อิสรภาพขึ้นอยู่กับกาลเวลาหรือ
Madras (Chennai) - 6 January 1979
Public Talk 3
1:17 | ผมหวังว่าอากาศคงจะไม่ร้อนเกินไป |
1:21 | กรุณาอย่าถ่ายรูปนะครับ |
1:28 | |
1:36 | ขอให้เราพูดกันต่อ |
ในเรื่องที่ได้พูดไว้ที่นี่... | |
1:41 | ...เมื่อสองครั้งที่แล้วนะครับ |
1:52 | เราพูดไว้ใช่ไหม... |
1:57 | ...ว่าเราต้องคิดร่วมกัน |
ไม่ใช่ว่าคิดอะไร แต่คิดอย่างไร | |
2:03 | |
2:08 | |
2:12 | และอย่างที่เคยพูดไว้แล้ว |
ว่าเรากำลังเดินทางร่วมกัน... | |
2:17 | ...ทั้งยังมีส่วนร่วมในปัญหา... |
2:20 | |
2:24 | ...และอุบัติการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น |
ในชีวิตประจำวันด้วยกัน | |
2:32 | และเราก็ไม่สนใจในทฤษฎี |
หรือความน่าจะเป็น... | |
2:38 | |
2:41 | ...หรือข้อสมมติต่างๆ... |
2:46 | ...แต่สนใจกับ |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริง | |
2:52 | คำว่า 'จริง' หมายความว่า |
สิ่งนั้นกำลังเกิดขึ้น ณ ขณะนี้... | |
2:56 | |
2:58 | ...ไม่เฉพาะที่เกิดขึ้นภายนอก |
ตัวเราเท่านั้น | |
3:03 | แต่รวมถึงสิ่งที่เกิดขึ้น |
ภายในจิตใจเราด้วย | |
3:09 | และได้กล่าวไว้ว่า เราจะตรวจสอบ |
ภายในจิตใจได้อย่างถูกต้อง... | |
3:16 | |
3:22 | ...ต่อเมื่อเราเข้าใจ |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นภายนอกเท่านั้น... | |
3:24 | |
3:28 | ...เพราะในการตรวจสอบตัวเรา |
ทัศนคติของเราและอคติของเรา... | |
3:37 | ...เราสามารถหลอกตัวเอง |
ได้อย่างมโหฬาร | |
3:40 | |
3:43 | แต่ถ้าเราตั้งต้นจากโลกภายนอก |
เข้าสู่โลกภายใน... | |
3:50 | ...แล้วบางทีเราอาจจะสังเกตเห็น |
ตัวเองได้แจ่มแจ้ง | |
3:54 | |
3:57 | เราพูดกันด้วยว่า |
สังคมที่เราอาศัยอยู่นี้... | |
4:02 | |
4:05 | ...มนุษย์เราสร้างขึ้นมาเอง |
ไม่ได้เกิดจากประกาศิตของผู้วิเศษ | |
4:09 | |
4:14 | สังคมซึ่งเรามีชีวิตอยู่นี้ |
เป็นการแสดงออกของความโลภของเรา... | |
4:16 | |
4:20 | ...ความทะเยอทะยานของเรา |
การมุ่งหวังอำนาจ ความรุนแรงและอื่นๆ | |
4:28 | บ่ายวันนี้ผมใคร่ขอให้ร่วมพูดคุยกัน |
เกี่ยวกับเรื่องกาลเวลา... | |
4:35 | |
4:41 | ...ร่วมตรวจสอบธรรมชาติ |
ของวัฒนธรรมและจารีตประเพณี | |
4:47 | |
4:54 | |
5:02 | และหากคุณไม่รังเกียจที่ผมพูดซ้ำ |
เมื่อวันก่อนเราได้ชี้ให้เห็นว่า... | |
5:04 | |
5:12 | ...นี่เป็นการชุมนุมพบปะที่จริงจัง... |
5:17 | คำว่า 'จริงจัง' หมายถึง มีน้ำหนัก |
หนัก - ไม่ใช่ผิวเผิน... | |
5:21 | |
5:30 | ...ไม่ใช่บางสิ่งซึ่งคุณทำ |
ในตอนเย็นวันที่อากาศสบายๆ... | |
5:33 | |
5:35 | ...มานั่งใต้ต้นไม้ ฟังการสนทนา... |
5:38 | |
5:40 | ...แต่เรามาตรวจสอบร่วมกัน |
5:48 | ดังที่เคยชี้ให้เห็น |
เมื่อวันก่อนแล้วว่า... | |
5:53 | ...สิ่งที่เราสนใจก็คือสังคมของเรา |
ซึ่งเต็มไปด้วยการฉ้อฉล... | |
6:00 | ...ความรุนแรงอยู่ในขั้นอันตราย |
เหลือเกินและอื่นๆ... | |
6:04 | |
6:07 | ...นอกเสียจากมนุษย์เราแต่ละคน... |
6:10 | |
6:13 | ...จะทำให้เกิดการปฏิวัติ |
ในจิตใจตนเองจนถึงรากเหง้า... | |
6:18 | ...มิฉะนั้นแล้วการเปลี่ยนแปลงในโลก |
จะเป็นไปไม่ได้เลย | |
6:20 | |
6:25 | นั่นคือสิ่งที่เราได้พูดไปแล้ว |
บางทีคุณอาจจะจำได้ | |
6:40 | คุณอาจจะไม่เห็นด้วยหรือเห็นด้วย |
ในสิ่งที่เรากำลังพูดถึง... | |
6:48 | ...การเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย |
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ | |
6:51 | |
6:58 | เราไม่ได้สนใจกับความเห็น |
แนวความคิด หรือปรัชญาที่คาดเดา | |
7:02 | |
7:05 | |
7:11 | เราสนใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ |
ในชีวิตแต่ละวันของเรา... | |
7:13 | |
7:19 | ...ก็อย่างที่ได้ชี้แจงไปแล้ว... |
7:21 | ...เพราะเราต้องเริ่มต้นจากใกล้ |
เพื่อไปให้ไกล | |
7:26 | แต่พวกเราส่วนใหญ่ |
มักเริ่มต้นด้วยทฤษฎีต่างๆ... | |
7:30 | ...หรือด้วยนามธรรม |
ซึ่งเป็นสิ่งที่ไกลตัวมาก | |
7:33 | ฉะนั้นจึงไม่มีคุณค่า |
และไม่เกี่ยวข้องกันเลย | |
7:40 | ดังนั้นผมหวังว่าในประเด็นนี้ |
เราเข้าใจกันดีแล้ว... | |
7:46 | ...ว่าเราไม่สนใจเกี่ยวกับปรัชญา... |
7:51 | ...ซึ่งในปัจจุบันเข้าใจกันว่า... |
7:55 | ...ปรัชญาคือเรื่องราวของสมมติฐาน |
ทฤษฎี แนวความคิดและข้อสรุปต่างๆ | |
7:58 | |
8:02 | คำๆ นี้แท้จริงแล้วหมายถึง |
ความรักในชีวิต ความรักในสัจธรรม | |
8:06 | |
8:23 | ดังนั้นก่อนอื่น... |
8:30 | ...เหตุใดมนุษย์ทั่วทั้งโลก |
จึงยึดติดอยู่ในจารีต... | |
8:36 | ...ไม่ว่าจะเป็นจารีต |
ที่มีอายุขัยเพียงหนึ่งวัน... | |
8:41 | |
8:46 | ...หนึ่งสัปดาห์ หรือสามพันปีก็ตาม |
8:48 | |
8:51 | เป็นเพราะอะไร |
8:54 | คำว่า 'จารีตประเพณี' หมายถึง... |
8:57 | |
9:00 | ...สิ่งที่สืบทอดจากคนรุ่นหนึ่ง |
ไปสู่คนอีกรุ่นหนึ่งใช่ไหม | |
9:02 | |
9:07 | ตามนิรุกติศาสตร์ คำๆ นี้ยังหมายถึง |
การทรยศหักหลังหรือการกบฏอีกด้วย | |
9:11 | |
9:19 | และจารีตซึ่งส่งต่อกัน |
จากคนรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่งได้แก่... | |
9:26 | |
9:29 | |
9:32 | ...ค่านิยม ความเชื่อ อุดมการณ์ |
พิธีกรรม แนวความคิดและข้อสรุปต่างๆ | |
9:38 | |
9:41 | |
9:45 | |
9:49 | นี่เป็นสิ่งที่ดำเนินอยู่ และสืบทอด |
ต่อๆ กันมาศตวรรษแล้วศตวรรษเล่า | |
9:52 | |
9:58 | ดุจรถบดถนน |
ที่บดทับมนุษย์ด้วยค่านิยม... | |
10:03 | |
10:07 | ...ด้วยข้อสรุปต่างๆ และอื่นๆ |
10:14 | และเมื่อค่านิยม ข้อสรุป |
แนวความคิด หลักการต่าง และอื่นๆ... | |
10:22 | |
10:26 | ...ถูกยกเลิกหรือละทิ้ง |
อย่างที่กำลังเป็นอยู่ขณะนี้... | |
10:31 | ...เราจึงกลับมาตั้งต้นที่เดิมอีก |
10:34 | นั่นคือเราเป็นมนุษย์ที่รุนแรง... |
10:37 | |
10:40 | ...ตะกละ ขี้กังวล หวั่นไหว |
โลเลและสับสน | |
10:43 | นั่นคือสิ่งที่กำลังเป็นอยู่จริงๆ |
10:47 | ถูกต้องไหม |
10:49 | เนื่องจากจารีตประเพณี |
ยึดมนุษย์ให้อยู่กับร่องกับรอย... | |
10:55 | ...แต่เมื่อจารีตเหล่านั้น |
ถูกทิ้งขว้างไปอย่างที่เป็นอยู่นี้... | |
10:58 | ...เราจึงกลับมาสู่จุดเริ่มต้นอีก |
11:07 | |
11:10 | บางที่เราอาจจะมีความสะดวกสบาย |
มากขึ้น มีห้องน้ำมากกว่าเดิม... | |
11:13 | |
11:16 | |
11:19 | ...มียวดยาน มีการคมนาคม |
และการติดต่อสื่อสารกว้างขวางเพิ่มขึ้น | |
11:23 | แต่มนุษย์เรายังเป็นทุกข์ |
11:28 | |
11:31 | |
11:35 | เราอิจฉาริษยา เรารุนแรง |
เต็มไปด้วยความกลัวมหาศาล... | |
11:40 | |
11:45 | ...ขาดความหนักแน่นมั่นคงอย่างยิ่ง |
11:47 | โลกกลายเป็นที่อันตราย |
มากยิ่งขึ้นทุกที | |
11:51 | ทั้งหมดนี้เป็นความจริง |
12:00 | และจารีตยังหมายถึงกระบวนการ |
แห่งวิวัฒนาการไม่ใช่หรือ... | |
12:05 | |
12:10 | |
12:20 | ...วิวัฒน์จากกงล้อ |
ไปสู่เครื่องบินไอพ่น... | |
12:24 | |
12:30 | ...เป็นวิวัฒนาการ |
ซึ่งอาศัยเวลานานหลายๆ ศตวรรษ | |
12:34 | |
12:46 | และในจารีตประเพณีนี้ |
มีสิ่งที่เรียกว่า วัฒนธรรม | |
12:52 | |
13:00 | คำว่า 'วัฒนธรรม' หมายถึง |
การทำให้เจริญ ความงอกงาม... | |
13:03 | |
13:07 | ...การผลิบาน ความเบิกบานในจิตใจ |
และหัวใจของมนุษย์ | |
13:12 | |
13:25 | และในฐานะที่เป็นมนุษย์ |
ดำรงชีวิตอยู่กับจารีตประเพณีบางอย่าง... | |
13:29 | ...เราผลิบานด้านศีลธรรมกันบ้างไหม |
13:34 | บางทีด้านปัญญานึกคิด |
เราอาจจะดีขึ้นบ้างไม่มากก็น้อย... | |
13:40 | ...นั่นคือเราถักทอคำพูดมากมาย... |
13:43 | ...สร้างทฤษฎี หลักการ |
อุดมการณ์ต่างๆ มากมาย... | |
13:47 | ...และพยายามมีชีวิต |
ไปตามสิ่งเหล่านี้ให้ได้... | |
13:50 | ...แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียง |
กระบวนการทางปัญญาขบคิด | |
13:57 | ดังที่ได้ชี้ให้เห็นว่า วัฒนธรรม |
หมายถึง อิสรภาพของมนุษย์... | |
14:05 | |
14:08 | |
14:10 | ...ที่พ้นจากการบดทับของจารีต |
ซึ่งสั่งสมมาหลายศตวรรษ... | |
14:15 | ...และในจารีตย่อมไม่มีวัฒนธรรม |
14:21 | นั่นเห็นได้ชัดเจน |
14:23 | เมื่อจิตใจยังคล้อยตามจารีต |
พิธีกรรม และทำอะไรทำนองนั้นอยู่... | |
14:25 | |
14:28 | ...ในสภาวะเช่นนั้น... |
14:35 | ...จิตใจและหัวใจของมนุษย์ |
ย่อมไม่มีโอกาสจะเบ่งบาน... | |
14:37 | |
14:44 | ...เติบโตและพัฒนาได้ |
คุณก็รู้ดี | |
14:46 | ในด้านเทคโนโลยี |
เราก้าวหน้าไปอย่างมหาศาล | |
14:52 | ซึ่งสิ่งเหล่านี้อยู่บนพื้นฐาน |
ของการสะสมความรู้ | |
14:58 | แต่ด้านศีลธรรม |
หรือเรียกว่าทางจิตวิญญาณ... | |
15:04 | ...เราแทบจะเหมือน |
คนป่าเถื่อนที่ดุร้าย... | |
15:07 | |
15:13 | ...เต็มไปด้วยความงมงาย |
อุดมการณ์ และหลักการต่างๆ... | |
15:16 | ...ซึ่งไม่มีความหมายอะไรเลย |
15:21 | ถูกต้องไหม |
15:22 | นั่นคือสภาพชีวิตประจำวันของเรา |
15:26 | ส่วนด้านเทคโนโลยีแล้ว |
เรายอดเยี่ยม | |
15:28 | หรืออย่างน้อย |
เราก็พยายามจะเป็นอย่างนั้น | |
15:32 | แต่เราไม่เคยท้าทายตัวเราเอง... |
15:38 | ...ว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่เรา |
จะดำรงชีวิตอย่างมีจริยธรรมสูงสุด | |
15:41 | |
15:48 | และเมื่อเราเห็นว่า |
อะไรกำลังเกิดขึ้นในโลกและในตัวเรา... | |
15:55 | ...นั่นเป็นความท้าทาย |
อันยิ่งใหญ่ของเรา... | |
16:01 | |
16:09 | ...ที่มนุษย์เราแต่ละคน |
จะเจริญงอกงามด้วยอิสรภาพ | |
16:31 | อิสรภาพขึ้นอยู่กับกาลเวลาหรือ |
16:40 | กาลเวลาคือการเคลื่อนไหว |
ที่มีการแบ่งแยก | |
16:52 | กาลเวลาคือการเคลื่อนไหว |
นี่ชัดเจน | |
16:54 | |
16:56 | และในการเคลื่อนไหวนั้น |
17:00 | กระแสนั้นมีการแบ่งแยก |
ออกเป็นเมื่อวานนี้ วันนี้และพรุ่งนี้ | |
17:07 | เมื่อวานนี้มาบรรจบกับปัจจุบัน... |
17:11 | ...ปรับแต่งตัวมันเอง |
แล้วเคลื่อนเข้าสู่อนาคต | |
17:16 | นี่คือการเคลื่อนไหวของกาลเวลา |
ซึ่งมีการแบ่งแยกอยู่ | |
17:21 | |
17:27 | การเคลื่อนจากที่นี่ |
ไปสู่ที่นั่นต้องใช้เวลา | |
17:35 | จากกงล้อไปเป็นเครื่องบินไอพ่น |
ก็ใช้เวลาหลายศตวรรษ | |
17:40 | กาลเวลา |
17:43 | กาลเวลามีอยู่สองชนิด... |
17:52 | ...คือเวลาทางชีวภาพ |
และเวลาทางจิตใจ | |
17:59 | |
18:05 | การที่เด็กคนหนึ่งเติบโตเป็นวัยรุ่น |
18:11 | แล้วเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว |
ใช้เวลาหลายปี... | |
18:13 | |
18:18 | ...เหมือนกับเมล็ดพืช |
ที่ต้องใช้กาลเวลา... | |
18:19 | ...กว่าจะเจริญเติบโต |
กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ | |
18:24 | แต่ขอถามว่า |
กาลเวลาทางจิตใจมีอยู่จริงๆ หรือ | |
18:27 | |
18:31 | นั่นหมายถึงวิวัฒนาการในทางจิตใจ |
18:41 | หมายถึงการกลายเป็นนั่นกลายเป็นนี่ |
18:50 | ผมหวังว่าเราต่างก็เข้าใจกันนะ |
18:54 | ผมคิดว่ามันสำคัญทีเดียว |
ที่เราจะต้องเข้าใจคำถามนี้... | |
19:00 | ...ถ้าคุณลองคิดดูจะเห็นว่า |
กาลเวลาเป็นสิ่งที่พิเศษจริงๆ... | |
19:06 | |
19:13 | ...เราพึ่งพิงกาลเวลา... |
19:16 | |
19:17 | ...เราคิดว่าความก้าวหน้าของมนุษย์ |
ทั้งหมดนั้นเป็นพัฒนาการในกาลเวลา | |
19:28 | เราประสบความสำเร็จด้านเทคโนโลยี |
อย่างยอดเยี่ยมและยิ่งใหญ่มากมาย... | |
19:30 | |
19:36 | ...และกว่าจะประสบผลสำเร็จเช่นนั้นได้ |
เราต้องใช้เวลามหาศาล | |
19:38 | |
19:41 | การสะสมความรู้ทุกๆ อย่าง |
เป็นเรื่องของกาลเวลา | |
19:50 | แต่เราขอถามว่า |
กาลเวลาทางจิตใจมีอยู่หรือไม่... | |
19:52 | |
19:58 | ...นั่นคือถามว่า |
วิวัฒนาการทางจิตใจมีอยู่หรือ | |
20:06 | นั่นคือฉันจะเป็นอะไรบางอย่าง |
ฉันจะบรรลุถึงความดีงาม | |
20:12 | |
20:16 | คำว่า 'บรรลุถึง' |
แสดงนัยแห่งกาลเวลา.. | |
20:26 | ...ในความหมายว่า |
ตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นอย่างนี้... | |
20:30 | ...แต่ฉันจะเป็นอย่างนั้นให้ได้... |
20:36 | ...ซึ่งเป็นได้ทั้งในโลกธุรกิจ |
และโลกแห่งจิตวิญญาณ | |
20:46 | หรือจะเป็นเพราะเมื่อเราได้เห็น |
เมล็ดพืชเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้... | |
20:51 | |
20:55 | ...แล้วพากันยอมรับว่า |
กระบวนการเจริญเติบโตนั้นต้องใช้เวลา... | |
20:57 | |
21:01 | |
21:05 | ...เพราะฉะนั้นเราจึงนำเอา |
แนวความคิดและความเข้าใจอย่างนั้น... | |
21:07 | ...มาใช้กับเรื่องทางจิตใจด้วย |
ใช่หรือไม่ | |
21:11 | คุณเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ไหม |
21:13 | ในทางจิตใจเราคิดว่า |
เรากำลังเติบโต หรือกำลังพัฒนา... | |
21:17 | |
21:19 | ...หรือเราจะได้เป็นอะไรบางอย่าง... |
21:23 | ...แต่ทว่าเรากำลังตั้งข้อสงสัย |
ในแนวความคิดเช่นนั้น ข้อสรุปอย่างนั้น | |
21:29 | และสงสัยในความรู้สึกที่ว่า |
เราจะได้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ | |
21:35 | ถูกต้องไหม |
21:39 | องค์กรทั้งหลาย |
ตั้งอยู่บนแนวความคิดนี้... | |
21:45 | ...ไม่ว่าจะเป็นองค์กรทางโลก |
หรือองค์กรที่เรียกกันว่าทางศาสนา... | |
21:53 | ...ซึ่งบอกว่า ให้เวลาฉัน... |
21:59 | ...แล้วฉันจะบรรลุธรรม |
ด้วยการปฎิบัติหรือโดยระบบ... | |
22:01 | ...หรือโดยกระบวนการที่เป็นกลไก... |
22:04 | ...ซึ่งทำให้คุณประสบความสำเร็จ |
ในทางโลกมาแล้ว... | |
22:06 | |
22:08 | ...คุณจึงนำเอา |
ทัศนคติอย่างเดียวกัน... | |
22:11 | ...และวิธีการอย่างเดียวกัน |
มาใช้กับเรื่องจิตใจ | |
22:13 | |
22:18 | ใช่ไหม |
22:29 | ทว่าวิวัฒนาการทางจิตใจไม่มีหรอก |
22:41 | ใช่ไหม |
22:43 | กรุณาอย่ายอมรับหรือปฎิเสธ |
สิ่งที่พูดนี้ แต่ขอให้ฟังดูก่อน | |
22:49 | |
22:54 | คุณอาจจะมีความเห็นของคุณเอง |
มีข้อสรุป มีความเชื่อ... | |
22:56 | |
22:58 | ...มีแนวทางการแก้ไขปัญหา |
เรื่องกาลเวลาในหนทางของคุณเอง... | |
23:02 | |
23:04 | ...แต่เมื่อคุณยอมลำบาก |
มาถึงที่นี่กันแล้ว... | |
23:08 | ...แน่นอน คุณก็ต้องฟัง |
สิ่งที่คนอื่นจำต้องพูด | |
23:14 | ขอให้ฟัง แต่ไม่ใช่ฟังผ่านๆ... |
23:19 | ...หรือฟังโดยสอดแทรก |
ความคิดเห็นของคุณ... | |
23:23 | ...หรือเปรียบเทียบ |
กับค่านิยมของคุณเองและอื่นๆ | |
23:26 | ขอเพียงแค่ฟังเท่านั้น |
23:29 | เมื่อฟังแล้วคุณจึงจะเริ่มต้นตรวจสอบ |
23:32 | |
23:35 | คุณไม่สามารถตรวจสอบก่อนที่จะได้ฟัง |
23:41 | นั่นหมายถึงการให้ความใส่ใจ |
ไม่ใช่ใส่ใจแต่เพียงบางส่วน... | |
23:47 | |
23:49 | |
23:51 | ...เพียงหนึ่งหรือสองสามนาที |
แล้วก็คิดไปเรื่องอื่น | |
23:56 | ถูกไหม |
23:57 | ซึ่งหมายความว่า |
ในการใส่ใจต้องมีอิสรภาพ | |
24:05 | เพราะถ้าคุณจะตรวจสอบ |
คุณต้องมีอิสระที่จะสังเกต | |
24:09 | |
24:16 | ใช่ไหม |
24:19 | ผมหวังว่า |
เรากำลังทำอย่างนี้อยู่จริงๆ... | |
24:21 | |
24:24 | ...คุณคงจะไม่ยอมรับในสิ่งที่กำลังพูด |
แล้วทำให้เป็นทฤษฎี... | |
24:29 | ...หรือเป็นแนวความคิด |
อย่างใดอย่างหนึ่ง... | |
24:32 | ...แต่คุณตั้งใจฟังอยู่จริงๆ |
เพื่อค้นหาด้วยตัวคุณเอง... | |
24:37 | ...ว่าวิวัฒนาการหรือการค่อยๆ |
เติบโตทีละเล็กทีละน้อยในทางจิตใจนั้น... | |
24:41 | |
24:45 | ...มีอยู่จริงๆ หรือไม่... |
24:53 | ...และถ้าหากมันไม่มีอยู่จริง |
แล้วเราจะจัดการกับปัญหาอย่างไร | |
24:55 | |
25:00 | คุณเข้าใจไหม |
25:02 | |
25:05 | เราจะจัดการกับปฎิกิริยาตอบสนอง |
อย่างเช่น ความกลัวอย่างไร | |
25:10 | คุณตามทันไหม |
25:12 | เราจะต้องชัดเจนในเรื่องนี้ |
25:24 | กาลเวลาคือความกลัว |
25:33 | กาลเวลาคือความสุขเพลิดเพลิน |
25:37 | กาลเวลาคือความทุกข์โศก |
25:44 | แล้วความรักเกี่ยวข้อง |
กับกาลเวลาด้วยหรือ | |
25:57 | ที่พูดมาทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
26:09 | ตั้งแต่ต้นจวบจนกระทั่งบัดนี้... |
26:13 | |
26:19 | ...เรายังไม่ยอมรับว่า |
มีวิวัฒนาการทางจิตใจ | |
26:27 | ดังนั้นเราจึงจะตรวจสอบในเรื่องนี้กัน |
26:31 | ไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่จะต้อง |
ตรวจสอบเรื่องของกงล้อและเครื่องบินไอพ่น | |
26:33 | |
26:35 | เพราะเรื่องนั้นกระจ่างและเห็นได้ชัด |
26:38 | |
26:40 | วิทยาศาสตร์ทั้งปวง |
มีพื้นฐานมาจากการสั่งสมความรู้ | |
26:45 | ในเมื่อคุณไม่ได้แบกความรู้นั้นไว้... |
26:51 | ...คุณก็ตรวจสอบได้มากขึ้น |
และเก็บเกี่ยวความรู้เพิ่มมากขึ้น... | |
26:55 | |
26:57 | ...และคุณก็เพิ่มพูนความรู้ |
ซึ่งก็คืออดีตอยู่ตลอดเวลา | |
27:04 | |
27:08 | เอาล่ะเราขอถามว่า... |
27:20 | ...กาลเวลาซึ่งก็คือการเคลื่อนไหว |
ที่มีการแบ่งแยก เป็นสิ่งจำเป็นหรือ | |
27:22 | |
27:27 | ใช่ไหม |
27:29 | กรุณาทำความเข้าใจในเรื่องนี้ |
อย่างรอบคอบระมัดระวัง | |
27:32 | กาลเวลาคือการเคลื่อนไหวที่มี |
การแบ่งแยก เป็นวานนี้ วันนี้ พรุงนี้... | |
27:36 | |
27:39 | ...หรือกาลเวลาตั้งแต่ก่อนปฐมกาล |
กาลเวลาซึ่งไร้จุดเริ่มต้น... | |
27:43 | |
27:47 | ...และกาลเวลาที่อาจจะสิ้นสุดลง |
27:58 | ความเป็นนิรันดร์อยู่เหนือกาลเวลา... |
28:05 | ...สิ่งใดที่มีความต่อเนื่อง |
สิ่งนั้นไม่เป็นนิรันดร์... | |
28:09 | ...เพราะมันยังเป็น |
ส่วนหนึ่งของกาลเวลา | |
28:12 | คุณตามทั้งหมดนี้ทันไหม |
28:19 | ถ้าเราเฝ้าสังเกตดูตัวเอง |
ในฐานะที่เป็นมนุษย์คนหนึ่ง... | |
28:23 | |
28:26 | ...เราก็เป็นตัวแทน |
ของมนุษยชาติทั้งมวล... | |
28:28 | |
28:35 | ...เพราะว่าเราเป็นทุกข์ |
เราผ่านความทุกข์ทรมานมาทุกรูปแบบ... | |
28:37 | |
28:40 | ...เช่นเดียวกับมนุษย์คนอื่นๆ |
28:44 | ...เรายากจน เราร่ำรวย |
เราโลภ เราเป็นทุกข์... | |
28:46 | |
28:48 | |
28:51 | ...เราเหงา เราไร้รัก |
ทั้งหมดนั้นเกิดกับปวงมนุษยชาติ | |
28:54 | ดังนั้นคุณซึ่งเป็นมนุษยคนหนึ่ง |
ก็คือมนุษยชาติทั้งมวล... | |
28:57 | |
29:00 | ...นี่ไม่ใช่แนวความคิด |
ที่เกิดจากปัญญาขบคิด | |
29:06 | คุณอาจจะทำให้เป็น |
แนวคิดเช่นนั้นได้... | |
29:09 | ...แต่ก็จะไร้ค่าเหมือนกับ |
ทฤษฎีทั่วไปๆ นั่นเอง | |
29:11 | |
29:13 | แต่หากเราเห็นสัจจะของมัน |
เห็นความเป็นจริงของมัน... | |
29:18 | |
29:23 | ...เห็นด้วยหัวจิตหัวใจของคุณแล้ว... |
29:24 | ...มนุษย์คนนั้นก็จะเป็นคนพิเศษ |
จริงจังและรับผิดชอบ... | |
29:28 | |
29:36 | ...แต่ไม่ใช่เป็นปัจเจกชน |
เพราะเราไม่ใช่ปัจเจกชน | |
29:40 | |
29:44 | |
29:49 | ปัจเจกชน หมายถึง แบ่งแยกไม่ได้ |
ไม่แตกหัก ไม่แยกเป็นส่วนๆ | |
29:55 | |
30:00 | ทว่ามนุษย์ส่วนใหญ่แบ่งแยกเป็นส่วนๆ |
30:06 | ใช่ไหม |
30:07 | ฉะนั้นเราจึงไม่ได้เป็น |
ปัจเจกชนกันหรอก | |
30:14 | เราอาจจะนึกว่าเราเป็น |
เพราะว่าเรามีชื่อ มีบัญชีเงินฝาก... | |
30:17 | |
30:20 | ...มีรถ มีภรรยา มีบ้าน |
และเราเรียกตัวเองว่าเป็นปัจเจกชน | |
30:23 | ผมคิดว่านั่นเป็นการใช้คำ |
ที่ผิดความหมายไป | |
30:27 | เราก็เหมือนมนุษย์คนอื่นในโลก... |
30:32 | |
30:36 | ...ที่ดำรงชีวิตอยู่ด้วยปัญหา |
สารพัดมากมายมหาศาล | |
30:39 | ความสัมพันธ์ของเรา |
ก็สลับซับซ้อนอย่างยิ่ง... | |
30:45 | ...ความทุกข์โศกของเรามีไม่สุดสิ้น |
และยังประการอื่นๆ อีก | |
30:55 | ดังนั้นเมื่อเราตระหนักรู้ว่า |
เราคือโลกและโลกก็คือเรา... | |
31:01 | |
31:04 | ...ตระหนักรู้นะ |
นี่ไม่ใช่การเล่นคำที่ฉลาดยอกย้อน | |
31:15 | เราย่อมมีความรับผิดชอบ |
อันยิ่งใหญ่เหลือเกิน | |
31:20 | และบางทีนั่นเองเป็นสาเหตุ... |
31:22 | ...ที่ทำให้เราหลีกเลี่ยง |
ความรับผิดชอบนั้น... | |
31:24 | ...โดยการเรียกตัวเองว่า |
เป็นปัจเจกบุคคล | |
31:36 | ในเมื่อเป็นตัวแทน |
ของมนุษยชาติทั้งปวง... | |
31:40 | และมนุษย์แต่ละคนเป็นเช่นนั้น... |
31:43 | และเมื่อมนุษย์คนนั้นเปลี่ยนแปลง |
จิตใจตนเองได้อย่างสิ้นเชิง... | |
31:45 | |
31:49 | ...ย่อมมีผลกระทบต่อจิตสำนึก |
ทั้งหมดของมวลมนุษยชาติ | |
31:53 | กรุณาตั้งใจฟัง อย่าเพิ่งยอมรับ |
จงมองดูมัน | |
31:55 | จงตรวจสอบมัน |
32:03 | และนี่แหละที่ผู้พูดสนใจ |
ไม่ได้สนใจทฤษฎีหรืออย่างอื่น | |
32:06 | |
32:09 | นั่นคือเป็นไปได้หรือไม่ |
สำหรับมนุษย์... | |
32:16 | ...ที่ไม่ต้องอาศัยกระบวนการ |
แห่งวิวัฒนาการ ไม่ต้องใช้เวลา... | |
32:20 | ...แต่สามารถเปลี่ยนแปลงตนเอง |
จากรากเหง้าได้อย่างสมบรูณ์... | |
32:22 | |
32:26 | ...ชนิดถอนรากถอนโคน |
32:31 | เพราะนั่นคือสิ่งที่ท้าทายเราอยู่ |
เพราะจารีตประเพณีก็สูญหายไปแล้ว... | |
32:34 | |
32:36 | ...ศาสนาก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป... |
32:39 | |
32:42 | ...สถาบันต่างๆ มีบทบาทจำกัด |
และมิอาจเปลี่ยนแปลงมนุษย์... | |
32:47 | ...ไม่มีรัฐบาลใด |
จะเปลี่ยนแปลงมนุษย์ได้... | |
32:51 | ...รัฐบาลอาจจะช่วยพัฒนา |
สภาพแวดล้อมภายนอกได้... | |
32:55 | ...แต่ในส่วนลึกแล้วเขาทำไม่ได้ |
อย่างที่เห็นกันในรัสเซียและที่อื่นๆ | |
32:59 | เราไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องนั้น |
33:03 | ดังนั้นเมื่อเข้าใจทั้งหมดนั้นแล้ว |
เราถามว่า... | |
33:09 | |
33:13 | ...เป็นไปได้หรือไม่ที่มนุษย์ |
จะเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง... | |
33:22 | ...โดยไม่ต้องอาศัยกาลเวลา |
ที่มาพร้อมกับการแบ่งแยกของมัน | |
33:26 | |
33:30 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
33:33 | |
33:36 | เพราะว่าจริยธรรม ศีลธรรม... |
33:39 | ...และโลกแห่งจิตวิญญาณ |
ทั้งหมดนั้นขึ้นอยู่กับกาลเวลา | |
33:49 | โชคไม่ดีนักที่ในโลกธุรกิจ |
และโลกการเมือง... | |
33:54 | ...ยังมีระบบลำดับชั้นอยู่ |
หรือมีการจัดชั้นในสังคม | |
33:59 | |
34:02 | ในส่วนที่เรียกกันว่าโลกแห่งจิตใจ... |
34:09 | ...ก็มีการจัดลำดับชั้นเช่นเดียวกัน |
34:15 | อันนี้ชัดเจนเหลือเกิน |
34:18 | ฉะนั้นเป็นไปได้หรือไม่สำหรับมนุษย์ |
ที่จะเปลี่ยนแปลงจิตใจจากรากฐาน... | |
34:24 | |
34:28 | ...โดยไม่ต้องอาศัยเวลาเลย |
34:33 | |
34:37 | คุณเข้าใจไหมครับ |
34:41 | นี่เป็นคำถามสำคัญมาก |
ที่คุณควรจะถาม... | |
34:45 | ...คุณอาจจะยังหาคำตอบไม่ได้ |
แต่เราก็ต้องถาม | |
34:48 | |
34:51 | ใช่ไหม |
34:54 | เพราะมนุษย์เรามีชีวิต |
อยู่บนโลกใบนี้มาเป็นล้านปี... | |
34:58 | ...บางทีด้านจิตใจเรายังเหมือนเดิม |
35:04 | แต่มีการปฏิวัติและความก้าวหน้า |
ทางเทคโนโลยีอย่างมากมายมหาศาล | |
35:07 | |
35:12 | ดังนั้นขอให้เราค้นหาว่า... |
35:14 | |
35:21 | ...เป็นไปได้หรือไม่ |
ที่มนุษย์จะเป็นอิสระอย่างสิ้นเชิง... | |
35:24 | ...จากความคิดที่ว่าวิวัฒนาการ |
ทางจิตใจเกี่ยวข้องกับกาลเวลา | |
35:27 | |
35:30 | ถูกไหม |
35:33 | คุณจะตรวจสอบเรื่องนี้ไหม |
เราตรวจสอบร่วมกันได้ไหม | |
35:39 | ที่จารีตประเพณีของคุณบอกว่า |
'ต้องใช้เวลา' | |
35:42 | |
35:48 | ถูกไหม |
35:50 | คัมภีร์ตำราต่างๆ ศาสนาทั้งหลาย |
และทุกสิ่งทุกอย่าง | |
35:53 | ทั้งหมดนั้นมีพื้นฐานมาจากกาลเวลา |
35:57 | สมองของเราทำงานอยู่ในกาลเวลา |
36:05 | เราเองก็ถูกครอบงำด้วยกาลเวลา... |
36:10 | |
36:12 | ...และเรากำลังตั้งคำถาม |
ที่ไม่ได้สนใจเรื่องกาลเวลา... | |
36:20 | ...และปฏิเสธวิวัฒนาการโดยสิ้นเชิง |
36:26 | ใช่ไหม |
36:27 | ดังนั้นเราจะตรวจสอบดูว่า... |
36:29 | ...เป็นไปได้หรือไม่ที่มนุษย์ |
จะเปลี่ยนแปลงจนถึงรากเหง้าได้จริงๆ... | |
36:34 | ...โดยกาลเวลา |
ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลย | |
36:36 | |
36:39 | ใช่ไหม |
36:42 | เรายังคุยกันรู้เรื่องหรือเปล่า |
36:45 | |
36:47 | เรายังค้นหาร่วมกันใช่ไหม... |
36:50 | ...เรายังสนใจในปัญหานี้ |
กันจริงๆ ใช่ไหม | |
36:56 | หรือคุณเพียงแต่รอให้ผมตรวจสอบ |
สำรวจและสอบสวนมัน... | |
36:58 | ...แล้วคุณก็พูดว่า "ใช่แล้ว |
นั่นเป็นไปได้ หรือเป็นไปไม่ได้"... | |
37:03 | ...หรือฉันมีความเห็นและข้อสรุป |
ที่ต่างกับคุณ" | |
37:09 | ...แล้วก็จากไป เช่นนั้นหรือ |
37:17 | ซึ่งนั่นหมายความว่าคุณไม่ได้มี |
ส่วนร่วมตรวจสอบปัญหาเลยแม้สักนิดเดียว | |
37:27 | เพราะว่าเรามีชีวิตมากกว่า |
หนึ่งล้านปีแล้วหรือนานกว่านั้น... | |
37:36 | ...แต่โดยพฤตินัย ภายในจิตใจ |
เรายังคงเหมือนเดิม | |
37:40 | |
37:43 | ใช่ไหม |
37:49 | และถ้าหากเราจะพลิกผัน |
กระบวนการทั้งหมด จะเป็นไปได้หรือไม่ | |
37:56 | |
38:05 | แล้วคุณจะตรวจสอบอย่างไร |
ในลักษณะไหน | |
38:08 | |
38:10 | หรือจิตใจต้องมีสมรรถนะเช่นไร... |
38:13 | ...จึงจะสามารถตรวจสอบอะไรบางอย่าง |
ซึ่งดูเสมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย... | |
38:17 | |
38:23 | ...ในเมื่อจิตใจถูกครอบงำ |
ด้วยกาลเวลาอย่างหนักหน่วง... | |
38:27 | ...โดยกาลเวลา และมีข้อเสนอ |
ชนิดใหม่ยื่นเข้ามา | |
38:34 | ก่อนอื่นจิตใจพร้อมที่จะรับฟังปัญหา |
หรือรับฟังคำถามหรือไม่... | |
38:40 | |
38:43 | ...หรือว่ามันถูกครอบงำอย่างหนัก |
แม้กระทั่งคำถามก็ไม่อาจได้ยิน | |
38:49 | |
38:57 | ดังนั้นสำหรับเราแต่ละคน |
อันไหนล่ะที่เกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
39:02 | เมื่อคุณได้ยินคำถาม คุณทำให้มัน |
เป็นนามธรรมที่เลื่อนลอยไหม... | |
39:04 | |
39:08 | ...ซึ่งนั่นเป็นการหลีกเลี่ยงปัญหา... |
39:11 | ...หรือจากการที่คุณถูกครอบงำ |
อย่างหนักหน่วงโดยจารีตประเพณี... | |
39:17 | ...คุณจึงพูดว่า |
"ขอโทษนะ ฉันไม่อยากฟัง" | |
39:19 | "มันไม่มีความหมายอะไรกับฉันเลย" |
39:23 | หรือว่าจิตใจของคุณมีคุณสมบัติ |
บางอย่างที่สามารถพูดว่า... | |
39:27 | |
39:31 | ..."เรามาสืบค้นมันดูจริงๆ ซิ |
แต่ไม่ใช่อย่างเป็นทฤษฎี" | |
39:38 | นั่นคือความกลัว... |
39:42 | ...ซึ่งเป็นปฏิกิริยาอย่างหนึ่ง |
ที่มีมานานตั้งแต่ดึกดำบรรพ์... | |
39:48 | |
39:53 | ...ความกลัวจะสิ้นสุดลงอย่างสิ้นเชิง |
โดยไม่อาศัยกาลเวลาเลยได้ไหม | |
39:57 | |
40:01 | แจ่มแจ้งไหม |
ถูกไหม | |
40:03 | |
40:15 | บางทีเรื่องความกลัว |
อาจจะซับซ้อนเกินไป... | |
40:19 | ...อีกสักครู่เราค่อยมาพูดถึงมัน... |
40:23 | ...การที่มนุษย์คนหนึ่งถูกทำร้าย |
ทั้งร่างกายและจิตใจมาตั้งแต่เด็ก... | |
40:28 | |
40:32 | ตั้งใจฟังให้ดีๆ นะ |
40:38 | |
40:40 | ...ความเจ็บปวด บาดแผลภายในจิตใจ |
ที่แสดงออกมาภายนอก... | |
40:44 | |
40:48 | ...โดยการปลีกตัว ด้วยการต่อต้าน... |
40:52 | ...มีความต้องการจะประทุษร้ายผู้อื่น |
ให้รุนแรงยิ่งกว่า... | |
40:55 | ...เพราะว่าตัวคุณเองถูกทำร้าย... |
40:59 | ...จากการที่ความเจ็บปวดนั้น |
ถูกสะสมหมักหมมไว้... | |
41:04 | ...และถนอมรักษาไว้ |
จนเกือบจะเรียกได้ว่า 'รัก' มัน... | |
41:08 | |
41:10 | |
41:12 | ...ถามว่า เราสามารถปล่อยวาง |
ความเจ็บปวดโดยฉับพลันทันที... | |
41:16 | ...โดยไม่ต้องอาศัยเวลาได้หรือไม่ |
คุณเข้าใจคำถามของผมไหม | |
41:21 | ใช่ไหม |
คุณว่ามันสนุกไหม | |
41:25 | มันไม่ใช่เรื่องสนุกหรอกนะ... |
41:32 | ...หากคุณสืบค้นลงไปจะเห็นว่า |
มันเป็นเรื่องที่จริงจังมากทีเดียว... | |
41:36 | ...แต่คำถามนี้ช่างท้าทายเหลือเกิน... |
41:41 | ...ฉะนั้นคุณจะต้องให้ความใส่ใจ |
ความสนใจ... | |
41:44 | ...และตอบสนองต่อมันอย่างเต็มเปี่ยม |
41:52 | เราถูกทำร้ายจิตใจมาตั้งแต่เด็ก... |
41:58 | ...อย่างที่มันเจ็บลึกอยู่ข้างใน |
42:03 | และผลที่ตามมาของความเจ็บปวดนั้น |
ก็คือการต่อต้าน... | |
42:15 | ...การสร้างกำแพงล้อมรอบตัวเอง... |
42:18 | ...การปลีกตัวออกไปเพื่อไม่ให้ได้รับ |
ความเจ็บปวดมากขึ้น... | |
42:23 | ...มีความกลัวจะเจ็บปวด |
มากยิ่งขึ้นอยู่เสมอ | |
42:30 | ซึ่งมีผลตามมาเป็นความรุนแรง |
ขาดความสัมพันธ์ที่แท้จริงกับผู้อื่น... | |
42:33 | |
42:39 | ...เพราะคุณอาจจะเจ็บปวดได้อีก |
และอื่นๆ | |
42:41 | เราเห็นผลที่ตามมาได้กระจ่างชัด |
42:46 | ทีนี้ผลพวงทั้งหมดนั้น... |
42:50 | ...ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด |
จะยุติลงได้ไหม | |
42:55 | ในการค้นหา |
คุณรอให้ผมตอบหรือ | |
43:01 | |
43:07 | ...ในการค้นหาและสืบค้นลึกลงไป |
ว่าความเจ็บปวดทางจิตใจคืออะไร | |
43:08 | |
43:17 | |
43:26 | คุณบอกว่า 'ตัวฉัน' |
43:29 | ตัวฉันคือมโนภาพที่คุณสร้างขึ้น |
เกี่ยวกับตัวคุณเอง... | |
43:33 | ...หรือที่สังคมยัดเยียดให้แก่คุณ |
43:37 | สังคม คือ ความสัมพันธ์ |
ของคุณกับคนอื่นๆ... | |
43:39 | ...สังคมเป็นสิ่งที่คุณสร้างขึ้นมา |
คุณไม่เข้าใจหรือ | |
43:42 | มันคือ... |
43:45 | ดังนั้นที่คุณเจ็บปวด |
ก็เพราะคุณมีมโนภาพ | |
43:49 | มโนภาพเป็นสัญลักษณ์ |
ความคิดเห็น ชื่อ... | |
43:53 | ...แบบแผน โครงสร้าง |
ทั้งหมดของจิตใจ | |
43:58 | ถูกต้องไหม |
44:00 | เมื่อมโนภาพบาดเจ็บ และเราได้รับ |
อิทธิพลหรือสั่งสอนมาว่า... | |
44:04 | |
44:08 | ...ให้ค่อยๆ เอาชนะความเจ็บปวดนั้น |
จงแก้ไข พิจารณา ตรวจสอบมัน... | |
44:11 | ...วิเคราะห์ หาสาเหตุและการกระทำ |
ซึ่งทั้งหมดนั้นต้องใช้เวลา | |
44:17 | |
44:20 | ถูกต้องไหม |
44:27 | ทีนี้เป็นไปได้ไหมที่เราจะไม่มี |
มโนภาพเกี่ยวกับตนเองเลย | |
44:30 | |
44:37 | แล้วก็ไม่ต้องเจ็บปวดอีกเลย |
44:39 | คุณเข้าใจไหม |
44:45 | ถูกไหม |
44:47 | เป็นไปได้หรือไม่ |
44:51 | ตราบใดที่คุณมีมโนภาพว่า |
คุณมีอำนาจมาก คุณเหนือกว่าผู้อื่น... | |
44:54 | |
44:57 | ...เป็นคนก้าวร้าว สะสวย |
มีปัญญาดี และอื่นๆ... | |
45:00 | |
45:02 | |
45:05 | ...ซึ่งเป็นมโนภาพที่เราสร้างขึ้น |
แก่ตนเองมาตั้งแต่เด็ก... | |
45:10 | ...จนกระทั่งแก่เฒ่าและตายไป |
เราขอบอกว่า... | |
45:15 | ...ตราบใดที่มโนภาพยังคงอยู่ |
ตราบนั้นก็ต้องมีความเจ็บปวด... | |
45:22 | ...อาจเป็นเพียงผิวเผิน |
หรือฝังลึก ลึกมาก | |
45:27 | ถูกไหม |
45:29 | มโนภาพนั้นสามารถเห็น |
สัจจะของมันเองหรือไม่ | |
45:32 | คุณเข้าใจไหม |
45:35 | ...คือเห็นว่าตราบใดที่คุณมีมโนภาพ |
เกี่ยวกับตัวเอง... | |
45:40 | คุณจะต้องเจ็บปวดอย่างแน่นอน |
และผลที่ตามมาก็คือคุณจะเป็นคนรุนแรง... | |
45:43 | |
45:45 | |
45:48 | ...คุณจะทื่อทึบมากขึ้นเรื่อยๆ |
เพราะคุณปลีกตัว กลัว และอื่นๆ | |
45:50 | เมื่อมองเห็นผลที่ตามมา เมื่อเห็นว่า |
มโนภาพนั้นคือความเจ็บปวด... | |
45:56 | ...เห็นความเป็นจริงของมัน... |
46:01 | ...ไม่ใช่เข้าใจเพียงแนวความคิด |
ที่มีเหตุมีผลของมัน... | |
46:08 | ...การรับรู้ความเป็นจริงนั้น |
เป็นจุดจบสิ้นของมโนภาพ | |
46:12 | ใช่ไหม |
46:15 | ดังนั้นเราต้องตรวจสอบว่าการรับรู้ |
หรือการเห็นนั้น เราหมายถึงอะไร | |
46:24 | เรามองเห็นสิ่งต่างๆ รอบตัวเรา... |
46:31 | ...ทั้งเห็นภาพด้วยตา |
และเรียกชื่อสิ่งเหล่านั้นด้วย... | |
46:34 | |
46:37 | ...เพราะนั่นเป็นส่วนหนึ่งของการฝึกฝน |
ของอิทธิพลครอบงำของเรา... | |
46:40 | ...ในทันทีที่คุณเห็นสิ่งนี้ |
คุณก็เรียกมันว่าต้นไม้ | |
46:49 | นั่นคือการทำงานของความรู้ |
ขณะที่มีการรับรู้เกิดขึ้น | |
46:53 | |
46:56 | คุณตามทั้งหมดนี้ทันไหม |
47:01 | มีการรับรู้ที่ปราศจากอดีต |
ซึ่งสั่งสมไว้หรือไม่ | |
47:05 | |
47:09 | มีการเฝ้าสังเกตที่ปราศจาก |
กาลเวลาหรือไม่ | |
47:12 | |
47:18 | นั่นคือเมื่อเราสั่งเกต |
เราไม่เพียงสังเกตด้วยตาเท่านั้น... | |
47:23 | |
47:29 | ..แต่เมื่อเราสังเกตดูตัวเราเอง |
คุณเคยสังเกตบ้างไหม... | |
47:32 | ...ผมไม่ค่อยแน่ใจนะ... |
47:35 | ...แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่า |
พวกคุณส่วนใหญ่ไม่เคยสังเกต... | |
47:36 | |
47:38 | ...ถ้าหากคุณเฝ้าสังเกตตนเอง |
จะเห็นว่า... | |
47:41 | ...ในการสังเกตนั้นจะมีผู้สังเกต |
และสิ่งที่ถูกสังเกต | |
47:45 | ถูกต้องไหม |
47:49 | มีพยานรู้เห็นกับสิ่งที่ถูกเฝ้าดู |
ซึ่งก็คือผู้คิดกับความคิด | |
47:56 | |
48:02 | ถูกไหม |
48:06 | ที่จริงผู้คิด ก็คือความคิด |
48:11 | จึงไม่มีการแบ่งแยก |
ระหว่างผู้คิดกับความคิด | |
48:18 | คุณคงจะไม่ยอมรับเรื่องนี้ |
แต่กรุณาตรวจสอบดู | |
48:22 | |
48:28 | ผู้คิดคือผลของอุบัติการณ์ |
ของความคิดจำนวนมากมายซึ่งก็คืออดีต | |
48:32 | |
48:37 | ถูกไหม |
48:39 | |
48:45 | ความคิดสร้างผู้คิดขึ้นมา |
48:52 | ดังนั้นผู้คิดก็คือความคิด |
48:56 | ถูกไหม |
48:59 | จึงไม่มีการแบ่งแยก |
ระหว่างผู้คิดกับความคิด | |
49:05 | การแบ่งแยกนั้น |
ถูกสร้างขึ้นโดยกาลเวลา... | |
49:09 | ...ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหว |
ในความแบ่งแยก | |
49:14 | คุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหมครับ |
49:18 | คุณผู้หญิงคนนั้นไม่เข้าใจ |
49:22 | ใช่ไหมครับ |
49:24 | อย่างน้อยที่สุดผมจะต้องเห็น |
ใครบางคนพูดว่าเข้าใจบ้างล่ะ | |
49:29 | Questioner:ผมเข้าใจครับ |
49:31 | Krishnamurti:ไม่ ไม่ใช่ คุณไม่อาจ |
จะเข้าใจได้อย่างรวดเร็วเช่นนั้น | |
49:39 | คุณเห็นไหมว่า |
สิ่งที่เราพยายามชี้ให้เห็น ก็คือ... | |
49:43 | ...การที่เราถูกครอบงำ |
ให้ใช้ความพยายามมาเป็นเวลานับล้านปี... | |
49:48 | ...ซึ่งเป็นความขัดแย้ง |
49:54 | ความขัดแย้งและความพยายาม |
เกี่ยวข้องกับกาลเวลา | |
49:58 | ถูกต้องไหม |
50:02 | แน่นอน เพราะมันเป็นการแบ่งแยก |
อยู่ในกาลเวลา | |
50:10 | ใช่ไหมครับ |
50:14 | ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งอยู่เสมอ |
ตั้งแต่วัยเด็กจนกระทั่งเราตาย... | |
50:17 | |
50:19 | ...มีการดิ้นรนต่อสู้อยู่เสมอ... |
50:25 | ...เพราะว่ามีการแบ่งแยก |
อยู่ในกาลเวลานั่นเอง | |
50:30 | ถูกต้องไหม |
50:32 | ผมดีใจที่อย่างน้อย |
ก็มีบางคนที่เข้าใจเรื่องนี้ | |
50:39 | ดังนั้นเป็นไปได้หรือไม่ที่จะกระทำ... |
50:44 | ...โดยปราศจากความพยายาม |
ปราศจากกาลเวลา | |
50:50 | นั่นคือเมื่อเรารับรู้ |
การรับรู้นั่นเองคือการกระทำ... | |
50:53 | |
50:58 | ...ไม่ใช่ความคิดเห็นมาก่อน - |
แล้วมีช่องว่าง - แล้วจึงมีการกระทำ | |
51:04 | ซึ่งนั่นเป็นการแบ่งแยกของกาลเวลา |
51:08 | ในการแบ่งแยกนั้น |
มีเหตุการณ์อื่นๆ เกิดขึ้นหลายอย่าง | |
51:16 | ถ้าผมจะต้องออกจากที่นี่ |
ไปยังที่นั่น... | |
51:19 | ...ในระหว่างนั้น |
มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น | |
51:23 | ดังนั้นเมื่อในกระแสของกาลเวลา |
มีการแบ่งแยก... | |
51:28 | ...เหตุการณ์อื่นๆ ก็เกิดขึ้น |
ซึ่งเราเรียกว่าปัญหา | |
51:33 | |
51:36 | ผมหวังว่าคุณคงจะเข้าใจทั้งหมดนี้ |
51:39 | ใช่ไหมครับ |
51:41 | |
51:43 | เราถามว่า สมองที่ถูกครอบงำ |
มานานนับล้านๆ ปีสามารถรับรู้ได้ไหม... | |
51:46 | |
51:51 | ...และการรับรู้นั่นเอง |
ที่เป็นการกระทำอันฉับพลัน | |
51:55 | |
52:05 | เนื่องจากเราไม่มีกาลเวลาแล้ว |
52:10 | |
52:16 | เรากำลังผุกร่อน กำลังเสื่อมสลายลง |
เราฉ้อฉล ใช่ไหม | |
52:18 | |
52:21 | และถ้าคุณปล่อยให้กาลเวลาเข้ามา... |
52:27 | ...คุณก็จะยิ่งเสื่อมถอยลงไปเรื่อยๆ |
นี่เป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น | |
52:29 | ซึ่งเมื่อคุณพูดว่า... |
52:31 | ..."ฉันจะไม่เสื่อมสลาย |
แต่ทว่าฉันสร้างขึ้นใหม่"... | |
52:36 | ...คุณก็สูญเสียมันไปแล้ว |
52:39 | |
52:45 | ฉะนั้นเราจึงถามว่า |
การรับรู้หมายถึงอะไร | |
52:51 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหมครับ |
52:53 | มีความเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่ผมจะรับรู้ถึงมโนภาพ... | |
52:56 | |
53:01 | ...ซึ่งได้รับบาดเจ็บ และเห็นอันตราย |
ที่มีทั้งต่อร่างกายและจิตใจ... | |
53:03 | |
53:09 | |
53:13 | ...เห็นอันตรายของการมีมโนภาพ |
ผมสามารถเห็นมันอย่างฉับพลันได้ไหม... | |
53:17 | |
53:19 | ...และการเห็นนั่นเอง คือการสิ้นสุด |
ของมโนภาพ ซึ่งไม่ได้ใช้เวลา | |
53:24 | |
53:26 | คุณเข้าใจไหมครับ |
53:28 | กรุณาจับใจความให้ได้ |
แม้ด้วยการขบคิด | |
53:35 | ดังนั้นหากคุณเข้าใจในคำพูด |
ซึ่งเป็นกระบวนการขบคิดทางสมอง... | |
53:40 | |
53:44 | ...และเฝ้าสังเกตการขบคิดนั้น |
ว่ามันทำอะไรบ้าง... | |
53:47 | ...ณ ขณะที่คุณเข้าใจด้วยการขบคิด |
มันก็กลายเป็นแนวความคิดไปเสียแล้ว | |
53:53 | ถูกต้องไหม |
53:55 | แน่นอน |
54:00 | ใช่ไหมครับ |
54:01 | มันได้กลายเป็นแนวความคิด |
อย่างหนึ่งไปเสียแล้ว | |
54:04 | ฉะนั้นคุณได้เคลื่อนห่างออกไป |
จากการรับรู้ | |
54:08 | ผมไม่แน่ใจ |
ว่าคุณจะเข้าใจสิ่งที่พูดนี้ | |
54:11 | ใช่ไหม |
54:13 | ดังนั้นการรับรู้ หมายถึง |
ความเข้าใจในคำพูด ภาษา... | |
54:19 | |
54:23 | ...ประโยชน์ในคำพูดมีระดับสัมพัทธ์ |
(มีการเทียบเคียง)... | |
54:30 | |
54:35 | ...ซึ่งเป็นความเข้าใจ |
โดยปัญญานึกคิด... | |
54:37 | ...และเมื่อตระหนักรู้อย่างนั้น... |
54:41 | ...ก็ไม่ปล่อยให้มันออกนอกลู่นอกทาง |
ไปเป็นแนวความคิด - ตามทันไหม | |
54:43 | และการรับรู้ ยังหมายถึง |
การปฎิบัติการของปัญญานึกคิด... | |
54:51 | ...โดยมีปฏิกิริยาตอบสนองทั้งหมด |
อยู่ในระดับสูงสุด... | |
54:58 | |
55:01 | ...และยังเห็นว่าสัจจะอันแท้จริง |
ของมโนภาพคืออะไร | |
55:06 | เพราะฉะนั้นมโนภาพก็จบลงไปด้วย |
55:11 | คุณทำอยู่ไหม |
หรือว่าจะแค่เล่นคำพูด | |
55:20 | กรุณาเถิดนี่เป็น… |
คุณเข้าใจไหม | |
55:22 | |
55:25 | เรากำลังพูดถึงอะไรบางอย่าง... |
55:30 | ...ที่ตรงกันข้ามกับทุกสิ่งทุกอย่าง |
ที่คุณยอมรับกันอย่างสิ้นเชิง | |
55:43 | ดังนั้น อะไรที่คุณได้ยิน อย่าปล่อย |
ให้มันกลายเป็นจารีต แนวคิด... | |
55:47 | |
55:52 | ...มิฉะนั้นคุณจะหลงทาง |
55:57 | แต่ถ้าคุณฟังจริงๆ เพราะว่า |
สิ่งที่เราพูดกันอยู่เป็นสัจจะ... | |
56:04 | |
56:07 | ...ที่ว่าตราบเท่าที่คุณยังมีมโนภาพ |
ซึ่งสร้างขึ้นโดยสังคมของคุณ... | |
56:11 | |
56:13 | ...โดยวิทยาลัย มหาวิทยาลัย... |
56:16 | ...หรือโดยความสัมพันธ์ของคุณ |
กับผู้อื่น และอื่นๆ... | |
56:18 | ...ตราบใดที่คุณยังมีมโนภาพ |
เกี่ยวกับตัวคุณ... | |
56:22 | ...มโนภาพนั้นก็จะต้องบาดเจ็บ... |
56:25 | ...และความเจ็บปวดนั้น |
จะสำแดงออกมาในหลายๆ ลักษณะ... | |
56:30 | ...เช่น การพยายาม |
ทำตัวเหนือผู้อื่น... | |
56:32 | ...การพยายามปลีกตัว และอื่นๆ |
56:36 | การเห็นหรือการได้ฟังสัจจะอย่างนั้น |
56:43 | เมื่อฟังด้วยศักยภาพทั้งหมดของคุณ... |
56:46 | ...โดยเต็มสติปัญญา |
ฟังด้วยประสาททุกๆ ส่วน... | |
56:52 | |
56:54 | ...การฟังเช่นนั้น คือ การรับรู้ |
และการจบลงของมัน ซึ่งปราศจากกาลเวลา | |
56:58 | |
57:02 | คุณเข้าใจที่พูดไหมครับ |
57:06 | ความรุนแรงเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง |
อย่างหนึ่งที่สืบทอดต่อๆ กันมา... | |
57:10 | |
57:15 | ...จากยุคแรกสุดแห่งกาลเวลา |
57:19 | ถูกไหม |
57:21 | มนุษย์ก้าวร้าวรุนแรง |
มาตั้งแต่ยังไร้กาลเวลา | |
57:30 | และเราได้ทำทุกวิถีทาง |
เพื่อเป็นอิสระจากความรุนแรงนั้น | |
57:36 | เราคิดค้นหลักอหิงสา |
อันเป็นแนวความคิดที่ไม่เคยทำได้ | |
57:40 | ผู้คนตื่นเต้นกระตือรือร้น |
กันมากเกินไป | |
57:44 | เราได้พยายามมาทุกๆ วิถีทาง... |
57:47 | ...เช่น เป็นคนอ่อนโยน ใจดี |
เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แต่ในหัวใจของเรา... | |
57:51 | |
57:53 | ...ในความสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่น |
เรายังเป็นคนรุนแรงเหลือเกิน | |
57:59 | ศาสนาต่างๆ ทั่วโลกกล่าวว่า... |
58:02 | ..."จงพยายาม จงทำงาน |
จงลืมตัวเองเสีย... | |
58:08 | ...อย่าเป็นคนรุนแรง อย่าฆ่า"... |
58:12 | ...ทว่าตั้งแต่ครั้งดึกดำบรรพ์ |
จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ เราก็ยังทำเหมือนเดิม | |
58:18 | ดังนั้นเราจึงกล่าวว่ามันต้องใช้เวลา |
ที่จะทำให้ความรุนแรงหมดไปได้ | |
58:22 | |
58:26 | มันเป็นการหลอกลวงอย่างมโหฬาร |
คุณเข้าใจไหม | |
58:28 | |
58:31 | เราใช้เวลามากกว่าล้านปี |
เราก็ยังกำจัดมันไม่ได้... | |
58:33 | ...และเราคิดว่าอีกสักหนึ่งล้านปี |
ข้างหน้า เราจะกำจัดมันได้... | |
58:37 | ...แต่ในระหว่างนี้ ขอให้ฉัน |
เป็นคนรุนแรงไปพลางๆ ก่อน | |
58:41 | นั่นคือเกมที่เราเล่นกัน |
58:45 | ดังนั้นเราถามว่าเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะยุติความรุนแรงลงในทันทีทันใด | |
58:47 | |
58:55 | นั่นหมายถึง เกิดความเข้าใจว่า... |
58:58 | |
59:00 | ...ในเรื่องของจิตใจภายในแล้ว |
กาลเวลาไม่มีอยู่เลย... | |
59:07 | ...นั่นคือคุณจะ "ไม่มีไม่เป็น" อีก |
59:11 | คุณตามทันไหมครับ |
59:13 | คุณจะ 'ไม่มีไม่เป็น' อะไร |
คุณจะไม่บรรลุธรรม หรือตรัสรู้อีกต่อไป | |
59:15 | |
59:21 | ซึ่งนั่นหมายถึง |
กระแสแห่งกาลเวลาทั้งหมด | |
59:29 | ดังนั้นเราจึงกล่าวว่า |
จงเฝ้าสังเกตดูความรุนแรง.. | |
59:33 | |
59:38 | ...ได้แก่ความรู้สึกโกรธ |
เกลียด อิจฉาริษยา... | |
59:41 | ...และความรุนแรงลักษณะอื่นๆ... |
59:45 | |
59:53 | ...และจงอย่าหนีไปหาความไม่รุนแรง |
ซึ่งเป็นสิ่งตรงกันข้าม | |
59:56 | เมื่อคุณเฝ้าสังเกตดูความเป็นจริง |
ก็จะไม่เกิดสิ่งตรงกันข้าม | |
1:00:02 | คุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
1:00:05 | เมื่อฉันเฝ้าดูความรุนแรงในตัวฉัน |
1:00:13 | ฉันเป็นคนรุนแรง |
1:00:16 | ทำไมจึงต้องไปคิดถึง |
ความไม่รุนแรงด้วยเล่า | |
1:00:20 | นั่นเป็นอิทธิพล |
ที่ครอบงำจิตใจของฉันใช่ไหม | |
1:00:23 | นั่นเป็นความหวังของฉัน |
1:00:25 | นั่นเป็นแนวคิด |
จากปัญญานึกคิดของฉัน... | |
1:00:28 | ...ว่าสักวันหนึ่ง |
ฉันจะไม่เป็นคนรุนแรง... | |
1:00:32 | หรือเป็น...อะไรก็ตาม |
ผมกำลังพูดถึงอะไร | |
1:00:37 | |
1:00:42 | ความเป็นจริงของความรุนแรง |
ความเป็นจริงย่อมไม่มีสิ่งตรงข้าม | |
1:00:46 | ถูกต้องไหม |
1:00:48 | คุณเห็นอย่างนั้นไหม |
1:00:50 | ถ้าคุณเห็นอย่างนั้น |
มันก็จบ | |
1:00:53 | คุณเข้าใจไหม |
1:00:57 | เนื่องจากการศึกษาของเรา |
ศาสนาของเรา... | |
1:01:03 | ...และทุกอย่างที่เป็นจารีต |
สอนไว้ว่า... | |
1:01:08 | ..."จงจัดการกับมัน |
ค่อยๆ กำจัดมันออกไป" - เข้าใจไหม | |
1:01:11 | นั่นเป็นการเคลื่อนไหวในกาลเวลา |
ซึ่งเป็นการแบ่งแยก | |
1:01:19 | กาลเวลาคือการแบ่งแยก |
1:01:23 | เมื่อมีการสังเกตดูความรุนแรง |
ก็มีแต่ความรุนแรงอยู่เท่านั้น... | |
1:01:29 | |
1:01:37 | |
1:01:42 | ผู้สังเกตซึ่งกำลังดูความรุนแรง |
อยู่นั่นเอง คือ ความรุนแรง | |
1:01:44 | คุณตามทันไหม |
1:01:47 | ใช่ไหม |
1:01:50 | |
1:01:51 | ดังนั้นผู้เฝ้าสังเกต |
ก็คือสิ่งที่ถูกสังเกต | |
1:01:59 | คุณเหนื่อยแล้วหรือยัง |
1:02:03 | คุณเข้าใจไหมครับ |
1:02:05 | ในทันทีที่คุณมีการแบ่งแยก |
มันก็เป็นการเคลื่อนไหวในกาลเวลา... | |
1:02:08 | |
1:02:10 | ...เพราะฉะนั้นจะต้องมี |
ความพยายามเกิดขึ้น... | |
1:02:14 | ...นั่นคือผู้สังเกตกำลังคิด... |
1:02:17 | ...ผู้สังเกตคิดว่า |
ตนเองแตกต่างจากสิ่งที่เขาสังเกต... | |
1:02:22 | |
1:02:27 | ...การแบ่งแยกนั่นเอง ที่ทำให้เกิด |
ความขัดแย้ง การเก็บกดและอื่นๆ | |
1:02:30 | แต่เมื่อผู้สังเกตตระหนัก |
ว่าสิ่งที่เขาสังเกตดูอยู่นั้น... | |
1:02:33 | |
1:02:37 | ...เป็นส่วนหนึ่งของเขาเอง |
ก็ไม่มีการแบ่งแยก... | |
1:02:42 | ...ทวิภาวะไม่เกิดขึ้น |
1:02:48 | ถูกไหม |
1:02:51 | ดังนั้นคุณสามารถมองดูความเป็นจริงนี้ |
ที่ว่าคุณเป็นความรุนแรงได้ไหม... | |
1:02:57 | ...เพราะความเป็นจริงย่อมไม่มีการแยก |
1:03:12 | ดังนั้นมีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจ |
1:03:17 | เกิดอะไรขึ้นกับจิตใจของคุณหรือ... |
1:03:21 | ...เมื่อคุณเพียงแต่ |
เฝ้าสังเกตข้อเท็จจริงนั้น... | |
1:03:25 | ...โดยไม่สร้างสิ่งตรงข้ามขึ้นมา |
1:03:29 | คุณเข้าใจไหม |
1:03:32 | สังเกตเห็นว่าคุณอิจฉา ริษยา... |
1:03:35 | ...นั่นคือความเป็นจริง |
และผู้สังเกตก็คือสิ่งที่ถูกสังเกต... | |
1:03:41 | ...ซึ่งก็คือความริษยา |
1:03:49 | ดังนั้นจึงไม่มีความขัดแย้ง |
หรือการกดข่มต่อปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ | |
1:03:52 | |
1:03:58 | ปฏิกิริยาตอบสนองคือความเป็นจริง |
1:04:01 | ทีนี้จิตใจสามารถสังเกตปฏิกิริยา |
ที่เรียกว่าความอิจฉานี้... | |
1:04:07 | ...ซึ่งเป็นความจริง |
ได้อย่างเต็มที่หรือไม่ | |
1:04:14 | คุณเข้าใจไหม |
1:04:16 | สังเกตดูโดยปราศจาก |
กระแสแห่งกาลเวลา | |
1:04:23 | ในทันทีที่คุณมีกาลเวลา |
คุณได้ทำให้เกิดการแบ่งแยกขึ้นแล้ว | |
1:04:26 | |
1:04:37 | นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่จริงๆ |
ใช่หรือไม่ | |
1:04:44 | เพราะเรากล่าวว่า คุณสามารถขจัด |
ความขัดแย้งทุกๆ รูปแบบ... | |
1:04:47 | |
1:04:50 | ...ซึ่งครอบงำเราอยู่นับล้านปี |
ได้อย่างสิ้นเชิง | |
1:04:55 | |
1:05:00 | เพื่อการดำรงชีวิต |
ที่ปราศจากความขัดแย้งใดๆ... | |
1:05:07 | ...ซึ่งหมายความว่า มีชีวิตอยู่อย่าง |
ไร้ปัญหาแม้แต่ปัญหาเดียว | |
1:05:15 | ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะเข้าใจเรื่องนี้ไหม |
1:05:22 | คุณอาจจะมีปัญหาทางด้านเทคโนโลยี |
เช่น จะไปดวงจันทร์ได้อย่างไร... | |
1:05:26 | |
1:05:30 | ผมเชื่อว่าเขาใช้คนสามแสนคน |
ทำงานเรื่องนี้เรื่องเดียว... | |
1:05:34 | ...และทำหลายปีมาก |
1:05:46 | แต่ถ้าเราเข้าใจธรรมชาติของกาลเวลา... |
1:05:54 | ...เข้าใจโครงสร้างทั้งหมด |
ของกาลเวลา... | |
1:05:57 | ...ทั้งเวลาทางจิตใจ |
และเวลาทางกายภาพ... | |
1:06:02 | ...เราก็จะลดความสำคัญของกาลเวลา |
ทางกายภาพให้อยู่ในที่อันสมควร... | |
1:06:09 | ...เช่น ฉันต้องไปขึ้นรถประจำทาง |
รถไฟ เครื่องบิน... | |
1:06:13 | ...ไปทำงาน หรืออะไรก็ตาม |
เป็นต้น | |
1:06:18 | แต่ทางจิตใจแล้ว กาลเวลาไม่มี |
1:06:24 | ซึ่งหมายถึง การดำรงชีวิต |
โดยไม่มีปัญหาใดๆ แม้แต่อย่างเดียว | |
1:06:27 | |
1:06:31 | คุณเคยสืบค้นในปัญหานี้บ้างไหม |
1:06:37 | เคยไหม |
1:06:40 | สมาธิไม่ใช่ปัญหา แต่พวกคุณ |
ทุกคนทำให้มันเป็นปัญหาขึ้นมา... | |
1:06:45 | ...ตั้งแต่ว่าจะนั่งอย่างไร |
จะหายใจอย่างไร... | |
1:06:49 | ...สิ่งทั้งหลายที่คุณก็รู้ |
มีระบบ มีวิธีการ... | |
1:06:53 | ...บรรดาคุรุทั้งหลายต่างก็เสนอแนะ |
กลวิธีต่างๆ ให้ และอะไรทำนองนั้น | |
1:06:55 | |
1:07:06 | ปัญหาคืออะไร |
1:07:08 | ผมกำลังเผยให้คุณเห็น |
กรุณาลองนำไปประยุกต์ดู | |
1:07:11 | ลองเอาไปทดสอบในชีวิตของคุณ |
แล้วคุณจะเห็นว่ามันใช้การได้ | |
1:07:15 | อะไรคือปัญหา |
1:07:19 | ปัญหาคืออะไรบางอย่าง |
ที่คุณยังแก้ไม่ได้ | |
1:07:22 | |
1:07:24 | เช่น ปัญหาคณิตศาสตร์ |
ปัญหาวิทยาศาสตร์ ปัญหาชีววิทยา | |
1:07:28 | เราไม่ได้พูดถึงปัญหาเหล่านั้น |
1:07:29 | |
1:07:36 | เรากำลังจะพูดถึงปัญหาด้านจิตใจ |
ปัญหาระหว่างมนุษย์ด้วยกัน... | |
1:07:40 | ...ปัญหาที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ |
ระหว่างเรากับผู้อื่น... | |
1:07:43 | |
1:07:46 | ...เช่น สามีกับภรรยาและอื่นๆ |
คุณก็รู้ | |
1:07:50 | ปัญหา หมายถึง ยังไม่มีการจัดการ |
ในเรื่องนั้นให้เรียบร้อย | |
1:07:54 | |
1:07:59 | ทีนี้คุณสามารถแก้ปัญหา |
ในทันทีที่มันเกิดขึ้น และทำให้มันจบลง... | |
1:08:02 | |
1:08:05 | ...โดยไม่แบกมันไว้ |
แม้แต่วันเดียวได้ไหม | |
1:08:07 | |
1:08:10 | เพราะคุณก็เห็นว่า |
เกิดอะไรขึ้นจริงๆ... | |
1:08:14 | ...หากปัญหายังคงอยู่ |
จะทำให้สมองทื่อทึบ | |
1:08:18 | |
1:08:23 | คุณสามารถทดสอบเรื่องนี้ |
ได้ด้วยตัวเอง | |
1:08:30 | สมองจะทำงานได้ช้าลง |
เพราะมันต้องแบกรับปัญหา... | |
1:08:34 | |
1:08:37 | ...มันทำให้ตัวมันเองไร้สมรรถนะ |
1:08:38 | |
1:08:42 | สมองจะสูญเสียความยืดหยุ่นไป |
เมื่อคุณแบกรับปัญหาไว้หลายๆ ปี... | |
1:08:45 | ...หรือแม้แต่เพียงสัปดาห์เดียว |
1:08:50 | |
1:08:54 | ดังนั้นคำถามก็คือ คุณทำให้ปัญหา |
ยุติลงในทันทีที่มันเกิดขึ้นได้หรือไม่ | |
1:08:58 | |
1:09:01 | คุณเข้าใจไหม |
1:09:08 | คุณสนใจเรื่องทั้งหมดนี้ไหม |
1:09:15 | คุณครับ ลองทำดู |
1:09:19 | อย่ายอมรับคำพูดแต่ลองทำดูจริงๆ |
1:09:25 | แล้วมันถึงจะคุ้มค่า |
1:09:27 | แต่ถ้าคุณพูดว่า |
"ใช่ มันเป็นความคิดที่ดี... | |
1:09:30 | ...เป็นสิ่งที่ดี แต่ฉันทำไม่ได้" |
1:09:33 | หรือพูดว่า "บอกฉันหน่อย |
ว่าจะต้องทำอย่างไร" | |
1:09:37 | แต่ทว่าไม่มีคำว่า "ทำอย่างไร"... |
1:09:41 | เพราะ "ทำอย่างไร" มีนัยว่า |
มีวิธีการ มีระบบ... | |
1:09:44 | ...หรือมีใครบางคนจะบอกคุณว่า |
จะต้องทำอะไรบ้าง | |
1:09:47 | หากมีใครบอกให้คุณทำอะไร... |
1:09:49 | ...คุณก็กลับเข้าสู่เกมเก่าๆ |
ของจารีตประเพณี | |
1:09:53 | ใช่ไหม |
1:09:57 | ดังนั้นจิตใจที่แจ่มชัดแล้ว |
จะไม่ติดอยู่ในจารีต | |
1:10:07 | ดังนั้นเมื่อเรามีปัญหา |
หมายความว่า... | |
1:10:10 | |
1:10:13 | ...เรายังไม่ได้ขบคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น |
ให้ทะลุปรุโปร่ง... | |
1:10:15 | ...ยังไม่ได้ไต่สวนหรือแก้ไข |
1:10:24 | ปัญหาของเราเกิดขึ้นในความสัมพันธ์ |
1:10:28 | |
1:10:32 | ใช่ไหม |
1:10:42 | เช่น ความสัมพันธ์ |
ระหว่างชายกับหญิง... | |
1:10:47 | ...ทั้งที่เกี่ยวและไม่เกี่ยวกับกามารมณ์ |
ทั้งที่เป็นมิตรหรือเป็นศัตรู... | |
1:10:49 | คุณเข้าใจไหม |
1:10:54 | การสื่อสัมพันธ์ทั้งหมด |
ระหว่างชายกับชาย หรือหญิงกับชาย... | |
1:10:58 | ..ในความสัมพันธ์ทุกๆ เรื่อง ไม่ว่าจะ |
เป็นปัญหาทางกามารมณ์หรืออื่นๆ... | |
1:11:00 | ...ไม่ใช่เฉพาะเพียงปัญหาใดปัญหาเดียว |
1:11:03 | |
1:11:06 | แต่เราจัดการกับปัญหาความสัมพันธ์ |
ทั้งหมดของมนุษย์... | |
1:11:11 | ...ไม่ใช่เฉพาะปัญหาใดปัญหาหนึ่ง |
1:11:15 | เพราะว่าถ้าเราตรวจสอบ |
เพียงเฉพาะปัญหาใดปัญหาหนึ่ง... | |
1:11:20 | ...เท่ากับเราจัดการเฉพาะกับ |
ส่วนย่อยไม่ใช่กับทั้งหมด | |
1:11:24 | ชัดเจนไหม |
ขอให้เข้าใจเถิดครับ | |
1:11:28 | ดังนั้นเราต้องการจัดการกับปัญหา |
ความสัมพันธ์ทั้งหมดของมนุษย์... | |
1:11:34 | ...เช่น ความสัมพันธ์กับนายจ้าง |
ความสัมพันธ์เมื่ออยู่ในโรงงาน... | |
1:11:38 | ...เมื่อคุณกลับบ้าน... |
1:11:41 | ...ความสัมพันธ์ของคุณ |
กับภรรยาหรือสามี... | |
1:11:43 | ...ทั้งในเรื่องกามารมณ์ และที่ไม่ใช่ |
เช่น ความต้องการอยู่เหนือกว่า... | |
1:11:47 | ...ความต้องการครอบครองเป็นเจ้าของ |
ความผูกพัน ทั้งหมดนั้นเป็นปัญหา | |
1:11:51 | ถูกไหม |
1:11:54 | ก่อนอื่นเพราะเหตุใดเราจึงมีปัญหา |
1:12:00 | ทำไมเราจึงมีชีวิตอยู่กับปัญหา |
1:12:05 | คุณเข้าใจไหม |
1:12:07 | หรือว่าเป็นเพราะเราขี้เกียจ |
1:12:12 | หรือเป็นเพราะว่าเรายอมรับว่า |
การมีปัญหานั้นเป็นบรรทัดฐานของชีวิต... | |
1:12:16 | |
1:12:20 | ...หรือเป็นเพราะว่า |
เรามีปัญหามานับล้านๆ ปี... | |
1:12:24 | ...แล้วทำไมตอนนี้จะมีไม่ได้ |
หรือทำไมจะมีต่อไปอีกไม่ได้ | |
1:12:27 | |
1:12:29 | นั่นหมายความว่า... |
1:12:31 | ...จิตใจและสมองได้ยอมรับว่า |
ปัญหาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต | |
1:12:36 | ถูกต้องไหม |
1:12:43 | ดังนั้นจงปฏิเสธที่จะยอมรับปัญหา |
1:12:48 | คุณเข้าใจไหม |
1:12:49 | จงท้าทายทั้งสมองและจิตใจ |
ที่จะอยู่โดยไร้ปัญหา | |
1:12:57 | อย่าเพิ่งเห็นด้วยครับ |
แต่คุณต้องทำให้ได้ | |
1:13:03 | ซึ่งหมายความว่า ปัญหาย่อมจะ |
เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... | |
1:13:05 | |
1:13:09 | |
1:13:13 | ...นอกเสียจากคุณจะมีรักแท้ |
อยู่ในหัวใจ ถูกต้องไหม... | |
1:13:17 | |
1:13:20 | ...ไม่ใช่ความรัก |
ที่เกิดจากกามารมณ์... | |
1:13:24 | ...ไม่ใช่ความรักในอำนาจ ตำแหน่ง |
และเรื่องเหลวใหลพรรค์นั้น... | |
1:13:28 | ...แต่ผมจะไม่พูดถึงเรื่องนั้น |
ซึ่งจะออกนอกเรื่อง... | |
1:13:36 | |
1:13:38 | ...แต่เราจะจัดการกับปัญหาอย่างไร... |
1:13:40 | ...โดยไม่ปล่อยให้มีช่องว่าง |
แม้แต่วินาทีเดียว | |
1:13:45 | เข้าใจไหมครับ |
1:13:47 | เราจะค้นลงไปอีก |
1:13:53 | ปัญหาจะยังคงเกิดขึ้น |
ตราบเท่าที่ยังมีจุดศูนย์กลาง | |
1:14:00 | ใช่ไหม |
1:14:03 | ตราบใดที่มีศูนย์กลางอยู่... |
1:14:05 | |
1:14:08 | ...ก็จะต้องมีเส้นรอบวง |
มีเส้นแบ่งศูนย์กลาง คุณตามทันนะ | |
1:14:10 | จะมีวงกลมทั้งวง |
1:14:14 | วงกลมก็คือปัญหาของเรา |
1:14:19 | ใช่ไหม |
1:14:21 | ถ้าไม่มีศูนย์กลางก็ไม่มีปัญหา |
1:14:28 | |
1:14:35 | โปรดดูว่ามีอะไรเกี่ยวข้องอยู่บ้าง... |
1:14:40 | ...อย่าเพียงแค่สั่นศีรษะแล้วพูดว่า |
"ใช่ ฉันเห็นด้วยกับคุณ" | |
1:14:43 | นั่นไม่มีความหมายอะไรเลย |
1:14:45 | แต่ขอให้ดูว่าที่พูดมานั้น |
มันมีความหมายอะไรบ้าง | |
1:14:50 | ก่อนอื่นคือความลึกล้ำของมัน |
ความงามของมัน... | |
1:14:52 | |
1:14:56 | ...ความสมเหตุสมผลของมัน |
ความเป็นปกติของมัน... | |
1:14:58 | ...นั่นคือ ตราบใดที่มี "ตัวฉัน" |
เป็นจุดศูนย์กลาง ฉันก็ต้องมีปัญหา | |
1:15:05 | |
1:15:11 | ใช่ไหม |
1:15:16 | มันอาจจะเป็นปัญหา |
ที่อันตรายมาก... | |
1:15:19 | ...หรือปัญหาที่มีผลทำลายล้าง |
หรือปัญหาผิวเผินก็ได้ | |
1:15:26 | และตราบใดที่ยังมีปัญหา |
ก็ไร้ความรัก | |
1:15:33 | แต่แน่ล่ะ สภาวะรักนั้นไม่ได้มีอยู่จริง |
ดังนั้นเราจึงข้ามเรื่องนี้ไปก่อน | |
1:15:37 | แล้วค่อยกลับมาพูดถึงทีหลัง |
1:15:42 | ดังนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้... | |
1:15:48 | ...ในโลกสมัยใหม่นี้ |
โดยที่มีภรรยา มีสามี มีลูก... | |
1:15:52 | ...ไปทำงานและอื่น ๆ |
โดยไม่มีศูนย์กลาง | |
1:15:56 | |
1:15:59 | คุณเข้าใจไหมครับ |
1:16:06 | ให้เห็นความเป็นจริง |
1:16:10 | ความจริงที่ว่า |
ตราบใดที่คุณมีศูนย์กลาง... | |
1:16:13 | ...ก็ย่อมต้องมีปัญหา |
และถ้าคุณพูดว่า... | |
1:16:16 | ..."นั่นเป็นชีวิตของฉัน |
ที่จะต้องมีปัญหา" | |
1:16:18 | ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร |
ก็ตามใจคุณ | |
1:16:22 | แต่ถ้าคุณบอกว่าปัญหา |
เป็นสิ่งที่ทำลายล้างที่สุด... | |
1:16:28 | ...ไม่เพียงทำลายสมองเท่านั้น... |
1:16:30 | ...แต่ยังทำลายความเป็นทั้งหมด |
ของจิตใจด้วย... | |
1:16:37 | ...ทำลายจิตใจที่เข้มแข็ง |
มีชีวิตชีวาและว่องไว... | |
1:16:46 | ...เพราะทุกปัญหาเป็นเสมือนผ้าห่ม |
คลุมไว้จนหายใจไม่ออก | |
1:16:54 | ดังนั้นถ้าคุณเห็นความจริงที่ว่า |
ศูนย์กลางเป็นเหตุแห่งปัญหา ถูกไหม | |
1:16:55 | |
1:17:01 | ไม่เหรอครับ |
1:17:03 | ไม่เพียงแต่ได้ยินเท่านั้น |
แต่มองเห็นสัจจะของมัน | |
1:17:16 | แล้วเกิดอะไรขึ้น |
1:17:20 | คุณเข้าใจไหม |
1:17:22 | จิตใจหรือชีวิตที่ไม่มีศูนย์กลาง |
และต้องมีชีวิตอยู่กับภรรยาหรือสามี... | |
1:17:28 | |
1:17:32 | ...และกับวัฒนธรรมทั้งหมด |
ไม่ใช่วัฒนธรรมนะ... | |
1:17:36 | |
1:17:39 | ...ผมจะไม่เรียกว่าวัฒนธรรม |
แต่เป็นโลกทั้งหมด... | |
1:17:48 | ...ซึ่งหมายความว่า |
ทุกๆ นาทีคุณกำลังกระทำอยู่ | |
1:17:58 | ชีวิตคือการกระทำใช่ไหม |
1:18:01 | แต่เมื่อการกระทำของคุณ |
มาจากจุดศูนย์กลาง... | |
1:18:04 | ...แสดงว่าคุณกำลังนำปัญหา |
ทั้งหมดเข้ามา | |
1:18:09 | ผมไม่ทราบว่าคุณเข้าใจไหม |
1:18:11 | เห็นส่วนย่อย เห็นโครงสร้าง |
และความเป็นทั้งหมดของมัน | |
1:18:18 | |
1:18:20 | นั่นคือจิตใจที่ทำงานโดยมีศูนย์กลาง |
ได้ก่อปัญหาขึ้นมานับไม่ถ้วน... | |
1:18:25 | ...ไม่ว่าปัญหาการเมือง |
ปัญหาเศรษฐกิจ... | |
1:18:30 | ...ปัญหาสังคม |
และปัญหาความสัมพันธ์... | |
1:18:34 | ...ทั้งกับคนใกล้ชิด |
หรือกับคนไม่คุ้นเคย | |
1:18:40 | การมีปัญหา |
เป็นวิถีชีวิตที่เลวร้ายที่สุด | |
1:18:49 | เป็นการทำลายความเยาว์วัยของสมอง |
เข้าใจไหม | |
1:18:53 | ...และทำลายความเป็นหนุ่ม |
เป็นสาวของจิตใจ | |
1:19:01 | ถ้าคุณฟังและเห็นสัจจะของมัน |
มันก็จบสิ้นกัน | |
1:19:07 | ไม่มีคำว่าต้องทำอย่างไร |
1:19:12 | มีอยู่เฉพาะแต่การฟังเท่านั้น |
ซึ่งก็คือการกระทำ | |
1:19:37 | คำว่า จารีตประเพณี หมายถึง... |
1:19:43 | ...การสืบทอดจากคนรุ่นหนึ่ง |
ไปยังคนอีกรุ่นหนึ่ง... | |
1:19:48 | ...ได้แก่ การสืบทอดค่านิยม |
พิธีกรรม ข้อบัญญัติ... | |
1:19:51 | |
1:19:53 | ...ความเชื่อ พระเจ้า |
การบูชา ทั้งหมดนั้น... | |
1:19:59 | |
1:20:03 | ...และเมื่อมนุษย์ติดขังอยู่ในจารีต |
ก็มิมีสิ่งใดจะงอกงามขึ้นมาได้อีก | |
1:20:12 | มันเป็นเสมือนรถบดถนน |
ที่กำลังบดทับย่ำยีมนุษย์อยู่... | |
1:20:17 | ...และถ้าคุณยอมรับมัน ก็ได้ |
ก็ขอให้อยู่กับมัน และมีความสุขกับมัน | |
1:20:21 | |
1:20:26 | แต่คุณจะไม่มีคำตอบ |
ให้กับสิ่งซึ่งท้าทายโลกอยู่ | |
1:20:28 | การท้าทายมีอยู่ทั่วโลก... |
1:20:32 | ...ที่ว่ามนุษย์จะต้อง |
ปลดปล่อยตนเอง... | |
1:20:35 | ...ให้เป็นอิสระจากทุกสิ่งทุกอย่าง |
เพื่อที่จะเบ่งบาน | |
1:20:39 | และการเบ่งบานจะเกิดขึ้นได้... |
1:20:42 | ...ก็แต่บนผืนดินแห่งสัมพันธภาพ |
ของมนุษย์เท่านั้น | |
1:20:47 | ถูกต้องไหมครับ |
1:20:48 | ไม่ได้เบ่งบานอยู่หนอื่นใด |
1:20:51 | ไม่ว่าจะบนเทือกเขาหิมาลัย |
หรือตามวัดวาอารามแห่งไหน... | |
1:20:53 | ...แม้แต่ที่นั่น |
เขาก็ต้องมีความสัมพันธ์... | |
1:20:56 | ...กับเพื่อนมนุษย์คนอื่นๆ |
ในวัดด้วยเช่นกัน | |
1:20:59 | และวัฒนธรรมซึ่งหมายถึง |
การเจริญเติบโต... | |
1:21:03 | ...การพัฒนา การมีจริยธรรม |
อันดีเลิศสูงสุด... | |
1:21:06 | |
1:21:10 | ...ดังนั้นการมีวัฒนธรรม |
จะเป็นไปไม่ได้... | |
1:21:14 | ...ในเมื่อคุณหรือจิตใจของคุณ |
เป็นเพียงแค่เครื่องจักรเท่านั้น... | |
1:21:19 | ...ซึ่งจารีตจะทำให้เป็นเช่นนั้น |
1:21:24 | และจารีตประเพณี |
ยังสอนให้ยอมรับเรื่องกาลเวลา | |
1:21:34 | แล้วมีใครบางคนอย่างผมมาบอกว่า |
"จงอย่ายอมรับว่ามีกาลเวลา... | |
1:21:36 | |
1:21:41 | ...เพราะคุณจะไม่ได้พบเห็น |
แสงสว่างหรือการตรัสรู้... | |
1:21:44 | ...แต่ ณ จุดจบแห่งกาลเวลา... |
1:21:52 | ...คุณจะพบกับแสงสว่าง |
ในปัจจุบันขณะ ณ ที่ๆ คุณอยู่" | |
1:22:00 | ถูกไหมครับ |
1:22:22 | |
1:22:25 | fără a avea un centru ? |