กฤษณมูรติ ความรักเป็นขบวนการของเวลาและความคิดหรือ

Krishnamurti Subtitles

SA78T5 - ความรักเป็นขบวนการของเวลาและความคิดหรือ

การพูดต่อสาธารณชน ครั้งที่ 5
เมืองซาเน็น ประเทศสวิสเซอร์แลนด์
18 กรกฏาคม 1

0:08		ความรักเป็นกระบวนการ
		ของเวลาและความคิดหรือ

0:28	We have been talking over, together,	เราได้สนทนาร่วมกัน
	the question of fear	ในประเด็นคำถามเกี่ยวกับความกลัว

0:42	and whether, after hearing it,	หลังจากได้ยิน ได้ฟัง

0:46	after hearing our conversation	การสนทนาร่วมกันถึงแรงถ่วงของความกลัว
	together, over this weight of fear,

0:58	if one is at all free of it.	เราเป็นอิสระจากมันได้บ้างไหม

1:04	Or one has merely heard it, saw	หรือเราเพียงแค่ได้ยิน มองเห็นเหตุผล
	the reason of it, the sanity of it,	ความสมเหตุสมผลของมัน

1:14	and cannot do anything about it,	และไม่สามารถทำอะไรกับมันได้
	and then just drift along.	จึงได้แต่ล่องลอยไปโดยไร้จุดหมาย

1:21	I wonder what one actually has done,	ผมสงสัยว่า จริงๆ แล้ว
	each one of us,	เราแต่ละคนได้ทำอะไรไปบ้าง

1:29	with regard to that question of fear,	เกี่ยวกับคำถามเรื่องความกลัว

1:35	and the identification of oneself	และการผนึกตัวเราเองเข้ากับเพื่อนของเรา
	with one’s friend,

1:39	family, furniture, house,	กับครอบครัว เฟอร์นิเจอร์
	country, ideas and so on.	บ้าน ประเทศ และแนวคิดต่างๆ

1:39		กับครอบครัว เฟอร์นิเจอร์
		บ้าน ประเทศ และแนวคิดต่างๆ

1:45	Whether, after these four talks	หลังจากการพูดสี่ครั้งนี้แล้ว

1:52	one has actually ended	เราได้จบสิ้นการผนึกตนจริงๆ หรือเปล่า
	all identification

2:04	and therefore,	ฉะนั้น จึงมีอิสรภาพมหาศาล
	there’s a great deal of freedom,

2:10	not relative, but freedom.	อิสรภาพที่สมบูรณ์
		ไม่ใช่โดยการเทียบเคียง

2:16	And when one asks these questions	เมื่อเราถามคำถามเหล่านี้ต่อตัวเราเอง
	of oneselves,

2:21	whether we ask superficially,	ไม่ว่าจะถามอย่างผิวเผิน
	intellectually	ถามในเชิงปัญญาความคิด

2:29	or as you would ask a question

2:36	that affects you	หรือถามคำถามที่จะส่งผล
	most profoundly, most seriously.	ต่อคุณอย่างลึกซึ้งจริงจังที่สุด

2:51	I’m afraid, we are going to have	ผมเกรงว่า วันนี้จะมีเสียงรบกวนมาก
	lot of disturbance today.

2:55	It’s a lovely day for flying.	เพราะเป็นวันที่อากาศดีที่จะบินเล่น

3:07	And after asking	เมื่อได้ถามคำถามนี้ต่อตัวเราเอง
	these questions of oneselves,

3:12	and if we are at all serious,	และถ้าเราจริงจังอยู่บ้าง

3:18	getting the house in order	ในการจัดบ้านให้เป็นระเบียบ
	– our house, which is you.	บ้านเรา ซึ่งก็คือตัวคุณ

3:38	And when we put things	เมื่อเราจัดสิ่งต่างๆ ในบ้าน
	in order in our house,	ให้เป็นระเบียบ

3:43	we are free, we have more energy.	เราก็เป็นอิสระ เราก็มีพลังงานมากขึ้น

3:47	It’s only when there is disorder,	เมื่อมีความไร้ระเบียบเท่านั้น
	that we waste energy.	ที่เราสูญเสียพลังงาน

3:55	And order implies that	ระเบียบบ่งบอกว่า เราเข้าใจลึกซึ้งแล้ว
	one has understood, deeply,

4:06	what are the movements	ว่ากระบวนการของความไร้ระเบียบในตัวเรา
	of disorder, in oneself,	เป็นอย่างไร

4:16	why we live, perhaps, even in our	เหตุใดเราจึงอยู่อย่างไร้ระเบียบ
	own rooms, with such disorder.	แม้แต่ในห้องของเราเอง ก็อาจเป็นอย่างนั้น

4:25	Or, having in one’s house order,	หรือในบ้านของเรามีระเบียบ

4:30	in oneself, there is such abiding,	แต่ในตัวเรานั้น มีความไร้ระเบียบที่ฝังลึก
	deep disorder, uncertainty,	มีความไม่แน่นอนอยู่ชั่วกาลนาน

4:43	why such human beings	เหตุใดมนุษย์นั้น
	live in this disorder,	จึงอยู่ในความไร้ระเบียบเช่นนี้

4:49	from the moment they are born	จากวินาทีที่เขาเกิดจนกระทั่งเขาตาย
	until they die – why?	เพราะอะไรหรือ

4:54	Why do we tolerate	เหตุใดเราจึงทนอยู่ในสภาพนั้น
	to live in such conditions?

5:06	I wonder if you have	ผมสงสัยว่าคุณเคยถามคำถามเหล่านี้
	asked yourself these questions.	ต่อตัวคุณเองบ้างไหม

5:13	And if you have	และถ้าคุณเคยถาม
	– perhaps, some of you have –	–บางคนอาจเคยถาม–

5:17	and discovering	เมื่อค้นพบว่า เราอยู่ในความไร้ระเบียบ
	that one is in disorder,

5:23	mechanically sets about to put	เราจึงจัดการให้ทุกอย่างในตัวเรา
	everything in oneself in order.	เข้าสู่ระเบียบอย่างเป็นกลไก

5:31	Thereby, one cultivates discipline,	ด้วยเหตุนี้ เราจึงปลูกฝังวินัย
	follow a pattern,	ในการทำตามแบบแผน

5:42	pattern laid down after two thousand	แบบแผนที่วางไว้เป็นพันปี หรือหมื่นปีมาแล้ว
	years or ten thousand years,

5:51	or the patterns laid down	หรือแบบแผนที่วางไว้โดยคุรุ
	by some guru, some priest,	หรือนักบวชบางคน

5:55	some specialist	หรือผู้ที่ได้ชื่อว่า เชี่ยวชาญทางจิตวิญญาณ
	in so-called spirituality.

6:06	Or try to escape	หรือเราพยายามหลีกหนี
	from this abiding, endless,	จากความไร้ระเบียบที่มีอยู่ตลอดกาล

6:13	seemingly endless disorder,	ดูเหมือนเป็นความไร้ระเบียบที่ไม่จบสิ้น

6:18	try to identify oneself with something	หรือเราพยายามผนึกตน
	that is supremely order,	เข้ากับสิ่งที่เป็นระเบียบอันสูงสุด

6:24	which is cosmos, the heavens,	ซึ่งคือ จักรวาล สรวงสวรรค์
	the whole universe.	หรือเอกภพทั้งหมด

6:35	I wonder what you,	ผมสงสัยว่า คุณมองอะไรที่ตัวคุณในกระจก
	looking at yourself in the mirror

6:43	which tells you exactly what is,	ที่บอกคุณถึงสิ่งที่คุณเป็นอยู่จริงๆ
		อย่างแม่นยำ

6:48	I wonder what you do	ผมกังขาว่า คุณจะทำอะไร
	about this disorder?	เกี่ยวกับความไร้ระเบียบนี้

6:56	Is one aware	เราตระหนักไหมว่า
	that one lives in disorder?	เรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ

7:04	Is one aware	เราตระหนักไหมว่า
	that one lives in contradiction?	เรามีชีวิตอยู่ในความเป็นปฏิปักษ์

7:13	This constant conflict between	อยู่ในความขัดแย้งเสมอ ระหว่าง
	‘what is’ and ‘what should be.’	“สิ่งเป็นอยู่จริง” กับ “สิ่งที่ควรจะเป็น”

7:22	I told you, it’s going to be	ผมบอกคุณแล้ว ว่าเช้าวันนี้จะยุ่งยาก
	a difficult morning.

7:36	If one asks oneself these questions,	ถ้าเราถามคำถามเหล่านี้ต่อตนเอง

7:46	are you listening	คุณพยายามฟัง เพื่อให้ได้คำตอบจากตัวคุณเอง
	for an answer from yourself?

7:52	Or are you listening for an answer	หรือพยายามฟัง เพื่อให้ได้คำตอบจากผู้อื่น
	from somebody else?

8:03	I’m afraid, most of us	ผมเกรงว่าเราส่วนใหญ่
	are inclined to find order,	มีแนวโน้มที่จะค้นหาระเบียบ

8:11	not understanding disorder,	แต่ไม่ทำความเข้าใจความไร้ระเบียบ
	investigating what is order,	ไม่สืบค้นว่าระเบียบคืออะไร

8:21	we easily accept some specialist,	เรายอมรับผู้เชี่ยวชาญ
	some authority,	ผู้มีอำนาจเหนือโดยง่ายดาย

8:26	some priest, some guru	ยอมรับนักบวช หรือเหล่าคุรุ
	who’ll tell us what is order.	ที่บอกเราว่าระเบียบคืออะไร

8:31	So, our minds are becoming	จิตเราจึงยิ่งเป็นกลไก มากขึ้นและมากขึ้น
	more and more mechanical

8:41	because when we accept	เพราะเมื่อเรายอมรับแบบแผนของระเบียบ
	a pattern of order,

8:47	like a soldier drilled day after day,	เหมือนทหารฝึกซ้อมวันแล้ววันเล่า
	month after month,	เดือนแล้วเดือนเล่า

8:55	drilled –	ฝึกซ้อม
	the drums beating out his brains.	จนเสียงกลองลั่นรัวอยู่ในสมองเขา

9:05	So, we follow, accept, obey, conform.	เราทำตาม สยบยอม
		เชื่อฟัง ปรับตัวให้เข้ากันได้

9:15	Is that not conformity,	การปรับตัวตาม การเชื่อฟัง และการสยบยอม
	obedience, acceptance

9:20	the very root of disorder?	เป็นรากเหง้าของความไร้ระเบียบ ไม่ใช่หรือ

9:27	As we said,	ดังที่เราได้พูดว่า ขออย่าได้ยอมรับอะไร
	please, do not accept anything,

9:31	whatsoever, the speaker says.	ที่ผู้พูดกล่าว ไม่ว่าอะไรก็ตาม

9:37	And I really mean it.	ผมหมายความเช่นนั้นจริงๆ

9:43	These are the questions	คำถามเหล่านี้ คุณถามตัวคุณเอง
	you’re asking of yourself.

9:51	So, does one discover for oneself	คุณค้นพบด้วยตัวคุณเองไหมว่า

9:57	how extraordinarily	บทบาทการกระทำของเรานั้น
	mechanical our actions are,	เป็นกลไกอย่างเหลือเชื่อเพียงใด

10:01	our attitudes are, our reactions are?	รวมทั้งท่าที ทัศนคติ และ
		ปฏิกิริยาตอบสนองของเรา

10:07	And so, our brains,	ดังนั้น สมองและการดำรงอยู่ทั้งหมด
	our whole existence becomes a routine.	จึงกลายเป็นกิจวัตรที่ซ้ำซากจำเจ

10:21	And that routine has made our minds	และกิจวัตรนั้นก่อตัวขึ้นเป็นจิตของเรา

10:26	– I mean by ‘mind,’	“จิต” ผมหมายถึงสมอง ความคิด
	the brain, the thought,

10:34	the whole content of our	เนื้อหาทั้งหมดของจิตสำนึก
	consciousness, the senses,	และประสาทสัมผัส

10:39	all that I mean by the word,	ทั้งหมดนั้น ผมหมายถึง สื่อถึงคำว่า “จิต”
	conveyed by the word ‘mind’ –

10:47	consciousness, the senses,	คือจิตสำนึก ประสาทสัมผัส
	the movement of thought,	การเคลื่อนไหวของความคิด

10:55	the content of our consciousness	เนื้อหาของจิตสำนึก – ทั้งหมดนั้นคือจิต
	– all that is the mind.

11:02	I’m using that word in that sense.	ผมใช้คำว่าจิตในความหมายนั้น

11:05	We may alter, later on, next year	เราอาจจะเปลี่ยนไปใช้คำที่ต่างกันภายหลัง
	or tomorrow use a different word	หรือพรุ่งนี้ หรือปีหน้า

11:13	but, for now, we are using ‘mind’	แต่ขณะนี้ เราจะใช้คำว่า “จิต”
	to convey all that.	เพื่อสื่อถึงทั้งหมดนั้น

11:22	If you observe in the mirror,	ถ้าคุณสังเกตในกระจก

11:28	don’t you find that your mind,	คุณไม่พบหรือว่าจิตคุณ
	the whole content,	เนื้อหาทั้งหมดนั้น

11:36	has become extraordinarily mechanical?	ได้กลายเป็นกลไกอย่างไม่น่าเชื่อ

11:43	You are Christians, or if you’ve	คุณเป็นคริสเตียน
	given up your Christianity,	หรือหากคุณเลิกความเป็นคริสเตียน

11:46	you belong to something else,	คุณก็ไปขึ้นสังกัดอื่นอีก

11:49	or if you have given that up,	หรือถ้าคุณออกจากสังกัดนั้น
	you belong to something else.	คุณก็ไปสังกัดอย่างอื่นอีก

11:54	Or you follow a certain routine,	หรือคุณทำตามกิจวัตร
	a certain way of thinking	ทำตามวิธีคิดอย่างใดอย่างหนึ่ง

12:01	according to your opinions,	ทำไปตามความคิดเห็นของคุณ
	experiences,	ประสบการณ์ของคุณ

12:04	which always function	ซึ่งทำงานอยู่ภายในความจำกัดคับแคบเสมอ
	within a narrow limit.

12:12	Right?	จริงไหม

12:18	Have you noticed this,	คุณเคยสังเกตอย่างนั้นไหม
	that your mind is mechanical?	ว่าจิตคุณเป็นกลไกอัตโนมัติ

12:27	Because, please,	เพราะเรากำลังสืบค้น
	we’re going into something very	ในเรื่องที่ค่อนข้างยาก

12:30	– perhaps, rather difficult.

12:33	I don’t know	ผมไม่ทราบหรอกว่า
	where it is going to lead us.	การสืบค้นจะนำพาเราไปไหน

12:36	It may become a little more complex,

12:38	therefore, please,	มันอาจจะซับซ้อนขึ้นอีกนิด
	give a little attention.	จึงต้องให้ความใส่ใจอีกหน่อย

12:45	You know, when you have	ลองนึกถึงตอนที่คุณมีลูกเล็กๆ
	a small child with you,

12:56	you listen to the cries,	คุณฟังเสียงร้อง ฟังคำบ่นพึมพำ
	you listen to the words, the murmur,

13:07	you’re so concerned, you listen	คุณห่วงใยจริงๆ คุณจึงฟัง

13:11	– you may be asleep but the moment	คุณอาจจะง่วงหลับ
	it cries, you wake up.	แต่เมื่อเด็กร้องไห้ คุณก็ตื่นทันที

13:16	And you’re, all the time, attentive	คุณจะใส่ใจตลอดเวลา เพราะเด็กเป็นลูกคุณ
	because the child is yours,

13:21	you must care for it,	คุณต้องใส่ใจ ต้องรัก ต้องโอบกอดเขา
	you must love it, you must hold it,

13:26	and so you are	คุณจึงใส่ใจอย่างยิ่ง
	so tremendously attentive,

13:29	even though you’re asleep,	แม้คุณหลับอยู่ คุณยังต้องตื่น
	you wake up.

13:35	Now, could you so listen,	แล้วคุณฟังเยี่ยงนั้นได้ไหม

13:41	with that same quality of attention,	ฟังด้วยคุณสมบัติของความใส่ใจ
	affection, care,	ด้วยความรัก ความห่วงใย แบบเดียวกัน

13:49	listening to every	ฟังทุกๆ การเคลื่อนไหวของเด็กคนนั้น
	movement of that child?

13:54	Could you do it,	คุณทำอย่างนั้นได้ไหม ในการส่องมองที่กระจก
	in watching the mirror,

14:00	– not me, you’re not listening to me –	ไม่ใช่ฟังผม

14:04	listening to the mirror,	แต่ฟังสิ่งที่กระจก
	which is yourself, is telling you,	ซึ่งคือตัวคุณเอง กำลังบอกคุณ

14:11	with that extraordinary,	ฟังด้วยความรัก ความอาทร
	concentrated affection, care?	อันเข้มข้นพิเศษสุดนั้น

14:19	Will you do it?	คุณจะทำไหม

14:23	So, we’re asking, why have	เราถามว่า เหตุใดมนุษย์จึงกลายเป็นจักรกล
	human beings become so mechanical?

14:36	That mechanical habit	ความเคยชินที่เป็นจักรกลนั้น
	obviously produces disorder	ก่อให้เกิดความไร้ระเบียบอย่างไม่ต้องสงสัย

14:44	because if you’re all the time	เพราะถ้าคุณทำงาน
	functioning within a narrow limit,	อยู่ในความจำกัดคับแคบตลอดเวลา

14:53	in that narrow limit,	ในความจำกัดแคบนั้น
	there’s always this energy, limited	พลังงานจะถูกจำกัดเสมอ

15:00	and therefore, it is struggling	ดังนั้น จึงเกิดการดิ้นรนเพื่อฝ่าออกไป
	to break through,

15:04	which is the essence of conflict.	ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญของความขัดแย้ง

15:08	You understand…?	คุณเข้าใจไหม

15:14	No, don’t understand me,	ไม่ใช่เข้าใจผม แต่เข้าใจสิ่งที่กระจกบอกคุณ
	understand what the mirror is saying.

15:19	There is no speaker, here.	ที่นี่ ไม่มีผู้พูด

15:24	So, can you observe with that care,	ดังนั้น คุณสังเกตด้วยความรัก
	with attention,	ความห่วงใยนั้น ได้ไหม

15:34	which is the feeling	ซึ่งนั่นเป็นความรักความอาทรอันยิ่งใหญ่
	of great affection	รักในสิ่งที่คุณจะฟัง

15:39	to what you are going to listen to?

15:44	We are talking about disorder.	เราพูดถึงความไร้ระเบียบ

15:49	And we live in disorder,	เรามีชีวิตอยู่ในความไร้ระเบียบ
	of habits, of beliefs,	จากความเคยชิน จากความเชื่อ

15:55	of conclusions, of opinions.	จากข้อสรุป และความคิดเห็นต่างๆ

15:59	This is the pattern we live in	นี่เป็นแบบแผนที่เรามีชีวิตอยู่

16:04	which, naturally, being limited,	ซึ่งโดยธรรมชาติ เมื่อถูกจำกัด
	must create disorder.	ย่อมก่อให้เกิดความไร้ระเบียบ

16:14	Now, when one is in disorder,	เมื่อเราอยู่ในความไร้ระเบียบ
	to seek order is wrong, obviously,	การแสวงหาระเบียบจึงผิดอย่างเห็นได้ชัด

16:21	because the mind that is confused,	เพราะจิตที่สับสน ไม่ชัดเจน
	unclear, seeking what is order,	แล้วแสวงหาสิ่งที่เป็นระเบียบ

16:29	will also be confused,	ระเบียบนั้นก็จะสับสน และไม่แน่นอนเช่นกัน
	will also be uncertain.

16:34	That’s clear.	นั่นชัดเจน

16:35	But, whereas,	แต่เมื่อคุณมองเข้าไปในความไร้ระเบียบ
	if you look into disorder,

16:45	if you understand	ถ้าคุณเข้าใจความไร้ระเบียบที่คุณมีชีวิตอยู่
	the disorder in which you live,

16:49	the causes of it,	เข้าใจต้นเหตุและกระบวนการ
	the movement of disorder,	ของความไร้ระเบียบ

16:57	in the very understanding of it,	ในการทำความเข้าใจมัน
	out of that understanding comes order	จากความเข้าใจนั้น ระเบียบอุบัติขึ้น

17:02	naturally, easily, happily	เป็นธรรมชาติ ง่ายดาย และมีความสุข
		ไม่มีการบังคับ ไม่มีการควบคุมใดๆ

17:05	without any compulsion,
	without any control.

17:09	You understand what I’m saying?	คุณเข้าใจที่ผมพูด ใช่ไหม

17:12	This is what the mirror	นี่คือสิ่งที่กระจกบอกคุณ
	is telling you:

17:17	that to understand, not verbally,	ว่าการเข้าใจนั้น ไม่ใช่เข้าใจในระดับถ้อยคำ
	intellectually or emotionally,	ระดับปัญญานึกคิด หรืออารมณ์

17:28	but to understand the movement	แต่เข้าใจการเคลื่อนไหวของ
	of disorder in oneself,	ความไร้ระเบียบในตัวเรา

17:35	why this disorder comes about	เข้าใจว่า เหตุใด
		ความไร้ระเบียบนี้จึงเกิดขึ้น

17:39	– and you can discover the causes,	คุณจะค้นพบต้นเหตุได้ทันที
	instantly, if you give attention,	ถ้าคุณให้ความใส่ใจ

17:47	that attention which you give	ความใส่ใจเหมือนที่คุณให้
	to a small, defenceless child,	แก่เด็กเล็กๆ ที่ไร้การปกป้อง

17:59	which is to have	นั่นคือ มีการหยั่งเห็นเข้าสู่ความไร้ระเบียบ
	an insight into disorder.

18:09	So, what is the root of disorder?	แล้วอะไรคือ รากเหง้าของความไร้ระเบียบ

18:17	The root of it.	รากเหง้าของมัน

18:19	There are many causes of disorder	ความไร้ระเบียบมีหลายสาเหตุ

18:23	– comparison,	จากการเปรียบเทียบ
	comparing oneself with another,	เปรียบเทียบตัวเรากับคนอื่น

18:29	comparing oneself	เปรียบเทียบตนเอง
	with what he or she should be,	กับสิ่งที่เขาหรือเธอคิดว่าควรจะเป็น

18:36	imitating an example	การเลียนแบบอย่าง

18:45	– example being,	แบบอย่างใครบางคนที่เป็นนักบุญ
	somebody who is a saint,

18:48	you know, all that stuff, I don’t	คุณก็รู้เรื่องเหล่านั้น
	have to go into all that nonsense –	ผมไม่ต้องสาธยายเรื่องเหลวไหล

18:52	or conforming. Right?	หรือการทำตัวให้สอดคล้อง

18:57	Conformity, imitation, adjustment	การทำตัวให้สอดคล้อง
		การเลียนแบบ หรือปรับตัวตาม

19:03	to something you think	สิ่งที่คุณคิดว่าเหนือกว่าสิ่งที่เป็นอยู่
	is beyond that which is.

19:13	Right?	ใช่ไหม

19:17	So, there is always conflict between	ดังนั้น จึงเกิดความขัดแย้งเสมอระหว่าง
	‘what is’ and ‘what should be.’	“สิ่งที่เป็นอยู่” กับ “สิ่งที่ควรจะเป็น”

19:23	Got it?

19:26	Which is to compare,	ซึ่งคือการเปรียบเทียบ
	which is the movement of thought:	เป็นกระบวนการของความคิด

19:33	‘I was this,’ or ‘I was happy	“ฉันเคยเป็นอย่างนี้” หรือ “ฉันเคยมีความสุข”
	and some day, I’ll be happy again.’

19:38		แล้วสักวันหนึ่ง “ฉันจะมีความสุขอีก”

19:42	So, this constant measurement	มีการเทียบวัดอย่างต่อเนื่อง
	between ‘what has been’	ระหว่าง “สิ่งที่เคยเป็นมา”

19:50	or ‘what is’ and ‘what should be.’	หรือ “สิ่งที่เป็นอยู่” กับ “สิ่งที่ควรจะเป็น”

19:52	This constant evaluation	การประเมินค่าตลอดเวลานี้เอง
	brings conflict	นำมาซึ่งความขัดแย้ง

20:00	and that is one of the basic	นี่คือ เหตุผลขั้นพื้นฐานอย่างหนึ่ง
	reasons of disorder.	ของความไร้ระเบียบ

20:07	Right?	ใช่ไหม

20:09	And another cause of disorder	และอีกเหตุหนึ่งคือ เราปฏิบัติการจากอดีต
	is operating from the past.

20:22	Now, is love a movement of time,	แล้วความรักเป็นกระบวนการของเวลา

20:33	of thought, of remembrance?	ของความคิด ของความทรงจำหรือ
	You understand?

20:42	You understand my question?	คุณเข้าใจคำถามของผมหรือเปล่า

20:44	The question is,	คำถามนี้กระจกถามคุณ
	the mirror is asking you,

20:48	in which you are looking,	กระจกที่คุณกำลังมองดูอยู่

20:54	and is this love, so-called ‘love,’	ความรักนี้
		สิ่งที่เรียกกันว่า “ความรัก” ไม่ใช่หรือ

21:01	not creating such extraordinary	ที่ก่อให้เกิดความไร้ระเบียบอย่างมหันต์
	disorder between human relationships?	ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์

21:14	Right? Look at it, yourself,	มองดูด้วยตัวคุณเอง
	for God’s sake.

21:25	Now, what is the root of disorder?	อะไรคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบ

21:29	We’ve seen the causes and	เราเห็นเหตุของมัน และยังมีเหตุอื่นอีก
	we can add more, that’s irrelevant.	แต่นั่นไม่สำคัญ

21:37	In examining what is the root	ในการตรวจสอบว่า รากเหง้าของมันคืออะไร
	of it, don’t analyse	อย่าได้วิเคราะห์

21:41	– we’ve been through that –	–เราผ่านเรื่องนั้นมาแล้ว–
	just look.	แค่มองดูมัน

21:49	If you look, without analysis,	ถ้าคุณมองดูโดยปราศจากการวิเคราะห์
	you have an immediate insight into it.	คุณก็หยั่งเห็นมันทันที

21:58	If you say,	แต่ถ้าคุณพูดว่า "ฉันจะตรวจสอบ
	‘Well, I’ll examine, I will deduct,	ฉันจะพิจารณาเหตุผล"

22:02	or from outside analyse,	จากภายนอก เราวิเคราะห์
	induction and deduction	พิสูจน์ และพิจารณาโดยใช้เหตุผล

22:17	– which is still the movement	ซึ่งก็ยังเป็นการเคลื่อนไหวของความคิด
	of thought.

22:43	Whereas,	แต่หากคุณสังเกตด้วยความรักความห่วงใย
	if you can observe with that care,

22:56	with that deep attention	ความใส่ใจอันลึกซึ้ง

23:02	in which is involved a great deal	ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความอ่อนโยน
	of tenderness, affection,	และความรักความอาทรมหาศาล

23:07	then, you have an insight.	แล้วคุณจะเกิดการหยั่งเห็น

23:11	So, we are asking,	เราถามว่า อะไรคือรากเหง้า
	what is the root of it?	ของความไร้ระเบียบ

23:18	Go on, sirs, find out.	ขอให้ค้นหาต่อไป

23:21	What is the root of our disorder,	อะไรคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบ

23:26	inward disorder	ไร้ระเบียบภายใน
	and therefore, outward disorder?	ฉะนั้นจึงไร้ระเบียบภายนอกด้วย

23:30	You can see what terrible disorder	คุณเห็นได้ว่าโลกอยู่ในความไร้ระเบียบ
	there is in the world,	น่าสยดสยอง

23:36	agonising disorder,	ความไร้ระเบียบสร้างความเจ็บปวดอย่างยิ่ง
	people are killing each other,	ผู้คนเข่นฆ่ากัน

23:46	and the dissidents are being	ผู้ที่ไม่เห็นด้วยจะถูกทรมาน ถูกกักขัง
	tortured, put into prisons	คุณเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ไหม

23:50	– you follow? – all that’s going on.

23:52	We tolerate all that	เราทนดูสิ่งเหล่านี้ เพราะจิตใจเรายอมรับมัน
	because our minds accept things,

24:00	or try to change a little bit,	เราพยายามเปลี่ยนแปลง
	here and there.	ตรงนั้นตรงนี้บ้าง เล็กๆ น้อยๆ

24:09	So, what is the root of disorder?	อะไรคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบ

24:16	Which means,	คุณต้องพิจารณาในคำถามนี้ ซึ่งหมายถึง
	you have to go into the question,

24:20	what is our consciousness?	อะไรคือจิตสำนึกของเรา

24:26	You understand?	คุณเข้าใจไหม จิตสำนึกของคุณคืออะไร
	What is your consciousness?

24:30	As you look at yourself	เมื่อคุณมองดูตัวคุณเอง
	in that undistorted mirror,	ในกระจกที่ไม่บิดเบือน

24:38	what is your consciousness?	จิตสำนึกของคุณคืออะไร

24:42	And that may be	นั่นอาจจะเป็นปัจจัยสำคัญ
	the essence of disorder.	ของความไร้ระเบียบ

24:54	So, we have to investigate, together,	เราจึงต้องสืบค้นด้วยกัน
	what is our consciousness.	ว่าจิตสำนึกของเราคืออะไร

25:07	Our consciousness is a living thing,	จิตสำนึกนั้นเป็นสิ่งมีชีวิต สิ่งที่เคลื่อนไหว
	a moving thing,

25:16	it’s active, not something static,	มันทำงานตลอดเวลา
	closed, locked up	ไม่ใช่สิ่งที่หยุดนิ่ง ถูกปิด ถูกกักขัง

25:25	– it is not like that, it’s a thing	มันไม่เป็นอย่างนั้น
	that’s constantly changing.	มันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

25:29	But changing	แต่เปลี่ยนแปลง ภายในขอบเขตที่เล็กและจำกัด
	within a small, limited border.

25:37	It’s like a man thinking he’s changing	ก็เหมือนกับคนที่คิดว่า เขากำลังเปลี่ยนแปลง

25:40	when he changes a little bit there,	เมื่อเขาเปลี่ยนเล็กๆ น้อยๆ ในมุมหนึ่ง
	in one corner,

25:43	and he doesn’t transform	แต่ในส่วนอื่นๆ ของขอบเขต
	the rest of the field.	เขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงใหม่

25:47	So, we have to understand the nature	เราจึงต้องเข้าใจธรรมชาติ
	and the structure of consciousness.	และโครงสร้างของจิตสำนึก

25:57	We’re doing that to find out	เราทำความเข้าใจเพื่อค้นให้พบว่า
	if that is the root of our disorder.	นั่นคือรากเหง้าของความไร้ระเบียบ หรือเปล่า

26:06	It may not be	มันอาจจะไม่ใช่ เราจะค้นให้พบ
	– we’re going to find out.

26:12	So, what is our consciousness?	จิตสำนึกของเราคืออะไร

26:21	Is it not everything	มันไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง
	that thought has put together?	ที่ความคิดรวบรวมขึ้นหรือ

26:39	The form, the body,	รูปลักษณ์ ร่างกาย ชื่อ ประสาทสัมผัส
	the name, the senses

26:46	with which thought	ซึ่งความคิดได้ผนึกตัวมัน
	has identified itself,	เข้าไปรวมเป็นหนึ่งเดียว

26:49	the beliefs, the pains,	ทั้งความเชื่อ ความเจ็บปวด ความทรมาน
	the tortures, the agonies,	ความปวดร้าวแสนสาหัส

26:53	the discomfort,	ความไม่สะดวกสบาย ความหดหู่ซึมเศร้า
	the depressions and elations,	ความตื่นเต้นดีใจ

26:57	the jealousies, the anxieties,	ความอิจฉาริษยา ความวิตกกังวล
	the fears, the pleasures,	ความกลัว ความสุขเพลิดเพลิน

27:02	my country and your country, I believe	ประเทศของฉันและประเทศของคุณ
	in God, I don’t believe in God,	ฉันเชื่อในพระเจ้า ฉันไม่เชื่อในพระเจ้า

27:06	Jesus is the most important,	พระเยซูสำคัญสูงสุด พระกฤษณะสำคัญยิ่งกว่า
	Krishna is much more important

27:10	– and so on, so on, so on.	และอื่นๆ มากมายไม่สิ้นสุด

27:13	Is not all that your consciousness?	ทั้งหมดนั้นไม่ใช่จิตสำนึกของคุณหรือ

27:29	No? You can add more to it, in detail	คุณยังเพิ่มรายละเอียดได้อีกมากมาย

27:38	– ‘I’m brown, I wish I were lighter,’	“ฉันผิวสีเข้ม ฉันปรารถนาที่จะขาวกว่านี้”

27:43	‘I’m black but black is beautiful’	“ฉันผิวดำ แต่ผิวดำสวยดี” และอื่นๆ ไม่จบสิ้น
	and so on, so on.

27:53	The past, the traditions,	ทั้งอดีต จารีต และสิ่งที่สืบทอดกันมา
	the heredity,

27:59	the whole tradition of mankind	จารีตทั้งหมดของมนุษยชาติ
	is based, essentially, on this,	แท้จริงแล้วอยู่บนพื้นฐานนี้

28:08	its mythology	ตำนานปรัมปรา ทั้งหมดนั้น
	– all that is the content.	คือเนื้อหาของจิตสำนึก

28:15	If you were born in India,	ถ้าคุณเกิดในอินเดียหรือในแอฟริกา
	or in Africa

28:20	where Christianity is not the fashion,	ที่นั่น การเป็นคริสเตียนไม่เป็นที่นิยม

28:25	they have their own gods,	เขามีพระเจ้าของเขาเอง
		มีสัญลักษณ์ และมีรูปบูชาของเขาเอง

28:27	their own images,
	their own forms of worship,

28:30	that’s part of their consciousness,	นั่นเป็นส่วนหนึ่งของจิตสำนึกของเขา
	as you have it here,	เหมือนที่คุณมีที่นี่

28:34	only they call it by a different name	เพียงแต่เขาเรียกมันด้วยชื่อที่ต่างกัน

28:36	but, essentially,	แท้จริงแล้ว มันเป็นแบบแผนเดียวกัน
	it’s the same pattern.

28:40	Right?	ใช่ไหม

28:46	And, as long as one is unaware	ตราบใดที่เรายังไม่ตระหนักรู้

28:50	of the content	ถึงเนื้อหาของจิตสำนึก แล้วกระทำ
	of his consciousness and acts,

28:56	then that action must be limited	การกระทำนั้นย่อมต้องจำกัด
	and, therefore, disorder.	ฉะนั้นจึงไร้ระเบียบ

29:09	You understand?	คุณเข้าใจไหม

29:10	Thought in its movement	การเคลื่อนไหวของความคิด
	must create disorder	ต้องก่อให้เกิดความไร้ระเบียบ

29:20	unless thought has realised	จนกว่าความคิดจะรู้ชัด ถึงบทบาท
	its proper place, which is knowledge.	ที่เหมาะสมของมัน ซึ่งคือความรู้

29:30	Knowledge is limited and therefore,	ความรู้นั้นจำกัด ฉะนั้น
	it has its proper place.	มันจึงมีบทบาทที่เหมาะสมของมัน

29:35	That’s clear. We’ve gone into this	นั่นชัดเจน เราได้พิจารณาเรื่องนี้แล้ว
	– I won’t go over and over again.	ผมจะไม่พูดซ้ำอีก

29:41	So, thought born of yesterday,	ความคิดเกิดจากเมื่อวาน
	or ten thousand million yesterdays,	หรือหมื่นล้านวันวาน

29:53	is limited,	มันจึงจำกัด

29:55	and the content of our consciousness	เนื้อหาของจิตสำนึกจึงถูกจำกัดด้วย
	is, therefore, limited,

30:01	and our consciousness,	แม้ความคิดจะบอกว่า
	however thought may say

30:06	this consciousness isn’t limited	จิตสำนึกนี้ไม่จำกัด
	but there’s a higher consciousness,	เพราะมีจิตสำนึกที่สูงกว่า

30:10	it is still a form of consciousness.	แต่นั่นก็ยังเป็นรูปแบบหนึ่งของจิตสำนึก

30:14	You have got it?	คุณตามทันไหม

30:16	So, thought which hasn’t realised	การที่ความคิดไม่รู้บทบาทที่เหมาะสมของมัน
	its proper place,

30:24	is the very essence of disorder.	เป็นปัจจัยสำคัญของความไร้ระเบียบ

30:31	Right?	ใช่ไหม

30:34	You understand?	คุณเข้าใจใช่ไหม

30:35	This is not something romantic,	นี่ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน
	vague, nonsense,	คลุมเครือ หรือไร้สาระ

30:40	but you can see, for yourself,	แต่คุณเห็นได้ด้วยตัวคุณเอง
	if you’re logical, sane, clear,	ถ้าคุณมีตรรกะ มีเหตุผล ชัดเจน

30:48	that thought, being limited,	ว่าความคิดซึ่งเป็นสิ่งจำกัด
	must create disorder.	ย่อมต้องทำให้เกิดความไร้ระเบียบ

30:54	Like a man who says, ‘I am a Jew,’	เหมือนกับคนที่พูดว่า “ฉันเป็นชาวยิว”
	or ‘I am an Arab’ or a Chinese	หรือ “ฉันเป็นชาวอาหรับ” หรือเป็นชาวจีน

31:00	– he’s limited and therefore,	เขาถูกจำกัด ฉะนั้นจึงปิดกั้นตนเอง
	closing himself, resisting	จึงมีการต่อต้าน

31:05	and therefore, wars	สงครามและความทุกข์ยากจึงตามมา
	and all the misery begins.

31:10	Right?	ใช่ไหม

31:12	Do you actually see this fact?	คุณมองเห็นความเป็นจริงนี้จริงๆ ไหม

31:18	– not as an idea, not something	ไม่ใช่เห็นแค่เป็นแนวคิด
	somebody’s telling you,	เป็นสิ่งที่ใครบางคนบอกคุณ

31:23	but see it for yourself,	แต่เห็นด้วยตัวคุณเอง เหมือนที่
	as you hear the cry of the baby.	คุณได้ยินเสียงร้องของลูกน้อย

31:33	Then you act. You get up.	แล้วคุณเคลื่อนไหว คุณลุกขึ้นมา

31:43	So.	นั่นแหละ

31:46	And part of our mechanical	ส่วนหนึ่งของชีวิตที่เป็นกลไกของเรา
	way of living

31:52	is born out of this	เกิดจากจิตสำนึกที่จำกัดนี้
	limited consciousness.

32:00	Right?	จริงไหม

32:02	So, is it possible	ดังนั้น เป็นไปได้ไหม
	not to expand consciousness?	ที่เราจะไม่แผ่ขยายจิตสำนึก

32:16	You understand the meaning of that?	คุณเข้าใจความหมายไหม

32:18	To expand, to enlarge it,	การแผ่ขยาย การทำให้มันเติบใหญ่ขึ้น
	to add more things to it	หรือเพิ่มเติมสารพัดสิ่งเข้าไป

32:27	– more knowledge, more experience,	เพิ่มความรู้ เพิ่มประสบการณ์
	moving from one corner to another –	หรือเคลื่อนจากมุมหนึ่งไปอีกมุม

32:34	trying to enlarge it.	พยายามที่จะขยายมัน ต่อเติมมัน

32:40	There are schools	มีสำนักต่างๆ ทำอย่างนั้น
	which are doing this,

32:43	by practice, by discipline,	โดยการฝึกปฏิบัติ โดยใช้ระเบียบวินัย
	control – all that.	เพื่อควบคุม และอื่นๆ

33:02	So, when you’re trying	เมื่อคุณพยายาม แผ่ขยายจิตสำนึก
	to expand consciousness,

33:09	there is a centre of measurement.	ก็จะมีศูนย์กลางเพื่อการเทียบวัด

33:15	You understand?	คุณเข้าใจใช่ไหม

33:18	When you try to enlarge anything,	เมื่อคุณพยายามขยายอะไรก็ตาม
	enlarge a house,	เช่น ต่อเติมขยายบ้าน

33:25	from a from a small foundation	จากรากฐานเล็กหรือใหญ่
	or a large foundation,

33:29	you enlarge, there is a centre	คุณต่อเติมขยายมัน
	from which you enlarge.	มีศูนย์กลางจากที่คุณขยายมันออกไป

33:32	Similarly, there is a centre	ในทำนองเดียวกัน มีศูนย์กลาง
	from which says, ‘I’m expanding,’	จากที่คุณพูดว่า “ฉันกำลังแผ่ขยาย”

33:40	which is measurement.	ซึ่งเป็นการเทียบวัด

33:42	It doesn’t matter if you don’t	ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร
	understand: look at yourself.	แต่ให้มองดูตัวคุณเอง

33:45	Aren’t you trying to expand	คุณไม่ได้พยายามแผ่ขยาย
	your consciousness?	จิตสำนึกของคุณอยู่หรือ

33:48	You may not use that word.	คุณอาจจะไม่ได้ใช้คำว่าแผ่ขยาย

33:51	You may say,	คุณอาจจะบอกว่า
	‘Well, I’m trying to be better’	“ฉันแค่พยายามที่จะดีกว่านี้”

33:53	– ‘I’m trying to be more this	“ฉันพยายามจะเป็นอย่างนี้หรืออย่างนั้น”
	or that’ – or to achieve.	หรือประสบความสำเร็จให้มากขึ้น

33:59	So, as long as there is a centre	ตราบเท่าที่มีศูนย์กลางที่กระทำออกไป
	from which you act,

34:07	there must be disorder.	ต้องมีความไร้ระเบียบ

34:36	Then, the problem arises:	แล้วปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือ
	is it possible to act,	เป็นไปได้หรือที่จะกระทำ

34:43	function naturally, happily,	ที่จะดำเนินชีวิตอย่างเป็นธรรมชาติ
	without a centre,	มีความสุข โดยปราศจากศูนย์กลาง

34:50	without the content of consciousness?	ปราศจากเนื้อหาของจิตสำนึก

34:55	Do you understand these questions?	คุณเข้าใจคำถามเหล่านี้ไหม

34:58	We are putting fundamental questions.	เราถามคำถามที่เป็นพื้นฐาน

35:03	You may not be used to that.	คุณอาจจะยังไม่คุ้นเคยกับคำถามเช่นนี้

35:07	Most of us put questions	เราส่วนใหญ่ถามคำถามแบบขี้เกียจ เฉื่อยชา
	rather slackly,

35:11	or indifferently and move off.	ไม่แยแส แล้วเคลื่อนออกไป

35:15	But we’re asking questions	แต่เราถามคำถามที่คุณต้องตอบ
	that you must answer,

35:18	must find an answer, go into it	คุณต้องค้นหาคำตอบ สืบค้น
	to discover for yourself the answer.	เพื่อให้พบคำตอบด้วยตัวคุณเอง

35:25	Is it possible to act, to live our	ว่าเป็นไปได้ไหมที่จะกระทำ
	daily life, without the centre,	ดำเนินชีวิตแต่ละวัน โดยไร้ศูนย์กลาง

35:37	which is the essence of disorder?	ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญของความไร้ระเบียบ

35:44	That is, in your relationship with	นั่นคือ ในความสัมพันธ์ของคุณกับผู้อื่น
	another, however intimate it may be,	ไม่ว่าจะสนิทสนมใกล้ชิดเพียงใด

35:51	if you’re all the time	ถ้าคุณสนใจแต่ตัวคุณเองตลอดเวลา
	concerned about yourself,

35:56	your ambitions, your personality,	สนใจความทะยานอยาก บุคลิกลักษณะ
	your beauty, your habits and so on	ความสวยงาม ความคุ้นชินต่างๆ ของคุณ

36:01	– you, in your relationship	คุณเป็นเช่นนั้นในความสัมพันธ์กับคนอื่น
	with another,

36:04	and the other, also,	ส่วนคนอื่นก็ทำเหมือนกัน
	is doing the same,

36:07	naturally, there is conflict,	จึงเป็นธรรมดาที่จะเกิดความขัดแย้ง
	which is disorder.	ซึ่งเป็นความไร้ระเบียบ

36:16	So, is it possible	แล้วเป็นไปได้ไหม ที่จะไม่กระทำ
	not to act from a centre?	ไม่เคลื่อนไหวจากศูนย์กลาง

36:29	We have gone into what is the centre.	เราได้สืบค้นแล้วว่า ศูนย์กลางคืออะไร

36:32	The centre is this consciousness	ศูนย์กลางคือจิตสำนึก พร้อมด้วยเนื้อหาของมัน
	with its content.

36:38	The content is all the things	เนื้อหาคือสิ่งทั้งปวง ที่ความคิดประกอบกันขึ้น
	which thought has put together,

36:45	with its sensations, with its desires,	ด้วยความรู้สึกทางประสาทสัมผัส
	with its fears and so on, so on.	ความอยาก ความกลัว และอื่นๆ

36:54	Right?	จริงไหม

37:00	What is that action	แล้วอะไรที่เป็นการกระทำ

37:05	in which there is no contradiction,	ที่ไม่มีความขัดแย้งอยู่ในนั้น

37:14	no regret, no reward or punishment,	ไม่มีความเสียใจ
		ไม่มีรางวัลตอบแทน ไม่มีโทษ

37:24	therefore, an action that is whole?	ฉะนั้น เป็นการกระทำที่เป็นทั้งหมด

37:29	You understand?	คุณเข้าใจไหม

37:31	We’re going to find out.	เรากำลังจะค้นหาความจริง

37:35	We are going to find out, not I	เราร่วมกันค้นหา
	find out and answer it, tell you,	ไม่ใช่ผมค้นพบคำตอบ แล้วบอกคุณ

37:40	but together, we’re going to find out,	แต่เราจะค้นหาไปด้วยกัน

37:45	remembering that there is no speaker	ระลึกไว้ด้วยว่า ไม่มีผู้พูด

37:47	but only the mirror	มีเพียงกระจก ที่คุณกำลังส่องดูเท่านั้น
	in which you are looking.

37:53	To understand it, we must go	เพื่อทำความเข้าใจ คุณต้องค้นในคำถาม
	into the question of what is love.	ว่าความรักคืออะไร

38:06	Because if we can find	เพราะถ้าเราค้นพบความจริงนี้ได้
	the truth of what is love

38:10	that may completely	การค้นพบนั้นอาจสลายศูนย์กลางได้หมดจด
	dissolve the centre,

38:18	completely bring about	นำมาซึ่งการกระทำที่บริสุทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์
	a holistic action.

38:26	So, we must go into it	เราจึงต้องสืบค้นเรื่องนี้
	very, very, very carefully,	ด้วยความระมัดระวัง เอาใจใส่อย่างยิ่ง

38:30	if you are willing.	ถ้าคุณเต็มใจ

38:33	That means, are you willing to listen?	หมายถึงคุณเต็มใจที่จะฟัง

38:45	You have your opinions about love,	แน่นอน คุณมีความคิดเห็นเกี่ยวกับความรัก
	obviously.

38:49	You have your conclusions about love.	คุณมีข้อสรุปของคุณเกี่ยวกับความรัก

38:51	You say, ‘Love cannot exist	คุณพูดว่า “เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความรัก
	without jealousy,’	โดยไม่มีความอิจฉาริษยา”

38:55	‘Love exists only when there is sex,’	“ความรักมีอยู่เมื่อมีกามารมณ์เท่านั้น”

39:00	‘Love exists only	“ความรักมีอยู่
	when you love all your neighbours,	เมื่อคุณรักเพื่อนบ้านทั้งหมดเท่านั้น...

39:04	love the animals’	...รักสัตว์” และอื่นๆ
	and all the rest of it.

39:09	You have a concept, an idea,	คุณมีกรอบความคิด มีแนวคิดและ
	a conclusion about what love is.	บทสรุปไว้แล้วว่า ความรักคืออะไร

39:19	If you have, then you cannot	ซึ่งถ้าคุณมี
	possibly investigate.	มันก็เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะสืบค้น

39:27	Right?	จริงไหม

39:28	If you already say,	ถ้าคุณบอกว่า “เป็นอย่างนั้นจริง” คุณก็จบเลย
	‘This is so,’ you’re finished.

39:34	It’s like one of those gurus	มันก็เหมือนเหล่าคุรุ ที่บอกว่า
	who says, ‘I know,	“ฉันรู้ ฉันเข้าถึงการตื่นรู้แล้ว”

39:38	I’ve reached enlightenment,’	แล้วคุณก็เชื่อตามง่ายๆ
	and you, gullible, follow him.

39:46	You never question him.	คุณไม่เคยตั้งคำถามกังขาเขา

39:53	So, here we are…	ที่นี่เรา...

39:56	there’s no authority,	ไม่มีผู้รู้ ไม่มีผู้พูด
	there is no speaker,

40:01	but we are asking a very,	แต่เราถามคำถามที่จริงจังจริงๆ
	very serious question,

40:05	which may resolve	ซึ่งอาจจะแก้ปัญหาความขัดแย้ง การควบคุม
	the conflict, the control,

40:11	the constant battle	การต่อสู้ที่ไม่สิ้นสุด ระหว่างตัวเราและผู้อื่น
	between oneself and with another.

40:18	And to find that out,	การที่จะค้นให้พบ
	we must go very deeply	เราต้องค้นลึกลงไปอย่างยิ่ง

40:23	into this question of what love is,	ค้นเข้าสู่คำถาม ว่าความรักคืออะไร

40:28	not what compassion	ผมกำลังพูดถึงความรัก ไม่ใช่ความเมตตาการุญ
	– I’m talking of love.

40:34	Don’t bring in another word	อย่าเอาคำอื่นเข้ามา จะทำให้สับสน
	and then confuse it.

40:39	We’re just talking of what	เราเพียงพูดกันว่า
	human beings call ‘love.’	สิ่งที่มนุษย์เรียกว่า “ความรัก” คืออะไร

40:46	Love their animals,	รักสัตว์ของพวกเขา รักสัตว์เลี้ยง รักสวน
	their pets, love their garden,

40:52	love their house, love their	รักบ้าน รักเฟอร์นิเจอร์ รักลูกชายหญิงของเขา
	furniture, love their girl or a boy,

40:59	love their god,	รักพระเจ้า รักประเทศชาติ
	love their country – you follow? –

41:04	this thing called ‘love,’	สิ่งที่เรียกว่า “ความรัก” นี้
	which is so loaded,	ถูกยัดเยียดความหมาย

41:10	which is so trodden upon.	ถูกเหยียบย่ำ บดขยี้

41:15	So, we’re going to find out	เราจึงต้องค้นให้พบ ว่าแท้จริงแล้วมันคืออะไร
	what it is – right?

41:23	Don’t go to sleep!	อย่าเพิ่งหลับ อย่าจดบันทึก
	Or take notes.

41:31	I believe you are going	ผมเชื่อว่า จะมีแถบเสียงคาสเซ็ท
	to have cassettes,

41:33	which you can hear afterwards,	ที่คุณจะฟังได้ภายหลัง ถ้าคุณต้องการ
	if you want to.

41:36	But to take notes	แต่การจดบันทึก
	while the baby is crying	ในขณะที่ลูกน้อยกำลังส่งเสียงร้อง

41:45	– that’s a good simile for you,	นั่นเป็นการเปรียบเทียบที่ดี คุณจะเข้าใจเลย
	you will understand it,

41:52	saying, ‘Why is he crying?,’	คุณพูดว่า “ทำไมลูกร้องไห้”
	write it all, very carefully!	จดให้หมดอย่างเอาใจใส่

42:11	So, please, pay a little attention,	ดังนั้น ขอให้ใส่ใจสักนิด ใส่ใจที่จะฟัง
	that is, to hear.

42:20	That means, the art of listening.	ซึ่งหมายถึง ศิลปะในการฟัง

42:27	You know, that baby when he cries,	เวลาที่ลูกคุณส่งเสียงร้อง
	you’re listening with all your might.	คุณฟังด้วยความสามารถทั้งหมด

42:35	The art of listening means	ศิลปะในการฟัง หมายถึง

42:40	– the word ‘art’ implies	คำว่า “ศิลปะ” บ่งบอกถึง การจัดทุกสิ่ง
	to put everything in its right place.	ทุกอย่างไว้ในที่ทางที่ถูกต้องของมัน

42:48	If you understand	ถ้าคุณเข้าใจความหมายของคำนี้จริงๆ
	the meaning of that word, really,

42:55	that is the real art, not painting	นั่นคือศิลปะที่แท้จริง
	pictures and all the rest of it,	ไม่ใช่การวาดภาพ หรืออะไรพวกนั้น

43:00	that comes secondary, or tertiary.	เหล่านั้นเป็นเรื่องรอง หรือเรื่องอันดับสาม

43:03	But the art of putting your life	แต่ศิลปะในการจัดแจงชีวิตคุณ
	in its proper place,	ให้อยู่ในที่ทางในบทบาทที่เหมาะสม

43:14	which is to live, harmoniously.	คือการมีชีวิตอยู่อย่างกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว

43:16	When you have put everything	เมื่อคุณจัดทุกสิ่งทุกอย่างในตัวคุณ
	in yourself, in its right place	ไว้ในที่ถูกที่ควร

43:21	you are free.	คุณก็เป็นอิสระ

43:25	That putting everything in its	การจัดทุกสิ่งทุกอย่างในที่ถูกที่ควร
	right place, is part of intelligence.	เป็นส่วนหนึ่งของสติปัญญา

43:33	Then you say, ‘What do you mean?

43:35	You’re giving a new meaning	แล้วคุณจะถามว่า “คุณหมายความว่าอย่างไร”
	to that word ‘intelligence.’	คุณให้ความหมายใหม่แก่คำว่า “สติปัญญา”

43:40	One must.	เราต้องทำเช่นนี้

43:43	Intelligence implies	สติปัญญาแสดงถึง
	reading between lines,	การทำความเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่

43:49	between words, between two silences,	แฝงอยู่เบื้องหลังถ้อยคำ
	between speech	ความเงียบ คำกล่าว

43:53	– listening,	คือการฟัง

43:58	so that your mind is	ดังนั้น จิตคุณจึงตื่นอยู่ตลอดเวลาที่จะฟัง
	all the time alert, to listen.

44:06	You not only hear with your ear,	คุณไม่เพียงฟังด้วยหูเท่านั้น

44:10	but also, hear without the ear.	แต่ฟังโดยไม่ใช้หูด้วย

44:18	So, we are asking,	เราถามว่า อะไรคือความหมาย
	what is the meaning and the beauty,	และความงามของความรัก

44:27	if there is beauty, of love?	ถ้าความรักมีความงาม

44:36	That gives me an idea	ผมมีความคิดหนึ่ง

44:42	– not an idea…	ไม่ใช่ความคิด...

44:45	Have you ever considered	คุณเคยพิจารณาไหม ว่าความงามคืออะไร
	what beauty is?

44:56	What does beauty mean?	ความงามหมายถึงอะไร

45:03	Is it connected with desire?	มันเชื่อมโยงกับความอยากไหม

45:07	Don’t deny it, look at it,	อย่าปฏิเสธมัน มองดูมัน ใส่ใจฟัง ค้นหาดู
	carefully listen, find out.

45:13	Is beauty part of desire?	ความงามเป็นส่วนหนึ่งของความอยากหรือ

45:23	Is beauty part of the senses?	ความงามเป็นส่วนหนึ่งของประสาทสัมผัสหรือ

45:29	You see a marvellous building	คุณเห็นสิ่งก่อสร้างอันอัศจรรย์

45:31	– Parthenon, or an ancient Greek	วิหารพาร์เธนอน สิ่งก่อสร้างของกรีก
	or Egyptian,	หรืออียิปต์โบราณ

45:35	or one of these cathedrals,	หรือโบสถ์ มหาวิหารอันวิจิตรพิสดาร
	marvellous building –

45:43	your senses are awakened	ประสาทสัมผัสของคุณถูกปลุก
	by the beauty of that.	ให้ตื่นขึ้น ด้วยความงามนั้น

45:48	So, is beauty part of this?	ความงามเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนี้หรือ

45:55	And is beauty the face,	ความงามอยู่ที่ใบหน้า สีผิว ทรวดทรงหรือ
	the colour, the shape,

46:01	the bones in the face,	อยู่ที่โครงสร้างของใบหน้า
	the clarity of the eyes	ประกายตาแจ่มชัดหรือ

46:04	and the skin and the fair and –	อยู่ที่ผิวขาวเนียนละออ อยู่ที่การแสดงออก
	expression of man or a woman?	ลักษณะท่าทางของชายหญิงหรือ

46:12	You understand all these questions?	คุณเข้าใจคำถามทั้งหมดนี้ไหม

46:17	Or there is another quality of beauty	หรือความงามมีคุณสมบัติอื่น
	which may transcend all this beauty,	ที่เหนือพ้นไปจากความงามทั้งหมดนี้

46:32	which when that is part of this life	เมื่อความงามนั้นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

46:43	then the form, the face,	แล้วรูปลักษณ์ หน้าตา ทุกสิ่งทุกอย่าง
	everything has its place.	ก็จะมีที่ทางที่เหมาะสมของมัน

46:48	Whereas, if that is not captured,	แต่ถ้ายังจับความหมายไม่ได้
	if that’s not understood,	หรือยังไม่เข้าใจ สิ่งที่แสดงออกภายนอก

46:51	the outward expression, outward –

46:55	all that becomes all important	สิ่งภายนอกก็กลายเป็นสิ่งสำคัญไปทั้งหมด
	Right?

46:57	So, we’re going to find out what	เรากำลังค้นหา ว่าความงามคืออะไร
	that beauty is. If you’re interested.

47:08	You know, when you see something	เมื่อเรามองเห็นบางสิ่งบางอย่าง

47:11	like that marvellous mountain	เห็นขุนเขามหัศจรรย์
	against the blue sky,	ทาบกับท้องฟ้าสีครามน่าพิศวง

47:17	the vivid bright, clear,	หิมะขาวสว่างโพลน ใสสะอาด ไร้มลพิษ
	unpolluted snow,

47:24	the majesty of it	ความตระหง่านน่าเกรงขามของมัน
	drives all your thought,	ขับไสความคิด

47:29	your concerns, your problems,	ความห่วงใยและปัญหาทั้งหมดของคุณออกไป
	out of you.

47:32	Have you noticed that?	คุณเคยสังเกตไหม
	You say, ‘How beautiful it is,’	เมื่อคุณพูดว่า “มันช่างสวยงาม”

47:36	and for two seconds, perhaps,	แล้วบางทีชั่วสองวินาที หรืออาจจะหนึ่งนาที
	or for even a minute,

47:39	you’re absolutely silent.	ที่คุณเงียบถึงที่สุด
	Right?

47:44	Haven’t you noticed it?	คุณไม่เคยสังเกตหรือ ว่านั่นหมายถึงอะไร
	Which means what?

47:50	The grandeur of it	ชั่ววินาทีที่ความยิ่งใหญ่ของมัน
	drives away for the second

47:55	the pettiness of ourselves.	ขับไสความใจแคบของเราออกไป
	Right?

48:00	So, that immensity has taken us over.	ความยิ่งใหญ่นั้นยึดครองเรา

48:10	Right? You understand this?	คุณเข้าใจที่พูดนี้ไหม

48:13	Like a child with an intricate toy	เหมือนเด็กเล็ก
		ที่ได้ของเล่นที่ซับซ้อน เข้าใจยาก

48:19	– for an hour, he’s occupied.	เขาจะหมกมุ่นอยู่กับมันเป็นชั่วโมง

48:23	He won’t talk,	เขาไม่พูดไม่จา ไม่ส่งเสียงเลย
	he won’t make any noise,

48:26	he’s completely absorbed in that.	เขาจดจ่อจมอยู่ในนั้น

48:30	Which means the toy has absorbed him.	ซึ่งหมายถึง ของเล่นดึงดูดเขาไว้

48:36	You follow this?	คุณตามทันไหม ผมเริ่มเหนื่อยแล้ว
	I am getting tired.

48:40	You understand?	เข้าใจไหม

48:45	So, the mountain absorbs you	ก็เหมือนกับที่ภูเขาดึงดูดคุณ

48:51	and therefore, for the second,	ฉะนั้น ชั่ววินาทีหรือนาทีนั้น
	or minute, you’re absolutely quiet,	คุณเงียบอย่างถึงที่สุด

48:59	which means, there is no self.	ซึ่งหมายถึงไม่มีตัวตน

49:07	Now, without being	แล้วโดยไม่ถูกดึงดูดด้วยสิ่งใด
	absorbed by something

49:13	– you understand? –	ไม่ว่าจะของเล่น ขุนเขา หรือใบหน้า
	either a toy, a mountain, or a face,

49:16	or an idea or this or that,	หรือแนวคิด หรือนั่นนี่

49:22	to be, in oneself, completely	แต่อยู่ในตัวเราเองโดยสมบูรณ์
	without the ‘me,’	โดยปราศจาก “ความเป็นฉัน”

49:29	is the essence of beauty.	นั่นเป็นแก่นแท้ของความงาม
	You understand all this?	คุณเข้าใจทั้งหมดนี้หรือเปล่า

49:38	So, we’re going to find what is love.	เรากำลังจะค้นหากัน ว่าความรักคืออะไร

49:44	Because if we can find that out,	เพราะถ้าหากเราค้นพบ
	our life may be totally different.	ชีวิตเราอาจจะแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง

49:52	One can live without conflict,	เราจะมีชีวิตอยู่โดยไม่มีความขัดแย้ง
	without control,	ไม่มีการควบคุม

49:59	without any form of effort.	ไม่มีความพยายามรูปแบบใดๆ

50:07	We’re going to find out.	เรากำลังจะค้นหา

50:15	First of all,	ก่อนอื่น ดังที่พูดกันเมื่อวันก่อน
	as we said the other day,

50:19	there is positive action,	ว่ามีการกระทำเชิงบวก
	an action which is non-action.	ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่กระทำ

50:28	I went into that – right?	ผมได้ถามค้นเรื่องนั้นแล้ว ผมต้องทำอีกไหม
	Need I go into it, again?

50:39	In positive action,	ในการกระทำเชิงบวก
	there is doing something about it,	มีการทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน

50:48	controlling, suppressing,	มีการควบคุม กดข่ม
	effort, dominating, avoiding,	พยายาม ครอบงำ หลีกเลี่ยง

50:56	explaining, rationalising,	อธิบาย หาเหตุผล

50:59	and in the very process	ในกระบวนการวิเคราะห์ การหาเหตุผล
	of analysing, rationalising,

51:05	there is an action	มีการกระทำ ที่ถือว่าเป็นเชิงบวก
	which is considered positive,

51:11	doing something about it.	มีการทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน
	Right?

51:18	And we are saying there is	และเราพูดว่า มีการกระทำ...ที่ไม่มีการกระทำ
	an action… there is non-action,

51:25	which is not related	ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำเชิงบวก
	to positive action,	ไม่ใช่ขั้วตรงข้ามของมัน

51:28	it is not the opposite of it,

51:31	which is, to observe without action.	คือการสังเกต โดยปราศจากการกระทำ

51:38	Then, that very observation,	แล้วในการสังเกตนั้นเอง
	as we pointed out,	ดังที่เราชี้ให้เห็นว่า

51:41	brings about a radical transformation	นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลง
	in that which is being observed,	อย่างถอนรากถอนโคน ในสิ่งที่ถูกสังเกต

51:47	which is non-action.	ซึ่งเป็นการไม่กระทำ คุณเข้าใจใช่ไหม
	Do you understand this?

51:53	A little bit – it doesn’t matter,	เข้าใจสักเล็กน้อยไหม
	it’s your life.	ไม่เป็นไร มันเป็นชีวิตคุณ

51:58	We are so used to doing positive	เราเคยชินกับการทำในเชิงบวก จริงไหม
	– right?

52:01	‘I must,’ ‘I must not,’	“ฉันต้องทำ” “ฉันต้องไม่ทำ”
	‘This is right,’	“นี่คือสิ่งที่ถูก”

52:04	‘This is wrong,’ ‘This is correct,’	“นี่คือสิ่งผิด”
	‘This should be,’	“นี่ถูกต้อง” “ควรเป็นอย่างนี้”

52:06	‘This must not be,’	“ต้องไม่เป็นอย่างนี้”
	‘I’ll suppress, I’ll control’	“ฉันจะกดข่ม” “ฉันจะควบคุม”

52:11	– all this is strengthening the ‘me,’	ทั้งหมดนี้เสริมสร้าง “ความเป็นฉัน”
		ให้มีพลังมากขึ้น

52:16	which is the essence of disorder,	ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญของความไร้ระเบียบ
	which is the essence of conflict.	และความขัดแย้ง

52:24	If you see that, not verbally	ถ้าคุณเห็นเช่นนั้น ไม่ใช่เห็นทางถ้อยคำ
	or intellectually or optically,	ทางปัญญานึกคิด หรือเห็นด้วยตา

52:32	but actually see the truth of it,	แต่เห็นความจริงในเรื่องนี้จริงๆ

52:35	then there is non-action,	จึงไม่มีการกระทำ
	in which there is no effort.	ในสภาวะนั้นไม่มีความพยายาม

52:42	Mere observation, itself, changes	ตัวการสังเกตนั่นเอง
	that which is being observed.	ที่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่ถูกสังเกต

52:49	Quelle heure?	กี่โมงแล้ว

52:57	Twenty five after eleven.	11 โมง 25 นาที
	What is that?

53:10	So, we’re asking, what is love?	เรากำลังถามว่า ความรักคืออะไร

53:15	And we said, we have got	และเราก็พูดว่า เรามีความคิดเห็น
	so many opinions about it:	หลากหลายเกี่ยวกับความรัก

53:22	opinions of specialists, opinions	ความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ
	of gurus, opinions of priests,	ของคุรุ ของนักบวช

53:33	your wife says or your girl says,	ภรรยาของคุณหรือแฟนสาวของคุณ
	‘This is love,’	พูดว่า “นี่คือความรัก”

53:38	or you say, ‘This is love,’	หรือคุณก็พูดว่า “นี่คือความรัก”

53:42	or you say it is related to sex	หรือคุณบอกว่า มันเกี่ยวข้อง
	and so on, so on. Is it?	กับกามารมณ์ เป็นเช่นนั้นไหม

53:50	Is it related to senses?	ความรักเกี่ยวข้องกับประสาทสัมผัสหรือ

53:57	From the senses, arises desire.	และจากประสาทสัมผัส
	Have you followed this?	ความอยากก็เกิดขึ้น คุณตามทันไหม

54:07	Desire is the movement,	ความอยากเป็นกระบวนการ
	the concentrated movement of desire,	กระบวนการที่มุ่งไปอย่างจดจ่อ

54:18	the movement of the senses is desire,	กระบวนการของประสาทสัมผัสคือ ความอยาก

54:23	obviously, sir, don’t look puzzled!	มันเห็นได้ชัด อย่าทำหน้างงอย่างนั้น

54:28	I see a beautiful thing,	ผมเห็นสิ่งสวยงาม
		ซึ่งคือ

54:30	which is, the senses are awakened,	การที่ประสาทสัมผัสถูกปลุกให้ตื่นขึ้น
	and I want it.	และผมก็ต้องการมัน

54:39	Come on.	ขอให้เคลื่อนไปด้วยกัน

54:43	Look at it, for yourself.	มองดูมันด้วยตัวคุณเอง

54:50	You see, we are saying,	เราพูดว่า

54:54	when there is the movement	เมื่อมีการเคลื่อนไหวของประสาทสัมผัสทั้งหมด
	of the total senses,

55:01	the whole senses,	ประสาทสัมผัสทุกส่วน
	not a particular sense,	ไม่ใช่ส่วนใดส่วนหนึ่ง

55:03	then desire is non-existent.	เมื่อนั้นไม่มีความอยาก

55:09	You think it out.	คุณลองพินิจพิเคราะห์ดู

55:14	So, is love the movement	ความรักเป็นกระบวนการของประสาทสัมผัส
	of the senses with its desire?	พร้อมทั้งความอยากของมันหรือ

55:27	Right?	ใช่ไหม

55:29	Is love, to put it differently,	ถ้าพูดต่างออกไป
	desire?	ความรักคือความอยากหรือ

55:42	Sexually, senses are in operation	ในกามารมณ์ มีการทำงานของประสาทสัมผัส

55:46	– the remembrance,	มีความทรงจำ มีภาพ มีมโนภาพ
	the pictures, the images,

55:49	the sensations, all the time.	มีความรู้สึกทางประสาทสัมผัสตลอดเวลา

55:56	And that movement, of all that,	และการเคลื่อนไหวนั้น ทั้งหมดนั้น
	is considered love.	เราคิดว่าเป็นความรัก

56:08	Love, as far as one can observe,	เท่าที่เราสังเกต
	is part of desire.	ความรักเป็นส่วนหนึ่งของความอยาก

56:20	Go slowly. We haven’t enlarged it.	สอบสวนไปช้าๆ เราไม่ได้แผ่ขยายมัน

56:23	Don’t look puzzled or say,	อย่างง หรือพูดว่า “ไม่จริง เป็นไปไม่ได้”
	‘No, that can’t be’

56:27	– we’re going into it.	เรากำลังสอบสวน

56:32	Is love attachment?	ความรักเป็นความผูกพันหรือ

56:42	You understand?	คุณเข้าใจไหม

56:44	I am attached to my girl or boy.	ผมผูกพันกับลูกชายหญิงของผม

56:49	I possess.	ผมครอบครอง

56:54	So, is attachment love?	ความผูกพันเป็นความรักหรือ

57:02	And our whole life	ทั้งชีวิตเรา อยู่บนพื้นฐานความผูกพัน
	is based on attachment

57:10	– attachment to property,	ผูกพันกับทรัพย์สมบัติ ผูกพันกับบุคคล
	attachment to a person,

57:14	attachment to a belief,	ผูกพันกับความเชื่อ กับศาสนา
	to a dogma, to Christ, to Buddha,	ที่ไร้ข้อพิสูจน์ พระเยซูหรือพระพุทธเจ้า

57:20	whatever it is – attached.	ไม่ว่าผูกพันกับอะไร

57:25	Is that love?	นั่นคือความรักหรือ

57:28	When you’re attached,	เมื่อคุณผูกพัน
	in that attachment, there is pain,	ในความผูกพันนั้นมีความเจ็บปวด

57:35	there is fear, there is jealousy,	มีความกลัว ความอิจฉาริษยา
	anxiety – you may lose.	ความวิตกกังวล – คุณอาจจะสูญเสีย

57:46	So, we’re asking,	เราจึงถามว่า

57:49	where there’s attachment,	ที่ใดมีความผูกพัน ที่นั่นมีความรักหรือ
	is there love?

58:00	When you observe it	เมื่อคุณสังเกตดูมัน และคุณสนใจลึกมาก
	and you are concerned, deeply,

58:07	most profoundly,	สนใจอย่างลึกซึ้งที่สุด
	to find out what love is,	ที่จะค้นหาว่าความรักคืออะไร

58:11	then attachment becomes unimportant,	แล้วความผูกพัน
	it has no value,	ก็กลายเป็นเรื่องไม่สำคัญ ไม่มีค่า

58:19	because that’s not love.	เพราะนั่นไม่ใช่ความรัก

58:27	So, it’s not desire.	ความรักไม่ใช่ความอยาก

58:35	It’s not remembrance.	ไม่ใช่ความทรงจำ

58:40	It’s not attachment. Right?	ไม่ใช่ความผูกพัน

58:47	It’s not, I’m telling you	ไม่ใช่ว่าผมบอกคุณ แล้วคุณยอมรับ
	and you accept it – it is so.	–มันเป็นอย่างนั้นจริง

58:52	And is love pleasure?	ความรักเป็นความสุขเพลิดเพลินหรือ

58:59	Don’t look so depressed.	อย่าดูเศร้าหดหู่อย่างนั้น

59:11	I’m sorry!	ผมขอโทษ

59:18	It doesn’t mean	ไม่ใช่คุณจะจูงมือกันไม่ได้
	you can’t hold the hand of another.

59:27	But we’ll find out,	แต่เราจะค้นหา ว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้ไหม
	if you understand this.

59:34	We say desire,	เราพูดว่า ความอยากเป็นผลของ
	the outcome of sensation,	ความรู้สึกทางประสาทสัมผัส

59:42	sensation attached to thought,	ความรู้สึกทางประสาทสัมผัส
	thought attached to sensation,	ผูกติดอยู่กับความคิด

59:48		ความคิดก็ผูกติดอยู่กับ
		ความรู้สึกทางประสาทสัมผัส

59:51	and from that sensation, desire,	และจากความรู้สึกทางประสาทสัมผัสนั้น
		ความอยากก็เกิดขึ้น

59:55	and that desire wants to fulfil	แล้วความอยากนั้นต้องการที่จะเติมเต็ม
	and we call that ‘love.’	เราเรียกความต้องการนั้นว่า “ความรัก”

1:00:04	Is that love? Is attachment love?	แล้วนั่นเป็นความรักไหม
		ความผูกพันเป็นความรักหรือ

1:00:14	In attachment, there is conflict,	ในความผูกพันมีความขัดแย้ง ความไม่แน่นอน
	there’s uncertainty

1:00:19	and therefore,	ฉะนั้น ยิ่งมีความไม่แน่นอนมากขึ้น
	the more there is uncertainty,

1:00:22	the more the fear of loneliness,	ความกลัวที่จะโดดเดี่ยวยิ่งมากขึ้นด้วย
	the more you become attached,	คุณก็ยิ่งผูกพันมั่นหมาย

1:00:28	possessive, dominating,	ยิ่งครอบครอง ครอบงำ
	asserting, demanding,	ยืนยันถือสิทธิ์ เรียกร้องต้องการ

1:00:34	and hence, conflict in relationship.	จึงเกิดความขัดแย้งในความสัมพันธ์

1:00:37	And this conflict is part,	แล้วคุณก็คิดว่า ความขัดแย้งนี้
	you think, of love.	เป็นส่วนหนึ่งของความรัก

1:00:46	And, we’re asking, is that love?	เราถามว่า นั่นคือความรักหรือ

1:00:49	And is pleasure, love?	ความสุขเพลิดเพลินเป็นความรักหรือ

1:00:57	Pleasure is the movement	ความสุขเพลิดเพลิน
	of a remembrance.	เป็นกระบวนการของความทรงจำ

1:01:05	Right?	ใช่ไหม

1:01:09	Don’t memorise this phrase.	อย่าจดจำคำกล่าวนี้

1:01:14	Just listen to it.	แค่ฟังเท่านั้น

1:01:20	I remember how nice you were	ผมจำได้ว่า คุณดีอย่างไร

1:01:27	and how pleasant, how tender,	ให้ความพึงพอใจ ความอ่อนโยน
	how comforting, how sexual	ความสุขสบาย ความสัมพันธ์ทางเพศ

1:01:31	– this, that and the other –	ให้นี่ ให้นั่น และอื่นๆ เพียงใด
	I remember that,	ผมจำสิ่งเหล่านั้นได้

1:01:35	and I say, ‘Oh darling, I love you.’	ผมจึงพูดว่า “โอ้! ยอดรัก ผมรักคุณ”

1:01:40	Is that love?	นี่หรือคือความรัก

1:01:45	And is pleasure to be denied?	แล้วความสุขเพลิดเพลินเป็นสิ่งต้องห้ามหรือ

1:01:55	You must ask all these questions.	คุณต้องถามคำถามเหล่านี้ ผมกำลังถาม
	I’m asking it. You must ask, find out.	คุณก็ต้องถามและค้นให้พบ

1:02:04	Doesn’t it give you a pleasure	เมื่อคุณมองดูน้ำในลำธาร
	to look at the waters of a stream?	มันให้ความสุขเพลิดเพลินแก่คุณ ไม่ใช่หรือ

1:02:12	What’s wrong with that pleasure?	ความสุขเพลิดเพลินนั้นผิดอะไร

1:02:16	Doesn’t it give you pleasure	คุณมองดูต้นไม้ตระหง่านโดดเดี่ยวในท้องทุ่ง
	to look at a solitary tree in a field?	นั่นไม่ให้ความสุขเพลิดเพลินแก่คุณหรือ

1:02:24	Doesn’t it give you pleasure	เมื่อคุณดูดวงจันทร์เหนือขุนเขา
	to see the moon over the mountains,	มันให้ความสุขเพลิดเพลินไม่ใช่หรือ

1:02:29	as last night, you saw it,	เหมือนเมื่อคืน บางคนอาจได้เห็น
	perhaps, some of you?

1:02:32	A great delight, wasn’t there?	เป็นความอภิรมย์อย่างยิ่งไม่ใช่หรือ
	What is wrong with it?	แล้วมันผิดอะไร

1:02:37	But the trouble begins when thought	แต่ปัญหาเริ่มขึ้นเมื่อความคิดพูดว่า
	says, ‘How beautiful that is,	“มันช่างสวยงามเสียจริง”

1:02:44	I must keep it, I must remember it,	ฉันต้องเก็บมันไว้ จดจำมัน บูชามัน
	I must worship it,

1:02:48	I hope to have more of it’	ฉันหวังที่จะได้มันมากขึ้น

1:02:52	Then the whole movement of pleasure	จากนั้นกระบวนการของความสุขเพลิดเพลิน
	comes into operation.	ก็เข้ามาปฏิบัติการ

1:03:00	And that pleasure we call ‘love.’	ความสุขเพลิดเพลินนั้น
		เราเรียกว่า “ความรัก”

1:03:09	The child, the baby with the mother,	เมื่อเด็กทารกอยู่กับแม่

1:03:16	and she says...	แม่เต็มไปด้วยความรักความอาทร
	full of that tender affection,	ที่แสนอ่อนโยน

1:03:21	feeling of holding. Is that love?	รู้สึกได้ถึงการโอบอุ้ม นั่นเป็นความรักไหม

1:03:25	Please, don’t jump on me.	อย่าเพิ่งตำหนิผมนะ ผมเพียงแต่ถามคำถาม
	Just, I’m asking.

1:03:30	Or that love is part of your heredity.	หรือว่าความรักนี้ เป็นส่วนหนึ่ง
		ของสิ่งสืบทอดทางพันธุกรรม

1:03:44	Have you seen the monkeys	คุณเคยเห็นแม่ลิงอุ้มกอดลูกๆ ของมันไหม
	holding their babies?

1:03:52	The elephant caring	แม่ช้างที่ระวังดูแลลูกเล็กๆ ของมัน
	for the little one, infinitely.

1:04:01	It may be that we have inherited	อาจจะเป็นเพราะ เราสืบทอด
	this instinctual response to a baby.	สัญชาตญาณการตอบสนองต่อทารก

1:04:13	And then, ‘It’s my baby.’	แล้ว “เขาเป็นลูกน้อยของฉัน” ก็เกิดขึ้น

1:04:17	No, don’t shake your head.	คุณอย่าเพิ่งส่ายหัว

1:04:19	‘It’s my baby, it’s of my blood,	“เขาเป็นลูกฉัน
	my bones, my flesh, I love it.’	เลือดเนื้อเชื้อไขของฉัน ฉันรักเขา”

1:04:32	And if you do love your baby,	ถ้าคุณรักลูกของคุณอย่างยิ่ง
	so greatly,

1:04:37	you will see he’s properly educated,	คุณจะดูแลให้เขาได้รับการศึกษาที่ถูกต้อง

1:04:42	you will see that he’s never violent,	คุณจะดูแลไม่ให้เขาเป็นคนรุนแรง
	he’s never killed or kills another.	เขาจะไม่ถูกฆ่าหรือฆ่าใคร

1:04:49	But you don’t care.	แต่คุณไม่สนใจใยดีหรอก

1:04:52	You only care for that little baby	คุณสนใจดูแลทารกน้อยนั้น
	until he is about four, five, six	จนเขาอายุสี่ ห้า หก ขวบ

1:04:57	and then throw him to the wolves.	แล้วคุณก็โยนเขาให้หมาป่า

1:05:02	Right?	จริงไหม

1:05:05	So, is all this love?	นี่เป็นความรักหรือ

1:05:12	Now, the positive action	แล้วการกระทำเชิงบวก คือบอกว่า “ไม่...
	is to say, ‘No.

1:05:17	I will no longer have sex,	ฉันจะไม่มีเพศสัมพันธ์อีกต่อไป
	I will no longer...’	ฉันจะไม่....อีกต่อไป”

1:05:22	– you know, ‘I will do this,	ฉันจะทำสิ่งนี้
	I will get rid of attachment,	ฉันจะกำจัดความยึดติดผูกพัน

1:05:25	I’ll be free of attachment,	ฉันจะเป็นอิสระจากความผูกพัน
	I will work on attachment’	ฉันจะพยายามจัดการกับความผูกพัน

1:05:30	– work, do something about it,	จะทำงานกับมัน จะทำบางสิ่ง
	all the time.	บางอย่างเกี่ยวกับมันตลอดเวลา

1:05:33	Whereas, the negative action	ทว่า การกระทำเชิงลบ
	is to see it, in its entirety,	คือการดู ดูทั้งหมดของมัน

1:05:44	therefore, have an insight into it.	ฉะนั้นจะมีการหยั่งเห็น

1:05:51	Then you will see that love	แล้วคุณจะเห็นว่าความรัก
	is not any of these things,	ไม่ใช่สิ่งเหล่านี้เลย

1:05:59	but because there is love,	แต่เพราะมีความรัก

1:06:06	from that love,	จากความรักนั้น
	all relationship changes.	ความสัมพันธ์ทั้งหมดเปลี่ยนไป

1:06:14	You know, the ascetics, the monks,	พวกผู้ถือสันโดษ พระ
	the sannyasis in India, in Europe

1:06:22	and monks all over the world,	สันยาสี ในอินเดีย ในยุโรป
		และนักบวชทั่วโลก

1:06:25	they have said, ‘No desire, no sex,	ต่างพูดว่า “ต้องไม่มีความอยาก
	don’t look at a beautiful woman.	ไม่มีกามารมณ์ อย่ามองผู้หญิงสวย

1:06:35	If you do, think of her	ถ้าคุณจะทำ ก็ให้คิดถึงเธอ
	as your sister or your mother.	ในฐานะพี่น้องหรือแม่

1:06:42	Or, if you do look,	หรือถ้าคุณมองดูพวกเธอ
	concentrate on the divine’	ก็ให้เพ่งจิตไปที่พระเจ้า”

1:06:49	– you follow, all the rest of that…	คุณตามเรื่องเหล่านั้นทันไหม

1:06:53	And they are burning inside.	แต่พวกผู้ถือสันโดษ ก็แผดเผาอยู่ข้างใน

1:07:00	Outside denying but inwardly, burning.	ภายนอกปฏิเสธ แต่ภายในลุกเป็นไฟ

1:07:05	And that’s what they call	และสภาพนั้น เขาพากันเรียกว่า
	‘religious life.’	“ชีวิตที่เคร่งศาสนา”

1:07:14	Which means, they have no love.	ซึ่งหมายถึง เขาไม่มีความรัก

1:07:18	They have an idea of what love is.	เขามีแต่แนวคิด ว่าความรักคืออะไร

1:07:22	The idea is not love.	แนวคิดไม่ใช่ความรัก
	The idea, the word is not love.	แนวคิด ถ้อยคำ ไม่ใช่ความรัก

1:07:30	But only when you have seen	แต่เมื่อคุณเห็น กระบวนการทั้งหมด
	the whole movement of desire,

1:07:35	attachment, pleasure,	ของความอยาก ความผูกพันมั่นหมาย
		ความสุขเพลิดเพลิน

1:07:38	then out of that depth of perception	จากการหยั่งเห็นอันลึกซึ้งยิ่ง

1:07:42	comes this strange flower,	ดอกไม้แปลกประหลาดคาดไม่ถึงจะผลิบาน
	with its extraordinary perfume.	ด้วยกลิ่นหอมอบอวลพิเศษสุด

1:07:50	That is love.	นั่นคือความรัก