กฤษณมูรติ การพยายามอยู่ตลอดเวลาทำลายสมอง

Krishnamurti Subtitles

SA78D4 - การพยายามอยู่ตลอดเวลาทำลายสมอง

การสนทนาถามตอบต่อสาธารณชน ครั้งที่ 4
เมืองซาเน็น ประเทศสวิสเซอร์แลนด์
29

0:26	What shall we talk about?	การพยายามอยู่ตลอดเวลาทำลายสมอง

0:30	Questioner: Could you say something	เราจะสนทนากันเรื่องอะไรดี

0:31	about the healing energies,	Q: ขอให้คุณพูดเกี่ยวกับพลังงาน
	the benediction?	เพื่อการเยียวยา ซึ่งเป็นพรอันประเสริฐ ได้ไหม

0:34	K: Could you talk something	K: ขอให้พูดเกี่ยวกับการเยียวยาโดยใช้มือ
	about healing, laying on hands.

0:43	Q: No, the benediction	Q: ไม่ใช่ แต่หมายถึงพรประเสริฐที่คุณพูดถึง
	that you speak about in your book,

0:49	the healing energies.	ในหนังสือของคุณเกี่ยวกับ
		พลังงานในการเยียวยา

0:50	K: Oh, not laying on hands	K: ไม่ใช่การวางมือเพื่อเยียวยา

0:52	but the benediction	แต่เป็นพรอันประเสริฐที่ผมพูดถึง
	that I’m talking about.

0:57	Anything else?	มีคำถามอื่นอีกไหม

0:59	Q: Is it enough if I, myself, change	Q: มันจะดีพอหรือ ถ้าผม ตัวผม เปลี่ยนแปลง

1:03	when others, who are mighty,	ในเมื่อคนอื่นๆ ที่มีอำนาจ
	set the conditions?	เป็นผู้กำหนดเงื่อนไข

1:08	For example, I’m a teacher	เช่น ผมเป็นครู และผมต้องการสอนในวิธีของผม
	and I want to teach in my way,

1:13	but it is not possible	แต่มันเป็นไปไม่ได้ในระยะยาว
	in the long run.

1:17	How do I have to go necessarily	แล้วผมจะทำอย่างไร จึงจะไม่ขัดแย้ง
	into conflict with the school system?	กับระบบของโรงเรียนโดยไม่จำเป็น

1:25	K: I’m a teacher.	K: ผมเป็นครู

1:27	I would like to change myself,	ผมอยากจะเปลี่ยนแปลงตนเองจากรากฐาน
	fundamentally,

1:33	and in the long run it has	อีกทั้งในระยะยาว
	very little effect on the students.	มันก็มีผลกระทบต่อนักเรียนน้อยมาก

1:40	Is that it, sir?	คุณถามอย่างนั้น ใช่ไหม

1:42	Q: No, the system,	Q: ไม่ใช่ ระบบโรงเรียนคือปัญหา
	the school system is the problem	ผมอยากสอนในแบบที่ผมต้องการ

1:46	– to teach, like I want to.

1:47	K: The whole school system,	K: ระบบโรงเรียนทั้งหมด
	the environment prevents it.	สภาพแวดล้อม เป็นอุปสรรคขัดขวาง

1:53	Now, just a minute. All right, sir.	เดี๋ยวก่อน ผมเข้าใจแล้ว

1:55	Q: Je peux parler Français?	ผู้ถาม: ผมพูดภาษาฝรั่งเศส ได้ไหม

1:59	K: Oui. Parlez en Français.	K: ได้

2:02	Q: Je voudrais savoir ce que	Q: Je voudrais savoir ce que
	vous pensez	vous pensez

2:04	des techniques de méditation	des techniques de m้ditation
	basées sur la lumière,	bas้es sur la lumi่re,

2:08	la musique, le verbe, etc.	la musique, le verbe, etc.

2:11	K: What do you think of the meditation	K: คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับสมาธิ
	in the centre of the eye,	ที่เกิดขึ้นในดวงตาที่สาม

2:18	hearing music	รวมทั้งการฟังเสียงดนตรี และทั้งหมดนั้น
	and all that kind of thing?

2:25	Allez-y madame?	คุณผู้หญิงคนนั้นครับ

2:27	Q: I can see that you live over there,	Q: ฉันมองเห็นว่า คุณมีชีวิตอยู่ฝั่งโน้น

2:31	and I would like to meet you	และฉันอยากจะพบคุณอย่างยิ่ง แต่…
	very much but…

2:39	K: I have something which I would	K: ผมมีอะไรบางอย่างที่อยากจะพูด
	like to talk over with you personally	กับคุณเป็นการส่วนตัว

2:44	but it seems rather difficult	แต่ดูเหมือนค่อนข้างยาก
	to talk to you, individually.	ที่จะพูดกับคุณเพียงคนเดียว

2:48	Now, may I say something about that,	ผมขอพูดเรื่องนั้นก่อน
	so that we can finish with that?	แล้วมันจะได้จบไป

2:54	I used to see lots of people,	ผมเคยพบผู้คนมากมายเป็นการส่วนตัว
	individually,

2:58	I don’t know how many thousands	ผมไม่ทราบว่า ตลอดชีวิต
	I have seen all my life,	ผมพบคนมากี่พันคนแล้ว

3:02	but I’m afraid I’m not doing that	แต่เกรงว่า ผมทำอย่างนั้นไม่ได้อีกแล้ว
	any more

3:06	because I haven’t got time,	เพราะผมไม่มีเวลา

3:08	or after I have talked for an hour	และหลังจากพูดไปชั่วโมงครึ่ง
	and a half, all my energy is gone,	พลังงานของผมก็หมดไป

3:14	and I have other things to do.	ผมมีสิ่งอื่นๆ อีกที่ต้องทำ

3:15	So, you if will forgive me,	ขออภัยด้วย
	I’m not seeing, individually, anyone.	ที่ผมจะไม่พบใครเป็นการส่วนตัวอีก

3:21	Q: So, you are not interested.	Q: ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณก็ไม่สนใจ

3:27	K: Al contrio. I mean, the lady says,	K: ผมหมายถึง
	‘You’re not interested.’	คุณสุภาพสตรีพูดว่า “คุณไม่สนใจ”

3:33	I’m sorry, that’s not the reason.	ขออภัย นั่นไม่ใช่เหตุผล

3:37	If I was not interested,	ถ้าผมไม่สนใจ ผมคงไม่มาพูดที่นี่
	I wouldn’t be speaking here.

3:43	Q: Pouvez vous parler de	Q: ขอให้คุณพูดเกี่ยวกับความเจ็บปวดทางกาย
	la peur physique?	ความทุกข์ทรมานทางกายด้วย

3:49	K: Can you talk about physical pain,	K: ขอให้คุณพูดเกี่ยวกับความเจ็บปวดทางกาย
	physical suffering?	ความทุกข์ทรมานทางกายด้วย

3:57	Q: (Inaudible)	Q: (ไม่ได้ยิน)

4:37	K: I’m afraid I can’t understand	K: ผมเกรงว่า ผมไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด
	what you’re saying, sir.

5:18	Q: He says – this gentleman –	Q: สุภาพบุรุษท่านนี้พูดว่า
		ในการพูดของคุณ

5:20	in your talks,	มีสองปัจจัยที่แตกต่างกัน
	there are two different elements,

5:26	one is observation, awareness,	ปัจจัยหนึ่งคือการสังเกต การรับรู้
	and the other is the question you ask	และอีกปัจจัยหนึ่งคือ คำถามที่คุณถาม

5:32	which you call, yourself,	ซึ่งตัวคุณเองเรียกว่า
	‘impossible questions.’	“คำถามที่เป็นไปไม่ได้”

5:39	K: I haven’t understood	K: ผมยังไม่เข้าใจคำถาม
	the question, sir.

5:47	Q: Then he asks, what’s the	Q: เขาถามว่า ความสัมพันธ์
	relationship between these two points?	ระหว่างปัจจัยทั้งสองคืออะไร

5:51	K: Between what two points?	K: สองปัจจัยนั้นคืออะไร

5:53	Q: Observation	Q: การสังเกตและคำถามที่เป็นไปไม่ได้
	and impossible questions

5:59	– what you call, yourself,	ซึ่งตัวคุณเองเรียกว่า
	‘impossible questions.’	“คำถามที่เป็นไปไม่ได้”

6:03	Q: The impossible question.	Q: คำถามที่เป็นไปไม่ได้

6:11	K: Don’t ask impossible questions	K: อย่าถามคำถามที่เป็นไปไม่ได้
	on a hot day!	ในวันที่อากาศร้อนอย่างนี้

6:24	I don’t understand the question.	ผมไม่เข้าใจคำถาม

6:27	Perhaps, we’ll go into it	เราอาจจะพิจารณาคำถามนี้ไปด้วย
		ในขณะที่เราสืบค้นในคำถามอื่นๆ

6:28	as we go along
	with other questions, if I may.

6:34	Q: (Inaudible)	Q: (ไม่ได้ยิน)

6:51	Q: She’s saying, what is doubt	Q: เธอถามว่า ความสงสัยหมายถึงอะไร

6:55	and why are we suffering	และเพราะเหตุใดเราจึงมีความทุกข์
	when we have to choose?	เมื่อเราต้องเลือก

7:07	K: What is doubt and why is it	K: ความสงสัยหมายถึงอะไร
	that we suffer when we choose?	แล้วทำไมเราเป็นทุกข์เมื่อเราเลือก

7:16	Q: I have one question, too.	Q: ผมมีคำถามหนึ่งด้วย

7:18	Can a person who has an innocent mind	บุคคลที่มีจิตบริสุทธิ์

7:23	meet at the same time	จะสื่อกับคนที่สมองถูกทำลายแล้ว
	and at the same level	สื่ออย่างใจถึงใจ

7:26	with a person	ในเวลาเดียวกันและในระดับเดียวกัน ได้ไหม
	who has a damaged brain?

7:30	K: How can one meet another	K: เราจะสื่อใจถึงใจ
	human being, if one is somewhat sane,	กับมนุษย์คนอื่นได้อย่างไร

7:38	the other is not?	ถ้าเรามีจิตค่อนข้างปกติ ส่วนอีกคนไม่ปกติ

7:52	It seems to me that is our problem!	สำหรับผม ดูเหมือนนั่นเป็นปัญหาของเรา

8:08	You may all be very sane	พวกคุณอาจมีจิตปกติ ส่วนผมอาจไม่ปกติ
	and I may not!

8:11	I may be…	ผมอาจจะ…
	So, that is the problem.	นั่นแหละคือปัญหา

8:15	So, what shall we talk about	แล้วเราจะสนทนากันเรื่องอะไร
	this morning,

8:17	apart from several questions	นอกจากคำถามต่างๆ เกี่ยวกับสมาธิ
	about meditation,

8:24	seeing lights and all that,	เรื่องการเห็นแสง เห็นนิมิต
	visions, physical health,	เรื่องสุขภาพกาย

8:32	how to meet people	เราจะสื่อใจถึงใจ
	who are, perhaps,	กับคนที่ไม่ค่อยเป็นโรคประสาท

8:37	not so neurotic as oneself and so on.	เหมือนอย่างตัวเรา ได้อย่างไร

8:45	Q: You also love to escape.	Q: คุณก็ชอบหลีกเลี่ยง

8:51	K: The question is, I like to escape.	K: คำถามคือ ผมชอบหลีกเลี่ยง จากอะไรหรือ
	From what?

8:55	Q: From me.	Q: จากฉัน
	K: From you!

8:56		K: จากคุณ!
		Q: จากฉัน

9:02	Q: Laughing, laughing, laughing	K: จากคุณ!
	– you stupid fools!

9:10	K: Comment, madame?	K: คุณสุภาพสตรีมีความเห็นอะไรไหม

9:12	Q: These people are	Q: คนพวกนี้ช่างโง่เง่าเหลือเกิน!
	incredible fools, incredible!	K: คุณสุภาพสตรีมีความเห็นอะไรไหม

9:13		Q: คนพวกนี้ช่างโง่เง่าเหลือเกิน!

9:17	K: I agree.	K: ผมเห็นด้วย

9:33	May I ask a question,	ผมขอถามคำถาม

9:35	perhaps it may include	ซึ่งอาจจะรวมคำถามอื่นๆ อยู่ด้วย
	the other questions.

9:43	And I’m not imposing	ผมไม่ได้ยัดเยียดคำถามให้คุณ
	my question over yours

9:48	but may I ask a question?	แต่ผมขอถาม ได้ไหม
	May I?

10:00	I’m sure we must have asked ourselves,	ผมแน่ใจว่า
		เราต้องเคยถามตัวเราเองมาแล้ว

10:05	not in the words I am putting them in	ไม่ใช่ด้วยคำพูดที่ผมใช้ถาม

10:10	but a very fundamental question,	แต่เป็นคำถามที่เป็นพื้นฐานอย่างยิ่ง นั่นคือ
	which is,

10:16	how can one keep a brain	เราจะรักษาสมอง ที่ฟื้นฟูตัวมันเอง
	that is constantly renewing itself	ให้ใหม่อยู่ตลอดเวลา ได้อย่างไร

10:27	– you understand my question? –	คุณเข้าใจคำถามไหม

10:29	that is constantly not deteriorating,	สมองที่ไม่เสื่อมเลย
	not getting old,

10:38	not getting senile,	ไม่แก่ ไม่ชราหงำเงอะ

10:41	but that doesn’t damage itself,	สมองที่ไม่ทำลายตัวมันเอง

10:48	that doesn’t allow itself	ไม่ปล่อยให้ตัวมันเองถูกทำลาย
	to be damaged,

10:55	that has a quality	สมองที่มีคุณสมบัติ
	of constant youthfulness	ของความอ่อนเยาว์อยู่เสมอ

11:12	– the brain, not sexually	สมองนะ ไม่ใช่เรื่องทางเพศ
	and all that kind of stuff.	และเรื่องทำนองนั้น

11:19	Is this an important question	คำถามนี้สำคัญไหม สำหรับพวกคุณ
	to any of you?

11:25	Not because I’m asking.	ไม่ใช่สำคัญเพราะผมถาม

11:29	I’m asking if it is important	ผมถามว่ามันสำคัญไหม
	to each one of us,	สำหรับเราแต่ละคน

11:33	whether it possible as one	ว่าเป็นไปได้ไหม
	grows older and older and older	ในขณะที่เราแก่ตัวลง แก่ลง และแก่ลง

11:39	to have a brain that is fresh,	ที่จะมีสมองซึ่งสดใหม่

11:51	young, undamaged, free,	อ่อนเยาว์ ไม่ถูกทำลาย เป็นอิสระ

11:55	so as to have a mind that is quick,	เพื่อจะมีจิตที่ว่องไว

12:03	not only quick in thought	ไม่เพียงว่องไวในความคิด
	but in action?	แต่ในการกระทำด้วย

12:06	After all, youth means	ที่จริงแล้ว ความอ่อนเยาว์หมายถึง
	decision and action.	การตัดสินใจและการกระทำ

12:18	It may be a foolish decision	มันอาจจะเป็นการตัดสินใจ
	and foolish action,	และการกระทำที่โง่เง่า

12:22	but as one grows older, there is	แต่เมื่อเราแก่ตัวลง จะมีเหตุปัจจัย
	always the deteriorating factor	ที่ทำให้สมองเสื่อมถอยเสมอ

12:32	not only biologically, physiologically	ไม่เพียงทางชีวภาพ กายภาพ เท่านั้น
	but also in the brain.	แต่ในตัวสมองด้วย

12:39	Would that interest any of you	เรื่องนี้มีใครสนใจบ้าง

12:41	to find out whether it is possible	สนใจที่จะค้นหาว่า เป็นไปได้ไหม
	to have a brain,

12:53	though that brain	ที่จะมีสมองที่แม้จะเก่าแก่อย่างยิ่ง
	is very, very, very old,

12:58	millennia, thousands of years old,	อายุเป็นพัน เป็นล้านปี

13:02	can that brain in spite of its age,	สมองนั้นแม้ด้วยอายุขัย
	in spite of all its experiences,	ด้วยประสบการณ์มากมาย

13:14	the accumulated burdens of knowledge,	ด้วยความรู้ ที่มันสั่งสมพอกพูนไว้หนักหน่วง

13:19	can that brain be ever,	สมองนั้นจะ “เยาว์วัย” อยู่ตลอดกาล
	if I can use the word ‘young,’	ได้ไหม ถ้าผมใช้คำนั้นได้

13:26	you will understand what I mean	แล้วคุณจะเข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร

13:28	– not young in the sense, foolish,	ไม่ใช่เยาว์วัยในความหมาย
		ที่เป็นความโง่เขลา

13:35	not in the sense dull, heavy	ไม่ใช่ในความหมายที่ทื่อทึบ หน่วงหนัก
	and so on and so on.

13:46	Shall we discuss that? Would that	เราจะเสวนากันเรื่องนั้น ดีไหม มีใครสนใจบ้าง
	be of interest to any of you?

13:54	Please, I’m not asking you	ผมไม่ได้ขอให้คุณสนใจ
	to be interested in it.

13:56	I’m just asking –	ผมแค่ถาม
	as you ask a question of me,	เพราะคุณให้ผมตอบคำถามของคุณ

14:00	I’m asking you a question.	ผมจึงถามคำถาม

14:03	Q: In spite of the physical age?	Q: แม้ว่าร่างกายจะมีอายุมาก
	K: In spite of age, of course.

14:06		K: แน่นอน แม้ว่าจะอายุมากแล้ว
		Q: แม้ว่าร่างกายจะมีอายุมาก

14:07		K: แน่นอน แม้ว่าจะอายุมากแล้ว

14:14	Would that…?	เราสืบค้นในเรื่องนี้ได้ไหม
	Can we go into it?

14:20	Perhaps, in answering that,	บางที ในการตอบ
	enquiring into that question	ในการสืบค้นเข้าสู่คำถามนั้น

14:27	we might be able to answer	เราอาจจะตอบคำถามที่ว่า
	how to meet human beings	เราจะสื่อใจถึงใจกับมนุษย์คนอื่นได้อย่างไร

14:34	who are vulgar, cruel, violent,	คนที่หยาบกระด้าง โหดร้าย รุนแรง

14:41	self-centred, and somewhat neurotic	เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
		และค่อนข้างเป็นโรคจิตประสาท

14:49	– admitting that one is also,	โดยที่ยอมรับว่า
	perhaps, neurotic.	เราก็อาจจะเป็นโรคจิตประสาทด้วย

14:55	That’s the question	นั่นคือคำถามที่ผมอยากจะถามคุณ
	I would like to put forward to you,

14:59	if you are interested in it,	ถ้าคุณสนใจ เราจะสืบค้นเรื่องนี้
	we can go into it.

15:04	Ca vous plait?	Q: ได้เลย
	Q: Yes.

15:09	Q: I would not be neurotic	Q: ฉันจะไม่เป็นโรคจิตประสาท
	if not everybody else is neurotic.	ถ้าทุกคนไม่ประสาท

15:21	K: She would not be neurotic if	K: เธอจะไม่เป็นโรคจิตประสาท
	everybody around her is not neurotic.	ถ้าทุกคนรอบตัวเธอไม่เป็น

15:28	And how does a mind	แล้วจิตที่ยังมีความเป็นปกติอยู่บ้าง
	which is not so completely neurotic	ไม่เป็นประสาทไปทั้งหมด

15:36	meet a mind,	จะสื่อใจถึงใจกับจิตหรือพฤติกรรม
	or behaviour of a human being	ของมนุษย์อย่างไร

15:41	who is somewhat more neurotic?	มนุษย์ซึ่งค่อนข้างเป็นโรคจิตประสาท
	That’s the question asked.	นั่นคือคำถาม

15:44	Please, may I go into it?	ขอให้ผมสืบค้นในเรื่องนี้

15:50	What makes the brain,	อะไรทำให้สมอง ผมกำลังพูดถึงสมอง
	I’m talking of the brain

15:55	which holds	ที่เก็บความทรงจำเอาไว้หลายพันปี
	thousand years of memories.

16:04	Right?	เข้าใจไหม

16:08	Because our brain is not young,	เพราะสมองของเราไม่อ่อนเยาว์

16:13	we have inherited thousands	เราสืบทอดความบากบั่นพยายาม
	of years of man’s endeavour,	หลายพันปีของมนุษย์

16:23	man’s struggle, what he has to face,	ทั้งการต่อสู้ดิ้นรน สิ่งที่เขาเผชิญมา
	dangers, pleasures,	ภยันตราย ความสุขเพลิดเพลิน

16:30	all the travail of existence	ความยากลำบากทั้งมวล
	for thousands and thousands of years.	ในการดำรงอยู่มาหลายพันปี

16:36	Our brain has evolved,	สมองของเราวิวัฒน์มา

16:44	and through that evolution,	แล้วผ่านวิวัฒนาการนั้น ผ่านกาลเวลา
	time and progress, all the rest of it,	และความก้าวหน้า ทั้งหมดนั้น

16:49	it has acquired certain resistances,	สมองรับเอาแรงต้านบางอย่าง
	certain freedom,	อิสรภาพบางอย่างเข้ามา

16:58	it has learnt what is danger,	มันเรียนรู้ว่าอะไรที่เป็นอันตราย
	how to avoid danger,	จะหลีกเลี่ยงอันตรายได้อย่างไร

17:04	and how to pursue pleasure, and so on.	จะไล่ไขว่คว้าหาความสุขเพลินเพลินได้อย่างไร

17:09	So our brain, your brain,	ดังนั้น สมองของเรา
	is not just born,	สมองของคุณ ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้น

17:17	it is the result of a million years.	มันเป็นผลพวงของหลายล้านปี

17:23	Right? That’s obvious.	นั่นเห็นได้ชัด

17:26	I am not a brain specialist.	ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านสมอง

17:29	I’ve watched myself,	ผมได้มองดูตัวผมเอง
	I’ve watched the whole business.	มองดูปรากฏการณ์ทั้งหมด

17:34	Now, can that brain	สมองนั้นสามารถไหม

17:45	unburden itself from the past,	ที่จะปลดแอกตัวมันเองจากอดีต

17:52	be free from all pressure,	เป็นอิสระจากแรงกดดัน แรงบีบบังคับทั้งปวง
	from all compulsion,

18:04	various forms of addictions.	เป็นอิสระจากการเสพติดทุกรูปแบบ ได้ไหม
	Right?

18:09	I’m asking that question.	ผมขอถามคำถามนั้น

18:12	That is,	ว่าอะไรหรือที่ทำลายสมอง
	what damages the brain?

18:20	Let’s begin that way.	ขอให้เริ่มต้นอย่างนี้

18:26	You find out.	คุณลองค้นหา
	Let’s talk it over, together.	ขอให้เราพิจารณาเรื่องนี้ด้วยกัน

18:30	Perhaps, I may be more neurotic	บางทีผมอาจจะเป็นประสาทมากกว่าคุณ
	than you are,

18:36	or I may be a biological freak.	หรือผมอาจจะเป็น
		สิ่งแปลกปลอมทางชีววิทยา

18:42	So, you have to talk over, together,	ดังนั้น คุณต้องพิจารณาเรื่องนี้ด้วยกัน

18:48	show to each other, help each other	ช่วยกันเผยให้เห็น
	to understand this question.	ช่วยกันทำความเข้าใจคำถามนี้

18:55	Now, what damages the brain?	อะไรหรือที่ทำลายสมอง

19:09	Q: Psychological hurts.	Q: ความเจ็บปวดทางจิตใจ

19:13	K: The gentleman says, ‘psychological	K: คุณสุภาพบุรุษบอกว่า
	urge,’ I don’t quite follow.	“แรงกระตุ้นทางจิตใจ”

19:17		ผมไม่ค่อยเข้าใจ

19:19	Q: Hurts.	Q: ความเจ็บปวด

19:26	K: More basically than that,	K: เป็นสิ่งพื้นฐานกว่านั้น
	what destroys the brain?	อะไรที่ทำลายสมอง

19:37	Q: Contradiction.	Q: ความขัดแย้งไม่ลงรอยกัน
	K: Contradiction.

19:39		K: ความไม่ลงรอยกัน แย้งกัน
		Q: ความขัดแย้งไม่ลงรอยกัน

19:40		K: ความไม่ลงรอยกัน แย้งกัน

19:43	When there is contradiction,	เมื่อมีความขัดแย้งไม่ลงรอยกัน

19:46	that is, feeling one thing,	นั่นคือ เมื่อรู้สึกอย่างหนึ่ง
	doing something opposite to that,	แต่ทำสิ่งที่ตรงกันข้าม

19:52	thinking something	คิดอย่างหนึ่ง

19:55	and saying something entirely	แต่พูดอีกอย่าง ที่แตกต่าง
	different from what you think,	จากสิ่งที่คุณคิดอย่างสิ้นเชิง

20:00	or there is this desire	หรือมีความอยาก
	to do something, the drive,	ที่จะทำอะไรบางอย่าง มีแรงขับ

20:07	and there is, also,	แต่มีแรงขับที่ตรงข้ามกันด้วย
	the opposing drive.

20:12	Right?	ใช่ไหม

20:14	So, this is what the gentleman means	คุณสุภาพบุรุษหมายถึงอย่างนั้น
	– if I understood him, rightly –	ถ้าผมเข้าใจถูกต้อง

20:20	by contradiction.	เกี่ยวกับความขัดแย้งไม่ลงรอย

20:24	Now, what takes place	อะไรเกิดขึ้นเมื่อมีภาวะที่แย้งกัน
	when there is contradiction?

20:30	What takes place in your life...?	อะไรเกิดขึ้นในชีวิตคุณ
	I don’t have to…

20:33	Please, think it out for yourself	ขอให้ใคร่ครวญเรื่องนี้ด้วยตัวคุณเอง

20:37	– what takes place when there is	อะไรเกิดขึ้นเมื่อมีภาวะที่แย้งกัน
	contradiction, opposition?	มีสิ่งตรงข้ามกัน

20:44	One desire opposing another desire,	เมื่อความอยากหนึ่งต่อต้านอีกความอยากหนึ่ง
	what takes place?	อะไรเกิดขึ้น

20:52	Q: Conflict.	Q: เกิดความขัดแย้ง
	K: Conflict.

20:55		K: ความขัดแย้งเกิดขึ้น

20:58	Could we say, then,	เราพูดได้ไหมว่า ความขัดแย้งไม่ว่ารูปแบบใด
	that conflict in any form,

21:07	biological, psychological,	ทั้งทางชีวภาพ และทางจิตใจ

21:12	or one thought opposing	หรือเมื่อความคิดหนึ่ง
	another thought, and so on,	ต่อต้านคัดค้านอีกความคิดหนึ่ง

21:18	this constant conflict, this constant	ความขัดแย้งและการต่อสู้อันไม่สิ้นสุด
	battle, outwardly and inwardly	ทั้งภายนอกและภายในนี้

21:26	is one of the factors	เป็นเหตุปัจจัยหนึ่งที่ทำลายสมอง
	of the brain being damaged?

21:39	Right?	อย่าได้เห็นด้วยกับผม
	Don’t agree with me, please.

21:43	It’s important to find out,	มันสำคัญที่ต้องค้นให้พบด้วยตัวเราเอง
	for oneself,

21:48	whether this brain,	ว่าสมองนี้ ซึ่งไม่ใช่เป็นสมองของคุณ
	which is not your brain,

21:56	that’s just it,	นั่นแหละ ขอให้เข้าใจตรงนี้
	please, understand this.

21:59	It’s not your brain,	มันไม่ใช่สมองของคุณ
	it’s the brain of all of us	มันเป็นสมองของพวกเราทุกคน

22:03	because you are the result of	เพราะคุณคือผลพวงนับล้านปี
	million years of so-called evolution,	ของสิ่งที่เรียกว่า วิวัฒนาการ

22:09	progress, accumulation of knowledge,	ความก้าวหน้า การสั่งสมความรู้
	pain, suffering.	ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน

22:22	Q: So, you said that…	Q: คุณพูดว่า…

22:24	K: Un instant, un instant,	รอสักครู่
	un instant je vous en prie.	กรุณารอสักครู่

22:28	Un momento, per favore	– เสียงรถไฟ
	– the train.

22:34	Q: You say,	Q: คุณเพิ่งพูดไปว่า
	in telling what you have said now,

22:37	that we are at this subject	ในเรื่องนี้ เราอยู่ในสถานะเดียวกัน
	all in the same position

22:42	but I can understand	แต่ผมเข้าใจว่า ผู้คนแตกต่างกันมาก
	that the inhabitants are so different.

22:47	So, when you say is the brain	เมื่อคุณพูดว่า เป็นสมองของมวลมนุษยชาติ
	of the whole of humankind,

22:53	we are all in the same position	ทุกคนอยู่ในสถานะเดียวกัน เมื่อตอนเราเกิด
	when we were born,

22:55	I want to ask you a personal question:	ผมขอถามเรื่องส่วนตัวของคุณ

22:58	when you were born	เมื่อตอนคุณเกิด คุณก็ถูกอิทธิพลกำหนด
	you were conditioned

23:03	and you free yourself after this?	หลังจากนั้น คุณปลดปล่อยตัวคุณเป็นอิสระ
	K: No…

23:05		K: ไม่ใช่
		หลังจากนั้น คุณปลดปล่อยตัวคุณเป็นอิสระ

23:06	Q: Or is it work you do, after?	K: ไม่ใช่

23:07		Q: หรือมันเป็นสิ่งที่คุณทำหลังจากนั้น

23:09	K: No, sir, no, no.	K: อย่าเพิ่งถลำเข้าไปในรายละเอียด
	Don’t go off into detail yet, please,

23:14	just wait a minute.	ขอให้รอสักครู่
	Prego, un momento.

23:23	Would you say your brain,	คุณคิดว่า สมองของคุณ

23:29	which is the result	ซึ่งเป็นผลของหลายพันปี
	of thousands of years,

23:35	is different from my brain	แตกต่างจากสมองของผม

23:37	which is also thousands and	ซึ่งเก่าแก่หลายพันปีเช่นกัน อย่างนั้นหรือ
	thousands and thousands of years old?

23:44	Or we both of us have passed	หรือเราต่างก็เดินทางผ่าน
	through the gate of experience,	ประตูแห่งประสบการณ์

23:52	of pain, of suffering,	ผ่านความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน
	of agony and so on and so on?	ความดิ้นรนแสนสาหัส และอื่นๆ

24:01	That brain may be	สมองนั้นอาจถูกอิทธิพลกำหนด
	conditioned in a culture	อยู่ในวัฒนธรรมหนึ่ง

24:07	which is different	ซึ่งแตกต่างจากอีกวัฒนธรรมหนึ่ง
	from another culture.

24:11	It may be educated	มันอาจได้รับการศึกษา
	differently from another culture	แตกต่างจากอีกวัฒนธรรมหนึ่ง

24:16	which has its own education.	ซึ่งมีการศึกษาของมันเอง

24:19	But the basic quality of the brain	แต่คุณสมบัติพื้นฐานของสมองเป็นอย่างนั้น
	is that,

24:26	being thousands of years old,	สมองมีอายุหลายพันปี มันจึงเหมือนกัน
	it is more or less the same, similar,	คล้ายกัน ไม่มากก็น้อย

24:39	though, outwardly, it is different.	แม้ว่าภายนอก มันจะแตกต่างกัน

24:43	We’ll go into that.	เราจะค้นเข้าสู่เรื่องนี้
	Leave that, for the moment.	ขอให้ทิ้งเรื่องนั้นไว้ก่อน

24:47	I’m asking myself and	ผมถามตัวผมเอง
	I hope you’re asking yourself, too,	และหวังว่าคุณก็ถามตัวคุณเองด้วย

24:54	what are the basic elements	ว่าอะไรคือปัจจัยพื้นฐานที่ทำลายสมอง
	that bring about damage?

25:04	Let’s forget your brain	ขอให้ลืมเสียว่า
	and my brain are the same	สมองของคุณและของผมเหมือนกัน

25:06	– leave all that aside.	ทิ้งเรื่องนั้นไว้ก่อน

25:10	We said, one of the causes of damage	เราพูดว่า สาเหตุหนึ่งของการทำลาย

25:15	is this constant effort,	คือความพยายามอันไม่สิ้นสุด
	conflict, struggle,	ความขัดแย้ง การต่อสู้ดิ้นรน

25:26	which puts enormous	ซึ่งทำให้เกิดแรงบีบคั้นมหาศาลต่อสมอง
	pressure on the brain.

25:30	Right?	หรือคุณไม่เห็นด้วยกับที่พูดนี้
	Or you don’t agree to this.

25:37	What do you say?	คุณคิดว่าอย่างไร

25:43	Q: I don’t agree.	Q: ผมไม่เห็นด้วย

25:51	Q: He says he doesn’t agree.	Q: เขาพูดว่า เขาไม่เห็นด้วย

25:53	He thinks the brain has evolved	เขาคิดว่า สมองวิวัฒน์มา
	through struggle.	โดยผ่านการต่อสู้ดิ้นรน

25:56	K: Yes, to a certain extent,	K: ใช่ วิวัฒน์มาระดับหนึ่ง
	the gentleman says	ที่คุณสุภาพบุรุษพูด

26:02	– this is the common argument –	นี่คือข้อโต้แย้งทั่วๆ ไป
	it has evolved through struggle,	สมองวิวัฒน์มาโดยผ่านการดิ้นรนต่อสู้

26:09	through conflict, through constant	ผ่านความขัดแย้ง สงครามการสู้รบไม่สิ้นสุด
	battle, outwardly and inwardly.	ทั้งภายนอกและภายใน

26:19	And one questions – I don’t say	ผมไม่ได้พูดว่าสมองไม่ได้วิวัฒน์
	it has not – but one questions it.	แต่เราตั้งคำถาม

26:26	You understand what I’m saying?	คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

26:28	One doesn’t easily accept	เราไม่ยอมรับง่ายๆ
	it has evolved through struggle.	ว่ามันวิวัฒน์มาโดยผ่านการดิ้นรนต่อสู้

26:35	I want to find out	ผมต้องการจะค้นให้พบว่า
	if that is the truth.	นั่นเป็นความจริงไหม

26:41	So, we are asking ourselves,	เราจึงถามตัวเราเองว่า

26:46	if struggle	ถ้าการดิ้นรนต่อสู้
	is the element of its growth,	เป็นปัจจัยในการเติบโตของมัน

26:55	then if that has damaged the brain,	แต่การดิ้นรนต่อสู้ก็ทำลายสมอง

27:02	through biological strain,	โดยผ่านความตึงเครียดทางกายภาพ

27:08	the constant pressure,	แรงกดดันอันไม่สิ้นสุด
	strain, anxiety,	แรงตึงเครียด ความวิตกกังวล

27:18	if these things have	ถ้าสิ่งเหล่านี้ก่อให้เกิดสมองที่ “ดีกว่า”
	brought about a ‘better’ brain

27:25	– I’m using the ‘better’ in quotes –	ผมใช้คำว่า “ดีกว่า” ในเครื่องหมายคำพูด

27:33	after millions of years	ผ่านมาแล้วหลายล้านปี
	what have we achieved,	เราประสบผลสำเร็จอะไรบ้าง

27:42	what have we come to?	เราอยู่ในสภาพอย่างไร

27:48	If the brain has evolved	ถ้าสมองวิวัฒน์มา

27:51	and become extraordinarily	แล้วกลายเป็นสิ่งงดงามพิเศษสุด น่าอัศจรรย์
	beautiful, marvellous,

27:57	after thousands of years of struggle	หลังจากที่ดิ้นรนต่อสู้มาหลายพันปี

28:03	– and what are we at the present time?	แล้วเราเป็นอยู่อย่างไรในปัจจุบัน

28:10	That’s the criteria. Right?	นั่นคือบรรทัดฐานที่เราจะใช้ประเมิน ใช่ไหม

28:17	Q: Sir, may I ask you	Q: ผมขอถามคำถามต่อไป
	a further question related to that?	ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น

28:22	K: Jesus…	K: โอ้ พระเจ้า......

28:23	Q: As you say the brain, our brain,	Q: อย่างที่คุณพูดว่า สมองเรา

28:27	has evolved over this	วิวัฒน์มาตลอดช่วงเวลาอันยาวนาน
	long period of time,

28:32	along with the brains	วิวัฒน์มาด้วยกัน
	of other creatures.	กับสมองของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

28:37	It seems it is not a question	ดูเหมือนปัญหา
	of the superiority of one brain,	ไม่ใช่อยู่ที่สมองของมนุษย์เหนือกว่า

28:45	the human brain over	สมองของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์อื่นๆ
	other brains of other species,

28:50	but it is remarkable, it seems,	แต่ดูเหมือนมันโดดเด่นจนเป็นที่น่าสังเกต

28:53	that the human brain has	ที่สมองมนุษย์มีคุณสมบัติแตกต่างไป
	different qualities from the rest.	จากสมองของสัตว์อื่นๆ

28:59	K: I don’t...	K: ผมไม่…

29:01	Q: And that it has,	Q: และมันมีความเจ็บปวดติดมาด้วย
	along with this pain,

29:05	the possibilities of pain and	มีความเป็นไปได้ที่จะเจ็บปวดและขัดแย้ง
	contradiction through its memories,	โดยผ่านความทรงจำของมัน

29:13	its desire	โดยความอยากที่จะให้
	to repeat past experiences...	ประสบการณ์ในอดีตเกิดขึ้นซ้ำอีก

29:17	K: I’m sorry, sir, I can’t hear.	K: ขออภัย ผมไม่ได้ยิน
	Q: I’m sorry.

29:20		Q: ผมขอโทษ

29:22	I was asking what the difference	ผมถามว่า อะไรคือความแตกต่าง
	is between the human brain	ระหว่างสมองมนุษย์

29:28	and the other brains	และสมองอื่นๆ ซึ่งวิวัฒน์มาด้วยกัน
	which have evolved along with it.

29:34	The human brain has, it seems,	ดูเหมือนได้กลายเป็นนิสัยของสมองมนุษย์

29:37	acquired this possibility	ที่จะได้รับความทุกข์ทรมานจากการคาดหวัง
	for suffering through anticipation,

29:44	the desire to repeat past experiences	จากความอยากได้ประสบการณ์ในอดีตซ้ำอีก

29:49	and I wonder how we can differentiate	แล้วผมก็สงสัยว่า เราจะแยกความแตกต่าง

29:55	what seems to be the peculiarities	ระหว่างสมองมนุษย์
	of the human brain	ซึ่งดูเหมือนมีลักษณะเฉพาะ

30:00	from the other brains.	ออกจากสมองอื่นๆ ได้อย่างไร

30:03	K: Look, sir, if I may ask,	K: ผมขอให้

30:07	we must take our brains	เราคำนึงถึงสมองอย่างที่มันเป็น
	as they are – as we are.	– อย่างที่เราเป็น

30:14	Not say, are we different	ไม่พูดว่า เราแตกต่างจากสัตว์หรือเปล่า
	from the animal,

30:17	are we different from the little baby,	เราแตกต่างจากเด็กทารกหรือเปล่า

30:21	or different from the extraordinary	หรือแตกต่างจากสัตว์ที่ไม่ธรรมดา
	animal called the whale and so on.	อย่างปลาวาฬ เป็นต้น

30:29	We are talking of the brain	เราพูดถึงสมองที่เรามีอยู่ตอนนี้
	that we have now,

30:36	not the brain of the animal	ไม่ใช่สมองของสัตว์
	but as we are, now.	แต่สมองอย่างที่เราเป็นอยู่ขณะนี้

30:42	We are saying, if through struggle,	เราพูดว่า ถ้าโดยผ่านการดิ้นรน
	through conflict, through millennia,	ผ่านความขัดแย้ง ผ่านเวลาเป็นพันปี

30:52	man has produced	มนุษย์สร้างสมองอันพิเศษสุดนี้ขึ้น
	this extraordinary brain,

31:00	what is the actual fact,	อะไรคือสิ่งที่เป็นอยู่จริง
	not theory, not supposition,	ไม่ใช่เป็นทฤษฎี ไม่ใช่สมมุติฐาน

31:07	the actual fact	สิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ
	of what it is doing, now,	ที่สมองกำลังทำอยู่ ขณะนี้

31:13	how it is operating, now.	มันทำงานอยู่อย่างไรในขณะนี้
	Just a minute.

31:20	I do not know if you have read	ผมไม่ทราบว่า คุณเคยอ่านนิตยสารบ้างไหม
	in one of the magazines

31:26	that we have had wars	ว่าเรามีสงครามมาตลอด
	for the last five thousand years.	ในช่วงห้าพันปีที่ผ่านมา

31:35	That means – historically –	นั่นหมายถึง สงครามเกิดขึ้นทุกปี
	that means wars every other year.	ตามประวัติศาสตร์

31:45	Right?	ใช่ไหม

31:47	And we are going on	แต่เราก็ยังดำเนินไปในแบบแผนเดิมๆ
	in the same pattern.

31:53	Right?	ใช่ไหม

31:54	Our way of killing has become	วิธีการเข่นฆ่าของเรา
	much more efficient,	กลับทรงประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

32:00	much more complicated,	ซับซ้อนยิ่งขึ้น

32:01	you can destroy human beings	คุณสามารถทำลายล้างมนุษย์นับล้านคน
	by the million

32:06	and keep the buildings intact.	โดยที่ตึกรามบ้านช่องไม่บุบสลาย

32:13	Is that the result	นั่นเป็นผลของสมองอันเลอเลิศของเรา
	of our excellent brain?	ใช่ไหม

32:20	You follow?	คุณตามทันนะ

32:23	So, we are saying, strife, conflict,	เราพูดว่า การต่อสู้ ความขัดแย้ง
	battle within and without,	สงคราม ทั้งภายในและภายนอก

32:33	does that really make the brain	จริงๆ แล้ว สภาพเช่นนั้น
	young, fresh?	ทำให้สมองเยาว์วัย สดใหม่หรือ

32:45	There may be another way.	อาจมีวิถีทางอื่น คุณเข้าใจไหม
	You follow?

32:49	We have accepted	เรายอมรับบรรทัดฐาน ยอมรับแบบแผน
	the norm, the pattern,

32:53	that as a tree struggles	ว่าเหมือนกับต้นไม้
	to reach the sunlight	ที่ดิ้นรนเพื่อรับแสงอาทิตย์

33:01	in a forest or in a wood,	ในป่า หรือในแมกไม้

33:03	so we must struggle	เราต้องดิ้นรนต่อสู้เพื่อให้มีความรู้มากขึ้น
	to have more knowledge,

33:08	more this and that and the other.	มีนี่และมีนั่นมากขึ้น และอื่นๆ

33:11	So, I am saying	ผมจึงพูดว่า อาจมีวิถีทางอื่นอีก
	there may be another way

33:17	which may bring about	ซึ่งอาจจะก่อให้เกิดคุณสมบัติ
	a different quality of the brain	ของสมองที่แตกต่างออกไป

33:26	which is not hurt,	ที่ไม่ทำให้เจ็บปวด ไม่อยู่ภายใต้แรงกดดัน
	which is not under pressure,

33:32	if one understands	ถ้าเราเข้าใจว่า ความพยายามนั้นไร้ผล
	the futility of effort.

33:40	Q: We don’t know	Q: เราไม่รู้ว่า สภาวะเช่นนั้นมีอยู่ไหม
	if such a state exists.

33:44	K: You don’t know.	K: คุณไม่รู้
	No, no, ecoutez.	ใช่คุณไม่รู้

33:48	Q: Who’ll give me the answer	Q: ใครจะให้คำตอบผม
	if this is possible	ว่ามันเป็นไปได้หรือเปล่า

33:51	that the humankind can go	ที่มนุษยชาติจะสามารถดำเนินไปได้
	without conflict or not?	โดยปราศจากความขัดแย้ง

33:56	I don’t know.	ผมไม่ทราบ

33:58	K: Sir, you’re not listening	K: คุณไม่ได้ฟังสิ่งที่ผมพูด
	to what I’m saying.

34:03	I said there may be another way.	ผมพูดว่า อาจมีวิถีทางอื่น คุณไม่รู้ว่ามีไหม
	You don’t know.

34:08	Q: I suppose.	Q: ผมทึกทักเอา

34:10	K: I said there may be.	K: ผมพูดว่า อาจจะมี

34:14	That means, in English, perhaps.	หมายถึง อาจจะ ในภาษาอังกฤษ
	Q: Perhaps.

34:17		Q: อาจจะ

34:18	K: A probability.	K: มีความเป็นไปได้
	So, don’t say, we don’t know.	ดังนั้นอย่าพูดว่า เราไม่รู้

34:26	For God’s sake!	เราพูดแล้วว่า
	We have said

34:30	that struggle has not brought about	การต่อสู้ดิ้นรน
	intelligence in our life.	ไม่ได้ก่อให้เกิดสติปัญญาแก่ชีวิตเรา

34:42	It has become very clever	มันกลับฉลาดแยบยลในการปกป้องตัวมันเอง
	to protect itself,

34:46	but it is not intelligent	แต่นั่นไม่ใช่สติปัญญา
	when you have wars, wars, wars,	เมื่อคุณมีแต่สงครามและสงครามเกิดขึ้น

34:51	practically every year,	ปีแล้วปีเล่า ทั่วทั้งโลก
	all over the world.

34:56	Obvious, sir.	ซึ่งปรากฏให้เห็นอยู่

34:59	And I’m suggesting, perhaps,	ผมเสนอว่า บางที
	– perhaps –	– บางทีนะ –

35:03	there may be the other way,	อาจจะมีวิถีอื่น มีวิถีทางอื่นในการดำรงชีวิต
	there may be another way of living

35:10	and perhaps making the brain	ซึ่งบางทีจะทำให้สมองมีชีวิตชีวา
	much more alive, young, fresh,	เยาว์วัย และสดใหม่ ยิ่งกว่า

35:15	if we understand	ถ้าเราเข้าใจ
	the futility of effort.	ความเปล่าประโยชน์ของความพยายาม

35:26	Q: (Inaudible)	Q: (ไม่ได้ยิน)

35:48	K: The present social structure is	K: โครงสร้างทางสังคมปัจจุบัน
	based on this question of competition.	อยู่บนพื้นฐานของปัญหาการแข่งขัน

35:56	Right?	ใช่ไหม

36:00	That is,	นั่นคือ

36:23	our present social structure	โครงสร้างทางสังคมทุกวันนี้
	with its economy and so on	อีกทั้งระบบเศรษฐกิจของมัน และอื่นๆ

36:29	is based, essentially, on competition,	แท้จริงแล้วอยู่บนพื้นฐานของการแข่งขัน
		การแก่งยิ่งชิงดีชิงเด่น

36:35	fight to reach,	การต่อสู้เพื่อไปให้ถึง
	struggle to get something.	ดิ้นรนเพื่อให้ได้บางสิ่งบางอย่าง

36:42	That is, the nature and the structure	นั่นคือ ลักษณะและโครงสร้างทางสังคม

36:47	– in more detail,	ซึ่งผมจะไม่ลงลึกในรายละเอียด
	I don’t want to go –

36:49	of our society in which we live.	โครงสร้างของสังคมที่เราอาศัยอยู่

36:53	That society is the outcome of us,	สังคมนั้นเป็นผลผลิตของเรา เราสร้างมันขึ้นมา
	we have built it.

37:00	God hasn’t built it.	พระเจ้าไม่ได้สร้างมันขึ้น

37:04	Every human being has built	มนุษย์ทุกคนก่อให้เกิดสังคม
	the society in which we live	ซึ่งเรามีชีวิตอยู่

37:09	because he’s aggressive,	เพราะเขาก้าวร้าว เขาต้องการตำแหน่ง
	he wants position, he wants power,	สถานะ เขาต้องการอำนาจ

37:13	he’s greedy and so on, so on.	เขาโลภมาก และอื่นๆ

37:19	So, our society is competitive,	สังคมของเราจึงมีการแก่งแย่งชิงดี
	our society is essentially immoral	มีความไร้ศีลธรรมเป็นพื้นฐาน

37:33	– we won’t go into what is	เราจะยังไม่พูดถึงว่า อะไรคือศีลธรรม
	morality and all the rest of it,

37:36	we will, later on –	เราจะพูดในโอกาสต่อไป

37:39	it is essentially immoral, divided:	แท้จริงแล้ว สังคมไร้ศีลธรรม แบ่งแยก

37:46	upper and lower levels of power.	มีอำนาจที่สูงกว่าและต่ำกว่า
	Right?

37:51	So, our whole education,	การศึกษาของเรา วิถีชีวิตทั้งหมดของเรา
	the way we live, is based on that,	อยู่บนพื้นฐานนั้น

38:02	and that is our pattern	และนั่นคือแบบแผนชีวิตเรา
	for the last million years.	ตั้งแต่ล้านปีมาแล้ว

38:07	And that may be one of the factors	ซึ่งอาจเป็นหนึ่งในเหตุปัจจัย
		ที่ทำลายสมอง

38:10	– I’m suggesting,	ผมแค่เสนอ
	I’m not saying it is –	ผมไม่ได้พูดว่ามันเป็นอย่างนั้น

38:13	it may be one of the factors	มันอาจจะเป็นเหตุปัจจัยหนึ่ง
	that damages the brain

38:21	– this constant strain,	ความเครียด
	this constant struggle,	และการดิ้นรนต่อสู้อันไม่สิ้นสุดนี้

38:26	the constant wanting	ความต้องการอันไม่สิ้นสุด
	to find something,	ที่จะค้นหาอะไรบางอย่าง

38:32	being driven towards something.	การถูกผลักดันไปสู่อะไรบางอย่าง

38:38	Those who are seeking,	เหล่าผู้ที่กำลังแสวงหา

38:42	already know what they are seeking –	เขารู้อยู่แล้วว่า เขากำลังแสวงหาอะไร
	bien?

38:49	Otherwise, you wouldn’t seek it.	ไม่เช่นนั้น คุณก็ไม่แสวงหามัน

39:00	So, we are saying that’s	นั่นเป็นหนึ่งในปัจจัยพื้นฐานที่ทำลายสมอง
	one of the basic factors of damage.

39:09	Can we live –	เราจึงถามอีกครั้งถึงความน่าจะเป็น
	again, a probability, asking,

39:15	I want to ask these questions	ผมต้องการถามคำถามเหล่านี้

39:17	because otherwise	มิฉะนั้น เราก็จะคงอยู่ในสภาพที่เราเป็น
	we just remain where we are –

39:20	is there a possibility	มีความเป็นไปได้ไหม
	of living without conflict?	ที่จะมีชีวิตอยู่โดยปราศจากความขัดแย้ง

39:27	Otherwise,	ไม่เช่นนั้น สมองเราจะทำงานอยู่ตลอดเวลา
	our brains will always function

39:31	in a very, very narrow,	ทำงานอยู่ในแบบแผนแคบๆ และจำกัดอย่างยิ่ง
	limited pattern.

39:37	That’s simple enough.	เรื่องนั้นง่ายพอที่จะเข้าใจไหม
	Right?

39:43	Q: We have seen	Q: เราเห็นแล้วว่า
	how the brain is so conditioned,	สมองถูกอิทธิพลกำหนดอยู่อย่างไร

39:46	and how is right action	สมองเช่นนั้น จะมีการกระทำที่ถูกต้องได้อย่างไร
	to come about, with such a brain?

39:54	K: We’re going to, sir, slowly,	K: เราจะสืบค้นไปช้าๆ ทีละก้าว
	let’s go step by step into it.

40:08	And if that is the factor	ยิ่งเราแก่ตัวลง เหตุปัจจัยนั้นก็ยิ่งทำให้สมอง
	why our brains, as we grow older

40:15	become more and more worn out,	เสื่อมสภาพมากขึ้นและมากขึ้น

40:18	more and more repetitive	ยิ่งซ้ำซากมากขึ้นและมากขึ้น
	– it won’t alter its pattern.	มันจะไม่เปลี่ยนแบบแผนของมัน

40:28	It’s afraid to break its pattern.	มันกลัวที่จะทำลายแบบแผน

40:33	If it is malicious, bitter, angry,	ถ้ามันมุ่งร้าย ขมขื่น โกรธเคือง
	it keeps to that, and so on.	มันก็จะคงอยู่อย่างนั้น

40:46	Then,	แล้วมีหรือ วิถีชีวิต
	is there a way of living

40:50	which is not	ที่ไม่ใช่ความตึงเครียด
	this constant strain, battle?	การต่อสู้อันไม่สิ้นสุดนี้

40:58	To find that out we must understand	การจะค้นให้พบ
	the nature and the structure	เราต้องเข้าใจธรรมชาติและโครงสร้าง

41:03	of contradiction, comparison	ของความขัดแย้งไม่ลงรอยกัน
	and this drive	การเปรียบเทียบ และแรงผลักดัน

41:13	– pleasant, sometimes unpleasant,	ที่น่าพอใจ บางครั้งก็ไม่น่าพอใจ ที่ก้าวร้าว
	aggressive

41:18	and on other occasions easy,	และบางครั้งก็ง่ายดาย

41:21	but this constant drive.	แต่แรงผลักดันนี้

41:28	That is, we say, damaging the brain.	คือสิ่งที่เราพูดว่าทำลายสมอง

41:33	Even the specialists	แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็เห็นด้วยในเรื่องนี้
	are agreeing to this.

41:40	We happened to talk to one	เราได้พูดคุยกับผู้ที่ได้ชื่อว่า
	of the so-called brain specialists,	เป็นผู้เชี่ยวชาญทางสมองคนหนึ่ง

41:45	he agrees to this.	เขาก็เห็นด้วยในเรื่องนี้

41:48	Being a specialist,	ในเมื่อเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ
	you must also agree with him!	คุณก็ต้องเห็นด้วยกับเขา

41:54	Right?	ใช่ไหม

41:56	Because you’re all	เพราะพวกคุณติดอยู่ในอำนาจของผู้รู้
	authoritarian bound.

42:02	So, that’s one of the factors.	นั่นคือเหตุปัจจัยหนึ่ง
	Just a minute.

42:06	What are the other factors?	แล้วมีเหตุปัจจัยอะไรอีก

42:15	Go on, sir.	พูดมาเลย

42:17	Q: It seems that my thought	Q: ดูเหมือนความคิดของผม
	doesn’t want to end itself.	ไม่ต้องการให้ตัวมันจบสิ้น

42:30	K: He has said something	K: เขาพูดสิ่งสำคัญที่ต้องเข้าใจ
	which is important to understand

42:34	– if I understand	ถ้าผมเข้าใจคำถามถูกต้อง
	the question, properly.

42:38	We are afraid of ending.	เรากลัวการจบสิ้น

42:44	Right?	ใช่ไหม

42:47	If one is attached	ถ้าเราผูกพัน รวมทั้งสิ่งที่ตามมาเป็นลำดับ
	with all the sequences

42:56	and the things involved in attachment,	และสิ่งที่เกี่ยวเนื่องอยู่ในความผูกพัน

43:01	with its pain, with its fear,	ทั้งความเจ็บปวด ความกลัว และทั้งหมดนั้น
	all the rest of it,

43:08	the continuity of the same	การสืบต่อแบบแผนที่เหมือนเดิมของความผูกพัน
	pattern of attachment

43:12	is one of the factors	เป็นหนึ่งในเหตุปัจจัยที่ทำให้สมองเสื่อม
	of deterioration.

43:18	I wonder if you see this.	ผมสงสัยว่า คุณเข้าใจไหม

43:24	Because that which is continuous,	เพราะสิ่งที่สืบต่อนั้น

43:34	is habitual, routine, mechanical,	เป็นนิสัยเคยชิน
		เป็นกิจวัตรเดิมๆ เป็นกลไก

43:44	so the brain	สมองซึ่งกลายเป็นกลไก
	that has become mechanical

43:50	is one of the factors	เป็นหนึ่งในเหตุปัจจัยที่ทำให้เสื่อมถอย
	of deterioration.

44:00	Right?	เรื่องนี้ชัดเจนมาก
	Oh, this is obvious!

44:05	No?	ไม่ใช่หรือ

44:08	If I, born in India,	ถ้าผมเกิดในอินเดีย
	continue to be an Indian,	สืบต่อความเป็นคนอินเดีย

44:14	thinking along the same way:	คิดไปตามครรลองเดิมๆ

44:17	my superstition, my gods,	ที่เป็นความงมงายของผม
	my inventions – you follow? –	พระเจ้าของผม สิ่งประดิษฐ์ของผม

44:21	routine, routine, routine	เป็นกิจวัตรซ้ำๆ ซากๆ
	– it’s obviously mechanical,	มันเป็นกลไกอย่างเห็นได้ชัด

44:25	traditional and, therefore,	เป็นจารีต มันจึงทำลายตัวมันเอง
	it is damaging itself.

44:32	Now, wait a minute,	นั่นคือเหตุปัจจัยหนึ่ง
	that’s one of the factors:

44:35	that is, struggle, effort,	การดิ้นรนต่อสู้ ความพยายาม
	battle with oneself	การต่อสู้กับตนเอง

44:45	and a mechanical way of living,	และวิถีชีวิตที่เป็นกลไก

44:54	following the tradition, it may be	การทำตามจารีตซึ่งอาจจะเก่าแก่
	two-day-old or ten-thousand-year-old.	แค่สองวันหรือหมื่นปีก็ตาม

45:02	That means that which is	นั่นหมายถึง กระบวนการเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่อง
	a continuous movement,

45:06	in the same direction,	ไปในทิศทางเดียวกัน

45:09	is one of the factors	เป็นเหตุปัจจัยหนึ่งที่ทำให้สมองเสื่อมถอย
	of deterioration.

45:15	No?	ไม่ใช่หรือ

45:17	Q: Doesn’t continuous movement	Q: กระบวนการเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่อง
	imply struggle,	บ่งบอกถึงการดิ้นรนต่อสู้ ใช่ไหม

45:20	isn’t it the same,	มันเหมือนกัน ไม่ใช่หรือ
	because if I don’t struggle	เพราะถ้าผมไม่ดิ้นรนต่อสู้

45:23	I cannot move continuously?	ผมก็ไม่สามารถเคลื่อนไปได้อย่างต่อเนื่อง

45:26	K: I may continue this way	K: ผมอาจจะดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
	or I may continue that way.	ในวิถีนี้ หรือวิถีนั้น

45:30	Q: But continuation, itself,	Q: แต่การสืบต่อเนื่องนั่นเอง คือการดิ้นรน
	is a struggle,

45:35	is the same as struggling.	มันเหมือนกันกับการดิ้นรน

45:38	K: Yes, sir. Agreed, agreed.	K: เห็นด้วยไหม

45:40	Don’t explain. That’s understood.	อย่าอธิบาย เป็นที่เข้าใจกันแล้ว

45:48	Struggle is what we are accustomed to,	การดิ้นรนต่อสู้เป็นสิ่งที่เราคุ้นเคย
	which has become a pattern	จนกลายเป็นแบบแผน

45:55	and never ending anything,	และไม่เคยจบสิ้นอะไรเลย
	which is also our pattern.	ซึ่งก็เป็นแบบแผนของเราด้วย

46:04	If I’m hurt, I carry it all my life.	ถ้าผมเจ็บปวด ผมก็แบกพามันไปชั่วชีวิต

46:09	Right? I never end my hurt.	ผมไม่เคยจบสิ้นความเจ็บปวดของผม

46:14	So, the mechanical way of living	ดังนั้น วิถีชีวิตแบบกลไก
	is one of the factors of deterioration	เป็นหนึ่งในเหตุปัจจัยที่ทำให้สมองเสื่อม

46:23	– which doesn’t mean	นั่นไม่ได้หมายความว่า เราต้องเป็นธรรมชาติ
	that we must be spontaneous.

46:28	How can a mind	จิตที่ไม่เคยเป็นอิสระเลย
	which has never been free,

46:33	which has always worked horizontally	จิตที่ทำงานอยู่ในแนวราบหรือแนวตั้ง
	or vertically, continuously,	ตลอดเวลาอย่างต่อเนื่อง

46:39	how can such a mind	จิตที่ทำตามแบบแผนเช่นนั้น
	which follows a pattern,

46:43	have any form of spontaneity?	จะมีความเป็นธรรมชาติลักษณะใดๆ ได้หรือ
	It is impossible.	มันเป็นไปไม่ได้

46:46	It may think it is spontaneous.	มันอาจคิดว่าเป็นธรรมชาติ
	Right – we have found two factors.	- เราค้นพบสองเหตุปัจจัยแล้ว

46:55	So, what are the other factors?	มีเหตุปัจจัยอะไรอีกไหม

46:58	Q: Thought, itself.	Q: ตัวความคิดเองนั่นแหละ

47:01	K: Wait. I’ll come to that	K: เดี๋ยวก่อน
	towards the end, sir,	ผมจะพูดถึงเรื่องนั้นในตอนท้าย

47:03	I don’t… don’t add… before you pick	ก่อนที่คุณจะเอาเรื่องความคิดเข้ามา
	thought, itself, go into another.	ให้พิจารณาเรื่องอื่นก่อน

47:11	Q: To be self-centred?	Q: การเอาตนเองเป็นศูนย์กลางความสำคัญ

47:16	K: To be self-centred.	K: การเอาตนเองเป็นศูนย์กลางความสำคัญ
	Yes, maybe.	อาจเป็นไปได้

47:25	And – wait, I’m coming to that –	เดี๋ยวก่อน ผมกำลังจะมาถึงตรงนั้น

47:28	one of the factors may be	เหตุปัจจัยหนึ่ง
	this constant desire	อาจจะเป็นความอยากที่ไม่สิ้นสุด

47:34	to identify oneself with something.	อยากที่จะผนึกตนเข้ารวม
		เป็นหนึ่งเดียวกับบางสิ่ง

47:42	I’m asking you, don’t accept it	ผมถามคุณ
	or deny it, but find out.	อย่าเพิ่งเห็นด้วยหรือปฏิเสธ แต่ให้ค้นหา

47:49	This constant exertion,	แรงพยายาม แรงผลักดัน แรงกระตุ้น
	drive, impetus, desire,	ความอยากอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา

47:57	to say, ‘I am that’ –	ที่พูดว่า “ฉันคือสิ่งๆ นั้น”

48:08	identify myself with the country,	ที่ผนึกตัวฉันเองเข้ากับประเทศชาติ

48:12	with a belief, with a person,	กับความเชื่อ บุคคล แนวคิด และอุดมคติ
	with an idea, with an ideal,

48:19	or with a piece of furniture.	หรือเครื่องประดับ คุณเข้าใจไหม
	You understand?

48:24	This constant movement	การเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
	from what I am, to what I should be.	จากสิ่งที่ฉันเป็น ไปสู่สิ่งที่ฉันควรจะเป็น

48:38	And identifying myself	และการผนึกตนเข้ากับสิ่ง “ที่ควรจะเป็น”
	with what ‘should be,’

48:44	which is, again, a battle.	ซึ่งก็คือ การต่อสู้ อีกนั่นแหละ
	Right? Right, sir?

48:52	So, what are the other factors?	มีเหตุปัจจัยอะไรอื่นอีกไหม

48:56	Effort, a way of living in a routine,	ความพยายาม วิถีชีวิตที่เป็นกิจวัตรซ้ำซาก

49:03	if that is broken,	ถ้าสิ่งพวกนั้นถูกทำลาย
	you form another routine.	คุณก็สร้างกิจวัตรอื่นขึ้นมาอีก

49:08	Which means a mind, a brain	ซึ่งหมายถึง จิต สมอง
	that has been accustomed,	ที่ถูกทำให้เคยชิน

49:16	it is its habit,	เป็นความเคยชินของมัน
	to mechanically follow,	ที่ทำตามอย่างเป็นกลไก

49:24	mechanically accept,	ยอมรับอย่างเป็นกลไก
	mechanically live	มีชีวิตอยู่อย่างเป็นกลไก

49:29	– I did this yesterday	- ฉันทำสิ่งนี้เมื่อวาน
	and I must do this tomorrow,	และฉันต้องทำอีกในวันพรุ่งนี้

49:34	I had sexual pleasure yesterday,	เมื่อวาน ฉันมีความสุขเพลิดเพลินทางกามารมณ์
	I must have it tomorrow	และพรุ่งนี้ฉันต้องมีอีก

49:38	and so on and on. Right?	อย่างนี้เป็นต้น

49:43	Now, there may be another factor,	อาจมีอีกเหตุปัจจัยหนึ่ง

49:47	which is,	ซึ่งคือ แรงทบทวีทั้งมวลของความคิด
	the whole momentum of thought.

49:56	With this, perhaps,	บางทีคุณอาจไม่เห็นด้วยในเรื่องนี้
	you will not agree – not agree –	ก็อย่าเห็นด้วย

50:04	we’ll not be able to communicate	แต่เราจะไม่สามารถสื่อกันได้
	with each other.

50:10	I want to communicate and	ผมต้องการจะสื่อ แต่คุณอาจไม่เต็มใจที่จะสื่อ
	you may be unwilling to communicate.

50:16	You may say,	คุณอาจจะพูดว่า “ให้ใช้คำพูดที่แตกต่างออกไป”
	‘Use a different set of words.’

50:23	Words are not important when	คำพูดไม่สำคัญ
	you want to communicate something.	เมื่อคุณต้องการสื่ออะไรบางอย่าง

50:28	There must be the urge	จะต้องมีแรงกระตุ้น
	to understand each other,	ที่จะทำความเข้าใจกันและกัน

50:32	then I can use a word in Eskimo,	แล้วผมก็ใช้คำในภาษาเอสกิโม
	or some language,	หรือภาษาอื่นได้

50:40	and language won’t matter.	ภาษาไม่ใช่อุปสรรค

50:45	The desire to understand	ความอยากที่จะเข้าใจสำคัญกว่าถ้อยคำ
	is more important than the word.

50:55	So, I’m asking,	ผมจึงถามว่า

50:58	is one of the major,	เหตุปัจจัยสำคัญหนึ่ง
	perhaps, the only factor,	ซึ่งอาจเป็นเพียงเหตุปัจจัยเดียวเท่านั้น

51:06	that damages the brain,	ที่ทำลายสมอง

51:08	is this constant movement of thought?	คือ การที่ความคิดเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
		ใช่ไหม

51:26	Q: Thought generates fear	Q: ความคิดก่อให้เกิดความกลัว

51:31	and one of the fears is the fear of	ความกลัวหนึ่งคือ
	communicating, really communicating.	กลัวการสื่อกัน สื่อกันจริงๆ

51:37	I’m afraid of communicating	ขณะนี้ผมกลัวที่จะสื่อกับคุณ
	to you, now.

51:41	I’m communicating to you, now	ผมกำลังสื่อกับคุณ
	but I’m afraid, somehow	แต่ผมรู้สึกกลัว จะด้วยเหตุใดก็ตาม

51:45	and it seems thought	ดูเหมือนความคิด
	has generated that fear in me	ก่อให้เกิดความกลัวขึ้น ในตัวผม

51:48	of communicating to you, now,	กลัวที่จะสื่อกับคุณ
	with all these people here and so on.	ขณะนี้ ที่นี่ ที่มีผู้คนเหล่านี้

51:53	Q: He says that thought generates fear	Q: เขาพูดว่า ความคิดก่อให้เกิดความกลัว

51:56	– fear of communicating with you –	กลัวที่จะสื่อกับคุณ ที่นี่และขณะนี้
	here and now.

52:01	K: Thought generates fear.	K: ความคิดก่อให้เกิดความกลัว

52:07	That fear is born because thought	ความกลัวนั้นเกิดขึ้น
	is afraid to communicate with you.	เพราะความคิดกลัวที่จะสื่อกับคุณ

52:18	Is that so?	อย่างนั้นใช่ไหม คุณกลัวหรือที่จะสื่อกับผม
	Are you afraid to communicate with me?

52:24	I’m not saying you are,	ผมไม่ได้พูดว่า คุณกลัวหรือไม่กลัว
	or you’re not, I don’t know.	ผมไม่ทราบ

52:29	Unless you are a devotee,	นอกจากคุณเป็นผู้อุทิศตน
	unless you say,	นอกจากคุณจะพูดว่า

52:34	‘Well, I surrender to whatever	“ผมศิโรราบต่อคุณ
	you are, I’ll surrender to that’	ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไร ผมศิโรราบ”

52:39	– then you go to sleep.	แล้วคุณก็จะหลับหลง

52:43	Now, are we frightened	เรารู้สึกกลัวหรือที่จะสื่อกันและกัน
	to communicate with each other?

52:51	Q: One doesn’t understand	Q: เราไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดอย่างเต็มที่
	quite fully what you are saying.

52:59	K: No, sir, that’s a different…	K: ไม่ใช่ มันต่างจากนั้น...

53:04	One doesn’t understand quite fully	เราไม่เข้าใจเต็มที่ในสิ่งที่คุณพูด
	what you’re saying,

53:08	therefore, that might bring about,
	not fear

53:13	– ‘I don’t understand you,	ฉะนั้น สิ่งที่อาจเกิดขึ้น ไม่ใช่ความกลัว
	please, tell me more,

53:16	put it a different way.’	“ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด ขอให้อธิบายอีก
		อธิบายในแบบที่ต่างออกไป”

53:18	But in that, there is no fear,	ในการทำเช่นนั้น ไม่มีความกลัว

53:24	unless one is afraid	นอกจากเรากลัวที่จะเปิดเผยตัวเราเอง
	to expose oneself.

53:31	Right?	ใช่ไหม

53:33	You may not want	คุณอาจไม่ต้องการจะเปิดเผยตัวคุณให้ผมรู้
	to expose yourself to me,

53:35	and I don’t want you	และผมก็ไม่ต้องการ
	to expose yourself to me.	ให้คุณเปิดเผยตัวคุณต่อผม

53:40	But you should expose	แต่คุณควรเปิดเผยตัวคุณ ต่อตัวคุณเอง
	yourself to yourself.

53:47	See yourself – perhaps expose yourself	มองให้เห็นตัวคุณ บางทีคำว่าเปิดเผยตัวคุณ
	is rather an equivocal word	เป็นคำที่ค่อนข้างคลุมเครือ

53:54	but you should see	คุณควรเห็นตัวคุณเองอย่างที่คุณเป็น
	yourself as you are.

54:00	And the function of a speaker	บทบาทของผู้พูดจึงไม่สำคัญ
	is not important

54:04	if you use him as a mirror,	ถ้าคุณใช้เขาเป็นกระจก
	to see yourself as you are.	เพื่อมองให้เห็นตัวคุณอย่างที่คุณเป็น

54:11	Now, let’s proceed.	ขอให้เคลื่อนต่อไปด้วยกัน

54:16	We said one of the major factors,	เราพูดว่า เหตุปัจจัยสำคัญหนึ่ง
	and perhaps the only factor,	และอาจเป็นเหตุปัจจัยเดียวเท่านั้น

54:22	is this constant movement of thought.	คือการที่ความคิดเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา

54:31	While you are awake,	ทั้งขณะที่คุณตื่นและหลับ
	while you’re asleep,

54:36	while you are looking out	ขณะที่คุณกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง
	of the window or keeping still,	หรืออยู่นิ่งๆ

54:42	this constant chatter	การคิดจ้ออยู่ตลอดเวลานี้

54:46	not, probably, put into words	บางทีไม่ได้พูดออกมา แต่มีจินตนาการ
	but imagination,

55:00	looking at things	เมื่อมองดูสิ่งต่างๆ แล้วให้ชื่อมัน
	and giving them a name,

55:04	this machinery	กลไกนี้ดำเนินอยู่ตลอดเวลา
	is going on all the time.

55:10	And we are saying, that may be	เราพูดว่า นั่นอาจจะเป็น
	the real damage to the brain.	ตัวการทำลายสมองที่แท้จริง

55:28	Then arises the question,	คำถามจึงเกิดขึ้นว่า

55:32	how is it possible	แล้วเป็นไปได้อย่างไร ที่จะไม่คิดเลย
	not to think at all?

55:39	Wait a minute, wait a minute.	เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน

55:45	That is the whole idea	นั่นเป็นแนวคิดที่จะควบคุมความคิด
	of controlling thought

55:53	so that it won’t think about anything	เพื่อที่มันจะไม่คิดเรื่องอะไรเลย

55:57	except what it is directed	นอกจากสิ่งที่มันถูกบงการให้คิด
	to think about.

56:01	You understand this?	คุณเข้าใจไหม

56:09	That is, one realises	นั่นคือ เราตระหนัก ถ้าคุณตระหนัก
	– if you realise –

56:14	that thought is one of the central	ว่าความคิดคือ หนึ่งในเหตุปัจจัยหลัก
	factors of the damage of the brain	ที่ทำลายสมอง

56:22	thought damages the brain,	ความคิดทำลายสมอง

56:26	then one asks,	แล้วคุณก็ถามว่า

56:30	why is this machinery going on	เพราะเหตุใด กลไกนี้จึงดำเนินอยู่ตลอดเวลา
	all the time? You understand?

56:38	What is the motive power of it,	แรงจูงใจที่ขับเคลื่อนมันคืออะไร
	what is the petrol,	เชื้อเพลิงของมันคืออะไร

56:44	what is the oil,	อะไรคือน้ำมันที่หล่อเลี้ยง
	what is the whatever it is	ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม

56:47	that keeps this thing going,	ที่ทำให้กระบวนการนี้ดำเนินอยู่
	going, going, going,	ดำเนินอยู่ต่อๆ ไป

56:50	night and day?	ทั้งวันและคืน

56:53	Q: The function of the brain	Q: หน้าที่ของสมองคือการคิด ใช่ไหม
	is to think, isn’t it?

57:03	K: The function of the brain	K: หน้าที่ของสมองคือการคิด
	is to think.

57:10	Is it?	ใช่ไหม

57:13	Sir, don’t posit anything,	อย่ากำหนดอะไร อย่าให้แน่นอนตายตัว
	don’t be definite,

57:19	if I may, politely, ask you.	ถ้าผมขอได้ ขอให้เราค้นหา
	Let’s find out.

57:26	So, if thinking	ถ้าการคิดเป็นธรรมชาติของสมอง
	is the nature of the brain,

57:34	and this thinking	และการคิดนี้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
	is continuously going on,	ไม่หยุดหย่อน

57:38	then it’s damaging itself.	มันจึงทำลายตัวมันเอง

57:41	Like a machine,	เหมือนเครื่องจักร
	like your car running all the time,	เหมือนรถคุณที่วิ่งอยู่ตลอดเวลา

57:49	add new, fresh oil,	เติมของใหม่ น้ำมันหล่อลื่นใหม่
	look after it, properly,	ดูแลมันอย่างเหมาะสม

57:54	but keep it running, running, running,	แต่ใช้งานให้มันวิ่ง วิ่งตลอดเวลา
	you’ll wear it out very, very quickly.	คุณจะทำให้มันเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็ว

58:05	So, is that one of the major factors	นั่นจึงเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่ทำลายสมอง
	of the damage of the brain?

58:13	You follow? Either you think	คุณตามทันไหม ไม่ว่าคุณจะคิดในแนวตั้ง
	horizontally, linearly or vertically.	แนวราบ หรือแนวนอน

58:23	That is, we are used	เราคุ้นชินกับการอ่านหนังสือจากซ้ายไปขวา
	to reading books from left to right

58:31	and so our thinking	การคิดของเราจึงเป็นแนวราบ ไม่มากก็น้อย
	is more or less horizontal

58:35	and if you read, as they do	แต่หากคุณอ่าน
	in China and Japan, and so on,	อย่างที่อ่านกันในจีนและญี่ปุ่น

58:39	that way, you’re also	การทำอย่างนั้น
	following along a certain line,	คุณก็ทำไปตามครรลองที่แน่นอน

58:51	or left to right, right to left,	คืออ่านจากซ้ายไปขวา ขวาไปซ้าย
	same thing – the Arabs and so on.	ก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นอาหรับ หรืออื่นๆ

58:56	Now, our question, then is,	ปัญหาของเราก็คือ

59:02	what is the petrol,	อะไรคือน้ำมันเชื้อเพลิง
	the oil, the energy,	น้ำมันหล่อลื่น พลังงาน

59:12	that keeps this thing going	ที่ทำให้สภาพนี้ดำเนินต่อไป
	over and over and over again.	ซ้ำๆ ซากๆ แล้วๆ เล่าๆ

59:17	Right?	นั่นคือปัญหา ใช่ไหม

59:18	What is the source of this energy	อะไรคือต้นกำเนิดของพลังงานนี้

59:23	which is now being used for thinking?	ซึ่งใช้ในการคิดอยู่ในขณะนี้

59:30	Q: It is sent by the senses.	Q: มันถูกส่งมาโดยประสาทสัมผัส

59:40	K: The questioner says, or she says,	K: ผู้ถามหรือเธอพูดว่า
	it is supplied by the senses.	มันถูกส่งสัญญาณมาโดยประสาทสัมผัส

59:49	Is it?	ใช่อย่างนั้นไหม

59:52	When you keep your eyes opened	เมื่อคุณเปิดตาแล้วมองดู
	and look,

59:58	your senses are looking,	ประสาทสัมผัสของคุณกำลังมอง

1:00:02	but you can keep your eyes closed	แต่ถ้าคุณหลับตาและคิดไปเรื่อย
	and keep on thinking.

1:00:10	Is thinking	การคิดเป็นผลของประสาทสัมผัสเท่านั้นหรือ
	only the result of the senses,

1:00:16	or is thinking based on another,	หรือการคิดขึ้นอยู่กับอย่างอื่น
	which is memory and so on	ซึ่งคือความทรงจำ เป็นต้น

1:00:24	– one wants to find out	เราต้องการจะค้นให้พบว่า พลังงานอะไร
	what is the energy that is being used

1:00:32	in this perpetual motion of thought.	ที่ใช้ในการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง
	You understand, sir?	ของความคิด คุณเข้าใจไหม

1:00:42	Q: That means that thought	Q: นั่นหมายถึง ความคิดนั้นอยู่ในอดีต
	is living in the past.

1:00:46	K: No, no, no, just, sir,	K: ไม่ใช่ อย่าเพิ่งพูดว่ามันเป็นอย่างนั้น
	don’t say it is.

1:00:55	Let’s find out.	ขอให้ค้นหา

1:01:01	You see, there is energy. Right?	พลังงานมีอยู่ ใช่ไหม

1:01:08	Energy which is being used	พลังงานซึ่งใช้ไปในความขัดแย้ง
	through conflict,

1:01:14	which has become mechanical, routine,	ซึ่งกลายเป็นกลไก เป็นกิจวัตรซ้ำซาก

1:01:23	and we said	และเราพูดแล้วว่า การผนึกตนอยู่ตลอดเวลานี้
	this constant identification,

1:01:30	all this energy	พลังงานทั้งหมดถูกใช้ไปตามครรลองเหล่านี้
	is used along these lines.

1:01:34	We are asking,	เราถามว่า

1:01:41	why is this energy so completely	เพราะเหตุใด
	used by thought?	ความคิดจึงใช้พลังงานนี้อย่างเต็มที่

1:01:51	You understand what I’m saying?	คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

1:01:55	K: No, please, don’t be so quick.	K: ขออย่าด่วนสรุป แต่ให้ค้นหา
	Find out.

1:02:00	I don’t know	ผมไม่ทราบว่า ผมอธิบายชัดเจนหรือยัง
	if I have made myself clear.

1:02:07	To make an effort, you need energy	ในการพยายาม คุณต้องใช้พลังงาน

1:02:12	– to struggle, to battle, outwardly	ในการดิ้นรน การต่อสู้ ภายในหรือภายนอก
	or inwardly, energy is necessary.	พลังงานเป็นสิ่งจำเป็น

1:02:20	To identify oneself with somebody	ในการผนึกตนเข้ากับคนอื่น และอื่นๆ
	and so on and so on,

1:02:23	it requires energy.	จำต้องใช้พลังงาน

1:02:27	And when the brain has become	เมื่อสมองกลายเป็นกลไก เป็นกิจวัตรซ้ำซาก
	mechanical, routine,

1:02:36	following a pattern,	ทำตามแบบแผน

1:02:39	it is also using energy.	มันก็ใช้พลังงานด้วย

1:02:43	Right? And I’m asking,	ผมถามว่า เพราะอะไรความคิด
	why has thought become so important	จึงกลายเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง

1:02:50	and using up most of our energy?	และใช้พลังงานของเราแทบหมดสิ้น

1:02:58	I have just stated, madam,	ผมเพิ่งกล่าวออกไป ตัวผมเองยังไม่ชัดเจน
	I’m not clear, myself,

1:03:02	whether I’m telling what I’m	ว่าผมบอกสิ่งที่ผมสังเกตอยู่หรือเปล่า
	observing, putting into words.	บอกเป็นคำพูด

1:03:08	If somebody understands	ถ้าใครเข้าใจที่ผมพูดแล้ว ขอให้สืบค้นต่อไป
	what I have said, please, carry on.

1:03:13	Q: We are trying	Q: เราพยายามที่จะควบคุมสภาพแวดล้อม
	to control our environment.

1:03:22	K: Any form of control	K: การควบคุมลักษณะใดก็ตาม
	is another wastage of energy.	ทำให้พลังงานสูญเปล่า

1:03:36	Q: Perhaps, it’s only if you	Q: อาจจะ
	continually keep on and on thinking	เมื่อคุณใช้ความคิดไม่หยุดหย่อนเท่านั้น

1:03:39	that you only perpetuate	การทำเช่นนั้น
	this permanent sense of ‘I’

1:03:41		คุณเพียงสืบต่อ
		ความรู้สึกเป็น “ฉัน” ให้คงอยู่ถาวร

1:03:43	‘I,’ the self.	“ฉัน” ความเป็นตัวตน

1:03:44		K: ผมต้องการไปให้ถึงเรื่องนั้น
		“ฉัน” ความเป็นตัวตน

1:03:45	K: That’s what I want to get at,	K: ผมต้องการไปให้ถึงเรื่องนั้น

1:03:46	why is thought using so much energy	เพราะอะไรความคิดจึงใช้พลังงานมากมาย

1:03:57	that we have no energy anywhere else?	เราจึงไม่มีพลังงานเพื่อการอื่น

1:04:02	Q: Because without it,	Q: เพราะหากปราศจากความรู้สึก
	the sense of ‘I,’	ของความเป็น “ฉัน”

1:04:05	the fact that ‘I’ can do something…	ความจริงคือว่า
		“ฉันสามารถทำอะไรบางอย่างได้…

1:04:07	K: That’s what I want to…	K: ผมต้องการค้นในเรื่องนั้น
	Let’s go into it, a little bit,	ขอให้ค้นเข้าไปอีกหน่อย

1:04:10	if we understand each other,	ถ้าเราเข้าใจกันและกัน
	let’s go into it, a little bit.	ขอให้สืบค้นเข้าไปอีกเล็กน้อย

1:04:14	You understand what I’m saying?	คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

1:04:20	Q: I think the brain	Q: ผมคิดว่า สมองมองหา
	is always looking for security	ความมั่นคงปลอดภัยอยู่เสมอ

1:04:23	by comparing everything.	โดยการเปรียบเทียบทุกสิ่งทุกอย่าง

1:04:25	K: Yes, sir, I understand,	K: ผมเข้าใจ
	we are seeking security	เราแสวงหาความมั่นคงปลอดภัย

1:04:30	– security in a belief, security	มั่นคงปลอดภัยอยู่ในความเชื่อ
	in a family, security in a house,	ในครอบครัว ในบ้าน

1:04:34	security in an ideal, security	ในอุดมการณ์ ในการผนึกตน และอื่นๆ
	in identification, all the rest of it.

1:04:40	We want security	เราต้องการความมั่นคงปลอดภัย
	but that’s understood.	นั่นเป็นที่เข้าใจ

1:04:43	Like a child, like a baby,	เหมือนเด็กเล็กๆ เหมือนทารก
	that needs security.	จำต้องมีความมั่นคงปลอดภัย

1:04:47	So, our brain demands security.	สมองจึงเรียกร้องต้องการความมั่นคงปลอดภัย
	We’ve been through that.	เราพูดไปแล้ว

1:04:51	And that security, you may think	และคุณอาจคิดว่า ความมั่นคงปลอดภัยนั้น

1:04:55	exists in this constant	มีอยู่ในการเคลื่อนไหว
	movement of thought.	อันไม่สิ้นสุดของความคิด

1:05:00	You understand what I’m saying?	คุณเข้าใจไหม
	Discover something!	คุณค้นพบอะไรบางอย่างไหม

1:05:06	That is, thought, seeking security	ความคิดแสวงหาความมั่นคงปลอดภัย

1:05:13	and establishing	และสร้างสิ่งที่มันคิดว่ามั่นคงขึ้น
	what it thinks is secure,

1:05:18	remains in that pattern	แล้วคงอยู่ในแบบแผนนั้น

1:05:23	and thought then is using an enormous	ความคิดจึงใช้พลังงานมหาศาล ทั้งคืนทั้งวัน
	amount of energy, night and day.

1:05:32	And we say	แล้วเราพูดว่า นั่นอาจเป็นปัจจัยหนึ่ง
	that may be one of the factors

1:05:34	of the deterioration of the brain.	ที่ทำให้สมองเสื่อมถอย

1:05:38	Q: Is it thought itself,	Q: มันเป็นตัวความคิดเอง
	or is it the point where thought...	หรือเป็นจุดที่ความคิด…

1:05:44	K: Is it thought, itself,	K: เป็นตัวความคิดเอง หรือเมื่อความคิดทำงาน
	or thought in action?

1:05:50	Yeah, that’s right. Thought itself,	ถูกแล้ว ตัวความคิดเอง
	or is it thought in action?	หรือความคิดที่เคลื่อนไหวทำงาน

1:05:58	Right?	ใช่ไหม

1:06:02	Q: Is it not a question of balance?	Q: ไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับความสมดุลหรือ

1:06:08	K: Is that not a question of balance?	K: ไม่ใช่ปัญหาความสมดุลหรือ

1:06:13	Maybe.	อาจใช่หรือไม่ใช่

1:06:17	You’re not listening.	คุณไม่ได้ฟัง

1:06:18	You’re all thinking, you know,	พวกคุณทั้งหมดกำลังคิด
	we’re not thinking, together.	แต่เราไม่ได้คิดไปด้วยกัน

1:06:21	That doesn’t mean that you accept	นั่นไม่ได้หมายความว่า
		ให้คุณยอมรับ

1:06:24	but let’s think together,	แต่ขอให้คิดไปด้วยกัน
	on the same point	ในประเด็นเดียวกัน

1:06:26	then, perhaps,	บางทีเราอาจจะเกิด
	we’ll come to something.	ความเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง

1:06:32	Just a minute, sir.	รอสักครู่

1:06:34	Q: I think we are afraid	Q: ฉันคิดว่า
	to be empty without thinking,	เรากลัวที่จะว่างเปล่าโดยปราศจากการคิด

1:06:39	or to be safe without thinking.	หรือปลอดภัยโดยปราศจากการคิด

1:06:41	K: We have said that,	K: เราพูดกันแล้วเมื่อวานหรือวานซืน
	yesterday or the day before,

1:06:46	that we are afraid if thought	ว่าเรากลัว ถ้าความคิดไม่ยุ่งวุ่นวาย
	wasn’t occupied with something,	อยู่กับบางสิ่งบางอย่าง

1:06:53	we’re afraid to face our loneliness.	เรากลัวที่จะเผชิญความอ้างว้างเดียวดาย

1:06:57	And fear, then, is one of the factors
	of damage, obviously.

1:07:03	So, please.	ความกลัวเป็นปัจจัยหนึ่ง
		ที่ทำลายสมองอย่างเห็นได้ชัด

1:07:09	Q: Can one say	Q: เราพูดได้ไหมว่า ความคิดโลดแล่น
	that thought has run wild?	ไม่อาจควบคุมได้

1:07:14	K: Can one say	K: เราพูดได้ไหมว่า ความคิดโลดแล่น
	that thought has run wild?	ควบคุมไม่ได้

1:07:20	You can say it! What of…?	พูดได้ ความคิดควบคุมไม่ได้
	All right, it has run wild.

1:07:27	Technologically, it has run wild,	ในทางเทคโนโลยี ความคิดโลดแล่น
		ไม่หยุดยั้ง

1:07:31	babies are being produced	มีการผลิตเด็กทารกในหลอดทดลอง เป็นต้น
	in test tubes and so on.

1:07:37	Now, let’s come back.	ขอให้กลับมาเรื่องเดิม

1:07:44	I want to find out a way of living	ผมต้องการค้นให้พบวิถีชีวิตที่ไม่ทำลายสมอง
	in which the brain is not damaged.

1:07:59	Q: Can there be a way of living…?	Q: มีหรือวิถีชีวิต…
	K: Jesus!

1:08:02		K: พระเจ้า!

1:08:03	Q: …so as not to reduce	Q: เพื่อที่จะ
	all of the mechanical things,	ไม่ต้องลดสิ่งที่เป็นกลไกไปทั้งหมด

1:08:06	all of the technical things,	สิ่งที่เป็นเทคโนโลยีทั้งหมด

1:08:09	that are peculiar	ที่ประหลาดพิกล
	as products of the human brain?	ซึ่งเป็นผลผลิตของสมองมนุษย์

1:08:16	Can we have those things	เราสามารถมีสิ่งเหล่านั้น
	which are the products of thought	ซึ่งเป็นผลผลิตของความคิด ได้ไหม

1:08:20	which relieve our	ซึ่งจะช่วยปลดเปลื้องเรา
	various forms of discomfort,	จากความไม่สะดวกสบายต่างๆ นานา

1:08:26	or fear of discomfort, or our fear	หรือความกลัวที่จะไม่สะดวกสบาย
	of personal discontinuance?

1:08:29		หรือความกลัว
		ที่จะไม่สืบต่อสิ่งส่วนตัวของเรา

1:08:33	K: Sir, we went into all that	K: เราค้นเข้าสู่เรื่องทั้งหมดนั้นแล้ว

1:08:36	during the last few	ในช่วงการพูดและการสนทนา
	discussions and talks,	สองสามครั้งที่ผ่านมา

1:08:39	but I want to get at this.	แต่ผมต้องการเข้าสู่เรื่องต่อไป
	Please! Let’s find out.	ขอให้ช่วยกันค้นหา

1:08:49	One observes, clearly, that	เราสังเกตเห็นได้ชัดเจน
	constant effort does damage the brain,	ว่าความพยายามอันไม่สิ้นสุดทำลายสมอง

1:09:00	constant struggle, all that.	การดิ้นรนอันไม่สิ้นสุด

1:09:04	And, also, this mechanical movement,	และกระบวนการที่เป็นกลไกด้วย

1:09:11	which implies practice,	ซึ่งหมายถึงการฝึกปฏิบัติ
	you know, all that,	เรื่องทั้งหมดนั้น

1:09:13	which purely becomes mechanical,	ซึ่งกลายเป็นกลไกจนหมดสิ้น
	which is called meditation and so on.	ที่เรียกว่า การทำสมาธิ

1:09:19	So, we have found two factors.	เราค้นพบแล้วสองเหตุปัจจัย

1:09:23	And, also, we said	แล้วเราก็พูดว่า ปัจจัยหลักอาจจะเป็น
	the major factor may be

1:09:27	the whole movement of thought	กระบวนการ การเคลื่อนไหวทั้งหมด
	and its action.	ของความคิด และการกระทำของมัน

1:09:36	And we asked,	และเราถามว่า เหตุใดความคิด
	why has thought become so important,	จึงกลายเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง

1:09:46	using up such tremendous energy,	มันใช้พลังงานอย่างมหาศาล ทั้งคืนทั้งวัน
	night and day

1:09:58	– the images, the ideals,	ในความคิดที่เป็นมโนภาพ ในแนวคิด
	sexual images and so on, so on,	ในมโนภาพทางกามารมณ์ และอื่นๆ

1:10:02	which is all the movement	ล้วนเป็นการเคลื่อนไหวของความคิด
	of thought all the time	ที่คิดตลอดเวลา

1:10:05	– anger, bitterness, aggressiveness,	ทั้งความโกรธ ความขมขื่น ความก้าวร้าว

1:10:08	saying, ‘You’re wrong, I’m right,’	ที่พูดว่า “คุณผิด ฉันถูก”
	you know, the battle that goes on.	การต่อสู้ที่ดำเนินอยู่

1:10:16	Why has thought become	เพราะเหตุใด ความคิดจึงสำคัญอย่างใหญ่หลวง
	so enormously important?

1:10:23	Which, apparently,	ซึ่งดูเหมือนเห็นได้ชัดว่า ไม่จบสิ้น
	doesn’t seem to end, at all.

1:10:30	You understand my question?	คุณเข้าใจคำถามไหม

1:10:34	So, is there an ending	มีหรือจุดจบสิ้น คุณตามทันไหม
	– you follow, sir? –

1:10:41	to end something is to release energy,	การจบสิ้นอะไรบางอย่าง
		เป็นการปลดปล่อยพลังงาน

1:10:48	not in any direction,	ไม่ใช่ในทิศทางใด
	to release energy.	แต่เป็นการปลดปล่อยพลังงาน

1:10:52	This is too much for you.	เรื่องนี้ยากเกินไปสำหรับคุณ

1:10:55	– I want to go on but, apparently...	แต่ผมต้องการเคลื่อนต่อไป

1:11:03	Do we recognise, sir,	เรารู้ไหมว่า เหตุสำคัญอย่างหนึ่ง
	the one central factor,

1:11:07	that thought is in motion,	คือการที่ความคิดอยู่ในการขับเคลื่อน
	is in movement	อยู่ในการเคลื่อนไหว

1:11:11	from the moment you wake up,	ในทันทีที่คุณตื่น จนกระทั่งคุณหลับ
	till you sleep,

1:11:17	and when you sleep	เมื่อคุณหลับ
	it is there, all the time?	มันก็ยังขับเคลื่อนอยู่ตลอดเวลา

1:11:26	And so, it may be mechanical.	มันอาจจะเป็นกลไกอัตโนมัติ

1:11:31	So, thought is mechanical,	ดังนั้น ความคิดจึงเป็นกลไกอัตโนมัติ

1:11:34	therefore,	มันจึงเป็นเหตุปัจจัยที่ทำให้สมองเสื่อมถอย
	that is a deteriorating factor.

1:11:56	So, do we recognise, do we see	เรารู้ไหม เราเห็นความจริงไหม
	the fact that thought is mechanical?	ว่าความคิดเป็นกลไกอัตโนมัติ

1:12:06	Q: It seems there is more to it.	Q: ดูเหมือนมีอะไรมากกว่านั้น

1:12:11	This constant thinking	ความคิดที่ไม่สิ้นสุดนี้
	feeds those forces	หล่อเลี้ยงแรงขับเหล่านั้น

1:12:16	which motivate the thinking itself,	ซึ่งกระตุ้นการคิด
	such as vanity, greed.	เช่น ความหยิ่งทะนง ความโลภ

1:12:22	K: We said that, sir. What is	K: เราพูดแล้วว่า อะไรเป็นแรงจูงใจ
	the motive..? We said that, sir.

1:12:26	We asked, what is the motive	เราถามว่า อะไรเป็นแรงจูงใจ
	of this constant thinking.	ในการคิดที่ไม่สิ้นสุดนี้

1:12:32	Motive means movement	แรงจูงใจหมายถึง
	in a direction, or no direction.	การเคลื่อนไปในทิศทางหนึ่ง หรือไม่มีทิศทาง

1:12:42	Motive means, actually, the meaning	จริงๆ แล้ว คำว่าแรงจูงใจ
	of the word, is a movement.	หมายถึง การเคลื่อนไป

1:12:49	We’ve been through all this.	เราได้ค้นเข้าสู่เรื่องทั้งหมดนี้แล้ว

1:12:51	I’m asking,	ผมถามว่า ตราบใดที่สมองนี้
	as long as this brain, our brain,	สมองของเรา

1:13:02	has become mechanical,	กลายเป็นกลไก

1:13:06	that may be the major	นั่นอาจเป็นปัจจัยหลักของการเสื่อมถอย
	factor of deterioration.

1:13:10	That mechanical process is thought,	กระบวนการที่เป็นกลไกนั้นคือความคิด
	and thought is mechanical.	ความคิดเป็นกลไกอัตโนมัติ

1:13:20	Do we see that?	คุณเห็นไหม

1:13:26	You may invent	คุณอาจประดิษฐ์เครื่องยนต์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด
	the most marvellous engines,

1:13:31	but it’s still	แต่มันก็ยังเป็นกระบวนการของความคิด
	the movement of thought.

1:13:35	You may sit and close your eyes	คุณอาจจะนั่งหลับตาแล้วคิดเกี่ยวกับพระเจ้า
	and think about God,

1:13:39	it is still mechanical.	มันก็ยังเป็นกลไกอัตโนมัติ

1:13:42	Or you may say,	หรือคุณจะพูดว่า “ฉันจะฝึกปฏิบัติ
	‘I will practise, I will sit quietly,	ฉันจะนั่งเงียบๆ

1:13:46	I’ll surrender myself to somebody	ฉันจะยอมจำนน
	with a beard, or non-beard’	ต่อใครบางคนที่มีหนวดเครา หรือไม่มี”

1:13:52	that’s also mechanical.	นั่นก็เป็นกลไกเช่นกัน

1:13:54	So, any movement of thought	ดังนั้น การเคลื่อนไหวใดๆ ของความคิด
	is mechanical.	เป็นกลไกอัตโนมัติ

1:14:00	And we are saying,	แล้วเราพูดว่า นั่นเป็น
	that is the essence of deterioration.	เหตุปัจจัยที่แท้ของการเสื่อมถอย

1:14:08	Because that makes us struggle.	เพราะทำให้เราดิ้นรนต่อสู้

1:14:12	Right?	ใช่ไหม

1:14:15	We are competitive,	เราแก่งแย่งชิงดี
	we want to reach, we want to attain,	ต้องการจะไปให้ถึง ต้องการบรรลุ

1:14:19	we want to become a success,	ต้องการเป็นผู้ประสบความสำเร็จ
	which is all the movement of thought,	ทั้งหมดนั้น คือการเคลื่อนไหวของความคิด

1:14:25	identification, and so on and so on.	การผนึกตน เป็นต้น

1:14:28	So, thought is the very essence	ความคิดจึงเป็นเหตุปัจจัยที่แท้จริง
	of deterioration of a brain.	ของการเสื่อมของสมอง

1:14:41	Q: Thought is ‘me.’	Q: ความคิดคือ ความเป็น “ฉัน”

1:14:47	K: Thought is ‘me.’	K: ความคิดคือ ความเป็น “ฉัน”

1:14:54	Q: But is it not possible	Q: แต่เป็นไปไม่ได้หรือ
	that there is,	ที่ภายในพื้นที่ของความคิด

1:14:58	within the field of thought,

1:15:00	another area where thought	จะมีพื้นที่อื่น
	is organic and living?	ที่ความคิดเป็นธรรมชาติและมีชีวิต

1:15:04	Is thought generally just…	ความคิดโดยทั่วไปแล้ว เป็นเพียง…

1:15:08	K: Sir, that means we have to go	K: หมายถึง เราต้องสืบค้นเข้าสู่คำถามว่า
	into the question of what is thought.	ความคิดคืออะไร

1:15:15	What is thought?	ความคิดคืออะไร

1:15:18	If you had no memory,	ถ้าคุณไม่มีความทรงจำ
	you wouldn’t be able to think.	คุณไม่สามารถที่จะคิดได้

1:15:23	Memory is the accumulation	ความทรงจำเป็นการสั่งสมประสบการณ์
	of experience as knowledge.	เป็นความรู้

1:15:29	Right? That is obvious, sir.	นั่นชัดเจน

1:15:34	No? Please, this is...	ไม่ชัดเจนหรือ

1:15:40	even the most	แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ลึกล้ำก็พูดอย่างนี้
	profound scientist says this,

1:15:45	so please, accept it!	ขอให้ยอมรับ

1:15:55	If you want to accept the specialists.	ถ้าคุณต้องการที่จะยอมรับผู้เชี่ยวชาญ

1:15:58	But you can observe	แต่คุณสังเกตสมองของคุณเองได้
	your own brain in operation.	ในขณะที่มันทำงาน

1:16:09	So, if that is so,	ถ้าเป็นอย่างนั้น แล้วเราจะทำอย่างไร
	then, what is one to do?

1:16:21	You understand?	คุณเข้าใจไหม

1:16:23	Any movement of thought	การเคลื่อนไหวใดๆ ของความคิด
	deteriorates the brain	ทำให้สมองเสื่อมถอย

1:16:29	– any movement.	การเคลื่อนไหวใดก็ตาม
	Right?

1:16:37	Q: How can we live without thinking?	Q: เรามีชีวิตอยู่
		โดยปราศจากการคิดได้อย่างไร

1:16:41	K: How can we live without thinking?	K: เมื่อปราศจากการคิด
		เราจะมีชีวิตอยู่อย่างไร

1:16:44	We have been through all this, sir!	เราได้ค้นเข้าสู่เรื่องทั้งหมดนี้แล้ว
	I’ll tell you.	ผมจะบอกคุณ

1:16:50	Isn’t it time to stop?	หมดเวลาแล้วหรือยัง

1:16:53	Q: (Inaudible)	Q: (ไม่ได้ยิน)

1:16:56	K: Quarter to twelve.	K: 11.45 น

1:16:58	Q: What is one to do?	Q: แล้วเราจะทำอย่างไรดี

1:17:03	K: Would you listen if I tell you?	K: คุณจะฟังไหม ถ้าผมบอกคุณ

1:17:05	Q: Yes. Very attentively, all of us.	Q: เราทุกคนจะฟังอย่างตั้งใจ

1:17:16	K: I have already told you!	K: ผมบอกคุณไปแล้ว

1:17:26	I’ve already told you.	ผมบอกคุณแล้ว

1:17:30	So, you haven’t listened.	แต่คุณไม่ได้ฟัง

1:17:33	Q: Now you said, ’What is one to do?’	Q: คุณเอ่ยว่า “เราจะทำอย่างไรดี”

1:17:35	K: Wait, wait.	K: เดี๋ยวก่อน ผมบอกคุณไปแล้ว
	I have already told you.	Q: คุณเอ่ยว่า “เราจะทำอย่างไรดี”

1:17:36		K: เดี๋ยวก่อน ผมบอกคุณไปแล้ว

1:17:38	Either I’m an idiot saying	ถ้าผมไม่ปัญญาอ่อนที่พูดว่า
	I’ve already told you, when I haven’t,	ผมบอกคุณไปแล้ว ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้บอก

1:17:41	or a liar	ผมก็เป็นคนโกหก

1:17:43	or you haven’t listened.	หรือไม่ คุณก็ไม่ได้ฟัง

1:17:48	So, would you kindly listen, again?	ดังนั้น กรุณาฟังอีกครั้ง

1:17:55	That means listen to find out,	นั่นหมายถึง ฟังเพื่อค้นให้พบ

1:18:03	listen with care, with affection,	ฟังด้วยความใส่ใจ ฟังด้วยความรัก

1:18:06	not saying,	ฟังโดยไม่พูดว่า “ฉันได้ยินมาก่อนแล้ว”
	‘Well, I’ve heard this before.’

1:18:12	If you have heard it before	ถ้าคุณได้ยินมาก่อน แล้วผมพูดซ้ำอีก
	and I repeat it again,

1:18:14	you say, ‘I’m bored.’	คุณก็จะพูดว่า “ฉันเบื่อแล้ว”

1:18:18	But if you have listened,	แต่ถ้าคุณได้ฟัง ได้ลองทำ
	tested, acted, found out,	ได้ทำดู ได้ค้นพบ

1:18:22	you will never be bored.	คุณจะไม่มีวันเบื่อเลย

1:18:26	Every time you test it,	ทุกครั้งที่คุณลองทำ
	there’s something new taking place.	จะมีอะไรบางอย่างใหม่เกิดขึ้น

1:18:33	And if you merely say,	ถ้าคุณเพียงแค่พูดว่า “ใช่ ผมเข้าใจ
	‘Yes, I understand,

1:18:36	you have said so and so,	คุณพูดอย่างนี้ อย่างนั้น คุณพูดซ้ำอีก
	and you’re repeating yourself,

1:18:39	I’m bored, or semi-bored,’	ฉันรู้สึกเบื่อ หรือกึ่งเบื่อ”

1:18:43	which means you have not tested it,	นั่นหมายถึง คุณไม่ได้ลองทำดู

1:18:47	you have not experimented,	คุณไม่ได้ทดลอง ไม่ได้มองดู
	looked, gone into it,	ไม่ได้ค้นเข้าสู่มัน

1:18:52	and if you discover something	ถ้าคุณค้นพบอะไรบางอย่าง

1:18:55	you want to go into it more	คุณก็จะต้องการค้นเข้าสู่มัน
	and more and more, and more,	ให้มากขึ้นและมากขึ้น

1:18:58	there’s never a moment of boredom.	ไม่รู้สึกเบื่อเลย แม้ชั่วขณะเดียว

1:19:05	It’s like those research people,	เหมือนพวกนักวิจัย เขาไม่เคยเบื่อเลย
	they’re never bored,

1:19:08	they’re at it from morning till night	เขามุ่งมั่นทำงานอย่างแน่วแน่
		จากเช้าจรดค่ำ

1:19:11	because they want to discover	เพราะเขาต้องการจะค้นให้พบ
	something new, new, new.	อะไรบางอย่างที่ใหม่ การค้นพบใหม่ๆ

1:19:22	When we are confronted	เมื่อเราเผชิญกับปัญหาที่ใหญ่หลวง
	with this enormous, complex problem,	ซับซ้อนและยุ่งยาก

1:19:30	which is that thought	นั่นคือ ในธรรมชาติและโครงสร้าง
	in its very nature and structure	ของตัวความคิดนั้น

1:19:35	is the major factor	เป็นเหตุปัจจัยหลักที่ทำให้สมองเสื่อมถอย
	of the deterioration of the brain,

1:19:43	from that you ask,	จากนั้นคุณถามว่า เราจะทำอย่างไรดี
	what is one to do?

1:19:49	Right? Please, listen.	ขอให้ฟัง

1:19:54	Who is asking this question?	ใครถามคำถามนี้

1:19:59	Thought is asking that question.	ความคิดถามคำถามนั้น

1:20:04	Right?	ใช่ไหม

1:20:13	So, as long as you ask the question,	ตราบใดที่คุณถามคำถาม

1:20:17	which is, thought says,	ซึ่งคือความคิดที่พูดว่า “ฉันจะทำอย่างไร”
	‘What am I to do?’,

1:20:26	then thought says,	แล้วความคิดก็พูดว่า
	‘I must find an action	“ฉันต้องค้นหาการกระทำ

1:20:29	which will get rid of my routine,	ที่จะกำจัดการทำกิจวัตรซ้ำซาก
	my mechanical processes.	กระบวนที่เป็นกลไกของฉัน

1:20:34	How am I to stop thinking?	ฉันจะหยุดการคิดได้อย่างไร

1:20:39	I can’t, in life I must think.’	ฉันไม่สามารถหยุดได้ ในชีวิตฉันต้องคิด”

1:20:43	Of course, you must think.	แน่นอน คุณต้องคิด

1:20:46	Otherwise, you wouldn’t be here	ไม่เช่นนั้น คุณไม่มานั่งอยู่ตรงนี้
	and I wouldn’t be here.	และผมก็ไม่มา

1:20:53	So, as long as thought	ตราบใดที่ความคิดมีการเคลื่อนไหว
	has any form of movement,	ในลักษณะใดก็ตาม

1:21:05	whatever it does will be the factor	ไม่ว่ามันจะทำอะไร
	of deterioration of the brain.	จะเป็นเหตุที่ทำให้สมองเสื่อม

1:21:14	Now, if you really understand that,	ถ้าคุณเข้าใจตรงนี้จริงๆ

1:21:20	really see the truth of it,	เห็นความจริงของมันจริงๆ คุณก็จบ
	you’re finished.

1:21:27	Then you have placed thought	คุณได้วางความคิด
	in its right place.	ไว้ในที่ทางที่ถูกต้องของมัน

1:21:34	Which is, thought being the outcome	ซึ่งคือ ความคิดเป็นผลของความรู้
	of knowledge, memory, experience,	ความทรงจำ ประสบการณ์

1:21:47	thought is necessary to drive a car,	ความคิดจำเป็นในการขับรถ

1:21:48	to take a bus to go home,	ในการขึ้นรถกลับบ้าน ไปโรงงาน
	to go to the factory,

1:21:53	but if the brain realises	แต่ถ้าสมองตระหนักว่า ความคิดคือเหตุปัจจัย
	that thought is the factor

1:22:00	that is making it deteriorate,	ที่ทำให้มันเสื่อมถอย

1:22:03	then it says, ‘All right,	มันก็จะพูดว่า
	I’ve understood this, I’ve got it,’	“ฉันเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ฉันเข้าใจแล้ว”

1:22:10	then we can go	แล้วเราจะสามารถ
	into much deeper things.	ค้นเข้าสู่สิ่งที่ลึกยิ่งกว่าได้

1:22:13	You follow?	คุณเข้าใจไหม ตอนนี้เราอยู่บนพื้นผิวเท่านั้น
	Now, we are all surface.

1:22:19	So, the positive action of thought,	ดังนั้น การกระทำเชิงบวกของความคิด
	to which we’re all accustomed to,	ซึ่งเราทั้งหมดเคยชินกับมัน

1:22:28	is the factor of deterioration.	คือเหตุที่ทำให้สมองเสื่อมถอย

1:22:31	The non-action of thought,	ความคิดที่ไม่กระทำการ

1:22:35	which is thought	ซึ่งคือความคิดที่อยู่ในที่ทาง
	living in its right place,	ที่ถูกต้องของมัน

1:22:38	then the brain can never deteriorate.	เมื่อเป็นเช่นนั้น สมองจะไม่เสื่อมถอย

1:22:42	That’s enough.	พอแล้ว