Krishnamurti Subtitles home


OJ77D1 - Hoe transformeer je jezelf?
Eerste openbare discussie
Ojai, VS
5 april 1977



0:27 Elke dinsdag en donderdag, de komende twee weken, gaan wij een dialoog voeren. Het woord 'dialoog' - ik heb het opgezocht - betekent: onze gedachten in woorden omzetten. En een dialoog met vrienden, en ik hoop dat dit het geval is, houdt in dat er geen onenigheid is, geen stellingname, dat twee vrienden samen praten over hun problemen, vriendschappelijk, open en ontspannen, omdat ze vrienden zijn. Dus misschien kunnen we deze dialogen ook zo benaderen. Dat jullie dus een vraag stellen en daar dan op in gaan, heel diep, geduldig, en zien wat alle implicaties van die vragen zijn. Dus waar zullen we het vanmorgen over hebben samen?
2:03 Vraagsteller: Zouden we het over mystiek kunnen hebben, en of er eigenlijk mystiek bestaat, of is mystiek onvermijdelijk een uitvlucht?
2:16 K: Mystiek. Zou u het over mystiek kunnen hebben?
2:21 Nog iets?
2:23 V: Ja, ik heb een probleem dat ik aan het uitzoeken ben, al weken en weken, en het is: om het onware als onwaar te zien, het ware als waar en de waarheid in het onware. Dit is waar mijn verstand naar snakt.
2:48 K: Dat is uw vraag, mijnheer?

V: Ja, ik begrijp het niet...
2:52 K: Prima, daar hebben we het over. Nog iets?
3:01 V: Is er zoiets als heilige of tijdloze kunst of is alle kunst geconditioneerd?
3:08 K: Is er iets dat heilig is, ongeconditioneerd, niet beïnvloed door gedachten. Bedoelt u dat?
3:17 V: Ja.
3:20 V: Ik heb een vraag, niet over de aard of betekenis van geloof in traditionele religies want observatie en puur redeneren laat zien dat dit dualiteit creëert en het zelf versterkt. Maar ik wil vragen waarom de oproep om te geloven ooit opkwam binnen deze religies?
3:50 V: Ik zou het graag hebben over de werkelijkheid, de aard ervan.
3:58 K: Zij zou het graag hebben over de werkelijkheid.
4:01 V: Ja.
4:06 V: In wat u schrijft heeft u het over 'de Geliefde'. Wat is deze Geliefde en...
4:13 K: Oké. Kijk, het gaat niet over wat ik schrijf en wat ik denk. Wat zijn jullie vragen, niet mijn vraag? Ga niet zeggen: 'U hebt dit geschreven, en wat bedoelt u daarmee?' Kunnen we eerlijk, eenvoudig en ontspannen praten over wat ons bezighoudt, ieder van ons bezighoudt?
4:39 V: Hoe kan ik deze innerlijke psychologische revolutie realiseren?
4:44 K: Hoe kan je psychologische revolutie realiseren?
4:49 V: Hoe kan ik me ontdoen van mijn inhoud?
4:59 V: De inhoud van bewustzijn.

K: De inhoud van je bewustzijn... Even wachten, dit zijn voldoende vragen. Laten we eens kijken. Welke zullen we nemen van al deze vragen?
5:13 V: De inhoud van bewustzijn.

V: De revolutie.
5:20 K: Zullen we de vraag nemen of het je werkelijk interesseert, niet wat iemand heeft gezegd, maar je eigen probleem. Begrijpt u? Je eigen interesse voor wat waarheid is, waarom religies zo verdeeld zijn en we er in vast zitten. wat bedoelen we met het onware en het ware, kunnen we het hebben over wat niet geconditioneerd is, is er zoiets als het ongeconditioneerde, heilig, vrij van gedachten, en kan je werkelijk transformatie in jezelf realiseren? Dit zijn alle verschillende vragen, zo ongeveer, die we aan elkaar gesteld hebben. Nou, welke zullen we eerst nemen?
6:28 V: Wat houdt het in om serieus om te gaan met deze vragen? Wat houdt het in om serieus te zijn?
6:34 K: Wat houdt het in om serieus te zijn? Dat weet ik niet. Ik weet wel wat het voor mij is, heel serieus zijn, maar ik weet niet wat u bedoelt met serieus zijn. Je kan het op zoveel manieren interpreteren, dat in serieus zijn geen humor zit geen plezier, serieus toegewijd zijn aan een bepaalde ideologie en je kan ook serieus zijn op een neurotische manier, etc. Ik denk dat we over het algemeen met serieusheid bedoelen dat iemand werkelijk geïnteresseerd is, intens geïnteresseerd in iets dat we willen oplossen, willen begrijpen of waar we op in willen gaan.
7:41 V: Ik zou het graag over angst willen hebben.
7:45 K: Zou het graag over het vraagstuk angst willen hebben.
7:54 V: Zou u iets kunnen zeggen over de relatie tussen individualiteit en bewustzijn? Ik denk dat er veel verwarring is over de plaats van individualiteit. Als ik bewustzijn ben en alle inhoud is wie ik ben, waar is dan de plaats van individualiteit?
8:16 K: Nou, ik weet niet hoeveel vragen... al die vragen, hoe die allemaal te beantwoorden? Misschien, als we één vraag nemen die het hele veld kan beslaan.
8:34 V: Zouden werkelijkheid en waarheid, hun relaties, misschien...
8:41 K: Ik ben bang van niet. Dat is een te abstract onderwerp.
8:45 V: Hoe begin je met jezelf te transformeren?
8:48 K: Hoe begin je... kunnen we met die vraag beginnen? Is dat oké voor jullie allemaal?
9:00 V: (onverstaanbaar)
9:05 K: Hoe begin je met het realiseren van een radicale, diepgaande, psychologische revolutie? Dat is de vraag toch?

V: Ja.
9:26 K: Je moet deze vraag vrij omzichtig benaderen. Allereerst moeten we begrijpen wat we bedoelen met verandering. Verandering van dit in dat, ja? Meestal bedoelen we dat. Verandering van wat men is in wat men zou moeten zijn. Maar is dat wel verandering? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik wil veranderen wat ik ben, met mijn hebzucht en al het andere, en dat veranderen in iets dat veel beter is. Nietwaar? Dit is een dialoog, alsjeblieft, ik praat hier niet... Dus, alsjeblieft... En wanneer er zo'n verandering is, is het echt een transformatie? Of is het alleen maar een reactie? Of is het een vooraf bedachte, gewenste uitkomst waarin je wilt veranderen? Begrijpt u? En is transformatie, innerlijke psychologische revolutie, is dat iets totaal anders dan verandering? Begrijpt u mijn vraag? Alsjeblieft, laten we erover praten als twee vrienden, alsjeblieft. Begrijpt u? Wacht, mijnheer, wacht even, laat me dit afmaken. Er is kapitalisme en communisme Communisme is anders dan kapitalisme, denken ze in ieder geval, maar langzamerhand, zo ongeveer... is alle politiek hetzelfde aan het worden, zo ongeveer. Is dat verandering? Ze praten heel veel over revolutie, uiterlijke revolutie, en is die revolutie gebaseerd op een verandering die vooraf bedacht is? Begrijpt u? En die zich daarom schikt naar een patroon dat al bestaat, en daarom is het geen radicale verandering. Ik vraag me af of ik duidelijk ben.

V: Ja.
12:31 V: Het lijken twee uitingen, communisme en kapitalisme, van hetzelfde conflict.
12:40 K: Nee, het spijt me als u... Niet... Vergeet kapitalisme en communisme. Ik wil veranderen van hebzuchtig zijn in niet hebzuchtig zijn. Het niet hebzuchtig zijn heeft zich al vastgezet in mijn geest, is al verwoord. Er is een patroon waaraan ik mij aanpas, of zal aanpassen bij het veranderen.
13:15 V: Het is een idee.
13:16 K: Niet... Alstublieft... langzaam graag. Eerst wil ik helder hebben dat er verschil is tussen verandering en transformatie, een mutatie, als je dat woord wilt gebruiken. Verandering houdt in veranderen van 'wat is' in 'wat zou moeten zijn'. Akkoord? 'Wat zou moeten zijn' ligt al vast, door gedachten, door omgeving, door omstandigheden, door druk en ga zo maar door. Het ligt al vast. En wanneer ik verander, verander ik van 'wat is' in 'wat zou moeten zijn', wat bedacht is. Daarom zeg ik tegen mijzelf: 'Dat is helemaal geen verandering.' Het is voortzetten van hetzelfde patroon, alleen op een ander vlak. Dat zie ik dus heel helder. Ik hoop jullie ook. Ik zie dat feit, dat verandering het doorgaan van 'wat is' inhoudt, aangepast. Toch? Terwijl transformatie iets totaal anders is. Het einde van 'wat is', geen 'wat zou moeten zijn'. Klopt het? Dit is een discussie tussen twee vrienden, ik ben hier niet logischerwijs bezig of beredeneerd of zoiets. Kunnen wij, als twee vrienden, - alsjeblieft, ik meen dit echt - als twee vrienden, dit zien, het verschil tussen veranderen en het totaal beëindigen van iets?
15:22 V: Zegt u dat verandering dus eigenlijk helemaal niet gericht is? Met andere woorden, wanneer iemand...
15:28 K: Dat klopt. Het ene is gericht, het andere is niet gericht. Maar laat tot u doordringen wat het betekent. Omdat we aan het werk zijn is onze geest altijd gericht. Terwijl wij zeggen dat het beëindigen níet gericht is en daarom is het iets geweldigs en ongelimiteerds.
16:05 V: Als ik dit heel helder zie, intellectueel...
16:09 K: Wat zegt u, meneer?
16:10 V: Als we helder zien, intellectueel, dat al het veranderen leidt tot geen enkele verandering of transformatie waarom voelen wij dat niet van binnen?
16:19 K: Wij gaan daar nog naar kijken, even wachten. Als we helder de betekenis van deze twee zien, verbaal, zelfs verbaal of intellectueel. Verandering houdt het doorgaan in van 'wat is', aangepast, gericht, en transformatie, mutatie, totale psychologische revolutie heeft geen richting, is niet aangepast. Het is het beëindigen van iets. Goed? Is dit duidelijk? Verbaal in ieder geval.
17:01 V: Maar is het niet terecht om aan te nemen dat als iemand in een situatie is waarin hij weg wil gaan van waar hij is, zoals iemand die midden op de planeet staat en hij wil ergens naar toe, dan moet hij, toch, op enig moment een gevoel van richting hebben, omdat...
17:24 K: Wacht even. Nog niet specificeren, we gaan langzaamaan. Eerst, begrijp dit echt heel... Alsjeblieft, dit psychologisch begrijpen, is belangrijker dan alleen maar verbaal begrip hiervan. Het 'beter' is de boosdoener. De hele mentaliteit van onze hele denkwijze is het 'beter worden'. Het 'beter' is gericht, Het 'beter' is verandering van 'wat is' in 'wat zou moeten zijn'. Het is allemaal gericht, bedacht, aangepast. Terwijl het andere het volledige einde betekent van 'wat is'. Als dit nu helder is, wat is het dat jíj, als mens, wilt, of vraagt, of zoekt? Sociologisch, economisch, psychologisch.
18:45 V: Is dit het verschil tussen om iets bidden, en meditatie om te luisteren?
18:56 K: Gebed en meditatie - wij bespreken dat niet echt, meneer als u het niet erg vindt. Mijn hemel! Nu, wat is het, als mens, feitelijk, niet theoretisch, waar we in verstrikt zijn: een gerichte beweging of de beëindiging van die gerichte beweging? Begrijpt u mijn vraag, meneer?
19:34 V: Je kan verstrikt raken in de gerichte beweging.
19:36 K: U begrijpt mijn vraag niet?

V: Nee.
19:42 V: (onverstaanbaar)
19:45 K: Meneer, als u een richting hebt... Kijk, je bekijkt een kaart, een kaart van Amerika, of Europa of India - een kaart - en als je een richting hebt vanuit deze plaats, van Ojai naar Nebraska, of wat dan ook, dan heb je een richting. Ja? Dus, wanneer je bezig bent met de richting, dan zie je niet de hele kaart. Maar wij proberen de hele kaart te zien, geen richting. Akkoord? Goed zo?
20:26 V: Ja.

K: Godzijdank! Dus, wat is het nu, als mens, waar jij in vastzit?
20:43 V: Meneer Krishnamurti, wanneer ik vastzit in die situatie, ben ik heel bang.

K: Nee, mevrouw...
20:54 V: We zoeken altijd naar tijdelijke oplossingen...
20:57 K: Nee, ik vraag u, ga alstublieft niet over op iets anders. Wij vragen elkaar, als twee vrienden - ik zit niet op een podium, we wandelen samen of zitten onder een boom en we vragen: waar zit jij, als mens, feitelijk in vast: gerichtheid of ongerichtheid?
21:24 V: Gerichtheid.
21:26 V: Ongerichtheid.
21:28 V: Gerichtheid.
21:30 K: Ik kan het niet verstaan.
21:31 V: Altijd zoeken naar een tijdelijke richting.
21:33 K: Gerichtheid, nietwaar? Nu, hoe - als het gerichtheid is en je hebt door dat je vastzit in een gerichte beweging - hoe stop je die beweging? Dat is de enige vraag. Niet hoe je die beweging kan transformeren tot iets anders. Begrijpt u mijn vraag? Ik ga naar het noorden - liever het zuiden - ik ga naar het zuiden, en ik wil eigenlijk naar het noorden, dus ik draai me om en ga. Zie je het verschil? Ik breek de beweging van naar het zuiden gaan af en draai me om en ga naar het noorden. Maar ik moet weten, me bewust zijn door de zon of het kompas, dat ik naar het zuiden ga. Nu, als we het eens zijn of als we zien - feitelijk - dat je vastzit in een richting, in aangepast doorgaan van 'wat is', dan vraag ik: hoe stop je dat?
22:42 V: Er is geen manier om het te stoppen, want zo gauw er een manier is...
22:46 K: Goed. Hoe... Is het mogelijk - zeg, niet het 'hoe', de methode, het systeem - is het mogelijk om dat te stoppen?

V: Ja.
22:57 V: Objectief worden. Afstand nemen en objectief worden. Uit de cirkel stappen en naar de cirkel kijken.
23:03 K: Ik kan het niet goed verstaan.
23:05 V: Uit de cirkel stappen, objectiever worden en naar de cirkel kijken.
23:08 K: Doet u het?

V: Ik probeer het.
23:11 K: Ah nee, je kan het niet proberen. Het kompas zegt: ga naar het zuiden en je wilt echt naar het noorden. Dan zeg je niet: 'Ik probeer me om te draaien en naar het noorden te gaan,' je draait je om en gaat naar het noorden.
23:28 V: Meneer, wanneer u woorden gebruikt als 'geweldig' en 'revolutie', projecteren wij het idee van een geweldige...
23:35 K: Dat is wat ik vraag, meneer. Luister rustig alstublieft. Als twee vrienden. Heb je door dat je vastzit in een gerichte beweging? En als je dat door hebt, is het mogelijk om een einde te maken aan die gerichte beweging? Het is een hele simpele vraag. De complicatie komt een beetje later.
24:08 V: Je stopt met vergelijken en accepteert het.
24:14 K: Ik volg het niet helemaal.
24:16 V: (onverstaanbaar)
24:19 K: Ik ga, meneer, alstublieft... Ik realiseer me dat ik vastzit in een gerichte beweging, die is aangepast... het doorgaan van 'wat is', aangepast. Dat is gericht. Heb ik door dat ik dat doe? Ik ben gewelddadig, Ik moet - niet gewelddadig. Ik ben hebzuchtig - niet hebzuchtig. Ik ben dit en dat. En dat is allemaal een aangepast doorgaan van 'wat is'. Nietwaar? Duidelijk? Als dat duidelijk is, dan vraag ik mijzelf af: kan dat stoppen? Dat is transformatie. Niet transformatie van 'wat is' in iets anders. Goed, meneer?
25:14 V: Wanneer de geest...
25:16 K: Nee, nee. Blijf bij deze ene vraag, meneer.
25:18 V: Het verstand kan die niet beantwoorden want, omdat het nog nooit níét gericht geweest is, lijkt het niet te kunnen zeggen of het mogelijk is om géén richting op te gaan, vanuit het geheugen.

K: Prima, meneer. Zegt u dat ons geheugen, ons brein zo is geconditioneerd dat het altijd beweegt in een richting? En wat betekent dat?
25:49 V: Het betekent dat wij altijd proberen om ergens anders te zijn.
25:52 K: Nee, het betekent dat een brein, ons brein is geconditioneerd, generaties na generatie, om een richting op te gaan. Nietwaar? Heb je dat geobserveerd? Heb je je brein geobserveerd? Je hele denkproces is gericht. Gericht, lateraal of verticaal, horizontaal of verticaal, het is altijd een richting. Nietwaar? Ben je je daar bewust van?
26:28 V: Ja.
26:31 V: Is het niet gerichte een vast punt?
26:39 K: Is het omdat we er nu over praten en dat het daarom, tijdelijk, niet gericht is? Wat tijdelijk is, is niet werkelijk. Nietwaar?
27:00 V: Eindigt het allemaal niet wanneer er niet langer iemand is die iets wil veranderen, iets anders wil dan het is?
27:08 K: Mevrouw, dat komt wat later. Maar wij gaan verder... Wij zijn al verder wanneer we dat zeggen, wanneer we geen feitelijk besef hebben van de gerichte beweging, die aangepast doorgaan is van 'wat is', en kan dat stoppen? Dat is alles wat ik vraag.
27:33 V: Ja.
27:34 K: Feitelijk, niet intellectueel, niet verbaal, en zeggen: 'Ja, afgelopen.'
27:41 V: Dat zien we niet.
27:42 K: Wacht. En zie de implicaties wanneer je zegt 'het is afgelopen.'
27:52 V: Hoe kan ik zien dat ik een richting op ga?
27:58 K: Wilt u, mevrouw, wilt u niet beter worden? Als je gefragmenteerd bent wil je dan niet geïntegreerd raken? Wil je niet dat angst stopt? Dat is een richting.
28:21 V: Het kijken naar de angst en de gehechtheid...
28:26 K: Gebruik angst niet als voorbeeld. Alsjeblieft, het is zo moeilijk.
28:34 V: Meneer, zegt u niet dat het prima is om niet gericht te zijn, je zou gericht moeten zijn maar weten wat je richting is?
28:42 K: Nee, nee, nee, nee. Nee, nee. Dat zeggen we niet. Weten wat je richting is - hoe weet u...? Wanneer u 'weten' gebruikt, wat bedoelt u met het woord 'weten'?
28:58 V: Je ziet de hele kaart.
28:59 K: Nee... Ja, meneer, u hebt het woord 'weten' gebruikt. wat bedoelt u met dat woord?

V: Wij bedoelen conclusie.
29:09 K: Nee, alstublieft, twee minuten. Wanneer je het woord 'weten' gebruikt, wat wordt gesuggereerd, wat is de betekenis, wat is de strekking van dat woord 'weten'?
29:20 V: Kennis.
29:26 V: Zeker ervan zijn.
29:30 K: Ik ken u omdat ik u gisteren heb ontmoet. Nietwaar? U werd aan me voorgesteld, en ik zeg 'ja, ik ken u.' En wat is dat?

V: Herkennen.
29:42 K: Herkennen. Hoe vindt dat herkenningsproces plaats?
29:47 V: Vanuit herinnering.

V: Het verleden.
29:48 K: En wat is dat? Uw naam - u werd gisteren aan me voorgesteld - uw naam is geregistreerd in het brein en daarom is het herinnering, daarom is het al bekend. Nietwaar? Dus wanneer ik zeg 'ik weet', ben je al... spreek je vanuit het verleden. Jullie zien de complicatie hiervan niet. Oké.
30:21 Dus, we vragen, is het mogelijk een eind te maken aan de gerichte beweging? Niet een nieuwe richting hebben, maar geen enkele richting. Want een nieuwe richting hebben is opnieuw een aangepast doorgaan. Oké? Ik vraag me af...
30:43 V: Maar we kunnen de vraag niet beantwoorden omdat we rijden, of ik rijd in een auto en ben nog nooit gestopt, ik ben altijd doorgegaan en weet niet hoe te stoppen.
30:55 K: Dus, u bent altijd een bepaalde richting opgegaan en u weet niet hoe te stoppen. Laten we dat nemen. U hebt altijd een bepaalde weg bewandeld, gericht, en u weet echt niet hoe u ermee moet ophouden. Kunnen we daar beginnen? Nu, wat is de stimulans om te willen stoppen? Wat is het motief?

V: Verlangen.
31:30 K: Nee, alstublieft, niet...
31:33 V: Ontevredenheid.
31:35 V: Zien dat je de verkeerde kant op gaat.
31:39 V: Het feit dat ik in het leven ben aangelopen tegen de ene afschuwelijke zaak na de andere waardoor ik ga zien...

K: Dus uw motief is de afschuw, of u heeft de resultaten van gerichtheid gezien. Is dat zo, of is het een conclusie? Ziet u het verschil? Ik kan concluderen dat het een verkeerde richting is. Ik kan denken dat het verkeerd is, maar misschien wil ik een andere richting.
32:22 V: Stoppen met de richting die je nu opgaat. Voor je een andere richting inslaat moet je stoppen met de richting die je nu opgaat.
32:28 K: Oké. Voor je een andere richting inslaat moet je stoppen. Waardoor stopt u, meneer?

V: Crisis in bewustzijn.
32:36 K: Nee, alstublieft, maak het niet moeilijker dan het is. Crisis in bewustzijn - mevrouw, weet u wat dat betekent? Crisis betekent een uitdaging, het is zo'n grote uitdaging, en uw antwoord moet opgewassen zijn tegen die uitdaging. Dit is wat hier nu aan de hand is. Dus, ik vraag nu, wanneer je zegt: 'Kan je stoppen met een bepaalde richting op gaan', vraag ik wat zorgt ervoor dat je stopt? Wat is het motief, wat is de drijfveer, het verlangen, de noodzaak?
33:30 V: Ik zie dat het nergens toe leidt.

V: De richting is gevaarlijk.
33:33 V: Je botst tegen de muur van de realiteit op, omdat ik zie dat mijn verlangens me niets opgeleverd hebben.
33:39 K: Dus als je met de realiteit botst en zegt: 'Het levert me niks op', dan is je motief beloning en straf. Bekijk het simpel, meneer. Uw beloning is - straf en beloning. Dat is gericht. Dat is waar we mee grootgebracht worden, van kinds af aan. Moderne psychologen - ik lees hun boeken niet maar ik heb vrienden die er over praten die me opzoeken en dan bespreken we het - die zeggen: 'We straffen mensen altijd, laten we nu het andere doen: mensen belonen.' Wat hetzelfde is. Dus ben je... wil je stoppen omdat je een beloning wilt?
34:45 V: Uit onvrede.
34:46 K: Wil je een beloning en stop je daarom? Of ben je bang voor straf en stop je daarom?
35:00 V: Je stopt omdat je je bewust bent.
35:07 K: Je stopt omdat je je bewust bent. Nu, alstublieft, wat bedoelt u met bewust zijn? Ik steek er niet de draak mee, ik wil elk woord begrijpen dat u gebruikt, zodat u en ik samen op dezelfde golflengte zitten. Ik geef misschien een andere betekenis aan dat woord, en u geeft misschien een andere betekenis aan dat woord. Dus wat bedoelt u met bewust zijn?
35:34 V: Ik zie de nutteloosheid van je inspannen.
35:39 K: Ziet u dat, werkelijk? Dus u levert geen inspanning meer, geen énkele? Dus u ziet...
35:54 V: Je realiseert je dat de denker het hele idee van gericht leven verzint...
36:00 K: Mee eens, mevrouw. Mee eens, maar als u zegt, 'ik ben me bewust van dat feit,' wat bedoelt u met bewust, dat vragen we. Wanneer u het denken ziet, of zich realiseert dat het hele verzinsel voortkomt uit het denken, bent u zich dat bewust? En wat bedoelt u met dat woord 'bewust'?
36:28 V: Je ziet het, duidelijk.
36:30 K: Nu, wanneer je... Het spijt me, ik blijf op dit punt hameren als u het niet erg vindt, wanneer je iets ziet, wat bedoelt u met zien?
36:39 V: Begrip.

K: Wat bedoelt u met begrijpen? Mevrouw, dit is... begrip, hoe? Intellectueel?
36:46 V: Nee.
36:47 K: Daarom, wat bedoelt u daarmee?
36:50 V: Het is zoiets als dat het me helder wordt.
36:52 K: Oké. Het wordt u duidelijk, en dat betekent wat? Duik er helemaal in. Niet stoppen.
36:58 V: Ik zie het verschil tussen de denker zijn en het bedenken van illusies, en het geheel zijn dat bestaat uit het voluit leven van het leven. op dit moment, alles.
37:12 K: Wat betekent dat? Dat u een inzicht heeft. U ziet de feitelijkheid van de onwaarheid van bewegen in een bepaalde richting. U bent zich bewust van alle gevolgen van het bewegen in een bepaalde richting. U begrijpt het, u hebt het. Het is in uw bloed. Dus u valt nooit meer terug in welke richting dan ook.
37:48 V: Je bent er gewoon.

K: Nee! Kijk, dat is wat ik wil voorkomen. Zijn - dan ben je alweer...
37:58 V: Schrap dat woord, graag.
38:08 V: We zien dit helder in een logische...
38:10 K: U begrijpt haar punt, meneer, wat ze zegt? Die mevrouw daar zegt, 'ik zie het.' Of je ziet het verbaal, intellectueel en dan is het niet echt zien. En wanneer je zegt, 'ik zie,' bedoelde ze, 'ik begrijp.' Wanneer je zegt 'ik begrijp', wat bedoel je met dat woord? Begrijpen wat uitgelegd wordt. Ik begrijp iets verbaal, intellectueel, snap de betekenis van woorden en ik begrijp dat. Zij zei: 'Nee, dat bedoel ik niet.' Ik zei: 'Hebt u echt begrepen hoe onwaar gerichtheid is?' Dat het nergens toe leidt? Zie je werkelijk, als je naar die boom kijkt, is hij zo werkelijk, zo echt als dat? Dan sla je nooit meer tegen die boom. Dus, wanneer je het woord 'richting' gebruikt, wanneer je het woord 'ik begrijp' gebruikt, betekent het dat je helemaal klaar bent met bewegen binnen een aangepast doorgaand gebeuren, in een richting, wat betekent dat je er mee bent gestopt. Welnu, is dat een feit? Als het een feit is, wat is er dan in het dagelijks leven gebeurd? Wat is er gebeurd met de beweging van het brein? Begrijpt u? Want ons brein is geconditioneerd, al eeuwen en eeuwen, generaties na generatie, al duizenden jaren, om van hier naar daar te bewegen. Mee eens? Verbeter jezelf, verander jezelf, word jezelf identificeer jezelf, vervul jezelf, wees jezelf. Als dat niet lukt, ga dan voor God, ga altijd een richting op, richting. Nu, wanneer je ziet dat gerichtheid onjuist is, is dan het brein vrij van die beweging? Volgt u me? Of het is alleen maar oppervlakkig doorzien van de betekenis. Ik vraag me af of ik mezelf duidelijk uitdruk.
41:00 V: Het stopt.
41:03 K: Begrijpt u? Dat betekent - ga langzaam - dat betekent dat het brein zich ontdaan heeft van oude conditionering, dus het zal nooit meer die richting op gaan, omdat het het gevaar ervan doorziet. Want het brein wil zekerheid - ik ga daar even niet op in - het brein wil zekerheid, en het dacht zekerheid gevonden te hebben in een gerichte beweging. Volgt u dit? Volgt u dit, mevrouw? En het brein ziet het gevaar ervan, en zegt daarom: 'Ik kan die richting niet op gaan.' Dus het brein zelf heeft de beweging, het gevaar begrepen. - niet alleen maar verbaal begrip. Ik vraag me af... Wordt het duidelijk, meneer?

V: Maar wanneer het weer gebeurt...
42:14 K: Dat gebeurt niet! Het gebeurt nooit! Dat is wat ik jullie probeer te laten zien. Het kan nooit gebeuren.
42:23 V: De stuwkracht van al deze...

K: Nee.
42:26 V: Het zal toch opkomen.
42:29 K: Dat is wat ik zeg. Tenzij het brein zelf, de structuur, het hele... Meneer, weet u, het brein - alstublieft, ik ben geen hersenspecialist, ik heb geen boek gelezen over de hersenen en zo, maar ik heb deze beweging van het brein bestudeerd, wat eigenlijk onderdeel van meditatie is - daar ga ik niet op in. Het brein is geconditioneerd, en het is geconditioneerd om een bepaalde richting uit te gaan: 'wat is' veranderen in 'wat zou moeten zijn.' Het is altijd aan het aanpassen, en in dat aanpassen vindt het zekerheid, want het brein kan alleen functioneren wanneer het volledig veilig is, op de juiste manier. Dus vindt het veiligheid in een of ander neurotisch geloof, of het zegt: 'Ik heb iets bereikt.' - je weet wel, dat allemaal. Wanneer het brein het gevaar ziet van een gerichte beweging, stopt het zelf, van nature. Het kan nooit meer terug. Welnu, is dít wat er bij jullie gebeurt?
43:59 V: Zegt u dat je gerichte beweging moet stoppen, maar niet de beweging, zegt u dat je helemaal moet stoppen met bewegen?
44:06 K: Nee, nee, gerichte beweging.
44:08 V: Is gerichte beweging van tevoren bedacht...
44:10 K: Meneer, ik ga niet in op beweging. Beweging betekent tijd, tijd betekent... - daar ga ik nu allemaal niet op in.
44:19 V: Als dat zou gebeuren, waren we niet hier.
44:22 K: Nee, meneer. Meneer, twee vrienden zijn samen deze vraag aan het bespreken.
44:32 V: Maar zijn we niet hier omdat we iets zoeken?
44:35 K: Dat is aan u. Of u iets zoekt en de spreker heeft niets te geven.
44:43 V: Het is niet gebeurd.
44:44 K: Wacht, wacht. De spreker heeft niets te geven. Maar de spreker zegt, laten we hierover praten als twee vrienden - dat is totaal iets anders. Jullie zijn gewend - niet u specifiek, meneer - jullie zijn gewend om iets te krijgen, iets te horen, iets te doen, dat is de hele functie van de priester, de goeroes, autoriteit. Ik vind dat allemaal absurd. Ik ontken dat allemaal. Dus ik kan jullie niets geven. Maar ik zeg tegen jullie, alsjeblieft, laten we er samen over praten - wat totaal iets anders is. Begrijpt u, meneer?
45:27 V: Zegt u dat als je niets zoekt, en het brein eigenlijk maar zo'n beetje laat...?
45:33 K: Nee meneer, nee, nee. Ga er niet op door. Nee, nee. Het is veel complexer dan dat meneer, alstublieft. Het brein zelf is geconditioneerd. We nemen één klein stukje van het brein als het ware, dat gericht functioneert, dat is alles. Ik heb het nu niet over de rest. Over de rest kunnen we het later hebben. - de rest is angst, genot, het hele menselijke bouwwerk. Dus we vragen - het is echt een heel belangrijke vraag... als je dit eenmaal te pakken hebt... dat het einde van gerichtheid de complete transformatie is. Dat betekent dat je nooit meer richting zoekt, psychologisch. Natuurlijk, als ik wil weten hoe ik naar Santa Barbara ga vraag ik iemand welke kant op en zo maar over dat vlak hebben we het niet.
46:44 Nu vraag ik, als ik dat mijn vriend mag vragen... Ik zeg: kijk, we hebben zo'n veertig, dertig minuten gepraat, heb je dit echt door? Heb je dit echt begrepen? Heeft het betekenis voor je?
47:01 V: U zegt dat transformatie de hele tijd door gaat in plaats van misschien af en toe op deze tijdloze plek te zijn, deze plek waar je het kan zien. Misschien kan je het op een bepaald moment zien maar dan, wanneer je die blik kwijt raakt...
47:21 K: Nee. Nee, meneer. Zou u, wanneer u weet dat er een ratelslang is, wanneer u de ratelslang gezien hebt en u het gevaar beseft, zou u ernaar teruggaan en ermee spelen?
47:31 V: Ja, maar het is even geen ratelslang meer, het verandert weer terug in iets anders.
47:38 K: Kijk, dit betekent dat we nog niet echt het gevaar doorhebben van een gerichte beweging. Dat is alles. Ja, meneer?
47:46 V: Gerichte beweging lijkt niet natuurlijk te zijn...
47:50 K: Nee, meneer, alstublieft.
47:52 V: Ik begrijp niet hoe...
47:53 K: Ik legde het eerder uit, meneer, als u het goed vindt herhaal ik het weer. We zeiden: veranderen en transformatie. Vergeet niet waar we mee begonnen. Veranderen houdt aangepast doorgaan in.
48:10 V: Verandert een rups in een vlinder, of...?
48:13 K: Laat de rups, arm ding, het is iets prachtigs, laat hem met rust. Ik heb het over mensen. Mensen denken dat ze aan het veranderen zijn, terwijl de verandering in werkelijkheid een aanpassing is van 'wat is.' Dat is alles wat we zeggen. Het aanpassen van 'wat is,' vinden zij verandering. Ik zeg dat dit helemaal geen verandering is. Het einde van 'wat is' ís radicale transformatie.
48:54 Kijk, mensen, maak het eenvoudiger: men is gewelddadig, mensen zijn gewelddadig om allerlei redenen die ik niet noem, vanaf onze dierlijke afkomst tot nu zijn we gewelddadig. Dan hebben we nu een richting, namelijk 'niet gewelddadig worden'. Daar is een filosofie over in India, Tolstoj, Gandhi - snapt u? Al die rotzooi. Sorry, ik vind het rotzooi, u misschien niet. Dus we zijn gewend aan een verandering door aanpassen. en ik zeg, wanneer we transformatie bespreken, hoe we dat voor elkaar krijgen, ik zeg: kijk eerst naar deze twee woorden. Het woord 'veranderen' houdt dat in. Het woord 'transformatie' houdt het einde in van deze veranderbeweging - het éinde, psychologisch gezien. Niet de rups, de... enzovoort.
50:14 Nu, na er samen veertig minuten over gepraat te hebben, ongeveer, zeggen twee vrienden: alsjeblieft, hebben we elkaar begrepen?
50:26 V: Verbaal begrijpen we elkaar.
50:30 K: Wacht, wacht. Dus dan heeft u het niet begrepen.
50:33 V: Ik heb het niet begrepen...
50:34 K: Wacht. Dus u zegt, laten we nu opnieuw beginnen. Ik heb het niet begrepen - waarom? Kijk, meneer, voorzichtig. Wacht, wacht. U en ik zijn goede vrienden. - ik ben uw man of uw vrouw, we houden elkaars hand vast. U zou zeggen, wanneer ik u iets vertel dat heel bijzonder voor mij is, diep, zegt u dan: 'Ik begrijp het niet'? Zou u dat tegen haar zeggen?
51:07 V: Als ik het niet begreep.
51:08 K: Wacht. Nee. Wat is jullie relatie, op de eerste plaats? Ze probeert u iets te vertellen wat ze heel diep voelt. En u zegt: 'Sorry, ik begrijp het niet.' Zou u dat zeggen?
51:26 V: Ik zou niets zeggen.

K: Waarom?
51:36 V: Omdat ik zou...
51:46 V: Moet je het niet voelen?
51:53 K: Het voelen. Wat bedoel je met het woord 'voelen'? Zie je, ik ben heel kritisch op woorden, sorry, excuseer me, het is geen vermijding, het is geen vlucht, het is niet alleen maar beargumenteren of vermijding. Ik zeg dat je heel voorzichtig moet zijn met onderzoeken, met het gebruik van woorden.
52:16 V: Nou, als je het niet kan begrijpen en je kan het niet voelen, wat dan...?

K: Nee. Wat betekent dat? Of je voelt het met je tast, smaak, reuk, of je denkt. Nou, als je zegt: 'Ik begrijp het niet,' vragen we, komt het door emotionele dat je het begrijpt, komt het door een gevoel? Alstublieft, u beantwoordt mijn vraag niet. Na veertig minuten, we houden elkaars hand vast, en ik zeg tegen u, alstublieft, luister naar wat ik u te zeggen heb. Het is zo ontzéttend belangrijk, omdat het onze relatie wellicht totaal zal veranderen. En luister naar mij, let op wat ik zeg, en hij vertelt het u. En na veertig minuten zegt u: 'Sorry, ik begrijp niet waar u het over heeft.' Zou u dat tegen uw vriendin zeggen?

V: Ja.
53:22 K: Zou u dat doen?
53:25 V: Nee, omdat...
53:27 K: Ik weet het niet, val niet over mij heen! Wat voor relatie heb je dan?
53:39 V: Eerlijk.
53:40 K: Dan heb je helemaal geen relatie, kennelijk.
53:43 V: Ik heb een relatie wanneer ik zeg dat ik het niet snap, op dat moment. Wanneer ik zeg dat ik het niet snap, op dat moment ben ik in relatie.
54:00 V: Er is geen liefde.
54:02 K: Dat is het, meneer. Er is zelfs geen genegenheid om iets te begrijpen. Als u en ik genegenheid hadden - als u genegenheid had en ik had genegenheid voor u, en ik zeg, kijk in godsnaam, kijk hiernaar, en, omdat u genegenheid voor mij heeft, of liefde voor mij, en wat ik zeg wordt belangrijk voor u.
54:32 V: Het spijt me dat ik het niet begrijp.
54:38 K: Dus onze relatie, meneer - wij zijn geen vrienden. Ik zeg dat ik uw vriend ben, u zegt: 'Weg ermee, dat zegt me niks.' En ik zeg, kijk, alstublieft, dit is een van de meest fundamentele dingen in het leven die u moet begrijpen, en ik zeg u als vrouw, als man, als vriendin, als vriend terwijl ik uw hand vasthoud, u kus, alles. Ik zeg, kijk. En dan zegt u niet na veertig minuten: 'Ik zie echt niet waar u het over heeft.' Ik denk niet dat u dat tegen uw vriendin zou zeggen. Ze zou zo bij u weggaan.

V: Haar laatste woorden.
55:27 V: We zouden het niet zeggen want we zouden geen pijn willen doen, maar...
55:36 K: Meneer, het is geen kwestie van pijn. We begrijpen niet wat relatie is.
55:50 V: Krishnamurti...
55:52 K: Denk er even over na. We begrijpen niet wat relatie is. Want ik kom langs en zeg, kijk, laten we als twee vrienden praten, dat betekent zorg, affectie, liefde, rekening houden met, betrokkenheid, toewijding, en u zit daar en zegt: 'Praat u maar door, maar...' Dat zou u nóóit zeggen tegen uw vrouw of man of vriendin of vriend, omdat u erbij betrokken bent.
56:26 V: Leg het alstublieft nog eens uit.
56:33 V: Ik ben het er niet mee eens.
56:35 K: Waar bent u het niet mee eens, meneer?
56:37 V: Als ik iemand niet begrijp, ongeacht of ik van ze houd, zeg ik dat ik het niet begrijp. En al is dat het einde van onze relatie, ik moet dat risico nemen.
56:46 K: Dus geeft u niets om de relatie.
56:50 V: Niet zoveel als ik om begrip geef.
56:53 K: Nee, relatie is het enige in het leven.
57:03 V: Wat is relatie?
57:05 K: Dat is het, we gaan het bekijken. Wat is relatie? Het is een heel complexe vraag. Wat is relatie? Een relatie met iemand hebben? Is het alleen maar fysieke gehechtheid, sex en zo? Ben je dan in relatie? Wat bedoel je met 'relatie'? Wanneer je zegt: het is mijn vrouw, mijn vriendin, vriend, man, wat dan ook, mijn vader, wat bedoel je met die woorden, wat is de betekenis, de diepte van die woorden?
57:47 V: In relatie zijn is liefdevol en zorgzaam.
57:50 K: Maar de werkelijkheid. Wat bedoel je met relatie?
57:54 V: Delen. Relateren. Samen iets ervaren.
58:01 K: Deelt u?

V: Ik probeer het.
58:06 K: Niet proberen, meneer, alstublieft. U bent niet serieus.
58:12 V: Je aandacht aan iemand schenken is in relatie zijn.
58:15 V: Vrij zijn van gehechtheid aan de ander.
58:20 V: Ik denk dat relatie er zelfs is wanneer we het ons niet bewust zijn.
58:24 K: Ik ben in relatie met mijn vrouw. Wat betekent dat? Feiten, geen theorieën, vermoedens en hoop en wat ik zou willen, maar feiten, alledaagse feiten.
58:38 V: We hebben dezelfde achternaam.

K: We delen het bed?
58:42 V: Soms.

K: Dat is zo'n beetje alles.
58:46 V: De naam, we delen de naam.
58:47 K: Meneer, u bent niet... u verdiept zich er niet in...
58:52 V: Relatie heeft te maken met je realiseren dat we allemaal deel van hetzelfde zijn. Dat ieder deel is van elkaar en dat je deel van de mensheid uitmaakt, dat is relatie.
59:01 K: Dat zijn maar theorieën.
59:04 V: Dus we weten niet wat relatie is.
59:06 K: Alstublieft, mevrouw, zoals iemand zegt, we weten eigenlijk niet wat relatie is.
59:12 V: Relatie is met de ander relateren als jezelf, ik zie u alsof ik aan het spreken ben.
59:18 K: Dat is gewoon een idee.

V: Nee.
59:21 K: Wacht, wacht! Ga langzaam, mevrouw. Jullie komen allemaal tot... jullie trekken allemaal conclusies. Ik niet. Nee, ik heb geweigerd conclusies te trekken. Ik weiger, excuses, als vriend zeg ik: mijn vriend, mevrouw, alstublieft, trek geen conclusies. Laten we er naar kijken. Laten we beginnen alsof we niks weten. Oké? Dan kunnen we oneindig veel leren. Maar wanneer je zegt: 'Ja, ik weet het'. Weet u, wanneer je begint met zekerheid, eindig je met twijfel. Nietwaar? Maar wanneer je twijfelt, eindig je met zekerheid. Maar wij beginnen andersom, wij weten het allemaal zeker.
1:00:20 Dus, laten we onderzoeken, als jullie willen - hoe laat is het?
1:00:26 V: Vijf voor twaalf.

K: Vijf voor twaalf. In het kort. Jullie hebben het probleem waar we mee begonnen, nog niet opgelost. Dat gebeurt nu altijd. Ik wil ontdekken, werkelijk, met jullie hulp, en jullie willen ontdekken, werkelijk, met mijn hulp, al onderzoekend, wat betekent veranderen en wat betekent transformeren van je... Transformatie. We zeiden: elke verandering is een voortgezet... aangepast doorgaan. wat de kern van middelmatigheid is.
1:01:19 V: Meneer Krishnamurti, wat gebeurt er wanneer we gerichtheid beëindigen?
1:01:26 K: Ik zeg...Wat gebeurt er wanneer er een einde is?
1:01:31 V: Komen we dan in een vacuüm?
1:01:34 K: O, nee, nee, nee. Dat is het juist, meneer. U hebt het niet beëindigd en dus hebt u het nog nooit gevonden. U bent al tot een conclusie gekomen. Komen we in een vacuüm, is er niets, is het vernietiging? Snapt u? U hebt de vraag niet echt beantwoord of u het beëindigd hebt. Dan zal u iets totáál anders ontdekken.
1:02:02 Dus, ik vraag na een uur, uw hand vasthoudend, wij zijn als vrienden geweest - en dat meen ik echt, wij zijn als vrienden geweest, en u voelt waarschijnlijk, tijdelijk, arme vent, laten we maar bevriend zijn met hem want hij praat er zoveel over - en ik zeg, kijk we hebben veertig minuten gepraat, hebt u dit simpele, wezenlijke feit begrepen? Begrepen, in de zin... niet intellectueel, maar het is in je bloed zodat je nóóit meer welke kant dan ook op zal gaan.
1:02:48 V: Is het dat we samen bewegen wanneer we spreken?
1:02:51 K: Heeft u dat gedaan, mevrouw?

V: Ik denk het wel...
1:02:54 K: Dat betekent dat u gerichtheid hebt beëindigd. Na een uur. Zie het belang ervan, meneer, in godsnaam.
1:03:10 V: Hoe kan ik het begrijpen?
1:03:12 K: Zie het belang ervan. Wij willen succesvol zijn. Dat is een richting - sociologisch, politiek, religieus, op alle vlakken willen we... iets bereiken, iets worden, iets winnen. Dat is een richting. Wanneer we conformeren, imiteren, dat is een richting. Ik zeg dat dit precies de kern van middelmatigheid is. Dat is wat we zijn - het huidige gezelschap uitgezonderd, zijn jullie allemaal middelmatig.
1:04:00 V: Hoe beëindig je...?
1:04:05 K: Dat betekent: kan je een einde maken aan gerichtheid?
1:04:11 V: Je kan gerichtheid beëindigen wanneer je sterk geworden bent in het niet-gerichte. Wanneer de geest zichzelf overstijgt en zijn eigen natuur ontdekt, die puur bewustzijn is, die niet gericht is, en je niet-gerichtheid en gerichtheid gelijktijdig ervaart, dan heb je het probleem opgelost.
1:04:30 K: Nee, nee, u zit verkeerd. Vergeef me, meneer, u zit verkeerd. U hebt niet eens geluisterd.
1:04:40 V: Het is vanuit het bekende, het verleden, de hele tijd vanuit het bekende gestuurd - nietwaar? en van het bekende wordt het herinnering, wat het verleden is...
1:04:49 K: Kijk, meneer, wanneer u naar school gaat, op school wordt u verteld om net zo slim als 'A' te zijn. U krijgt cijfers. Allemaal gericht - snapt u? - competitief, wat mensen, kinderen geweld aandoet. U hebt de Amerikaanse kinderen gezien - O, jullie zijn allemaal Amerikaan, sorry! Dus van kinds af aan tot je dood, wees iets, word iets, bereik iets, word een miljonair, word president, word goeverneur. Volgt u? Ga eropuit. Wat allemaal gericht is. En als je religieus bent, zeg je: 'Nou, ik moet de rechterhand van Jezus zijn,' of God, of wat dan ook. Dus jullie zijn allemaal getraind, afgericht om deze norm te accepteren. Dan komt er iemand zoals ik, een arme vent, en zegt, kijk, kijk toch wat jullie aan het doen zijn. Je hebt geen tijd, je hebt geen geduld, je wilt niet luisteren. Ik zeg, kijk toch wat jullie aan het doen zijn. De gerichte beweging veroorzaakt geweld, haat - snap je? - het hele gebeuren, wat de moderne maatschappij is. En je zegt: 'Ja, dat begrijp ik, maar ik weet niet hoe ik het moet stoppen.' Wat betekent dat je het niet echt wílt stoppen - snap je? - je wilt doorgaan omdat dat je geconditioneerdheid is, of je bent bang. Bang - als je stopt, wat gaat er gebeuren? Wat betekent dat je alweer... je bent op zoek naar een beloning. Wanneer je bang bent ben je op zoek. Als je je beloning niet krijgt zeg je...
1:07:08 Dus, hier zijn we samen als vrienden - en ik bedoel echt als vrienden. En ik zeg, alsjeblieft, dit is iets fundamenteels dat je moet begrijpen, de schoonheid ervan, het is echt zo buitengewoon mooi wanneer je het begrijpt. Wanneer er geen richting is, dat is... het is de hemel. Dus, na een uur, vraag ik jullie als vriend, zittend onder een boom, terwijl we elkaars hand vasthouden of wat je wilt, heel goede vrienden, zeg ik: heb je dit werkelijk begrepen?
1:07:52 V: We zeggen dat we...

K: Heb je - luister alleen - heb je het echt begrepen in je hart, in je bloed, in je zenuwen, in je brein, dat je er iets van hebt gevat. Als dat zo is, dan zal je nooit meer een richting zoeken. Het betekent dat je nooit meer iets probeert te zijn, maatschappelijk, psychologisch.
1:08:19 V: Dat kan niet.

K: Zover zijn we gekomen.
1:08:22 V: Als je geen richting hebt, zal het altijd als een schaduw bij je zijn, tot het concept weg is, tot het concept opgegaan is in de essentie zal het bij je zijn.
1:08:34 K: Wat bedoelt u?
1:08:36 V: Richting of geen richting, het maakt niet uit. Vraag een vogel hoe hij vliegt...

K: O nee, meneer. Als je een rups vraagt welke voet hij het eerst verzet, blijft hij staan. Als je een rups vraagt welke het eerst is... of hij zijn eerste poot verzet, dan zal hij verlamd zijn, hij zal er naar kijken en niet bewegen. Alstublieft, meneer, dit is... verkwansel het niet, alstublieft.
1:09:05 V: Meneer, kan ik vragen om - mag ik vragen, sorry - een bevestiging of ontkenning. Gisteren, toen ik hier kwam, noemde iemand mij een idioot, en ik was erg van streek. Zij zei: 'Je slaapt in je auto.' Ja, zei ik, als het moet, en dat deed ik. Dus ik was erg van streek. Dus begon ik het te analyseren. Het leek alsof ik het niet was, maar ik moet het geweest zijn, ik zag dat ik het onmogelijke probeerde te doen...
1:09:39 K: Mevrouw, dit is niet waar we het over hebben.
1:09:42 V: Ik wilde dat ze accepteerde wat ik doe en dat kon ze niet. Dus het probleem was in mijn hoofd en niet echt wat zij dacht, dus dat maakte er een eind aan. Dat is hetzelfde waar u het over hebt.
1:09:54 K: Jullie zien wat het probleem is na een uur? Iedereen gaat door met zijn eigen... Dus dat betekent dat jullie en ik geen enkele relatie hebben. En als je het niet met mij hebt, heb je geen relatie met wie dan ook. Want ik ben een gewoon mens. Begrijpt u, meneer? Ik ben een mens. Als je geen relatie hebt met een ander, hoe kan je een relatie hebben met een ander?
1:10:32 V: Is relatie gericht of niet gericht?
1:10:34 K: Nee, meneer. Dat is een complexe vraag, misschien bespreken we het overmorgen. Maar kijk wat we gedaan hebben. Dat het ons niet kan schelen. Nietwaar, meneer?
1:10:54 V: Wanneer u praat en zegt 'jij', en ik praat en zeg 'ik', wie is...?

K: Wij. Wij.
1:11:04 V: ... wie zijn jij en ik? Is het het lichaam, is het het bewustzijn? Wat is het?
1:11:09 K: Meneer, wanneer ik zeg 'jij', spreek ik als een mens tot een ander mens, niet als 'ik' en 'jij'. Begrijpt u? We spreken als mensen. Ik heb heel zorgvuldig uitgelegd, dat elk mens de totale geschiedenis van de mensheid vertegenwoordigt. Dat is een feit. En wanneer je dat boek kan lezen, hoef je nooit meer een ander boek te lezen in de hele wereld, want alles is in jou vervat - de mensheid's ellende, verwarring, verdriet, dood, liefde, seks - dat allemaal ben jij. Jij bent de wereld en de wereld ben jij. Vandaar dat er geen 'jij' en 'ik' is wanneer dat er is.
1:12:09 V: Maar is dat niet allemaal gericht?
1:12:10 K: Wanneer ik 'jij' gebruik, zeggen we dat snel, terloops.
1:12:20 V: U zegt 'einde'. U zegt het einde van gerichtheid.
1:12:27 K: Ja meneer, dat zei ik. Meneer, ziet u niet dat het einde van iets, de geboorte van iets nieuws is? Ziet u niet dat als we doorgaan op dezelfde manier, telkens weer, dat er geen einde komt aan iets? Alleen wanneer iets eindigt kan een nieuw begin ontstaan, zoals... Als we genoegen hadden genomen met de zuigermotor, zouden we nooit de straalmotor gehad hebben, nietwaar? De straalmotor ontstond toen de man zei: 'Ik weet alles over zuigers, laten we daarmee ophouden. Laten we in andere richtingen kijken." "Richtingen," u weet wat ik bedoel.
1:13:26 V: Zou u een moment van stilte met ons willen delen?
1:13:30 K: Wilt u stoppen met praten en even stil zijn, gezamenlijk? Werkelijk stil zijn. Zonder dat de geest bezig is.
0000