Krishnamurti - Schepping kent geen einde

Krishnamurti Subtitles

OJ85T3 - Schepping kent geen einde
Derde openbare toespraak
Ojai, VS
18 mei 1985

0:25	Krishnamurti: It is a beautiful morning, isn't it? And I hope you are enjoying yourself. We have only this morning's conversation between you and the speaker, and also tomorrow morning. We have to go into various subjects or various problems. We are going to talk over together the whole question of pleasure, sorrow, death, and what is it that human beings throughout the world have sought, beyond the physical daily troublesome, boring, lonely life, what is there beyond, not only for the individual, but the whole of humanity. What is there that is not touched by thought, that has no name, that may be eternal, that is lasting, enduring?	Krishnamurti: Het is een mooie ochtend, nietwaar? En ik hoop dat jullie jezelf vermaken. We hebben alleen de dialoog van deze ochtend tussen jullie en spreker, en morgenochtend weer. We moeten in diverse onderwerpen of verschillende problemen duiken. We gaan het samen hebben over de hele kwestie van genot, verdriet, dood, en over waar de mens over de hele wereld naar heeft gezocht, verder dan het dagelijkse fysieke, lastige, saaie, eenzame leven, wat is er verder, niet alleen voor het individu, maar voor de hele mensheid? Wat is er dat niet wordt geraakt door het denken, dat geen naam heeft, dat eeuwig zou kunnen zijn, blijvend, voort durend?
2:11	So we are going to talk over all these matters, including meditation, perhaps yoga too. Everybody seems to be terribly interested in yoga. They want to keep young and beautiful. Shall we begin with that? I thought you would be interested in it. Yoga has now become a business affair like everything else. There are teachers of yoga all over the world, and they are coining money, as usual. And yoga at one time, I have been told by those who know a great deal about this, it was only taught to the very, very, very few. Yoga doesn't mean merely to keep your body healthy, normal, active, intelligent. But also it meant, the meaning of that word in Sanskrit means 'join together'. Joining the higher and the lower. I don't know who joins it, but that is the tradition. And also, there are various forms of yoga. But the highest form is called raja yoga, which is the king of yogas. There, that system, or that way of living was concerned not merely with the physical wellbeing, but also much more strict psychologically. There was no discipline, no system, nothing to be repeated day after day. But to have a brain that is in order, that is all the time active but not chattering, but active, that activity – the speaker is interpreting all this. Probably they wouldn't tell you all this. The speaker has talked to various scholars and pundits and real yoga teachers. There are very few of them now.	We gaan het dus over al deze zaken hebben, inclusief meditatie, en wellicht ook over yoga. Iedereen schijnt ontzettend geïnteresseerd te zijn in yoga. Ze willen jong en mooi blijven. Zullen we daarmee beginnen? Ik dacht dat jullie daar interesse voor zouden hebben. Yoga is een businessmodel geworden net als al het andere. Er zijn yogaleraren over de hele wereld en zij strijken geld op, als gewoonlijk. En yoga was ooit, zij die er heel veel over weten hebben mij dat verteld, yoga werd ooit onderwezen aan zeer, zeer, zeer weinigen. Yoga betekent niet alleen het gezond houden van het lichaam, normaal, actief, intelligent. Maar het betekende ook, de betekenis van dat woord in Sanskriet betekent 'samen binden', het verbinden van het hogere met het lagere. Ik weet niet wie het verbindt, maar dat is de traditie. En er zijn ook verschillende vormen van yoga. Maar de hoogste vorm van yoga heet raja yoga, wat de koninklijke weg van yoga is. Daarbij, bij dat systeem of die manier van leven ging het niet louter om fysiek welbevinden, maar veel sterker om het psychologische welbevinden. Er was geen discipline, geen systeem, niets dat dag in dag uit herhaald moest worden. Maar om een ordelijk verstand te hebben, dat steeds actief is maar zonder gekakel, maar actief, die activiteit, de spreker interpreteert dit alles. Waarschijnlijk zouden ze jullie dit alles niet vertellen. Spreker heeft met diverse geleerden en hindoewijzen gesproken en met echte yogaleraren. Er zijn daar nog maar heel weinig van op dit moment.
5:39	So to have a very deeply, orderly, moral, ethical life, not just merely take various postures but to lead a very moral, ethical, disciplined life, that was the real meaning of the highest form of yoga. Thereby you kept the body healthy. The body was not first, of primary importance. What was of primary importance was to have a brain, a mind, a wellbeing that is clear, active – not in the sense of movement, but in itself active, alive, full of vitality. But now it has become rather shallow, profitable and becoming mediocre. The speaker was taught – oh, many years ago – something that could not be taught to another. Let's leave it at that, shall we? Is that enough talk about yoga?	Om dus een heel diep, ordelijk, moreel, ethisch leven te leiden, niet alleen diverse houdingen aannemen, maar om heel moreel, ethisch, gedisciplineerd te leven, wat de echte bedoeling van de hoogste vorm van yoga was. Daarbij hield je je lichaam gezond. Het lichaam kwam niet eerst, was niet het allerbelangerijkste. Het allerbelangrijkste was om een brein, een verstand, een welbevinden te hebben dat helder is, actief, niet in de zin van beweging, maar van zichzelf actief, levendig, vol vitaliteit. Maar het is nu nogal oppervlakkig geworden, winstgevend en middelmatig geworden. Er werd de spreker iets geleerd, vele jaren geleden, dat niet aan een ander kon worden onderwezen. Zullen we het daar maar bij laten? Hebben we genoeg over yoga gesproken?
7:11	Questioner: Could you go into it more?	V: Zou u er verder op in kunnen gaan?
7:12	K: Or you want me to tell you what I was taught? I am sorry, I can't tell you. It is not to be taught to the casual. It is something that you do, perhaps every day as the speaker does for an hour, to have perfect control of your body. So that you are watchful – I won't use the word 'control,' but to watch your body, not make any movement, any gesture, which is not observed. There is no unnecessary movement of the body. But it is not controlled. That is where the difference is. May we drop that subject and go on to something else? I know you are reluctant, because you think, perhaps you may consider yoga to be something to be practised day after day to develop your muscles, have a muscular body. It is not that at all. It is something you live all day long. Something you watch, observe, be clear about.	K: Of willen jullie dat ik jullie vertel wat mij is geleerd? Sorry, dat kan ik niet. Het kan niet zomaar aan iemand worden geleerd. Het is iets dat je doet, wellicht iedere dag, zoals spreker dat iedere dag een uur doet, om volledige controle over je lichaam te krijgen. Zodat je oplettend wordt, ik zal niet het woord 'controle' gebruiken, maar je lichaam gadeslaan, helemaal zonder te bewegen, zonder enig gebaar dat niet wordt waargenomen. Er is geen onnodig bewegen van het lichaam. Maar het wordt niet gecontroleerd. Dat is waar het verschil zit. Kunnen we dat onderwerp verlaten en op iets anders overgaan? Ik weet dat jullie dat liever niet willen, omdat jullie denken, misschien wel vinden dat yoga iets is dat iedere dag moet worden beoefend om je spieren te ontwikkelen, een gespierd lijf te krijgen. Dat is het helemaal niet. Het is iets wat je de hele dag lééft. Iets dat je gadeslaat, observeert, waar je helder over bent.
9:04	We were talking about, the other Saturday and Sunday, the question of guilt, being psychologically hurt, wounded, and the various forms of relationship. Not only with human beings, with each other, but also our relationship to nature, to all the beauty of the world, to the mountains, to the meadows, to the groves, and the hills and the shadows, the lakes and the rivers. To have a relationship. We talked a little bit about that relationship too. Where there is an image made by thought between you and the mountain, all the fields and the flowers, as one makes an image about one's wife or husband and so on, that image prevents one from having complete relationship with another.	We spraken afgelopen zaterdag en zondag over de kwestie schuld, psychologisch gekwetst zijn, gewond, en over de diverse vormen van relaties. Niet alleen over die met mensen, met elkaar, maar ook onze relatie tot de natuur, tot alle schoonheid van de wereld, tot de bergen, weiden, tot de wouden en de heuvels en de schaduwen, de meren en de rivieren. Om een relatie daarmee te hebben. We hadden het ook een beetje over die relatie. Waar er een beeld is gemaakt door het denken tussen jou en de berg en de velden en bloemen, zoals je een beeld vormt van je vrouw of echtgenoot enzovoort, weerhoudt dat beeld je van een volledige relatie met een ander.
10:47	And our relationship with each other now, between you and the speaker, that relationship is very important to understand. He is not persuading you to any point of view. He is not putting any kind of pressure so that you listen, accept or deny. He has no authority. He is not a guru. He has an abomination of all this idea of leadership psychologically or spiritually, if I can use that word. It is an abhorrence to him. And he really means it. It is not something to be taken lightly, that the speaker pretends. that is why one has to be extremely honest in all this.	En onze relatie nu met elkaar, tussen jullie en de spreker, die relatie is heel belangrijk om te begrijpen. Spreker is jullie niet aan het overtuigen van enig gezichtspunt. Hij legt geen enkele druk om te luisteren, te accepteren of te ontkennen. Hij heeft geen autoriteit. Hij is geen goeroe. Hij gruwelt van dit hele idee van psychologisch leiderschap of spiritueel, als ik dat woord mag gebruiken. Het is een gruwel voor hem. En hij meent dat echt. Het is niet iets om licht op te vatten, iets wat de spreker voorwendt, en dat is waarom we hier uiterst eerlijk over moeten zijn.
12:07	And we talked about the activity of time. We went into it fairly clearly. And also the movement of thought, what is thinking. We talked about that too. Do you want the speaker to repeat it again? Please tell me. If it is not clear, the speaker has got a great deal of patience about it. Perhaps I won't even use the word 'patience'. So we talked about all that, had a conversation between you and the speaker. Therefore that conversation is carried on mutually. It isn't one sided conversation.	En we spraken over de werking van tijd. We gingen daar behoorlijk duidelijk op in. En ook over de beweging van het denken, wat denken is. Daar hadden we het ook over. Willen jullie dat spreker het nog eens herhaalt? Zeg het alsjeblieft, als het niet duidelijk is, de spreker heeft daar veel geduld mee. Misschien moet ik het woord 'geduld' niet eens gebruiken. Daar spraken we allemaal over, we hadden een dialoog tussen jullie en de spreker. Daarom wordt die conversatie gezamenlijk voortgezet. Het is geen eenzijdige conversatie.
13:17	And also, we said the world is made up of bullies – the religious bullies, the newspapers, the politician, the guru, the priests, the bullies in the family. And those bullies make us feel guilty, they attack first and then you have to defend. That is the game that has been going on in our relationship with each other and so on. So that brings about this feeling of guilt. We talked a great deal about that. And also we talked last Sunday about fear. Why human beings who have evolved through these many, many, many millennia, live with this terrible burden called fear. That fear is a sensation. And sensation takes many forms, the sensation of drugs, alcohol and so on, the sensation of sexuality, the sensation of achieving something, climbing the ladders, either the mundane ladder or the so-called spiritual ladder.	En we zeiden ook dat de wereld vol grootsprekers is, de religieuze praatjesmakers, de kranten, de politicus, de goeroe, de priesters, de bullebak in het gezin. En die grootsprekers maken dat we ons schuldig voelen, ze vallen je eerst aan en dan moet je je verdedigen. Dat is het spelletje dat steeds wordt gespeeld binnen onze relatie met de ander enzovoort. Dat veroorzaakt dus dit schuldgevoel. We spraken daar veel over. En we hadden het afgelopen zondag ook over angst. Waarom moet de mens, die is geëvolueerd tijdens de vele, vele millennia, met deze vreselijk last leven die angst heet. Die angst is een zintuiglijke ervaring. En die ervaring neemt vele vormen aan, de sensatie van drugs, alcohol enzovoort, de sensatie van seksualiteit, de sensatie van het bereiken van iets, de ladder beklimmen, hetzij de wereldse ladder of de zogenaamde spirituele ladder.
15:13	We talked also, what is the relationship between time and thought. Or are they one? And we went into that, and also what is the root of fear? And we have many, many fears, which destroy not only the human capacity, distort the brain, distort or curtail or limit both biological and psychological activity. What is the root of it, root of fear? We went into it. We said the root of fear is time and thought.	We bespraken ook wat de relatie tussen tijd en denken is. Of zijn die één? En daar gingen we op in, en ook wat de bron van angst is? En we hebben vele, vele angsten, die niet alleen de menselijke vermogens vernietigen, het brein vervormen, vervormen of beperken of limiteren zowel de biologische als de psychologische activiteit. Wat is de bron ervan, de bron van angst? We gingen daarop in. We zeiden dat de bron van angst tijd en het denken is.
16:20	One can listen to all this casually or seriously, listen to each other's conversation. But the words are not the thing. Fear is not the word. Or the word may create the fear. You understand? The word may create the fear, or there is fear by itself. Right? The word is the picture, is the idea. But the fact of fear is quite different.	Je kunt naar dit alles oppervlakkig of serieus luisteren, naar het gesprek met elkaar luisteren. Maar woorden zijn niet waar het om gaat. Angst is niet het woord. Of het woord kan angst veroorzaken. Begrijpen jullie? Het woord kan angst veroorzaken of er is angst op zichzelf. Oké? Het woord is het beeld, is het idee. Maar de feitelijke angst is heel anders.
17:10	So one has to be clear that the word is not inducing, cultivating fear and then overcoming that fear, which means overcoming the word but not the fact. You are following all this? And we said one has to face this fact. And how one faces this fact is all-important, not the fact, but how you approach it, how you come to it. If one has conclusions, concepts, how to get over fear, how to suppress it, or how to transcend it, or go to somebody who will help you to overcome that fear, then that fear will continue in different forms. It may be one day you are frightened of something, the next day another. And out of this fear we have done terrible things to mankind. We have done terrible things to each other. Out of this fear of wanting security, or having security, we have destroyed human beings by the million. The last war and the previous war showed it. Where there is fear there is God, and all the comfort that one derives out of illusion. But when there is psychologically, and therefore biologically, not the other way around – it is not physical security first and then the psychological security after. The socialists, the communists, the radicals, so-called radicals, have tried to establish order outside, as the communists are trying to do, the totalitarians. And they are not succeeding, they are only suppressing. But if one starts to understand this whole psychological structure of every human being, of oneself, then one begins to understand the nature of fear. And it can be ended if we understand the nature of time, thought, which we went into.	Het moet dus helder zijn dat het woord de angst niet oproept, stimuleert, waarna de angst wordt overwonnen, dat wil zeggen dat het woord wordt overwonnen, maar niet het feit. Volgen jullie dit alles? En we zeiden dat je dit feit tegemoet moet treden. En hoe je dat doet is het belangrijkste, niet het feit, maar hoe je het benadert, hoe je het tegemoet treedt. Als je conclusies hebt, concepten, hoe angst te overwinnen, hoe angst te onderdrukken of hoe er bovenuit te stijgen, of naar iemand toe gaat die je helpt die angst te overwinnen, dan zal die angst doorgaan in verschillende vormen. Het kan zijn dat je op een dag bang bent voor iets, de volgende dag voor iets anders. En uit die angst hebben we de mensheid vreselijke dingen aangedaan. We hebben elkaar vreselijke dingen aangedaan. Uit deze angst om zekerheid te willen, om veilig te zijn, hebben we mensen met miljoenen tegelijk uitgeroeid. De laatste twee wereldoorlogen lieten dat zien. Waar angst is, is God en alle troost die we uit die illusie halen. En als er psychologische en daarom biologische, niet andersom, het is niet eerst de fysieke veiligheid en daarna de psychologische veiligheid. De socialisten, de communisten, de radikalen, zogenaamde radikalen, hebben uiterlijke orde getracht te verwezenlijken, net als de communisten en totalitaire regimes dat doen. En ze slagen daar niet in, ze onderdrukken alleen maar. Maar als je begint deze hele psychologische structuur te begrijpen van elke mens, van jezelf, begin je de aard van angst te begrijpen. En daar kan een einde aan komen als we de aard van tijd en het denken begrijpen, waar we al op ingingen.
20:32	And we ought to talk over together this morning, as it is such a beautiful morning, what is beauty. Are you interested in this? What is beauty? The speaker is putting you that question, and you must reply. Not all of you, that is impossible, or even one. What would be your reply, if one may ask respectfully, what is your response to that question? What is beauty? Is it in the mountains? In the shadows? In the dappled light under these trees? Is it a sheet of water still in the moonlight? Or the stars of a clear evening? Or the beautiful face, well-proportioned, having that weight and beauty inward? Or does it lie in the museums, the pictures, the statues? There is a marvellous statue in the Louvre in Paris. The statue of the Victory of Samothrace. It is a marvellous statue. And is that beauty?	En waar we vanmorgen samen over zouden moeten spreken, omdat het zo'n mooie morgen is, wat schoonheid is. Zijn jullie hierin geïnteresseerd? Wat is schoonheid? De spreker stelt jullie die vraag, jullie moeten antwoorden. niet allemaal, dat is onmogelijk, zelfs niet een apart. Wat zou je antwoorden, als ik zo vrij mag zijn, wat is jullie antwoord op die vraag? Wat is schoonheid? Zit het hem in de bergen? In de schaduwen? In het licht dat door deze bomen valt? Is het een verstild wateroppervlak in het maanlicht? Of de sterren op een heldere avond? Of een mooi gezicht, goed geproportioneerd, met die diepe en innerlijke schoonheid? Of is schoonheid in de musea, schilderijen, beelden? Er staat een prachtig beeld in het Louvre in Parijs. Het beeld van de Nikè van Samothrake. Het is een prachtig beeld. En is dat schoonheid?
22:33	So one should ask this question. Not the beauty in a magazine. Is that beauty? A beautiful woman, carefully made up, etc., etc. Is that beauty? So one should ask this question of ourselves. Because man, woman, are seeking this thing all the time. that is why museums become important because in ourselves we are so ugly. Not sinful, that is a wrong word to use. We are so broken up, fragmented, we can never see something whole, holistic way of living. And we think beauty is out there, in the pictures, in a lovely poem of Keats, or in marvellously written literature. So what is beauty? Are you waiting for the speaker to explain? Or have you ever asked of yourself? Or are you seeking for the experts to tell you? Can we go into it together? Not that the speaker wants to convince you, show you, tell you anything. That is very important to understand. He is not authority. He is not a public figure. He hates all that ugly reputation, success, becoming somebody. Then you can threaten that somebody. You understand? But it is not like that. We are two human beings talking over together our whole complex problem of existence. So what is beauty? Is beauty love? Is beauty pleasure? Is beauty something that gives you an élan, a sensation? You say, how marvellous, how beautiful that picture is. So what is beauty? May we go into it together? Together.	Deze vraag moet je dus stellen. Niet schoonheid in een tijdschrift. Is dat schoonheid? Een mooie vrouw, zorgvuldig opgemaakt, enzovoort, enzovoort. Is dat schoonheid? Dit zouden we onszelf dus moeten afvragen. Omdat mannen, vrouwen hier steeds naar op zoek zijn, Dat is waarom musea belangrijk zijn geworden omdat we in onszelf zo lelijk zijn. Niet zondig, dat is een verkeerd woord. We zijn zo verbrokkeld, gefragmenteerd, we kunnen nooit iets helemaal zien, de holistische levenswijze. En we denken dat schoonheid daarbuiten is, in schilderijen, in een mooi gedicht van Keats of in prachtig geschreven literatuur. Wat is schoonheid dus? Wachten jullie tot de spreker het uitlegt? Of heb je het jezelf ooit afgevraagd? Of zoek je experts om het je te vertellen? Kunnen we hier samen op ingaan? Niet dat de spreker jullie wil overtuigen, je iets laten zien, iets vertellen. Dat is heel belangrijk om te begrijpen. Hij is geen autoriteit. Hij is geen vip. Hij heeft een hekel aan al die smakeloze reputaties, dat succes, iemand worden. Dan kan je die iemand bedreigen. Begrijpen jullie? Maar zo is het niet. Wij zijn twee mensen die samen ons hele complexe probleem van het leven bespreken. Wat is schoonheid dus? Is schoonheid liefde? Is schoonheid genot? Is schoonheid iets waar je enthousiast van wordt, een sensatie? Je zegt hoe prachtig, hoe mooi dat schilderij is. Wat is schoonheid dus? Kunnen we daar samen op ingaan? Samen.
26:33	When you see those hills behind there and the blue sky and the line of those mountains against the sky, and see some of the shadows on the sunburned grass and the shady trees, when you look at it, not verbalise it immediately but when you look at it, or see a great mountain full of snow, high peaks, and a sky that has never been polluted – when you see this majesty of a mountain, what takes place? Does the majesty of that mountain, the enormous solidity of it, the greatness of it, what happens at that second when you see that mountain and that hill and those shadows or this dappled light under these trees? For a second, the greatness of the mountain drives away all our pettiness, all our worries and problems and all the travail of life – for that second. Then you become silent and look. Right?	Als je die heuvels daarachter ziet en de blauwe hemel en de aftekening van die bergen tegen de hemel, en je ziet van die schaduwen op het door de zon verbrande gras en de schaduwrijke bomen, als je daarnaar kijkt, zonder woorden maar direct en er dan naar kijkt, of die hoge berg ziet helemaal besneeuwd, de hoge toppen, en de nog nooit vervuilde lucht, als je het majestueuze van een berg ziet, wat gebeurt er dan? Geeft het majestueuze van die berg, de enorme soliditeit, de grootsheid ervan, wat gebeurt er in die seconde dat je die berg ziet en die heuvel en die schaduwen of het licht dat door deze bomen valt? Een seconde lang verdrijft de grootsheid van de berg al jouw kleinzieligheid, al je zorgen en problemen en al het gezwoeg van het leven - die seconde. Dan word je stil en kijkt. Oké?
28:43	Take a boy, small boy or a girl, they have been running about all day long, shouting, you know, being a little bit naughty, which is nice. But parents don't like them to be that way. What happens to their naughtiness when you give them a lovely toy, complicated toy? Their whole energy is concentrated in that toy. They are not naughty. Until they break that toy. Then the whole begins again. That is, the toy – please listen to this, together we are talking – that toy absorbs the child. The toy becomes all important. He loves it, he holds it, he kisses – you follow? You have seen teddy bears worn out. And all that naughtiness has gone because the toy has absorbed the naughtiness, the toy becomes important. Right? You know this if you are mothers and fathers. And the toy is the television, unfortunately. So, the mountain absorbs us for the second. that is our toy. And we forget ourselves. This is actuality. If you see a marvellous statue, not only Grecian statues, but the ancient Egyptian ones. Their extraordinary sense of earth, fullness, richness, stability, dignity. For a second, for a moment, their dignity, their immensity drives our pettiness away. So we are absorbed by the toys. The grown-ups too. It is maybe their business, their chicanery in politics. So all these things absorb us. And if there is nothing to absorb you, then you get depressed, try to escape from it, do all kinds of things to run away from what we are.	Neem een jongen, een kleine jongen of een meisje, ze hebben de hele dag rondgerend, schreeuwend, je kent dat wel, een beetje stout, wat leuk is. Maar ouders willen niet dat ze zo zijn. Wat gebeurt er met hun ondeugendheid als je ze een mooi speeltje geeft, een ingewikkeld stuk speelgoed? De hele energie wordt geconcentreerd op dat speelgoed. Ze zijn niet stout meer. Tot ze dat speelgoed stukmaken. Dan begint alles weer opnieuw. Dat wil zeggen, het speelgoed, luister hier alsjeblieft naar, we praten samen, dat speelgoed neemt het kind geheel in beslag. Het speelgoed wordt het belangrijkst. Hij houdt ervan, houdt het vast, kust het, volgen jullie dit? Je hebt helemaal versleten teddyberen gezien. En alle ondeugendheid is verdwenen omdat het speelgoed de ondeugendheid heeft opgeslokt, wordt het speelgoed belangrijk. Is dat juist? Vaders en moeders weten dit. En het speelgoed is jammer genoeg de televisie. De berg slokt ons dus een seconde op, dat is ons speelgoed. En we vergeten onszelf. Dat is de werkelijkheid. Als je een prachtig beeld ziet, niet alleen de Griekse beelden, maar ook de antieke Egyptische. Hun buitengewone gevoel voor de aarde, hun volheid, rijkheid, stabiliteit, waardigheid. Een seconde lang, een moment, wordt door hun waardigheid, hun grootsheid onze nietigheid verdreven. We worden dus opgeslokt door speelgoed. De volwassenen ook. Het kan door hun zaken zijn, hun politieke haarkloverij. Al deze dingen slokken ons dus op. En als er niets is om je in beslag te nemen, word je depressief, probeer je eraan te ontvluchten, doe je van alles om weg te lopen van wat we zijn.
32:17	So, is not beauty something that takes place when you are not? When you with all your problems, with your anxieties, insecurity, whether you are loved or not loved, when you with all the psychological complexities are not, then that state is beauty.	Is schoonheid dus niet iets dat plaatsvindt als jij er niet bent? Als jij met al je problemen, met je zorgen, onzekerheid, of je al dan niet geliefd bent, als jij er met al de psychologische complexen niet bent, dan is die toestand schoonheid.
33:04	And this is one of the problems of meditation. To cultivate, practise, day after day, to see that you are not. And who is the entity that is practising? You understand? It is the same old toy. Only you call it meditation. So where you or K is not, there is beauty. As we said, beauty is not pleasure, it is not sensation.	En dit is een van de problemen van meditatie. Het cultiveren, het praktiseren, dag in dag uit, om te zorgen dat jij er niet bent. En wie is de entiteit die praktiseert? Begrijp je? Het is hetzelfde oude speeltje. Je noemt het alleen meditatie. Dus waar jij of K niet is, daar is schoonheid. Zoals we zeiden, is schoonheid geen genot, het is geen sensatie.
34:03	So we ought to talk over together pleasure, because for us pleasure is an extraordinarily important thing. The pleasure of a sunset, the pleasure of seeing somebody whom you like enjoying himself. So we ought to talk over together the whole concept of pleasure. Because that is what we want, if you are honest. And that is our difficulty, we are never seriously honest to ourselves. But we think to be so terribly honest to oneself may lead to further trouble, not only for yourself but your husband, wife, etc. So to understand the nature of fear, guilt, relationship, and all the movement of our daily life one has to look at it very closely, not control it, shape it, and say this must go that way or that way. But to look at it first, without fear, without being depressed or feeling that you must do something about it.	We zouden het dus samen moeten hebben over genot, omdat genot voor ons bijzonder belangrijk is. Het genoegen van een zonsondergang, het plezier als je ziet dat iemand die je graag mag zichzelf amuseert. We zouden het dus samen moeten hebben over het hele concept genot. Omdat dat is wat we willen, als je eerlijk bent. En onze moeilijkheid is dat we nooit echt eerlijk zijn tegenover onszelf. Maar we denken dat we zo vreselijk eerlijk tegenover onszelf zijn wat leidt tot meer problemen, niet alleen voor jezelf maar ook voor je man, vrouw, enzovoort. Om dus te begrijpen wat angst inhoudt, schuldgevoel, relaties en de hele gang van ons dagelijks leven moeten we er van heel dichtbij naar kijken, het niet controleren, vormen en zeggen dat dit zus of zo moet gaan. Maar eerst ernaar kijken zonder angst, zonder depressief te worden of te voelen dat je er iets aan moet doen.
35:59	So we are going to together enquire what is pleasure. To possess a beautiful car. Or have lovely 12th century furniture – to polish it, to look at it, to evaluate. There is a furniture in England, in a particular room, it is about 16th, 15th century. And one has paid a great deal of money for it. And it gives you great pleasure watching it. Then you identify yourself with that furniture. Then you become the furniture, because whatever you identify yourself with, you are that. It may be an image, it may be a piece of furniture, it may be a man, woman, or it may be some idea, some conclusion, some ideology. And all the identification with something greater or something which is convenient, satisfying, doesn't give you too much discomfort, that brings us a great deal of pleasure. And pleasure goes with fear. I don't know if you have watched it. It is the other side of the coin. But we don't want to look at the other side. But we say to ourselves pleasure is the most important thing, either through drugs, which is now becoming more and more in this country – opium, cocaine, alcohol. You know all that, what is happening in the world, especially in this country, which breeds certain irresponsibility, gives you for the moment certain élan, energy, quietens the brain probably and dulls the brain, and ultimately destroys human beings. You have seen all this on television. If you haven't seen all this, you know somebody, and so on. We start with pleasure, and end up in ruination. And pleasure of possessing something, the woman or the man, pleasure of power over somebody. It may be, if you have domestic help, over that person, or your wife or husband or something or other – we want power. Right? Let's be quite honest about all this. We admire power, we extol power, we idolise power. Whether it is spiritual power of the religious hierarchy, or the power of a politician, the power of money. To the speaker power is evil, that is why followers who want power through knowledge, through enlightenment, you know all that rot they talk about. Not that there is not enlightenment, but the rot, the stupidity, nonsense they talk about. That gives them power.	We gaan dus samen onderzoeken wat genot is. Een mooie auto hebben. Of een prachtig meubelstuk uit de 12e eeuw, het te laten glanzen, ernaar te kijken, de waarde ervan te bepalen. Er staat een meubelstuk in Engeland, in een bepaalde kamer, het is ongeveer 16e, 15e eeuw. En iemand heeft er veel geld voor betaald. En het geeft je veel plezier ernaar te kijken. Dan ga je jezelf met dat meubel identificeren. Dan word je het meubelstuk, omdat je bent waarmee je je ook maar vereenzelvigt. Het kan een beeld zijn, het kan een meubelstuk zijn, het kan een man of een vrouw zijn of het kan een of ander idee zijn, een gevolgtrekking, een ideologie. En elke identificatie met iets groters of iets wat gerieflijk is, bevredigend, wat je niet teveel ongemak geeft, geeft ons heel veel plezier. En genot gaat samen met angst. Ik weet niet of je het hebt gezien, het is de andere kant van de medaille. Maar wij willen die andere kant niet zien. Maar we zeggen tegen onszelf, genot is het belangrijkst, hetzij door drugs, wat steeds vaker voorkomt in dit land, opium, cocaïne, alcohol. Je weet dat allemaal wel, wat in de wereld gebeurt, vooral in dit land, wat een zekere onverantwoordelijkheid brengt, wat je voor even een bepaald elan, energie geeft, het brein wellicht rustig maakt en het brein versuft en uiteindelijk de mens vernietigt. Je hebt dit alles op televisie gezien. Als je dit alles niet hebt gezien, ken je wel iemand, enzovoort. We beginnen met plezier en eindigen met verderf. En het plezier van iets bezitten, de vrouw of de man, het genot van macht over iemand. Het kan, als je een huishoudelijke hulp hebt, die persoon zijn, of je vrouw of man of de een of ander, we willen macht. Oké? Laten hier heel eerlijk over zijn. We aanbidden macht, we verheerlijken macht, we verafgoden macht. Of het spirituele macht is of de religieuze hiërarchie of de macht van de politicus, de macht van geld. Voor de spreker is macht duivels, dat is waarom volgelingen die macht willen door kennis, door verlichting, je kent al die onzin wel waar ze over praten. Niet dat verlichting niet bestaat, maar de onzin, de domheid, de nonsens waar ze het over hebben. Dat geeft ze macht.
40:39	Which is, if we may go on with it, our education, televisions, our environment, ambience, all that is making us mediocre. We have read too much of what other people say. The word 'mediocre' means going up the hill halfway and never reaching the top. Not success – success is utter mediocrity. Sorry to talk emphatically about all these matters. If you don't want to listen, it is all right too. You are not entertaining the speaker, or he is entertaining you. These are all terribly serious matters. And we give power to others because we ourselves lack power, position, status, therefore we hand it over to somebody else. And then we worship that, adore it, or idolise it. And we have lived that way for millennia.	Dat wil zeggen, als ik daarop mag doorgaan, onze opleiding, de televisie, ons milieu en de sfeer daarvan, dat alles maakt ons middelmatig. We hebben teveel gelezen wat anderen zeggen. Het woord 'middelmatig' betekent maar halfweg de heuvel opgaan zonder ooit de top te bereiken. Niet succes, succes is de grootste middelmatigheid. Sorry dat ik zo nadrukkelijk over deze zaken spreek. Als je niet wilt luisteren, is dat ook oké. Jullie vermaken de spreker niet, noch vermaakt hij jullie. Dit zijn allemaal ontzettend serieuze zaken. En we geven anderen macht, omdat we zelf geen macht hebben, geen positie, status, daarom dragen we de macht over aan iemand anders. En dan aanbidden we dat, adoreren of verheerlijken het. En zo hebben we duizenden jaren geleefd.
42:23	So, power, identification, having security, money, and feeling that money will give you freedom, which is not freedom at all. In freedom you can choose what you want or what you like, is that freedom? One does not know if you have gone into this question of freedom, what does freedom mean? Not in heaven. Do you remember that joke – may I repeat a joke? Two men are in heaven with wings and halos, all that. One says to the other, 'If I am dead, why do I feel so awful?' Have you got it? So all forms of pleasure is part of our life. It has become more and more sensational, more and more – it is becoming noisy, vulgar, mediocre. And so we go on with our pleasures, and in its wake comes fear. So unless one understands this activity of sensation, fear and pleasure will go on.	Dus macht, identificatie, veilig zijn, geld en het gevoel dat geld ons vrijheid geeft, wat helemaal geen vrijheid is. In vrijheid kan je kiezen wat je wilt of wat je leuk vindt, is dat vrijheid? Ik weet niet of jullie op het vraagstuk van vrijheid zijn ingegaan, op wat vrijheid betekent? Niet in de hemel. Ken je die mop, mag ik een mop herhalen? Twee mannen zijn in de hemel met vleugels en halo's om hun hoofd, en wat dies meer zij. De een zegt tegen de ander: 'Als ik dood ben, waarom voel ik mij dan zo akelig?' Snap je? Alle vormen van genot zijn deel van ons leven. Het gaat steeds meer om de zintuigljke ervaring, steeds meer het wordt lawaaierig, vulgair, middelmatig. En zo gaan we maar door met onze pleziertjes, gevolgd door angst. Tenzij je dus de beweging van sensatie begrijpt, gaan angst en genot door.
44:40	What is sensation? If one may go into it now. The actual meaning of that word is 'the activity of the senses'. Right? Either that activity of the senses is partial, which it always is, or all the senses are fully awakened. You understand? When it is partial, it is limited. Right? You want more and more and more and more. And 'the more' means that the past sensation has not been sufficient. You want some more of it, go to different schools of thought, go from one sect to another. You have seen all this in this country, and elsewhere. So, is there a holistic activity for all the senses? You understand my question? I am asking you a question. Our sensations are limited. And you take drugs, etc., to have higher sensation. It is still limited because you are asking for more. When you ask for 'the more' there is always 'the little', therefore it is partial. Right? Simple. So we are asking, is there a holistic awareness of all the senses, therefore there is never asking for 'the more'.	Wat is sensatie? Als ik daar nu op in mag gaan. De werkelijke betekenis van dat woord is 'activiteit van de zintuigen'. Oké? Of die activiteit van de zintuigen is gedeeltelijk, wat hij altijd is, of alle zintuigen zijn klaarwakker. Begrijpen jullie? Als het gedeeltelijk is, is het beperkt. Klopt dat? Je wilt meer en meer en steeds meer. En 'het méér' wil zeggen dat de sensatie uit het verleden onvoldoende was. Je wilt er meer van, naar andere denkrichtingen gaan, van de ene naar de andere sekte gaan. Jullie hebben dit alles in dit land gezien, en ook elders. Bestaat er dus een holistische activiteit voor alle zintuigen? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik vraag jullie iets. Onze zintuigen zijn beperkt. En je neemt drugs, enzovoort, voor meer opwinding. Dat is nog steeds beperkt omdat je om meer vraagt. Als je om 'meer' vraagt is er altijd 'weinig', daarom is het gedeeltelijk. Oké? Simpel. Ik vraag dus, bestaat er holistisch gewaar zijn door alle zintuigen, waardoor er nooit een vragen naar 'meer' is.
47:04	I wonder if you follow all this? Are we together in this, even partially? And where there is this total, fully aware of all the senses – awareness of it, not you are aware of it – the awareness of the senses in themselves, then there is no centre in which there is an awareness of the wholeness. You understand? When you look at those hills, can you look at it not with only visual eyes, optic nerves operating, but with all the senses, with all your energy, with all your attention? Then there is no 'me' at all. Then when there is no me, there is no asking for more, or trying to become better.	Ik vraag me af of jullie dit alles volgen? Doen we dit samen, al is het maar gedeeltelijk? En waar deze totaliteit is, volledig bewust van alle zintuigen het gewaar zijn, zonder dat jij het je bewust bent, het bewustzijn van de zintuigen op zichzelf, dan is er geen centrum waarin er een gewaar-zijn van het geheel is. Begrijpen jullie? Als je naar die heuvels kijkt, kan je daarnaar kijken, niet alleen met je fysieke ogen, waarbij de optische zenuwen werken, maar met alle zintuigen, met al je energie, met je volle aandacht? Dan is er helemaal geen 'mij'. Als er dan geen ik is, is er geen vragen om meer of proberen beter te worden.
48:20	Then we ought to also talk over together, what is sorrow. You understand? All these are related to each other. Guilt, the psychological wounds, which most people have, and what the consequences are of those psychological wounds, the vanity of one's own cultivated intelligence, which gets hurt, and the images that one has built about one's self – that gets hurt, nothing else. We went into all that. And we talked about relationship. We talked about fear, pleasure. They are all interrelated, they are not something to be taken bit by bit or separated and say, this is my problem, and stick to that. If you say, I can solve that, I don't mind the rest, but the rest remains there. So can one see this whole movement, not just one movement?	Dan zouden we er ook samen over moeten praten wat smart is. Begrijp je? Dit is allemaal met elkaar verbonden. Schuld, de psychologische wonden, die de meeste mensen hebben en wat de gevolgen van die psychologische wonden zijn, de ijdelheid van iemands eigen gecultiveerde intelligentie, die wordt gekwetst, en de beelden die je van jezelf hebt gevormd die worden gekwetst, niets anders. We gingen daar allemaal op in. En we hadden het over relaties. We spraken over angst, genot. Dat alles is met elkaar verbonden, het zijn geen zaken die je beetje bij beetje neemt of los van elkaar en zegt, dit is mijn probleem, en daarbij blijft. Als je zegt, ik kan dat oplossen, de rest kan me niet schelen, maar de rest blijft daar. Kunnen we dus deze hele beweging zien, niet alleen maar één beweging?
50:04	So we want to talk about sorrow. This is an immense subject. It brings tears to one's eyes. Not the words. The word 'sorrow' has been in the minds of men and women from the beginning of time – this feeling of sorrow. And sorrow has never ended. If one travels, especially in the Asiatic world or in Africa, you see immense poverty, immense. And you shed tears or do some social reform, or give them food or give them clothes, etc. But there is still sorrow there. And there is the sorrow of someone whom you have lost. You have their picture on the mantelpiece, or the piano, or hung on the wall and you remember it, look at it, shed tears, and all the memories connected with that picture. One sustains, nourishes, continues loyally with that picture. That picture is not the person. That picture is not the memories. But we cling to those memories, and that brings us more and more sorrow. And the sorrow of those people who have very little in their life, not only money, few sticks of furniture, but also ignorance. Not the ignorance of something great, but the ignorance of their daily life, of their having nothing inside them – not that the rich people have either, they have it in the bank account, but nothing inside. Look at all this.	We willen het dus hebben over smart. Dat is een immens onderwerp. Het brengt je in tranen. Niet de woorden. Het woord 'smart' is in de gedachten van mannen en vrouwen geweest sinds het begin der tijden, dit gevoel van leed. En het leed is nooit opgehouden. Als je reist, vooral in de Aziatische wereld of in Afrika, zie je geweldige armoede, reusachtig. En je weent of brengt sociale hervormingen aan of geeft ze eten of kleding, enzovoort. Maar er is daar nog steeds leed. En er is smart als je iemand hebt verloren. Je hebt hun foto op de schoorsteenmantel of op de piano of aan de muur hangen en je herinnert je het, kijkt ernaar, huilt en alle herinneringen zijn verbonden met die foto. Je onderhoudt en voedt het, blijft trouw aan die foto. Die foto is niet de persoon. Die foto is niet de herinneringen. Maar we klampen ons vast aan die herinneringen en dat geeft ons meer en meer verdriet. En het leed van die mensen die heel weinig in hun leven hebben, niet alleen geld, maar een paar meubeltjes, maar ook onwetendheid. Niet alleen onbekendheid met iets groots, maar onwetendheid betreffende hun dagelijks leven, of van het feit dat ze niets in zich hebben, niet dat rijken dat wel hebben, ze hebben het op de bank, maar innerlijk niets. Kijk naar dit alles.
53:30	And there is the immense sorrow of mankind which is war. Thousands, millions have been killed, and if you have seen it in Europe – thousands of crosses all in a straight line. How many women, men, parents have cried, not only in this country, every community, every country, every state. Have we realised that for the last historical times there have been wars every year? Tribal wars, national wars, ideological wars, religious wars. In the Middle Ages they tortured people, burnt them. They were heretics. You know all this if you have listened, if you have looked. And from the beginning of man or woman the sorrow has continued in different forms, poverty of sorrow, poverty of ignorance, poverty of not being able to fulfil your desires, poverty of achievement – there is more to be achieved.	En er is het ontzettende leed van de mensheid, namelijk oorlog. Duizenden, miljoenen zijn omgekomen, en als je het in Europa hebt gezien, duizenden kruisen allemaal in rechte lijnen. Hoeveel vrouwen, mannen, ouders hebben geweend, niet alleen in dit land, iedere gemeenschap, ieder land, iedere staat. Hebben wij ons gerealiseerd dat in de recente geschiedenis er elk jaar oorlogen waren? Stammenoorlogen, oorlogen tussen landen, ideologische, religieuze oorlogen. In de middeleeuwen werden mensen gemarteld, verbrand. Zij waren ketters. Jullie weten dit alles als je hebt geluisterd, hebt gekeken. En vanaf het begin van de man of vrouw is het leed doorgegaan in verschillende vormen, de armoede van smart, de armoede van onwetendheid, armoede omdat je niet in staat bent je verlangens te vervullen, gebrek aan succes, er moet meer worden bereikt.
55:40	And all this has brought immense sorrow, not only personal sorrow, but also the sorrow of humanity. In Cambodia, what is happening there. What is happening in Russia, in the totalitarian states. We read about it, we never shed a tear! We are indifferent to all this because we are so consumed by our own sorrow, our own loneliness, our own inadequacy. So we are going to ask ourselves is there an end to sorrow? Ending, not what happens after sorrow, after the ending. Is there an end to our personal sorrow, with all the implications of it? Ugly face – I won't call them ugly, it is a face you don't like. You know the whole business of all this. And one asks, if one is at all serious, involved, committed to find out, is there an end to sorrow? And if there is an end, what is there? Because we always want a reward. Something – if I end this, I must have that. We never end anything by itself, for itself – per se. So can this sorrow end? Which means, can there be sorrow with love?	En dit alles heeft immens leed veroorzaakt, niet alleen persoonlijk leed, maar ook leed voor de mensheid. Wat er gebeurt in Cambodja. Wat er gebeurt in Rusland, in de totalitaire staten. We lezen erover zonder een traan te laten! We staan onverschillig tegenover dit alles omdat we zo worden verteerd door ons eigen leed, onze eigen eenzaamheid, onze eigen ontoereikendheid. We gaan onszelf dus afvragen of er een einde aan het leed is? Beëindiging, niet wat er gebeurt na de smart, na het beëindigen ervan. Is er een eind aan ons persoonlijk leed, met alles wat dat omvat? Een lelijk gezicht, ik zou het niet lelijk noemen, het is een gezicht dat je niet aanstaat. Je kent dit allemaal wel. En we vragen ons af, als we überhaupt serieus zijn, betrokken, gecommitteerd om het te ontdekken, of er een eind is aan smart? Als er een eind is, wat is daar dan? Omdat wij altijd een beloning willen. Iets, als ik dit stop, moet ik dat hebben. We beëindigen nooit iets om het beëindigen zelf, an sich - per se. Kan dit leed dus eindigen? Wat wil zeggen, bestaat er leed als er liefde is?
58:34	Let's go into it. I love my son – if I have a son and daughter, I love them. And they become every kind of human being – drugs, you know the whole process of it. And I cry. And I call that sorrow. What is the relationship of sorrow to love? You understand my question? I am asking you, please find out. We know what sorrow is: great pain, grief, loneliness, sense of isolation. My sorrow is entirely different from yours. In the very feeling of it I have become isolated. We know, not only verbally but in depth, in the feeling, inward feeling in our very being, we know what the meaning of that word is. And what is the relationship of sorrow to love? Then we have to ask what is love. You are asking this question, not the speaker. What is love? When one asks that question, does one come to it positively, in the sense, 'love is this', give it certain definition, verbal definition, or inward definition, and stick to it? Love of God, love of books, love of trees, love of a dozen things. So what is love? Have you ever asked this question? If you have, is it sensation? Sexual, reading a lovely poem, looking at these marvellous old trees. Is love pleasure?	Laten we erop ingaan. Ik houd van mijn zoon, als ik een zoon en een dochter heb, houd ik van ze. En zij worden van alles en nog wat, drugs, je kent het hele proces. En ik huil. En ik noem dat leed. Wat is het verband tussen smart en liefde? Begrijpen jullie mijn vraag? Ik verzoek jullie, onderzoek het alsjeblieft. We weten wat leed is: grote pijn, hartzeer, eenzaamheid, een gevoel van verlatenheid. Mijn smart is volkomen verschillend van jouw smart. Door alleen al het voelen ervan ben ik geïsoleerd geraakt. We weten, niet alleen in woorden, maar diep, in het gevoel, innerlijk gevoel in ons wezen, weten we wat dat woord betekent. En wat is het verband tussen leed en liefde? Dan moeten we ons afvragen wat liefde is. Jullie stellen die vraag, niet de spreker. Wat is liefde? Als je die vraag stelt, benader je het dan positief, in de zin van 'dit is liefde', definieer je het op een bepaalde manier, een woordelijke definitie of een innerlijke definitie, en blijf je daar bij? Liefde voor God, voor boeken, liefde voor bomen, liefde voor een dozijn zaken. Wat is liefde dus? Heb je je dat wel eens afgevraagd? Als je dat deed, is het een sensatie? Seksueel, het lezen van een mooi gedicht, het kijken naar deze prachtige oude bomen. Is liefde genot?
1:01:52	Please, one must be terribly honest to ourselves, otherwise there is no fun in this. Humour is necessary, to be able to laugh, to find a good joke, to be able to laugh together, not when you are by yourself, but together. And we are asking ourselves what is love. Is love desire? Is love thought? Is love something that you hold, possess? Is love that which you worship? You understand? Worship the statue, the image, the symbol. Is that love? The symbol, the statue, the picture, is put together by thought. Your prayers you put together by thought. Is that love? Please go into it for yourself. And when one realises all that is not love – your pleasures, sensation, having a good cigar, good meal, well-clothed, with good taste. So is pleasure, desire – of course fear is not, obviously, love. Have you ever looked at hate? If you hate, you dispel fear. Yes. If you really hate somebody there is no fear. Right? I hope you don't...	Alsjeblieft, je moet heel eerlijk tegenover jezelf zijn, anders is dit niet leuk. Humor is noodzakelijk, kunnen lachen, een goede grap ontdekken, in staat zijn samen te lachen, niet als je alleen bent, maar samen. En we vragen ons af wat liefde is. Is liefde verlangen? Is liefde het denken? Is liefde iets dat je vasthoudt, bezit? Is liefde dat wat je aanbidt? Begrijp je? Aanbidding van het beeld, de afbeelding, het symbool. Is dat liefde? Het symbool, het beeld, het plaatje, is gevormd door het denken. Je gebeden stel je samen met het denken. Is dat liefde? Ga daar voor jezelf alsjeblieft op in. En als je je realiseert dat dat alles geen liefde is je pretjes, sensatie, een goede sigaar roken, een goede maaltijd, goed gekleed gaan, met goede smaak. Is genoegen, verlangen - angst is natuurlijk geen liefde. Heb je haat wel eens bekeken? Als je haat, verdrijf je angst. Ja. Als je iemand echt haat is er geen angst. Oké? Ik hoop dat jullie niet...
1:04:44	So, can we through negation of what is not love, negate completely in oneself, totally put aside entirely all that which is not love? Then that perfume is there. And that perfume can never go once you have put aside completely those things which are not love. Then love, which goes with compassion, has its own intelligence. It is not the intelligence of thought, not the intelligence of the scientific mind, brain. When one has that love, that compassion, there is no grief, no pain, no sorrow. But to come to that – you can't come to it, sorry – it is there when you negate everything that it is not. Not the beauty of an architect, which has put stones together. If you have seen those cathedrals, the temples and the mosques, they are all put together by thought and pleasure, or devotion, worship. Is all that love? If there is love then you will never kill another. Never! You will never kill another animal for your food. Of course, please, go on eating meat if you want to, I am not telling you.	Kunnen we dus door negatie van wat liefde niet is, door het compleet in onszelf te ontkennen, het volledig opzij te zetten, alles wat geen liefde is? Dan ontstaat daar dat parfum. En die geur kan nooit meer weggaan als je eenmaal volledig alles opzij hebt gezet wat liefde niet is. Want liefde, die samengaat met mededogen, heeft haar eigen intelligentie. Het is niet de intelligentie van het denken, niet de intelligentie van de wetenschappelijke geest, brein. Als je die liefde hebt, dat mededogen, is er geen hartzeer, geen pijn, geen leed. Maar om daar te komen, je kunt er niet komen, sorry, het is er wanneer je alles negeert wat het niet is. Niet de schoonheid van een architect, die stenen bij elkaar heeft gevoegd. Als je die kathedralen hebt gezien, de tempels en moskeeën, ze zijn allemaal gebouwd door het denken, voor het genoegen, de devotie, de verering. Is dat liefde? Als er liefde is zal je nooit een ander doden. Nooit! Je zult nooit een ander dier doden als voedsel. Natuurlijk, alsjeblieft, blijf vlees eten als je dat wilt, ik verbied je dat niet.
1:07:23	So it is an immense thing to come upon it. Nobody can give it to another. Nothing can give it to you. But if you, in your being you put aside all that which is not, all that which thought has put together, the rituals, all the things that go on, the special dresses. When you with all your problems are totally empty, then the other thing is, which is the most positive thing, most practical thing. The most impractical thing in life is to build armaments, to kill people. Isn't it? that is what you are spending your tax money on. I am not a politician so don't listen to all this. But see what we are all doing. And what we are doing is the society which we have created. That society is not different from us. We may reform the society, lots of us are doing it, the socialists, the capitalists, especially the Communists tried to organise outside.	Het is dus iets geweldigs om erachter te komen. Niemand kan het een ander geven. Niets kan het je geven. Maar als jij diep van binnen alles opzijzet wat het niet is, alles wat het denken heeft gemaakt, de rituelen, alle dingen die maar doorgaan, de speciale kledij. Als jij met al je problemen helemaal leeg bent, is er het andere, wat het meest positieve, het meest praktische is. Het meest onpraktische in het leven is het maken van wapens, om mensen te doden. Is het niet? Daar besteed je je belastinggeld aan. Ik ben geen politicus, dus luister maar niet naar dit alles. Maar kijk wat we met z'n allen doen. En wat we doen is de maatschappij die we hebben gemaakt. Die samenleving is niet anders dan wij. We kunnen de samenleving hervormen, wat velen van ons doen, de socialisten, kapitalisten en vooral de communisten trachtten de buitenkant te organiseren.
1:09:22	So love has nothing to do with any organisation or with any person. Like the cool breeze from the ocean, this breeze, you can shut it out or live with it. When you live with it, it is a totally different dimension. There is no path to it, there is no path to truth, either yours or mine. No path whatsoever – Christian, Hindu, sectarian, gosh. So one has to live it. You can only come to it when you have understood the whole psychological nature and structure of yourself.	Liefde heeft dus niets van doen met welke organisatie dan ook of met wie dan ook. Zoals je de koele bries van de oceaan, deze bries, kan buitensluiten of ermee kan leven. Als je ermee leeft, is het van een heel andere orde. Er is geen weg ernaartoe, er bestaat geen pad naar waarheid, noch het jouwe noch het mijne. Geen enkel pad, christelijk, hindoe, sectarisch, o jee. Je moet het leven. Je kunt er alleen komen als je je hele psychologische aard hebt begrepen en je hele zelf-structuur.
1:10:35	We ought to talk over sometime, tomorrow perhaps – it is now twenty to one. Yes, it is twenty to one – do you want to talk over together death or wait till tomorrow? This is not an invitation for you to come tomorrow. Whether you come or don't come is totally indifferent to the speaker. That is a very, very complex problem, death. Death is not a sensation. Do you want the speaker, together, to go into all this now?	We zouden er morgen wellicht even over kunnen praten, het is nu tien over half een. Ja, tien over half een, willen jullie het samen hebben over de dood of tot morgen wachten? Dit is geen uitnodiging aan jullie om morgen te komen. Of je al dan niet komt maakt de spreker helemaal niet uit. De dood is een heel erg ingewikkeld probleem. De dood is geen sensatie. Wil je dat de spreker, wij samen, op dit alles nu ingaat?
1:11:27	Audience: Yes.	Publiek: Ja.
1:11:30	K: Are you quite sure? A: Yes.	K: Weet je het heel zeker? A: Ja.
1:11:33	K: No, please, you are asking this, because this is a very, very serious matter. All that we have talked about is very, very serious. We have time to go into it. You understand? We went through all this in detail, we can go into these things during six talks, etc., any number of talks, any number of conversations. But to talk about death, it is not a morbid subject, It is not something to be avoided, something at the end of one's life. I think we had better wait till tomorrow – just a minute, sir, just listen to what the speaker has to say.	K: Neen, alsjeblieft, jullie vragen hierom, want dit is een heel, heel serieuze zaak. Alles waar we het over hadden is heel, heel serieus. We hebben tijd erop in te gaan. Begrijpen jullie? We namen dit alles in detail door, we kunnen op deze dingen ingaan in zes toespraken, enzovoort, zoveel je wilt, zoveel dialogen als je wilt. Maar spreken over de dood is geen morbide onderwerp, het is niet iets om uit de weg te gaan, iets aan het eind van je leven. Ik denk dat we er beter tot morgen mee kunnen wachten, wacht even, meneer, luister gewoon naar wat spreker heeft te zeggen.
1:12:42	If you have lived the thing that we have been talking about, you must come to all this delicately, gently, quietly, not out of curiosity. Come to it hesitantly, delicately, in a sense with great dignity, with inward respect. And like birth, it is a tremendous thing. And to talk about death also implies creation, not invention. Scientists are inventing, because invention is born from knowledge. Creation is continuous. It has no beginning and no end, it is not born out of knowledge. And death may be the meaning of creation. Not having next life a better opportunity, better house, better refrigerator. It may be a sense of tremendous creation, endlessly, without beginning and end. And to talk about it after an hour and twenty minutes, an hour and ten minutes or five minutes, doesn't matter, it requires your attention, care, a sense of delicate approach to it.	Als je het al hebt doorleefd waar we over spraken, moet je het fijngevoelig, zachtjes, rustig benaderen, niet uit nieuwsgierigheid. Er aarzelend op af gaan, fijngevoelig, in de zin van met grote waardigheid, met innerlijk respect. En net als geboren worden is het iets ontzagwekkends. En het spreken over de dood impliceert ook creatie, niet uitvinden. Wetenschappers vinden iets uit, omdat het uitvinden uit kennis voortkomt. Schepping is continu. Schepping heeft begin noch eind, is niet uit kennis geboren. En de dood kan schepping betekenen. Niet in een volgend leven betere kansen hebben, een mooier huis, een betere ijskast. Het kan een gevoel van enorme schepping geven, eindeloos, zonder begin of einde. En om daarover te praten na een uur en twintig minuten, een uur en tien of vijf minuten, dat maakt niet uit, het vraagt aandacht van jullie, zorg, een fijngevoelige benadering.
1:14:49	So may we – most humbly I am asking you, respectfully – can we talk about it tomorrow morning, when we will probably have more energy?	Kunnen we dus, ik vraag het jullie heel nederig, vol respect, kunnen we er morgenochtend over spreken, als we wellicht meer energie hebben?
1:15:23	May we get up?	Zullen we opstaan?