Krishnamurti - Bestaat er een handeling die geen leed veroorzaakt?

Krishnamurti Subtitles

SA79D1 - Bestaat er een handeling die geen leed veroorzaakt?
Eerste openbare discussie
Saanen, Zwitserland
25 juli 1979

1:10	Krishnamurti: For the next five days, every morning here, we are going to have a dialogue. A dialogue means conversation between two people. Two people who are concerned about their life, about their way of living, the world about us, and serious enough to resolve their problems, and so they are investigating together through a dialogue. Dialecticism is the art of investigation the truth of opinions. The truth of opinions, that is called dialectics. And opinions, our judgements, personal evaluations, points of views, and I don’t think you can find truth through those means. But perhaps if we are serious enough and concerned and committed to the investigation of our own problems, not theoretically, not in abstraction, but actually that which is happening. And two friends are talking over together about their problems, investigating and hoping thereby to resolve their problems. I hope that is clear. It is not a talk by the speaker but together have a conversation, a friendly, not antagonistic, not opposing points of view but together go into our problems. So that is the intention of these morning meetings here for the next 5 mornings. And I hope we will do that.	Gedurende de volgende vijf dagen zullen we hier een dialoog gaan voeren. Een dialoog betekent een gesprek tussen twee mensen. Twee mensen die begaan zijn met hun leven, met hun manier van leven, met de wereld om ons heen en serieus genoeg zijn om hun problemen op te lossen, dus onderzoeken ze door middel van een dialoog. Dialectiek is het onderzoek naar de juistheid van bepaalde meningen. Dit noemt men dialectiek. Meningen, onze oordelen, persoonlijke waardebepalingen, standpunten, kunnen, denk ik, niet leiden tot het vinden van de waarheid. Maar misschien kan dat wel als we ons erg serieus inzetten voor het onderzoek naar onze eigen problemen, niet theoretisch, niet abstract, maar naar wat er zich feitelijk afspeelt. Zoals twee vrienden die samen over hun problemen praten en via onderzoek hun problemen hopen op te lossen. Ik hoop dat dat duidelijk is. Het is geen toespraak van de spreker, maar we hebben samen een gesprek, een vriendelijk gesprek, zonder tegengestelde, onverenigbare standpunten, waarbij we samen onze problemen onderzoeken. Dat is de bedoeling van deze bijeenkomsten gedurende de komende vijf ochtenden. Ik hoop dat we dat zo zullen doen.
3:55	Now what shall we talk over together this morning?	Wat zullen we deze ochtend bespreken? V: Meneer, is het mogelijk het denken waar te nemen terwijl het plaatsvindt
4:09	Questioner: Sir, is it possible to observe thought as it occurs in the present, or when there is observation, the thought is already past?	of alleen maar nadat het al voorbij is als we het waarnemen?
4:21	K: Is it possible to observe thought as it is happening, or to observe thought as it has past. To observe what is thinking as thought arises, and observe that, or investigate thought which has already happened.	K: Is het mogelijk ons denken waar te nemen terwijl het plaatsvindt, of kan dat alleen als de gedachte voorbij is, dus observeren wat denken is zodra er een gedachte opkomt en daarnaar kijken, of het denken onderzoeken dat al heeft plaatsgevonden.
4:54	Any other? Please, let’s put lots of questions and see which is the best of them and take one and work it out completely together. Go to the very end of it. So that is the first question.	Nog meer vragen? Stel alstublieft een heleboel vragen, dan kijken we welke de beste is, die nemen we dan en werken we helemaal uit. Helemaal tot het eind van de vraag. Dat is de eerste vraag. V: Ik ben door een auto aangereden toen ik 17 was
5:25	Q: I was struck by an automobile when I was 17 years old, and I have had a great deal of difficulty with energy, being stuck in this area of my body; my leg was torn out. And I have listened to you for quite a few years and understand about not identifying with the problem. I wonder if you could go into personal injury, sir, mental cripples, like me.	en ik heb veel moeite met de energie die in dat deel vastzit; mijn been werd ontwricht. Ik heb nu een behoorlijk aantal jaren naar u geluisterd en heb begrepen dat ik me niet moet identificeren met dat probleem. Kunt u ingaan op persoonlijk letsel, mentaal gehandicapten zoals ik.
5:55	K: Could you discuss, have a conversation about physically becoming incapable or having pain, and does that affect the mind. Does that affect the quality of thinking, quality of feeling, quality of affection.	K: Kunt u aan de orde stellen, een gesprek voeren over fysiek onbekwaam worden, of pijn lijden en of dat invloed heeft op de geest? Heeft dat invloed op de kwaliteit van het denken, de kwaliteit van het gevoel, de kwaliteit van genegenheid?
6:21	That is two questions. Go on, sirs. Would you mind talking a little louder?	Dat zijn twee vragen. Ga door mensen. V: [onhoorbaar] K: Wilt u alstublieft wat luider spreken?
6:33	Q: Yes. Krishnaji, is the psyche a thing of the mind only or has it anything to do with truth? Is there universal psyche? What is this psyche you talk about so often?	V: Krishnaji, is de psyche uitsluitend een aspect van de geest of heeft het iets te maken met de waarheid? Bestaat er een universele psyche? Wat is de psyche waar u zo vaak over spreekt?
6:59	K: The psyche of the mind and universal psyche. Is that it? Please, avanti.	K: De psyche van de geest en de universele psyche. Is dat het? Alstublieft, ga door.
7:13	Q: The difference between the ‘me’ and individuality.	V: Het verschil tussen het 'ik' en individualiteit.
7:19	K: The me? The individuality. All right, sir. The me and individuality.	K: Het ik? De individualiteit. Goed meneer. Het ik en individualiteit.
7:31	Q: Sir, would you speak a little bit more about action which is not based on thought?	V: Meneer, kunt u nog wat meer zeggen over handelen dat niet op het denken is gebaseerd?
7:39	K: Would you talk, or discuss, have a conversation about what is action, whether there is an action which is precise, accurate, and does not bring about further actions which will demand greater sorrow, greater problems, and so on.	K: Wilt u spreken, of aan de orde stellen, een gesprek hebben over wat handelen is, of er een handeling is die trefzeker is, nauwkeurig en niet leidt tot verdere handelingen, met meer verdriet en problemen, enzovoort. V: Wat is de relatie tussen liefde en de dood?
8:15	Q: What is the relationship between love and death?	K: Wat is de relatie tussen liefde en de dood?
8:36	K: What is the relationship between love and death? Now, just a minute, just a minute!	Wacht even, wacht even... (gelach)
8:52	Q: Could you please explore further the relationship between fear and dependence? I am concerned about dependence in my own life and my relationship with my girlfriend. Sometimes I see it, and yet, it still continues. Somehow I don’t become free of it. Many times I think of just leaving and going away and being on my own. Yet, somehow I sense that is not the answer, there is something else. And yet there are other times when I see my own dependence and yet I am not free of it. And also there is tremendous fear.	V: Zou u de relatie tussen angst en afhankelijkheid nog wat verder willen verkennen? Ik maak me zorgen over afhankelijkheid in mijn eigen leven en in mijn relatie met mijn vriendin. Soms snap ik het, maar het gaat toch steeds maar door. Op een of andere manier kom ik er niet los van. Vaak denk ik erover om weg te gaan en op mezelf te gaan wonen. Toch voel ik dat dat niet de oplossing is, dat het geen antwoord is. Maar er zijn andere momenten dat ik zie hoe afhankelijk ik ben, en toch ben ik er niet vrij van. Bovendien ervaar ik een enorme angst.
9:36	K: You have to make your questions, please, short.	K: U moet uw vraag kort houden, alstublieft.
9:42	Q: The relation between fear and dependence.	V: De relatie tussen angst en afhankelijkheid.
9:46	K: Fear and dependence. What is the relationship between fear and dependence.	K: Angst en afhankelijkheid. Wat is de relatie tussen angst en afhankelijkheid.
10:01	Q: Could we discuss ambition and why we are so insensitive in our daily life?	V: Kunnen we over ambitie spreken en waarom we zo ongevoelig zijn in ons leven?
10:11	K: Ambition and insensitivity in our daily life.	K: Ambitie en ongevoeligheid in ons dagelijks leven.
10:16	Now just a minute. Which of these questions shall we talk over together? That gentleman asked, is it possible to observe thought as it is taking place, or observe thought as it is over? The other question is, one is physically affected through an accident, through a disease, certain forms of illness, and does that affect the mind? And the other question is, what is the relationship between love and death? And you said, is the personal psyche, or the universal psyche? And that gentleman asked, what is the relationship between fear and dependence? And your question, sir, which was action, is there an action which is so totally complete, that that doesn’t leave regrets, anxiety, pain and sorrow, and all that. Now which of these questions would you like to talk about?	Een ogenblik. Welke vraag zullen we samen gaan bespreken? Die meneer vroeg: is het mogelijk het denken waar te nemen terwijl het plaatsvindt of wanneer het voorbij is? Die andere vraag was: iemand is getroffen door een ongeluk, door een ziekte of bepaalde kwaal, heeft dat invloed op de geest? En nog een vraag was: wat is de relatie tussen liefde en dood? En u vroeg, is er een persoonlijke of universele psyche? En die meneer vroeg wat is de relatie tussen angst en afhankelijkheid? En uw vraag meneer: is er een soort handelen dat zo totaal omvattend is dat het geen spijt achterlaat, of angst, pijn en verdriet en meer van die dingen. Over welke vraag zou u het willen hebben? V: Als we afhankelijkheid bespreken, zou dat niet vele vragen dekken?
12:04	Q: If we discussed dependence, would that cover many of the questions?	K: Als we spreken over afhankelijkheid zou dat meerdere vragen beantwoorden.
12:14	K: If we discussed dependence, would that answer many of the questions. Or, would you discuss action, action in daily life, the doing, the way of behaviour, the way of conduct, the way of a relationship in which all action takes place, is there an action that is so totally complete that it doesn’t leave a sad remembrance? Is that the question, sir?	Of zou u het handelen willen bespreken, het handelen in het dagelijks leven, de manier van doen, van je gedragen, de gang van zaken in relaties, waarin dit handelen zich afspeelt, is er een handeling die zo totaal compleet is dat er geen nare herinneringen overblijven? Was dat de vraag, meneer?
13:08	Q: Or it would be dangerous.	V: Helemaal geen herinneringen.
13:12	Q: Yes, no remembrance.	K: Zullen we dat bespreken, of wilt u het ergens anders over hebben?
13:14	K: Yes, shall we discuss that, or do you want to discuss something else?	V: De eerste vraag.
13:22	Q: First question.	K: Wilt u het hebben over het handelen?
13:26	K: Would you like to discuss action?	V: Ja.
13:35	Q: Yes.	K: Ik heb geen voorkeur, wat u wilt. Oké, laten we spreken over het handelen.
13:36	K: It is not my... Whatever you want. All right, let’s talk about action. Perhaps in that we will include thought, what is the relationship between love and death, fear and dependence, and physical illness affecting the mind, and the psyche and universal. Can we do this? Do you want to do this? Please. Q: Yes.	Misschien komen we dan ook op het denken, de relatie tussen liefde en de dood, angst en afhankelijkheid, en het effect op de geest van lichamelijk gebrek, en de psyche en het universele. Zullen we dat doen? Wilt u dat doen? Ja? V: Ja.
14:15	K: Right. What do you mean by action? What do we mean – please, this is a conversation, don’t go to sleep, this is a conversation between you and the speaker, together. I am not investigating and you are just listening, together we are going to find out if there is an action which is so whole, complete, total, that is doesn’t leave a single shadow of pain, regret, grief, hurt, and all that – right? So what do we mean by action? Please, sir, join with me.	K. Oké. Wat bedoel je met handelen? Wat bedoelen we daarmee - alstublieft, dit is een gesprek, val niet in slaap, dit is een gesprek tussen u en de spreker, samen. Niet dat ik onderzoek en u luistert alleen maar, samen gaan we onderzoeken of er een manier van handelen bestaat, die zo volledig en totaal is, dat het geen vleugje pijn, spijt, smart, leed en noem maar op, achterlaat - nietwaar? Wat bedoelen we met handelen? Alstublieft mensen, doe dit samen met mij.
15:07	Q: Action must be a creation.	V: Handelen moet scheppend zijn. K: Handelen moet scheppend zijn.
15:10	K: Action must be a creation.	V: Hoe je het moment tegemoet treedt.
15:12	Q: How you meet the moment.	K: U maakt er nu een stelling van, zoals: "Handelen moet scheppend zijn",
15:17	K: You see, you are now making a statement like ‘action must be creation’, and you are finished! There is no dialogue. But if you say – that is why I am asking: please, don’t offer opinions right off, what you think is action and hold on to it. Let us take it, examine it, go together – right, sirs?	en klaar bent u! Dialoog afgelopen. Maar als u zegt, laten we - daarom vraag ik, alstublieft, kom niet gelijk met opvattingen aan over wat volgens u handelen is om daaraan vast te houden. Maar laten we dit samen gaan onderzoeken - nietwaar mensen?
15:49	So the first thing is to find out what we mean by that word ‘action’, the doing. Do we mean that which has been done, or that which will be done, the action in the past, or the action in the future, or the action which is now taking place. This is action. Action isn’t moving from here to there physically or taking a hammer and a nail and putting it in a wall, or driving a car. Actually action means that which is happening – right, sir? Not the action which has happened, or the action which is going to happen. All this is also action: that which has happened, that which is happening, and that which will happen. Right? Right? Do we agree to this? Please. So what is the action that has happened? What is it the result of? What is the motive of that action? What is the impetus? What is the conclusion from which an action takes place? You understand? You are following all this? Or you are getting tired already.	De eerste stap is dat we er achter komen wat we bedoelen met het woord 'handelen', met iets doen. Bedoelen we datgene wat al gedaan is of datgene wat nog gedaan moet worden, het handelen in het verleden of het handelen in de toekomst, of het handelen dat nu plaatsvindt. Dit is handelen. Handelen is niet fysiek van hier naar daar gaan, of een hamer pakken om een spijker in de muur te slaan, of autorijden. In feite is handelen iets dat nu gebeurt - nietwaar mensen? Niet het handelen dat al is gebeurd of het handelen dat nog moet plaatsvinden. We noemen dat ook handelen: datgene wat is gebeurd, datgene wat nu gebeurt en datgene wat gaat gebeuren. Nietwaar? Zijn we het daarmee eens? Alstublieft. Wat is nu het handelen dat al heeft plaatsgevonden? Wat is het gevolg daarvan? Wat is de reden van dat handelen? Wat gaf de impuls? Op basis van welke conclusie vindt er een handeling plaats? Begrijpt u? Volgt u dit allemaal? Of wordt u nu al moe? (gelach)
17:39	Action has some kind of motive, pleasant or unpleasant, rewarding or painful, or under pressure, driven by various influences. So one has to find out what we mean by action. Is there an action which has no motive, which is not under pressure, which is not threatened and therefore act, which is not rewarding and therefore painful? So one has to look at the word very, very carefully, if you are willing. This is a conversation – right?	Handelen heeft een bepaalde reden, prettig of onprettig, beloning of pijn, dwang, ingegeven door allerlei invloeden. Je moet er dus achter proberen te komen wat we bedoelen met handelen. Bestaat er een vorm van handelen die geen motief heeft, die niet onder dwang of dreiging plaatsvindt, een handeling die niets oplevert en daarom pijnlijk is? U moet dat woord dus heel zorgvuldig bekijken, als u daartoe bereid bent. Dit is een gesprek - nietwaar?
18:39	Most of our actions, as one observes, are based on a remembrance. Right? Or on a desire, or on personal reward or punishment, or an action based on an ideal, or on a belief, and so on. Right? So, please watch this for yourself, let’s examine it together. If an action is based on an ideal, on the future, that action is conforming, adjusting or imitating the ideal. Right? Therefore is that an action which is whole, complete, without leaving any mark of hurt, regret, and so on? You follow? So what is our action, yours and mine, the speaker’s, in investigating, what is our action based on? Pleasure, fear? Go on, sirs, examine it. I am investigating, you are all silent.	Meestal is ons handelen, als je het goed bekijkt, gebaseerd op een herinnering. Nietwaar? Of op een verlangen, of een persoonlijke beloning, of straf, of een handeling op basis van een ideaal, of een geloof, enzovoort. Nietwaar? Kijk hier alstublieft zelf naar, laten we het samen onderzoeken. Als een handeling is gebaseerd op een ideaal, op de toekomst, zal dat handelen zich aan dat ideaal aanpassen of dat nabootsen. Nietwaar? Is het dan een handeling die totaal en compleet is, zonder een litteken van gekwetstheid of spijt na te laten? Begrijpt u? Dus waarop is ons handelen, het uwe en het mijne, van de spreker, tijdens ons onderzoek, waarop is dit handelen gebaseerd? Genot, angst? Ga door mensen, onderzoek het. Ik doe onderzoek, u bent allemaal zo stil. V: Handelingen zijn gebaseerd op noodzaak.
20:33	Q: Actions are based on necessity.	K: Noodzaak.
20:36	K: Necessity. That is, sir, necessity – I need food, so I go to the market if I have money, buy it – that is an action. I need clothes; if I have money, I go and buy it. Shelter, and so on. So on necessity, the needs, physical needs, and then psychological needs. Right? Right, sir?	Zeker meneer, noodzaak, - ik moet eten dus ik ga naar de supermarkt, als ik geld heb, koop het, dat is een handeling. Ik heb kleren nodig, als ik geld heb ga ik ze kopen. Onderdak, enzovoort. Inderdaad, noodzaak, fysieke behoeften, en vervolgens psychologische behoeften. Nietwaar? Nietwaar meneer?
21:10	Q: Do they exist?	V: Bestaan die wel?
21:16	K: What?	K: Wat zegt u? V: Bestaan deze psychologische behoeften?
21:18	Q: Do psychological needs exist?	K: Dat is de vraag die we nu gaan onderzoeken.
21:21	K: That is the question which we are going to find out. There are physical needs and actions, and actions based on what we consider psychological needs. One needs somebody to give one comfort, therefore dependence and action based on that dependence. Right? I need – what? – somebody to tell me how to live a different life, and I depend on that person.	Je hebt fysieke behoeften met hun handelingen en handelingen op basis van wat we beschouwen als psychologische behoeften. Je hebt iemand nodig om je te troosten, dat schept afhankelijkheid en je handelt dan op basis van die afhankelijkheid. Nietwaar? Ik heb er behoefte aan dat iemand mij vertelt op welke manier ik anders kan leven en word dan afhankelijk van die persoon. V: Is het mogelijk dat een handeling geen oorzaak kent?
22:29	Q: Is it possible for an action not to have a cause?	K: Ik kan u niet verstaan. De trein overstemt u. (gelach)
22:32	K: I can’t hear. The train is the voice.	V: Hij vraagt of het mogelijk is dat een handeling geen oorzaak kent.
22:35	Q: He says is it possible for an action not to have a cause.	K: Is het mogelijk dat een handeling geen oorzaak kent,
22:38	K: Is it possible for an action not to have a cause – we are going to go into all this. Go step by step, please. You see, when you make a statement like that: is there an action without cause, you are asking a question which is hypothetical, and the answer must also be hypothetical. But if we go step by step, slowly, examining, and doing it as we are going along, then there will be no theoretical problems at all. Right? So please, in discussion, in dialogue, don’t jump to something. See what our actions are based on, first, what is actually going on, either physical needs: food, clothes, shelter and the labour required to earn the money to have those, and psychological needs. It is a fact. This is what we have, physical as well as psychological, and actions are based on these two. Right? One recognises physical needs are absolutely necessary. Either you work – factory, digging in a ditch, teaching, carpentry, science, business, doctors – not politicians! – and so on, and that is necessary. As society now is organised, we all have to work from morning till night for years and years and years. Just look at the tragedy of it. You may not like it but it is a fact. One goes to the office, factory, whatever one is doing physically to earn money, from the age of 20, 15, till you are almost dying, day after day, to the office, and so on, so on. That is how our society is organised. That is a fact.	we gaan het hier allemaal over hebben mensen. Stap voor stap, alstublieft. Kijk, als u een dergelijke uitspraak doet, zoals: 'is er een handeling zonder oorzaak', stelt u een hypothetische vraag, waardoor het antwoord ook hypothetisch zal zijn. Maar als we dit stap voor stap, langzaam onderzoeken, gaandeweg verdergaan, zullen er helemaal geen theoretische problemen zijn. Nietwaar? Alstublieft, trek dus in deze dialogen niet te snel conclusies. Kijk eerst naar de basis van ons handelen, wat gebeurt er feitelijk, ofwel de fysieke behoeften: eten, kleren, onderdak en je baan om geld te verdienen zodat je dit kunt kopen, ofwel de psychologische behoeften. Dit zijn de feiten. Hier gaat het om, zowel het fysieke als psychologische, en het handelen dat aan deze twee zaken ten grondslag ligt. Nietwaar? We erkennen dat fysieke behoeften absoluut noodzakelijk zijn. Of het nu om je werk gaat - in een fabriek, een sloot graven, les geven, timmeren, wetenschap, zaken, artsen, - geen politici! (gelach) - enzovoort, dat is allemaal noodzakelijk. Zoals de samenleving er nu uitziet moeten we allemaal werken van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, jarenlang achter elkaar. Kijk eens naar de tragedie hiervan. U vindt het misschien niet leuk, maar het is een feit. Je gaat naar kantoor, de fabriek, wat je fysiek ook doet om geld te verdienen, vanaf je 20ste, 15de, totdat je bijna dood gaat, dag in dag uit, naar kantoor, enzovoort. Op deze manier zit onze samenleving in elkaar. Dat is een feit.
25:28	Q: Do you call that action or is it reaction?	V: Noemt u dat een handeling of is dat een reactie?
25:32	K: Do you call that action or reaction. It is both, because I need food, and if I don’t get proper amount of money, labour, I am jealous, anxious, all the rest of it begins. Therefore it is a reaction. So there is the physical need. Then one’s actions are based on psychological needs. Please, go into it.	K: Noemt u dat een handeling of is het een reactie? Het is allebei, want ik heb eten nodig en als ik niet genoeg geld verdien door te werken, word ik jaloers, angstig, en begint alle ellende (gelach). Daarom is het ook een reactie. Je hebt dus een fysieke behoefte. Vervolgens is ons handelen gebaseerd op psychologische behoeften. Ga hier alstublieft op in.
26:05	Q: Psychological needs are different from desire?	V: Is een psychologische behoefte iets anders dan een verlangen?
26:08	K: We are coming to that, sir. Are psychological needs different from desire? Perhaps not. Or they are. Let’s examine it. Let us first see, or recognise and accept as a fact, that we need, apparently man needs, human beings need – the need may be false, we will find out – the need for action based on psychological needs. That is, one needs belief, one needs certain forms of conclusions, certain opinions, points of view. You need nationality, hierarchical approach. You need all this. Please, don’t deny it, it is a fact for most people. You may not say, ‘I have no psychological necessities’, that would be a most rare thing to say. Right?	K: Daar komen we straks op, meneer. Zijn psychologische behoeften anders dan verlangens? Misschien niet. Of wel. Laten we het onderzoeken. Laten we eerst het feit erkennen en accepteren dat we behoeften hebben, klaarblijkelijk heeft de mens behoeften, - ze kunnen misschien onecht zijn, daar komen we vanzelf achter - handelen op basis van psychologische behoeften. Dat wil dus zeggen, je hebt een geloof nodig, je moet bepaalde besluiten nemen, bepaalde meningen hebben, standpunten formuleren. Je hebt een nationaliteit nodig, een hiërarchisch systeem. Deze zaken heb je allemaal nodig. Ontken het alstublieft niet, dit geldt voor de meeste mensen. U kunt niet zeggen: "Ik heb geen psychologische behoeften", dan zou u een uitzondering zijn. Nietwaar?
27:36	So we must find out for ourselves: do we have these things as a need? Belief, opinions, judgements, conclusions, images – religious and otherwise – religious and images created by the hand and by the mind – you follow all these? Are these needs?	We moeten er voor onszelf achter komen: vormen al deze zaken onze behoeften? Geloof, meningen, oordelen, besluiten, beelden, religieus of anderszins - religieuze beelden die met de hand of door de geest zijn gemaakt, begrijpt u dit allemaal? Zijn dit behoeften?
28:09	Q: What about despair, action which comes from despair?	V: Hoe zit het met wanhoop, het handelen dat voorkomt uit wanhoop?
28:16	K: Action comes from despair.	K: Handelen dat uit wanhoop voortkomt.
28:18	Q: What about inaction that come from despair?	V: Hij vraag hoe het zit met een handeling die uit wanhoop voortkomt.
28:22	K: That’s right. Wait. Sir, look, first, let’s look at ourselves, sir. What are your psychological needs, and are there actions born of those needs?	K: Ik snap het. Wacht. Kijk meneer, laten we eerst naar onszelf kijken. Wat zijn uw psychologische behoeften en ontstaan uit die behoeften handelingen?
28:45	Q: Sir, I think that what I heard so far, it seems that the necessity has to be there for an action, and there is always a necessity for action, in some way or another.	V: Ik dacht, toen ik dat daarnet hoorde, dat er schijnbaar een noodzaak moet zijn om tot handelen te komen en dat elke actie op een of andere manier altijd een noodzaak kent.
29:00	K: That’s what we are enquiring. You are saying there must be some kind of necessity, need, for action. We said for physical needs there must be. But we are questioning whether we need, or are there necessities, psychologically, for action. I question it. I am not saying you must accept it. I say I doubt it. I am not sure. You understand? I am examining it. One is not dogmatic, I don’t take a position, I don’t refuse to move from a conclusion.	K: Dat zijn we aan het onderzoeken. U zegt dat er een soort noodzaak moet zijn, behoefte aan een handeling. We zeiden al dat dat voor de fysieke behoeften zo is. Maar we vragen ons nu af of er ook op psychologisch gebied een noodzaak moet zijn voor het handelen. Ik vraag het me af. Ik zeg niet dat u dit moet aannemen. Ik zeg dat ik er aan twijfel. Ik ben er niet zeker van. Begrijpt u? Ik onderzoek het. Ik ben niet dogmatisch, ik neem geen standpunt in, ik weiger om vanuit een conclusie te vertrekken.
29:47	What we are trying to find out is, what is action. You see action in the physical needs, and action based on various forms of opinions, judgements, conclusions, convictions, experiences, beliefs, dogmas, dependence, and so on, so on – psychologically. And the speaker says – he questions it, you understand?	We proberen erachter te komen wat het handelen is. Enerzijds is er het handelen op basis van fysieke behoeften, anderzijds zie je allerlei meningen, oordelen, conclusies, overtuigingen, ervaringen, geloven, dogma's, afhankelijkheid, enzovoort - op psychologisch gebied. En de spreker zegt: ik zet hier vraagtekens bij, begrijpt u?
30:23	Q: Sir, it seems there’s two aspects of action that I need. First of all, action is not based on need. If it was, if it was based on true observation of a productive need, then there may not be so many problems. But most action is based on desires, on our conditioning, and our needs. So what is the right need to base an action on?	V: Meneer, het lijkt erop dat er zich bij mij twee soorten handelen voordoen. Allereerst het handelen dat niet is gebaseerd op een behoefte, dat gebaseerd is op echte waarneming, of een nuttige behoefte, dan zijn er eigenlijk niet zo veel problemen. Maar het meeste handelen komt voort uit verlangens, conditionering, behoeften. Dus wat is de juiste behoefte waarop je een handeling baseert?
30:53	K: You are asking, are you, sir – please, if I am putting your question wrongly, please correct it – are you saying that we need psychological...	K: U vraagt dus, als ik het goed heb, en verbeter me als ik uw vraag verkeerd begrijp - zegt u dat we het psychologisch nodig hebben om...
31:08	Q: No, I am saying that all action is not based on needs, correct needs. What would determine what is a correct need, instead of desire, and so on?	V: Nee, Ik bedoel dat niet al het handelen gebaseerd is op juiste behoeften. Waardoor wordt een juiste behoefte gekenmerkt, anders dan verlangen en zo?
31:25	K: Yes, what is the correct need. Q: Why do we have...	K: Ja, wat is de juiste behoefte. V: Waarom hebben we...
31:29	K: One moment, just wait a minute, please. What is one’s correct need physically – right?	K: Een ogenblik, heb alstublieft nog even geduld. Wat is fysiek gezien iemands juiste behoefte - nietwaar?
31:40	Q: In other words, is there a strict separation between the one and the other? Is there a right separation between the two or it’s quite...	V: Met andere woorden, is er een duidelijk scheiding tussen deze twee? Kun je wel een goede scheiding maken tussen deze twee of is het tamelijk...
31:53	K: Is there a strict division between the psychological needs and the physical needs. You see, you are all... Now to answer that question: do physical needs go over to the psychological needs? I need a house – one needs a house, or a room to stay in, then in that room, one gets attached to the furniture, the attachment to the furniture is a psychological need. Right? Because without that furniture I feel a bit uncomfortable. So is there a demarcation at all? You see, unless you, please, go into this step by step, you won’t answer this question so quickly.	K: Is er een duidelijke scheiding tussen de psychologische behoeften en de fysieke behoeften. Ziet u, u bent allemaal... (lacht). Om deze vraag te beantwoorden: gaan fysieke behoeften over in de psychologische behoeften? Je moet een huis hebben, of een kamer om in te wonen, dan raak je in die kamer gehecht aan het meubilair, de gehechtheid aan het meubilair is een psychologische behoefte. Nietwaar? Want zonder dat meubilair voel ik me niet op m'n gemak. Dus is er überhaupt wel een scheidslijn? Ziet u, als u zich hierin stap voor stap verdiept, zult u deze vraag niet zo snel beantwoorden.
33:01	We are talking over together as two friends, investigating together, as a dialogue, as a conversation, what is action. We have said so far, there are the actions based on the needs, on needs – physical needs. One needs a shirt, a pair of trousers or a dress, one needs that, unless you are a nudist, then it’s all right! You need to have food, and to have food you have to work, enough money to go to the market, and so on. And you need – need a room, a house, but the need for a house becomes very important. One isn’t satisfied with a room, one wants a beautiful room, one wants pictures in it and old, antique furniture, if you can afford it. Then as you have invested money in the antique furniture, in a lovely room, with a lovely vase and pictures, you are attached to it. And then you say, ‘I need those’. Right? ‘I can’t live without a picture in the room’, and it must be either a copy, an original, and so on, so on. That is, gradually I begin to depend on those things. So the furniture is me. Right? Do you question that? I am attached to the furniture, and I don’t want you to spoil it, don’t put it in the sun, don’t scratch on it, I hold it dear. And that furniture has become me. Right? And I act from that.	We bespreken dit samen als twee vrienden, samen onderzoekend via een dialoog, een gesprek, wat handelen is. Tot nu toe hebben we gezegd dat er het handelen is op basis van behoeften, fysieke behoeften. Je hebt een overhemd nodig, een broek of een jurk, dat heb je nodig, tenzij je een nudist bent, dan is het oké! Je hebt eten nodig, en voor dat eten moet je werken, genoeg geld verdienen om naar de markt te gaan, enzovoort. En je hebt een kamer nodig, een huis, maar de behoefte aan een huis wordt erg belangrijk. Je bent niet tevreden met een kamer, je wilt een mooie kamer, je wilt er schilderijen in en antiek meubilair, als je dat kunt betalen. Als je dan geïnvesteerd hebt in dat antieke meubilair, in een mooie kamer, met een mooie vaas en schilderijen, raak je eraan gehecht. En je zegt dan: "Dat heb ik nodig". Nietwaar? "Ik kan niet leven zonder schilderijen in deze kamer", of het een nou een kopie of origineel is, enzovoort. Zodoende raak ik langzamerhand afhankelijk van die dingen. Dus het meubilair ben ik. Nietwaar? Vraagt u zich dit af? Ik ben gehecht aan het meubilair en ik wil niet dat u het beschadigt, zet het niet in de zon, maak geen krassen, wees er zuinig op. Dus ik ben dat meubilair geworden. Nietwaar? En vandaaruit handel ik.
35:31	So we are going to the next step: is there a necessity for psychology to exist? Are there psychological necessities? We say, yes, it is a fact. The necessity of a belief, the necessity of dependence, the necessity of sex, the necessity of ambition, achievement, success. Right? And on all that my actions are based. That’s obvious, isn’t it? Right? Is this all wrong? Q: No.	Dus zetten we de volgende stap: is er een psychologische noodzaak? Bestaan er psychologische behoeften? We zeggen, ja, dat is een feit. De noodzaak van een geloof, de noodzaak van afhankelijkheid, de noodzaak van seks, de noodzaak van ambitie, prestatie, succes. Nietwaar? En op dat alles is mijn handelen gebaseerd. Dat is duidelijk, toch? Nietwaar? Is dit allemaal verkeerd? V: Nee.
36:38	K: Please, look at it yourself, in yourself. One goes to India – sorry! – because one feels the need for instruction, for wisdom, for knowledge, for enlightenment, because the western world is too worldly, not interested in religion, and they go to India where there is dirt, romance, and squalor and gurus, and you go. Then you say, ‘I need those’. You follow? This is actually what is going on.	K: Kijk er alstublieft zelf naar, in uzelf. Je gaat naar India - sorry (gelach) - omdat je behoefte hebt aan onderricht, aan wijsheid, aan kennis, aan verlichting, omdat de westerse wereld te seculier is, waar geen belangstelling is voor religie, en men gaat naar India waar het vies is, romantisch, onzindelijk en waar goeroes zijn, je gaat. Dan zeg je: "Dat heb ik nodig". Begrijpt u? Dit is wat er werkelijk gaande is.
37:19	So we are now questioning why we consider that psychologically we need things. Right? That is what we are investigating. Don’t go back to the physical needs, we have finished with it. Now, do we need beliefs?	Dus vragen we ons nu af waarom we menen dat we psychologisch bepaalde zaken nodig hebben. Nietwaar? Dat zijn we nu aan het onderzoeken. We gaan niet meer terug naar de fysieke behoeften, die hebben we gehad. Welnu, hebben we een geloof nodig? V: Nee.
37:46	Q: No.	K: Die meneer zegt 'nee'.
37:49	K: The gentleman says, no. That means you are free of beliefs. Now you’ll see what we mean by belief. Belief in something that cannot be proved. I believe – one believes in God – it can’t be proved. One believes in heaven – it can’t be proved. One believes that there are people living on the moon – not on the moon, somewhere else – one believes that, it can’t be proved. So we believe in nationality. Right? Right? No? Oh, my god. You are French, German, English, Indian, and god knows what else. Follow it step by step. Either you relinquish all this as you go along and say, ‘Sorry, I am not a nationalist’ – finished.	Dat betekent dat u geen geloof heeft. U zult nu zien wat er met geloof wordt bedoeld. Ergens in geloven wat je niet kunt bewijzen. Ik geloof - je gelooft in God - dat kun je niet bewijzen. Je gelooft in de hemel - dat kun je niet bewijzen. Je gelooft dat er mensen op de maan wonen - niet op de maan, ergens anders (gelach), je gelooft dat, het is niet te bewijzen. We geloven ook in nationaliteit. Nietwaar? Nee? Oh mijn god. U bent een Fransman, een Duitser, een Engelsman, een Indiër, of iets anders. Volg dit stap voor stap. U kunt hier allemaal afstand van doen terwijl we bezig zijn en zeggen: "Sorry, ik ben geen nationalist", en u bent er van af.
39:06	Q: Sir, may I ask a question? Don’t we have to ask ourselves first where those needs come from?	V: Mag ik een vraag stellen? Moeten we onszelf niet eerst afvragen waar deze behoeften vandaan komen?
39:19	K: We are going to find out, we are going to go into that. How do these needs arise, what is the cause of it? We are going to find out in a minute if you have patience. So beliefs have become necessities. Talk to the Catholics, to the Protestants, to the Christian world that believe in Jesus, saviour, and all the rest of it – they believe. Right? And you go to India, they also have their gods – they believe. So why do they believe in something that cannot be proved – you understand? – that has no validity. Why do they believe? Come on, sirs!	K: Daar proberen we achter te komen, we gaan ons daarin verdiepen. Hoe ontstaan deze behoeften, wat is daar de oorzaak van? We gaan er straks achter komen, als u geduld heeft. Geloof is dus een behoefte geworden. Vraag het de katholieken, de protestanten, het christelijke deel van de wereld, dat in Jezus gelooft, de verlosser en wat daarbij hoort, zij geloven. Nietwaar? En u gaat naar India, die hebben ook zo hun goden, zij geloven ook. Dus waarom geloven zij in iets dat niet kan worden bewezen, begrijpt u? - en dat geen enkele geldigheid heeft. Waarom geloven zij? Kom op mensen! V: Omdat ze van dat soort dingen houden.
40:20	Q: Because they love that sort of action.	K: Meneer zegt, omdat ze van dat soort handelen houden.
40:27	K: Because, the gentleman says, they love that kind of action. Why do they love that kind of action?	Waarom houden ze daarvan? V: Het geeft hun veiligheid.
40:35	Q: It gives them security.	K: Verdiep je erin, alstublieft. Onderzoek het in jezelf.
40:37	K: Go into it, please. You enquire into yourself. You believe – don’t you? – if you are honest, in something or other. Or you don’t believe, and you go to the other extreme, which is the same. You understand? ‘I don’t believe in god, I am an atheist’. And both take a stand. You understand? You know what I mean, ‘take a stand’? That is, both remain convinced of their conclusions.	U gelooft, nietwaar, als u eerlijk bent, in het een of ander. Of u gelooft niet en vervalt in het andere uiterste, wat hetzelfde is. Begrijpt u? "Ik geloof niet in God, ik ben een atheïst". En beiden nemen een standpunt in. Begrijpt u? Begrijpt u wat ik bedoel, "nemen een standpunt in''? Dat wil zeggen: beiden zijn overtuigd van hun conclusies.
41:16	Q: Sir, belief in oneself is the same thing.	V: Geloof in jezelf is net zoiets.
41:20	K: Belief in oneself. All right, let’s take that, belief in oneself. What is oneself? Oh, my god! What is oneself?	K: Geloof in jezelf. Oké, laten we dat nemen, geloof in jezelf. Wat betekent jezelf? Oh mijn God! Wat is jezelf? V: Mijn innerlijk.
41:38	Q: My contents.	K: Nee, onderzoek het, bespreek het alstublieft met mij.
41:40	K: No, investigate it, please, talk it over with me.	V: We proberen ergens zekerheid in te vinden, net als in geloof.
41:48	Q: We try to find security in something else, like a belief.	K: Deze meneer zegt: "Ik geloof in mijzelf",
41:54	K: Sir, the gentleman says, ‘I believe in myself’, so what is the thing you believe in?	dus waarin geloof je nu precies? V: Een idee, een beeld.
42:03	Q: An idea, an image.	K: Kijk er alleen maar naar meneer, kijk ernaar, onderzoek het.
42:05	K: Just look at it, sir, look at it, examine it. Do you believe you exist because you have a body?	Gelooft u dat u bestaat omdat u een lichaam heeft?
42:15	Q: Yes. K: Yes. Do you believe in yourself because you have certain emotions, certain conclusions, certain points of view, certain way of behaving, certain idiosyncratic activities, name, form, bank account, or no bank account? All that you believe in? You don’t even... Please, examine it. When you say, ‘I believe in myself’, I say what? it is a strange thing to say, what do you believe in? In the knowledge that you have acquired?	V: Ja. K: Ja. Gelooft u in uzelf omdat u bepaalde emoties heeft, bepaalde conclusies, bepaalde gezichtspunten, een bepaalde manier van doen, uw eigen typische bezigheden, een naam, een uiterlijk, een bankrekening of geen bankrekening? Daar gelooft u allemaal in? U heeft zelfs niet... onderzoek het alstublieft. Als u zegt: "Ik geloof in mezelf", vind ik het vreemd om zoiets te zeggen, want waar geloof je dan in? In de kennis die je hebt verzameld? V: Wat bedoel ik met mijzelf?
43:09	Q: What is myself?	K: Dat is wat ik aan het onderzoeken ben, mevrouw. (gelach)
43:10	K: That is what I am examining, madame.	V: Kunnen we niet een bestaand voorbeeld nemen?
43:16	Q: May I suggest that we take an actual example? Most of the people who are present in this tent believe that you are enlightened.	De meeste mensen die hier in deze tent aanwezig zijn, geloven dat u verlicht bent.
43:32	Q: How do you know?	V: Hoe weet u dat? (gelach) K: Alstublieft meneer, we gaan het niet hebben over wie er verlicht is
43:40	K: Please, sir, we are not talking who is enlightened, who is not enlightened, and how do you know. But we are talking about a man who says, ‘I believe in myself’, I say, what is this strange conclusion. Then I say, who is yourself in whom you believe?	of niet verlicht is en hoe je dat dan weet. Maar we hebben het over een meneer die zegt: "Ik geloof in mezelf", en ik stel dat dat een rare conclusie is. Toen zei ik, wie ben jezelf waar je in gelooft?
44:04	Q: May I finish, sir? Let’s us say that I believe that you are enlightened.	V: Mag ik uitpraten, meneer? Laten we zeggen dat ik geloof dat u verlicht bent.
44:11	Q: All right, sit down again!	V: Hallo, ga maar weer zitten! (gelach)
44:24	Q: Let us say, that I don’t believe that you are enlightened. I don’t believe that you are going to help me, so I don’t have to believe that you will in any way help me.	V: Laten we zeggen dat ik niet geloof dat u verlicht bent. Ik geloof niet dat u mij kunt helpen, dus ik hoef niet te geloven dat u mij op enige manier zult helpen.
44:41	Q: Why are you here?	V: Waarom bent u hier dan?
44:48	K: I am sorry, sir, I don’t quite understand.	K: Sorry meneer, ik begrijpt het niet.
44:51	Q: I would suggest that I, me, this person, am the only one who can find out.	V: Ik wilde juist zeggen dat ik, deze persoon, de enige ben die kan onderzoeken.
45:04	K: What is he saying?	K: Wat zegt hij? V: Ik denk niet dat het zo moeilijk is.
45:06	Q: I don’t think this is very complicated.	K: Meneer, je moet er voor jezelf achter komen wie je bent.
45:13	K: Sir, one has to find out for oneself who he is. Now, two friends are meeting and talking over and say, look, who am I, in whom I believe so strongly? Right? He says, let’s investigate it. Don’t say, I am God, and stick to it, or I am the environmental reactions, or this or that. Don’t hold on, or take a position, let’s enquire into it, let’s go into it. Not that I am superior, you are inferior, or you are superior, I am inferior – two friends. So I say, I am asking, who is this entity, myself, in whom you believe?	Twee vrienden ontmoeten elkaar en hebben een gesprek en zeggen, kijk, wie ben ik, waarin ik zo sterk geloof? Nietwaar? Hij zegt, laten we dat onderzoeken. Zeg niet dat je God bent en hou daaraan vast, of ik ben het slachtoffer van mijn omgeving, of wat dan ook. Houd je nergens aan vast, neem geen positie in,laten we ons hierin verdiepen. Niet dat ik hoger sta dan u, of andersom, maar als twee vrienden. Dus vraag ik u, wie is deze entiteit, mezelf, waarin u gelooft?
46:05	Q: A piece of the absolute truth.	V: Een deel van de absolute waarheid.
46:15	K: Oh, a piece of the absolute truth. You see, and then we are finished! There is no discussion possible.	K: Oh, een deel van de absolute waarheid. Kijk, zo zijn we uitgepraat! Er is geen discussie mogelijk.
46:27	Q: Well, if you say you believe in yourself, doesn’t that generally mean that a person has led life, he has had certain challenges in life, he has overcome some of these challenges. And from overcoming these challenges, or whatever the experiences were, he forms a certain image of himself, and when says he believes in himself, or she believes in herself, it is that image that they believe in.	V: Nou ja, wanneer je zegt dat je in jezelf gelooft, betekent dat dan niet dat je een leven hebt geleid, bepaalde uitdagingen hebt gehad, en sommige uitdagen hebt overwonnen. En vanuit deze overwonnen uitdagingen of wat voor ervaringen dan ook, vorm je een bepaald beeld van jezelf, en als je zegt dat je in jezelf gelooft, of zij in zichzelf gelooft, is het dat beeld waarin ze geloven.
46:59	K: Is this dialogue worthwhile?	K: Is deze dialoog de moeite waard? V: Nee.
47:05	Q: No.	V: Ja. V: Als we verder kunnen gaan.
47:06	Q: Yes. Q: If we could go on.	K: Is dat de moeite waard?
47:09	K: As we are going on, is it worthwhile? So I am asking you, please, is it worthwhile going on with this dialogue?	Het is een prachtige ochtend, je kunt ook gaan wandelen. Dus vraag ik u alstublieft, is het zinvol om verder te gaan met deze dialoog?
47:22	Q: Yes, yes. Q: I don’t know.	V: Ja, ja. V: Ik weet het niet.
47:25	K: You are quite right, sir.	K: U hebt helemaal gelijk, meneer. V: Kunnen we teruggaan naar het handelen?
47:28	Q: Could we go back to action?	K: Ik kom daar zo meteen op. V: De werkelijke vraag is wat ik ben,
47:32	K: I am coming...	wat jezelf bent, dat is de goede vraag, die, denk ik, de moeite waard is.
47:38	Q: That is real question, what I am, what is oneself, that is the real question, I think it is worthwhile.	K: Meneer, die meneer vroeg, naast andere vragen, wat is handelen?
47:45	K: Sir, that gentleman asked, amongst other questions, what is action. Is there an action that doesn’t bring sorrow? Is there an action that doesn’t breed contradictions? Is there an action that is so complete, so whole that it is finished without leaving any shadow of regret, of saying to oneself ‘I wish I hadn’t done it’, and so on? That is the question two people are discussing, you are the one and the speaker is the other. We are having a dialogue about it.	Is er handelen waar geen verdriet op volgt? Is er handelen dat geen tegenstellingen voortbrengt? Is er handelen dat zo volledig is, zo heel, dat het na afloop geen spoor van spijt nalaat of dat je tegen jezelf zegt: "Had ik dat maar niet gedaan", enzovoort. Dat is de vraag waar twee mensen over discussiëren, u bent de ene en de spreker is de andere. We hebben er een dialoog over.
48:35	Q: Action issues from spontaneity.	V: Handelen komt voort uit spontaniteit. K: Het handelen ontstaat uit spontaniteit.
48:46	K: Action is born out of spontaneity. Are we ever spontaneous? You see, you all...	Zijn we ooit spontaan? Ziet u, u bent allemaal...
48:57	Q: Sir, this is my action.	V: Meneer, dit is mijn handelen. K: Wat zegt u, meneer?
49:04	K: What, sir?	V: Wat moet ik doen?
49:06	Q: What am I to do?	K: Daar kom ik op, meneer, het is tamelijk eenvoudig.
49:08	K: I am going into it, sir, that is just simple. You see, the gentleman asks, I have had a car accident, my body is affected, and it is affecting my mind – sit down, sir – what am I to do? Right? He is asking that question, because he has to find out, because he is in pain, he is confused, he says, ‘Tell me what to do’. Right? Are we in that position, any of you? Or is it all so casual a dialogue that you will listen and you will do nothing about what you have listened to?	Kijk, die meneer vroeg, ik had een auto-ongeluk, mijn lichaam is aangetast en het tast ook mijn geest aan, - (ga zitten, meneer) - wat moet ik doen? Nietwaar? Hij stelt deze vraag omdat hij hier achter moet komen, omdat hij pijn lijdt, hij is verward en zegt: "Vertel me wat ik moet doen". Nietwaar? Verkeert u ook in die situatie, iemand onder u? Of is het een oppervlakkige dialoog waarbij u luistert maar niets doet met wat u gehoord heeft?
50:09	You know, we have spent 50 minutes, and we haven’t come to any point. So I am asking, is it worth going on like this?	Kijk, we zijn nu 50 minuten bezig maar we zijn nog niet ter zake gekomen. Dus vraag ik u, is het de moeite waard om op deze manier verder te gaan?
50:23	Q: No.	V: Nee. K: Wat zullen we dan doen?
50:24	K: So what shall we do?	V: Laten we verder gaan met het onderwerp waar we waren,
50:26	Q: Let’s investigate the point that we arrived at when we discovered something instead of going to something else.	waar we iets over ontdekt hebben in plaats van te veranderen van onderwerp. K: Kijk, die meneer maakt zich zorgen over zichzelf,
50:39	K: Look, sir, that gentleman is concerned about himself, his pain, his anxiety, his nervous reactions from this motor accident. He is concerned. He doesn’t want theories, he doesn’t want about enlightenment, all that business. He says, ‘Tell me’. Right? And are you like that, in that position? Not, I hope you have not an accident, but are you in that position and say, ‘Look, I want to find out. I want to give my life to find out if there is an action which is really whole’ – right, sir? Are you giving your life to it? Or you are just sitting on the river bank and looking at the waters go by, never entering in the stream?	zijn pijn, angst, reacties van zijn zenuwstelsel door het ongeluk. Hij maakt zich zorgen. Hij wil geen theorieën, hij wil niets horen over verlichting, al die onzin. Hij zegt: "Vertel het me". Nietwaar? En verkeert u ook in zo'n toestand? Niet dan ik hoop dat u een ongeluk heeft gehad, maar bent u in zo'n toestand en zegt u: "Kijk, ik wil erachter komen. Ik heb er mijn leven voor over om erachter te komen of er een handeling is, die werkelijk totaal is". - nietwaar, meneer? Heeft u er uw leven voor over? Of zit u lekker aan de oever van de rivier en kijkt naar het stromende water, zonder zelf het water in te duiken?
51:36	Q: There is no complete action.	V: Er is geen totale handeling.
51:43	K: Very few are concerned really about it. I am just questioning whether these dialogues are worth it at all.	K: Maar weinig mensen maken zich hier werkelijk zorgen over. Ik stel alleen de vraag of deze dialogen de moeite waard zijn.
52:04	Q: Why don’t we change from discussions. Let’s talk about discussions. You are one and we are a thousand. So technically, discussion is not really possible. Perhaps, you have to organise them in another way.	V: Waarom veranderen we niet door discussies. Laten we het over discussies hebben. U bent alleen en wij zijn met duizend. Dus technisch gezien is een discussie niet echt mogelijk. Misschien moet u het op een andere manier aanpakken.
52:20	K: The gentleman says, you are one and we are a thousand, and you can’t really have a conversation with a thousand people. Just listen! You can’t have a conversation with a thousand people because thousand opinions, a thousand ways. That is why I said at the beginning, sir, please, let’s think together. Let us put aside our problems, our opinions, our judgements, our way of thinking, our conclusions, put all those aside and let’s think together. You won’t even do that. And when we meet two, or half a dozen, it will be the same problem. We have done all this; in India, in Holland, in America, groups, small groups, big groups, but nobody gives his life to find out.	K: Die meneer zegt, u bent alleen en wij zijn met duizend en je kunt niet echt een gesprek hebben met duizend mensen. Luister! Een gesprek met duizend mensen is niet mogelijk, omdat er ook duizend meningen zijn, duizend manieren. Daarom zei ik aan het begin, meneer, laten we alstublieft samen nadenken. Laten we onze problemen aan de kant zetten, onze meningen, oordelen, manier van denken, conclusies, zet ze aan de kant en laten we samen denken. Daartoe bent u zelfs niet bereid. En of we nu met z'n tweeën zijn, of met z'n zessen, het probleem blijft hetzelfde. We hebben dit eerder gedaan: in India, in Nederland, in Amerika, groepen, kleine of grote groepen, maar niemand wil alles geven om te ontdekken.
53:24	Q: Can we not just discuss one problem?	V: Kunnen we niet één probleem nemen? K: Daar ben ik mee bezig.
53:29	K: I am doing one problem.	V: (onhoorbaar) … het probleem van deze meneer.
53:31	Q:...this gentleman’s problem.	K: Dat is het enige probleem waar ik het over heb.
53:32	K: That is the one problem I am discussing still. That is, when a body is affected by an accident, why does it enter into the psychological mental state – right, sir?	Dat is dus wanneer een lichaam is aangetast door een ongeluk, waarom beïnvloedt dit onze psychologische mentale toestand - nietwaar meneer?
53:54	Q: Yes, sir.	V: Ja, meneer. K: Heeft u niet dergelijke problemen?
53:59	K: Haven’t you such problems?	V: Is het een verkeerde manier van bescherming tegen het onder ogen zien?
54:03	Q: Is it a false means of protection from facing?	K: Kijk, mijn zenuwen zijn aangetast door een ongeluk. Nietwaar?
54:07	K: Look, my nerves have been shattered through an accident. Right? A car has run over my leg, and that leg is paralysed, I can’t walk properly. And that affects my thinking, because I can’t get a proper job. Right? You don’t see all this! I depend on somebody to help me. So gradually I become anxious, I become frightened, I develop nervous ticks, and what am I to do?	Een auto is over mijn been gereden en dat been is verlamd, ik kan niet goed lopen. En dat beïnvloedt mijn denken, omdat ik geen geschikte baan kan krijgen. Nietwaar? U begrijpt dit allemaal niet! Ik ben van iemands hulp afhankelijk. Dus langzamerhand word ik bezorgd, angstig, ik ontwikkel een zenuwtrek, dus wat moet ik doen? V: De vraag is, ben ik mijn lichaam? K: Daar hebben we het over, mevrouw.
54:55	Q: The question is, is my body myself?	We spraken hier al over, maar u weigerde...
55:01	K: That is what we are discussing, madame. We talked about it, but you all refused, you want to go off in different directions.	u veranderde steeds van onderwerp.
55:20	Q: Sir, I would like to suggest that there are a lot of us here who are in the same situation as the gentleman, but not physically, but in other ways also. K: Yes, sir. That gentleman says there are a lot of us here, in that position, but not physically. Right? Now how will you talk over it, have a dialogue?	V: Meneer, ik denk dat er hier onder ons een heleboel zijn die in dezelfde situatie verkeren als die meneer, alleen niet lichamelijk, maar op andere manieren. K: Ja, meneer. Die meneer zegt dat er een heleboel onder ons zijn die in dezelfde situatie verkeren, alleen niet fysiek. Nietwaar? Hoe kun je dit nu bespreken, er een dialoog over voeren?
55:56	Q: I say that, only to say that I think the dialogue are useful for us. The conversation is very useful for me.	V: Ik wil alleen maar zeggen dat deze dialoog erg zinnig is voor ons, voor mij. V: Het gesprek is erg zinnig voor mij.
56:10	K: Yes. Look, sir, one’s problem is both psychological and physical. Right? Right? One is affected physically, and therefore the nervous organism has been upset, crippled, and it affects one’s thinking, one’s feeling, and one is frightened. That is one problem, which is the result of a physical accident. And the other is, equally one is crippled psychologically. Right? Psychologically one is crippled by belief, dogmas, and all the rest of it, dependence, attachment, fear, and so on. Now can we see these two facts first, not move away from that? The fact one is physically crippled, and the other – psychologically blunted, crippled. Now what shall we do? Or you say, I am perfectly healthy, therefore I will walk out. That’s all right too, you understand? You understand what I am saying? Are you in that position, and say, ‘Sorry, I am not crippled physically, I am not mentally, psychologically, affectionately, I’m not – there is no ugliness, there is nothing crippled, and therefore I am perfectly healthy’ – right? That is a very rare person.	K: Ja. Kijk meneer, het probleem is zowel psychologisch als fysiek. Nietwaar? Je bent fysiek aangetast en als gevolg daarvan is het zenuwstelsel in de war geraakt, gehandicapt en het beïnvloedt je denken, je gevoelens, en je wordt bang.. Dat is het ene probleem, dat het resultaat is van een fysiek ongeluk. En het andere is dat je psychologisch net zo gehandicapt bent. Nietwaar? Psychologisch ben je gehandicapt door een geloof, een dogma, afhankelijkheid, gehechtheid, angst en zo. Kunnen we nu eerst deze twee feiten bekijken, zonder hier van af te wijken? Het ene feit is: fysiek gehandicapt, en het andere: psychologisch verzwakt, gehandicapt. Wat moeten we nu doen? Of je zegt, ik ben helemaal gezond, daarom stap ik nu op. Dat is ook oké, begrijpt u? Begrijpt u wat ik zeg? Verkeert u in die omstandigheid, zegt u: "Ik ben fysiek niet gehandicapt, ik ben mentaal, psychologisch, emotioneel niet aangetast, ik ben niet... er is niets lelijks, er is niets verminkt, ik ben dus volkomen gezond". - nietwaar? Dat komt maar zelden voor.
58:06	So we have got these two questions. What is the action – please, follow it – what is the action with regard to the one who has had physical calamity which is affecting his nerves and therefore his brain, his thoughts, his emotions, and all the rest of it, a result of an accident. And the other – psychologically crippled and equally frightened, equally nervous, equally inhibited, equally anxious and developing neurotic attitudes. Right? Both are similar. One you think is physical, the other is psychological, but both are similar. Right? Right, sir?	Dus we hebben deze twee vragen. Wat moeten we doen - volg dit alstublieft - hoe handelt degene die deze fysieke ramp is overkomen, wiens zenuwen, wiens brein dus zijn aangetast, zijn denken, zijn emoties en nog veel meer, ten gevolge van een ongeluk. En de ander, psychologisch gehandicapt en net zo angstig, net zo zenuwachtig, net zo geremd, net zo bezorgd, die een neurotische houding ontwikkelt. Nietwaar? Ze zijn allebei hetzelfde. Je denk dat de ene fysiek is, de ander psychologisch, maar ze zijn hetzelfde. Nietwaar, meneer?
58:59	Now what is the action with regard to this one thing? Physically affecting the nerves and the brain, and the other – crippled by tradition, crippled by belief, crippled by attachment, crippled by various pressures, job – you follow? – they both come to the same thing. Right? Do you see that? Please. These two are not separate, they are one. Right? One is physical, one is psychological. The physical brings about the psychological results, which is what has happened to most of us, which is psychologically we are crippled. Now what is the action? Right? Right, sirs? Shall I go on with it? Q: Yes, yes.	Hoe handel je nu in zo'n situatie? Fysieke aantasting van de zenuwen en het brein, en aan de andere kant: gehandicapt door traditie, door geloof, door gehechtheid, door op allerlei manieren onder druk te staan, uw baan, - begrijpt u? maar beide leiden tot hetzelfde. Nietwaar? Ziet u dat? Alstublieft. Deze twee zaken staan niet los van elkaar, ze zijn één. Nietwaar? Het ene is fysiek, het andere is psychologisch. Het fysieke heeft psychologische gevolgen, wat de meesten van ons is overkomen, namelijk dat we psychologisch gehandicapt zijn. Hoe nu te handelen? Nietwaar, mensen? Zal ik hiermee doorgaan? V: Ja, ja.
1:00:06	K: Ah, you see? Conversation, you and I are together sharing it.	K: U snapt het. Dit is een gesprek dat u en ik samen doen.
1:00:14	Q: Sir, from this would I have an insight?	V: Meneer, krijg ik hierdoor inzicht?
1:00:17	K: Just a minute, madame. Look, I will go into it. But we are going into it together. Not I go into it, you listen, then make an idea of it and then pursue it. We are doing it together now. Right? All right. He’s gone to sleep.	K: Wacht even, mevrouw. Kijk, ik zal hier op ingaan. Maar we gaan er samen op in. Niet ik ga erop in, u luistert, vormt er een denkbeeld over en streeft dat na. We werken samen op dit moment. Nietwaar. Oké. Hij is in slaap gevallen. Zullen we erop ingaan?
1:00:43	Shall we go into it. That is, we are having a conversation between you and me. Don’t bother about that gentleman, please. He is tired, he has had an accident, he is in pain, he must be quiet, leave him alone, don’t project your ideas onto him. Gosh!	Wat wil zeggen dat we een gesprek hebben, u en ik. Let maar niet op die meneer, alstublieft. Hij is moe, hij heeft een ongeluk gehad en heeft pijn, hij moet uitrusten, stoor hem niet, projecteer uw ideeën niet op hem. Tjonge! Dus hoe moet je in dit geval handelen?
1:01:05	So what is action with regard to this one thing? Human beings are crippled – right? – both psychologically and physically. Some are extravagantly crippled in both ways, others are medium, partially, and what is the action which will correct this thing? Is this clear? Q: Yes.	Mensen zijn gehandicapt - nietwaar? - zowel psychologisch als fysiek. Sommigen zijn op beide gebieden extreem gehandicapt, anderen gemiddeld, gedeeltelijk, en hoe handel je om dat weer goed te krijgen? Is dit duidelijk? V: Ja.
1:01:34	K: Now let’s talk it over together. Why do we – no, wait a minute. Which is most important – this psychological aspect of this, or the physical aspect of this?	K: Laten we er nu samen over praten. Waarom doen we - nee, wacht even. Wat is het belangrijkst, het psychologische aspect hiervan of het fysieke aspect? V: Het psychologische. K: Als ik weet of besef
1:01:56	Q: Psychological.	dat ik psychologisch gehandicapt ben, en omdat
1:02:01	K: If I know, or am aware, that I am psychologically crippled, and because I am psychologically crippled, it gradually affects my body. I have nervous responses, my nerves are on edge, I gradually develop a sense of isolation – you follow? – all the rest of it follows. If I am physically, it is the same thing. So I am saying, which is more important to consider, first? The psychological state of being crippled or the physical state of being crippled? You understand? To which do we give importance? I know the man who has had an accident, he says, for god’s sake, don’t talk to me about psychology, I am in pain, I have had an accident.	ik psychologisch gehandicapt gaat dat langzamerhand mijn lichaam beïnvloeden. Ik krijg nerveuze reacties, mijn zenuwen zijn gespannen, ik ontwikkel langzaam een gevoel van afzondering - begrijpt u? - het een komt uit het ander voort. Als ik fysiek gehandicapt ben, geldt hetzelfde verhaal. Ik bedoel dus: welk probleem is belangrijker om het eerst naar te kijken? De psychologische toestand van gehandicapt zijn of de fysieke toestand van gehandicapt zijn? Begrijpt u? Aan welk probleem geven we voorrang? Ik weet dat die man die een ongeluk heeft gehad, zal zeggen, in hemelsnaam, praat me niet over psychologie, ik heb pijn, ik heb een ongeluk gehad.
1:03:13	Q: I am psychologically aware.	V: Ik ben me er psychologisch van bewust.
1:03:26	K: I am asking you, sirs, and ladies, to which do you give importance? To the physical or psychological?	K: Ik vraag u, dames en heren, aan welk probleem geeft u voorrang? Aan het fysieke of psychologische? V: Allebei.
1:03:37	Q: Both of them. Q: Psychological.	V: Het psychologische. K: Voorzichtig, voorzichtig.
1:03:39	K: Careful, careful. If I am physically affected, would I consider psychology? See the difficulty. I have been run over, I am crippled and it is affecting my mind. My mind has already been affected by society, by my parents – you follow? Only this incident has added more to it.	Als ik fysiek ben aangetast zou ik het dan psychologisch benaderen? Ziet u deze moeilijkheid. Ik ben overreden, ik ben gehandicapt en het heeft mijn geest aangetast. Mijn geest was al aangetast door de maatschappij, mijn ouders - begrijpt u? Alleen heeft dit ongeluk het erger gemaakt. Dus wat is belangrijker?
1:04:16	So which is more important? I don’t neglect the physical. Right? I say I will go into it, first. I will go into it after I have understood whether I am crippled psychologically, or the physical is making me crippled, psychologically. So I am investigating, being psychologically crippled, the result of a physical accident, the result of living in a monstrous society, wrong kind of education, wrong kind of acquiring knowledge, and so on, so on, that has crippled my mind. So I see psychologically, if I can understand the whole structure of the psyche, then I can attend to the physical. But the man who is in pain, he says, ‘No, please, give me some kind of drug, some kind of opiate, some kind of thing that will quieten me down’ – right? Then the doctor is important, not me. Right? But if it is psychological state, psychological crookedness, unclarity, crippledness, I think that can be cleared – you follow? That can be completely whole. Then with that clarity of mind I can attend to my physical ailments. Do we agree to this? Madame, I can’t hear. Perhaps somebody who has heard, sitting near to you, can explain what you have said. Nobody is willing to translate, so I can’t help you.	Ik wil het fysieke niet verwaarlozen. Nietwaar? Ik zal daar eerst op ingaan. Ik zal daarop ingaan nadat ik heb begrepen of ik psychologisch gehandicapt ben, of dat het fysieke mij psychologisch gehandicapt heeft. Ik onderzoek dus, als iemand die psychologische gehandicapt is, het gevolg van een fysiek ongeluk, het gevolg van het leven in een afschuwelijke maatschappij, met verkeerde opvoeding, verkeerde manier van kennisverwerving, enzovoort, dat heeft mijn geest misvormd. Dus als ik psychologisch de hele structuur van de psyche begrijp, kan ik mijn aandacht richten op het fysieke. Maar die man die pijn lijdt, zegt: "Nee, alstublieft, geef me een medicijn, een soort morfine, iets wat me kalmeert", nietwaar? Dan is de dokter belangrijk, niet ik. Nietwaar? Maar als het om iets psychologisch gaat, een psychologische afwijking, onduidelijkheid, verminking, dan kan het worden opgelost - begrijpt u? Dat kan weer volkomen heel worden. Dan kan ik met die helderheid mijn aandacht schenken aan mijn fysieke kwalen. Zijn we het hier over eens? V: (onhoorbaar) K: Mevrouw, ik kan u niet verstaan. Misschien kan iemand die het hoorde en naast u zit, uitleggen wat u heeft gezegd. Niemand is bereid u te vertalen dus ik kan u niet helpen.
1:06:59	So I am saying myself, this being crippled psychologically, can that be made whole? That is the question, which needs action. I can’t sit down and say I will make it whole. Or go off into a monastery. It can’t be done. It needs action, I have to do something. Right?	Ik vraag mezelf dus af, kan die psychologisch handicap weer heel worden? Dat is de vraag die handelen vereist. Ik kan niet rustig afwachten en zeggen dat het vanzelf heel zal worden. Of naar een klooster gaan. Zo werkt het niet. Er is handelen vereist, ik moet iets doen. Nietwaar?
1:07:26	Q: Sir, I am sorry to interrupt, but I feel that now we are putting our foot into an old, old trap. And the trap is that we sit here and watch you perform. We are perfectly sure we know it, we have seen you do it a hundred times. We know that in half an hour you can totally break out of all psychological problems, and probably physical and spiritual and everything else. Unfortunately, sir, maybe I am odd man out, if so, I may sense a certain hostility on the part of some members of the audience, who may feel that I am throwing a spanner in the works. They want to watch you break out on cloud nine; if so, I don’t want to interfere with them, I am happy to leave.	V: Meneer, sorry dat ik u onderbreek, maar ik heb het gevoel dat we in een zeer oude valkuil trappen. De valkuil is dat wij hier zitten en naar uw optreden kijken. Eigenlijk weten we het al lang, we hebben het u honderd keer zien doen. We weten dat u zich binnen een half uur volledig van alle psychologische en waarschijnlijk fysieke en geestelijke problemen en zo, kunt bevrijden. Helaas ben ik misschien een vreemde snoeshaan, maar toch voel ik een bepaalde vijandigheid bij een deel van de aanwezigen uit het publiek, die misschien nu denken dat ik een spaak in het wiel steek. Zij zien u graag in de zevende hemel komen, daar wil ik eigenlijk niet tussen komen, dan ga ik liever.
1:08:21	K: Avanti, sir. Go on, sir. Sir, I am listening to you. If they are antagonistic, let them be.	K: Ga verder meneer. Ik luister naar u. Als ze vijandig zijn, laat ze. V: Ik ben bereid meteen te vertrekken.
1:08:28	Q: I can leave immediately. K: Come on, sir.	K: Kom op meneer. V: Meneer, volgens mij zit het zo.
1:08:31	Q: So, sir, as I see it, it’s like this. Ten minutes ago, after having spent 50 minutes, you came to a point where you felt that we were all just pussy-footing around with the thing, talking theoretically, not really having the least bit of gumption to get into this thing. All we wanted to do was to theorise and watch you do the trick. Then in despair perhaps, you seemed to have washed your hands of the whole thing, resigned yourself to the fact that we were a lot of useless nincompoops, and decided to have a dialogue with yourself, which is what you have been doing for a long time. If so, it seems to me that it can only harm me, because watching you, have a dialogue with yourself is very entertaining, may be a bit instructive, I've seen you doing a lot of times, but it is not going to get me anywhere.	Tien minuten geleden, nadat u 50 minuten bezig bent geweest bereikte u een punt waarbij u de indruk had dat wij alleen maar om de hete brei heen draaiden, er theoretisch over spraken, maar niet het minste lef hadden om ons erin te verdiepen. We wilden alleen maar theoretiseren en kijken naar hoe u het trucje uitvoert. Het lijkt het erop dat u uit wanhoop uw handen van de hele zaak heeft afgetrokken en zich neerlegt bij het feit dat wij een stelletje waardeloze sukkels zijn, en besloot een dialoog met uzelf te hebben, wat u al heel lang doet. Als dat zo is denk ik dat dit alleen maar schadelijk voor mij is, want kijken naar hoe u een dialoog met uzelf voert is wel onderhoudend, en misschien zelfs leerzaam - ik heb het u meerdere malen zien doen - maar ik heb er niets aan.
1:09:32	K: No, sir. Quite right.	K: Nee, meneer. U heeft gelijk.
1:09:35	Q: Since it seems as though this is the only choice: either we have got to have the gumption...	V: Het lijkt er intussen op dat we maar één keus hebben: ofwel we moeten het lef hebben ...
1:09:41	K:...guts.	K: … moed. V: ... moed om een echte dialoog te voeren
1:09:42	Q:...guts to have a real dialogue with you, which means we have got to care about this thing.	met u, wat betekent dat we dit erg belangrijk gaan vinden.
1:09:49	K: Yes, sir. Q: It means we have to stop saying, how much benefit we are getting, and please, go along and carry on, and nobody should interrupt, and so forth. I mean even when our friend Krityan interrupted and said that he feels that most people here look on you as an enlightened person; you didn’t want to go into all that, but it is perfectly true. We do look on you as an enlightened person. Unfortunately the fact that we do so means that we can’t listen to you at all. And I don’t think we are listening to you.	K: Ja, meneer. V: Dat betekent dat we moeten ophouden met te zeggen dat we er zoveel aan hebben en gaat u alstublieft door en niemand mag u onderbreken, enzovoort. Ik bedoel, zelfs toen onze vriend Krityan u onderbrak en vertelde dat hij het gevoel had dat de meesten hier u beschouwen als een verlicht persoon, wilde u daar helemaal niet op ingaan, maar het is wel degelijk waar. We zien u als een verlicht persoon. Helaas komt het hierdoor dat we helemaal niet meer naar u kunnen luisteren. En ik denk ook dat we niet echt luisteren. K: Ja, meneer, ik weet het.
1:10:25	K: That’s all. Yes, sir, I know this.	V: Dus vertel me wat ik moet doen, verlos mij van mijn probleem,
1:10:26	Q: So now just tell me what I should do, put me out of my problem, because to carry on sitting here I feel I just have to listen while you do your act. It is a marvellous act. I want to be in that chair, I don’t want to listen to you do it, I know you can. K: Sir. I have made it perfectly clear, all along I have said, please, there is no authority, don’t say the other is enlightened, and all the rest of that business. I say, look at yourself – right, sir? be serious, be committed, put your whole mind into it. Right? Q: Quite right, sir.	want als ik hier blijf zitten heb ik het gevoel dat ik alleen maar moet luisteren, terwijl u uw stuk opvoert. En het is een prachtig stuk. Ik zou in die stoel willen zitten, ik wil niet luisteren naar hoe u het doet, ik weet dat u het kan. K: Meneer. Ik heb het heel duidelijk gezegd, de hele tijd heb ik gezegd, alstublieft, er is geen autoriteit, zeg niet dat de ander verlicht is of dat soort zaken. Ik zeg alleen, kijk naar jezelf - nietwaar, meneer? wees serieus, toegewijd, wijd uw hele geest hieraan. Nietwaar? V: Helemaal waar, meneer.
1:11:09	K: I have been saying this at every meeting.	K: Ik heb dit altijd bij elke bijeenkomst gezegd.
1:11:13	Q: I don’t blame you at all, sir.	V: Ik neem het u ook niet kwalijk, meneer.
1:11:24	K: I have been saying there is no authority. I have been saying, please, the speaker is not at all important. You are important as a human being, let us talk about that. But apparently we don’t do that. So what shall we do?	K: Ik heb altijd gezegd dat er geen autoriteit is. Ik heb altijd gezegd, alstublieft, de spreker is totaal onbelangrijk. U bent als mens belangrijk, laten we het daarover hebben. Maar klaarblijkelijk doen we dat niet. Dus wat zullen we doen? V: Ik weet het niet.
1:11:45	Q: I don’t know. K: I do know.	K: Ik weet het niet. V: U weet het wel.
1:11:48	Q: You do know. What is it, sir? Give me any answer other than having a dialogue with yourself.	Wat is het, meneer? Geef me een antwoord dat niet weer een dialoog met uzelf is.
1:11:58	K: No, I don’t want to have a dialogue with myself. I can in my room, or on my walks, or with some few people, I can have that dialogue. That is not the kind of dialogue one wants. What is important, what is necessary, is that you, all of you, put your mind, your heart into this, not say, you are enlightened, we will listen to you. Wipe all that out. Right, sir? Q: Quite right, sir.	K: Nee, ik wil geen dialoog met mezelf voeren. Dat kan in mijn kamer, of bij een wandeling, of met een paar mensen, dan kan ik zo'n dialoog voeren. Dat is niet het soort dialoog dat ik wil. Wat belangrijk en noodzakelijk is, is dat u, u allemaal, uw geest, uw hart hierop toelegt, en niet zegt: u bent verlicht, we luisteren naar u. Laat dat allemaal varen. Nietwaar, meneer? V: Goed, meneer.
1:12:29	K: But what am I to do – sir, look at it! I keep on, the speaker keeps on, insisting on this every day of his life: don’t follow, don’t imitate, don’t conform, think it out, observe. But our whole conditioning is the other. Right?	K: Maar wat zal ik dan doen, meneer, kijk ernaar! De spreker hamert er steeds maar weer op, elke dag van zijn leven: wees geen volgeling, imiteer niemand, pas je niet aan, denk na, neem het waar. Maar onze hele conditionering is het tegenovergestelde. Nietwaar?
1:13:02	Q: We have to have an authority, there are too many people here.	V: We hebben een autoriteit nodig, er zijn hier te veel mensen.
1:13:12	K: Is it a question of too many people? Sir, there are not too many people if you really want to find out for yourself. Then your whole attention is drawn, and you are examining.	K: Is het een kwestie van te veel mensen? Meneer, er zijn niet te veel mensen als u zichzelf echt wilt ontdekken. Dan bent u er met uw hele aandacht bij en onderzoekt u. V: Iemand moet toch de leiding hebben, dat vinden we tenminste, dus dat weerhoudt
1:13:34	Q: Somebody must be in charge, we believe that, so it stops us from really listening.	ons ervan om echt te luisteren. K: Ik ben niet de voorzitter.
1:13:39	K: I am not the chairman. I am not taking charge of each of the audience. I say, please, let’s work together, I say, let’s think together. Platform, sitting, for the speaker on a platform has no meaning, because it is only for convenience. Forget all that. Let’s think together. But you won’t even do that. What am I to do?	Ik heb over niemand hier de leiding. Ik zeg, laten we alstublieft samenwerken, ik zeg, laten we samen nadenken. Dat de spreker op een podium zit heeft geen betekenis, omdat het puur voor het gemak is. Vergeet dat allemaal. Laten we samen nadenken. Maar zelfs dat wilt u niet eens doen. Wat moet ik dan doen? V: Krishnamurti, ik geloof dat u het...
1:14:06	Q: Krishnamurti, I experience that you do it, I experience that you are doing it again. You are expressing your frustration, perhaps your disappointment about the audiences as it has been for years and years and years. I think the same thing will probably happen tomorrow and the day after. I will be finished quickly. I have been waiting to meet you in person for quite a while. I have read a book written by Rom Landau about his meeting with you, maybe 30 or 40 years ago, the same frustration, the same anxiety, the same disappointment you expressed to him then, you are expressing now. What I experienced in the book was a man of real love, of real humanitarian concern. What I experience now is an older man, who makes side comments, who is frustrated, who says ‘what is going on?’ I think that we can continue, but it is not going to change. There has to be a different format. The question has to become more pertinent, more vital.	ik geloof dat u het opnieuw doet. U geeft blijkt van uw frustratie, misschien wel teleurstelling aangaande het publiek, zoals dat al jaren achter elkaar gaat. Ik denk dat dat waarschijnlijk morgen en overmorgen precies zo gaat. Ik zal kort zijn. Ik heb er lange tijd op gewacht u persoonlijk te ontmoeten. Ik heb een boek gelezen van Rom Landau over zijn ontmoeting met u, misschien 30 of 40 jaar geleden, u gaf uitdrukking aan dezelfde frustratie, dezelfde bezorgdheid en teleurstelling als u nu doet. In dat boek zag ik een man met echte liefde, met echte humane betrokkenheid. Wat ik nu zie is een oudere man, die wat losse opmerkingen maakt, die gefrustreerd is, die zegt: "Wat is er aan de hand?" We kunnen misschien wel doorgaan, maar er gaat niets veranderen. Het moet op een andere manier. Het vraagstuk moet veel relevanter zijn, vitaler.
1:15:11	K: But, sir, you say the question should become more vital, more personal, more intense, I will do it.	K: U zegt dat het vraagstuk vitaler zou moeten zijn, persoonlijker, intenser, dat zal ik doen. V: Waarom houdt niet op met spreken en laat het verder over aan ons?
1:15:20	Q: Why don’t you stop speaking and leave us to it?	K: Geweldig! (gelach) Wacht eens even.
1:15:27	K: Delighted! Wait a minute. Why don’t you stop speaking and leave us in the tent. Is that what you want?	Waarom houdt u niet op met spreken en laat ons in de tent met rust. Zou u dat willen? V: Ja.
1:15:45	Q: Yes.	V: Ik weet het niet. V: Hoe kunt u ze wakker schudden?
1:15:47	Q: I don’t know. Q: How can you make them awake?	V: Enkele minuten geleden spraken we nog over psychologische
1:15:57	Q: I think, a couple minutes ago we were talking about psychological and physical relationships and how they were both a kind of... So, the first point that I thought was important was that everybody had to realise that they had this psychological incapability. How many people really realised or even looked at our psychological shortcomings? How many people examine exactly what that all involves? No, don’t clap, but that is the point.	en fysieke relaties en hoe ze beide... nou ja, het psychologische was een belangrijker proces tenminste. Dus ik dacht dat het allereerst belangrijk was dat iedereen zich bewust moest zijn van zijn psychologisch onvermogen. Hoeveel mensen waren er zich hier van bewust of hebben zelfs gekeken naar hun psychologische tekortkomingen? Hoeveel mensen hebben precies nagegaan wat dat allemaal inhoudt? (applaus) Niet klappen, maar daar gaat het wel om.
1:16:34	K: I would clap too, but I don’t under here.	K: ik zal niet klappen, maar ik zal ook... [onverstaanbaar]. (gelach).
1:16:40	Q: You have to acknowledge the fact that they are psychological cripples.	V: U moet toch toegeven dat zij psychologisch gehandicapt zijn.
1:16:44	K: How many people are willing to acknowledge that they are psychological cripples. You can’t. Unless I say I am blind, please, help me, then I can do something. But if I say, ‘No, I am sorry, I see quite clearly’, there is no point.	K: Hoeveel mensen zijn bereid toe te geven dat zij psychologisch gehandicapt zijn? Dat kan je niet. Alleen als je zegt: "Ik ben blind, help me alstublieft", kan ik iets doen. Maar als ik zeg: "Nee, sorry, ik zie alles scherp", dan heeft het geen zin.
1:17:05	Q: Most people were saying that they realised they were psychologically crippled, and at the time I felt the question was what to do, how to get over it.	V: De meeste mensen zeiden dat zich realiseerden dat ze psychologisch gehandicapt waren, maar toen vroeg ik me af wat ik moest doen, hoe kan ik hier uitkomen. K: Ik zal het u uitleggen, maar u moet het zelf doen.
1:17:23	K: I will point it out to you, and you will have to do it yourself. Is that right? Q: Yes.	Is dat goed? V: Ja.
1:17:29	K: Will you listen then? And do it!	K: Bent u bereid om te luisteren? En doe het ook!
1:17:33	Q: What happens?	V: Wat gebeurt er dan? V: Hoe weet u dat?
1:17:36	Q: How do you know?	K: Wat? Wat?
1:17:38	K: What? What?	V: Hij vraagt wat er zal gebeuren.
1:17:39	Q: He says what will happen.	K: Wat moet ik doen?
1:17:52	K: What am I to do?	V: Mij lijkt het dat … K: Alstublieft, het is een serieuze vraag.
1:17:55	Q: It seems to me that uh...	U heeft niet eens de beleefdheid om te luisteren,
1:17:56	K: No, please, this is a serious question. You won’t even have the courtesy to listen to find out what the man is saying. And then see if it applies to you. If it applies to you, then say, ‘Let me put my energy, my guts, my whole heart into it to be free of it’. You don’t do that. What am I to do?	er achter te komen wat ik bedoel, en dan te kijken of het op uzelf van toepassing is. Als het op u van toepassing is zegt u: "Ik steek er mijn energie in, mijn moed, mijn hele ziel om er vrij van te zijn". Maar u doet dat niet. Wat moet ik dan doen?
1:18:28	Q: Some of us do that, Krishnaji. I have done it.	V: Sommigen van ons doen dat, Krishnaji, ik heb het gedaan.
1:18:31	K: If you do it, so much the better.	K: Als u dat doet des te beter.
1:18:34	Q: We can’t.	V: We kunnen het niet.
1:18:45	K: I can’t do what you are saying.	K: Ik kan niet doen wat u zegt.
1:18:49	Q: Can we ask why the people who cannot do that and who keep on coming here year after year, they come here to say they cannot do it, but why can’t they do it? Can they tell us why they can’t do it.	V: Zullen we aan de mensen die het niet kunnen, en die jaar in jaar uit blijven komen, om te zeggen dat het ze niet lukt, vragen waarom ze het niet kunnen? Kunnen zij ons vertellen waarom het hun niet lukt.
1:19:04	K: I know it, sir. It will become another dialogue with myself. Will you listen why you cannot go into it yourself, go into the cause of it, break the cause and move out of that?	K: Dat weet ik al, meneer, dan wordt het weer een dialoog met mezelf. Wilt u horen waarom u er bij uzelf niet op in kunt gaan, de oorzaak ervan achterhalen, deze doorbreken en achter u laten?
1:19:19	Q: How?	V: Hoe? K:: Als het wordt uitgelegd, wilt u het dan doen? V: Ja.
1:19:20	K: If it is pointed out, will you do it?	V: Dat werkt niet. V: Hoe weet je dat? K: Ik weet het niet, maar wilt u het doen?
1:19:22	Q: Yes. Q: It won’t work.	V: [onhoorbaar]
1:19:24	Q: How do you know?	Ik wil een goede timmerman worden en ga naar iemand die er alles van weet,
1:19:26	K: I don’t know, but will you do it? I want to be a good carpenter, and I go to the man who knows, who is an expert, a master carpenter, or I learn from a scientist, because I want to be a scientist, I want to learn, I want to have a clear mind. But apparently you don’t. Or you go halfway and stop.	een echte vakman, een meestertimmerman, of ik wil leren van een wetenschapper, omdat ik zelf wetenschapper wil worden, Ik wil leren, ik wil een heldere geest hebben. Maar u wilt dat klaarblijkelijk niet. Of u stopt halverwege.
1:20:10	Q: What is the necessary action?	V: Wat is de noodzakelijke handeling? K: Zal het lijden u helpen?
1:20:13	K: Will suffering help you? Will somebody hitting you on the head? Offering you a reward of heaven if you do this, this, this?	Moet iemand u op uw hoofd slaan? Moet iemand u de hemel beloven als u dit of dat doet?
1:20:28	So one says to oneself: perhaps somebody amongst you will catch this. Right? Like grain thrown out, it might fall on the rocks, or on a fertile field, or just die by itself. But the man who is throwing out the grain he can’t help it. You understand? He does it. He does it, maybe out of affection, compassion, love, and all the rest of that business. And so he is not concerned where the seed drops. Right?	Dus zeg ik tegen mezelf: misschien zal iemand van u dit vatten. Nietwaar? Zoals je graankorrels zaait, het kan op de rotsen vallen, of op vruchtbare akker, of vanzelf doodgaan. Maar de man die het graan zaait, kan er niets aan doen. Begrijpt u? Hij strooit gewoon. Hij doet dat, misschien uit genegenheid, mededogen, liefde en nog meer van die zaken. Hij maakt zich dus geen zorgen over waar het zaad valt. Nietwaar?
1:21:12	Q: Sir, let us go home now and put some fertiliser on ourselves.	V: Laten we nu naar huis gaan en onszelf wat mest geven.
1:21:16	K: I am doing that, sir. I am doing that. Will you listen? Will you say: this is my problem, I have got to solve it. I will put my life into it, my energy into it, my guts, my feelings, to find out. Will you do it? Q: Yes.	K: Daar ben ik mee bezig, meneer. Ik ben ermee bezig. Zult u luisteren? Zult u zeggen: "Dit is mijn probleem, ik moet het oplossen. Ik heb er mijn leven voor over, stop al mijn energie erin, mijn moed, mijn gevoelens om hier achter te komen." Zult u dat doen? V: Ja.
1:21:44	Q: Sir, I would like to ask the gentleman a question: why does it not work? Could you answer that question: why it won’t work?	V: Ik zou die meneer iets willen vragen: waarom werkt het niet? Kunt u die vraag beantwoorden: waarom het niet werkt?
1:21:55	K: Sir, let him come and sit down. Please, sir, let’s get on with what I am saying, don’t bother, if they are wanting to come, who doesn’t come. Look, you’ve spent your energy telling somebody why you come. And I’m telling you, will you, as a human being, listen and put your whole energy into this, as you put your energy into earning a livelihood, when you want sex, when you want this or that, you put your guts into it. Why don’t you do it?	K: Meneer, laat hem komen en ga zitten. Alstublieft, meneer, laten we verder gaan, maakt u zich niet druk of iemand wel of niet wil komen. Kijk, u steekt uw energie in het iemand vertellen waarom u bent gekomen. En ik zeg u, wilt u, als mens, luisteren en uw totale energie hierin steken, zoals u energie steekt in het verdienen van uw levensonderhoud of seks wilt, als u dit of dat wilt, dat doet u dat met hart en ziel. Waarom doet u dat niet?
1:22:31	Q: That’s the question, sir: why don’t we do it? Why do we go halfway?	V: Dat is de vraag, meneer: waarom doen we dat niet? Waarom gaan we halverwege?
1:22:47	K: You see, at the end of nearly two hours, an hour and a half, we haven’t even discovered for ourselves, not I have a dialogue myself and do a performance like an actor, I am not that. I will walk out of this tent if I feel it was hopeless, and you will never see me again. I mean it. But I feel somebody amongst you will take the coin, somebody will say, yes, I have got it, let me go with you. And I will go on doing this all my life. Somebody will catch some fire. If you don’t, you don’t. That is not my business. Q: It is.	K: Kijk, na bijna twee uur, anderhalf uur hebben we voor onszelf nog niets ontdekt, ik heb geen dialoog met mezelf en voer geen act op als een acteur, dat ben ik niet. Ik zou deze tent uitlopen als ik het gevoel had dat het hopeloos was, en u zult me dan ook nooit meer terug zien. Dat meen ik. Maar ik heb het gevoel dat iemand van u er iets mee zal doen, dat iemand zal zeggen: "Ik heb het begrepen, ik ga met u mee". Dat zal ik mijn hele leven blijven doen. Iemand zal iets van het vuur opvangen. Zo niet, dan niet. Dat is dan niet mijn probleem. V: Het is... [onhoorbaar]
1:23:59	K: Look, sir, an hour and a half. What have we done in the morning? You, not me. I am very clear what I am doing. Whether two people listen, or a thousand listen, I will go on, or nobody listens, it doesn’t matter, I will go on. So leave me out of it. But if you are willing to listen, go into it, we will go together into the very depth of it. But you must give your energy. It is like those people, having their own particular guru, and coming here, and saying, yes, I will listen to you. Or having their own opinions, conclusions and not letting them go. Our relationship is together. You understand? You and the speaker together take a walk into the whole psychological world. This is not my performance, it is you have to act. Right?	K: Kijk meneer, anderhalf uur. Wat hebben we vanmorgen nu gedaan? U, niet ik. Ik weet precies waar ik mee bezig ben. Of er nu twee mensen naar me luisteren, of duizend, ik ga door, zelfs als er niemand luistert doet dat er niet toe, ik ga door. Dus laat mij er buiten. Maar als u bereid bent te luisteren, u erin te verdiepen, zoeken we het samen tot op de bodem uit. Maar dan moet u er al uw energie in steken. Nu is het als die mensen, die hun eigen speciale goeroe hebben, hier komen en zeggen: "Ja, ik zal naar u luisteren". Of mensen met hun eigen opvattingen, conclusies, die ze niet los willen laten. Maar wij doen het samen. Begrijpt u? U en de spreker maken een tocht door de hele wereld van de psyche. Het is niet mijn optreden, u bent degene die moet handelen. Nietwaar?
1:25:21	So shall we go on tomorrow?	Zullen we morgen maar verdergaan? V: Ja, ja.
1:25:24	Q: Yes, yes.	K: Als we morgen verdergaan, laten we dat op de juiste manier doen:
1:25:25	K: If we go on tomorrow, let’s do it properly: that you are really serious and want to go into it to the very depth of it – you, not me. Right, sir.	dat u werkelijk serieus bent en het tot de bodem wilt uitzoeken - u, niet ik. Goed, meneer.