Krishnamurti Subtitles
ระเบียบในตนเอง
Saanen - 30 July 1978
Public Discussion 5
| 0:08 | ระเบียบในตนเอง |
| 0:25 | เราสนทนากันมาแล้ว 7 ครั้ง |
| 0:30 | ครั้งนี้จะเป็นการเสวนาถามตอบครั้งที่ 5 |
| 0:41 | ผมคิดว่าในช่วงการเสวนา และถามตอบเหล่านี้ |
| 0:50 | เราได้สืบค้นประเด็นส่วนใหญ่ |
| ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของมนุษย์ | |
| 0:56 | ของการดำรงอยู่ วิธีการคิด การมอง ของเรา |
| 1:05 | เราขอถาม เราสงสัยว่า |
| 1:11 | พวกเราเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน มากน้อยเพียงใด |
| 1:21 | เราคุ้นเคยกับอคติของเราบ้างไหม |
| 1:30 | ถ้าเราคุ้นเคย เราทำอะไรกับอคติเหล่านั้นบ้าง |
| 1:35 | เรายึดมันเอาไว้ หรือปล่อยมันไป |
| 1:40 | ถ้าคุณพบว่า คุณผูกพันกับใครบางคน |
| 1:51 | ยึดติดกับแนวคิด กับความเชื่อ |
| 1:58 | ถ้าคุณรู้ตัวและคุ้นเคยกับการผูกพันของคุณ |
| 2:02 | คุณจะปล่อยมันไปได้แค่ไหน |
| 2:08 | เมื่อรู้ว่าการยึดติดผูกพันทั้งหมด |
| นำไปสู่ความทุกข์โศกแสนสาหัส | |
| 2:13 | ทั้งความเจ็บปวด และทั้งหมดนั้น |
| 2:15 | ซึ่งเราได้พิจารณาใคร่ครวญกันแล้ว |
| 2:18 | เราก้าวร้าวเหมือนมนุษย์ส่วนใหญ่ไหม |
| 2:27 | บางคนก้าวร้าวมาก บางคนก้าวร้าวน้อย |
| 2:32 | ถ้าเราก้าวร้าว ในช่วงการสนทนา |
| 2:36 | หรือเสวนาถามตอบร่วมกัน |
| 2:42 | เราเป็นอิสระไหม เรารู้ตัวไหม |
| 2:47 | และรู้ว่าก้าวร้าวลึกแค่ไหน |
| 2:57 | และเราได้เปลี่ยนแปลงไปบ้างไหม |
| 3:03 | ถ้าเราคุ้นเคยกับความภูมิใจของเรา |
| ความทะนงตน และความเคยชินของเรา | |
| 3:10 | เราเป็นอิสระจากมันได้เพียงใด |
| 3:14 | หรือเราจะแบกพามันไปอีกปีหรือหลายๆ ปี |
| 3:23 | ไม่เคยรู้ตัวถึงความไม่ชอบมาพากล |
| นิสัยแปลกเฉพาะตนของเรา | |
| 3:30 | ความก้าวร้าวของเรา การยึดติดผูกพัน |
| อคติ ความกลัว เป็นต้น | |
| 3:38 | ถ้าเป็นเช่นนั้น |
| เราก็มีชีวิตอยู่ในถ้อยคำเท่านั้น | |
| 3:47 | ถ้อยคำเป็นเถ้าถ่าน |
| 3:55 | ถ้าเราชอบมีชีวิตอยู่กับเถ้าถ่าน |
| 3:59 | ไม่ใช่อยู่อย่างพระ แต่แค่มีชีวิตอยู่กับถ้อยคำ |
| 4:07 | ถ้าเช่นนั้น ผมเกรงว่าเรามีชีวิตที่ตื้นเขินมาก |
| 4:17 | และมีความหมายน้อยมาก |
| 4:21 | ในเมื่อครั้งนี้ เป็นการเสวนาถามตอบครั้งสุดท้าย |
| 4:25 | เช้านี้เราจะพูดกันเรื่องอะไรดี |
| 4:31 | Q: เราสนทนากันว่า |
| การก่อให้เกิดระเบียบในชีวิตเรา | |
| 4:33 | คุณหมายถึงอะไร ได้ไหม |
| 4:39 | K: เราสนทนาเรื่องระเบียบ |
| ว่าคุณหมายถึงอะไร ได้ไหม | |
| 4:51 | ไม่ใช่ผมหมายถึงอะไร แต่เราหมายถึงอะไร |
| 4:57 | Q: เมื่อวานเราพูดถึงการจบสิ้นของความคิด |
| 5:00 | พลังงานอิสระเป็นหัวใจสำคัญของมโนภาพ |
| 5:05 | ซึ่งคือเนื้อหาของความคิด อย่างนั้นใช่ไหม |
| 5:09 | K: คำถามคืออะไร |
| 5:11 | Q: คำถามคือ พลังงานซึ่งเป็นอิสระ |
| ถ้าความคิดจบสิ้นลง | |
| 5:17 | พลังงานนี้คือหัวใจสำคัญของเนื้อหา |
| 5:22 | นั่นหมายถึง |
| มโนภาพที่ความคิดสร้างขึ้น ใช่ไหม | |
| 5:25 | K: ไม่ใช่ ผมเกรงว่าเราไม่เข้าใจกันและกัน |
| 5:32 | เมื่อวานนี้เราพูด |
| 5:37 | เราค้นเข้าสู่การเคลื่อนไหวทั้งหมดของความคิด |
| 5:42 | ว่าต้นกำเนิดของความคิด คืออะไร |
| 5:46 | จุดกำเนิดเป็นการบันทึกจดจำเหตุการณ์ |
| 5:52 | ประสบการณ์ ความเจ็บปวด ความเศร้าโศก เป็นต้น |
| 5:57 | การบันทึกจดจำ ซึ่งเกิดขึ้นในสมอง |
| 6:02 | และจากความทรงจำนั้น ความคิดก็เกิดขึ้น |
| 6:06 | นั่นชัดเจน แล้วความคิดนั้นสร้างมโนภาพ |
| 6:12 | พลังงานทั้งหมดนั้นจึงถูกจำกัด |
| ถูกอิทธิพลครอบงำ | |
| 6:19 | ครอบงำให้อยู่ในที่แคบแสนจำกัด |
| 6:23 | และเราพูดว่า เมื่อเราเข้าใจ |
| 6:26 | โครงสร้างและธรรมชาติทั้งหมดของความคิด |
| 6:30 | ตัวความคิดค้นพบความจำกัดแคบของมันเอง |
| 6:36 | ดังนั้น มันจึงปลดปล่อยพลังงาน |
| 6:41 | ซึ่งถูกควบคุมให้ไปตามครรลองที่แคบๆ |
| 6:44 | เราอธิบายสืบค้นเรื่องนั้นแล้ว |
| โดยรอบคอบอย่างระมัดระวัง | |
| 6:54 | Q: เมื่อวานคุณพูดว่า |
| สมองเป็นของส่วนรวม เก่าแก่หลายพันปี | |
| 7:00 | ไม่ว่าคำกล่าวนั้นจะจริงหรือเท็จ |
| ฉันไม่ทราบจริงๆ | |
| 7:04 | แต่ฉันเป็นห่วงจริงๆ |
| ถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในโลก | |
| 7:08 | และฉันไม่เข้าใจว่า |
| การเอาทุกคนใส่ลงในตะกร้าเดียวกัน | |
| 7:13 | จะก่อให้เกิดความรักและ |
| ความเมตตาการุญได้อย่างไร | |
| 7:16 | K: ในกล่องเดียวกัน ใช่ไหม |
| 7:18 | Q: ใส่ทุกคนในตะกร้าเดียวกัน |
| 7:22 | K: ไม่ใช่ เราไม่ได้ใส่... |
| 7:30 | ผู้ถามพูดว่า “ผมไม่ทราบว่า ความรักและ |
| ความเมตตาการุญจะเกิดขึ้นได้อย่างไร | |
| 7:38 | ถ้าเราเอามนุษย์ทุกคนใส่ในตะกร้าเดียวกัน” |
| 7:44 | ผมเกรงว่า เราไม่เคยพูดอย่างนั้น |
| หรือหมายความอย่างนั้นเลย | |
| 7:49 | ดังนั้น เราจะเสวนากัน |
| 7:51 | คุณต้องการเสวนา หรือพูดคุยกันเรื่องอะไร |
| 7:58 | Q: เราเห็นคน แต่เราไม่เห็นมนุษย์ |
| 8:02 | มนุษย์คือแก่นแท้ คือความจริงของคนหรือ |
| 8:06 | เราพูดเรื่องมนุษย์ได้ไหม |
| 8:08 | K: เราสามารถค้นหา... |
| 8:10 | Q: เราพูดเกี่ยวกับแก่นแท้ของมนุษย์ได้ไหม |
| 8:16 | มนุษย์ซึ่งเราไม่เห็น |
| เราเห็นคน แต่เราไม่เห็นแก่น | |
| 8:22 | K: เราไม่เห็นแก่นแท้ของคน เราเห็นแต่คน |
| 8:28 | ในเรื่องเหล่านี้ เราจะเสวนาเรื่องใด |
| 8:32 | จะคุ้มค่าไหมที่จะเสวนาร่วมกัน |
| ในคำถามว่าด้วยระเบียบ | |
| 8:43 | มันจะคุ้มค่าไหมที่จะสนทนาเรื่องนั้น |
| 8:53 | ก่อนอื่น คำว่า “ระเบียบ” เราหมายถึงอะไร |
| 8:59 | ระเบียบบอกอะไรเราแต่ละคน |
| 9:10 | เมื่อได้ยินคำว่า ‘ระเบียบ’ เราหมายถึงอะไร |
| 9:16 | ความรู้สึกของคุณเป็นอย่างไร การตอบสนอง |
| คำตอบตามสัญชาติญาณของคุณคืออะไร | |
| 9:35 | ระเบียบที่กำหนดด้วยพวกเผด็จการ |
| 9:43 | คือการเชื่อฟังคนเพียงไม่กี่คน |
| 9:47 | และทำตามแบบแผนที่แน่นอน ที่พวกเขาสถาปนาขึ้น |
| 9:53 | ผมใช้คำพูดที่เรียบง่ายที่สุด |
| 9:57 | แต่ก็ดีพอที่จะเข้าใจว่า เราหมายถึงอะไร |
| 10:00 | เมื่อเราตรวจสอบคำว่า ‘ระเบียบ’ |
| 10:04 | พวกเขาหมายความอย่างนั้น |
| 10:07 | จะไม่มีการคัดค้าน ทุกคนคิดเหมือนกันหมด |
| ทุกคนทำงานเพื่อรัฐ | |
| 10:15 | ไม่ว่ารัฐจะหมายถึงอะไรก็ตาม |
| 10:18 | ตามที่เลนิน มาร์กซ กำหนด เป็นต้น |
| 10:23 | แล้วใครก็ตามที่ออกนอกลู่นอกทาง |
| จะถูกเรียกว่า ผู้คัดค้าน จะถูกทำลาย | |
| 10:34 | นั่นคือระเบียบประเภทหนึ่ง |
| เราจะตั้งคำถามต่อระเบียบนั้น | |
| 10:41 | แล้วก็มีระเบียบในยุควิคตอเรีย |
| 10:48 | ถ้าผมจะใช้คำว่า ‘วิคตอเรีย’ ได้ |
| 10:50 | เป็นความหมายประมาณช่วงปลายศตวรรษที่ 19 |
| 10:58 | ซึ่งหมายถึง |
| จัดทุกๆ สิ่งภายนอกไว้อย่างมีระเบียบ | |
| 11:02 | แต่ภายใน คุณอาจมีความวุ่นวาย |
| สับสน ระทมทุกข์ มีปัญหาทางเพศ | |
| 11:07 | แต่ภายนอกแสดงให้เห็นว่า คุณมีระเบียบมาก |
| 11:13 | ในการตอบสนองต่อระเบียบเช่นนั้น |
| ในการต่อต้านสภาพนั้น | |
| 11:19 | เราค่อยๆ บ่มเพาะ |
| การทำตามอำเภอใจขึ้นไม่นานนี้เอง | |
| 11:25 | ทำอะไรก็ได้ที่คุณชอบ |
| 11:31 | ใช่ไหม |
| 11:32 | สำหรับชายหรือหญิง |
| ที่อยู่ในสังคมที่ปล่อยตามอำเภอใจ | |
| 11:41 | ระเบียบเป็นสิ่งน่ารังเกียจ |
| 11:47 | และสำหรับชายหรือหญิงที่อยู่ในยุควิคตอเรีย |
| 11:53 | ระเบียบคือการควบคุม |
| 12:00 | อย่าแสดงอารมณ์ความรู้สึกของคุณออกมา |
| สกัดกั้นยับยั้งมันไว้ | |
| 12:05 | แล้วคุณก็มีระเบียบแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จ |
| 12:09 | เหล่านี้คือความเป็นจริงพื้นๆ |
| ความเป็นจริงในชีวิตแต่ละวัน | |
| 12:21 | ภายนอกเราพูดว่า เราต้องมีระเบียบ |
| 12:27 | แต่ภายใน เราแสนจะไร้ระเบียบ ใช่ไหม |
| 12:32 | คุณคิดว่า เรามีระเบียบหรือไม่มีระเบียบ |
| 12:36 | ไม่มีระเบียบหมายถึง ความขัดแย้ง ความสับสน |
| 12:46 | ให้ความสำคัญกับสิ่งหนึ่ง ต่อต้านสิ่งอื่นๆ |
| 12:52 | กามารมณ์กลายเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด |
| 12:55 | และบางทีเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่สำคัญ |
| 12:57 | สิ่งอื่นๆ คุณทิ้งขว้างไม่สนใจ |
| เอาไว้เป็นเรื่องรอง | |
| 13:08 | ส่วนภายในก็มีการดิ้นรน การต่อสู้ ไม่สิ้นสุด |
| 13:17 | ทั้งหมดนั้นคือความไม่มีระเบียบ ใช่ไหม |
| 13:26 | เรื่องนี้ชัดเจนแจ่มแจ้งแน่ๆ ไหม |
| 13:31 | แล้วอะไรที่ทำให้เกิดความไร้ระเบียบ |
| ทั้งภายนอกและภายใน | |
| 13:40 | เรารู้ไหม รู้ตัว หรือคุ้นเคย หรือเข้าใจไหม |
| 13:45 | ว่าเรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| 13:51 | ความไร้ระเบียบภายนอกเกิดขึ้น เมื่อมีสงคราม |
| 13:59 | เป็นความไร้ระเบียบสิ้นเชิง |
| เป็นการก่อการร้ายโดยแท้ | |
| 14:09 | ทำอย่างเป็นระบบ มีการอวยพร |
| คุ้มครองโดยพระ และผู้ที่น่านับถือ | |
| 14:23 | นั่นคือการก่อการร้ายอย่างเป็นระบบ |
| เป็นความไร้ระเบียบอย่างเห็นได้ชัด | |
| 14:30 | แต่มันเป็นความไร้ระเบียบที่น่ายกย่อง |
| 14:34 | เป็นที่ยอมรับของมนุษย์ทุกคนว่าจำเป็น |
| 14:39 | และมีความไร้ระเบียบ |
| เมื่อมีความเป็นประเทศชาติ เป็นต้น | |
| 14:47 | ภายนอกไร้ระเบียบ และภายในก็ไร้ระเบียบ |
| 14:54 | ใช่ไหม |
| 14:58 | เราคุ้นเคยกับความไร้ระเบียบภายในจิตใจเราไหม |
| 15:09 | เรารู้ เราคุ้นเคย |
| เมื่อเราอ่านหนังสือพิมพ์ นิตยสาร | |
| 15:13 | ว่ามีความไร้ระเบียบน่าสะพรึงกลัวนี้ |
| 15:20 | ขณะนี้ มันยิ่งหนักหน่วงสาหัสสากรรจ์ |
| 15:24 | หรือเราไม่ได้ให้ความใส่ใจ |
| 15:31 | ที่จะทำความคุ้นเคยกับความไร้ระเบียบภายในเรา |
| 15:35 | ใช่ไหม |
| 15:38 | ผมกำลังถามตัวเอง และคุณก็ถามตัวคุณเองอยู่ |
| 15:42 | ว่าอะไรคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบนี้ |
| 15:47 | เพราะเหตุใด เราจึงมีชีวิตแบบนี้ พระเจ้า! |
| 15:53 | ถ้ามีพระเจ้า คุณคงเข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร |
| 15:57 | เพราะเหตุใดเราจึงมีชีวิตอย่างนี้ |
| 16:01 | เพราะเหตุใดเราจึงทนต่อความไร้ระเบียบ |
| 16:06 | เพราะเหตุใดเรายอมรับมัน |
| 16:11 | มีความไร้ระเบียบในความสัมพันธ์ |
| ระหว่างชายและหญิง | |
| 16:15 | ไม่ว่าความสัมพันธ์นั้นจะใกล้ชิด |
| ให้ความรื่นรมย์เพียงใด | |
| 16:19 | ให้ความสุขอบอุ่นใจ น่าพึงพอใจเพียงใด |
| 16:24 | ในความสัมพันธ์ของพวกเขา ก็ยังมี |
| การดิ้นรนต่อสู้ไม่สิ้นสุดระหว่างชายและหญิง | |
| 16:29 | ซึ่งคือ ความไร้ระเบียบ ใช่ไหม |
| 16:37 | Q: ไม่จำเป็น ไม่เป็นอย่างนั้นเสมอไป |
| 16:46 | K: มันไม่เป็นอย่างนั้นเสมอไป |
| 16:50 | อาจมีข้อยกเว้น อนุโลมได้ |
| 16:57 | คนหนึ่งหรือสองหรือครึ่งโหล |
| หรือไม่กี่คนในโลก | |
| 17:02 | ที่อาจจะมีความสัมพันธ์ยอดเยี่ยมต่อกัน |
| 17:07 | แต่มีความสัมพันธ์ที่น่ากลัว น่าใจหายต่อโลก |
| 17:13 | ผมพูดว่า ‘อาจจะ’ |
| 17:20 | ก่อนอื่น เราคุ้นเคยกับเรื่องนี้ไหม |
| 17:28 | เราไร้ระเบียบทั้งภายนอกและภายใน |
| 17:31 | เราคุ้นเคย เรารู้ เรารู้ตัว เราเข้าใจ |
| 17:37 | เราเห็นหรือสังเกตไหมว่า |
| เรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 17:41 | อาจยกเว้นคุณสุภาพสตรีคนนั้น และอีกไม่กี่คน |
| 17:51 | ถ้าเราไม่รู้ตัว |
| ว่าเรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 17:56 | แล้วใครจะบอกคุณ |
| ว่าคุณมีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 18:01 | ไม่มีใครสนใจหรอก |
| 18:06 | ตรงกันข้าม เขาต้องการ |
| ให้คุณมีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 18:11 | ใช่ไหม |
| 18:13 | เพราะมันเอื้อประโยชน์ |
| ต่อสังคม ต่อธุรกิจ เป็นต้น | |
| 18:19 | ถ้าคุณมีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| 18:21 | เพราะว่าในทันทีที่คุณมีระเบียบในตัวคุณเอง |
| 18:33 | คุณเป็นอันตราย |
| 18:37 | ดังนั้น ถ้าคุณต้องการพูดคุยเสวนาเรื่องนี้ |
| 18:41 | สนทนากันและกัน |
| 18:44 | และสืบค้นเข้าสู่เรื่องระเบียบนี้ |
| 18:47 | ขอให้ค้นหาด้วยตัวคุณเองว่า คุณคุ้นเคย |
| 18:52 | คุณรู้ รู้ตัว ตระหนักถึง |
| วิถีชีวิตคุณ ภายในของคุณไหม | |
| 19:00 | ค้นหาว่ามันเป็นระเบียบหรือไร้ระเบียบ |
| 19:05 | ระเบียบอาจหมายถึง การทำตามแบบแผน |
| 19:12 | ทำให้สอดคล้องกับจารีต ใช่ไหม |
| 19:18 | โดยทั่วไป การทำตามอย่างนั้น |
| เรียกกันว่า ระเบียบ | |
| 19:22 | การทำให้สอดคล้อง |
| กับสิ่งที่ผู้คนทางศาสนาสอนไว้ | |
| 19:28 | พวกพระ คุรุ ครู |
| หรือที่เรียกว่า คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ | |
| 19:33 | คุณทำตามและทำให้สอดคล้องกับสิ่งเหล่านั้น |
| 19:37 | แล้วคุณก็คิดว่า “ฉันมีชีวิตอยู่ในระเบียบ” |
| 19:40 | การทำให้สอดคล้อง ทำให้เกิดระเบียบหรือ |
| 19:48 | หรือมันเป็นรากเหง้าของความไร้ระเบียบ |
| 19:59 | เราทำตามเมื่อเราอยู่ในประเทศนี้ |
| เราสวมเสื้อใส่กางเกง | |
| 20:05 | เมื่อเราไปอินเดีย |
| เราก็สวมเสื้อผ้าที่ต่างออกไป | |
| 20:08 | แต่นั่นไม่ใช่การทำให้สอดคล้อง |
| 20:09 | เราพูดถึงการทำให้สอดคล้องในทางจิตใจ ด้านใน |
| 20:17 | เราทำให้สอดคล้องไหม |
| 20:20 | เรารู้ เราตระหนักไหม |
| ว่าเรากำลังทำให้สอดคล้อง | |
| 20:31 | Q: เราเห็นไหมว่า สาเหตุของความไร้ระเบียบ |
| 20:36 | ก็เหมือนกับสาเหตุของความเสื่อมถอย |
| 20:39 | K: ใช่ แต่อย่า... |
| 20:41 | ขอให้ลืมที่เราพูดเกี่ยวกับความเสื่อมถอย |
| 20:43 | อย่านำเข้ามา เพราะคุณกำลังจะ |
| ถอยกลับไปสู่แบบแผนดังเดิม | |
| 20:54 | ก่อนอื่น คุณรู้ไหม คุณรู้ด้วยตัวคุณเองไหม |
| 20:59 | ว่าคุณทำให้สอดคล้อง |
| 21:10 | กับความคิดเรื่องการแต่งงานและไม่แต่งงาน |
| ซึ่งก็เหมือนกัน | |
| 21:19 | คุณอาจจะใช้ชีวิตกับชายหรือหญิง |
| แล้วพูดว่า “เราไม่ได้ทำตาม” | |
| 21:25 | แต่สำหรับคนที่แต่งงาน เขาทำตามด้วยหรือ |
| 21:31 | เพราะเขาจดทะเบียน หรืออะไรอื่น |
| 21:34 | คุณตามทันไหม คุณต้องรู้ รู้ตัว |
| ว่าคุณทำตามแบบแผน | |
| 21:42 | Q: แนวคิดหรือความคิดใดก็ตาม |
| ที่เกี่ยวกับการทำให้สอดคล้อง | |
| 21:46 | ถ้าความคิดนั้นทำซ้ำๆ |
| มันก็เป็นการทำให้สอดคล้อง | |
| 21:48 | K: เรื่องจะซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย |
| 21:51 | เราจะสืบค้นต่อไป ลึกลงไป... |
| 21:53 | เริ่มจาก ผมหรือคุณทำตามแบบแผนไหม |
| 22:00 | ไม่ว่าแบบแผนนั้นจะสถาปนาขึ้นโดยสังคม |
| 22:06 | หรือว่าผมตั้งขึ้นด้วยตัวผมเอง |
| 22:10 | มันก็ยังเป็นการทำตาม คุณเข้าใจไหม |
| 22:14 | ผมอาจจะปฏิเสธอำนาจเหนือภายนอกทั้งหมดเลย |
| 22:20 | แต่ภายใน ผมมีอำนาจเหนือ |
| ของประสบการณ์ ความรู้ของผม | |
| 22:28 | และผมทำตาม นั่นก็เป็น |
| การทำให้สอดคล้องเช่นกัน | |
| 22:49 | คุณรู้ตัวถึงความจริงนี้ด้วยตัวคุณเองไหม |
| 23:00 | ถ้าคุณไม่รู้ แล้วใครจะปลุกคุณให้ตื่น |
| 23:09 | ใครจะเป็นคนกดดันคุณ จนคุณพูดว่า |
| 23:12 | “ใช่ ฉันค้นพบแล้วว่า ฉันไร้ระเบียบ” |
| 23:16 | เพราะโดยแรงกดดัน คุณจะค้นไม่พบ |
| 23:22 | มันเป็นแรงกดดันจากภายนอก |
| ที่ทำให้คุณทำตามหรือไม่ทำตาม | |
| 23:31 | ดังนั้น ถ้าเราถามอีกครั้ง |
| ถ้าคุณถามตัวคุณเอง | |
| 23:37 | คุณทำตามไหมในทางจิตใจ หรือทางใดๆ |
| 23:42 | จุดนี้สำคัญและละเอียดแยบยลที่สุดจุดหนึ่ง |
| 23:46 | ถ้าคุณสืบค้นอย่างลุ่มลึก |
| 23:50 | คุณจำเป็นต้องทำตามกฎหมายบางอย่าง |
| 23:59 | ในยุโรป คุณต้องขับรถทางขวา |
| 24:02 | ในอังกฤษ คุณขับรถทางซ้าย |
| 24:06 | ถ้าคุณพูดว่า “ฉันจะไม่ทำตาม” |
| แล้วขับรถทางขวา | |
| 24:10 | ตำรวจจะไล่ตามคุณ แล้วแจ้งคุณว่า |
| 24:15 | “ขอให้ขับทางซ้าย” |
| 24:18 | ผมกำลังถาม และขอให้ถามตัวคุณเอง |
| 24:23 | ว่าคุณทำตามจารีตไหม |
| 24:32 | ทำตามความก้าวร้าว |
| การตอบสนองที่รุนแรงของคุณไหม | |
| 24:39 | คุณทำตามทั้งหมดนั้นไหม |
| 24:41 | คุณเห็นไหมว่า เรื่องนี้ยากลำบากอย่างไร |
| เป็นปัญหายิ่งใหญ่อย่างไร | |
| 24:51 | แล้วถ้าคุณเลียนแบบ ไม่ใช่เรื่องด้านนอก |
| 24:54 | ผมไม่ได้พูดถึงการเลียนแบบด้านนอก |
| การไว้ผมยาว ผมสั้น | |
| 24:57 | มีหนวดเคราหรือไม่มี เป็นต้น |
| 25:00 | แต่เป็นการเลียนแบบทางจิตใจ ด้านใน |
| 25:14 | คุณจะใช้เวลาช่วงบ่าย หรือช่วงเย็นสักวัน |
| 25:18 | หรือบางช่วงระหว่างวัน |
| ที่จะมองดูตัวคุณเองไหม | |
| 25:25 | ได้ไหม |
| 25:26 | ขณะนี้คุณกำลังทำอยู่ไหม |
| 25:29 | คุณทำอยู่ |
| ถ้าผมจะขอชี้ให้เห็นด้วยความเคารพว่า | |
| 25:34 | ให้คุณมองดูตัวคุณเอง |
| และค้นให้พบด้วยตัวคุณเอง | |
| 25:40 | ว่าคุณทำตาม คุณเลียนแบบไหม |
| 25:47 | และถ้าคุณทำตามแบบแผนบางอย่าง |
| 25:53 | อีกคนก็ทำตามแบบแผนอีกอย่าง |
| 25:55 | ระหว่างคนสองคนจึงมีความขัดแย้ง |
| ความไร้ระเบียบจึงเกิดขึ้น | |
| 26:02 | ใช่ไหม |
| 26:05 | แล้วถ้าคุณรับรู้ รู้ ตระหนัก เห็น |
| 26:12 | ว่าคุณอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| 26:19 | คุณจะคงอยู่กับมันไหม |
| 26:26 | คุณเข้าใจไหม |
| ไม่ใช่พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงมัน | |
| 26:30 | ไม่พยายามที่จะพูดว่า “ฉันต้องไปพ้นจากมัน |
| 26:33 | ฉันต้องกดข่มมัน ฉันต้องเข้าใจมัน |
| ฉันต้องหาเหตุผลให้มัน” | |
| 26:37 | ทว่า โดยปราศจากการเคลื่อนไหวใดๆ |
| เหมือนดั่งโอบมันไว้ในวงแขนของคุณ | |
| 26:45 | เหมือนทารกน้อยที่นอนหลับในอ้อมแขนคุณ |
| 26:49 | ในทันทีที่คุณขยับ เด็กจะตื่นร้อง |
| 26:53 | คุณเข้าใจไหม |
| 26:55 | ผมสงสัยว่า ผมอธิบายชัดเจนหรือเปล่า |
| 27:08 | นั่นคือประเด็น |
| 27:12 | เราจะเข้าใจและก่อให้เกิดระเบียบในชีวิตเรา |
| 27:24 | โดยการใช้กฎ ระเบียบวินัย |
| การควบคุม และการกดข่ม | |
| 27:34 | หรือคุณจะสังเกตความไร้ระเบียบในตัวคุณ |
| 27:44 | ไม่วิ่งหนีจากมัน |
| 27:48 | ไม่แปลความมันไปตาม |
| นิสัยแปลกพิกลของคุณเอง | |
| 27:54 | ไปตามพื้นอารมณ์ และความก้าวร้าวของคุณ |
| 27:57 | เพียงแต่มองดูมัน สังเกต เฝ้าดูมัน ได้ไหม |
| 28:10 | เราพูดว่า ถ้าคุณตามทัน |
| – ผมขอสืบค้นต่อ – | |
| 28:16 | เราพูดเมื่อวานนี้ |
| ในการสนทนาหรือการถามตอบครั้งหนึ่งว่า | |
| 28:25 | คำว่า ‘ศิลปะ’ หมายถึง |
| การจัดสิ่งสรรพให้อยู่ในที่ที่เหมาะสมของมัน | |
| 28:39 | ใช่ไหม |
| 28:42 | ในที่ที่เหมาะสม |
| ไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง | |
| 28:50 | ถ้าคุณให้ความสำคัญต่อเทคโนโลยี |
| 28:55 | แล้วการดำรงอยู่ด้านอื่นๆ |
| ไม่ได้ให้ความสำคัญในระดับเดียวกัน | |
| 29:04 | ฉะนั้น จึงมีการแตกแยก ไม่สมดุล |
| 29:07 | ถ้าคุณให้กามารมณ์เป็นเรื่องสำคัญที่สุด |
| สูงสุด เอาความสำคัญไปหมด | |
| 29:15 | ซึ่งคนส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้น |
| อาจมียกเว้นก็น้อยคน | |
| 29:20 | คนส่วนใหญ่ กามารมณ์อย่างเดียวเท่านั้น |
| ที่มีความหมายต่อชีวิต | |
| 29:23 | คุณทำเกินความเป็นจริง |
| จึงก่อให้เกิดความแตกแยก ไม่สมดุล | |
| 29:30 | ถ้าคุณให้ความสำคัญต่อเงินทองมากที่สุด |
| ความเป็นปฏิปักษ์ก็เกิดขึ้นอีกนั่นแหละ | |
| 29:37 | ถ้าคุณบอกว่าอำนาจ |
| การครอบงำ สำคัญที่สุด ก็เช่นกันอีก | |
| 29:48 | ดังนั้น การมีชีวิตอยู่ |
| อย่างสมดุลกลมกลืน หมายถึง | |
| 30:02 | การจัดทุกสิ่งให้มีที่ทางที่เหมาะสมของมัน |
| 30:08 | คุณจะทำไหม หรือคุณเพียง... |
| 30:15 | คุณจะทำไหม |
| 30:22 | ไม่ใช่ให้ความสำคัญอย่างยิ่งยวด |
| แก่ร่างกายคุณ อย่างคนตะวันตก | |
| 30:28 | โลกตะวันตกให้ความสำคัญ |
| กับรูปลักษณ์ การแต่งกาย | |
| 30:32 | เขาพะวงกับเรื่องนี้อย่างใหญ่หลวง |
| คุณตามทันไหม | |
| 30:37 | แต่ไม่ได้หมายความว่า |
| คุณไม่ต้องแต่งกายเหมาะสม | |
| 30:39 | สมควรตามทำนองคลองธรรม เป็นต้น |
| 30:46 | คุณจะทำทั้งหมดนี้ไหม |
| 30:49 | ถ้าคุณไม่ทำ คุณพูดคุยเกี่ยวกับระเบียบไปทำไม |
| 30:54 | มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย |
| 31:00 | แต่ถ้าเราต้องการมีชีวิต |
| อยู่ในระเบียบ อยู่ในสมดุล | |
| 31:09 | ด้วยความรู้สึกถึงความงามอันยิ่งใหญ่ |
| และสงบสันติ | |
| 31:16 | คุณต้องมีระเบียบ |
| 31:24 | ระเบียบ |
| ไม่ใช่การเดินจากหน้าต่างบานนี้ไปบานนั้น | |
| 31:37 | นิสัยชอบเดินดูตามหน้าร้าน แต่ไม่ซื้อ |
| 31:40 | คุณเข้าใจวลีที่ว่า “เที่ยวเดินดูของ |
| ตามหน้าร้าน แต่ไม่ซื้อ” หรือเปล่า | |
| 31:45 | ไม่เคยซื้ออะไรเลย |
| แต่ไปเดินดู จากร้านนี้ไปร้านนั้น | |
| 31:54 | แล้วคุณคิดว่า |
| นั่นเป็นจิตที่กว้างใหญ่สุดพิเศษ | |
| 32:01 | จากหนังสือเล่มหนึ่งไปอีกเล่ม |
| จากครูคนหนึ่งไปอีกคน | |
| 32:05 | จากคุรุคนหนึ่งไปอีกคน |
| นักบวชคนหนึ่งไปอีกคน | |
| 32:08 | นักปรัชญาคนหนึ่งไปอีกคน |
| 32:10 | ไม่เคยเลยที่จะอยู่ในที่เดียว แล้วค้นหา |
| 32:19 | ทำไมผู้คนถึงทำอย่างนั้น |
| คุณเคยสงสัยบ้างไหม | |
| 32:23 | พวกเขาไปอินเดีย |
| เขาเบื่อพวกนักบวชที่นี่เหลือทน | |
| 32:30 | บางทีอาจจะมีอะไรบางอย่าง ที่นั่น |
| 32:35 | นั่นเป็นเรื่องเพ้อฝัน เรื่องไร้สาระทั้งหมด |
| 32:43 | การทำอย่างนี้เรียกกันว่า ‘การสั่งสมความรู้’ |
| 32:48 | หรือเรียกว่า ‘จิตที่เปิดกว้าง’ |
| 32:53 | จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่จิตที่เปิดกว้าง |
| มันเป็นตะแกรงร่อนขนาดใหญ่ รูกว้าง | |
| 33:00 | มีแต่รู ไม่มีอะไรเลย |
| 33:04 | เราทำแบบนี้ตลอดเวลา ด้วยวิธีที่แตกต่างกัน |
| 33:09 | เราจึงถามว่า คุณจริงจังพอไหม |
| คุณมุ่งมั่นพอไหม | |
| 33:18 | คุณอุทิศพอไหม |
| ที่จะมีชีวิตในระเบียบที่เป็นทั้งหมด | |
| 33:35 | Q: ดูเหมือนง่ายกว่า |
| ที่จะมีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 33:44 | K: ผมไม่ได้ยิน |
| 34:05 | Q: (ภาษาฝรั่งเศส) |
| 34:09 | K: มันง่ายยิ่งกว่า |
| ที่จะมีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 34:18 | Q: ใช่ไหม ใช่ |
| 34:26 | Q: เขาไม่ตระหนักว่า ความไร้ระเบียบคืออะไร |
| 34:29 | ถ้าเขาชอบอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| 34:35 | K: ขอแค่ชั่วโมงเดียวเช้านี้ |
| 34:44 | ให้เราค้นหาด้วยตัวเราเอง ว่าเราชอบ |
| มีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบหรือเปล่า | |
| 34:52 | ปรากฏว่า ผู้คนส่วนใหญ่ |
| ชอบอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 34:55 | ความไร้ระเบียบในห้องของเขา เป็นต้น |
| 35:01 | ถ้าเขาชอบ นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง |
| ไม่มีอะไรที่จะพูดถึงมัน | |
| 35:08 | แต่ถ้าคุณพูดว่า |
| การใช้ชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 35:12 | ก่อให้เกิดความหายนะในชีวิตเรา |
| 35:19 | เกิดความทุกข์ทรมาน ความสับสน |
| ความรุนแรง และอื่นๆ | |
| 35:26 | ก็ชัดเจนว่า เราต้องรู้ตัว ตระหนักรู้ |
| 35:34 | รู้ และคุ้นเคยกับความไร้ระเบียบของเรา |
| 35:43 | ลองทำดู อย่างน้อยชั่วโมงหรือครึ่งชั่วโมง |
| ที่เรายังมีเวลาเหลือ | |
| 35:46 | หรือ 45 นาที ขณะที่คุณนั่งอยู่ที่นี่ |
| 35:49 | นั่งเงียบๆ พูดคุยเสวนา ค้นหากัน |
| 35:56 | ไม่ใช่กลุ่มบำบัด ซึ่งงี่เง่าเกินไป |
| 36:01 | แต่นั่งเงียบๆ เพื่อจะค้นหา |
| 36:05 | ทำความคุ้นเคยกับตัวเรา |
| 36:14 | ถ้าคุณพบว่า คุณมีชีวิตอยู่ |
| ในความไร้ระเบียบ | |
| 36:20 | เมื่อค้นพบด้วยตัวคุณเอง |
| แล้วเราจะทำอย่างไร | |
| 36:24 | คุณเข้าใจไหม |
| 36:30 | การจะค้นหาว่าจะทำอะไร หรือไม่ทำอะไร |
| 36:34 | เราต้องสืบค้นเข้าสู่คำถามว่า |
| รากเหง้าของความไร้ระเบียบคืออะไร | |
| 36:45 | ตัวรากเหง้าคืออะไร |
| 36:47 | ที่ก่อให้เกิดความสับสนทั้งหมดนี้ |
| ความขัดแย้ง ความทุกข์ทรมาน | |
| 36:57 | อะไรคือรากเหง้า |
| ของความไร้ระเบียบสิ้นดี ในวิถีชีวิตเรา | |
| 37:05 | อย่าพูดว่า “มันคือตัวฉัน” หรือตัวตน |
| เหล่านั้นเป็นคำพูด หรือเป็นความคิด | |
| 37:12 | แต่ให้ค้นหาด้วยตัวเราเอง |
| 37:19 | Q: เรายอมรับความหวาดกลัวของคนส่วนใหญ่ |
| 37:23 | ที่แสดงออกมาแบบโง่ๆ อยู่ทั่วโลก |
| แล้วบอกว่า มันคือระเบียบ | |
| 37:27 | ผมตะโกนออกไปจากเปลวไฟ |
| ของความโกรธ ความเมตตาการุญในจิตใจ | |
| 37:34 | บนใบหน้าผมหลงเหลืออยู่แต่คำชมที่พูดว่า |
| 37:38 | คุณแย่กว่ากฤษณมูรติเสียอีก |
| นั่นจะหมายความว่าอะไรก็ตาม | |
| 37:42 | K: ทิ้งให้หมด ทิ้งกฤษณมูรติ |
| ทิ้งเรื่องเหลวไหลพรรค์นั้น | |
| 37:48 | แล้วค้นหาด้วยตัวคุณเอง |
| 37:54 | ขอเถิด จริงๆ ผมไม่ได้สนใจในตัวผม |
| 37:58 | ผมแก่เกินไปสำหรับเรื่อง |
| ไม่ประสีประสาทำนองนั้น | |
| 38:06 | Q: นั่นแหละ เราไม่ได้ใส่ใจต่อผู้อื่น |
| นั่นคือต้นเหตุของความไร้ระเบียบ | |
| 38:13 | K: อะไรนะ |
| 38:20 | Q: เธอพูดว่า เราไม่ใส่ใจต่อคนอื่น |
| 38:28 | K: เราไม่ใส่ใจต่อคนอื่นหรือ |
| เรากำลังพูดเรื่องความไร้ระเบียบนะคุณ | |
| 38:33 | Q: (ภาษาฝรั่งเศส) |
| 38:49 | K: อะไรคือเหตุของความไร้ระเบียบ |
| นั่นคือที่ผมถาม | |
| 38:52 | อะไรคือเหตุ คือต้นเหตุ |
| คือหัวใจสำคัญของความไร้ระเบียบ | |
| 38:59 | อย่าอ้างอิงใคร รวมทั้งผมด้วย |
| 39:07 | เพราะถ้าคุณอ้าง |
| 39:10 | คุณก็เพียงแต่ตอบ |
| โดยพูดสิ่งที่คนอื่นพูดไว้แล้ว | |
| 39:17 | ดังนั้น ทิ้งสิ่งที่คนอื่นพูด |
| รวมทั้งคนๆ นี้ด้วย | |
| 39:23 | อย่าได้ขึ้นสังกัดกับกฤษณมูรติ |
| 39:29 | การสังกัดเป็นเรื่องร้ายแรง |
| 39:37 | เพื่อเห็นแก่พระเจ้า |
| อย่าได้ตั้งกลุ่มกฤษณมูรติ | |
| 39:44 | Q: คุณหมายถึงโรงเรียนหรือ |
| 39:46 | K: ไม่ใช่ |
| 39:47 | เห็นแก่พระเจ้าเถิด ให้เวลากับเรื่องนี้ |
| 40:00 | อะไรคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบ |
| 40:10 | อะไรก็ตามที่จำกัด คุณเข้าใจไหม |
| 40:15 | อะไรก็ตามที่ทำงานอยู่ในพื้นที่ที่แคบมาก |
| ต้องทำให้เกิดความไร้ระเบียบ | |
| 40:27 | ถ้าผมรักคุณ ผู้เป็นมนุษย์คนหนึ่ง |
| แต่เกลียดคนอื่นๆ | |
| 40:33 | มันต้องทำให้เกิดความไร้ระเบียบ |
| 40:38 | ถ้าผมผูกพันกับคุณ และผมไม่ใส่ใจต่อโลกเลย |
| 40:42 | ตราบเท่าที่คุณและผมยังสุขสมบูรณ์ |
| อยู่ในบ้านน้อยๆ ของเรา | |
| 40:51 | เรากำลังค้นพบอะไรบางอย่าง |
| 40:55 | นั่นคือ อะไรก็ตามที่กระทำ |
| 41:04 | ที่มีชีวิตอยู่ในพี้นที่แคบๆ |
| อยู่ในเปลือกหุ้มที่เล็กมากๆ | |
| 41:11 | หรือเปลือกหุ้มมหึมา |
| 41:15 | มันก็ยังถูกจำกัด |
| 41:18 | สิ่งใดก็ตามที่เคลื่อนไหว ทำงาน |
| และปฏิบัติอยู่ในพื้นที่แคบๆ | |
| 41:24 | ย่อมต้องก่อให้เกิดความไร้ระเบียบ |
| 41:32 | ถ้าผมสังกัดคุรุคนนั้น ไม่สังกัดคุรุคนอื่น |
| 41:40 | เห็นได้ชัดว่า ผมปฏิบัติอย่างจำกัดคับแคบมาก |
| 41:46 | แต่ถ้าผมไม่มีคุรุเลย |
| 41:51 | ผมไม่ตามใครเลย |
| 41:59 | ผมอาจจะปฏิบัติอย่างกว้างไกล |
| 42:05 | ผมจึงถามคุณว่า |
| 42:12 | ความไร้ระเบียบทำให้เกิดวิถีชีวิต |
| ที่จำกัดคับแคบ ใช่ไหม | |
| 42:29 | มีแต่สามีฉัน แล้วไม่มีคนอื่นเลย |
| 42:34 | ฉันจะคิดว่า “ฉันต้องใจดี ฉันต้องใจกว้าง |
| 42:37 | ฉันต้องเมตตาการุญ ฉันต้องรักคนอื่น” |
| 42:40 | แต่มันเป็นเพียงแค่คำพูด |
| 42:43 | เพราะศูนย์กลางทั้งหมดของฉัน |
| อยู่รอบคนๆ เดียว หรือสิ่งเดียว | |
| 42:53 | นั่นอาจจะทำให้เกิดความไร้ระเบียบ |
| 42:59 | ผมจึงพบว่า การกระทำใดๆ |
| 43:03 | การกระทำที่ถูกจำกัด |
| ต้องทำให้เกิดความไร้ระเบียบ | |
| 43:13 | นั่นคือ ถ้าผมกระทำเยี่ยงผู้รักชาติ |
| มันคือความไร้ระเบียบ | |
| 43:21 | ถ้าผมกระทำเยี่ยงคาทอลิค |
| เยี่ยงโปรเตสแตนท์ | |
| 43:24 | ฮินดู พุทธ หรือทำนองนั้น |
| 43:26 | มันคือความไร้ระเบียบ |
| 43:35 | คุณมองดูตัวเองแล้วยัง คุ้นเคยกับตัวเอง |
| 43:40 | แล้วพูดว่า “ไม่ มันเป็นอย่างนั้น |
| ฉันจะทิ้งมัน – มันจบหรือยัง” | |
| 43:49 | ถ้าคุณสนใจในการค้นหาว่า |
| อะไรคือความไร้ระเบียบ | |
| 43:55 | ทุกอย่างที่ทำให้เกิดความไร้ระเบียบ |
| ก็จะถูกทิ้งไปทันที | |
| 44:07 | ดังเช่น นักวิทยาศาสตร์ |
| ที่มีส่วนร่วมในงานวิจัย | |
| 44:14 | เขาจึงให้ความสนใจงานวิจัยเป็นสำคัญ |
| 44:17 | สิ่งอื่นๆ เป็นรอง แต่นั่นเป็นสิ่งหลัก |
| 44:22 | เขาให้ชีวิตทั้งหมดกับมัน |
| 44:26 | ดังนั้น คุณจะค้นหาด้วยตัวคุณเองได้ไหม |
| 44:32 | ว่าคุณกระทำและใช้ชีวิต |
| อยู่ในวงล้อมเล็กๆ หรือเปล่า | |
| 44:43 | Q: คุณคิดว่าการเปลี่ยนแปลงตัวเอง |
| มันง่ายมากไหม | |
| 44:52 | ที่จะมีการหยั่งเห็นว่ามีความไร้ระเบียบ |
| 44:55 | และนี่คือเหตุผล... |
| 44:59 | K: มันง่ายมากไหมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง |
| 45:04 | นั่นเป็นคำถามหลัก ขอโทษ รอสักครู่ |
| 45:08 | ผมรู้ว่าคุณถาม ผมลืม ขออภัยด้วย |
| 45:13 | มันง่ายมากไหมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง |
| ผมตอบว่า “มันง่ายมาก” | |
| 45:22 | อย่าเชื่อ |
| เพราะคุณเปลี่ยนแปลงไม่ได้ง่ายอย่างนั้น | |
| 45:32 | แต่ถ้าคุณเห็นอันตราย คุณเข้าใจไหม |
| 45:38 | อันตรายจริงๆ เหมือนที่คุณเห็น |
| อันตรายของหน้าผา | |
| 45:43 | คุณลงมือทำ |
| 45:45 | แต่คุณไม่เห็นอันตราย |
| ของการกระทำที่จำกัดคับแคบ | |
| 45:54 | ไม่เห็นอันตรายของวิถีชีวิตที่จำกัด |
| 45:58 | ซึ่งคือ ฉันผูกพันกับคุณ คุณเป็นของฉัน |
| 46:02 | ขอให้เราใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสงบสุข |
| ขออย่าให้เราทะเลาะเบาะแว้ง | |
| 46:05 | ให้ลืมโลกเสีย โลกที่น่าเกลียด |
| 46:08 | ฉันต้องออกไปในโลก เพื่อหาเลี้ยงชีพ |
| 46:10 | แต่เราสองคนอยู่ด้วยกัน |
| 46:14 | อย่างนี้เหมือนเป็นเรื่องของเด็กอมมือเกินไป |
| 46:19 | Q: จริงๆ แล้ว ไม่มีอะไรอื่น |
| นอกจากความมีระเบียบ ใช่ไหม | |
| 46:22 | และความไร้ระเบียบคือ ถ้าผมเข้าใจ |
| บางสิ่งบางอย่างจากกระแสของระเบียบ... | |
| 46:27 | K: ไม่ใช่ ไม่มีกระแสของระเบียบ |
| 46:32 | ไม่มี นั่นเป็นเพียงจินตนาการ |
| ว่ามีระเบียบสูงสุด | |
| 46:37 | Q: ไม่ใช่ ไม่ได้หมายความอย่างนั้น |
| ซึ่งคือพระเจ้า สรวงสวรรค์ | |
| 46:39 | แต่หมายถึง ระเบียบ |
| เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในตัวมันเอง | |
| 46:42 | ในสิ่งใดก็มีระเบียบ ถ้าผมเข้าใจ |
| 46:46 | ถ้ามีความเข้าใจสิ่งรอบๆ ทั้งหมด |
| 46:49 | K: แล้วจึงมีระเบียบ |
| 46:50 | เมื่อคุณเข้าใจอันตราย |
| ของความไร้ระเบียบในชีวิต | |
| 46:56 | ซึ่งแสดงออกในแบบต่างๆ กัน |
| 46:59 | การทำให้สอดคล้อง |
| การใช้ชีวิตอยู่ในร่องรางเล็กๆ แคบๆ | |
| 47:05 | ร่องรางอาจจะกว้างใหญ่มาก |
| แต่มันก็ยังคับแคบอยู่ดี | |
| 47:08 | ถ้าคุณเข้าใจทั้งหมดนั้น |
| 47:11 | ไม่ใช่เข้าใจทางถ้อยคำ ทางปัญญานึกคิด |
| แต่เข้าใจถึงอันตรายของมันจริงๆ | |
| 47:16 | มันก็จบ ระเบียบก็เกิดขึ้น |
| 47:27 | Q: ผมคิดว่า มันไม่ง่ายนักที่จะ |
| เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพราะ... | |
| 47:34 | ผมหยั่งเห็นเดี๋ยวนี้ ผมรับรู้ว่ามันอันตราย |
| 47:39 | แต่เมื่อผมกลับไปในเมือง กลับไปหาเพื่อน |
| 47:42 | ผมก็ลืมมัน |
| 47:44 | K: เมือง ธุรกิจ ภรรยา สามี |
| 47:49 | เป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด |
| 47:56 | เพราะทั้งหมดนั้นเกี่ยวข้องกับความผูกพัน |
| 48:02 | K: คุณเข้าใจไหม อันตราย |
| Q: คุณคิดว่า... | |
| 48:03 | มันไม่ได้หมายความว่า คุณไม่สามารถ |
| 48:06 | แต่งงานและมีภรรยา |
| 48:08 | แต่มองให้เห็นอันตราย |
| ของการมีชีวิตอย่างที่เป็นอยู่ | |
| 48:19 | ชีวิตในวงล้อมแคบๆ เล็กๆ |
| 48:25 | คุณรู้ไหม เมืองซาเน็น หมู่บ้านเล็กๆ นี้ |
| ผู้คนพูดภาษาเยอรมัน | |
| 48:34 | คุณไปอีกสองไมล์ เขาพูดภาษาฝรั่งเศส |
| 48:36 | แล้วคนฝรั่งเศสพวกนั้นก็ไม่พบปะกัน |
| 48:40 | เขาเก็บตัวอยู่ในวงล้อมกระจ้อยร่อยนั้น |
| 48:47 | เราก็กำลังทำเหมือนกัน |
| 48:49 | คุณเห็นอันตราย |
| ของการใช้ชีวิตแบบนั้นจริงๆ ไหม | |
| 48:54 | ก็แค่นั้นเอง |
| 48:57 | ถ้าคุณไม่เห็น เราจะทำให้คุณเห็นได้อย่างไร |
| 49:04 | ช่วยคุณให้เห็นอย่างไร |
| 49:08 | ผมมองไม่เห็นอันตรายของการทำให้สอดคล้อง |
| 49:16 | เข้ากับจารีตประเพณี กับแบบแผน |
| ไม่ว่าด้านนอกหรือด้านใน | |
| 49:19 | ผมไม่เห็นว่า นั่นคือสาเหตุของความไร้ระเบียบ |
| 49:25 | คุณอธิบายให้ผมฟังด้วยแง่มุมต่างๆ กัน |
| 49:27 | ผมปฏิเสธที่จะดูมัน คุณเข้าใจไหม |
| 49:32 | เพราะมันรบกวนอย่างยิ่ง |
| 49:35 | เมื่อผมเคยชินในการมีชีวิตอย่างไร้ระเบียบ |
| 49:41 | แล้วคุณขอให้ผมมองดูมัน |
| มันทำให้ผมหวาดกลัว | |
| 49:46 | ผมรู้สึกกลัวมัน |
| 49:50 | ถ้าคุณพูดกับคนที่ใช้ชีวิต |
| อยู่ในรัฐเผด็จการเบ็ดเสร็จ | |
| 49:57 | เขาพูดว่า “ใช่ เราเคยชินกับมัน” |
| 50:05 | K: คุณรู้ได้อย่างไร |
| Q: เขายังไม่เคยชินกับมันเลย | |
| 50:09 | Q: เราได้ยินมา ดูจากสิ่งที่เกิดขึ้น |
| 50:13 | K: มีคนหรือสองคนที่คัดค้าน ไม่เห็นด้วย |
| 50:17 | หนึ่งหรือสองคน ยกเว้นพวกเขา |
| 50:23 | หนึ่งหรือสองคนที่ไม่เห็นด้วย |
| ถูกส่งไปค่ายกักกัน | |
| 50:28 | ไปโรงพยาบาลโรคจิต |
| และความร้ายกาจน่าสยองขวัญที่เขาทำ | |
| 50:33 | แต่ปรากฏชัดว่าคนส่วนใหญ่ ผมจะบอกคุณ |
| 50:37 | เพราะผมได้พูดคุยกับพวกเขาหลายคน |
| 50:39 | เขาพูดว่า “เราเคยชินกับมัน” |
| 50:43 | คุณเคยชินกับความไร้ระเบียบ |
| 50:47 | คุณเคยชินกับสงคราม |
| 50:51 | คุณเคยชินกับการทะเลาะวิวาท |
| กับภรรยาและสามี | |
| 50:58 | คุณเคยชินกับการมีชีวิตอยู่ |
| ในความยุ่งเหยิงวุ่นวาย | |
| 51:04 | คุณรู้ไหม มีสิ่งที่น่าสนใจมาก คือ |
| 51:10 | เอกภพ คำว่า ‘เอกภพ’ หมายถึงระเบียบ |
| 51:17 | และจักรวาลอยู่ในระเบียบ |
| คือระเบียบอันสัมบูรณ์ | |
| 51:31 | แต่เรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| แล้วพยายามที่จะเข้าใจเอกภพ เข้าใจจักรวาล | |
| 51:39 | ผมสงสัยว่า คุณเข้าใจสิ่งที่ผมพูดหรือไม่ |
| 51:48 | ผมจะเข้าใจสิ่งที่เป็นระเบียบสัมบูรณ์ได้อย่างไร |
| 51:54 | ระเบียบที่ไม่มีการหยุดพัก |
| 51:58 | ในเมื่อตัวผมเอง มีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ |
| 52:03 | ผมไม่อาจเข้าใจได้ ผมจึงไม่สนใจในระเบียบ |
| 52:08 | ผมสนใจความไร้ระเบียบ การพูดว่า |
| 52:13 | “ผมจะค้นหาว่า |
| ผมจะสลายความไร้ระเบียบนั้นได้อย่างไร | |
| 52:19 | ผมจะค้นให้พบ ผมจะอุทิศชีวิตผมให้” |
| 52:22 | มันสำคัญ คุณตามทันไหม |
| 52:27 | แล้วผมเห็นเหตุต่างๆ ที่ทำให้เกิด |
| ความไร้ระเบียบ นั่นก็พอแล้ว | |
| 52:38 | ผมจึงพูดว่า “ใช่ ผมสนใจมาก |
| 52:41 | สนใจในระเบียบอย่างมุ่งมั่นแรงกล้า” |
| 52:45 | ผมเริ่มต้นด้วยความไร้ระเบียบ |
| แล้วค้นหาว่าอะไรคือสาเหตุ | |
| 52:50 | มันจึงเป็นเรื่องง่าย |
| 52:51 | เพราะทั้งหมดที่ผมสนใจคือ |
| การมีชีวิตอยู่ในระเบียบ | |
| 52:56 | ในเมื่อผมไม่รู้จักมัน ผมจึงย้อนกลับไปค้นหา |
| 53:00 | ผมใช้เวลา พลังงาน สืบค้นในความไร้ระเบียบ |
| 53:12 | อย่าได้จับฉวยเอาความกระตือรือร้นของผม |
| ความสนใจของผม | |
| 53:19 | ความเข้มข้นแรงกล้าของผม อย่าจับฉวยมันไว้ |
| 53:21 | เพราะมันไม่ใช่ของคุณ |
| 53:27 | Q: ผมอ่อนแอ ผมไม่มีความเข้มแข็งพอ |
| 53:32 | ผมพยายามแล้วครั้งหนึ่ง |
| ผมพบเหตุของความไร้ระเบียบ | |
| 53:37 | ที่ผมไม่อยากสูญเสียมันไปด้วยเหตุใดก็ตาม |
| ผมจึงหยุดอยู่ตรงนั้น | |
| 53:44 | หรือผมลืมเกี่ยวกับมัน |
| 53:48 | K: พูดง่ายๆ |
| คุณชอบที่จะอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 53:53 | ผมไม่ได้ประณาม |
| ผมพูดว่านั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น | |
| 53:58 | Q: คุณไม่คิดหรือว่า |
| ระเบียบฝังติดอยู่โดยธรรมชาติ | |
| 54:01 | และมันเป็นความจำกัดของเรา |
| 54:03 | K: ระเบียบฝังติดอยู่ในมนุษย์โดยธรรมชาติ |
| 54:08 | และความคิดเท่านั้น |
| ที่ทำให้เกิดความไร้ระเบียบ | |
| 54:13 | นี่เป็นคำกล่าวโบราณ |
| ของผู้คนทางศาสนาทั้งหลาย | |
| 54:21 | ระเบียบมีอยู่ พระเจ้าคือระเบียบ |
| สวรรค์คือระเบียบ ผมเกิดจากสวรรค์ | |
| 54:29 | ประกายเล็กๆ นั้นอยู่ในตัวผม |
| 54:32 | ซึ่งวันใดวันหนึ่งจะเบ่งบาน |
| แล้วทำลายความไร้ระเบียบ | |
| 54:38 | เราเล่นเกมส์นี้มาล้านปีแล้ว |
| 54:46 | คุณเห็นไหมว่า จิตเราทำงานอย่างไร |
| มันเป็นจารีต คุณตามทันไหม | |
| 54:55 | Q: คุณคิดว่า โรงเรียนของคุณมีระเบียบ |
| 54:59 | มากกว่าโรงเรียนอื่นๆ ใช่ไหม |
| 54:59 | K: กรุณาเถิด |
| มากกว่าโรงเรียนอื่นๆ ใช่ไหม | |
| 55:00 | K: กรุณาเถิด |
| 55:01 | คุณเห็นไหม เขาออกนอกเรื่องไปไหน |
| 55:03 | เขาไปพูดเรื่องโรงเรียน |
| ซึ่งผมมีส่วนเกี่ยวข้อง | |
| 55:07 | เขาไม่ได้สืบค้นว่า |
| ชีวิตเขาอยู่ในความไร้ระเบียบหรือไม่ | |
| 55:11 | เขากลับต้องการที่จะรู้ว่า |
| โรงเรียนไร้ระเบียบหรือไม่ | |
| 55:13 | คุณเห็นการหลบหนีไหม |
| 55:15 | Q: มันไม่ใช่การหลบหนี |
| มันเป็นเพียงความอยากรู้อยากเห็น | |
| 55:17 | K: ไม่ มันไม่ใช่ |
| 55:19 | ผมไม่ได้สนใจ... ขออภัย |
| 55:21 | Q: มันเป็นปัญหาที่จริงจังมาก |
| 55:25 | K: ขอความกรุณาเถิด |
| 55:27 | Q: ถ้าคนที่มีส่วนร่วม และทำงาน |
| ในโรงเรียนเหล่านั้นขึ้นอยู่กับคุณ | |
| 55:32 | เช่น เรื่องระเบียบ |
| เพื่อจะทำให้โรงเรียนดำเนินไปได้ | |
| 55:36 | และนั่นเป็นปัญหาสำคัญมาก |
| 55:42 | K: ที่นี่ ขณะนี้ |
| ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับโรงเรียน | |
| 55:47 | หรือครู |
| 55:49 | เราสนใจเกี่ยวกับ |
| ความไร้ระเบียบในเราแต่ละคน | |
| 55:55 | K: ขออย่าออกไปนอกเรื่อง |
| Q: บางที... | |
| 55:56 | Q: ความรับผิดชอบของคุณ |
| เป็นส่วนหนึ่งของความไร้ระเบียบ | |
| 56:05 | K: |
| 56:07 | Q: เขาพูดว่า |
| ความรับผิดชอบของคุณต่อโรงเรียน | |
| 56:09 | เป็นส่วนหนึ่งของความไร้ระเบียบ |
| 56:10 | Q: บางที ผมพูดว่า ‘บางที’ |
| 56:16 | K: นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณเสวนา |
| 56:21 | กับคนที่ออกนอกเรื่อง |
| 56:24 | Q: คุณพยายามจะสะกดจิตเรา |
| 56:28 | ให้ไปตามระบบของคุณ |
| เพื่อเข้าสู่ระเบียบในลักษณะของคุณ | |
| 56:36 | ถ้าเราต้องการที่จะค้นพบระเบียบ |
| เราต้องทำตามแบบของเรา | |
| 56:41 | ผมพบว่า มันยากมาก |
| ที่จะยอมรับสิ่งที่คุณพูด | |
| 56:46 | และบางครั้งผมสงสัยอย่างจริงจังมาก |
| 56:50 | ว่าคุณเป็นมนุษย์ที่มี |
| ระเบียบสมบูรณ์หรือเปล่า | |
| 56:55 | บางครั้ง คุณก็ผิดพลาด |
| 56:57 | และผมพบว่า มันยาก |
| ที่จะยอมรับว่าคุณสมบูรณ์แบบ | |
| 57:01 | K: คุณครับ |
| 57:02 | ผมเสนอว่า ให้คุณเช่าหอประชุมเพื่อพูด |
| 57:15 | Q: คุณรับคำถามไม่ได้ |
| นี่เป็นการสนทนาถามตอบ ไม่ใช่หรือ | |
| 57:18 | K: ขออภัย |
| 57:19 | Q: มันไม่ได้ทำให้เราสนใจ |
| K: ขออภัย | |
| 57:21 | Q: มันไม่ได้ทำให้เราสนใจ |
| 57:24 | Q: คุณต้องมองดูความทุกข์ยากของตัวคุณเอง |
| Q: ตกลง ผมจะหยุดพูด | |
| 57:25 | K: ถูกแล้ว |
| 57:31 | Q: เที่ยง 25 นาที |
| K: กี่โมงแล้ว | |
| 57:38 | K: เราพูดกันเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว |
| 57:43 | เราพูดถึงตรงไหน |
| 57:46 | Q: ความไร้ระเบียบ |
| 57:53 | K: คุณเห็นตัวอย่างที่ดีของความไร้ระเบียบ |
| ที่คุณสุภาพสตรีพูด | |
| 57:57 | คนที่เบี่ยงเบนออกไปเรื่องอื่น |
| 58:01 | และไม่ได้สนใจความไร้ระเบียบในตัวเขาเอง |
| 58:07 | ผมไม่ได้พูดว่า คุณไร้ระเบียบหรือมีระเบียบ |
| 58:12 | แต่ให้ค้นหาด้วยตัวเราเองว่า |
| คุณอยู่ในความไร้ระเบียบ | |
| 58:18 | ไม่ใช่เพราะกฤษณมูรติบอก |
| 58:26 | Q: ผมรู้สึกว่า มีความไร้ระเบียบที่นี่... |
| 58:42 | K: คุณให้เวลาสัก 10 นาที |
| เพื่อค้นหาด้วยตัวคุณเอง ได้ไหม | |
| 58:52 | คุณอยู่ที่นี่ |
| 58:54 | บางที พวกคุณบางคุณอาจดีใจ |
| ที่ผมไม่กระหน่ำคุณอีก | |
| 59:00 | แต่ใน 10 นาที คุณค้นหาด้วยตัวเองได้ไหม |
| 59:06 | ว่าคุณมีชีวิตอยู่ในระเบียบ หรือไร้ระเบียบ |
| 59:09 | โดยที่เข้าใจว่า ความไร้ระเบียบคืออะไร |
| 59:13 | และไม่ใช้ระเบียบเป็นเครื่องมือ |
| มุ่งไปสู่การปรับเปลี่ยนให้สอดคล้อง | |
| 59:23 | คุณเข้าใจไหม ผมอธิบายทั้งหมดนั้นแล้ว |
| 59:25 | เราจะใช้เวลา 10 นาทีร่วมกัน |
| อย่างจริงจัง ได้ไหม | |
| 59:29 | เพื่อค้นหาว่าคุณและผม |
| มีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบไหม | |
| 59:36 | ความไร้ระเบียบนี้คืออคติ ความลำเอียง |
| 59:42 | ความไร้ระเบียบนี้ เกิดจาก |
| การปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องทางจิตใจ | |
| 59:54 | ซึ่งคือการทำตามจารีต |
| ทำตามแบบแผน การเชื่อฟัง | |
| 59:59 | ในทางตรงข้าม คือไม่ทำตาม |
| และมีปฏิกิริยา | |
| 1:00:02 | ซึ่งก็ยังเป็น |
| การปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องนั่นเอง | |
| 1:00:09 | รากเหง้าของความไร้ระเบียบนี้ คืออะไร |
| 1:00:22 | เราพูดว่า รากเหง้าอาจเป็น |
| การกระทำ การคิด | |
| 1:00:26 | อยู่ในพื้นที่เล็กๆ ที่ปิดล้อมในทางจิตใจ |
| 1:00:34 | คุณอาจจะเดินทางไปทั่วโลก |
| แต่ด้านใน ทางจิตใจ | |
| 1:00:39 | เราอาจจะมีชีวิตอยู่ในพื้นที่ที่เล็กมาก |
| 1:00:44 | ถึงแม้จะขยายพื้นที่นั้นออกไป |
| 1:00:49 | เช่น “ฉันต้องมีใจที่เปิดกว้าง |
| ต้องคิดและมองดูทุกสิ่งทุกอย่าง” | |
| 1:00:55 | จากนั้นก็หวังที่จะกระทำ และอื่นๆ |
| 1:01:02 | ดังนั้น ในช่วง 10 นาทีนี้ ให้พลังงานของคุณ |
| 1:01:08 | เพื่อค้นหาว่า คุณอยู่ในความไร้ระเบียบหรือเปล่า |
| และหาสาเหตุของมัน | |
| 1:01:25 | ขออย่าได้เบี่ยงออกไปในสมาธิ |
| 1:01:32 | มันอยู่ตรงนั้น เพื่อที่คุณจะมองดู |
| 1:01:40 | ถ้าคุณค้นพบว่ามันจริง |
| ที่คุณปรับเปลี่ยนให้สอดคล้อง | |
| 1:01:46 | คุณกระทำอยู่ในวงล้อมที่เล็ก |
| ที่คับแคบมากๆ | |
| 1:01:53 | คุณก็สามารถมองดูมัน สังเกตมันได้ |
| 1:02:00 | และไม่พยายามที่จะทำอะไรกับมัน |
| 1:02:05 | ดังที่เราพูดเมื่อวันก่อน |
| 1:02:08 | เมื่อนักวิทยาศาสตร์ชั้นดี |
| ชั้นนำ ยอดเยี่ยมสูงสุด | |
| 1:02:13 | เมื่อเขามองผ่านกล้องจุลทรรศน์ |
| 1:02:17 | หรือมองดูเซลล์หรืออะไรก็ตาม |
| 1:02:21 | ถ้าเขามองด้วยสมมุติฐาน ด้วยอคติ |
| 1:02:24 | ด้วยความอยากที่จะเข้าใจมัน |
| 1:02:28 | เขาก็นำเอาแนวความคิดของเขา |
| เข้ามาในการมองดู | |
| 1:02:33 | เขาก็มองไม่เห็นสิ่งๆ นั้น |
| 1:02:36 | เขาค้นพบว่า ถ้าคุณสังเกต |
| โดยปราศจาก ‘อคติ’ | |
| 1:02:40 | |
| 1:02:45 | สิ่งๆ นั้นจะเริ่มเคลื่อนไหว |
| เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวมันเอง | |
| 1:02:52 | คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม |
| 1:02:55 | คุณจะดูสิ่งที่คุณดูอยู่แบบเดียวกันได้ไหม |
| 1:03:00 | ดูโดยปราศจากปฏิกิริยาใดๆ |
| 1:03:08 | นั่นคือ สังเกตความไร้ระเบียบ |
| สังเกตสาเหตุของมัน | |
| 1:03:17 | มองดูมัน |
| ไม่ใช่ต้องการชนะอยู่เหนือมัน ไปพ้นมัน | |
| 1:03:23 | หรือกดข่มมัน หนี หรือพูดว่า |
| “เรื่องนี้เหมาะสมแล้ว” | |
| 1:03:26 | ไม่ทำอะไรทั้งสิ้น เพียงแค่มองดู |
| 1:03:30 | แล้วถ้าคุณมองอย่างนั้น |
| สิ่งที่คุณกำลังมองดูอยู่ | |
| 1:03:35 | จะเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวมันเองใหม่ |
| 1:03:39 | การเปลี่ยนแปลงใหม่ของตัวมันเอง |
| คือระเบียบ... | |
| 1:03:44 | |
| 1:03:47 | Q: ผมไม่ทราบว่า สำหรับคุณ มันเป็น |
| ความสุขเพลิดเพลินอย่างหนึ่งหรือเปล่า | |
| 1:03:51 | Q: ขอให้เงียบ |
| 1:03:56 | Q: ฉันไม่แน่ใจ |
| K: มันไม่ใช่ความสุขเพลิดเพลินสำหรับผม | |
| 1:03:59 | K: คุณไม่แน่ใจก็ไม่เป็นไร |
| 1:04:14 | |
| 1:04:25 | คุณจะฟังไหม ขอให้ฟัง |
| ผมต้องการจะบอกอะไรบางอย่าง | |
| 1:04:31 | ขอให้แค่ฟังสนุกๆ |
| 1:04:36 | เมื่อคุณสังเกตบางสิ่งบางอย่าง |
| โดยปราศจากอดีต | |
| 1:04:44 | ปราศจากอคติ ปราศจากอะไรทั้งสิ้น |
| 1:04:47 | สิ่งๆ นั้นที่คุณกำลังมองดูมีชีวิต |
| เคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลง | |
| 1:04:51 | มันจึงไม่เคยหยุดนิ่ง |
| 1:04:57 | แต่ความไร้ระเบียบหยุดนิ่งเสมอ |
| 1:05:03 | หยุดนิ่งในความหมายที่มัน |
| ไร้ระเบียบตลอดเวลา | |
| 1:05:07 | คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม |
| 1:05:09 | แต่ถ้าคุณมองดูมัน ความไร้ระเบียบนั้น |
| จะเปลี่ยนแปลงตัวมันเอง | |
| 1:05:15 | เป็นสิ่งอื่น |
| 1:05:22 | คุณกำลังดูมันอย่างนั้นไหม |
| 1:05:25 | Q: การรู้จักจำได้เกี่ยวข้องกับการดูนี้ไหม |
| 1:05:40 | K: มันไม่ใช่การรู้จักจำได้ |
| 1:05:45 | ผมพูดว่า ถ้าคุณรู้จัก |
| จำมันได้ มันเป็นความทรงจำ | |
| 1:05:51 | ถ้าคุณพูดว่า “ใช่ นั่นคือความไร้ระเบียบ |
| ผมกำลังมองดูมัน” | |
| 1:05:57 | คุณก็มีความทรงจำเกี่ยวกับความไร้ระเบียบ |
| มีแนวความคิดเกี่ยวกับความไร้ระเบียบ | |
| 1:06:03 | มีความคิดรวบยอด |
| มีสูตรสำเร็จของความไร้ระเบียบ | |
| 1:06:07 | ด้วยความคิดรวบยอดเหล่านั้น คุณดู |
| 1:06:12 | คุณจึงมองดูความไร้ระเบียบ |
| อย่างกว้างขวาง ครอบคลุม | |
| 1:06:22 | แต่ถ้าคุณดูโดยปราศจากความทรงจำ |
| ปราศจากการพูดว่า “นั่นคือความไร้ระเบียบ” | |
| 1:06:31 | แต่มองดูเหมือนนักวิทยาศาสตร์ |
| 1:06:35 | ที่พูดว่า “ฉันต้องการดู |
| สิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ตรงนั้น | |
| 1:06:42 | ฉันไม่ต้องการนำเอาสิ่งที่ฉันคิดว่า |
| มันควรจะเกิดขึ้นตรงนั้น” เข้ามา | |
| 1:06:47 | ผมไม่ทราบว่านักวิทยาศาสตร์ทำอย่างนั้นไหม |
| แต่ผมพูด ผมหวังว่าเขาทำ | |
| 1:06:53 | แล้วสิ่งที่คุณกำลังสังเกตนั้น |
| 1:06:57 | จะพบผ่านการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง |
| 1:07:03 | Q: ถ้ามีการมองดูโดยปราศจากความทรงจำ |
| 1:07:06 | จะไม่เห็นการเคลื่อนไหว เพราะว่า... |
| 1:07:12 | K: นั่นแหละ ใช่แล้ว |
| ไม่มีการเคลื่อนไหว มีแต่การสังเกตเท่านั้น | |
| 1:07:15 | Q: เพราะการรู้จัก จำการเคลื่อนไหวได้ |
| เป็นความทรงจำไปแล้ว | |
| 1:07:18 | K: ใช่ คุณจะทำทั้งหมดนี้ไหม |
| 1:07:23 | ลองทำดูจริงๆ ในชีวิตแต่ละวัน |
| 1:07:33 | มันเป็นศิลปะของการมีชีวิตอยู่ |
| 1:07:38 | ซึ่งคือ การจัดทุกสิ่งทุกอย่าง |
| ให้มีที่ทางที่ถูกต้องของมัน | |
| 1:07:47 | แล้วจะไม่มีความไร้ระเบียบ |
| 1:07:51 | แต่ถ้าคุณจัดทุกสิ่งไว้ในที่ที่ถูกต้องของมัน |
| เพราะมันสะดวก | |
| 1:07:55 | เพราะคุณคิดว่า คุณจะประหยัดพลังงาน |
| 1:07:58 | เพราะคุณคิดว่า คุณจะมีระเบียบ |
| 1:08:01 | คุณก็กำลังสร้างความไร้ระเบียบขึ้น |
| 1:08:04 | ใช่ไหม |