SA79T4 - ความดี ความรักและสัจจะ เกิดขึ้นได้โดยการใช้ระเบียบวินัยหรือ
พูดกับสาธารณชนที่ซาแนน สวิสเซอร์แลนด์ ครั้งที่ 4
วันที่ 15 กรกฎาคม 1979
0:59  | K:ผมคิดว่าเราควรจะสนทนากันต่อ... |
1:01  | ...ในเรื่องที่เราได้พูดไป |
ในการพบกันสามครั้งที่แล้ว ณ ที่นี่ | |
1:19  | งานแต่ละอาชีพ งานที่ต้องใช้ทักษะ |
ต่างก็มีวิธีการกฎเกณฑ์ของมันเอง | |
1:24  | ถ้าหากคุณเป็นช่างไม้... |
1:29  | ...งานช่างไม้ก็ย่อมมีวิธีการปฏิบัติ |
โดยเฉพาะของมัน... | |
1:35  | ...ไม่ว่าจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ |
สถาปนิกหรืออื่นๆ... | |
1:39  | ...แต่ละงานต่างก็มีระเบียบวิธี |
กฎเกณฑ์ของมันเอง | |
1:48  | และมนุษย์ทั่วทั้งโลกต่างก็เคยชิน... |
1:54  | ...กับแนวความคิด |
เกี่ยวกับวิธีการหรือกฎเกณฑ์นี้... | |
1:57  | ...ไม่เฉพาะแต่ในด้าน |
เทคโนโลยีเท่านั้น | |
2:08  | ...แต่ในเรื่องของจิตใจก็เช่นเดียวกัน |
2:20  | แม้ความสัมพันธ์ของเรา |
ทุกรูปแบบก็มีกฎเกณฑ์ด้วย... | |
2:26  | ...เพราะการศึกษาและวัฒนธรรมของเรา |
สั่งสอนให้เรายอมรับกฎเกณฑ์ | |
2:32  | ถ้าทำได้ ผมอยากจะขอสืบค้น |
เข้าไปในเรื่องนี้ให้ลึกซึ้ง | |
2:34  | |
2:40  | ...ว่าทำไมมนุษย์ |
จึงต้องมีกฎเกณฑ์ มีวินัยด้วย | |
2:46  | กรุณาตั้งใจฟังให้ดี |
2:50  | อย่าเพิ่งด่วนสรุป |
และพูดว่าเราไม่จำเป็นต้องมีวินัย... | |
2:58  | ...เราต้องมีชีวิตยู่ในสังคม |
ที่ปล่อยเสรีเช่นที่เป็นอยู่นี้... | |
3:03  | ...และการหักห้ามหรือการยับยั้ง |
ในรูปแบบใดก็ตาม... | |
3:12  | ...เป็นสิ่งที่ไร้มนุษยธรรม |
ดังนั้นจึงสุดโต่งอีกด้านหนึ่ง | |
3:18  | ดังที่เราได้พูดไปเมื่อวันก่อนว่า... |
3:25  | ...เราทุกคนจะต้องมีสมรรถภาพ... |
3:30  | ...ไม่เฉพาะแต่ในการฟัง |
และเฝ้าดูร่วมกันเท่านั้น... | |
3:36  | ...แต่จะต้องสามารถคิดร่วมกันด้วย... |
3:40  | |
3:44  | ...ซึ่งเห็นได้ชัดว่ายากยิ่งกว่านัก... |
3:51  | ...เพราะว่าเราถูกฝึก |
มาจากศาสนาของเรา... | |
3:58  | ...โดยวัฒนธรรมของเรา |
ให้คิดคนเดียว คิดแยกออกมาต่างหาก | |
4:10  | ดังนั้นจึงเกิดการแตกแยก |
ทางความเห็น... | |
4:16  | ...การวินิจฉัย |
และการประเมินคุณค่าเสมอ... | |
4:23  | ...เช่นความเชื่อของคุณ |
ขัดแย้งกับอีกความเชื่อ... | |
4:26  | ...อุดมการณ์หนึ่งขัดกับ |
อุดมการณ์อื่นๆ เป็นต้น | |
4:31  | ความแตกต่าง ความไม่ลงรอย |
และการเป็นปรปักษ์เหล่านี้... | |
4:39  | ...ทำให้แต่ละคนแยกห่างออกจากกัน... |
4:45  | ...และเมื่อมีการแยกออกจากกัน |
ย่อมจะเกิดความขัดแย้งขึ้น... | |
4:48  | ...ซึ่งปรากฏให้เห็นอยู่... |
4:53  | ...เช่นความขัดแย้งทางชนชาติ |
ความขัดแย้งทางเผ่าพันธุ์... | |
4:57  | ...ความขัดแย้งทางชนชั้น |
ความขัดแย้งทางอุดมการณ์ และอื่นๆ | |
5:03  | ทีนี้เราจึงขอถามว่า |
เป็นไปได้ไหมที่เราจะมาคิดร่วมกัน... | |
5:09  | |
5:11  | ...ผมคิดว่าเป็นไปได้ |
เมื่อคุณปล่อยวางความคิดเห็นของคุณ... | |
5:13  | ...การประเมินคุณค่า ประสบการณ์... |
5:19  | ...หรือข้อสรุปต่างๆ ของคุณ... |
5:26  | ...และรู้สึกถึงความจำเป็น |
ของการคิดร่วมกัน | |
5:33  | ถูกต้องไหมครับ |
5:35  | กรุณาทำอย่างนี้ |
ในขณะที่เรากำลังพูดคุยกัน... | |
5:38  | ...ไม่ใช่คุณรอกลับไปทำที่บ้าน |
หรือทำภายหลัง | |
5:41  | ...แต่ทำในขณะนี้ |
ที่เรากำลังนั่งอยู่ร่วมกัน | |
5:45  | |
5:51  | ขอให้เราค้นหาว่า |
เป็นไปได้ไหมที่เราจะสื่อสารกัน | |
5:58  | โดยไม่มีอะไรมาขวางกั้นระหว่างเรา |
6:09  | การที่ผู้พูดนั่งอยู่บนเวที |
ไม่ได้เพื่อแสดงว่ามีอำนาจใดๆ เหนือกว่า... | |
6:14  | |
6:18  | ...แต่เพื่อความสะดวก |
ที่ทุกคนจะมองเห็นเขาได้ | |
6:22  | นั่นเป็นเหตุผลเพียงอย่างเดียว |
ว่าทำไมเขาจึงนั่งอยู่บนเวที | |
6:32  | เป็นไปได้หรือไม่ |
ที่เราจะมาคิดร่วมกัน... | |
6:35  | ...เกี่ยวกับปัญหาทั้งหมด |
เรื่องกฎเกณฑ์ วินัย ความพยายาม... | |
6:42  | ...ดูว่าเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่เราจะดำรงชีวิตอยู่... | |
6:47  | ...โดยปราศจากความพยายามใดๆ |
แม้แต่อย่างเดียว | |
6:56  | ความพยายามหมายถึง |
การดิ้นรนต่อสู้... | |
6:59  | ...เพื่อจะเป็นอะไรบางอย่าง |
หรือได้รับอะไรบางอย่าง... | |
7:05  | ...ไม่เพียงเฉพาะในเรื่องของจิตใจ |
แต่ในเรื่องของวัตถุด้วยเช่นกัน | |
7:11  | เป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะกระทำโดยไร้ความพยายาม... | |
7:21  | ...ที่จะมีความสัมพันธ์กันและกัน... |
7:23  | ...โดยที่ระหว่างคนสองคน |
ไม่มีการดิ้นรนต่อสู้ใดๆ... | |
7:29  | ...และไม่มีความขัดแย้งใดๆ |
ภายในจิตใจ... | |
7:31  | ...และที่จะคิดได้อย่างปลอดโปร่ง... |
7:39  | ...โดยไม่ได้ตั้งปณิธาน |
ว่าจะคิดอย่างปลอดโปร่ง | |
7:46  | เพราะทั้งหมดนั้น |
แสดงนัยถึงความขัดแย้ง | |
7:50  | เรามาพิจารณาปัญหานี้ร่วมกันได้ไหม |
7:56  | และในขณะที่เรากำลังสืบค้น... |
8:03  | ...ก็กำจัดสิ่งที่เห็นทิ้งไปด้วย |
เพื่อให้เราสามารถปล่อยวางร่วมกัน... | |
8:09  | ...โดยอาศัยการหยั่งเห็น การได้ยิน |
และการคิดอย่างแจ่มชัดของเรา... | |
8:19  | ...กระบวนการนี้เองจะปล่อยวาง |
ปัจจัยต่างๆ ที่ขัดแย้งไม่ลงรอยกันออกไป | |
8:30  | นั่นคือเรื่องที่เราจะมาพูดคุยกัน |
เช้าวันนี้ ถ้าเราทำได้ | |
8:43  | ทหารทั่วทั้งโลก |
เป็นผู้ที่มีวินัยอย่างสูง... | |
8:47  | |
8:53  | ...และความมีวินัยนั่นเอง |
ที่ส่งเสริมความรุนแรง | |
9:00  | ผมไม่รู้ว่าคุณเคยคิดเรื่องนี้บ้างไหม |
9:06  | ทหารถูกฝึกวันแล้ววันเล่า |
เดือนแล้วเดือนเล่า... | |
9:11  | |
9:15  | ...ให้ต้องกดข่มบุคลิกภาพของเขา |
กดข่มความอยากของเขา... | |
9:21  | |
9:24  | ...ต้องทำตัวให้สอดคล้องกับแบบแผน |
และวินัยนี้ก็เข้มงวดกวดขันจริงจัง | |
9:31  | และวินัยเช่นนั้นเมื่อนำไปปฏิบัติ |
เพื่อต่อต้านใครก็ตาม มันย่อมรุนแรง | |
9:38  | |
9:41  | นั่นคือสงคราม |
มันชัดเจน | |
9:44  | |
9:47  | คำว่า "วินัย" หมายถึงการเรียนรู้... |
9:52  | ...ไม่ใช่การยอมตาม |
ไม่ใช่การกดข่ม... | |
9:59  | ...ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ |
แต่เป็นการเรียนรู้ | |
10:08  | ทีนี้ในการคิดร่วมกันของเรา |
เรากำลังจะเฝ้าสังเกตว่า... | |
10:15  | ...การกระทำในชีวิตแต่ละวันของเรา... |
10:23  | ...จะเป็นการกระทำ |
ที่ไม่มีการยอมจำนนตาม... | |
10:29  | ...ไม่มีการลอกเลียนแบบ |
ไม่ว่าจะเป็นแบบแผน... | |
10:36  | ...แนวความคิด ลัทธิชาตินิยม |
และอื่นๆ ได้ไหม | |
10:39  | ผมหวังว่าคุณกำลังติดตามฟัง |
สิ่งที่พูดทั้งหมดนี้อยู่ | |
10:44  | สำหรับบางคน |
อาจจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ | |
10:49  | ดังนั้นกรุณาฟังอย่างตั้งใจ |
10:55  | การฟังหมายความว่า |
คุณสนใจและมีความพยายามที่จะค้นหา | |
10:59  | |
11:03  | คุณรู้ไหมว่า คุณอาจจะเคยฟัง |
ตัวคุณเองมาแล้วมากมายหลายครั้ง | |
11:08  | และคุณก็เคยฟังคนอื่นพูด |
แต่เรามักจะฟังเพียงบางส่วนเสมอ | |
11:15  | และเมื่อคุณฟังเพียงบางส่วน |
เท่ากับคุณไม่ได้ฟังเลย | |
11:22  | เมื่อใดที่คุณฟัง ก็ขอให้ฟังจริงๆ |
11:27  | ถูกต้องไหม |
11:30  | ทีนี้เราจะมาค้นหาว่า |
ทำไมมนุษย์จึงยอมจำนน... | |
11:33  | ...ทำตามกฎเกณฑ์ระเบียบวินัย... |
11:40  | ...ไม่เฉพาะในโลกทางวัตถุ |
หรือโลกทางเทคโนโลยีเท่านั้น... | |
11:45  | ...แต่ในโลกแห่งจิตใจด้วย |
11:56  | วินัยนี้จะช่วยปลดปล่อยมนุษย์ |
ให้เป็นอิสระจากนิสัยประหลาดๆ ของเขา... | |
12:00  | |
12:05  | ...จากความขัดแย้ง ปัญหา |
ความสัมพันธ์ของเขาและอื่นๆ ได้ไหม | |
12:11  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
12:14  | ถูกต้องไหม |
12:16  | พวกคุณร้อนไหม |
12:37  | ประการแรกนั้น เราสามารถฟัง |
โดยไร้ความพยายามได้ไหม | |
12:45  | ไม่ใช่เฉพาะกับผู้พูดเท่านั้น |
แต่เรียนรู้ศิลปะในการฟัง... | |
12:59  | ...ซึ่งหมายความว่า |
ไม่สร้างมโนภาพเกี่ยวกับผู้พูด... | |
13:02  | |
13:08  | ...เกี่ยวกับบุคคลที่กำลังพูด |
เช่น ภรรยา สามีของคุณหรือคนอื่นๆ... | |
13:11  | ...ฟังโดยไม่มีภาพพจน์ใดๆ เกิดขึ้น |
ในขณะที่คุณกำลังฟัง | |
13:16  | ถูกต้องไหม |
13:18  | ไม่มีมโนทัศน์ใดๆ |
ไม่ยึดติดอยู่กับความรู้ของเราเอง... | |
13:25  | |
13:27  | |
13:31  | ...และเมื่อกำลังฟัง ก็อย่า |
ตีความคำพูดไปตามความรู้ของคุณ | |
13:35  | เพราะทั้งหมดนี้ |
ปฏิเสธการฟังที่แท้จริง | |
13:40  | ถ้าหากคุณต้องการ |
เห็นอะไรอย่างแจ่มชัด | |
13:48  | คุณต้องให้ความใส่ใจกับมัน |
13:57  | ความใส่ใจหมายถึงไม่มีการเพ่งจิต |
เป็นเพียงการเฝ้าสังเกตเฉยๆ... | |
14:02  | ...เฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ |
14:09  | เหมือนกับนักวิทยาศาสตร์ชั้นดี |
มองผ่านกล้องจุลทรรศน์... | |
14:14  | ...เขาจะต้องดูว่า |
อะไรที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
14:21  | แต่ถ้าเขามีข้อสมมุติฐาน |
หรือข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังดู... | |
14:25  | |
14:27  | ...เขาย่อมไม่สามารถเฝ้าดู |
สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นได้อย่างบริสุทธิ์ | |
14:34  | ถูกต้องไหมครับ |
14:36  | ดังนั้นจึงมีศิลปะในการฟัง |
ศิลปะในการเฝ้าดู การเห็น... | |
14:41  | |
14:47  | ...แล้วก็มีศิลปะในการคิดร่วมกัน |
14:53  | และจากนั้นจึงเกิดศิลปะในการเรียนรู้ |
14:56  | เราจะสืบค้นในเรื่องทั้งหมดนี้ |
เดี๋ยวนี้เลย | |
15:00  | ขณะนี้เรากำลังเข้าสู่ |
ศิลปะในการคิดร่วมกัน | |
15:08  | ทั้งคุณและผู้พูดได้ปล่อยวาง |
ปัญหาเรื่องส่วนตัว... | |
15:14  | ...รวมทั้งเรื่องอื่นๆ ทั้งหมด... |
15:16  | ...เพื่อที่เราจะสามารถคิดร่วมกัน |
และเฝ้าดูปัญหาของเรา | |
15:23  | ซึ่งไม่ใช่ปัญหาที่ผู้พูดนำเสนอ |
แต่เป็นปัญหาของมวลมนุษย์ | |
15:27  | |
15:30  | ถูกต้องไหม |
15:32  | ดังนั้นเราจึงถามว่า... |
15:36  | ...ทำไมมนุษย์ตลอดทุกยุคทุกสมัย |
จึงมีชีวิตอยู่ในสภาวะขัดแย้งเสมอมา | |
15:40  | |
15:48  | ไม่ว่าในยามที่เขาเสาะหาพระเจ้า |
หรือแสวงหาสรวงสวรรค์... | |
15:56  | ...หรือไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม |
ในความสัมพันธ์ของเรา... | |
15:58  | ...ทั้งกับสิ่งภายนอก |
และเรื่องภายใน... | |
16:05  | ...หรือความสัมพันธ์ระหว่างกันของเรา |
จะมีการดิ้นรนต่อสู้อยู่เสมอ | |
16:13  | สภาวะนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร |
16:17  | ทำไมเราจึงไม่สามารถมีชีวิต... |
16:22  | ...ที่ปราศจากเงามืด |
ของการดิ้นรนต่อสู้ได้อย่างสิ้นเชิง | |
16:26  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
16:31  | กรุณาถามคำถามนี้กับตัวคุณเอง... |
16:37  | ...และขอให้เราค้นหาสาเหตุที่แท้จริง |
ของมันร่วมกัน | |
16:49  | ที่ใดมีการแบ่งแยก |
การดิ้นรนต่อสู้จะต้องดำรงอยู่ | |
16:57  | นั่นคือสิ่งที่เห็นได้ชัดเจน... |
17:01  | การแบ่งแยกระหว่างคุรุและศิษย์ |
ระหว่างชนชาติต่างๆ... | |
17:07  | |
17:13  | ...ตราบใดที่ยังมีการแบ่งแยก |
ไม่ว่าชนิดใด... | |
17:21  | ...ตราบนั้นจะต้องมีความขัดแย้ง |
17:23  | อันนี้ชัดเจน |
17:27  | ถูกต้องไหม |
17:28  | เรามองเห็นอย่างนั้นไหม |
17:34  | ตราบใดที่เราคิดว่าเราเหนือกว่าคนอื่น |
ตราบนั้นจะต้องมีความขัดแย้ง | |
17:40  | |
17:43  | ตราบใดที่เรายืนยันความคิดเห็น |
หรือข้อวินิจฉัยของเรา... | |
17:48  | ...ที่ตรงข้ามกับความคิดเห็น |
หรือข้อวินิจฉัยของผู้อื่น... | |
17:50  | ...ตราบนั้นจะต้องมีการแบ่งแยก |
และความขัดแย้ง | |
17:52  | |
17:58  | ในความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน... |
18:02  | ...แต่ละคนต่างก็ไขว่คว้า |
ไปตามความทะเยอทะยาน หรือการเติมเต็ม... | |
18:08  | ...หรือตามความอยากของตนเอง |
จึงเกิดการแบ่งแยกทำให้มีความขัดแย้งขึ้น | |
18:12  | ถูกต้องไหม |
ผมหวังว่าคุณคงตามทัน | |
18:15  | คุณกำลังเฝ้าดูชีวิตคุณอยู่ |
ไม่ใช่เพียงคำพูดหรือด้วยปัญญานึกคิด... | |
18:20  | ...แต่เฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ |
ในชีวิตแต่ละวันของคุณ | |
18:26  | ถูกต้องไหม |
18:29  | ทีนี้เราขอถามว่า |
การแบ่งแยกนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร | |
18:31  | |
18:41  | พระอาทิตย์ขึ้นแล้วตก |
มีมืดและสว่าง... | |
18:46  | |
18:50  | |
18:55  | ...มีหมู่ดาวที่แสงสุกสกาวและสวยงาม |
และโลกที่มืดมิด... | |
18:58  | ...มีผู้ชายและผู้หญิง... |
19:00  | ...มีธรรมชาติและมีโลกของเทคโนโลยี |
19:06  | ทั้งหมดในระดับนั้น |
เป็นสิ่งที่มีอยู่จริง | |
19:14  | และในโลกภายใน |
ถ้าหากคุณเฝ้าดูอย่างใส่ใจ... | |
19:21  | ...ข้างในนั้น |
ก็มีการแบ่งแยกเช่นกัน... | |
19:26  | ...เช่น ฉันต้องและฉันต้องไม่ |
ฉันเคยเป็นและฉันจะเป็น... | |
19:34  | ...ฉันจะบรรลุและฉันอาจจะไม่บรรลุ |
19:39  | ดังนั้นในจิตใจก็มีการแบ่งแยกอยู่เสมอ |
เช่นเดียวกับภายนอก | |
19:43  | |
19:49  | ถูกต้องไหม ใช่ไหมครับ |
19:51  | อย่างน้อยที่สุดพวกคุณบางคน |
ก็เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับผม | |
20:01  | เรากำลังถามว่าเพราะเหตุใด |
สภาพนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร | |
20:07  | สภาวะนี้เป็นสภาวะปกติ |
เป็นภาวะที่ดีตามธรรมชาติหรือไม่ | |
20:15  | |
20:20  | หรือว่าจริงๆ แล้ว |
มันเป็นสภาวะที่ไม่ปกติ | |
20:28  | เป็นสภาวะที่ไม่มีอยู่จริง |
20:35  | นี่คือสิ่งที่เรากำลังจะค้นหา |
20:38  | คุณตามทันไหม |
20:41  | ก่อนอื่นเราขอถามว่า |
สภาพการแบ่งแยกนี้เป็นสิ่งปกติหรือไม่ | |
20:44  | และทำไมการแบ่งแยกนี้จึงดำรงอยู่ |
20:49  | การแบ่งแยกระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์... |
20:56  | ...ความดีกับความเลว |
สิ่งที่ดีกว่า และอื่นๆ... | |
21:00  | |
21:05  | ...มีการแบ่งแยกการเปรียบเทียบ |
การยอมทำตามแบบแผน และอื่นๆ ตลอดมา | |
21:11  | สภาพเช่นนี้เป็นปกติไหม |
21:16  | เราได้ยอมรับว่ามันเป็นเรื่องปกติ |
21:18  | อย่างเช่นยอมรับสงคราม |
ว่าเป็นเรื่องปรกติ | |
21:22  | กรุณาพิจารณาตาม |
เหมือนกับคนที่พูดว่า... | |
21:24  | |
21:29  | "ฉันรู้ คุณไม่รู้" |
"ฉันตีความพระวาจาของพระเจ้า และเธอรับฟัง" | |
21:34  | เราได้ยอมรับลัทธิชาตินิยม |
การแบ่งแยกชนชั้น... | |
21:39  | ...หรือยอมรับลำดับชั้น |
ว่าเป็นเรื่องปกติ เรื่องดี และจำเป็น... | |
21:45  | ...เพราะเราคิดว่านั่นคือความก้าวหน้า |
21:51  | |
21:56  | ใช่ไหม |
22:00  | เราคิดว่านั่นคือวิวัฒนาการ |
คือการบรรลุถึงสิ่งที่ดี | |
22:09  | ใช่ไหม |
22:12  | ทีนี้เราขอถามว่า |
สภาพนี้เป็นปกติไหม | |
22:19  | เราถามเพื่อที่จะค้นหาร่วมกัน |
ร่วมกันจริงๆ... | |
22:24  | ...ไม่ใช่ว่าผู้พูด พูดอะไรออกไป |
แล้วคุณก็ยอมรับหรือปฏิเสธ... | |
22:29  | ...แต่เรามาสืบสวน |
เข้าไปในปัญหาร่วมกัน... | |
22:34  | ...ซึ่งหมายความว่า |
เรากำลังคิดร่วมกัน... | |
22:38  | ...ไม่ใช่คุณคิด แล้วผมก็ยอมรับ... |
22:41  | ...หรือผมคิดแล้วคุณก็ยอมรับ |
หรือคุณปฏิเสธ หรือผมปฏิเสธ... | |
22:45  | ...แต่เรากำลังคิด |
และสำรวจตรวจสอบร่วมกัน | |
22:49  | ถูกต้องไหม |
ขอความกรุณาด้วยครับ | |
22:53  | เพราะเราต้องการชี้ให้เห็นว่า |
ยังมีหนทางของการดำรงชีวิต... | |
23:01  | ...ที่ปราศจากความพยายามใดๆ ทั้งสิ้น |
ทั้งทางกายภาพและในทางจิตใจ | |
23:06  | |
23:13  | ถูกต้องไหม ถ้าเช่นนั้น |
สภาพการดิ้นรนนี้เป็นปกติไหม | |
23:18  | เราพูดว่า ใช่ มันเป็นปกติ |
23:20  | เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่าง |
ต้องดิ้นรนเพื่อให้ดำรงอยู่ | |
23:26  | ธรรมชาติมีการต่อสู้ดิ้นรน |
เพื่อความอยู่รอดตลอดเวลา... | |
23:34  | ...เช่น เสือต้องฆ่ากวาง และอื่นๆ |
23:40  | การดิ้นรนนั้น |
การต่อสู้นั้นเป็นเรื่องปกติ | |
23:45  | เราคิดว่าเมื่อมันมีการต่อสู้ที่นั่น |
23:48  | มันก็จะต้องมีอยู่ที่นี่ |
ในชีวิตเราด้วยตามธรรมชาติ | |
23:53  | และถ้าไม่มีการดิ้นรน |
ไม่มีการเปรียบเทียบ... | |
23:58  | ...ไม่มีการแข่งขัน |
คุณก็ไม่สามารถก้าวหน้าไปได้ | |
24:04  | บางทีมันอาจจะเป็นเช่นนั้น |
ในโลกของเทคโนโลยี... | |
24:10  | |
24:16  | ...แต่เราได้ยอมรับว่ามันเป็นอย่างนี้ |
ในโลกของจิตใจด้วยเช่นกัน ใช่ไหม | |
24:20  | ...ที่เรายอมรับว่า |
ยิ่งเรามีความรู้มากเท่าใด... | |
24:24  | ...พัฒนาการของมนุษย์ |
ก็จะยิ่งพัฒนาสูงขึ้น | |
24:29  | ใช่ไหม |
24:33  | ยิ่งเรามีความรู้เกี่ยวกับจักรวาล... |
24:37  | ...เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมมากเท่าใด |
มนุษย์ก็จะยิ่งได้รับการพัฒนา... | |
24:41  | ...ยิ่งเป็นผู้มีการศึกษามากขึ้น... |
24:45  | ...และมีวิวัฒนาการสูงขึ้น |
ในด้านจิตวิญญาณ | |
24:52  | ทั้งหมดนั้นแสดงถึงการดิ้นรนต่อสู้ |
25:05  | ทำไมจึงมีการแบ่งแยกเช่นนี้ |
25:11  | หรือเราได้รับเอาแนวความคิด |
มาจากความเป็นจริงที่ว่า... | |
25:17  | ...ฉันต้องดิ้นรนทำงานพลิกผืนดิน... |
25:23  | ...เพื่อเพาะปลูกพืชผักผลไม้กินได้ |
ใช่ไหม | |
25:31  | หรือมันเป็นเพราะการดิ้นรนต่อสู้ |
ในโลกภายนอก... | |
25:36  | ...เพื่อความอยู่รอดล้วนๆ... |
25:39  | ...ที่ทำให้แนวความคิดเช่นนั้น |
หรือความเป็นจริงอย่างนั้น... | |
25:45  | ...เคลื่อนเข้ามาสู่ |
โลกของจิตใจใช่ไหม | |
25:49  | คุณตามทันไหม |
25:52  | หรือว่าเรื่องทั้งหมดนี้ |
เป็นเหตุผลทางวิชาการมากเกินไป | |
25:58  | ผมไม่คิดว่า |
เรื่องนี้เป็นวิชาการมากเกินไป... | |
26:01  | ...มันเป็นแค่การอธิบาย |
ให้ชัดแจ้งเท่านั้น | |
26:04  | การทำให้กระจ่างด้วยคำพูด |
26:11  | เราจะต้องเริ่มต้น |
ด้วยคำอธิบายทางคำพูดที่มีเหตุผล... | |
26:16  | ...มิฉะนั้นแล้ว |
เราจะไม่สามารถสื่อสารระหว่างกันได้ | |
26:19  | ถ้าหากคุณพูดว่าเรื่องนั้น |
ซับซ้อนเกินไปสำหรับฉัน... | |
26:23  | ...สูงส่งเกินไป |
หรือเป็นทฤษฏีมากเกินไป... | |
26:27  | ...คุณก็จะหยุดการสืบค้น |
หรือค้นหาด้วยตัวคุณเอง... | |
26:32  | ...ว่าทำไมมนุษย์จึงดำรงชีวิตเช่นนี้ |
ต้องดิ้นรนต่อสู้มานับพันๆ ปี | |
26:36  | |
26:47  | นั่นใช่เหตุผลหรือไม่ |
26:51  | เรามองเห็นการดิ้นรนต่อสู้ |
การขัดแย้งเกิดขึ้นในธรรมชาติ... | |
26:57  | ...เราเห็นว่า การเรียนรู้ภาษาใหม่ |
ย่อมหมายถึงมีความตึงเครียด... | |
27:01  | ...ความขัดแย้ง |
และความใส่ใจอยู่ในระดับหนึ่ง | |
27:05  | การเรียนรู้เพื่อสั่งสมความชำนาญ |
ต้องใช้ความพยายาม... | |
27:10  | ...บางทีเป็นเพราะเหตุนั้น... |
27:14  | ...เราจึงได้ยอมรับกระบวนการเช่นนั้น |
เข้ามาในเรื่องของจิตใจ | |
27:18  | นั่นคือความเป็นจริงอย่างหนึ่ง |
เรากำลังถามคำถามนั้น | |
27:25  | หรือเป็นเพราะว่ามนุษย์ทั่วทั้งโลก... |
27:29  | ...พากันเน้นย้ำ |
ทั้งในวัฒนธรรม ในศาสนา... | |
27:36  | ...และในกิจกรรมของพวกเขา... |
27:39  | ...ว่า ตัวตน หรือตัวฉัน |
แยกต่างหากจากตัวคุณใช่หรือไม่ | |
27:41  | |
27:48  | คุณเข้าใจไหม |
27:52  | ดังนั้นวัฒนธรรม ศาสนา |
เศรษฐศาสตร์ การเมือง... | |
27:57  | ...ทุกสิ่งทุกอย่าง |
ได้อบรมสั่งสอนผู้คน... | |
28:02  | ...ให้พากันมีแนวความคิดหรือมโนทัศน์ |
ว่าเป็นตัวฉันและตัวคุณ | |
28:09  | เมื่อเป็นเช่นนั้น |
จึงเกิดการแบ่งแยกขึ้นมา | |
28:12  | และในความเป็นตัวฉันนั้น |
ก็มีการแบ่งแยกจนนับไม่ถ้วน | |
28:18  | ใช่ไหม |
28:25  | "ตัวฉัน" ที่ทั้งต้องการและไม่ต้องการ |
28:30  | "ตัวฉัน" ที่พูดว่า "ฉันจะเป็น |
ฉันเคยเป็น ฉันจะต้องเป็นในอนาคต" | |
28:31  | |
28:36  | นั่นคือเหตุผลใช่ไหม |
28:42  | นั่นคือสาเหตุ |
ของการแบ่งแยกนี้ใช่ไหม... | |
28:46  | ...ซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยวัฒนธรรม |
ศาสนา และอื่นๆ | |
28:52  | นั่นคือประการที่สอง |
28:54  | หรือเป็นเพราะมนุษย์แต่ละคน |
แสวงหาการหลุดพ้นส่วนตนของตนเอง... | |
29:01  | |
29:07  | ...แสวงหาความมั่นคงของตนเอง |
แสวงหานิพพาน สวรรค์... | |
29:11  | ...หรือความสว่างด้วยตัวเอง |
เพื่อตัวเอง ใช่ไหม | |
29:21  | และมนุษย์มีแนวความคิดที่ว่า |
เมื่อคุณบรรลุถึงสภาวะนิพพาน... | |
29:24  | ...จากนั้นพวกคุณทุกคน |
ย่อมเป็นหนึ่งเดียว | |
29:27  | คุณตามทันไหม |
29:32  | ดังนั้นนี่คือสิ่งที่เราถูกสอน |
ได้รับการส่งเสริม... | |
29:38  | ...อบรมหรือถูกครอบงำมา |
29:42  | ถูกต้องไหม |
29:48  | และ "ผู้ชาย" ที่จริงเมื่อผมพูดว่า |
"ผู้ชาย" ก็อาจจะมี "ผู้หญิง"... | |
29:52  | |
29:55  | ...ที่อยู่ตรงข้ามกับผู้ชาย |
(เรียกร้องสิทธิสตรี) และอะไรทำนองนี้... | |
30:01  | ...ทำไมมนุษย์ |
ถึงยังไม่สืบค้นในปัญหานี้ | |
30:09  | ไม่มีนักบุญคนใดสืบค้นเรื่องนี้ |
30:14  | ไม่มีครูบาอาจารย์ |
ทางศาสนาคนใดสืบค้นเรื่องนี้ | |
30:17  | พวกเขาบอกว่าในที่สุดแล้ว |
คุณจะถึงจุดซึ่งไม่ต้องใช้ความพยายาม... | |
30:22  | ...แต่คุณจะต้องใช้ความพยายาม |
เพื่อไปให้ถึงสภาวะสูงสุด... | |
30:27  | ...ดังนั้นคุณจึงต้องดิ้นรน |
คุณต้องยอมตาม คุณต้องมีวินัย... | |
30:31  | ...คุณต้องทรมานด้วยการอดอยาก |
คุณต้องอดอาหาร คุณต้อง… | |
30:34  | ...ทั้งหมดนั้น คุณรู้ดี คุณต้องทำตาม |
หรือยอมรับอำนาจที่เหนือกว่า | |
30:37  | |
30:50  | เมื่อเห็นอย่างนั้น |
เราจึงเริ่มตั้งคำถามกับสภาพเช่นนี้ | |
30:58  | เราจึงถามว่า มันเป็นไปได้หรือ |
31:02  | เราเห็นสาเหตุต่างๆ ของการแบ่งแยกนี้ |
31:07  | แบ่งแยกทางการเมือง ศาสนา |
ประเทศชาติ... | |
31:11  | ...แบ่งแยกเป็นชาวอาหรับ ชาวยิว |
ชาวฮินดู ชาวมุสลิม คุณเข้าใจไหม | |
31:14  | ...แบ่งแยกเป็นพวกเผด็จการ |
พวกทุนนิยม... | |
31:15  | ...ทั้งหมดเหมือนกันทั้งนั้น |
31:21  | ดังนั้นสภาวะการแบ่งแยกเช่นนี้ |
เป็นปกติไหม | |
31:25  | หรือว่าเรายอมรับและเคยชิน |
อยู่กับปัญหา การแยกตัว... | |
31:32  | ...แล้วเอาตนเอง |
เป็นศูนย์กลางความสำคัญ... | |
31:39  | ...เราแสวงหาความมั่นคง |
อยู่ในการแยกตัวนั้น... | |
31:45  | ...แต่ก็ไม่เคยหามันพบ... |
31:56  | ...เพราะเมื่อเราแยกตนออกโดดเดี่ยว |
เราจะไม่มีวันรู้สึกมั่นคงได้เลย | |
32:02  | ใช่ไหม ผมไม่แน่ใจว่าคุณเข้าใจไหม |
32:11  | ทีนี้ เมื่อประเทศหนึ่งแยกตัวออกมา |
จากอีกประเทศหนึ่ง... | |
32:21  | ...แล้วทั้งสองประเทศ |
จะอยู่ร่วมกันได้อย่างไร | |
32:24  | สงครามย่อมจะเกิดขึ้น |
คุณก็รู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้น | |
32:29  | |
32:34  | แต่กระนั้นมนุษย์เราต่างก็กำลัง |
แยกตัวเองในทุกๆ กิจกรรมของเรา... | |
32:41  | ...แล้วก็พยายามค้นหา |
ความมั่นคงปลอดภัยจากการแยกตัวเองนั้น... | |
32:48  | ...แล้วไปมีสัมพันธภาพกับผู้อื่น |
ที่แยกตนเองอยู่เช่นกัน... | |
32:50  | |
32:54  | ...ความขัดแย้งย่อมจะต้องเกิด |
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ | |
32:58  | เมื่อเป็นเช่นนั้น |
จึงไม่มีความมั่นคงปลอดภัย ถูกต้องไหม | |
33:02  | ความมั่นคงปลอดภัยหมายถึง |
สภาวะจิตใจที่ไม่มีความขัดแย้งใดๆ | |
33:10  | คุณตามทันไหม |
ใช่ไหมครับ | |
33:15  | |
33:23  | การแบ่งแยกนี้เป็นมายา... |
33:27  | ...เป็นความหลงผิด |
ที่ความคิดสร้างขึ้นมาใช่ไหม | |
33:32  | หรือว่ามันเป็นความเป็นจริง |
ในแง่ที่เป็นของแท้ ถูกต้องใช่หรือไม่ | |
33:43  | ถูกต้องไหม |
33:46  | หรือมันเป็นผลของความคิด |
33:51  | คุณเข้าใจไหม |
33:55  | เรามีความสามารถที่จะคิด... |
33:59  | ...อย่างน้อยที่สุด ผู้คนส่วนมาก |
มีความสามารถที่จะคิดได้... | |
34:02  | ...ในขอบเขตจำกัดหนึ่ง |
หรือคิดได้กว้างขวาง | |
34:05  | เราสามารถที่จะคิดอย่างกระจ่างชัด |
34:07  | หรือคิดอยู่ในมายาภาพ |
ที่ความคิดสร้างขึ้น | |
34:13  | ใช่ไหม |
34:14  | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
34:24  | อย่างที่เราเคยพูด... |
34:29  | ...ว่าความคิด คือ การตอบสนอง |
ของความทรงจำ ประสบการณ์ และความรู้ | |
34:37  | ถูกต้องไหม |
34:39  | คุณได้สะสมความรู้บางอย่างขึ้นมา |
โดยอาศัยประสบการณ์... | |
34:44  | ...และความรู้นั้น |
กลายเป็นความทรงจำ... | |
34:47  | ...และความทรงจำนั้น |
ก็จะตอบสนองออกมาเป็นความคิด | |
34:50  | นี่เห็นได้ชัดเจน |
เราไม่ต้องมาถกกันในจุดนี้ | |
34:55  | นั่นคือความรู้คืออดีต |
ประสบการณ์คืออดีต | |
35:01  | ความทรงจำก็อยู่ในอาณาจักรของอดีต... |
35:05  | |
35:10  | ...ดังนั้นเมื่อความคิดอยู่ในห้วงอดีต |
ความคิดจึงถูกจำกัด | |
35:17  | ถูกต้องไหม |
35:19  | ผมสงสัยว่าคุณจะเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
35:25  | อะไรครับ |
กรุณาอย่าเพิ่งเห็นด้วย | |
35:28  | ลองเฝ้าดูมัน |
มันเห็นได้ชัดเจนเหลือเกิน | |
35:31  | ดังนั้นความคิดก็คือ |
การเคลื่อนไหวของอดีต | |
35:36  | การเคลื่อนไหวที่ปรับเปลี่ยน |
ตัวมันเองในปัจจุบัน... | |
35:41  | ...แล้วเคลื่อนต่อไป |
แต่ก็ฝังรากอยู่ในห้วงแห่งอดีตเสมอ | |
35:46  | ดังนั้นมันจึงถูกจำกัด |
35:50  | ถูกต้องไหม |
35:53  | มันไม่เป็นเช่นนั้นหรือ |
กรุณาค้นหาร่วมกับผม | |
36:01  | ความคิดได้สร้างแนวคิดว่ามี "ตัวฉัน" |
แยกต่างหากจากตัวคุณใช่ไหม | |
36:09  | |
36:16  | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
36:19  | ความคิดสร้างความเป็นชาติต่างๆ ขึ้นมา |
ไม่ใช่หรือ | |
36:25  | ความคิดสร้างนิกายโรมันคาทอลิก |
และนิกายโปรเตสแตนต์ขึ้นมาไม่ใช่หรือ | |
36:31  | ความคิดสร้างชาวยิวและชาวอาหรับ... |
36:35  | ...สร้างชาวมุสลิม ชาวฮินดู |
และอื่นๆ ไม่ใช่หรือ | |
36:39  | ความคิดแบ่งแยกสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่หรือ |
36:42  | ใช่ไหม มันเห็นได้ชัดนะครับ |
36:46  | และในการแบ่งแยกนี้ ความคิด |
คาดหวังที่จะพบความมั่นคงปลอดภัย | |
36:50  | |
37:01  | ถูกต้องไหม |
แน่นอน | |
37:03  | |
37:06  | หากคุณไม่พบความมั่นคงปลอดภัย |
ในการแยกตัวออกมา | |
37:12  | คุณย่อมจะพบสิ่งอื่นบางอย่าง |
37:14  | คุณตามทันไหม |
37:16  | |
37:19  | ดังนั้นผมขอถามว่า |
ในเมื่อความคิดเป็นสิ่งจำกัด | |
37:21  | เพราะว่ามันคือการตอบสนองของอดีต... |
37:24  | ...ดังนั้นไม่ว่ากรณีใดๆ |
มันต้องจำกัดเสมอ... | |
37:26  | |
37:33  | ...และความคิด |
ได้ทำให้เกิดการดำรงอยู่... | |
37:39  | ...ที่แต่ละคน |
สร้างตัวตนที่แยกออกจากกัน... | |
37:46  | ...และในการแยกตัวตนเช่นนี้ |
ก็เพื่อจะได้รู้สึกมั่นคงใช่ไหม | |
37:51  | พวกเราตามทันไหม |
37:56  | |
38:10  | และสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมา |
ก็มีอยู่จริงเช่นเดียวกัน... | |
38:14  | ...อย่างเช่น เต็นท์ หลอดไฟฟ้า... |
38:18  | ...สิ่งที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีทั้งหมด |
นั่นเป็นของจริง มีอยู่จริง | |
38:28  | แต่ทว่า "ตัวฉัน" หรือตัวตน |
เป็นของจริงไหม | |
38:35  | คุณเข้าใจไหม |
38:37  | ความคิดได้สร้างโลกของเทคโนโลยี |
โลกแห่งสถาปัตยกรรม กวีนิพนธ์... | |
38:46  | ...สร้างอนุสาวรีย์ สวนสวยๆ |
งานไม้ชั้นยอด โบสถ์ที่ยิ่งใหญ่... | |
38:49  | |
38:55  | ...และความคิดก็ได้สร้างสิ่งต่างๆ |
ที่อยู่ภายในโบสถ์ด้วยเช่นกัน | |
39:02  | ถูกต้องไหม |
39:04  | ผมสงสัย... |
ชัดเจนนะ | |
39:07  | บรรดาพิธีกรรม ความเชื่อฝังหัว... |
39:10  | ...และการแสดงจำอวดทั้งหมด |
ที่ดำเนินอยู่ในทุกๆ โบสถ์... | |
39:14  | ...ในทุกๆ วัด และในทุกๆ สุเหร่า... |
39:16  | ...ทั้งหมดคือกระบวนการ |
แห่งการเคลื่อนไหวของความคิด | |
39:21  | ถูกต้องไหม |
39:24  | ดังนั้นเราจึงขอถามว่า "ตัวฉัน" |
หรือตัวตนมีอยู่จริงไหม | |
39:27  | |
39:34  | หรือว่ามันเป็นแค่มายาลวง |
39:38  | เป็นสิ่งลวงที่ความคิดสร้างขึ้นมา |
ความคิดเป็นสิ่งซึ่งถูกจำกัด | |
39:42  | |
39:45  | คุณเข้าใจไหม |
39:47  | ในความจำกัดของมัน |
มันได้สร้างสิ่งที่จำกัดขึ้นมา | |
39:57  | คุณเข้าใจประเด็นนี้ไหม |
หรือว่าคุณปฏิเสธที่พูดมานี้ | |
40:05  | เพราะว่าเรากำลังคิดร่วมกันอยู่ |
40:11  | และเราก็พูดว่า ที่ใดมีการแบ่งแยก |
ที่นั่นย่อมมีความขัดแย้งเกิดขึ้น... | |
40:13  | |
40:16  | ...จะต้องมีการทะเลาะเบาะแว้ง |
มีการต่อสู้อยู่ตลอดไป... | |
40:18  | |
40:22  | ...ทั้งภายนอกและภายในจิตใจ |
40:27  | ถูกต้องไหม |
40:29  | ยกตัวอย่างง่ายๆ |
เช่น ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง | |
40:39  | ในความสัมพันธ์ทั้งหมดที่มีอยู่ขณะนี้ |
จะเห็นว่ามีความขัดแย้งอยู่ | |
40:43  | |
40:45  | ถูกต้องไหม |
40:49  | คุณเห็นด้วยไหม |
ในที่สุดก็เห็นด้วย! | |
40:53  | |
40:57  | ในที่สุด ทุกคนก็เห็นพ้องกัน |
ในบางเรื่อง! | |
41:13  | คุณได้ยอมรับความขัดแย้งนั้น |
41:18  | ได้ยอมรับความสัมพันธ์ |
ที่มีการพิพาทต่อสู้กัน... | |
41:23  | ...และคุณก็อาจจะหนีจากมัน |
โดยอาศัยสิ่งบันเทิงเริงรมย์ ยาเสพติด... | |
41:28  | ...อาศัยการเติมเต็มหลายๆ รูปแบบ |
และอะไรทำนองนั้น... | |
41:33  | ...หรืออาจจะหลบเข้าวัด |
ไปหาคุรุ และอื่นๆ | |
41:37  | คุณก็รู้เรื่องทั้งหมด |
ที่กำลังเกิดขึ้น | |
41:45  | และเราก็ไม่เคยถาม |
เกี่ยวกับความสัมพันธ์นั้น... | |
41:50  | ...ว่าคุณสามารถใช้ชีวิต |
ร่วมกับผู้อื่นอย่างสันติสมบูรณ์ ได้หรือไม่... | |
41:56  | ...โดยไม่เมินเฉย ไม่โหดร้าย... |
42:02  | ...ไม่ใช่แค่ใส่ใจ |
กันและกันเท่านั้น... | |
42:03  | ...แต่เป็นความใส่ใจ |
ที่เปี่ยมด้วยความรัก... | |
42:08  | ...และความเอื้ออาทรอย่างมหาศาล... |
42:12  | ...มีความรับผิดชอบ |
แต่ไม่มีความรู้สึกขัดแย้งใดๆ เลย | |
42:15  | ถูกต้องไหม |
42:19  | เรามาคิดพิจารณาเรื่องนี้ |
ร่วมกันเลยได้ไหม | |
42:25  | ไม่ใช่กลับไปคิดใคร่ครวญที่บ้าน |
แต่ขณะที่นั่งอยู่ที่นี่ตอนนี้... | |
42:29  | ...เราจะสืบค้นเรื่องนี้ร่วมกันได้ไหม |
42:31  | เพื่อที่คุณจะสามารถยุติความขัดแย้ง |
ที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ | |
42:36  | Q:มันอาจจะขึ้นอยู่กับ... |
42:37  | K:เดี๋ยวก่อนๆ |
42:40  | Q:สำหรับผมและอีกคนเท่านั้น |
42:42  | K:ผมกำลังจะตรวจสอบพิจารณาเรื่องนั้น |
โปรดรอสักครู่ครับ | |
42:48  | เราจะสืบค้นเรื่องนั้นด้วยกัน |
42:59  | ก่อนอื่นเลย เราเห็นจริงๆ ไหม |
ไม่ใช่แค่เห็นในระดับคำพูดนะ... | |
43:05  | ..เห็นจริงๆ ไหมว่า กำลังเกิดอะไรขึ้น |
ในความสัมพันธ์ของเรา | |
43:10  | ถูกต้องไหม |
ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจน | |
43:12  | สืบค้นไปด้วยกันช้าๆ นะครับ |
43:16  | ทำไมจึงเกิดการแบ่งแยกในความสัมพันธ์ |
43:28  | ค้นต่อไป |
43:29  | อย่าพูดว่า "ถ้าหากเรารักกัน |
มันก็ไม่มีปัญหาอะไร" | |
43:33  | เพราะจริงๆ แล้ว ถ้าเราไม่ได้รักกัน |
ซึ่งเห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว | |
43:35  | ดังนั้นอย่าพูดเรื่องอย่างนั้น |
เพราะมันไม่มีความหมายอะไรเลย | |
43:40  | แต่ความจริงที่เป็นอยู่จริงๆ |
ก็คือความขัดแย้ง | |
43:44  | ผมกำลังถามว่าเพราะเหตุใด |
43:50  | มันเห็นได้ชัดไม่ใช่หรือ |
ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง... | |
43:58  | ...แต่ละคนต่างก็เอาเปรียบกัน... |
44:02  | ...หรือต่างพยายามใช้อีกฝ่ายหนึ่ง |
เพื่อประโยชน์ของตน... | |
44:05  | ...เพื่อเติมเต็มตนเอง |
ทั้งเรื่องทางเพศ และที่ไม่ใช่เรื่องเพศ... | |
44:12  | ...และแต่ละคนต่างก็มีความทะเยอทะยาน |
ในทิศทางที่แตกต่างกันไป... | |
44:21  | ...ต่างคนต่างฉุดกระชากลากดึง |
ออกจากกันและกันอยู่ตลอดเวลา... | |
44:26  | ...และบางทีอาจมาเจอกันบนเตียง |
และต่างก็คิดว่าเรารักกัน | |
44:33  | ทีนี้ผมขอถามว่า |
อะไรคือรากเหง้าของทั้งหมดนี้ | |
44:40  | ขอให้ถามตัวคุณเองว่า |
อะไรคือรากเหง้าของสภาพเช่นนี้ | |
44:51  | นอกจากเรื่องชายและหญิง... |
44:54  | ...ซึ่งเป็นความแตกต่างทางเพศ |
โดยธรรมชาติแล้ว... | |
44:56  | ...นอกจากเรื่องนั้นแล้ว |
ทำไมจึงยังมีการแบ่งแยกระหว่างคุณกับผม... | |
45:02  | ...การแบ่งแยกระหว่างผู้หญิงกับผู้ชาย |
ที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ของเขา | |
45:10  | เรากำลังถามคำถาม |
กรุณาสืบค้นไปกับผม... | |
45:14  | ...เป็นเพราะวัฒนธรรม |
และการศึกษาของเราหรือไม่... | |
45:20  | ...ที่เน้นย้ำเรื่องของ "ตัวฉัน" |
มากเหลือเกิน... | |
45:24  | ...และเน้นย้ำเรื่องของ "ตัวเธอ" |
มากพอๆ กัน | |
45:28  | คุณตามทันไหม |
45:32  | นั่นก็คือตอกย้ำตัวตนของฉัน |
และตัวตนของเธอ | |
45:39  | ถูกต้องไหม |
45:41  | ความคิดสร้างตัวตนขึ้นมา |
โดยที่ความคิดนั้นจำกัด | |
45:48  | |
45:54  | ทีนี้เมื่อคุณมองดูตัวเอง |
ว่าเป็นตัวตน เป็นอัตตา... | |
46:00  | ...เป็นสิ่งที่ยึดเอาตัวเอง |
เป็นศูนย์กลางนี้ มันคืออะไรกันเล่า | |
46:06  | จริงๆ แล้ว มันคืออะไร |
46:09  | มันคือชื่อ รูปลักษณะภายนอกรูปร่าง |
แนวความคิด ข้อสรุป มโนภาพใช่ไหม | |
46:18  | |
46:24  | ถูกต้องไหม |
46:25  | |
46:27  | นั่นคือ "ตัวฉัน" |
พร้อมทั้งแนวโน้มทั้งหมดและอื่นๆ | |
46:30  | ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วสิ่งเหล่านี้ก็คือ |
ผลิตผลของความคิดนั่นเอง | |
46:39  | คุณเห็นเช่นนั้นไหม |
46:41  | หรือคุณจะบอกว่า |
"ไม่ใช่ สิ่งเหล่านั้น ไม่ใช่ความคิด" | |
46:44  | แต่คือพระเจ้าในตัวฉัน |
และพระเจ้าในตัวคุณ | |
46:52  | คุณเห็นไหมว่า นั่นมันโง่เขลาเต็มที |
47:00  | เพื่อที่จะดำรงการแบ่งแยกนี้ไว้ |
มนุษย์ได้สร้างแนวความคิดขึ้นมามากมาย.. | |
47:09  | ...ชาวฮินดูมีแนวความคิด |
ที่เหลือเชื่อมากมาย... | |
47:13  | ...เช่น เรื่องของอาตมันและอื่นๆ |
ผมจะไม่พูดรายละเอียดในเรื่องนั้น | |
47:19  | คุณตามทันไหม |
47:20  | เพื่อคงไว้ซึ่งการแบ่งแยก |
และการดิ้นรนต่อสู้ต่อไปอีก... | |
47:27  | ...และเมื่อหาทางออกไม่ได้... |
47:32  | ...มนุษย์ก็ได้สร้างพระเจ้า |
และอะไรทำนองนั้นขึ้นมา... | |
47:37  | ...เช่น พระผู้ช่วยให้รอด |
และอะไรต่อมิอะไร... | |
47:50  | ...ซึ่งสำหรับผมแล้ว |
เป็นเรื่องเหลวใหลไร้สาระ | |
47:58  | ดังนั้น คุณสามารถเฝ้าดู "ตัวฉัน" |
ที่ความคิดสร้างขึ้นมานี้ได้ไหม... | |
48:04  | ...เฝ้าดูโดยไม่มีการเคลื่อนไหว |
ของความคิด ในการเฝ้าดูนั้นได้ไหม | |
48:08  | คุณเข้าใจหรือยัง |
48:14  | ก่อนอื่น ขอให้เข้าใจลำดับ |
ของเหตุและผลของมันก่อน | |
48:17  | |
48:21  | เข้าใจเชิงเหตุผลก่อนว่า... |
48:28  | ...ความคิดคือการตอบสนองของความรู้ |
และความทรงจำ ซึ่งก็คืออดีต | |
48:33  | ดังนั้นความคิดก็คืออดีต... |
48:37  | ...ที่ปรับเปลี่ยนตัวมันเองตลอดเวลา |
แต่รากเหง้าของมันมาจากอดีต | |
48:43  | ดังนั้นความคิดจึงต้องจำกัด |
และคับแคบเสมอ | |
48:47  | ไม่สามารถเป็นทั้งหมด |
(ไม่แบ่งแยก) ได้เลย | |
48:51  | ถูกต้องไหม |
48:55  | และความคิดก็ได้สร้าง |
การแบ่งแยกขึ้นในบทบาทของมัน... | |
49:02  | ...ความคิดแบ่งแยกเป็น |
"ตัวฉัน" และ "ไม่ใช่ตัวฉัน"... | |
49:07  | ..."คุณ" แยกจาก"ผม" |
"พวกเรา" แยกจาก"พวกเขา" | |
49:11  | และความคิดยังได้สร้าง |
การแบ่งแยกขึ้นมาอีกหลายประเภท | |
49:17  | ...เช่น ความคิดสร้างกิจกรรม |
ทางเทคโนโลยี กิจกรรมส่วนตัว... | |
49:21  | ...กิจกรรมทางอุดมการณ์ |
กิจกรรมของสิ่งสูงสุด และอื่นๆ มากมายใช่ไหม | |
49:24  | |
49:29  | นั่นคือความเป็นจริง |
49:34  | ทีนี้คุณจะเฝ้าสังเกต |
ความเป็นจริงนั้นได้ไหม | |
49:39  | กรุณาตั้งใจฟัง |
49:41  | ...คุณสามารถเฝ้าดู |
ความเป็นจริงนั้น... | |
49:45  | ...โดยไม่มีความคิดใดๆ |
เข้ามาแทรกในการเฝ้าดูนั้นได้ไหม | |
49:52  | Q:แต่ความคิดเป็นเพียงเครื่องมือ |
เพียงอย่างเดียวที่ผมต้องใช้ | |
49:55  | |
49:57  | K:เดี๋ยวก่อนครับ |
ผมกำลังจะค้นหามาถึงเรื่องนั้นครับ | |
50:01  | ก่อนอื่น ขอให้ค้นหาไปช้าๆ |
50:04  | คุณสุภาพบุรุษพูดว่า |
ความคิดเป็นเครื่องมือเพียงอย่างเดียวที่ผมมี... | |
50:09  | ...แล้วผมจะดูได้อย่างไร |
ถ้าไม่ใช้เครื่องมือนั้น | |
50:17  | คุณเข้าใจหรือยัง ถูกต้องไหม |
50:20  | |
50:21  | แต่คุณตั้งคำถามผิด |
50:26  | เพราะว่าเรายังไม่เข้าใจถึงความจำกัด |
ของความคิดอย่างชัดเจน | |
50:31  | |
50:36  | ถ้าคุณเห็นอย่างชัดเจน |
ถึงความจำกัดของความคิด... | |
50:44  | ...คุณก็จะตระหนักว่า |
ตัวเครื่องมือนั้นเองที่จำกัด ถูกต้องไหม | |
50:52  | ฉะนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะไม่ใช้เครื่องมือนั้น | |
51:02  | ฉะนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
ที่จะไม่ใช้เครื่องมือนั้น... | |
51:11  | ...คุณก็ต้องหาอันอื่นมาเจาะรูแทน |
51:14  | แต่ถ้าคุณพูดว่า |
"ฉันมีแต่เครื่องมือนี้เท่านั้น"... | |
51:19  | ...คุณก็ไม่สามารถจะเจาะรูได้ |
ถ้าคุณคิดเช่นนั้น คุณเข้าใจไหม | |
51:24  | ดังนั้นเราตระหนักหรือไม่ว่า |
ตัวเครื่องมือนั่นเองที่ไร้ประโยชน์... | |
51:32  | ...และไม่อาจใช้เพื่อการสืบค้น |
ปัญหาความขัดแย้งนี้ | |
51:39  | นั่นคือประเด็นทั้งหมด |
คุณเข้าใจไหม | |
51:44  | ผมสงสัยว่า |
คุณจะเข้าใจเรื่องนี้หรือไม่ | |
51:54  | คุณครับเราเห็นไหมว่า... |
51:59  | ...เราเคยชินอยู่กับกิจกรรม |
รูปแบบใดรูปแบบอย่างหนึ่งอย่างยิ่ง... | |
52:05  | ...ซึ่งไม่ได้ให้ผลอะไร |
แต่เราก็ยังยึดติดอยู่กับมัน | |
52:10  | |
52:13  | เมื่อมันใช้ไม่ได้ผล |
แต่เราก็ไม่พูดว่า ฉันจะไม่ใช้มัน... | |
52:15  | ...หรือฉันจะขว้างมันทิ้ง |
หรือเราไปหาวิธีอื่น | |
52:19  | คุณตามทันไหม |
นั่นคือการดิ้นรนของเรา | |
52:25  | คุณต้องการใช้ |
ความคิดเป็นเครื่องมือ... | |
52:30  | ...และคุณก็หวังว่าโดยอาศัยความคิด |
คุณจะแก้ปัญหาได้... | |
52:34  | ...แต่ตัวความคิดนั้นเองจำกัด |
ฉะนั้นมันจึงไม่ใช่เครื่องมือที่จะใช้ได้ | |
52:44  | ถูกต้องไหม |
เราเห็นเช่นนั้นไหม | |
52:48  | เราเห็นหรือไม่ว่า |
ในความสัมพันธ์ของเรานั้นมีความขัดแย้งอยู่... | |
52:56  | |
52:58  | ...แต่ละคนต่างก็มีมโนภาพของตัวเอง |
จึงเกิดการแบ่งแยกขึ้น... | |
53:05  | ...ซึ่งมโนภาพเหล่านี้ |
ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
53:08  | ...และเพราะความคิดนั้นจำกัด |
มันจึงไม่สามารถแก้ปัญหาได้ | |
53:17  | ตอนนี้เรากำลังมองหาเครื่องมือใหม่... |
53:22  | ...ซึ่งก็คือการเฝ้าดู |
โดยไม่มีการแทรกแซงของเครื่องมือเก่า | |
53:30  | คุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
53:33  | คุณเห็นไหมว่า |
คุณไม่ยอมทิ้งเครื่องมือเก่า | |
53:38  | คุณคิดว่าเครื่องมืออันเก่านั้น |
จะช่วยคุณได้... | |
53:43  | ...แต่คุณไม่เห็นว่า เครื่องมือ |
อันเก่านั้นได้สร้างปัญหาให้ชีวิตมากมาย... | |
53:47  | |
53:54  | ...แล้วคุณก็ยังจะใช้ |
เครื่องมือนั้นต่อไป | |
54:01  | แต่เมื่อใดที่คุณเห็นว่า |
ความคิดสร้างปัญหา | |
54:04  | จากนั้นไปคุณก็จะมองดูในทิศทางอื่นๆ |
54:07  | ถูกต้องไหม |
54:11  | เหมือนกับช่างไม้ |
เมื่อสิ่วใช้ไม่ได้ เขาก็จะทิ้งไป... | |
54:15  | |
54:17  | |
54:21  | ...หรือซื้ออันใหม่ หรือลับคมมัน |
แต่เขาจะไม่ใช้มัน | |
54:24  | |
54:30  | แต่คุณไม่ทำเช่นนั้น... |
54:39  | ...เพราะว่าเรายังไม่กระจ่าง |
เราไม่ได้คิดอย่างแจ่มแจ้ง | |
54:48  | หรือไม่ เราก็กลัวว่าถ้าเอา |
เครื่องมือใหม่มาใช้ สิ่งต่างๆ อาจจะพังพินาศ | |
54:51  | |
54:56  | เรากลัว |
54:58  | ซึ่งหมายความว่า |
คุณได้คิดสร้างเรื่องขึ้นมาแล้ว... | |
55:02  | ...ความคิดได้สร้างเรื่องราว |
สร้างแนวคิดขึ้นมา... | |
55:05  | ...ซึ่งมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น |
55:08  | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
55:12  | ดังนั้นต่อจากนี้ไป... |
55:15  | ...คุณจะสามารถเฝ้าดู |
โดยปราศจากเครื่องมือเก่าซึ่งคือความคิด... | |
55:20  | ...ด้วยการเฝ้าดู |
ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ... | |
55:22  | ...ของสองมโนภาพ |
ที่เกิดขึ้นระหว่างคนสองคน... | |
55:31  | ...รวมทั้งการแบ่งแยก |
ที่มีอยู่ในความสัมพันธ์นั้นได้ไหม | |
55:34  | มองดู สังเกตมัน |
เห็นการแบ่งแยกที่เกิดขึ้น | |
55:42  | หลังจากนั้นมีอะไรเกิดขึ้น |
55:45  | คุณจะทำอย่างนั้นได้ |
ก็ต่อเมื่อคุณทิ้งเครื่องมือเก่าไป | |
55:54  | คุณครับ ถ้าผมต้องการจะเข้าใจ |
สิ่งที่คุณกำลังพูด ผมก็จะต้องฟังคุณ... | |
56:04  | |
56:07  | ...ผมจะต้องฟังคุณด้วยความรัก |
ด้วยความอาทร ด้วยความใส่ใจ... | |
56:13  | ...เพราะผมต้องการค้นหาว่า |
คุณกำลังพูดอะไร | |
56:18  | แต่ถ้าผมพูดว่า "ใช่ผมเห็นด้วยกับคุณ |
ผมเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน" | |
56:23  | หรือ "คุณพูดเรื่องอะไรบางอย่าง |
ที่ใหม่ ซึ่งก็เป็นไปไม่ได้"... | |
56:25  | ...แสดงว่าคุณไม่ได้ฟัง |
56:32  | ดังนั้นในการฟังย่อมแสดงนัยว่า... |
56:36  | ...มีความใส่ใจ ความรัก |
ความเอื้ออาทรอยู่ด้วยอย่างยิ่ง | |
56:45  | แต่ถ้าคุณไม่มีสิ่งเหล่านั้น... |
56:49  | ...แสดงว่าเครื่องมือเก่าของคุณ |
กำลังทำงานอยู่ | |
56:52  | แล้วคุณก็จะพูดว่า |
"ฉันจะใส่ใจได้อย่างไร... | |
56:59  | ...ช่วยบอกวิธีการ |
หรือระบบปฏิบัติให้หน่อย" | |
57:05  | จากนั้นความคิดก็จะสร้างระบบขึ้นมา... |
57:08  | ...แล้วคุณก็กลายเป็นนักโทษ |
ของระบบนั้น และใช้ชีวิตไปตามนั้น | |
57:11  | |
57:14  | ทว่าถ้าคุณเห็นความสำคัญ... |
57:20  | ...หรืออันตรายของการแปลกแยก |
ในความสัมพันธ์... | |
57:29  | ...ซึ่งเป็นอันตรายที่แท้จริง |
คือเห็นว่าเรากำลังทำลายซึ่งกันและกัน | |
57:34  | ใช่ไหม |
57:35  | เช่น พวกผู้ก่อการร้าย พวกทุนนิยม |
และอะไรทำนองนั้น... | |
57:39  | ...เรากำลังทำลาย |
ซึ่งกันและกันอยู่... | |
57:42  | ...เพราะว่าเราแต่ละคน |
ต่างรู้สึกว่าเราแปลกแยกจากคนอื่น | |
57:51  | และถ้าคุณเห็นถึงอันตราย |
จากนั้นคุณก็จะฟัง... | |
57:55  | ...คุณก็อยู่ในสภาวะ |
พร้อมฟังอย่างใส่ใจเต็มที่... | |
57:59  | ...เพื่อค้นหาว่า |
มีหนทางออกจากเรื่องนี้ไหม | |
58:04  | ถูกต้องไหม |
คุณกำลังฟังแบบนั้นอยู่หรือไม่ | |
58:12  | นั่นหมายถึงการเฝ้าดูอย่างเงียบๆ |
58:17  | ความเงียบไม่ได้หมายถึงการหลับไป |
หรืออันนี้ อันนั้น | |
58:22  | ความเงียบสงบคือ |
ความใส่ใจอันใหญ่หลวง | |
58:28  | ความใส่ใจนั้น |
คือพลังงานที่สมบูรณ์พร้อม | |
58:33  | เป็นพลังงานทั้งหมดที่คุณมี |
พร้อมด้วยจิตด้วยใจของคุณ | |
58:38  | นั่นคือความใส่ใจ |
58:41  | จากนั้นคุณจึงฟัง |
และการฟังเช่นนั้น... | |
58:44  | |
58:47  | ...การเฝ้าดูเช่นนั้น |
ก็จะสลายข้อจำกัดของเครื่องมือ | |
58:58  | เรายังมิได้พูดถึงปัญหา |
เกี่ยวกับกฎเกณฑ์วินัยเลย... | |
59:06  | ...เพราะถ้าเราเข้าใจ |
วิถีของกฎเกณฑ์วินัย... | |
59:13  | ...เข้าใจ "ตัวฉัน" |
และสิ่งที่ต้องการได้รับ | |
59:19  | คุณเข้าใจไหม |
59:20  | ผมต้องฝึกฝนให้ตัวเอง |
มีวินัยเพื่อบรรลุถึงสิ่งนั้น | |
59:26  | ถ้าผมต้องการเข้าถึงพระเจ้า |
ไม่ว่าพระเจ้าองค์ใดก็ตาม... | |
59:31  | |
59:38  | ...ซึ่งเป็นสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้น |
คุณยอมรับที่พูดมาทั้งหมดไหม | |
59:55  | คุณเห็นไหมว่า |
เราฝึกตนให้มีวินัยก็เพื่อเป็นคนดี | |
1:00:03  | คุณบอกกับเด็กว่า |
"เป็นคนดีนะ อย่าทำอย่างนี้ ให้ทำอย่างนั้น" | |
1:00:06  | |
1:00:11  | แต่ความดีงามเกิดมาจากวินัยหรือ |
1:00:15  | คุณเคยถามคำถามแบบนั้นไหม |
1:00:23  | ความรักเกิดขึ้นจากวินัยหรือ |
1:00:29  | การให้ทาน การอ่อนน้อมถ่อมตน |
ความใจบุญ เกิดจากกฎเกณฑ์วินัยหรือ | |
1:00:39  | และสัจธรรมจะค้นพบได้ด้วยวินัยหรือ |
1:00:45  | การรู้แจ้งเกิดขึ้นได้ |
โดยอาศัยวินัยหรือ | |
1:00:49  | วินัยหมายความถึง |
การทำตามแบบแผนอันหนึ่ง... | |
1:00:54  | ...ซึ่งก็คือการที่ตัวตน |
หรือ "ตัวฉัน" ทำตามแบบแผนอันหนึ่ง... | |
1:00:57  | ...ซึ่งเป็นแบบแผน |
ที่ตัวตนอื่นสร้างขึ้นมา | |
1:00:59  | |
1:01:03  | คุณตามทันไหม |
1:01:07  | ดังนั้นเมื่อคุณเห็นทั้งหมดนี้ |
คำถามพื้นฐานที่สำคัญมากก็คือ | |
1:01:14  | ...เราจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ |
โดยปราศจาก"ตัวฉัน" หรือตัวตน... | |
1:01:22  | |
1:01:25  | ...หรือสิ่งทั้งหมดในทางจิตใจ |
ที่ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
1:01:28  | ...เช่น พระเจ้า ได้ไหม |
1:01:33  | ความคิดสร้างบุรุษไปรษณีย์ |
สร้างวิศวกร ใช่ไหม | |
1:01:41  | คุณจำเป็นต้องมีบุรุษไปรษณีย์ |
มีวิศวกร... | |
1:01:48  | ...แต่คุณไม่จำเป็นต้องมี |
สิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
1:01:57  | ...เพราะความต้องการ |
ความมั่นคงปลอดภัยในทางจิตใจ | |
1:02:05  | ซึ่งในสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมานั้น |
ไม่มีความมั่นคงปลอดภัยอยู่เลย | |
1:02:10  | ความมั่นคงปลอดภัยมีอยู่ |
เมื่อไม่มีการแบ่งแยกเท่านั้น | |
1:02:16  | ถูกต้องไหม |
1:02:34  | คุณจะอนุญาตให้ผมกลับได้หรือยังครับ |