Krishnamurti Subtitles
SA79T3 - ความมั่นคงปลอดภัยในทางจิตใจมีหรือ
พูดกับสาธารณชนที่ซาแนน สวิสเซอร์แลนด์ ครั้งที่ 3
วันที่ 12 กรกฎาคม 1979
| 1:01 | เช้าวันนี้ผมเกือบจะมาพูดไม่ได้ |
| 1:04 | ผมเป็นไข้หวัดอย่างหนัก |
| 1:16 | เราจะคุยกันต่อในเรื่อง |
| ที่เราได้คุยกันไว้เมื่อวานซืนดีไหม... | |
| 1:19 | ว่าอย่างไรครับ |
| 1:25 | สำหรับผมแล้วดูเหมือนว่า... |
| 1:28 | พวกเราไม่เคยคิดไตร่ตรอง |
| โดยถ่องแท้อย่างจริงจัง | |
| 1:39 | เราทำเพียงครึ่งๆ กลางๆ |
| แล้วก็ล้มเลิก | |
| 1:47 | ผมคิดว่าเรายังไม่จริงจังเพียงพอ |
| ที่จะสืบค้นในสิ่งเหล่านี้ | |
| 1:55 | |
| 1:58 | ผมอยากสนทนาหรือพูดคุยกับพวกคุณ |
| ถ้าคุณเห็นด้วย... | |
| 2:03 | ...ไม่ใช่พูดเพียงในเรื่อง |
| ที่เราได้พูดกันแล้ว... | |
| 2:08 | ...และร่วมคิดด้วยกันแล้วเท่านั้น |
| 2:12 | แต่ทว่าอยากจะพูดถึง |
| ปัญหาของความมั่นคงปลอดภัย... | |
| 2:18 | ...ว่าเหตุใดมนุษย์ทั่วโลกต่างเสาะหา |
| ความมั่นคงปลอดภัยทางจิตใจ | |
| 2:25 | |
| 2:29 | คนเราต้องการ |
| ความมั่นคงปลอดภัยทางกายภาพ | |
| 2:33 | เราต้องมีอาหารการกิน |
| มีเครื่องนุ่งห่มและที่อยู่อาศัย | |
| 2:37 | แต่ปรากฏว่าตลอดระยะเวลา |
| หลายพันปีที่ผ่านมา... | |
| 2:40 | ...มนุษย์ไม่สามารถสร้างสังคม... |
| 2:41 | ...ที่ทุกๆ คนจะมีอาหาร... |
| 2:48 | ...มีเครื่องนุ่งห่ม |
| และที่อยู่อาศัยอย่างเพียงพอ | |
| 2:54 | ได้มีการปฏิวัติหลายต่อหลายครั้งมาก |
| 2:56 | เพื่อจะนำมาซึ่งสังคมเยี่ยงนี้ |
| ไม่ว่าจะเป็นระบอบเผด็จการ... | |
| 3:01 | ...และระบอบอื่นๆ แต่ปรากฏว่า |
| การปฏิวัติต่างๆ ไม่ประสบความสำเร็จ | |
| 3:06 | หรือเป็นเพราะว่าเราต่างแสวงหา |
| ความปลอดภัยทางกายภาพ... | |
| 3:16 | ...และความปราถนาความมั่นคง |
| ปลอดภัยทางกายภาพนั้น... | |
| 3:21 | ...ถูกบงการ ครอบงำ |
| ด้วยความต้องการทางจิตใจ | |
| 3:31 | คุณเข้าใจที่ผมพูดไหมครับ |
| 3:33 | คนเราต้องการ |
| ความมั่นคงปลอดภัยทางกายภาพ | |
| 3:38 | และนั่นเป็นบทบาทหน้าที่ |
| ของสังคมที่ดี | |
| 3:42 | ซึ่งเราจะพูดถึงต่อไปนี้ |
| ว่าสังคมที่ดีคืออะไร | |
| 3:50 | ทำไมมนุษย์เรา |
| จึงไม่มีความสามารถที่จะจัดการ... | |
| 3:58 | ...ทั้งๆ ที่มีสมรรถวิสัย |
| และพลังงานพอตัว... | |
| 4:00 | ...ที่จะจัดการให้มนุษย์ทุกคนมีอาหาร |
| 4:03 | เครื่องนุ่งห่มและที่อยู่อาศัย |
| อย่างเพียงพอ | |
| 4:08 | นั่นคือปัญหาหนึ่ง |
| 4:10 | ส่วนอีกปัญหา คือ มนุษย์แต่ละคน |
| เสาะแสวงหาความมั่นคงทางจิตใจ... | |
| 4:16 | |
| 4:27 | ...ความปลอดภัยภายในจิตใจ |
| มนุษย์พึ่งพิงความเชื่อ... | |
| 4:34 | ...ยึดถือและคาดหวัง... |
| 4:36 | ...ว่าจะได้พบความมั่นคงปลอดภัย... |
| 4:40 | ...ในความเชื่อ ในอุดมคติ |
| ในตัวบุคคล ในแนวความคิด... | |
| 4:46 | ...หรือในประสบการณ์ |
| 5:00 | แล้วเขาจะได้พบความมั่นคงปลอดภัย |
| ในสิ่งเหล่านั้นหรือ | |
| 5:04 | คุณเข้าใจคำถามของผมหรือเปล่า |
| 5:06 | ถ้าเขาไม่พบ |
| ความมั่นคงปลอดภัยนั้น... | |
| 5:07 | ...ทำไมเขาจึงยังยึดสิ่งเหล่านั้นไว้ |
| 5:14 | คุณเข้าใจคำถามของผมหรือไม่ |
| 5:21 | ขอให้เราคิดค้นปัญหานี้ร่วมกันเถิด |
| 5:27 | หมายความว่าถ้าคุณเต็มใจ |
| นั่นคือคุณละทิ้งความทะนงตน... | |
| 5:32 | ...ละทิ้งอคติของคุณ... |
| 5:39 | ...รวมทั้งข้อสรุปต่างๆ ของคุณ... |
| 5:44 | ...แล้วเรามาพิจารณาปัญหานี้ร่วมกัน |
| 5:48 | นั่นหมายความว่าคุณไม่ยอมรับ |
| ในสิ่งที่ผู้พูดกำลังพูดถึง... | |
| 5:53 | ...และไม่ยอมรับข้อสรุปต่างๆ |
| ของคุณเอง... | |
| 5:56 | ...เมื่อคุณไม่มีข้อสรุปใดๆ |
| เพราะว่าคุณได้วางมันหมดแล้ว | |
| 5:59 | ดังนั้นขอให้้เราพินิจพิจารณาสิ่งนี้ |
| 6:02 | ด้วยความรอบคอบถี่ถ้วนอย่างยิ่ง... |
| 6:09 | ...บางทีนี่อาจจะเป็นปัจจัยหนึ่ง |
| ที่คนเราหวาดกลัวเหลือเกิน | |
| 6:24 | ทำไมจิตจึงยึดเหนี่ยวความทรงจำ |
| 6:35 | หรือประสบการณ์ |
| อย่างใดอย่างหนึ่งเอาไว้... | |
| 6:39 | ...ยึดถือความเชื่อเอาไว้ |
| 6:45 | ทั้งๆ ที่มันไม่มีความหมายใดๆ |
| แล้วก็ตาม ...ทำไมหรือ... | |
| 6:49 | ขอให้เรามาพูดคุยเรื่องนี้ด้วยกัน |
| 6:54 | เป็นเพราะเขาไม่สามารถมองเห็น |
| ข้อเท็จจริงต่างๆ ... | |
| 7:04 | ...หรือไม่เขาก็นิยมชมชอบ |
| ที่จะมีชีวิตอยู่ในมายา... | |
| 7:11 | ...อยู่ในความเชื่อที่จัดรวบรวมขึ้น |
| ซึ่งไม่มีอะไรเลย... | |
| 7:13 | ...ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง |
| ที่เป็นอยู่จริงๆ... | |
| 7:19 | ...สิ่งที่เป็นอยู่จริงหมายถึง |
| สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ขณะนี้ | |
| 7:21 | หรือเขาแยกแยะตัวประสบการณ์... |
| 7:31 | ...แนวความคิด อุดมการณ์ |
| และความเชื่อ... | |
| 7:43 | ...ว่ามันไม่ถูกต้อง |
| แต่ก็ยังยึดถีอมันไว้ | |
| 7:45 | |
| 7:47 | ...เพราะเขาไม่มีความสามารถ |
| ที่จะไต่สวนได้ | |
| 7:54 | คุณตามทันไหม |
| 7:56 | จากตรงนี้เราจะดำเนินไปทีละขั้นตอน |
| 8:00 | คุณยังยึดถือความเชื่อใดอยู่อีกบ้าง |
| 8:10 | และหากว่าคุณยังยึดถือความเชื่อ |
| ใดๆ อยู่ ความเชื่อนั้นคืออะไร | |
| 8:15 | มันเกิดขึ้นได้อย่างไร |
| 8:18 | มันเกิดขึ้นจากการเผยแพร่ |
| โฆษณาชวนเชื่อมานับหลายศตวรรษ | |
| 8:24 | อย่างที่ศาสนาส่วนมากได้ทำกันมา... |
| 8:27 | ...นั่นเป็นการลงทุน |
| เป็นวิชาชีพของพวกเขาเลยทีเดียว | |
| 8:33 | ความเชื่อถูกสร้างขึ้น |
| เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้ว | |
| 8:38 | และโดยธรรมชาติเราย่อมยอมรับ |
| ความเชื่อนั้นมาตั้งแต่วัยเด็ก... | |
| 8:45 | ...และมันก็ง่ายกว่าที่จะคอยทำตาม |
| จารีตประเพณีที่สืบทอดกันมา... | |
| 8:52 | ...แทนที่จะฟันฝ่า |
| เพื่อออกจากจารีตนั้น | |
| 8:55 | คุณเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดไหม |
| 8:59 | ถ้าคุณไม่มีความเชื่อ |
| หรืออุดมคติใดๆ | |
| 9:09 | ผมคิดว่า คำว่า "แนวความคิด" |
| มาจากภาษากรีก... | |
| 9:15 | ...ซึ่งหมายความถึง |
| การดู การสังเกต | |
| 9:21 | คุณเข้าใจไหม |
| 9:23 | มิใช่ว่าสังเกตแล้วสร้างข้อสรุป |
| 9:29 | จากการสังเกตซึ่งกลายเป็นแนวความคิด |
| 9:32 | คำว่า "แนวความคิด" จริงๆ แล้ว |
| หมายถึงการสังเกต | |
| 9:41 | พวกเรามีอุดมคติต่างๆ |
| ซึ่งหมายถึงมีอนาคตกาลหรือไม่ | |
| 9:49 | |
| 9:55 | ซึ่งอนาคตกาลคือ |
| การที่จะต้องบรรลุ ต้องไปให้ถึง | |
| 10:06 | อุดมคติเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นจาก |
| ประสบการณ์ต่างๆ แห่งห้วงอดีต... | |
| 10:15 | ...จากบทสรุปทั้งหลายที่รวบรวม |
| สั่งสมเอาไว้ และจากสิ่งเหล่านี้... | |
| 10:19 | ...คุณสร้างอุดมคติ |
| ทั้งเรื่องทางประวัติศาสตร์ | |
| 10:25 | เรื่องทางโลกหรือเรื่องส่วนตัว |
| 10:29 | ใช่หรือไม่ |
| 10:32 | นั่นคืออดีตสร้างแนวความคิด |
| ขึ้นเป็นอุดมการณ์... | |
| 10:40 | ...ซึ่งอยู่ในอนาคตกาล |
| 10:43 | และปรับตัวตามอนาคตกาล |
| ตามอุดมการณ์ที่วาดเอาไว้นั้น | |
| 10:48 | มันเป็นกระบวนการ |
| ที่มาจากห้วงอดีตเช่นเดียวกัน... | |
| 10:52 | ...อดีตที่ถูกดัดแปลงภายในปัจจุบัน |
| และสู่อนาคต | |
| 10:56 | ใช่หรือไม่ |
| นั่นเป็นสิ่งที่ชัดเจนใช่ไหม | |
| 10:59 | เมื่อคุณหยั่งเห็นอย่างนั้น |
| ว่าตราบใดที่คุณมีอุดมคติอยู่... | |
| 11:03 | ...ตราบนั้นต้องมี |
| ความขัดแย้งเกิดขึ้น... | |
| 11:05 | ...ในการดำรงชีวิต |
| แต่ละวันของคุณ... | |
| 11:11 | ...เพราะว่าอุดมคตินั้น |
| เป็นอะไรบางอย่างที่ไม่จริง | |
| 11:15 | ไม่มีมูลความจริง |
| ใช่ไหม | |
| 11:16 | |
| 11:21 | ทว่าความเป็นจริง |
| เป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริง | |
| 11:25 | ดังนั้นจึงเกิดความขัดแย้งขึ้น... |
| 11:31 | ...เพราะมีการปรับเปลี่ยน |
| มีการเลียนแบบ ซึ่งคือการแบ่งแยก | |
| 11:36 | ดังนั้นเราจึงต้องคอยปรับ |
| คอยเทียบเคียงอยู่ตลอดเวลา... | |
| 11:38 | ...เพื่อให้การกระทำของเรา |
| เป็นไปตามสิ่งที่ไม่ใช่ความเป็นจริง | |
| 11:44 | ผมสงสัยว่า |
| คุณเห็นสิ่งเหล่านี้หรือไม่ | |
| 11:48 | นั่นเป็นมายาภาพ |
| และนี่คือความเป็นจริง | |
| 11:56 | เมื่อได้อธิบายมาอย่างช้าๆ |
| และถี่ถ้วนอย่างยิ่ง | |
| 11:58 | เราก็สามารถจะสืบค้น |
| เข้าไปในรายละเอียดได้มากขึ้น | |
| 12:02 | คุณมองเห็นความจริงนี้จริงๆ หรือยัง |
| 12:07 | หรือคุณทำให้มันเป็นแนวความคิด |
| ไปเรียบร้อยแล้ว | |
| 12:16 | คุณตามทันใช่ไหมครับ |
| 12:18 | กรุณาสังเกตดูตัวคุณเองไปด้วย |
| 12:22 | ถ้าคุณมีอุดมคติ... |
| 12:28 | ...และคุณหยั่งเห็นความเป็นมา |
| ของอุดมคติว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร | |
| 12:36 | ผู้ที่นิยมแนวคิดของเลนิน |
| เหมา เจอ ตุง... | |
| 12:46 | ...หรือเหล่ามาร์กซิส |
| ล้วนมีอุดมคติ... | |
| 12:48 | ...จากการศึกษาประวัติศาสตร์แล้ว |
| ได้มาซึ่งบทสรุปเฉพาะของตนเอง... | |
| 12:53 | ...ที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ |
| แล้วก็สร้างแนวคิดต่างๆ ขึ้นมา... | |
| 12:55 | ...และพยายามทำให้มนุษย์ |
| ต้องปฏิบัติตามแนวคิดนั้น | |
| 13:06 | ดังนั้นตัวคุณเอง |
| ในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง | |
| 13:09 | ได้พินิจพิจารณาปัจจัยนี้ |
| อย่างรอบคอบถี่ถ้วนแล้วหรือยัง... | |
| 13:12 | ...คุณเห็นความไม่ถูกต้องของอุดมคติ |
| แล้วละทิ้งมันไปแล้วหรือยัง | |
| 13:15 | หรือคุณยังรู้สึกว่า |
| หากคุณมีอุดมคติแล้ว... | |
| 13:26 | ...คุณก็กำลังทำอะไรบางอย่าง... |
| 13:32 | ...คุณกระตือรือร้นอยู่ |
| คุณกำลังได้รับความสำเร็จ... | |
| 13:35 | ...เติมเต็มความปรารถนา |
| ในอุดมคติของคุณ | |
| 13:40 | ซึ่งนั่นทำให้คุณรู้สึกพึงพอใจ |
| ทะนงตนอย่างมาก | |
| 13:43 | รู้สึกว่าชีวิตมีเป้าหมาย |
| 13:49 | คุณตามทันไหม |
| 13:51 | ดังนั้นจากการพูดคุยด้วยกัน |
| ร่วมกัน คุณละทิ้งอุดมคติได้ไหม | |
| 13:58 | |
| 14:09 | หากคุณทิ้งไปได้ คุณจะถามว่า... |
| 14:14 | ...เป็นไปได้หรือที่จะเผชิญกับ |
| สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
| 14:21 | มิใช่เปรียบเทียบ |
| ให้เห็นความผิดแผกกันกับอุดมคติ | |
| 14:24 | และก็ประเมินสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น... |
| 14:28 | ...ตามอุดมคตินั้น |
| 14:29 | ทว่ามีความสามารถที่จะเผชิญ |
| กับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
| 14:37 | ในการสังเกตสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น |
| อยู่จริงๆ นั้น... | |
| 14:42 | ...จักไม่มีความขัดแย้ง |
| ทว่าคุณกำลังสังเกตอยู่ | |
| 14:47 | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจสิ่งนี้หรือไม่ |
| 14:50 | เราเข้าใจตรงกันไหม หรือว่าผม... |
| 14:57 | กรุณาระลึกอยู่เสมอว่า |
| เรากำลังพินิจพิจารณาร่วมกัน | |
| 15:06 | มันสำคัญอย่างยิ่ง |
| 15:14 | ที่เราไม่เพียงแค่เรียนรู้ |
| ที่จะฟังอย่างถูกต้องเท่านั้น... | |
| 15:19 | ...แต่เราต้องมีความสามารถ |
| 15:26 | ซึ่งจะเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ |
| หากคุณมีความสนใจจริง... | |
| 15:31 | ...เป็นความสามารถที่จะหยั่งเห็น |
| ความไม่ถูกต้องและมันก็ยุติ | |
| 15:40 | ผมจะวางความเห็นของผม |
| ผมจะไม่ให้ความเห็นเข้ามาสอดแทรก | |
| 15:49 | เราสามารถจะละทิ้งอุดมคติต่างๆ |
| ทั้งหมดของเราได้หรือไม่ | |
| 16:05 | เพราะเรากำลังตรึกตรอง |
| สิ่งเหล่านี้ร่วมกันอยู่... | |
| 16:09 | ...เพราะว่าเรากำลังสืบค้นเข้าไป |
| 16:12 | ในปมปัญหาเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัย |
| 16:15 | เราคิดว่าเรามั่นคงปลอดภัย |
| เมื่อเราทำตามอุดมคติ... | |
| 16:25 | ...ไม่ว่ามันจะไม่ถูกต้อง |
| หรือไม่เป็นจริงเพียงใดก็ตาม... | |
| 16:29 | ...มันไม่มีมูลความจริง |
| 16:31 | มันเพียงให้ความรู้สึก |
| ถึงการมีเป้าหมายที่แน่นอน | |
| 16:36 | และความรู้สึกว่า |
| มีเป้าหมายนั่นเอง... | |
| 16:38 | ...ที่ให้ความรู้สึกพึงพอใจ |
| 16:43 | มีความมั่นใจ |
| ให้ความรู้สึกมั่นคงปลอดภัย | |
| 16:47 | ใช่หรือไม่ |
| 16:49 | เราเข้าใจกันไหม |
| 16:52 | มิใช่เข้าใจแค่ถ้อยคำ |
| 16:54 | แต่เข้าใจจริงๆ คุณละทิ้งอุดมคติ |
| ทั้งหลายของคุณแล้วจริงๆ | |
| 16:56 | ทีนี้เรามาสืบค้นเข้าไปในปมปัญหา |
| ความมั่นคงปลอดภัย | |
| 17:05 | ทำไมมนุษย์ทุกคนทั่วโลก |
| จึงยึดติดอยู่กับประสบการณ์ | |
| 17:16 | กรุณาถามตัวคุณเอง |
| 17:21 | ไม่เพียงแต่ประสบการณ์ |
| ทางกาย ในเพศรส... | |
| 17:26 | ...แต่รวมถึงที่เรียกกันว่า |
| ประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ... | |
| 17:30 | ...ซึ่งมีอันตรายกว่ามากนัก |
| 17:37 | เช่นคุณเดินอยู่เพียงลำพัง |
| หรือเดินไปกับคนอื่นๆ... | |
| 17:41 | ...ทันใดนั้น |
| คุณรู้สึกถึงปิติสุขบางอย่าง... | |
| 17:45 | ...เป็นความอิ่มเอิบบางอย่าง... |
| 17:48 | ...และคุณก็เก็บ |
| จำประสบการณ์นั้นไว้ ยึดมันไว้ | |
| 17:57 | ประสบการณ์นั้นมันจบไปแล้วใช่ไหม |
| มีแต่เพียงความทรงจำ... | |
| 18:02 | ...แต่เรายังยึดความทรงจำนั้นเอาไว้ |
| ซึ่งเราเรียกว่า ประสบการณ์ | |
| 18:06 | คำว่าประสบการณ์แท้จริงแล้ว |
| หมายความว่า... | |
| 18:14 | ..."ประสบพบแล้วผ่านพ้นไป" |
| 18:22 | ประสบพบ ผ่านแล้วผ่านเลย |
| จบเพียงแค่นั้น... | |
| 18:25 | ...ไม่แบกพาสิ่งที่เกิดขึ้น |
| และจบไปแล้ว... | |
| 18:28 | ...เอาไว้ในความทรงจำของคุณอีก |
| 18:31 | โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่เรียกกันว่า |
| ประสบการณ์ทางจิตใจ... | |
| 18:40 | ...หรือประสบการณ์ทางศาสนา |
| 18:44 | ซึ่งการเกิดขึ้นของประสบการณ์ |
| ละเอียดอ่อนยิ่ง... | |
| 18:52 | ...จิตมนุษย์หลงใหลรู้สึกปิติยินดี |
| ในบางอย่างที่ไม่สามัญธรรมดา | |
| 19:02 | ความเป็นสามัญธรรมดาหมายถึง... |
| 19:05 | ...สิ่งทั่วไปที่เกิดขึ้น |
| เป็นประจำอยู่ทุกวัน | |
| 19:13 | และสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในทันทีทันใด |
| 19:20 | หรือสิ่งที่ได้เกิดขึ้นหลังจากที่ |
| เพียรพยายามมาโดยไม่รู้ตัว... | |
| 19:23 | ...และมันก็เกิดขึ้น... |
| 19:30 | ...และคุณก็ยึดประสบการณ์นั้นเอาไว้ |
| เพราะอะไรหรือ คุณตามทันไหม | |
| 19:33 | |
| 19:37 | เป็นเพราะมันทำให้เรารู้สึก |
| ถึงการได้มีประสบการณ์ | |
| 19:40 | การได้ล่วงรู้ |
| กระนั้นหรือ | |
| 19:52 | เหตุการณ์นั้นที่ไม่ธรรมดา |
| ที่ให้ความปลื้มปิติ... | |
| 19:55 | ...ให้ความเพลิดเพลินใจอย่างยิ่ง |
| และในประสบการณ์นั้น... | |
| 19:59 | ...มีความรู้สึกถึงความมั่นคง |
| ปลอดภัยอยู่ระดับหนึ่ง... | |
| 20:08 | ...เพราะว่าคุณมีประสบการณ์บางอย่าง |
| 20:11 | ที่แตกต่างไปจาก |
| "สิ่งที่เป็นอยู่จริง" อย่างสิ้นเชิง | |
| 20:15 | ...คุณเข้าใจทั้งหมดนี้หรือไม่ |
| 20:20 | แล้วความเชื่อ อุดมคติ ประสบการณ์ |
| และความทรงจำทั้งหลาย... | |
| 20:26 | ...ทั้งหมดนี้ให้ความรู้สึก |
| มั่นคงปลอดภัยแก่เราหรือ | |
| 20:30 | ความมั่นคงปลอดภัยจริงๆ... |
| 20:34 | ...เช่นเดียวกับความมั่นคง |
| ปลอดภัยทางกายภาพ | |
| 20:39 | คุณเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้หรือไม่ |
| 20:44 | หรือว่าจิตใจชอบที่จะมีชีวิต |
| อยู่ในขอบเขตของมายา | |
| 20:59 | ได้โปรดเถิด...เรากำลังตรึกตรอง |
| สิ่งเหล่านี้ร่วมกัน... | |
| 21:04 | ...เราไม่ได้โฆษณาชวนเชื่อ |
| 21:05 | ไม่ได้พยายามที่จะโน้มน้าว |
| ให้คุณเชื่ออะไรทั้งสิ้น | |
| 21:12 | ...แต่เราพยายามจะค้นหาร่วมกัน... |
| 21:16 | ...ว่าเหตุใดมนุษย์ |
| จึงยึดเหนี่ยวมายาภาพเอาไว้ | |
| 21:24 | ทั้งๆ ที่ความเป็นมายานั้น |
| ปรากฏชัดอยู่สำหรับอีกคนหนึ่ง | |
| 21:33 | มันเป็นเพราะว่ามายาภาพ |
| 21:37 | ทำให้พวกเขาเกิดความรู้สึกว่า |
| ตนเองเหนือกว่าผู้อื่นอย่างยิ่ง | |
| 21:41 | อา...ฉันมีอะไรบางอย่าง |
| ที่คุณทั้งหลายยังไม่เคยมี | |
| 21:45 | นี่คือ "ที่มา" |
| ของเหล่าคุรุทั้งหลาย... | |
| 21:50 | ...คุณก็รู้ที่ว่า |
| "ฉันรู้แต่คุณไม่รู้" | |
| 21:54 | |
| 22:00 | ทำไมมนุษย์ทั้งหลาย |
| จึงดำรงอยู่ด้วยวิถีทางเช่นนี้ | |
| 22:08 | เหตุใดคุณ หรือนาย "ก" |
| จึงใช้ชีวิตเยี่ยงนี้ | |
| 22:14 | กรุณาพิจารณาให้ถี่ถ้วน |
| 22:16 | เรามาไตร่ตรองร่วมกัน |
| 22:19 | เพราะประสบการณ์ของคุณ |
| เป็นเรื่องราวส่วนตัวล้อมรอบตัวคุณ... | |
| 22:25 | ...มีตัวคุณเองเป็นศูนย์กลาง |
| 22:30 | ส่วนของคนอื่นๆ ก็แบบเดียวกัน |
| 22:33 | ดังนั้นจึงมีประสบการณ์ของคุณ |
| ที่แตกต่างจากของผม | |
| 22:36 | หรือของผู้อื่นอยู่เสมอ... |
| 22:38 | ...และประสบการณ์ของผม |
| ดีกว่าของคุณ | |
| 22:41 | จึงมีการแบ่งแยก |
| เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา | |
| 22:48 | ในการไตร่ตรองร่วมกันครั้งนี้ |
| เรายังยึดเหนี่ยวประสบการณ์... | |
| 22:54 | |
| 22:56 | ...ความเชื่อ อุดมคติและข้อสรุป |
| ทั้งหลายของเรา อยู่หรือไม่... | |
| 23:00 | ...ทั้งๆ ที่รู้ว่า สิ่งเหล่านั้น... |
| 23:04 | ...เป็นเพียงโครงสร้าง |
| ที่สร้างขึ้นโดยถ้อยคำ... | |
| 23:07 | ...ทั้งๆ ที่รู้ว่า |
| มันเป็นเพียงสิ่งที่จบแล้ว | |
| 23:12 | และล่วงพ้นเป็นอดีตไปแล้ว |
| กระนั้นหรือ | |
| 23:17 | ทำไมเราจึงยังยึดมันไว้ |
| 23:21 | หรือว่าเราต้องการมีชีวิต |
| อยู่ในมายาภาพ | |
| 23:31 | แหล่งซึ่งเราหลงใหลในความสุข |
| 23:42 | ทว่าในมายาภาพ |
| มีความมั่นคงปลอดภัยอยู่หรือ | |
| 23:56 | เห็นได้ชัดว่าผู้คนในโลกส่วนใหญ่ |
| ชอบที่จะมีชีวิตอยู่ในมายาภาพ... | |
| 23:59 | |
| 24:02 | ...ไม่ว่าจะเป็นมายาภาพ |
| ทางวิทยาศาสตร์... | |
| 24:07 | ...ทางศาสนา ทางเศรษฐกิจ |
| หรือมายาภาพแห่งชาตินิยม | |
| 24:12 | ดูเหมือนพวกเขาจะนิยมชมชอบมัน |
| 24:22 | บางทีพวกเราที่จริงจัง |
| ไม่ต้องการแค่เพียงสนุกสนานไปวันๆ... | |
| 24:28 | ...เราเป็นห่วงเป็นใยอย่างยิ่ง |
| ต่อความเป็นไปของสังคม | |
| 24:35 | ซึ่งก่อให้เกิดความหายนะ |
| ที่เป็นอันตราย... | |
| 24:39 | และพวกเราในฐานะมนุษย์บอกว่า... |
| 24:43 | ...เราต้องนำมาซึ่งลักษณะของจิตใจ |
| และสังคมที่แตกต่างออกไป | |
| 24:53 | เราจึงถามว่าเหตุใดเราถึงเสาะหา |
| ความมั่นคงปลอดภัยในมายาภาพ | |
| 24:56 | |
| 25:04 | ขอให้สืบค้นดูเถิด |
| 25:09 | และด้วยเหตุใดเราจึงไม่สามารถที่จะ |
| เผชิญกับความเป็นจริงได้เลย | |
| 25:19 | อย่างเช่นความอิจฉาริษยา... |
| 25:23 | ...อันเป็นสิ่งที่มีร่วมกัน |
| ในหมู่มนุษย์ทุกคน | |
| 25:30 | ใช่หรือไม่ |
| 25:32 | ความอิจฉาริษยาคือ |
| การเปรียบเทียบ การเทียบวัด | |
| 25:37 | ในสิ่งที่ฉันเป็นกับสิ่งที่คุณเป็น |
| 25:41 | นี่คือการเปรียบเทียบ การเทียบวัด |
| 25:50 | ในการพินิจพิจารณาตรึกตรองร่วมกันนี้ |
| 25:55 | ทำไมเราจึงไม่สามารถยุติ |
| ความอิจฉาริษยาให้หมดสิ้นไป | |
| 26:00 | ผมกำลังถามคุณ |
| 26:02 | ผมไม่ได้บอกว่า |
| มันควรจะยุติหรือไม่ควรยุติ | |
| 26:18 | ความเป็นจริงก็คือปฏิกิริยาตอบสนอง |
| ที่เราเรียกว่า ความอิจฉาริษยา | |
| 26:27 | นั่นคือความเป็นจริง |
| 26:29 | แต่สิ่งที่ไม่เป็นจริง |
| คือความคิดที่ว่า "ฉันไม่ควรจะอิจฉา" | |
| 26:34 | ใช่หรือไม่ |
| 26:36 | ประเด็นนี้เราเห็นเหมือนกันไหม |
| 26:41 | ข้อเท็จจริงคืออาการตอบสนอง |
| ที่เราเรียกว่าอิจฉา | |
| 26:45 | คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ... |
| 26:47 | ...แต่จิตได้สร้างแนวความคิด |
| ขึ้นมาว่า "เราไม่ควรอิจฉา"... | |
| 26:51 | ...ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริง |
| 26:57 | ดังนั้นคุณกำลังดิ้นรน |
| ที่จะหนีออกจากสิ่งที่เป็นอยู่จริง | |
| 27:01 | ไปสู่สิ่งที่ไม่ใช่ความเป็นจริง |
| 27:05 | ผมสงสัยว่าทั้งหมดที่พูดมานี้ |
| คุณมองเห็นหรือเปล่า | |
| 27:08 | เห็นไหมครับ |
| 27:10 | เราเข้าใจตรงกันไหม |
| 27:13 | แทนที่จะเผชิญกับสิ่งที่เป็นจริง |
| โดยปราศจากสิ่งที่ไม่เป็นจริง | |
| 27:24 | เราเข้าใจตรงกันหรือไม่ |
| ผมไม่รู้นะ | |
| 27:29 | คุณทั้งหมดอ่อนล้ากันหรือยัง |
| 27:35 | พวกเราได้รับการฝึกฝนอบรมสั่งสอน |
| ให้ยอมในสิ่งที่ไม่เป็นจริง... | |
| 27:41 | ...ให้ความสำคัญมากกว่า |
| สิ่งที่เป็นจริง | |
| 27:49 | และเราคิดว่าเราจะพบความมั่นคง |
| ปลอดภัยในสิ่งที่ไม่เป็นจริงนั้น | |
| 27:57 | ใช่ไหม |
| 28:01 | เมื่อคุณได้ยินได้ฟังที่พูดมาแล้ว |
| 28:06 | มันเป็นเพียงแนวความคิด |
| เป็นหลักการสำหรับคุณหรือไม่... | |
| 28:11 | |
| 28:14 | ...หรือคุณสดับฟังอย่างถ่องแท้ |
| 28:19 | คุณจึงเห็นสิ่งที่ไม่เป็นจริง |
| และยุติมันเสีย | |
| 28:24 | ผมสงสัยว่าคุณตระหนักหรือไม่ |
| 28:25 | ดังนั้นเราจึงต้องเข้าไป |
| สู่คำถามที่ว่า... | |
| 28:36 | ...การสดับฟังหมายถึงอะไร |
| 28:40 | คุณฟังมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว |
| 28:50 | คุณได้ฟังสิ่งที่พูดมา |
| ตลอดครึ่งชั่วโมงนี้ | |
| 28:54 | อย่างแท้จริงหรือไม่... |
| 28:57 | ...ซึ่งหมายถึง |
| ฟังสิ่งที่คุณพูดต่อตัวคุณเอง... | |
| 28:59 | ...ไม่ใช่สิ่งที่ผู้พูดกำลังพูด |
| 29:02 | ใช่ไหม |
| 29:04 | คุณสดับฟังอย่างถ่องแท้ |
| หมดจดหรือไม่ | |
| 29:09 | คุณเห็นมายาภาพ |
| อย่างถ่องแท้หรือไม่... | |
| 29:12 | ...คุณตระหนักเห็นความเหลวไหล |
| ของการใช้ชีวิตอยู่ในมายา... | |
| 29:18 | ...แล้วยุติมันเสียหรือไม่ |
| 29:25 | ซึ่งหมายความว่า |
| เราจะอยู่กับสิ่งที่เป็นจริง | |
| 29:31 | และไม่ข้องเกี่ยว |
| กับสิ่งที่ไม่เป็นจริงได้หรือไม่ | |
| 29:41 | เพราะว่าจิตของเรา |
| ซึ่งเราพูดมาแล้ว | |
| 29:44 | ว่าถูกกำหนดเงื่อนไข |
| ด้วยสิ่งที่ไม่เป็นจริง | |
| 29:46 | ลองมองดูสิ่งที่เราได้ทำกันมา |
| 29:54 | วันก่อนมีคนบอกผมว่า... |
| 30:00 | ..."ฉันไม่สามารถฝังศพบุตรชาย |
| ของฉันในสุสานแคมโบ ซานโต"... | |
| 30:05 | ...เพราะว่าบุตรชายของเขา |
| ยังไม่ได้ทำพิธีชำระบาป | |
| 30:10 | |
| 30:14 | คุณเข้าใจไหม |
| 30:17 | คุณเข้าใจสิ่งที่ผมพูดหรือยัง |
| 30:21 | ยังไม่ได้รับการชำระบาป |
| 30:23 | คุณก็รู้ถึงการที่จะต้องผ่าน |
| เรื่องไร้สาระทั้งหมดนั้นมา | |
| 30:28 | เขาจึงรู้สึกหวาดวิตก |
| ทุกข์ระทม ไร้ความสุข... | |
| 30:32 | ...ที่ไม่สามารถฝังร่างบุตรชาย |
| ไว้ ณ ที่แห่งนั้น | |
| 30:35 | ที่เขาเรียกว่า |
| "ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์" | |
| 30:38 | คุณตามทันไหม |
| 30:39 | |
| 30:42 | คุณครับ นี่เป็นเรื่อง |
| ที่จริงจังอย่างยิ่ง | |
| 30:44 | คุณอาจจะหัวเราะ |
| 30:46 | คุณอาจจะไม่สนใจแล้วทิ้งไป |
| เพราะคุณเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ... | |
| 30:48 | ...ทว่าคุณเอง |
| ก็มีเรื่องไร้สาระของคุณ | |
| 30:54 | ดังนั้นเราจะสดับฟัง |
| สังเกตด้วยความใส่ใจ... | |
| 31:02 | ...อย่างใกล้ชิดได้ไหม... |
| 31:06 | ...ให้ความใส่ใจทั้งหมดกับสิ่งนี้ |
| ดังนั้นมายาทั้งหมดจึงหมดไป | |
| 31:18 | มายานี้เป็นส่วนหนึ่ง |
| ของเงื่อนไขกำหนดของเรา | |
| 31:24 | ถ้าคุณเป็นชาวคาธอลิก |
| จงมองดูมายาภาพทั้งหลายที่คุณมี... | |
| 31:33 | ...หรือจะเป็นชาวฮินดู |
| หรืออื่นๆ | |
| 31:35 | เราไม่จำเป็นต้องเข้าไป |
| ในรายละเอียดเหล่านั้น | |
| 31:38 | เมื่อจิตที่เสาะหาความมั่นคงปลอดภัย |
| 31:40 | ในสิ่งที่ไม่เป็นจริง |
| ได้ละทิ้งการเสาะหานั้น... | |
| 31:49 | ...ได้ค้นพบแล้วว่า |
| ไม่มีความมั่นคงปลอดภัยตรงนั้น... | |
| 31:53 | ...กรุณาติดตามในเรื่องนี้... |
| 31:54 | ...สภาวะของจิต |
| ที่สังเกตสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น... | |
| 31:57 | ...สิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ เป็นอย่างไร |
| 32:04 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
| 32:07 | คำถามของผมชัดเจนไหม |
| 32:11 | ได้โปรดเถิด |
| 32:16 | เอาล่ะ |
| 32:18 | สมมุติว่าผมไม่มี |
| ไม่ใช่สมมุติสิ มันจบลงแล้ว | |
| 32:21 | ผมไม่มีมายาลวงแล้ว |
| 32:24 | ซึ่งไม่ได้หมายความว่า |
| ผมเป็นคนชอบเยาะเย้ยถากถาง | |
| 32:28 | หรือเป็นคนไม่สนใจใยดีต่อสิ่งใด |
| 32:30 | หรือกลายเป็นคนขมขื่น |
| 32:33 | ทว่ามายาทั้งหลายมิได้มีบทบาทอะไร |
| ในชีวิตของผมอีกต่อไป | |
| 32:38 | จากนั้นผมถามตนเองว่า |
| คุณลักษณะของจิต | |
| 32:40 | จิตของคุณที่ร่วมกันค้นหาอยู่ |
| เป็นอย่างไร... | |
| 32:47 | ...คุณสมบัติของจิตเรา |
| 32:50 | ซึ่งกำลังเผชิญหน้ากับสิ่งต่างๆ |
| ที่กำลังเกิดขึ้น เป็นอย่างไร | |
| 32:58 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
| 33:00 | เข้าใจคำถามที่ผมถามไหมครับ |
| 33:05 | สภาวะของจิตคุณที่เป็นอิสระ |
| จากมายาลวงทั้งปวงเป็นอย่างไร | |
| 33:08 | |
| 33:18 | อิสระจากมายาในเรื่องของชาติ |
| มายาที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ | |
| 33:23 | และแน่นอนมายาอันไร้สาระทั้งหลาย |
| ทางศาสนาด้วย... | |
| 33:25 | ...รวมทั้งมายาลวงที่คุณยึดถือ... |
| 33:35 | ...ว่าเป็นประสบการณ์ของคุณเอง |
| 33:44 | ใช่ไหม |
| 33:45 | ลักษณะของจิตที่เป็นอิสระ |
| เป็นอย่างไร | |
| 33:53 | จิตเยี่ยงนี้เท่านั้น |
| ที่สามารถสังเกต... | |
| 33:55 | ...สิ่งที่กำลังเกิดขึ้น |
| ได้อย่างเป็นธรรมชาติ | |
| 34:00 | คุณตามทันไหม |
| 34:04 | คำถามต่อไปก็คือ... |
| 34:07 | ...จิตกำลังเสาะหาความมั่นคง |
| ปลอดภัยอยู่ใช่หรือไม่ | |
| 34:12 | จิตต้องการความมั่นคง |
| 34:15 | และจิตไม่เคยพบความมั่นคงปลอดภัย |
| ในมายาใดๆ เลย ใช่หรือไม่ | |
| 34:24 | ...ทว่าจิตก็ยังคงบอกว่า... |
| 34:26 | ..."ฉันต้องมีความมั่นคงปลอดภัย" |
| อยู่นั่นเอง | |
| 34:28 | ผมสงสัยว่าคุณตามทัน |
| ทั้งหมดหรือเปล่า | |
| 34:36 | ดังนั้นจิตจึงบอกว่า "ฉันต้องหา |
| ความมั่นคงในสัมพันธภาพของฉัน" | |
| 34:43 | อันนี้เห็นได้ชัด |
| 34:44 | ฉันปล่อยวางความเชื่อ |
| อุดมคติทั้งหลาย | |
| 34:48 | โอย...ฉันเหนื่อย...(หัวเราะ) |
| 34:51 | ...ปลดปล่อยทั้งประสบการณ์ |
| ความทรงจำทั้งหลาย... | |
| 34:53 | ...รวมทั้งความเป็นชาตินิยม |
| อันไร้สาระ... | |
| 34:57 | ...ทั้งหมดนั้นสิ้นไปแล้ว |
| 35:00 | แต่จิตเรายังไม่เป็นอิสระจากความคิด |
| เรื่องความมั่นคงปลอดภัย | |
| 35:10 | และจากตรงนั้นเองอาจจะเป็น |
| จุดเริ่มต้นของความกลัวทั้งหมด | |
| 35:19 | ดังนั้นจิตจึงบอกว่า |
| 35:23 | "ในความสัมพันธ์ของฉันกับคนอื่น |
| จะมีความมั่นคงหรือไม่" | |
| 35:30 | ลองสืบค้นต่อ |
| 35:32 | เพราะพวกคุณคือผู้ที่ติดอยู่ |
| ในการแสวงหาความมั่งคงปลอดภัยนี้ | |
| 35:35 | ในมโนภาพมีความมั่นคงปลอดภัยอยู่หรือ… |
| 35:40 | ...มโนภาพที่ฉันสร้างขึ้นเกี่ยวกับ |
| ภรรยา หรือสามี หรือคู่รักของฉัน | |
| 35:45 | เห็นได้ชัดว่าไม่มีความมั่นคงใดๆ เลย |
| 35:48 | เพราะมโนภาพนั้น คือสิ่งที่คิดออกไป |
| จากประสบการณ์เก่าในอดีต | |
| 35:54 | ใช่หรือไม่ |
| 35:56 | ประสบการณ์ในอดีต |
| ได้นำมาซึ่งมโนภาพนี้... | |
| 36:03 | ...แล้วฉันก็ประพฤติ |
| ปฏิบัติไปตามมโนภาพนั้น | |
| 36:06 | ซึ่งก็คือการสร้างอนาคตกาลขึ้นมา |
| 36:09 | ใช่หรือไม่ |
| 36:11 | ผมทำให้เรื่องนี้ยากเกินไปหรือเปล่า |
| 36:18 | ตอนนี้จิตจึงบอกว่า |
| 36:21 | ไม่มีความมั่นคงปลอดภัย |
| อยู่ในมโนภาพ ไม่ว่าในลักษณะใดๆ | |
| 36:32 | ถูกต้องไหม |
| 36:34 | ไม่ใช่ความปลอดภัยในสัมพันธภาพ... |
| 36:37 | ...แต่ในการมีมโนภาพ |
| ไม่ว่าในลักษณะใด... | |
| 36:40 | ...มโนภาพที่ความคิดได้สร้างขึ้น |
| จากประสบการณ์ในอดีต | |
| 36:53 | ใช่หรือไม่ |
| 36:58 | ฉะนั้นถ้าคุณไม่มีมโนภาพเลย... |
| 37:03 | ...ความสัมพันธ์จะเป็นอย่างไร |
| ในเมื่อจิตยังคงเสาะหาความมั่นคงอยู่ | |
| 37:07 | |
| 37:11 | ใช่ไหม |
| 37:15 | ค้นหาสิครับ |
| 37:24 | ระหว่างคนสองคน |
| จะมีความสัมพันธ์กันหรือ... | |
| 37:29 | ...ในเมื่อเขาไม่ได้มีการคิดร่วมกัน |
| อย่างแท้จริง | |
| 37:40 | ในการคิดร่วมกัน |
| จะมีความมั่นคงปลอดภัยอันสมบูรณ์ | |
| 37:47 | ใช่หรือไม่ |
| 37:52 | นั่นก็คือคนหนึ่งได้สลัดทิ้ง |
| ความคิดเห็นส่วนตัว | |
| 37:55 | |
| 37:58 | การตัดสินและประสบการณ์ |
| ทั้งหลายของเขาแล้ว... | |
| 38:01 | ...ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง |
| และอีกคนก็สลัดทิ้งเช่นกัน | |
| 38:03 | ดังนั้นเขาจึงสามารถคิดร่วมกันได้ |
| 38:06 | ใช่ไหม |
| 38:08 | นั่นคือความสัมพันธ์ที่แท้จริง... |
| 38:12 | ...ที่ไร้การแบ่งแยกเป็นความคิด |
| ส่วนตัวของฉันและของคุณ | |
| 38:25 | ใช่ไหม |
| 38:27 | ฉะนั้นเราจึงบอกว่าความมั่นคง |
| ปลอดภัยทางจิตใจจะเกิดขึ้น... | |
| 38:31 | ...เป็นความมั่นคงที่สมบูรณ์ทั้งหมด |
| 38:38 | เมื่อจิตเป็นอิสระจากมายาทั้งปวง... |
| 38:46 | ...และจิตไม่เสาะหาความมั่นคง |
| 38:50 | โดยการสร้างความผูกพันมั่นหมาย |
| ขึ้นในความสัมพันธ์ไม่ว่ารูบแบบใดๆ | |
| 38:56 | ใช่ไหม |
| 38:58 | เพราะการผูกพันยึดมั่น |
| คือมายาอย่างหนึ่ง... | |
| 39:06 | ...ที่ซึ่งเราคิดว่า |
| เราจะพบความมั่นคงปลอดภัยในนั้น | |
| 39:11 | ผมผูกพันอยู่กับคุณ |
| 39:13 | หรือผูกพัน ติดพัน |
| อยู่กับผู้ฟังทั้งหลาย | |
| 39:17 | ผมมาที่นี่ ผู้พูดมาที่แห่งนี้ |
| และต้องการจะพูด ต้องการแสดงออก... | |
| 39:21 | ...เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของตน |
| 39:31 | เขาจึงรู้สึกมั่นคงปลอดภัย |
| ในระดับหนึ่ง | |
| 39:37 | นั่นคือผู้พูดกำลังใช้คุณ |
| เพื่อความมั่นคงปลอดภัยของเขาเอง | |
| 39:51 | แต่ในเมื่อผู้พูดมีความซื่อตรง |
| และดีพอ เขาก็บอกว่า... | |
| 39:54 | ...ช่างเหลวไหลสิ้นดี... |
| 39:57 | ...และเขาก็เคลื่อนออกไป |
| จากเรื่องไร้สาระพรรค์นั้น | |
| 40:03 | เห็นได้ว่าในการผูกพันยึดมั่น |
| เราต้องการความมั่นคงปลอดภัย | |
| 40:11 | และเมื่อคุณไม่รู้สึกว่ามีความมั่นคง |
| ปลอดภัยในความผูกพันอันนั้น... | |
| 40:15 | ...คุณก็พยายามที่จะหามัน |
| ในความผูกพันอื่น | |
| 40:22 | คนๆ หนึ่งแต่งงาน |
| อยู่กินกับอีกคนมาเป็นเวลา 20 ปี | |
| 40:26 | และเมื่อคุณรู้สึกเบื่อ... |
| 40:30 | ...คุณก็วิ่งไปหาอีกคนในทันที |
| (หัวเราะ...) | |
| 40:32 | ...ซึ่งเป็นสภาพที่เกิดอยู่ |
| ในสังคมทุกวันนี้... | |
| 40:38 | ...และคุณก็หวังว่าคุณจะพบ |
| ความมั่นคงปลอดภัยบางอย่างที่นั่น | |
| 40:42 | พบความตื่นเต้นเร้าใจ เพศรส |
| และอะไรอื่นๆ | |
| 40:45 | เห็นไหมว่าเรากำลังทำอะไรกัน |
| 40:49 | หรือเมื่อคุณผูกพันอยู่กับผู้หญิง |
| หรือผู้ชายของคุณคนนี้ | |
| 40:55 | และรู้สึกพึงพอใจ... |
| 40:58 | ...ใช่ไหมครับ ซึ่งก็เป็น |
| ความมั่นคงปลอดภัยอีกนั่นเอง | |
| 41:06 | ผมไม่ทราบว่าคุณมองเห็น |
| ทั้งหมดนี้หรือไม่ | |
| 41:09 | ผมไม่ทราบคุณมองเห็นหรือไม่ว่า |
| 41:10 | จิตของคุณกำลังหลอกล่อ |
| ตัวคุณเองอยู่ตลอดเวลา | |
| 41:18 | และคุณคิดว่านั่นคือ ความรัก |
| 41:27 | ฉะนั้นเราถึงถามว่า |
| 41:31 | ความมั่นคงปลอดภัย |
| ในด้านจิตใจมีหรือ | |
| 41:39 | มองให้เห็นด้วยตัวคุณเอง |
| 41:40 | เพราะคนเราอยากให้มีความมั่นคง |
| ปลอดภัยทางจิตใจ | |
| 41:44 | เราจึงศรัทธาในความเชื่อ... |
| 41:50 | ...ในอุดมคติ ประสบการณ์ |
| ความทรงจำ... | |
| 41:57 | ...ในความผูกพัน |
| รวมทั้งศรัทธาในพระเจ้า และอื่นๆ อีก | |
| 42:04 | แล้วจะมีความมั่นคงปลอดภัย |
| ที่ต้องการหรือ | |
| 42:08 | หรือมันเป็นมายาทั้งสิ้น |
| 42:14 | ผมหมายถึงเป็นไปได้ |
| ที่เราจะมีความอุ่นใจอันเหลือล้น... | |
| 42:17 | ...อยู่ในมายาประเภทใดก็ได้... |
| 42:20 | ...เช่นพระเยซูคริสต์ |
| จะช่วยคุณให้รอดพ้น ช่างประเสริฐแท้ | |
| 42:24 | ตราบใดที่ความอบอุ่นใจนี้ |
| ช่วยคุณให้รอดพ้นจากอะไรต่อมิอะไร | |
| 42:26 | คุณก็รู้สึกว่ายังไม่เป็นไร |
| 42:29 | มีสิ่งลวงๆ ที่ให้ความอบอุ่นใจ |
| ทำนองนั้นมากมาย | |
| 42:31 | ชาวฮินดู ชาวพุทธ |
| ต่างก็มีสิ่งที่เป็นมายา... | |
| 42:33 | ...ผู้คนทั่วทั้งโลก |
| ใช้ชีวิตอยู่ในรูบแบบที่เหมือนๆ กัน | |
| 42:38 | นั่นหมายถึง เราไม่เคย |
| เผชิญกับความเป็นจริง | |
| 42:43 | แต่กลับมีชีวิตอยู่ในสิ่งไม่จริง |
| เสียมากกว่า | |
| 42:51 | และเมื่อเราใช้ชีวิตเยี่ยงนั้น... |
| 42:55 | ...จิตใจเราก็ถูกฉีกกระชาก |
| ออกเป็นเสี่ยงๆ | |
| 43:00 | ใช่รึเปล่า |
| 43:02 | เรากลายเป็นคนโหดร้าย |
| ป่าเถื่อนอย่างยิ่ง เราคิดว่า... | |
| 43:08 | ...ความขัดแย้งคือสิ่งที่หลีกเลี่ยง |
| ไม่ได้ มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต | |
| 43:16 | ในเมื่อคุณจะละวาง |
| สิ่งเหล่านั้นทั้งหมด | |
| 43:21 | คุณจะวางทั้งหมดนั้นได้อย่างไร |
| 43:26 | นั่นคือประเด็นหลัก |
| 43:28 | คุณเข้าใจไหม |
| 43:29 | คุณฟังมาร่วม 45 นาทีแล้ว... |
| 43:41 | ...ถ้าคุณค้นพบมายา |
| อันเฉพาะเจาะจงของคุณแล้ว... | |
| 43:44 | |
| 43:49 | ...คุณจะละวางมายานั้น |
| ในลักษณะใด ด้วยวิธีใดหรือ | |
| 43:55 | คุณเข้าใจหรือไม่ |
| 43:59 | โปรดเข้าใจในประเด็นนี้ |
| 44:09 | เป็นการละวางที่ตั้งใจ |
| กำหนดไว้แน่นอนล่วงหน้าหรือ | |
| 44:18 | หรือเป็นการกระทำจากการเลือก |
| 44:21 | พอเห็นว่าสิ่งนี้เป็นมายา |
| ฉันจึงเลือกไปทำสิ่งโน้น | |
| 44:25 | หรือคุณจะปล่อยวาง |
| 44:31 | เพราะทำตามแนวความคิด |
| ของใครบางคนที่ยัดเยียดให้คุณ | |
| 44:38 | หรือมันเป็นความเข้าใจแจ่มแจ้ง |
| จากการสังเกตของคุณเอง | |
| 44:52 | นั่นคือคุณตระหนักรู้ |
| คุณเห็นด้วยตัวคุณเอง | |
| 44:58 | แล้วคำถามก็ตามมาอีกว่า |
| คุณเห็นได้อย่างไร | |
| 45:05 | คุณตามทั้งหมดนี้ทันไหม |
| คุณยังไม่อ่อนล้าใช่ไหม | |
| 45:14 | เราเห็นว่า เราจมติดอยู่ |
| ในปลักแห่งอุดมคติ ในมายา | |
| 45:21 | คุณเห็นปรากฏการณ์ที่ว่านี้ |
| อย่างไรหรือ | |
| 45:26 | มันเป็นบทสรุป |
| จากการคิดให้เหตุผลหรือ | |
| 45:32 | หรือว่าเป็นความชัดเจน |
| ที่เกิดจากการอธิบายด้วยถ้อยคำ | |
| 45:38 | หรือเป็นเพราะว่าคุณกำลังถูกชักจูง |
| โน้มน้าวด้วยทักษะอันเชี่ยวชาญ | |
| 45:46 | หรือว่าคุณหยั่งเห็นความจริงนี้ |
| ด้วยตัวคุณเอง | |
| 45:55 | เราถามว่าคุณมองเห็นสิ่งเหล่านี้ |
| ได้อย่างไร | |
| 46:02 | คุณเห็นจากการมองเห็น |
| ข้อเท็จจริงทั้งหลายในโลกนี้เท่านั้น... | |
| 46:08 | |
| 46:10 | ...ดังนั้นจากการรับรู้ ด้วยการ |
| มองเห็นก็ดี หรือการอ่านหนังสือ... | |
| 46:14 | ...จากหนังสือพิมพ์ นิตยสาร |
| และการอภิปรายกันก็ดี... | |
| 46:20 | ...คุณก็เกิดการตระหนักว่า... |
| 46:23 | ...อุดมคติทั้งหลาย |
| เป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ | |
| 46:27 | การมองเห็นเยี่ยงนั้น |
| เป็นเพียงกระบวนการขบคิดเชิงเหตุผล | |
| 46:33 | ดังนั้นยังเป็นเพียงการมีชีวิต... |
| 46:35 | ...อยู่ในแนวความคิด |
| 46:39 | ฉะนั้นจึงไม่ใช่ความเป็นจริง... |
| 46:42 | ...ไม่ว่าคุณจะสังเกตเห็น |
| อย่างถูกหลักการ... | |
| 46:44 | ...สมเหตุสมผล หรือมีเหตุผลมาก |
| จนบอกว่า... | |
| 46:51 | ..."ฉันจะละทิ้งมันเสีย" ก็ตามที |
| 46:57 | ทว่าการละทิ้งมันนั้น |
| มิใช่การละทิ้งอย่างแท้จริง... | |
| 47:02 | ...เพราะว่าคุณยังมีมายาอย่างอื่น |
| แฝงเร้นอยู่อีก | |
| 47:08 | กรุณาตั้งใจฟังสิ่งต่อไปนี้ให้ดี... |
| 47:14 | ...เราพูดว่าหากการสังเกตของคุณ... |
| 47:21 | ...เป็นการสังเกตที่ปราศจาก |
| ความทรงจำใดๆ เข้ามาสอดแทรก... | |
| 47:29 | ...ผมจำต้องพูดเรื่องนี้ให้ชัดเจน |
| มิเช่นนั้น คุณจะคิดว่าผมบ้า | |
| 47:46 | เรากำลังพูดกันเกี่ยวกับปัญหา |
| เรื่องการมองเห็น การเข้าใจ... | |
| 47:55 | ...ว่าคุณได้ตั้งข้อสรุป |
| ขึ้นมาหรือไม่... | |
| 47:58 | ...ว่ามายาทั้งหลาย |
| เป็นเรื่องเหลวไหล | |
| 48:00 | คุณจึงไม่เข้าไปข้องเกี่ยว |
| กับสิ่งเหล่านั้น | |
| 48:08 | หรือว่าคุณได้เห็นแจ้ง |
| ในกระบวนการทั้งหมดแห่งมายา | |
| 48:14 | |
| 48:20 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
| 48:24 | เราสามารถนำเอามายา |
| ชนิดใดชนิดหนึ่งมาตรวจสอบ... | |
| 48:29 | เช่นตรวจสอบความเชื่อ |
| สืบค้นถึงนัยของมัน | |
| 48:34 | แล้วบอกว่า |
| "เอาล่ะพอกันทีกับความเชื่อ" | |
| 48:38 | ต่อจากนั้นก็ตรวจสอบ |
| อุดมคติต่างๆ ของคุณ | |
| 48:39 | และทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ |
| เรื่องแล้วเรื่องเล่า | |
| 48:44 | การกระทำเยี่ยงนั้น |
| 48:46 | ไม่ได้ปลดปล่อยคุณให้เป็นอิสระ |
| อย่างแท้จริง ไม่ใช่หรือ | |
| 48:49 | การตรวจสอบสิ่งเหล่านั้นจะทำให้ |
| คุณเป็นอิสระอย่างแท้จริงหรือ... | |
| 48:51 | ...แม้เมื่อคุณพิจารณา |
| ตรวจสอบมายาลักษณะต่างๆ | |
| 48:57 | ด้วยหลักเหตุผล |
| มีความสมเหตุสมผล ด้วยมีจิตปรกติ | |
| 49:03 | ซึ่งหมายถึงว่า |
| คุณสำรวจตรวจสอบอย่างไร | |
| 49:07 | คุณพิจารณาตรวจสอบ |
| โดยอาศัยความคิด | |
| 49:12 | ใช่หรือไม่ |
| 49:16 | ความคิดสร้างมายาเหล่านี้ขึ้นมา... |
| 49:19 | ...และคุณตรวจสอบมายาเหล่านี้ |
| ด้วยความคิดเช่นกัน | |
| 49:25 | คุณก็กำลังเล่นเล่ห์อยู่อีกนั่นแหละ |
| 49:31 | ดังนั้นความคิดสามารถสร้างมายาอื่น |
| ขึ้นมาได้อีกแล้วบอกว่า... | |
| 49:34 | ..."ฉันจะไม่มีมีมายาเหล่านี้อีกแล้ว" |
| 49:39 | ทว่าความคิดยังไม่มีความเข้าใจ |
| ถึงธรรมชาติแท้ของมายา... | |
| 49:42 | ...และยังไม่เข้าใจ |
| ผู้สร้างมายาอีกด้วย | |
| 49:50 | ทีนี้หากคุณมองเห็นว่า |
| ความคิดนี่เองคือ ผู้สร้างมายา... | |
| 49:55 | คุณตามทันไหม |
| เมื่อจิตเองมองเห็นว่า... | |
| 50:08 | |
| 50:11 | ...ความคิดนั่นเองคือผู้สร้างมายา... |
| 50:17 | ...คุณได้เห็นแจ้งทะลุปรุโปร่ง |
| ถึงธรรมชาติทั้งหมดของมายา | |
| 50:25 | การเห็นแจ้งนั่นเอง |
| ที่ทำให้มายาทั้งปวงสลายลง | |
| 50:30 | ผมอยากรู้ว่าคุณเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
| 50:34 | เราควรจะคุยกันถึงประเด็นคำถาม |
| เรื่องการเห็นแจ้งไหม | |
| 50:43 | เรามีเวลาอีกประมาณ 7 นาที |
| 50:56 | คุณครับการเห็นแจ้งไม่ใช่สัญชาตญาณ |
| 51:05 | สัญชาตญาณอาจเป็นลักษณะหนึ่ง |
| ของความอยากที่ประณีต | |
| 51:16 | อย่ายอมรับในสิ่งที่ผู้พูด |
| กำลังพูดอยู่นี้ แต่จงตรวจสอบมัน | |
| 51:26 | สัญชาตญาณ |
| หรือการที่จิตรู้สึกขึ้นมา | |
| 51:31 | อาจจะเป็น |
| สิ่งที่จิตไร้สำนึกสร้างขึ้น... | |
| 51:39 | ...แล้วเรารู้สึกราวกับว่า |
| มันเป็นบางสิ่งบางอย่าง... | |
| 51:43 | ...ที่เป็นจริงเป็นพิเศษ |
| เกินกว่าเรื่องธรรมดาๆ | |
| 51:47 | ใช่ไหม |
| 51:49 | ทว่าเราบอกว่า การเห็นแจ้ง... |
| 51:51 | ...ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์ |
| กับความอยากไม่ว่าในลักษณะใดๆ | |
| 52:02 | "ฉันต้องการที่จะเข้าใจ... |
| 52:05 | ...ฉันจำต้องสืบค้นเข้าไป |
| ในเรื่องนี้ให้ได้" | |
| 52:10 | แรงจูงใจที่อยู่เบื้องหลังคือความอยาก |
| ความต้องการที่จะเข้าใจ | |
| 52:16 | ใช่ไหม |
| 52:19 | "ความอยาก" ที่บอกว่า |
| "ฉันต้องค้นเรื่องนี้ให้เข้าใจให้จงได้ | |
| 52:23 | ดังนั้นหากคุณต้องการที่จะสืบค้น |
| เรื่องนี้อย่างถี่ถ้วนรอบคอบ | |
| 52:25 | ระมัดระวังยิ่งแล้วละก็… |
| 52:27 | ...การเห็นแจ้งมิใช่ภารกิจของความอยาก |
| 52:33 | การเห็นแจ้งมิใช่มโนภาพ |
| ที่สร้างขึ้นจากประสบการณ์ในอดีต | |
| 52:44 | การเห็นแจ้ง |
| มิใช่การกระทำที่จดจำเอาไว้ได้ | |
| 52:52 | ผมจะชี้แจงอะไรบางอย่าง |
| ให้คุณเข้าใจ | |
| 52:55 | นั่นคือเมื่อคุณตระหนักเห็น |
| อย่างทันทีทันใด | |
| 52:58 | เกี่ยวกับองค์กรศาสนาทั้งหลาย |
| เป็นการตระหนักเห็นทันที... | |
| 53:00 | ...มิใช่การสำรวจโดยเหตุผล |
| เป็นขั้นเป็นตอน | |
| 53:04 | ซึ่งคุณอาจจะทำอย่างนั้นได้ |
| ในภายหลัง... | |
| 53:06 | ...หากคุณเห็นว่าองค์กรศาสนาทั้งหมด |
| ล้วนมีมูลฐานมาจากความคิด... | |
| 53:12 | ...จึงไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง |
| กับความเป็นจริงเลย... | |
| 53:17 | ...ไม่เกี่ยวข้อง |
| กับภาวะอันศักดิ์สิทธิ์แห่งศาสนา | |
| 53:20 | คุณได้เห็นแจ้งถึงสภาพที่พูดมานั้น |
| 53:23 | คุณเข้าใจสิ่งที่ผมกำลังพูดอยู่ |
| 53:27 | ทีนี้ปฏิบัติการของคุณ |
| ที่เกี่ยวกับการมองเห็นมายานั้น... | |
| 53:32 | ...เป็นสิ่งที่เกิดจาก |
| การเห็นแจ้งหรือเปล่า | |
| 53:36 | คุณเข้าใจคำถามของผมใช่ไหม |
| 53:38 | หรือคุณยังคงวิเคราะห์แยกแยะ |
| ด้วยเหตุผลอยู่อีก | |
| 53:42 | คุณยังใช้สมอง ใช้ความคิด |
| ในการสำรวจอยู่อีกหรือ | |
| 53:51 | หรือว่าคุณเห็นโดยฉับพลัน |
| ถึงลักษณะของมายาและยุติมันลง | |
| 53:59 | คุณมองเห็นความแตกต่างหรือไม่ |
| 54:02 | อย่างหนึ่งคือการตัดสินใจ |
| ไว้แน่นอน-คือการเลือก | |
| 54:08 | ซึ่งเป็นรูปแบบที่แยบยล |
| ของการสรุป แล้วก็กระทำ | |
| 54:14 | ดังนั้นการกระทำยังอาศัยช่วงเวลา |
| มีช่วงห่างของเวลา | |
| 54:22 | ส่วนอีกอย่างเราบอกว่า... |
| 54:25 | ...ในการเห็นแจ้ง มีการสัมผัสรับรู้ |
| และการกระทำในทันทีทันใด... | |
| 54:29 | ...ซึ่งไม่มีการย้อนกลับ หรือเสียใจ |
| ภายหลัง มันเป็นอย่างนั้นจริง | |
| 54:39 | คุณเข้าใจแล้วหรือยัง |
| 54:43 | คุณครับ หากคุณต้องการ |
| ที่จะสืบค้นในเรื่องนี้... | |
| 54:47 | ...คุณต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง |
| ที่คุณจะไม่หลงหลอกลวงตนเอง... | |
| 54:53 | ...เพราะเหตุว่า จิตของเรา |
| มีความสามารถที่จะหลอกตัวเอง... | |
| 54:57 | ...ได้อย่างรวดเร็วเหลือเกิน |
| 55:02 | ฉันอาจพูดได้ว่า |
| "ใช่แล้ว ฉันเห็นแจ้งในเรื่องนี้แล้ว | |
| 55:09 | แล้วจากการเห็นแจ้งนั้น |
| คุณก็กระทำ... | |
| 55:13 | ...หลังจากนั้นคุณพบว่า |
| "ฉันรู้สึกเสียใจที่ทำสิ่งนั้นลงไป" | |
| 55:18 | มีความเสียใจรวมทั้งสิ่งที่เกิดขึ้น |
| ตามมาทั้งหมด คุณตามทันไหม | |
| 55:22 | ทว่าการเห็นแจ้งเป็นอะไรบางอย่าง |
| ที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง | |
| 55:28 | ไม่มีช่วงห่างของเวลา |
| ระหว่างการเห็นแจ้งและการกระทำ... | |
| 55:33 | ...มันไปด้วยกัน |
| 55:39 | ทีนี้หลังจากที่ |
| ผมอธิบายทั้งหมดนี้ไป... | |
| 55:43 | ...ซึ่งเป็นการสื่อสาร |
| โดยถ้อยคำลักษณะหนึ่ง... | |
| 55:51 | ...คุณฟังอย่างตั้งใจจริง... |
| 55:55 | ...จนเห็นถึงกระบวนการทั้งหมด |
| ของมายาในทันทีทันใดหรือเปล่า | |
| 56:06 | นั่นแหละคือปัญญา |
| 56:13 | ใช่ไหมครับ |
| 56:19 | เราเคลื่อนกันไปได้หรือยัง |
| 56:42 | คุณครับ |
| เมื่อเรานั่งอยู่ร่วมกันแบบนี้... | |
| 56:47 | ...นั่งฟังอย่างนิ่งเงียบเช่นนี้ |
| ความเงียบนี้จงใจทำให้เกิดขึ้นหรือ | |
| 56:54 | |
| 56:57 | |
| 57:02 | หรือคุณมีความใส่ใจอย่างยิ่ง... |
| 57:07 | ...โดยมิใช่ใส่ใจ |
| เพื่อแก้ปัญหาส่วนตัวของคุณ | |
| 57:12 | ซึ่งปัญหานี้จะหมดสิ้นไปเอง |
| โดยปริยาย... | |
| 57:17 | ...เมื่อคุณเกิดความเข้าใจ |
| 57:21 | ในปฏิบัติการแห่งการฟัง |
| และปฏิบัติการแห่งการสังเกต | |
| 57:28 | ในปฏิบัติการแห่งการฟัง |
| ไม่มีความอยาก | |
| 57:32 | มีเพียงการสดับฟังเท่านั้น |
| 57:39 | แต่ถ้าคุณฟังโมซาร์ท แล้วพูดว่า |
| "โอ้..ช่างไพเราะเสียจริง…" | |
| 57:46 | "ฉันมีความสุขเมื่อเย็นวันก่อน |
| ที่ได้ฟังดนตรีไพเราะ"... | |
| 57:50 | ...''และฉันอยากจะเปิดฟัง |
| ดนตรีนั้นอีก" | |
| 57:52 | นั่นหมายความว่า |
| คุณสูญเสียอะไรบางอย่างไปแล้ว | |
| 57:57 | แต่หากว่าคุณฟัง |
| อย่างสมบูรณ์เต็มที่แล้วละก็ | |
| 58:01 | การฟังเยี่ยงนั้น |
| เป็นเสมือนเมล็ดพันธุ์... | |
| 58:02 | ...ที่หว่านไว้บนผืนดิน |
| มันจะงอกเงยงดงาม | |
| 58:09 | โดยที่คุณไม่ต้องทำอะไรเลยสักอย่าง |
| 58:14 | ในทำนองเดียวกัน |
| หากคุณสังเกตอย่างใกล้ชิด | |
| 58:19 | ซึ่งเป็นการสังเกต ที่เพียงสังเกต... |
| 58:24 | ...เพียงแค่สังเกตเท่านั้น |
| ไม่มีผู้สังเกตที่บอกว่า "ฉันจะสังเกต" | |
| 58:30 | ในการสังเกตและสดับฟังเยี่ยงนั้น... |
| 58:33 | มีการใส่ใจที่มีคุณลักษณ์ที่แปลกล้ำ |
| ซึ่งคือการเห็นแจ้ง | |
| 58:40 | ใช่ไหมครับ |
| 58:43 | ถูกไหม |
| 58:45 | พอแล้วหรือยังครับ |