Krishnamurti Subtitles
SA79T2 - Kunnen we samen een goede samenleving tot stand brengen?
Tweede openbare toespraak
Saanen, Zwitserland
10 juli 1979
| 0:57 | Krishnamurti: May we continue with what we were talking about on Sunday morning? Will that be all right? | Kunnen we verdergaan met waar we zondagochtend over hebben gesproken? Is dat een goed idee? |
| 1:17 | I wonder if you have thought any more about what we were talking on Sunday morning. Whether you have gone into it deeply by yourselves and have come to a certain point, beyond perhaps which you may not be able to go, and if so, we could go into it much further. What we were saying on Sunday morning was that we must have the capacity to think together. The capacity comes naturally and inevitably if one sees the importance and the necessity, in a corrupting world, that to think together does not imply agreement or disagreement, but putting aside one’s own particular point of view, one’s own particular prejudice, opinion, judgement, and having the capacity thus to think together. Because when we think together, there is no division, you are not thinking separately from the speaker. Sorry, I’ve got slight hay fever. Don’t give me medicines. If we are able to think together, the division between you and another comes to an end. There is only thinking, not your way of thinking or another way of thinking, just the capacity to think together. But that is not possible if you don’t put aside your own particular conclusions, your own vanity, your own personal demands, otherwise there is no coming together. | Ik vraag me af of u er verder nog over heeft nagedacht, over waar we het zondagochtend over hebben gehad. Of u er zelf nog dieper op bent ingegaan en tot een bepaald punt bent gekomen, tot waar u wellicht niet verder kon komen, en zo ja, dan kunnen we er veel verder op in gaan. Wat we zondagochtend hebben gezegd is dat we het vermogen nodig hebben om samen na te denken. Dat vermogen ontstaat vanzelf als je het belang en de noodzaak ziet in een wereld die corrupter wordt, dat samen nadenken geen instemming of afwijzing inhoudt, maar het opzij zetten van je eigen specifieke zienswijze, je eigen specifieke vooroordelen, meningen, afwegingen, en zo in staat bent om samen na te denken. Omdat als we samen nadenken er geen verdeeldheid is, u denkt niet na apart van de spreker. Sorry, ik heb lichte hooikoorts. Geef me geen medicijnen. Als we in staat zijn om samen na te denken komt de verdeeldheid tussen u en de ander tot een eind. Er is alleen het denken, niet uw manier van denken of een andere manier van denken, alleen het vermogen om samen te denken. Maar dat is onmogelijk als u geen afstand neemt van uw persoonlijke conclusies, uw eigen arrogantie, uw eigen persoonlijke behoeften, anders kunnen we niet samenkomen. |
| 4:46 | The word ‘together’ means walking together, being together all the time, not you walk ahead and the other walks behind, but walking together means we are both going along the same way, not thinking different things, observing the same thing, not translating what you observed in your own particular inclination or prejudice, but observing together, listening together, walking together. | Het woord 'samen' betekent samen lopen, de hele tijd samen, niet u loopt voorop en de ander komt erachter aan, maar samen lopen betekent dat we samen dezelfde weg afleggen, niet aan verschillende zaken denken, maar naar hetzelfde kijken, zonder wat u heeft bekeken te vertalen naar uw eigen bijzondere voorkeur of vooroordelen, maar samen kijken, luisteren, samen lopen. |
| 5:31 | I wonder if you realise – when that takes place, what happens between two human beings? There is great demand, a great urge in this present permissive society that each one of us must fulfil, sexually, emotionally, and so on – the desire to fulfil. And with it goes naturally the whole problem of frustration. Please, listen carefully to what I am pointing out. Don’t accept or deny what we are talking about, but we are thinking together, and I mean thinking together. | Ik vraag me af of u zich realiseert wat er dan plaatsvindt, wat er gebeurt tussen twee mensen? Er is een grote behoefte, er wordt in deze maatschappij waarin alles mag, grote druk uitgeoefend om je waar te maken, seksueel, emotioneel - de wens om jezelf waar te maken. En daar gaat natuurlijk het hele probleem van frustratie mee gepaard. Luister alstublieft zorgvuldig naar wat ik duidelijk probeer te maken. Aanvaard of ontken niet waar we het over hebben, maar we denken samen, en ik bedoel samen nadenken. |
| 6:33 | When one is seeking fulfilment in another or desiring to be and become and therefore act, which is a form of fulfilment, then in that movement there is frustration, all kinds of neurotic ideas, neurosis, and so on, so on. But when we think together, that is, you have dropped your particular opinion, judgement, and so on, and the other has also dropped his, there is no division and therefore there is no sense of fulfilment – I wonder if you get this – and therefore no sense of frustration. Please, this is not a verbal conclusion, an idealistic concept, something to be achieved, but the realisation of the actual fact that as long as we are not thinking together about everything – politics, religion, economics, personal relationships, and so on – thinking together, there must be division, and out of that division there arises the desire to fulfil, and inevitable sequence of that is frustration with all its neurosis and all the inevitable reactions. When we think together, all that comes to an end. I wonder if you are following this. | Als je je waar wilt maken via de ander of iets wil zijn of worden en daarnaar handelt, wat een vorm van waarmaken is, dan is er in die activiteit frustratie, allerlei soorten neurotische ideeën, neuroses enzovoort. Maar als we samen nadenken, dat wil zeggen u hebt uw bijzondere meningen laten varen, uw oordelen, enzovoort, en de ander heeft de zijne laten varen, dan is er geen verdeeldheid en daarom is er geen gevoel van 'waarmaken', ik vraag me of u dit snapt - en daarom is er geen gevoel van frustratie. Alstublieft, dit is geen verbale conclusie, geen idealistisch concept, niet iets om te bereiken, maar het besef van het gegeven feit dat zolang we niet over alles samen nadenken, over politiek, religie, economie, persoonlijke relaties, enzovoort, samen nadenken, moet er verdeeldheid zijn, en vandaaruit ontstaat het verlangen om je waar te maken met als onvermijdelijk gevolg: frustratie, met alle neuroses en onvermijdelijke reacties. Als we samen nadenken komt daar allemaal een einde aan. Ik vraag me af of u dit allemaal volgt. |
| 8:54 | If one may ask, you have, perhaps some of you, listened to Sunday morning’s talk and have you inwardly dropped your personal opinion, your conclusion, your experience? Or you hold on to them, consciously or unconsciously, and make an effort to think together? And of course, that is rather childish, which only maintains a certain verbal communication, but in actuality there is division and therefore there is conflict. When we think together, conflict comes to an end. I wonder if you see this? Please, you must get this. Because we human beings for millennia upon millennia have lived with conflict – struggle, strife of various kinds: physical, psychological, emotional, exploiting each other – the whole human relationship is based on that. And in thinking together, relationship undergoes a fundamental change, because there is no division. If you are ambitious and another is not ambitious, there is division. If you believe in God or in Jesus or Krishna, whatever it is, and the other doesn’t, there is division and therefore there is conflict. You may tolerate each other, that is what is happening now, but division exists – nationalism, and so on. So if we could during these talks, – I don’t know how many of them, I believe ten or so – if we could, a group of us, all of us if we can, at least a few of us, apply our minds to find out if we can absolutely think together. Therefore when we do that, the relationship between us completely undergoes a change. Right? I wonder if you see this? | Als ik mag vragen, heeft u, of hebben misschien sommigen van u geluisterd naar de toespraak van zondagochtend en heeft u innerlijk uw persoonlijke meningen laten varen, uw conclusies, uw ervaringen? Of houdt u eraan vast, bewust of onbewust en doet geen poging om samen na te denken? Wat natuurlijk tamelijk kinderachtig is, wat dan slechts neerkomt op een soort communicatie met woorden, maar in werkelijkheid is er sprake van verdeeldheid en daarom is er conflict. Als we samen nadenken komt het conflict tot een einde. Ik vraag me af of u dit begrijpt? Alstublieft, u moet dit snappen. Omdat wij mensen al millennia na millennia geleefd hebben met allerlei soorten conflict, strijd, onenigheid, fysiek, psychologisch, emotioneel, elkaar uitbuitend, alle menselijke relaties zijn hierop gebaseerd. En in het samen nadenken ondergaat de relatie een fundamentele verandering omdat er geen verdeeldheid is. Als u ambitieus bent en de ander is niet ambitieus, is er verdeeldheid. Als u in God, Jezus of Krishna gelooft, of waarin dan ook en de ander doet dat niet, dan is er verdeeldheid en daarom is er conflict. U kunt elkaar tolereren, dat is wat er nu gebeurt, maar de verdeeldheid blijft - nationalisme, enzovoort. Dus als het mogelijk is gedurende deze toespraken, ik weet niet hoeveel er zijn, ik geloof tien of zo - als een aantal van ons, iedereen als dat kan of tenminste een paar van ons onze geest gebruiken om erachter te komen of we volkomen samen kunnen denken. Als we dat doen ondergaat de relatie tussen ons een volledige verandering. Nietwaar? Ik vraag me af of u dit begrijpt? |
| 12:09 | And also we were saying on Sunday, psychologically thought has accepted the progressive evolutionary process, and therefore it is always trying to become something, or be something. And we talked about time, if there is – please listen, play with it – if there is psychological time at all tomorrow, if there is psychologically the future. If there is not, then what is the relationship between two human beings who have no future? You understand? You are following my question? Not my question, it is your question. You may not have put it to yourself, but it is being put forward. So you have to look at it. | Zoals we zondag hebben gezegd, heeft het denken psychologisch het voortgaande evolutionaire proces aanvaard en daarom zal het altijd proberen iets te worden, of iets te zijn. En we spraken over tijd, of er - luister alstublieft, speel ermee - of er überhaupt psychologische tijd is morgen, of er psychologisch een toekomst is. Als dat niet zo is, wat is dan de relatie tussen twee mensen die geen toekomst hebben? Begrijpt u? Snapt u mijn vraag? Niet mijn vraag, het is uw vraag. U heeft hem wellicht niet zelf gesteld, maar hij is opgeworpen. Dus moet u ernaar kijken. |
| 13:39 | We have, throughout the centuries, religiously, politically, and in different ways, have accepted this idea of gradualness. Right? That is obvious. Gradually I will become perfect, gradually I will be less this and more that. In this gradational conclusion and evolution, measurement has become important. Naturally. You follow all this? That is, measurement – what one was, what one is and what one will be – which is a measurement. Measurement is time, and we are questioning, questioning together, if there is psychological time at all. There is chronological time, obviously, because we are going to meet if you want to, the day after tomorrow morning – that is obvious. If you want to go and play golf or go to the cinema or whatever it is, there is the day after tomorrow. But psychologically, inwardly, is there time? Or thought has invented time, psychologically, because it is too lazy, indolent and also because it doesn’t know how to deal with what is actually happening. Therefore it says: give me time. One does not know how to be free of envy, but I’ll think about it, I’ll work at it and gradually get rid of it – if you want. But if you like to keep it, that’s all right. | We hebben eeuwenlang religieus, politiek en op andere manieren, het idee van geleidelijkheid aanvaard. Nietwaar? Dat is duidelijk. Geleidelijk zal ik perfect worden, word ik minder dit en meer dat. Bij deze conclusie van geleidelijkheid en evolutie is het afmeten erg belangrijk geworden. Dat spreekt voor zich. Volgt u dit allemaal? Dat wil zeggen, afmeten wat je was, wat je bent en wat je gaat worden - wat meting betekent. Meting is tijd en we vragen ons af, vragen ons samen af, of er überhaupt psychologische tijd bestaat. Er is chronologische tijd, vanzelf, omdat we elkaar gaan ontmoeten, als u wilt, overmorgen, dat is logisch. Als u wilt gaan golfen of u wilt naar de bioscoop of wat dan ook, dan is er een overmorgen. Maar bestaat er, psychologisch, innerlijk, wel tijd? Of heeft het denken de tijd uitgevonden, psychologisch, omdat het te lui is, te laks en ook omdat het niet weet hoe het om moet gaan met wat er werkelijk gebeurt. Daarom zegt het, geef me de tijd. Je weet niet hoe je vrij kunt zijn van afgunst, maar ik zal erover nadenken, ik werk eraan en zal er geleidelijk van af komen - als je dat wilt. Als je dat echter zo wilt houden is dat ook goed. |
| 16:09 | So this has been our conditioning. Right? You are following this? Not verbally, please, watch it in your own self. This has been your conditioning, and somebody comes along like the speaker and says, ‘Is this so?’ You have accepted it, this has been the tradition, educated tradition, not a superstition, because all people have – scientists and others have talked about the ascent of man through accumulation of knowledge, which is time, and so on – you have accepted it. And the speaker comes along and says, ‘Look, you may be all wrong, question it’. So he says, perhaps there is no psychologically tomorrow. You understand it? No, see the importance of this question. What happens to you if you put that question very seriously, not as an idea, but as an actuality? Actuality means that which is happening now. Right? If you put that question to yourself, then what is the quality of the mind that does not think of tomorrow psychologically? You follow? You have got my question? Right? What happens if there is no future psychologically – there is a future: you have to go and have your lunch, you have to sleep, you have to do this and that – but psychologically, if there is no future, what is your relationship with another? You have got this? You have understood this? Have you solved this question which was put forward yesterday? What is your relationship with your wife or girlfriend, or with your... etc., if there is no tomorrow? If you have tomorrow, psychologically, then you create the image, you pursue that image about her or him, you have the memory cultivated in relation to that person, and you act according to that memory, to that experience. You pursue that. Right? So, when there is psychologically a future, then it becomes mechanistic. You follow what I mean by mechanistic – routine, repetition, acting on remembrance. Now, if there is no psychologically tomorrow, what has taken place in your relationship? In your relationship, not as an idea, in your actual relationship to your wife, to your husband, to your friend, to your boy, to your girl, what actually takes place? You understand this? Are you interested in this? Which means you have not only investigated the concept, the conditioning of psychological future and have understood the whole significance of it, rationally, sanely, logically, and said, ‘That may not be’. So you have hesitantly moved away from your conditioning. And when you put this question, your mind is free to observe, is no longer tethered to your conditioning that there is a future. You have got it? What is your relationship to another when tomorrow psychologically is not there? | Dit is dus onze conditionering geweest. Nietwaar? Begrijpt u dit? Niet alleen de woorden, alstublieft, kijk ernaar in uzelf. Dat is uw conditionering geweest en iemand als de spreker komt langs en zegt: "Is dat zo?" U heeft het aangenomen, dat is de traditie geweest, aangeleerde traditie, geen bijgeloof, omdat iedereen - wetenschappers en anderen - het heeft over de ontwikkeling van de mens via het verzamelen van kennis, wat tijd betekent, enzovoort - u heeft dat aangenomen. En de spreker komt langs en zegt: "Kijk, u heeft het misschien allemaal mis, twijfel eraan". Hij zegt dus dat er misschien psychologisch geen morgen is. Begrijpt u dat? Nee, begrijp het belang van deze vraag. Wat gebeurt er met u als u deze vraag heel serieus stelt, niet als een idee maar als werkelijkheid? Werkelijkheid betekent datgene wat er nu gebeurt. Nietwaar? Als u uzelf die vraag stelt wat is dan de kwaliteit van de geest die psychologisch niet denkt aan morgen? Begrijpt u? Snapt u mijn vraag? Oké? Wat gebeurt er als er psychologisch geen toekomst is - er is een toekomst: u gaat straks weg en gaat lunchen, u moet gaan slapen, u moet nog van alles doen - maar als er psychologisch geen toekomst is, hoe is dan uw relatie met de ander? Snapt u dit? Heeft u dit begrepen? Heeft u deze vraag opgelost die gisteren naar voren is gebracht? Wat is uw relatie met uw vrouw of vriendin, of met uw... enzovoort, als er geen morgen is? Als er een morgen is, psychologisch, dan schept u een beeld, u borduurt door op dat beeld over haar of hem, u heeft uw herinneringen met betrekking tot die persoon gekoesterd en u handelt op grond van die herinnering, van die ervaring. U gaat daarop door. Nietwaar? Dus als er psychologisch een toekomst is, dan wordt het mechanisch. Begrijpt u wat ik bedoel met mechanisch, routine, herhaling, handelen op basis van herinnering. Welnu, als er psychologisch geen morgen is, wat heeft er zich dan voorgedaan in uw relatie? In uw relatie, niet als een idee, in uw feitelijke relatie met uw vrouw, met uw echtgenoot, met uw vriend, met uw zoon, uw dochter, wat is er feitelijk gebeurd? Begrijpt u dit? Bent u hierin geïnteresseerd? Wat betekent dat u niet alleen het idee heeft onderzocht, de conditionering van een psychologische toekomst en de volledige betekenis ervan hebt begrepen, rationeel, verstandelijk, logisch en heeft gezegd: "Het kon wel eens niet waar zijn". Dus heeft u aarzelend afstand genomen van uw conditionering. En wanneer u zich deze vraag stelt, is uw geest vrij om waar te nemen, zit deze niet langer vast aan uw conditionering dat er een toekomst is. Snapt u dit? Hoe is dan uw relatie met de ander als er psychologisch geen morgen is? |
| 21:58 | Perhaps we could approach – I don’t want to answer this question, we’ll find out for ourselves as we go along. I know you are waiting for me to answer it, which would be – there is no point, it would become verbal, rather silly. But if you could pursue that thing in a different direction, perhaps we will catch the inward significance and the beauty and the truth of it. | Misschien kunnen we een begin maken - ik wil deze vraag niet beantwoorden - laten we het voor onszelf ontdekken terwijl we verder gaan. Ik weet dat u wacht op mijn antwoord, wat zinloos zou zijn het zouden maar woorden zijn, tamelijk onzinnig. Maar als u er in een andere richting op kunt doorgaan, misschien krijgt u dan de innerlijke betekenis, de schoonheid en waarheid ervan te pakken. |
| 22:42 | The ancient Hindus and the Greeks formulated a concept of a good society. Don’t get bored with this. They said a good society is this, this, this. The Greeks said a good society is justice, and so on, so on. The ancient Hindus said a good society is only possible if there are a group of people who have renounced the world – please, careful, I am not asking you to do it, anything, I am pointing out – who do not own property, who are outside society, and being outside society, they are responsible to the activities of the society. You follow? Not that they withdraw, but being outside society, they are morally incorruptible, because they didn’t own property of any kind. And they were morally, ethically, religiously clear. They would not kill, and so on, so on. And for a certain time, probably, that existed. Then it, like everything else, it degenerated into what the world knows as a Brahmin. | De oude hindoes en Grieken hebben het idee van een goede samenleving geformuleerd. Laat u hier niet door vervelen. Ze zeiden, een goede samenleving is dit en dat. De Grieken zeiden, een goede samenleving is rechtvaardigheid, enzovoort. Volgens de oude hindoes is een goede samenleving alleen mogelijk als er een groep mensen is die de wereld verloochent - let op, ik vraag u niet om dit ook, te doen, of zoiets, ik wijs er alleen op - mensen die niets bezitten, buiten de maatschappij staan, en terwijl ze erbuiten staan, zijn ze verantwoordelijk voor wat er gebeurt in de maatschappij. Begrijpt u? Niet dat zij zich eruit terugtrokken, maar omdat ze buiten de maatschappij stonden waren ze moreel onkreukbaar, omdat zij geen enkel eigendom bezaten. En ze waren moreel, ethisch en religieus zuiver. Zij zouden niet doden, enzovoort, enzovoort. En gedurende een bepaalde tijd, is dat waarschijnlijk ook zo geweest. Toen, zoals alles tenslotte, ontaardde dit in wat de wereld kent als brahmaan. |
| 25:23 | The Greeks had the same idea: that a good society must exist in the world. And it was an idealistic, formulated, ideological society. Ideas – you understand? – ideals, and according to them, they formulated very carefully, the Aristotelian, and so on, society, but never existed. | De Grieken hadden hetzelfde idee: de goede maatschappij moet bestaan in de wereld. Dat was een idealistische, ontworpen, ideologische maatschappij. Idealen, en op grond daarvan formuleerden ze heel zorgvuldig de samenleving van Aristoteles enzovoort, maar die heeft nooit bestaan. |
| 26:11 | Now we are saying – please, listen – can we bring about a good society, not ideologically, not as a utopia, as something to be done, achieved, but a society, which means a relationship between two people is society. You are following all this? Can we as a group create such a good society? Now wait a minute. The Greeks formulated, the Hindus formulated and probably the Chinese, but we are not formulating anything. We are not saying the ideal – society must be this, this, this. We are not saying that because that becomes a utopia, an ideal to be pursued – you are following all this? – something to be done. We are talking about a good society which can only come into being when you as a human being, representative of all mankind – I’m coming to that, hold on to it – are responsible to another human being. When we say you are the whole of mankind, psychologically you are. Right? You may have a different shape of head, lighter skin or darker skin, better food – therefore you are taller, in a temperate climate, your name may be different, but psychologically we live at the same level – sorrow, pain, anxiety, frustration, a sense of hopeless loneliness, great sorrow. You follow? This exists right through the world. This is a fact, it is not an idea which you accept. If you go to India, you see the same phenomena there as here. They are darker people, over-populated, poverty, but psychologically they are anxious, insecure, confused, miserable, worship something which they imagine, just like here. So there is great similarity. And psychologically it is the same movement, varied, modified, but the source of this movement is the same for all mankind – right? You see this? Not as an idea but as an actuality, that is, what is happening. Right? So you are the rest of mankind. If you see that, you won’t give such tremendous importance to yourself, your personal anxieties, your personal fulfilment, you know, all the self-centred egotistic problems, because you are like everybody else. But you have to solve it. Right? | We zeggen nu - luister alstublieft - kunnen we een goede maatschappij vormen, niet ideologisch, niet als een utopie, als iets om aan te werken, te bereiken, maar een maatschappij, dat wil zeggen een relatie tussen twee mensen is een maatschappij. Begrijpt u dit allemaal? Kunnen wij als groep zo'n goede maatschappij creëren? Welnu, wacht even. De Grieken formuleerden iets, de hindoes en waarschijnlijk de Chinezen, maar wij formuleren niets. Wij zeggen niet: de ideale maatschappij moet dit of dat zijn. We zeggen dat niet, omdat dat dan een utopie wordt, een ideaal om na te streven - begrijpt u dit allemaal? - iets om aan te werken. We hebben het over een goede maatschappij die alleen tot stand kan komen wanneer u als mens, representatief voor de hele mensheid - ik kom daar op terug, hou dat vast - verantwoordelijk bent voor een ander mens. Als we zeggen dat u de gehele mensheid bent, bent u dat psychologisch. Nietwaar? U hoofd kan er anders uitzien, uw huid lichter of donkerder zijn, u kunt beter eten en daarom langer zijn, in een gematigd klimaat, u kunt een andere naam hebben, maar psychologisch leven we op hetzelfde niveau - verdriet, pijn, angst, frustratie, een hopeloos eenzaam gevoel, groot verdriet. Begrijpt u? Dit komt over de hele wereld voor. Dit is een feit, het is geen idee dat u aanneemt. Als u naar India gaat ziet u daar dezelfde verschijnselen als hier. De mensen zijn donkerder, er heerst overbevolking, armoede, maar psychologisch zijn zij angstig, onzeker, verward, ellendig, aanbidden zij iets wat zij zich inbeelden, net als hier. E is dus een grote overeenkomst. Psychologisch is het dezelfde beweging, verschillend, veranderd, maar de kern van deze beweging is voor de hele mensheid hetzelfde - nietwaar? Begrijpt u dit? Niet als een idee, maar als werkelijkheid, dit is wat er gebeurt. Nietwaar? U bent dus de rest van de mensheid. Als u dat begrijpt zult u zich een stuk minder belangrijk vinden, uw persoonlijke angsten, uw eigen vervulling, u weet wel, alle egocentrische, egoïstische problemen, omdat u bent zoals iedereen. Maar u moet het oplossen. Nietwaar? |
| 30:59 | So, we are saying – I am getting rather tired, are you? – we are saying a good society can come into being immediately, not something to be achieved in the future. That good society can come into being only when we think together, which means no division between you and another. Then our whole conduct changes. Right, do you see that? Then one does not exploit the other, either sexually or in various psychological subtle ways. Right? At least verbally follow this. But verbally means nothing, like following empty air, holding empty ashes in your empty hand. | Dus zeggen we - ik begin moe te worden, u ook? - we zeggen dat een goede maatschappij onmiddellijk kan ontstaan, niet iets dat in de toekomst moet worden bereikt. Die goede maatschappij kan alleen ontstaan als we samen nadenken, wat betekent: geen verdeeldheid tussen u en een ander. Dan verandert ons hele gedrag. Nietwaar, begrijpt u dat? Dan gebruikt u de ander niet, noch seksueel noch op verschillende subtiele psychologische manieren. Nietwaar? Volg dit tenminste woordelijk. Maar woordelijk heeft het geen enkele betekenis, het is als het luchtledige achternagaan, een hoopje as in lege handen. |
| 32:31 | So, we are saying a good society, which must exist in this terrible world, in this murderous world, immoral society, if a group of us can think together, therefore I asked: what is the relationship of you to another if there is no psychological future? You see, you understand what has happened? Do you… What has happened to a mind – please, listen – what has happened to a mind that has been accustomed, trained, educated, conditioned to accept the whole pattern of a life which is based on the future? That has been your way of life. In that is involved the constant effort to become, to achieve – competition, comparison, imitation, the struggle. If intelligently you don’t accept that way of living, which means that you do not accept in your relationship with another future, then what takes place in your mind, what has happened to your mind? | We zeggen dus dat een goede maatschappij, die er moet zijn in deze verschrikkelijke, moorddadige wereld, immorele wereld, als een aantal van ons samen kan nadenken, daarom vraag ik: wat is uw relatie tot elkaar als er psychologisch geen toekomst is? Begrijpt u wat er dan gebeurt? Wat is er gebeurd met een geest - luister alstublieft - met een geest die gewend is geraakt, getraind, opgevoed, geconditioneerd om het hele patroon van het leven dat is gebaseerd op de toekomst te aanvaarden? Dat is uw manier van leven geweest. Met inbegrip van de voortdurende poging om iets te worden, iets te bereiken, te wedijveren, te vergelijken, te imiteren - de strijd. Maar als u vanuit uw intelligentie die manier van leven niet accepteert, wat betekent dat u in uw relatie met een ander niet de toekomst accepteert, wat vindt er dan plaats in uw geest, wat is er gebeurd met uw geest? |
| 35:09 | This is an important question if you can solve it for yourself – not solve it. If your mind has that quality that is not acting – please, listen – from an ideological point of view, having an ideal and acting according to that ideal, which means division therefore no ideals whatever, and therefore no attempt to achieve something other than understand what is actually happening. Have you understood this? Are you all asleep? | Dit is een belangrijke vraag, als u deze voor uzelf kunt oplossen - niet oplossen. Als uw geest zodanig is dat die niet handelt vanuit een ideologisch standpunt, geen ideaal heeft en handelt op grond van dat ideaal, wat verdeeldheid betekent, daarom helemaal geen idealen heeft en daarom niet probeert iets te bereiken, behalve dan te begrijpen wat er werkelijk gebeurt. Heeft u dit begrepen? Bent u allemaal in slaap gevallen? |
| 36:36 | Q: No. | V: Nee. |
| 36:46 | K: You come and tell me that there is no tomorrow. I listen very carefully to what you say because perhaps you have something, a way of living in which there is no conflict. You come and tell me that. First, I ask myself: am I listening to you? Am I actually absorbing what you are saying? Or am I translating what you’re saying into an idea and accepting the idea – follow it carefully! – and rejecting or accepting that idea and then say – how am I to live according to that idea? You follow? That is what you are all doing. Whereas the man says: don’t do that, but just listen. Listen to the fact that you have lived this way, see all the consequences of living that way, what are the implications, logically, step by step. You have lived that way and therefore you have become, your mind has become completely mechanistic – routine, repeat, repetition, following. If you see that very carefully, he says to me, find out for yourself what happens if you do not think in terms of the future. What happens to you in your relationship with another? With the other is equally thinking with you. You understand? He also says, ‘Yes, I see that’. So let both of us think together. I drop my opinions, drop my prejudices, so on, so we are together thinking. Do you follow? Then what happens? Because we have… all of us want, desire, long for a good society where we don’t hurt each other, kill each other, maim each other, go to war against each other, live in perpetual insecurity, frightened. We all want a society of a different kind. Some have said – please, listen – some have said you can have such a good society if you alter the circumstances, the environment. The Communists, the Socialists, all the rest of the world, says change all that through law, democratically if you can, if you cannot – totalitarian – suppress, conform, force, but change the environment. They have tried it in ten different ways – that has never happened. Man has not changed. Either as a Christian human being, or a Hindu, he has not changed radically. Why? Is it an economic reason? Is it a matter of belief? You believe in Jesus, another doesn’t. Why? Why has there been in the world thousands and thousands of years this constant division? The Egyptians, the Greeks, the Romans, the Persians, you know, the whole division – why? Is it because no two human beings have ever found out how to think together? You understand my point? You and I can’t think together. I want to. The speaker says, ‘For god’s sake, let’s think together because we will create a different world altogether’. But you say, ‘Sorry, I want my opinions, I like my opinions, I cannot let go my experiences, my pleasures’. So it keeps that division going. | K: U komt en vertelt me dat er geen morgen is. Ik luister zeer zorgvuldig naar wat u zegt omdat u misschien iets heeft, een manier van leven waarin geen conflict is. U komt en vertelt me dat. Allereerst vraag ik mezelf af: luister ik naar u? Neem ik eigenlijk op wat u zegt? Of ben ik wat u zegt aan het vertalen naar een idee en neem ik het idee over, volg het zorgvuldig - en verwerp het of neem het idee over en zeg dan: hoe moet ik leven volgens dat idee? Begrijpt u? Dit is wat u allemaal doet. Terwijl de man zegt: doe dat niet, maar luister alleen. Luister naar het feit dat u op deze manier heeft geleefd, kijk naar alle gevolgen van die levenswijze, wat zit eraan vast, logischerwijze, stap voor stap. U heeft op die manier geleefd en daarom bent u, is uw geest compleet mechanisch geworden - routine, herhaling, volgzaam. Als u dat zorgvuldig bekijkt, zegt hij tot mij, ontdek voor jezelf wat er gebeurt als je niet denkt in termen van de toekomst. Wat gebeurt er met u in uw relatie tot die ander? Terwijl die ander net zo meedenkt met u. Begrijpt u? Hij zegt ook: "Ja, ik begrijp het." Dus laten we allebei samen denken. Ik laat mijn meningen, mijn vooroordelen, enzovoort varen, zodat we samen nadenken. Begrijpt u? Wat gebeurt er dan? Want we verlangen allemaal naar een goede maatschappij, waar we elkaar geen pijn doen, niet vermoorden, verminken, ten strijde trekken tegen elkaar, leven in voortdurende onzekerheid, in angst. We willen allemaal een ander soort samenleving. Sommigen zeggen - luister alstublieft - je kunt zo'n goede maatschappij krijgen als je de omstandigheden verandert, de omgeving. De communisten, de socialisten, de hele wereld, ze zeggen: verander alles via de wet, democratisch als dat kan, zo niet, dan op een totalitaire manier - onderdruk, pas aan, dwing, maar verander de omgeving. Ze hebben het op wel tien verschillende manieren geprobeerd - het is nooit gelukt. De mens is niet veranderd. Noch als christen, noch als hindoe, hij is niet radicaal veranderd. Waarom? Is er een economische reden? Is het een kwestie van geloof? U gelooft in Jezus, een ander niet. Waarom? Waarom heerst er in de wereld al duizenden jaren lang deze constante verdeeldheid? De Egyptenaren, de Grieken, de Romeinen, de Perzen, u weet wel, al die verdeeldheid, waarom? Komt het doordat nooit is ontdekt hoe twee mensen samen kunnen denken? Begrijpt u mijn punt? U en ik kunnen samen nadenken. Dat wil ik. De spreker zegt: "Laten we dat in hemelsnaam doen, omdat we dan absoluut een andere wereld creëren". Maar u zegt: "Sorry, ik ben gesteld op mijn meningen, ik hou van mijn meningen, ik kan mijn ervaringen niet loslaten, mijn genoegens". Zo blijft de verdeeldheid in stand. |
| 42:45 | Now we are saying: can you put aside all your stupid, you know, worthless things – opinions, experiences; they are dead, gone, finished, and say, ‘Let’s think together’. So our minds, not your mind is different from mine, there is only one mind when we are together – you understand this? – then what is the relationship of that mind to another mind in daily life? Go on, sirs. | We zeggen nu: kunt u afstand nemen van al uw stomme, u weet wel, waardeloze zaken - meningen, ervaringen, ze zijn dood, vergaan, afgelopen, en zeggen: "Laten we samen nadenken." Dus onze geest, niet dat uw geest verschilt van de mijne, er is slechts één geest als we samenzijn - begrijpt u? Wat is dan de relatie van die geest met een andere geest in het dagelijks leven? Ga verder, heren. |
| 43:35 | Q: Is that a rhetorical question, sir? Because if not I would like to reply but I don’t want to interrupt your talk. | V: Is dat een retorische vraag, meneer? Zo niet, dan wil ik graag antwoorden, maar ik wil uw toespraak niet onderbreken. |
| 43:49 | K: I can’t hear, sir – somebody, have you heard? |
K: Ik kan u niet verstaan, meneer - heeft iemand het gehoord?
V: Hij zegt, is het een retorische vraag? |
| 43:54 | Q: He says, is it a rhetorical question. | K:: Nee, het is geen retorische vraag. |
| 43:56 | K: No, it is not a rhetorical question. | V: Kunt u zeggen of u een antwoord van het publiek wilt hebben, |
| 43:59 | Q: Can you say you want to get an answer from the audience, not from yourself? | niet van uzelf? |
| 44:04 |
K: That is why I am waiting, sir. Q: I am giving you one now, sir. |
K: Daar wacht ik op meneer. V: Ik ga u er nu één geven meneer. |
| 44:07 | K: Oh, no, not one answer. |
K: O nee, niet één antwoord. V: Ik kan u alleen mijn antwoord geven. |
| 44:09 | Q: I can only give you my answer. I can’t answer for anybody else? | Ik kan niet voor iedereen spreken... |
| 44:12 | K: Ah! Then we are not thinking together. No, no, that is the whole point, sir. Please, forgive me. There is no your point of view and my point of view. | K: Ah! Dan denken we niet samen. Nee, nee, dat is het hele punt meneer. Neem me niet kwalijk. Er is geen sprake van uw standpunt of mijn standpunt. |
| 44:27 | Q: I never said point of view, sir. |
V: Ik had het niet over standpunt, meneer. K: Wel op de manier zoals u het zei. |
| 44:32 | K: Your way of expressing it. | V: Nee meneer, wat ik wilde zeggen was juist dit: u zei als er geen |
| 44:35 | Q: No, sir, what I wanted to say was just this: you said, if there was no psychological time, what is your relationship with another? My answer to that is: wait till Thursday and I can tell you because right now I cannot tell you. I have quarrelled with my wife for twenty years. | psychologische tijd was, wat is uw relatie met elkaar? Mijn antwoord daarop is: wacht tot donderdag, dan kan ik het u vertellen, omdat ik het nu niet meteen kan zeggen. Ik maak al twintig jaar ruzie met mijn vrouw... |
| 44:54 | K: So, are you saying, sir, that I cannot tell you about it now. I have done this for twenty years, I cannot tell you now but perhaps later on in the future? | K: Dus zegt u, meneer, ik kan u er op dit moment niets over zeggen. Ik heb dit al twintig jaar gedaan, ik kan het nu niet zeggen, maar misschien later, in de toekomst? |
| 45:09 |
Q: On Thursday, sir.
In the past, I have listened to you
in the way that is not listening at all.
Right now I feel maybe I am on your wavelength,
but I need a little bit of time to experiment with this.
I cannot give you the answer immediately
and tell you what is my relationship with another
when I have not had the opportunity to observe
what is happening in daily life.
Sitting here... K: That is what I am saying, sir. Yes, sir, I have understood your question. I haven’t had the opportunity to put this question to myself, I must have time and then I will answer you. I say you are off. I say you are then not meeting. I love you. And what happens to such a mind that says, I have no division? Now, not I will think it over, I will work at it – then you are... |
V: Donderdag, meneer.
In het verleden heb ik u gehoord zonder echt naar u te luisteren.
Op dit moment heb ik het gevoel dat ik op uw golflengte zit,
maar ik heb iets meer tijd nodig om hiermee te experimenteren.
Ik kan u niet onmiddellijk het antwoord geven en u vertellen
wat mijn relatie met een ander is zolang ik niet
de mogelijkheid heb gehad te observeren wat er in het dagelijks leven gebeurt.
Terwijl ik hier zit ... K: Dat bedoel ik nu. Ja meneer, ik heb uw vraag begrepen. U zegt: ik heb geen gelegenheid gehad om mezelf deze vraag te stellen, ik heb tijd nodig en dan zal ik u antwoorden. Maar Ik zeg dat u er naast zit. Ik zeg dat wij elkaar dan niet ontmoeten. Ik hou van u. En wat gebeurt er met zo'n geest die zegt, bij mij is geen verdeeldheid? Niet: ik denk er over na, ik zal eraan werken - dan bent u... V: Het kan nog alle kanten uit. K: Nee, u begrijpt mij niet, meneer. |
| 46:19 | Q: It’s open. | V: Nou ja, je kunt onmogelijk weten wat er gebeurt. |
| 46:24 | K: No, you are not meeting my point, sir. | K: Pardon, mevrouw? |
| 46:27 | Q: Well, you cannot possibly know what happens. | V: Ik denk dat wanneer je samen nadenkt, je niet kunt weten wat er gebeurt. |
| 46:30 | K: Comment, madame? | K: Weet u wat nu uw relatie met een ander is? |
| 46:31 | Q: I think, if you are thinking together, you can’t know what happens. | V: Nee. |
| 46:41 | K: Do you know what your relationship is with another now? | K: U weet niet wat uw relatie met een ander nu is, |
| 46:46 | Q: No. | met uw vrouw, uw vriend, uw meisje of jongen, weet u wat die nu is? |
| 46:51 | K: You don’t know what your relationship with another is now, with your wife, your friend, your girl or boy, do you know what it is now? |
V: Nee. K: Weet u dat niet? |
| 47:00 | Q: No. |
V: We weten het wel maar.... (onhoorbaar) K: Ik vraag het u. Dus u weet het? |
| 47:02 | K: You don’t know? | V: Natuurlijk. |
| 47:06 | Q: We know but... | V: Ik weet het niet. |
| 47:10 | K: I am asking you. So you know? | K: Mevrouw zegt dat ze het niet weet. |
| 47:12 | Q: Of course. | Zal uw vriend en echtgenoot dat accepteren? (Gelach) |
| 47:13 | Q: I don’t know. | U speelt spelletjes. |
| 47:19 | K: The lady says she doesn’t know. Will your boyfriend and husband accept that? You are playing games. | Laten we de vraag anders stellen. |
| 47:44 | Let’s put the question differently. What shall we do together to bring about a change in the world? We all say change is necessary. We see things are degenerating, you know what is happening in the world, terrible things are happening in the world. And what shall we do together – please, listen – to change this? | Wat zullen we samen doen om de wereld te veranderen? We zeggen allemaal dat verandering noodzakelijk is. We zien de dingen aftakelen, u weet wel wat er gaande is in de wereld, er gebeuren vreselijke dingen in de wereld. En wat zullen we samen doen - luister alstublieft - om dit te veranderen? |
| 48:21 |
Q: We have to change ourselves. K: No, wait, wait. I am coming to that. Don’t say change ourselves. You have had 50 years. |
V: We moeten onszelf veranderen. K: Nee, wacht. Daar kom ik nog op. Zeg niet: laten we onszelf veranderen. U heeft 50 jaar de tijd gehad. |
| 48:29 |
Q: 52. K: 52! You have had 52 years, why in the name of heavens haven’t you changed? So it means you are accepting the future. Something will happen to make you change. My question then, ask, sir: what shall we do together? – please, listen. Though you have listened to the speaker for 52 years or 10 years or 5 years, what shall we do together to bring about a new society? |
V: 52. K: 52! (Gelach) U heeft 52 jaar de tijd gehad, waarom bent u in hemelsnaam niet veranderd? Dat betekent dus dat u de toekomst heeft geaccepteerd. Er zal iets gebeuren waardoor u gaat veranderen. Daarom vraag ik u, meneer: wat zullen we samen doen? - luister alstublieft. Hoewel u 52 jaar of 10 jaar naar de spreker heeft geluisterd, of 5 jaar, wat zullen we samen doen om een nieuwe maatschappij voort te brengen? |
| 49:28 | The Catholics at one time in history, they were terribly united. Anybody who disagreed were tortured, inquisitioned, burnt. But for a time they held it, because they had the same belief, same – you know, all the rest of it. Now all that is gone – nobody believes in anything. And we see the society as it is. What shall we do together? When one is put that question, each one has different plans – right? different ideas, different concepts: do this, don’t do that, we must all join together to elect a new president, a new politician – you follow? | De katholieken waren op een bepaald moment in de geschiedenis uiterst eensgezind. Iedere afvallige werd gemarteld, vervolgd, verbrand. Dat hielden ze een tijd vol, omdat ze hetzelfde geloof hadden, hetzelfde... u kent het hele verhaal. Dat is nu allemaal verdwenen - niemand gelooft nog ergens in. En we zien de maatschappij zoals die is. Wat zullen we samen doen? Wanneer je voor deze vraag wordt gesteld, heeft iedereen andere plannen - nietwaar? andere ideeën, andere concepten: doe dit, doe dat niet, we moeten allemaal samen een nieuwe president kiezen, een nieuwe politicus - begrijpt u? |
| 50:41 | So I am asking: will a belief bring us together? Right? | Dus ik vraag: zal een geloof ons samenbrengen? Nietwaar? |
| 50:49 |
Q: No. K: It can’t. Wait. Will authority bring us together? Q: No. |
V: Nee. K: Het kan niet. Wacht. Zal een autoriteit ons samenbrengen? V: Nee. |
| 51:03 |
K: I promise you a reward. Q: No. |
K: Ik beloof u een beloning. V: Nee. |
| 51:09 | K: You will reach Nirvana if you do this. |
K: U bereikt het nirvana als u dit doet. V: Nee. |
| 51:14 | Q: No. | K: Of als u dit niet doet zult u naar de hel gaan. |
| 51:16 | K: Or if you don’t do this, you will go to hell. Reward and punishment, on which we have lived. | Straffen en beloningen, daar is ons leven op gebaseerd. |
| 51:27 | So what will bring us together? Belief won’t, authority of any kind is rejected, the reward by another as a means for you to change is also rejected. And if you say you are going to be punished in heaven for not obeying, you say, ‘Go away, don’t be silly’, and you pass him. So what will make us come together? | Dus wat brengt ons samen? Geloof zal dat niet doen, autoriteit van welke soort ook, wordt verworpen, de beloning van een ander als middel om te veranderen, wordt ook verworpen. En als iemand zegt dat u in de hemel gestraft zult worden voor uw ongeloof zegt u: "Ga toch weg, doe niet zo dwaas", en loopt u verder. Dus wat gaat ervoor zorgen dat we samenkomen? |
| 52:03 | Q: Try to listen. | V: Proberen te luisteren. |
| 52:12 | K: But you won’t listen if you are prejudiced. Right? So will you drop your prejudice? We come back to the same thing. Will you drop your personal desire for some extraordinary evolutionary utopia, enlightenment? Drop your idea of what meditation must be? Can you let go all that? And will it take another 52 years, you say, ‘Yes, at the end of it, I am dying, but I hope I will give it up’. You follow? So what will bring us together? You put that question. | K: Maar u zult niet luisteren als u bevooroordeeld bent. Nietwaar? Dus kunt u uw vooroordeel laten varen? We komen terug op hetzelfde. Kunt u uw persoonlijk verlangen laten varen naar een of andere buitengewone evolutionaire utopie, verlichting? Uw idee laten varen over hoe meditatie moet zijn? Kunt u daar allemaal afstand van nemen? En zal het nog eens 52 jaar duren voor u zegt: "Ja, uiteindelijk ga ik dood, maar ik hoop dat ik het zal opgeven". Begrijpt u? Dus wat zal ons samenbrengen? Stelt u zich die vraag. |
| 53:10 | Q: We have not asked, I don’t know why. | V: We hebben dat nog niet gedaan, ik weet niet waarom. |
| 53:13 | K: Only when we are able to think together. Right, sir? When you and I see the same thing. Not you see the thing differently and I see it differently. When both of us see something actually happening as it is, then we can both look at it. But if you say that is not happening, only it is imagination, or it is this, that or the other – you follow what I am saying? So what will make us come together? I am not talking sexually, in this permissive world that is the most silly obvious thing, and we think that is being together. | K: Dat kan alleen als we in staat zijn om samen te denken. Nietwaar meneer? Als u en ik hetzelfde zien. Niet dat u iets op een andere manier ziet en ik zie het op een andere manier. Als we allebei iets werkelijk zien gebeuren zoals het is, dan kunnen we er allebei naar kijken. Maar als u zegt dat dat eigenlijk niet kan, dat het slechts verbeelding is, of het is dit, dat of nog iets anders - begrijpt u wat ik zeg? Dus wat zorgt ervoor dat wij samenkomen? Ik heb het niet over seksualiteit, in deze vrijgevochten wereld is dat het meest opvallende dwaze verschijnsel, en we denken dat dat samenzijn is. |
| 54:22 | Let’s put the question differently: if there is no tomorrow psychologically, the future, what is my action towards another? The future implies no ideals, and no past either. You understand this? If the future you deny psychologically, you also must deny the past. I don’t know if you follow this? Gosh! Will you let your past go? Your hurts, the wounds that you have received, the unfulfilled desires, the anxieties – which is the past. Psychologically, if there is no future, it implies psychologically there is no past. I wonder if you see this! You can’t have one and reject the other, they are the same movement. And that is our difficulty. Our difficulty is to let go, either the past or the future, because we are frightened. I won’t go into that now, but look at it, what we are doing. We want to change the world. It is necessary for our grandchildren. You know, sir, if you love somebody with your heart, with your blood with your whole being, love somebody, and you have a small child whom you love, do you want him to enter into this world? So what shall we do? But you are not interested in this. | Laten we de vraag anders stellen: als er geen morgen is, psychologisch, geen toekomst, hoe benader ik dan een ander? Met de toekomst bedoel ik geen idealen, en evenmin een verleden. Begrijpt u dit? Als u de toekomst psychologisch afwijst, dan moet u ook het verleden afwijzen. Ik vraag me af of u dit begrijpt? Tjonge! Kunt u afstand nemen van uw verleden? Uw gekwetstheden, de wonden die u heeft opgelopen, de onvervulde wensen, de angsten - wat het verleden is. Als er psychologisch geen toekomst is, houdt dat psychologisch in dat er geen verleden is. Ik vraag me af of u dit begrijpt! U kunt niet het een behouden en het ander afwijzen, het is dezelfde beweging. En dat is onze moeilijkheid. Onze moeilijkheid is om dit los te laten, zowel het verleden als de toekomst, omdat we bang zijn. Ik zal daar nu niet op ingaan, maar kijk ernaar, wat we aan het doen zijn. We willen de wereld veranderen. Het is noodzakelijk voor onze kleinkinderen. Weet u meneer, als u met hart en ziel van iemand houdt, met uw hele wezen iemand liefheeft, en u heeft een klein kind van wie u van houdt, wilt u dat hij deze wereld betreedt? Dus wat zullen we doen? Maar u bent hierin niet geïnteresseerd. |
| 57:03 | Q: But do you think it is really possible to do it totally? Is someone that you know that has done it? | V: Maar denkt u dat het werkelijk mogelijk is dit geheel en al te doen? Kent u iemand die dat heeft gedaan? |
| 57:11 | K: Is this possible to do it totally, the gentleman asks, who has heard me 52 years. And do you know anybody who has done this. It would be impudent on my part – please, listen – impudent, impolite, incorrect, to say I know somebody. What is important is: are you now? Not do you know somebody. That is escaping from yourself when you say, ‘Well show me somebody, a result’. The speaker is not interested in results. If he is, then he will be disappointed, he will be exploiting, he will enter into quite a different world. | K: Is het mogelijk om dit geheel en al te doen. vraagt de heer die mij 52 jaar heeft gehoord. En kent u iemand die dit heeft gedaan? Het zou van mij onfatsoenlijk zijn - luister alstublieft - onfatsoenlijk, onbeleefd, niet juist om te zeggen dat ik iemand ken. Wat belangrijk is: doet u het nu? Niet weet u iemand. Dat is wegvluchten van jezelf als je zegt: "Nou, laat me iemand zien, een resultaat." De spreker is niet geïnteresseerd in resultaten. Als hij dat zou zijn, wordt hij teleurgesteld, gebruikt, hij komt dan in een heel andere wereld terecht. |
| 58:17 | So what shall we do together? You see, if you understood that word ‘together’. You know, when you hold your hand with another whom you like, you may be holding hands and each person thinking differently. Right? But they are not together. Together means having the same quality of mind. When they love each other, it is the same quality. You understand? To love somebody so completely – oh, you don’t... In that there is no future, is there? You don’t say, ‘I will love you tomorrow’. | Dus wat zullen we samen doen? Weet u, als u het woord 'samen' maar zou begrijpen. Weet u, als u hand in hand gaat met iemand die u graag mag, kunt u elkaars hand vasthouden terwijl elk van u verschillend denkt. Nietwaar? Maar ze zijn dan niet samen. Samen zijn betekent over dezelfde kwaliteit van geest beschikken. Als ze van elkaar houden is dat van dezelfde kwaliteit. Begrijpt u? Om zo volledig van iemand te houden - o, dat doet u niet - daarin is geen toekomst, nietwaar? U zegt niet: "Ik zal morgen van je houden". |
| 59:32 | So what shall we do to bring about a feeling that we are not separate, we are together, the feeling, quality, the feeling of it – you understand? | Dus wat zullen we doen om te zorgen voor een gevoel dat we niet apart zijn, samen zijn, het gevoel, de kwaliteit, de beleving ervan - begrijpt u? |
| 1:00:06 | It is quite phenomenal that this gentleman has heard me 52 years, another gentleman over there for 20 years, and some of you have heard me for 10, 5, or for the first time – what will make you change? Being hit on the head? Offering you a reward? What will make you change so that you say, ‘Look, it is the greatest importance in life to be together’? | Het is tamelijk buitengewoon dat deze heer mij 52 jaar heeft gehoord, een andere meneer verderop al 20 jaar en sommigen van u luisteren al 10, 5 jaar of voor het eerst - waardoor gaat u veranderen? Door een klap op uw hoofd? Door een beloning? Waardoor zult u veranderen zodat u zult zeggen: "Kijk, het is van het grootste belang in het leven om samen te zijn"? |
| 1:01:23 | Q: Letting go of fear. |
V: De angst laten varen. K: Geen angst. Is dat het? |
| 1:01:26 | K: No fear. Is that it? Or is it – please, listen – or is it we think we are secure in our separateness? |
Of is het - luister alstublieft - of is het omdat we denken
dat we veilig zijn in onze afzondering? V: Ja, meneer. |
| 1:01:51 | Q: Yes, sir. | V: Het moet beginnen... (onhoorbaar) |
| 1:01:52 | Q: It must start... | K: Luister slechts, mevrouw, naar wat ik heb gezegd. |
| 1:01:54 | K: Just listen, madame, to what I have said. Each one of us thinks, because we have a particular name, a form, a job, a bank account, belong to a particular nation, particular group, we are safe, secure. And I say: are you secure? Obviously you are not. So you follow? You want to be secure completely in your isolation, and the moment you are isolated you cannot be secure. That is what each nation is saying. We must be secure, we must build up arms, we must protect ourselves against you. So each human being wants to be secure in his isolation. Oh, for god’s sake! And when you are isolated, you can never be secure. | Elk van ons denkt, omdat we een afzonderlijke naam hebben, een eigen uiterlijk, baan, een bankrekening, tot een bepaalde natie horen, een afzonderlijke groep, dat we veilig zijn. En ik zeg: bent u veilig? Klaarblijkelijk bent u dat niet. Dus begrijpt u? U wilt volledig veilig zijn in uw isolement, maar als u eenmaal geïsoleerd bent, kunt u niet veilig zijn. Dat is wat elke natie zegt. We moeten veilig zijn, we moeten ons bewapenen, we moeten onszelf tegen u beschermen. Dus elk mens wil veilig zijn in zijn isolement. O, goeie genade! Maar wanneer u geïsoleerd bent kunt u nooit veilig zijn. |
| 1:03:34 |
Isn’t that a fact? Q: Yes. |
Is dat niet een feit? V: Ja. |
| 1:03:37 | K: Therefore, if it is a fact, don’t be isolated. You see, you won’t accept the fact and say it is so, and yet you keep to the fact, hold on. It is a hopeless generation, is that it? No, sir. | K: Daarom, als dat een feit is, wees dan niet geïsoleerd. Ziet u, u wilt dat feit niet aanvaarden en zeggen: zo is het, en bij het feit blijven, u eraan houden. Het is een hopeloze generatie, is dat het? Nee, meneer. |
| 1:04:05 | So we are pointing out – there is complete total security when we are together. You understand? When we are thinking together. And only out of that can come a good society, which is righteous, which is moral, which will have peace – you know. In that there is security, not in what you have now. | Dus wat we duidelijk willen maken is dat er volledige, totale veiligheid is wanneer we samen zijn. Begrijpt u? Wanneer we samen nadenken. En alleen daaruit kan een goede samenleving ontstaan die rechtvaardig is, deugdzaam, waar vrede zal zijn - u weet wel. Dat geeft veiligheid, niet wat u nu heeft. |
| 1:04:57 | Basta. We will meet the day after tomorrow, I believe, don’t we? | Basta. Ik denk dat we elkaar overmorgen terug zien, nietwaar? |