SA79T7 - In volkomen stilte komt de geest in aanraking met het eeuwige
Zevende openbare toespraak
Saanen, Zwitserland
22 juli 1979
0:46 | Ik geloof dat dit de laatste toespraak is. Vanaf woensdag zullen we gedurende vijf dagen een aantal dialogen hebben. Waarom zit u er allemaal zo stilletjes bij? |
1:12 | Ik vraag me af of het u weleens is opgevallen dat onze geest zelden erg rustig is, geen problemen heeft, of deze tijdelijk aan de kant heeft gezet, en u zo een vrije geest heeft, een geest die niet boordevol zit, een geest die niet verder reikt, op zoek is naar iets, maar volledig rustig, stil en wellicht waarneemt, niet alleen wat er in de wereld gaande is, maar ook wat er gaande is in de innerlijke wereld, in de wereld van uw eigen bestaan, uw gedrag, uw geploeter - alleen maar waarnemen. Ik vraag me af of iemand zoiets weleens gedaan heeft. Of zijn we altijd aan het zoeken, speuren, vragen, analyseren, eisen, proberen te voldoen, proberen iemand te volgen, een ideaal, enzovoort, of proberen een goede relatie met elkaar tot stand te brengen? Ik vraag me af waarom er altijd deze strijd, onenigheid en dit zoeken is. Je gaat naar India, ik weet niet waarom, op zoek naar iets bijzonders dat zal gebeuren als je naar dat land gaat, iemand volgen die je vraagt om te dansen, te zingen, om te doen wat je wilt (gelach). En dan zijn er degenen die je dwingen om op een bepaalde manier te mediteren, gezag te aanvaarden, rituelen uit te voeren, schreeuwen als je zin hebt en zo. Waarom doen we dit allemaal? Wat is onze eeuwige hunkering? Waarnaar zijn we op zoek? Als we daar enigszins op in kunnen gaan, voor onszelf proberen uit te zoeken wat dat verlangen in ons is, dat speuren, dat zoeken, proberen te voldoen, iets te worden. |
5:01 | Los van de religieuze overtuigingen, dogma's en rituelen, - die door redelijk intelligente mensen aan de kant zijn geschoven - zonder naar Tibet of Japan af te reizen, of je te storten op het zenboeddhisme, u kent het allemaal wel, maar terwijl je rustig thuis blijft, of een wandeling maakt alleen, kun je je afvragen waarom er die eeuwige hunkering bestaat? Kunnen we hier wat verder op ingaan? Omdat we het de laatste zes toespraken over de meeste zaken wel hebben gehad. We hebben het gehad over angst, samen nadenken, over verdriet, genot; en ook spraken we over intelligentie, liefde en mededogen. Zoals ik al eerder zei, zonder intelligentie, waar we dieper op ingegaan zijn, kan er geen liefde zijn, of mededogen. Zij gaan samen. Niet de intelligentie van boeken of de slimme vindingrijkheid van het denken, niet de intelligentie van een erg slimme en subtiele geest, maar de intelligentie die direct doorheeft wat niet waar is, wat onecht of gevaarlijk is, die dat onmiddellijk laat voor wat het is, een dergelijke geest is intelligent. Laten we hier deze ochtend op ingaan, niet alleen op wat we allemaal zoeken, verlangen. En al doende komen we er wellicht ook achter wat de hoedanigheid van onze geest is - die geest die bestaat uit al onze zintuigen, onze reacties, alle emoties en het vermogen om helder te denken, dat alles is de geest, de kern van het denken. En misschien kunnen we het er samen over hebben wat meditatie echt is, en of er iets in het leven is, in ons dagelijks bestaan, niet alleen materiële activiteiten of bezittingen, geld, seks, gewaarwordingen, maar daar bovenuit, of er iets zeer heiligs is, niet door het denken bedacht, niet de talrijke beelden die door het denken zijn gemaakt, of voorkomen in allerlei kathedralen, tempels enzovoort, maar echt voor onszelf ontdekken, wellicht via meditatie, terwijl we vrij zijn van alle illusies en misleiding, en oprecht nadenken, of er iets is dat echt heilig is, wat eigenlijk het proces van meditatie inhoudt. |
9:58 | Ik stel voor dat we beginnen met onderzoeken, met samen nadenken over waar we zo naar hunkeren? De meeste mensen hebben allerlei soorten ervaringen gehad, niet alleen zinnelijke ervaringen, maar voorvallen die allerlei emotionele, zintuiglijke en romantische indrukken hebben achtergelaten, echter deze ervaringen zijn ook tamelijk onbeduidend, misschien zijn alle ervaringen wel onbeduidend. En als we beginnen met ons onderzoek naar wat we allemaal zoeken, wensen, verlangen, is dat iets oppervlakkigs, zintuiglijk, of iets wat het verlangen zoekt, wat uiteraard tamelijk oppervlakkig moet zijn? En kunnen we, terwijl we er samen over nadenken, van deze oppervlakkigheid overgaan op een dieper, uitgebreider onderzoek? Oké? Dat wil zeggen, dat u en de spreker samen nagaan of al onze verlangens slechts oppervlakkige, zintuiglijke behoeftes zijn, of is er een verlangen, zoeken, hunkeren naar iets wat daar bovenuit stijgt? Begrijpt u mijn vraag? |
13:12 | Hoe onderzoek je dat? Als u zichzelf deze vraag stelt, of uw onderzoek, uw verlangen slechts oppervlakkig is, zoals meer geld willen hebben, een betere relatie, proberen jezelf waar te maken, proberen gelukkig te worden, u weet wel, zaken aan de oppervlakte, hoe onderzoek je dat? Via analyse? Analyse is nog steeds dezelfde beweging van het denken, terugkijken. Als het denken zichzelf analytisch onderzoekt, de gebeurtenissen, de ervaringen, is dat onderzoek nog steeds beperkt, omdat het denken beperkt is. Dat is duidelijk. Maar het is het enige instrument dat we hebben, en dus blijven we dit instrument steeds opnieuw gebruiken, in de wetenschap dat het beperkt is en in de wetenschap dat het onze problemen niet kan oplossen of het vermogen heeft zeer diepgaand te onderzoeken, en toch blijven we dit steeds zo doen. Nietwaar? We realiseren ons niet, denk ik, dat dit instrument, al is het bot en versleten, ons probleem niet kan oplossen en dus aan de kant moet worden gezet. Het schijnt dat we daartoe niet in staat zijn - waarom? Onderzoek het alstublieft samen met mij. Begrijpt u mijn vraag? |
15:28 | Het denken heeft deze technologische wereld geschapen. Nietwaar? Het denken heeft alle verdeeldheid in de wereld veroorzaakt. Het denken heeft niet alleen nationale verdeeldheid gecreëerd, maar eveneens religieuze en ideologische verschillen, alle soorten verschillen tussen mensen, hoeveel ze van elkaar menen te houden, er blijft steeds die verdeeldheid, en het denken is daar verantwoordelijk voor, dat is duidelijk. Willen we dit accepteren? - dat het denken in zijn werkwijze onvermijdelijk beperkt is, het resultaat is van het verleden, onvermijdelijk verdeeldheid zaait en daarom beperkt is. Het denken kan nooit het geheel overzien. Nietwaar? |
16:42 | We kunnen ons nu de vraag stellen: is deze werkwijze oppervlakkig of kan het denken met zijn beperking dieper onderzoek verrichten? Volgt u wat ik zeg? Begrijpen we elkaar? Kan ik verder gaan? Alstublieft, het is geen verbale uitleg, Het gaat dus niet om woorden, maar vooral om er gezamenlijk voor onszelf achter te komen wat de oorzaak is van deze honger, dat grote verlangen tot zoeken, vinden, u weet wel, deze voortdurende beweging. Dat is duidelijk, nietwaar? |
17:59 | Is waarneming - het waarnemen - het instrument van het denken? Begrijpt u? Ga hier met mij alstublieft enigszins op in. Waarnemen: speelt het denken daar een rol bij? U kunt waarnemen, een conclusie trekken, via die observatie een idee ontwikkelen. Die ontwikkeling, die werkwijze via die waarneming is de beweging van het denken. Dat is wat we doorgaans doen. Ik zie die kleur, je ziet die kleur, er is het waarnemen ervan, dan het al of niet mooi vinden, vooroordelen, dat alles is de beweging van het denken. Nietwaar? Kun je waarnemen zonder enige beweging van het denken? Is daar een soort discipline voor nodig? Begrijpt u? Discipline, de oorspronkelijke betekenis is leren. Leren, niet je aanpassen, niet na-apen, niet de geest afgestompt maken, routine en zo, maar leren. Welnu, kun je dat leren, de activiteit van het waarnemen zonder dat het denken een beeld van die waarneming maakt en dat je handelt op grond van dat beeld. Nietwaar? Kun je slechts waarnemen? Dat betekent: leren, waarnemen en leren of je bewust zijn van de beweging van het denken die zich met die waarneming bemoeit. Erover leren. Wat echte discipline is - het leren. Ik vraag me af of u dit door heeft. Begrijpen we elkaar? Doet u dit terwijl we erover praten of gaat u er een keer over nadenken? Alstublieft, we doen dit allemaal samen, het samen doordenken ervan. |
21:04 | Samengevat: als er sprake is van waarneming van, zeg maar, ons verlangen, onze dorst naar iets, kun je dan waarnemen zonder motief, een motief vanuit het verleden, zoals het verlangen, de conclusie van het denken - zonder dat het verleden zich bemoeit met de feitelijke waarneming? Kunt u dat doen? Dat is de betekenis van leren. Dit hele proces: de waarneming, de tussenkomst van het denken, wat het resultaat en het gevolg van dit hele proces is - alleen maar waarnemen. Men wilt graag leren. Leren is de opeenstapeling van kennis, normaal gesproken. Nietwaar? Op school, college, de universiteit, of leren van je relatie, enzovoort, leren. Nadat je kennis hebt verzameld, handelen. Nietwaar? Het doel van leren is het verzamelen van kennis en op basis daarvan deskundig handelen, of ondeskundig, dat hangt ervan af. Of je handelt en leert dan, wat betekent dat je kennis verzamelt door te doen. Begrijpt u dit? Snapt u dit allemaal? Ons handelen is dus altijd gebaseerd op onze verzamelde kennis. Nietwaar? Handelen en leren van dat handelen, steeds iets erbij. Verzamelde kennis en handelen. Nietwaar? Dus ons handelen is altijd gebaseerd op het verleden, of het verleden projecteert de toekomst, en u handelt overeenkomstig die toekomst. Het is dezelfde beweging, gewijzigd, maar het is nog steeds dezelfde beweging. Nietwaar? Ik vraag me af of u dit allemaal begrijpt. Doet u het ook, heren? |
24:26 | Warm! |
24:37 | We praten over heel iets anders. Begrijpt u? Kennis verzamelen en dan handelen. Kennis verzamelen en vanuit deze kennis de toekomst projecteren en handelen volgens die toekomst. Dus ons handelen is steevast het resultaat van het verleden of de toekomst, dat betekent, handelen op basis van tijd, - gisteren, vandaag en morgen. Gisteren ontmoet het heden, wat vandaag is, transformeert zichzelf en gaat daarmee verder. Nietwaar? Ons handelen is daarop gebaseerd. Dus ons handelen is altijd onvolledig, dat spreekt voor zich. Omdat dit gepaard gaat met spijt en gevoelens van frustratie, het is nooit volledig, dat is duidelijk. Nietwaar? |
25:46 | We hebben het nu echter over heel iets anders, namelijk een waarneming waarin geen verleden en toekomst bestaan. Alleen maar waarnemen. Zoals een wetenschapper die door een microscoop kijkt naar wat er werkelijk gebeurt. Nietwaar? Als hij kijkt naar wat er werkelijk gebeurt, ondergaat datgene waarnaar hij kijkt een verandering, een beweging. Nietwaar? Luister hier alstublieft naar! Kun je het kijken naar het verlangen, het zoeken, de drang, de sterke energie die aandacht vraagt, slechts ernaar kijken zonder dat het verleden erbij komt? Snapt u dit? Volgt u dit allemaal? Het is niet vreselijk intellectueel, alstublieft. Het is alleen maar logisch, redelijk en daarom tamelijk verstandig. Verstandig, in de betekenis van gezond verstand. Is men hiertoe in staat? Ons verlangen waarnemen, wat we willen van het leven, wat we zoeken, najagen - de meesten van ons doen dit, anders zou u niet hier zijn. Dat wil zeggen - verdiept u zich hierin - dat u boeken leest, filosofie, psychologie, doctor in dit of dat bent, of zogenaamd religieuze boeken leest. In die boeken wordt altijd verwezen naar iets dat het overstijgt, parapsychologie, - begrijpt u? - steeds meer, steeds diepgravender. Na zulke boeken gelezen te hebben zeg je: "Misschien bestaat het, ik ga op zoek". En zo raak je verstrikt in de netten van de priesters, de goeroes, de laatste modetrend, enzovoort, totdat je meent gevonden te hebben waar je tevreden mee bent, nietwaar? - waardoor je zegt: "Ik ben helemaal gelukkig, ik hoef niet meer verder te zoeken". Wat dus misschien wel een illusie is. En de meeste mensen leven graag in illusies. Maar uw zoektocht en uw verlangens, uw honger zijn niet opgelost, |
29:48 | en hebben ook niet gezorgd voor een goede samenleving, begrijpt u? - een goede samenleving, die gebaseerd is op vrede, waarin geen geweld voorkomt, waarin niemand zijn eigen ambities nastreeft, of andere vormen van geweld. We onderzoeken dit allemaal om een goede samenleving tot stand te brengen, waarin wij mensen gelukkig kunnen leven zonder angst, zonder conflict, zonder al het nastreven, de worstelingen, de wreedheid en alles wat daarbij hoort, omdat dat de bedoeling is van onderzoek, omdat een samenleving wordt gevormd door de relaties tussen mensen. Als onze relaties niet goed zijn, waarheidsgetrouw, echt, dan creëren we een samenleving zoals die er nu uitziet, zoals dat nu gebeurt in de wereld. Nietwaar? |
31:23 | Dus eigenlijk onderzoeken we dit: waarom mensen afzonderlijk, u bent op zoek naar iets, een ander is op zoek naar iets totaal verschillends, iedereen is naar iets heel anders op zoek. Nietwaar? En daarom is er altijd sprake van deze egocentrische beweging. En de maatschappij die we hebben gemaakt is gebaseerd op deze egocentrische problemen, egocentrische ambities, vervulling en egocentrische discipline die voorschrijft: "Ik moet", wat geweld teweeg brengt. We onderzoeken dit allemaal - dat hebben we gedaan - en ook onderzoeken we de geest - uw geest - geest, begrijpt u? Als we het woord 'geest' gebruiken, is dat niet uw of mijn geest - maar geest. Want uw geest is hetzelfde als de geest van duizenden en miljoenen andere mensen. Nietwaar? Nastreven, worstelen, eisen, volgen, aanvaarden, gehoorzamen, idealiseren, tot een religieuze groep behoren, verdriet, pijn, angst, dat is uw geest en de andere geesten zijn hetzelfde. Nietwaar? Dus uw geest is niet van u. Het is de geest. Ik weet niet of u dit begrijpt. Misschien begrijpt u dit niet vanwege uw ijdelheid, uw gevoel van eigenwaarde kan u weerhouden van deze observatie, die feitelijk is. Nietwaar? Ik vraag me af of u dit begrijpt. Daardoor komt het dat wij, totdat we echt begrijpen dat wij mensen psychologisch op elkaar lijken, overal in de wereld zo ongelukkig zijn. Iedereen bidt, maar gebeden lossen dit probleem niet op. Mensen blijven ongelukkig, zoekend, wanhopig. Dat is de gemeenschappelijke geest. Dus als we onderzoeken, onderzoeken we de mens, niet u of ik, We zijn mensen. Ik vraag me af of u dit begrijpt. |
34:48 | En kunnen we, terwijl we dit onderzoeken, de buitenwereld observeren, de onderverdelingen en alles wat daarbij hoort, de terreur, het gevaar, de politici met hun misdadige spelletjes, kunnen we dit alleen maar waarnemen, zonder conclusies te trekken? Als we observeren wat daarbuiten gebeurt, en zo ook observeren wat er innerlijk gebeurt, dan zal ons handelen niet het mijne of het uwe zijn. Ik weet niet of u dit allemaal volgt. Omdat we dan samen handelen - begrijpt u? - omdat we dan samen hetzelfde hebben waargenomen. |
36:13 | We vragen ons nu af wat het is dat we zoeken? Begrijpt u? Als u zichzelf afvraagt wat u zoekt, is dat soms geld, is het veiligheid, is het vrij te zijn van angst zodat u voor altijd kunt genieten, wilt u vrij zijn van de last van uw verdriet? - niet alleen uw last, maar de last van iedereen. Of bent u op zoek - los van alle religieuze onzin - naar iets wat tijdloos is, iets wat nog helemaal niet door het denken is aangeraakt? Begrijpt u? Iets wat in de kern origineel is, iets wat absoluut onkreukbaar is? Dus ga voor uzelf na, als menselijk wezen, zoals de rest van de mensheid in de wereld, wat het is dat we verlangen, zoeken, waar we naar smachten. |
38:21 | Al je iets wilt ervaren, omdat je een zintuiglijke ervaring hebt gehad, een seksuele ervaring, allerlei soorten ervaringen, en je zegt dan: "Het is genoeg, ik ken dat nu wel, maar ik zoek iets heel anders". Begrijpt u? Iets heel anders. Bent u daarnaar op zoek? Een ervaring die u grote vreugde zal brengen, een groot inzicht, verlichting, een transformatie. Hoe komt u daar achter? |
39:35 | Om daar achter te komen moet je allereerst vrij zijn van elke illusie. Nietwaar? Verschrikkelijk eerlijk zijn, zodat uw geest zichzelf niet kan bedriegen. Nietwaar? Om jezelf niet te bedriegen moet je de hele aard van begeerte begrijpen. Nietwaar? Omdat het begeerte is die illusies schept, begeerte vraagt om vervulling, je hoopt op meer. Tenzij u de volledige aard en structuur van begeerte doorheeft, zal het onvermijdelijk illusie scheppen. We zijn eerder ingegaan op het vraagstuk van de begeerte. Dus kan uw geest, bewust van de werking van begeerte, bekend met de betrekkelijke waarde ervan, zodoende vrij zijn om te observeren? Wat betekent dat u observeert zonder enige vorm van illusie. Nationalisme is een illusie. Nietwaar? Natuurlijk. Dat is nogal eenvoudig. De illusies die het denken heeft gecreëerd - nietwaar? ben je je bewust van de illusies? Ach, kom op, heren. Als de geest vrij is van illusies, totaal vrij is van alle schijnheiligheid, helder is, eerlijk, dan kunnen we beginnen met onderzoeken: onderzoeken of er een tijdloos bestaan mogelijk is - begrijpt u? - een tijdloze waarheid. Op dit punt is er sprake van meditatie. Nietwaar? Volgt u dit allemaal? |
42:59 | Heeft u wel eens aan meditatie gedaan? Waarschijnlijk niet, of misschien kent u transcendente meditatie, Tibetaanse meditatie, hindoeïstische meditatie, boeddhistische meditatie, zenmeditatie. Misschien heeft u ze allemaal beproefd - serieus of oppervlakkig. Alle vormen, voor zover je ze snapt, en de spreker heeft over dit vraagstuk gediscussieerd met alle geleerden van allerlei verschillende soorten poppenkast, en hun hele concept is dat het denken beheerst moet worden, dat je over discipline moet beschikken, dat je je gevoelens moet onderwerpen aan iets anders dan 'wat is', door bewustzijn, door controle, door voortdurende alertheid - u kent het wel, nietwaar? Bepaalde mantra's herhalen, slogans: je kunt 'amen' of 'coca-cola' herhalen of wat je wilt (gelach) - nee, lach niet, ze zijn allemaal eender. Wat ik bedoel is: onder meditatie worden al dit soort dingen verstaan. |
45:04 | Als je er echter achter wilt komen wat meditatie is, dus niet zomaar aannemen wat iemand zegt, als je hier achter wilt komen, zijn er bepaalde vanzelfsprekende zaken nodig. Er mag geen autoriteit zijn, omdat je daar dan afhankelijk van wordt. Nietwaar? Dat spreekt voor zich. Dan ben je aan het worstelen, na-apen, bezig met aanpassen. Ook moet je de aard van controle begrijpen. Wie is degene die controleert? Begrijpt u? Begrijpt u dit? Ik vraag me af of u dit allemaal begrijpt. Nee? Interesseert het u wel? Het is immers uw leven, niet mijn leven. Het is uw dagelijks leven waar we het over hebben - wat dit allemaal inhoudt, of u vrij kunt zijn van al deze chaos, verwarring en ellende. Dit is het onderzoek, u onderzoekt, niet ik onderzoek en u neemt het aan, we onderzoeken samen, we gaan samen op reis. |
47:09 | Dus allereerst, zoals ik zei, geen autoriteit, wat betekent ophouden met tweedehands te zijn. Begrijpt u? We zijn allemaal tweedehands mensen, omdat tweedehands de traditie is. We zeggen nooit: "Kijk, dat heb ik allemaal opzij gezet, laat ik eens kijken". |
47:48 | De volgende vraag betreft beheersing: van kinds af aan zijn we opgevoed om te beheersen, te onderdrukken, of het andere uiterste, wat er tegenwoordig gebeurt, - doen waar je zin in hebt, je ding doen! Wat het tegengestelde is van dat andere. Dus je moet het hele principe van beheersing doorkrijgen. Bestaat er een manier van leven - luister hier alstublieft naar - is er een manier van leven zonder enige vorm van beheersing? Wat niet betekent: doen waar u zin in heeft, toegeeflijk zijn, noch het andere, mateloos zijn. Is er een manier van leven - onderzoek dit alstublieft, misschien is dit iets nieuws voor u - waarin er geen spoor van beheersing is? Om daar achter te komen moet je je afvragen: wie is de controleur? Nietwaar? We onderzoeken wat meditatie is, omdat als je wellicht de aard van meditatie kunt begrijpen, niet de betekenis van het woord, de betekenis van het woord is erg eenvoudig, overpeinzen, overdenken, onderzoeken, enzovoort, maar los van het woord, er achter komen wat meditatie is. Het kan door dit onderzoek tot een leven leiden dat buitengewoon verstandig is, buitengewoon logisch, en je kunt iets ontdekken dat naamloos is, tijdloos. We werken hier naar toe. |
50:21 | Dus wie is de controleur die zegt: "Ik moet mijn gevoelens beheersen", of "Ik moet mijn gevoelens de vrije loop laten", enzovoort, wie is die entiteit die zegt: "Ik moet beheersen"? Begrijpt u? Beheersing en het beheerste. De controleur en datgene wat beheerst moet worden. Er is dus een scheiding. Wie is de controleur? Is het niet nog steeds de beweging van het denken? Het denken zegt - volg dit alstublieft - het denken zegt: "Ik heb dit ervaren, ik heb dit geleerd", en ga zo maar door, wat het verleden is, dus het verleden is de controleur. Nietwaar? En wat er op dit moment gebeurt moet worden beheerst door de controleur. Nietwaar? Begrijpt u? Volgt u dit allemaal? Of bent u al in slaap gevallen? (gelach) |
51:37 |
V: Ik volg het. K: Doe dat echt. |
51:41 | Ik praat niet voor mezelf. Nietwaar? Ik heb gedurende 52 jaar gesproken, - 'basta' voor mij. Het spreken interesseert mij niet. Het gaat er mij om uit te zoeken of u hetzelfde kunt ontdekken, zodat uw leven totaal anders kan zijn, getransformeerd, zodat u geen problemen heeft, geen moeilijkheden, geen onenigheid, verlangens, en ga zo maar door. Dat is de reden dat de spreker praat, niet om zichzelf tevreden te stellen, niet voor zijn eigen plezier of zijn voldoening - al die onzin. |
52:35 | Dus de controleur is het gevolg van het denken, en het denken is gebaseerd op kennis, wat het verleden is. En dat denken zegt: "Ik moet datgene wat nu gebeurt beheersen", nietwaar? De werkelijkheid. De werkelijkheid, zoals afgunst, jaloersheid, we kennen het allemaal. En het denken zegt: "Ik moet het beheersen". "Ik moet het analyseren, ik moet het onderdrukken, of het uitleven". Er is dus een scheiding - nietwaar? - de scheiding gecreëerd door het denken. Volgt u dit? Daarin is er sprake van misleiding. Nietwaar? De misleiding komt voort uit het idee dat de controleur verschilt van wat hij wil beheersen. Beide zijn gecreëerd door het denken. Nietwaar? Dus de controleur is het gecontroleerde. Ik vraag me af of u dit begrijpt. Nietwaar? Als u dit werkelijk begrijpt, voor uzelf zeer serieus nagaat, zult u zien dat de controleur niet nodig is, alleen observatie is nodig. Begrijpt u? Als u observeert, is er geen controleur of het gecontroleerde, slechts observatie. Het observeren van uw afgunst, laten we afgunst als voorbeeld nemen, observeer het, zonder het te benoemen, zonder het te ontkennen of te accepteren, kijk alleen, het gevoel, de reactie die opkomt, wat we afgunst hebben genoemd, ernaar kijken zonder het woord. Volgt u dit allemaal? |
55:08 | Als het woord niet wordt gebruikt, want het woord vertegenwoordigt het verleden - volgt u dit allemaal? en wanneer u het woord 'afgunst' gebruikt, versterkt dat het verleden. Nietwaar? Het is dus mogelijk om te leven zonder een spoor van beheersing. Ik poneer dit niet als een theorie, maar heb het over een feit. De spreker heeft het over wat hij heeft gedaan, niet wat hij bedenkt, dat er een leven is zonder een spoor van beheersing en daarom geen spoor van conflict, verdeeldheid. Dat komt alleen tevoorschijn als er sprake is van zuiver waarnemen. Snapt u? Doe dit en u zult het zien. Doe het! Probeer het uit. |
56:36 | Als er geen enkel conflict is, wat gebeurt er dan in de geest? Begrijpt u? Conflict houdt beweging in. Nietwaar? Beweging is tijd. Nietwaar? Tijd zoals van hier naar daar, zowel fysiek als psychologisch. Dat wil zeggen, de beweging van het ene centrum naar het andere, of de beweging van de ene omtrek naar de andere - snapt u? Deze constante beweging doet zich bij iedereen voor. Als je deze beweging nu zeer zorgvuldig gadeslaat, terwijl je dit observeert, wat gebeurt er dan in de geest? Volgt u dit allemaal? |
57:53 | Ten eerste heeft u dan begrepen: geen autoriteit, de aard van het denken, de beperking van het denken en de kennis die opgeslagen is in het brein als geheugen, en het geheugen dat werkt als het denken in uitvoering. Dus kennis maakt altijd deel uit van onwetendheid. Nietwaar? We hadden het hier eerder over. Wat gebeurt er dus in de geest? Begrijpt u? De geest, zoals we eerder bespraken, is niet alleen het vermogen om helder te denken, in objectieve zin, onpersoonlijk, maar ook de zaken die het denken heeft voortgebracht in de wereld, op technologisch gebied, alsmede de innerlijke problemen die het denken heeft gecreëerd. Nietwaar? Als je dit allemaal zo observeert, heeft de geest het vermogen te handelen niet vanuit het denken, maar vanuit pure observatie. Snapt u dit? Ik vraag me af of u dit allemaal begrijpt! Alstublieft heren, dit is heel logisch, er is niets sektarisch aan, geen oosterse filosofie, niets van dat alles. Hoewel de spreker geboren is in het land dat India heet, is hij geen Indiër. Hij heeft een paspoort, dat is alles. Hij is dus niet verwikkeld in exotische, romantische onzin, of een of andere vreemde filosofie. We onderzoeken slechts wat er zich werkelijk afspeelt. En om te observeren wat er zich werkelijk afspeelt, moet men kijken zonder de weerklank van het verleden die het vervormt. Vanuit die pure observatie is er handelen. Dat is intelligentie. En dat is ook het buitengewone dat we liefde en mededogen noemen. |
1:00:46 | Dus de geest heeft deze kwaliteit van intelligentie en natuurlijk gaat mededogen en liefde gepaard met deze intelligentie. Liefde betekent niet louter seks, in hemelsnaam, vergeet dat... Liefde is iets heel anders dan louter zintuiglijkheid, en staat helemaal los van onze behoeften, vervulling en dat soort zaken. |
1:01:23 | Dus de geest heeft deze kwaliteit, stabiliteit. Hij is als een rots in de branding, of in het midden van een rivier, onbeweeglijk. Begrijpt u? Dus zo'n geest heeft begrepen hoe de relatie is met elkaar, we hadden het hier eerder over, - relatie die niet uitgaat van beelden, begrijpt u? - u heeft een beeld van mij en ik heb een beeld van haar, en dat is dan onze relatie, beelden tegenover elkaar. U weet dit allemaal al, nietwaar? En daarom is er geen werkelijke relatie. Er is misschien de relatie van het aanraken, van de zintuigen, maar dat is niet de echte diepe, fundamentele relatie met elkaar. Als er geen fundamentele relatie is, is er sprake van conflict, en op basis van dat conflict scheppen we deze samenleving, die ronduit immoreel is, gewelddadig, moorddadig. Dus de geest kent die grote stabiliteit. En dat wat stabiel is, is rustig. Nietwaar? Volgt u dit allemaal? Heeft u zich hierin verdiept? Begrijpt u het? Dat je volkomen helder bent, zodat je elk probleem kunt onderzoeken. Die helderheid betekent stabiliteit. Begrijpt u? Het is alleen de geest die verward is, tegenstrijdig, verbrokkeld, die instabiel is, neurotisch, zoekend, strevend, worstelend. We komen dus op een punt waarop de geest totaal helder is, en daarom volledig onwrikbaar. Begrijpt u? Onwrikbaar, niet in de betekenis van een berg, maar zonder een enkel probleem, daarom kan die buitengewoon stabiel en soepel tegelijk zijn. Nietwaar? |
1:04:52 | Welnu, zo'n geest is kalm. En u heeft een geest nodig die absoluut stil is, helemaal, niet betrekkelijk stil - je hebt de stilte als je op een avond het bos in gaat, dan is het heel erg stil, alle vogels zijn gaan slapen, de wind is gaan liggen, het geritsel van de bladeren is opgehouden, dan is er grote stilte, dat is de uiterlijke stilte. En mensen nemen deze stilte waar en zeggen: "Ik moet deze stilte ook hebben", en zijn zo afhankelijk van de stilte van het alleen zijn - begrijpt u? - afgezonderd zijn. Dat is geen stilte. En dan is er de stilte die door het denken is geschapen. Wat inhoudt dat het denken zegt: "Ik moet stil zijn, ik moet kalm zijn, ik moet niet ratelen", en langzamerhand ontwikkelt het een stilte. Dat is het niet, want dat is het gevolg van het denken dat inwerkt op het lawaai. Nietwaar? We hebben het dus over een stilte die van niets afhankelijk is. En alleen die kwaliteit van stilte, die absoluut stille geest kan zien wat eeuwig, tijdloos en naamloos is. Dat is meditatie. Nietwaar? Oké heren. Het is klaar. |