MA7879T2 - การกระทำที่ไม่ได้เกิดจากความคิด
พูดต่อสาธารณชนที่มัทราส (เชนไน) อินเดีย ครั้งที่ 2
วันที่ 1 มกราคม 1979
1:31  | ผมหวังว่าคุณคงไม่คิดว่า |
ผมหยาบคายหรือไร้มารยาท... | |
1:38  | ...ถ้าหากผมจะขอถามคุณ |
อย่างสุภาพว่า... | |
1:45  | |
1:50  | คุณมาที่นี่ทำไม |
ด้วยเหตุผลอะไร | |
1:55  | อะไรทำให้คุณมาฟังผู้พูดคนนี้ |
2:04  | |
2:10  | |
2:43  | เป็นเพราะความอยากรู้อยากเห็น |
หรือนิสัยความเคยชินเก่าๆ... | |
2:50  | ...หรือด้วยความอยากบางอย่าง |
ที่เป็นมายา | |
2:58  | หรือว่าคุณมาด้วยความตั้งใจจริง... |
3:05  | ...เพื่อฟังสิ่งที่ผู้พูดจะพูด... |
3:14  | ...และดูว่ามันมีคุณค่า |
มีความหมายอย่างไรบ้าง... | |
3:21  | ...สำหรับชีวิตประจำวันของเรา |
3:26  | |
3:32  | และหากคุณค้นพบด้วยตัวเอง |
ว่าสิ่งที่ผู้พูดกำลังพูดอยู่... | |
3:40  | |
3:45  | ...ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ถ้ามันผิด |
ก็เป็นธรรมดาที่คุณจะปัดมันทิ้งไป... | |
3:48  | |
3:57  | ...แต่ถ้ามันถูกต้อง จริงแท้ |
เป็นเหตุเป็นผล... | |
4:06  | ...คุณมักจะยอมรับด้วยปัญญานึกคิด... |
4:11  | ...ซึ่งเป็นเพียงคำพูด |
แต่ก็จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น | |
4:17  | |
4:21  | แต่หากคุณไม่เพียงแค่ |
ยอมรับในสิ่งที่พูดถึงอยู่นี้... | |
4:29  | ...ด้วยปัญญานึกคิดเท่านั้น... |
4:33  | ...แต่ยอมรับมันอย่างหมดจิตหมดใจ... |
4:36  | ...และด้วยทั้งหมดของชีวิตคุณ... |
4:40  | ...ตามธรรมชาติแล้ว |
คุณก็จะต้องทำอะไรเกี่ยวกับมันบ้าง... | |
4:46  | ...แล้วคุณก็จะเปลี่ยนแปลง |
ชีวิตของคุณอย่างถอนรากถอนโคนเอง | |
4:55  | เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เรา |
กำลังพูดถึง... | |
4:59  | ...ซึ่งก็คือการเปลี่ยนแปลง |
สู่สภาวะใหม่อย่างสิ้นเชิงของมนุษย์... | |
5:08  | ...ซึ่งก็คือคุณนั่นเอง |
5:11  | และสิ่งนั้นย่อมมีความสำคัญ... |
5:17  | ...เพราะวัฒนธรรมเก่าๆ ทั่วโลก |
กำลังตายหรือผุกร่อน... | |
5:22  | ...หรือเริ่มเสื่อมทรามลง |
ส่วนวัฒนธรรมใหม่จะเกิดขึ้นได้... | |
5:26  | |
5:29  | |
5:34  | ...ก็ต่อเมื่อมีศาสนิกที่จริงจัง |
อย่างลึกซึ้งจริงๆ เท่านั้น... | |
5:37  | ...คนเหล่านี้ไม่ใจแคบ |
ไม่สังกัดสังคมใด... | |
5:42  | |
5:45  | ...กลุ่มใด คุรุใด |
และไม่ขึ้นกับศาสนาใดๆ... | |
5:52  | |
5:55  | ...เพราะศาสนาต่างๆ อย่างที่เป็น |
อยู่นั้น ไม่มีความหมายอะไรเลย | |
5:58  | ดังนั้นผมขออนุญาตถามอย่างสุภาพว่า |
เหตุใดคุณจึงมาที่นี่ | |
6:05  | |
6:10  | ผมคิดว่าคุณควรจะทราบว่า |
ทำไมคุณจึงมาที่นี่ | |
6:16  | หรือว่าคุณแค่มาเติมมายา |
อีกเรื่องหนึ่ง... | |
6:19  | ...ให้แก่ชีวิตอันเป็นมายา |
อยู่แล้วของคุณ | |
6:26  | เข้าใจไหมครับ |
6:30  | หรือว่าคุณกำลังทำสิ่งที่ผู้พูด |
กำลังพูดอยู่นี้ให้เป็นมายา... | |
6:36  | ...หรือให้เป็นความเชื่อ หรือทฤษฎี... |
6:41  | ...และเมื่อเป็นทฤษฎี |
ก็ย่อมมีคุณค่าน้อยมาก | |
6:48  | ดังนั้นหากเราจะขอถามว่า |
ทำไมคุณถึงได้ยอมลำบากเพื่อมาที่นี่... | |
6:54  | |
6:58  | ...มาฟังผู้พูด |
7:05  | คุณค้นหาด้วยตัวคุณได้ไหม |
ว่าคุณมาที่นี่ทำไม | |
7:08  | |
7:18  | และถ้าหากคุณค้นพบ |
นั่นคือ ถ้าคุณซื่อตรงต่อตนเอง... | |
7:24  | |
7:28  | ...และไม่เลอะเลือน หรือวิกลจริต |
แม้เพียงเล็กน้อย... | |
7:33  | |
7:37  | ...และไม่ได้หวัง |
ว่าจะเกิดปาฏิหารย์บางอย่าง... | |
7:43  | |
7:46  | ...ที่จะทำให้เกิด |
การปฏิวัติทางจิตใจในสังคม... | |
7:50  | ...เพื่อคุณจะได้สบาย |
มีบ้านน่าอยู่... | |
7:53  | |
7:55  | ...และทุกสิ่งทุกอย่างก็มั่นคงปลอดภัย |
ทั้งด้านการเงินและทางกายภาพ | |
8:01  | ถ้าหากคุณมาด้วยจุดมุ่งหมายเช่นนั้น |
คุณก็จะถูกตบตา | |
8:04  | คุณก็จะถูกหลอกลวง |
8:07  | แต่ถ้าคุณมาด้วยความตั้งใจจริงจัง... |
8:14  | |
8:18  | ...และความตั้งใจอย่างจริงจังนั้น... |
8:21  | |
8:26  | ...ต้องมาควบคู่กับจิตใจที่ช่างสงสัย |
ต้องการซักถาม... | |
8:35  | |
8:40  | ...และต้องการคำตอบ |
ซึ่งไม่ใช่จากผู้พูด... | |
8:46  | |
8:48  | ...แต่เป็นการท้าทาย |
ที่คุณถามตัวคุณเอง... | |
8:52  | |
8:56  | ...และการท้าทายนั้น |
ต้องการคำตอบจากตัวคุณเอง | |
9:04  | ผมคิดว่ามันมีความสำคัญสำหรับเรา |
ในภาวะที่โลกกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ... | |
9:09  | |
9:13  | ...ปราศจากขื่อแป ทุกสิ่งทุกอย่าง |
รอบๆ ตัวเรากำลังล่มสลาย... | |
9:19  | |
9:24  | ...ทำให้เราจำต้องเป็นคนจริงจัง... |
9:32  | |
9:34  | ...เราต้องรู้ว่าเราต้องการอะไรกันแน่ |
หรือกำลังแสวงหาอะไรอยู่ | |
9:40  | พวกเราส่วนใหญ่แสวงหา |
ความมั่นคงทางกายภาพ... | |
9:47  | ...แสวงหาเงินตรา การงาน... |
9:54  | ...หรือความมั่นคง |
ทางกายภาพบางอย่าง... | |
10:02  | ...แต่ก็มีบางคนที่ไม่ได้ให้ความสำคัญ |
กับความมั่นคงทางกายภาพมากนัก... | |
10:05  | ...แต่พวกเขาต้องการ |
ความมั่นคงทางจิตใจ... | |
10:11  | |
10:18  | ...ความมั่นคงภายใน |
และในการแสวงหาความมั่นคงนั้น... | |
10:31  | ...พวกเขาพลัดตกหลุมพรางอันมากมาย |
เช่น พวกชอบทำดี... | |
10:37  | ...นักสังคมสงเคราะห์ |
พวกที่สนใจเฉพาะแต่ในลัทธิของตน... | |
10:42  | |
10:50  | ...มีความเข้าใจผิดๆ |
เกี่ยวกับสมาธิ และอื่นๆ | |
10:56  | มีหลุมพรางอยู่มากมายมหาศาล |
รอบๆ ตัวเรา | |
11:02  | ดังนั้นเราต้องถามตัวเองว่า... |
(ผมขออนุญาตเสนอแนะ) | |
11:09  | ...เรากำลังพยายามแสวงหาอะไรอยู่... |
11:13  | ...เราต้องการอะไรกันแน่... |
11:15  | ...อะไรคือสิ่งที่หัวใจ |
และจิตใจของเราเรียกร้อง | |
11:31  | ตามที่ผมพูดไปแล้วเมื่อวานนี้... |
11:37  | ...หากคุณติดตามฟัง ผมจะขอ |
ย้อนกลับไปพูดถึงอีกสักเล็กน้อย... | |
11:42  | ...แล้วเราจะได้เข้าสู่เรื่องราว |
ต่อจากที่ได้ค้างไว้เมื่อวานนี้... | |
11:49  | ...เราพูดว่าการกระทำ |
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต... | |
11:54  | ...การกระทำในชีวิตประจำวันของเรา... |
11:59  | |
12:04  | ...ชีวิตที่เต็มไปด้วยปัญหา |
และความวิตกกังวลอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน | |
12:09  | |
12:21  | และเราได้ชี้ให้เห็นว่าการกระทำ |
ที่เกิดจากความรู้นั้นจำกัดเสมอ | |
12:28  | |
12:34  | |
12:41  | ถูกต้องไหม |
12:44  | เพราะว่าความรู้เป็นอดีต |
และเมื่อคุณกระทำโดยแบกอดีตไว้... | |
12:48  | |
12:55  | ...การกระทำเหล่านั้นย่อมไม่สมบูรณ์ |
จำกัดและเป็นเพียงส่วนเสี้ยว | |
12:59  | |
13:05  | การกระทำชนิดที่ต่างออกไป |
มีอยู่หรือไม่... | |
13:10  | ...ซึ่งไม่ใช่เป็นเพียงส่วนเสี้ยว... |
13:13  | ...ซึ่งเมื่อกระทำไปแล้ว |
ก็ไม่เสียใจในภายหลัง... | |
13:17  | ...และไม่รู้สึกว่ายังไม่เสร็จสมบูรณ์ |
13:25  | เราได้พูดว่า |
การกระทำเช่นว่านั้นมีอยู่... | |
13:30  | ...นั่นคือมีการเห็นแจ้งในปัญหา |
อย่างบริบูรณ์ | |
13:38  | ถ้าคุณไม่รังเกียจฟัง |
เราขออธิบายซ้ำอีกว่า... | |
13:45  | ...กิจวัตรประจำวัน |
ทั้งหมดของเรานั้น... | |
13:48  | ...มีพื้นฐานมาจากหลักการ... |
13:54  | ...หรือไม่ก็จากอุดมการณ์ |
หรือจากความทรงจำ | |
14:04  | จงมองดูมันในตัวคุณ |
ผมเพียงแต่อธิบายให้ฟังเท่านั้น... | |
14:10  | ...แต่คำอธิบายไม่ใช่สิ่งที่อธิบายถึง |
14:21  | ถูกไหม |
14:23  | ใช่ไหมครับ |
14:25  | คำพูดไม่ใช่สิ่งๆ นั้น |
14:30  | ดังนั้นผมอาจจะอธิบาย... |
14:32  | |
14:35  | ...แต่ถ้อยคำที่อธิบาย |
ไม่ใช่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ | |
14:42  | ดังนั้นเราอย่าปล่อยให้ถูกลวง |
โดยคำอธิบาย | |
14:48  | แต่คำอธิบายอาจจะช่วย |
ให้คุณรู้จักสังเกต... | |
14:52  | ...ดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ |
โดยรู้ว่าคำพูดไม่ใช่สิ่งๆ นั้น | |
14:57  | |
15:08  | ถูกต้องไหม |
15:14  | ถ้าหากพวกเราส่วนใหญ่ |
กำลังแสวงหาความมั่นคงทางจิตใจ... | |
15:21  | ...เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นความบากบั่น |
เป็นความดิ้นรนของมนุษย์... | |
15:28  | ...ในความสัมพันธ์ระหว่างกันและกัน |
ไม่ว่าจะสนิทสนมกันหรือไม่ก็ตาม... | |
15:31  | |
15:36  | ...ความอยากหรือแรงปรารถนา |
หรือแรงขับนี้... | |
15:42  | ...ก็เพื่อค้นหา |
ความมั่นคงทางจิตใจที่ยั่งยืนถาวร... | |
15:46  | ...ซึ่งจะไม่มีอะไรมารบกวนได้อีก |
และมีความสมบูรณ์ในตัวเอง... | |
15:55  | ...นั่นคือสิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่ |
ต้องการ... | |
16:00  | |
16:03  | ...ผมไม่ทราบว่าคุณเคยตรวจสอบ |
ภายในจิตใจตัวเองบ้างหรือไม่... | |
16:09  | ...ถ้าหากเคย |
นั่นเป็นสิ่งที่เราต้องการ... | |
16:15  | หรือว่าไม่จริง |
16:21  | แต่เราก็ไม่เคยจะตั้งคำถาม |
ว่าความมั่นคงเช่นนั้นมีอยู่จริงหรือไม่ | |
16:26  | |
16:33  | ในการแสวงหา |
ความมั่นคงปลอดภัยทางจิตใจ... | |
16:38  | ...ความคิดได้สร้าง |
เทพเจ้าทั้งหลายแหล่ขึ้นมา | |
16:47  | แล้วเราก็ทุ่มเทแรงปรารถนา... |
16:48  | ...เพื่อค้นหาความมั่นคงปลอดภัย |
จากเทพเจ้าเหล่านั้น | |
16:55  | ใช่ไหม |
16:57  | เทพเจ้าและพิธีกรรมต่างๆ... |
17:03  | ...รวมทั้งการแสดงทั้งปวง |
ที่เป็นไปในนามของศาสนา... | |
17:07  | ...เราพยายามค้นหาที่พึ่ง |
จากแหล่งนั้นด้วย | |
17:12  | แต่ความมั่นคงปลอดภัยมีอยู่ |
ในบรรดาสิ่งต่างๆ ที่ความคิดสร้างขึ้นหรือ | |
17:16  | |
17:23  | ใช่หรือ |
17:27  | ได้โปรดเถอะครับ |
นี่เป็นสิ่งที่ท้าทายคุณอยู่ | |
17:34  | ซึ่งคุณจะต้องตอบสนองต่อการท้าทาย |
17:38  | คงเป็นไปไม่ได้ที่คุณทุกๆ คนจะตอบ... |
17:43  | ...แต่คุณสามารถตอบตัวเองได้ |
17:49  | การท้าทายนี้อยู่ตรงหน้าคุณแล้ว |
ซึ่งคุณต้องตอบ... | |
17:53  | |
17:56  | ...และต้องไม่หลบเลี่ยงมัน |
แต่ถ้าคุณหลบเลี่ยง... | |
18:01  | ...ผลของการหลบหลีก |
หรือหลีกเลี่ยง... | |
18:07  | ...จะนำไปสู่มายา |
หรือความทุกข์ยากต่อไปอีก | |
18:12  | ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจน |
18:17  | แต่ถ้าคุณเผชิญหน้ากับการท้าทายนี้ |
และค้นหาด้วยตัวเอง... | |
18:23  | |
18:29  | ...ว่าความมั่นคงทางจิตใจ |
มีอยู่หรือไม่... | |
18:35  | ...หรือว่าความมั่นคงทางจิตใจ |
ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงมายา | |
18:48  | คำว่า "มายา" ผมหมายถึง |
การรับรู้ทางประสาทสัมผัส... | |
18:57  | |
19:04  | ...เมื่อการรับรู้ถูกบดบัง |
ด้วยความเชื่อ ความหวัง... | |
19:07  | |
19:12  | ...หรือด้วยความอยาก |
จากจิตใต้สำนึกแล้วจะนำมาซึ่งมายา | |
19:17  | |
19:25  | คุณเข้าใจสิ่งที่พูดมาทั้งหมดนี้ไหม |
ผมไม่ค่อยแน่ใจ | |
19:29  | |
19:35  | เราพูดแล้วว่า จิตใจของเรา |
เต็มไปด้วยมายาจำนวนมหาศาล | |
19:43  | พวกเราบางคนมีความมั่นคง |
ปลอดภัยทางกายภาพ... | |
19:49  | |
19:52  | ...แต่มนุษยชาติจำนวนมากส่วนใหญ่ |
กลับมีความมั่นคงทางกายภาพน้อยมาก... | |
19:55  | ...แต่นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง |
19:57  | |
20:00  | ซึ่งเราจะไม่พูดถึง... |
20:02  | ...เหตุใดมนุษย์จึงได้ทำให้เกิด |
การแบ่งแยกอันไม่ธรรมดาเลย... | |
20:08  | ...ระหว่างความยากจน |
และความร่ำรวย... | |
20:12  | ...ซึ่งการปฏิวัติภายนอกทุกรูปแบบ |
ยังแก้ปัญหานี้ไม่ได้ | |
20:18  | บางทีอาจจะมีหนทาง |
ที่จะแก้ปัญหานี้ได้... | |
20:21  | |
20:25  | ...แต่ตอนนี้ |
เรายังไม่เข้าสู่เรื่องนั้น | |
20:31  | เรากำลังพูดถึง |
การกระทำที่เกิดจากความรู้... | |
20:34  | |
20:45  | ...ความรู้คือสิ่งที่เราสั่งสมมา |
ทั้งทางชีวภาพและทางจิตใจ... | |
20:49  | |
20:54  | ...หากการกระทำนั้นเกิดจากความรู้... |
20:57  | ...จากการมีประสบการณ์มาก่อน |
หรือรู้มาก่อนแล้ว... | |
21:03  | ...การกระทำนั้นย่อมจะนำไปสู่มายา |
ต่อไปอีกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ | |
21:11  | เราได้พูดและชี้ให้เห็นแล้ว |
เมื่อวานนี้ว่า... | |
21:15  | ...มีการกระทำอีกอย่างหนึ่ง... |
21:20  | ...ถ้าหากคุณเคยคิดในเรื่องนี้ |
อย่างจริงจังมาแล้ว... | |
21:22  | |
21:26  | ...จะพบว่ามีการกระทำ |
ซึ่งไม่ได้เกิดจากความคิด | |
21:29  | |
21:44  | ใช่ไหม ผมขออนุญาตพูดต่อนะ |
21:47  | |
21:53  | ผมไม่ทราบว่า |
คุณเข้าใจมากน้อยเพียงใด | |
21:57  | ผมต้องการสื่อสารเรื่องนี้จริงๆ |
ไม่ใช่สื่อเพียงแค่คำพูด... | |
22:03  | ...หรือจากปัญหานึกคิด |
แต่สื่อออกมาจากหัวใจ... | |
22:07  | ...จากชีวิตทั้งชีวิตของคนๆ หนึ่ง... |
22:11  | ...ที่ต้องการสื่อสาร |
ให้คนอื่นรับรู้ว่า... | |
22:14  | ...ยังมีวิถีชีวิตอีกอย่าง |
ที่ต่างออกไป... | |
22:20  | ...ซึ่งในวิถีชีวิตเยี่ยงนั้น |
ไม่มีความขัดแย้ง... | |
22:24  | ...ไม่มีความปวดร้าว |
ไม่มีความทุกข์โศกไม่มีความกลัว... | |
22:32  | ...แต่มีปรีชาญาณ ซึ่งมั่นคงปลอดภัย |
อย่างเต็มเปี่ยมสมบูรณ์ | |
22:37  | |
22:47  | แต่การจะค้นหาวิถีชีวิตเช่นนั้น |
เราต้องใส่ใจ... | |
22:52  | |
22:55  | ...ต้องให้ความใส่ใจกับมันจริงๆ |
23:12  | พวกคุณนั่งสบายกันหรือเปล่า |
23:15  | ว่าอย่างไรครับ |
23:26  | เพราะถ้าหากคุณนั่งไม่สบาย |
คุณย่อมไม่อาจใส่ใจฟัง | |
23:31  | ถูกไหมครับ |
23:34  | เพราะเรากำลังจะพูดถึง |
ลักษณะของความใส่ใจนี้... | |
23:39  | ...ขอให้เคลื่อนไป |
พร้อมๆ กับความใส่ใจ | |
23:46  | พวกเราส่วนใหญ่รู้ว่า |
การเพ่งจิตคืออะไร | |
23:56  | เด็กนักเรียนทุกคนถูกสอนให้เอาใจ |
จดจ่อที่หนังสือ หรืออะไรบางอย่าง... | |
24:00  | |
24:04  | ...เพื่อให้เขาใช้ใจของเขา |
กับสิ่งหนึ่งสิ่งใดโดยเฉพาะ... | |
24:12  | ...แต่ต่อต้านสิ่งอื่นๆ |
ที่เข้ามารบกวน... | |
24:18  | |
24:26  | ...และสกัดกั้นการเคลื่อนไหวทุกอย่าง |
ของความคิด แล้วเพ่งจิตอยู่ที่เดียว | |
24:28  | คุณรู้เรื่องเหล่านี้ดีไม่ใช่หรือ |
มันเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดเจน | |
24:36  | และยิ่งคุณสามารถเพ่งจิต |
ได้อย่างเต็มที่... | |
24:43  | ...โดยไม่มีความคิดเรื่องอื่นๆ |
สอดแทรกเข้ามา... | |
24:47  | ...เราก็จะคิดว่าเราประสบ |
ความสำเร็จอะไรบางอย่างแล้ว | |
24:53  | |
25:00  | ทว่าเรากล่าวว่า ความใส่ใจ |
ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับการเพ่งจิตทั้งสิ้น | |
25:03  | ตกลงไหม |
25:11  | ขอให้ตรวจสอบดู พินิจพิเคราะห์ |
พิจารณ์สิ่งที่พูดไปแล้วให้ดี | |
25:16  | อย่าเพิ่งยอมรับ |
25:24  | อย่าหลับหูหลับตาเชื่อไปทุกอย่าง |
25:31  | ค้นให้พบว่าสิ่งที่ผู้พูดพูดอยู่นี้ |
ถูกต้องหรือไม่... | |
25:38  | ...ถูกต้อง หมายถึง แม่นยำ |
เที่ยงตรง ไม่คลุมเครือ... | |
25:45  | |
25:49  | ...ไม่เพ้อฝัน หรือเหลวไหลไร้สาระ |
26:00  | ส่วนการเพ่งจิตนั้น |
เน้นหรือให้ความสำคัญ... | |
26:07  | ...กับกิจกรรมเฉพาะ |
อย่างหนึ่งอย่างใดของความคิด | |
26:13  | |
26:20  | ใช่ไหม |
26:23  | ทว่าความใส่ใจนั้น |
ไม่ใช่ผลิตผลของความคิด | |
26:41  | แค่เล่นกับมันดู |
26:43  | อย่าเพิ่งยอมรับ |
แค่มองดูมัน | |
26:46  | เพราะว่าพวกเราส่วนใหญ่รู้ว่า |
ความไม่ใส่ใจคืออะไร | |
26:51  | อย่างเช่น ขณะที่คุณกำลังฟัง |
ผู้พูดพูดอยู่ | |
26:58  | คุณฟังได้เพียงหนึ่งหรือสองนาที |
หรือบางทีก็น้อยกว่านั้น... | |
27:03  | |
27:06  | ...แล้วความคิดของคุณ |
ก็จะล่องลอยไปคิดถึงเรื่องอื่นๆ... | |
27:09  | |
27:15  | ... แล้วคุณพยายามดึงมันกลับมา |
และฟังต่อ | |
27:20  | คุณทำอย่างนั้นอยู่ไม่ใช่หรือ |
27:29  | (หัวเราะ) ดีจริง! |
27:35  | จิตใจของคุณพูดจ้ออยู่ตลอด |
และมีบางครั้งคราวที่การพูดจ้อนั้นหยุดลง... | |
27:40  | ...คุณก็กลับมาใส่ใจ กลับมาฟังต่อ |
27:48  | แต่ส่วนใหญ่แล้วจะมีกิจกรรม |
เกิดขึ้นในจิตใจอย่างไม่หยุดหย่อน... | |
27:56  | ...และในความไม่รู้จักหยุดนั้น |
เกิดมีความต้องการบางอย่างขึ้นมา... | |
28:04  | ...อาจเนื่องจากสภาพแวดล้อม |
หรือจากตัวคุณเอง... | |
28:07  | ...ที่จะต้องตั้งใจเพ่งจิตในกิจกรรม |
อย่างหนึ่งอย่างใดโดยเฉพาะ... | |
28:17  | ...และสกัดกั้นกิจกรรมอื่นๆ ทั้งหมด |
ของความคิด | |
28:25  | คุณตามทันไหม |
28:30  | ถ้าคุณเข้าใจการเคลื่อนไหวนี้... |
28:34  | ...เข้าใจว่าความคิด |
ทำให้เกิดการเพ่งจิต... | |
28:44  | |
28:46  | |
28:53  | ...และความคิดนั้นเอง |
ที่เคลื่อนหนีไปในทิศทางอื่นๆ ใช่ไหม | |
29:01  | |
29:03  | ...แล้วก็มีแรงกระตุ้น |
หรือมีแรงบีบบังคับ... | |
29:07  | ...ที่ต้องการจะควบคุมความคิดนั้น |
ไว้ในทิศทางหนึ่งโดยเฉพาะ | |
29:11  | ใช่ไหม |
29:13  | นี่คือสิ่งที่เรียกกันทั่วๆ ไปว่า |
การเพ่งจิต | |
29:19  | ส่วนกรณีความใส่ใจ |
ถ้าคุณใส่ใจจริงๆ แล้ว... | |
29:26  | ...ในความใส่ใจนั้น ย่อมไม่มี |
ศูนย์กลางที่คุณส่งความใส่ใจออกไป | |
29:30  | ถูกต้องไหม |
29:37  | พวกคุณดูเหมือนจะงุนงงกันไปหมดแล้ว |
29:44  | คุณครับ มันจำเป็น |
ที่คุณจะต้องเข้าใจสิ่งนี้... | |
29:54  | |
30:00  | ...เพราะว่าความใส่ใจและความไม่ใส่ใจ |
เป็นสองสิ่งที่เราต้องเผชิญ | |
30:04  | ถูกไหม |
คุณตามทันไหม | |
30:10  | ที่ผมพูดไป |
ฟังกันรู้เรื่องบ้างไหมครับ | |
30:14  | Tant pis |
30:28  | |
30:35  | คุณเคยใส่ใจกับอะไรสักอย่าง |
ด้วยจิตและหัวใจทั้งหมดของคุณ... | |
30:38  | ...ด้วยประสาททุกส่วน |
และชีวิตทั้งชีวิตของคุณบ้างไหม... | |
30:43  | ...โดยไม่มีที่เหลือสำหรับสิ่งอื่นอีก... |
30:50  | ...และไม่รู้สึกว่ามีการเบี่ยงเบน |
หรือมีสิ่งรบกวน | |
31:00  | ดังนั้น มี 3 สิ่ง |
ที่เกี่ยวข้องกันอยู่... | |
31:03  | ...นั่นคือ การเพ่งจิต |
สิ่งที่รบกวนให้เสียสมาธิ และความใส่ใจ | |
31:10  | ถูกไหม |
31:12  | ในเวลาที่เรากำลังเพ่งจิต |
พวกเราส่วนมากกลัวสิ่งรบกวนให้ใจวอกแวก | |
31:16  | |
31:20  | ใช่ไหม |
31:23  | ผมหวังให้เราพูดคุยกันเงียบๆ อย่างนี้ |
31:33  | ขณะนี้มีอะไรรบกวนให้วอกแวกบ้างไหม |
31:42  | บางทีความคิดนั่นเองที่เป็นสิ่งรบกวน |
31:51  | ผมกำลังจะพูดให้ฟังเดี๋ยวนี้ |
31:58  | เมื่อคุณพูดว่า |
มีสิ่งที่รบกวนสมาธิ คุณฟุ้งซ่าน... | |
32:03  | |
32:06  | ...นั่นแสดงว่าความคิดได้ตกลงใจ |
ที่จะเพ่งจิตไปยังสิ่งหนึ่งสิ่งใดแล้ว | |
32:16  | |
32:19  | และเมื่อมีความเคลื่อนไหวใดๆ |
หันเหไปจากสิ่งนั้น... | |
32:25  | ...เราจึงเรียกการเคลื่อนไหวนั้นว่า |
สิ่งรบกวนสมาธิ | |
32:28  | |
32:30  | แต่นั่นใช่สิ่งรบกวนสมาธิหรือ |
32:35  | เราพูดว่าไม่มีสิ่งที่รบกวนสมาธิ |
32:43  | ใช่ไหม |
32:48  | กรุณาตั้งใจฟัง |
เพราะความคิดได้พูดว่า... | |
32:52  | ...ฉันต้องเพ่งจิตอยู่กับสิ่งนั้น... |
32:56  | ...แต่ก็ความคิดนั่นเอง |
ที่เคลื่อนหนีไปในทิศทางอื่น... | |
33:00  | ...แล้วเรียกการเคลื่อนหนีนั้นว่า |
สิ่งรบกวนให้วอกแวก | |
33:03  | |
33:07  | แต่มันเป็นสิ่งรบกวนหรือ... |
33:09  | ...เพราะความคิดได้มุ่งชี้ชัด |
ไปในทิศทางหนึ่งแล้ว... | |
33:17  | และความคิดนั้นเอง |
ที่เคลื่อนหนีไปจากตรงนั้น | |
33:22  | โดยทั่วไปเราเรียกอาการนั้นว่า |
การเสียสมาธิ หรือถูกรบกวนให้วอกแวก | |
33:26  | ใช่ไหม |
33:28  | ทำไมคุณจึงเรียกมันว่า |
การถูกรบกวนให้เสียสมาธิล่ะ | |
33:34  | ในเมื่อมันยังคงเป็นการเคลื่อนไหว |
ของความคิดอยู่นั่นเอง | |
33:39  | ใช่ไหม |
33:41  | |
33:47  | ดังนั้นการเคลื่อนไหวใดๆ ของความคิด |
ย่อมเป็นการถูกรบกวนไปด้วย | |
33:53  | ผมไม่แน่ใจว่า |
คุณจะเข้าใจเรื่องนี้ไหม | |
33:55  | คุณไม่เข้าใจสิ |
33:59  | ดังนั้นสิ่งที่เราพยายามชี้ให้เห็น |
ก็คือลักษณะของจิตใจมีสองอย่าง... | |
34:04  | ...คือความไม่ใส่ใจ... |
34:11  | ...ซึ่งในสภาวะนั้น |
ปราศจากความใส่ใจ... | |
34:15  | ...และความใส่ใจ |
34:20  | ใช่ไหม |
34:24  | การตระหนักรู้ถึงความไม่ใส่ใจ |
ก็คือการใส่ใจ... | |
34:32  | |
34:36  | ...ซึ่งในสภาวะนั้น |
ไม่มีสิ่งใดเป็นสิ่งที่รบกวน | |
34:39  | คุณเข้าใจไหม |
34:41  | ผมไม่รู้ว่าคุณจะเข้าใจประเด็นนี้ไหม |
34:45  | เพราะเราดิ้นรนต่อสู้ |
อยู่ระหว่างสองสภาวะนี้อยู่เสมอ... | |
34:49  | ...ระหว่างความไม่ใส่ใจ |
และความใส่ใจ... | |
34:51  | ...ซึ่งการดิ้นรนต่อสู้นี้ได้เผาผลาญ |
พลังงานของเราไปหมด | |
34:58  | ตัวอย่างเช่นในสมาธิ |
(ซึ่งจะยังไม่พูดถึงในขณะนี้) | |
34:59  | |
35:02  | ...นี่เป็นการต่อสู้ |
ที่ดำเนินอยู่โดยตลอด... | |
35:09  | ...ขณะที่มีการใส่ใจ |
อยู่อย่างเต็มที่... | |
35:17  | ...แต่ในวินาทีต่อมา |
กลับกลายเป็นการไม่ใส่ใจเลย ใช่หรือไม่ | |
35:20  | ทีนี้เราบอกว่าความไม่ใส่ใจ |
ไม่ใช่สิ่งรบกวนให้วอกแวก... | |
35:26  | |
35:30  | ...แต่ให้ตระหนักรู้ |
ถึงการขาดความใส่ใจนั้น... | |
35:36  | ...การตระหนักว่า |
คุณไม่ได้กำลังใส่ใจอยู่ ก็ถือว่าดีแล้ว | |
35:41  | คุณเข้าใจไหม |
35:44  | ผมไม่รู้ว่าคุณจะเข้าใจเรื่องนี้ไหม |
35:48  | เพื่อว่าจิตใจของคุณ |
จะไม่ตกอยู่ในความขัดแย้งอีกเลย... | |
35:57  | ...เพราะความขัดแย้ง |
เป็นการสูญเสียพลังงาน | |
36:05  | ดังนั้นเราย้อนกลับมา |
36:08  | เราอธิบายไปแล้วว่า |
ความใส่ใจคืออะไร... | |
36:12  | ...ไม่ใช่อธิบาย แต่บอกถึง |
ความเป็นจริงของความใส่ใจ | |
36:16  | ว่าเมื่อใดที่มีความใส่ใจ... |
36:20  | ...เมื่อนั้นจะไม่มีศูนย์กลาง |
ที่คุณส่งความใส่ใจออกไป... | |
36:25  | ...แต่ในการเพ่งจิตจะมีศูนย์กลางอยู่ |
จึงมีสิ่งที่คุณเรียกว่าสิ่งรบกวน | |
36:28  | |
36:35  | ด้วยเหตุที่มีทั้งความใส่ใจ |
และความไม่ใส่ใจ | |
36:38  | |
36:43  | เมื่อเราตระหนักรู้ว่าเราไม่ใส่ใจ... |
36:50  | ...การตระหนักรู้นั่นเอง |
คือความใส่ใจ... | |
36:55  | ...ซึ่งในสภาวะนั้นไม่มีสิ่งใดเลย |
ที่เป็นสิ่งรบกวน | |
37:00  | ผมไม่แน่ใจว่าคุณเข้าใจไหม |
37:02  | เข้าใจไหมครับ |
37:05  | แม้เพียงคำพูดนี้คุณเข้าใจไหม |
37:09  | ด้วยการขบคิดตามเหตุผลล่ะ |
เข้าใจไหม | |
37:12  | ซึ่งแทบจะไม่มีความหมายอะไร |
แต่อย่างน้อยก็เป็นเสียงกระซิบไว้ | |
37:22  | ในขณะนี้คุณจะตั้งใจฟังสิ่งที่พูดอยู่ |
โดยไม่เพ่งจิตเลย... | |
37:30  | ...โดยไม่ใช้ความพยายามเลยได้หรือไม่ |
37:39  | นั่นคือจะไม่มีสิ่งใดเป็นสิ่งรบกวน |
37:44  | คุณอาจจะตั้งใจฟังได้สักหนึ่งนาที |
แล้วก็เหม่อลอยไป... | |
37:51  | ...แต่ก็ตระหนักรู้ว่า |
คุณกำลังเหม่อลอย | |
37:55  | การตระหนักรู้ว่ากำลังเหม่อลอย |
คือความใส่ใจ | |
38:00  | |
38:03  | เข้าใจไหมครับ |
38:10  | เมื่อวานนี้เราพูดแล้วว่า |
ชีวิตทั้งหมดคือการกระทำ... | |
38:16  | |
38:20  | |
38:25  | ไม่ว่าคุณจะเป็นฤๅษีชีไพร |
ที่กำลังนั่งอยู่ในถ้ำตามเทือกเขาหิมาลัย... | |
38:30  | ...หรืออยู่ในวัดวาอาราม |
หรือใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาสามัญ | |
38:34  | ชีวิตหรือการดำรงอยู่ทั้งหมด |
คือการกระทำ... | |
38:40  | ...เช่นเดียวกับที่ชีวิตทั้งหมด |
คือความสัมพันธ์ | |
38:44  | ดังนั้นความสัมพันธ์ก็คือการกระทำ |
38:52  | และการกระทำต่างๆ ของเรา |
อย่างที่เป็นอยู่นี้... | |
38:58  | ...ทั้งในทางการเมือง |
ทางศาสนา หรือในทุกๆ ทาง... | |
39:02  | ...การกระทำเหล่านั้น |
ก่อให้เกิดความทุกข์ระทม... | |
39:04  | |
39:08  | ...ความสับสน |
และความทุกข์โศกยิ่งขึ้นอีก... | |
39:11  | ...นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น |
ในทางการเมือง... | |
39:15  | ...ถ้าคุณเฝ้าสังเกต จะเห็นว่ากำลัง |
เกิดขึ้นในทางศาสนาเช่นเดียวกัน... | |
39:19  | ...โดยมีการจัดวางลำดับขั้น |
ขึ้นมาว่า... | |
39:23  | ...ในที่สุดคุณก็จะเข้าถึง |
ความสว่างแห่งปัญญา... | |
39:29  | ...จงทำอย่างนี้ๆ แล้วคุณก็จะบรรลุ |
39:34  | ซึ่งเป็นการเอาเหยื่อล่อ |
39:40  | ทว่าเรากำลังไต่สวนกิจกรรมทั้งหมด |
ของสิ่งที่เรียกว่า การกระทำ | |
39:45  | |
39:49  | คุณเข้าใจไหม |
39:51  | เรากำลังไต่สวนอยู่ เราบอกว่า |
การกระทำที่มีพื้นฐานมาจากหลักการ... | |
39:55  | |
40:00  | ...มาจากอุดมการณ์ ความทรงจำ |
และความรู้... | |
40:07  | ...การกระทำเช่นนั้น |
ย่อมเป็นส่วนเสี้ยว ไม่สมบูรณ์... | |
40:12  | ...เพราะฉะนั้นมันจึงนำไปสู่ |
ความทุกข์ระทม... | |
40:16  | ...ความเศร้าโศกและความสับสน |
ยิ่งขึ้นไปอีกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... | |
40:20  | ...ถ้าคุณเฝ้าสังเกตดู... |
40:23  | ...นี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น |
ในชีวิตประจำวันของเรา | |
40:27  | แต่ทว่ามีการกระทำอื่น |
อีกอย่างหนึ่ง... | |
40:32  | ...ถ้าคุณใส่ใจ โปรดตั้งใจ... |
40:36  | ...แต่ถ้าคุณไม่ใส่ใจ |
ถ้าความคิดของคุณล่องลอยออกไป... | |
40:40  | ...ก็ขอให้ตระหนักรู้มัน... |
40:43  | ...การตระหนักรู้ถึงความไม่ใส่ใจ |
ของคุณนั่นแหละ... | |
40:47  | ...คือการใส่ใจ |
ต่อสิ่งที่กำลังพูดถึงอยู่ | |
40:51  | คุณเข้าใจแล้วใช่ไหม |
41:03  | ดังนั้นเราบอกว่ามีการกระทำ |
ที่ไม่ได้ตั้งอยู่บนฐานของความรู้ | |
41:08  | |
41:16  | เพื่อให้เข้าใจลึกซึ้ง |
กว่าเมื่อวานนี้... | |
41:22  | ...เราต้องเข้าสู่ประเด็นปัญหาว่า |
การคิดคืออะไร... | |
41:30  | ...และความคิดคืออะไร... |
41:34  | |
41:38  | ...ทำไมมนุษย์ทั้งโลกจึงให้ความสำคัญ |
กับความคิดมากมายเป็นพิเศษ | |
41:46  | คุณก็ให้ความสำคัญ |
กับความคิดไม่ใช่หรือ | |
41:51  | ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณกระทำ |
ล้วนมาจากความคิด... | |
41:58  | ...ไม่ว่าจะเป็นการงาน |
ความรู้ทางเทคโนโลยี... | |
42:04  | ...เทพเจ้าต่างๆ หรือโบสถ์ |
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกสร้างขึ้นโดยความคิด | |
42:10  | ถูกต้องไหมครับ |
คุณตั้งคำถามกับเรื่องนั้นบ้างไหม | |
42:13  | |
42:22  | ความคิดเป็นผลิตผลของความทรงจำ |
เป็นการตอบสนองของความทรงจำ | |
42:28  | |
42:31  | ใช่ไหม |
42:33  | ถ้าคุณเป็นโรคความจำเสื่อม |
คุณก็คิดไม่ได้... | |
42:43  | ...แต่พวกคุณไม่มีใครเป็นเช่นนั้น |
ผมหวังว่าพวกคุณคงไม่มีใครเป็น... | |
42:47  | ...และในเมื่อ |
คุณไม่ได้เป็นอย่างนั้น... | |
42:51  | ...การคิดของคุณจึงเป็นผลิตผล |
ของประสบการณ์นานนับหลายศตวรรษ... | |
42:57  | |
43:03  | ...รวมทั้งความรู้ที่ถูกเก็บสั่งสมไว้ |
ในสมอง นั่นเห็นได้ชัดเจน | |
43:10  | หากคุณเคยมองดูตัวเอง |
ดูการกระทำของคุณที่ซ้ำๆ ซากๆ... | |
43:13  | |
43:17  | ...มีอิสระอยู่บ้าง |
เป็นบางครั้งบางคราว... | |
43:21  | ...แต่มักจะติดอยู่ในกิจวัตร |
หรือวิถีชีวิตแบบใดแบบหนึ่งเสมอ... | |
43:29  | ...และถ้าคุณเฝ้าดูการคิดของคุณ |
คุณก็จะเห็นว่า... | |
43:36  | ...ความคิดของคุณ |
เป็นกระบวนการทางวัตถุ... | |
43:44  | ...ซึ่งเป็นผลิตผลของความรู้ |
43:48  | ถูกต้องไหม |
มันเป็นกระบวนการทางวัตถุ | |
43:51  | มันไม่ใช่เรื่องจิตวิญญาณสูงส่ง |
เหนือธรรมดาแต่อย่างใด | |
43:57  | ใช่ไหมครับ |
44:01  | |
44:13  | ความคิดเลื่อนไหลอยู่ตลอดเวลา |
44:21  | มันไม่เคยหยุดนิ่ง |
และมีผู้คนพากันบอกว่า... | |
44:26  | |
44:29  | คุณต้องทำให้มันนิ่ง |
เพื่อจะค้นหาสภาวะทางจิตวิญญาณ... | |
44:34  | |
44:39  | ...หรือจิตสำนึกที่สูงส่งกว่า... |
44:45  | ...ซึ่งอันนี้ผมตั้งข้อสงสัยไว้ |
44:51  | |
44:55  | จิตสำนึกที่สูงส่งกว่าไม่มีหรอก |
มีแต่จิตสำนึกธรรมดาๆ เท่านั้น | |
44:59  | มนุษย์ได้สร้างจิตสำนึกที่สูงส่ง |
พิเศษสุดขึ้นมา... | |
45:03  | ...ซึ่งเป็นประดิษฐกรรมของความคิด |
45:11  | และผู้ที่พูดถึงสภาวะจิตอันสูงส่งนั้น |
มักจะได้รับการเคารพบูชา... | |
45:18  | ...ได้รับการยกย่อง |
เป็นคุรุผู้วิเศษ... | |
45:21  | ...เพราะว่าคุณเองก็ต้องการ |
สภาวะจิตที่สูงส่งนั้นด้วย | |
45:25  | แต่คุณไม่เคยตรวจสอบ... |
45:29  | ...ว่าความคิดนั่นเองที่สร้างพื้นที่ |
ทั้งหมดของจิตสำนึกขึ้นมา | |
45:38  | ฉะนั้นไม่ว่ามันจะคิดอะไรขึ้นมา... |
45:41  | ...สิ่งนั้นจึงยังคงเป็นส่วนหนึ่ง |
ของจิตสำนึกนั้น | |
45:46  | คุณเข้าใจประเด็นนี้ไหม |
45:49  | เรายังสืบค้นไปด้วยกันอยู่ไหม |
หรือว่าคุณเหนื่อยแล้ว | |
45:55  | ถ้าคุณเหนื่อยก็พักก่อน |
45:59  | ส่วนผมยังพูดต่อได้เรื่อยๆ |
เพราะในขณะที่พูดผมก็ตรวจสอบไปด้วย | |
46:05  | |
46:12  | ถ้าหากคุณเหนื่อย |
กรุณาพักเสียก่อน... | |
46:16  | |
46:19  | ...เพราะว่าเรากำลังขอให้คุณ |
ใช้สมองคิดใหม่... | |
46:26  | ...มองดูสิ่งต่างๆ สดใหม่... |
46:29  | ...ไม่ใช่มองแบบเดิมๆ |
ตามวิถีแห่งจารีต... | |
46:35  | ...แต่มองดูชีวิตของคุณ |
เหมือนเป็นสิ่งสดใหม่... | |
46:43  | ...และนั่นเป็นการท้าทาย |
ที่ทำให้สมองเหนื่อยล้า | |
46:49  | มันจึงต้องการพักมันบอกว่า |
ขอเวลาฉันสักครู่ ขอให้ฉันได้อยู่เงียบๆ... | |
46:53  | ...เพื่อที่ฉันจะกลับมา |
ทำความเข้าใจใหม่ได้อีก | |
47:04  | เรากำลังพูดกันว่า |
ความคิดสร้างสังคมของเราขึ้นมา... | |
47:07  | |
47:15  | ...รวมทั้งความทุกข์ยากทั้งปวง |
ที่มีอยู่ในสังคมนั้นด้วย... | |
47:23  | |
47:25  | ...เช่นการแบ่งชนชั้น คนรวย คนจน |
ผู้มีอำนาจ ผู้มียศถาบรรดาศักดิ์... | |
47:30  | ...ผู้ยิ่งใหญ่ คนยากจนเข็ญใจ |
และอื่นๆ... | |
47:34  | |
47:39  | รวมทั้งบรรดาเทพเจ้าทั้งหมด |
บนโลกนี้ก็ถูกสร้างขึ้นโดยความคิด... | |
47:46  | |
47:49  | ...วัดวาอารามที่ถือว่า |
เป็นที่สถิตของเทพเจ้า... | |
47:52  | ...เหล่านั้นก็เป็นผลงาน |
ที่สร้างโดยความคิด | |
47:56  | บรรดาพิธีกรรม ข้อบัญญัติ |
ความเชื่อต่างๆ... | |
48:03  | ...และการบูชา |
ที่คุณปฏิบัติอยู่ทุกวี่วัน... | |
48:08  | ...ด้วยหวังว่าจะได้รับความสงบ |
บางอย่าง... | |
48:14  | ...อีกทั้งสิ่งที่เรียกว่า สมาธิ... |
48:20  | ...ไม่ว่าจะเป็นสมาธิแบบเหนือโลก |
หรือสมาธิที่เหลวไหลไร้สาระใดๆ ก็ตาม.. | |
48:25  | ...ทั้งหมดนั้นมีฐานมาจากความคิด |
และความคิดนั้นจำกัดเสมอ | |
48:31  | |
48:37  | ใช่ไหม |
ความคิดที่ไร้ขีดจำกัดหามีไม่ | |
48:39  | |
48:44  | ความคิดอาจคิดว่ามันไร้ขอบเขตจำกัด... |
48:50  | ...หรือว่ามันสามารถค้นพบ |
สิ่งที่ไม่อาจหยั่งวัดได้... | |
48:55  | ...แต่นั่นเป็นส่วนหนึ่งของมายา |
ของตัวมันเอง... | |
48:59  | ...เพราะความคิดเป็นผลมาจาก |
ความรู้ ความจำ... | |
49:05  | ...ดังนั้นมันจึงผูกติดอยู่กับกาลเวลา |
ฉะนั้นมันจึงจำกัด | |
49:10  | ถูกต้องไหม |
49:12  | คุณกำลังใส่ใจอยู่กับเรื่องนี้ไหม |
49:17  | คุณฟังอยู่หรือเปล่า |
49:25  | เมื่อผมถามคำถาม |
ความคิดของคุณก็เริ่มทำงาน... | |
49:29  | |
49:35  | ...มันเริ่มถามและเสาะหาคำตอบ... |
49:38  | ...และเพื่อที่จะหาคำตอบ |
มันจึงกลับไปหาจากความจำ... | |
49:42  | |
49:46  | ฉันเคยอ่านที่ไหนนะ |
ใครเคยบอกฉันไว้หรือเปล่านะ | |
49:48  | คุณตามทันไหม |
กิจกรรมที่ว่านี้ดำเนินอยู่ | |
49:57  | แต่ถ้าคุณถูกถาม |
ด้วยคำถามที่คุณไม่รู้... | |
50:03  | ...และคุณไม่สามารถ |
หาคำตอบได้จากหนังสือ... | |
50:08  | ...จากคุรุของคุณ |
หรือจากอะไรทั้งสิ้น... | |
50:11  | ...จากนั้นโดยธรรมชาติจิตของคุณ... |
50:14  | ...สมองของคุณก็จะพูดขึ้นมาเองว่า |
"ฉันไม่รู้จริงๆ" | |
50:17  | ถูกต้องไหม |
50:19  | คุณอยู่ในสถานะเช่นนั้นหรือไม่ |
คุณตามทันไหม | |
50:22  | |
50:24  | คุณสามารถพูดกับตัวคุณเอง |
ได้หรือไม่ว่า "ฉันไม่รู้" | |
50:35  | เพราะจิตใจที่พูดว่า |
"ฉันไม่รู้"... | |
50:38  | ...ไม่แสวงหาเพื่อที่จะรู้อีกแล้ว... |
50:43  | ...เพราะในทันทีที่จิตใจแสวงหาคำตอบ |
ความคิดก็จะทำงาน... | |
50:50  | ...แล้วมันก็จะคิด |
สร้างสิ่งที่มันต้องการ... | |
50:52  | ...และพูดว่า "ฉันพบแล้ว" |
50:56  | คุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
คุณเหนื่อยแล้วหรือยัง | |
50:59  | |
51:08  | ดังนั้นการสืบค้นก็คือ |
การมีจิตใจที่ไม่รู้มาก่อน | |
51:19  | และเรากำลังสืบค้นเกี่ยวกับการกระทำ |
ซึ่งเราไม่เคยตระหนักรู้เลย | |
51:23  | |
51:30  | เรารู้ว่าการกระทำของเรา |
มีพื้นฐานมาจากความจำ... | |
51:36  | ...นั่นเข้าใจได้ง่ายและชัดเจน |
51:42  | และเรารู้จักกิจกรรม |
ทางเทคโนโลยีของความรู้... | |
51:48  | ...ซึ่งเก็บสั่งสมจากงาน |
จากการรวบรวมของผู้คน... | |
51:52  | ...และนักวิทยาศาสตร์หลายๆ พันคน |
51:57  | จากความรู้ที่สั่งสมไว้นั้น... |
51:59  | ...พวกเขาได้สรรสร้างสิ่งพิเศษสุด |
ขึ้นมามากมาย... | |
52:03  | ...เช่น การผ่าตัดอันยอดเยี่ยม |
มหัศจรรย์... | |
52:07  | ...สิ่งที่ละเอียดละเมียดละไมเหนือ |
ธรรมดาที่พวกเขากำลังทำกันอยู่ | |
52:10  | แต่ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็กำลัง |
เตรียมการด้านเทคโนโลยี... | |
52:17  | ...เพื่อทำลายล้างกันในสงคราม... |
52:21  | ...สร้างอุปกรณ์สำหรับใช้ในสงคราม... |
52:29  | ...และความคิดยังได้สร้าง |
มายาต่างๆ อีกด้วย - ใช่ไหม | |
52:31  | อย่างเช่น "ฉันเชื่อในพระเจ้า" |
"ฉันเป็นพวกชาตินิยม"... | |
52:35  | |
52:39  | ..."ฉันสังกัดพรรคนี้ |
ซึ่งกำลังจะช่วยเหลือมนุษยชาติ"... | |
52:46  | ..."คุรุของฉันยอดเยี่ยมที่สุด" |
และประการอื่นๆ อีกมากมาย | |
52:52  | ทั้งหมดนั้นคือการเคลื่อนไหว |
ของความคิด | |
52:55  | ดังนั้นไม่ว่าความคิดจะทำอะไรก็ตาม... |
53:00  | ...การกระทำของมัน |
จึงจำกัดโดยมิอาจเลี่ยงได้ | |
53:08  | ทีนี้คุณเห็นแจ้งชัด |
ในเรื่องนี้แล้วหรือยัง | |
53:12  | คุณเข้าใจไหม |
53:15  | ถ้าคุณใส่ใจฟังเรื่องที่กำลัง |
พูดถึงนี้อย่างถี่ถ้วนแล้ว... | |
53:23  | ...คุณจะเห็นความเคลื่อนไหว |
ทั้งหมดของความคิด... | |
53:31  | ...เห็นความคิดที่ซ่อนเร้น |
ความคิดที่เผยตัว... | |
53:33  | ...ความคิดที่ปกปิดไว้ เป็นความลับ |
สุดยอด ซึ่งไม่ต้องการเปิดเผย... | |
53:37  | ...คุณจะเห็นโครงสร้าง |
และธรรมชาติทั้งหมดของความคิด | |
53:42  | |
53:46  | เมื่อใดที่คุณเห็นแจ้ง |
ในเรื่องของความคิดแล้ว... | |
53:50  | ...ความคิดก็จะเข้าที่เข้าทาง |
ของมันเอง | |
53:54  | คุณเข้าใจสิ่งที่ผมกำลังพูดไหม |
คุณจับสาระที่ผมพูดได้ไหม | |
53:56  | |
54:11  | ความหมายของคำว่า "ศิลปะ" หมายถึง... |
54:18  | ...การจัดทุกสิ่งทุกอย่าง |
ได้ถูกที่ถูกทางของมัน... | |
54:24  | ...เช่น ศิลปะของการดำรงชีวิต... |
54:27  | ...เราไม่ได้พูดถึงภาพเขียน |
หรือรูปปั้นซึ่งมีศิลปะของมันเอง... | |
54:31  | ...แต่เรากำลังพูดถึง |
ศิลปะของการดำรงชีวิต... | |
54:38  | ...ซึ่งในเรื่องนี้ ศิลปะ หมายถึง |
การจัดสิ่งต่างๆ ทั้งปวง... | |
54:45  | ...ไว้ในที่อันเหมาะสมของมัน |
เพื่อให้เกิดระเบียบ | |
54:51  | ดังนั้นศิลปะของการดำเนินชีวิตก็คือ.. |
54:58  | ...ให้ความคิดค้นพบ |
ที่อันเหมาะสมของมันเอง | |
55:06  | คุณเข้าใจแล้วหรือยัง |
คุณทำได้ไหม | |
55:08  | |
55:11  | นั่นคือใช้ความรู้ให้ถูกตรง |
กับบทบาทหน้าที่ของมัน... | |
55:20  | ...แต่ความรู้ก็ไม่มีบทบาทอะไร |
ในทางจิตใจ | |
55:36  | เข้าใจไหมครับ คุณผู้หญิง |
ไม่เข้าใจหรือ | |
55:40  | อย่างน้อยก็มีคนบอกว่าเธอไม่เข้าใจ |
55:43  | ค่อยรู้สึกดีหน่อย |
55:57  | ผมคิดว่าพวกเราส่วนใหญ่ |
ไม่เคยดูการเคลื่อนไหวของความคิดเลย | |
56:02  | ใช่ไหม |
56:04  | พวกเราส่วนใหญ่ไม่เคยถามเลยว่า |
การคิดคืออะไร... | |
56:09  | ...ทำไมมนุษย์จึงให้ความสำคัญ |
เป็นพิเศษกับการคิด | |
56:18  | กระบวนการคิดเกิดจากประสบการณ์... |
56:24  | ...ความรู้และความจำ |
ที่ถูกเก็บไว้ในสมอง... | |
56:28  | ...กระบวนการคิดนั้น |
จึงมีขีดจำกัดเสมอ | |
56:33  | ใช่ไหม |
ชัดเจนไหม | |
56:36  | ความคิดจำกัด |
ความคิดเป็นส่วนเสี้ยว | |
56:41  | คำว่า 'ส่วนเสี้ยว' ผมหมายถึง... |
56:47  | ...อะไรบางอย่างที่แตกแยก |
ออกจากกัน เช่น แจกัน... | |
56:53  | ...เมื่อคุณทำมันแตกมันก็แตกแยก |
เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย | |
56:57  | ดังนั้นความคิดจึงแตกแยกและจำกัด |
57:02  | ถูกไหม |
57:07  | เพราะว่าความคิดเกิดจากความรู้... |
57:12  | ...และความรู้เป็นอดีต |
ความรู้ไม่ใช่สิ่งที่เป็นทั้งหมด | |
57:16  | ใช่ไหม คุณเข้าใจไหม |
57:20  | มันไม่อาจเป็นทั้งหมดได้เลย |
57:25  | ดังนั้นไม่ว่าความคิดจะทำอะไร |
มันย่อมจะต้องถูกจำกัด... | |
57:34  | ...และการกระทำใดๆ ก็ตาม |
ที่เกิดจากความจำกัดนั้น... | |
57:36  | ...จะต้องทำให้เกิดความเสียใจ |
ความสับสน... | |
57:38  | ...ความรู้สึกผิด ความวิตกกังวล... |
57:43  | ...และไม่เคยยุติความขัดแย้งได้เลย... |
57:51  | ...เพราะการกระทำของความคิดนั้น |
จำกัดคับแคบ | |
57:55  | ใช่ไหม |
57:57  | ที่พูดมาชัดเจนไหม |
57:58  | ไม่ชัดเฉพาะแต่เข้าใจคำพูดเท่านั้น |
ภายในจิตใจก็ต้องรู้ชัดเจนด้วย... | |
58:05  | ...ให้คุณรู้มัน |
เหมือนกับที่คุณรู้ภาษา... | |
58:07  | ...รู้ดวงตา รู้ใบหน้าของคุณเอง |
58:16  | ดังนั้นความคิดจึงไม่มีทาง |
นำเราไปสู่สิ่งซึ่งไม่อาจหยั่งถึง... | |
58:27  | ...หรือสิ่งซึ่งวัดไม่ได้ |
58:31  | เพราะความคิดเป็นสิ่งที่วัดได้ |
ใช่ไหม | |
58:33  | |
58:35  | ฉะนั้นอะไรที่วัดได้ย่อมจำกัด |
58:40  | แม้ว่ามันจะวัดได้ยาว 100 หลา |
แต่มันก็ยังจำกัดอยู่ | |
58:44  | ดังนั้นเมื่อความคิดแสวงหาแสงสว่าง |
หรือพยายามทำสมาธิ... | |
58:46  | ...การทำสมาธินั้น |
หรือการดิ้นรนนั้น... | |
58:54  | ...หรืออะไรทั้งหมด |
ที่คุณเคยผ่านมานั้นจำกัดเสมอ... | |
58:58  | ...ฉะนั้นมันจึงแตกแยก |
หรือเป็นส่วนเสี้ยว | |
59:05  | ใช่ไหมครับ |
59:10  | ทีนี้เราบอกว่าการกระทำ |
ที่ไม่ได้เกิดจากความคิดนั้นมีอยู่ | |
59:14  | |
59:19  | คุณสนใจไหม |
ตอนนี้คุณจะใส่ใจฟังไหม | |
59:24  | |
59:30  | ซึ่งหมายถึงคุณฟัง |
โดยไม่มีศูนย์กลางของการฟัง | |
59:38  | แต่ถ้าหากคุณฟังจากศูนย์กลาง... |
59:41  | ...คุณได้นำความรู้สึกว่า |
มีสิ่งรบกวนเข้ามาแล้ว | |
59:49  | คุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
ฉะนั้น คุณใส่ใจได้ไหม | |
59:54  | |
1:00:01  | เราบอกว่า มีการกระทำ |
ที่ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา | |
1:00:07  | |
1:00:13  | ในขณะนี้ ผมไม่ควรนำ |
เรื่อง "กาลเวลา" เข้ามา... | |
1:00:16  | ...เพราะมันจะนำไปสู่เรื่องอื่น |
เราเอาไว้พูดทีหลัง | |
1:00:20  | มีการกระทำที่ไม่ใช่ผลิตผลของความจำ |
1:00:31  | ผมกำลังชี้ให้เห็นบางสิ่งบางอย่าง |
1:00:35  | ผมจะวกกลับมาพูดทีหลัง |
1:00:37  | ในความสัมพันธ์ |
ระหว่างคุณกับผู้อื่น... | |
1:00:42  | ...ไม่ว่าจะใกล้ชิดสนิทสนมกัน |
หรือไม่ก็ตาม... | |
1:00:46  | ...เมื่อความทรงจำเข้ามามีบทบาท |
ในความสัมพันธ์นั้น จะเกิดอะไรขึ้น | |
1:00:54  | |
1:00:58  | การแบ่งแยกย่อมเกิดขึ้น |
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ใช่ไหม | |
1:01:04  | คุณเคยสังเกตหรือไม่ |
1:01:10  | เมื่อคุณปฏิสัมพันธ์กับสามี กับภรรยา |
กับผู้หญิงของคุณหรืออะไรก็ตาม... | |
1:01:17  | ...และในความสัมพันธ์นั้นมีกระบวนการ |
ทั้งหมดของความคิดเคลื่อนไหว... | |
1:01:20  | |
1:01:24  | ...ที่สร้างสมขึ้นจากการติดต่อ |
สัมพันธ์ระหว่างกันอย่างต่อเนื่อง... | |
1:01:31  | |
1:01:34  | ...ไม่ว่าจะเป็นความคิด |
ในลักษณะของภาพ... | |
1:01:40  | ...หรือมโนภาพ ซึ่งก็คือความทรงจำ |
1:01:42  | ถูกไหม |
1:01:44  | และความทรงจำหรือภาพ... |
1:01:46  | ...หรือมโนภาพเหล่านั้น |
ได้แบ่งแยกคุณจากสามีของคุณ... | |
1:01:47  | ...และจากเด็กๆ |
หญิงหรือชาย | |
1:01:52  | ดังนั้นจึงมีการแบ่งแยกอยู่เสมอ |
1:01:56  | ถูกต้องไหม |
1:01:57  | เราจะไม่ลงลึกมากไปกว่านี้... |
1:01:59  | |
1:02:02  | ...จากตรงนั้น เราถามว่า |
ความรักคือความทรงจำหรือ | |
1:02:12  | ใช่ไหม |
1:02:14  | เมื่อคนๆ หนึ่งพูดกับภรรยา |
หรือสามีของเขา... | |
1:02:17  | ...หรือกับเด็กผู้หญิง |
หรือกับใครก็ตาม... | |
1:02:19  | ...ว่า "ฉันรักเธอ" |
นั่นเป็นความทรงจำหรือไม่ | |
1:02:29  | หรือเมื่อคุณพูดว่า ฉันรักพระเจ้า |
ของคุณ มโนภาพของคุณ... | |
1:02:33  | ...หรือการอุทิศตนด้วยศรัทธา |
อย่างแรงกล้า นั่นใช่ความรักหรือ | |
1:02:46  | เราจะลงลึกมากกว่านี้ |
ในคำถามนี้ในเวลาอื่น | |
1:02:51  | |
1:02:54  | สิ่งที่เรากำลังชี้ให้เห็นก็คือ |
ที่ใดที่มีกิจกรรมของความคิด... | |
1:02:59  | ...ที่นั่นย่อมจะเกิดการแบ่งแยก... |
1:03:02  | ...เพราะตัวความคิดนั่นเอง |
ที่จำกัดคับแคบ... | |
1:03:07  | ...เช่น การแบ่งแยกทางชนชาติ |
การเมือง ทางศาสนา... | |
1:03:10  | ...หรือโครงสร้างทั้งหมด |
ของกิจกรรมของมนุษย์... | |
1:03:16  | ...ที่กำลังทำลายโลกอยู่ในขณะนี้ |
1:03:20  | เมื่อคุณขึ้นไปบนดวงจันทร์ |
และปักธงไว้ที่นั่น... | |
1:03:29  | ...นั่นเป็นการกระทำที่จำกัด |
1:03:33  | การที่คุณบูชาเทพเจ้าอันคับแคบ |
ของคุณซึ่งมีอยู่ทั่วไป... | |
1:03:38  | ...นั่นก็สร้างมาจากความคิด |
นั่นก็เป็นการกระทำที่จำกัดคับแคบ | |
1:03:40  | |
1:03:45  | ฉะนั้นเมื่อคุณมีปัญญา |
เห็นแจ้งเข้าไปในเรื่องนั้น... | |
1:03:49  | |
1:03:51  | ...การเห็นแจ้งหมายถึง |
การที่จิตใจเข้าใจภาพรวมทั้งหมด... | |
1:03:56  | ...เข้าใจโครงสร้างและธรรมชาติ |
ทั้งหมดของความคิด... | |
1:03:58  | ...จากนั้นความคิดก็จะเข้าที่เข้าทาง |
อันจำกัดของมัน | |
1:04:02  | คุณจับใจความได้ไหม |
1:04:04  | คุณพอจะเข้าใจเรื่องนี้บ้างไหม |
1:04:07  | ว่าอย่างไรครับ |
1:04:12  | เมื่อความคิดเข้าใจถึงบทบาท |
อันจำกัดของตัวมันเองแล้ว... | |
1:04:15  | |
1:04:21  | ...จากนั้นการกระทำก็จะไม่ใช่ |
ผลิตผลของความคิด | |
1:04:31  | แต่การกระทำจะเกิดจากการเห็นแจ้ง... |
1:04:34  | ...ในธรรมชาติของความคิด |
อย่างสมบูรณ์ทั้งหมด | |
1:04:43  | มีใครเข้าใจบ้างไหม |
คุณเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ไหม | |
1:04:49  | บางทีผมควรจะอ่าน |
คัมภีร์ภควัตคีตาให้คุณฟัง... | |
1:04:52  | ...แล้วพวกคุณจะได้มีความสุขกัน... |
1:04:55  | ...หรืออ่านคำอธิบายของคำอธิบาย |
ของคำอธิบายให้ฟัง | |
1:05:04  | แต่ทว่าเรื่องนี้จำเป็นต้องได้รับ |
ความร่วมมือจากคุณ... | |
1:05:15  | ...ในการค้นหาอย่างกระตือรือร้น |
1:05:23  | คุณต้องคิด และคุณต้องทำงาน |
ทำงานเพื่อค้นหาว่าคุณคิดอย่างไร... | |
1:05:26  | ...ชีวิตทั้งหมดของคุณ |
ขึ้นอยู่กับความคิดอย่างไร | |
1:05:34  | เช่น เมื่อคุณต้องไปให้ทันรถเมล์ |
1:05:36  | ซึ่งการขึ้นรถเมล์จะต้องมีความคิด |
และมีบทบาทที่ถูกต้องของมัน... | |
1:05:42  | ...แต่เมื่อความคิด |
เข้ามาเกี่ยวข้อง... | |
1:05:45  | ...กับโครงสร้างทั้งหมด |
ทางจิตใจของมนุษย์... | |
1:05:52  | ...จากนั้นความคิดก็จะจำกัดจิตใจ |
ของมนุษย์ให้คับแคบลง | |
1:05:57  | คุณเข้าใจเรื่องนี้ไหม |
1:06:07  | คุณสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีครับ |
ยังมีเวลาเหลืออีกห้านาที | |
1:06:15  | |
1:06:27  | ผมไม่ทราบว่าคุณเรียนรู้ |
ได้มากน้อยเพียงใด... | |
1:06:34  | การเรียนรู้ไม่ใช่การสะสมความรู้ |
และความทรงจำ... | |
1:06:38  | ...แต่เป็นการเรียนรู้เพื่อค้นหา... |
1:06:44  | ...ปัญญาการเห็นแจ้ง |
ซึ่งจะเป็นที่มาแห่งการกระทำ | |
1:06:50  | |
1:07:02  | คุณคงเห็นแล้วว่า |
สิ่งที่เราพูดถึงจริงๆ ก็คือ... | |
1:07:10  | มนุษย์มีความสามารถพิเศษ |
เหนือธรรมดา - (รวมถึงผู้หญิงด้วยครับ!) | |
1:07:16  | เราไม่ใช่กลุ่มสิทธิสตรีนะ |
1:07:24  | มนุษย์มีความสามารถพิเศษ |
แต่ความสามารถเหล่านั้นถูกจำกัดโดยความคิด | |
1:07:28  | |
1:07:38  | ถ้าหากความคิดมีที่ทาง |
ที่ถูกที่ควรของมัน... | |
1:07:42  | ...มันก็จะปล่อยพลังงาน |
มหาศาลออกมา... | |
1:07:47  | ...ซึ่งไม่ใช่เพื่อทำผิดมากขึ้น |
แต่เพื่อการดำรงชีวิต... | |
1:07:54  | |
1:07:57  | ...ที่ยอดเยี่ยม |
ประเสริฐสุดอย่างยิ่ง... | |
1:08:04  | ...ซึ่งไม่มีแม้แต่เงา |
แห่งความขัดแย้ง... | |
1:08:12  | ...เป็นชีวิตที่พิเศษสุด |
เปี่ยมด้วยความรักและความเมตตา | |
1:08:22  | นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราจึงต้อง |
เข้าใจธรรมชาติของความคิด | |
1:08:28  | ความคิดมิใช่ความรัก |
1:08:32  | และเมื่อเรายกย่องบูชาปัญญานึกคิด |
อย่างที่พวกคุณทำกัน... | |
1:08:37  | |
1:08:41  | ...เพราะเวลาที่คุณศึกษา |
หรืออ่าน หรือฟังคำบรรยาย... | |
1:08:45  | |
1:08:48  | ...เกี่ยวกับคัมภีร์ภควัตคีตา |
คัมภีร์อุปนิษัท... | |
1:08:54  | ...รวมทั้งคำอรรถาธิบายต่างๆ นั้น... |
1:09:01  | ...คุณกำลังส่งเสริมสมรรถนะในการขบคิด |
ฉะนั้นจึงเป็นการปฏิเสธความรัก | |
1:09:37  | เราอย่านั่งเงียบๆ นานนัก |
เพราะอาจจะหลงกลความคิดได้ | |
1:09:42  | |