MA7879T4 - อะไรนำมาซึ่งความไร้ระเบียบในความสัมพันธ์
พูดต่อสาธารณชนที่มัทราส (เชนไน) อินเดีย ครั้งที่ 4
วันที่ 7 มกราคม 1979
0:22  | เราควรจะนั่งเงียบๆ กันสักครู่ |
หรือว่าคุณต้องการให้ผมพูดเลย | |
0:24  | |
0:45  | ผมไม่เคยเข้าร่วมประชุมที่ไหน |
0:53  | มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมไปงานประชุม |
ทางการเมืองในประเทศนี้... | |
1:00  | ...แล้วดร. บีเซนต์บอกว่า |
"อยู่ห่างๆ การเมืองไว้นะ" | |
1:19  | บ่อยครั้งที่ผมสงสัยว่า... |
1:22  | |
1:27  | ...เหตุใดเราถึงมารวมกัน |
เพื่อฟังใครคนหนึ่งพูดเช่นนี้... | |
1:34  | ...ด้วยความอยากรู้อยากเห็น |
เอาจริงเอาจังครึ่งๆ กลางๆ... | |
1:38  | |
1:40  | ...แต่ไม่ได้ต้องการจะเปลี่ยนแปลง |
ชีวิตของตนอย่างสิ้นเชิงจริงๆ | |
1:48  | เราค่อนข้างจะเป็นคนที่ทำอะไร |
ครึ่งๆ กลางๆ ไม่เคยทำถึงที่สุด... | |
1:55  | ...ไร้พรสวรรค์ ไร้อัจฉริยภาพ |
1:58  | |
2:05  | อัจฉริยภาพที่ผมพูดถึงนี้ |
ไม่ได้หมายถึงความสามารถพิเศษ... | |
2:08  | |
2:15  | ...หรือพรสวรรค์ด้านใดโดยเฉพาะ |
แต่เป็นอัจฉริยภาพของจิต... | |
2:19  | |
2:24  | ...ที่เข้าใจชีวิตทั้งหมดอย่างรอบด้าน |
ซึ่งก็คือชีวิตของเรา... | |
2:31  | |
2:34  | ...ที่เป็นอยู่อย่างสลับซับซ้อนยิ่ง |
ทั้งยังขัดแย้งในตัวเองและไร้สุข | |
2:38  | |
2:44  | เมื่อเราฟังสิ่งที่ผู้พูด |
พูดมาทั้งหมดแล้ว... | |
2:48  | |
2:55  | ...เราก็จากไป |
ด้วยความเข้าใจเพียงบางส่วน... | |
2:59  | |
3:04  | ...ทั้งยังไม่มีความตั้งใจอันแน่วแน่ |
3:08  | ...และไม่ได้ใส่ใจอย่างจริงจัง |
ที่จะให้เกิดการปฏิวัติหยั่งลึกลงในจิตใจ | |
3:12  | |
3:15  | |
3:23  | เรามักสงสัยว่า ทำไมมนุษย์ |
ถึงทนอยู่ได้กับการดำรงชีวิตเยี่ยงนี้ | |
3:27  | |
3:31  | |
3:37  | คุณอาจจะตำหนิสภาพแวดล้อม |
กล่าวโทษสังคม... | |
3:41  | |
3:46  | ...หรือองค์กรทางการเมือง... |
3:52  | ...แต่การกล่าวโทษผู้อื่น |
ก็แก้ปัญหาให้เราไม่ได้ | |
4:00  | ชีวิตของเราดูเหมือนจะสูญเปล่า |
โดยปล่อยให้ล่องลอยไป... | |
4:06  | |
4:12  | |
4:17  | ...ถ้าไม่ไปทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ |
อีก 50 ปี หรือประมาณนั้น... | |
4:20  | |
4:24  | ...แล้วก็เกษียณเพื่อรอวันตาย |
หรือไม่ก็อยู่อย่างซังกะตาย... | |
4:27  | ...พร่ำบ่น หรือร่วงโรยไปเงียบๆ |
4:32  | แต่เมื่อเรามองดูชีวิตของเรา... |
4:37  | ...รวมทั้งความงาม |
ที่พิเศษทั้งหมดของมัน... | |
4:45  | ...มองดูความสำเร็จทางเทคโนโลยี |
อันยิ่งใหญ่ของมนุษย์... | |
4:54  | ...เราก็ได้แต่สงสัยว่า... |
4:59  | ...เหตุใดชีวิตของเรา |
จึงมีความงามเพียงน้อยนิด | |
5:10  | ความงาม ที่ผมหมายถึง ไม่ใช่เพียง |
แค่ความงามที่ปรากฏเห็นชัดเจน... | |
5:12  | |
5:17  | |
5:20  | ...หรือการประดับตกแต่ง |
ภายนอกเท่านั้น... | |
5:25  | ...แต่หมายรวมถึงคุณภาพ |
ของการสื่อสารกับธรรมชาติได้ดีเยี่ยม | |
5:34  | ถ้าเราขาดการติดต่อ |
สัมพันธ์กับธรรมชาติ... | |
5:42  | ...เราย่อมสูญเสียความสัมพันธ์... |
5:49  | ...กับเพื่อนมนุษย์คนอื่นๆ ด้วย |
5:53  | คุณอาจชอบอ่านบทกวี... |
5:56  | ...หรือชอบอ่านบรรดาโคลงกลอน |
อันไพเราะ... | |
6:01  | ...และชอบลีลาการบรรยาย |
ถึงอารมณ์ของบทกวีที่น่าฟัง... | |
6:13  | ...แต่จินตนาการก็มิใช่ความงาม |
6:20  | การชื่นชมเมฆและพิสมัยในแสงสี |
ที่ฉายฉาบเมฆนั้น... | |
6:24  | |
6:32  | ...หรือชื่นชอบสายน้ำที่ไหลริน |
ขนานไปกับถนนอันแห้งผาก... | |
6:42  | |
6:49  | ...หรือชอบดูนก |
ที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้... | |
6:55  | ...เราแทบจะไม่เคยมอง |
สิ่งที่เจริญใจทั้งหมดนั้นเลย | |
7:02  | ...หรือไม่เคยชื่นชมหรือรักมัน |
เพราะเรามัวแต่อยู่กับปัญหาของตัวเอง... | |
7:06  | |
7:12  | ...หมกมุ่นกับความกังวลของเรา |
กับแนวคิดแปลกๆ ของเรา | |
7:16  | |
7:21  | เราไม่เคยเป็นอิสระเลย |
7:25  | ทว่าความงาม |
คือภาวะแห่งอิสรภาพนี้เอง... | |
7:32  | ...ซึ่งต่างกันอย่างสิ้นเชิง |
กับการไม่พึ่งพิง | |
7:40  | เมื่อคุณได้ฟังทั้งหมดนี้แล้ว |
ผมไม่รู้ว่าคุณเข้าใจอย่างไรบ้าง | |
7:42  | |
7:50  | ไม่ว่าเราจะเห็นสุนัขตัวหนึ่ง |
แล้วรักมัน... | |
7:54  | |
8:01  | ...หรือเห็นภูผา |
หรือปุยเมฆที่ลอยผ่าน... | |
8:08  | ...เมื่อใดที่เราขาดการสื่อสาร |
ที่พิเศษกับโลก... | |
8:10  | ...อันนำมาซึ่งความงามอันยิ่งใหญ่... |
8:18  | ...เราก็จะเป็นเพียง |
มนุษย์ตัวเล็กๆ กึ่งสุกกึ่งดิบ... | |
8:23  | |
8:28  | ...ทำให้ชีวิตอันพิเศษของเรา |
สูญเปล่า... | |
8:36  | ...การดำรงชีวิตสูญเสียความงาม |
และความล้ำลึกไปหมดสิ้น | |
8:52  | ผมเกรงว่าเราต้องกลับมาสู่ |
ความเป็นจริง | |
8:54  | |
9:02  | ถึงแม้ว่าสิ่งนั้น |
จะเป็นจริงด้วยเช่นกัน... | |
9:05  | |
9:08  | ...หรือจริงอย่างยิ่ง |
เช่นกิ่งไม้ ร่มเงา... | |
9:12  | ...แสงที่สาดส่องกระทบใบไม้ |
หรือนกแก้วที่กระพือปีก... | |
9:17  | |
9:20  | ...นั่นเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง |
เป็นจริงเหมือนกัน | |
9:25  | เมื่อเราเข้าใจต้นปาล์มที่โอนเอน... |
9:30  | |
9:32  | ...และเข้าใจความรู้สึกทั้งปวง |
ของชีวิต... | |
9:37  | ...จากนั้นเราจึงจะมีความรู้สึกล้ำลึก |
อันประเสริฐต่อความงามได้ | |
9:43  | แต่เรากลับไม่สนใจเรื่องเหล่านั้น |
9:47  | คุณสนใจไหม |
ผมเกรงว่าพวกเราคงไม่สนใจ | |
9:50  | เราจะฟังแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไป |
9:55  | มันอาจจะฟังดูเพ้อฝัน |
หรือสะเทือนอารมณ์... | |
10:01  | ...แต่ความงามไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน... |
10:04  | ...หรือเรื่องของอารมณ์ |
ความรู้สึกอ่อนไหว | |
10:09  | แต่มันเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งมาก... |
10:15  | ...ดั่งภูผาท่ามกลาง |
สายน้ำอันเชี่ยวกราก | |
10:20  | |
10:29  | เราจะพักเรื่องนั้นไว้ก่อน... |
10:33  | ...แล้วกลับมาดู |
เรื่องที่พูดไว้เมื่อวานนี้... | |
10:43  | ...ผมคิดว่ามีบางเรื่อง |
ต้องทบทวนเช่นกัน... | |
10:48  | |
10:53  | ...และหวังว่าคุณคงไม่รังเกียจ |
หากผมจะพูดซ้ำอีกครั้ง | |
10:57  | |
11:02  | เราบอกไว้ว่า... |
11:11  | ...ที่ใดมีจารีต |
ที่นั่นย่อมไม่มีวัฒนธรรม | |
11:15  | |
11:24  | จารีตสืบทอดจากคนรุ่นหนึ่ง |
สู่คนอีกรุ่นหนึ่ง... | |
11:28  | |
11:31  | |
11:38  | ...เช่น แนวความคิด ความเชื่อ... |
11:42  | ...คุณค่า หลักการต่างๆ ทั้งหมดนั้น |
ถูกจัดแบบแผนโดยปัญญานึกคิด... | |
11:47  | |
11:49  | |
11:54  | ...และจารีตดังกล่าว |
อาจยืนยงมาถึงสามพันปี... | |
12:02  | ...หรือมีอายุเพียง 10 วันก็ได้ |
12:09  | แต่ในผืนดินแห่งจารีตนั้น |
วัฒนธรรมไม่อาจผลิบานได้ | |
12:15  | |
12:19  | วัฒนธรรม หมายถึง เติบโต พัฒนา |
ไม่เฉพาะด้านปัญญานึกคิดเท่านั้น... | |
12:32  | |
12:36  | |
12:43  | ...แต่หมายถึงชีวิต |
โดยรวมทั้งหมดของเรา | |
12:50  | |
12:56  | ไม่เพียงแต่ทำหน้าที่โดยสมบูรณ์ |
ในทิศทางเดียวเท่านั้น... | |
13:01  | ...เช่น ทางการเมือง |
หรือมีอัจฉริยภาพในการใช้ถ้อยคำ... | |
13:08  | ...หรือแกะสลักหิน หรือวาดภาพ... |
13:14  | ...แต่เพื่อพัฒนา บ่มเพาะจิต |
และหัวใจของตนเองด้วย | |
13:21  | แต่นั่นจะเป็นไปไม่ได้หากมีจารีต... |
13:25  | ...ซึ่งก็คือมีการสืบทอด |
คุณค่าต่างๆ... | |
13:30  | ...ในผืนดินเช่นนั้น |
ไม่มีอะไรเติบโตได้ | |
13:40  | นั่นคือสิ่งที่เราพูดไว้เมื่อวานนี้ |
13:43  | และเรายังได้พูดเกี่ยวกับกาลเวลา |
ซึ่งเป็นเรื่องที่สลับซับซ้อน... | |
13:49  | |
13:55  | ...เราต้องสืบค้นและพิจารณากัน |
13:57  | |
14:02  | เราบอกว่ากาลเวลา |
เป็นกระแสที่มีการแบ่งแยก | |
14:12  | ถูกต้องไหม |
14:15  | แบ่งแยกเป็นเมื่อวานนี้ |
วันนี้และพรุ่งนี้... | |
14:22  | ...ความรู้ซึ่งผู้คนสั่งสมไว้... |
14:26  | ...ทั้งทางวิทยาศาสตร์ |
และที่เรียกว่าทางศาสนา... | |
14:30  | |
14:33  | ...ตลอดจนประสบการณ์ก็คืออดีต |
14:41  | และเมื่ออดีตบรรจบกับปัจจุบัน |
ก็จะปรับเปลี่ยนตัวมันเองไปสู่อนาคต | |
14:45  | |
14:50  | นั่นคือกระแสของกาลเวลาทั้งหมด |
14:55  | และเมื่อวานนี้เรายังพูดอีกด้วยว่า... |
14:59  | |
15:05  | ...จิตของเราถูกครอบงำหนักมาก |
จนยอมรับว่า... | |
15:13  | ...กาลเวลาเป็นหนทาง |
ไปสู่ความเข้าใจ... | |
15:17  | ...สู่ความมีความเป็น |
การพัฒนาและวิวัฒนาการ | |
15:25  | ชีวิตทั้งหมดของเรานับแต่วัยเด็ก... |
15:29  | ...มีพื้นฐานมาจากแนวความคิดนี้... |
15:31  | ...คือต้องการจะมีจะเป็น |
ต้องการเติบโตและวิวัฒนาการ | |
15:38  | ในแง่หนึ่งกาลเวลาก็มีอยู่จริง... |
15:42  | |
15:46  | ...วิวัฒนาการทางชีวภาพ |
และกายภาพต้องอาศัยเวลา | |
15:53  | การเจริญเติบโตจากเมล็ด |
จนเป็นต้นโอ๊คต้องใช้เวลา | |
15:57  | |
16:01  | และเรายังบอกด้วยว่า |
ในทางจิตใจกาลเวลามิได้มีอยู่จริง | |
16:05  | |
16:14  | ส่วนความคิดที่ว่า โดยอาศัยกาลเวลา |
เพื่อเข้าใจเรื่องทางจิตใจ...????? | |
16:24  | ...การจะเข้าใจจิตแห่งศาสนาได้จริงๆ |
ต้องใช้เวลา... | |
16:27  | ...ซึ่งเป็นเรื่องจริยธรรม ศีลธรรม |
และจิตวิญญาณ... | |
16:29  | ...หากเราสามารถใช้คำว่า |
"จิตวิญญาณ" ได้... | |
16:32  | ...โดยไม่รู้สึกว่าเพ้อฝัน |
หรือไร้สาระ... | |
16:41  | ...การจะเข้าใจ |
จิตแห่งศาสนาได้จริงๆ... | |
16:45  | ...กาลเวลากลับเป็นปัจจัย |
ที่นำพาไปสู่หายนะ | |
16:50  | นั่นเป็นสิ่งที่เราได้พูดกัน |
เมื่อวานนี้ | |
16:53  | |
17:02  | ถ้าทำได้เราต้องสืบค้น |
ว่าอะไรคือระเบียบ | |
17:07  | |
17:12  | ขอให้ฟังอย่างเดียว... |
17:20  | ...อย่าเพิ่งเห็นด้วย |
หรือไม่เห็นด้วย... | |
17:24  | ...ให้เรารับรู้เหมือนกับที่ |
เรารับรู้ว่ามีลมพัดโชยมา... | |
17:31  | ...ดังนั้นในลักษณะเดียวกัน |
ขอให้ฟังเฉยๆ... | |
17:36  | ...ระเบียบคือการเรียงลำดับ |
ในเนื่อที่ว่าง | |
17:46  | คุณเข้าใจไหม |
17:48  | ไม่เข้าใจซิ |
17:53  | เราบอกว่าระเบียบจะมีไม่ได้ |
หากไม่มีการเรียงลำดับ... | |
17:59  | |
18:07  | ...และไม่มีเนื้อที่ว่าง |
18:11  | |
18:18  | เรากำลังจะตรวจสอบสิ่งนั้น |
18:22  | (วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับผม... |
18:23  | |
18:35  | ...อาจจะเป็นเพราะอากาศร้อน |
ผมไม่คุ้นเคยกับอากาศร้อนแบบนี้) | |
18:38  | |
18:47  | ชีวิตของเราไร้ระเบียบ สับสน |
ขัดแย้งไม่ลงรอยกัน | |
18:54  | |
18:59  | เราคุยกันแบบตรงไปตรงมา |
19:03  | ที่ใดมีความไม่ลงรอยกัน |
ที่นั่นก็ไร้ระเบียบ | |
19:11  | ที่ใดมีความสับสน ความขัดแย้ง |
ที่นั่นก็ไม่มีระเบียบ | |
19:16  | |
19:20  | |
19:25  | และในชีวิตความเป็นอยู่ของเรา |
แต่ละวัน... | |
19:33  | ...เป็นแหล่งรวมของความไม่ลงรอยกัน... |
19:37  | ...ความสับสน ความขัดแย้ง |
และความไม่ซื่อตรงใช่ไหม | |
19:46  | นั่นคือความเป็นจริง |
19:48  | |
19:52  | เราสงสัยว่าท่ามกลางความสับสนเช่นนี้ |
ระเบียบจะเกิดขึ้นได้หรือไม่ | |
19:56  | |
20:02  | เพราะหากขาดระเบียบ |
ก็ย่อมไร้ประสิทธิภาพ... | |
20:05  | |
20:08  | ...ทั้งทางปัญญานึกคิด... |
20:10  | |
20:14  | ...หรือถ้าคุณจะมีสมรรถภาพ |
คุณก็ต้องมีระเบียบด้วย | |
20:19  | ระเบียบไม่เกี่ยวกับความรู้สึกอ่อนไหว |
หรือความคิดเพ้อฝัน | |
20:28  | |
20:31  | ระเบียบเป็นการเรียงลำดับ |
อย่างเป็นเหตุเป็นผล... | |
20:36  | ...และสมเหตุสมผลปรกติอย่างยิ่ง |
20:45  | ดังนั้นเรากำลังสืบค้นว่า |
ระเบียบคืออะไร... | |
20:48  | |
20:52  | ...และเราจะมีระเบียบได้หรือไม่... |
20:57  | ...แต่ไม่ใช่ระเบียบ |
ที่เป็นแบบพิมพ์เขียว... | |
21:00  | |
21:04  | ...ไม่ใช่สิ่งที่ถูกกำหนดโดยจารีต |
ประเพณี โดยคุรุ หรือโดยผู้นำ... | |
21:09  | ...หรือด้วยความอยาก |
และแรงขับเล็กๆ น้อยๆ ต่างๆ ของเรา... | |
21:16  | ...แต่เรากำลังจะสืบค้นว่า |
ระเบียบที่ยั่งยืนคืออะไร | |
21:20  | |
21:24  | |
21:31  | คุณสนใจเรื่องนี้บ้างไหม |
21:38  | เราจะนำระเบียบ |
มาสู่ชีวิตของเราได้อย่างไร... | |
21:44  | ...เพื่อว่าจะได้ |
ไม่มีคู่ตรงกันข้าม... | |
21:50  | ...หรือไม่มีทวิภาวะ ความไม่ลงรอยกัน |
ความไม่ซื่อตรง... | |
21:53  | ...ทั้งด้านการเมือง ศาสนา... |
21:57  | ...หรือในความสัมพันธ์ |
ระหว่างกันและกันของเรา | |
22:06  | คุณสนใจเรื่องนี้ไหม |
22:09  | หรือคุณต้องการให้ผมพูดเรื่องสมาธิ |
22:17  | คุณจะได้หนีเข้าสู่มายาบางอย่างได้ |
แล้วคิดเอาว่าคุณกำลังทำสมาธิ | |
22:19  | |
22:24  | คุณเห็นไหมว่า หากชีวิตประจำวัน |
ของเราปราศจากระเบียบ... | |
22:27  | |
22:36  | ...ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม |
สมาธิก็เกิดขึ้นไม่ได้ | |
22:39  | |
22:42  | ใช่ไหม |
22:45  | ดังนั้นเรากำลังวางรากฐาน |
ของสิ่งที่เป็นสมาธิ | |
22:51  | |
22:59  | ถ้าเราตระหนักรู้จริงๆ ว่า |
ชีวิตในแต่ละวันของเราเป็นอย่างไร... | |
23:05  | |
23:11  | ...มันไร้ระเบียบเพียงใด... |
23:14  | ...หรือขัดแย้งในตัวเองอย่างไร... |
23:19  | ...ชีวิตถูกควบคุมด้วยความอยาก |
อันหลากหลาย... | |
23:27  | ...เช่น การแสวงหาอำนาจ |
ตำแหน่งหน้าที่... | |
23:33  | ...ดำรงชีวิตอย่างยโส |
และหลงตนลืมตัว... | |
23:39  | ...แต่ในขณะเดียวกันก็พูดถึงผู้คน... |
23:43  | ...ความดีงาม และอ่านหนังสือต่างๆ... |
23:48  | ...คุณก็รู้ว่าคุณไม่ได้จริงจังอะไร |
กับสิ่งทั้งหมดนั้น | |
23:51  | |
23:54  | ซึ่งทั้งหมดนั้นชี้ให้เห็นว่า |
นั่นเป็นชีวิตที่ไม่ซื่อตรงเลย... | |
24:01  | ...เป็นชีวิตซึ่งเต็มไปด้วย |
ความขัดแย้งในตัวเองใช่ไหม... | |
24:07  | |
24:15  | ...เหมือนกับทนายความชั้นยอด... |
24:21  | ...ที่สามารถโต้แย้ง |
เอาชนะอีกฝ่ายหนึ่ง... | |
24:24  | ...แล้วหลบไปสวดอ้อนวอน |
ตามวัดที่อยู่ห่างไกล | |
24:27  | คุณเข้าใจความขัดแย้ง |
ไม่ลงรอยกันนี้ไหม | |
24:31  | แต่พวกเขาไม่ตระหนักในเรื่องนี้กันเลย |
24:38  | ดังนั้นก่อนอื่น |
(วันนี้เสียงไม่ค่อยดี ขออภัยด้วย)... | |
24:42  | |
24:50  | ...ก่อนอื่นจะต้องตระหนักรู้ว่า |
ชีวิตของเราไร้ระเบียบเพียงใด | |
24:52  | |
24:56  | เพียงตระหนักรู้มัน... |
24:59  | ...ไม่ใช่จะทำอย่างไรให้มีระเบียบ |
เกิดขึ้นในความไร้ระเบียบ... | |
25:05  | ...กรุณาตั้งใจฟังให้ดี... |
25:07  | ...ไม่ใช่ปัญหาว่าจะทำอย่างไร |
ให้เกิดระเบียบขึ้นในความไร้ระเบียบ... | |
25:11  | ...แต่ให้เข้าใจธรรมชาติ |
ของความไร้ระเบียบ | |
25:15  | ถูกไหม |
25:17  | เมื่อผมเข้าใจธรรมชาติ |
ของความไร้ระเบียบ... | |
25:20  | ...จากความเข้าใจนั้น... |
25:24  | ...หรือจากความเป็นจริง |
ที่เห็นได้ชัดนั่นเอง... | |
25:30  | ...ความงามแห่งระเบียบ |
ก็จะปรากฏขึ้น... | |
25:35  | ...โดยมิได้ยัดเยียด |
หรือใช้กฎระเบียบบังคับ... | |
25:37  | |
25:42  | ...หรือกดข่ม หรือเอาอย่างกัน... |
25:51  | ...แต่จากการสืบสวน |
ความไร้ระเบียบนั่นเอง... | |
25:56  | ...ระเบียบก็จะปรากฏขึ้นมา |
ตามธรรมชาติ | |
25:58  | ถูกไหม |
25:59  | ตรงนี้คุณเข้าใจไหม |
26:02  | ทีนี้เราลองทำดู |
26:07  | ประการแรกขอให้เราตระหนักรู้... |
26:11  | ...ในฐานะมนุษย์ |
ผู้มีความสามารถพิเศษยิ่ง... | |
26:13  | |
26:19  | ...ดูสิว่าด้านเทคโนโลยี |
มนุษย์ได้สร้างสิ่งต่างๆ มากมายมหาศาล | |
26:22  | |
26:30  | และในฐานะมนุษย์ |
ผู้มีความสามารถพิเศษมากเหลือเกิน... | |
26:34  | |
26:39  | ...เราได้คิดค้นแนวความคิด |
หลักการ ข้อคิดเห็น... | |
26:46  | ...และการสร้างแนวคิด |
ทางศาสนาเกือบจะทุกรูปแบบ... | |
26:48  | ...ทั้งยังได้ประดิษฐ์พิธีกรรมต่างๆ |
ทางศาสนาขึ้นมา... | |
26:51  | |
26:54  | ...ซึ่งบางอย่างก็งดงามที่สุด |
แต่กลับไม่มีความหมายอะไรเลย | |
27:02  | สำหรับจิตใจของมนุษย์นั้น... |
27:07  | ...ผมไม่ทราบว่าคุณเคยสำรวจ |
จิตใจของคุณเองบ้างไหม | |
27:15  | หากคุณเคยสังเกตดูจะพบว่า... |
27:20  | ...คุณสมบัติแห่งจิตใจมนุษย์นั้น |
ยิ่งใหญ่นัก | |
27:23  | ขอบคุณพระเจ้า! |
27:32  | และเพื่อท้าทายจิตใจเช่นนั้น... |
27:39  | ...เพื่อเรียกร้องให้มันทำงาน |
เต็มขีดความสามารถสูงสุดของมัน | |
27:42  | |
27:48  | คุณจะสังเกตดูจิตใจของคุณ |
ในขณะที่เรากำลังพูดกันอยู่นี้ไหม... | |
27:52  | |
27:54  | ...จิตใจของคุณ... |
27:57  | |
28:00  | ...ไม่ได้เป็นแค่กิจกรรมของประสาท |
สัมผัสในลักษณะต่างๆ เท่านั้น... | |
28:05  | ...แต่จิตใจของคุณยังรวมถึงอารมณ์... |
28:11  | ...ความเอ็นดู ความรัก |
ความใส่ใจ ความตั้งใจ... | |
28:13  | |
28:17  | ...สมรรถนะทางปัญญานึกคิด |
และความรู้สึกแห่งรักอันยิ่งใหญ่... | |
28:21  | |
28:26  | ...ทั้งหมดนั้นคือจิตใจ |
ความเป็นทั้งหมดของจิตใจ | |
28:30  | |
28:33  | คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม |
28:37  | |
28:39  | ...เพื่อท้าทายจิตใจให้ทำงาน |
เต็มขีดความสามารถอันเลิศสุดของมัน | |
28:44  | |
28:51  | เพราะถ้าคุณไม่ท้าทายมัน |
คุณก็จะดำรงอยู่อย่างไร้ระเบียบต่อไป | |
28:57  | |
29:01  | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
29:04  | ดังนั้นเราจึงสืบค้นว่า |
เป็นเพราะอะไร... | |
29:10  | |
29:14  | |
29:16  | ...หรือทำไมมนุษย์จึงยอมรับ |
การดำรงอยู่อย่างไร้ระเบียบ... | |
29:21  | ...มาเป็นศตวรรษแล้วศตวรรษเล่า... |
29:26  | ...ทั้งในทางการเมือง ศาสนา |
เศรษฐกิจ สังคม... | |
29:29  | ...และในความสัมพันธ์ระหว่างกัน |
29:33  | คุณเข้าใจไหม |
29:37  | ทำไมเราจึงยอมรับการดำรงชีวิตแบบนี้ |
29:54  | แล้วคุณคาดหวังคำตอบจากใครกัน |
29:59  | คุณเข้าใจไหม |
30:01  | การท้าทายหมายความว่า |
คุณจะต้องตอบสนอง... | |
30:11  | ...และตอบสนอง |
ด้วยสมรรถนะสูงสุดของคุณ... | |
30:20  | ...โดยไม่รอให้ผู้พูดตอบ |
หรือบอกว่าจะต้องตอบสนองอย่างไร | |
30:23  | |
30:27  | ตามทันไหมครับ |
30:30  | คุณเข้าใจที่ผมพูดบ้างไหม |
30:34  | ผมกำลังท้าทายจิตใจของคุณอยู่ |
30:38  | ผู้พูดบอกให้คุณ |
ใช้สมรรถภาพสูงสุดของคุณ... | |
30:44  | |
30:53  | ...ใช้พลังทั้งหมดของคุณ |
ค้นหาว่าเป็นไปได้หรือไม่... | |
31:00  | |
31:03  | ...ที่จะดำรงอยู่ในโลก |
ซึ่งกำลังเสื่อมสลาย ฉ้อฉล ไร้ศีลธรรม... | |
31:05  | |
31:13  | ...โดยที่คุณยังสามารถดำรงชีวิต |
อันปกติ ชีวิตที่เป็นทั้งหมด... | |
31:17  | ...ไม่มีการแบ่งแยกใดๆ เลย |
ได้หรือไม่ นั่นคือสิ่งที่ท้าทายคุณอยู่ | |
31:21  | คุณเข้าใจไหมครับ |
31:24  | คุณจะตอบสนองมันอย่างไร |
31:34  | คำว่า 'เป็นทั้งหมด' ประการแรก |
หมายถึงมีสุขภาพดี | |
31:43  | ทั้งร่างกายและจิตใจ... |
31:50  | |
31:53  | ...พร้อมด้วยสมรรถภาพทั้งปวง |
ของจิตใจ และด้วยสุขภาพจิตที่ปกติ | |
31:58  | |
32:02  | และคำว่า 'เป็นทั้งหมด' ยังหมายถึง |
เป็นองค์รวม... | |
32:05  | |
32:12  | ...หรือศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย |
นั่นคือทั้งหมดแห่งชีวิต | |
32:18  | ดังนั้นเราจึงถามคุณ |
ในฐานะที่เป็นมนุษย์คนหนึ่ง... | |
32:21  | |
32:27  | ...คุณได้ตระหนักรู้หรือไม่ว่า |
ความไร้ระเบียบอย่างสิ้นเชิง... | |
32:32  | ...และกระบวนการเสื่อมสลาย |
กำลังเกิดขึ้นในโลก... | |
32:35  | ...ทั้งรอบๆ ตัวคุณ และในตัวคุณเอง |
32:41  | คุณตระหนักถึงมันไหม |
32:49  | ตระหนักรู้ด้วยการเฝ้าสังเกต |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ... | |
32:52  | |
32:58  | ...ไม่ใช่จินตนาการหรือนึกคิดเอา |
ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น... | |
33:01  | |
33:06  | ...แต่เป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริง |
ทั้งด้านการเมือง ศาสนา สังคม... | |
33:10  | |
33:13  | ...และความเสื่อมถอย |
ทางศีลธรรมของมนุษย์ | |
33:16  | |
33:24  | และไม่มีสถาบันใด คุรุคนไหน... |
33:29  | |
33:31  | ...หรือหลักการสูงส่งอันใด |
จะสามารถยับยั้งการเสื่อมถอยนี้ได้ | |
33:34  | |
33:43  | เราตระหนักรู้ถึงสภาพเช่นนี้ไหม |
33:46  | ถ้าเรารู้ แล้วเราควรจะทำอย่างไรต่อไป |
33:51  | |
33:55  | ถูกไหม |
33:57  | ใช่ไหมครับ เราควรจะทำอย่างไร |
33:59  | |
34:02  | คุณทำอะไรบ้าง - ไม่ใช่ในอนาคตนะ |
แต่ในขณะนี้คุณทำอะไรบ้าง | |
34:08  | |
34:11  | |
34:21  | คุณจะไปเข้าร่วมกับกลุ่ม |
หรือนิกายบางกลุ่ม... | |
34:25  | ...หรือคุณจะไปเป็น |
ลูกศิษย์คุรุบางคน... | |
34:29  | ...หรือคุณจะหันกลับไปสู่ |
จารีตเก่าแก่... | |
34:31  | ...ทำพิธีกรรม หรืออะไรบางอย่าง |
ที่เคยทำๆ กันมา... | |
34:34  | ...เพื่อหลีกหนีจากความเป็นจริง... |
34:38  | ...ที่ว่าสมองกำลังชราและเสื่อมสลาย |
34:42  | |
34:49  | หรือว่าคุณกับผม... |
34:58  | ...จะร่วมกันสืบค้น หรือสำรวจว่า |
เพราะเหตุใดมนุษย์จึงเป็นแบบนี้ | |
35:02  | |
35:09  | มันกำลังเกิดขึ้นทั่วโลก... |
35:11  | ...ไม่ใช่เฉพาะแต่ในดินแดน |
แห่งจิตวิญญาณนี้เท่านั้น | |
35:17  | ขออภัยที่ใช้คำว่า |
'จิตวิญญาณ'... | |
35:19  | ...เพราะคุณภาคภูมิใจ |
ในวัฒนธรรมของคุณเหลือเกิน | |
35:30  | เหมือนกับที่นักการเมืองคนหนึ่งพูดว่า |
ชาติของเราเก่าแก่มาก... | |
35:36  | ...วัฒนธรรมของเราก็มีมาแต่โบราณกาล |
35:42  | นั่นทำให้เขารู้สึกมีศักดิ์ศรี |
แต่ในจิตใจของเขา... | |
35:49  | |
35:53  | ...คุณก็รู้ว่ามันเป็นอย่างไร |
ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ | |
35:59  | ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไรกันดี |
36:05  | ผมขอเสนอแนะว่า |
ก่อนอื่นเราควรจะมองดูชีวิตของเรา... | |
36:07  | |
36:13  | ...ว่าจริงๆ มันเป็นอย่างไร... |
36:16  | ...กำลังเกิดอะไรขึ้นในชีวิตของเรา... |
36:19  | ...เพราะการดำเนินชีวิตของเรา |
ก็คือสังคม | |
36:24  | ถูกไหมครับ |
36:25  | คุณเข้าใจไหม |
36:27  | เห็นด้วยไหมครับ |
36:29  | การกระทำทั้งหลาย |
ในชีวิตของเราก็คือสังคม... | |
36:35  | ...และคุณมิอาจจะเปลี่ยนแปลง |
สังคมได้... | |
36:40  | ...นอกจากคุณจะเปลี่ยนแปลง |
ตัวคุณเองก่อน | |
36:44  | นั่นเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ชัดเจนมาก |
36:49  | พวกคอมมิวนิสต์ นักประชาธิปไตย... |
36:50  | ...นักสังคมนิยม |
ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมได้ | |
36:57  | ไม่ว่าการอ่านคัมภีร์ภควัตคีตา |
หรืออุปนิษัทของคุณก็ช่วยไม่ได้... | |
37:02  | ...หรือคุณจะหันมาสนใจอย่างจริงจัง |
ว่าพุทธศาสนาสอนอะไร... | |
37:07  | ...หรือจะทำสมาธิแบบเซ็น |
คุณก็รู้ว่าไม่มีอันไหนแก้ไขสังคมได้... | |
37:10  | |
37:16  | ...ไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นทุกวันนี้ |
37:20  | ดังนั้นเรามามองดูว่า... |
37:28  | ...เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเรา |
ชีวิตแต่ละวันของเรา | |
37:30  | ชีวิตประจำวันของเรา |
อยู่บนพื้นฐานของความสัมพันธ์ | |
37:35  | คุณไม่อาจดำรงอยู่ได้ |
หากปราศจากความสัมพันธ์ | |
37:38  | |
37:44  | ถูกไหม |
37:47  | ความสัมพันธ์ระหว่างกันและกัน |
ของเราเป็นอย่างไร... | |
37:54  | ...ไม่ใช่คุณสองคนนั่งด้วยกันนะ |
ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น... | |
37:59  | ...แต่หมายถึงความสัมพันธ์ |
กับภรรยาหรือสามีของคุณ... | |
38:02  | ...กับเจ้านาย กับคนงาน |
หรือกับเพื่อนบ้านของคุณ... | |
38:05  | ...ความสัมพันธ์ระหว่างกันและกัน |
เป็นอย่างไร | |
38:13  | ในความสัมพันธ์นั้น |
มีระเบียบอยู่หรือไม่ | |
38:24  | ไม่ใช่กิจกรรม |
ที่มีตัวตนเป็นศูนย์กลาง... | |
38:27  | ...ตัวตนหนึ่ง |
เป็นปรปักษ์กับตัวตนอื่น... | |
38:30  | ...คุณตามทันไหม |
นั่นเป็นความไม่ลงรอยกัน | |
38:36  | |
38:40  | ผมอาจจะแต่งงานแล้ว |
มีลูก มีเพศสัมพันธ์ และอื่นๆ... | |
38:43  | |
38:47  | ...แต่ถ้าผมยึดตัวตนเป็นศูนย์กลาง |
สนใจแต่เรื่องของตัวเอง... | |
38:52  | ...เช่น ความสำเร็จ |
ความทะเยอทะยาน สถานภาพ... | |
38:55  | |
39:00  | ...และกังวลเกี่ยวกับ |
อะไรต่อมิอะไรของผม... | |
39:05  | ...ส่วนเธอก็เหมือนกัน |
สนใจเฉพาะเรื่องของเธอเท่านั้น... | |
39:09  | ...ปัญหาของเธอ ความงามของเธอ... |
39:11  | ...หน้าตาของเธอ |
และอื่นๆ คุณก็รู้... | |
39:15  | ...แล้วอย่างนี้ความสัมพันธ์ |
ระหว่างคนสองคนจะมีได้อย่างไรกัน | |
39:20  | คุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
39:25  | ถ้าคุณมีความเชื่ออย่างหนึ่ง |
ส่วนอีกคนมีความเชื่ออย่างอื่น... | |
39:28  | |
39:32  | ...หรือมีข้อสรุปอย่างอื่น |
หรือมีความเชื่อฝังหัวอย่างอื่น... | |
39:36  | ...ความสัมพันธ์ |
ระหว่างคนทั้งสองย่อมไม่มี | |
39:37  | คุณไม่เคยสังเกตเห็น |
สิ่งทั้งหมดนี้บ้างเลยหรือ | |
39:43  | ดังนั้นเป็นไปได้หรือไม่... |
39:47  | ...ที่จะนำความเป็นระเบียบ |
มาสู่ความสัมพันธ์ของเรา... | |
39:52  | ...กับภรรยาหรือสามีของเรา |
39:56  | ไม่ใช่กับจักรวาล ไม่ใช่กับอวกาศ |
และไม่ใช่กับพระเจ้า | |
39:59  | |
40:04  | |
40:06  | พระเจ้าเป็นสิ่งประดิษฐ์ของความคิด |
40:13  | คุณสามารถมีความสัมพันธ์พิเศษ... |
40:16  | ...กับสิ่งต่างๆ ที่คุณประดิษฐ์ขึ้นมา |
หรือกับมายาภาพต่างๆ | |
40:19  | |
40:23  | แต่การมีความสัมพันธ์ |
กับภรรยาหรือสามี... | |
40:26  | |
40:32  | ...และกับลูกๆ ของคุณ |
เพื่อจะได้ไม่ขัดแย้งกัน | |
40:38  | นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของระเบียบ |
40:42  | ถูกไหม |
40:44  | ใช่ไหมครับ |
40:48  | ทีนี้คุณจะนำระเบียบ |
มาสู่ตรงนั้นได้อย่างไร... | |
40:50  | |
40:54  | ...กรุณาตั้งใจฟัง |
อย่างน้อยก็ฟังความงดงามของมัน... | |
40:57  | ...ระเบียบคือการเรียงลำดับ |
ในเนื้อที่ว่าง... | |
41:00  | ...เรากำลังจะตรวจสอบเรื่องนี้กัน... |
41:02  | ...'เนื้อที่ว่าง' เราหมายถึงอะไร |
'การเรียงลำดับ' หมายถึงอะไร... | |
41:05  | |
41:09  | ...และ 'ระเบียบ' เราหมายถึงอะไร |
41:25  | ถ้าเราไม่มีความสัมพันธ์ต่อกันแล้ว |
ความกลัวย่อมเกิดขึ้น | |
41:31  | |
41:34  | ใครคนใดคนหนึ่ง |
จะต้องข่มอีกฝ่ายหนึ่ง... | |
41:44  | ...หรือไม่ก็ต่างคนต่างอยู่ |
แต่จะพบกันก็บนเตียงนอนเท่านั้น | |
41:54  | ดังนั้นเราจึงดำรงชีวิต |
ที่โหดร้ายต่อกัน | |
42:00  | คุณไม่เคยสังเกต |
เห็นสิ่งเหล่านี้บ้างหรือ | |
42:05  | คุณไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้เลยหรือ |
42:11  | และมีวิธีใดบ้างที่เราจะทำให้เกิด |
ระเบียบอันยืนยงตลอดไป... | |
42:18  | ...ไม่ใช่วันนี้มีระเบียบ |
พรุ่งนี้ไร้ระเบียบ | |
42:29  | อะไรเป็นสาเหตุให้เกิด |
ความไม่ลงรอยกันในความสัมพันธ์ | |
42:45  | ความไม่ลงรอยกัน |
ระหว่างสิ่งที่ผมพูดออกไป... | |
42:48  | ...กับสิ่งที่ผมต้องการจะพูดจริงๆ... |
42:59  | ...บางทีผมควรจะดื่มน้ำสักหน่อย |
ก่อนจะมาที่นี่ | |
43:05  | Avanti (ต่อไปนะ) |
43:06  | ต่อไปนะ |
43:10  | อะไรทำให้เกิดการแบ่งแยกระหว่างคุณ... |
43:14  | ...กับภรรยาหรือสามี |
และกับลูกๆ ของคุณ | |
43:18  | การแบ่งแยก คือ ความไร้ระเบียบ |
43:21  | ถูกไหม |
43:23  | ใช่ไหมครับ |
43:26  | การแบ่งแยกระหว่างชาวมุสลิม |
กับชาวฮินดู ชาวยิวกับชาวอาหรับ... | |
43:32  | ...คอมมิวนิสต์ เผด็จการกับเสรีนิยม |
43:38  | คู่ตรงกันข้ามเหล่านี้ |
เป็นเเก่นแท้ของความไร้ระเบียบ | |
43:44  | ถูกไหม |
43:48  | ดังนั้นอะไรทำให้เกิดความไร้ระเบียบ |
ในความสัมพันธ์ของมนุษย์เรา... | |
43:52  | ...ทั้งกับคนที่สนิทกันมากที่สุด |
และกับคนอื่นๆ | |
43:55  | คุณเคยคิดถึงเรื่องนี้บ้างไหม |
44:01  | เอาเลยครับ |
44:09  | หรือว่าคุณกลัว |
ที่จะมองดูความไร้ระเบียบนี้ | |
44:19  | เพราะเมื่อคุณตระหนักว่า |
ภรรยากับตัวคุณ... | |
44:21  | |
44:24  | ...หรือเมื่อสามีกับภรรยา |
ตระหนักรู้ถึงความไร้ระเบียบนี้... | |
44:26  | |
44:30  | ...ไม่ว่าทั้งสองคนจะยอมรับมัน |
และอยู่กับมัน... | |
44:34  | ...หรือเลือกจะวิเคราะห์ สืบค้น |
สอบสวนมัน... | |
44:41  | ...ซึ่งนั่นอาจจะนำมาซึ่ง |
การเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง... | |
44:45  | ...จึงเกิดความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลง |
44:48  | คุณเข้าใจที่เราพูดกันไหม |
44:53  | หือ |
44:57  | ถูกไหมครับ |
44:59  | นั่นเพื่อนผม |
อย่างน้อยผมก็พูดกับเขาได้ | |
45:07  | อะไรที่นำมาซึ่งความไร้ระเบียบ |
45:19  | ทีนี้ผมกำลังจะพูดถึงอะไรบางอย่าง |
กรุณาตั้งใจฟังให้ดี... | |
45:23  | ...เรากำลังสืบสวนกันอยู่ |
ผมไม่ได้บอกว่ามันถูกหรือผิด | |
45:28  | มันคือความอยากใช่ไหม |
45:40  | ความอยาก ผมหมายถึง |
การตอบสนองทางประสาทสัมผัส... | |
45:48  | |
45:57  | ...พร้อมด้วยมโนภาพของมัน |
ที่ความคิดสร้างขึ้น... | |
46:01  | และการกระทำ แรงกระตุ้น |
ของความอยากนั้น | |
46:07  | |
46:11  | คุณเข้าใจไหม |
46:17  | |
46:28  | ความอยากที่ผู้พูดหมายถึง... |
46:32  | |
46:35  | ...กรุณาสืบค้นตามไปด้วย |
อย่าเพิ่งยอมรับในสิ่งที่พูด... | |
46:37  | |
46:43  | ...ความอยากหมายถึง |
การรับรู้ การเห็น... | |
46:47  | ...การเห็นทางประสาทสัมผัส |
การกระทบ... | |
46:50  | |
46:52  | ...ความรู้สึกทางประสาทสัมผัส... |
46:56  | ...และจากความรู้สึกของประสาทสัมผัส |
เกิดเป็นมโนภาพ... | |
46:58  | |
47:01  | ...ซึ่งความคิดสร้างขึ้น |
แล้วความอยากก็เกิดขึ้น | |
47:03  | อันนี้คุณเข้าใจไหม |
47:07  | ที่พูดนี่ชัดเจนไหมครับ |
47:12  | เมื่อคุณเห็นของสวยๆ งามๆ อย่างหนึ่ง |
47:16  | มีการเห็น การสัมผัส |
การดมกลิ่น การลิ้มรส... | |
47:18  | |
47:21  | |
47:23  | ...และเกิดความรู้สึกต่างๆ |
ทางประสาทสัมผัส... | |
47:26  | |
47:30  | ...ความรู้สึกซึ่งเข้าไปยึดเกาะ |
กับมโนภาพที่ความคิดสร้างขึ้น... | |
47:35  | |
47:37  | ...ก็จะเกิดเป็นความอยากขึ้นมา |
47:40  | ถูกไหม |
47:43  | ชัดเจนไหม |
47:50  | ดังนั้นเราจึงถามว่า... |
47:54  | ...การขาดความสัมพันธ์ระหว่างกัน... |
47:59  | ...เป็นเหตุปัจจัย |
ของความไม่ลงรอยกันนี้ไหม... | |
48:03  | ...ผมใช้คำว่า 'ความสัมพันธ์' |
ในความหมายที่ถูกตรงของมัน... | |
48:07  | |
48:11  | ....คือการเชื่อมสัมพันธ์ |
ระหว่างกันอย่างรอบด้าน... | |
48:16  | ...ไม่ใช่เพียงแค่การสัมพันธ์กัน |
ทางประสาทสัมผัส หรือทางเพศสัมพันธ์... | |
48:20  | ...แต่เป็นการเชื่อมสัมพันธ์ |
กับผู้อื่นอย่างรอบด้าน... | |
48:22  | ...ด้วยสมรรถทั้งหมดแห่งจิตคุณ |
48:28  | ความอยากไปปิดกั้นความสัมพันธ์ |
เช่นนั้นหรือไม่ | |
48:38  | ดังนั้นเรากำลังสอบสวนว่า |
ความอยากใช่ความรักหรือไม่ | |
48:40  | |
48:53  | เพราะความกลัวมาควบคู่กับความอยาก... |
49:01  | ...และปัจจัยหนึ่งในหลายๆ ปัจจัย |
ของความไร้ระเบียบก็คือความกลัว | |
49:10  | ถูกไหม |
49:15  | พวกคุณต้องเอาตะเกียงเหล่านี้ไหม |
คุณต้องเข้าใจทั้งหมดนี้ไม่ใช่หรือ | |
49:24  | เฮ้อ (Phew) |
49:35  | ดังนั้นเราบอกว่า |
ปัจจัยของความไร้ระเบียบ... | |
49:37  | |
49:44  | ...ก็คือความอยากและความกลัว... |
49:48  | ...รวมทั้งการแสวงหาความพึงพอใจ |
อย่างไม่สิ้นสุด | |
49:58  | เราได้อธิบายไปแล้วว่า |
ความอยากคืออะไร | |
50:04  | ความอยากก่อให้เกิดเจตนา |
50:12  | เจตนาคือการกระทำ เป็นการกระทำ |
อันมุ่งมาดของความอยาก | |
50:16  | |
50:20  | ถูกต้องไหมครับ |
50:24  | ลองสืบสวนดู |
50:27  | ในการดำเนินชีวิตของเรา |
ชีวิตของเรามีพื้นฐานมาจากความอยาก... | |
50:32  | |
50:36  | ...มีเจตนาและการเติมเต็ม |
ให้สมปรารถนา ความคับข้องใจจึงตามมาด้วย | |
50:42  | |
50:47  | แล้วจากนั้นความกลัวก็เกิดขึ้น |
ความกลัวมีหลายรูปแบบ | |
50:50  | |
50:53  | เช่น กลัวจะไม่ประสบความสำเร็จ |
กลัวตกงาน กลัวเหงาว้าเหว่... | |
50:56  | |
50:58  | |
51:00  | ...กลัวไม่มีใครรัก หรือไม่ได้รักใคร |
กลัวสูญเสียความผูกพัน... | |
51:04  | |
51:07  | |
51:11  | ...กลัวความมืด กลัวเจ็บตัว และอื่นๆ |
51:15  | |
51:22  | คุณคุ้นเคยกับทั้งหมดนี้ดีใช่ไหม |
51:27  | ดังนั้นเราจึงบอกว่า |
ปัจจัยหลักของความไร้ระเบียบ... | |
51:31  | |
51:34  | |
51:40  | ...ก็คือการปฏิบัติการของความอยาก... |
51:49  | ...ที่มีภาพของความสำเร็จ |
และความกลัวประกอบอยู่ด้วยเสมอไป | |
51:54  | ความกลัวซึ่งมนุษย์ยังแก้ไม่ตก |
เช่น กลัวความตาย... | |
52:04  | |
52:09  | ...กลัวความเหงา |
กลัวจะไม่เก่งพอ และอื่นๆ | |
52:15  | |
52:19  | และอีกสาเหตุหนึ่งในหลายๆ สาเหตุ |
ของความไร้ระเบียบก็คือ... | |
52:24  | ...การแสวงหาความพึงพอใจ |
อย่างไม่รู้จบสิ้น | |
52:31  | ดังนั้นเรากำลังจะตรวจสอบ |
ปัจจัยทั้งสามนั้นอย่างรอบคอบ... | |
52:36  | ...เพราะสิ่งสำคัญสำหรับเราก็คือ |
การทำให้เกิดระเบียบขึ้นมา... | |
52:42  | ...และการจะทำเช่นนั้นได้... |
52:44  | ...เราจะต้องเข้าใจความสับสน |
ที่มีอยู่ในชีวิตของเรา... | |
52:49  | ...และความสับสนนี้ก็คือ |
กิจกรรมของความอยากนี่เอง... | |
52:52  | |
52:56  | ...โดยเปลี่ยนสิ่งที่มันต้องการ |
ไปเรื่อยๆ | |
53:00  | เมื่อคุณยังหนุ่มยังสาว |
คุณอาจจะไม่ต้องการมีสถานภาพใหญ่โต... | |
53:05  | |
53:09  | ...ไม่ได้ต้องการตำแหน่งหน้าที่สูงๆ |
หรือความร่ำรวยมากมายนัก... | |
53:14  | ...แต่เมื่อคุณอายุมากขึ้น |
ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป | |
53:19  | เมื่อความตายใกล้เข้ามา |
คุณต้องการบรรลุธรรม... | |
53:20  | ...ต้องการเข้าถึงพระเจ้าและอื่นๆ |
53:25  | ดังนั้นสิ่งที่คุณอยากได้ |
เปลี่ยนไปตลอดเวลา | |
53:32  | และความกลัวซึ่งเป็นปัจจัยหลัก |
ปัจจัยหนึ่ง... | |
53:35  | |
53:38  | ...ของความไร้ระเบียบ |
ในความสัมพันธ์ของเรา... | |
53:42  | ...ทั้งที่สนิทสนม |
และที่ไม่คุ้นเคยกัน... | |
53:45  | ...และการโหยหาความพึงพอใจ |
ส่วนตัวของแต่ละคน | |
53:49  | |
53:58  | ดังนั้นสิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยหลัก... |
54:01  | ...ที่หยั่งรากลึกซึ่งทำให้เกิด |
ความไร้ระเบียบในชีวิตของเรา | |
54:13  | เราได้อธิบายถึงกระบวนการ |
ที่ความอยากเกิดขึ้น... | |
54:20  | ...เมื่อเห็น เมื่อสัมผัส |
ลิ้มรส ดมกลิ่น... | |
54:22  | |
54:24  | ...คือมีการตอบสนอง |
ทางประสาทสัมผัสต่างๆ... | |
54:28  | ...จากการตอบสนองทางประสาทสัมผัส... |
54:32  | ...ความรู้สึกทางประสาทสัมผัส |
ก็เกิดขึ้นด้วยกับการกระทบ... | |
54:34  | ...จากนั้นความคิดก็พูดว่า |
"ถ้าฉันได้สิ่งนั้นมา คงจะวิเศษมากเลย" | |
54:38  | |
54:43  | ซึ่งก็คือความคิด |
ที่สร้างมโนภาพขึ้นมาว่า... | |
54:48  | ...คุณกำลังขับรถยนต์อย่างสนุกสนาน |
54:53  | นั่นคือการเคลื่อนไหวของความอยาก |
54:57  | แล้วเรากำลังจะถามว่า |
ความกลัวคืออะไร | |
55:03  | กรุณาสืบค้นไปพร้อมกับผม |
ค้นหาด้วยตัวคุณเอง... | |
55:06  | |
55:09  | ...เพราะเรามีชีวิตอยู่ด้วยความกลัว |
มาทุกยุคทุกสมัย | |
55:15  | สมองของเราดี |
55:18  | เรามีสมรรถนะ |
ที่จะแก้ปัญหาความกลัวได้... | |
55:22  | ...เราไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ |
ด้วยความกลัว | |
55:24  | การมีชีวิตอยู่กับความกลัว |
ก็เหมือนอยู่ในความมืด | |
55:29  | การมีชีวิตอยู่กับความกลัว |
เป็นการปฏิเสธความงามแห่งชีวิต... | |
55:33  | |
55:37  | ...ความงดงามของโลก |
และความงามของท้องฟ้า | |
55:45  | ดังนั้นเราต้องเข้าใจความกลัว... |
55:48  | ...ไม่ใช่ด้วยปัญญานึกคิด |
หากแต่ขุดลึกจนถึงรากเหง้าของมัน | |
55:50  | |
56:03  | ความกลัวคือกาลเวลา |
56:17  | ขอให้มองดูมันด้วยความรอบคอบ |
56:22  | มีความกลัวที่เกี่ยวกับร่างกาย... |
56:25  | |
56:33  | ...เช่น ความเจ็บปวดของร่างกาย |
มีความทรงจำถึงความเจ็บปวดนั้น... | |
56:38  | ...และหวังว่าความเจ็บปวดนั้น |
จะไม่เกิดขึ้นอีก | |
56:43  | นั่นคือช่วงแห่งกาลเวลา |
56:46  | ถูกต้องไหม คุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
56:50  | ถ้าคุณยังไม่ได้ใส่ใจกับมัน |
กรุณาใส่ใจด้วยเพราะว่ามันสำคัญมาก... | |
56:52  | ...ที่เราจะต้องเข้าใจเรื่องนี้... |
56:57  | ...เพราะจิตใจ |
เรียกร้องให้มนุษย์เป็นอิสระ... | |
57:04  | ...เพราะเมื่อคุณเป็นอิสระแล้ว |
ชีวิตจะแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง | |
57:07  | |
57:12  | และบุคคลที่แบกความกลัวเอาไว้ |
ไม่มีทางเป็นอิสระได้เลย | |
57:23  | เมื่อจิตใจถูกครอบงำด้วยความกลัว |
ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะมีความกระจ่าง... | |
57:28  | |
57:30  | ...การหยั่งรู้ หรือการรับรู้สิ่งต่างๆ |
ได้อย่างบริสุทธิ์และไม่บิดเบือน | |
57:34  | |
57:36  | |
57:45  | ดังนั้นเราจึงบอกว่า กาลเวลา คือ |
การเคลื่อนไหวของความกลัว | |
57:47  | |
57:49  | |
58:00  | เช่น เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว |
ผมได้รับบาดเจ็บ... | |
58:04  | ...ความทรงจำถึงความเจ็บปวด |
ทางกายนั้นยังมีอยู่... | |
58:08  | ...และมีความกลัวว่า |
มันอาจจะกลับมาอีก | |
58:11  | |
58:13  | |
58:16  | ใช่ไหม |
58:19  | ถูกไหม |
58:22  | นั่นเป็นความกลัวอย่างหนึ่ง |
58:23  | เป็นความกลัวที่เกี่ยวกับร่างกาย |
กลัวได้รับบาดเจ็บ... | |
58:26  | ...กลัวต้องทนทรมานกับความเจ็บปวด |
หรือกลัวการป่วยไข้... | |
58:29  | ...และหวังว่ามันจะไม่กลับมาเป็นอีก |
58:35  | ทีนี้กรุณาฟังให้ดีๆ |
เมื่อคุณได้รับบาดเจ็บทางกาย... | |
58:39  | ...และเมื่อมันหายเป็นปกติแล้ว |
คุณจะลืมมันไปทั้งหมดได้ไหม... | |
58:49  | ...โดยไม่บันทึก |
ในความทรงจำไว้เลยได้ไหม | |
58:51  | |
58:56  | คุณเข้าใจไหม |
คุณเข้าใจสิ่งที่ผมพูดไปแล้วไหม | |
58:58  | |
59:04  | ผมแน่ใจว่าพวกเราส่วนใหญ่ |
ต้องเคยได้รับบาดเจ็บ... | |
59:06  | ...ทางร่างกายกันมาบ้างแล้ว |
ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง... | |
59:10  | ...ซึ่งมีมากมายหลายแบบ |
59:17  | เมื่อมันเกิดขึ้น ขอให้สังเกตดูมัน... |
59:20  | |
59:24  | ...อย่าปล่อยให้สมอง |
บันทึกความเจ็บปวดนั้นไว้ | |
59:28  | |
59:37  | คุณจะทำอย่างที่เราพูดกันไหม |
59:40  | เอาละ ลองมาดูกันสักหน่อย |
59:43  | ความสามารถของสมองอยู่ที่... |
59:50  | ...การบันทึก |
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น | |
59:58  | เช่นเดียวกับเครื่องคอมพิวเตอร์ |
บันทึกข้อมูล | |
1:00:03  | คุณต้องเคยสังเกตเห็นมาบ้างแล้ว |
1:00:07  | สิ่งที่เกิดขึ้นกับร่างกาย |
ถูกบันทึกเอาไว้แล้ว | |
1:00:13  | แล้วสิ่งที่ถูกบันทึก |
ก็คือความทรงจำ... | |
1:00:21  | |
1:00:23  | ...และความทรงจำถึงความเจ็บปวดนั้น... |
1:00:27  | ...ก็จะนำไปสู่ความกลัว |
ว่ามันอาจจะเกิดขึ้นอีก | |
1:00:31  | เรากำลังถามถึงสิ่งที่ธรรมดาๆ มาก |
แต่ก็ละเอียดอ่อนแยบคายมาก | |
1:00:37  | ขอให้สืบค้นเข้าไป |
แล้วคุณจะเห็นด้วยตัวคุณเอง | |
1:00:40  | เมื่อเกิดความเจ็บปวดทางร่างกาย... |
1:00:43  | ...แต่อย่าปล่อยให้มัน |
กลายเป็นความทรงจำ | |
1:00:51  | คุณเข้าใจไหมครับ |
1:00:57  | ที่ผมพูดไปคุณตามทันไหมครับ |
1:01:04  | เอาล่ะ เดี๋ยวนะ |
1:01:08  | เช่น คุณทำให้ผมเสียใจ |
เรียกชื่อล้อเลียนผมต่างๆ นานา... | |
1:01:11  | ...หรือคุณเยินยอผม |
อย่างที่ใครบางคนพูดเมื่อวานนี้... | |
1:01:19  | ...อย่าบันทึกคำยกย่องสรรเสริญ |
หรือคำสบประมาทเอาไว้... | |
1:01:27  | ...เพื่อที่สมองของคุณจะได้สดใหม่ |
1:01:34  | เมื่อคุณบันทึกมันไว้ |
มันก็เป็นการเคลื่อนไหวของกาลเวลา | |
1:01:36  | |
1:01:40  | ถูกไหม |
1:01:42  | ดังนั้นเราจึงบอกว่า |
ความกลัวเป็นการเคลื่อนไหวในกาลเวลา | |
1:01:44  | |
1:01:56  | เราเข้าใจได้เกี่ยวกับ |
ความเจ็บปวดทางร่างกาย | |
1:01:59  | ผมรู้ ผมสามารถสังเกตดูมัน |
ด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง... | |
1:02:03  | ...ในขณะที่มันกำลังเกิดขึ้น... |
1:02:05  | ...ขอให้ใส่ใจมันมากๆ... |
1:02:09  | ...หรือไม่ก็ปล่อยให้มันเกิดขึ้น |
โดยไม่เข้าไปยุ่งกับมันเลย | |
1:02:20  | ผมกำลังบอกอะไรคุณบางอย่าง |
ซึ่งเกิดขึ้นกับผู้พูดจริงๆ | |
1:02:22  | |
1:02:26  | ผมไม่ได้สร้างเรื่องขึ้นมานะ |
1:02:30  | ความกลัวก็คือสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น... |
1:02:36  | |
1:02:41  | ...หรือสิ่งที่ได้เกิดขึ้นมาแล้ว... |
1:02:45  | ...และยังมีความทรงจำ |
เกี่ยวกับมันอยู่... | |
1:02:49  | ...แล้วก็สร้างเรื่อง |
จากความทรงจำนั้นขึ้นล่วงหน้า... | |
1:02:53  | ...แล้วพูดว่า "ผมกลัว" |
1:02:58  | คุณเข้าใจไหม |
1:03:00  | นั่นคือการเคลื่อนไหวจากอดีต |
ผ่านปัจจุบัน สู่อนาคต | |
1:03:07  | |
1:03:14  | พวกเราส่วนใหญ่กลัวอะไรกันหรือ |
1:03:19  | มองตัวคุณเองซิครับ สืบค้นดู |
1:03:22  | คุณกลัวอะไร |
1:03:24  | ขณะนั่งอยู่ตรงนั้น |
ในเวลานี้คุณไม่ได้กลัว | |
1:03:28  | อันนี้ชัดเจน |
1:03:32  | แต่เมื่อคุณจากที่นี่ไปแล้ว |
ความกลัวต่างๆ ทั้งในระดับจิตสำนึก... | |
1:03:39  | ...หรือที่ซ่อนตัวอยู่ลึกๆ จะกลับมา |
1:03:41  | |
1:03:46  | คุณกลัวอะไรกันบ้าง |
1:03:49  | กลัวความตาย กลัวความเหงา... |
1:03:52  | |
1:03:56  | ...กลัวจะไม่ได้บรรลุธรรม |
กลัวจะไม่ประสบความสำเร็จและมีเงินมากๆ... | |
1:04:03  | |
1:04:07  | ...กลัวจะต้องเป็นรองคนอื่น... |
1:04:12  | |
1:04:16  | ...ไม่ว่าจะเป็นสามีหรือภรรยาก็ตาม |
เรากลัวอะไรกัน | |
1:04:20  | |
1:04:39  | คุณวิเคราะห์ได้หรือ |
1:04:46  | กรุณาตั้งใจฟัง |
1:04:48  | ในการวิเคราะห์มี... |
(ขอบคุณครับ) | |
1:04:55  | |
1:04:58  | ขอผมดื่มน้ำนะครับ |
Audience:ครับ | |
1:05:01  | Krishnamurti:มันอาจจะช่วย |
แต่ผมไม่แน่ใจ | |
1:05:23  | ...ในการวิเคราะห์ |
แสดงนัยอะไรหลายๆ อย่าง | |
1:05:28  | มีผู้วิเคราะห์ |
และสิ่งที่จะถูกวิเคราะห์ | |
1:05:31  | |
1:05:37  | ถูกไหมครับ |
1:05:39  | ในการวิเคราะห์ |
แฝงนัยแห่งกาลเวลาอยู่ด้วย | |
1:05:46  | คุณเข้าใจไหม |
1:05:50  | เช่น ผมต้องวิเคราะห์อยู่ตลอดเวลา |
นั่นได้รวมกาลเวลาไว้ด้วยแล้ว | |
1:05:54  | การวิเคราะห์ทุกๆ เรื่อง |
จะต้องจบบริบูรณ์ | |
1:06:02  | มิฉะนั้นผมก็จะจำ |
เมื่อความทรงจำนั้นยังดำเนินอยู่... | |
1:06:08  | ...และคุณวิเคราะห์จากความทรงจำนั้น |
1:06:10  | เพราะฉะนั้นมันจึงไม่เคยจบบริบูรณ์ |
สักที คุณเข้าใจไหม | |
1:06:14  | ไม่เป็นไร ขอให้คุณสืบค้นดู |
1:06:19  | ก่อนอื่นในการวิเคราะห์ |
จะมีผู้วิเคราะห์และสิ่งที่ถูกวิเคราะห์ | |
1:06:20  | |
1:06:26  | ผู้วิเคราะห์ก็คือสิ่งที่ถูกวิเคราะห์ |
1:06:30  | ใช่ไหม |
1:06:34  | นั่นคือความคิดได้แบ่งแยกตัวมันเอง... |
1:06:39  | ...ออกเป็นผู้วิเคราะห์ |
และสิ่งที่ถูกวิเคราะห์ | |
1:06:42  | ดังนั้นมันได้สร้างการแบ่งแยกขึ้นมา |
1:06:46  | ในกระบวนการคิดนั้น |
ความคิดจำกัด... | |
1:06:51  | ...เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นส่วนเสี้ยว |
และมีความสามารถที่จะแบ่งแยก | |
1:06:52  | |
1:07:00  | อะไรก็ตามที่จำกัด |
ย่อมสามารถแบ่งแยกได้เสมอ | |
1:07:04  | |
1:07:08  | ส่วนอะไรก็ตามที่สมบูรณ์ |
ไม่อาจแบ่งแยกได้ | |
1:07:14  | ผมสงสัยว่าคุณจะจับใจความ |
ทั้งหมดนี้ได้ไหม | |
1:07:20  | กรุณาอย่าเห็นผมเป็นคุรุก็พอแล้ว |
1:07:25  | นั่นเป็นประการสุดท้าย |
1:07:32  | ดังนั้นเราบอกว่าการวิเคราะห์ |
จะไม่ช่วยแก้ไขปัญหา | |
1:07:41  | |
1:07:49  | คุณอาจจะหาสาเหตุพบ |
และการค้นพบสาเหตุและผลแห่งสาเหตุนั้น... | |
1:07:53  | |
1:07:56  | |
1:08:00  | ...แล้วผลอันนั้นก็กลายเป็น |
อีกสาเหตุหนึ่งของเหตุการณ์ถัดไปอีก | |
1:08:04  | ดังนั้นมันจึงเป็นลูกโซ่ไปเรื่อยๆ... |
1:08:07  | ...จากเหตุกลายเป็นผล |
แล้วผลกลายเป็นเหตุของอันถัดไป | |
1:08:09  | |
1:08:14  | ถูกต้องไหม |
1:08:16  | ในวัฏจักรนั้นย่อมไม่มีคำตอบ |
1:08:25  | คุณจะต้องคิดด้วยตัวคุณเอง |
หากคุณเป็นคนที่ชอบวิเคราะห์... | |
1:08:28  | |
1:08:32  | ...เพราะเราคุ้นเคย |
กับการวิเคราะห์มากเหลือเกิน... | |
1:08:36  | ...ซึ่งปิดกั้นการรับรู้โดยตรง |
1:08:41  | ดังนั้นเราจึงถามว่า... |
1:08:44  | ...อะไรคือสาเหตุของความกลัว |
ที่ไม่ธรรมดานี้... | |
1:08:48  | ...ความกลัวที่มีอยู่ในมนุษย์ |
ทั้งในระดับจิตสำนึก... | |
1:08:53  | ...และที่ซ่อนตัวอยู่ลึกๆ |
1:09:12  | ถ้าคุณสังเกตหรือมองดูความกลัว |
ความกลัวไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง | |
1:09:19  | |
1:09:25  | คุณเข้าใจไหมครับ |
1:09:26  | คุณเพียงแต่บันทึกมันไว้ |
หลังจากที่มันจบไปแล้ว... | |
1:09:29  | ...หรือไม่คุณก็คาดว่ามันจะเกิดขึ้น |
ในอนาคตเท่านั้น | |
1:09:37  | ถูกไหม |
1:09:38  | ผมไม่ทราบว่าคุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
1:09:40  | ไม่เป็นไร ผมจะพูดอีกแบบหนึ่ง |
1:09:44  | ผมทำงานอย่างหนักให้คุณทำไมกัน |
1:09:50  | เมื่อวันก่อน ตอนที่ผมพูดจบ |
แล้วเดินออกไป... | |
1:09:56  | ...มีผู้ชายคนหนึ่งพูดกับผมว่า |
ที่คุณถามพวกเราว่าเรามากันทำไม... | |
1:10:01  | ...มีเหตุผลอะไร เป็นเพราะ |
อยากรู้อยากเห็นหรืออะไรกัน | |
1:10:04  | แล้วเขาก็ถามว่า |
แล้วคุณล่ะพูดทำไม | |
1:10:16  | คุณต้องการทราบไหมว่าผมพูดทำไม |
1:10:24  | เพราะว่า...เออ...ช่างมันเถอะ |
1:10:27  | |
1:10:31  | มันไม่สำคัญหรอก |
1:10:43  | ความพึงพอใจก็เช่นกัน... |
1:10:47  | |
1:10:52  | ...ในขณะที่ความพึงพอใจเกิดขึ้น |
มันยังไม่มีการบันทึก | |
1:10:55  | ในเสี้ยววินาทีต่อมา |
การบันทึกจึงเกิดขึ้น | |
1:10:59  | คุณไม่เคยสังเกตเห็นเลยหรือ |
1:11:04  | คุณเคยไหม |
1:11:08  | ความพึงพอใจทางเพศหรืออะไรก็ตาม |
ในขณะที่มันกำลังเกิดขึ้นจริงๆ... | |
1:11:11  | ...คุณไม่รู้ด้วยซ้ำ |
ว่านั่นเรียกว่าความพึงพอใจ | |
1:11:18  | หากคุณโกรธอยู่ - (ผมหวังว่าคุณไม่ |
ได้โกรธ) - แต่ถ้าคุณกำลังโกรธมาก... | |
1:11:21  | |
1:11:24  | ...ณ ขณะนั้น มันเป็นแค่เพียง |
ความรู้สึก... | |
1:11:31  | |
1:11:33  | ...แต่พอคุณเริ่มเรียกชื่อมัน... |
1:11:36  | ...ในวินาทีต่อมา |
มันก็กลายเป็นความโกรธ | |
1:11:40  | แล้วคุณก็พูดว่า |
"ฉันต้องควบคุมให้ได้" | |
1:11:42  | หรือบอกว่า"ฉันต้องไม่โกรธ" |
และอะไรต่อมิอะไรก็ตามมา | |
1:11:47  | ดังนั้นเพียงกรุณาตั้งใจฟัง |
ในขณะที่ความพึงพอใจเกิดขึ้นกับคุณ... | |
1:11:53  | |
1:12:01  | ...จะยังไม่มีการบันทึกข้อมูล |
สมองยังไม่ทำงาน | |
1:12:07  | |
1:12:12  | แต่เพียงเสี้ยววินาทีต่อมาเท่านั้น |
ความคิดก็เข้ามาและพูดว่า... | |
1:12:15  | ..."มันช่างวิเศษอะไรอย่างนี้"... |
1:12:19  | ..."อาหารมื้อนั้นอร่อยเหลือเกิน" |
"ยามอาทิตย์อัสดงนั้นงดงามมาก"... | |
1:12:24  | |
1:12:28  | ..."ฉันต้องการ |
กินอาหารอย่างนั้นอีก"... | |
1:12:31  | ...หรือ "ฉันต้องการรู้สึกอิ่มเอมใจ |
ยามเห็นตะวันลับฟ้าเช่นนั้นอีก" | |
1:12:36  | คุณตามทันไหม |
1:12:38  | ดังนั้นคุณตระหนักรู้ |
ในขณะที่เกิดความกลัวไหม... | |
1:12:45  | ...ณ วินาทีที่สิ่งนั้นเกิดขึ้น... |
1:12:54  | ...แต่ขณะที่มันเกิดขึ้น |
อย่าปล่อยให้ความคิดเข้ามา... | |
1:12:58  | |
1:13:03  | ...ความคิดจดจำความกลัว |
จากประสบการณ์ในอดีตของมัน... | |
1:13:06  | ...แล้วพูดว่า "นั่นเป็นความกลัว"... |
1:13:08  | ...แต่ให้ตระหนักว่าความคิด |
ไม่ได้มีบทบาทหน้าที่อะไร... | |
1:13:12  | ...ณ ขณะที่ความกลัวเกิดขึ้น |
1:13:15  | คุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
1:13:18  | นั่นจำต้องมีความตื่นตัวอย่างยิ่ง |
1:13:25  | ดังนั้นถ้าจิตใจตื่นตัวจริงๆ... |
1:13:30  | ...ในทันทีที่เกิดความรู้สึก |
ซึ่งเรียกว่าความกลัวนี้... | |
1:13:32  | ...ขอให้ตระหนักรู้มัน |
และการตระหนักรู้มันนั่นเอง... | |
1:13:41  | ...หรือการรู้ความจริง |
ของมันนั่นเอง... | |
1:13:45  | ...ที่สกัดกั้นไม่ให้ความคิด |
เข้ามาแทรกแซง | |
1:13:53  | คุณเข้าใจตรงนี้แล้วไหม |
ใครเข้าใจบ้าง | |
1:13:56  | คุณกำลังทำอย่างนั้นหรือเปล่า |
1:14:07  | ดังนั้นความกลัวกับความพึงพอใจ |
จึงคู่กันไป | |
1:14:14  | คุณได้ตระหนักรู้อย่างนั้นด้วยไหม |
1:14:17  | คุณไม่อาจจะเก็บอันหนึ่งไว้ |
แล้วผลักไสอีกอันหนึ่งไปได้ | |
1:14:23  | ดังนั้นเพื่อขุดค้นลงไป |
ในทั้งสองเรื่อง... | |
1:14:30  | ...ให้เห็นความเคลื่อนไหวทั้งปวง |
ของความกลัวและความพึงพอใจ... | |
1:14:38  | ...รวมทั้งเห็นความอยาก |
ที่เข้ามาเกี่ยวข้อง... | |
1:14:42  | ...ทั้งกับความกลัวและความพึงพอใจ... |
1:14:45  | ...เห็นธรรมชาติ |
และโครงสร้างทั้งหมดของมัน... | |
1:14:50  | |
1:14:51  | ไม่ใช่ด้วยการขบคิด |
หรือเพียงคำพูด... | |
1:14:59  | ...แต่เห็นจริงๆ เหมือนกับที่ |
คุณเห็นไมโครโฟนตัวนี้... | |
1:15:02  | ...แล้วคุณก็จะมาถึงปัญหาที่ว่า... |
1:15:06  | ...ความกลัวหรือความพึงพอใจ |
ไม่ได้แตกต่างไปจากผู้สังเกต | |
1:15:10  | ผู้สังเกตก็คือความกลัว |
1:15:16  | กรุณาตั้งใจฟัง |
1:15:20  | หากไม่มีความคิดก็ไม่มีผู้คิด |
ความคิดแบ่งแยกผู้คิดออกจากตัวมันเอง... | |
1:15:24  | |
1:15:28  | ...เหมือนกับที่แบ่งแยกตัวมันเอง |
ออกจากสิ่งที่มันสร้างขึ้น | |
1:15:31  | |
1:15:36  | ถูกไหม |
1:15:38  | ดังนั้นผู้คิดจึงพยายามเสมอ |
ที่จะควบคุม ปั้นแต่งความคิด | |
1:15:46  | ดังนั้นความกลัวจึงไม่ได้แยกออก |
จากผู้สังเกต หรือจากตัวคุณ | |
1:15:50  | |
1:15:54  | แต่คุณเป็นส่วนหนึ่งของมัน |
1:15:56  | และเมื่อคุณพูดว่า |
"ฉันต้องควบคุมมันให้ได้... | |
1:15:58  | ...ฉันต้องกล้าหาญ |
ฉันต้องหนีจากมัน... | |
1:16:00  | ...ฉันต้องหลบมันให้พ้น |
ฉันต้องวิเคราะห์มัน"... | |
1:16:02  | ...นั่นคุณกำลังเล่นเกมกับตัวเองอยู่ |
1:16:08  | แต่ทว่าหากคุณตระหนัก |
ถึงความเป็นจริงอันนั้น... | |
1:16:11  | ...ว่าความกลัวก็คือตัวคุณ |
1:16:17  | คุณเป็นผลลัพธ์ของกาลเวลา |
คุณเป็นผลของความคิด... | |
1:16:23  | |
1:16:29  | ...ที่ปะติดปะต่อกันเข้าโดยหลายๆ |
ผมคงจะไม่พูดถึงล่ะ | |
1:16:32  | มันเป็นเรื่องง่ายมากๆ |
1:16:34  | ดังนั้นความกลัวก็คือคุณ... |
1:16:38  | |
1:16:41  | ...และเมื่อคุณตระหนักได้อย่างนั้น |
คุณย่อมรู้แก่ใจว่าคุณทำอะไรไม่ได้.. | |
1:16:45  | ...และนั่นคุณจึงได้แต่เฝ้ามองมัน |
โดยไม่ทำอะไรกับมันเลย... | |
1:16:49  | ...เมื่อคุณเพียงแต่เฝ้ามองสิ่งนั้น |
โดยไม่ทำอะไรกับมันเลย... | |
1:16:51  | ...สิ่งนั้นจะเกิดการเปลี่ยนแปลง |
ชนิดถอนรากถอนโคน | |
1:16:55  | |
1:16:59  | คุณกำลังทำอยู่หรือเปล่า |
แล้วคุณจะทำไหมครับ | |
1:17:03  | คุณจะเฝ้ามองโดยปราศผู้สังเกตได้ไหม |
เพราะว่าผู้สังเกตเป็นอดีต... | |
1:17:09  | |
1:17:12  | ...และผู้สังเกตจะปิดกั้น |
การรับรู้โดยตรง... | |
1:17:15  | |
1:17:19  | ...ทำให้การรับรู้ไม่แจ่มชัด |
หรือบิดเบือนไป | |
1:17:23  | ดังนั้นเมื่อตระหนักรู้อย่างนั้น |
ผู้สังเกตจึงพูดว่า | |
1:17:26  | ..."ในการสังเกตการณ์ |
ไม่มีที่ว่างสำหรับฉันอีกแล้ว"... | |
1:17:30  | ...เพราะฉะนั้น |
จึงเป็นการสังเกตการณ์ล้วนๆ | |
1:17:35  | เมื่อคุณสังเกตดูความกลัว |
โดยปราศจากผู้สังเกตซึ่งเป็นอดีต... | |
1:17:42  | ...จากนั้นความกลัว |
ซึ่งคุณเฝ้าดูอยู่นั่นเอง... | |
1:17:45  | ...จะเปลี่ยนแปลงอย่างถอนรากถอนโคน |
1:17:50  | มันจะไม่เป็นความกลัวอีกต่อไป |
1:17:59  | คุณจะจำมันไหมนี่ อย่างน้อยที่สุด |
1:18:09  | ก็คิดตามไปด้วย |
จะได้เห็นว่ามันมีนัยอย่างไร | |
1:18:14  | ความกลัวและการหลีกเลี่ยงมัน |
หรือการกดข่มมันไว้... | |
1:18:20  | |
1:18:22  | ...หรือเปลี่ยนรูปมัน หรือพูดว่า |
"ฉันต้องเอาชนะมัน"... | |
1:18:24  | |
1:18:30  | ...ทั้งหมดนั้น |
ไม่อาจจะขจัดความกลัวได้... | |
1:18:34  | ...เพราะคุณเคยทำมาแล้วทั้งสิ้น... |
1:18:39  | ...แต่มันก็ยังคงอยู่กับคุณ |
มานานนับพันปี | |
1:18:42  | และเรากำลังพูดถึง |
มีบางสิ่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง | |
1:18:46  | เราบอกว่า ความกลัว ก็คือคุณ |
1:18:51  | คุณคือผลลัพธ์ของกาลเวลา... |
1:19:00  | ...และถามว่าการเฝ้าดูความกลัว |
โดยปราศจากกาลเวลา... | |
1:19:04  | ...และความทรงจำจะเป็นไปได้ไหม |
1:19:06  | |
1:19:08  | เพียงแต่ดูเฉยๆ |
1:19:15  | นั่นคือคุณจะมองดูภรรยา |
หรือสามีของคุณ... | |
1:19:19  | ...ราวกับว่าคุณเพิ่งจะเห็นเธอหรือเขา |
เป็นครั้งแรกในชีวิตของคุณ... | |
1:19:21  | |
1:19:27  | ...โดยปราศจากความทรงจำทั้งปวง |
ไม่ว่าจะเป็นความพึงพอใจในเพศรส... | |
1:19:31  | ...การประชดประชัน การคุกคาม |
หรือการข่มอยู่เหนือ... | |
1:19:34  | ...ปราศจากทุกอย่างที่กล่าวมา |
เพียงแต่ดูเฉยๆ คุณจะทำได้ไหม | |
1:19:39  | เพราะว่าความรู้จะปิดบังไม่ให้คุณดู |
1:19:51  | และการเป็นอิสระจากความรู้เท่านั้น... |
1:19:53  | ...ที่จะลบล้างความกลัวได้อย่างหมดจด |
ไม่ใช่แค่เพียงบางส่วน | |
1:19:57  | และไม่ใช่ลบเฉพาะ |
ความกลัวอันนั้นหรืออันนี้... | |
1:20:02  | ...แต่ลบล้างจนถึงรากเหง้า |
แห่งความกลัว | |
1:20:10  | คุณจะมองดูความพึงพอใจ |
ในทำนองเดียวกันได้ไหม | |
1:20:15  | |
1:20:22  | ถูกไหม |
1:20:24  | คุณมีความพึงพอใจ |
ในเรื่องต่างๆ มากมายใช่ไหม | |
1:20:27  | เช่น ความพึงพอใจในเรื่องเพศ |
ความพึงพอใจในเงินทอง... | |
1:20:30  | |
1:20:33  | ...ความพึงพอใจในยศตำแหน่ง |
ความพึงพอใจที่เป็นนักการเมืองคนสำคัญ... | |
1:20:35  | |
1:20:38  | ...คุณรู้เรื่องแบบนี้ดี |
ความพึงพอใจในอำนาจ... | |
1:20:40  | |
1:20:45  | ...ความพึงพอใจที่มีร่างกาย |
และจิตใจดี แข็งแรง... | |
1:20:50  | |
1:20:56  | ...ความพึงพอใจมาจากการเปรียบเทียบ |
พร้อมทั้งความกลัวของมัน... | |
1:21:02  | |
1:21:05  | ...ความพึงพอใจในการลอกเลียนแบบ |
ใครบางคน แล้วทำได้ดีกว่าคนคนนั้น | |
1:21:08  | |
1:21:10  | ถูกต้องไหม |
1:21:12  | ยังมีความพึงพอใจ |
ที่ไม่ธรรมดาเหล่านี้อีก... | |
1:21:16  | ...เช่น ความพึงพอใจ |
ในการแสวงหาการบรรลุธรรม... | |
1:21:21  | ...ซึ่งเป็นความพึงพอใจสูงสุด |
ของการแสวงหาพระเจ้า... | |
1:21:25  | ...ซึ่งจริงๆ แล้ว |
เป็นเรื่องโอ้อวดกันมากกว่า | |
1:21:31  | ดังนั้นคุณจะสอบสวนเข้าไปในตัวคุณ... |
1:21:35  | ...ถึงธรรมชาติทั้งหมดของความกลัว |
และความพึงพอใจได้ไหม | |
1:21:43  | เราพูดไปแล้วว่า ความพึงพอใจ |
เป็นการเคลื่อนไหวของความอยาก... | |
1:21:52  | ...ที่แบ่งแยกอยู่ในกาลเวลา |
1:21:55  | |
1:22:00  | ขอให้สังเกตดูมัน |
อย่างละเอียด แม่นยำ... | |
1:22:06  | ...ด้วยความเที่ยงตรง |
ขอให้สังเกตดูแต่อย่าไปวิเคราะห์ | |
1:22:08  | |
1:22:12  | ดังนั้นเราบอกว่า |
สาเหตุของความไร้ระเบียบ ก็คือความอยาก... | |
1:22:14  | |
1:22:21  | ...ความกลัว และการแสวงหา |
ความพึงพอใจอันไม่สิ้นสุด | |
1:22:26  | แต่ไม่ได้หมายความว่าให้กดข่ม |
ความอิ่มเอมใจเมื่อเห็นสิ่งสวยงาม... | |
1:22:32  | |
1:22:38  | ...หรือกดข่มความสุขใจและความเบิกบาน |
ในการมองดูท้องฟ้าอันสวยสด... | |
1:22:42  | |
1:22:44  | ...หรือดูดาวประกายพรึกที่สุกสกาว |
เปล่งปลั่งอยู่เดียวดายยามเช้าตรู่... | |
1:22:50  | |
1:22:55  | ...หรือการเห็นดาวฤกษ์ |
เซาธ์เทิร์นครอสทางทิศใต้... | |
1:23:00  | ...การมองดูท้องฟ้านั้น |
เป็นความสุขใจยิ่ง | |
1:23:04  | แต่ในทันทีที่ความคิดพูดว่า |
"ฉันต้องกลับไปที่ระเบียงอีกครั้ง... | |
1:23:07  | ...ไปดูดาวศุกร์ |
หรือดาวประกายพฤกษ์"... | |
1:23:10  | ...จากนั้นการแสวงหา |
ความพึงพอใจทั้งปวงก็เริ่มต้นขึ้น | |
1:23:15  | ขอให้เพียงแต่ดูเฉยๆ |
1:23:19  | ดังนั้นเราจึงบอกว่า สิ่งเหล่านั้น |
เป็นสาเหตุหลักของความไร้ระเบียบ | |
1:23:25  | เมื่อคุณเข้าสิ่งนั้นแล้ว |
ไม่ใช่ด้วยปัญญาขบคิด... | |
1:23:27  | |
1:23:30  | ...แต่เข้าใจมันหมด |
อย่างถ่องแท้จริงๆ... | |
1:23:36  | ...แล้วความเบิกบาน |
ก็จะอยู่ในหัวใจคุณ | |
1:23:40  | ความเบิกบานไม่ใช่ความพึงพอใจ... |
1:23:46  | ...แต่ทันทีที่คุณจดจำ |
ความเบิกบานนั้นได้ และพูดว่า... | |
1:23:48  | ..."มันเป็นช่วงเวลา |
ที่ฉันอิ่มเอมใจที่สุด... | |
1:23:52  | ...ฉันอยากมีความรู้สึก |
เช่นนั้นอีก"... | |
1:23:54  | ...จากนั้นมันก็จะกลายเป็นความพึงพอใจ |
และคุณได้สูญเสียมันไปแล้ว | |
1:24:00  | นี่เป็นการเรียงลำดับในชีวิตของเรา |
1:24:06  | เพื่อสร้างความเป็นระเบียบ |
ขึ้นภายในครอบครัวเรา | |
1:24:14  | เนื้อที่ว่างคืออะไร |
1:24:24  | นี่มันหกโมงยี่สิบห้านาทีแล้ว |
1:24:28  | ผมคิดว่าพวกคุณคงเหนื่อยมากแล้ว |
1:24:32  | ผมคงจะพูดเรื่องเนื้อที่ว่างไม่ได้ |
1:24:34  | เพราะมันต้องสืบสวนกัน |
อีกมากทีเดียว... | |
1:24:37  | |
1:24:41  | ...เนื้อที่ว่างในจิตใจ หมายถึง |
จิตใจที่ไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับปัญหาใดๆ | |
1:24:45  | |
1:24:51  | |
1:24:56  | ...แต่จิตใจของเราหมกมุ่นมากจริงๆ |
อัดแน่นไปด้วยความเชื่อ... | |
1:24:58  | |
1:25:01  | ...เต็มไปด้วยการแสวงหา และอะไร |
ต่อมิอะไร ความสับสน มายาภาพ | |
1:25:04  | |
1:25:06  | ดังนั้นจึงไม่มีเนื้อที่ว่าง |
เหลืออยู่เลย | |
1:25:12  | ดังนั้นที่ใดก็ตาม |
ที่ไม่มีเนื้อที่ว่าง... | |
1:25:15  | ...ที่นั่นย่อมมิอาจเรียงลำดับ |
และจัดระเบียบได้ | |
1:25:27  | โปรดเถอะ ขอให้ตระหนักในเรื่องนี้! |
1:25:32  | หากไม่มีระเบียบในชีวิตประจำวันของเรา |
1:25:35  | ...ในทุกๆ ขณะของแต่ละวัน... |
1:25:41  | ...การทำสมาธิของคุณ |
ก็เป็นเพียงช่องทางหลบหนี... | |
1:25:43  | ...จากชีวิตจริงอันน่าเกลียดของคุณ... |
1:25:48  | ...และการหลบเข้าหาการทำสมาธิ |
ย่อมนำไปสู่มายาที่หลอกลวง | |
1:25:51  | |
1:25:56  | ดังนั้นเราต้องวางรากฐาน |
เพื่อค้นหาสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคิด... | |
1:26:01  | |
1:26:07  | ...ซึ่งไม่อาจหยั่งวัดได้ |
และไร้ถ้อยคำ | |
1:26:10  | |
1:26:16  | แต่สิ่งนั้นไม่อาจปรากฏขึ้นได้... |
1:26:20  | ...หากปราศจากระเบียบอันยิ่งใหญ่... |
1:26:25  | ...ซึ่งภายในระเบียบนั้น |
มีอิสรภาพอันสมบูรณ์ | |