter denken dan wij. Hij kan zijn eigen god creëren, die wij horen te aanbidden. Ik ken er een goeie grap over... niet de moeite om te vertellen. Zal ik hem vertellen? Vr: Ja

K: Iemand zegt tegen de computer: "Er is geen God, ik heb er nooit in geloofd" De computer antwoordt: "Je hebt er nu één." Dus zolang we Amerikaan of Brit of Fransman, Italiaan, hindoe
1:08:47 So as long as we are Americans, British, French, Italians, Hindus, Communists and Socialists, we will never have peace in the world. There will always be unemployment, there will always be wars. For god’s sake, see all this. When you see the truth of it, you are no longer identified with any country, with any group, with any religion. But one must have passion behind it, not just intellectual concepts. So as things are, problems of livelihood become more and more difficult. As things are, you will have more wars. I don’t know if you have heard – I was only told about it the other day – in Russia, a certain atomic bomb blew up, and for 25,000 years, an area of several hundred miles can never be cultivated, you can never approach it. You understand what I am saying? This is humanity. And nobody cares. You may have demonstrations, but the politicians know how to use those demonstrations. But unless each one of us, who is listening, really sees the danger of separation, like the Jew, the Arab, the Hindu, the Muslim, the British, we’re going to live in perpetual insecurity, perpetual wars. communist of socialist zijn, zal er nooit vrede heersen in de wereld. Er zal altijd werkloosheid zijn, er zullen altijd oorlogen zijn. Ziet u dit toch in 's hemelsnaam in! En als u er de waarheid van inziet, zult u zich niet langer identificeren met een land, met een groep, met een godsdienst welke dan ook. Maar u dient hartstochtelijk bezield te zijn, geen verstandelijke concepten. Zoals de zaak er nu voorstaat zullen de bestaansproblemen steeds groter worden. Zoals de zaak er nu voorstaat zullen er meer oorlogen komen. Ik weet niet of u het ook hebt gehoord, maar men vertelde mij onlangs dat er in Rusland een soort atoombom is geëxplodeerd en men 25000 jaar een gebied van enkele honderden vierkante kilometer niet meer kan ontginnen. Je zult er nooit meer in de buurt kunnen komen. Dringt het tot u door wat ik zeg? Dit is de mensheid! En niemand maakt er zich druk over! U mag dan wel demonstraties houden maar de politici weten hoe ze die moeten benutten. Maar tenzij iedereen die nu zit te luisteren werkelijk het gevaar inziet van scheidingen zoals de jood, de Arabier, de hindoe, de moslim, de Brit zal hij moeten blijven leven in een bedreigde wereld met altijd oorlogen.
1:11:15 Q: Can you tell us the difference between a university and a lunatic asylum? Vr: Weet u het verschil tussen de universiteit en een gekkengesticht?
1:11:44 K: I don’t know, you had better find out. Professors will object to that. K: Ik weet het niet, onderzoek het. De professoren zullen daar wel bezwaar tegen hebben!
1:11:52 Q: A professor is someone who professes to know. Vr: Een professor is iemand die doceert te weten.
1:11:54 K: Sir, don’t let’s go off to universities and all that. Here is a serious problem. K: Meneer dwaalt u niet af naar universiteiten en zo! We bespreken een ernstig probleem.
1:12:01 Q: They are the ones who make the atom bomb. Vr: Zij zijn het die de atoombom maken.
1:12:03 Q: Will you shut up talking about nonsense? Vr: Wil je ophouden met die nonsens.
1:12:07 Q: Atom bombs are nonsense? Vr: Atoombommen nonsens?
1:12:09 Q: He is talking about it, we are coming there with him. I turn myself sick because I really do care sometimes. Shut up. Find out where we are going to put them, because they exist. Vr: Hij spreekt erover, we gaan er met hem op in. Ik word er ziek van zo grijpt het me soms aan. Zwijg. Tracht te vinden waar we ze gaan plaatsen want ze bestaan.
1:12:25 K: Again may I remind you, if you don’t mind, may I remind one that we are talking about division, separation between nations, between groups, between religions, between individuals. As long as this separation exists there is going to be more and more unemployment, not less. More wars. As long as we hold on to our ideologies, separate and so on. So if you want to live that way, live that way. K: Mag ik u er nog eens aan herinneren dat we praten over scheiding, verdeeldheid tussen naties, tussen groeperingen, tussen religies, tussen mensen. Zolang deze scheiding voortduurt zal er meer en meer werkloosheid zijn, niet minder. Meer oorlogen. Net zo lang als we aan onze ideologieën, onze afgescheidenheid blijven vasthouden. Dus, als u op die manier wilt leven, leef dan op die manier.
1:13:13 Q: But even if we have no separate identity, we have got to have some form of government, surely? Vr: Maar ook als we geen aparte identiteit hebben moeten we toch nog wel een of andere vorm van regering hebben!
1:13:23 K: Of course, sir. I said, sir, some form of government which is not based on separative governments. K: O maar natuurlijk, meneer. Ik zei: een vorm van regering die niet op gescheiden regeringen is gebaseerd. Vr: Wie zullen dan de politici zijn?
1:13:36 Q: Who are going to be the politicians? K: U ziet, we willen al meteen gaan organiseren!
1:13:47 K: Oh, sir, first, have, you see... We want to organise it right away. You know, there is a story – I think probably the speaker invented this story. I’ll repeat it. Two people were walking along the road, they were friends. They had been talking about the world, and so on, and how dismal everything was, how boring, how tiresome, how vicious everything had become. They were talking about things; and as they go along, one of them sees something on the pavement and picks it up. And the very looking at it transforms him. He becomes extraordinarily vital, happy, a sense of tremendous energy. And the other fellow says, ‘What have you found? What was it that made you so extraordinarily beautiful suddenly?’ He said, ‘I have picked up truth’. And the other fellow says, ‘Marvellous. Let’s go and organise it’. Iemand vertelde me. een verhaal dat hij waarschijnlijk zelf verzonnen had. Ik zal het u vertellen. Twee mensen lopen op straat, het waren vrienden. Ze hadden het over de toestand in de wereld gehad, hoe triest alles was hoe grauw, hoe vermoeiend en hoe verdorven. Ze lopen al pratende verder, tot één van hen iets op de grond ziet liggen en het opraapt. Alleen al het kijken ernaar doet hem op slag veranderen. Hij wordt geweldig vitaal en gelukkig, één brok energie. De andere man vraagt: Wat heb je gevonden? Wat maakt je opeens zo stralend? Hij antwoordt: "Ik heb de waarheid opgeraapt." En de ander roept:"Geweldig! Laten we die gaan organiseren!"
1:15:18 First, sir, begin with ourselves, not what kind of governments will be, who the prime minister and who the chief treasurer will be, how many parliamentary governments. You follow? First, let’s begin with ourselves. If all of us who are here in this marquee really felt this in their heart, in their blood, we would have different governments in the world. We would put an end to wars, we wouldn’t work for wars. Dus beginnen we met onszelf. Niet met de regeringen die er zullen komen of wie de eerste minister zal zijn, of de minister van financiën of hoeveel parlementaire democratieën. Volgt u? Laten we allereerst met onszelf beginnen! Als iedere aanwezige in deze tent hieraan met hart en ziel was toegewijd zou de wereld anders worden bestuurd. We zouden niet meer oorlog voeren, we zouden niet werken voor oorlogen.
1:16:17 Look, I am not saying anything, we are only pointing out one thing – our brains are conditioned. Whatever is conditioned is limited. Whatever is conditioned is separated, and this separation, this conditioning, is causing havoc in the world, which is a fact. And to stop that havoc in the world, one must begin with oneself, not how to organise a new government. Am I conditioned? Am I thinking about myself endlessly from morning until night? In meditation – you follow? – in exercise, in doing all kinds of things. I am more important than anybody else. I want all my desires fulfilled. I want to be somebody, recognised, so I am occupied with myself. The scientist may be occupied with his experiments, but he is occupied with himself. Right? He is also ambitious, wants a marvellous position, recognised by the world, Nobel Prize. I know some of them, I have met them. One didn’t get the Nobel Prize and the other got it – you ought to see the other fellow who didn’t get it. How upset he was. Bitter, angry. You know, just like you and me, everybody else. Right? Luister, ik beweer helemaal niets! We wijzen alleen maar op iets. Ons brein is geconditioneerd. Alles wat geconditioneerd is, is begrensd. Alles wat geconditioneerd is, is afgescheiden. En deze gescheidenheid deze conditionering veroorzaakt verwoesting in de wereld en dat is een feit. En om een eind aan die verwoesting te maken moet je bij jezelf beginnen en je niet afvragen hoe een nieuwe regering eruit zou moeten zien. Ben ik geconditioneerd? Denk ik voortdurend aan mezelf, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat? Terwijl ik mediteer, terwijl ik bezig ben en alle mogelijke dingen doe. Akkoord? Ik ben belangrijker dan wie dan ook. Ik wil dat al mijn wensen in vervulling gaan. Ik wil iemand zijn, erkend worden en dus ben ik bezig met mijzelf. De geleerde mag dan bezig zijn met zijn proefnemingen maar hij is bezig met zichzelf. Nietwaar? Hij is eerzuchtig, streeft naar een prachtige positie naar algemene erkenning, naar de Nobelprijs. Ik ken er verscheidene, ik heb ze ontmoet. Een van hen kreeg de Nobelprijs niet, die gíng naar een ander. Ik zocht degene op die de prijs niet kreeg. Wat was hij verstoord, verbitterd en woedend. Hij was precies als u en ik en ieder ander. Begrepen?
1:18:43 So, sirs and ladies, if you really want to live on this peaceful earth, one has to begin very near, which is yourself. En dus mensen, als u werkelijk wilt leven op een vredige aarde moet u heel dichtbij beginnen en dat is bij uzelf.
1:19:04 4th QUESTION: You talk about violence and freedom. But you say very little about law. Why is that? No civilised society can exist without laws. And laws sometimes have to be backed by force, which means violence. What do you do when terrorists hold hostages? Do you let them be killed, or storm the building? Where does freedom come into all this? 4de VRAAG: U spreekt over geweld en vrijheid maar u zegt heel weinig over wetgeving. Waarom? Geen enkele beschaafde samenleving kan het zonder wetten stellen. En wetten moeten soms worden gesteund door macht, wat wil zeggen geweld. Wat doet u als terroristen mensen gijzelen? Laat u ze vermoorden of bestormt u het gebouw? Wat betekent vrijheid in zo'n geval?
1:20:02 What are laws? What is law? Law, doesn’t it mean order, basically? A society establishes certain laws, which are to bring about order, those very laws are broken by cunning people, by criminals, by criminals who employ excellent lawyers. You know all this, don’t you? Now where does law, order begin? In the courts, with the police, with the superintendents and the intelligence group? Where does order begin? Please, ask. Society is in disorder. Right? It is a fact. Corrupt, immoral and almost chaotic. And governments are trying to bring order in all that. We, you and another, we live in disorder – right? – confused, uncertain, seeking our own security, not only one’s own security, but the security of one’s own family, and so on. Each one is creating, through isolation, disorder Wetten! Wat betekent wetgeving? Betekent dat eigenlijk niet, orde? Een samenleving maakt bepaalde wetten die dus orde moeten brengen. Die wetten worden door geslepen lieden overtreden, nietwaar? Door misdadigers die gebruik maken van eersteklas advocaten. U kent dat wel, niet? Nu, waar vangt het recht, de orde, aan? In de rechtszaal, bij de politie bij de hoofdinspecteur, bij de inlichtingendienst? Waar vangt orde aan? De maatschappij is in wanorde. Akkoord? Dat is een feit. Corrupt, immoreel, haast chaotisch. Regeringen trachten daar orde in te brengen. Wij, u en ik, leven in wanorde. Akkoord? Verward, onzeker op zoek naar eigen veiligheid, niet alleen de eigen veiligheid ook de veiligheid van het eigen gezin, enzovoort. Door zich te isoleren creëert ieder van ons wanorde.
1:22:22 – no? And where is law? With the police officer? With the lawyers? I have met several of them. They will protect the murderer, it is their job. A criminal pays them enormous sums. You understand all this, sirs, don’t you? Where is order, law in all this? So shouldn’t we first face disorder? That is a fact, that we live in disorder, and society is in disorder, governments are in disorder – no? If you have talked to some of the politicians, prime ministers, high up in the hierarchy of government, each one is after power – right, sir? – and position, hold on to certain concepts, identify with those concepts, ideologies and all the rest of it. All of us are working separately for oneself. We may come together in a great crisis like war. But the moment the crisis is over, we are back to our old pattern. Right? So wouldn’t you – I am just suggesting this – wouldn’t you begin to find out if law, which means complete order, whether you can live in complete order, without any confusion. Sirs, put this question to yourself. So there is no contradiction, say one thing, do another, think one thing and act in another way. As long as we live in disorder, the society, the governments will be in disorder. En waar vinden we recht? Bij de politie? Bij de advocaten? Ik ken er een paar. Ze beschermen de moordenaar, dat is hun werk. Die misdadigers betalen er enorme sommen geld voor. Ziet u de draagwijdte hier van in? En waar vinden we recht en orde in dit alles? Zouden we ons dus niet eerst moeten bezighouden met wanorde? Het is een feit dat we in wanorde leven de maatschappij verkeert in wanorde, regeringen verkeren in wanorde. Als je hebt gesproken met politici, met eerste ministers mensen op hoge posten in de regering, allen zijn ze uit op macht op het behoud van hun positie. Ze wijken niet af van bepaalde opvattingen ze identificeren zich met die opvattingen, die ideologieën en ga maar door. Wij allemaal werken op eigen houtje alleen voor onszelf. Breekt er een crisis uit, zoals een oorlog, dan verenigen we ons. Nauwelijks is de crisis voorbij of we vervallen weer in ons oude patroon. Waar of niet? Zou u dus niet moeten beginnen, het is alleen maar een suggestie... Kan u erachter komen, -wetgeving betekent volledige orde- of u zelf kan leven in volstrekte orde, zonder enige verwarring? Stel uzelf deze vraag! Dus zonder tegenstrijdigheden zoals iets bepaalds zeggen maar iets anders doen. Zo lang wij in wanorde leven zullen de maatschappij en de regeringen wanordelijk zijn.
1:25:32 Law implies justice. Right? Is there justice in the world? You are rich, I am poor. You have got bright minds, you can travel, you can go abroad. You can do all kinds of things and I can’t. Right? You are born to riches, you become the Prince of a country, and for the rest of your life you are safe. And the poor chap down in the East End or the West End, he is poor – you know. So where is justice? Is there justice in the world? Examine all this. Justice implies equality. We all say equality before law. But that equality is denied by employing the highest paid lawyer, and I can’t afford the highest paid lawyer, so there is immediately inequality. So where do you find justice, law and order? Recht houdt rechtvaardigheid in. Nietwaar? Is er rechtvaardigheid in de wereld? U bent rijk, ik ben arm. U hebt een helder verstand, u kunt reizen, naar het buitenland gaan. U kunt van alles ondernemen, maar ik niet. Akkoord? U bent rijk geboren, u wordt de vorst van een land en bent geborgen voor uw verdere leven. Maar niet die arme drommel in de sloppenwijk, hij is arm. Waar is de rechtvaardigheid? Is er rechtvaardigheid in de wereld? Onderzoek dit alles eens. Rechtvaardigheid houdt gelijkheid in. We zeggen allemaal: Gelijkheid vóór recht. Gelijkheid wordt verloochend door degene die de duurste advocaat kan nemen... Ik kan mij die duurste advocaat niet veroorloven en dus is er al direct sprake van ongelijkheid. Waar vind je dus rechtvaardigheid, recht en orde?
1:27:32 There arises a very complex question, which is: admitting factually that there is no justice in the world, you are well-placed, good reputation, cars, houses, mistresses, and all the rest of it, marvellous furniture, and I live in a small hut. There is no equality. So one asks, after facing the fact, one asks where does it exist at all? You are asking that question. I am not asking, you to ask that question, you are asking that question. Where there is compassion, there is equality, there is justice. Compassion implies intelligence. When there is that marvellous flame, then there is no difference between the poor and the rich, between the well-placed and those people who have nothing on god’s earth. Zodra je je die moeilijke vraag stelt geef je in feite toe dat er geen rechtvaardigheid is in een wereld waarin de een in weelde baadt, een goede reputatie, auto's, huizen, maitresses prachtig meubilair en nog veel meer bezit, en de ander in een hutje woont. Er is geen gelijkheid. Dus vraag je je af, nadat je dit feit onder ogen hebt gezien bestaat gelijkheid überhaupt? U stelt zich deze vraag. Ik vraag je niet die vraag te stellen, jij stelt die vraag. Als er mededogen is, dan is er rechtvaardigheid. Compassie houdt intelligentie in. Waar die wonderbare vlam gloeit is er geen verschil tussen de arme en de rijke tussen mensen die hebben en mensen die niets bezitten op Gods aarde!
1:29:29 Q: As I asked the question, may I ask another part of it? If one has this compassion, you say, then one also must accept the fact that for this compassion you will be killed. Vr: Vermits ik de vraag stel mag ik nog een deel van de vraag stellen? U zegt dat als je deze compassie hebt, je ook moet aanvaarden dat je daarvoor gedood zult worden.
1:29:41 K: I will be killed. All right. I will be killed. What is wrong with being killed? K: Ik zal ervoor gedood worden. Goed, ik zal gedood worden. Wat is er verkeerd aan om gedood te worden?
1:29:51 Q: But most people would say that when you are dead, you are not in a position to do something. Vr: Maar veel mensen zouden zeggen dat je, als je dood bent niet meer in de gelegenheid bent om nog iets te doen.
1:30:01 K: Are we in a position to do something now? K: Zijn we nu in de gelegenheid om iets te doen?
1:30:05 Q: Yes.

K: What? To stop this threat of war, the neutron bombs exploding in a part of the country, and you can never come near it for the next 25,000 years? 		Vr: Ja.

K: Wat? Een eind aan de oorlogsdreiging te maken. Aan bijvoorbeeld de neutronenbom? Als die ergens in een land explodeert kun je dat gebied de volgende 25OOO jaar niet meer betreden!
1:30:34 Q: The peace groups, and people who have this compassion appear to be the first victims to be wiped out. Vr: Er zijn mensen die vervuld zijn van die compassie en men zegt dat zij er als eersten aan zullen gaan.
1:30:43 K: I am not sure. The speaker has been threatened many times. K: Daar ben ik niet zeker van. De spreker is heel wat keren bedreigd.
1:30:55 Q: But you are not living in Central America. Vr: Maar u woont niet in Midden Amerika.
1:31:00 K: I am not. I have been there many years ago. But I am not there, neither in Honduras, Nicaragua or San Salvador. I can’t do anything there. But I can do something here. Sir, you are going... I said compassion implies great intelligence. Compassion cannot possibly exist if you are identified with a group, with a particular form of worship or religious organisation, if you go out to India and do some kind of social work, being attached to some church. That is not compassion. That is pity, sympathy. This is happening, sirs. K: Dat is zo. Lang geleden ben ik er wel geweest. Maar nu ben ik niet in Honduras, Nicaragua of San Salvador. Daar kan ik niets doen. Maar hier kan ik wel iets doen! Mijnheer u gaat... Ik zeg dat compassie een grote intelligentie inhoudt. Compassie kan onmogelijk bestaan als je je vereenzelvigt met een groepering met een speciale vorm van geloof of godsdienstige organisatie als je naar India vertrekt om een bepaald soort sociaal werk te doen als je aan één of andere kerk bent verbonden. dan is dat geen compassie, dat is medelijden sympathie. Want zo gaat dat.
1:32:17 So, first let’s find out if we can be compassionate. To come to that point, one must be extraordinarily alert to all the human frailties, to all the human limitations, which is one’s own limitation, because you are not separate from the rest of mankind. If once you see the truth of that, then your whole attitude towards life and action and employment changes completely. One more question. It’s past one o’clock. Laten we er dus eerst achter zien te komen of we mededogend kunnen zijn. Om dat te vervullen moet je buitengewoon scherp alle menselijke zwakheden, alle menselijke beperkingen die ook je eigen beperkingen zijn kunnen waarnemen. Want jij onderscheidt je niet van de rest van het mensdom. A1s je daar eenmaal de waarheid van inziet verandert je hele houding ten aanzien van leven, handelen en werken volkomen. Nog een vraag. Het is al na een.
1:33:18 You treat cathedrals built by man as the outcome of thought and therefore of no value to understanding. But to me, they seem to be inspired by some universal energy, linking the two most important factors in man’s life: matter and spirit. This unity is the core and movement of humanity; is there no spiritual value in the inspired works of man? What do you answer to this question? U beschouwt kathedralen als het resultaat van het denken... en vandaar van geen waarde... Voor mij lijken ze geïnspireerd door een universele energie die. de belangrijkste elementen in het leven van de mens verbindt: materie en geest. Deze eenheid is de kern en de beweging van de mensheid is er geen geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens? Wat is uw antwoord op deze vraag?
1:34:05 Cathedrals have been built, according to the questioner, through great inspiration and energy. And, out of this aspiration, man has created all this. Two most basic factors in man’s life: matter and spirit. This unity is the core and movement of humanity. Is there no spiritual value in the inspired works of man? Sir, what is matter? And what is ‘no-matter’? Sorry! What is matter and what is spirit? I won’t go into it. It’s a very complex question. We may discuss it during the talks next Saturday and Sunday. Matter and spirit. What is spirit? Holy spirit? Of the Christians? When you talk about spirit, what do you mean by that word? Spirit of man. The spirit of man has killed – right? – thousands of people. The spirit of man has created disorder in the world. So, one must use these words carefully. What do you mean by all this? That, inspired works of man, from the ancient days of Babylon, Sumeria, and so on, the ancient Egyptians. They have created marvellous temples. They have been inspired by a concept. You may not agree with me, but kindly follow this. By a concept, by imagination, by a hope, by some kind of desire for the highest. Right? That is out of that inspiration they have created this. That church, that Norman church, beautiful, quiet, and the great cathedrals of the world. The Muslim, Islamic mosques, Santa Sophia in Constantinople. Marvellous things. And the ancient temples of India. Now, the questioner asks: have they no spiritual value? Spiritual value in the inspired works of man. What do you say? The moment when you depend on something outside of you, whether the greatest architecture, the greatest mosque or the temple, which have been all inspired. They say so. Suppose they are inspired. And I look to them to inspire me. Right? I read a marvellous poem of Keats, one of the olds of Keats, they’re really most extraordinary, beautiful poems, and I get inspired. Therefore, I depend on something that will inspire me, right? And to that inspiration I attach a spiritual value, right? On one side, that. Then, I take drugs, suppose one takes drugs – not I, I’ve never touched it, the beastly things – suppose one takes drugs, you get some kind of extraordinary elation, right? And you call that tremendous inspiration, you’ve reached high. So you depend on drugs, right? You go to the mass every Sunday or every day, and the repetition, the beauty, the colour, rhythm, the incense – you know, the whole thing – inspires. But when you leave all that, you are what you are. Right? You may have changed a little, but basically you are what you are. And one depends on something outside of you. Whether it’s a poem of Keats or Shakespeare, or some inspired work of a man who built – not one man, anonymous people who built the cathedrals, the temples and the mosques. When you look outside to be inspired, or when you seek inspiration, then you are really lost. We don’t seem to realize, if one may point out most earnestly, that to depend on others, however spiritual, however inspirational, it’s another form of drug. This may be a hard saying, but mankind has been inspired by wars, right? By great religions and therefore they, in their turn, have killed people. Right? Consider what the Christians have done. Kathedralen zijn gebouwd volgens de vraagsteller vanuit een grootse inspiratie en energie. En vanuit deze inspiratie heeft de mens al dit gemaakt. Twee basiselementen in het leven van de mens: materie en geest. Deze eenheid is de kern en de beweging van de mensheid. Is er geen geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens? Mijnheer, wat is materie? En wat is...'geen-materie'? Sorry! Wat is materie en wat is geest? Ik ga er niet dieper op in... Het is een complexe vraag. We kunnen erover praten in de volgende gesprekken. Materie en geest. Wat is geest? Heilige geest? Van de christenen? Als u over geest spreekt wat bedoelt u met dat woord? De menselijke geest. De menselijke geest heeft gedood, akkoord? Duizende mensen. De geest van de mens heeft wanorde in de wereld gebracht. Men moet dus deze woorden voorzichtig gebruiken. Wat bedoelt u met dit alles? Dat geïnspireerde menselijke bouwwerken sedert Babylonische tijden Sumerische tijden enzovoort, het oude Egypte. Ze hebben prachtige tempels gemaakt. Ze werden geïnspireerd door een idee. U kan het ermee oneens zijn, maar volg dit even. Door een idee, door verbeelding, door hoop door een soort verlangen naar het hoogste. Akkoord? Het is ontstaan vanuit die inspiratie. Die Normandische kerk, mooi rustig en de grote kathedralen. De islamitische moskeeën, de Aya Sofia in Constantinopel. Prachtige zaken. En de oude tempels van Indië. Nu is de vraag: Hebben ze geen geestelijke waarde? Geestelijke waarde in de geïnspireerde werken van de mens. Wat denkt u? Van het ogenblik dat u afhankelijk bent van iets buiten u .zij het grootse architectuur de grootse moskeeën of tempels alle zijn geïnspireerd. Zij zeggen het. Veronderstel dat ze geïnspireerd zijn. En ik kijk er naar om me te inspireren. Akkoord? Ik lees een prachtig gedicht van Keats werkelijk prachtige gedichten en het inspireert me. Dan hang ik af van iets om me te inspireren, niet? En aan die inspiratie hecht ik een geestelijke waarde, nietwaar? Dat aan de ene kant. Dan, ik neem drugs, veronderstel u neemt drugs... Nee, ik heb nooit drugs genomen... Veronderstel u neemt drugs, u komt in een buitengewone vervoering en u noemt dat enorme inspiratie, u bent 'high'. Dan bent u afhankelijk van drugs, akkoord? U gaat naar de mis elke zondag of elke dag en de herhaling, de schoonheid. de kleuren, het ritme, de wierook, het geheel inspireert. En als je dat alles terug verlaat, ben je wat je bent. Akkoord? U bent misschien een beetje veranderd, maar fundamenteel bent u wat u bent. En u bent afhankelijk van iets buiten u. Of het een gedicht is van Keats of Shakespeare .of een geïnspireerd werk van een bouwheer of van anonieme mensen die de kathedralen bouwden, de tempels en de moskeeën. Als je naar buiten kijkt om geïnspireerd te worden of wanneer je inspiratie zoekt, dan ben je echt verloren. We blijken niet in te zien - mag daarop worden gewezen - afhankelijkheid van anderen, hoe geestelijk ook hoe inspiratievol ook, het is een soort van drug. Het kan hard klinken, maar de mensheid is geïnspireerd door oorlogen, akkoord? Door grote godsdiensten en daarom hebben ze op hun beurt mensen gedood. Akkoord? Overweeg wat de christenen hebben gedaan.
1:42:39 Q: Is it just our conditioning? Vr: Is het gewoon onze conditionering?
1:42:44 K: Yes, madam, I’ve been saying this all my life. And, we depend on others to uncondition the brain that is so heavily conditioned, programmed. And the speaker says: please, look at it, watch what dependence does, whether I depend on my wife, on a priest, on a book, or a church – anything. I become a slave, thoughtless, romantic, emotional. And if one wants to live that way, you’re perfectly right to live that way. That way leads to endless destruction – look what is actually happening in the world: one ideology of the Russians against the other ideologies of the other people. And these ideologies are part of us. If we want to keep those ideologies, those conclusions, those inspirations, those activities of mass and so on, keep it. But if you want to break all this conditioning, you have to start with yourself. And nobody in the world is going to help you. You can listen to the speaker, read his books, and so on, but the fact is you have to be a light to yourself. And you cannot depend on the light of others. If you depend on lights of others, their light is not right, is not lit. You are following your own illusions. We have talked nearly two hours! May I get up now? K: Ja, mevrouw, ik ben dit heel mijn leven al aan het zeggen. En we zijn afhankelijk van anderen om het brein te deconditioneren een brein zo zwaar geconditioneerd, geprogrammeerd. En de spreker zegt kijk ernaar alstublieft, zie wat afhankelijkheid doet of ik afhankelijk ben van mijn vrouw, 'n priester, boek, kerk, wat dan ook. Ik word een slaaf, gedachtenloos, romantisch emotioneel. En als je zo wil leven dan heb je gelijk zo te leven. Zulke weg leidt tot eindeloze destructie kijk wat er nu in de wereld gebeurt, een ideologie de Russische tegen andere ideologieën van andere volkeren. Die ideologieën zijn een deel van ons. Als we deze ideologieën willen behouden, deze conclusies deze inspiraties, deze massa activiteiten enz, hou ze dan. Maar als je wil breken met heel deze conditionering moet je met jezelf beginnen. Niemand op de gehele wereld kan je helpen. Je kan naar de spreker luisteren, zijn boeken lezen enz het feit blijft je moet een licht voor jezelf zijn. Je kan je niet verlaten op het licht van anderen. Als je afhankelijk bent van de lichten van anderen dan is hun licht niet juist, het is niet aangegaan. Je volgt dan je eigen illusies. We hebben haast twee uur gesproken! Mag ik nu opstaan?