Krishnamurti Subtitles
ความดี ความรักและสัจจะ เกิดขึ้นได้โดยการใช้ระเบียบวินัยหรือ
Saanen - 15 July 1979
Public Talk 4
| 0:59 | K:ผมคิดว่าเราควรจะสนทนากันต่อ... |
| 1:01 | ...ในเรื่องที่เราได้พูดไป |
| ในการพบกันสามครั้งที่แล้ว ณ ที่นี่ | |
| 1:19 | งานแต่ละอาชีพ งานที่ต้องใช้ทักษะ |
| ต่างก็มีวิธีการกฎเกณฑ์ของมันเอง | |
| 1:24 | ถ้าหากคุณเป็นช่างไม้... |
| 1:29 | ...งานช่างไม้ก็ย่อมมีวิธีการปฏิบัติ |
| โดยเฉพาะของมัน... | |
| 1:35 | ...ไม่ว่าจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ |
| สถาปนิกหรืออื่นๆ... | |
| 1:39 | ...แต่ละงานต่างก็มีระเบียบวิธี |
| กฎเกณฑ์ของมันเอง | |
| 1:48 | และมนุษย์ทั่วทั้งโลกต่างก็เคยชิน... |
| 1:54 | ...กับแนวความคิด |
| เกี่ยวกับวิธีการหรือกฎเกณฑ์นี้... | |
| 1:57 | ...ไม่เฉพาะแต่ในด้าน |
| เทคโนโลยีเท่านั้น | |
| 2:08 | ...แต่ในเรื่องของจิตใจก็เช่นเดียวกัน |
| 2:20 | แม้ความสัมพันธ์ของเรา |
| ทุกรูปแบบก็มีกฎเกณฑ์ด้วย... | |
| 2:26 | ...เพราะการศึกษาและวัฒนธรรมของเรา |
| สั่งสอนให้เรายอมรับกฎเกณฑ์ | |
| 2:32 | ถ้าทำได้ ผมอยากจะขอสืบค้น |
| เข้าไปในเรื่องนี้ให้ลึกซึ้ง | |
| 2:34 | |
| 2:40 | ...ว่าทำไมมนุษย์ |
| จึงต้องมีกฎเกณฑ์ มีวินัยด้วย | |
| 2:46 | กรุณาตั้งใจฟังให้ดี |
| 2:50 | อย่าเพิ่งด่วนสรุป |
| และพูดว่าเราไม่จำเป็นต้องมีวินัย... | |
| 2:58 | ...เราต้องมีชีวิตยู่ในสังคม |
| ที่ปล่อยเสรีเช่นที่เป็นอยู่นี้... | |
| 3:03 | ...และการหักห้ามหรือการยับยั้ง |
| ในรูปแบบใดก็ตาม... | |
| 3:12 | ...เป็นสิ่งที่ไร้มนุษยธรรม |
| ดังนั้นจึงสุดโต่งอีกด้านหนึ่ง | |
| 3:18 | ดังที่เราได้พูดไปเมื่อวันก่อนว่า... |
| 3:25 | ...เราทุกคนจะต้องมีสมรรถภาพ... |
| 3:30 | ...ไม่เฉพาะแต่ในการฟัง |
| และเฝ้าดูร่วมกันเท่านั้น... | |
| 3:36 | ...แต่จะต้องสามารถคิดร่วมกันด้วย... |
| 3:40 | |
| 3:44 | ...ซึ่งเห็นได้ชัดว่ายากยิ่งกว่านัก... |
| 3:51 | ...เพราะว่าเราถูกฝึก |
| มาจากศาสนาของเรา... | |
| 3:58 | ...โดยวัฒนธรรมของเรา |
| ให้คิดคนเดียว คิดแยกออกมาต่างหาก | |
| 4:10 | ดังนั้นจึงเกิดการแตกแยก |
| ทางความเห็น... | |
| 4:16 | ...การวินิจฉัย |
| และการประเมินคุณค่าเสมอ... | |
| 4:23 | ...เช่นความเชื่อของคุณ |
| ขัดแย้งกับอีกความเชื่อ... | |
| 4:26 | ...อุดมการณ์หนึ่งขัดกับ |
| อุดมการณ์อื่นๆ เป็นต้น | |
| 4:31 | ความแตกต่าง ความไม่ลงรอย |
| และการเป็นปรปักษ์เหล่านี้... | |
| 4:39 | ...ทำให้แต่ละคนแยกห่างออกจากกัน... |
| 4:45 | ...และเมื่อมีการแยกออกจากกัน |
| ย่อมจะเกิดความขัดแย้งขึ้น... | |
| 4:48 | ...ซึ่งปรากฏให้เห็นอยู่... |
| 4:53 | ...เช่นความขัดแย้งทางชนชาติ |
| ความขัดแย้งทางเผ่าพันธุ์... | |
| 4:57 | ...ความขัดแย้งทางชนชั้น |
| ความขัดแย้งทางอุดมการณ์ และอื่นๆ | |
| 5:03 | ทีนี้เราจึงขอถามว่า |
| เป็นไปได้ไหมที่เราจะมาคิดร่วมกัน... | |
| 5:09 | |
| 5:11 | ...ผมคิดว่าเป็นไปได้ |
| เมื่อคุณปล่อยวางความคิดเห็นของคุณ... | |
| 5:13 | ...การประเมินคุณค่า ประสบการณ์... |
| 5:19 | ...หรือข้อสรุปต่างๆ ของคุณ... |
| 5:26 | ...และรู้สึกถึงความจำเป็น |
| ของการคิดร่วมกัน | |
| 5:33 | ถูกต้องไหมครับ |
| 5:35 | กรุณาทำอย่างนี้ |
| ในขณะที่เรากำลังพูดคุยกัน... | |
| 5:38 | ...ไม่ใช่คุณรอกลับไปทำที่บ้าน |
| หรือทำภายหลัง | |
| 5:41 | ...แต่ทำในขณะนี้ |
| ที่เรากำลังนั่งอยู่ร่วมกัน | |
| 5:45 | |
| 5:51 | ขอให้เราค้นหาว่า |
| เป็นไปได้ไหมที่เราจะสื่อสารกัน | |
| 5:58 | โดยไม่มีอะไรมาขวางกั้นระหว่างเรา |
| 6:09 | การที่ผู้พูดนั่งอยู่บนเวที |
| ไม่ได้เพื่อแสดงว่ามีอำนาจใดๆ เหนือกว่า... | |
| 6:14 | |
| 6:18 | ...แต่เพื่อความสะดวก |
| ที่ทุกคนจะมองเห็นเขาได้ | |
| 6:22 | นั่นเป็นเหตุผลเพียงอย่างเดียว |
| ว่าทำไมเขาจึงนั่งอยู่บนเวที | |
| 6:32 | เป็นไปได้หรือไม่ |
| ที่เราจะมาคิดร่วมกัน... | |
| 6:35 | ...เกี่ยวกับปัญหาทั้งหมด |
| เรื่องกฎเกณฑ์ วินัย ความพยายาม... | |
| 6:42 | ...ดูว่าเป็นไปได้หรือไม่ |
| ที่เราจะดำรงชีวิตอยู่... | |
| 6:47 | ...โดยปราศจากความพยายามใดๆ |
| แม้แต่อย่างเดียว | |
| 6:56 | ความพยายามหมายถึง |
| การดิ้นรนต่อสู้... | |
| 6:59 | ...เพื่อจะเป็นอะไรบางอย่าง |
| หรือได้รับอะไรบางอย่าง... | |
| 7:05 | ...ไม่เพียงเฉพาะในเรื่องของจิตใจ |
| แต่ในเรื่องของวัตถุด้วยเช่นกัน | |
| 7:11 | เป็นไปได้หรือไม่ |
| ที่จะกระทำโดยไร้ความพยายาม... | |
| 7:21 | ...ที่จะมีความสัมพันธ์กันและกัน... |
| 7:23 | ...โดยที่ระหว่างคนสองคน |
| ไม่มีการดิ้นรนต่อสู้ใดๆ... | |
| 7:29 | ...และไม่มีความขัดแย้งใดๆ |
| ภายในจิตใจ... | |
| 7:31 | ...และที่จะคิดได้อย่างปลอดโปร่ง... |
| 7:39 | ...โดยไม่ได้ตั้งปณิธาน |
| ว่าจะคิดอย่างปลอดโปร่ง | |
| 7:46 | เพราะทั้งหมดนั้น |
| แสดงนัยถึงความขัดแย้ง | |
| 7:50 | เรามาพิจารณาปัญหานี้ร่วมกันได้ไหม |
| 7:56 | และในขณะที่เรากำลังสืบค้น... |
| 8:03 | ...ก็กำจัดสิ่งที่เห็นทิ้งไปด้วย |
| เพื่อให้เราสามารถปล่อยวางร่วมกัน... | |
| 8:09 | ...โดยอาศัยการหยั่งเห็น การได้ยิน |
| และการคิดอย่างแจ่มชัดของเรา... | |
| 8:19 | ...กระบวนการนี้เองจะปล่อยวาง |
| ปัจจัยต่างๆ ที่ขัดแย้งไม่ลงรอยกันออกไป | |
| 8:30 | นั่นคือเรื่องที่เราจะมาพูดคุยกัน |
| เช้าวันนี้ ถ้าเราทำได้ | |
| 8:43 | ทหารทั่วทั้งโลก |
| เป็นผู้ที่มีวินัยอย่างสูง... | |
| 8:47 | |
| 8:53 | ...และความมีวินัยนั่นเอง |
| ที่ส่งเสริมความรุนแรง | |
| 9:00 | ผมไม่รู้ว่าคุณเคยคิดเรื่องนี้บ้างไหม |
| 9:06 | ทหารถูกฝึกวันแล้ววันเล่า |
| เดือนแล้วเดือนเล่า... | |
| 9:11 | |
| 9:15 | ...ให้ต้องกดข่มบุคลิกภาพของเขา |
| กดข่มความอยากของเขา... | |
| 9:21 | |
| 9:24 | ...ต้องทำตัวให้สอดคล้องกับแบบแผน |
| และวินัยนี้ก็เข้มงวดกวดขันจริงจัง | |
| 9:31 | และวินัยเช่นนั้นเมื่อนำไปปฏิบัติ |
| เพื่อต่อต้านใครก็ตาม มันย่อมรุนแรง | |
| 9:38 | |
| 9:41 | นั่นคือสงคราม |
| มันชัดเจน | |
| 9:44 | |
| 9:47 | คำว่า "วินัย" หมายถึงการเรียนรู้... |
| 9:52 | ...ไม่ใช่การยอมตาม |
| ไม่ใช่การกดข่ม... | |
| 9:59 | ...ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ |
| แต่เป็นการเรียนรู้ | |
| 10:08 | ทีนี้ในการคิดร่วมกันของเรา |
| เรากำลังจะเฝ้าสังเกตว่า... | |
| 10:15 | ...การกระทำในชีวิตแต่ละวันของเรา... |
| 10:23 | ...จะเป็นการกระทำ |
| ที่ไม่มีการยอมจำนนตาม... | |
| 10:29 | ...ไม่มีการลอกเลียนแบบ |
| ไม่ว่าจะเป็นแบบแผน... | |
| 10:36 | ...แนวความคิด ลัทธิชาตินิยม |
| และอื่นๆ ได้ไหม | |
| 10:39 | ผมหวังว่าคุณกำลังติดตามฟัง |
| สิ่งที่พูดทั้งหมดนี้อยู่ | |
| 10:44 | สำหรับบางคน |
| อาจจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ | |
| 10:49 | ดังนั้นกรุณาฟังอย่างตั้งใจ |
| 10:55 | การฟังหมายความว่า |
| คุณสนใจและมีความพยายามที่จะค้นหา | |
| 10:59 | |
| 11:03 | คุณรู้ไหมว่า คุณอาจจะเคยฟัง |
| ตัวคุณเองมาแล้วมากมายหลายครั้ง | |
| 11:08 | และคุณก็เคยฟังคนอื่นพูด |
| แต่เรามักจะฟังเพียงบางส่วนเสมอ | |
| 11:15 | และเมื่อคุณฟังเพียงบางส่วน |
| เท่ากับคุณไม่ได้ฟังเลย | |
| 11:22 | เมื่อใดที่คุณฟัง ก็ขอให้ฟังจริงๆ |
| 11:27 | ถูกต้องไหม |
| 11:30 | ทีนี้เราจะมาค้นหาว่า |
| ทำไมมนุษย์จึงยอมจำนน... | |
| 11:33 | ...ทำตามกฎเกณฑ์ระเบียบวินัย... |
| 11:40 | ...ไม่เฉพาะในโลกทางวัตถุ |
| หรือโลกทางเทคโนโลยีเท่านั้น... | |
| 11:45 | ...แต่ในโลกแห่งจิตใจด้วย |
| 11:56 | วินัยนี้จะช่วยปลดปล่อยมนุษย์ |
| ให้เป็นอิสระจากนิสัยประหลาดๆ ของเขา... | |
| 12:00 | |
| 12:05 | ...จากความขัดแย้ง ปัญหา |
| ความสัมพันธ์ของเขาและอื่นๆ ได้ไหม | |
| 12:11 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
| 12:14 | ถูกต้องไหม |
| 12:16 | พวกคุณร้อนไหม |
| 12:37 | ประการแรกนั้น เราสามารถฟัง |
| โดยไร้ความพยายามได้ไหม | |
| 12:45 | ไม่ใช่เฉพาะกับผู้พูดเท่านั้น |
| แต่เรียนรู้ศิลปะในการฟัง... | |
| 12:59 | ...ซึ่งหมายความว่า |
| ไม่สร้างมโนภาพเกี่ยวกับผู้พูด... | |
| 13:02 | |
| 13:08 | ...เกี่ยวกับบุคคลที่กำลังพูด |
| เช่น ภรรยา สามีของคุณหรือคนอื่นๆ... | |
| 13:11 | ...ฟังโดยไม่มีภาพพจน์ใดๆ เกิดขึ้น |
| ในขณะที่คุณกำลังฟัง | |
| 13:16 | ถูกต้องไหม |
| 13:18 | ไม่มีมโนทัศน์ใดๆ |
| ไม่ยึดติดอยู่กับความรู้ของเราเอง... | |
| 13:25 | |
| 13:27 | |
| 13:31 | ...และเมื่อกำลังฟัง ก็อย่า |
| ตีความคำพูดไปตามความรู้ของคุณ | |
| 13:35 | เพราะทั้งหมดนี้ |
| ปฏิเสธการฟังที่แท้จริง | |
| 13:40 | ถ้าหากคุณต้องการ |
| เห็นอะไรอย่างแจ่มชัด | |
| 13:48 | คุณต้องให้ความใส่ใจกับมัน |
| 13:57 | ความใส่ใจหมายถึงไม่มีการเพ่งจิต |
| เป็นเพียงการเฝ้าสังเกตเฉยๆ... | |
| 14:02 | ...เฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ |
| 14:09 | เหมือนกับนักวิทยาศาสตร์ชั้นดี |
| มองผ่านกล้องจุลทรรศน์... | |
| 14:14 | ...เขาจะต้องดูว่า |
| อะไรที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ | |
| 14:21 | แต่ถ้าเขามีข้อสมมุติฐาน |
| หรือข้อสรุปเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังดู... | |
| 14:25 | |
| 14:27 | ...เขาย่อมไม่สามารถเฝ้าดู |
| สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นได้อย่างบริสุทธิ์ | |
| 14:34 | ถูกต้องไหมครับ |
| 14:36 | ดังนั้นจึงมีศิลปะในการฟัง |
| ศิลปะในการเฝ้าดู การเห็น... | |
| 14:41 | |
| 14:47 | ...แล้วก็มีศิลปะในการคิดร่วมกัน |
| 14:53 | และจากนั้นจึงเกิดศิลปะในการเรียนรู้ |
| 14:56 | เราจะสืบค้นในเรื่องทั้งหมดนี้ |
| เดี๋ยวนี้เลย | |
| 15:00 | ขณะนี้เรากำลังเข้าสู่ |
| ศิลปะในการคิดร่วมกัน | |
| 15:08 | ทั้งคุณและผู้พูดได้ปล่อยวาง |
| ปัญหาเรื่องส่วนตัว... | |
| 15:14 | ...รวมทั้งเรื่องอื่นๆ ทั้งหมด... |
| 15:16 | ...เพื่อที่เราจะสามารถคิดร่วมกัน |
| และเฝ้าดูปัญหาของเรา | |
| 15:23 | ซึ่งไม่ใช่ปัญหาที่ผู้พูดนำเสนอ |
| แต่เป็นปัญหาของมวลมนุษย์ | |
| 15:27 | |
| 15:30 | ถูกต้องไหม |
| 15:32 | ดังนั้นเราจึงถามว่า... |
| 15:36 | ...ทำไมมนุษย์ตลอดทุกยุคทุกสมัย |
| จึงมีชีวิตอยู่ในสภาวะขัดแย้งเสมอมา | |
| 15:40 | |
| 15:48 | ไม่ว่าในยามที่เขาเสาะหาพระเจ้า |
| หรือแสวงหาสรวงสวรรค์... | |
| 15:56 | ...หรือไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม |
| ในความสัมพันธ์ของเรา... | |
| 15:58 | ...ทั้งกับสิ่งภายนอก |
| และเรื่องภายใน... | |
| 16:05 | ...หรือความสัมพันธ์ระหว่างกันของเรา |
| จะมีการดิ้นรนต่อสู้อยู่เสมอ | |
| 16:13 | สภาวะนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร |
| 16:17 | ทำไมเราจึงไม่สามารถมีชีวิต... |
| 16:22 | ...ที่ปราศจากเงามืด |
| ของการดิ้นรนต่อสู้ได้อย่างสิ้นเชิง | |
| 16:26 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
| 16:31 | กรุณาถามคำถามนี้กับตัวคุณเอง... |
| 16:37 | ...และขอให้เราค้นหาสาเหตุที่แท้จริง |
| ของมันร่วมกัน | |
| 16:49 | ที่ใดมีการแบ่งแยก |
| การดิ้นรนต่อสู้จะต้องดำรงอยู่ | |
| 16:57 | นั่นคือสิ่งที่เห็นได้ชัดเจน... |
| 17:01 | การแบ่งแยกระหว่างคุรุและศิษย์ |
| ระหว่างชนชาติต่างๆ... | |
| 17:07 | |
| 17:13 | ...ตราบใดที่ยังมีการแบ่งแยก |
| ไม่ว่าชนิดใด... | |
| 17:21 | ...ตราบนั้นจะต้องมีความขัดแย้ง |
| 17:23 | อันนี้ชัดเจน |
| 17:27 | ถูกต้องไหม |
| 17:28 | เรามองเห็นอย่างนั้นไหม |
| 17:34 | ตราบใดที่เราคิดว่าเราเหนือกว่าคนอื่น |
| ตราบนั้นจะต้องมีความขัดแย้ง | |
| 17:40 | |
| 17:43 | ตราบใดที่เรายืนยันความคิดเห็น |
| หรือข้อวินิจฉัยของเรา... | |
| 17:48 | ...ที่ตรงข้ามกับความคิดเห็น |
| หรือข้อวินิจฉัยของผู้อื่น... | |
| 17:50 | ...ตราบนั้นจะต้องมีการแบ่งแยก |
| และความขัดแย้ง | |
| 17:52 | |
| 17:58 | ในความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน... |
| 18:02 | ...แต่ละคนต่างก็ไขว่คว้า |
| ไปตามความทะเยอทะยาน หรือการเติมเต็ม... | |
| 18:08 | ...หรือตามความอยากของตนเอง |
| จึงเกิดการแบ่งแยกทำให้มีความขัดแย้งขึ้น | |
| 18:12 | ถูกต้องไหม |
| ผมหวังว่าคุณคงตามทัน | |
| 18:15 | คุณกำลังเฝ้าดูชีวิตคุณอยู่ |
| ไม่ใช่เพียงคำพูดหรือด้วยปัญญานึกคิด... | |
| 18:20 | ...แต่เฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ |
| ในชีวิตแต่ละวันของคุณ | |
| 18:26 | ถูกต้องไหม |
| 18:29 | ทีนี้เราขอถามว่า |
| การแบ่งแยกนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร | |
| 18:31 | |
| 18:41 | พระอาทิตย์ขึ้นแล้วตก |
| มีมืดและสว่าง... | |
| 18:46 | |
| 18:50 | |
| 18:55 | ...มีหมู่ดาวที่แสงสุกสกาวและสวยงาม |
| และโลกที่มืดมิด... | |
| 18:58 | ...มีผู้ชายและผู้หญิง... |
| 19:00 | ...มีธรรมชาติและมีโลกของเทคโนโลยี |
| 19:06 | ทั้งหมดในระดับนั้น |
| เป็นสิ่งที่มีอยู่จริง | |
| 19:14 | และในโลกภายใน |
| ถ้าหากคุณเฝ้าดูอย่างใส่ใจ... | |
| 19:21 | ...ข้างในนั้น |
| ก็มีการแบ่งแยกเช่นกัน... | |
| 19:26 | ...เช่น ฉันต้องและฉันต้องไม่ |
| ฉันเคยเป็นและฉันจะเป็น... | |
| 19:34 | ...ฉันจะบรรลุและฉันอาจจะไม่บรรลุ |
| 19:39 | ดังนั้นในจิตใจก็มีการแบ่งแยกอยู่เสมอ |
| เช่นเดียวกับภายนอก | |
| 19:43 | |
| 19:49 | ถูกต้องไหม ใช่ไหมครับ |
| 19:51 | อย่างน้อยที่สุดพวกคุณบางคน |
| ก็เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับผม | |
| 20:01 | เรากำลังถามว่าเพราะเหตุใด |
| สภาพนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร | |
| 20:07 | สภาวะนี้เป็นสภาวะปกติ |
| เป็นภาวะที่ดีตามธรรมชาติหรือไม่ | |
| 20:15 | |
| 20:20 | หรือว่าจริงๆ แล้ว |
| มันเป็นสภาวะที่ไม่ปกติ | |
| 20:28 | เป็นสภาวะที่ไม่มีอยู่จริง |
| 20:35 | นี่คือสิ่งที่เรากำลังจะค้นหา |
| 20:38 | คุณตามทันไหม |
| 20:41 | ก่อนอื่นเราขอถามว่า |
| สภาพการแบ่งแยกนี้เป็นสิ่งปกติหรือไม่ | |
| 20:44 | และทำไมการแบ่งแยกนี้จึงดำรงอยู่ |
| 20:49 | การแบ่งแยกระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์... |
| 20:56 | ...ความดีกับความเลว |
| สิ่งที่ดีกว่า และอื่นๆ... | |
| 21:00 | |
| 21:05 | ...มีการแบ่งแยกการเปรียบเทียบ |
| การยอมทำตามแบบแผน และอื่นๆ ตลอดมา | |
| 21:11 | สภาพเช่นนี้เป็นปกติไหม |
| 21:16 | เราได้ยอมรับว่ามันเป็นเรื่องปกติ |
| 21:18 | อย่างเช่นยอมรับสงคราม |
| ว่าเป็นเรื่องปรกติ | |
| 21:22 | กรุณาพิจารณาตาม |
| เหมือนกับคนที่พูดว่า... | |
| 21:24 | |
| 21:29 | "ฉันรู้ คุณไม่รู้" |
| "ฉันตีความพระวาจาของพระเจ้า และเธอรับฟัง" | |
| 21:34 | เราได้ยอมรับลัทธิชาตินิยม |
| การแบ่งแยกชนชั้น... | |
| 21:39 | ...หรือยอมรับลำดับชั้น |
| ว่าเป็นเรื่องปกติ เรื่องดี และจำเป็น... | |
| 21:45 | ...เพราะเราคิดว่านั่นคือความก้าวหน้า |
| 21:51 | |
| 21:56 | ใช่ไหม |
| 22:00 | เราคิดว่านั่นคือวิวัฒนาการ |
| คือการบรรลุถึงสิ่งที่ดี | |
| 22:09 | ใช่ไหม |
| 22:12 | ทีนี้เราขอถามว่า |
| สภาพนี้เป็นปกติไหม | |
| 22:19 | เราถามเพื่อที่จะค้นหาร่วมกัน |
| ร่วมกันจริงๆ... | |
| 22:24 | ...ไม่ใช่ว่าผู้พูด พูดอะไรออกไป |
| แล้วคุณก็ยอมรับหรือปฏิเสธ... | |
| 22:29 | ...แต่เรามาสืบสวน |
| เข้าไปในปัญหาร่วมกัน... | |
| 22:34 | ...ซึ่งหมายความว่า |
| เรากำลังคิดร่วมกัน... | |
| 22:38 | ...ไม่ใช่คุณคิด แล้วผมก็ยอมรับ... |
| 22:41 | ...หรือผมคิดแล้วคุณก็ยอมรับ |
| หรือคุณปฏิเสธ หรือผมปฏิเสธ... | |
| 22:45 | ...แต่เรากำลังคิด |
| และสำรวจตรวจสอบร่วมกัน | |
| 22:49 | ถูกต้องไหม |
| ขอความกรุณาด้วยครับ | |
| 22:53 | เพราะเราต้องการชี้ให้เห็นว่า |
| ยังมีหนทางของการดำรงชีวิต... | |
| 23:01 | ...ที่ปราศจากความพยายามใดๆ ทั้งสิ้น |
| ทั้งทางกายภาพและในทางจิตใจ | |
| 23:06 | |
| 23:13 | ถูกต้องไหม ถ้าเช่นนั้น |
| สภาพการดิ้นรนนี้เป็นปกติไหม | |
| 23:18 | เราพูดว่า ใช่ มันเป็นปกติ |
| 23:20 | เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่าง |
| ต้องดิ้นรนเพื่อให้ดำรงอยู่ | |
| 23:26 | ธรรมชาติมีการต่อสู้ดิ้นรน |
| เพื่อความอยู่รอดตลอดเวลา... | |
| 23:34 | ...เช่น เสือต้องฆ่ากวาง และอื่นๆ |
| 23:40 | การดิ้นรนนั้น |
| การต่อสู้นั้นเป็นเรื่องปกติ | |
| 23:45 | เราคิดว่าเมื่อมันมีการต่อสู้ที่นั่น |
| 23:48 | มันก็จะต้องมีอยู่ที่นี่ |
| ในชีวิตเราด้วยตามธรรมชาติ | |
| 23:53 | และถ้าไม่มีการดิ้นรน |
| ไม่มีการเปรียบเทียบ... | |
| 23:58 | ...ไม่มีการแข่งขัน |
| คุณก็ไม่สามารถก้าวหน้าไปได้ | |
| 24:04 | บางทีมันอาจจะเป็นเช่นนั้น |
| ในโลกของเทคโนโลยี... | |
| 24:10 | |
| 24:16 | ...แต่เราได้ยอมรับว่ามันเป็นอย่างนี้ |
| ในโลกของจิตใจด้วยเช่นกัน ใช่ไหม | |
| 24:20 | ...ที่เรายอมรับว่า |
| ยิ่งเรามีความรู้มากเท่าใด... | |
| 24:24 | ...พัฒนาการของมนุษย์ |
| ก็จะยิ่งพัฒนาสูงขึ้น | |
| 24:29 | ใช่ไหม |
| 24:33 | ยิ่งเรามีความรู้เกี่ยวกับจักรวาล... |
| 24:37 | ...เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมมากเท่าใด |
| มนุษย์ก็จะยิ่งได้รับการพัฒนา... | |
| 24:41 | ...ยิ่งเป็นผู้มีการศึกษามากขึ้น... |
| 24:45 | ...และมีวิวัฒนาการสูงขึ้น |
| ในด้านจิตวิญญาณ | |
| 24:52 | ทั้งหมดนั้นแสดงถึงการดิ้นรนต่อสู้ |
| 25:05 | ทำไมจึงมีการแบ่งแยกเช่นนี้ |
| 25:11 | หรือเราได้รับเอาแนวความคิด |
| มาจากความเป็นจริงที่ว่า... | |
| 25:17 | ...ฉันต้องดิ้นรนทำงานพลิกผืนดิน... |
| 25:23 | ...เพื่อเพาะปลูกพืชผักผลไม้กินได้ |
| ใช่ไหม | |
| 25:31 | หรือมันเป็นเพราะการดิ้นรนต่อสู้ |
| ในโลกภายนอก... | |
| 25:36 | ...เพื่อความอยู่รอดล้วนๆ... |
| 25:39 | ...ที่ทำให้แนวความคิดเช่นนั้น |
| หรือความเป็นจริงอย่างนั้น... | |
| 25:45 | ...เคลื่อนเข้ามาสู่ |
| โลกของจิตใจใช่ไหม | |
| 25:49 | คุณตามทันไหม |
| 25:52 | หรือว่าเรื่องทั้งหมดนี้ |
| เป็นเหตุผลทางวิชาการมากเกินไป | |
| 25:58 | ผมไม่คิดว่า |
| เรื่องนี้เป็นวิชาการมากเกินไป... | |
| 26:01 | ...มันเป็นแค่การอธิบาย |
| ให้ชัดแจ้งเท่านั้น | |
| 26:04 | การทำให้กระจ่างด้วยคำพูด |
| 26:11 | เราจะต้องเริ่มต้น |
| ด้วยคำอธิบายทางคำพูดที่มีเหตุผล... | |
| 26:16 | ...มิฉะนั้นแล้ว |
| เราจะไม่สามารถสื่อสารระหว่างกันได้ | |
| 26:19 | ถ้าหากคุณพูดว่าเรื่องนั้น |
| ซับซ้อนเกินไปสำหรับฉัน... | |
| 26:23 | ...สูงส่งเกินไป |
| หรือเป็นทฤษฏีมากเกินไป... | |
| 26:27 | ...คุณก็จะหยุดการสืบค้น |
| หรือค้นหาด้วยตัวคุณเอง... | |
| 26:32 | ...ว่าทำไมมนุษย์จึงดำรงชีวิตเช่นนี้ |
| ต้องดิ้นรนต่อสู้มานับพันๆ ปี | |
| 26:36 | |
| 26:47 | นั่นใช่เหตุผลหรือไม่ |
| 26:51 | เรามองเห็นการดิ้นรนต่อสู้ |
| การขัดแย้งเกิดขึ้นในธรรมชาติ... | |
| 26:57 | ...เราเห็นว่า การเรียนรู้ภาษาใหม่ |
| ย่อมหมายถึงมีความตึงเครียด... | |
| 27:01 | ...ความขัดแย้ง |
| และความใส่ใจอยู่ในระดับหนึ่ง | |
| 27:05 | การเรียนรู้เพื่อสั่งสมความชำนาญ |
| ต้องใช้ความพยายาม... | |
| 27:10 | ...บางทีเป็นเพราะเหตุนั้น... |
| 27:14 | ...เราจึงได้ยอมรับกระบวนการเช่นนั้น |
| เข้ามาในเรื่องของจิตใจ | |
| 27:18 | นั่นคือความเป็นจริงอย่างหนึ่ง |
| เรากำลังถามคำถามนั้น | |
| 27:25 | หรือเป็นเพราะว่ามนุษย์ทั่วทั้งโลก... |
| 27:29 | ...พากันเน้นย้ำ |
| ทั้งในวัฒนธรรม ในศาสนา... | |
| 27:36 | ...และในกิจกรรมของพวกเขา... |
| 27:39 | ...ว่า ตัวตน หรือตัวฉัน |
| แยกต่างหากจากตัวคุณใช่หรือไม่ | |
| 27:41 | |
| 27:48 | คุณเข้าใจไหม |
| 27:52 | ดังนั้นวัฒนธรรม ศาสนา |
| เศรษฐศาสตร์ การเมือง... | |
| 27:57 | ...ทุกสิ่งทุกอย่าง |
| ได้อบรมสั่งสอนผู้คน... | |
| 28:02 | ...ให้พากันมีแนวความคิดหรือมโนทัศน์ |
| ว่าเป็นตัวฉันและตัวคุณ | |
| 28:09 | เมื่อเป็นเช่นนั้น |
| จึงเกิดการแบ่งแยกขึ้นมา | |
| 28:12 | และในความเป็นตัวฉันนั้น |
| ก็มีการแบ่งแยกจนนับไม่ถ้วน | |
| 28:18 | ใช่ไหม |
| 28:25 | "ตัวฉัน" ที่ทั้งต้องการและไม่ต้องการ |
| 28:30 | "ตัวฉัน" ที่พูดว่า "ฉันจะเป็น |
| ฉันเคยเป็น ฉันจะต้องเป็นในอนาคต" | |
| 28:31 | |
| 28:36 | นั่นคือเหตุผลใช่ไหม |
| 28:42 | นั่นคือสาเหตุ |
| ของการแบ่งแยกนี้ใช่ไหม... | |
| 28:46 | ...ซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยวัฒนธรรม |
| ศาสนา และอื่นๆ | |
| 28:52 | นั่นคือประการที่สอง |
| 28:54 | หรือเป็นเพราะมนุษย์แต่ละคน |
| แสวงหาการหลุดพ้นส่วนตนของตนเอง... | |
| 29:01 | |
| 29:07 | ...แสวงหาความมั่นคงของตนเอง |
| แสวงหานิพพาน สวรรค์... | |
| 29:11 | ...หรือความสว่างด้วยตัวเอง |
| เพื่อตัวเอง ใช่ไหม | |
| 29:21 | และมนุษย์มีแนวความคิดที่ว่า |
| เมื่อคุณบรรลุถึงสภาวะนิพพาน... | |
| 29:24 | ...จากนั้นพวกคุณทุกคน |
| ย่อมเป็นหนึ่งเดียว | |
| 29:27 | คุณตามทันไหม |
| 29:32 | ดังนั้นนี่คือสิ่งที่เราถูกสอน |
| ได้รับการส่งเสริม... | |
| 29:38 | ...อบรมหรือถูกครอบงำมา |
| 29:42 | ถูกต้องไหม |
| 29:48 | และ "ผู้ชาย" ที่จริงเมื่อผมพูดว่า |
| "ผู้ชาย" ก็อาจจะมี "ผู้หญิง"... | |
| 29:52 | |
| 29:55 | ...ที่อยู่ตรงข้ามกับผู้ชาย |
| (เรียกร้องสิทธิสตรี) และอะไรทำนองนี้... | |
| 30:01 | ...ทำไมมนุษย์ |
| ถึงยังไม่สืบค้นในปัญหานี้ | |
| 30:09 | ไม่มีนักบุญคนใดสืบค้นเรื่องนี้ |
| 30:14 | ไม่มีครูบาอาจารย์ |
| ทางศาสนาคนใดสืบค้นเรื่องนี้ | |
| 30:17 | พวกเขาบอกว่าในที่สุดแล้ว |
| คุณจะถึงจุดซึ่งไม่ต้องใช้ความพยายาม... | |
| 30:22 | ...แต่คุณจะต้องใช้ความพยายาม |
| เพื่อไปให้ถึงสภาวะสูงสุด... | |
| 30:27 | ...ดังนั้นคุณจึงต้องดิ้นรน |
| คุณต้องยอมตาม คุณต้องมีวินัย... | |
| 30:31 | ...คุณต้องทรมานด้วยการอดอยาก |
| คุณต้องอดอาหาร คุณต้อง… | |
| 30:34 | ...ทั้งหมดนั้น คุณรู้ดี คุณต้องทำตาม |
| หรือยอมรับอำนาจที่เหนือกว่า | |
| 30:37 | |
| 30:50 | เมื่อเห็นอย่างนั้น |
| เราจึงเริ่มตั้งคำถามกับสภาพเช่นนี้ | |
| 30:58 | เราจึงถามว่า มันเป็นไปได้หรือ |
| 31:02 | เราเห็นสาเหตุต่างๆ ของการแบ่งแยกนี้ |
| 31:07 | แบ่งแยกทางการเมือง ศาสนา |
| ประเทศชาติ... | |
| 31:11 | ...แบ่งแยกเป็นชาวอาหรับ ชาวยิว |
| ชาวฮินดู ชาวมุสลิม คุณเข้าใจไหม | |
| 31:14 | ...แบ่งแยกเป็นพวกเผด็จการ |
| พวกทุนนิยม... | |
| 31:15 | ...ทั้งหมดเหมือนกันทั้งนั้น |
| 31:21 | ดังนั้นสภาวะการแบ่งแยกเช่นนี้ |
| เป็นปกติไหม | |
| 31:25 | หรือว่าเรายอมรับและเคยชิน |
| อยู่กับปัญหา การแยกตัว... | |
| 31:32 | ...แล้วเอาตนเอง |
| เป็นศูนย์กลางความสำคัญ... | |
| 31:39 | ...เราแสวงหาความมั่นคง |
| อยู่ในการแยกตัวนั้น... | |
| 31:45 | ...แต่ก็ไม่เคยหามันพบ... |
| 31:56 | ...เพราะเมื่อเราแยกตนออกโดดเดี่ยว |
| เราจะไม่มีวันรู้สึกมั่นคงได้เลย | |
| 32:02 | ใช่ไหม ผมไม่แน่ใจว่าคุณเข้าใจไหม |
| 32:11 | ทีนี้ เมื่อประเทศหนึ่งแยกตัวออกมา |
| จากอีกประเทศหนึ่ง... | |
| 32:21 | ...แล้วทั้งสองประเทศ |
| จะอยู่ร่วมกันได้อย่างไร | |
| 32:24 | สงครามย่อมจะเกิดขึ้น |
| คุณก็รู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้น | |
| 32:29 | |
| 32:34 | แต่กระนั้นมนุษย์เราต่างก็กำลัง |
| แยกตัวเองในทุกๆ กิจกรรมของเรา... | |
| 32:41 | ...แล้วก็พยายามค้นหา |
| ความมั่นคงปลอดภัยจากการแยกตัวเองนั้น... | |
| 32:48 | ...แล้วไปมีสัมพันธภาพกับผู้อื่น |
| ที่แยกตนเองอยู่เช่นกัน... | |
| 32:50 | |
| 32:54 | ...ความขัดแย้งย่อมจะต้องเกิด |
| อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ | |
| 32:58 | เมื่อเป็นเช่นนั้น |
| จึงไม่มีความมั่นคงปลอดภัย ถูกต้องไหม | |
| 33:02 | ความมั่นคงปลอดภัยหมายถึง |
| สภาวะจิตใจที่ไม่มีความขัดแย้งใดๆ | |
| 33:10 | คุณตามทันไหม |
| ใช่ไหมครับ | |
| 33:15 | |
| 33:23 | การแบ่งแยกนี้เป็นมายา... |
| 33:27 | ...เป็นความหลงผิด |
| ที่ความคิดสร้างขึ้นมาใช่ไหม | |
| 33:32 | หรือว่ามันเป็นความเป็นจริง |
| ในแง่ที่เป็นของแท้ ถูกต้องใช่หรือไม่ | |
| 33:43 | ถูกต้องไหม |
| 33:46 | หรือมันเป็นผลของความคิด |
| 33:51 | คุณเข้าใจไหม |
| 33:55 | เรามีความสามารถที่จะคิด... |
| 33:59 | ...อย่างน้อยที่สุด ผู้คนส่วนมาก |
| มีความสามารถที่จะคิดได้... | |
| 34:02 | ...ในขอบเขตจำกัดหนึ่ง |
| หรือคิดได้กว้างขวาง | |
| 34:05 | เราสามารถที่จะคิดอย่างกระจ่างชัด |
| 34:07 | หรือคิดอยู่ในมายาภาพ |
| ที่ความคิดสร้างขึ้น | |
| 34:13 | ใช่ไหม |
| 34:14 | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
| 34:24 | อย่างที่เราเคยพูด... |
| 34:29 | ...ว่าความคิด คือ การตอบสนอง |
| ของความทรงจำ ประสบการณ์ และความรู้ | |
| 34:37 | ถูกต้องไหม |
| 34:39 | คุณได้สะสมความรู้บางอย่างขึ้นมา |
| โดยอาศัยประสบการณ์... | |
| 34:44 | ...และความรู้นั้น |
| กลายเป็นความทรงจำ... | |
| 34:47 | ...และความทรงจำนั้น |
| ก็จะตอบสนองออกมาเป็นความคิด | |
| 34:50 | นี่เห็นได้ชัดเจน |
| เราไม่ต้องมาถกกันในจุดนี้ | |
| 34:55 | นั่นคือความรู้คืออดีต |
| ประสบการณ์คืออดีต | |
| 35:01 | ความทรงจำก็อยู่ในอาณาจักรของอดีต... |
| 35:05 | |
| 35:10 | ...ดังนั้นเมื่อความคิดอยู่ในห้วงอดีต |
| ความคิดจึงถูกจำกัด | |
| 35:17 | ถูกต้องไหม |
| 35:19 | ผมสงสัยว่าคุณจะเข้าใจทั้งหมดนี้ไหม |
| 35:25 | อะไรครับ |
| กรุณาอย่าเพิ่งเห็นด้วย | |
| 35:28 | ลองเฝ้าดูมัน |
| มันเห็นได้ชัดเจนเหลือเกิน | |
| 35:31 | ดังนั้นความคิดก็คือ |
| การเคลื่อนไหวของอดีต | |
| 35:36 | การเคลื่อนไหวที่ปรับเปลี่ยน |
| ตัวมันเองในปัจจุบัน... | |
| 35:41 | ...แล้วเคลื่อนต่อไป |
| แต่ก็ฝังรากอยู่ในห้วงแห่งอดีตเสมอ | |
| 35:46 | ดังนั้นมันจึงถูกจำกัด |
| 35:50 | ถูกต้องไหม |
| 35:53 | มันไม่เป็นเช่นนั้นหรือ |
| กรุณาค้นหาร่วมกับผม | |
| 36:01 | ความคิดได้สร้างแนวคิดว่ามี "ตัวฉัน" |
| แยกต่างหากจากตัวคุณใช่ไหม | |
| 36:09 | |
| 36:16 | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
| 36:19 | ความคิดสร้างความเป็นชาติต่างๆ ขึ้นมา |
| ไม่ใช่หรือ | |
| 36:25 | ความคิดสร้างนิกายโรมันคาทอลิก |
| และนิกายโปรเตสแตนต์ขึ้นมาไม่ใช่หรือ | |
| 36:31 | ความคิดสร้างชาวยิวและชาวอาหรับ... |
| 36:35 | ...สร้างชาวมุสลิม ชาวฮินดู |
| และอื่นๆ ไม่ใช่หรือ | |
| 36:39 | ความคิดแบ่งแยกสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่หรือ |
| 36:42 | ใช่ไหม มันเห็นได้ชัดนะครับ |
| 36:46 | และในการแบ่งแยกนี้ ความคิด |
| คาดหวังที่จะพบความมั่นคงปลอดภัย | |
| 36:50 | |
| 37:01 | ถูกต้องไหม |
| แน่นอน | |
| 37:03 | |
| 37:06 | หากคุณไม่พบความมั่นคงปลอดภัย |
| ในการแยกตัวออกมา | |
| 37:12 | คุณย่อมจะพบสิ่งอื่นบางอย่าง |
| 37:14 | คุณตามทันไหม |
| 37:16 | |
| 37:19 | ดังนั้นผมขอถามว่า |
| ในเมื่อความคิดเป็นสิ่งจำกัด | |
| 37:21 | เพราะว่ามันคือการตอบสนองของอดีต... |
| 37:24 | ...ดังนั้นไม่ว่ากรณีใดๆ |
| มันต้องจำกัดเสมอ... | |
| 37:26 | |
| 37:33 | ...และความคิด |
| ได้ทำให้เกิดการดำรงอยู่... | |
| 37:39 | ...ที่แต่ละคน |
| สร้างตัวตนที่แยกออกจากกัน... | |
| 37:46 | ...และในการแยกตัวตนเช่นนี้ |
| ก็เพื่อจะได้รู้สึกมั่นคงใช่ไหม | |
| 37:51 | พวกเราตามทันไหม |
| 37:56 | |
| 38:10 | และสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมา |
| ก็มีอยู่จริงเช่นเดียวกัน... | |
| 38:14 | ...อย่างเช่น เต็นท์ หลอดไฟฟ้า... |
| 38:18 | ...สิ่งที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีทั้งหมด |
| นั่นเป็นของจริง มีอยู่จริง | |
| 38:28 | แต่ทว่า "ตัวฉัน" หรือตัวตน |
| เป็นของจริงไหม | |
| 38:35 | คุณเข้าใจไหม |
| 38:37 | ความคิดได้สร้างโลกของเทคโนโลยี |
| โลกแห่งสถาปัตยกรรม กวีนิพนธ์... | |
| 38:46 | ...สร้างอนุสาวรีย์ สวนสวยๆ |
| งานไม้ชั้นยอด โบสถ์ที่ยิ่งใหญ่... | |
| 38:49 | |
| 38:55 | ...และความคิดก็ได้สร้างสิ่งต่างๆ |
| ที่อยู่ภายในโบสถ์ด้วยเช่นกัน | |
| 39:02 | ถูกต้องไหม |
| 39:04 | ผมสงสัย... |
| ชัดเจนนะ | |
| 39:07 | บรรดาพิธีกรรม ความเชื่อฝังหัว... |
| 39:10 | ...และการแสดงจำอวดทั้งหมด |
| ที่ดำเนินอยู่ในทุกๆ โบสถ์... | |
| 39:14 | ...ในทุกๆ วัด และในทุกๆ สุเหร่า... |
| 39:16 | ...ทั้งหมดคือกระบวนการ |
| แห่งการเคลื่อนไหวของความคิด | |
| 39:21 | ถูกต้องไหม |
| 39:24 | ดังนั้นเราจึงขอถามว่า "ตัวฉัน" |
| หรือตัวตนมีอยู่จริงไหม | |
| 39:27 | |
| 39:34 | หรือว่ามันเป็นแค่มายาลวง |
| 39:38 | เป็นสิ่งลวงที่ความคิดสร้างขึ้นมา |
| ความคิดเป็นสิ่งซึ่งถูกจำกัด | |
| 39:42 | |
| 39:45 | คุณเข้าใจไหม |
| 39:47 | ในความจำกัดของมัน |
| มันได้สร้างสิ่งที่จำกัดขึ้นมา | |
| 39:57 | คุณเข้าใจประเด็นนี้ไหม |
| หรือว่าคุณปฏิเสธที่พูดมานี้ | |
| 40:05 | เพราะว่าเรากำลังคิดร่วมกันอยู่ |
| 40:11 | และเราก็พูดว่า ที่ใดมีการแบ่งแยก |
| ที่นั่นย่อมมีความขัดแย้งเกิดขึ้น... | |
| 40:13 | |
| 40:16 | ...จะต้องมีการทะเลาะเบาะแว้ง |
| มีการต่อสู้อยู่ตลอดไป... | |
| 40:18 | |
| 40:22 | ...ทั้งภายนอกและภายในจิตใจ |
| 40:27 | ถูกต้องไหม |
| 40:29 | ยกตัวอย่างง่ายๆ |
| เช่น ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง | |
| 40:39 | ในความสัมพันธ์ทั้งหมดที่มีอยู่ขณะนี้ |
| จะเห็นว่ามีความขัดแย้งอยู่ | |
| 40:43 | |
| 40:45 | ถูกต้องไหม |
| 40:49 | คุณเห็นด้วยไหม |
| ในที่สุดก็เห็นด้วย! | |
| 40:53 | |
| 40:57 | ในที่สุด ทุกคนก็เห็นพ้องกัน |
| ในบางเรื่อง! | |
| 41:13 | คุณได้ยอมรับความขัดแย้งนั้น |
| 41:18 | ได้ยอมรับความสัมพันธ์ |
| ที่มีการพิพาทต่อสู้กัน... | |
| 41:23 | ...และคุณก็อาจจะหนีจากมัน |
| โดยอาศัยสิ่งบันเทิงเริงรมย์ ยาเสพติด... | |
| 41:28 | ...อาศัยการเติมเต็มหลายๆ รูปแบบ |
| และอะไรทำนองนั้น... | |
| 41:33 | ...หรืออาจจะหลบเข้าวัด |
| ไปหาคุรุ และอื่นๆ | |
| 41:37 | คุณก็รู้เรื่องทั้งหมด |
| ที่กำลังเกิดขึ้น | |
| 41:45 | และเราก็ไม่เคยถาม |
| เกี่ยวกับความสัมพันธ์นั้น... | |
| 41:50 | ...ว่าคุณสามารถใช้ชีวิต |
| ร่วมกับผู้อื่นอย่างสันติสมบูรณ์ ได้หรือไม่... | |
| 41:56 | ...โดยไม่เมินเฉย ไม่โหดร้าย... |
| 42:02 | ...ไม่ใช่แค่ใส่ใจ |
| กันและกันเท่านั้น... | |
| 42:03 | ...แต่เป็นความใส่ใจ |
| ที่เปี่ยมด้วยความรัก... | |
| 42:08 | ...และความเอื้ออาทรอย่างมหาศาล... |
| 42:12 | ...มีความรับผิดชอบ |
| แต่ไม่มีความรู้สึกขัดแย้งใดๆ เลย | |
| 42:15 | ถูกต้องไหม |
| 42:19 | เรามาคิดพิจารณาเรื่องนี้ |
| ร่วมกันเลยได้ไหม | |
| 42:25 | ไม่ใช่กลับไปคิดใคร่ครวญที่บ้าน |
| แต่ขณะที่นั่งอยู่ที่นี่ตอนนี้... | |
| 42:29 | ...เราจะสืบค้นเรื่องนี้ร่วมกันได้ไหม |
| 42:31 | เพื่อที่คุณจะสามารถยุติความขัดแย้ง |
| ที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ | |
| 42:36 | Q:มันอาจจะขึ้นอยู่กับ... |
| 42:37 | K:เดี๋ยวก่อนๆ |
| 42:40 | Q:สำหรับผมและอีกคนเท่านั้น |
| 42:42 | K:ผมกำลังจะตรวจสอบพิจารณาเรื่องนั้น |
| โปรดรอสักครู่ครับ | |
| 42:48 | เราจะสืบค้นเรื่องนั้นด้วยกัน |
| 42:59 | ก่อนอื่นเลย เราเห็นจริงๆ ไหม |
| ไม่ใช่แค่เห็นในระดับคำพูดนะ... | |
| 43:05 | ..เห็นจริงๆ ไหมว่า กำลังเกิดอะไรขึ้น |
| ในความสัมพันธ์ของเรา | |
| 43:10 | ถูกต้องไหม |
| ซึ่งเห็นได้อย่างชัดเจน | |
| 43:12 | สืบค้นไปด้วยกันช้าๆ นะครับ |
| 43:16 | ทำไมจึงเกิดการแบ่งแยกในความสัมพันธ์ |
| 43:28 | ค้นต่อไป |
| 43:29 | อย่าพูดว่า "ถ้าหากเรารักกัน |
| มันก็ไม่มีปัญหาอะไร" | |
| 43:33 | เพราะจริงๆ แล้ว ถ้าเราไม่ได้รักกัน |
| ซึ่งเห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว | |
| 43:35 | ดังนั้นอย่าพูดเรื่องอย่างนั้น |
| เพราะมันไม่มีความหมายอะไรเลย | |
| 43:40 | แต่ความจริงที่เป็นอยู่จริงๆ |
| ก็คือความขัดแย้ง | |
| 43:44 | ผมกำลังถามว่าเพราะเหตุใด |
| 43:50 | มันเห็นได้ชัดไม่ใช่หรือ |
| ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง... | |
| 43:58 | ...แต่ละคนต่างก็เอาเปรียบกัน... |
| 44:02 | ...หรือต่างพยายามใช้อีกฝ่ายหนึ่ง |
| เพื่อประโยชน์ของตน... | |
| 44:05 | ...เพื่อเติมเต็มตนเอง |
| ทั้งเรื่องทางเพศ และที่ไม่ใช่เรื่องเพศ... | |
| 44:12 | ...และแต่ละคนต่างก็มีความทะเยอทะยาน |
| ในทิศทางที่แตกต่างกันไป... | |
| 44:21 | ...ต่างคนต่างฉุดกระชากลากดึง |
| ออกจากกันและกันอยู่ตลอดเวลา... | |
| 44:26 | ...และบางทีอาจมาเจอกันบนเตียง |
| และต่างก็คิดว่าเรารักกัน | |
| 44:33 | ทีนี้ผมขอถามว่า |
| อะไรคือรากเหง้าของทั้งหมดนี้ | |
| 44:40 | ขอให้ถามตัวคุณเองว่า |
| อะไรคือรากเหง้าของสภาพเช่นนี้ | |
| 44:51 | นอกจากเรื่องชายและหญิง... |
| 44:54 | ...ซึ่งเป็นความแตกต่างทางเพศ |
| โดยธรรมชาติแล้ว... | |
| 44:56 | ...นอกจากเรื่องนั้นแล้ว |
| ทำไมจึงยังมีการแบ่งแยกระหว่างคุณกับผม... | |
| 45:02 | ...การแบ่งแยกระหว่างผู้หญิงกับผู้ชาย |
| ที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ของเขา | |
| 45:10 | เรากำลังถามคำถาม |
| กรุณาสืบค้นไปกับผม... | |
| 45:14 | ...เป็นเพราะวัฒนธรรม |
| และการศึกษาของเราหรือไม่... | |
| 45:20 | ...ที่เน้นย้ำเรื่องของ "ตัวฉัน" |
| มากเหลือเกิน... | |
| 45:24 | ...และเน้นย้ำเรื่องของ "ตัวเธอ" |
| มากพอๆ กัน | |
| 45:28 | คุณตามทันไหม |
| 45:32 | นั่นก็คือตอกย้ำตัวตนของฉัน |
| และตัวตนของเธอ | |
| 45:39 | ถูกต้องไหม |
| 45:41 | ความคิดสร้างตัวตนขึ้นมา |
| โดยที่ความคิดนั้นจำกัด | |
| 45:48 | |
| 45:54 | ทีนี้เมื่อคุณมองดูตัวเอง |
| ว่าเป็นตัวตน เป็นอัตตา... | |
| 46:00 | ...เป็นสิ่งที่ยึดเอาตัวเอง |
| เป็นศูนย์กลางนี้ มันคืออะไรกันเล่า | |
| 46:06 | จริงๆ แล้ว มันคืออะไร |
| 46:09 | มันคือชื่อ รูปลักษณะภายนอกรูปร่าง |
| แนวความคิด ข้อสรุป มโนภาพใช่ไหม | |
| 46:18 | |
| 46:24 | ถูกต้องไหม |
| 46:25 | |
| 46:27 | นั่นคือ "ตัวฉัน" |
| พร้อมทั้งแนวโน้มทั้งหมดและอื่นๆ | |
| 46:30 | ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วสิ่งเหล่านี้ก็คือ |
| ผลิตผลของความคิดนั่นเอง | |
| 46:39 | คุณเห็นเช่นนั้นไหม |
| 46:41 | หรือคุณจะบอกว่า |
| "ไม่ใช่ สิ่งเหล่านั้น ไม่ใช่ความคิด" | |
| 46:44 | แต่คือพระเจ้าในตัวฉัน |
| และพระเจ้าในตัวคุณ | |
| 46:52 | คุณเห็นไหมว่า นั่นมันโง่เขลาเต็มที |
| 47:00 | เพื่อที่จะดำรงการแบ่งแยกนี้ไว้ |
| มนุษย์ได้สร้างแนวความคิดขึ้นมามากมาย.. | |
| 47:09 | ...ชาวฮินดูมีแนวความคิด |
| ที่เหลือเชื่อมากมาย... | |
| 47:13 | ...เช่น เรื่องของอาตมันและอื่นๆ |
| ผมจะไม่พูดรายละเอียดในเรื่องนั้น | |
| 47:19 | คุณตามทันไหม |
| 47:20 | เพื่อคงไว้ซึ่งการแบ่งแยก |
| และการดิ้นรนต่อสู้ต่อไปอีก... | |
| 47:27 | ...และเมื่อหาทางออกไม่ได้... |
| 47:32 | ...มนุษย์ก็ได้สร้างพระเจ้า |
| และอะไรทำนองนั้นขึ้นมา... | |
| 47:37 | ...เช่น พระผู้ช่วยให้รอด |
| และอะไรต่อมิอะไร... | |
| 47:50 | ...ซึ่งสำหรับผมแล้ว |
| เป็นเรื่องเหลวใหลไร้สาระ | |
| 47:58 | ดังนั้น คุณสามารถเฝ้าดู "ตัวฉัน" |
| ที่ความคิดสร้างขึ้นมานี้ได้ไหม... | |
| 48:04 | ...เฝ้าดูโดยไม่มีการเคลื่อนไหว |
| ของความคิด ในการเฝ้าดูนั้นได้ไหม | |
| 48:08 | คุณเข้าใจหรือยัง |
| 48:14 | ก่อนอื่น ขอให้เข้าใจลำดับ |
| ของเหตุและผลของมันก่อน | |
| 48:17 | |
| 48:21 | เข้าใจเชิงเหตุผลก่อนว่า... |
| 48:28 | ...ความคิดคือการตอบสนองของความรู้ |
| และความทรงจำ ซึ่งก็คืออดีต | |
| 48:33 | ดังนั้นความคิดก็คืออดีต... |
| 48:37 | ...ที่ปรับเปลี่ยนตัวมันเองตลอดเวลา |
| แต่รากเหง้าของมันมาจากอดีต | |
| 48:43 | ดังนั้นความคิดจึงต้องจำกัด |
| และคับแคบเสมอ | |
| 48:47 | ไม่สามารถเป็นทั้งหมด |
| (ไม่แบ่งแยก) ได้เลย | |
| 48:51 | ถูกต้องไหม |
| 48:55 | และความคิดก็ได้สร้าง |
| การแบ่งแยกขึ้นในบทบาทของมัน... | |
| 49:02 | ...ความคิดแบ่งแยกเป็น |
| "ตัวฉัน" และ "ไม่ใช่ตัวฉัน"... | |
| 49:07 | ..."คุณ" แยกจาก"ผม" |
| "พวกเรา" แยกจาก"พวกเขา" | |
| 49:11 | และความคิดยังได้สร้าง |
| การแบ่งแยกขึ้นมาอีกหลายประเภท | |
| 49:17 | ...เช่น ความคิดสร้างกิจกรรม |
| ทางเทคโนโลยี กิจกรรมส่วนตัว... | |
| 49:21 | ...กิจกรรมทางอุดมการณ์ |
| กิจกรรมของสิ่งสูงสุด และอื่นๆ มากมายใช่ไหม | |
| 49:24 | |
| 49:29 | นั่นคือความเป็นจริง |
| 49:34 | ทีนี้คุณจะเฝ้าสังเกต |
| ความเป็นจริงนั้นได้ไหม | |
| 49:39 | กรุณาตั้งใจฟัง |
| 49:41 | ...คุณสามารถเฝ้าดู |
| ความเป็นจริงนั้น... | |
| 49:45 | ...โดยไม่มีความคิดใดๆ |
| เข้ามาแทรกในการเฝ้าดูนั้นได้ไหม | |
| 49:52 | Q:แต่ความคิดเป็นเพียงเครื่องมือ |
| เพียงอย่างเดียวที่ผมต้องใช้ | |
| 49:55 | |
| 49:57 | K:เดี๋ยวก่อนครับ |
| ผมกำลังจะค้นหามาถึงเรื่องนั้นครับ | |
| 50:01 | ก่อนอื่น ขอให้ค้นหาไปช้าๆ |
| 50:04 | คุณสุภาพบุรุษพูดว่า |
| ความคิดเป็นเครื่องมือเพียงอย่างเดียวที่ผมมี... | |
| 50:09 | ...แล้วผมจะดูได้อย่างไร |
| ถ้าไม่ใช้เครื่องมือนั้น | |
| 50:17 | คุณเข้าใจหรือยัง ถูกต้องไหม |
| 50:20 | |
| 50:21 | แต่คุณตั้งคำถามผิด |
| 50:26 | เพราะว่าเรายังไม่เข้าใจถึงความจำกัด |
| ของความคิดอย่างชัดเจน | |
| 50:31 | |
| 50:36 | ถ้าคุณเห็นอย่างชัดเจน |
| ถึงความจำกัดของความคิด... | |
| 50:44 | ...คุณก็จะตระหนักว่า |
| ตัวเครื่องมือนั้นเองที่จำกัด ถูกต้องไหม | |
| 50:52 | ฉะนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
| ที่จะไม่ใช้เครื่องมือนั้น | |
| 51:02 | ฉะนั้นเป็นไปได้หรือไม่ |
| ที่จะไม่ใช้เครื่องมือนั้น... | |
| 51:11 | ...คุณก็ต้องหาอันอื่นมาเจาะรูแทน |
| 51:14 | แต่ถ้าคุณพูดว่า |
| "ฉันมีแต่เครื่องมือนี้เท่านั้น"... | |
| 51:19 | ...คุณก็ไม่สามารถจะเจาะรูได้ |
| ถ้าคุณคิดเช่นนั้น คุณเข้าใจไหม | |
| 51:24 | ดังนั้นเราตระหนักหรือไม่ว่า |
| ตัวเครื่องมือนั่นเองที่ไร้ประโยชน์... | |
| 51:32 | ...และไม่อาจใช้เพื่อการสืบค้น |
| ปัญหาความขัดแย้งนี้ | |
| 51:39 | นั่นคือประเด็นทั้งหมด |
| คุณเข้าใจไหม | |
| 51:44 | ผมสงสัยว่า |
| คุณจะเข้าใจเรื่องนี้หรือไม่ | |
| 51:54 | คุณครับเราเห็นไหมว่า... |
| 51:59 | ...เราเคยชินอยู่กับกิจกรรม |
| รูปแบบใดรูปแบบอย่างหนึ่งอย่างยิ่ง... | |
| 52:05 | ...ซึ่งไม่ได้ให้ผลอะไร |
| แต่เราก็ยังยึดติดอยู่กับมัน | |
| 52:10 | |
| 52:13 | เมื่อมันใช้ไม่ได้ผล |
| แต่เราก็ไม่พูดว่า ฉันจะไม่ใช้มัน... | |
| 52:15 | ...หรือฉันจะขว้างมันทิ้ง |
| หรือเราไปหาวิธีอื่น | |
| 52:19 | คุณตามทันไหม |
| นั่นคือการดิ้นรนของเรา | |
| 52:25 | คุณต้องการใช้ |
| ความคิดเป็นเครื่องมือ... | |
| 52:30 | ...และคุณก็หวังว่าโดยอาศัยความคิด |
| คุณจะแก้ปัญหาได้... | |
| 52:34 | ...แต่ตัวความคิดนั้นเองจำกัด |
| ฉะนั้นมันจึงไม่ใช่เครื่องมือที่จะใช้ได้ | |
| 52:44 | ถูกต้องไหม |
| เราเห็นเช่นนั้นไหม | |
| 52:48 | เราเห็นหรือไม่ว่า |
| ในความสัมพันธ์ของเรานั้นมีความขัดแย้งอยู่... | |
| 52:56 | |
| 52:58 | ...แต่ละคนต่างก็มีมโนภาพของตัวเอง |
| จึงเกิดการแบ่งแยกขึ้น... | |
| 53:05 | ...ซึ่งมโนภาพเหล่านี้ |
| ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
| 53:08 | ...และเพราะความคิดนั้นจำกัด |
| มันจึงไม่สามารถแก้ปัญหาได้ | |
| 53:17 | ตอนนี้เรากำลังมองหาเครื่องมือใหม่... |
| 53:22 | ...ซึ่งก็คือการเฝ้าดู |
| โดยไม่มีการแทรกแซงของเครื่องมือเก่า | |
| 53:30 | คุณเข้าใจตรงนี้ไหม |
| 53:33 | คุณเห็นไหมว่า |
| คุณไม่ยอมทิ้งเครื่องมือเก่า | |
| 53:38 | คุณคิดว่าเครื่องมืออันเก่านั้น |
| จะช่วยคุณได้... | |
| 53:43 | ...แต่คุณไม่เห็นว่า เครื่องมือ |
| อันเก่านั้นได้สร้างปัญหาให้ชีวิตมากมาย... | |
| 53:47 | |
| 53:54 | ...แล้วคุณก็ยังจะใช้ |
| เครื่องมือนั้นต่อไป | |
| 54:01 | แต่เมื่อใดที่คุณเห็นว่า |
| ความคิดสร้างปัญหา | |
| 54:04 | จากนั้นไปคุณก็จะมองดูในทิศทางอื่นๆ |
| 54:07 | ถูกต้องไหม |
| 54:11 | เหมือนกับช่างไม้ |
| เมื่อสิ่วใช้ไม่ได้ เขาก็จะทิ้งไป... | |
| 54:15 | |
| 54:17 | |
| 54:21 | ...หรือซื้ออันใหม่ หรือลับคมมัน |
| แต่เขาจะไม่ใช้มัน | |
| 54:24 | |
| 54:30 | แต่คุณไม่ทำเช่นนั้น... |
| 54:39 | ...เพราะว่าเรายังไม่กระจ่าง |
| เราไม่ได้คิดอย่างแจ่มแจ้ง | |
| 54:48 | หรือไม่ เราก็กลัวว่าถ้าเอา |
| เครื่องมือใหม่มาใช้ สิ่งต่างๆ อาจจะพังพินาศ | |
| 54:51 | |
| 54:56 | เรากลัว |
| 54:58 | ซึ่งหมายความว่า |
| คุณได้คิดสร้างเรื่องขึ้นมาแล้ว... | |
| 55:02 | ...ความคิดได้สร้างเรื่องราว |
| สร้างแนวคิดขึ้นมา... | |
| 55:05 | ...ซึ่งมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น |
| 55:08 | ทั้งหมดนี้คุณตามทันไหม |
| 55:12 | ดังนั้นต่อจากนี้ไป... |
| 55:15 | ...คุณจะสามารถเฝ้าดู |
| โดยปราศจากเครื่องมือเก่าซึ่งคือความคิด... | |
| 55:20 | ...ด้วยการเฝ้าดู |
| ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ... | |
| 55:22 | ...ของสองมโนภาพ |
| ที่เกิดขึ้นระหว่างคนสองคน... | |
| 55:31 | ...รวมทั้งการแบ่งแยก |
| ที่มีอยู่ในความสัมพันธ์นั้นได้ไหม | |
| 55:34 | มองดู สังเกตมัน |
| เห็นการแบ่งแยกที่เกิดขึ้น | |
| 55:42 | หลังจากนั้นมีอะไรเกิดขึ้น |
| 55:45 | คุณจะทำอย่างนั้นได้ |
| ก็ต่อเมื่อคุณทิ้งเครื่องมือเก่าไป | |
| 55:54 | คุณครับ ถ้าผมต้องการจะเข้าใจ |
| สิ่งที่คุณกำลังพูด ผมก็จะต้องฟังคุณ... | |
| 56:04 | |
| 56:07 | ...ผมจะต้องฟังคุณด้วยความรัก |
| ด้วยความอาทร ด้วยความใส่ใจ... | |
| 56:13 | ...เพราะผมต้องการค้นหาว่า |
| คุณกำลังพูดอะไร | |
| 56:18 | แต่ถ้าผมพูดว่า "ใช่ผมเห็นด้วยกับคุณ |
| ผมเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน" | |
| 56:23 | หรือ "คุณพูดเรื่องอะไรบางอย่าง |
| ที่ใหม่ ซึ่งก็เป็นไปไม่ได้"... | |
| 56:25 | ...แสดงว่าคุณไม่ได้ฟัง |
| 56:32 | ดังนั้นในการฟังย่อมแสดงนัยว่า... |
| 56:36 | ...มีความใส่ใจ ความรัก |
| ความเอื้ออาทรอยู่ด้วยอย่างยิ่ง | |
| 56:45 | แต่ถ้าคุณไม่มีสิ่งเหล่านั้น... |
| 56:49 | ...แสดงว่าเครื่องมือเก่าของคุณ |
| กำลังทำงานอยู่ | |
| 56:52 | แล้วคุณก็จะพูดว่า |
| "ฉันจะใส่ใจได้อย่างไร... | |
| 56:59 | ...ช่วยบอกวิธีการ |
| หรือระบบปฏิบัติให้หน่อย" | |
| 57:05 | จากนั้นความคิดก็จะสร้างระบบขึ้นมา... |
| 57:08 | ...แล้วคุณก็กลายเป็นนักโทษ |
| ของระบบนั้น และใช้ชีวิตไปตามนั้น | |
| 57:11 | |
| 57:14 | ทว่าถ้าคุณเห็นความสำคัญ... |
| 57:20 | ...หรืออันตรายของการแปลกแยก |
| ในความสัมพันธ์... | |
| 57:29 | ...ซึ่งเป็นอันตรายที่แท้จริง |
| คือเห็นว่าเรากำลังทำลายซึ่งกันและกัน | |
| 57:34 | ใช่ไหม |
| 57:35 | เช่น พวกผู้ก่อการร้าย พวกทุนนิยม |
| และอะไรทำนองนั้น... | |
| 57:39 | ...เรากำลังทำลาย |
| ซึ่งกันและกันอยู่... | |
| 57:42 | ...เพราะว่าเราแต่ละคน |
| ต่างรู้สึกว่าเราแปลกแยกจากคนอื่น | |
| 57:51 | และถ้าคุณเห็นถึงอันตราย |
| จากนั้นคุณก็จะฟัง... | |
| 57:55 | ...คุณก็อยู่ในสภาวะ |
| พร้อมฟังอย่างใส่ใจเต็มที่... | |
| 57:59 | ...เพื่อค้นหาว่า |
| มีหนทางออกจากเรื่องนี้ไหม | |
| 58:04 | ถูกต้องไหม |
| คุณกำลังฟังแบบนั้นอยู่หรือไม่ | |
| 58:12 | นั่นหมายถึงการเฝ้าดูอย่างเงียบๆ |
| 58:17 | ความเงียบไม่ได้หมายถึงการหลับไป |
| หรืออันนี้ อันนั้น | |
| 58:22 | ความเงียบสงบคือ |
| ความใส่ใจอันใหญ่หลวง | |
| 58:28 | ความใส่ใจนั้น |
| คือพลังงานที่สมบูรณ์พร้อม | |
| 58:33 | เป็นพลังงานทั้งหมดที่คุณมี |
| พร้อมด้วยจิตด้วยใจของคุณ | |
| 58:38 | นั่นคือความใส่ใจ |
| 58:41 | จากนั้นคุณจึงฟัง |
| และการฟังเช่นนั้น... | |
| 58:44 | |
| 58:47 | ...การเฝ้าดูเช่นนั้น |
| ก็จะสลายข้อจำกัดของเครื่องมือ | |
| 58:58 | เรายังมิได้พูดถึงปัญหา |
| เกี่ยวกับกฎเกณฑ์วินัยเลย... | |
| 59:06 | ...เพราะถ้าเราเข้าใจ |
| วิถีของกฎเกณฑ์วินัย... | |
| 59:13 | ...เข้าใจ "ตัวฉัน" |
| และสิ่งที่ต้องการได้รับ | |
| 59:19 | คุณเข้าใจไหม |
| 59:20 | ผมต้องฝึกฝนให้ตัวเอง |
| มีวินัยเพื่อบรรลุถึงสิ่งนั้น | |
| 59:26 | ถ้าผมต้องการเข้าถึงพระเจ้า |
| ไม่ว่าพระเจ้าองค์ใดก็ตาม... | |
| 59:31 | |
| 59:38 | ...ซึ่งเป็นสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้น |
| คุณยอมรับที่พูดมาทั้งหมดไหม | |
| 59:55 | คุณเห็นไหมว่า |
| เราฝึกตนให้มีวินัยก็เพื่อเป็นคนดี | |
| 1:00:03 | คุณบอกกับเด็กว่า |
| "เป็นคนดีนะ อย่าทำอย่างนี้ ให้ทำอย่างนั้น" | |
| 1:00:06 | |
| 1:00:11 | แต่ความดีงามเกิดมาจากวินัยหรือ |
| 1:00:15 | คุณเคยถามคำถามแบบนั้นไหม |
| 1:00:23 | ความรักเกิดขึ้นจากวินัยหรือ |
| 1:00:29 | การให้ทาน การอ่อนน้อมถ่อมตน |
| ความใจบุญ เกิดจากกฎเกณฑ์วินัยหรือ | |
| 1:00:39 | และสัจธรรมจะค้นพบได้ด้วยวินัยหรือ |
| 1:00:45 | การรู้แจ้งเกิดขึ้นได้ |
| โดยอาศัยวินัยหรือ | |
| 1:00:49 | วินัยหมายความถึง |
| การทำตามแบบแผนอันหนึ่ง... | |
| 1:00:54 | ...ซึ่งก็คือการที่ตัวตน |
| หรือ "ตัวฉัน" ทำตามแบบแผนอันหนึ่ง... | |
| 1:00:57 | ...ซึ่งเป็นแบบแผน |
| ที่ตัวตนอื่นสร้างขึ้นมา | |
| 1:00:59 | |
| 1:01:03 | คุณตามทันไหม |
| 1:01:07 | ดังนั้นเมื่อคุณเห็นทั้งหมดนี้ |
| คำถามพื้นฐานที่สำคัญมากก็คือ | |
| 1:01:14 | ...เราจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ |
| โดยปราศจาก"ตัวฉัน" หรือตัวตน... | |
| 1:01:22 | |
| 1:01:25 | ...หรือสิ่งทั้งหมดในทางจิตใจ |
| ที่ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
| 1:01:28 | ...เช่น พระเจ้า ได้ไหม |
| 1:01:33 | ความคิดสร้างบุรุษไปรษณีย์ |
| สร้างวิศวกร ใช่ไหม | |
| 1:01:41 | คุณจำเป็นต้องมีบุรุษไปรษณีย์ |
| มีวิศวกร... | |
| 1:01:48 | ...แต่คุณไม่จำเป็นต้องมี |
| สิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมา... | |
| 1:01:57 | ...เพราะความต้องการ |
| ความมั่นคงปลอดภัยในทางจิตใจ | |
| 1:02:05 | ซึ่งในสิ่งที่ความคิดสร้างขึ้นมานั้น |
| ไม่มีความมั่นคงปลอดภัยอยู่เลย | |
| 1:02:10 | ความมั่นคงปลอดภัยมีอยู่ |
| เมื่อไม่มีการแบ่งแยกเท่านั้น | |
| 1:02:16 | ถูกต้องไหม |
| 1:02:34 | คุณจะอนุญาตให้ผมกลับได้หรือยังครับ |