BR83DSS2.0 - สติปัญญาอันสูงสุดคือการไม่มีมายาใดๆเลย
การพูดสนทนาที่โรงเรียนบร็อควู้ดพาร์ค สหราชอาณาจักร
วันที่ 16 ตุลาคม 1983
0:27  | K: เราจะคุยกันเรื่องอะไรดี |
0:33  | Q: ผมคิดว่าครั้งที่แล้ว |
ที่เราคุยกัน | |
0:35  | |
0:39  | ..เราคุยกันเกี่ยวกับเรื่องสติปัญญา |
เราคุยกันไปได้เพียงนิดหน่อย | |
0:42  | จะทำให้เกิดสติปัญญา |
ในชีวิตเราได้อย่างไร | |
0:46  | เพื่อที่สติปัญญา |
จะได้กระทำการในชีวิตเรา | |
0:50  | ผมอยากทราบว่าเราจะสืบค้น |
เรื่องสติปัญญากันต่อดีไหม | |
0:55  | K: เอาล่ะ ใครมีคำถามอื่นบ้างไหม |
0:58  | Q: เมื่อไหร่และเพราะอะไรมนุษย์จึงจะ |
ถามอย่างแท้จริงว่าสติปัญญาคืออะไร | |
1:03  | คำถามนี้เกี่ยวโยงกับคำถามของเขา |
1:06  | K: ทำไมเราจึงถาม |
1:08  | Q: และถามเมื่อใด |
1:09  | K: เมื่อใดเราจึงถามว่า |
สติปัญญาคืออะไร | |
1:12  | Q: ถามอย่างจริงใจแท้จริง |
K: ครับ | |
1:15  | มีคำถามอื่นๆ อีกไหม |
1:17  | Q: หนูอยากทราบว่าที่เราประชุมกัน |
ทุกๆ เช้านั้นเพื่ออะไร | |
1:26  | K: โอ พระเจ้า!(หัวเราะ) |
1:32  | มีคำถามอีกไหม |
1:35  | Q: เพราะอะไรท่านถึงไปพูดในที่ต่างๆ |
1:41  | K: ทำไมฉันถึงพูดหรือ (หัวเราะ) |
Q: ใช่ค่ะ (หัวเราะ) | |
1:45  | K: เธออยากให้ฉันหุบปาก |
อย่างนั้นหรือ (หัวเราะ) | |
1:54  | Q: ไม่ใช่ อะไรคือจุดประสงค์ |
ท่านมีจุดประสงค์ใดในการพูด | |
1:57  | |
2:02  | K: ทำไมฉันจึงพูดหรือ |
2:09  | จริงๆ แล้ว |
ฉันไม่พูดถึงมันดีกว่า(หัวเราะ) | |
2:16  | คำถามหมดแล้วหรือยัง |
2:20  | Q: เรื่องต่างๆ ทั้งหมด |
ที่ท่านพูดถึงนี้ ท่านรู้มาได้อย่างไร | |
2:30  | Q: เราจะรู้ได้อย่างไร |
ว่าเราเริ่มมีสติปัญญา | |
2:34  | K: ครับ เรื่องต่างๆ ทั้งหมด |
ที่ผู้พูดพูดถึงนั้น ผู้พูดรู้ได้อย่างไร | |
2:41  | ไม่ใช่มาจากตำรา |
2:46  | ไม่ใช่มาจากคนอื่น |
2:53  | |
2:57  | ไม่ว่าจะเป็นตำราโบราณ ตำราสมัยใหม่ |
หรือปรัชญาสมัยใหม่อะไรทำนองนั้น | |
3:00  | ฉันจะค่อยๆ อธิบายเรื่องทั้งหมดนี้ |
ในระหว่างที่เราคุยกันไป | |
3:04  | ได้ไหม |
3:08  | มีคำถามอื่นอีกไหม |
3:12  | |
3:13  | Q: เราจะรู้ได้อย่างไร |
ว่าเราเริ่มที่จะมีสติปัญญา | |
3:17  | เริ่มมีสติปัญญา |
3:19  | K: เราจะรู้ได้อย่างไร |
ว่าสติปัญญาคืออะไร | |
3:23  | Q: ไม่ใช่ครับ ในตัวเรา |
เมื่อเราเริ่มมีสติปัญญามากขึ้น | |
3:31  | Q: เราจะบอกได้อย่างไร |
ว่าเราเริ่มมีสติปัญญา | |
3:34  | K: เราจะค้นหากันในไม่ช้านี้แหละ |
3:41  | เมื่อประมาณสองสัปดาห์ที่แล้ว |
ขณะที่เรากำลังขับรถ | |
3:44  | |
3:47  | ไปตามชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิค |
แถบแคลิฟอร์เนีย | |
3:52  | |
3:55  | เป็นเช้าที่สดชื่นแจ่มใส |
3:58  | มีฝนตก ตามปกติแล้วแคลิฟอร์เนีย |
ฝนจะไม่ตกในช่วงเวลานั้น | |
4:02  | มันช่างเป็นเช้าที่อากาศสดใส |
4:05  | |
4:10  | ไม่มีเมฆบนท้องฟ้า |
4:16  | |
4:21  | มหาสมุทรแปซิฟิคเป็นสีฟ้าคราม |
สงบเงียบราวกับทะเลสาบอันยิ่งใหญ่ | |
4:26  | มันไม่เหมือนสีน้ำเงินเข้ม |
แห่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน | |
4:31  | ทว่าเป็นสีครามอ่อน |
และแสงตะวันก็สาดส่องลงมากระทบ | |
4:37  | ทำให้มีแสงแจ่มจรัสอยู่บนผืนทะเล |
4:45  | มิสซิสซิมบาลิส |
กำลังขับรถคันของเรา | |
4:52  | ข้างหน้ารถเรา เป็นรถคุณภาพดี |
บนกันชนมีสติกเกอร์ติดอยู่ | |
4:55  | |
5:01  | บนสติกเกอร์ติดเขียนว่า |
"ให้ตั้งคำถามต่ออำนาจเหนือ" | |
5:11  | ดังนั้นเช้าวันนี้เราจะไต่สวนกันถึง |
อำนาจเหนือ (หัวเราะ) | |
5:18  | ในการไต่สวนเข้าไป |
ในเรื่องอำนาจเหนือ | |
5:21  | เราจะค้นพบได้ด้วยตนเอง |
5:26  | ในการทำความเข้าใจปัญหา |
ที่ซับซ้อนอย่างยิ่งของอำนาจเหนือ | |
5:32  | เราจะเริ่มประจักษ์ด้วยตัวเราเอง |
ว่าสติปัญญาคืออะไร | |
5:40  | ทำไมเราจึงปฏิบัติตาม |
เหตุใดเราจึงยอมรับ | |
5:51  | เพราะอะไรเราจึงเชื่อฟัง |
5:56  | อำนาจอิทธิพลและการยอมรับ |
อำนาจอิทธิพลจะนำไปสู่สติปัญญาหรือไม่ | |
6:00  | เราจะคุยเรื่องทั้งหมดนี้ร่วมกัน |
6:03  | ดีไหม |
6:05  | ดี |
6:08  | พวกคุณตั้งคำถาม |
ต่ออำนาจเหนือคุณหรือเปล่า | |
6:16  | คุณรู้หรือว่าคำนั้นหมายถึงอะไร |
6:21  | เราจะไม่พูดถึงรากศัพท์หรือความหมาย |
ทางนิรุกติศาสตร์ของคำๆ นั้น | |
6:25  | |
6:27  | แต่พูดถึงอำนาจเหนือ |
6:31  | อำนาจเหนือมีหลายประเภท |
6:36  | ถูกไหม |
6:37  | อำนาจเหนือของรัฐบาล |
ไม่ว่ารัฐบาลนั้นจะแย่เพียงไร | |
6:44  | อำนาจของรัฐเผด็จการ |
6:51  | อำนาจของตำรวจ |
6:55  | อำนาจของนักกฎหมาย |
อำนาจของผู้พิพากษา | |
7:03  | อำนาจของพระสันตะปาปา |
อำนาจของนักบวช | |
7:11  | ใช่ไหม |
7:12  | ทั้งหมดนั้นเป็นอำนาจภายนอก |
อยู่นอกตัวเรา | |
7:17  | แต่ภายใน |
ภายในจิตใจก็มีอำนาจเหนือด้วย | |
7:22  | มีอำนาจของประสบการณ์ของเราเอง.. |
7:26  | อิทธิพลจากประสบการณ์ |
และความเชื่อมั่นทั้งหลายของตัวเรา | |
7:33  | ใช่หรือไม่ |
คุณตามเรื่องทั้งหมดนี้ทันไหม | |
7:36  | อำนาจเหนือของความคิดเห็น |
ของตัวเราเอง | |
7:42  | อำนาจอิทธิพลของ |
ความเชื่อมั่นต่างๆ ของตัวเราเอง | |
7:46  | เช่น เมื่อฉันเชื่อว่า |
ฉันเป็นผู้ยิ่งใหญ่ | |
7:48  | นั่นก็กลายเป็นอำนาจเหนือ |
7:52  | ฉันเชื่อว่าฉันเป็นกวีที่เก่งกาจ |
7:57  | ทั้งๆ ที่ฉันอาจจะเป็น |
กวีที่ไม่เอาไหนเลย | |
8:00  | แต่ฉันก็เชื่อของฉันอย่างนั้น |
8:04  | ฉันยังเชื่อในอะไรต่อมิอะไร |
อีกนานัปการ | |
8:08  | ดังนั้นประสบการณ์หรือความรู้ |
8:15  | จึงกลายเป็นต้นเหตุอย่างหนึ่ง |
ของอำนาจเหนือ | |
8:19  | ใช่ไหม คุณตามทันไหม |
8:22  | เนื่องจากเรากำลังตรวจสอบปัญหา |
ที่มีความสลับซับซ้อนยิ่งนัก | |
8:28  | ปัญหาของอำนาจเหนือ |
8:33  | อำนาจเหนือของพ่อแม่ |
8:37  | อิทธิพลของจารีต |
ที่สืบทอดกันมา | |
8:42  | อิทธิพลของเสียงข้างมาก |
8:48  | ใช่ไหม |
8:50  | อำนาจเหนือของผู้เชี่ยวชาญพิเศษ |
8:54  | อิทธิพลของนักวิทยาศาสตร์ |
มีนักวิทยาศาสตร์หลายคนอยู่ที่นี่ | |
8:58  | |
9:04  | อิทธิพลของคัมภีร์ไบเบิล |
9:09  | และสิ่งที่เรียกกันว่า |
คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของชาวอินเดีย | |
9:16  | ..อำนาจของอัลกุระอาน คุณทราบไหมว่า |
คัมภีร์อัลกุระอานคืออะไร | |
9:19  | คือคัมภีร์ไบเบิลของอิสลาม |
9:22  | เป็นดั่งไบเบิลของโลกอิสลาม |
โลกชาวมะหะหมัด | |
9:24  | พวกเขายอมรับ |
และยินยอมเชื่อฟังอย่างเต็มที่ | |
9:31  | ดังนั้นอิทธิพล อำนาจเหนือ |
มีหลากหลายลักษณะ | |
9:36  | ใช่ไหม |
9:37  | เราจะตั้งคำถามต่อสิ่งใด |
9:41  | เมื่อคุณตั้งคำถามต่ออิทธิพล |
อำนาจเหนือนั้น คุณตั้งคำถามต่ออะไร | |
9:47  | อำนาจของกฏข้อบังคับหรือ |
9:52  | อำนาจของครูผู้สอนทั้งหลาย |
ที่บอกที่สอนคุณหรือ | |
10:01  | กรุณาถกเรื่องนี้ร่วมกับผม |
10:07  | เพราะในการสืบค้นไปทีละก้าว |
อย่างเอาใจใส่ | |
10:13  | ผมจะสืบค้นเข้าไปในปมปัญหานี้ |
ให้ลึกขึ้นและลึกขึ้น | |
10:16  | คุณจะเริ่มปลุก |
สติปัญญาของคุณเองให้ตื่นขึ้น | |
10:21  | คุณเข้าใจไหม |
10:23  | การรับรู้ของตัวคุณเอง รู้ที่จะ |
มองดูสรรพสิ่งอย่างมีสติปัญญา | |
10:27  | โดยปราศจากอิทธิพลอำนาจเหนือ |
10:33  | ชัดเจนแล้วใช่ไหม |
ผมอธิบายสิ่งที่พูดไปชัดเจนหรือยัง | |
10:39  | คุณเข้าใจชัดเจนแล้วใช่ไหม |
Q: ใช่ครับ | |
10:40  | |
10:42  | K: งั้นก็ดี |
คุณแน่ใจนะ | |
10:47  | อิทธิพลอำนาจที่อยู่ภายนอกตัวเรา |
10:53  | เช่น อำนาจของกฎหมาย รัฐบาล |
10:55  | เสียงส่วนใหญ่ของประชาชน |
ที่เลือกนายกรัฐมนตรี | |
11:01  | อำนาจของนักกฎหมาย |
ของตำรวจ ทนายความ | |
11:06  | อำนาจของศัลยแพทย์ |
11:09  | ของนักวิทยาศาสตร์ |
ผู้สร้างระเบิดปรมาณู | |
11:15  | อำนาจของรัฐเผด็จการ |
และอื่นๆ ทำนองนั้นเป็นอำนาจภายนอก | |
11:24  | ส่วนภายในตนเอง |
ฉันพูดว่า ''ฉันรู้ดี" | |
11:30  | นั่นก็กลายเป็นอำนาจเหนือ |
11:34  | หรือฉันเชื่ออย่างยิ่ง ฉันมั่นใจมาก |
ว่าความเห็นของฉันถูกต้อง | |
11:43  | ฉันมั่นใจ ประสบการณ์ของฉัน |
บอกฉันว่าต้องทำอะไรบ้าง | |
11:51  | นั่นก็กลายเป็นอำนาจเหนือ |
11:55  | หรือฉันฝึกปฏิบัติ |
ตามวินัยบางอย่าง | |
12:00  | นั่นก็กลายเป็นอำนาจเหนือฉัน |
12:03  | คุณเข้าใจไหม |
12:04  | เราจะไต่สวนเรื่องทั้งหมดนี้ |
12:11  | อำนาจจากภายนอกและภายใน |
12:16  | จากสภาพแวดล้อม |
และในอาณาจักรของจิตใจ | |
12:22  | ชัดเจนพอไหม |
ทีนี้เรามาเริ่มกัน | |
12:31  | เราจะมาไต่สวนกัน |
ไม่ใช่มาพูดว่าอะไรถูกหรือผิด | |
12:39  | ทว่าให้สืบค้น |
ตั้งข้อกังขา สงสัย ถาม | |
12:48  | ขอให้เรามาเริ่มกันเลย |
12:50  | มีอิทธิพลอำนาจของตำรวจ |
12:56  | ใช่ไหม |
13:00  | คุณตั้งคำถามต่ออำนาจนี้ไหม |
13:05  | Q: อำนาจนี้มันจำเป็นไม่ใช่หรือ |
K: แต่เรามาไต่สวนมันก่อน | |
13:11  | อย่าด่วนยอมรับ |
อย่ารีบบอกว่ามันจำเป็น | |
13:15  | คุณเห็นไหมว่า |
คุณยอมรับอำนาจนั้นแล้ว | |
13:20  | Q: ใช่ |
13:21  | แต่เราก็ทำอะไรได้ไม่มากนักหรอก |
13:24  | K: คุณไม่สามารถทำอะไรได้เลย |
เกี่ยวกับอำนาจชนิดนี้ | |
13:27  | Q: เราไม่ต้องการอำนาจประเภทนั้น |
13:29  | K: คุณไม่ต้องการอำนาจประเภทนั้นหรือ |
13:33  | |
13:37  | สมมุติว่าที่ประเทศฝรั่งเศส |
ฉันขับรถทางด้านขวาของถนน | |
13:42  | และเมื่อฉันมาที่นี่ ฉันก็ยัง |
เคยชินกับการขับรถทางด้านขวาของถนน.. | |
13:44  | |
13:49  | ในประเทศฝรั่งเศส ออสเตรีย |
และที่อื่นๆ ก็เหมือนกัน | |
13:51  | เมื่อฉันมาที่นี่ |
ฉันก็ยังขับทางด้านขวาอยู่อีก | |
13:56  | เข้าใจไหม |
13:57  | การขับทางด้านขวา |
อุบัติเหตุก็จะเกิดขึ้น | |
14:01  | ใช่ไหม |
14:04  | ตำรวจก็บอกว่า "เฮ้ ถอยไป |
14:11  | ให้ขับทางด้านซ้าย" |
14:12  | |
14:15  | แต่ถ้าฉันยังขืนดื้อดึง |
ขับทางด้านขวา ตำรวจก็จะให้ใบสั่ง | |
14:18  | ดังนั้นฉันจึงยอมรับอำนาจของตำรวจ |
ที่บอกฉันว่า | |
14:25  | "คุณกำลังขับรถผิดช่องทาง |
กรุณาขับทางด้านซ้าย" | |
14:32  | เพราะนั่นเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ |
เป็นกฎหมายของประเทศนี้ | |
14:37  | ใช่ไหม |
14:39  | Q: นั่นเป็นเรื่องพอมีเหตุผล |
K: มันเป็นเรื่องมีเหตุผล - จริงทีเดียว | |
14:45  | แล้วยังมีอำนาจของรัฐ |
14:52  | เรื่องนี้สลับซับซ้อนยิ่งกว่ามาก |
14:57  | อำนาจรัฐบอกว่า |
คุณต้องไปเป็นทหาร | |
15:00  | |
15:05  | ในยุโรปคุณต้องไปเป็นทหาร |
เป็นเวลาสองปี | |
15:17  | โชคดีที่กฎเกณฑ์นี้ |
ไม่ได้ใช้สำหรับผู้หญิง | |
15:21  | ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ฝรั่งเศส |
และในประเทศแถบยุโรปทั้งหมด | |
15:26  | คุณต้องไปเป็นทหารเป็นเวลาสองปี |
15:32  | คุณจะยอมรับอำนาจนั้นไหม |
15:37  | Q: ถ้าคุณไม่ยินยอมจะเกิดอะไร |
K: เดี๋ยวก่อน ลองคิดดูก่อน | |
15:39  | พิจารณาปัญหาให้รอบคอบก่อน |
15:44  | พวกเขาบอกว่า |
"เราต้องปกป้องประเทศของเรา" | |
15:50  | ใช่ไหม |
15:54  | เผื่อว่าจะเกิดสงคราม |
เราจึงเตรียมพร้อมที่จะสู้รบกับศัตรู | |
16:01  | คุณเคยได้ยินคำกล่าวไหม |
ที่นายพลคนหนึ่งพูดว่า | |
16:05  | |
16:07  | "เราพบศัตรูแล้ว |
มันคือพวกเรานั่นเอง" | |
16:15  | คำพูดนั้นคุณเคยได้ยินไหม |
16:19  | คุณเข้าใจคำพูดนั้นไหม |
16:22  | เราเจอศัตรูแล้ว |
มันคือตัวเรานั่นเอง | |
16:28  | เราเป็นศัตรูต่อตัวเราเอง |
16:32  | ขออภัยครับ |
16:35  | ลองค้นหาดู |
16:39  | รัฐบาลจะบอกอย่างนั้น |
ทุกรัฐบาลเลย | |
16:46  | แม้แต่รัฐบาล |
ที่ไร้ประสิทธิภาพที่สุดยังบอกว่า | |
16:49  | "คุณต้องต่อสู้เพื่อประเทศชาติ" |
16:54  | มีอำนาจอันมหาศาลอยู่ในคำพูดนั้น |
16:58  | ใช่ไหม |
17:00  | คุณจะตอบสนองต่ออำนาจนั้นอย่างไร |
17:07  | Q: ถ้าผมตกอยู่ในสถานการณ์นั้น |
สมมุติว่าผมเป็นชาวสวิส | |
17:13  | และถูกสั่งให้เข้าร่วมกับกองทัพ |
ผมจะไม่ยอมทำ | |
17:17  | K: ถ้าอย่างนั้นคุณก็จะถูกจำคุก |
Q: ไม่ครับ ผมจะออกไปประเทศอื่น | |
17:21  | K: (หัวเราะ) พวกเขาไม่ยอม |
ให้คุณออกนอกประเทศ | |
17:24  | Q: แต่ก็มีหนทางอื่นๆ อีก |
ที่จะออกไปได้ | |
17:26  | K: อ๋อ ใช่ |
17:28  | แต่คุณก็จะกลับไปประเทศของคุณ |
ไม่ได้อีกต่อไป | |
17:30  | Q: ครับ |
17:31  | K: ฉันรู้จักหลายคนที่ทำอย่างนั้น |
17:35  | แต่พวกเขาไม่สามารถกลับไป |
ประเทศของเขาได้อีก | |
17:41  | นั่นเป็นคำตอบหรือ |
17:45  | ตั้งคำถาม ไต่สวนเข้าไป |
ในสิ่งที่เธอกำลังพูด | |
17:51  | Q: บางทีในระดับหนึ่ง มันก็อาจจะใช่ |
17:54  | K: ฉันบอกให้ถาม |
ให้ค้นหาดูก่อน | |
17:57  | ค้นหาดูว่าคุณจะทำอย่างไร |
เมื่อทางการสั่งว่าคุณต้องไปเป็นทหาร | |
18:04  | |
18:10  | คุณถูกเกณฑ์ทหาร |
ในอเมริกาใช้คำว่า เกณฑ์ทหาร | |
18:12  | |
18:17  | ที่นี่ใช้คำว่า |
คุณถูกขอให้เข้าร่วมกับกองทัพ | |
18:20  | |
18:24  | นั่นเป็นอำนาจสูงสุด |
คุณจะตั้งคำถามต่ออำนาจนั้นไหม | |
18:32  | Q: ที่ท่านบอกให้ตั้งคำถาม |
ท่านหมายถึงให้ถามว่า | |
18:34  | อำนาจนั้นมาจากไหนหรือครับ |
18:37  | K: ไม่ใช่ รัฐบาลบอกว่าคุณต้องทำ |
18:41  | Q: จริงๆ แล้วการตั้งคำถาม |
การไต่สวนนั้น ท่านหมายถึงอะไรกันแน่ | |
18:44  | K: การตั้งคำถาม การค้นหา |
ฉันหมายถึง | |
18:47  | ตั้งคำถามต่ออำนาจเหนือ |
คุณเข้าใจไหม | |
18:50  | Q: มันยังไม่ชัดเจน ผมไม่เข้าใจครับ |
18:54  | K: ฉันอธิบายแล้วมิใช่หรือ |
เราได้อธิบายกันไปแล้วมิใช่หรือ | |
18:59  | ฉันบอกเธอถึงเรื่อง |
สติกเกอร์ที่แคลิฟอร์เนีย | |
19:03  | บนสติกเกอร์เขียนว่า |
"ให้ตั้งคำถามต่ออำนาจเหนือ" | |
19:07  | นั่นหมายถึงถามว่า |
คุณยอมรับต่ออำนาจเหนือหรือไม่ | |
19:12  | ในกรณีใดที่คุณยอมรับอำนาจนั้น |
19:14  | และกรณีใดที่คุณเพิกเฉยต่ออำนาจ |
19:19  | ถูกไหม |
19:25  | รัฐบาลบอกว่า |
เมื่อถึงเวลาที่คุณเป็นหนุ่มฉกรรจ์ | |
19:26  | หรือย่างเข้าอายุ |
18, 19, 20 ปี | |
19:28  | รัฐบาลบอกว่า |
คุณต้องไปเป็นทหารสองปี | |
19:34  | หรือไม่ทางการก็มีทางเลือกอื่นๆ |
ให้คุณ ซึ่งเป็นทางเลือกที่น่าเบื่อ | |
19:40  | หรือเมื่อเกิดสงครามขึ้น |
เด็กหนุ่มที่โตพอแล้ว | |
19:43  | และชายฉกรรจ์ทุกคน |
จะต้องถูกเกณฑ์เป็นทหาร | |
19:50  | รัฐมีอำนาจ |
19:53  | คุณจะตั้งคำถามต่ออำนาจนั้นไหม |
19:58  | Q: ครับ แต่คุณจะทำอะไรได้เล่า |
20:00  | K: คุณก็ต้องสืบค้น |
เรากำลังจะสืบค้นดู | |
20:04  | แต่ก่อนอื่น คุณต้องถามว่า |
นั่นเป็นสิ่งที่คุณจะทำหรือเปล่า | |
20:10  | เมื่อมีใครบางคนหรือรัฐบาล |
ขอให้คุณไปเป็นทหาร | |
20:19  | ปัญหานี้สลับซับซ้อนอย่างยิ่ง |
ฉันไม่ทราบว่าคุณจะสามารถ | |
20:21  | สืบค้นเข้าไปในเรื่องนี้ได้ไหม |
20:27  | รัฐบอกว่า |
'เราต้องปกป้องประเทศของเรา' | |
20:30  | จริงไหม |
20:32  | จริงไหม |
20:35  | ดังนั้นคุณต้องถามว่า |
ประเทศของเราคืออะไร | |
20:40  | Q: มันก็เป็นทั้งหมดที่เรารู้ |
ที่อยู่รอบตัวเรา ภาษาของเรา | |
20:42  | K: ซึ่งหมายถึงอะไรล่ะ |
Q: คือสิ่งที่เราคุ้นเคย | |
20:46  | K: ยกตัวอย่างเช่น |
ประเทศอังกฤษบอกคุณว่า | |
20:48  | รัฐบาลอังกฤษบอกคุณว่า |
20:51  | เรากำลังจะถูกโจมตี |
โดยใครสักกลุ่ม | |
20:57  | และคุณต้องฝึกทหาร ฝึกแบกปืน |
และอื่นๆ อีก แล้วไปต่อสู้ | |
21:01  | |
21:09  | ทีนี้ คุณตอบสนอง |
ต่อสภาพเช่นนี้อย่างไร | |
21:15  | พ่อหนุ่มที่น่าสงสาร |
21:20  | Q: คุณอาจจะไม่ต้องการทำเช่นนั้น |
K: บางทีคุณไม่อยากจะทำ | |
21:26  | เมื่อเป็นเช่นนั้นถ้าคุณอยู่ใน |
ประเทศรัสเซีย หรือในประเทศอื่นๆ | |
21:30  | พวกเขาก็จะยิงคุณทิ้ง |
21:32  | หรือไม่พวกเขาจะถามว่า |
ถ้าคุณไม่อยากทำ คุณมีเหตุผลอะไร | |
21:40  | Q: เราไม่ต้องการฆ่าคนอื่น |
21:43  | เราไม่ต้องการฆ่ามนุษย์คนอื่น |
21:45  | K: นั่นเป็นปฏิญญาของคุณเองหรือ |
21:49  | Q: เปล่าครับ ผมคิดว่า |
K: ให้รอบคอบนะ ฉันกำลังถามคำถาม | |
21:52  | เขาบอกว่า |
เราไม่อยากเข่นฆ่ามนุษย์ด้วยกัน | |
21:56  | นั่นเป็นการตั้งสัตย์ปฏิญญา |
ของคุณเอง | |
21:59  | หรือมันเป็นเพราะศาสนาของคุณ |
22:02  | พ่อแม่ของคุณก็เคร่งศาสนา |
ทำนองนั้นด้วยใช่ไหม | |
22:07  | พวกเขาจะถามคำถามเหล่านี้นะพ่อหนุ่ม |
ฉันไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมาเอง | |
22:12  | Q: เราจะเข่นฆ่าผู้อื่นไปทำไมกัน |
22:18  | K: เราจะเข่นฆ่าผู้คนไปทำไมนะหรือ |
22:23  | พวกเขาเข่นฆ่ากัน |
มาถึง 5,000 ปีแล้ว | |
22:31  | และจะฆ่ากันต่อไปอีก |
22:36  | พวกกรีกก็ฆ่า |
พวกอียิปต์ก็ฆ่า | |
22:41  | พวกซูเมอเรียน |
และบาบิโลนและพวกอื่นๆ | |
22:46  | อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลาย |
ถูกสร้างขึ้นโดยการเข่นฆ่าผู้คน | |
22:51  | จักรวรรดิอังกฤษ |
ที่ครองอาณาจักรมาร่วม 150 ปี | |
22:56  | ไม่เหมือนอาณาจักรของเปอร์เซียน |
กรีก หรือ อียิปต์ | |
23:02  | อารยธรรมของชาวอียิปต์มี |
ความเป็นมาร่วม 3,000 ปีโดยไม่ถูกรบกวน | |
23:12  | ในเมื่อผู้คนเข่นฆ่ากันและกันมา |
23:15  | ..เป็นเวลายาวนานร่วม 5,000 ปี แล้ว |
และจะนานกว่านั้นอีก | |
23:22  | ดังนั้นอะไรคือคำตอบของคุณ |
23:27  | Q: บางทีคุณก็ไปเป็นทหารเสียเลย |
23:30  | บางทีคุณก็ไปเป็นทหารคนหนึ่ง |
23:31  | แต่มิได้ไปเป็นทหารด้วยทัศนคติ |
ที่ว่าคุณทำไปเพื่อประเทศของคุณ | |
23:38  | และไม่ได้ทำไปเพื่อ… |
23:42  | เพราะว่าถ้าเราประท้วง |
ความจริงที่ว่าเราประท้วงนั้น | |
23:46  | แสดงว่านั่นเป็นความเชื่อของ |
คุณเอง เป็นความคิดความรู้สึกของคุณเอง | |
23:49  | K: ดังนั้นคุณจึงเป็นทหาร |
และพร้อมที่จะฆ่า | |
23:55  | Q: ไม่ใช่ครับ |
K: ก็เขาพูดอย่างนั้นนี่ | |
23:59  | เขาบอกว่าคุณอาจจะไปเป็นทหาร |
24:01  | นั่นหมายความว่า คุณเตรียมพร้อม |
ที่จะฆ่าเพื่อประเทศของคุณ | |
24:08  | ใช่ไหม เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน |
ค่อยๆ ไปกันช้าๆ | |
24:10  | |
24:13  | ประเทศของคุณคืออะไร |
คำว่าประเทศของคุณ คุณหมายถึงอะไร | |
24:18  | เรากำลังตั้งคำถาม |
ต่อทุกสิ่งทุกอย่าง คุณเข้าใจไหม | |
24:21  | ที่ว่าประเทศของคุณนั้น |
คุณหมายถึงอะไร | |
24:25  | Q: มันเป็นวิถีของคนอเมริกัน |
นี่เป็นวิถีที่มันเป็นไป | |
24:27  | Q: ผมหมายถึงเราไม่ได้เป็นทหาร |
เพราะความรักชาติ | |
24:34  | แต่เพราะว่าถ้าคุณไม่ไป |
คุณอาจจะต้องถูกจำคุก | |
24:37  | K: ฉันรู้ |
24:39  | คุณไม่ได้ไปรบเพราะความรักชาติ |
หรือเพราะเหตุผลส่วนตัวของคุณ | |
24:42  | แต่คุณก็จะเข่นฆ่าผู้คน |
24:48  | Q: เรามีแนวโน้วที่จะไม่ฆ่าใคร |
เราจะไม่ฆ่าใครทั้งสิ้น | |
24:52  | เราเพียงแค่ถือปืนเฉยๆ (หัวเราะ) |
24:58  | K: แต่พวกเขาจะฆ่าคุณ |
25:04  | ฉันรู้จักคนๆ หนึ่ง |
เขาถูกบังคับให้ไปเป็นทหาร | |
25:11  | และผู้บังคับบัญชาบอกว่า |
"เราจะไปเป็นแนวหน้า" | |
25:16  | ทหารที่เป็นเพื่อนของผมคนนี้ |
บอกว่า | |
25:18  | "ก็ได้ แต่ถ้าผมไปถึงแนวหน้า |
25:20  | คุณเป็นผู้บังคับบัญชา |
ผมจะยิงคุณก่อน | |
25:26  | เพราะคุณบังคับให้ผม |
ไปอยู่ในตำแหน่งนั้น" | |
25:29  | พวกเขาเลยบอกว่า |
คนๆ นี้ท่าจะบ้า | |
25:33  | พวกเขาให้จิตแพทย์ |
และนักจิตวิทยามาตรวจดู | |
25:40  | เขาก็พูดย้ำเหมือนเดิม |
25:42  | พวกเขาเลยบอกว่า |
"ส่งกลับบ้านไปซะ" (หัวเราะ) | |
25:47  | แต่คุณอย่าไปเล่นเหลี่ยม |
อย่างนั้นเลย | |
25:55  | คุณเข้าใจไหมว่าเรากำลังถาม |
แต่คุณมิได้ถาม | |
25:57  | |
26:00  | รัฐบาลของอินเดียจะส่งฉันไป |
26:03  | โชคดีที่เอาฉันไปไม่ได้ |
เพราะฉันแก่เกินไป | |
26:09  | ทางการสอบสวนฉัน |
และบอกว่าฉันต้องไปเป็นทหาร | |
26:11  | เช่นเดียวกับที่ประเทศอังกฤษ |
26:16  | เขาบอกว่า |
คุณต้องป้องกันประเทศของคุณ | |
26:19  | ฉันเกิดความสงสัย ฉันเกิดคำถามว่า |
"ประเทศของฉันคืออะไร | |
26:22  | คุณหมายความว่าอย่างไร |
ที่ว่าเป็นประเทศของฉัน" | |
26:26  | เข้าใจไหม |
26:28  | จงตั้งคำถามต่อมัน |
26:32  | ใครหรือที่บอกว่า |
มันเป็นประเทศของฉัน | |
26:34  | Q: ก็จริงครับ |
แต่พวกเขาไม่ฟังหรอกครับ | |
26:38  | |
26:39  | K: ฉันตั้งคำถามต่อตนเอง |
ไม่ต้องไปสนใจว่ารัฐบาลจะว่าอย่างไร | |
26:41  | Q: ที่ว่าประเทศของคุณ |
คุณหมายถึงอะไร | |
26:43  | K: นั่นแหละที่ฉันถามเธออยู่ |
(หัวเราะ) | |
26:46  | Q: ประเทศที่คุณถือกำเนิด |
ควรที่จะเป็นประเทศของคุณ | |
26:50  | K: คือที่ที่คุณเกิด |
26:51  | Q: ใช่ครับ |
นั่นน่าจะเป็นประเทศของคุณ | |
26:53  | K: นั่นจึงควรจะเป็นประเทศของคุณ |
26:55  | แล้วทำไมฉันถึงต้องบอกว่า |
มันเป็นประเทศของฉันด้วยเล่า | |
26:58  | Q: ก็เพราะว่าคุณอาศัยอยู่ที่นั่น |
และ | |
27:00  | K: ใช่ แล้วคุณบอกว่า |
มันเป็นประเทศของคุณ | |
27:04  | ส่วนฉันก็ว่ามันเป็นประเทศของฉัน |
27:07  | ใช่ไหม |
27:09  | ทำไมพวกเราต้องพูดอย่างนี้ด้วย |
27:13  | ทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงพูดอย่างนี้ |
27:15  | |
27:17  | และคนหนุ่มสาวก็พูดอย่างนี้ |
27:21  | มันเป็นจารีตที่มีมาหลายพันปี |
ว่ามันเป็นประเทศของฉัน | |
27:23  | ฉันจะปกป้องมัน มันเป็นประเทศ |
ของคุณ คุณต้องปกป้องมัน | |
27:25  | เรามาเข่นฆ่ากันเถอะ |
27:28  | Q: เพราะว่าพวกเขาต้องการที่จะ |
ครอบครองมัน | |
27:31  | หากการครอบครองนั้น |
ถูกคุกคามโดยประเทศอื่น | |
27:35  | ที่รู้สึกเป็นเจ้าของ |
ประเทศของเขาเช่นกัน | |
27:38  | ซึ่งแน่นอนว่าคุณคงจะต้องพยายาม |
ที่จะต่อสู้กัน | |
27:41  | เพื่อที่จะครอบครองประเทศของคุณ |
27:43  | K: ฉันเข้าใจ คุณจึงเต็มใจที่จะ |
เข่นฆ่าเพื่อประเทศของคุณ | |
27:46  | Q: ไม่ใช่ครับ |
หากประเทศอื่น เช่น ประเทศรัสเซีย | |
27:52  | ถ้าเกิดมีสงคราม |
และพวกเขาเข้ายึดครองประเทศของคุณ | |
27:57  | K: ฉันขอถามได้ไหมว่าเธอชื่ออะไร |
Q: เทสซ่า | |
28:01  | K: ซาช่าหรือ |
Q: เทสซ่า | |
28:12  | K: อ๋อ เทสซ่า!(หัวเราะ) |
28:22  | คุณยังไม่ได้สืบค้น |
เข้าไปในเรื่องนี้ตามลำดับ | |
28:29  | ประเทศของฉันคืออะไร |
เหตุใดโลก แผ่นดินโลกจึงถูกแบ่งแยก | |
28:33  | ออกเป็นประเทศของฉัน |
ประเทศของคุณ เพราะอะไรหรือ | |
28:39  | Q: มันเป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ |
เช่น หนังสือของผม ไม่ใช่ของคุณ | |
28:45  | K: ไม่ใช่ |
28:46  | แล้วอะไรอีก |
จงตั้งคำถามต่อเรื่องทั้งหมดนี้ | |
28:49  | เพราะอะไร |
28:50  | ทำไมมนุษย์ต้องบอกอย่างนี้ |
มานับพันๆ ปี | |
28:57  | ว่านี่เป็นประเทศของฉัน |
และนั่นเป็นประเทศของคุณ | |
29:00  | Q: ก็คือว่าคุณมี |
K: เพราะอะไรหรือ | |
29:03  | ทำไม |
Q: ครับ | |
29:04  | อย่างคุณมีผิวสีเข้ม |
ส่วนผมมีผิวสีอ่อน | |
29:06  | คุณพูดภาษานั้น ผมพูดภาษานี้ |
29:09  | และยังมีผู้คนอีกกลุ่มหนึ่ง |
รอบๆ ฉัน ที่พูดภาษาเดียวกัน | |
29:12  | ส่วนคนอีกกลุ่มหนึ่งที่อยู่ |
รอบๆ คุณ ก็พูดภาษาเดียวกับคุณ | |
29:16  | และยังดูคล้ายๆ กันกับคุณด้วย |
29:17  | นั่นเป็นประเทศของคุณ |
ส่วนผมก็อยู่ในประเทศของผม | |
29:20  | K: ทำไมเราจึงทำอย่างนี้ด้วยล่ะ |
Q: ก็เพราะว่าคุณดูแตกต่างออกไป | |
29:24  | และภาษาต่างกัน |
K: ก็ใช่ | |
29:26  | แต่เราแตกต่างกันหรือ |
29:28  | Q: ไม่หรอก เพียงแต่ว่า |
เขาทำให้คุณกลัว | |
29:32  | K: ตอบเขาซิ ฉันผิวดำ |
Q: ใช่ครับที่ผิว | |
29:35  | K: คุณผิวสีชมพู หรือสีฟ้า (หัวเราะ) |
29:42  | ขออภัยด้วย |
29:46  | ฉันผิวดำ คุณผิวสีชมพูหรือสีขาว |
หรือสีอะไรก็ตาม | |
29:51  | เราต่อสู้กันเพราะเหตุผลนี้ |
อย่างนั้นหรือ | |
29:56  | Q: ใช่ครับ |
และคุณก็เชื่อว่าอย่างนั้น | |
29:59  | K: ไม่..ไม่..อย่ารีบร้อน |
ให้เริ่มสืบค้นเข้าไปช้าๆ | |
30:01  | คุณฆ่าฉัน และฉันฆ่าคุณ |
30:06  | ก็เพราะฉันผิวดำ |
และคุณผิวค่อนข้างขาว-ทำไมล่ะ | |
30:11  | Q: เพราะว่า |
K: เดี๋ยวก่อน ไต่สวนก่อน | |
30:15  | อย่าด่วนตอบ ไต่สวนดูก่อน |
30:20  | Q: ผมไม่เห็นด้วย |
30:22  | เพราะผมคิดว่านั่นเป็นหนังสือ |
ของผม และมันเป็นหนังสือที่มีค่า. | |
30:24  | ส่วนเพื่อนผมบอกว่า |
"มันเป็นหนังสือของฉัน" | |
30:31  | ผมก็สังหารเขาเพื่อหนังสือของผม |
30:37  | K: ใช่ แล้วยังไง |
30:38  | Q: ผมคิดว่าเพราะเขาเป็นคนดำ |
ส่วนผมเป็นคนขาว | |
30:43  | K: ใช่แล้ว |
30:44  | แล้วคุณว่าอย่างไร |
ไต่สวนต่อไปซิ | |
30:49  | ทำไมเราถึงทำอย่างนั้น |
Q: เพราะว่า | |
30:52  | K: จงตั้งคำถาม ฉันกำลังถามคำถามคุณ |
แต่ตัวคุณเองกลับไม่ยอมสืบค้น | |
30:55  | Q: การต้องการจะครอบครอง |
อะไรบางอย่าง | |
31:06  | เป็นการตอบสนองตามธรรมชาติ |
ไม่ใช่หรือ | |
31:10  | K: ใช่ |
นั่นเป็นการตอบสนองที่เป็นธรรมชาติ | |
31:12  | ทว่ามันเกิดขึ้นที่ไหน |
มันเกิดขึ้นเมื่อไร | |
31:16  | ระวังนะ สืบค้น ไต่สวนกันก่อน |
31:19  | อย่าด่วนยอมรับอะไร |
ว่าเป็นธรรมชาติและบอกว่า | |
31:21  | "มันเป็นธรรมชาติ" |
และเกาะติดอยู่กับมัน | |
31:23  | ค้นหาดู ถามดูสิว่า |
ทำไมมันเป็นธรรมชาติ | |
31:26  | Q: ผมไม่คิดว่าเด็กทารกจะ |
31:28  | K: นั่นแหละ |
เริ่มจากเด็กทารกเลย (หัวเราะ) | |
31:35  | ถูกต้องทีเดียว เริ่มจากเด็กเล็กๆ |
31:38  | คุณให้ของเล่นเขา |
และเขาก็ถือมันไว้ใช่ไหม | |
31:43  | เมื่อมีเด็กคนอื่นมา |
เขาก็จะดึงมันไป | |
31:48  | เธอเคยเห็นมาแล้วมิใช่หรือ |
31:50  | มันเริ่มต้นมาตั้งแต่นั้นแหละ |
31:53  | เป็นของฉันและเป็นของเธอ แล้วเราก็ |
สั่งสมความรู้สึกเช่นนี้ขึ้นเรื่อยๆ | |
31:58  | Q: มันทำให้คุณรู้สึกปลอดภัย |
32:03  | คุณรู้สึกถูกคุกคาม |
เมื่อผู้อื่นต้องการมัน | |
32:05  | คุณกำลังที่จะ |
K: นั่นแหละ | |
32:07  | ฉันจึงบอกว่าเราค่อยๆ |
สั่งสมความรู้สึกนี้ขึ้นเรื่อยๆ | |
32:09  | ในขณะที่เราเติบโตขึ้น |
32:11  | ความรู้สึกที่ว่านี่เป็นของฉัน |
และนั่นเป็นของเธอ | |
32:15  | ฉันจะยึดครองของๆ ฉัน |
และเธอก็ยึดครองของๆ เธอ | |
32:19  | ทั้งหมดนั้นมันหมายถึงอะไรล่ะ |
32:23  | ถามค้นเข้าไปในเรื่องนี้ |
32:28  | ฉันบอกว่าประเทศของฉัน |
32:32  | คุณบอกว่าประเทศของคุณ |
32:36  | ถาม ค้นดูว่า |
ทำไมผู้คนจึงพูดเช่นนั้น | |
32:43  | Q: บางทีเพราะการศึกษา |
และการได้ยินอยู่ซ้ำๆ | |
32:46  | |
32:47  | K: แน่นอน โดยผ่านการศึกษา |
32:49  | |
32:51  | ผ่านเรื่องราวในประวัติศาสตร์ |
และการโฆษณาชวนเชื่อ | |
32:54  | ผ่านทุกสิ่งทุกอย่างมาจนถึง |
จุดๆ หนึ่งที่คุณเกิดมีเงื่อนไขกำหนด | |
32:56  | แล้วคุณบอกว่า "มันเป็นประเทศ |
ของฉัน ส่วนนั่นเป็นประเทศของคุณ'' | |
32:59  | Q: บางทีเพราะว่า |
33:03  | K: จงถามก่อน ค้นดูก่อน |
33:07  | Q: มันเป็นเรื่องของความรู้สึก |
มั่นคงปลอดภัยมิใช่หรือ | |
33:10  | K: ความมั่นคงปลอดภัย |
33:14  | พวกคุณเข้าใจ |
สิ่งที่คุณสมิทธ์พูดหรือเปล่า | |
33:19  | มันเป็นเรื่องของ |
ความรู้สึกมั่นคงปลอดภัย | |
33:21  | ฉันรู้สึกมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ในครอบครัวของฉันใช่ไหม | |
33:26  | พ่อของฉัน พี่น้องชายหญิงของฉัน |
พี่ป้าน้าอาของฉัน | |
33:30  | ฉันรู้สึกว่าเขาจะปกป้องฉัน |
พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของฉัน | |
33:33  | เป็นครอบครัวของฉันใช่ไหม |
33:36  | จากนั้นก็ขยายออกไปเป็นชุมชน |
ถูกไหม | |
33:41  | ขยายกว้างออกไปอีก |
เป็นประเทศชาติ | |
33:45  | ใช่ไหม |
33:47  | อันดับแรกฉันเข้าไปรวมตัว |
เป็นหนึ่งเดียวกับครอบครัวก่อน | |
33:50  | จากนั้นจึงเข้าไปรวม |
เป็นหนึ่งเดียวกับชุมชน กับสังคม | |
33:54  | แล้วก็กับประเทศชาติ |
"ฉันเป็นคนอังกฤษ" | |
34:01  | ใช่ไหม |
34:03  | นั่นหมายถึง |
ฉันรู้สึกมั่นคงปลอดภัย | |
34:06  | ถูกต้องไหม |
34:08  | ใช่ไหม |
เราเห็นด้วยไหมตรงนี้ | |
34:11  | คุณแน่ใจแล้วนะ |
34:13  | ฉันรู้สึกมั่นคง |
เมื่อฉันบอกว่าฉันเป็นคนอังกฤษ | |
34:18  | และคนฝรั่งเศสก็บอกว่า |
"ฉันเป็นคนฝรั่งเศส" | |
34:24  | เขารู้สึกมั่นคงปลอดภัยเต็มที่ |
34:28  | มั่นคงอยู่ในภาษา |
ในธรรมเนียมปฎิบัติ ในจารีต | |
34:31  | ในวิธีคิด และอะไรต่างๆ อีก |
34:35  | ทั้งคนฝรั่งเศส อังกฤษ เยอรมัน |
ต่างพูดเหมือนกันหมด | |
34:41  | ใช่ไหม |
34:43  | นั่นหมายถึงพวกเขาต้องการความรู้สึก |
มั่นคงปลอดภัยเหมือนกันหมดทุกคน | |
34:48  | ใช่ไหม |
34:50  | เห็นด้วยไหม |
34:51  | คุณกำลังไต่สวนนะ พวกเขาทั้งหมด |
ต่างต้องการความมั่นคงปลอดภัย | |
34:56  | Q: และเขาพร้อมที่จะฆ่าเพื่อสิ่งนั้น |
K: นั่นแหละใช่เลย | |
34:59  | |
35:02  | แต่ละคนต่างก็บอกว่า |
นี่เป็นความมั่นคงปลอดภัยของฉัน | |
35:06  | และนั่นเป็นความมั่นคงของคุณ |
ดังนั้นเราจะต่อสู้กัน | |
35:09  | ซึ่งหมายถึงอะไรล่ะ |
35:12  | Q: หากเป็นเช่นนั้น |
ชีวิตก็อยู่ในอันตราย | |
35:14  | K: ใช่แล้ว |
ฉะนั้นมันกลับไม่มั่นคงปลอดภัยเอาเลย | |
35:18  | ใช่หรือไม่ |
35:20  | พิจารณาดูให้รอบคอบก่อน |
35:22  | Q: ความมั่นคงปลอดภัยของคุณ |
35:24  | ก็เป็นแต่เพียงความมั่นคงปลอดภัย |
ทางความคิดเท่านั้น | |
35:26  | K: ใช่เลย นั่นแหละใช่ |
35:27  | Q: มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง |
กับสิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ เลย | |
35:30  | K: ถูกต้อง |
35:31  | ตอนนี้คุณได้เรียนรู้ |
อะไรบางอย่างแล้ว มิใช่หรือ | |
35:35  | คุณเริ่มเกิดสติปัญญาแล้วหรือยัง |
35:42  | เกิดใช่ไหม |
คุณเห็นอะไรหรือยัง | |
35:46  | ฉันแสวงหาความมั่นคงปลอดภัยในชาติ.. |
35:50  | และคุณก็แสวงหาความมั่นคงปลอดภัย |
ในชาติของคุณเช่นกัน | |
35:53  | และเราก็ต่อสู้กัน |
เพื่อที่จะรู้สึกมั่นคงปลอดภัย | |
36:03  | รัฐบาลและผู้คนต่างเอารัด- |
เอาเปรียบเราด้วยเหตุผลนั้น | |
36:09  | ฉะนั้นไม่มีความมั่นคง |
ปลอดภัยอยู่เลย | |
36:13  | ตราบใดที่ยังมีการแบ่งแยก |
เป็นชาติต่างๆ | |
36:16  | Q: แล้วเราจะทำอะไรได้บ้าง |
K: เดี๋ยวก่อนที่รัก | |
36:25  | Q: แต่เรายืนกรานว่า |
มีความมั่นคงปลอดภัยในความเป็นชาติ | |
36:28  | K: เปล่าเลย |
ก่อนอื่นมองให้เห็นว่า | |
36:29  | โดยการไต่สวน |
เราได้มาจนถึงจุดนี้ที่ว่า | |
36:33  | เมื่อเราพยายามแสวงหา |
ความมั่นคงปลอดภัยในครอบครัว | |
36:39  | ในชุมชน หรือประเทศชาติ |
และอื่นๆ ทำนองนั้น | |
36:42  | และคุณเสาะแสวงหา |
ไปในวิถีทางของคุณหรือในชาติของคุณ | |
36:47  | จึงเกิดการทะเลาะเบาะแว้ง |
เมื่อเราต่อสู้เข่นฆ่ากัน | |
36:50  | ทั้งสองฝ่ายก็ไม่มี |
ความมั่นคงปลอดภัยใช่ไหม | |
36:58  | ดังนั้นในการแบ่งแยกเป็นประเทศชาติ |
ย่อมไม่มีความมั่นคงปลอดภัย | |
37:03  | Q: แต่เราจะเห็นอย่างนั้น |
จริงๆ ได้อย่างไร | |
37:06  | ว่าไม่มีความมั่นคงใน |
K: มันเห็นได้ชัดอยู่แล้ว | |
37:11  | Q: แต่ถ้าทุกคนคิดแบบนั้น |
ก็ย่อมทำอะไรไม่ได้เลย | |
37:16  | K: ผู้คนถึง 99.9 เปอร์เซ็นต์ |
บอกว่า | |
37:19  | "ใช่ เราต้องเข่นฆ่ากัน |
เพื่อที่จะรู้สึกมั่นคงปลอดภัย" | |
37:26  | Q: แต่นั่นเป็นเพียง |
37:28  | ถ้ามันเป็นเช่นนั้นก็ได้ |
K: ไม่ได้ (หัวเราะ) | |
37:31  | Q: ไม่ใช่ครับ ผมขอพูดอะไรได้ไหมครับ |
37:34  | ถ้ามันเห็นได้ชัดอย่างที่ว่าจริงๆ |
ทำไมเราจึงยังไม่เปลี่ยนแปลง | |
37:36  | ผมได้คุยกับนักเรียนและครู |
ภายหลังการสนทนาหลายครั้งมานี้ | |
37:40  | พวกเขายังคงสับสนอยู่เหมือนเดิม |
37:44  | ถ้ามันเห็นได้ชัดเจนจริงๆ |
ว่าไม่มีความมั่นคงปลอดภัย | |
37:47  | ในความเชื่อของฉัน |
ในความเป็นประเทศของฉันและอื่นๆ นั้น | |
37:51  | K: เดี๋ยวก่อน |
ความคิดว่ามีประเทศของฉัน | |
37:54  | มันเป็นมายามิใช่หรือ |
37:58  | Q: คุณหมายความว่ามันไม่เป็นจริงหรือ |
K: มันไม่มีอยู่จริง | |
38:04  | เมื่อฉันต้องการ |
ความมั่นคงปลอดภัย | |
38:06  | และคุณก็ต้องการ |
ความมั่นคงปลอดภัย | |
38:08  | และเราบอกว่าความมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ที่ความเป็นประเทศของฉัน | |
38:14  | และคุณบอกว่าความมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ที่ความเป็นประเทศของคุณ | |
38:17  | แล้วเราก็เข่นฆ่ากัน |
38:20  | ใช่ไหม |
38:22  | สหประชาชาติ |
ก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน | |
38:27  | ใช่ไหม |
38:34  | ดังนั้นจึงไม่มีความปลอดภัย |
ในการเป็นประเทศชาติต่างๆ | |
38:40  | ใช่ไหม |
38:42  | Q: แต่ถึงแม้เราจะเห็นเช่นนั้นแล้ว.. |
38:44  | มันก็ยังไม่มีอะไร |
เปลี่ยนแปลงอยู่ดี | |
38:46  | ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม |
หลังจากการพูดคุยกัน | |
38:49  | ยังมีประเทศของฉันเหมือนเดิม |
38:50  | ผมเห็นว่ามันไม่ใช่ความมั่นคง |
แต่ความเป็นประเทศก็ยังมีอยู่เสมอ | |
38:55  | K: อะไรนะ |
38:59  | Q: เขาบอกว่า มันยังคงไม่มีอะไร |
เปลี่ยนแปลง ถึงแม้ว่าคุณรู้แล้ว | |
39:02  | K: ตัวเธอเองนั่นแหละเปลี่ยนเสีย |
39:05  | อย่าไปสนใจคนอื่นๆ |
39:07  | ขอให้เธอมีสติปัญญา |
เรากำลังพูดคุยกันเรื่องสติปัญญา | |
39:13  | เมื่อเธอเห็นด้วยตัวเธอเอง |
39:19  | ว่ามันไม่มีความมั่นคงปลอดภัย |
ในความเป็นชาติต่างๆ | |
39:23  | การหยั่งเห็นนั่นเองคือสติปัญญา |
39:24  | ถูกไหม |
39:25  | Q: แต่เขาบอกว่า |
เขาเห็นเพียงแค่บางส่วนเท่านั้น | |
39:27  | ฉะนั้นเมื่อเขาออกไปจากการสนทนา |
เขาก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม | |
39:29  | K: ถ้าเช่นนั้น |
เธอก็ยังมิได้หยั่งเห็นมัน | |
39:33  | พูดกันตรงๆ |
39:36  | ถ้าคุณมิได้เห็นมัน |
ก็อย่าบอกว่าเห็นเพียงบางส่วน | |
39:41  | มันเหมือนกับการทดสอบ |
ให้คนตาบอดหลายๆ คนมาคลำช้าง | |
39:51  | Q: แล้วทำไมเราทั้งหมด |
ต่างบอกว่าเราเห็น | |
39:53  | K: ถ้าอย่างนั้นเธอต้องไม่แบ่งชนชาติ |
40:01  | นั่นแหละคือสติปัญญา |
40:03  | ใช่ไหม |
40:06  | Q: ผมไม่ทราบว่าสติปัญญาคืออะไร |
40:10  | K: คุณช่วยอธิบายหน่อย |
ใครก็ได้ช่วยอธิบายหน่อย | |
40:11  | Q: ใครก็ได้ช่วยอธิบายให้ผมฟังที |
ว่าสติปัญญาคืออะไร | |
40:14  | ใครสักคน |
40:16  | Q: เขาได้บอกคุณไปแล้วว่า |
Q: เปล่าครับ | |
40:19  | ผมได้ยินแล้วว่าท่านพูดว่าอย่างไร.. |
40:20  | ทีนี้ผมอยากฟังใครก็ได้ในที่นี้ |
จะพูดว่าอย่างไร | |
40:23  | Q: อะไรนะ คุณหมายถึง |
คำนิยามที่เหมาะสมนะหรือ | |
40:24  | Q: ไม่ใช่ |
สำหรับคุณแล้วสติปัญญาคืออะไรหรือ | |
40:27  | Q: สำหรับฉันหรือ |
40:29  | สำหรับฉันแล้ว |
ฉันเชื่อในสิ่งที่ท่าน (กฤษณมูรติ) พูด | |
40:34  | |
40:44  | Q: ไม่ใช่ |
ใครสักคนโปรดช่วยอธิบายที | |
40:47  | Q: ผมจะขอพูดว่า |
มันเป็นการกระทำที่ไม่มีความขัดแย้ง | |
40:52  | สติปัญญาเป็นอะไรที่ต้องสมบูรณ์ |
เป็นทั้งหมด | |
40:57  | มิอาจแตกแยกออกเป็นส่วนๆ |
40:58  | และมิใช่การที่คุณพูดอย่างหนึ่ง |
แต่กลับทำตรงกันข้าม | |
41:01  | Q: แล้วคุณใช้ชีวิตอย่างนั้น |
จริงๆ หรือ | |
41:04  | Q: ไม่เลย |
41:05  | Q: ถ้างั้น มันก็เป็นเพียงแค่คำพูด |
Q: ใช่ | |
41:09  | Q: แต่ก็อีกนั่นแหละ |
อย่าทำให้มันยุ่งยากซับซ้อนจนเกินไป | |
41:12  | เพราะว่ากฤษณะจีเพียงพูดถึง |
เรื่องๆ เดียว คือความเป็นชาตินิยม | |
41:15  | |
41:17  | ท่านบอกว่า ถ้าคุณละทิ้ง |
ความเป็นชาตินิยมเสียได้ | |
41:22  | นั่นก็คือ |
คุณเริ่มที่จะมีสติปัญญาแล้ว | |
41:24  | นั่นเป็นจุดเริ่มต้นแห่งสติปัญญา |
41:27  | Q: จริงอยู่ แต่เราก็มักจะพูดถึง |
สติปัญญานี้กันอยู่เสมอๆ | |
41:29  | พวกเราล้วนต้องการใช้ชีวิต |
อันเปี่ยมไปด้วยสติปัญญา | |
41:30  | แต่เราไม่เคยทำอย่างนั้นได้ |
41:31  | เมื่อเราออกจากห้องนี้ไป |
K: มันขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง | |
41:35  | Q: เราทำอย่างนั้น |
Q: เราทำได้จริงหรือ คุณทำได้หรือ | |
41:37  | Q: แล้วคุณกำลังทำหรือเปล่า |
Q: ไม่ ฉันไม่ได้ทำ | |
41:39  | Q: งั้นก็ทำเสียสิ นับแต่นี้ไป |
41:44  | Q: ฉันคิดว่ามันชัดเจนว่าทุกคนที่นี่ |
รู้บ้างเล็กน้อยว่าอะไรเป็นอะไร | |
41:49  | และมีสติปัญญาบ้างเล็กๆ น้อยๆ |
41:53  | แต่คุณก็เห็นว่ายังมี |
เรื่องวุ่นวายต่างๆ ที่นี่ในโรงเรียนนี้ | |
41:55  | ฉันหมายถึง |
การมาอยู่ที่นี่นั้นดีอยู่ | |
41:58  | แต่ที่นี่ก็ยังมีปัญหาต่างๆ |
มากมาย เช่นเดียวกับที่อื่นๆ ในโลกนี้ | |
42:02  | Q: คุณเข้าใจมันได้ |
แต่เป็นการยากที่จะปฏิบัติจริงๆ | |
42:06  | K: คุณเข้าใจไหม อย่างเช่น |
ฉันอาศัยอยู่ในประเทศอินเดีย | |
42:13  | และฉันเชื่อ ฉันมั่นใจ |
42:17  | ว่าฉันจะมีความมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ในประเทศอินเดีย | |
42:21  | ส่วนเธอก็เชื่อมั่นในปากีสถาน |
ซึ่งอยู่ชิดติดกัน | |
42:28  | เชื่อว่าความมั่นคงปลอดภัยของเธอ |
ขึ้นอยู่กับประเทศปากีสถาน | |
42:32  | แล้วเราก็ต่อสู้ รบรากัน |
เพื่อความมั่นคงปลอดภัยนี้ | |
42:35  | ใช่ไหม |
ประหัตประหารกัน | |
42:38  | เธอจะไม่มีความมั่นคงปลอดภัยใดๆ |
เมื่อเธอเข่นฆ่าฉัน | |
42:40  | ส่วนฉันก็ไร้ซึ่งความมั่นคง- |
ปลอดภัย เมื่อฉันเข่นฆ่าเธอ | |
42:43  | มันเห็นได้ชัดเจน |
42:46  | ถูกไหม |
42:47  | การหยั่งเห็นนี้ |
นี่แหละคือปัญญา | |
42:51  | Q: แต่ก็ยังมีอุปสรรคขวางอยู่ |
42:53  | คือว่าผมไม่ได้เห็นเช่นนั้นจริงๆ |
42:56  | Q: เคนท์ เธอเป็นคนที่ฝักใฝ่ |
ในชาตินิยมหรือ | |
42:58  | หรือเธอกำลังพูดถึงสิ่งที่ลึกกว่า |
แยบยลกว่านั้นอีก | |
43:00  | Q: อาจจะผมไม่ทราบ |
43:02  | ผมพอจะมองเห็นในระดับผิวว่า |
ในความเชื่อมั่นในความเป็นชาตินิยม | |
43:06  | หาได้มีความมั่นคงปลอดภัยไม่ |
แต่ | |
43:08  | K: เราเลิกพูดถึง |
ความเป็นชาตินิยมกันเถอะ | |
43:11  | Q: แต่มันยังมี |
บางสิ่งบางอย่างอยู่อีก | |
43:14  | ผมรู้สึกว่า ผมต้องรู้สึก |
ถึงอะไรบางอย่างเสียก่อน | |
43:16  | จึงจะเห็นถึงเรื่องนี้จริงๆ |
43:17  | ท่านคงเข้าใจ |
ว่าผมหมายถึงอะไรใช่ไหมครับ | |
43:18  | K: ใช่ ฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร |
43:21  | ผู้คนมักจะรู้สึกรักชาติอย่างยิ่ง |
จริงไหม | |
43:28  | เมื่อประเทศนี้ถูกโจมตี |
43:31  | หรือเข้าสู่สงคราม |
หมู่เกาะฟอล์คแลนด์ | |
43:33  | ..ผู้คนต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง |
รู้สึกรักชาติอย่างยิ่ง | |
43:39  | แล้วไปเข่นฆ่าผู้อื่น |
เพราะความรักชาตินี้ | |
43:43  | Q: เราช่างมีจิตใจ มีโลกทัศน์ที่แคบ |
43:47  | K: อะไรนะ |
Q: ไม่มีอะไรค่ะ | |
43:55  | K: งั้นเราลองเอาเรื่องอื่น |
ขึ้นมาพูดคุยกัน | |
44:01  | บางทีอาจจะทำให้เราเข้าใจได้ |
44:08  | Q: แต่ถ้าเรื่องนั้นเขายังไม่เห็น |
แล้วเขาจะเห็นเรื่องอื่นหรือ | |
44:12  | ถ้าเขาไม่สามารถเห็นว่านั่นคือปัญญา |
เขาจะไปเห็นอะไรได้ (หัวเราะ) | |
44:19  | K: เธอกำลังสบประมาทคุณนะ |
(หัวเราะ) | |
44:23  | Q: ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นเช่นนั้น |
44:28  | K: เธอบอกว่า |
ถ้าคุณไม่สามารถเข้าใจเรื่องนั้นได้ | |
44:31  | แล้วเธอจะไปเข้าใจอะไรได้ |
44:36  | เราลองยกเรื่องอื่นมาดูกัน |
เรากำลังตั้งคำถามเรื่องอิทธิพลครอบงำ | |
44:43  | ในคริสตศาสนา ฉันไม่ได้ประณาม |
คริสตศาสนา ฉันเพียงแค่ตรวจสอบดู | |
44:45  | |
44:49  | ในคริสตศาสนานั้น ความเชื่อ |
และศรัทธาเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง | |
44:55  | ใช่ไหม |
44:57  | ทำไมเขาถึงทำให้ความเชื่อและศรัทธา |
เป็นสิ่งสำคัญนัก | |
45:06  | Q: เพราะว่าถ้าผมดำเนินชีวิต |
ตามความเชื่อของชาวคริสต์แล้ว | |
45:09  | ผมจะมีชีวิตอยู่อย่างนิรันดร์ |
หลังจากที่ผมตายไป | |
45:12  | K: แล้วนั่นมันหมายความว่าอย่างไร |
ลองสืบค้นดู ว่านั่นหมายถึงอะไร | |
45:16  | Q: มันก็เป็นความมั่นคงปลอดภัย |
อีกรูปแบบหนึ่ง | |
45:18  | K: ใช่แล้ว |
45:19  | คุณเห็น |
ใช่ไหม | |
45:21  | ถ้าฉันเชื่อในพระเยซู |
เชื่อในพระแม่มารีผู้บริสุทธิ์ | |
45:26  | ถ้าฉันเชื่อ ฉันมีศรัทธา |
อย่างเต็มที่ ฉันจะรู้สึกปลอดภัย | |
45:33  | ใช่ไหม |
45:34  | เป็นเวลาถึง 5,000 ปีแล้ว |
ที่ชาวอินเดียบอกว่า | |
45:39  | ฉันไม่เชื่อในพระเยซู |
แต่ฉันเชื่อในพระเจ้าของฉันเอง | |
45:44  | และเขาก็รู้สึกปลอดภัยเป็นที่สุด |
45:46  | แล้วคุณก็มาบอกว่า |
ช่างเป็นเรื่องที่เหลวใหลไร้สาระสิ้นดี | |
45:50  | มันเป็นความเชื่อหนึ่งเท่านั้น |
45:51  | เธอสามารถสร้างความเชื่อ |
อะไรขึ้นมาก็ได้ | |
45:54  | แล้วเธอจะรู้สึกมั่นคงปลอดภัย |
ในความเชื่อนั้น | |
45:56  | ใช่หรือไม่ |
45:58  | ดังนั้นจริงๆ แล้วในความเชื่อ |
มีความมั่นคงปลอดภัยหรือ | |
46:04  | Q: ไม่มี |
46:05  | K: ทำไมเธอถึงบอกว่าไม่มี |
46:08  | Q: เพราะว่าถ้าคุณ |
46:11  | K: ทำไมเธอบอกว่าไม่มี จงไต่สวนดู |
ว่าทำไมเธอถึงบอกว่าไม่มี | |
46:14  | Q: เพราะถ้าคุณเชื่ออย่างหนึ่ง |
และผมเชื่ออีกอย่าง | |
46:17  | |
46:18  | เมื่อเรามาพบกัน ก็จะไม่มีความ |
มั่นคงปลอดภัย เพราะเราจะห้ำหั่นกัน | |
46:20  | K: ซึ่งในความเป็นชาติก็เช่นเดียวกัน |
46:25  | มันก็เท่านั้นเอง |
46:29  | ตอนนี้เราเข้าใจแล้วยัง |
ผู้คนส่วนใหญ่ในซีกโลกตะวันตก | |
46:37  | ยอมรับในความเชื่อและศรัทธา |
46:39  | ..ที่มีต่อศาสนจักร |
และอะไรทั้งหมดนั้น | |
46:42  | พวกเขาเชื่อมั่นในสิ่งเหล่านั้น |
46:45  | นั่นหมายความว่าอย่างไร |
46:46  | พวกเขาสร้างมายา |
46:50  | สร้างมโนภาพขึ้น |
แล้วก็เชื่อในมโนภาพนั้น | |
46:57  | ซึ่งหมายความว่า |
พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในมายา | |
47:02  | และมายาทำให้เขารู้สึกปลอดภัย |
47:07  | พวกเขารู้สึกปลอดภัยอยู่ในมายาต่างๆ |
ใช่หรือไม่ | |
47:11  | แล้วตัวฉันอยู่ในมายาหรือไม่ |
เธอมีมายาลวงหรือไม่ | |
47:17  | Q: เอาละครับ บางทีผมอาจจะเห็น |
K: เดี๋ยวก่อนๆ ไต่สวนดูก่อน | |
47:24  | Q: ผมได้อ่านมาว่า |
ความคิดส่วนใหญ่ของเรา | |
47:26  | |
47:30  | ถูกควบคุมโดยจิตใต้สำนึก |
ซึ่งเราเองไม่รู้ตัว | |
47:32  | K: เราจะคุยถึงเรื่องนั้นในไม่ช้านี้ |
พ่อหนุ่ม | |
47:33  | ฉันกำลังถามเธออยู่ |
47:38  | ฉันถามเธอไปแล้ว |
ไหนลองตอบมาสิ | |
47:43  | ว่าเธอมีความเชื่ออย่างแรงกล้า |
ซึ่งทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจ สบายใจ | |
47:49  | รู้สึกเหมือนว่า |
47:50  | โอ! ในที่สุดฉันได้พบ |
สิ่งที่ทำให้ฉันพึงพอใจแล้วหรือไม่ | |
47:56  | นั่นหมายถึง เธอกำลังใช้ชีวิต |
อยู่ในมายาภาพต่างๆ หรือเปล่า | |
48:01  | ใช่ไหมล่ะ |
48:03  | เธอมีมายาหรือไม่ |
48:06  | Q: มี |
K: ไต่สวนดูว่าทำไม | |
48:08  | Q: ถ้าคุณคิดว่า |
ผมเป็นนักเรียนที่ดี | |
48:13  | แต่หลังจากนั้น |
คุณได้พบนักเรียนอีกคนที่ดีกว่า | |
48:15  | เป็นนักเรียนที่อาจจะหัวไวกว่าผม |
ผมจึงเริ่มรู้สึกอิจฉา | |
48:17  | |
48:19  | K: ว่าต่อไปซิ |
Q: ดังนั้น ถ้าเราพยายาม | |
48:24  | |
48:27  | ที่จะหลีกหนีความอิจฉา |
ด้วยการกดข่มความรู้สึกอิจฉาเอาไว้ | |
48:31  | ซึ่งมันทำไม่ได้ |
48:36  | K: ฉันกำลังถามเธอ พ่อหนุ่ม |
ฉันขอเรียกเธอว่าพ่อหนุ่มนะ | |
48:40  | ฉันกำลังถามเธอว่า |
เธอมีมายาหรือไม่ | |
48:45  | Q: ครับ |
48:48  | K: ไต่สวนว่าทำไมเธอมีมายา |
48:54  | Q: เพราะว่า |
K: ไต่สวน ดูก่อน | |
48:56  | ก่อนอื่นต้องตระหนัก |
ต้องรู้ตัวก่อนว่าเธอมีมายา | |
49:01  | ใช่ไหม |
49:03  | ฉันมีมายาภาพ |
ของประเทศของฉัน | |
49:06  | ฉันมีมายาภาพว่า |
ฉันเป็นคริสตศาสนิกชน | |
49:09  | ฉันเทิดทูน บูชา อะไรต่างๆ |
ทำนองนั้นทั้งหมด | |
49:11  | นั่นเป็นมายา |
49:14  | แล้วเธอมีมายาอื่นๆ อีกหรือไม่ |
49:20  | Q: เราล้วนมีแนวความคิดนึก |
49:22  | หรือมายาภาพว่าเราเป็นใคร |
หรือเราเป็นอะไร | |
49:25  | K: ว่าต่อไปสิ |
ดังนั้นแนวคิดเป็นมายาหรือไม่ | |
49:30  | ลองว่าต่อไป - สืบค้นว่า |
แนวคิดเป็นมายาหรือไม่ | |
49:37  | Q: ใช่ |
49:38  | Q: มันเป็นมายา |
เพราะความคิดนึก | |
49:40  | ไม่เคยอยู่กับ |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงในปัจจุบันขณะ | |
49:42  | K: ถูกต้อง |
49:43  | Q: คุณมักต้องการ |
เป็นอะไรบางอย่างอยู่เสมอ | |
49:45  | เพราะคุณเปรียบเทียบ |
กับบางสิ่งบางอย่าง | |
49:46  | K: ดังนั้นมันเป็นอุดมการณ์ |
เป็นแนวความคิด ใช่หรือไม่ | |
49:53  | และความเชื่อทั้งหลายของเธอ |
ล้วนเป็นมายา | |
49:58  | แล้วทำไมเธอจึงมีความเชื่อด้วยล่ะ |
50:01  | Q: เพราะว่าเรารู้สึก |
ไม่มั่นคงปลอดภัย | |
50:05  | K: ถูกแล้ว เธอรู้สึกมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ในมายา | |
50:10  | Q: ทุกคนก็คิดอย่างนั้น |
50:12  | K: นั่นแหละ ที่ฉันบอก |
ทุกคนคิดอย่างนั้น | |
50:13  | แต่ฉันกำลังถามเธออยู่ |
50:17  | Q: ผมคิดเช่นกัน บางทีผมก็คิด |
K: ไม่ใช่บางที แต่เป็นขณะนี้นี่แหละ | |
50:20  | |
50:24  | ฉันกำลังถามเธอว่า |
เธอมีมายาในลักษณะที่ว่านั่นไหม | |
50:30  | ที่เธอใช้ชีวิตอยู่ในนั้น |
ที่เธอมีชีวิตอยู่กับมัน | |
50:36  | โปรดเข้าใจว่า |
ทำไมเราจึงตั้งข้อสงสัย ไต่สวน | |
50:39  | เราไต่สวนเรื่องเหล่านี้ทั้งหมด |
โดยการทำความเข้าใจ | |
50:46  | ตระหนักถึงธรรมชาติของมัน |
และเริ่มเกิดสติปัญญา | |
50:51  | ถ้าคนๆ หนึ่ง ใช้ชีวิตอยู่ใน |
มายาต่างๆ อันเป็นสิ่งลวง | |
50:55  | เขาก็จะเป็นผู้ไม่มีสติปัญญา |
50:59  | ถูกไหม |
51:01  | ฉะนั้นเราพยายามสืบค้นว่า |
อะไรคือสติปัญญาอันสูงสุด | |
51:09  | สติปัญญาอันสูงสุดคือการไม่มีมายา |
51:15  | นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น |
51:18  | ถูกไหม |
51:20  | เธอมีมายาไหม |
51:22  | Q: บางทีผมสร้างมายาภาพ |
ว่าผมมีสติปัญญา | |
51:26  | ผมคิดว่า ถ้าผมค้นพบว่า |
สติปัญญาคืออะไรแล้ว | |
51:28  | ผมอาจจะต้องอยู่ของผมคนเดียว |
K: โอไม่หรอก | |
51:34  | ฉันอาจจะอยู่ด้วยก็ได้ (หัวเราะ) |
51:38  | Q: ท่านครับ |
นั่นทำให้ผมหวาดกลัวเหลือเกิน | |
51:41  | K: ฉันอาจจะอยู่กับเธอ |
51:42  | พวกเราทุกคนอาจจะไปอยู่กับเธอ |
แล้วบอกว่า | |
51:43  | "โอพระเจ้า เธอช่างเป็นผู้มี |
ปัญญาสูงส่งอะไรปานนั้น" | |
51:45  | เรามาค้นหาว่า |
เขามีสติปัญญาเยี่ยงนี้ได้อย่างไร | |
51:52  | เอาล่ะ เราทั้งหมดในห้องนี้ |
มีมายากันหรือเปล่า | |
51:59  | Q: คำพูดของท่าน |
เป็นมายาสำหรับพวกเราด้วยไม่ใช่หรือ | |
52:14  | Q: นั่นมันขึ้นอยู่กับเธอ |
52:16  | Q: สิ่งที่ท่านพูดมิได้เป็นมายา |
สำหรับเราด้วยหรอกหรือ | |
52:20  | K: มันเป็นมายา |
หากว่าเธอยอมรับมัน (หัวเราะ) | |
52:25  | แต่ถ้าเธอเริ่มตั้งข้อสงสัย |
ในมายาของเธอ | |
52:32  | ไม่ใช่มายาของฉันนะ |
52:37  | Q: ท่านมิได้บอกให้หยุด |
หรือกดข่มมายาต่างๆ ไว้ | |
52:43  | เพียงแต่ให้ไต่สวนมัน |
K: ใช่แล้ว | |
52:45  | ถ้าเธอกดข่มมันไว้ |
เดี๋ยวมันก็โผล่ขึ้นมาอีก (หัวเราะ) | |
52:51  | เหมือนกระดาษชำระคลีเนกซ์ |
53:03  | Q: ครับพูดต่อเถอะครับ |
53:06  | Q: ถ้า ไม่ |
K: เชิญคุณผู้หญิงก่อน | |
53:10  | Q: มันเป็นความจริงมิใช่หรือ |
ว่ามายาหลายๆ อย่างของเราเกิดจาก | |
53:13  | สภาพที่มีเงื่อนไขกำหนดของเราเอง |
K: ใช่แล้ว | |
53:16  | Q: หนูสงสัยตรงที่ว่า |
นี่อาจจะเป็นกับหนูคนเดียว | |
53:23  | คือหนูเติบโตมากับ |
สิ่งที่ท่านพูด | |
53:26  | ตั้งแต่หนูยังแบเบาะ |
53:28  | K: เดี๋ยวก่อน เธอเพิ่งบอกเองว่า |
53:35  | มายาทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นถึงสภาพ |
ที่มีเงื่อนไขกำหนดของเรามิใช่หรือ | |
53:39  | Q: ค่ะ |
53:40  | K: ทีนี้ จงสืบค้นเข้าไปในเงื่อนไข |
กำหนดต่างๆ ของเธอ เดี๋ยวนี้เลย | |
53:43  | Q: คือหนูคิดว่า |
K: ก่อนอื่น ลองสังเกตอย่างรอบคอบ | |
53:46  | ว่าเงื่อนไขกำหนดของเธอคืออะไร |
53:48  | Q: หนูไม่มีเงื่อนไขทางศาสนา |
หรือการเมืองที่มามีอิทธิพลต่อหนู | |
53:52  | K: เธออาจจะไม่มีเงื่อนไขกำหนด |
ทางศาสนาหรือการเมือง | |
53:56  | แต่เธอยังมีสภาพที่ถูกกำหนดอยู่ |
53:59  | ใช่หรือไม่ จงสืบค้นดูสิ |
54:01  | สืบค้นดูว่าสภาพเงื่อนไขกำหนดนั้น |
เธอหมายถึงอะไร | |
54:05  | เธอถูกกำหนดอยู่หรือไม่ |
54:07  | Q: แม้แต่ประสบการณ์ส่วนตัวของหนูเอง |
ก็เป็นเงื่อนไขกำหนด | |
54:09  | บางทีอาจจะไม่มีอะไรเลย |
K: นั่นแหละ | |
54:10  | จากนั้นเธอก็เริ่มที่จะสืบค้น |
ประสบการณ์ของเธอ | |
54:14  | Q: หนูพยายามอยู่ (หัวเราะ) |
54:21  | มันยากมากที่จะแยกแยะมันออกมา |
K: ไม่ใช่อย่างนั้น | |
54:25  | ในการไต่สวน เรามิได้บอกว่า |
ฉันถูกหรือฉันผิดใช่ไหม | |
54:31  | ด้วยการสืบค้น |
หรือการสำรวจนั่นเอง | |
54:35  | จิตใจของเธอ ซึ่งได้ทื่อทึบลง |
เพราะสภาพเงื่อนไขกำหนดต่างๆ | |
54:40  | เริ่มที่จะปราดเปรียว - มิใช่สิ |
มิใช่ปราดเปรียว | |
54:44  | แต่เริ่มตื่นมีชีวิตชีวา |
54:53  | ทีนี้ พวกเธอทั้งหมด |
จะลองทำอย่างนี้ไหม | |
55:01  | เธอมาอยู่ที่บรอควูดมิใช่เพียงเพื่อ |
จะเป็นเลิศทางวิชาการเท่านั้น | |
55:04  | |
55:09  | แต่เพื่อจะมีจิตใจ |
ที่มีสติปัญญาสูงสุดด้วย | |
55:15  | ถูกไหม |
55:16  | |
55:20  | Q: นั่นมันเป็นมายาอย่างหนึ่ง |
K: เธอว่าอะไรนะ | |
55:22  | Q: มันเป็นมายาอย่างหนึ่ง |
เพราะมันทำให้เจ็บปวดได้ | |
55:27  | K: ไม่ใช่อย่างนั้น - ฟังก่อน |
55:33  | มันเป็นมายาหรือ |
ที่เธอต้องเก่งทางวิชาการ | |
55:42  | Q: ถ้าเราขยันพอ |
เราก็จะเก่งทางวิชาการ | |
55:47  | K: เธอสามารถเป็นเลิศทางวิชาการได้ |
มิใช่หรือ | |
55:51  | ด้วยการศึกษาเล่าเรียน |
55:53  | Q: ใช่ค่ะ แต่ว่า |
K: เดี๋ยวก่อนๆ ได้ไหม | |
55:56  | ด้วยการศึกษา การนำมาใช้ |
55:59  | ตั้งใจดูตำรับตำรา |
ที่ไม่ได้เรื่องทั้งหลายของเธอ | |
56:02  | Q: ใช่ค่ะ แต่บางเล่มก็น่าสนใจดี |
มันไม่ดีตรงไหนหรือคะ | |
56:06  | บางวิชามันน่าสนใจ |
56:08  | งานบางอย่างที่เราทำมันน่าสนใจ |
56:10  | K: ใช่ เธอต้องสนใจ |
56:11  | |
56:15  | เพราะถ้าเธอเป็นเลิศด้านการเรียน |
เธออาจจะได้งานที่ดี | |
56:17  | อีกทั้งเงินทอง |
เธอต้องหาเงิน | |
56:21  | ทีนี้เธอสามารถเป็นเลิศทางจิตใจด้วย |
ได้หรือเปล่า | |
56:28  | ซึ่งหมายถึง เธอดำเนินชีวิต |
อย่างมีสติปัญญา | |
56:32  | ฉะนั้นความขัดแย้ง |
จะไม่เกิดขึ้นเลย | |
56:35  | ฉันจะไม่พูดในรายละเอียด |
56:38  | Q: เราจึงต้องคำนึง |
ถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำ | |
56:40  | หนูหมายถึงปฏิกิริยาตอบสนองทั้งหมด |
56:43  | K: ใช่ |
56:48  | เธอต้องเฝ้าดูว่าเธอคิดอะไร |
ทำไมเธอจึงคิด | |
56:51  | ทำไมเธอต้องมีอารมณ์อย่างนั้น |
ทำไมเธอแยกตัวเองออกมา เป็นต้น | |
56:53  | เธอเริ่มรู้ตัว เธอเริ่มรับรู้ได้เฉียบไว |
และมีชีวิตชีวา | |
56:58  | Q: เราพยายามอยู่ |
57:00  | Q: ใช่ครับ ผมว่าผู้คนส่วนใหญ่ |
ในห้องนี้ ได้พยายามลองทำดู | |
57:04  | แต่สักพักหนึ่งหลังจากนั้น |
เราก็ลืม | |
57:08  | K: เธอลืมที่จะหิวได้ไหม |
Q: ไม่ได้ครับ | |
57:11  | |
57:14  | แต่เราเริ่มรู้ตัวว่า |
K: เดี๋ยวก่อน อย่าเปลี่ยนเรื่อง | |
57:16  | เธอลืมสิ่งที่เป็นอันตรายได้หรือ |
57:19  | Q: ไม่ได้ |
57:22  | แต่นั่นเป็นเพียงผลอันเนื่องมาจาก |
ปัญญาความสามารถของร่างกาย | |
57:24  | |
57:26  | K: ดูมันก่อนพ่อหนุ่ม รอเดี๋ยวก่อน |
57:29  | เธอลืมสิ่งที่เป็นอันตรายได้หรือ |
Q: ไม่ครับ | |
57:30  | K: ทำไมล่ะ ทำไมเธอจึงไม่ลืม |
57:34  | สืบค้นดูสิ |
57:36  | ฉันกำลังถามเธอ |
แล้วเธอก็ตอบ | |
57:38  | Q: ผมไม่อยากตาย |
ถ้าท่านเอาปืนมาจ่อที่ผม | |
57:42  | K: ได้โปรดเถิด |
เธอก็รู้ว่าอะไรอันตราย | |
57:44  | Q: ใช่ครับ |
57:45  | K: เธอจะลืมมันหรือไม่ |
57:49  | Q: ไม่ลืม |
57:52  | K: ทำไมไม่ลืมล่ะ |
Q: ผมคิดว่าท่านลืมนะ | |
57:56  | Q: ใช่ครับ ผมไม่ลืมอันตรายทางกาย |
K: เธอจะไม่ลืม | |
57:58  | แล้วความเป็นชาตินิยม |
ไม่เป็นอันตรายหรอกหรือ | |
58:02  | Q: อันตรายครับ |
58:06  | K: ฉะนั้น เธอจึงพูดได้ว่า |
"ฉันไม่ใช่คนชาตินิยม" | |
58:13  | ฉันมิได้เป็นคน |
ของประเทศใดทั้งสิ้น | |
58:22  | นั่นแหละอันตราย |
58:24  | ทำไมเธอถึงลืมมันเสียล่ะ |
58:29  | เธอไม่อาจลืมมันได้ |
58:31  | Q: แต่ผมลืมครับ ผมลืมจริงๆ |
58:35  | K: เธอลืมหรือ |
58:37  | Q: โอ เห็นแก่พระเจ้าเถอะ |
ทั้งหมดนี่ช่างเป็นเรื่องยากยิ่ง | |
58:40  | K: เปล่า ไม่ใช่ |
58:43  | เธอเห็นหรือไม่ว่าเธอมิได้ไต่สวน |
เธอพูดอะไรออกมาโดยมิได้สืบค้น | |
58:49  | ฉันขอให้เธอตั้งคำถาม |
ต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำ | |
58:52  | ที่เธอคิด ที่เธอถาม |
58:59  | Q: บางที นั่นอาจจะเป็นไปไม่ได้ |
ในสภาพของยุคสมัยใหม่ | |
59:03  | K: นั่นเป็นข้อแก้ตัว |
59:08  | เธอไต่สวนได้ |
59:10  | Q: ท่านคะ ดูเหมือนว่าปีที่ผ่านมา |
หนูไต่สวนดูแล้วจริง | |
59:14  | ทุกสิ่งทุกอย่างที่หนูคิด |
59:16  | บางครั้งหนูรู้สึกว่า |
หนูได้แต่วนไปเวียนมา | |
59:19  | แค่วกวนไปมาอยู่แต่ภายในตนเอง |
K: แน่นอน | |
59:21  | แต่เธอมิได้สอบสวนถึงการคิด |
59:25  | Q: ก็หนูกำลังไต่สวน |
อยู่ในขณะนี้ (หัวเราะ) | |
59:27  | หนูกำลังสืบค้น ดูเหมือนว่าภายใน |
ขอบเขตของปัญญานึกคิดของเรา | |
59:30  | เราพยายามที่จะตระหนักรู้ |
ความคิดของเราให้มากขึ้น | |
59:32  | แต่มันกลับเป็นว่า เราใช้ความคิด |
ดูความคิดของเราอยู่อีก | |
59:34  | และมันก็เหมือนว่า |
K: ใช่แล้วล่ะ | |
59:37  | ฉันเริ่มด้วยการตั้งข้อสงสัย |
ในชาตินิยม ใช่ไหม | |
59:41  | จากนั้นฉันมาถึงจุดที่ฉันเริ่มตั้ง |
คำถามต่อการคิดของฉันเองที่ "การคิด" | |
59:47  | |
59:50  | Q: ดูเหมือนการขบคิด |
เป็นเพียงเครื่องมือเดียวที่เราใช้ | |
59:54  | และเมื่อขบคิดจนเฉียบแหลม |
มากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดๆ หนึ่ง | |
59:57  | ถึงจุดที่กลายเป็นว่า |
คุณไม่อาจทำอะไรกับมันได้มากไปกว่านี้ | |
59:58  | K: การคิดมันแหลมคมมากขึ้นเรื่อยๆ |
1:00:01  | แล้วในที่สุด มันกลับเป็นทื่อ |
1:00:02  | Q: มัน |
1:00:07  | K: เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม |
1:00:09  | ยิ่งเธอลับคมเครื่องมือมากเท่าไร |
1:00:12  | มันก็ยิ่งค่อยๆ สึกหรอไป |
จนกลับกลายเป็นทื่อ | |
1:00:16  | ถูกไหม |
1:00:22  | สิ่วถ้าเราลับให้มันคมไปเรื่อยๆ |
ในที่สุดสิ่วนั้นมันจะทื่อ | |
1:00:28  | |
1:00:30  | ฉะนั้นให้สืบค้นว่าทำไมจิตของเธอ |
จึงทื่อทึบลงด้วยการคิดวนเวียนไปมา | |
1:00:36  | |
1:00:39  | Q: เพราะมันเป็นความคิดทั้งหมด |
1:00:41  | K: ไม่ เธอยังไม่ได้สืบค้น |
1:00:53  | สมมุติว่าฉันหดหู่ ฉันรู้สึกสลดหดหู่ |
จริงๆ แล้ว ฉันมิได้หดหู่ | |
1:00:57  | ฉันไม่เคยหดหู่ - |
แต่สมมุติว่าฉันหดหู่ | |
1:01:02  | ฉันบอกว่า "ใช่ ฉันรู้สึกหดหู่มาก" |
1:01:07  | ฉันยอมรับมัน |
1:01:10  | ฉันไม่พูดว่า |
"ทำไมฉันจึงรู้สึกหดหู่" | |
1:01:15  | เป็นเพราะฉันเอาแต่คิดถึงตนเองหรือ |
1:01:21  | เป็นเพราะฉันไม่ได้ |
ในสิ่งที่ฉันต้องการหรือ | |
1:01:27  | หรือเป็นเพราะว่า |
มีใครบางคนเหนือกว่าฉัน | |
1:01:32  | หรือเป็นเพราะมีใครบางคน |
สวยสดกว่าฉัน | |
1:01:36  | ใครบางคนรวยกว่า |
และอะไรอื่นๆ | |
1:01:38  | นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ฉัน |
รู้สึกหดหู่ใช่หรือไม่ | |
1:01:41  | ใช่ไหม |
1:01:42  | ถ้าหากฉันเป็นอย่างนั้น |
ฉันก็ถามต่อไปว่า | |
1:01:45  | "ทำไมฉันต้องทำอย่างนี้ด้วยเล่า" |
1:01:49  | เธอตามทันไหม |
1:01:51  | เคลื่อนต่อไปซิ |
1:01:58  | ว่าไง |
1:02:01  | เธอกำลังทำกันอยู่หรือไม่ |
1:02:06  | Q: ท่านครับ ผมคิดว่า |
มันต้องมีผลลัพธ์ | |
1:02:09  | หรือไม่ก็มีการตัดสิน |
จากการไต่สวนนี้ | |
1:02:17  | เราจะต้องไต่สวนไปเรื่อยๆ |
(เสียงขาดหายไป) | |
1:02:20  | K: ฉันไม่ค่อยเข้าใจ |
1:02:22  | Q: เขาบอกว่า |
การสืบค้นจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ | |
1:02:30  | เราควรจะไต่สวนผลลัพธ์นั้นด้วยหรือ |
1:02:32  | K: แน่นอน |
1:02:35  | Q: แต่เมื่อเรามีปฎิกิริยาตอบสนอง |
1:02:38  | K: เธอหยุดไต่สวนก็ต่อเมื่อ |
1:02:40  | มันไม่เหลืออะไรให้ตั้งข้อสงสัย |
อีกต่อไป (หัวเราะ) | |
1:02:47  | นั่นไม่ใช่คำกล่าวที่ฟังดูฉลาด |
แต่ดูให้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น | |
1:02:52  | เมื่อเธอเริ่มสืบค้นเข้าไป |
อย่างจริงจัง ทีละก้าวๆ | |
1:02:59  | จากนั้นจะถึงจุดๆ หนึ่ง |
ที่มีเพียงสภาวะของจิต | |
1:03:05  | ที่ไม่มีปัญหาใดๆ |
หลงเหลืออยู่อีกเลย | |
1:03:08  | ฉันจะยังไม่พูดถึงตอนนี้ |
1:03:12  | แต่เธอยังไม่ได้เริ่มสืบค้นกันเลย |
1:03:16  | เธอต้องการถึงจุดหมายปลายทาง |
ตั้งแต่เริ่มต้น | |
1:03:21  | Q: ท่านค่ะ หรือท่านกำลังบอกว่า |
ถ้าเรารู้สึกหดหู่ก็สืบค้นมัน | |
1:03:25  | หรือว่าเพียงตระหนักรู้ถึงมัน |
1:03:28  | ถ้าเรารู้สึกหดหู่ |
ท่านบอกว่าเราควรสืบค้น | |
1:03:32  | หรือเพียงแค่ตระหนักรู้มัน |
1:03:33  | K: เอาล่ะ ฉันรู้สึกหดหู่ |
ฉันจะสืบค้นให้ดู | |
1:03:36  | ฉันอยากจะรู้ว่า |
ทำไมฉันจึงรู้สึกหดหู่ | |
1:03:40  | ฉันจะไม่พูดว่า |
"ใช่ ฉันกำลังหดหู่" | |
1:03:44  | แต่ฉันพูดว่า "ทำไมฉันถึงหดหู่" |
"หรือว่าฉันกินอะไรแสลงเข้าไป" | |
1:03:50  | หรือว่าฉันนอนหลับพักผ่อนไม่พอ |
1:03:53  | หรือฉันรู้สึกหดหู่ |
เพราะฉันไม่ได้สิ่งที่ฉันต้องการ | |
1:04:00  | หรือฉันไม่เก่งเท่าคุณ |
ฉันไม่ฉลาดเท่าคุณ | |
1:04:02  | ใช่ไหม |
1:04:09  | นั่นหมายความว่า |
ฉันเปรียบเทียบอยู่เสมอ | |
1:04:14  | ทำไมฉันจึงเปรียบเทียบด้วย |
1:04:17  | เป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะไม่เปรียบเทียบ | |
1:04:20  | เห็นหรือยัง ฉันตั้งข้อสงสัย |
ต่อสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด | |
1:04:23  | ฉันจะดำเนินชีวิต |
โดยปราศจากการเปรียบเทียบได้หรือไม่ | |
1:04:30  | Q: ถ้าเราถามว่า |
"ทำไม" อย่างต่อเนื่อง | |
1:04:34  | กระบวนการถามเช่นนั้น |
เป็นการตอกย้ำความเป็นตัวตนไม่ใช่หรือ.. | |
1:04:40  | ตัวตนที่เราพยายามไต่สวนกันอยู่ |
K: แน่นอน | |
1:04:42  | นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันจึงบอกว่า |
การไต่สวนต้องทำด้วยสติปัญญา | |
1:04:46  | ดังนั้นเธอเริ่มต้นด้วย |
สิ่งที่เป็นธรรมดาสามัญที่สุดก่อน | |
1:04:52  | Q: แต่สติปัญญานั้นแหละ |
ที่เรายังไม่มี | |
1:04:54  | เราพยายามทำให้เกิดสติปัญญา |
1:04:55  | และเราต้องใช้สติปัญญาของเรา |
ทำให้เกิดสติปัญญา | |
1:05:01  | Q: ใช่ค่ะ จริงด้วย |
(หัวเราะ) | |
1:05:03  | นั่นแหละคือปัญหา |
1:05:09  | Q: สติปัญญาอะไรกันแน่ |
ที่ท่านพูดถึงอยู่ | |
1:05:12  | หนูหมายถึงความหมายของสติปัญญา |
ที่เราเข้าใจกันอยู่ | |
1:05:15  | สติปัญญานั้นมิได้ถูกจำกัด |
ด้วยความคิดหรือประสบการณ์หรอกหรือ | |
1:05:19  | K: ใช่ |
1:05:19  | Q: แล้วหนูจะใช้สติปัญญาที่หนูมีอยู่ |
ในขณะนี้ได้อย่างไร | |
1:05:23  | สติปัญญาที่ถูกจำกัดด้วยความคิด |
และประสบการณ์ | |
1:05:24  | มันดูเหมือนว่า |
K: ไม่ใช่ | |
1:05:25  | ขณะนี้เธอมีสติปัญญาหรือยัง |
Q: หนูคิดว่าบางครั้งหนูมีค่ะ | |
1:05:28  | ไม่ใช่บางครั้ง |
1:05:31  | Q: ถ้าเช่นนั้น |
หนูคงพูดไม่ได้ว่าหนูมีสติปัญญา | |
1:05:33  | K: เห็นหรือยังทำไมเธอไม่ไต่สวน |
ขณะนี้เธอมีสติปัญญาหรือไม่ | |
1:05:37  | Q: ไม่ค่ะ หนูไม่คิดว่า |
หนูมีสติปัญญาในขณะนี้ | |
1:05:40  | K: ไม่มีหรืองั้นก็เริ่มต้นสิ |
1:05:42  | Q: มันยังไม่ใช่ปัญญาที่หนูอยากมี |
1:05:43  | K: งั้นก็เริ่มต้นสิ |
1:05:46  | เธอเป็นคนชาตินิยมหรือไม่ |
1:05:47  | เธอเสาะหาความมั่นคงในความเป็น |
ครอบครัวน้อยๆ ของเธอหรือไม่ | |
1:05:50  | เสาะหาความมั่นคงปลอดภัย |
ในแนวคิดต่างๆ ของเธอหรือไม่ | |
1:05:55  | ฉันกำลังไต่สวนสืบค้น |
เรื่องทั้งหมดนี้ แต่เธอยังไม่ทำกันเลย | |
1:05:58  | Q: ถ้าเราเสาะหาความมั่นคงปลอดภัย |
ในเรื่องบางเรื่อง | |
1:06:02  | แต่ไม่เสาะหาในเรื่องอื่นล่ะค่ะ |
1:06:07  | K: แล้วเธอเสาะหาความมั่นคงในอะไรล่ะ |
1:06:12  | ในรูปร่างหน้าตาของเธอหรือ |
1:06:15  | ในครอบครัวของเธอหรือ |
1:06:19  | ในพระเจ้าหรือ |
ในมายาหรือ | |
1:06:22  | เห็นหรือยัง |
ฉันกำลังสืบค้น(หัวเราะ) | |
1:06:26  | สิ่งที่ฉันชี้ให้เห็น |
เป็นเรื่องพื้นๆ มาก | |
1:06:34  | ส่วนใหญ่พวกเราถูกเงื่อนไขกำหนด |
อยู่มาก ซึ่งนั่นทำให้เราทื่อทึบ | |
1:06:41  | เราได้แต่ทำตาม |
ในสิ่งที่ผู้อื่นบอก | |
1:06:46  | หรือเราอ่านหนังสือมามากมาย |
เป็นผู้มีความรู้ท่วมหัว | |
1:06:52  | แต่อาจโง่เขลาเบาปัญญา |
1:06:54  | ฉันจึงบอกให้เธอค้นหาด้วยตนเองว่า |
ปัญญาคืออะไร | |
1:07:03  | และเธอสามารถค้นหาได้ด้วย |
การตั้งคำถาม ไต่สวน ตั้งข้อสงสัย | |
1:07:12  | เธอไม่อาจสงสัยไปเสียทุกเรื่อง |
เช่น มีกระแสไฟฟ้า มีแสงสว่างอยู่ตรงนั้น | |
1:07:13  | เธอไม่อาจไปสงสัยมัน |
ว่ามีหรือไม่ | |
1:07:18  | ใช่ไหม |
1:07:20  | ต้นไม้ เธอไม่อาจไปสงสัยมัน |
ว่ามีหรือไม่ มันอยู่ตรงนั้น | |
1:07:26  | ใช่ไหม |
1:07:27  | มีหน่วยงานรัฐบาล |
มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ | |
1:07:34  | โบสถ์ทั้งหลาย และอะไรต่อมิอะไร |
ทั้งหมดในโบสถ์นั้นก็มีอยู่ | |
1:07:38  | เธอจึงเริ่มไต่สวน |
1:07:40  | |
1:07:45  | Q: ความวิตกกังวลของเธอก็มีอยู่ |
K: หรือมีนักวิทยาศาสตร์ | |
1:07:48  | Q: คุณพูดว่าความวิตกกังวลของเรา |
K: ความวิตกกังวล | |
1:07:53  | ให้ไต่สวนมัน |
ทำไมเธอถึงวิตกกังวล | |
1:07:58  | ผู้คนส่วนใหญ่ล้วนกระวนกระวายใจ |
ใช่หรือไม่ | |
1:08:01  | เพราะเขาไม่มีเงินทอง |
1:08:05  | หรือเขากระวนกระวายใจ |
เพราะสามีอาจสนใจคนอื่นอยู่ | |
1:08:11  | ใช่หรือไม่ |
รู้สึกกระวนกระวายใจ | |
1:08:13  | พวกเธอใครบ้างที่รู้สึกกังวลใจ |
1:08:19  | เธอรู้สึกวิตกกังวลไหม |
1:08:21  | Q: ค่ะ เป็นบางครั้ง |
K: เพราะอะไรล่ะ | |
1:08:24  | Q: ก็เพราะหลายๆ เรื่อง |
K: บอกฉันมาสักเรื่องสิ | |
1:08:29  | Q: เปล่า |
1:08:34  | Q: มันมิใช่เพราะอยากมีความมั่นคง |
จนแทบขาดใจหรอกหรือ มันรุนแรงมาก | |
1:08:42  | จนทำให้บรรยากาศ |
ของการสืบค้นไต่สวนไม่เกิดขึ้น | |
1:08:47  | K: ตุงกี้ ฉันไม่ได้ยินที่เธอพูด |
1:08:52  | Q: เขาบอกว่าความต้องการมีความมั่นคง |
อย่างล้นเหลือมิใช่หรือ | |
1:08:55  | ที่ขัดขวางการสืบค้นไต่สวนจริงๆ |
1:08:57  | K: ใช่ครับ |
1:09:00  | Q: แล้วการสืบค้นไต่สวนสามารถจะ |
K: เดี๋ยวก่อน ตุงกี้ | |
1:09:05  | เมื่อฉันกลุ้มใจมาก ฉันไม่สามารถ |
สืบค้นไต่สวนได้ ใช่หรือไม่ | |
1:09:11  | แต่หลังจากนั้นฉันก็เริ่มสืบค้น |
มันต้องมีช่วงนั้น | |
1:09:15  | ฉันไม่ได้กลุ้มใจตลอดเวลา |
1:09:19  | ฉันตื่นขึ้นมา |
แล้วรู้สึกกระวนกระวายใจ | |
1:09:24  | เมื่อฉันดื่มชา กาแฟ |
หรืออะไรก็ตามแต่ | |
1:09:27  | ความกระวนกระวายนั้นเบาบางลง |
จากนั้นฉันก็เริ่มสืบค้นไต่สวน | |
1:09:41  | Q: ในการสืบค้นไต่สวนว่าเพราะอะไรนี้ |
มันน่าจะสำคัญกว่าไหมค่ะ | |
1:09:46  | ที่จะตั้งข้อสงสัยไต่สวน |
โดยปราศจากความพยายามที่จะหาคำตอบ | |
1:09:47  | มันดูเหมือนว่า |
ถ้าเราพยายามที่จะหาคำตอบให้ได้ | |
1:09:49  | |
1:09:51  | เราเพียงหาข้อแก้ตัวให้แก่ตนเอง |
ในสิ่งที่เราเป็นอยู่ | |
1:09:53  | K: ใช่แน่นอน |
1:09:55  | เมื่อเธอตั้งข้อสงสัย |
แล้วพบคำตอบ | |
1:09:57  | จงตั้งข้อสงสัยในคำตอบนั้นด้วย |
(หัวเราะ) | |
1:10:00  | เธอเข้าใจไหม |
เรียนรู้ศิลปะนี้ | |
1:10:08  | มันมิใช่แค่เพียงตั้งข้อสงสัย |
ไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง | |
1:10:10  | แต่ให้เรียนรู้ศิลปะของการ |
ตั้งข้อสงสัยไต่สวนนั้นด้วย | |
1:10:16  | บางครั้งเธอหยุดถามแล้วบอกว่า |
1:10:18  | "โอ พระเจ้า |
ทำไมฉันต้องสงสัย ต้องไต่สวนด้วย" | |
1:10:20  | งั้นจงดูโดยไม่มีข้อสงสัย |
1:10:22  | เธอเข้าใจไหม |
จงเรียนรู้ | |
1:10:25  | Q: ผู้คนจะท้อแท้ |
กับการตั้งข้อสงสัยไหม | |
1:10:28  | เพราะว่าเขาไม่ได้อะไร |
จากการไต่สวนนั้น | |
1:10:29  | K: ใช่ครับ |
1:10:31  | มันทำให้พวกเขาท้อแท้ |
ผิดหวัง รู้สึกเจ็บปวด | |
1:10:35  | Q: เพราะเขาต้องการอะไรบางอย่าง |
ที่จะทำให้เขารู้สึกมั่นคงปลอดภัย | |
1:10:37  | K: ใช่แล้ว |
1:10:39  | หรือฉันรู้สึกมั่นคงปลอดภัยอยู่ |
แล้วเธอมาเอามันไปจากฉัน | |
1:10:43  | ฉันจึงกลุ้มใจ |
1:10:48  | ที่ฉันจะบอกก็คือ |
โปรดฟังก่อน สักสองนาที | |
1:10:52  | ได้ไหม |
1:10:55  | ฉันเห็นป้ายนั้น ป้ายที่ติดอยู่บน |
กันชนรถยนต์ในแคลิฟอร์เนีย | |
1:11:03  | ฉันบอกว่า ฉันสงสัยว่าชายคนนั้น |
หรือใครก็ตามที่ติดป้ายนั้น | |
1:11:06  | |
1:11:10  | ป้ายบนกันชน เขาได้ตั้ง |
ข้อสงสัยจริงๆ หรือมันเป็นเพียงคำขวัญ | |
1:11:11  | |
1:11:16  | เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม |
1:11:18  | มันเป็นเพียงคำโฆษณาชวนเชื่อ |
1:11:22  | แต่เขาไม่เคยไต่สวนว่า |
"ทำไมฉันทำเช่นนี้" | |
1:11:28  | ทำไมฉันคิดเช่นนี้ |
1:11:33  | ทำไมฉันจึงเชื่อ |
1:11:40  | การไต่สวนเป็นศิลปะชั้นเยี่ยม |
1:11:48  | ใช่ไหม |
1:11:50  | มันมิใช่เพราะฉันไต่สวนหรอกหรือ |
ฉันจึงสามารถเคลื่อนไป | |
1:11:53  | และเห็นตื้นลึกหนาบางของมัน |
1:11:56  | เห็นความลุ่มลึกของมัน |
1:12:00  | เห็นความงดงามของการสืบค้น |
1:12:02  | เห็นทีละนิดๆ ว่า |
สิ่งนี้มันสลับซับซ้อนเพียงใด | |
1:12:15  | ทำไมมนุษย์จึงมีชีวิตอยู่ในมายา |
มานับพันๆ ปี | |
1:12:22  | หากมันไม่ใช่พระเจ้าของชาวคริสต์ |
ก็ยังมีพระเจ้าของมุสลิม | |
1:12:27  | ใช่ไหม |
1:12:28  | แต่ถ้ายังไม่ใช่ |
ก็ยังมีพระเจ้าอีกนับพัน | |
1:12:31  | มาเป็นเวลากว่าห้าพันปี |
1:12:37  | อย่างชาวพุทธปฏิเสธเรื่องพระเจ้า |
1:12:42  | ทว่าก็ยังมีการแสวงหา |
1:12:45  | โหยหาอะไรบางอย่าง |
ที่พ้นไปจากสภาพที่เป็นทุกข์เหล่านี้ | |
1:12:51  | ใช่ไหม |
1:12:53  | พ้นไปจากความขัดแย้ง |
ความน่าเกลียดที่มีอยู่บนโลกนี้ทั้งหมด | |
1:13:00  | พวกเขาจึงประดิษฐ์บางสิ่งบางอย่าง |
ขึ้นมา แล้วนับถือบูชามัน | |
1:13:05  | เธอเข้าใจไหม |
1:13:05  | Q: เช่นการรู้แจ้ง |
K: ใช่ จริงทีเดียว | |
1:13:10  | การรู้แจ้งมิใช่บางสิ่งบางอย่าง |
ที่เธอจะมีประสบการณ์ได้ | |
1:13:16  | หรือเป็นสิ่งที่ใครบางคน |
จะหยิบยื่นให้แก่เธอได้ | |
1:13:18  | ทั้งหมดนั้นช่างไร้สาระสิ้นดี |
1:13:22  | อย่างที่ฉันบอกอยู่เสมอว่า |
1:13:23  | ค้นหาศิลปะของการสืบค้นไต่สวน |
ว่าเป็นอย่างไร | |
1:13:34  | เรียนรู้มันให้มากเข้าไว้ |
1:13:40  | เธอให้เวลามากมาย |
กับวิชาคณิตศาสตร์ | |
1:13:43  | กับการเรียนคณิตศาสตร์มิใช่หรือ |
1:13:45  | ใช่ไหม |
1:13:47  | หรือไม่ก็ในวิชาภูมิศาสตร์ |
ประวัติศาสตร์ หรืออะไรก็ตาม | |
1:13:49  | แต่เธอไม่ให้เวลาสำหรับเรื่องนี้ |
แม้เพียงสิบนาที | |
1:13:57  | ดังนั้นเธอจึงเป็นเลิศ |
ในทิศทางหนึ่ง | |
1:14:00  | และทื่อทึบในทิศทางอื่น |
1:14:08  | กี่โมงแล้ว |
Q: บ่ายโมงครับ | |
1:14:12  | K: ฉันคิดว่าเรายุติกันได้แล้วดีไหม |
1:14:16  | ไม่ดีหรือ |
(หัวเราะ) | |
1:14:27  | จะลองอย่างอื่นดูไหม |
Q: ครับ | |
1:14:32  | K: ลองนั่งเงียบๆ - เดี๋ยวก่อน |
ก่อนที่จะนั่ง | |
1:14:36  | นั่งอย่างเงียบๆ ให้เงียบจริงๆ |
1:14:41  | ลองปิดตา |
แล้วดูสิว่าเธอคิดอะไร | |
1:14:47  | ดูความคิดที่เธอกำลังคิดอยู่ |
1:14:52  | หรือความคิด |
ที่มาเป็นลำดับๆ ต่อๆ กัน | |
1:14:59  | ลองดู |
ลองดูสิว่า | |
1:15:26  | สมองของเธอจะเงียบสนิท |
ไร้ซึ่งความคิดใดๆ ได้หรือไม่ | |
1:15:32  | |