Krishnamurti - Bewust zijn van ons verleden

Krishnamurti Subtitles

NY71T1 - Bewust zijn van ons verleden
1ste openbare toespraak
New York, VS
17 april 1971

0:34	Krishnamurti: Aren't the lights a bit too bright? I can't see you.	Krishnamurti: Is het lichtniet een beetje te fel? Ik kan u niet zien.
1:01	I don't know quite where to begin, because we have so many problems, and the problems seem to be increasing and we human beings seem to be unable to find any kind of solution. We have tried so many methods, systems, philosophies, we have tried to follow spiritual leaders, political leaders, and we are always trying to find a formula, a way out of this utter chaos and misery.	Ik weet niet precieswaar ik moet beginnen, want we hebbenzoveel problemen, en de problemen lijkentoe te nemen en wij mensen lijkenniet in staat om wat voor oplossingook te vinden. We hebben zoveel methodengeprobeerd, systemen, filosofieën, we hebben geprobeerdspirituele leiders te volgen, politieke leiders en we proberen altijdeen formule te vinden, een weg uit deze enormechaos en ellende.
2:11	First of all, I'd like to point out if I may, that we are not offering any kind of philosophy, except philosophy means the love of truth, and truth is something that cannot be described, and what is described is not the thing that is. And this love of truth is not something far away to be grasped after periods of training, following some particular system or accepting any faith, belief, but rather to have the capacity to observe very clearly, without any distortion. Only then it is possible to see what actually is, and 'what is' is the truth, and to go beyond it.	Allereerst wil ik er als uhet niet erg vindt op wijzen dat we niet een of anderefilosofie aanbieden, tenzij filosofie waarheidsliefdebetekent, en waarheid is iets datniet beschreven kan worden, en wat beschreven wordt,is niet wat het is. En deze waarheidsliefdeis niet iets ver weg om te vatten na periodenvan training, als je een bepaald systeemhebt gevolgd of een bepaald geloof hebt aangenomen, maar veeleer de capaciteitom heel goed waar te nemen, zonder enige vertekening. Alleen dan is het mogelijkom te zien wat er feitelijk is, en 'wat is' is de waarheid,en daaraan te ontstijgen.
3:45	And so, during these four talks, if one may, we are going to go into this question of observing, learning, and seeing actually what is, and see if our minds and our hearts can go beyond all the confusion and the misery and the travail which we have created for ourselves.	En dus gedurende deze viertoespraken, als ik mag, gaan we ons verdiepenin deze kwestie van waarnemen,leren, en feitelijk zienwat er is, en zien of onze geest en ons hartaan alle verwarring kan ontstijgen en de ellende en het gezwoeg, die we zelf hebbengecreëerd.
4:31	Most of you, if I may say, come with certain anticipation, desiring to be stimulated or seeking inspiration, or wanting to follow a new method or system, or because the speaker comes from that far country, India, you have some romantic ideas and hope to find some sentimental solution to all our problems. And the speaker is not an Indian, except in carrying a passport. He has no philosophy, he's not doing any propaganda or making you accept or deny, agreeing or disagreeing. We are going together to examine what is actually going on both outwardly and inwardly. So we are going to share together. Sharing together is communication, and we make a lot of ado about communication. To share together any problem implies that we must be free to examine, free of any prejudice, free of our conditioning as an American, as a Catholic, as a Protestant, as a Hindu, as a politician or a businessman, as a scientist, what you will, free to observe together, share together, partake in the meaning and the significance of the thing together. That's what communication means, sharing. And so, when we are going to examine together, both your mind and the speaker's must be free to look, not to accept or deny but to observe very closely if one can, the whole issue, to observe without any distortion.	De meesten van u komen hiermet bepaalde verwachtingen, verlangen ernaar om gestimuleerdte worden of zoeken inspiratie, of willen een nieuwe methodeof nieuw systeem volgen, of omdat de spreker uitdat verre land komt, India, heeft u een paarromantische ideeën en hoopt u een sentimenteleoplossing voor uw problemen te vinden. En de spreker is geen Indiër, behalve dan wat betreftzijn paspoort. Hij heeft geen filosofie, hij doet niet aan watvoor propaganda ook, zet u niet aan aan tot accepteren,tegenspreken, instemmen of afkeuren. We gaan samen onderzoeken wat er eigenlijk gaande is,zowel uiterlijk als innerlijk. Dus we gaan dit samen delen. Samen delenis communicatie en we maken een hoopophef over communicatie. Om samen welk probleem danook te delen moeten we vrij zijnom te onderzoeken, vrij van elk vooroordeel,vrij van onze conditionering als Amerikaan, als katholiek,als protestant, als hindoe, als politicus of zakenman,als wetenschapper, wat dan ook, vrij om samen waar te nemen,samen te delen, samen de betekenis en de waardeervan te doorgronden. Dat is de betekenis vancommunicatie, delen. En als we dus samenop onderzoek uitgaan, moet zowel uw geest als die vande spreker vrij zijn om te kijken, niet te accepteren of weerleggen,maar van heel nabij waarnemen, als men kan de hele zaak, waarnemen zonderenige vervorming.
7:26	And our minds are distorted, because we live our daily life in fragmentation, we are Catholics or businessmen or scientists or anthropologists, politicians, you know, divide, divide, divide, both outwardly and inwardly we are fragmented human beings. And we look at this whole problem of existence through one fragment, either intellectual or emotional or totally disregard and accept things as they are and carry on. And we hope somehow through time, through outward events, through political action, through organisation, that things will become normal, sane and healthy. But I am afraid they never will, neither through perfect organisation, however beautifully run bureaucratically, or any solutions that the scientists offer will not obviously solve our human problems.	En onze geestis vervormd, want we leiden een verbrokkelddagelijks leven, we zijn katholiekenof zakenmannen of wetenschappers ofantropologen, politici, u weet wel, verdeeldheid,verdeeldheid, verdeeldheid, zowel uiterlijk als innerlijk,we zijn verbrokkelde mensen. En we kijken naar dit hele probleemvan het bestaan door één fragment, oftewel intellectueel of emotioneelof laten alles links liggen en accepteren de dingen zoalsze zijn en gaan verder. En we hopen dat op een of andere manierdoor tijd en voorvallen buiten ons, door politiek ingrijpen,door organisatie dingen normaal zullen worden,zinnig en gezond. Maar ik ben bang dat ze datnooit zullen worden, zowel niet dooreen perfecte organisatie, hoe fantastisch dan ook opbureaucratische wijze geregeld, als door oplossingendie wetenschappers aandragen, die zullen onze menselijke problemenoverduidelijk niet oplossen.
9:05	Whether you live in this country, Europe or India, or in Asia, as human beings our problems are common. Because they're common we can communicate. What is common can be communicated, shared together. Therefore one has to totally disregard all the images that one has built around the speaker, or your own particular image about yourself, so that we can both together observe, really understand, put our hearts into the solution of these many problems.	Of je nu in dit land woont ofin Europa, India of Azië, als mensen zijn onzeproblemen hetzelfde. Omdat ze hetzelfde zijn,kunnen we communiceren. Wat hetzelfde is kan besproken worden,kan samen gedeeld worden. Daarom moet u alle beeldenopzij schuiven die u heeft gevormdvan de spreker of uw specifieke beeldvan uzelf, zodat we samen kunnenwaarnemen, echt begrijpen, ons met hart en ziel kunnen wijden aande oplossing van de vele problemen.
9:59	And so, from the beginning we should be very clear that we are not offering any kind of solution or telling you what you should do, because that emphasises authority. And where there is authority there must be fear, competitiveness, imitation and conformity, and all that denies examination. And we have to examine very closely and hesitantly the extraordinary problems that we have as human beings, not as scientists, not as a politician or a businessman or a labourer but as human beings.	En van het begin af aan moetenwe er heel duidelijk over zijn dat we niet een of andereoplossing aanbieden of u vertellen watu zou moeten doen, want dat benadruktautoriteit. En waar autoriteit is,moet angst zijn, competitie, imitatieen conformiteit, en dat alles verhindertonderzoek. En we moeten van heel nabijen met aarzeling de buitengewone problemen onderzoekendie we als mensen hebben, niet als wetenschappers,niet als politicus of zakenmanof als arbeider, maar als mensen.
11:14	Because we must bring about in ourselves, it seems to me, a total revolution in the very psyche, in the very structure of our being. And everybody is talking nowadays about outward revolution, physical revolution, gather all your energy to bring about a social revolution, always thinking in terms of outward changes, changes in the environment.	Want we moeten volgensmij in onszelf een volledige revolutie tot standbrengen in de psyche zelf, in de structuur van ons eigen wezen. En iedereen praat tegenwoordigover revolutie buiten ons, fysieke revolutie, al je energie verzamelen omeen sociale revolutie te ontketenen. altijd denken in termenvan uiterlijke veranderingen, veranderingen inde omgeving.
12:02	Madame, you'll have your turn when you come to ask questions at the end of the talk, so have some patience.	Mevrouw, u komtaan de beurt zodra u vragen kunt stellenaan het einde van de toespraak, dus heb wat geduld.
12:21	Questioner: Please get up from the steps now.	Zaalwachter: Loop detrap op alstublieft.
12:29	K: May I go on?	K: Kan ik verdergaan?
12:31	Audience: Yes.	P: Ja.
12:36	Q: Please, you can't go on until they get up.	Z: Alstublieft, u kunt niet verdergaanvoordat zij opstaan.
12:44	K: What was that?	K: Wat was dat?
12:53	Q: It's the usher, he won't let people sit on the floor.	P: Het is de zaalwachter, hij wilniet dat mensen op de grond zitten.
13:04	K: You know, this is not an entertainment, spiritual or intellectual. This is a very serious thing that we're talking about. And if you are not serious, I don't see why you should be sitting there and I here. I don't mean serious long-face or all the peculiarities that are given to that word. Serious means what it means: to be earnest, to give one's attention, one's heart, one's capacity to find out for ourselves if there is a solution, a way out of all this madness, this violence, this brutality.	K: Weet u, dit is geen vermaak, spiritueel ofintellectueel. Dit is iets heel serieuswaarover we praten. En als u niet serieus bent, zie ik niet in waarom u daarzou moeten zitten en ik hier. Ik bedoel niet serieusmet een lang gezicht of alle eigenaardighedendie dat woord oproept. Serieus betekent wat het betekent:ernstig zijn, je aandacht geven,je hart, je vermogen om voor jezelfte ontdekken of er een oplossing is, een uitweg uit al deze gekte,dit geweld, deze wreedheid.
14:06	Madame, écoutez.	Madame, écoutez.
14:12	So as we were saying, we have human problems, and we are always talking about bringing an outward revolution to change the social structure either through violence or through peaceful means. The problem is much deeper than mere social, environmental change, either in ecology, economy, or in the social morality, because the social morality is immoral. So, we are concerned with our human problems, because what we are actually our society is. The society, the world is us, depending on our relationship, on our behaviour, on our fears and pleasures, on our despairs, and the desire for psychological security and dependence. So this world is us and we are the world. And to bring about a radical revolution in this world we have to change, not merely the environment.	Dus zoals we zeiden:we hebben menselijke problemen en we praten altijd overeen revolutie buiten ons om zo de socialestructuur te veranderen, ofwel via geweld ofwel viavredelievende bedoelingen. Het probleem zit veel dieper danalleen sociale, uiterlijke verandering, hetzij in de ecologie, economie,hetzij in de sociale moraal, want de sociale moraalis immoreel. Dus het gaat ons omonze menselijke problemen, want wij zijn feitelijkde samenleving. De samenleving,de wereld zijn wij, want die hangt af van onze relaties,ons gedrag, onze angst en pleziertjes,onze wanhoop, en het verlangen naar psychologischeveiligheid en afhankelijkheid. Dus deze wereld zijn wijen wij zijn de wereld. En om een radicale revolutieteweeg te brengen in deze wereld moeten wij veranderen, niet alleen de omgeving.
16:05	And more and more books and philosophies and politicians, and I'm afraid also the scientists, are concerned with the changing of the world outside. And apparently very few are concerned with the radical inward revolution. Because if we don't change, if we are corrupt, what's the good of having a perfect social structure, we'll corrupt it. I think that's fairly obvious and logical.	En meer en meer boekenen filosofieën en politici, en ik ben bang ookwetenschappers, houden zich bezig metde buitenwereld veranderen. En blijkbaar houden maarheel weinig mensen zich bezig met de radicaleinnerlijke revolutie. Want als we niet veranderen,als we corrupt zijn, wat hebben we dan aaneen perfecte sociale structuur, we zullen die corrupt maken. Ik denk dat dat nogalvoor de hand ligt en logisch is.
16:53	And we are apt to forget this because we think, change the environment as the communists, others do, change the structure, political, economic, social, and the human being then will adjust himself to the structure, he'll become righteous, he'll become non-violent, he will live peacefully, all these experiments have been tried before, either forcefully or peacefully. But man apparently has remained what he is for millennia, greedy, envious, aggressive, brutal, self-centred, shedding every kind of misery in the world.	En we zijn ertoe geneigddit te vergeten, want we denken:verander de omgeving zoals de communistenen anderen doen, verander de structuur, politiek, economisch,sociaal, en de mens zal zich danschikken naar de structuur, hij zal rechtvaardig worden, hij zal geweldloos worden, hij zal in vrede leven, al deze experimentenzijn al uitgeprobeerd, zowel met geweldals vredelievend. Maar de mens is blijkbaar zo geblevenals hij al duizenden jaren is: inhalig, afgunstig, agressief,wreed, egocentrisch, alle vormen van ellendeverspreidend in de wereld.
18:07	So, the world, both the outer world and the inner world is what we are, we have made that. There is no division between you and the world, and the world and the me. I think that's a basic thing that one must understand radically, that there are not individuals and the community, a society, a world apart from us, we are the world. If you examine yourself you will see what you are is the result of your culture, of your environment which you have created, or your grandfathers, grandmothers have created it. You are the result of the past. And without changing the whole past, the whole structure of our past, we want to change the outward things, better bathrooms, go to the moon to play golf, or plant some ugly flag in the moon, and you think you are technologically tremendously advanced. Probably you are, but its not going to solve our misery, our conflicts, our extraordinary dullness of our minds, and the utter lack of love and compassion. If we could see the reality, not as a theory, not as a speculative thing to which we adjust, but the actual fact that we are the world, we are the result of the culture in which we live and that culture which we have created.	Dus de wereld, zowel de uiterlijke wereld als deinnerlijke wereld, is wat wij zijn, wij hebben die gemaakt. Er is geen scheiding tussenjou en de wereld, en de wereld enhet ik. Ik denk dat dat iets basaals isdat je volledig moet begrijpen, dat er geen individuen zijnen de gemeenschap, een samenleving, een wereld losvan ons, wij zijn de wereld. Als je jezelf onderzoekt,zul je zien dat wat je bent het resultaat isvan je cultuur of de omgeving die jijgecreëerd hebt, of je grootvaders, grootmoedershebben die gecreëerd. Je bent het resultaatvan het verleden. En zonder het heleverleden te veranderen, de hele structuurvan ons verleden, willen we de dingenbuiten ons veranderen, betere badkamers,naar de maan gaan, golfen, of een of andere lelijke vlagop de maan planten, en je denkt dat jetechnologisch enorm geavanceerd bent. Waarschijnlijk is dat zo, maar het zal onze ellende,onze conflicten niet oplossen, onze buitengewone sufheidvan geest, en het grote gebrek aan liefdeen compassie. Als we de realiteitzouden zien, niet als theorie, niet als iets denkbeeldigs,waarnaar we ons schikken, maar het werkelijke feitdat wij de wereld zijn, we zijn het resultaat vande cultuur waarin we leven en die cultuur diewe gecreëerd hebben.
20:29	We are the past. And to live differently, and we must live differently, with a totally different kind of mind and heart, we have to understand ourselves, not according to any philosopher or any psychologist, as actually what we are. And so one has to observe. So, if we could, not theoretically, not intellectually accept the fact that you are the world and the world is you, what you are actually. In your relationship with another you create the culture, you are utterly totally responsible for the wars, for the misery, for the social injustice, for everything that's going on about us, the chaos, the suffering. And apparently we don't want to face that, and that's going to be our difficulty. We have so cleverly and cunningly escaped from ourselves through religion, through philosophy, through entertainment, whether that entertainment be religious or football or whatever it is, we have a network of escapes, and we slip through them so quickly. And because we escape we have many frustrations. And in that frustration, which we almost worship, we produce every kind of literature, drama, art, and all that in no way solves our human, daily existence. And that's what we are concerned with, at least that's what the speaker is concerned with, not only to observe what is happening in ourselves but also bring about in ourselves, both in our minds, in the structure of our brain cells, and also in our heart, a radical, psychological revolution, for that is the only revolution, there is no other revolution. Mere physical revolution is so very primitive, it hurts, destroys people, in the name of bringing about a good society. You kill people in order to bring about a good society, the contradiction, the stupidity of it. And we accept it, either quietly or violently we accept this philosophy, that outwardly we must change first, and then we human beings like so many monkeys will conform to the pattern established by the intellectuals or the economists.	We zijn het verleden. En om anders te leven,en we moeten anders leven, volkomen anders vangeest en hart, moeten we onszelf begrijpen, niet volgens een of anderefilosoof of psycholoog, maar zoals wefeitelijk zijn. En dus moetenwe waarnemen. Dus als we kunnen,niet in theoretische zin, niet intellectueelhet feit accepteren dat jij de wereld benten de wereld ben jij, wat je feitelijk bent. In je relatie met een andercreëer je de cultuur, je bent volstrekt, volledigverantwoordelijk voor de oorlogen, voor de ellende,voor de sociale ongerechtigheid, voor alles dat er om ons heengaande is, de chaos,het lijden. En blijkbaar zien wedat niet onder ogen, en dat zal onze moeilijkheid zijn. We zijn zo slim en geraffineerdaan onszelf ontsnapt via religie,via filosofie, via vermaak, of dat vermaaknu religieus is of voetbal of wat dan ook, we hebben een netwerk van vluchtwegenen we glippen daar zo snel doorheen. En omdat we vluchten,hebben we veel frustraties. En in die frustratie,die we bijna aanbidden, produceren we allerleisoorten literatuur, drama, kunst, en dat alles ontwart ons menselijk,dagelijks bestaan helemaal niet. En dat is waar het ons om gaat, waar het de spreker tenminsteom gaat, niet alleen dat we waarnemen water gebeurt in onszelf, maar ook dat wein onszelf, zowel in onze geest, in de structuurvan onze hersencellen, als in ons hart, een radicale, psychologischerevolutie voortbrengen, want dat is de enige revolutie,er is geen andere revolutie. Alleen een fysieke revolutieis zo ontzettend primitief, die schaadt, vernietigt mensen, zogenaamd om een goedesamenleving tot stand te brengen. Je doodt mensen om zo een goedesamenleving voort te brengen, de tegenstrijdigheid,de stompzinnigheid ervan. En we accepteren het, ofwel stilzwijgend,ofwel gewelddadig accepteren wedeze filosofie, dat we eerst uiterlijkmoeten veranderen, en dan zullen wij mensen onsnet als zoveel apen conformeren aan het patroon dat is vastgelegddoor de intellectuelen of de economen.
25:12	So I think from the beginning, if I may repeat that over again, one has to realise non-verbally, non-theoretically, actually see it, as you know for yourself when you're hungry, that you are the world and the world is you. Really if you see that, that's the most marvellous thing that can happen to a human being, because then you become totally utterly responsible, not only in your relationship but also in your relationship with nature, the destruction of nature, the killing of animals.	Dus ik denk allereerst, als ik dat steeds mag herhalen, dat je je zonder woordenmoet realiseren, niet theoretisch,maar feitelijk zien, zoals je het weetals je honger hebt, dat jij de wereld benten de wereld dat ben jij. Echt, als je dat inziet, dat is het prachtigste dateen mens kan overkomen, want dan word je volledig,uiterst verantwoordelijk, niet alleen in je gewone relaties, maar ook in je relatiemet de natuur, de vernietiging van de natuur,het doden van dieren.
26:20	The other day, one saw on the television baby seals being killed and hearing their cries. And you are the Christian world, loving, kind, talking about peace and killing those poor things, and putting on their fur, or whatever you do with them. And this is the twentieth century and you're supposed to be civilised, intellectual. I leave it with you, all that.	Laatst was op de televisie te zienhoe jonge zeehondjes gedood werden en hun geschreeuw waste horen. En dit is christelijke wereld, liefdevol, vriendelijk,pratend over vrede en toch doden julliedeze arme schepsels, en trekken hun bont aan ofwat u dan ook doet met ze. En dit is de twintigste eeuw en u wordt verondersteldbeschaafd, intellectueel te zijn. Ik laat dit alles aan u over.
27:07	So when one realises actually what one is, and that realisation has to be observed, you cannot realise something which you have not carefully, closely examined. And to examine, as we were saying, there must be no distortion. And distortion will inevitably come into being when there is fragmentation, when one part of you, which is still a fragment, condones or condemns what you observe. When one part of you observes all the other fragments, and that part assumes the authority to correct the other fragments, that authority remains, or sustains the fragments. So there is contradiction between the one fragment that has assumed the authority of justification, condemnation, or explaining, rationalising. And as long as there is this fragmentation in us, and it does exist, not only at the conscious level but also deep down in the cave of our being, these fragments, fragmentation, which is not only the result of the culture in which we live, in the world of specialisations, but also in ourselves, deeply, we are fragmented human beings. And when one sees the reality that one is the world and the culture in which we live is the culture which we have created by our activity, by our action, by our thought, by our belief, by our nationalities and divisions of religion, when we see this then one has to learn how to observe. Because what we see is not static, it is not something that's fixed, a permanent, dead thing, it is a living thing. And we observe that living thing, which is you, with all the contradictions, confusion, guilt, misery, agony, suffering, it's all a living thing. And we observe that living thing with the eyes of the past. I don't know if you have not observed it yourself. Because we live in the past, we may talk about the eternal present or the now, because that's merely a speculative idea put forward by some clever intellectual person, but actually we live in the past, we are the past. That again is a fact. You are Christians, Hindus, you are the result of thousands of years of propaganda.	Dus als je beseftwat je werkelijk bent, en dat besefmoet waargenomen worden, je kunt niet iets beseffenwat niet zorgvuldig, van nabij is onderzocht. En om te kunnen onderzoeken moet er,zoals gezegd, geen vertekening zijn. En vertekening treedtonvermijdelijk op als er sprake isvan fragmentatie, als een deel van je,dat nog steeds een fragment is, goedpraat of veroordeeltwat je waarneemt. Als een deel van je alleandere fragmenten waarneemt, en dat deel eigent zich de autoriteittoe om de andere delen te corrigeren, dan houdt die autoriteitde fragmenten in stand. Dus is er tegenstrijdigheid tussen het ene fragment dat zichde autoriteit heeft toegeëigend om te rechtvaardigen,veroordelen, of te verklaren, rationaliseren. En zolang deze fragmentatiein ons werkzaam is en die is er, niet alleenop bewust niveau, maar ook diep inde uithoeken van ons wezen, deze fragmenten, fragmentatie, wat niet alleen het resultaat isvan de cultuur waarin we leven, de wereld vanspecialisaties, maar ook innerlijk,diepgaand, zijn we gefragmenteerdemensen. En als we de realiteit inziendat we de wereld zijn en dat de cultuur waarin we levende cultuur is die we hebben gecreëerd door onze activiteiten, ons handelen,ons denken, ons geloof, onze nationaliteiten enonze splitsingen van religies, als we dat zien, dan moeten we lerenhoe we moeten waarnemen. Want wat we zienis niet statisch, het is niet ietsdat gefixeerd is, een permanent, dood iets,het is een levend iets. En we nemen dat levende iets waar,wat jij bent, met alle tegenstrijdigheden,verwarring, schuld, misère, kwelling,lijden, het is allemaal iets levends. En we nemen dat levende ietswaar met ogen van het verleden. Ik weet niet of u dat zelfhebt waargenomen. Want we leven in het verleden, we praten dan wel overhet eeuwige heden of het nu, maar dat is meereen hypothetisch idee, naar voren gebracht dooreen of ander intellectueel persoon, maar eigenlijk leven we inhet verleden, we zijn het verleden. Dat is weer een feit. U bent christenen, hindoes, u bent het resultaat vanduizenden jaren propaganda.
31:25	Thank you, sir. That's a good idea.	Dank u, meneer. Dat is een goed idee.
31:50	As we were saying, we are the result of the propaganda, we are the result of what we have been told from childhood, to believe and not to believe. So we have to understand the past. The past, the present and the future is another fragmentation. And we project as the scientists are doing what the society is going to be in 2,000 years. Not 2,000 years, in 40 years, 50 years or 90 years, what it will be in the future. They have designed perfectly what the future is going to be, technologically. And you jolly well know the future is what you are now. And what you are now is the result of what you have been. And without understanding what you have been and bringing about a radical change in what you have been and what you are, time is not going to solve a thing.	Zoals we zeiden, zijn wehet resultaat van propaganda, we zijn het resultaat van wat onsis verteld vanaf onze kindertijd, dat we moeten geloven ofniet moeten geloven. Dus we moetenhet verleden begrijpen. Verleden, heden en toekomst zijnook vormen van fragmentatie. En we plannen, zoalsde wetenschappers doen, hoe de samenleving zal zijnover 2000 jaar. Niet 2000 jaar, over 40 jaar,50 jaar, 90 jaar, hoe die in de toekomst zal zijn. Zij hebben perfect ontworpenhoe de toekomst zal zijn, technologisch. En u weet donders goed datde toekomst is wat u nu bent. En wat u nu bent, is het resultaatvan wat u geweest bent. En zonder begrip vanwat u geweest bent en zonder radicale verandering van wat u geweest benten wat u bent, zal de tijd niks oplossen.
33:19	And that is one of our great deceptions, that time, which is another fragmentation, will somehow through some miraculous action bring about a most extraordinary human being.	En dat is een van onzegrootste misleidingen, dat tijd, die een andere fragmentatie is, op miraculeuze wijze een buitengewoon menszal voortbrengen.
33:42	Outwardly, you may have a longer life, you may have a better sewage system, a cleaner city, air not polluted. You can scientifically produce all these things, and time is necessary for that, but is time necessary at all to bring about this immense change, a total revolution in ourselves? And we have to go into this question, and we're going to, whether time, thought, fragmentation, is ever going to change the human mind, the mind that has been conditioned, the brain cells that hold the past, the memory, the experience, and the knowledge of a thousand years. One has to understand all this, and to understand it one must be really dedicated to it.	Uiterlijk mag je daneen langer leven hebben, u mag dan een betereriolering hebben, een schonere stad,onvervuilde lucht. U kunt al deze dingen opwetenschappelijke wijze produceren, en daar is tijd voor nodig, maar is er tijd nodig om deze immenseverandering tot stand te brengen, een volledige revolutiein onszelf? En we moeten onsin de vraag verdiepen, of tijd, denken,fragmentatie de menselijke geestooit zal veranderen, de geest diegeconditioneerd is, de hersencellen die het verledenvasthouden, het geheugen, de ervaring, en de kennis van duizend jaar. Je moet dit alles begrijpen, en om het te begrijpen moet jeje er echt op toeleggen.
35:23	It isn't a thing you understand of an afternoon when you have nothing better to do and come and sit here and hope to gather in your fist the whole winds of life. One has to give one's life, one's heart, one's whole being to understand this. Because it's your life, and if we don't understand that, any amount of your searching for nirvana, for ecstasy, for a righteous behaviour has no value whatsoever.	Het is niet iets watje in een middag begrijpt als je niks beterste doen hebt en hier komt zitten in de hoopeven aangereikt te krijgen wat het leven precies inhoudt. Je moet je leven geven, je hart, je hele zijnom dit te begrijpen. Want het is jouw leven, en als we dat niet begrijpen, dan zal wat voor moeite dan ookom het nirvana, extase te bereiken, of het juiste gedraggeen enkele waarde hebben.
36:18	So that is one of the first questions, which is, whether the mind which is the result of the past, which is the result of a thousand years of time, evolution, confronted with an immense crisis, not only the crisis in the outer world but also crisis in our life, in our relationships, in our way of living, whether that crisis can be answered truly. Not in fragmentation, little by little, but totally, completely, so that we can live without any kind of conflict, without any kind of battle in our life, from the moment we're born until we die, a constant struggle, pain, fear, anxiety and despair.	Dus dat is een vande eerste vragen, namelijk of de geest, die het resultaat isvan het verleden, die het resultaat is vanduizend jaar evolutie, bij de confrontatie meteen immense crisis, niet alleen de crisis in de wereldbuiten ons, maar ook in ons leven in onze relaties,in onze manier van leven, of hij accuraat op die crisiskan reageren. Niet gefragmenteerd,beetje bij beetje, maar volledig,compleet, zodat we zonder wat voorconflict ook kunnen leven, zonder wat voor gevechtdan ook in ons leven, vanaf dat we geboren wordentot we sterven, een voortdurend strijden,pijn, angst en wanhoop.
37:44	So we have to examine, if you will, our minds which is thought, the capacity of intelligence. The intellect, which everyone apparently worships with such ardour, the intellect is the instrument of examination. The intellect, which is the accumulation of knowledge, of experience, of a thousand years of searching a way out of this misery and confusion, that intellect we think will solve, or have the capacity to examine and go beyond. Which is, the intellect is knowledge, used rightly or wrongly. The intellect is the capacity to criticise, to observe, to examine, to rationalise, either sanely or unhealthily, logically or illogically, that intellect is the capacity to observe objectively. But that intellect is only a part of the whole, isn't it? We don't live by the intellect only, we live by our feelings, by our love or pleasures, pains. So when the intellect, as the epitome of thought, takes charge of our life, it brings about great contradiction in our life.	Dus we moeten onderzoeken,als u dat wilt, hoe onze geest werkt, oftewel denken, het vermogenvan intelligentie. Het intellect, dat iedereen blijkbaarzo vurig aanbidt, het intellect is instrumentvan onderzoek. Het intellect, oftewel de verzamelingkennis, ervaring, van duizend jaar zoeken naar een weg uitdeze ellende en verwarring, we denken dat dat intellecteen oplossing zal bieden, of de capaciteit heeft te onderzoekenen daaraan te ontstijgen. Wat wil zeggen dathet intellect kennis is, juist of verkeerd gebruikt. Het intellect is het vermogenom te bekritiseren, waar te nemen, te onderzoeken, rationaliseren,zowel zinnig als onzinnig, logisch of onlogisch, dat intellect is de capaciteitom objectief waar te nemen. Maar dat intellect is slechtsonderdeel van het geheel, nietwaar? We leven niet alleenmet ons intellect, we leven metonze gevoelens, met liefde, plezier, pijn. Dus als het intellectals toonbeeld van ons denken, ons leven in handen heeft, dan brengt het een grotetegenstrijdigheid voort in ons leven.
40:41	Our life is a total affair, that is, the psychosomatic responses, the responses of the heart, the mind, and the mind that is seeking something beyond itself, we are all that total human being, not just the intellect or the sentiment, or the denial of the intellect and only live in a kind of emotional sloppiness.	Ons leven is een totaleaangelegenheid, namelijk: de psychosomatischereacties, de reacties van het hart, de geest, en de geest die ietszoekt voorbij zichzelf. We zijn allendat totale menselijk wezen, niet alleen het intellectof sentiment, of de ontkenningvan het intellect terwijl we alleen maar leven ineen soort emotionele chaos.
41:29	So, one has to understand this contradiction in ourselves, which is the contradiction of time, yesterday, today and tomorrow, the past, the present and the future, time as a means of solving our thousand problems, and the knowledge which man has accumulated for a thousand years, upon which he depends, which is the past. Now, that is our past, knowledge is the past, there is no knowledge in the present. Are we communicating with each other?	Dus we moeten deze tegenstrijdigheidin onszelf begrijpen, die de tegenstrijdigheidvan de tijd is, gisteren, vandaag, morgen, het verleden, het hedenen de toekomst, tijd als een middel om duizendproblemen op te lossen, en de kennis die de mens heeftvergaard sinds duizend jaar, waarop hij zich verlaat,wat het verleden is. Welnu, dat is ons verleden,kennis is het verleden, er is geen kennisin het heden. Communiceren wemet elkaar?
42:39	A: Yes.	P: Ja.
42:41	K: I'm not going to ask this over and over again, whether we are communicating with each other, I just want to do it once and then forget it. If you don't communicate with the speaker, and the speaker is not communicating in the sense sharing together the problems that we are talking, its up to you. The speaker will convey it as clearly, as logically, as sanely as possible, and if you are wanting to share that, you share it. And if you don't share it, it's just as well you don't. Because this is not a propaganda, and that's the beauty of it. There is nothing for you to be convinced about or believe in, or take home a new set of ideas. Ideas are the children of barren women. Yes sir, you laugh, but you live with ideas. To you, ideas are the greatest important things in life, ideas being not only words put together but ideas which are thought put together as an idea, as a formula, as a concept. Which is, look what you are doing, you are living in the past, your whole mind, your knowledge, your brain cells, your image, everything is the past and you live in the future, an ideal, a concept, a belief in something. So see how time, which is the past, has divided the past, the present and the future. And you are going towards the future all the time, trying to forget the past. But your roots, your being, your whole process of thinking are rooted in the past. And without understanding those deep roots, which is yourself, you're trying to create a marvellous society in the future.	K: Ik ga dit niet steedsweer vragen, of we met elkaar communiceren, ik wil het slechts een keer doenen het dan vergeten. Als u niet met de sprekercommuniceert, en de spreker communiceertniet in de zin van samen de problemen delenwaarover we praten, het is aan u. De spreker zal het zo duidelijk,logisch mogelijk verwoorden, zo zinnig mogelijk en als dit u aanspreekt,dan spreekt u dit aan. En als u zich er niet in kunt vinden,dan niet. Want dit is geen propaganda en dat is de schoonheid ervan. Er is niets waar u van overtuigdmoet worden of waarin u moet geloven, of dat u als een nieuw stelideeën mee naar huis moet nemen. Ideeën zijn de kinderenvan onvruchtbare vrouwen. Ja meneer, u lacht, maar uleeft met ideeën. Voor u zijn ideeën de belangrijkstedingen in het leven, ideeën, die niet alleensamengevoegde woorden zijn, maar ideeën die gedachtenzijn, samengevoegd tot een idee, als een formule,een concept. Oftewel, kijk wat u doet,u leeft in het verleden, uw hele geest, uw kennis,uw hersencellen, uw beeld, alles is verleden en u leeftin de toekomst, een ideaal, een concept,een geloof in iets. Dus zie hoe de tijd,die verleden is, het verleden, hedenen de toekomst heeft verdeeld. En u gaat steedsrichting de toekomst, terwijl u probeerthet verleden te vergeten. Maar uw wortels,uw zijn, uw hele denkprocesis geworteld in het verleden. En zonder begrip van dezediepe wortels, die wijzelf zijn, probeert u een prachtige samenlevingin de toekomst te creëren.
45:50	You know, the other day they were talking about what will happen, the explosion of technology, how technology is going to create a new society. It is going to create a new society, obviously, but we human beings are what we have been for the last ten thousand years, and if we don't change we're going to be in more contradiction, deeper agonies, and our relationship with each other becomes appalling.	U weet, laatst sprakenze over wat er zal gebeuren: de explosieve groeivan de technologie, hoe de technologie een nieuwesamenleving zal creëren. Die zal een nieuwe samenlevingcreëren, zonneklaar, maar wij mensen zijnwat we zijn geweest gedurende de afgelopentienduizend jaar, en als we niet veranderen, zullen wenog meer tegenstrijdigheden kennen, diepere pijn, en onze relatie met elkaarwordt verschrikkelijk.
46:38	So, we are together going to look at this question, whether the mind, which has been conditioned through time, conditioned through experience, conditioned by the knowledge it has acquired through that experience, conditioned by religion to believe and not to believe, Catholic, Protestant, and the innumerable divisions in the Protestantism, the Hindu, the Muslim, all that nonsense that goes on in the world, a circus. We are conditioned by the past, by propaganda, we are the result of all that, is one aware of it?	We gaan dus samen naardeze vraag kijken, of de geest, die door de tijd heengeconditioneerd is geraakt, geconditioneerd door ervaring, geconditioneerd door de kennis diehij heeft verworven via die ervaring, geconditioneerd door de religiete geloven en niet te geloven, katholiek, protestant, en de ontelbare vertakkingenbinnen het protestantisme, de hindoe, de moslim, al die onzin die gaande is inde wereld, een poppenkast. We zijn geconditioneerd doorhet verleden, door propaganda, we zijn het resultaatvan al die dingen, bent u dat gewaar?
47:40	That's the first question: to be aware of our past, of our conditioning. The word awareness means something very simple, don't complicate it. Don't go to Burma or attend a monastery, spend the rest of your life studying what it means to be aware. Practice awareness, that's one of the jargons, a cliché that you have learned recently. Just to be aware, to be aware of the colour of that rose, to be aware of that man who brought the water, to be aware of your neighbour, of the colour, the proportions of the hall, to be aware of things happening around you, the squalor, the dirt, the poverty, the ugliness that man has created, the brutality of the things around you, to be aware, to be conscious.	Dat is de eerste vraag: gewaar zijn van ons verleden,van onze conditionering. Het woord gewaarzijn betekentiets heel eenvoudigs, maak het nietingewikkeld. Ga niet naar Birma,treed niet in een klooster, spendeer je leven niet aan bestuderenvan wat het betekent gewaar te zijn. Beoefen gewaarzijn, dat is een van de slogans, een cliché,waarmee u onlangs hebt kennisgemaakt. Gewoon gewaar zijn, gewaarvan de kleur van die roos, gewaar van die mandie water heeft gebracht, gewaar van je buren, van de kleur,de afmetingen van de zaal, gewaar van dingendie om je heen gebeuren, de ellende,de vuiligheid, de armoede, de lelijkheid die de mensheeft gecreëerd, de wreedheid van de dingenom je heen, gewaar zijn,je ervan bewust zijn.
49:11	Now begins the difficulty. You can be aware, that's fairly simple, to be aware of your environment as you walk down the street with the dirt, you know what is happening in New York City better than I do. To be aware. Now when you are aware, what takes place? Do please follow this, it's very simple, you can do it easily yourself. We are sharing this thing together, I am not your guru. You understand? I'm sharing, therefore we are walking the journey together. I am not leading you. Thank God you are not my followers, because you would destroy me and I would destroy you. There is no teacher, there is only you: the teacher and the disciple. So you become both the observer and the learner. So with one breath you put away all gurus, all following, all authority in the spiritual sense. Not the authority of the policeman, not the authority of law, because to change law, the law that exists, you must change yourself first. We want to change the outward laws, established by you, by your prejudice, by your greed, by your avarice, by your desire to seek security, and you want to change those laws without changing yourself. You want to have peace in the world, no wars, no more Vietnam, but you all have war in your heart and you're bound to create wars.	Nu begint de moeilijkheid. Je kunt gewaar zijn,dat is nogal eenvoudig, gewaar zijnvan je omgeving als je op straat looptmet de vuiligheid, u weet beter wat er gebeurtin New York City dan ik. Gewaar zijn. Welnu, wat gebeurt erals u gewaar bent? Luister hier alstublieft naar, het is heel eenvoudig,u kunt het gemakkelijk zelf doen. We delen dit samen, ik ben niet uw goeroe. Begrijpt u? Ik deel dit, daarom zijn wesamen op reis. Ik leid u niet. Godzijdank zijn julliegeen volgelingen van mij, want jullie zouden mij kapot makenen ik jullie. Er is geen leraar, u bent er alleen:de leraar en de leerling. Dus u wordt zowel de waarnemerals degene die leert. Dus in één ademtochtschuift u alle goeroes aan de kant, al het volgen, alle autoriteitin spirituele zin. Niet de autoriteitvan de politie, niet de autoriteitvan de wet, want om de wet te veranderen,de bestaande wet, moet je jezelf eerstveranderen. Wij willen de uiterlijkewetten veranderen, door u tot stand gekomen, door uw vooroordelen,door uw hebzucht, uw schraapzucht, door uw verlangennaar veiligheid, en u wilt deze wetten veranderenzonder uzelf te veranderen. U wilt vrede in de wereld, geen oorlogen,geen Vietnam meer, maar u heeft alleneen oorlog in uw hart en u bent bereidoorlogen te creëren.
51:55	So, to be aware, not only of outward things, of the cloud, of the beauty of a tree and the swift flight of a bird, and the light on the water, to be aware of that is fairly easy because it doesn't touch you at all because it's something outside, far away. But to be aware of oneself, then begins our difficulty. When you are aware of yourself as you are, you say, I don't like that, that's ugly, that's beautiful, this I'll keep, that I won't keep, you're choosing, you're rationalising, you're condemning or justifying, comparing. In that state of comparison, justification, condemnation, your attention is distracted, you're not aware, you are aware of the image which you have brought over from the past, and through that image you're looking at the present, and therefore distorting. Is that clear? I'm sorry, I can't ask if you're clear, its up to you.	Dus om gewaar te zijn,niet alleen van de dingen buiten ons, van de wolk, van de schoonheidvan een boom en de snelle vluchtvan een vogel, en het licht op het water, daar gewaar van te zijn is nogaleenvoudig, want het raakt je niet, omdat het iets buiten is,ver weg. Maar om je gewaar te zijn van jezelf,daar begint het moeilijk te worden. Als je gewaar bent van jezelfzoals je bent, dan zeg je: ik vind dat niet leuk,dat is lelijk, dat is mooi, dit hou ik, dat hou ik niet, je kiest,je rationaliseert, je keurt af of rechtvaardigt,vergelijkt. In die staat van vergelijken,rechtvaardigen, afkeuren, is je aandacht afgeleid,ben je niet meer gewaar, je bent het beeldgewaar dat je hebt overgebrachtvanuit het verleden, en via dat beeld kijk jenaar het heden, en daardoor is er een vertekening.Is dat duidelijk? Sorry, ik kan niet vragen of hetu duidelijk is, het hangt van u af.
53:30	I'll repeat it once more in a different way. When you observe a tree or a bird or the light on a cloud, if you have really observed it, immediately you have words for it, you name it: that's a beautiful cloud. You want to write a poem about it, if you are inclined that way, you want to tell somebody. The verbalisation is a distraction because then you are not looking. The verbalisation is the image of the cloud which you have seen yesterday, and that image projects between you and the actual cloud. Therefore you're looking at that cloud through the screen of words, through the screen of knowledge, through the screen of yesterday's memories. So you are not actually totally aware of that thing. So in the same way, to observe what is going on inwardly, to be aware without any movement of choice. There comes our difficulty because when you observe through the image of the past, you're bringing about a division in your observation as the observer and the thing observed. I hope you are doing this as we are talking. That is, to share. Don't go home and think about it, then you are not doing it. You are doing it actually as you are listening. And that is to share, and that's the beauty of sharing, not take something home in your pocket and then talk about it. That is, to be aware, aware of what is actually going on within yourself, not according to anybody but to observe in this choiceless awareness what actually is. Which means the mind doesn't condemn, doesn't name it, merely observes. That is, I am aware that I'm violent, in all its various forms, sexually, in my speech, in my gesture, in my attitude towards life, violent, separative. And violence also, which is the result of my fear, I am aware of my violence. Now, when I am aware of it I say to myself, I am violent, or I'm jealous or I'm greedy. When you name it or look at it through the word, the word is the past. And so when you look at it through the eyes of the past, you are strengthening what you call violence, because you are relating what is actually taking place to the past, and the past is more or less the firm thing that we have. So, when we name violence, anger, we are strengthening the knowledge which we have acquired about anger. Therefore we are not looking at it anew, afresh, so you are looking at it with the eyes which have been distorted by the past. Shall I go on?	Ik herhaal het nog een keerop een andere manier. Als je een boom of vogel waarneemtof het licht op een wolk, als je het echthebt waargenomen, heb je er onmiddellijkwoorden voor, je benoemt het:dat is een prachtige wolk. Je wilt er een gedicht over schrijven,als je daartoe geneigd bent, je wilt het aan iemandvertellen. De verbalisatie is een afleiding, want dan kijk je niet. De verbalisatie ishet beeld van de wolk die je gisteren hebt gezien, en dat beeld wordt geprojecteerdtussen u en de feitelijke wolk in. Daardoor kijkt u naar die wolkdoor het scherm van woorden, door het scherm van kennis, door het scherm vande herinneringen aan gisteren. Dus je bent eigenlijk nietdie wolk gewaar. Dus op dezelfde manier geldt: waarnemen wat zich innerlijk afspeelt, is gewaar zijn zonderde dynamiek van de keuze. Daar komt onze moeilijkheid, want als je waarneemt viahet beeld van het verleden, dan veroorzaak je verdeeldheidin je waarneming in de vorm van de waarnemer enhetgeen je waarneemt. Ik hoop dat u dit doetterwijl we praten. Oftewel: delen. Ga niet naar huis om het daarte overdenken, dan doet u het niet. U doet het feitelijkals u luistert. En dat is delen, dat isde schoonheid van delen, niet iets in je zak mee naarhuis nemen en er dan over praten. Oftewel, om gewaar te zijn, gewaar van wat er feitelijkgaande is in jezelf, niet volgens iemand, maar waarnemenin dit keuzeloos gewaarzijn wat er feitelijk is. Wat betekent dat de geestniet afkeurt, er geen naam aan geeft, maar slechts waarneemt. Oftewel: ik ben gewaardat ik gewelddadig ben, in allerlei vormen:seksueel, in mijn manier van praten,in mijn gebaren, in mijn houding ten opzichtevan het leven, gewelddadig,verdeeldheid zaaiend. En ook het geweld dathet resultaat is van mijn angst, ik ben mij gewaarvan mijn gewelddadigheid. Welnu, als ik daarvangewaar ben, dan zeg ik tegen mezelf:ik ben gewelddadig, of ik ben jaloersof ik ben hebberig. Als je er een naam aan geeftof ernaar kijkt via het woord, dan is dat woordhet verleden. En als je er dus naar kijktdoor de ogen van het verleden versterk je dat wat jegewelddadigheid noemt, want je relateert dat wat werkelijkgaande is aan het verleden, en het verleden is min of meerhet solide ding dat we hebben. Dus als we geweld, boosheideen naam geven, dan versterken we de kennis die wehebben vergaard over boosheid. Zodoende kijken we er nietopnieuw, fris naar, maar je kijkt ernaarmet de blik die vervormd isdoor het verleden. Zal ik doorgaan?
59:23	A: Yes.	P: Ja.
59:30	K: So the past, as knowledge, is constantly interfering with the present. You have insulted me or praised me, that leaves a mark on the mind. That's the knowledge. And when I meet you, either you are my friend or you're my enemy, judged by the previous incidents happening. So I am always meeting life, this extraordinary movement of life, with the knowledge which is the past. Knowledge is the past. And yet knowledge is necessary. Otherwise you can't go home from here, otherwise you won't be able to recognise, if you want to, your husband or your wife. You won't be able to talk, read, you won't be able to work, technologically or otherwise. So you must have tremendous knowledge, and yet you see the danger, how this very knowledge divides as the observer and the observed. I'm sorry to constantly be changing words, I must, I can't go on repeating the old stuff. That is, we look at a tree, and in looking at that tree, there is the image, the botanical knowledge of that tree, and the like and the dislike of that tree, or the profit if you're a lumberman, there is the image of that tree. So the image is the dividing factor between you and the tree, which means there is a distance between you and the tree, spatial distance as well as time distance. Now, when there is no image, then you look at the tree in a totally different manner, then you are not identifying yourself with the tree, because you can't become a tree, that would be too absurd, but the spatial difference, the distance between you and the tree disappears and you see the tree as you have never seen the tree in your life before, the beauty of the leaf, the curve of the branch, the lightness, the shape, it becomes extraordinarily vital.	K: Dus het verleden,als kennis bemoeit zich voortdurendmet het heden. U heeft mij beledigdof mij geprezen, dat laat een indrukachter op de geest. Dat is de kennis. En als ik u ontmoet, dan bentu ofwel mijn vriend ofwel mijn vijand, afhankelijk van de dingendie gebeurd zijn. Dus ik treed het levenaltijd tegemoet, deze buitengewone dynamiekvan het leven, met de kennisdie het verleden is. Kennis is het verleden. En toch is er kennis nodig. Anders kom je niet thuisvanaf hier, anders ben je niet in staattot herkenning van, mocht je dat willen,je man of vrouw. Ben je niet in staat te praten,lezen, niet in staat te werken, technologischof anderszins. Dus je moet overenorm veel kennis beschikken, en toch het gevaar ervan zien dat diezelfde kennisvoor verdeeldheid zorgt, zoals tussen de waarnemeren het waargenomene. Sorry dat ik steedswoorden verander, ik moet dat doen, ik kan nietsteeds de oude handel herhalen. Dat wil zeggen: we kijken naar een boom en bij het kijken naar die boomis er het beeld, de botanische kennisvan die boom, en die boommooi vinden of niet, of het profijt als jeeen houthakker bent, er is dan het beeldvan die boom. Dus het beeld is de verdelendefactor tussen jou en de boom, wat betekent dat er een afstandis tussen jou en de boom, zowel ruimtelijke afstandals afstand in tijd. Welnu, als er geen beeld is, dan kijk je op een heel anderemanier naar de boom, dan identificeer je jezelfniet met de boom, want je kunt geen boom worden,dat zou te absurd zijn, maar het ruimtelijk verschil, de afstand tussen jouen de boom verdwijnt en je ziet de boom zoals je nognooit eerder in je leven naar de boom hebt gekeken, de schoonheid van het blad,de ronding van de tak de lichtheid, de vorm,die worden buitengewoon vitaal.
1:03:18	Now, when you look at yourself, not only in the mirror when you comb your hair, but also when you look at yourself, you look at yourself with the knowledge which you have acquired about yourself. The image you have about yourself, I must be, I must not be, I should be, I should not be, I will be something different in the future, the whole movement of becoming is the outcome of knowledge. Out of that knowledge you have the image about yourself. And so when you look at yourself you are looking through the eyes of the image which is the past and therefore you are not actually looking. Now, to be aware without choice is to observe without the observer, which is the past, the image maker. Bene? Shall I go on?	Welnu, als je naar jezelf kijkt, niet alleen in de spiegelals je je haar kamt, maar ook als je naar jezelf kijkt,dan kijk je naar jezelf met de kennis die je hebtverzameld over jezelf. Het beeld dat je van jezelf hebt, ik moet dit zijn,ik moet dat niet zijn, ik zou zus,ik zou zo, ik zal iets anders zijnin de toekomst, de hele dynamiekvan het worden is voortvloeiselvan kennis. Uit die kennis komthet beeld van jezelf voort. En als je dus naar jezelf kijkt, kijk je door de ogen vanhet beeld dat het verleden is en daardoor kijkje niet echt. Welnu, gewaarzijn zonder keuzeis waarnemen zonder waarnemer, die het verleden is, de beeldmaker. Bene? Zal ik doorgaan?
1:04:51	A: Yes.	P: Ja.
1:04:53	K: Please listen to this, because if you know how to listen you have done everything, you don't have to do a thing, you don't have to make an effort to listen, you don't have to make an effort to change. We'll go into that if we have time later, the necessity of change and whether it is possible and how it is to be done.	K: Luister hieralstublieft naar, want als je weet hoe te luisteren,dan heb je alles gedaan, je hoeft niets te doen, je hoeft geen moeite te doenom te luisteren, je hoeft geen moeite te doenom te veranderen. We gaan daar verder op inals we later nog tijd hebben, de noodzaak van veranderingen of het mogelijk is en hoe die tot standkan worden gebracht.
1:05:31	But to listen. I don't think we ever listen because when we do listen we are thinking about something else. Or we say, I don't like what he's saying, or compare what he is saying to something else. Have you ever listened to your wife or your husband? Don't laugh, please, its a waste of time, don't do it. And its a waste of time to clap, waste of your energy, please don't do it. Clap if you must when I'm not here, much better. Have you ever listened, really listened? Which means the past is absent. That is, the past of the wife who has nagged, bullied, or the husband who has dominated, seeking power, etc., which we don't have to go into, this terrible thing called marriage in which all this thing goes on. And to listen without the past. Then you establish a relationship which is totally different. Then your relationship is not between two images, the image of the wife you have or the image which she has about you. The relationship is now between the two images and therefore it's no relationship at all. I don't know if you have gone into the question of relationship, because look what is happening in the world, you go to the office, with all the problems of the office, with your ambition, the insults that you bear from the boss, the fear, you are separated for I don't know how many hours from the wife or the girl, and the woman and the girl have their own problems, their own miseries, their own confusion, their own ambitions, their pettiness, their shoddiness and all the rest of it. And you come home and you go to bed with her and that's your relationship. You are isolated and she is isolated, and you hope to find some kind of relationship in sex, which you call unity - love my family.	Maar luisteren. Ik denk dat we nooit luisteren, want als we luisterendenken we aan iets anders. Of we zeggen: ik vind het niet leukwat hij zegt, of we vergelijken wat hij zegtmet iets anders. Heb je ooit geluisterd naarje vrouw of man? Lach niet, alstublieft,het is tijdverspilling, doe dat niet. En het is tijdverspilling om teklappen, verspilling van uw energie, doe dat alstublieft niet. Als u beslist wilt klappen, doe dat als ik er niet ben, veel beter. Heeft u ooit geluisterd, echt geluisterd? Wat betekent dathet verleden afwezig is. Oftewel, het verleden van de vrouwdie heeft gezeurd, gesard, of de man die heeft gedomineerd,die macht heeft gezocht, et cetera, waar we nietverder op in hoeven te gaan, dat vreselijke verschijnsel, huwelijk,waarin al die dingen spelen. En luisteren zonderhet verleden. Dan breng je een relatie tot standdie volkomen anders is. Dan is je relatie er niet eentussen twee beelden, het beeld dat jij van je vrouw hebtof het beeld dat zij van jou heeft. De relatie is er nu eentussen twee beelden en zodoende is hethelemaal geen relatie. Ik weet niet of u zich heeft verdieptin de kwestie van relatie, want kijk wat er gebeurtin de wereld, je gaat naar kantoor, met alle problemenvan het kantoor, met je ambitie, de beledigingen die je verdraagtvan je baas, de angst, je bent gescheiden gedurendeik weet niet hoeveel uur van je vrouw of vriendin, en de vrouw en vriendinhebben hun eigen problemen, hun eigen ellende,hun eigen verwarring, hun eigen ambities,hun kleinzieligheid, hun slordigheid en noemhet allemaal maar op. En je komt thuis en je gaat met haar naar beden dat is je relatie. Je bent geïsoleerden zij is geïsoleerd, en je hoopt een soort contactte vinden in seks, wat je eenheid noemt -liefde voor mijn familie.
1:09:00	Now all that has to be understood because to bring about a different society means a different relationship between human beings, between you and your wife and your neighbour. And if your relationship is based on the past, of your memories, of the insults, of the nagging, the past, the images you have about another, ugly or beautiful, or insane, irrational, distorted, then you have no relationship at all. And to be aware of all this, not just occasionally, but to be aware, so as not to form an image. I'll show you in a minute, I'll go into it. Having formed the image, how to be free of it, and not to form image. You understand my question? Andiamo.	Welnu, dat allesmoet begrepen worden, want een andere samenlevingvoortbrengen betekent een andere relatietussen mensen, tussen u en uw vrouwen uw buren. En als uw relatie gebaseerd isop het verleden, op uw herinneringen,op de beledigingen, het gezeur, het verleden, de beeldendie u van een ander heeft gevormd, lelijk of mooi of gestoord,irrationeel, verwrongen, dan heeft u helemaalgeen relatie. En om hiervan gewaarte zijn, niet alleen af en toe, maar er gewaar van zijn, zodat je geen beeld vormt. Ik laat het u zo zien.Ik ga er verder op in. En heb je een beeld gevormd, hoe daarvrij van zijn en geen beeld vormen. Begrijpt u mijn vraag? Andiamo.
1:10:33	Take a simple fact: you flatter me. That flattery is pleasing and that leaves a mark on the mind, on the brain cells, and an immediate image is formed that you are my friend, I like you, because you flattered me or scratched my back. And you insult me: that also has left a mark. And that has left an image and you are not my friend. This is the fact, isn't it, this actually takes place every minute of the day, I like you, I don't like you, you're beautiful, you're not, you're intelligent, this constant image forming. Now, when I am flattered, at that instant to be totally aware, neither accepting nor rejecting, just to watch it, watch what is happening to my reactions. When you so completely attentively watch, then there is no distortion, then there is no image forming. You do it now as I'm telling you, you will find out. It's very simple phenomenon, don't complicate it. To be attentive, to be aware at the moment of insult or flattery. At that moment there is no choice, therefore there is no image forming. Then you meet afresh each time a person. That is real innocence. That word innocence means a mind that is incapable of being hurt. Because most people have been hurt from childhood, by the mother or father, by the school, by the teacher, being hurt, hurt, hurt. And these hurts are various forms of knowledge. And we carry them until we die, carry them as memories, which is the past. And time isn't going to resolve them, time will only strengthen them, but whereas if you are aware of this whole movement of the past as image and knowledge, then your mind doesn't record any of the insults, any of the hurts. Therefore your relationship with another undergoes a radical revolution. Because we are related with each other, whether that person lives in Vietnam or in India or in Europe or here or in China, we are related to each other because we are human beings. And if we isolate ourselves with our images of hurts, pain, pleasures, fears, and the terrible competitive ambitious drive, which is so encouraged in this unfortunate country, then relationship becomes a torture, then your relationship is not the actual living beautiful moment but the past. So, one has to be aware of this total movement of the past, not only at the conscious level but also at the deeper levels.	Neem een simpel feit: u geeft me een compliment. Die vleierij is prettig en die laat een indruk achterop de geest, op de hersencellen en er wordt onmiddellijkeen beeld gevormd, dat u mijn vriend bent,ik vind u aardig, want u hebt mij gecomplimenteerdof me een dienst bewezen. En je beledigt me:dat laat ook een indruk achter. En dat heeft de indruk achtergelatendat u niet mijn vriend bent. Dit is de waarheid,nietwaar? Dat dit feitelijk elke minuutvan de dag gaande is, ik vind jou leuk, ik vind jou niet leuk,jij bent mooi, jij niet, jij bent intelligent, dit is constantebeeldvorming. Welnu, als ik mijgevleid voel, op dat moment vollediggewaar zijn, zowel niet accepterenals niet afkeuren, maar gewoon kijken, kijkennaar wat mijn reacties zijn. Als je zo volledigaandachtig kijkt, dan is er geen vertekening,dan is er geen beeldvorming. U kunt dat nu doen zoals ik u vertel,u zult het ontdekken. Het is een heel eenvoudigfenomeen, maak het niet ingewikkeld. Aandachtig zijn,gewaarzijn op het moment vanbeledigen of vleien. Op dat momentis er geen keuze, zodoende is ergeen beeldvorming. Dan ontmoet je iemandelke keer onbevangen. Dat is echte onschuld. Dat woord onschuld betekent een geestdie niet gekwetst kan worden. Want de meeste mensen zijn gekwetstvan hun kindertijd af aan, door de moeder of vader,door de school, door de leraar, gekwetst,gekwetst, gekwetst. En deze gekwetstheden zijnverschillende vormen van kennis En we dragen ze bij onstot we sterven, dragen ze bij ons als herinneringen,die het verleden zijn. En de tijd zalze niet oplossen, de tijd zal zealleen maar sterker maken, maar als je je bewustbent van deze hele dynamiek van het verleden als beelden kennis, dan slaat je geest geen vandeze beledigingen op, geen van degekwetstheden. Daardoor ondergaatje relatie met een ander een radicale revolutie. Want we zijnverbonden met elkaar, of die persoon nuleeft in Vietnam of in India of in Europaof hier of in China, we zijn verbonden met elkaar,want we zijn mensen. En als we onszelf isolerenmet onze beelden van gekwetstheden, pijn,plezier, angsten, en de vreselijke competitieve,ambitieuze gedrevenheid, die zo wordt aangemoedigdin dit onfortuinlijke land, dan verworden relatiestot een kwelling, dan is je relatie niet het feitelijklevende mooie moment, maar het verleden. Dus je moet gewaar zijn van dezevolledige dynamiek van het verleden, niet alleen op bewust niveau,maar ook op dieper niveau.
1:16:01	May I ask what time it is?	Mag ik weten hoe laat het is?
1:16:04	Q: Ten minutes.	P: Tien minuten.
1:16:09	K: This is a very complicated problem, because we're living in the past, with the knowledge that we have acquired through centuries. And that very knowledge is destroying us, because that knowledge separates, divides, that knowledge divides the Muslim and the Hindu, the Christian and the rest of it, the Catholic and the Protestant, the division of nationalities, it's all based on the past. And to understand this enormous problem of the past, one has not only, as we have casually and rather briefly examined the knowledge on the surface, but also there is the deep, if one may use the word which is so common, unconscious, the knowledge that has been held down deeply within us, one also has to understand all that. Because one is aware knowledge is essential, absolutely essential, otherwise you can't do anything, but also one is aware that knowledge becomes a factor of distortion in relationship. And relationship is the most important thing in life, otherwise we can't live peacefully, otherwise we will not be able to know what love is. So, to be related, not between two images which are the past, but to be actually related means to have no centre in which the image forming exists.	K: Dit is een heelgecompliceerd probleem, want we levenin het verleden, met de kennis die we hebbenverzameld door de eeuwen heen. En diezelfde kennisvernietigt ons, want die kennis scheidt,verdeelt, die kennis verdeelt de moslimen de hindoe, de christen en de rest, de katholiek ende protestant, de verdeeldheidtussen nationaliteiten, het is allemaal gebaseerdop het verleden. En om dit te begrijpen, dit enormeprobleem van het verleden, moet je niet alleen, zoals we terloopsen nogal summier de kennis aan de oppervlakte hebbenonderzocht, maar er is ook het diepe, als ik het woord mag gebruiken datzo wijdverbreid is, onderbewuste, de kennis die diep in onswordt vastgehouden, je moet dat allesook begrijpen. Want je bent je ervan bewustdat kennis essentieel is, absoluut essentieel, anderskun je niets doen, maar je bent je er ookvan bewust dat kennis een factor van vertekening wordtin relaties. En relaties zijn het belangrijkstin het leven, anders kunnen weniet vredig leven, anders zullen we niet in staat zijnte weten wat liefde is. Dus om contact te hebben, niet tussen twee beelden,die uit het verleden komen, maar echt contact met elkaarhebben betekent geen centrum hebben, waarin de beeldvormingbestaat.
1:18:52	Now I'm afraid it's too late to go into the question of how to observe the unconscious, how to expose the whole content of the unconscious, not analytically but expose it. One has to go into it very, very carefully. Perhaps we'll do it tomorrow afternoon but not now. So, we have a few minutes left, so if you would like to ask questions.	Welnu, ik ben bang dat het te laatis om ons te verdiepen in de vraag hoe we het onderbewustekunnen waarnemen, hoe we de gehele inhoud vanhet onderbewuste kunnen blootleggen, niet in analytische zin,maar blootleggen. Je moet je er heel, heelzorgvuldig in verdiepen. Misschien doen wedat morgenmiddag, maar niet nu. Dus we hebben nogeen paar minuten over, dus als u vragen zouwillen stellen.
1:19:30	Do you want to ask questions?	Wilt u vragen stellen?
1:19:34	Q: Yes.	P: Ja.
1:19:36	K: Now just a minute, before you ask me questions, I would like to say something about asking questions. First of all, why do you ask questions? Not that you must not ask questions, you must, every kind of question, doubt everything. But scepticism must be held on a leash, when to let it go, when to hold it back. And to ask a question, are you expecting the speaker to answer the question or are you asking the question yourselves so that together we answer it? Because the very moment you put the question, the answer is in the question. And if we know how to look at that question, the answer is there. So we have to bear in mind when you ask questions that you must not only ask the right question, which doesn't mean the speaker is preventing you from asking questions, also in asking the right question, there is depth behind that question, because the right question has immense depth. And the shallow question is the wrong question, because it is very superficial. So one has to be aware when you ask a question. And in asking questions you are exposing yourself to yourself. If that is understood, please fire away.	K: Een momentje voor ume vragen stelt, ik wil graag iets zeggenover vragen stellen. Allereerst, waaromstelt u vragen? Niet dat u geen vragen zou moetenstellen, dat moet, elke soort vraag,betwijfel alles. Maar scepticismemoet u beteugelen, en weten wanneer u het uitof wanneer u zich inhoudt. En als u een vraag stelt, verwacht u dan dat de sprekerde vraag beantwoordt of stelt u de vraagaan uzelf zodat we diesamen kunnen beantwoorden? Want op hetzelfde momentdat u de vraag stelt, schuilt het antwoordin de vraag. En als we weten hoe we naar die vraagkunnen kijken, is het antwoord daar. Dus we moeten in ons achterhoofdhouden dat wanneer je vragen stelt, je niet alleen om het juisteantwoord moet vragen, wat niet betekent dat de sprekerje ervan wil weerhouden vragen te stellen, ook in het stellenvan de juiste vraag is diepgangachter die vraag, want de juiste vraagheeft een immense diepgang. En de vraag zonder diepgangis de verkeerde vraag, want die is heel oppervlakkig. Dus je moet alertzijn als je een vraag stelt. En terwijl je vragen stelt, geef jejezelf bloot aan jezelf. Als dat duidelijk is, vuur danuw vragen af, alstublieft.
1:21:40	Q: Excuse me, sir. Should a man who does not truly love himself try to help others love themselves, or should anyone try to help anyone?	V: Pardon, meneer. Zou iemand die niet echtvan zichzelf houdt moeten proberen anderente helpen van zichzelf te houden, of zou iedereen moeten probereneen ander te helpen?
1:21:54	K: Should anyone help another. I wonder what you mean by helping another. The doctor helps you, if he's a good doctor, a good dietician, the signpost says, tells you how to go to a certain place, they're all help, aren't they? But when you assume that you can help another, you've already taken a position, and therefore that position becomes authoritative and therefore you destroy all sense of humility. Helping is like the scent of a flower on the wayside, it is there, the perfume, the colour, the beauty, the quiet sense of its flowering, it is there, and if you want to smell it, smell it, if you don't, don't. And that is help. If you have something to give, give without knowing that you are giving. Right?	K: Zou iedereen elkaarmoeten helpen. Ik vraag mij af wat u bedoeltmet iemand helpen. De dokter helpt u, als hij een goede dokter is, een goede diëtist, de wegwijzer laat je weten hoe jenaar een bepaalde plaats moet gaan, zij helpen allemaal,nietwaar? Maar als je aanneemt datje een ander kunt helpen, heb je al een bepaaldepositie ingenomen, en daardoor wordtdie positie gezaghebbend en daardoor vernietigje alle gevoel van bescheidenheid. Helpen is alsde geur van een bloem aan de kant van de weg,die is daar, het parfum, de kleur,de schoonheid, zijn stille bloei, die is daar, en als je eraanwilt ruiken, ruik dan, en zo niet, dan niet. En dat is helpen. Als je iets te geven hebt, geef zonder te wetendat je geeft. Nietwaar?
1:23:35	Q: Jiddu, we would like to ask you that, of course, you certainly consider yourself to be a very great man but what is your opinion of Buddha?	V: Jiddu, we zouden uwillen vragen, natuurlijk, u beschouwt zichzelf zekerals een heel groot man, maar wat is uw meningover Boeddha?
1:23:50	K: You consider yourself a great man, of course, how do you consider the Buddha. The Buddha, who was a religious teacher in the 5th century B.C. in India. First, I don't consider myself at all, neither great or small, and I really mean it. And that is an irrelevant question. When you say what do you think about the Buddha, I don't think about the Buddha, because thought doesn't enter into the field of understanding. Thought doesn't exist where love is. When there is love and when there is that state of mind when there is no operation of thought, there is no comparison.	K: U beschouwt zichzelfals een groot man, natuurlijk, wat vindt u van de Boeddha. De Boeddha, die een religieus leraar wasin de 5e eeuw v.Chr. in India. Allereerst, ik beschouwmezelf helemaal niet als iemand die groot is of klein, en dat meen ik echt. En dit is een irrelevante vraag. Als je zegt: wat denk jeover de Boeddha, ik denk niet naover de Boeddha, want het denken betreedthet veld van het begrijpen niet. Het denken bestaat nietdaar waar liefde is. Als er liefde is en diegeestesgesteldheid waarin het denkenniet opereert, is er geen vergelijken.
1:25:19	Q: Could we talk about distractions?	V: Zouden we kunnenpraten over afleiding?
1:25:24	K: Could we talk about distraction.	K: Zouden we kunnen pratenover afleiding.
1:25:27	Q: Say that you're listening to someone and there's a sound, and the two sounds conflict. Now, you say there should be no choice, yet doesn't the mind, go toward...	V: Stel dat je naar iemandluistert en er is een geluid, en de twee geluidenconflicteren. Welnu, u zegt dat er geen sprakevan keuze zou moeten zijn, maar gaat de geest niettoch richting...
1:25:47	K: Yes, I've understood your question. Distraction. Why do you call it distraction? You want to hear what he's saying, you listen for two minutes or a minute or a second, and your mind wanders off. Why do you call it a distraction? Why do you compare, say this I want to listen and that I don't want to listen? Now, by saying that it is a distraction you're already in a conflict, aren't you? Because I want to listen to you, what you're talking about, I give my attention for a few minutes to you. And my mind cannot sustain that attention and it goes off. I won't call it distraction. I say, all right, it's gone off, I want to find out why it is being pulled away in that direction. I'm interested not in a fixed attention but attention, whether the attention of listening to you or the attention that makes me wander away. I attend to what is called distraction, which is not a distraction. If there is attention there is no distraction. You've got it? It is only the mind that is not attending completely, such a mind wanders off. And then you say, after having been distracted, then you say, how am I to get back to attention? So there is a battle. So, be attentive to what is being said and to when the mind wanders off. The factor is be attentive, and then you don't have conflict. The greatest crime one can commit is to have conflict within oneself, because that conflict expresses itself in the world outside you, as hate, envy, bore, aggression, brutality, killing. And to find out a way of life in which there is no conflict whatsoever is to live a totally different kind of life. We'll go into that perhaps tomorrow.	K: Ja, ik heb uw vraagbegrepen. Afleiding. Waarom noemt u hetafleiding? U wilt horenwat hij zegt, u luistert twee minutenof een minuut of een seconde, en dan dwaaltuw geest af. Waarom noemt uhet afleiding? Waarom vergelijkt u, zegt u dat u hiernaar wilt luisterenen daarnaar niet? Welnu, door te zeggendat het een afleiding is, verkeert u al in een conflict,nietwaar? Want ik wil luisteren naar jou,naar wat je vertelt, ik schenk mijn aandachteen paar minuten aan je. En mijn geest kan de aandacht erniet bijhouden en dwaalt af. Ik zou het geen afleiding noemen.Goed, mijn aandacht is afgedwaald, ik wil ontdekken waarom zijdie kant is opgegaan. Ik ben niet geïnteresseerd ingefixeerde aandacht, maar in aandacht, of de aandacht vanhet luisteren naar u of de aandacht dieme doet afdwalen. Ik heb aandacht voorwat afleiding wordt genoemd, die geen afleiding is. Als er aandacht is,is er geen afleiding. Begrijpt u het? Alleen de geest die nietvolledig aandachtig is, zo'n geest dwaalt af. En dan zeg je,nadat je afgedwaald was, dan zeg je: hoe kan ikweer aandachtig zijn? Dus er is een gevecht. Dus heb aandachtvoor wat er gezegd wordt en voor als de geestafdwaalt. De factor is:wees aandachtig, en dan heb je geen conflict. De grootste misdaad die iemand kanbegaan is ruzie hebben met zichzelf, want dat conflict uit zichin de wereld om je heen, als haat, afgunst, verveling,agressie, wreedheid, doden. En een manier van levenontdekken waarin geen enkelconflict heerst, is een volledig anderleven leiden. We zullen ons daar misschienmorgen in verdiepen.
1:29:04	Q: Sir, I find myself very frightened all the time, like I try to face myself and I try to face what you're saying, try to live more fully, but I find that the past always interferes with me and I'm too frightened to look at myself and my life.	V: Meneer, ik ben steedsheel erg bang, ik probeer mezelf onderogen te zien en wat u zegt: probeer meer ten vollete leven, maar ik merk dat het verledenaltijd tussenbeide komt bij mij en ik ben te bang om naar mezelfen mijn leven te kijken.
1:29:25	K: I'm afraid I haven't understood the question. Has somebody understood it? Thought interferes, is that it?	K: Ik ben bang dat ik de vraagniet heb begrepen. Heeft iemand de vraagbegrepen? Het denken komt tussenbeide,is dat het?
1:29:34	Q: Fear makes thought.	V: De angst maakt gedachten.
1:29:36	K: Fear, thought and fear interferes. You know, these two things, like thought and fear, one has to go very, very deeply into it. We will tomorrow, shall we? Because it isn't a thing that you can just say well, get rid of thought or get rid of fear, that would be too stupid, but one has to understand this whole question of fear. One has to go into this, what is thought, why thought has become so extraordinarily important in life. And what is the place of thought. And that cannot be discussed or talked over in a few minutes now. May we then talk about it tomorrow? Is that all right? I think we'd better stop, don't you? Because I believe you wanted the hall by half-past seven.	K: Angst, denken enangst komt tussenbeide. Weet u, deze twee dingen,zoals denken en angst, men moet zich daarheel grondig in verdiepen. Dat zullen we morgen doen,goed? Want het is niet ietsdat je gewoon kan zeggen: ach, weg met het denkenof weg met angst, dat zou te stom zijn, maar je moet deze helekwestie van angst begrijpen. Je moet je erin verdiepen, wat is denken,waarom is denken zo buitengewoon belangrijkgeworden in het leven? En welke plaatsheeft het denken? En dat kan niet in een paar minutenbediscussieerd of besproken worden. Kunnen we daar morgenover praten? Is dat goed? Ik denk dat we beterkunnen stoppen, nietwaar? Want ik geloof dat u de ruimtenodig had om half acht.