SA79T2 - เราสามารถร่วมกันสร้างสังคมที่ดีงามได้ไหม
พูดกับสาธารณชนที่ซาแนน สวิสเซอร์แลนด์ ครั้งที่ 2
วันที่ 10 กรกฎาคม 1979
0:57  | K:เรามาคุยกันต่อเรื่องที่คุยค้างไว้ |
เมื่อเช้าวันอาทิตย์ | |
1:00  | |
1:05  | ดีไหมครับ |
1:17  | ผมใคร่รู้ว่า |
คุณได้นำเรื่องที่เราคุยกันไว้... | |
1:20  | ...เมื่อเช้าวันอาทิตย์ |
ไปคิดต่อบ้างหรือเปล่า | |
1:30  | คุณได้สืบค้นเข้าไปในเรื่องเหล่านั้น |
อย่างลึกซึ้งด้วยตัวคุณเอง... | |
1:37  | ...และก็อาจจะมาถึง |
จุดที่ไม่สามารถก้าวพ้นไปได้ | |
1:42  | ...และหากเป็นเช่นนั้นจริง... |
1:48  | ...เราอาจจะพูดคุยกันต่อ |
ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น | |
1:54  | สิ่งที่เราพูดกัน ตอนเช้าวันอาทิตย์ก็คือ... |
1:58  | ...เราจำต้องมีความสามารถ |
ในการคิดร่วมกัน... | |
2:09  | ...ความสามารถนี้จะเกิดขึ้น |
อย่างเป็นธรรมชาติ... | |
2:20  | ...และจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน... |
2:24  | ...หากในโลกแห่งความฉ้อฉลนี้... |
2:33  | ...เราเห็นความสำคัญและความจำเป็น |
ของการคิดร่วมกัน... | |
2:39  | ...ซึ่งไม่ได้หมายถึงการเห็นด้วย |
หรือการไม่เห็นด้วย... | |
2:43  | |
2:53  | ...แต่เป็นการวางความคิดเห็นส่วนตัว |
วางอคติ ทัศนะ... | |
2:58  | ...การตัดสินให้คุณค่า |
ของเราเองไว้ก่อน... | |
3:05  | ...จึงจะมีความสามารถที่จะคิดร่วมกัน |
3:16  | เพราะเมื่อเราคิดร่วมกัน |
ก็จะไม่เกิดการแบ่งแยก... | |
3:24  | |
3:28  | ...คุณไม่ได้กำลังคิด |
แยกต่างหากจากผู้พูด | |
3:35  | ขอโทษ ผมแพ้ละอองเกสรเล็กน้อย |
3:39  | ไม่ต้องเอายาให้ผม |
3:54  | หากเราสามารถคิดร่วมกันได้... |
4:03  | ...การแบ่งแยกระหว่างคุณ |
กับผู้อื่นก็จะสิ้นสุดลง | |
4:07  | มีเพียงแต่การคิดเท่านั้น |
4:11  | มิใช่วิธีคิดของคุณ |
หรือวิธีคิดของคนอื่น... | |
4:14  | ...แต่เป็นความสามารถที่จะคิดร่วมกัน |
4:17  | |
4:27  | แต่นั่นจะเป็นไปไม่ได้เลย |
หากคุณไม่วางข้อสรุปที่คุณมีอยู่... | |
4:29  | |
4:35  | ...ตลอดจนความเย่อหยิ่งและ |
ความต้องการส่วนตนของคุณไว้ก่อน... | |
4:38  | ...ไม่เช่นนั้นแล้ว |
การร่วมกันจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย | |
4:41  | |
4:46  | คำว่า "ร่วมกัน" หมายถึง |
การเดินไปด้วยกัน... | |
4:51  | ...การอยู่ด้วยกันตลอดเวลา... |
4:53  | |
4:58  | ...ไม่ใช่คุณเดินนำหน้า |
และคนอื่นตามหลัง... | |
5:01  | ...แต่หมายความว่าเราทั้งคู่ |
กำลังเดินไปในเส้นทางเดียวกัน... | |
5:06  | ...ไม่คิดเรื่องที่ต่างออกไป |
สังเกตดูสิ่งเดียวกัน... | |
5:09  | |
5:12  | ...ไม่แปลความสิ่งที่คุณสังเกตเห็น |
ไปตามความชอบหรืออคติของคุณ... | |
5:14  | |
5:20  | ...แต่สังเกตด้วยกัน ฟังด้วยกัน |
ก้าวไปด้วยกัน | |
5:31  | ผมใคร่รู้ว่า เมื่อการนั้นเกิดขึ้นจริงๆ... |
5:33  | ...คุณตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น |
ระหว่างมนุษย์สองคนหรือไม่ | |
5:45  | ในสังคมที่ปล่อยเสรีเช่นปัจจุบันนี้ |
มีการเรียกร้องต้องการ... | |
5:49  | ...และมีแรงเร่งเร้าอันใหญ่หลวง |
ที่เราทุกคนจะต้องบรรลุให้ได้... | |
5:53  | |
5:57  | ...ไม่ว่าในเรื่องทางเพศ |
ในเรื่องอารมณ์ หรืออื่นๆ | |
6:03  | กล่าวคือ มีความอยาก |
ที่จะต้องเติมให้เต็ม | |
6:07  | และแน่นอนว่า |
สิ่งที่เกิดควบคู่กันไปก็คือ... | |
6:11  | ...ปัญหาของความสับสนว้าวุ่นทั้งปวง |
6:15  | กรุณาฟังอย่างรอบคอบ |
ถึงสิ่งที่ผมกำลังชี้ให้เห็นนะครับ | |
6:18  | อย่ายอมรับหรือปฏิเสธ |
สิ่งที่เรากำลังคุยกัน... | |
6:22  | ...เพราะเรากำลังคิดร่วมกัน |
ผมขอย้ำว่าเป็นการคิดไปด้วยกันจริงๆ | |
6:33  | เมื่อเราแสวงหา |
การเติมเต็มจากผู้อื่น... | |
6:39  | ...หรืออยากที่จะเป็น |
หรือกลายเป็นอะไรสักอย่าง... | |
6:47  | ...และจากนั้นจึงกระทำ |
ซึ่งก็เป็นรูปแบบหนึ่งของการเติมเต็ม... | |
6:50  | ในกระบวนการนั้นเอง |
มีความผิดหวัง ไม่พอใจ... | |
6:54  | ...ความวิตกกังวลทั้งหลายแหล่ |
ความกลัดกลุ้ม และอื่นๆ อีกมากมาย | |
7:03  | แต่เมื่อเราคิดร่วมกัน |
นั่นคือคุณละวางทัศนะ... | |
7:08  | ...การตัดสินให้คุณค่า ฯลฯ ของคุณไว้... |
7:12  | |
7:14  | ...และคนอื่นก็ละวางของเขาเอง... |
7:17  | ...มันก็จะปราศจากการแบ่งแยก... |
7:19  | ...ดังนั้นจึงปราศจาก |
ความรู้สึกที่จะต้องเติมให้เต็ม... | |
7:23  | ...ผมไม่แน่ใจว่าคุณเข้าใจหรือเปล่า |
7:26  | และก็ไม่มีความรู้สึก |
ขัดข้องใจอีกด้วย | |
7:32  | กรุณาเข้าใจด้วยนะครับว่า |
นี่ไม่ใช่การสรุปด้วยวาจา... | |
7:37  | ...ไม่ใช่แนวความคิดเชิงอุดมคติ... |
7:38  | ...ไม่ใช่อะไรบางอย่าง |
ที่จะต้องไขว่คว้ามาให้ได้... | |
7:47  | ...แต่เป็นการตระหนัก |
ถึงข้อเท็จจริงที่ว่า... | |
7:55  | ...ตราบใดที่เราไม่ได้คิดร่วมกัน |
ไม่ว่าในเรื่องอะไรก็ตาม... | |
8:04  | ...จะเป็นเรื่องการเมือง ศาสนา |
เศรษฐกิจ ความสัมพันธ์ส่วนบุคคล ฯลฯ... | |
8:09  | ...หากไม่ได้คิดร่วมกันแล้วละก็ |
จะต้องมีการแบ่งแยกอย่างแน่นอน... | |
8:11  | |
8:14  | ...และจากการแบ่งแยกนั้น... |
8:20  | ...ก็จะเกิดความต้องการ |
ที่จะให้ได้สมอยาก... | |
8:25  | ...และเกิดผลอันหลีกเลี่ยงไม่ได้ |
นั่นคือความคับข้องใจ... | |
8:27  | ...พร้อมทั้งความกลัดกลุ้มกังวล |
และปฏิกิริยาต่างๆ ที่จะต้องตามมา | |
8:36  | แต่เมื่อเราคิดร่วมกัน |
สิ่งทั้งหมดนั้นก็จะยุติลง | |
8:45  | ผมไม่แน่ใจว่า |
คุณตามทันหรือเปล่านะครับ | |
8:54  | ถ้าจะถามว่า |
เมื่อคุณหรือพวกคุณบางคน... | |
9:01  | ...ได้ฟังการพูด |
เมื่อเช้าวันอาทิตย์ไปแล้ว... | |
9:08  | ...ภายในจิตใจคุณได้ละวาง |
ความคิดเห็นส่วนตัว... | |
9:16  | ...วางข้อสรุปและประสบการณ์ |
ของคุณหรือยัง | |
9:22  | หรือคุณยังยึดถือมันเอาไว้ |
ทั้งโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม... | |
9:30  | ...แล้วพยายามที่จะคิดไปด้วยกัน |
9:35  | |
9:39  | ซึ่งนั่นก็แน่นอนว่าออกจะเขลาไป... |
9:45  | ...เพราะมันจะเป็นเพียงการพยายาม |
สื่อสารกันด้วยคำพูดเท่านั้น... | |
9:49  | ...แต่ในความเป็นจริงก็ยังคงมี |
การแบ่งแยกฉะนั้นจึงมีความขัดแย้งด้วย | |
9:53  | แต่เมื่อเราคิดร่วมกัน |
ความขัดแย้งจะยุติลง | |
9:58  | ไม่ทราบว่าคุณจะเข้าใจหรือเปล่า |
10:01  | แต่โปรดเข้าใจด้วยนะครับ |
10:10  | เพราะเวลาผ่านไปแล้ว |
เป็นหลายๆ สหัสวรรษ... | |
10:15  | ...มนุษย์เราก็ยังคงอยู่ |
กับความขัดแย้ง... | |
10:18  | ...การดิ้นรน การต่อสู้ในรูปแบบต่างๆ... |
10:24  | ...ทั้งในทางกาย ทางจิต ทางอารมณ์ |
เอารัดเอาเปรียบกันและกัน... | |
10:28  | |
10:32  | ...นี่คือพื้นฐานของความสัมพันธ์ |
ของมนุษย์ทั้งหมด | |
10:41  | แต่ในการคิดร่วมกัน... |
10:44  | ...ความสัมพันธ์จะเปลี่ยนแปลง |
ไปอย่างสิ้นเชิง | |
10:50  | เพราะปราศจากการแบ่งแยก |
10:54  | หากคุณทะเยอทะยาน |
ในขณะที่ผู้อื่นไม่เป็นอย่างนั้น... | |
10:58  | ...นั่นก็จะเกิดการแบ่งแยก |
11:01  | หากคุณเชื่อในพระเจ้า หรือพระเยซู |
หรือพระกฤษณะ หรืออะไรก็ตาม... | |
11:08  | ...ในขณะที่ผู้อื่นไม่เชื่อ |
นั่นก็จะมีการแบ่งแยก... | |
11:09  | ...และย่อมมีความขัดแย้งด้วย |
11:11  | คุณอาจจะยอมทนผ่อนปรนซึ่งกันและกัน |
ซึ่งเป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น... | |
11:17  | ...แต่การแบ่งแยกก็ยังดำรงอยู่ |
เช่นความรู้สึกชาตินิยมและอื่นๆ | |
11:23  | ถ้าเช่นนั้น ในการพูดหลายๆ ครั้งนี้... |
11:28  | ...ผมไม่แน่ใจว่ามีกี่ครั้ง |
ประมาณสิบครั้งได้กระมัง... | |
11:30  | ...หากพวกเราสักกลุ่ม |
หรือทั้งหมดถ้าเป็นไปได้... | |
11:34  | ...หรืออย่างน้อยสักสองสามคน... |
11:40  | ...จะให้ใจของเราเพื่อค้นหาว่า... |
11:44  | เราสามารถคิดร่วมกัน |
อย่างแท้จริงได้หรือไม่ | |
11:54  | และหากเราทำเช่นนั้นแล้ว... |
11:57  | ...ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็จะเกิด |
การเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิงใช่ไหม | |
12:02  | ผมไม่ทราบว่าคุณเข้าใจหรือเปล่า |
12:09  | นอกจากนี้ เมื่อวันอาทิตย์ |
เราคุยกันด้วยว่า... | |
12:13  | |
12:25  | ...ความคิดเชื่อว่ามีกระบวนการ |
ที่วิวัฒนาการ ก้าวหน้าในทางจิตใจ... | |
12:31  | ...ซึ่งทำให้มันพยายามที่จะมี |
จะเป็นอะไรบางอย่างอยู่เป็นนิจ | |
12:35  | |
12:38  | และเราก็พูดกันเรื่องกาลเวลาด้วยว่า... |
12:42  | |
12:44  | ( กรุณาฟังด้วยนะครับ ทดลองดู) |
12:50  | ...มีกาลเวลาในทางจิตใจ |
เช่น วันพรุ่งนี้หรือ... | |
12:55  | ...กล่าวคือ ในทางจิตใจแล้ว |
มีอนาคตหรือไม่ | |
13:02  | หากไม่มีแล้วละก็... |
13:07  | ...ระหว่างมนุษย์สองคนผู้ปราศจาก |
อนาคตกาลจะสัมพันธ์กันอย่างไร | |
13:11  | คุณเข้าใจไหมครับ |
13:16  | เข้าใจคำถามของผมหรือเปล่าครับ |
13:20  | ไม่ใช่คำถามของผม |
แต่เป็นคำถามของคุณต่างหาก | |
13:25  | คุณอาจจะไม่เคยถามคำถามนี้ |
กับตัวคุณเองมาก่อน | |
13:28  | แต่ตอนนี้มีคำถามอยู่ต่อหน้าคุณ |
13:30  | ฉะนั้นคุณก็ควรสนใจมัน |
13:39  | ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา... |
13:44  | ...ทั้งในทางศาสนา ทางการเมือง |
และอื่นๆ อีกมากมาย... | |
13:45  | ...เราได้ยอมรับแนวความคิด |
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง... | |
13:51  | ...อย่างค่อยเป็นค่อยไปใช่ไหมครับ |
13:57  | ประเด็นนี้ชัดเจน |
14:00  | ฉันจะค่อยๆ สมบูรณ์แบบขึ้น |
ทีละเล็กทีละน้อย... | |
14:03  | ...ฉันจะค่อยๆ เป็นอย่างนี้ให้น้อยลง |
เป็นอย่างนั้นให้มากขึ้น | |
14:09  | ในความค่อยเป็นค่อยไปนี้ |
การสรุปรวบยอด... | |
14:14  | ...การเทียบวัดความก้าวหน้า |
หรือวิวัฒนาการ... | |
14:16  | ...กลายเป็นสิ่งสำคัญไปโดยปริยาย |
14:20  | คุณตามทันไหมครับ |
14:26  | นั่นคือการเทียบวัดให้ค่าแก่สภาพ |
ที่เราเคยเป็น ที่เรากำลังเป็นอยู่... | |
14:28  | |
14:34  | ...และที่เราจะไปเป็น |
ซึ่งเป็นการเทียบวัดให้ค่าทั้งสิ้น | |
14:37  | การเทียบวัดหมายถึงกาลเวลา |
และเราก็กำลังถามคำถาม... | |
14:46  | |
14:50  | ...กำลังค้นหาร่วมกันว่า |
กาลเวลาในทางจิตใจมีอยู่หรือ | |
14:57  | แน่นอนว่า เวลาตามลำดับก่อนหลังนั้นมีอยู่... |
15:00  | ...เช่นเราจะมาเจอกันอีก |
ในตอนเช้าวันมะรืน... | |
15:03  | ...หากคุณต้องการ |
อันนี้ชัดเจน | |
15:10  | ถ้าคุณอยากจะไปตีกอล์ฟ |
หรือไปดูหนัง... | |
15:13  | ...หรืออะไรก็ตาม ก็จะมีวันมะรืน |
15:16  | แต่ว่าในทางจิตใจ ภายในจิตใจ |
มีกาลเวลาอยู่หรือ | |
15:26  | หรือความคิดได้สร้างกาลเวลา |
ทางจิตใจขึ้น... | |
15:33  | ...เพราะมันช่างเกียจคร้าน |
และเฉื่อยชา... | |
15:38  | ...และเพราะมันไม่รู้ว่า... |
15:41  | ...จะจัดการกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น |
อยู่จริงๆ ได้อย่างไรด้วย | |
15:46  | มันจึงบอกว่าให้เวลาฉันหน่อย |
15:52  | ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นอิสระ |
จากความริษยาได้อย่างไร... | |
15:57  | ...แต่ฉันจะค่อยเอาไปคิด... |
16:01  | ...ไปพิจารณา และก็ค่อยๆ จัดการ |
กำจัดมัน ถ้าคุณต้องการจะกำจัด | |
16:05  | แต่หากคุณต้องการ |
เก็บมันไว้ก็ไม่เป็นไร | |
16:09  | วิธีคิดเช่นนี้เป็นเงื่อนไข |
ที่กำหนดเรามานานแล้ว | |
16:14  | ใช่ไหมครับ |
16:16  | คุณตามทันไหมครับ |
16:19  | ไม่ใช่ทันในระดับถ้อยคำนะครับ |
แต่กรุณาสำรวจดูภายในตัวคุณเอง | |
16:24  | ด้วยว่านี่คือเงื่อนไข |
ที่กำหนดคุณอยู่... | |
16:27  | ...และก็มีใครสักคนอย่างผู้พูด |
พูดขึ้นมาว่า "เป็นอย่างนั้นจริงหรือ" | |
16:30  | |
16:36  | ทั้งนี้เพราะคุณได้ยอมรับ |
มันเป็นจารีต... | |
16:38  | ...เป็นจารีตที่ได้รับการอบรม |
สั่งสอนกันมา มิใช่เชื่องมงายเอาเอง... | |
16:44  | ...เพราะผู้คนทั้งหมด |
ทั้งนักวิทยาศาสตร์และคนอื่นๆ... | |
16:46  | |
16:48  | |
16:53  | ...พูดกันถึงความเจริญก้าวหน้า |
ของมนุษย์ โดยอาศัยการสั่งสมความรู้... | |
16:58  | ...ซึ่งก็คือเวลา ฯลฯ |
และคุณก็ยอมรับมัน | |
17:00  | แล้วผู้พูดก็มาพูดว่า... |
17:03  | "ดูก่อน คุณอาจจะผิดหมดเลยก็ได้ |
ลองสืบสอบดูไหม" | |
17:13  | และเขาก็พูดว่า |
อาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้ในทางจิตใจ | |
17:20  | คุณเข้าใจไหมครับ |
17:22  | โปรดเห็นความสำคัญ |
ของคำถามนี้นะครับ | |
17:25  | |
17:27  | จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณหากคุณถาม |
คำถามนั้นอย่างจริงจังยิ่ง... | |
17:32  | ...มิใช่ถามอย่างเป็นแนวความคิด |
แต่อย่างความเป็นจริง | |
17:39  | ความเป็นจริงหมายถึง |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริง ณ บัดนี้ | |
17:45  | ใช่ไหมครับ |
17:47  | หากคุณถามคำถามนั้นกับตัวเอง... |
17:50  | ...แล้วคุณลักษณะของจิต |
ที่ไม่ได้คิดถึงวันพรุ่งนี้... | |
17:54  | ...ในทางจิตใจจะเป็นอย่างไร |
17:59  | ตามทันไหมครับ |
18:05  | เข้าใจคำถามไหมครับ |
18:06  | เกิดอะไรขึ้นเมื่อปราศจาก |
อนาคตกาลในทางจิตใจ... | |
18:14  | ...มันมีอนาคตอยู่ในแง่ที่ว่า... |
18:16  | ...คุณต้องไปกินอาหารกลางวัน |
คุณต้องนอน คุณต้องทำสิ่งนั้นสิ่งนี้... | |
18:19  | |
18:22  | ...แต่ในทางจิตใจแล้ว |
หากปราศจากอนาคตกาล... | |
18:25  | ...ความสัมพันธ์ของคุณกับผู้อื่น |
จะเป็นอย่างไร | |
18:30  | คุณเข้าใจหรือยังครับ |
18:32  | เห็นหรือยังครับ |
18:36  | คุณตอบคำถามนี้ |
ที่ถามทิ้งไว้เมื่อวานแล้วหรือยังครับ | |
18:43  | ความสัมพันธ์กับภรรยา |
หรือแฟนของคุณ... | |
18:47  | ...หรือกับใครๆจะเป็นอย่างไร |
หากไม่มีวันพรุ่งนี้ | |
18:50  | |
18:59  | ถ้าคุณมีวันพรุ่งนี้ในทางจิตใจ |
คุณก็จะสร้างมโนภาพขึ้นมา... | |
19:07  | |
19:11  | ...และคุณก็จะไล่ไข่วคว้าไปตามมโนภาพ |
ที่เกี่ยวกับเธอหรือเขาคนนั้น... | |
19:16  | ...คุณจะมีความทรงจำที่บ่มเพาะขึ้น |
จากความสัมพันธ์กับคนๆ นั้น... | |
19:22  | ...และคุณจะปฏิบัติไปตามความทรงจำนั้น |
ตามประสบการณ์นั้น | |
19:27  | คุณทำไปตามจิตภาพนั้น |
19:30  | ใช่ไหมครับ |
19:33  | ฉะนั้น เมื่อในทางจิตใจ |
มีอนาคตกาลอยู่... | |
19:41  | ...มันก็จะกลายเป็นกลไก |
19:46  | สิ่งที่ผมหมายถึงกลไก |
คุณเข้าใจหรือเปล่าครับ... | |
19:47  | ..การทำจนกลายเป็นกิจวัตรซ้ำซากจำเจ |
ทำไปตามความทรงจำ | |
19:59  | แต่ทีนี้ หากไม่มีวันพรุ่งนี้ |
ในทางจิตใจแล้วละก็... | |
20:05  | ...จะเกิดอะไรขึ้น |
ในความสัมพันธ์ของคุณ | |
20:09  | ในความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ |
เป็นเพียงแนวความคิด... | |
20:12  | ...แต่ในความสัมพันธ์ที่เป็นจริง |
ต่อภรรยา สามี... | |
20:17  | .ต่อสามี เพื่อน ลูกชาย ลูกสาวของคุณ |
จริงๆ แล้วอะไรจะเกิดขึ้นหรือครับ | |
20:19  | |
20:22  | คุณเข้าใจไหมครับ |
20:32  | เรื่องที่พูดมานี้ |
คุณสนใจหรือเปล่าครับ | |
20:40  | ซึ่งหมายความว่า |
คุณไม่เพียงแต่ตรวจสอบแนวความคิด... | |
20:46  | ...ตรวจสอบอิทธิพลกำหนดของอนาคตกาล |
ในทางจิตใจเท่านั้น... | |
20:52  | ...คุณได้เข้าใจความสำคัญทั้งหมด |
ของมันอย่างมีเหตุมีผล... | |
20:56  | ...อย่างชัดเจนและสมเหตุสมผล |
แล้วพูดว่า... | |
20:59  | "มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ได้" |
21:04  | ซึ่งนั่นก็คือคุณเกิดการรีรอและ |
เคลื่อนไปจากอิทธิพลที่กำหนดคุณแล้ว | |
21:11  | และเมื่อคุณถามคำถามนี้... |
21:19  | ...จิตใจของคุณจะเป็นอิสระ |
ที่จะสังเกตและไม่ถูกผูกติด... | |
21:25  | ...อยู่กับเงื่อนไขกำหนดที่ว่า |
มีอนาคตดำรงอยู่อีกต่อไป | |
21:27  | คุณเข้าใจหรือยังครับ |
21:32  | ความสัมพันธ์ของคุณ |
ต่อผู้อื่นจะเป็นอย่างไร... | |
21:36  | ...หากปราศจากวันพรุ่งนี้ในทางจิตใจ |
21:58  | ผมไม่อยากตอบคำถามนี้ |
22:00  | |
22:03  | แต่เราจะค้นพบด้วยตัวเราเอง |
ในขณะที่เราตรวจสอบไปด้วยกัน | |
22:07  | ผมรู้ว่าคุณกำลังรอให้ผมตอบ |
แต่มันไม่มีประโยชน์เลยครับ... | |
22:10  | |
22:11  | ...เพราะมันจะเป็นเพียงคำพูด |
และออกจะโง่เขลา | |
22:18  | แต่หากคุณติดตามเรื่องนั้น |
ในทิศทางที่แตกต่างออกไป... | |
22:25  | |
22:29  | ...เราอาจจับสาระสำคัญ รวมทั้งความงาม |
และสัจจะของมันได้ด้วย | |
22:42  | ชาวฮินดูโบราณและชาวกรีก |
ได้สร้างแนวความคิดเรื่องสังคมที่ดี | |
22:52  | |
23:00  | กรุณาอย่าเพิ่งเบื่อ |
กับเรื่องนี้นะครับ | |
23:08  | พวกเขาบอกว่าสังคมที่ดี |
ต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ | |
23:17  | ชาวกรีกบอกว่าสังคมที่ดี |
คือความยุติธรรม ฯลฯ | |
23:25  | ชาวฮินดูโบราณบอกว่า |
สังคมที่ดีจะเกิดขึ้นได้... | |
23:32  | ...หากมีกลุ่มคนผู้สละโลก... |
23:37  | ...กรุณาระวังด้วยครับ ผมไม่ได้บอก |
ให้คุณทำอย่างนั้นหรือทำอะไรทั้งนั้น | |
23:41  | เพียงแต่ชี้ให้เห็นเท่านั้น... |
23:45  | ...มีกลุ่มคนผู้ไม่มีสินทรัพย์ใดๆ |
เขาอยู่นอกสังคม... | |
23:52  | ...และเพราะอยู่นอกสังคมเช่นนี้... |
23:57  | ...พวกเขาจึงเป็นผู้ที่มี |
ความรับผิดชอบต่อสิ่งต่างๆ... | |
24:00  | ...ที่ดำเนินอยู่ในสังคมด้วย |
24:05  | คุณตามทันไหมครับ |
24:10  | ไม่ใช่ว่าพวกเขาถอนตัว |
ถอยห่างจากสังคม... | |
24:12  | ...แต่เพราะการอยู่นอกสังคม... |
24:17  | ...พวกเขาจึงไม่อาจจะ |
เสื่อมทรามฉ้อฉลได้... | |
24:23  | ...เพราะเขาไม่ครอบครอง |
ทรัพย์สมบัติใดๆ เลย | |
24:51  | พวกเขาจึงมีความชัดเจนทั้งในทาง |
ศีลธรรม จริยธรรมและทางศาสนา | |
25:04  | พวกเขาจะไม่ฆ่า |
และจะไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ | |
25:08  | ลักษณะเช่นนี้อาจจะ |
บังเกิดขึ้นในยุคหนึ่ง | |
25:13  | แต่แล้วก็เช่นเดียวกับ |
ทุกสิ่งทุกอย่าง... | |
25:16  | ...มันเสื่อมถอยลงจนเหลือเป็นเพียง |
สิ่งที่โลกรู้จักกันว่า พราหมณ์ | |
25:23  | ชาวกรีกมีความคิดแบบเดียวกัน |
กล่าวคือสังคมที่ดีต้องมีอยู่ในโลก | |
25:27  | ซึ่งมันก็คือสังคมในอุดมคติ |
ที่ถูกกำหนดขึ้น | |
25:34  | เป็นอุดมการณ์ เป็นแนวคิด |
25:46  | คุณเข้าใจนะครับ |
25:53  | เป็นอุดมคติที่สร้างขึ้นอย่าง |
พิถีพิถัน ละเอียดลออตามที่เขาว่า... | |
26:00  | ...เช่น พวกนิยมตามอริสโตเติล |
หรืออื่นๆ... | |
26:05  | ...แต่เป็นสังคมที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง |
26:11  | แต่ตอนนี้เรากำลังพูดว่า |
...(กรุณาฟังนะครับ)... | |
26:15  | ...ว่าเราสามารถทำให้เกิด |
สังคมที่ดี... | |
26:19  | ...ที่ไม่ได้เป็นสังคมในอุดมการณ์ |
ไม่ใช่สังคมในฝันที่สมบรูณ์แบบ... | |
26:25  | ...ไม่ใช่บางสิ่งบางอย่าง |
ที่จะต้องบรรลุหรือทำให้สำเร็จ... | |
26:30  | ...แต่สังคม ซึ่งหมายถึง... |
26:34  | ...ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน |
26:38  | คุณตามทั้งหมดนี้ทันไหมครับ |
26:41  | กลุ่มของเราสามารถสร้างสังคมที่ดี |
เช่นนั้นได้หรือไม่ | |
26:46  | รอสักครู่นะครับ |
26:48  | ชาวกรีกสร้างระบบสังคมขึ้นมา... |
26:51  | ...ชาวฮินดู และบางทีชาวจีน |
ก็อาจจะคิดขึ้นด้วย... | |
26:54  | ...แต่เรามิได้พยายามคิดสร้าง |
แบบแผนสังคมอะไรทั้งสิ้น... | |
26:59  | เรามิได้บอกว่าสังคมอุดมคติที่ว่า |
สังคมต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ | |
27:03  | เรามิได้ทำอย่างนั้น |
27:07  | เพราะนั่นจะกลายเป็นยูโทเปีย |
เป็นอุดมคติที่จะต้องปฏิบัติตาม... | |
27:10  | |
27:15  | คุณตามทั้งหมดนี้ทันนะครับ |
เป็นสิ่งที่จะต้องทำให้บรรลุ | |
27:23  | แต่เรากำลังพูดถึงสังคมที่ดี |
ที่สามารถเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ... | |
27:31  | |
27:35  | ...คุณในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง |
ผู้เป็นตัวแทนของมนุษยชาติทั้งมวล... | |
27:44  | |
27:49  | มีความรับผิดชอบ |
ต่อมนุษย์คนอื่นเท่านั้น | |
27:57  | เมื่อเราพูดว่า |
คุณคือมนุษยชาติทั้งมวล... | |
28:10  | ...ก็เพราะว่าในทางจิตใจแล้ว |
คุณเป็นเช่นนั้น | |
28:14  | ใช่ไหมครับ |
28:16  | คุณอาจจะมีลักษณะศีรษะต่างออกไป |
ผิวขาวกว่าหรือคล้ำกว่า... | |
28:21  | |
28:26  | ...มีอาหารดีกว่าแล้วก็เลยสูงกว่าด้วย... |
28:31  | ...อาจจะอยู่ในภูมิอากาศปานกลาง... |
28:34  | ...อาจจะมีชื่อแตกต่างกันออกไป... |
28:36  | ...แต่ในทางจิตใจแล้ว |
เรามีชีวิตอยู่ในระดับเดียวกัน... | |
28:44  | ...มีความทุกข์โศกความเจ็บปวด |
ความกังวล ความสับสนวุ่นวาย... | |
28:50  | ...ความรู้สึกสิ้นหวัง ความเหงา |
ความทุกข์โทมนัสอันแสนสาหัส | |
28:56  | คุณตามทันนะครับ |
29:03  | สิ่งนี้ดำรงอยู่ทุกหนแห่งในโลกนี้ |
29:05  | และนี้คือข้อเท็จจริง |
มิใช่แนวคิดที่คุณเพียงแค่ยอมรับ | |
29:10  | หากคุณไปที่อินเดียคุณจะพบเห็น |
ปรากฏการณ์เหมือนกันกับที่นี่ | |
29:13  | |
29:17  | พวกเขามีผิวสีคล้ำกว่า |
มีประชากรมากจนล้นและยากจน... | |
29:24  | ...แต่ในทางจิตใจแล้ว |
พวกเขาต่างวิตกกังวล... | |
29:27  | ...รู้สึกไม่มั่นคงปลอดภัย |
สับสน ทุกข์ทน... | |
29:30  | ...บูชาสิ่งที่พวกเขาจินตนาการขึ้นมา |
ไม่ต่างอะไรจากที่นี่เลย | |
29:34  | |
29:36  | ฉะนั้น จึงเหมือนกันอย่างยิ่งทีเดียว |
29:43  | และในทางจิตใจนั้น |
เป็นกระบวนการเดียวกัน... | |
29:48  | ...ซึ่งอาจจะมีความหลากหลาย |
แตกต่างกันไปบ้าง... | |
29:51  | ...แต่แหล่งที่มาของกระบวนการนี้... |
29:55  | ...ล้วนเหมือนกันสำหรับ |
มนุษยชาติทั้งมวลใช่ไหมครับ | |
29:56  | คุณเข้าใจไหมครับ |
29:59  | ไม่ใช่เข้าใจอย่างเป็นแนวคิด |
แต่เข้าใจตามความเป็นจริง | |
30:07  | นั่นคือเข้าใจสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น |
จริงๆ ใช่ไหมครับ | |
30:10  | ฉะนั้นคุณก็คือมนุษยชาติคนอื่น |
30:24  | หากคุณเข้าใจอย่างนี้ |
คุณจะไม่ให้ความสำคัญแก่ตัวคุณเอง... | |
30:27  | ...อย่างมากมายมหาศาล |
เช่นที่เป็นอยู่... | |
30:34  | ...รวมทั้งความวิตกกังวลของคุณ |
การเติมเต็มส่วนตนของคุณ... | |
30:40  | ...และพวกปัญหาของการเอาตนเอง |
เป็นศูนย์กลางความสำคัญทั้งหลาย... | |
30:44  | ...ทั้งนี้เพราะคุณก็ไม่ต่างอะไร |
จากคนอื่นๆ เลย | |
30:50  | แต่คุณต้องแก้ปัญหานะครับ |
30:56  | ถูกต้องไหมครับ |
30:59  | ผมเริ่มจะเหนื่อยแล้วสิ |
คุณล่ะครับ | |
31:08  | |
31:14  | เราพูดว่า สังคมที่ดี |
สามารถเกิดขึ้นได้ในทันที... | |
31:25  | ...มิใช่เป็นสิ่งที่จะบรรลุผลในอนาคต |
31:32  | สังคมที่ดีนั้นเกิดขึ้นได้ |
เมื่อเราคิดร่วมกันได้เท่านั้น... | |
31:36  | |
31:39  | ...ซึ่งนั่นหมายถึง |
ไม่มีการแบ่งแยกระหว่างคุณกับผู้อื่น | |
31:45  | จากนั้นความประพฤติทั้งหมด |
ของเราก็เปลี่ยนไปด้วย | |
31:50  | คุณเข้าใจไหมครับ |
31:52  | แล้วเราก็จะไม่ |
เอารัดเอาเปรียบคนอื่น... | |
31:57  | ไม่ว่าในทางเพศ หรือในทางจิตใจ |
โดยวิธีที่แนบเนียนแยบยลหลากหลายรูปแบบ | |
32:07  | ใช่ไหมครับ |
32:14  | อย่างน้อยก็กรุณาให้เข้าใจ |
ในระดับคำพูดนะครับ | |
32:17  | แต่ความเข้าใจในระดับถ้อยคำนั้น |
ไม่มีความหมายอะไรเลย... | |
32:23  | ...เหมือนกับการไล่คว้า |
กำอากาศด้วยมือเปล่าของคุณ | |
32:31  | และเราบอกว่า หากมีพวกเราสักกลุ่ม |
ที่สามารถคิดร่วมกันได้... | |
32:36  | |
32:43  | ...สังคมที่ดีต้องดำรงอยู่ |
ในโลกอันน่าสยดสยองนี้... | |
32:47  | ...ในโลกแห่งการฆ่าสังหารกัน |
สังคมที่ไร้ซึ่งศีลธรรม... | |
32:51  | ...ฉะนั้นผมจึงถามว่า... |
33:01  | ...ความสัมพันธ์ของคุณต่อผู้อื่น |
จะเป็นอย่างไร... | |
33:03  | |
33:12  | ...หากปราศจากอนาคตกาลในทางจิตใจ |
33:18  | คุณเข้าใจไหมครับว่าอะไรได้เกิดขึ้น |
33:24  | คุณเข้าใจไหมว่า |
อะไรได้เกิดขึ้นกับจิตใจ | |
33:30  | กรุณาฟังนะครับ |
33:33  | เกิดอะไรขึ้นกับจิตใจที่เคยชิน... |
33:40  | ...ที่ได้รับการฝึกฝน |
ได้รับการศึกษามา... | |
33:46  | ...มีอิทธิพลกำหนด |
ให้ยอมรับแบบแผนของชีวิต... | |
33:52  | ...ที่ดำเนินอยู่บนพื้นฐานของอนาคต |
33:59  | นั่นคือวิถีชีวิตของคุณ |
34:07  | ซึ่งวิถีชีวิตเช่นนั้นจะเกี่ยวข้องกับ |
ความพยายามอย่างต่อเนื่อง... | |
34:14  | ...เพื่อให้มีให้เป็นอะไรบางอย่าง |
เพื่อจะบรรลุ... | |
34:19  | ...มีการแข่งขัน เปรียบเทียบ |
เลียนแบบ ต้องดิ้นรนต่อสู้อยู่เป็นนิจ | |
34:27  | แต่หากด้วยสติปัญญา |
คุณไม่ยอมรับวิถีชีวิตเช่นนั้น... | |
34:35  | ...ซึ่งหมายความว่าคุณไม่ยอมรับ... |
34:36  | ...ว่ามีอนาคตกาลอยู่ |
ในความสัมพันธ์ของคุณกับผู้อื่น... | |
34:41  | ...แล้วจะเกิดอะไรขึ้น |
ในจิตใจของคุณหรือครับ... | |
34:45  | ...อะไรเกิดขึ้นกับจิตใจของคุณ |
35:09  | นี่เป็นคำถามสำคัญ... |
35:16  | ...ถ้าคุณสามารถแก้ได้ด้วยตัวคุณเอง |
-ไม่ใช่แก้นะครับ | |
35:39  | หากจิตใจของคุณ |
มีคุณลักษณะที่ไม่กระทำ... | |
35:44  | |
35:48  | กรุณาฟังนะครับ |
35:53  | ไม่ได้กระทำจากมุมมอง |
ที่เป็นอุดมการณ์... | |
35:57  | ...กล่าวคือมีอุดมคติ |
และกระทำไปตามอุดมคตินั้น... | |
36:00  | ...ซึ่งหมายถึงมีการแบ่งแยก |
ฉะนั้นเมื่อไม่มีอุดมคติใดๆ ทั้งสิ้น... | |
36:14  | ...ย่อมไม่มีความพยายาม |
ที่จะบรรลุอะไรบางอย่าง... | |
36:19  | ...นอกจากการทำความเข้าใจ |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
36:25  | คุณเข้าใจแล้วหรือยังครับ |
36:34  | คุณหลับกันหมดแล้วหรือครับ |
36:36  | Q: ยังครับ |
36:46  | K:คุณมาบอกผมว่า |
วันพรุ่งนี้ไม่มีหรอก | |
36:54  | ผมตั้งใจฟังสิ่งที่คุณพูด |
เพราะคุณอาจจะมีอะไรบางอย่าง... | |
36:59  | |
37:05  | ...มีวิถีชีวิตที่ปราศจากความขัดแย้ง |
37:13  | เมื่อคุณบอกผมอย่างนั้น |
37:19  | ก่อนอื่นผมถามตัวเองว่า |
ผมกำลังฟังคุณอยู่หรือไม่ | |
37:28  | ผมกำลังซึมซับสิ่งที่คุณพูด |
อยู่จริงๆ หรือไม่ | |
37:33  | หรือว่าผมกำลังแปลความสิ่งที่คุณพูด |
ให้กลายเป็นแนวคิด... | |
37:38  | |
37:39  | ...และยอมรับแนวคิดนั้น... |
37:43  | ตั้งใจฟังดีๆ ด้วยนะครับ |
37:46  | คุณอาจปฏิเสธหรือยอมรับ |
แนวคิดนั้นและก็พูดว่า... | |
37:51  | ...ผมจะใช้ชีวิตให้เป็นไปตาม |
แนวคิดนั้นได้อย่างไร | |
37:57  | ตามทันไหมครับ |
37:58  | นี่คือสิ่งที่พวกคุณทั้งหมด |
กำลังทำกันอยู่ | |
38:04  | ในขณะที่คนๆ นั้นบอกว่า |
อย่าทำอย่างนั้น ฟังเฉยๆ | |
38:12  | ฟังความเป็นจริงที่ว่า |
คุณได้ใช้ชีวิตมาอย่างนี้... | |
38:17  | ...เห็นผลที่ตามมา |
ของการใช้ชีวิตอย่างนั้น... | |
38:19  | ...และเห็นนัยของมันว่าคืออะไร... |
38:21  | ...เห็นอย่างเป็นเหตุเป็นผล |
ทีละขั้นทีละตอน | |
38:26  | |
38:28  | เพราะคุณใช้ชีวิตมาอย่างนั้น... |
38:32  | ...จิตใจของคุณจึงกลาย |
เป็นกลไกอย่างสิ้นเชิง... | |
38:36  | ...กลายเป็นกิจวัตรที่ซ้ำซาก |
จำเจ ปฏิบัติไปตามนั้น | |
38:42  | คนๆ นั้นยังพูดกับผมว่า... |
38:47  | ...ถ้าคุณเข้าใจความเป็นจริง |
ที่พูดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว... | |
38:53  | ...ค้นหาด้วยตัวคุณเอง |
ดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น | |
38:57  | หากคุณไม่ได้คิดในแง่ของอนาคต |
39:00  | เกิดอะไรขึ้นกับคุณ |
ในความสัมพันธ์ของคุณต่อผู้อื่น | |
39:07  | การมีความสัมพันธ์กับผู้อื่นก็คือ... |
39:10  | ...การที่เขากำลังคิดร่วมไปกับคุณ |
อย่างเท่าเทียมกันด้วย | |
39:14  | เข้าใจไหมครับ |
39:15  | และเขาก็พูดด้วยว่า |
"ครับ ผมเห็นแล้วครับ" | |
39:18  | ฉะนั้นขอให้เราทั้งสองคิดร่วมกัน |
39:21  | ผมละวางความคิดเห็นของผม |
วางอคติของผม ฯลฯ | |
39:25  | ดังนั้น เราจึงกำลังคิดร่วมกัน |
39:28  | คุณตามทันนะครับ |
39:29  | จากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น |
39:37  | ทั้งนี้เพราะเราทุกคนต้องการ |
เราปรารถนาให้มีสังคมที่ดี... | |
39:44  | |
39:51  | ...ที่ซึ่งเราไม่บาดหมางกัน ไม่ฆ่ากัน |
ไม่ทำร้ายกันและกัน... | |
39:55  | ...ไม่ทำสงครามกัน |
หรือมีชีวิตอยู่อย่างหวาดกลัว... | |
39:59  | ...และไม่มั่นคงปลอดภัยอยู่เป็นนิจ |
40:05  | เราล้วนต้องการสังคมที่แตกต่างออกไป |
40:15  | กรุณาฟังนะครับ คนบางคนบอกว่า |
คุณสามารถมีสังคมที่ดีเช่นนั้นได้... | |
40:18  | |
40:22  | ...หากคุณเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม |
เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมเสียใหม่ | |
40:28  | กลุ่มคอมมิวนิสต์ นักสังคมนิยม |
และใครต่อใครในโลกพูดว่า... | |
40:33  | ...เปลี่ยนสิ่งทั้งหมดนั้น |
โดยอาศัยกฎหมาย... | |
40:37  | ...หากเป็นไปได้ |
ก็ทำอย่างเป็นประชาธิปไตย... | |
40:39  | ...หากไม่ได้ก็ทำอย่างเผด็จการ |
แล้วก็กดขี่ บีบเค้น บังคับ... | |
40:45  | ...แต่ต้องเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้ได้ |
40:51  | พวกเขาลองพยายามเป็นสิบๆ วิธี |
แต่มันก็ไม่เคยเกิดขึ้นจริง | |
40:54  | |
40:56  | มนุษย์ไม่เคยเปลี่ยน |
41:01  | ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ชาวคริสต์ |
หรือชาวฮินดู | |
41:04  | เขาไม่เคยเปลี่ยน |
อย่างถอนรากถึงโคนเลย | |
41:10  | เพราะอะไรหรือ |
41:13  | เพราะเหตุผลทางเศรษฐกิจหรือ |
41:16  | เพราะเป็นเรื่องของความเชื่อหรือ |
41:19  | คุณเชื่อในพระเยซูเจ้า |
แต่อีกคนไม่เชื่อ | |
41:23  | เพราะเหตุใดกันหรือ |
41:27  | เพราะเหตุใดตลอดหลายพันปีที่ผ่านมา... |
41:34  | ...ในโลกนี้จึงมีการแบ่งแยก |
อยู่เช่นนี้เสมอ | |
41:41  | แบ่งแยกเป็น ชาวอียิปต์ ชาวกรีก |
ชาวโรมัน ชาวเปอร์เชีย... | |
41:45  | ...คุณก็รู้ว่าล้วนมีการแบ่งแยกทั้งสิ้น |
ทำไมเล่า | |
41:49  | เป็นเพราะว่าไม่เคยมีมนุษย์สักสองคน... |
41:51  | |
41:55  | ...ที่ค้นพบว่าจะคิดร่วมกันได้อย่างไร |
ใช่หรือเปล่า | |
41:58  | คุณเข้าใจประเด็นของผมไหมครับ |
42:06  | คุณกับผมไม่สามารถคิดร่วมกันได้ |
42:10  | ผมยินดีนะครับ |
42:12  | ผู้พูดกล่าวว่า "เห็นแก่พระเจ้าเถิด |
ขอให้เรามาคิดด้วยกัน... | |
42:16  | ...เพราะเราจะสรรค์สร้างโลก |
ที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง" | |
42:22  | แต่คุณกลับพูดว่า "เสียใจด้วย |
ฉันต้องการให้ทำตามความเห็นของฉัน... | |
42:24  | ...ฉันชอบความเห็นของฉัน... |
42:28  | ...ฉันไม่สามารถปล่อยวางประสบการณ์ |
หรือความสุขเพลิดเพลินของฉัน" | |
42:36  | ดังนั้นการแบ่งแยกจึงยังดำรงอยู่ต่อไป |
42:45  | ทีนี้ เรากล่าวว่า |
คุณจะสามารถปล่อยวางสารพันสิ่ง... | |
42:48  | ...ที่โง่เขลา ไร้ค่าของคุณ... |
42:55  | ...เช่น ความคิดเห็น |
ประสบการณ์ของคุณ... | |
42:56  | ...เพราะล้วนเป็นสิ่งที่ตายจาก |
จบสิ้นไปแล้ว และบอกว่า... | |
43:02  | "มาคิดร่วมกันเถิด" ได้หรือไม่ |
43:05  | ดังนั้นจิตใจของเรา ไม่ใช่จิตใจของคุณ |
ที่แตกต่างไปจากของผม... | |
43:11  | ...แต่มันมีเพียงจิตใจเดียว |
เมื่อเราคิดร่วมกัน | |
43:14  | คุณเข้าใจไหมครับ |
43:19  | จากนั้นแล้วความสัมพันธ์ในชีวิต |
ประจำวันของจิตใจเช่นนั้น... | |
43:24  | ...กับจิตใจอื่นจะเป็นอย่างไรครับ |
43:31  | ท่านทั้งหลาย |
43:35  | Q:นั่นเป็นคำถาม |
เชิงโวหารหรือเปล่าครับ | |
43:39  | หากไม่ใช่ ผมก็อยากจะตอบ |
แต่ผมไม่อยากรบกวนการพูดของคุณ | |
43:44  | |
43:49  | K:ผมไม่ได้ยินครับ |
ใครได้ยินบ้างครับ | |
43:54  | Q:เขาถามว่า |
นั่นเป็นคำถามเชิงโวหารหรือเปล่าครับ | |
43:56  | K:ไม่ครับ มันไม่ใช่คำถามเล่นสำนวน |
43:59  | Q:ถ้าอย่างนั้น |
คุณต้องการคำตอบจากผู้ฟัง... | |
44:02  | ...ไม่ใช่จากตัวคุณเอง |
44:04  | K:นั่นคือสาเหตุ |
ที่ผมกำลังรออยู่ครับ | |
44:05  | Q:ผมกำลังจะให้คำตอบ |
หนึ่งเดี๋ยวนี้ล่ะครับ | |
44:07  | K:ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่คำตอบเดียว |
44:09  | Q:ผมให้ได้แค่คำตอบของผม |
44:11  | ผมตอบแทนคนอื่นๆ ไม่ได้... |
44:12  | K:อา! ถ้าอย่างนั้น |
เราก็ไม่ได้กำลังคิดร่วมกันสิครับ | |
44:18  | นั่นแหละคือประเด็นทั้งหมดล่ะครับ |
44:21  | ขออภัยด้วย |
44:24  | มันไม่ใช่ความเห็นของคุณ |
หรือความเห็นของผมนะครับ | |
44:27  | Q:ผมยังไม่ได้พูดว่า |
เกี่ยวกับความเห็นเลยนะครับ | |
44:32  | K:หมายถึง การแสดงความคิด |
ความรู้สึกของคุณ | |
44:35  | Q:เปล่าครับ |
สิ่งที่ผมต้องการจะพูดคือแค่... | |
44:38  | ...คุณถามว่าหากปราศจากกาลเวลา |
ในทางจิตใจแล้ว... | |
44:41  | ...ความสัมพันธ์ของคุณ |
กับคนอื่นจะเป็นอย่างไร | |
44:44  | และคำตอบของผมก็คือ |
รอจนถึงวันพฤหัสบดีแล้วผมจะบอก... | |
44:46  | |
44:49  | ...เพราะผมบอกคุณตอนนี้ไม่ได้ |
44:51  | ผมทะเลาะกับภรรยามา 20 ปีแล้ว |
44:54  | K:คุณครับ คุณกำลังพูดว่า |
ผมบอกคุณตอนนี้ไม่ได้ | |
45:02  | ผมทำอย่างนี้มา 20 ปีแล้ว... |
45:05  | ...ผมไม่อาจบอกคุณได้ตอนนี้... |
45:07  | ...แต่ในอนาคตข้างหน้า |
อาจจะได้อย่างนั้นหรือครับ | |
45:09  | Q:วันพฤหัสบดีครับ |
45:12  | เพราะที่ผ่านมาผมฟังคุณพูด |
ในลักษณะที่ไม่ได้ฟังอะไร... | |
45:14  | ...คือไม่ใช่เป็นการฟังเลย |
45:17  | แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่า ผมอาจจะ |
อยู่ในคลื่นความถี่เดียวกับคุณ... | |
45:21  | ..เพราะเข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่ต้องการ |
เวลาสักเล็กน้อยเพื่อทดลองสิ่งนี้ | |
45:25  | ผมไม่สามารถให้คำตอบคุณได้ทันที |
และไม่สามารถบอกคุณได้ว่า... | |
45:27  | ...ความสัมพันธ์ของผม |
กับคนอื่นเป็นอย่างไร... | |
45:30  | ...ในเมื่อผมยังไม่มีโอกาส... |
45:33  | ...ที่จะสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ |
ในชีวิตแต่ละวันเลย | |
45:36  | K:นั่นคือสิ่งที่ผมกำลังพูดครับ |
45:38  | ผมเข้าใจคำถามของคุณ |
45:40  | คุณพูดว่าผมยังไม่มีโอกาส |
ได้ถามคำถามนี้กับตัวผมเอง... | |
45:43  | ...ผมต้องการเวลาแล้วผมจะตอบคุณ |
45:46  | แต่ผมบอกว่า |
คุณหลุดออกประเด็นแล้วครับ | |
45:49  | ผมพูดว่าความเข้าใจของเรา |
ยังไม่บรรจบกัน | |
45:52  | เมื่อผมรักคุณ |
45:59  | แล้วเกิดอะไรขึ้นกับจิตใจอย่างนั้น |
46:03  | ที่กล่าวว่าผมปราศจากการแบ่งแยก |
46:10  | ทีนี้ มันไม่ใช่ว่าผมจะเอาไปคิดก่อน |
เก็บเอาไปทบทวน... | |
46:19  | K:เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น |
คุณกำลังพลาดประเด็นของผมนะครับ | |
46:24  | |
46:27  | Q:ก็มันเป็นไปไม่ได้ |
ที่คุณจะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น | |
46:30  | K:คุณผู้หญิงจะแสดงความคิดเห็น |
ด้วยหรือครับ | |
46:31  | Q:ดิฉันคิดว่า |
ถ้าคุณกำลังคิดร่วมกันอยู่ | |
46:34  | คุณมิอาจรู้ได้ว่าอะไรเกิดขึ้น |
46:41  | K:คุณทราบหรือไม่ว่าขณะนี้ |
46:43  | ความสัมพันธ์ของคุณ |
กับคนอื่นเป็นอย่างไร | |
46:46  | Q:ไม่ทราบครับ |
46:51  | K:คุณไม่ทราบว่า |
ความสัมพันธ์ของคุณกับคนอื่น... | |
46:53  | ...ในขณะนี้เป็นอย่างไรหรือครับ |
46:54  | ...กับภรรยาของคุณ กับเพื่อนของคุณ |
ลูกสาวหรือลูกชายของคุณ... | |
46:57  | ...คุณทราบหรือไม่ว่า |
มันเป็นอย่างไรในตอนนี้ | |
47:00  | Q:ไม่ทราบครับ |
47:02  | K:คุณไม่ทราบหรือครับ |
47:06  | Q:เรารู้ แต่... |
(เสียงพูดจับใจความไม่ได้) | |
47:10  | K:ผมกำลังถามคุณน่ะครับ |
แสดงว่าคุณรู้น่ะสิครับ | |
47:12  | Q:แน่นอน |
47:13  | Q:ฉันไม่ทราบค่ะ |
47:19  | คุณสุภาพสตรีผู้นี้บอกว่าไม่ทราบ |
47:24  | แล้วเพื่อนชายหรือสามีของคุณ |
จะรับได้หรือครับ (เสียงหัวเราะ) | |
47:36  | คุณกำลังเล่นเกมนะครับ |
47:44  | เราลองถามอีกแง่หนึ่งนะครับ |
47:50  | เราจะทำอะไรร่วมกันบ้าง |
เพื่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในโลก | |
47:54  | |
48:02  | เราก็ต่างบอกว่า |
จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลง | |
48:06  | เราเห็นสรรพสิ่งกำลังเสื่อมทรามลง |
คุณก็รู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นในโลก.. | |
48:08  | |
48:10  | ...ความเลวร้ายสารพัด |
กำลังเกิดขึ้นในโลก | |
48:15  | กรุณาฟังนะครับ แล้วเราจะทำอะไร |
ร่วมกันได้บ้าง เพื่อเปลี่ยนแปลงมัน | |
48:21  | Q:เราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง |
K:เดี๋ยวครับ เดี๋ยวก่อน | |
48:22  | ผมกำลังจะพูดตรงนั้น |
48:24  | อย่าเพิ่งพูดว่าเปลี่ยนแปลงตัวเราเอง |
คุณผ่านชีวิตมา 50 ปีแล้ว | |
48:29  | Q:52 ครับ |
K:52 แล้วหรือ! | |
48:43  | คุณผ่านชีวิตมา 52 ปีแล้ว |
48:45  | แต่เหตุใดคุณจึงยัง |
ไม่เปลี่ยนเสียทีเล่า | |
48:51  | ซึ่งนั่นก็หมายความว่า |
คุณยังยอมรับว่ามีอนาคตกาลอยู่อีก | |
48:56  | จะต้องมีอะไรบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น |
เพื่อทำให้คุณเปลี่ยนแปลง | |
49:01  | ถ้าเช่นนั้นคำถามของผมก็คือ |
เราจะทำอะไรร่วมกันได้บ้าง | |
49:03  | |
49:08  | กรุณาฟังนะครับ |
49:12  | แม้ว่าคุณจะได้ฟังผู้พูด |
มา 52 ปี, 10 ปี หรือ 5 ปีก็ตาม... | |
49:14  | ...เราจะต้องทำอะไรร่วมกันบ้าง |
เพื่อทำให้เกิดสังคมใหม่ขึ้นได้ | |
49:28  | ในช่วงหนึ่งของประวัติศาสตร์... |
49:31  | ...ชาวคาทอลิกเคยรวมตัวกัน |
อย่างเหนียวแน่นมาก | |
49:35  | ใครก็ตามที่ไม่เห็นด้วยจะถูกทรมาน |
สอบสวนโดยการขู่เข็ญหรือถูกเผา | |
49:36  | |
49:42  | แต่เขาก็ทำกันอย่างนั้นอยู่ช่วงหนึ่ง |
เพราะเขายึดความเชื่อเดียวกัน... | |
49:45  | |
49:47  | ...คุณทราบเรื่องเหล่านั้นหมดนะครับ |
49:51  | ตอนนี้สิ่งเหล่านั้นจบสิ้นไปหมดแล้ว |
ไม่มีใครเชื่อในอะไรอีกแล้ว | |
49:58  | และเราก็เห็นสังคม |
อย่างที่มันเป็นอยู่นี้ | |
50:02  | แล้วเราจะทำอะไรร่วมกันได้บ้าง |
50:09  | เมื่อเราถูกถามเช่นนั้น แต่ละคนก็มี |
แผนซึ่งแตกต่างกันออกไปใช่ไหมครับ | |
50:11  | |
50:15  | ...มีแนวคิดต่างกัน |
ความคิดต่างกันบ้าง... | |
50:17  | ...ว่าให้ทำอย่างนี้ อย่าทำอย่างนั้น... |
50:19  | ...เราทั้งหมดต้องรวมตัวกัน |
เพื่อเลือกประธานาธิบดีคนใหม่... | |
50:22  | ...นักการเมืองคนใหม่ |
คุณเข้าใจไหมครับ | |
50:41  | ฉะนั้น ผมจึงถามว่า... |
50:48  | ...ความเชื่อจะทำให้เรามารวมกันได้ |
กระนั้นหรือ | |
50:49  | Q:ไม่ได้ครับ |
K:ไม่ได้ | |
50:53  | K:แล้วอำนาจที่เหนือกว่าเล่า |
จะนำเรามารวมกันได้หรือ | |
50:56  | Q:ไม่ได้ครับ |
51:03  | K:แม้ว่าผมสัญญาว่า |
จะให้สิ่งตอบแทนแก่คุณนะ | |
51:06  | Q:ก็ไม่ได้ครับ |
51:09  | K:คุณจะเข้าถึงนิพพาน |
หากคุณทำอย่างนี้ | |
51:14  | Q:ไม่ครับ |
51:16  | K:หรือหากคุณไม่ทำอย่างนี้ |
คุณจะตกนรก | |
51:20  | เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยแบบแผน |
ที่มีรางวัลและการลงโทษ | |
51:24  | มีการได้และการเสียมาตลอด |
51:27  | ถ้าเช่นนั้น สิ่งใดหรือที่จะนำเรา |
มารวมกันได้ | |
51:32  | ความเชื่อไม่อาจทำได้... |
51:35  | ...อำนาจที่เหนือกว่าไม่ว่า |
ในรูปแบบใดๆ ล้วนทำไม่ได้.. | |
51:41  | ...รางวัลจากผู้อื่นซึ่งใช้เครื่องมือ |
ที่จะทำให้คุณเปลี่ยน... | |
51:48  | ...ก็ทำไม่ได้เช่นกัน |
51:50  | และถ้าหากมีคนกล่าวว่า... |
51:53  | ...คุณจะถูกลงโทษ |
ที่ไม่เชื่อฟังในสวรรค์... | |
51:54  | ...คุณจะพูดว่า |
"ไปให้พ้นเถอะ อย่ามาพูดงี่เง่าเลย" | |
52:00  | แล้วอย่างนั้น อะไรกันหรือ |
ที่จะนำเรามารวมกัน | |
52:03  | Q:การพยายามตั้งใจฟังครับ |
52:12  | K:แต่คุณก็ไม่ได้ฟังหากคุณมีอคติ |
52:18  | ใช่ไหมครับ |
52:20  | แล้วอย่างนั้นคุณจะละทิ้ง |
อคติของคุณไหมครับ | |
52:23  | แล้วเราก็กลับมาเรื่องเดิมอีกครั้ง |
52:27  | คุณจะละทิ้งความต้องการ |
ส่วนตัวของคุณ... | |
52:29  | ...ที่จะไปให้ถึงอุดมคติ |
อันประเสริฐสุด... | |
52:33  | ...การรู้แจ้งที่จะค่อยๆ |
เกิดวิวัฒน์ขึ้นหรือ | |
52:37  | คุณจะละทิ้งแนวคิดของคุณเกี่ยวกับ |
การทำสมาธิว่าต้องเป็นอย่างไรหรือเปล่า | |
52:43  | คุณสามารถปล่อยวาง |
สิ่งทั้งหมดนั้นได้ไหม | |
52:50  | และมันจะต้องใช้เวลาอีก52 ปี |
หรือคุณบอกว่า... | |
52:55  | "ครับ แม้ว่าในที่สุดผมกำลังจะตาย |
แต่ผมก็หวังว่าจะละวางมันได้ครับ" | |
52:57  | ตามทันไหมครับ |
53:01  | ดังนั้นสิ่งใดกันที่จะนำเรา |
มารวมกันได้ | |
53:03  | ถามคำถามนั้นนะครับ |
53:10  | Q:ผมก็ไม่ทราบว่า |
เพราะเหตุใดเราจึงไม่ได้ถามคำถามนั้น | |
53:13  | K:ต่อเมื่อเราสามารถ |
คิดร่วมกันเท่านั้น | |
53:16  | ถูกต้องไหมครับทุกท่าน |
53:20  | เมื่อคุณและผมมองเห็นสิ่งเดียวกัน |
53:26  | มิใช่คุณเห็นสิ่งนั้นต่างออกไป |
และผมก็เห็นต่างไป | |
53:31  | แต่เมื่อเราทั้งคู่เห็น |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ... | |
53:35  | ...อย่างที่มันเป็น... |
53:38  | ...เมื่อนั้นเราทั้งคู่ |
จึงจะสามารถมองด้วยกันได้ | |
53:42  | แต่หากคุณบอกว่า |
นั่นมันไม่ได้กำลังเกิดขึ้นอยู่จริง... | |
53:44  | ...มันเป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น... |
53:47  | ...หรือว่ามันเป็นอย่างนั้น |
อย่างนี้ อย่างโน้น... | |
53:48  | คุณตามที่ผมพูดทันไหมครับ |
53:51  | แล้วอย่างนั้นอะไรเล่า |
จะทำให้เราเข้ามารวมกันได้ | |
54:00  | ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องทางเพศนะครับ |
ในโลกที่ปล่อยเสรีเช่นนี้... | |
54:03  | ...นั่นเป็นเรื่องโง่เขลา |
ที่เห็นชัดที่สุด... | |
54:10  | ...และเราก็คิดว่านั่นคือการมารวมกัน |
54:22  | ขอให้เราถามในแง่ที่ต่างออกไปนะครับ |
หากปราศจากวันพรุ่งนี้... | |
54:30  | ...หรืออนาคตในทางจิตใจแล้ว... |
54:38  | ...การกระทำของฉันต่อผู้อื่น |
จะเป็นอย่างไร | |
54:47  | อนาคตในที่นี้หมายถึงการปราศจาก |
อุดมคติและปราศจากอดีตด้วย | |
54:56  | คุณเข้าใจไหมครับ |
54:59  | หากคุณปฏิเสธอนาคตในทางจิตใจ |
ก็คือการที่คุณปฏิเสธอดีตด้วย | |
55:02  | |
55:06  | ไม่ทราบว่าคุณตามทันหรือเปล่านะครับ |
55:12  | โอ! |
55:18  | คุณปล่อยวางอดีตเสียทีเถิดครับ |
55:26  | ปลดปล่อยความเจ็บปวดของคุณ |
บาดแผลที่คุณได้รับ... | |
55:33  | ความอยากที่ยังไม่บรรลุผล |
ความวิตกกังวลต่างๆ... | |
55:41  | ...ซึ่งสิ่งเหล่านี้คืออดีต... |
55:46  | หากในทางจิตใจปราศจากอนาคต... |
55:51  | ...ก็แสดงว่าปราศจากอดีตในจิตใจด้วย |
55:55  | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจหรือเปล่า |
55:58  | คุณไม่สามารถเอาอย่างหนึ่งไว้ |
และปฏิเสธอีกอย่างได้... | |
56:03  | ...เพราะมันคือกระแสเดียวกัน |
56:08  | และนั่นคือปัญหายุ่งยากของเราล่ะ |
56:14  | ปัญหาอันยากยิ่งของเราคือ |
การปล่อยวางทั้งอดีตและอนาคต... | |
56:18  | |
56:23  | ...เพราะเรากลัว |
56:29  | ผมจะไม่พูดเรื่องนั้นในตอนนี้นะครับ |
56:32  | แต่ลองมองดูมัน |
ดูสิ่งที่เรากำลังทำกันอยู่ | |
56:33  | เราต้องการเปลี่ยนแปลงโลก |
56:35  | มันเป็นเรื่องจำเป็น |
เพื่อลูกหลานของเรา | |
56:38  | |
56:40  | คุณรู้ไหมครับว่า หากคุณรักใครสักคน |
ด้วยหัวจิตหัวใจ ด้วยเลือดเนื้อ... | |
56:43  | ...ด้วยชีวิตทั้งหมดของคุณ |
คุณรักใครคนนั้น... | |
56:47  | ...และคุณมีลูกเล็กๆ ที่คุณรัก... |
56:51  | ...คุณอยากให้เขาเกิดมา |
ในโลกนี้ละหรือ | |
56:56  | แล้วเราจะทำอย่างไรกันดี |
56:59  | แต่คุณก็คงไม่สนใจเรื่องนี้ |
57:03  | Q:แต่คุณคิดว่า |
จะทำอย่างนั้นได้จริงๆ หรือครับ | |
57:06  | มีใครที่คุณรู้จักทำได้บ้างไหมครับ |
57:11  | K:จะทำอย่างนี้ได้อย่างแท้จริงหรือ |
57:15  | ...ท่านสุภาพบุรุษผู้นี้ซึ่งฟังผมพูด |
มาเป็นเวลา 52 ปี เป็นคนถามนะครับ | |
57:18  | ว่ามีคนที่ผมรู้จักที่ทำได้บ้างไหม |
57:28  | มันออกจะเป็นการอวดดีในส่วนของผม. |
กรุณาฟังนะครับ | |
57:32  | ...เป็นการอวดดี ไม่สุภาพ... |
57:36  | ...และไม่ถูกต้องเลยหากจะกล่าวว่า |
ผมรู้จักใครคนนั้น | |
57:42  | แต่สิ่งที่สำคัญคือ |
ในขณะนี้ตัวคุณเองทำหรือเปล่า | |
57:47  | ไม่ใช่คุณรู้จักใครบ้างไหม |
57:53  | มันเป็นการหลีกหนีจากตัวคุณเอง |
เมื่อคุณพูดว่า... | |
57:57  | "บ่งบอกคนที่ทำได้มาสักคนสิครับ |
เพื่อให้เห็นผลที่เกิดขึ้น" | |
58:02  | ส่วนผู้พูดก็ไม่สนใจ |
เรื่องผลที่เกิดขึ้นเลย | |
58:07  | เพราะหากเขาสนใจ |
เขาก็จะต้องผิดหวัง... | |
58:11  | ...เขาจะต้องเอารัดเอาเปรียบ |
เขาจะเข้าไปอยู่ในโลกที่ต่างออกไป | |
58:17  | ดังนั้นเราจะต้องทำอะไรด้วยกันบ้าง |
58:22  | |
58:25  | คุณรู้ไหมว่าหากคุณเข้าใจ |
คำว่า "ด้วยกัน" | |
58:35  | เสมือนยามที่คุณกุมมือ |
ใครสักคนที่คุณชอบ... | |
58:41  | |
58:44  | ...คุณอาจจะจับมือกันอยู่ |
ทว่าแต่ละคนก็คิดกันไปคนละทาง | |
58:50  | ใช่ไหมครับ |
58:54  | นั่นแสดงว่าเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย |
59:00  | "ด้วยกัน" หมายถึง |
การมีคุณลักษณะของจิตใจที่เหมือนกัน | |
59:08  | เมื่อเขารักกัน |
ก็จะมีคุณลักษณะที่เหมือนกัน | |
59:11  | เข้าใจไหมครับ |
59:14  | การที่จะรักใครสักคนอย่างแท้จริง |
(โอ้ คุณไม่รักหรอก) | |
59:18  | ในสภาวะรักนั้นมันปราศจากอนาคตกาล |
ใช่ไหมครับ | |
59:20  | คุณจะไม่พูดว่า |
"พรุ่งนี้ผมจะรักคุณ" | |
59:32  | แล้วเราจะทำอย่างไรจึงจะเกิด |
ความรู้สึกว่าเราไม่ได้แยกกัน... | |
59:35  | |
59:42  | ...เราร่วมกัน ความรู้สึกนั้น |
คุณลักษณะนั้น... | |
59:50  | ...ภาวะความรู้สึกนั้น |
คุณเข้าใจไหมครับ | |
1:00:06  | ไม่ใช่เรื่องธรรมดาทีเดียว... |
1:00:09  | |
1:00:13  | ...ที่สุภาพบุรุษท่านนั้น |
ฟังผมมาเป็นเวลา 52 ปี... | |
1:00:19  | ...อีกท่านที่อยู่ตรงนั้น 20 ปี |
และพวกคุณบางคนอาจจะ 10 ปี 5 ปี... | |
1:00:31  | ...หรือมาฟังเป็นครั้งแรก |
แต่อะไรเล่าจะทำให้คุณเปลี่ยน | |
1:00:43  | ต้องโดนทุบที่ศีรษะหรือ |
1:00:51  | เสนอรางวัลให้คุณหรือ |
1:00:54  | อะไรจะทำให้คุณเปลี่ยน |
เพื่อที่คุณจะบอกออกมาว่า... | |
1:00:57  | "ดูก่อน สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต |
คือการร่วมมือร่วมใจกัน" | |
1:01:23  | Q:การปล่อยวางความกลัวค่ะ |
1:01:26  | |
1:01:30  | K:ปราศจากความกลัวใช่หรือเปล่าครับ |
1:01:33  | กรุณาฟังนะครับ |
หรือว่าเพราะเราคิดว่า... | |
1:01:35  | |
1:01:40  | เรารู้สึกมั่นคงปลอดภัย |
อยู่ในการแยกตัวของเรา | |
1:01:51  | Q:ใช่ |
1:01:52  | Q:มันต้องเริ่ม... |
1:01:54  | K:คุณสุภาพสตรีครับ |
กรุณาลองฟังสิ่งที่ผมพูดนะครับ | |
1:02:01  | เพราะว่าเราแต่ละคนคิดว่า |
เรามีชื่อเฉพาะของตน... | |
1:02:03  | |
1:02:07  | ...มีรูปลักษณ์ มีงานการ |
มีบัญชีในธนาคารของตัวเอง... | |
1:02:11  | ...สังกัดอยู่กับชาติหนึ่งชาติใด |
หรือกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด... | |
1:02:15  | ...เราจึงคิดรู้สึกว่า |
เราปลอดภัย เรามั่นคง | |
1:02:23  | แต่ผมถามว่า |
คุณมั่นคงปลอดภัยแน่หรือ | |
1:02:28  | เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ |
1:02:36  | คุณตามทันนะครับ |
1:02:37  | คุณต้องการความมั่นคงปลอดภัย |
อย่างสมบูรณ์แบบอยู่ในการแยกตนเอง... | |
1:02:44  | ...แต่ในทันทีที่คุณ |
แยกตัวออกไปนั้นเอง... | |
1:02:47  | ...คุณก็ไม่อาจมี |
ความมั่นคงปลอดภัยได้เลย | |
1:02:51  | นั่นคือสิ่งที่ทุกประเทศพูดกัน |
1:02:56  | เราต้องมั่นคง เราต้องสะสมอาวุธ... |
1:03:03  | ...เราต้องป้องกันตัวเราจากคุณ |
1:03:07  | ดังนั้นมนุษย์แต่ละคนจึงต้องการ |
ความมั่นคงปลอดภัยอยู่ในการแบ่งแยก... | |
1:03:14  | โอ! เห็นแก่พระผู้เป็นเจ้าเถอะ |
1:03:19  | แต่เมื่อคุณแยกตัวออกมา |
คุณไม่เคยเลยที่จะรู้สึกมั่นคง | |
1:03:34  | K:นี่มิใช่ความเป็นจริงละหรือ |
Q:ใช่ครับ | |
1:03:37  | K:หากว่านี่คือความเป็นจริง |
ก็จงอย่าแยกตน | |
1:03:45  | คุณเห็นไหมครับว่า |
คุณไม่ยอมรับความจริง... | |
1:03:48  | ...แต่ก็บอกว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง... |
1:03:50  | ...และคุณก็ยังพยายามเก็บเอา |
ความเป็นจริงนั้น และก็ยึดมันเอาไว้ | |
1:03:56  | ไร้หวังแล้วหรือครับ |
สำหรับคนรุ่นนี้ | |
1:04:00  | ไม่นะครับ |
1:04:05  | เรากำลังชี้ให้เห็นว่า |
ความมั่นคงปลอดภัยที่แท้จริงนั้น... | |
1:04:11  | ...จะเกิดขึ้นเมื่อเรา |
ร่วมมือร่วมใจกัน | |
1:04:15  | คุณเข้าใจไหมครับ |
1:04:16  | เมื่อเราคิดร่วมกัน |
1:04:28  | และจากนั้นเท่านั้น |
ที่จะเกิดสังคมที่ดีงาม... | |
1:04:35  | ...ที่ถูกต้อง มีศีลธรรม |
และจะมีศานติได้ | |
1:04:42  | คุณทราบนะครับ |
1:04:45  | ในนั้นจะมีความมั่นคงปลอดภัย |
ไม่ใช่ในสังคมที่คุณมีอยู่ตอนนี้ | |
1:04:57  | เอาล่ะ |
1:04:59  | เราจะมาเจอกันวันมะรืนใช่ไหมครับ |