Krishnamurti Subtitles home


BR83T1 - Hoe kan het brein zichzelf transformeren?
1e openbare toespraak
Brockwood Park, VK
27 augustus 1983



0:54 Ik veronderstel dat ik jullie moet toespreken. Ik ben blij dat we zulk mooi weer hebben en ik hoop dat het de hele week zal aanhouden. Allereerst mag ik jullie er wel aan herinneren dat dit geen verzetje is. Het is geen intellectueel feest of een intellectuele stimulans... of een of andere romantische sentimentele nonsens. We gaan een heel, heel gecompliceerd probleem behandelen... namelijk hoe we met elkaar moeten samenleven in deze wereld een haast dolgedraaide wereld met zoveel chaos en ellende, oorlogsdreiging. De religies hebben er maar heel weinig aan gedaan, in ons dagelijks leven. En ik ben van mening dat we samen diep op deze dingen moeten ingaan. - samen, niet zo dat de spreker over allerlei dingen praat maar samen gaan we hierop in dus niet zo dat de spreker over allerlei dingen praat en jij luistert, maar samen... samen denken we, samen krijgen we inzicht en samen handelen we. We moeten, lijkt, mij, heel goed luisteren niet alleen naar wat wordt gezegd maar ook naar onze eigen reacties op wat wordt gezegd onze reacties van goedkeuring of afkeuring onze gevoelens van voorbehoud, onze weerstanden, onze vrees naar al onze gecompliceerde reacties, naar iedere vorm van veinzen. Op die manier is luisteren van groot belang als we samen op onderzoek gaan, als we ons samen gaan verdiepen in het hele probleem van ons dagelijks menselijk bestaan.
4:30 We zijn heel begrensd, beperkt; onze hersenen zijn zo geprogrammeerd en geconditioneerd en daardoor zo begrensd, maar de meesten van ons beseffen dat niet. Of we taalkundig geconditioneerd zijn is een heel ernstig onderwerp waar we het over zullen hebben als er voldoende tijd voor is. We zijn geconditioneerd, gevormd, gekneed door ons milieu, de traditie de godsdienst, door de persoonlijke illusies, de voorstellingen... ..en de aspiraties die ons eenzaam maken, beknotten en beperken. En dus is ons brein - niet dat de spreker een expert is op dit terrein maar na met velen over ons brein te hebben gesproken specialisten en anderen kwam men tot het inzicht dat doorheen dit lange evolutieproces onze hersenen heel, heel erg begrensd zijn. Klaarblijkelijk handelt of denkt of leeft maar een heel klein gedeelte de rest is op non-actief. Dat hebben sommige specialisten die de kwaliteit en de werkwijze van het brein bestuderen, gezegd.
6:25 En ook kunnen we zelf wel zien zonder op experts af te gaan, hoe beperkt ons leven is. We zijn zo vervuld van onszelf, van onze successen onze narigheden en alle woelingen in ons eigen kleine leven door de smart, de pijn, de zorgen, de diverse vormen van reacties die ontstaan uit onze vooroordelen onze vooringenomenheid, onze neigingen. Al die dingen conditioneren ons brein en daardoor missen we het besef van het leven als geheel het bestaan als geheel, zo immens en onmeetbaar en met enorm veel mogelijkheden.
7:50 Misschien zouden we vanochtend samen op een ontspannen en prettige manier de kwaliteit van ons eigen leven kunnen onderzoeken de aard van ons gedrag, het hele proces van ons denken. Als je hiertoe bereid bent zouden we samen op onderzoek kunnen uitgaan en niet alleen dat, maar ook toepassen wat het onderzoek heeft opgeleverd. Onderzoek op zichzelf heeft nauwelijks betekenis. Onszelf onderzoeken, onze directe omgeving, de toestand van de wereld puur onderzoek om intellectuele redenen, uit nieuwsgierigheid ter informatie enz..., heeft heel weinig uitwerking op ons eigen leven. Maar als we onderzoek doen naar onszelf, naar onze manier van denken waarom we denken zoals we denken, waarom de mens die deze mooie aarde duizenden jaren heeft bewoond, nog steeds ongelukkig, gewelddadig en bereid is om elkaar te vermoorden om wat voor onzinnige redenen dan ook. Als we samen op dit alles diep konden ingaan en tezamen dit pad deze weg betreden die geen einde en geen begin heeft dan lonen onze bijeenkomsten misschien de moeite. Maar om jaar-in jaar-uit alleen maar te zitten luisteren of te lezen zonder het toe te passen heeft maar weinig zin. Het is verspillen van tijd en energie.
10:29 Dus kunnen we vanochtend voldoende serieus zijn om althans een uur... naar deze hele wereld waarin we leven te kijken de wereld die wij hebben geschapen. Deze maatschappij is het resultaat van ons eigen complexe leven. We zijn geconditioneerd door onze gezondheid, onze directe omgeving onze cultuur, ons nationalisme, enzovoort. Tenzij we door al die geconditioneerdheid heenbreken zullen we doorgaan zoals het al duizenden jaren is gebeurd. En dus zal het geweld doorgaan, de corruptie terwijl iedereen op eigen houtje, zijn eigen einddoel en idealen nastreeft. Geïsoleerd - en waar geïsoleerdheid is, moeten er conflicten zijn. Kunnen we hier vanmorgen tezamen op ingaan? Het wordt je in alle ernst gevraagd jullie hebben immers de moeite genomen hierheen te komen. En het is niet goed louter te spreken over ideeën, uitdrukkingen reacties, maar erop ingaan met een geweldige energie en vitaliteit... om te zien of we deze conditionering kunnen afbreken opdat het brein over een geweldig vermogen zal kunnen beschikken.
13:00 Het heeft nu het vermogen, de buitengewone capaciteit.. op het gebied van de technologie de computers, de biochemie, het genetisch manipuleren en allerlei andere activiteiten om het brein van buitenaf te beïnvloeden. Ik weet niet of je er enig besef van hebt. Geleerden uit verschillende disciplines trachten wanhopig een verandering in de mens aan te brengen. Een verandering van buitenaf. Ik hoop dat we elkaar begrijpen. Ze trachten door genetisch manipuleren de genen zelf zodanig te veranderen dat de mens iets totaal anders wordt. Ook zal de computer misschien een groot deel van ons handelen gaan overnemen. Alweer van buitenaf. De communisten hebben het gepoogd door het leefmilieu te beheersen en te veranderen in de hoop dat de mens door gezag, door discipline en volstrekte gehoorzaamheid zou veranderen en ze zijn er niet in geslaagd. Integendeel, ze veroorzaken heel wat ellende in de wereld. Dus stellen we een uiterst fundamentele vraag: Is het mogelijk om niet van buitenaf te worden beïnvloed? Ik hoop dat je mij begrijpt als ik het woord 'buitenaf' gebruik. Dat kan God zijn, of muziek, of kunst.. of de wetten die door regeringen worden opgelegd, enzovoort. Al deze uitwendige krachten trachten de mens te dwingen zich te conformeren.. een radicale wijziging in zijn gedrag tot stand te brengen opdat de mens zonder oorlogen en zo meer kan leven.
16:45 Maar tegelijkertijd, van de andere kant, bereiden ze zich op oorlog voor. ledere regering, waar ook ter wereld is bewapend - klaar om te doden en gedood te worden. En dit is wat we overal om ons heen zien gebeuren. Ik weet zeker dat de meesten van ons dit beseffen.
17:16 Wij stellen onszelf een volstrekt andere vraag. De godsdiensten hebben getracht de mens te veranderen, hem te temmen door middel van angst: hemel en hel, je kent dat wel. En ook zij zijn er niet in geslaagd. Dit zijn feiten. Het is niet het idee of het vooroordeel van de spreker. Het vindt plaats in de wereld om ons heen. Door propaganda door chemisch manipuleren en wat al niet meer, wil men de mens dwingen. Men is er nooit in geslaagd en zal er nooit in slagen de psyche is veel te sterk, veel te vernuftig en buitengemeen bekwaam. Dus vragen we ons af, jij en de spreker vragen zich af... (ik vraag het niet aan jou, maar jij stelt je deze vraag): aangezien al die invloeden van buitenaf met inbegrip van de voorstelling van God en van allerlei ideologieën van diverse vormen, van historische, wereldbeschouwelijke conclusies de mens niet veranderd hebben of het mogelijk is dat mensen radicaal, fundamenteel veranderen zonder enige invloed vanuit de buitenwereld? Begrijpt u mijn vraag? Goeroes zijn er nergens ter wereld in geslaagd. Ze zijn allemaal aanmatigend en zijn uit op geld. Met hen hoeven we ons niet bezig te houden; ze zijn van geen belang. Maar wat wel van belang en essentieel is, is ons af te vragen of wij, mensen die nadenken, of we nu geleerden zijn of kunstenaars of dat we een ander beroep uitoefenen of wij fundamenteel, diep in ons brein een mutatie teweeg kunnen brengen in de hersencellen zelf. Heb ik mijzelf duidelijk gemaakt?
20:21 Onlangs spraken we in New York met enkele wetenschappers. Na veel gediscussieer - bijna twee uur - vroeg ik hen: Wat zal... wat kan een mutatie teweeg brengen in de hersencellen zelf? niet van buitenaf niet via genetisch gemanipuleer, bio-chemie. Wat kan de hersencellen zelf veranderen die duizenden jaren lang geconditioneerd zijn geweest? Ik hoop dat je je deze vraag zelf stelt. Wat zou je antwoord zijn? Ben je serieus en ernstig en vurig genoeg om die vraag te stellen? Als je veel over dit alles hebt nagedacht, zou je of zeggen het is niet mogelijk, en daarmee de deur sluiten naar verder onderzoek... ..of je zou zeggen:"Ik weet het echt niet, zou het mogelijk zijn?" We zijn in die positie. We sluiten de deur door te zeggen: het is onmogelijk. Hoe kan de mens, die duizenden jaren is geconditioneerd door uitgebreide kennis en ervaring - hoe kan zijn brein zich transformeren? Dat is onmogelijk. Als je dit ernstig meent en antwoordt dat het niet mogelijk is dan hebt je de weg naar onderzoek volledig geblokkeerd. Maar als je gaat onderzoeken of dat brein dat in één bepaalde richting zo buitengewoon bekwaam is... ..en tevens zo volslagen begrensd, beknot, geconditioneerd, geprogrammeerd... ..om katholiek, protestant, Brits, Frans of Engels en wat al niet meer te zijn, of dat brein volledig vrij kan zijn niet vrij om te doen waar je zin in hebt. Dat doen we toch al allemaal. We jagen onze eigen genoegens na onze eigen privé ambities onze eigen verlossing, als je enigszins religieus bent ingesteld onze eigen pretjes en illusies. Dat doen we iedere dag van ons leven. Dat is het algemene doen en laten van de hele mensheid. Iedereen jaagt zijn eigen persoonlijke illusies prikkels, aspiraties en ideologieën na. En dat is wat men vrijheid noemt. Maar het is zeker dat dat geen vrijheid is. Vrijheid vereist een grote mate van discipline. Probeer te begrijpen wat we met dat woord bedoelen. We zullen er zo dadelijk verder op ingaan. Vrijheid impliceert grote nederigheid aangeboren innerlijke discipline en werk. Over die drie dingen zullen we het straks nog hebben.
25:29 De meesten van ons zijn zo arrogant omdat we zo vast op onze kennis vertrouwen. We weten het zeker. Ons geloof, onze conclusies, begeerten zijn zo sterk dat we ieder gevoel voor diepe, natuurlijke nederigheid hebben verloren. En ook dat is een feit. Hoe sterk voelt een Fransman zich als hij zegt... "Ik ben Fransman", of u als u zegt:"Ik ben Brit." Heb je het opgemerkt? Het door God gegeven ras! En iedereen, in ieder land, heeft deze gevoelens. Onlangs sprak ik met een Indiër. Hij zei: "Wij hebben de grootste cultuur ter wereld." "Wij zijn het meest beschaafde volk." Ik zei:"Ja, jullie zijn corrupt jullie zijn bijgelovig, jullie geloof heeft geen enkele waarde. Je idealen, je religie, niets dan woorden, woorden, woorden..." Hij zei: "Nee, nee, maar toch hebben we de grootste cultuur." Ik antwoordde:"Best." Nee, nee, lach alstublieft niet. Dit geldt ook voor jullie allen.
27:26 Dus, als we ons identificeren met een land, met bepaalde ideologieën met conclusies, met begrippen, dan zijn we niet in staat tot nederigheid. Want alleen als je nederig aan een onderzoek begint zal je iets leren, iets ontdekken. En nederigheid is noodzakelijk. Dan zie je de dingen zoals ze zijn, buiten en binnen jezelf. En discipline is voortdurend waarnemen... Waarnemen van je eigen reacties, aan één stuk door observeren zien wat de oorsprong van je gedachten is waarom je op die bepaalde manier reageert wat je vooringenomenheden vooroordelen zijn, waar je je gekwetst voelt. Voortdurend waarnemen brengt zijn eigen natuurlijke discipline, orde met zich mee. Dat is wat we bedoelen met discipline. Geen conformiteit, niet het volgen van een bepaald patroon dat door de samenleving of door jezelf is vastgesteld maar het constant waarnemen van de wereld en van jezelf. Dan zie je dat er geen verschil is tussen de wereld en jezelf. En daar vloeit een natuurlijk gevoel voor orde uit voort. Daarom is orde ook discipline, niet omgekeerd. En werk, niet alleen lichamelijk werk, dat de meesten van ons helaas moeten doen.. - tenzij je werkloos bent maar werk in de zin van toepassing. Dat je, wat je ziet als waarheid ook onmiddellijk toepast in je leven. Geen tijdsinterval laten ontstaan tussen zien en doen. Als je ziet, zoals de spreker, vele jaren geleden als jongen heeft gezien dat nationalisme een vergif is... - Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik al deze dingen zeg. Hij bleef niet langer hindoe. Hij ging gewoon zijn weg, hij was geen hindoe meer afgelopen al dat bijgeloof al die onzin die samengaat met elke nationaliteit.
31:31 Dus, om vredig op deze aarde te leven ondanks de regeringen, vergt een grote mate van onderzoek. In vrede leven vereist grote intelligentie. Juist? Kunnen we zo doorgaan? Voor de spreker is het gemakkelijk over al deze dingen te praten want dat is zijn leven. Alleen maar zitten luisteren naar wat er wordt gezegd is zo nutteloos. Maar als je ziet dat iets waar is doe er dan onmiddellijk iets mee. onmiddellijke toepassing... Conflicten verdwijnen er geheel door.
32:46 Conflicten bestaan alleen als er een hiaat, een scheiding is tussen wat je ziet dat werkelijk waar is en de gevolgen, zoals angst van je handeling. Want dan is er een interval, een kloof een hiaat dat conflict met zich meebrengt. Ik hoop dat je dit begrijpt. Mag ik doorgaan? Of ga ik alleen voor mezelf door? Zitten we nog wel op hetzelfde spoor? Dit is absoluut geen propaganda. We proberen jullie niet van iets te overtuigen. Integendeel! Een mens dient sceptisch te zijn, niet alleen te betwijfelen wat de spreker zegt... ..maar ook je eigen leven in vraag te stellen. Onderzoek, betwijfel je eigen opvattingen. Als je begint te twijfelen, ontstaat er een zekere klaarheid. Het maakt je niet belangrijker in je eigen ogen. Twijfel is noodzakelijk op onze ontdekkingsreis in ons onderzoek naar dit hele probleem van ons bestaan. En de vraag is, of het mogelijk is dat mensen die misschien een beetje neurotisch zijn van die neurose bevrijd kunnen worden en gezond, rationeel kunnen worden door een dergelijk onderzoek naar het brein.
35:16 We onderzoeken of de hersencellen zonder enige invloed van buitenaf... - regerings-, samenlevings-, godsdienstige invloeden, enzovoort of die hersencellen tot een mutatie kunnen komen. Is deze vraag duidelijk? Stellen we onszelf deze vraag? Het is een ernstig probleem dat niet beantwoord kan worden met 'ja' of 'nee'. Je moet naar dit probleem in zijn geheel kijken. Niet als Brit of Fransman of vanuit enig godsdienstig, bijgelovig standpunt. Of vanuit je eigen speciale vak of beroep. Je moet het hele leven bekijken als eenheid. Begrijp je dit alles? Als dat zo is, kunnen we onze vraag gaan stellen: is het mogelijk? En als we die vraag stellen dan denken we: wat voor verschil maakt het... of een enkeling zo'n mutatie tot stand brengt? Welk effect heeft dat op de wereld? Dat is namelijk de gebruikelijke vraag. Juist? Misschien verander ik, of misschien verander jij. Misschien brengen enkelen onder ons een mutatie tot stand maar welke uitwerking heeft dat op de grote massa, op de overheid? Komt daardoor een eind aan oorlogen?
37:37 Ik denk dat je niet moet vragen: "Welk effect heeft het op anderen?" Dat is een verkeerde vraag. Dan doe je het niet om de zaak zelf maar om de uitwerking op anderen. Tenslotte: schoonheid heeft geen oorzaak. Juist? Ik ga hier niet op in. Iets doen voor de zaak zelf, uit liefde voor die zaak... Dan kan de uitwerking buitengewoon groot zijn. Kan of kan niet. Bijvoorbeeld, we hebben de afgelopen zestig jaar gesproken... - Met of zonder succes. Hoef ik deze vraag nog verder te beantwoorden? Je zou kunnen vragen:"Hoe heeft het de wereld beïnvloed? Je gaat naar verscheidene delen van de wereld, is er één enkel iemand door veranderd? Ik vind dat eerder een dwaze vraag. Je zou ook wel kunnen vragen: waarom bloeit de bloem? Waarom staat er die ene ster aan de avondhemel? De mens die zichzelf bevrijd heeft van zijn conditionering stelt zo'n vraag nooit. Wat je nodig hebt is compassie, mededogen, en dat is grote intelligentie.
40:01 Laten we verder gaan. Kunnen we nog wat verder doorgaan? Of zijn jullie soms te moe?
40:22 Zien we onze conditionering in, zonder enige keuze beseffen we dat het brein geconditioneerd is? Of accepteer je wat iemand anders beweert en zegt je daarom "Mijn brein is geconditioneerd" Zie je het verschil? Als ik besef dat mijn brein geconditioneerd is heeft dat een totaal andere kwaliteit. Maar als je me vertelt dat ik geconditioneerd ben en ik zie dat in dan wordt het bijzonder oppervlakkig. Ik hoop dat je dit alles kan volgen. We zijn dus gewaar dat we door onze ervaringen geconditioneerd zijn... als bijvoorbeeld Brit. We zeggen niet dat dat goed of slecht is - we gaan erachter zien te komen door onze cultuur, door onze traditie, door ons leefmilieu door alle godsdienstige propaganda tweeduizend jaar lang als christen of vijfentwintighonderd jaar als boeddhist, of nog langer als hindoe. Beseffen we dat? Als dat zo is, dan is je volgende vraag:"Hoe komt dat? "
42:26 Hoe komt het dat het brein geconditioneerd is? Wat is de aard van die geconditioneerdheid? Is het essentieel ervaring en kennis? Neem je tijd hiervoor Ervaring conditioneert het brein, nietwaar? Dat is duidelijk! Kunnen we mekaar hier vinden? En ervaring betekent kennis. -juist? Ervaring is nodig om te leren autorijden: Je gaat in de auto zitten, rijdt ermee en door middel van ervaring vergaar je de kennis om een auto te besturen. Luister alstublieft nauwlettend. Is kennis de basisfactor van onze geconditioneerdheid? Kennis zijnde de herhaling van een bepaalde vaste gewoonte - Juist? enz... Kennis is nodig. Zonder dat zou je niet thuis kunnen komen of een auto besturen. Je zou niet naar je werk kunnen terugkeren (als je werk hebt) enzovoort. Dus is fysieke kennis op een bepaald gebied noodzakelijk. Maar kennis conditioneert ook ons brein, omdat kennis traditie is we zijn geprogrammeerd door kranten, tijdschriften en zo meer door de voortdurende herhaling dat je Brit bent, Brit,Brit. Als je naar Frankrijk gaat is het hetzelfde liedje: Frans, Frans, Frans. en in India opnieuw: India, India, India. Zo raakt het brein afgestompt en mechanisch, repetitief. Dat mag een veilige manier van leven zijn, maar heeft enorme gevaren. Dit eeuwige refrein van verschillende culturen, landen is een isolerend proces dat verdeeldheid schept en daardoor oorlog. Dit is slechts één van de oorzaken van oorlog. Beseffen we dus dat ons brein wordt geprogrammeerd?
46:28 Kijk vooral niet naar anderen, kijk naar jezelf! Als je beseft dat je geprogrammeerd bent, geconditioneerd, dan vraag je 'Is het kennis?' En klaarblijkelijk is het kennis. Waarom is de structuur van de psyche in wezen gebaseerd op kennis? Begrijp je dit? Is de vraag duidelijk? De psyche, het 'ik', het 'zelf' is in wezen een kennisproces een aaneenschakeling van kennis en dat is een reeks herinneringen. Juist? En dus zijn we een reeks herinneringen - we zijn herinnering. Zie je dat feit? We zijn heus niet goddelijk... en al die bla-bla... dat werd door de godsdiensten uitgevonden. Het werkelijke feit is dat we alleen maar herinneringen zijn. Een onaangename ontdekking, nietwaar? Of zeg je: "Een deel van mij bestaat niet uit herinneringen." Op het moment waarop je dit uitspreekt is er alweer een herinnering. Ik weet niet of je dit inziet. Als ik zeg: "Ik ben niet volledig het resultaat van mijn herinneringen" houdt die verklaring zelf al in... dat een deel van mij niet uit herinnering bestaat. Terwijl dat deel - als ik ernaar kijk - ook alweer herinnering geworden is. Dus, herinneringen zijn het verleden, misschien op de toekomst geprojecteerd.. maar ze blijven herinneringen. Herinneringen die in het heden worden aangepast en zich voortzetten in de toekomst maar toch een reeks herinneringen blijven.
49:37 Maar laten we niet sentimenteel over dit alles doen dat is te romantisch en heeft geen zin. Dit zijn de feiten. Wat ben je zonder herinneringen? Zonder heugenis aan je prestaties, je vrouw je zoon, broer, familie, herinneringen aan je reizen aan je doen en laten, aan wat je hebt volbracht. Het is allemaal verleden tijd. Herinneringen zijn dus dode dingen. En wij teren op die dode dingen! Akkoord? Zie dit alsjeblieft! We proberen je heus niet te overreden er naar te kijken We pogen je van niks te overtuigen. De spreker is niet je goeroe. Volg niemand, dus ook niet de spreker. Maar kijk naar deze feiten!
51:26 Dan komt de vraag in ons op: "Kan men, psychologisch gesproken, leven zonder één enkele herinnering?" Begrijp je wat ik bedoel? Stel jezelf alsjeblief deze vraag. Mijn broer, zoon, vrouw, man, is dood. Ik herinner me alle grote en kleine gebeurtenissen, vreugde je kent het, en al de rest, de hechte band. Een onmetelijke restant uit het verleden, de herinnering. En daarop leef ik. Ik bezit een foto en die foto houdt mijn geheugen wakker. Dus het 'ik', het 'zelf', het 'ego' is een identificatieproces met het geheugen. Juist? Ik ben christen, ik ben hindoe, een boeddhist wat je maar wil opnoemen, een Amerikaan enz.. Hoe onvoorstelbaar sterk we aan onze identificaties gebonden zijn. Dat is onze conditionering. Als je dat inziet, niet met woorden, niet als idee... maar als je het werkelijke feit ziet, dan doe je iets! Zoals bij hevige kiespijn, dan ga je iets doen omdat die kiespijn er is. Maar als je je verbeeldt hoe het is om kiespijn te hebben verloopt het proces heel anders.
54:06 Zien we dus duidelijk, zonder dat we zijn overreed zonder dat we in een hoek zijn geduwd zien we zelf heel duidelijk wat we zijn.. wat onze conditionering is, wat ons bewustzijn is. En beseffen we ook, nu we dat zien, wat we moeten doen? Kunnen we vanuit dit punt verdergaan? We hebben nog ongeveer tien minuten. Hebben we dat punt bereikt? Hebben we allemaal, of tenminste enkelen van ons het punt bereikt waarop we volkomen beseffen dat we geconditioneerd zijn en dat geconditioneerdheid een lange reeks van herinneringsprocessen is. en dat herinneringen altijd het verleden zijn. Herinneringen aan vroegere dingen die op de toekomst worden geprojecteerd aangepast in het heden maar nog steeds een geheugenproces. Juist? En die herinneringen noemen we kennis. Juist?
55:56 Hoe kijk je naar die herinneringen? Begrijp je mijn vraag? Hoe neem je deze herinneringen waar? We hebben duizenden herinneringen. We hebben ze vanaf onze vroegste jeugd verzameld. Prettige, onprettige, herinneringen aan onze aspiraties herinneringen aan onze verworvenheden, onze pijn, angst, smart allemaal herinneringen. En zien we deze herinneringen als verschillend van de waarnemer?
57:14 Begrijp je mijn vraag? We nemen waar. Ik neem waar dat ik een lange reeks van herinneringen ben. Ik heb verklaard dat ik één en al herinnering ben... maar er leeft in mij het gevoel dat ik dat niet helemaal ben er is iets anders dat waarneemt. Ja? Volg je mij? Zitten we op hetzelfde spoor? Dus: verschilt de waarnemer van het waargenomene? Dit is een bekend thema. Velen hebben er al over gehoord. Ah zeg je, je komt er weer mee voor de dag... Maar, als we dit feit laten doordringen, gebeurt er iets buiten-gewoons... Niet iets geheimzinnigs, of iets parapsychologisch of zo.. maar er gebeurt iets dat een einde maakt aan conflicten. En dat is het allerbelangrijkste.
58:52 Zolang er een scheiding bestaat tussen de herinneringen en de waarnemer schept deze scheiding conflict. Akkoord? Scheiding tussen Arabieren en Joden tussen Britten en de Falklands Mag ik de Falklands vermelden? Juist. Tussen Hindoes en de Islam Overal waar scheiding, verdeeldheid, bestaat, moeten er conflicten zijn. Juist? We zullen daarop doorgaan. Overal waar afzonderlijk wordt gehandeld - afzonderlijke genoegens afzonderlijke aspiraties - is juist die afzonderlijkheid een handeling die scheidt. Vandaar dat juist diegene, die zijn persoonlijke ambitie zijn zelfverwezenlijking, zijn aspiraties, enz, nastreeft.. onvermijdelijk conflicten moet veroorzaken niet alleen voor zichzelf, maar ook voor anderen. En nu rijst de vraag
1:00:21 of conflict binnenin onszelf tot een einde kan komen. We leven allemaal in conflict. Je kan zeggen: 'De hele natuur is in conflict. ' Elke boom in het bos vecht om het licht te bereiken hij worstelt zich omhoog en drukt andere bomen weg. En menselijke wezens, geworteld in de natuur, doen hetzelfde. Als je dat aanvaardt, aanvaard je alle consequenties van conflict oorlogen, verwarring, wreedheid, gemeenheid, de smerigheid van oorlog. Zolang je Brit, Fransman of Indiër blijft koers je onvermijdelijk op oorlog af. Je ziet dit wel in, maar je doet er niets aan. Dus om conflicten te beëindigen, hetgeen wil zeggen
1:01:46 om in die vrede te leven - wat een geweldige intelligentie vereist is het nodig de aard van conflicten te begrijpen. Ik moet hier stoppen. We zullen er morgenochtend mee doorgaan, ok? Het spijt me dat ik op dit punt moet stoppen. Niet dat het een lokmiddel is, zodat je morgen terug komt. Kan je iets zeggen over herinnering die van buitenaf komt..
1:02:26 lijkt van buitenaf te komen, die je dan niet toelaat, omdat ze pijnlijk is? Stel, je zit met iets verveeld en dan herinner je je iets, ik tenminste... Begrijp je? Deze meneer vraagt: herinnering is iets buiten mij, komt van buitenaf.
1:02:44 Wel, er moet een waarnemer zijn om op die herinnering te kunnen reageren...
1:02:48 Je reageert op die herinnering en je versterkt die herinnering
1:02:56 of je schuift die herinnering terzijde, juist? Is er verschil tussen jou en je herinneringen? Daar zit het. Wij zijn het resultaat van deze beweging van buiten naar binnen, juist? Van binnen naar buiten. Juist? Heb je dit niet opgemerkt? Net als de zee die uit en instroomt. We hebben deze afschuwelijke maatschappij geschapen die ons nu beheerst. We trachten die maatschappij te veranderen door wetten, door regeringen door allerlei stakingen en de hele rest, en dan reageren we erop. Het is dus een voortdurende beweging van buiten naar binnen van binnen naar buiten. Juist? Het is één beweging. niet verschillende bewegingen. Water is water. Het stroomt naar buiten en het stroomt naar binnen. Het is zout water. Maar nu rijst de vraag of deze beweging kan stoppen.
1:04:31 Actie en reactie. Jij slaat me en daarom sla ik jou. Jij haat mij en daarom haat ik jou. Ik ben de eigenaar van dit bepaalde stuk land en jij vecht ervoor. Ik verdedig en ik val aan. Begrijp je? Dit is miljoenen jaren zo gegaan. Eb en vloed, actie en reactie. Misschien wil je de vraag stellen of deze beweging ooit kan eindigen. Als die wesp rnij steekt, sla ik er natuurlijk naar. Maar waarom zou ik reageren als je mij vleit of beledigt? Dus om op de vraag
1:05:46 of deze beweging van actie en reactie kan stoppen om daar een antwoord op te vinden, dan moeten we er diep op ingaan. Is dat genoeg voor vanochtend?
1:06:02 Mogen we opstaan?