MA7879T1 - องค์กรต่างๆไม่ได้ช่วยมนุษย์ให้รอดปลอดภัย
พูดต่อสาธารณชนที่มัทราส (เชนไน) อินเดีย ครั้งที่ 1
วันที่ 31 ธันวาคม 1978
1:23  | ผมคิดว่าผมจะต้องพูด |
1:30  | ผมดีใจที่เย็นวันนี้ |
อากาศแจ่มใสสบายดี | |
1:42  | เราจะมีการพูด 7 ครั้ง |
และสนทนาถามตอบ 2 ครั้ง... | |
1:51  | ...เราควรจะเข้าไปสืบค้น |
ถึงปัญหาทั้งหมดของมนุษย์เรา... | |
2:03  | ...ให้ลึกที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ |
2:08  | แต่ผมคิดว่า |
เราต้องชัดเจนตั้งแต่ต้น... | |
2:11  | ...ว่าพวกคุณและผมสืบค้นร่วมกัน |
2:21  | ก่อนอื่นผมขออนุญาตบอกว่า... |
2:26  | ...การพูดนี้ไม่ใช่การโฆษณาชวนเชื่อ |
ไม่ใช่แนวคิดชุดใหม่... | |
2:33  | |
2:37  | ...ความเชื่อชุดใหม่ |
หรือการยกตนขึ้นเป็นผู้รู้... | |
2:46  | ...แต่เราจะพูดคุยร่วมกัน |
ถึงปัญหาอันมากมายของเรา | |
2:51  | |
2:59  | เนื่องจากพวกคุณมีเป็นจำนวนมาก... |
3:07  | |
3:17  | ...คนๆ หนึ่งไม่สามารถจะสนทนา |
กับแต่ละคนได้... | |
3:24  | ...ดังนั้นการพูดคุยด้วยกัน |
โดยปริยายแล้วหมายความว่า... | |
3:32  | ...เราสามารถคิดร่วมกันได้ |
ไม่ใช่การเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย.. | |
3:38  | ...แต่คือการที่สามารถคิด |
ได้อย่างชัดเจน ไม่ลำเอียง... | |
3:45  | ...คิดอย่างเป็นปกติ มีเหตุมีผล... |
3:51  | ...นั่นย่อมหมายความว่า |
คุณไม่มีอคติ... | |
3:56  | ...คุณไม่เริ่มต้น |
ด้วยความคิดเห็น... | |
3:59  | |
4:04  | ...หรือการตัดสิน |
การโต้แย้งต่างๆ มากมาย | |
4:10  | เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการถกเถียง |
หรือความคิดเห็นต่างๆ | |
4:18  | เรากำลังพยายาม ทำจริงๆ |
กำลังพยายามค้นหาวิถีชีวิต... | |
4:27  | |
4:31  | ...ที่เราเข้าใจถึงความสลับซับซ้อน |
ทั้งมวลของชีวิต | |
4:35  | |
4:42  | |
4:47  | ดังนั้นผมจึงขออนุญาตชี้ให้เห็นว่า |
การคิดร่วมกันนั้น... | |
4:57  | ...หมายถึงการที่คุณ |
เข้าหาปัญหาต่างๆ... | |
5:04  | ...โดยปราศจากการสรุป |
สิ่งใดๆ ไว้ล่วงหน้า... | |
5:06  | ...ปราศจากแนวความคิด |
หรือความเชื่อที่มีอยู่ก่อน | |
5:14  | |
5:22  | เรากำลังคิดร่วมกัน |
5:28  | นั่นหมายถึง |
คุณจะต้องใช้สมองของคุณ... | |
5:33  | ...ไม่ใช่ยอมรับ |
และไม่หลับไปเสียก่อน | |
5:45  | ก่อนอื่นเราต้องมองดูปัญหาต่างๆ |
ที่รายรอบตัวเรา... | |
5:53  | ...ทั้งปัญหาภายนอก |
และภายในจิตใจ | |
5:58  | ประการแรกเราต้องตรวจสอบ |
ให้ชัดเจนว่าสิ่งภายนอกคืออะไร... | |
6:02  | ...อะไรกำลังเกิดขึ้นในโลก |
6:07  | เหตุว่าเราต้องคิด |
โดยคำนึงถึงโลกทั้งโลก... | |
6:14  | ...ไม่ใช่คิดแต่เพียง |
ในพื้นที่ขอบเขตของตน... | |
6:21  | ...ไม่ใช่คิดด้วยจิตใจ |
ที่ยึดติดกับชนชั้น... | |
6:29  | ...หรือกลุ่มชนใดกลุ่มชนหนึ่ง |
หรือมีความเชื่อในเรื่องหนึ่ง... | |
6:33  | ...แต่การกระทำของคุณกลับแย้งกัน |
กับสิ่งที่คุณเชื่อและอื่นๆ | |
6:40  | ดังนั้นเรากำลังตรวจสอบร่วมกัน... |
6:45  | ...ตรวจสอบอย่างชัดเจนถ้าทำได้... |
6:47  | ...ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นในโลก |
โลกภายนอกตัวเรา... | |
6:53  | ...ซึ่งไม่ใช่เฉพาะ |
เรื่องสิ่งแวดล้อมเท่านั้น... | |
6:56  | |
7:03  | ...แต่รวมถึงเรื่องการเมือง |
ศาสนาและนิเวศน์วิทยา | |
7:07  | เพราะถ้าคุณไม่ตรวจสอบ |
จากภายนอกให้ถูกต้องแม่นยำ... | |
7:12  | ...ให้กว้างไกลมากที่สุด |
เท่าที่คนๆ หนึ่งจะสามารถทำได้... | |
7:16  | ...ย่อมยากยิ่งที่จะตรวจสอบตนเอง |
ได้อย่างถูกตรง | |
7:20  | คุณต้องเริ่มต้นจากภายนอก |
แล้วย้อนเข้ามาสู่ภายใน... | |
7:25  | ...ดังกระแสคลื่นที่ซัดออกไป |
และย้อนกลับเข้ามา | |
7:31  | โลกภายนอกตัวเราก็ไม่แตกต่าง |
ไปจากเรา มันเป็นกระแสเดียวกัน | |
7:37  | อย่างน้อยที่สุด |
เราก็สามารถสังเกตเห็น... | |
7:42  | ...สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นรอบๆ ตัวเรา |
ได้อย่างชัดเจน | |
7:47  | อย่างน้อยเราก็มีเกณฑ์ |
สำหรับสำรวจภายใน | |
7:50  | |
7:58  | ผมหวังว่าที่กล่าวมานั้น |
คงกระจ่างชัดแล้ว | |
8:01  | ก่อนอื่นเราจะร่วมกันสำรวจ |
ดูทุกๆ ด้าน... | |
8:04  | ...ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น |
รอบๆ ตัวเรา... | |
8:10  | ...จากข้อเท็จจริงที่เรามีอยู่ |
8:13  | |
8:16  | แต่เราก็ไม่มีข้อเท็จจริงมากนัก... |
8:20  | ...เพราะว่าเรากำลังเกี่ยวข้อง |
อยู่กับนักการเมือง... | |
8:26  | ..กับผู้ที่เราเรียกกันว่านักปกครอง |
ซึ่งเหมือนกันทั่วทั้งโลก | |
8:31  | |
8:35  | และพวกเขากำลังปกครองเราอยู่ |
8:40  | และหากคุณสังเกตดู |
ในแต่ละประเทศ... | |
8:46  | ...จะเห็นว่ามีกลุ่มคนที่มุ่งสนใจ |
เฉพาะแต่อาณาเขตเล็กๆ ของตน | |
8:50  | |
8:55  | ความจริงนี้ปรากฏชัด |
8:58  | และถ้าคุณตรวจสอบต่อไปอีก จะพบว่า |
พวกเขาไม่เพียงสนใจแต่อาณาเขตเล็กๆ.. | |
9:04  | ...ซึ่งอยู่ในพื้นที่อันไพศาล |
ซึ่งคือโลกเท่านั้น... | |
9:11  | ...แต่อาณาเขตเล็กๆ นั้นยังแบ่งแยก |
แตกออกเป็นเสี่ยงๆ มากยิ่งขึ้น | |
9:14  | |
9:19  | ดังนั้นในโลกจึงยังมีการแบ่งแยก |
เกิดขึ้นอยู่อีก... | |
9:24  | ...การแบ่งแยกเป็นประเทศชาติ |
ศาสนา การเมืองและเศรษฐกิจ | |
9:27  | |
9:31  | โลกกำลังแตกแยกออกเป็นเสี่ยงๆ |
9:34  | ซึ่งเห็นได้ชัดเจนในประเทศนี้ |
และที่อื่นๆ ในโลก | |
9:38  | |
9:43  | การแบ่งแยกเกิดขึ้น |
ไม่เพียงแต่ในทางการเมืองเท่านั้น... | |
9:48  | ...แต่ยังเกิดขึ้น |
ภายในตัวเราเองด้วย | |
9:56  | เราเป็นมนุษย์ที่แตกแยก |
เราไม่เป็นทั้งหมด | |
9:58  | |
10:04  | เรื่องนั้นชัดเจน |
10:08  | และแต่ละประเทศต่างก็กำลังสู้รบ |
กับประเทศอื่น... | |
10:16  | ...เช่น ชาวฮินดู มุสลิมและอื่นๆ |
10:21  | และเราก็วางใจ เราหวังว่าการเมือง |
จะช่วยมนุษย์ให้อยู่รอดปลอดภัย | |
10:28  | |
10:33  | แต่การเมืองไม่ได้ช่วยมนุษย์เลย |
10:35  | ตรงกันข้ามการเมืองกลับเพิ่ม |
ความทุกข์ยากให้แก่ผู้คนอีกแสนสาหัส.. | |
10:38  | ...โดยสงครามและการแบ่งแยก |
10:44  | แล้วเราก็หวังว่าวิทยาศาสตร์ |
จะสามารถนำมนุษย์... | |
10:48  | ...ฝ่าผ่านความทุกข์ยากออกไปได้ |
10:50  | แต่วิทยาศาสตร์ก็ล้มเหลวอีกเช่นเคย |
10:54  | รวมทั้งเศรษฐศาสตร์และอื่นๆ |
10:57  | เราวางใจให้การเมือง |
ช่วยเหลือมนุษย์... | |
11:02  | ...เราพึ่งพิงศาสนา |
ให้ช่วยเหลือผู้คน... | |
11:09  | ...เราพึ่งพิงวิทยาศาสตร์ ซึ่งคือ |
การสะสมความรู้เพื่อกระทำการ... | |
11:13  | ...เราได้พึ่งพิง |
และวางใจในสิ่งเหล่านี้... | |
11:18  | ...แต่ทั้งหมดนั้น ไม่มีอะไรเลย |
ที่ช่วยมนุษย์ได้ | |
11:25  | มันอาจจะให้ประโยชน์ |
แก่มนุษย์บ้างเล็กน้อยในบางเรื่อง.. | |
11:30  | ...แต่เรายังต่อสู้ดิ้นรน |
อยู่เรื่อยมา | |
11:35  | มันเห็นได้ชัดเจน |
11:38  | และเราก็เห็นแล้วว่า |
ไม่มีองค์กรชนิดใด... | |
11:45  | ...ไม่ว่าจะเป็นของฝ่ายซ้าย |
ฝ่ายขวาหรือฝ่ายกลาง... | |
11:47  | ...ไม่ว่าจะเป็นคอมมิวนิสต์ |
หรือสังคมนิยม... | |
11:50  | ...ไม่มีองค์กรใดเลย |
ที่จะช่วยมนุษย์ให้รอดปลอดภัยได้ | |
11:58  | ถูกต้องไหม |
12:01  | ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจได้ |
12:04  | แม้แต่ชุมชนเล็กๆ ก็ไม่อาจจะช่วย |
ผู้คนให้รอดปลอดภัยได้... | |
12:09  | ...เพราะมันเป็นปัญหาของโลก |
ที่เกิดขึ้นอยู่ทั่วทุกหนแห่ง... | |
12:13  | ...และเราจะต้องรับมือกันในระดับโลก |
ด้วยจิตใจที่กว้างขวางเป็นกลาง... | |
12:18  | ...เห็นปัญหาเชื่อมโยงกัน |
ทั่วทั้งโลก... | |
12:22  | ..ไม่ใช่คำนึงถึงแต่เฉพาะศาสนาของตน |
ชุมชนของตน หรือด้วยจิตใจที่คับแคบ | |
12:30  | ดังนั้นองค์กรต่างๆ จึงล้มเหลว |
12:39  | สถาบันต่างๆ จึงล้มเหลว |
12:44  | มีผู้รู้ต่างๆ เพิ่มขึ้นเป็นทวี |
ดาษดื่น - จะให้พูดอย่างไรดี... | |
12:53  | ...ดั่งดอกเห็ด |
ผุดโผล่ขึ้นทั่วทั้งโลก... | |
12:58  | ...และพวกผู้รู้ก็จะไม่สามารถ |
ช่วยผู้คนได้ | |
13:02  | ตรงกันข้ามพวกเขากลับสร้าง |
วังวนเล็กๆ ของพวกเขาเองขึ้นมา... | |
13:07  | ...ทำเสียงเล็กๆ - ซึ่งพวกคุณ |
ก็รู้อยู่ว่าพวกเขาทำอะไรกันบ้าง | |
13:11  | ผมไม่จำเป็นต้องบอกพวกคุณ |
ถึงสิ่งทั้งหมดนั้น | |
13:14  | ดังนั้นอะไรเล่าที่จะช่วยมนุษย์ |
ให้รอดปลอดภัย | |
13:18  | เมื่อพวกคุณสังเกตดู |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในโลกนี้... | |
13:22  | ...เราจะเห็นการเตรียมการ |
สงครามกัน... | |
13:24  | |
13:28  | ...ทุกๆ ปี ทุกๆ รัฐบาล |
ต่างจ่ายเงินเพื่ออาวุธสงคราม... | |
13:31  | ...รวมกันถึง |
400,000 ล้านดอลล่าร์... | |
13:38  | รัฐบาลทุกรัฐบาลจ่ายเงินรวมกัน... |
13:41  | ...400,000 ล้านดอลล่าร์ทุกๆ ปี |
13:46  | นั่นมันบ้าชัดๆ |
13:51  | จริงไหม |
13:54  | เมื่อคุณเห็นสิ่งทั้งหมดนี้แล้ว |
มนุษย์ควรจะทำอย่างไร | |
14:02  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
14:05  | คุณจะทำอะไรได้บ้าง |
14:12  | การปฏิรูปของมนุษย์ |
ควรจะเริ่มต้นที่ตรงไหน | |
14:20  | เราได้พยายามมาแล้ว |
ทุกหนทางเพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ | |
14:30  | เราได้วางหลักการ มีอุดมคติ |
ที่เลอเลิศ มีทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่... | |
14:38  | ...อีกทั้งคัมภีร์ |
ศักดิ์สิทธิ์มากมาย... | |
14:40  | ...หรือที่เรียกกันว่าคัมภีร์ |
ศักดิ์สิทธิ์นั้น ที่จริงไม่มีหรอก... | |
14:46  | ...รวมทั้งคัมภีร์ภควัทคีตา |
อุปนิษัท... | |
14:51  | ...หรือไบเบิล |
หรือแม้แต่คัมภีร์กุรอ่าน | |
14:55  | ดังนั้นเราได้พยายามมาแล้ว |
ทุกๆ สิ่ง ทุกๆ อย่าง... | |
15:06  | ...เพื่อแก้ปัญหาต่างๆ ของเรา... |
15:10  | ...เช่น พวกลัทธิเหมาในจีน |
เลนินและกลุ่มของเขาในรัสเซีย... | |
15:13  | ...พวกทุนนิยม พวกสังคมนิยม |
พวกเสรีนิยม... | |
15:17  | ...เราได้ลองมาแล้วทุกๆ วิถีทาง |
15:21  | ดังนั้นเมื่อมองดูทั้งหมดนี้... |
15:26  | ...ทั้งการแบ่งแยกแตกออกเป็นส่วนๆ |
ของผู้คนเหล่านั้น... | |
15:29  | ...อีกความสับสนของพวกเขา... |
15:32  | ...ทั้งการที่มนุษย์ทุกคน |
ต่างเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน... | |
15:38  | ...คุรุคนหนึ่งต่อต้านคุรุอีกคน |
คุรุของฉันดีกว่าคุรุของเธอ... | |
15:42  | |
15:44  | ...คุรุของฉันสงบกว่าของเธอ... |
15:47  | ...คุรุของฉันรู้ แต่คุณไม่รู้ |
และอื่นๆ อีก | |
15:55  | ผมหวังว่าคุณคงตระหนักถึง |
ความหนักหนาสาหัสของเรื่องราวเหล่านี้ | |
16:05  | นี่จึงไม่ใช่การรวมกลุ่มกัน |
ในตอนเย็น... | |
16:12  | ...ที่พวกคุณเข้ามาร่วม |
อย่างผิวเผิน แล้วก็ลืมเสีย | |
16:18  | ทว่าเรารวมกลุ่มกัน |
เพื่อจุดมุ่งหมายที่จริงจัง | |
16:24  | ส่วนจะจริงจังแค่ไหนนั้น |
ขึ้นอยู่กับคุณ | |
16:28  | ว่าคุณรู้สึกว่า |
กำลังถูกท้าท้ายอยู่หรือเปล่า... | |
16:34  | ...คุณจะยอมรับการท้าทายนั้นหรือไม่ |
หรือคุณเพียงแต่ให้ผ่านๆ มันไป | |
16:37  | |
16:43  | นอกจากนั้นวัฒนธรรมต่างๆ |
ต่างก็ล้มเหลว... | |
16:49  | ...รวมทั้งวัฒนธรรมของประเทศนี้ด้วย |
16:56  | ดังนั้นเมื่อคุณสังเกตเห็น |
สัญญาณต่างๆ ภายนอก... | |
17:00  | ...ที่บ่งบอกถึงความรุนแรง... |
17:03  | ...เช่น การก่อการร้าย |
ความอำมหิต ความเหี้ยมโหด... | |
17:06  | ...และทารุณกรรมที่เกิดขึ้น |
มากมายมหาศาล... | |
17:13  | ...รวมทั้งการที่นักการเมือง |
แก่งแย่งอำนาจกันและอื่นๆ... | |
17:20  | |
17:23  | ...เมื่อคุณเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด |
และคุณถูกท้าทายว่า... | |
17:30  | ...มนุษย์ควรจะทำอย่างไร |
คุณจะทำอย่างไร | |
17:34  | คุณจะเริ่มต้นตรงไหนดี |
17:38  | เพราะว่ามนุษย์อย่างคุณและผม... |
17:46  | ...เรากำลังเผชิญกับวิกฤต |
อันใหญ่หลวงแห่งมนุษยชาติ | |
17:55  | ผมไม่ทราบว่า |
คุณตระหนักหรือเปล่า | |
18:01  | และเราจะต้องตอบสนองต่อวิกฤตนั้น... |
18:04  | ...ซึ่งก็คือการท้าทาย |
ตอบสนองอย่างถูกตรงแม่นยำ | |
18:11  | เมื่อตระหนักถึงสิ่งทั้งหมดนี้ |
ใครเล่าจะช่วยมนุษย์ได้ | |
18:15  | |
18:18  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
18:22  | ใครล่ะจะช่วยคุณ |
ช่วยคุณจากความสับสนของคุณ... | |
18:25  | |
18:29  | ...จากความขัดแย้งของคุณ |
จากความทุกข์ของคุณ... | |
18:34  | ...จากความไม่ลงรอย |
ที่มีอยู่ตลอดเวลาของคุณ... | |
18:39  | ...จากความอิจฉาของคุณ |
จากลัทธิชาตินิยมขี้ประติ๋วของคุณ.. | |
18:46  | ...จากผู้รู้ที่คุณยอมรับ |
ในอำนาจความรู้ของพวกเขา | |
18:47  | |
18:52  | ดังนั้นเมื่อคุณสังเกต |
เห็นสิ่งนี้... | |
18:55  | ...แน่นอนว่าคำตอบมีอยู่ |
เพียงคำตอบเดียวเท่านั้น | |
19:03  | ในเมื่อองค์กรต่างๆ |
ไม่มีคุณค่าอีกต่อไป... | |
19:10  | ...ในเมื่อผู้นำ |
ไม่สามารถช่วยเหลือเราได้... | |
19:17  | ...ในเมื่อไม่มีคัมภีร์ตำราเล่มใด |
จะให้อิสรภาพแก่เราได้... | |
19:22  | ...ดังนั้นเราจึงต้องเริ่มต้น |
จากตัวเราเองเท่านั้น | |
19:26  | |
19:33  | ถูกต้องไหม |
19:41  | ผมหวังว่าเรากำลังสื่อสาร |
เข้าใจกันและกันอยู่ | |
19:52  | การสื่อสารเข้าใจกันหมายถึง... |
20:00  | ...การร่วมกัน คิดร่วมกัน |
รู้สึกร่วมกัน... | |
20:05  | ...ในการเฝ้าสังเกต |
ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่... | |
20:09  | ...และเรียกร้องความสามารถสูงสุด |
ของเราที่จะกระทำอย่างถูกต้อง | |
20:14  | |
20:21  | ดังนั้นจากสิ่งภายนอก |
เรากำลังจะเคลื่อนเข้าสู่ภายใน | |
20:28  | มันคือกระบวนการเดียวกัน |
โลกไม่ได้ต่างไปจากเรา | |
20:33  | เราเป็นคนสร้างโลกอันน่าอนาถนี้ |
20:37  | |
20:40  | เราทำให้มันเป็นเช่นนี้ |
20:41  | ไม่มีเทพเจ้าหรือองค์กร |
ภายนอกใดๆ สร้างโลกขึ้นมา... | |
20:45  | ...มนุษย์เรานี่แหละ |
ที่สร้างสังคมที่เราอาศัยอยู่... | |
20:51  | ...ที่เต็มไปด้วย |
ความฉ้อฉลเหลวแหลก... | |
20:54  | |
21:01  | ...เต็มไปด้วยความงมงายที่อันตราย |
และสารพัดเทพเจ้าที่น่าขัน | |
21:07  | เราได้สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา |
21:12  | สร้างการแบ่งแยกชนชั้นแห่งชาติ |
21:17  | กรุณาเข้าใจสิ่งทั้งหมดนี้เถิดครับ |
21:22  | ดังนั้นเราต้องเริ่มต้น |
ที่ตัวเราเอง | |
21:31  | ไม่ใช่หรือ |
21:34  | ไม่มีใครในโลกนี้ |
หรือบนสรวงสวรรค์ที่จะช่วยเราได้ | |
21:42  | ไม่มีคัมภีร์ตำรา ไม่มีคุรุ |
ไม่มีระบบ ไม่มีวิธีการ... | |
21:50  | ...ไม่มีผู้นำ ไม่มีวีรบุรุษ |
ไม่มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยเราได้ | |
21:54  | ไม่ใช่หรือ |
21:56  | เราต้องเริ่มต้นที่ตัวเอง... |
21:59  | ...และดูซิว่าเราสามารถ |
เปลี่ยนแปลงตนเองใหม่ได้ไหม... | |
22:05  | ...เราสามารถเปลี่ยนแปลงตนเอง... |
22:08  | ...อย่างถอนรากถอนโคน |
จากรากเหง้าของชีวิตเราได้หรือไม่.. | |
22:14  | ...เพื่อว่าเราจะมีจิตใจ |
ที่เป็นอิสระ ไม่ใช่จิตใจที่แตกแยก.. | |
22:19  | |
22:22  | ...ฉ้อฉล ขลาดกลัว กระวนกระวาย |
ละโมบ และเป็นทุกข์ | |
22:33  | นั่นจะเป็นไปได้ไหม |
22:36  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
22:41  | ใช่ไหมครับ |
22:44  | ผมทำให้เรื่องนี้กระจ่างชัดไหม |
22:47  | ผู้พูดทำให้สิ่งนี้ชัดเจนขึ้นไหม |
22:52  | ดังนั้นเพื่อจะไปให้ไกล |
คุณต้องเริ่มต้น ณ ที่ๆ ใกล้ที่สุด | |
23:01  | "ใกล้ที่สุด" ซึ่งก็คือ |
ที่ตัวคุณ | |
23:13  | นั่นคือเหตุที่ทำให้เราถามว่า... |
23:16  | ...คุณภาพของความคิด |
ของคุณเป็นอย่างไร... | |
23:21  | ...คุณภาพของจิตใจคุณ |
ที่เต็มใจเป็นอย่างไร... | |
23:27  | ...เมื่อมองเห็นว่า |
อะไรกำลังเกิดขึ้น... | |
23:30  | ...จิตใจที่เรียกร้องว่าจะต้อง |
เปลี่ยนแปลงสังคมที่เราอาศัยอยู่... | |
23:36  | ...เรียกร้องให้มีการศึกษา |
ที่แตกต่างจากที่เป็นอยู่... | |
23:39  | |
23:41  | ...มีรัฐบาลโลกชนิดที่ต่างไป |
จากที่เป็นอยู่และอื่นๆ | |
23:53  | ดังนั้นเราในฐานะที่เป็นมนุษย์ |
คุณนั่นแหละ... | |
24:02  | |
24:06  | ...คุณเต็มใจหรือปรารถนา |
หรือจริงใจและจริงจังอย่างลึกล้ำ... | |
24:18  | ...ที่จะค้นหา ที่จะตรวจสอบ |
โครงสร้างทั้งหมดของมนุษย์ไหม... | |
24:21  | ...โครงสร้างทั้งทางจิตใจและศาสนา |
เพื่อดูว่าจะเป็นไปได้ไหม... | |
24:27  | ...ที่มนุษย์ทุกคนที่ดีพอ |
ที่จะฟังสิ่งทั้งหมดนี้... | |
24:33  | ...จะมีความสามารถที่จะไต่สวน |
สืบค้นเข้าสู่ตนเองไหม | |
24:42  | คุณเข้าใจไหมครับ |
24:45  | ใช่ไหมครับ |
24:48  | ดังนั้นผมจึงถามว่า: ภาวะจิตใจ |
ของคุณ ความสำนึกรู้ของคุณ... | |
24:55  | ...ซึ่งจริงจังเพียงพอ |
ที่จะไต่สวนเป็นอย่างไร | |
24:59  | |
25:04  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
คุณจริงจังจริงๆ หรือ | |
25:10  | หรือคุณเพียงต้องการจะใช้เวลา |
ตอนเย็นๆ ที่สบายๆ ใต้ต้นไม้... | |
25:16  | |
25:20  | ...ไม่ใช่ว่าหลังฝนตกแล้ว |
มันจะไม่สวย ท้องฟ้าก็ปลอดโปร่ง... | |
25:30  | ...แต่ว่าคุณรู้ด้วยตนเองหรือไม่ |
ถึงภาวะการมีชีวิตอยู่ของคุณ... | |
25:39  | |
25:43  | ...ความเป็นอยู่ในชีวิต |
แต่ละวันของคุณ... | |
25:48  | ...วิธีคิดของคุณ |
คุณรู้สึกอย่างไร... | |
25:54  | ...รู้ว่าคุณเป็นคนขี้โลภ ขี้อิจฉา |
และรู้อื่นๆ ไหม... | |
25:57  | ...รู้ถึงโครงสร้างทั้งหมดของมนุษย์ |
26:04  | คุณตระหนักถึงมันไหม |
26:06  | คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณคิดอะไร |
26:09  | และทำไมคุณจึงคิด |
26:14  | คุณรู้ถึงความรู้สึกของคุณ |
อคติของคุณ... | |
26:19  | ...ความกังวลของคุณ |
ความกลัวของคุณ... | |
26:26  | ...ซึ่งก็คือชีวิตของเรา ชีวิต- |
แต่ละวี่วันของเรา คุณรู้มันหรือไม่ | |
26:31  | ความสัมพันธ์ของคุณกับคนอื่น |
ทั้งที่สนิทสนมและไม่สนิทสนม... | |
26:34  | |
26:39  | ...ความสัมพันธ์นั้นเป็นอย่างไร... |
26:43  | ...มันเป็นความสัมพันธ์ที่ผิวเผิน |
หรือว่าที่ลุ่มลึกอย่างแท้จริง | |
26:51  | หรือว่ามันเป็นเพียง |
เรื่องของกามารมณ์... | |
26:53  | ...ของความรู้สึกทางประสาทสัมผัส |
26:56  | ...หรือว่าในความสัมพันธ์ของคุณ |
มีความเอื้ออาทร... | |
27:07  | ...ความห่วงใย ความอ่อนโยน |
และความรักอยู่ด้วย | |
27:12  | ดังนั้นเราจึงถามว่า |
คุณตื่นตัวรับรู้... | |
27:13  | ...ถึงชีวิตประจำวันของคุณ |
ที่เต็มไปด้วยความสลับซับซ้อนหรือไม่ | |
27:27  | และจากตรงนี้เท่านั้น |
ที่คุณจะเริ่มต้นได้... | |
27:31  | ...ไม่ใช่เริ่มต้น |
ด้วยความเชื่อบางอย่าง... | |
27:34  | ...อุดมคติบางอย่าง |
หรือข้อสรุปบางอย่าง... | |
27:42  | ...เช่น ความเชื่อในพรหม |
หรือในพระเจ้า... | |
27:44  | ...หรือพระเยซู |
หรือในอะไรบางสิ่งบางอย่าง | |
27:47  | สิ่งเหล่านั้นเป็นมายาทั้งหมด |
27:51  | ดังนั้นเราจึงถามว่า |
กรุณาตั้งใจฟัง... | |
27:54  | ...ขอถามว่าจิตใจของคุณ |
ถูกจับเอาไว้ในมายาหรือไม่ | |
28:02  | ถ้าหากมันถูกจับเอาไว้ |
คุณจะไม่สามารถ... | |
28:12  | ...นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลง |
อย่างถอนรากถอนโคนในตัวคุณได้เลย... | |
28:20  | ...เพราะว่าคุณคือโลก |
คุณไม่ได้แตกต่างไปจากมนุษย์คนอื่นๆ.. | |
28:27  | ...เพราะคุณเป็นทุกข์ คนอื่นๆ |
ที่อาศัยอยู่ห่างออกไปหมื่นไมล์... | |
28:29  | ...ก็เป็นทุกข์เช่นเดียวกันกับคุณ |
28:35  | พวกเขากลัวเช่นเดียวกับที่คุณกลัว |
28:38  | พวกเขาแสวงหาความมั่นคง |
และค้นพบความมั่นคงปลอดภัย... | |
28:46  | ...ทั้งในโลกและในทางจิตใจ |
เพียงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น... | |
28:49  | ...ความมั่นคงปลอดภัยมีอยู่น้อยมาก |
28:55  | พวกเขาต้องการความสุข |
แต่เขาก็ไม่มีความสุข | |
28:59  | พวกเขาถูกหลอกได้ง่าย |
เหมือนกับคุณ | |
29:02  | ฉะนั้นโดยเนื้อแท้แล้ว |
คุณจึงเหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆ | |
29:10  | นี่ไม่ใช่ข้อสรุปทางปัญญาความคิด |
29:16  | ที่จะนำมาโต้แย้งกัน |
แต่มันเป็นความจริง | |
29:22  | คุณอาจจะมีผิวสีน้ำตาล |
ดำ ขาวหรือสีชมพู... | |
29:27  | ...แต่นอกเหนือไปจาก |
การแบ่งแยกทางเชื้อชาติแล้ว... | |
29:32  | ...มนุษย์ทั่วทั้งโลกทุกคน |
ผ่านประสบการณ์ทุกสิ่งทุกอย่าง... | |
29:36  | ...ทั้งทางด้านจิตใจและทางกายภาพ |
เช่นเดียวกันกับคุณ | |
29:44  | มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นดอกหรือ |
29:50  | คุณกลัวความตาย |
คนอื่นๆ ก็กลัวเช่นกัน | |
29:55  | คุณเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด |
เพราะนั่นทำให้คุณรู้สึกสบายใจ... | |
30:01  | ...คนอื่นๆ เขาก็มีทฤษฏี |
เกี่ยวกับชีวิตหลังตายของเขาเอง | |
30:04  | มันก็เหมือนกันกับมนุษย์คนอื่นๆ |
ทุกคนในโลก | |
30:12  | ดังนั้นโดยเนื้อแท้แล้ว |
คุณก็คือโลก | |
30:20  | แต่การตระหนักรู้เช่นนั้น |
ไม่ใช่เป็นเรื่องของปัญญานึกคิด | |
30:30  | มันย่อมไม่ใช่แนวความคิด |
ไม่ว่าจะดีหรือเลวเพียงไรก็ตาม | |
30:37  | นอกเสียจากคุณจะรู้สึก |
ด้วยเลือดด้วยเนื้อ... | |
30:48  | ...ด้วยมันสมองและกึ๋นทั้งหมด |
ของคุณ ว่าคุณคือโลก... | |
30:53  | ...ฉะนั้นการเปลี่ยนแปลงในโลก |
จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ... | |
30:57  | ...เกิดการเปลี่ยนแปลงในตัวคุณ |
อย่างถอนรากถอนโคน | |
31:05  | ใช่ไหม |
31:08  | เราจะเริ่มต้นจากตรงนั้นได้ไหม |
31:14  | ซึ่งหมายความว่า |
เราตื่นรู้สึกตัว... | |
31:19  | ...รู้ถึงความคิดของตน |
ความรู้สึกของตน... | |
31:22  | ...ความเชื่อของตน |
อุดมการณ์ของตน... | |
31:25  | ...ความฉ้อฉลบิดเบือนของตน |
ความกลัวของตน... | |
31:28  | ...รู้ตัวถึงความพึงพอใจ |
และอื่นๆ ทั้งหมด | |
31:41  | คุณรู้ถึงทั้งหมดนั้นไหม |
31:46  | ไม่ว่าคุณจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม |
แต่ละคนจะต้องไต่สวน... | |
31:49  | ...ว่าทำไมเราจึงมีชีวิตอยู่ |
อย่างที่เรากำลังเป็นอยู่นี้... | |
31:55  | ...ทำไมเราจึงยอมรับ |
ที่จะเป็นอยู่อย่างนี้ | |
32:01  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
32:10  | ดังนั้นเราจึงร่วมกัน |
และผมหมายถึงด้วยกันจริงๆ... | |
32:17  | |
32:21  | ...เรากำลังตรวจสอบด้วยกัน |
สำรวจเข้าหาตัวเราเองด้วยกัน | |
32:29  | และนี่ก็ไม่ใช่กลุ่มบำบัด ซึ่งเป็น |
การแสดงความรังเกียจเดียดฉันท์... | |
32:33  | ...การเปิดเผยความผิดพลาด |
ของกันและกัน... | |
32:36  | ...โดยหวังว่านั่นจะช่วยขจัด |
บางสิ่งบางอย่างออกไปได้ | |
32:42  | ทว่าเรากำลังร่วมพูดคุยกัน |
32:46  | ตรวจสอบคุณภาพของจิตใจของเรา... |
32:51  | ...คุณภาพของหัวใจเรา |
และคุณภาพของสมองเรา | |
32:54  | |
33:05  | ในการตรวจสอบ |
คุณต้องเป็นอิสระที่จะดู | |
33:14  | ถูกไหมครับ |
33:17  | มีอิสระที่จะดูเข้าไปในตัวคุณเอง |
33:23  | นั่นหมายถึงจะต้องไม่มีข้อสรุปใดๆ |
33:30  | ใช่ไหม |
33:32  | จะต้องไม่มีความรู้สึก |
ว่ามีอำนาจที่เหนือกว่า | |
33:40  | ต้องไม่มีบุคคลใดที่จะบอกคุณว่า |
ต้องดูอย่างไร... | |
33:48  | ...เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว |
คุณก็จะดูไปตามที่เขาบอก | |
33:55  | คุณต้องไม่มีผู้ชี้ทาง |
33:58  | คุณต้องเป็นอิสระที่จะฟังตัวคุณเอง |
34:03  | ที่จะสังเกตดูตัวเอง... |
34:06  | ...และเรียนรู้ |
ในขณะที่คุณเฝ้าสังเกต... | |
34:09  | ...และกระทำ |
ในขณะที่คุณเฝ้าสังเกต | |
34:13  | ดังนั้นเราเริ่มที่ปัญหานี้ก่อน: |
คือรู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นจริงๆ... | |
34:17  | ...ขณะนี้อะไรกำลังเกิดขึ้นในจิตใจ |
และหัวใจของคุณ... | |
34:23  | ...ในชีวิตแต่ละวันของคุณ |
34:33  | และคุณสามารถฟังเสียง |
บ่นพึมพำของตัวคุณเอง... | |
34:39  | ...ฟังความกลัวของคุณ |
ความทุกข์ทรมานของคุณ | |
34:42  | คุณสามารถฟังมัน |
34:48  | และสังเกตดูปฏิกริยาตอบสนองต่างๆ |
ในความสัมพันธ์ของคุณกับผู้อื่น... | |
34:57  | ...เพราะว่านั่นคือ |
สิ่งนำทางเพียงอย่างเดียว | |
35:00  | ปฏิกิริยาตอบสนองของคุณ |
ที่มีต่อคนอื่นเป็นอย่างไร... | |
35:04  | ...คุณแสดงความเคารพนับถือ |
ต่อผู้ที่อยู่เหนือคุณ... | |
35:09  | ...มีตำแหน่งสูงกว่า ฐานะดีกว่า |
อำนาจมากกว่าคุณอย่างไร | |
35:13  | และท่าทีของคุณต่อผู้ที่ต่ำต้อยกว่า |
ซึ่งคุณสามารถจะรังแกเขาได้ | |
35:14  | ใช่ไหมครับ |
35:19  | คุณเห็นสภาพนั้นได้ในประเทศนี้ |
สภาพที่ขาดความใส่ใจใยดี... | |
35:25  | ...ขาดความเคารพนับถือ |
ต่อเพื่อนมนุษย์อย่างสิ้นเชิง | |
35:31  | ฉะนั้นคุณจึงต้องค้นหา |
ด้วยตัวคุณเอง... | |
35:37  | ...โดยคิดค้นร่วมกัน |
อย่างที่เรากำลังทำอยู่ในขณะนี้... | |
35:43  | ...ว่าคุณจะสังเกตตัวคุณได้อย่างไร |
35:50  | ไม่ใช่จะคิดอะไร |
แต่คิดอย่างไร | |
36:00  | ไม่ใช่เป็นวิธีคิดของผม |
หรือเป็นวิธีคิดของคุณ... | |
36:05  | ...หรือของศาสตราจารย์ |
หรือของคุรุ หรือของผู้เชี่ยวชาญ... | |
36:09  | ...แต่เป็นการคิดร่วมกัน |
โดยปราศจากอคติใดๆ... | |
36:18  | ...ปราศจากความคิดเห็นใดๆ |
36:21  | มิฉะนั้นแล้วคุณก็คิดร่วมกันไม่ได้ |
36:25  | ถูกต้องไหม |
36:33  | เราเห็นสิ่งนี้กันไหม |
36:39  | เราเห็นกันไหมว่าคุณก็มีความคิดเห็น |
และผมก็มีความเห็น... | |
36:41  | ...การคิดของเราจึงถูกบิดเบือน |
36:46  | ใช่ไหม |
36:48  | ดังนั้นเป็นไปได้ไหม |
ที่จะคิดโดยไม่มีความคิดเห็นใดๆ | |
36:55  | กรุณาพิจารณาเรื่องนี้ |
ไปพร้อมๆ กับผม | |
37:00  | ผมจะสืบค้นเข้าไป |
ในเรื่องนี้อย่างช้าๆ | |
37:12  | เป็นไปได้ไหมที่จะสังเกตดู |
โดยไม่มีข้อสรุปใดๆ | |
37:18  | เป็นไปได้ไหมที่จะฟังอย่างบริสุทธิ์ |
ปราศจากการบิดเบือนใดๆ | |
37:25  | เรากำลังจะสืบค้นเข้าสู่เรื่องนี้ |
อย่างช้าๆ ทีละขั้น | |
37:46  | เย็นวันนี้ช่างสบายจริง |
37:52  | การได้มานั่งใต้ต้นไม้... |
37:56  | ...และพูดถึงเรื่องสำคัญๆ |
ย่อมเป็นการดีมาก... | |
38:02  | ...และก็ไม่ลืมที่จะมองดูใบไม้... |
38:06  | ...ทั้งกิ่งก้านสาขา และท้องฟ้า |
สีคราม ที่อยู่เหนือขึ้นไป... | |
38:12  | ...มองดูอาทิตย์ยามอัสดง... |
38:15  | |
38:19  | ...และความงดงามของสีสัน |
ของปุยเมฆยามต้องแสง... | |
38:24  | ...และก็มองดูตัวเราเอง |
อย่างที่เราเป็นอยู่จริงๆ ด้วย | |
38:31  | คุณไม่สามารถจะเปลี่ยนก้อนเมฆได้ |
38:34  | คุณไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลง |
อาทิตย์อัสดงได้ | |
38:39  | ดังนั้นขอให้มองดูตัวคุณเอง... |
38:42  | ...โดยไม่มีความอยาก |
ที่จะเข้าไปเปลี่ยนแปลงอะไร | |
38:49  | เพราะว่าความอยาก |
ที่จะเปลี่ยนแปลงนั้น... | |
38:51  | ...เกิดจากแรงจูงใจของความโลภ... |
38:56  | ...หรือความต้องการ |
ที่จะให้ตนเองดีขึ้น... | |
38:59  | ...เพื่อจะได้เข้ากับหลักเกณฑ์ |
หรืออุดมคติอะไรบางอย่าง | |
39:04  | ดังนั้นคุณสามารถจะสังเกต |
ตัวคุณเอง... | |
39:08  | ...โดยไม่มีการเคลื่อนไหวของความคิด |
แม้เพียงความคิดเดียวได้หรือไม่ | |
39:12  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
39:24  | ดังนั้นก่อนอื่นขอให้เราค้นหาว่า |
การฟัง หมายความว่าอย่างไร | |
39:34  | อย่าบอกว่า |
ฉันได้ยินคุณพูดเรื่องนี้มาก่อนแล้ว | |
39:39  | มีผู้คนจำนวนมาก |
ที่มาที่นี่ปีแล้วปีเล่า... | |
39:42  | ...แต่โชคไม่ดีที่ไม่มี |
การเปลี่ยนแปลงใดๆ เกิดขึ้นกับเขาเลย | |
39:48  | มันก็เลยกลายเป็นเกมส์ไป |
39:52  | พวกเขาไม่จริงจังหรอก |
39:57  | แต่ถึงแม้เขาจะมาที่นี่บ่อยมาก |
และได้ยินผู้พูดพูดมาแล้วก็ตาม... | |
40:04  | ...กรุณาลืมอะไรๆ |
ที่ผู้พูดเคยพูดมาก่อนนี้แล้ว... | |
40:09  | ...ลืมเสียให้หมด |
แล้วเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง | |
40:16  | คุณรู้ไหมเมื่อคุณมองดู |
ดอกไม้ดอกหนึ่งวันแล้ววันเล่า... | |
40:25  | ...ดอกไม้นั้นไม่เคยเหมือนเดิมเลย |
จริงไหม | |
40:28  | |
40:34  | ความงามของดอกไม้นั้น |
แปรเปลี่ยนไปในแต่ละวัน | |
40:40  | ก็เช่นเดียวกันกับพวกคุณ... |
40:44  | ...ที่เคยฟังผู้พูด |
มาตั้งหลายๆ ปี... | |
40:49  | ...ขอให้ฟังราวกับคุณเพิ่งเคยได้ยิน |
เป็นครั้งแรกในชีวิต | |
40:57  | แล้วคุณจะเรียนรู้ ไม่ใช่จดจำ |
41:02  | แต่คุณกำลังเรียนรู้ |
เกี่ยวกับตัวคุณเอง | |
41:05  | หากปราศจาก |
การเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง... | |
41:09  | ...คุณจะไม่มีพื้นฐาน |
สำหรับการกระทำที่ถูกต้อง... | |
41:18  | ...การตอบสนองที่ถูกต้อง... |
41:24  | ...และความเข้าใจสิ่งต่างๆ |
ตามที่เป็นจริง | |
41:32  | ดังนั้นก่อนอื่นเรามาค้นหาร่วมกัน |
41:36  | ผมจะไม่บอกคุณว่าให้ทำอะไร... |
41:41  | ...แต่เราจะค้นหาร่วมกันว่า |
การฟังนั้นหมายถึงอะไร | |
41:51  | เราเคยฟังใครบ้างหรือไม่ |
41:56  | คุณกำลังฟัง |
สิ่งที่ผมพูดอยู่ขณะนี้หรือเปล่า | |
42:01  | ฟังอยู่หรือเปล่า |
42:03  | ให้ซื่อตรงนะว่าคุณกำลังฟังอยู่ไหม |
42:08  | หรือว่าในจิตใจของคุณ |
เต็มไปด้วยเรื่องอื่นๆ | |
42:19  | หรือว่าที่คุณมาที่นี่ |
เพราะผู้พูดมีชื่อเสียง... | |
42:26  | ...และคุณกำลังหยั่งดูว่า |
เขาจะพูดอะไร | |
42:32  | ดังนั้นการเคลื่อนไหวทั้งหมด |
เหล่านี้ จึงปิดกั้นการฟังที่แท้จริง | |
42:39  | ถูกต้องไหม |
42:42  | เพราะว่ามันสำคัญมาก |
ที่จะเรียนรู้ศิลปะของการฟัง | |
42:50  | เพราะถ้าคุณเรียนรู้ศิลปะนั้น |
ไม่ใช่เพียงจดจำมัน... | |
42:57  | เพราะว่าถ้าคุณเพียงแต่จดจำ |
ว่าควรจะฟังอย่างไรแล้ว... | |
43:03  | ...คุณก็ไม่ได้กำลังฟังอยู่ |
43:08  | ดังนั้นการฟังหมายถึงอะไร... |
43:12  | ...ไม่เพียงแต่ฟัง |
โลกภายนอกตัวคุณเท่านั้น... | |
43:16  | ...แต่ฟังคำบ่นพึมพำลึกๆ ของตนเอง |
ความกังวลใจที่อยู่ลึกๆ... | |
43:21  | ...ความกลัวและความพึงพอใจของตนด้วย |
43:26  | การฟังหมายความว่าอะไร |
43:30  | มีการฟังด้วยหู... |
43:35  | ...และก็มีการฟังที่ปราศจาก |
การทำงานของปฏิกิริยา... | |
43:41  | ...ของความระส่ำระสายทำงานอยู่ |
43:48  | ที่ผมพูดอยู่นี่ คุณตามทันไหม |
43:53  | เราพิจารณาร่วมกันอยู่หรือเปล่า |
44:01  | หรือผมกำลังพูดภาษากรีก |
หรือภาษาจีนอยู่กระมัง | |
44:05  | เราเข้าใจซึ่งกันและกันไหม |
44:09  | เพราะว่ามันสำคัญมากที่จะค้นหาว่า |
อะไรหมายถึงการฟัง การเฝ้าสังเกต | |
44:13  | |
44:21  | เพราะว่าเรากำลังจะเฝ้าสังเกต |
การเคลื่อนไหวที่แท้จริงของตัวเรา... | |
44:25  | |
44:30  | ...โดยปราศจากการบิดเบือนใดๆ |
44:37  | ดังนั้นการสังเกตและการฟัง |
จึงเป็นศิลปะที่ยิ่งใหญ่ | |
44:47  | และเรากำลังเรียนรู้ |
ศิลปะนั้นร่วมกัน | |
44:53  | ผมไม่ใช่ครูบาอาจารย์ของคุณ |
44:58  | และผมหมายความอย่างนั้นจริงๆ |
45:01  | ผมไม่ใช่ผู้ที่มีอำนาจเหนือคุณ |
45:05  | แต่เป็นเหมือนเพื่อนสองคน |
ที่ร่วมพูดคุยกันเกี่ยวกับปัญหาของเขา... | |
45:11  | ...เกี่ยวกับความกลัว |
และความวิตกกังวลของเขา... | |
45:18  | ...และเพื่อนแต่ละคน |
ก็พูดถึงปัญหาของตนเอง... | |
45:23  | ...แล้วเขาทั้งสองก็ร่วมกันค้น |
และแก้ไขปัญหาต่างๆ | |
45:29  | เราก็กำลังทำอย่างเดียวกัน |
45:33  | ไม่ใช่เพราะผู้พูดแก้ปัญหาได้แล้ว |
- แม้เขาแก้ได้แล้ว... | |
45:39  | ...แต่เรากำลังพยายามสื่อสารกัน |
ร่วมใจกัน | |
45:43  | |
45:48  | ดังนั้นก่อนอื่น |
การฟังหมายถึงอะไร | |
45:57  | การฟังถ้อยคำ |
ฟังเสียงร้องของนกกาตัวนั้น... | |
46:01  | ...ฟังเสียงแตรของรถยนต์... |
46:09  | |
46:17  | ...ฟังความคิด |
ฟังความรู้สึกของตัวคุณเอง | |
46:24  | |
46:30  | และการฟังนั้นหมายถึง |
ไม่มีการรบกวนใดๆ ของความคิด | |
46:35  | เพราะว่าในทันทีที่ความคิด |
เข้ามาแทรกแซง... | |
46:44  | ...โดยการบอกว่ามันดีหรือไม่ดี... |
46:48  | |
46:53  | ...ฉันไม่ชอบเสียงนั้น |
หรือฉันชอบเสียงนั้น คุณก็ไม่ได้ฟัง | |
46:56  | |
46:58  | ขอให้ฟังเดี๋ยวนี้เลย |
ในขณะที่คุณนั่งอยู่ตรงนั้น... | |
47:03  | ...และผมกำลังอธิบายอยู่ |
ฟังเสียเดี๋ยวนี้... | |
47:05  | ...ไม่ใช่เมื่อคุณกลับไปบ้านแล้ว |
นั่นมันสายเกินไป... | |
47:08  | ...นั่นแสดงว่าคุณไม่ได้ยิน |
47:16  | ดังนั้นผู้พูดกำลังจะกล่าวถ้อยคำ |
อีกมากมายหลายประโยค... | |
47:26  | ...คุณต้องค้นหาด้วยตัวคุณเอง |
ว่าถ้อยคำเหล่านั้นถูกหรือผิด | |
47:29  | |
47:34  | แต่หากคุณฟังด้วยสิ่งที่คุณร่ำเรียน |
มาจากตำรับตำรา... | |
47:41  | ...จากสิ่งที่คุณยอมรับ |
ว่ามีอำนาจเหนือ คุณฟังจากสิ่งนี้... | |
47:44  | ...หรือจากประสบการณ์ |
ของตัวคุณเอง... | |
47:48  | ...นั่นก็เท่ากับว่า |
คุณก็ปิดกั้นตนเอง... | |
47:53  | ...จากการฟังจริงๆ |
ว่าบุคคลอื่นพูดว่าอะไร | |
47:58  | คุณเข้าใจถึงความรับผิดชอบ |
ในส่วนของคุณหรือไม่... | |
48:08  | ...เพื่อที่จะฟังโลก ฟังความวิตก |
-กังวล ความรู้สึกไม่มั่นคง... | |
48:14  | ...ความไม่แน่นอน |
ความเศร้าโศกของตัวคุณเอง... | |
48:18  | ...เราจะเข้าสู่เรื่องนี้ |
อย่างเป็นขั้นเป็นตอน | |
48:24  | สืบค้นเข้าไปในทั้งหมดของความกลัว |
ความเศร้าโศก ความปวดร้าว... | |
48:30  | ...ความวิตกกังวล |
การดำรงอยู่ทั้งหมดของมนุษย์ | |
48:35  | เราจะค้นเข้าไปในเรื่องเหล่านี้ |
48:38  | แต่ก่อนอื่นเราต้องเรียนรู้ว่า |
จะฟังสิ่งทั้งหมดนี้อย่างไร | |
48:42  | แล้วจากนั้นเรียนรู้ว่า |
จะสังเกตอย่างไร... | |
48:55  | ...การสังเกตหมายความว่าอย่างไร |
48:58  | คุณกำลังสังเกตดูผมอยู่-ดูผู้พูด |
คุณสังเกตดูผมอย่างไร | |
49:04  | ขอให้ตรวจสอบข้อเท็จจริงธรรมดาๆ... |
49:08  | ...คุณนั่งอยู่ตรงนั้น |
ผู้พูดพูดอยู่ตรงนี้... | |
49:16  | ...คุณกำลังมองดูเขา |
คุณกำลังเห็นเขาอยู่ | |
49:19  | คุณกำลังเห็นเขาอยู่จริงๆไหม |
49:24  | หรือว่าคุณมีภาพพจน์ต่างๆ เกี่ยวกับ |
ตัวเขา มีข้อสรุป แนวความคิดต่างๆ | |
49:30  | ดังนั้นข้อสรุปต่างๆ |
สถานภาพ ภาพพจน์... | |
49:34  | ...จึงบดบังคุณจากการมองดู |
บุคคลผู้นั้นจริงๆ | |
49:41  | ใช่หรือไม่ |
49:43  | คุณเข้าใจข้อเท็จจริง |
ง่ายๆ นี้หรือไม่ | |
49:46  | ถ้าคุณพูดว่า "เขาเป็นนักสังคมนิยม" |
คุณก็ไม่ได้มองดูเขา | |
49:53  | ถ้าคุณพูดว่า |
"โอ! เขาเป็นคอมมิวนิสต์" | |
49:56  | ป้ายยี่ห้อนั้นก็บดบังคุณ |
จากการสังเกตดูเขา | |
50:03  | แล้วถ้าคุณพูดว่า เขาเป็นมุสลิม |
มันก็จบกันเท่านั้นเอง สำหรับชาวฮินดู | |
50:09  | ดังนั้นคุณสามารถสังเกตดู |
โปรดฟังนะครับ... | |
50:13  | ...คุณสามารถสังเกตดูโดยปราศจาก |
การเคลื่อนไหวใดๆ ของอคติของคุณได้ไหม | |
50:19  | อคตินั้นประกอบขึ้นจากความคิด |
50:29  | ถ้าหากผมต้องการรู้จักคุณ... |
50:33  | ...ผมต้องลืมป้ายฉลากต่างๆ |
ทั้งหมดของผม... | |
50:36  | ...ไม่ว่าผมจะชอบคุณหรือไม่ |
นี่หรือนั่นก็ตาม... | |
50:39  | ...และเพียงแต่มองดูคุณเท่านั้น |
50:42  | โดยการสังเกตดู |
ผมจึงเรียนรู้ | |
50:45  | นั่นคือจุดเริ่มต้นของปัญญา |
ซึ่งเกิดจากการสังเกตไม่ใช่มาจากตำรา | |
50:55  | นั่นเป็นเรื่องหนึ่ง |
50:57  | การฟัง การสังเกตและการเรียนรู้ |
51:11  | การเรียนรู้หมายถึงอะไร |
51:19  | เราไปโรงเรียน |
ตั้งแต่อายุ 5 หรือ 6 ขวบ | |
51:24  | ที่นั่นเราเรียนรู้ข้อเท็จจริงต่างๆ |
51:28  | เราเรียนรู้ข้อมูลมากมาย... |
51:32  | ...และเก็บมันไว้ |
เป็นความทรงจำในสมอง | |
51:38  | ใช่ไหม |
51:40  | ถูกไหมครับ |
51:41  | ความทรงจำถูกเก็บไว้... |
51:50  | ...และจากความจำอันนั้น |
เรานำไปสู่การกระทำ: | |
51:54  | ...มีอาชีพ มีงานทำ มีเงิน... |
51:58  | ...ดังนั้นเราจึงสะสมความรู้ |
ทั้งทางด้านชีววิทยา... | |
52:04  | ...ฟิสิกส์ คณิตศาสตร์และอื่นๆ... |
52:09  | ...และรวบรวมข้อมูลทั้งหมดนั้น |
จากการค้นคว้าวิจัยในอดีต... | |
52:13  | |
52:17  | ...จากผู้คนทั้งหลาย |
ที่ได้รวบรวมความรู้เอาไว้... | |
52:20  | |
52:23  | ...พวกเขาได้ส่งต่อความรู้นั้น |
มาให้เรา จากคนรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่น... | |
52:25  | ...และความรู้เหล่านั้น |
ถูกเก็บไว้ในมันสมอง | |
52:32  | นั่นแหละคือสิ่งที่เราเรียกกันว่า |
การเรียนรู้ | |
52:37  | การเรียนรู้ การรวบรวมข้อมูล... |
52:42  | ...รวบรวมเอาสิ่งที่คนอื่นพูดเอาไว้ |
เกี่ยวกับเทพเจ้า สรวงสวรรค์... | |
52:47  | ...เกี่ยวกับว่า |
คุณควรใช้ชีวิตอย่างไร... | |
52:49  | ...หรือไม่ควรใช้ชีวิตอย่างไร |
อะไรที่ถูกต้องและอื่นๆ | |
52:51  | เรารวบรวมสิ่งทั้งหมดนั้น |
แล้วเก็บสั่งสมเอาไว้ในมันสมองของเรา | |
52:57  | และนั่นคือสิ่งที่เราเรียกว่า |
ความรู้ | |
53:03  | นั่นเป็นหนทางหนึ่งของการเรียนรู้ |
53:11  | ใช่ไหม |
53:14  | ทว่ายังมีการเรียนรู้ |
อีกหนทางหนึ่ง... | |
53:17  | ...คือการออกไปภายนอก |
แล้วก็มีการกระทำ | |
53:22  | และจากการกระทำนั้นเราเรียนรู้ |
ซึ่งก็กลายเป็นความรู้ | |
53:25  | ดังนั้นเราจึงกระทำ |
จากความรู้เสมอ... | |
53:29  | ...และความรู้ย่อมเป็นอดีตเสมอ... |
53:33  | ...เพราะความรู้ |
เป็นสิ่งที่ได้เกิดขึ้นแล้ว | |
53:36  | ถูกต้องไหม |
53:38  | นั่นคือสิ่งที่เรียกกันว่า |
การเรียนรู้ | |
53:41  | เป็นการเรียนรู้ |
จากประสบการณ์ของคนอื่น... | |
53:45  | ...จากประสบการณ์ของตนเอง |
จากนิสัยเคยชิน... | |
53:48  | ...จากจารีตประเพณีที่ส่งต่อๆ กันมา |
จากคนรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง... | |
53:55  | ...โดยที่มันถูกสะสมไว้ในสมอง |
53:58  | |
54:01  | สมองของเรา |
มีอายุเก่าแก่มากเหลือคณานับ | |
54:08  | และโดยทั่วๆ ไปกล่าวกันว่า |
นั่นคือการเรียนรู้ | |
54:13  | ดังนั้นเรากระทำตามความรู้ |
ซึ่งก็คืออดีต | |
54:20  | ใช่ไหม |
54:22  | กรุณามองให้เห็นสิ่งนี้ |
54:24  | เหตุว่าเรากำลังจะไต่สวนต่อไปว่า |
อะไรคือการเรียนรู้ | |
54:31  | มีการเรียนรู้อีกหนทางหนึ่ง |
ที่ไม่ใช่การสะสมความรู้... | |
54:34  | |
54:39  | ...ซึ่งผมกำลังจะอธิบาย |
ให้ฟังเดี๋ยวนี้ | |
54:41  | แต่ก่อนอื่น |
เราต้องเข้าใจให้ชัดเจน... | |
54:45  | ...ว่าตรงไหนบ้างที่ความรู้ |
มีความสำคัญอย่างยิ่งยวด... | |
54:51  | ...การขับรถยนต์ การทำอะไรก็ตาม |
การพูดภาษาใดภาษาหนึ่ง... | |
54:56  | ...การรู้ว่าบ้านของคุณอยู่ตรงไหน |
55:00  | เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ |
ความรู้เป็นสิ่งสำคัญ | |
55:03  | แต่ความรู้ย่อมเป็นอดีตเสมอ |
55:12  | ดังนั้นเราจึงมีชีวิตอยู่ในอดีต |
55:16  | ไม่ใช่หรือ |
55:22  | ยังมีการเรียนรู้อีกแบบหนึ่ง... |
55:26  | ...ซึ่งไม่ใช่เป็นเรื่อง |
ของการสั่งสมความรู้ | |
55:44  | คุณจะกรุณาตั้งใจฟัง |
สิ่งที่ผมกำลังจะพูดได้ไหม | |
55:50  | ฟังโดยไม่ต้องเห็นด้วย |
หรือไม่เห็นด้วย... | |
55:56  | ...ไม่ต้องยอมรับหรือปฏิเสธ... |
56:00  | ...เพียงแต่ฟัง |
เหมือนที่คุณฟังเสียงนกตัวนั้น | |
56:09  | อย่างที่ผมได้พูดแล้ว |
และเพิ่งพูดไปเมื่อสักครู่นี้ว่า... | |
56:13  | ...เรารู้จักการเรียนรู้ |
เพียงวิธีเดียวเท่านั้น... | |
56:18  | ...ซึ่งก็คือการสั่งสมความรู้ |
56:22  | และจากความรู้นั้นนำไปสู่ |
การปฏิบัติการ การทำหน้าที่... | |
56:31  | ...การมีงานทำ มีบ้าน |
และอื่นๆ อีกมากมาย | |
56:39  | แต่ความรู้นั้นกลายเป็นอันตราย |
ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ | |
56:47  | คุณเข้าใจไหม |
56:50  | ถ้าความรู้ซึ่งก็คือความทรงจำ... |
56:55  | ...กลายเป็นสิ่งสำคัญในความสัมพันธ์ |
ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน... | |
57:01  | ...ความรู้นั้นนั่นเอง |
ที่แบ่งแยกมนุษย์ออกจากกัน | |
57:07  | เราจะสืบค้นเข้าสู่เรื่องนี้ |
ขอให้เพียงแต่ฟังเท่านั้น | |
57:11  | เรากำลังพูดว่า |
มีการเรียนรู้อีกแบบหนึ่ง | |
57:24  | ผมควรจะพูดต่อไปไหม |
(เงียบไปสักครู่) | |
57:35  | |
57:51  | ผมไม่ได้พยายามทำตัว |
เป็นคนฉลาดปราดเปรื่องนะ... | |
57:56  | ...หรือทำให้คุณต้องรอคอย... |
58:01  | ...แต่ผมต้องการสื่อสาร |
เพื่อให้คุณเข้าใจเรื่องนี้จริงๆ... | |
58:03  | |
58:08  | ...ไม่ใช่เพียงเข้าใจด้วยสมอง |
ของคุณเท่านั้น... | |
58:13  | ...แต่เข้าใจทั้งด้วยปัญญานึกคิด |
และด้วยหัวใจของคุณ | |
58:16  | |
58:22  | คุณเข้าใจไหม |
58:23  | ด้วยจิตใจของคุณ ด้วยสมองของคุณ |
เป็นคุณภาพของสมองที่เปิดรับฟัง... | |
58:27  | ...ที่ปัญญานึกคิดมีความสามารถ... |
58:30  | ...ในการใช้เหตุผลอย่างสมเหตุสมผล |
เป็นปรกติ... | |
58:40  | ...และในขณะเดียวกันก็มีคุณสมบัติ |
แห่งความรัก ความอาทร ห่วงใย... | |
58:43  | ...เพราะสิ่งเหล่านั้น |
คือข้อเรียกร้องที่ต้องมี... | |
58:52  | ...เมื่อคุณต้องการ |
จะค้นพบอะไรใหม่ๆ | |
58:57  | คุณเข้าใจไหม |
59:00  | เมื่อคุณต้องการค้นพบอะไรบางอย่าง |
ที่ใหม่ทั้งหมดจริงๆ... | |
59:04  | ...จะต้องมีความสอดคล้อง |
กลมกลืนกันอย่างสมบูรณ์... | |
59:08  | ...ไม่ใช่มีแต่เพียงปัญญาทางความคิด |
ทำงานไปตามวิถีทางของมันเอง... | |
59:12  | ...หรือสมองที่จดจำเหตุการณ์ |
อุบัติการณ์... | |
59:16  | ...และข้อสรุปต่างๆ |
ทั้งหมดในอดีต... | |
59:19  | ...แล้วยึดมั่นติดอยู่กับมัน... |
59:26  | ...และบางทีอาจจะเป็น |
สิ่งที่ยากที่สุด... | |
59:29  | ...นั่นคือการมีความใส่ใจ ความรัก |
และความเอื้ออาทรด้วย | |
59:37  | ดังนั้นเรากำลังค้นหาร่วมกัน... |
59:44  | ...ว่าวิถีการดำรงชีวิต |
ที่แตกต่างออกไปมีหรือไม่... | |
59:49  | ...ซึ่งคือการเรียนรู้และกระทำ |
59:54  | เพียงดูให้เห็นความแตกต่าง |
ระหว่างสิ่งที่ผมกำลังจะพูด... | |
59:57  | ...และสิ่งที่เราทำกันอยู่ |
โดยทั่วๆไป... | |
1:00:00  | |
1:00:04  | ...นั่นคือเราสั่งสมความรู้ |
และจากความรู้นั้นเราจึงกระทำ | |
1:00:07  | ซึ่งจะเห็นว่ามีช่วงเวลาอยู่ |
โปรดฟังนะครับ... | |
1:00:11  | ...มีช่วงเวลาอยู่ระหว่างความคิด |
และการกระทำ | |
1:00:18  | ใช่ไหม |
1:00:19  | คุณตามทันไหม |
1:00:25  | นั่นคือมีอุดมคติเกิดขึ้นก่อน... |
1:00:29  | ...แล้วคุณก็พยายามนำอุดมคตินั้น |
ไปสู่การปฏิบัติ... | |
1:00:33  | ...ดังนั้นจึงเกิดช่องว่างขึ้น |
ระหว่างกฎเกณฑ์... | |
1:00:36  | ...อุดมคติ ความเชื่อ |
และความเป็นจริง | |
1:00:41  | ถูกต้องไหม |
1:00:46  | ตอนนี้เรากำลังบอกว่า... |
1:00:50  | |
1:00:53  | ...ช่วงของเวลาระหว่างอุดมคติ |
และการกระทำนั้นไม่มีอยู่จริง | |
1:01:00  | มันเริ่มจะยากขึ้นเล็กน้อย... |
1:01:02  | ...ขอให้ตั้งใจฟัง |
ถ้าหากคุณสนใจ | |
1:01:05  | แต่ถ้าคุณไม่สนใจ |
คุณก็ไปตามทางของคุณ | |
1:01:12  | ขอให้ดูว่าจริงๆ แล้วเราทำอะไร |
1:01:16  | เราคิดแนวความคิดหนึ่งขึ้นมา... |
1:01:22  | ...แล้วเราก็พยายามกระทำ |
ให้เป็นไปตามแนวความคิดนั้น | |
1:01:27  | ดังนั้นจึงมีช่วงเวลาหรือมีช่องว่าง |
ระหว่างความคิดกับการกระทำ | |
1:01:29  | |
1:01:33  | นี่ชัดเจนใช่หรือไม่ |
1:01:35  | คุณไม่เห็นด้วยกับที่พูดหรือ |
1:01:42  | ขณะนี้เราบอกว่า |
มีการกระทำอีกหนทางหนึ่ง... | |
1:01:45  | |
1:01:50  | ...มีการเรียนรู้อีกวิธีหนึ่ง |
ซึ่งไม่มีช่วงห่างของเวลาอยู่... | |
1:01:54  | ...ดังนั้นการเรียนรู้ |
ก็คือการกระทำ... | |
1:01:59  | ...ไม่ใช่กระทำจากความรู้ในอดีต |
1:02:05  | ผมสงสัยว่าคุณจะเข้าใจไหม |
ผมกำลังจะอธิบายช้าๆ | |
1:02:07  | ก่อนอื่นผมต้องการทำความเข้าใจ |
ระหว่างเราเสียก่อน | |
1:02:21  | วิศวกรชั้นหนึ่งย่อมคุ้นเคย |
กับเครื่องยนต์ที่ใช้ลูกสูบ... | |
1:02:27  | |
1:02:33  | ...ซึ่งเป็นเครื่องจักร |
ที่มีการเผาไหม้ภายใน | |
1:02:38  | และถ้าเขาต้องการจะค้นพบสิ่งใหม่ๆ |
1:02:45  | ซึ่งโดยธรรมชาติแล้ว สมองของเขา |
เต็มไปด้วยสิ่งที่เขาเคยเรียนรู้มา... | |
1:02:51  | ...เต็มไปด้วยความรู้เกี่ยวกับ |
เครื่องยนต์ที่มีการสันดาปภายใน | |
1:02:55  | ใช่ไหม |
1:02:58  | แต่ถ้าหากเขาต้องการจะค้นพบ |
สิ่งใหม่ๆ ถอดด้ามจริงๆ... | |
1:03:00  | ...เขาต้องวางความรู้เดิมๆ |
ของเขาเสียก่อน | |
1:03:04  | เขาต้องมีจิตใจที่เป็นอิสระ |
ที่จะเฝ้าสังเกต... | |
1:03:08  | ...ที่จะฟัง |
ที่จะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง... | |
1:03:12  | ...ซึ่งอาจจะอยู่ตรงนั้นอยู่แล้ว |
1:03:22  | ดังนั้นสิ่งที่ต้องการ |
สำหรับการเรียนรู้... | |
1:03:27  | ...ซึ่งไม่ใช่เป็นแต่เพียง |
การสั่งสมความรู้... | |
1:03:30  | ...ก็คือจะต้องมีจิตใจ |
ที่ไม่แบกความรู้เอาไว้ | |
1:03:39  | สมองของเราทุกคน |
ต่างแบกความรู้ไว้หนักหน่วง | |
1:03:46  | ลองดูความจริงนี้ |
1:03:52  | ยิ่งคุณเป็นคนที่ทำตามจารีต |
ยิ่งคุณอ่านตำหรับตำรามามาก... | |
1:03:56  | ...มันไม่สำคัญหรอก |
ว่าคุณอ่านอะไร... | |
1:03:58  | |
1:04:04  | ...เพราะมันจะถูกเก็บไว้ |
บันทึกไว้ในสมองของคุณ... | |
1:04:09  | ...ดังนั้นคุณจะไม่มีวันค้นพบ |
สิ่งใหม่ๆได้เลย | |
1:04:16  | ผมเคยอยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง... |
1:04:20  | ...ซึ่งเป็นนักเขียน |
ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง... | |
1:04:23  | ...เขาเป็นเพื่อนคนหนึ่งของผม |
เราคุยกัน และเขาพูดว่า... | |
1:04:26  | ..."คุณรู้ไหม ผมอ่านหนังสือ |
มาแล้วมากมาย... | |
1:04:32  | ...ผมเคยอ่านปรัชญาตะวันออกทั้งหมด |
ทั้งปรัญญาของชาวจีน... | |
1:04:37  | ...และแน่นอนของยุโรปด้วย... |
1:04:42  | ...ผมรู้อะไรๆ ทั้งหมดเกี่ยวกับ |
ลัทธิคอมมิวนิสต์ มาร์กซ์และอื่นๆ... | |
1:04:46  | ...จนผมไม่มีพื้นที่ว่าง |
สำหรับสิ่งใหม่ๆ | |
1:04:50  | คุณเข้าใจไหม |
1:04:55  | จิตใจที่ติดจมอยู่ในจารีต |
ดังเช่นจิตใจของคนส่วนใหญ่... | |
1:05:04  | ...ซึ่งเป็นสิ่งที่ส่งทอดสืบต่อๆ |
กันมา จากคนรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่น... | |
1:05:08  | ...ประเพณีที่ทำตามๆ กันมา |
นิสัย ความเคยชิน พิธีกรรม การบูชา... | |
1:05:11  | ...ซึ่งทั้งหมดนี้ |
คุณก็รู้อยู่แล้ว... | |
1:05:15  | ...จิตใจเช่นนั้น |
จะค้นพบสิ่งใหม่ๆ ได้อย่างไร | |
1:05:19  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
1:05:23  | ฉะนั้นการจะค้นพบ |
หนทางแห่งการเรียนรู้... | |
1:05:29  | ...ซึ่งไม่ใช่เป็นการสะสมความรู้... |
1:05:33  | ...เราจะต้องทิ้งหนทางอื่น |
อย่างสิ้นเชิง | |
1:05:40  | นั่นหมายถึง การไม่มีจารีต |
ที่ทำตามๆ กันมา | |
1:05:48  | คุณเต็มใจที่จะทำอย่างนั้นหรือ |
1:05:51  | เพราะจารีตประเพณี |
ให้ความรู้สึกอบอุ่นใจอย่างยิ่ง... | |
1:05:55  | ...เราจึงติดอยู่ในกิจวัตรที่ซ้ำซาก |
เหมือนเครื่องจักร... | |
1:05:59  | ...คุณก็ดำเนินชีวิตเช่นนั้น |
ไปเรื่อยๆ | |
1:06:05  | ผมกำลังบอกอะไรบางอย่างกับคุณ... |
1:06:07  | ...จิตใจและสมองต้องเป็นอิสระ |
อย่างสิ้นเชิงจากอคติ... | |
1:06:14  | ...จากความคิดเห็น ความเชื่อ... |
1:06:18  | |
1:06:26  | ...จากสิ่งทั้งหมด |
ที่ความคิดสร้างขึ้นในสมอง | |
1:06:31  | คุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
1:06:33  | สภาวะนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
1:06:39  | คุณตามทันไหม |
1:06:45  | เมื่อศาสตราจารย์หรือนักวิทยาศาสตร์ |
ต้องการจะค้นพบสิ่งใหม่ๆ... | |
1:06:52  | |
1:06:55  | ..โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่สามารถจะคิด |
ซ้ำๆ ซากๆ อยู่ในความรู้ของเขา | |
1:06:58  | เพราะมันไร้ประโยชน์เป็นที่สุด |
1:07:02  | หากเขาต้องการค้นพบ |
เขาต้องการค้นหาสิ่งที่สดใหม่... | |
1:07:06  | ...ที่ไม่ได้สร้างขึ้นด้วยความคิด |
1:07:09  | |
1:07:16  | ดังนั้นก่อนอื่นเลยในการเรียนรู้ |
ซึ่งไม่ใช่เป็นเพียงการสะสมความรู้... | |
1:07:19  | ...จิตใจต้องเป็นอิสระที่จะสังเกตดู |
1:07:28  | นั่นคือจิตใจที่แม้ว่าจะมีความรู้ |
มากมายมหาศาลแล้วก็ตาม... | |
1:07:33  | |
1:07:39  | ...จะต้องมีสมรรถนะ |
มีความสามารถ มีพลัง... | |
1:07:44  | ...ที่จะวางความรู้นั้นลงได้ |
และเป็นอิสระ... | |
1:07:49  | ...เพื่อว่าจิตใจ |
จะเกิดการหยั่งรู้... | |
1:07:57  | ...หยั่งรู้เข้าไป |
ในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
1:08:05  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
คุณตามทันไหม | |
1:08:08  | ผมอธิบายสิ่งต่างๆ ได้ชัดเจนไหม |
1:08:11  | ถ้าไม่ชัดเจนกรุณาบอกผมด้วย |
ผมจะพูดถึงมันในอีกแง่มุมที่แตกต่างกัน | |
1:08:19  | เพราะเรามีชีวิตอยู่ในอดีต |
ฉะนั้นเราจึงทำลายปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา | |
1:08:21  | |
1:08:29  | อดีตตกแต่งแก้ไขตัวมันเองในปัจจุบัน |
แล้วกลายเป็นอนาคต... | |
1:08:35  | ...แต่มันก็ยังคงเป็นอดีต |
อยู่นั่นเอง | |
1:08:42  | ถูกต้องไหม |
1:08:44  | ผมสงสัยว่า |
คุณจะตามที่พูดมาทั้งหมดทันไหม | |
1:08:47  | โปรดเถิดครับ |
1:08:52  | ชีวิตของเรา ชีวิตแต่ละวันของเรา |
จึงขึ้นอยู่กับกิจวัตรที่ซ้ำๆ ซากๆ... | |
1:09:03  | ...เช่นการไปทำงานตลอดระยะเวลา |
อีกห้าสิบปีข้างหน้า-ลองคิดดูซิ! | |
1:09:12  | อีกทั้งจารีตประเพณี |
ความเคยชินทางกามารมณ์ของคุณ... | |
1:09:16  | ...ความเปลี่ยวเหงาของคุณ... |
1:09:20  | ...ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
การสั่งสมความรู้อันมากมายมหาศาลนี้ | |
1:09:29  | และจากความรู้นั้น |
ซึ่งก็คืออดีตกาล เรากระทำการ | |
1:09:34  | ทว่าผู้พูดกำลังพูดว่า มีการกระทำ |
อีกวิถีหนึ่งที่ไม่ได้ขึ้นกับอดีต | |
1:09:37  | |
1:09:47  | นั่นหมายถึงจิตใจ หมายถึงสมอง |
ได้ละวางความทรงจำทั้งหมดลงแล้ว | |
1:09:58  | ผมจะแสดงให้คุณเห็น |
ผมจะค่อยๆ ค้นเข้าไป... | |
1:10:05  | ...แล้วคุณจะจับความหมายของมันได้ |
1:10:10  | เมื่อไม่มีความทรงจำ |
มันจึงสามารถสังเกตเห็นได้... | |
1:10:15  | ...และกระทำในทันทีทันใดด้วย |
1:10:18  | ตัวการสังเกตนั่นเองคือการกระทำ |
1:10:23  | ไม่ใช่ฉันเรียนรู้ก่อน |
แล้วจึงค่อยกระทำ | |
1:10:29  | เพราะนั่นหมายถึงช่วงเวลา... |
1:10:33  | ...ในช่วงเวลานั่นเอง |
ที่ปัจจัยอื่นๆ ทั้งหมดเกิดขึ้น | |
1:10:37  | ฉะนั้นความขัดแย้ง |
ความปวดร้าวและอื่นๆ... | |
1:10:40  | ...จึงเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น |
1:10:45  | แต่ที่เรากำลังพูดถึงอยู่นี้คือ |
การหยั่งรู้เข้าไปในโครงสร้างทั้งหมด.. | |
1:10:49  | |
1:10:55  | ...ของจิตสำนึกของผม |
และจิตสำนึกของคุณ | |
1:10:58  | ผมกำลังจะเข้าไปสืบค้นเรื่องนี้ |
1:11:00  | |
1:11:04  | ในการหยั่งรู้เข้าไป |
ในจิตสำนึกทั้งหมดของคุณ... | |
1:11:06  | ...การหยั่งรู้นั่นเองคือการกระทำ |
ที่จะขจัดเนื้อหาภายในจิตสำนึก... | |
1:11:08  | ...ที่รวมตัวกันเป็นจิตสำนึก... |
1:11:10  | ...ผมหวังว่า |
คุณคงจะเข้าใจสิ่งทั้งหมดนี้ | |
1:11:12  | |
1:11:16  | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจหรือเปล่า |
1:11:30  | คุณครับ |
อะไรคือการกระทำในชีวิตของคุณ | |
1:11:35  | ผมขอโทษที่ต้องกลับมาพูดเรื่องนี้ |
1:11:39  | ผมต้องชัดเจนจนหมดข้อสงสัย |
เมื่อมาถึงตรงนี้ | |
1:11:41  | |
1:11:45  | การกระทำในชีวิตคุณ |
ขึ้นอยู่กับความจำ ความรู้... | |
1:11:49  | ...หรือแรงจูงใจที่เกิดจาก |
ความหมกมุ่นสนใจแต่ตนเองและอื่นๆ | |
1:11:59  | ดังนั้นความรู้มีบทบาทหน้าที่ของมัน |
1:12:03  | แต่ในความสัมพันธ์ระหว่างกันและกัน |
ความรู้มีบทบาทด้วยหรือ | |
1:12:07  | |
1:12:13  | มันสำคัญมากที่จะค้นหาในเรื่องนี้ |
1:12:18  | นั่นหมายความว่าในความสัมพันธ์ |
มีเพียงความจำเท่านั้น... | |
1:12:26  | ...แต่ความจำ ความทรงจำ |
คือความรักหรือ | |
1:12:37  | เมื่อคุณพูดว่า "ภรรยาของฉัน" |
มันเป็นความทรงจำ | |
1:12:43  | คุณมีมโนภาพของเธอ หรือของสามี... |
1:12:45  | ...หรือของเด็กผู้หญิง |
คุณมีภาพพจน์ของเธอ | |
1:12:49  | ความทรงจำนั้นเป็นผลิตผล |
ของอุบัติการณ์... | |
1:12:53  | ...ประสบการณ์และความจำในอดีต... |
1:12:57  | ...ดังนั้นหากความจำเข้ามา |
ในความสัมพันธ์... | |
1:13:01  | ...ความรักเกิดขึ้นไม่ได้ |
1:13:05  | โดยหลักเหตุผลเป็นอย่างนั้น |
1:13:12  | ดังนั้นเรากำลังพูดว่า... |
1:13:20  | |
1:13:25  | ...การหยั่งรู้ไม่ใช่ความต่อเนื่อง |
ของความจำหรือความทรงจำ | |
1:13:31  | ผมกำลังจะอธิบายว่า |
มันหมายความว่าอะไร | |
1:13:42  | สมองของเรา ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ |
ทางสมอง แต่ผมได้เฝ้าดูมัน... | |
1:13:46  | ...คุณลองเฝ้าดู |
การทำงานของสมองของคุณเอง... | |
1:13:48  | ...ถ้าคุณเฝ้าดู |
คุณไม่จำเป็นต้องอ่านหนังสือสักเล่ม.. | |
1:13:55  | ...คุณสามารถเห็นมันได้ทั้งหมด |
ด้วยตัวคุณเอง... | |
1:14:02  | ...สมองของเรา |
มีความสามารถที่จะบันทึก... | |
1:14:10  | ...บันทึกอุบัติการณ์ เหตุการณ์ |
สิ่งที่เกิดขึ้น การหยั่งรู้... | |
1:14:14  | |
1:14:17  | ...คำเยินยอ ความเจ็บปวด |
1:14:20  | มันมีความสามารถที่จะบันทึกข้อมูล |
ต่างๆ เช่นเดียวกับเครื่องคอมพิวเตอร์ | |
1:14:30  | ตราบใดที่เครื่องคอมพิวเตอร์ |
ของเรานี้ยังทำงานอยู่... | |
1:14:37  | ...ก็จะไม่มีอิสรภาพในการสังเกต |
1:14:42  | กรุณาฟังสิ่งที่จะพูดนี้ |
1:14:49  | ถ้าสมองกำลังบันทึก |
และเก็บข้อมูลไว้เป็นความจำ... | |
1:14:52  | |
1:14:58  | ...แล้วกระทำจากความจำนั้น |
การกระทำนั้นย่อมเกิดขึ้นจากอดีต | |
1:15:05  | |
1:15:11  | นั่นเป็นไปตามหลักเหตุผล |
มันเป็นอย่างนั้น | |
1:15:14  | ดังนั้นจึงมีช่วงเวลา |
อยู่ระหว่างการกระทำและอดีต... | |
1:15:21  | ...ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้น... |
1:15:25  | ...ฉะนั้นจึงมีการปรับตัว |
และมีความรู้สึกดิ้นรนอยู่ตลอดเวลา... | |
1:15:31  | ...เพื่อให้ใกล้เคียง |
1:15:42  | ทีนี้โปรดฟังที่จะพูดนี้ |
ขอให้ตั้งใจฟัง ใส่ใจฟังสัก 2 นาที... | |
1:15:45  | ...สมองสามารถบันทึก |
เฉพาะสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น... | |
1:15:49  | ...และไม่บันทึกอะไรอื่นเลย |
นอกจากนั้นได้ไหม | |
1:16:00  | สิ่งที่จำเป็นต้องบันทึกก็คือ |
ความจำเป็นทางกายของคุณ | |
1:16:08  | สิ่งที่จำเป็นก็คือการมีความรู้ |
ที่จะกระทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน... | |
1:16:17  | ...เกี่ยวกับสถานที่อยู่ของคุณ |
ภาษาที่คุณพูด... | |
1:16:19  | ...จะขับรถยนต์อย่างไร |
จะออกแบบบ้านอย่างไรและอื่นๆ... | |
1:16:23  | ...หรือจะออกแบบเครื่องมือ |
เครื่องจักรสำหรับฆ่าคนอย่างไร | |
1:16:38  | นั่นคือ การบันทึกคือหน้าที่ของสมอง |
1:16:45  | และเราพูดว่า |
บันทึกเฉพาะสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น | |
1:16:51  | และทางด้านจิตใจแล้ว |
อย่าบันทึกอะไรเลย | |
1:16:58  | ลองดูครับ! ทำดู! |
1:17:04  | เพราะว่าความเดือดร้อน |
เริ่มขึ้นที่ตรงนั้น | |
1:17:12  | เมื่อในจิตใจ ฉันผูกพันอยู่กับคุณ |
เพราะว่าคุณให้เงินฉัน... | |
1:17:17  | |
1:17:19  | ...คุณเป็นนี่เป็นนั่นของฉัน |
คุณให้ความพึงพอใจแก่ฉัน... | |
1:17:23  | ...ให้ความอบอุ่น กามารมณ์ |
และอื่นๆ ทั้งหมดแก่ฉัน... | |
1:17:24  | ...ในด้านจิตใจฉันจึงผูกพันกับคุณ |
1:17:33  | แต่ความผูกพัน |
ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นเอาเลย | |
1:17:40  | ในขณะที่เรื่องอื่นๆ ต่างหาก |
ที่จำเป็น - คุณตามทันไหม | |
1:17:44  | ดังนั้นคุณเห็นถึงความสำคัญ... |
1:17:48  | |
1:17:54  | ...ของการจัดเก็บความรู้ |
ไว้ให้ถูกที่ถูกทางของมันไหม... | |
1:17:58  | ...และเห็นไหมว่าในด้านจิตใจแล้ว |
ไม่จำเป็นต้องมีความรู้เลย | |
1:18:04  | คุณไม่เข้าใจสิ่งทั้งหมดนี้ดอกหรือ |
1:18:07  | ในเรื่องราวทั้งหมดนี้ |
ถ้าหากคุณสืบค้นเข้าไปมันจะสนุกมาก | |
1:18:14  | สมองของคุณมีความสามารถ |
ที่จะบันทึกเฉพาะสิ่งที่จำเป็น... | |
1:18:20  | ...และไม่บันทึกอะไรเลย |
ที่เป็นเรื่องของจิตใจ | |
1:18:27  | ดังนั้นสมองจึงเป็นอิสระ |
คุณเข้าใจนะ | |
1:18:31  | เพราะว่ามันลงตัว |
ว่าอะไรคือสิ่งที่จำเป็น... | |
1:18:35  | ...ไม่ใช่เกินความจำเป็น |
มีแต่สิ่งที่จำเป็นเท่านั้น... | |
1:18:40  | ...และในด้านจิตใจแล้ว |
สมองไม่มีอะไรบรรจุอยู่เลย | |
1:18:48  | คุณมองไม่เห็นความงดงาม |
ของเรื่องนี้ดอกหรือ | |
1:18:51  | ดังนั้นเมื่อสมองเป็นอิสระ... |
1:18:55  | ...มันจะสามารถรับรู้เข้าใจได้ |
อย่างฉับพลันทันทีและกระทำทันใด... | |
1:18:59  | ...การรับรู้นั่นแหละคือการกระทำ |
1:19:07  | ตอนนี้ผมจะชี้ |
ให้คุณเห็นอะไรบางอย่าง | |
1:19:11  | บางทีคุณอาจจะสังกัด |
องค์กรศาสนาอย่างใดอย่างหนึ่ง | |
1:19:25  | องค์กรของคุณ... |
1:19:30  | ...ต่างกับองค์กรศาสนาอื่นๆ |
1:19:33  | ใช่ไหม |
1:19:36  | ดังนั้นจึงมีความขัดแย้ง |
ระหว่างองค์กรทั้งสอง... | |
1:19:38  | ...หรือคุณยอมทน |
อยู่กับทั้งสององค์กร... | |
1:19:39  | ...หรือคุณปรับตัว |
ให้เข้ากับทั้งสององค์กร | |
1:19:43  | แต่จะมีสององค์กรอยู่ตลอดเวลา |
1:19:47  | ฉะนั้นจะต้องเกิดความขัดแย้ง |
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ | |
1:19:53  | ทุกๆ องค์กรศาสนา |
มีสิ่งนี้อยู่เป็นพื้นฐาน | |
1:19:58  | ทีนี้เมื่อหยั่งรู้ |
เข้าไปในเรื่องนี้... | |
1:20:00  | ...และไม่สังกัด |
องค์กรศาสนาใดๆ อีกเลย | |
1:20:06  | คุณเข้าใจที่ผมกำลังพูดอยู่ไหม |
1:20:12  | ตัวการหยั่งรู้นั่นเองที่ขจัดมายา |
ของการเข้าสังกัดอะไรบางอย่าง... | |
1:20:18  | ...สังกัดองค์กรศาสนาหนึ่ง |
1:20:24  | นั่นคือการหยั่งรู้ |
1:20:26  | ซึ่งคือการสังเกต |
อย่างเป็นอิสระเต็มที่ | |
1:20:32  | เมื่อนั้นเนื้อแท้ทั้งมวล |
ขององค์กรจะเปิดเผยให้เห็น... | |
1:20:36  | ...และมันก็สิ้นสุดลง |
1:20:39  | แล้วคุณจะไม่สังกัดองค์กรศาสนาใดๆ |
อีกเลย แม้เพียงองค์กรเดียว... | |
1:20:42  | |
1:20:45  | ...หรือแม้แต่องค์กรทางการเมือง |
ซึ่งในปัจจุบันมีความสำคัญยิ่งกว่า.. | |
1:20:47  | |
1:20:52  | ...เพราะว่าคุณเกี่ยวเนื่อง |
อยู่กับคนโดยทั้งหมด... | |
1:20:56  | ...มันเป็นปัญหาของโลก ไม่ใช่ปัญหา |
ของประเทศอินเดีย อเมริกาหรือรัสเซีย | |
1:21:01  | มันเป็นปัญหาของทั้งโลก |
ซึ่งก็คือปัญหามนุษย์ | |
1:21:06  | ทีนี้ถ้าผมได้สื่อสิ่งนี้แก่คุณ... |
1:21:09  | ...ถ้าผู้พูดได้สื่อความเป็นจริง |
ของการหยั่งรู้นี้... | |
1:21:16  | ขอให้ระมัดระวัง |
เกี่ยวกับเรื่องนี้... | |
1:21:22  | ...เพราะการหยั่งรู้ไม่ใช่ |
สิ่งเกิดขึ้นเหมือนๆ เดิมไปเรื่อยๆ.. | |
1:21:25  | ...ถ้าอย่างนั้น |
มันก็กลายเป็นความจำ... | |
1:21:29  | ...มันก็จะจากไป |
มันก็จบกัน | |
1:21:32  | คุณไม่อาจที่จะใช้มันเพื่อตัวคุณเอง |
1:21:39  | คุณเข้าใจไหม |
การหยั่งรู้เข้าไปในความกลัวของคุณ.. | |
1:21:43  | ...ซึ่งเราจะพูดถึงเรื่องนี้ |
ในอีกสองสามวันข้างหน้า... | |
1:21:44  | ...เมื่อเราสืบค้นไปด้วยกัน |
1:21:46  | ในการหยั่งรู้เข้าไป |
ในความสุขเพลิดเพลิน ในความตาย... | |
1:21:49  | |
1:21:51  | ...เพื่อที่คุณจะเห็นความจริงของมัน |
ไม่ใช่เป็นความเชื่อของคุณ... | |
1:21:53  | ...ไม่ใช่อคติของคุณ |
ไม่ใช่ข้อสรุปของคุณ... | |
1:21:58  | ...ไม่ใช่การสร้างจินตนาการ |
ที่เป็นมายาของคุณ... | |
1:22:04  | ...แต่ความจริงแท้ของมัน |
1:22:13  | ดังนั้นนั่นคือ |
วิถีทางของการเรียนรู้... | |
1:22:17  | ...ซึ่งเกิดขึ้นจากขณะหนึ่ง |
ไปอีกขณะหนึ่ง | |
1:22:21  | คุณเข้าใจไหม |
ความรักคือสิ่งนั้น | |
1:22:26  | |
1:22:41  | เราพูดกันมา |
ถึงหนึ่งชั่วโมงยี่สิบห้านาทีแล้ว | |
1:22:44  | น่าจะพอแล้ว ใช่ไหม |
1:22:47  | พรุ่งนี้เวลาห้าโมงเย็น |
เราจะพูดกันต่อ | |