สติปัญญา ความรักและความเมตตา
Saanen - 19 July 1979
Public Talk 6
1:04 | ผมสงสัยว่าเราจะลืมเรื่องทั้งหมด |
ที่ได้พูดคุยกันมา... | |
1:09 | |
1:13 | ...ในช่วง 5 วัน |
ที่เรามาร่วมพบกันที่นี่ได้ไหม… | |
1:20 | …แล้วเริ่มต้นใหม่ประหนึ่ง |
เราเพิ่งมาพบพูดคุยกันเป็นครั้งแรก | |
1:33 | และยังไม่เคยได้ฟังสิ่งที่พูด |
เราเริ่มต้นกันใหม่จริงๆ… | |
1:41 | |
1:50 | …เริ่มอย่างสดใหม่ แล้วบางที |
เราอาจจะค้นหาทางออก… | |
1:59 | |
2:07 | …จากปัญหาอันซับซ้อนทั้งปวงของเรา |
ได้อย่างแท้จริงตลอดกาล | |
2:28 | อะไรคือปัญหาหลัก ซึ่งถ้าเราสืบค้น |
อย่างระมัดระวัง เอาจริงเอาจัง… | |
2:34 | |
2:46 | …ไม่ด่วนสรุป เราก็จะเข้าถึงปัญหาหลัก |
ซึ่งจะสลายความทุกข์โศกทั้งปวงได้… | |
2:51 | |
3:01 | …ความโทมนัส ความวิตกกังกล |
ความเศร้าหมอง ความล้มเหลวของเรา… | |
3:06 | …การตอบสนองต่อความอยาก |
ความท้อแท้คับข้องใจ และอื่นๆ ทั้งหมด | |
3:11 | มีหรือทางแก้ไข |
หรือการสังเกตเพียงหนึ่งเดียว… | |
3:19 | …การหยั่งเห็นที่เป็น |
ความเข้าใจอันถ่องแท้เพียงหนึ่งเดียว… | |
3:23 | |
3:33 | …ที่จะทำให้เกิดการปฏิวัติ |
ภายในจิตใจทุกคนอย่างสิ้นเชิง | |
3:42 | คุณเข้าใจคำถามไหม |
3:45 | คำตอบอันเป็นที่สุดเพียงหนึ่งเดียว |
ที่ไม่หวนกลับคืน… | |
3:56 | …ไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งใด |
แต่สมบูรณ์เป็นทั้งหมด | |
4:04 | …ยั่งยืนตลอดไปและไร้กาลเวลา |
4:11 | ทางออกเช่นนั้นมีไหม |
4:22 | ถ้าเราแต่ละคน |
ถามคำถามนี้ต่อตนเอง… | |
4:32 | เราจะตอบคำถามนี้ |
ไปตามความพึงพอใจของเราไหม… | |
4:38 | …ตอบตามประสบการณ์ |
ตามความรู้ของเราเองหรือไม่ | |
4:47 | |
4:54 | หรือว่าถ้าเราจริงจัง |
ไม่ทำเป็นเรื่องเล่นๆ… | |
5:05 | …เราจะสามารถสืบค้นร่วมกัน |
เพื่อค้นหาทางออก… | |
5:14 | |
5:25 | …ทางออกที่จะเป็นแสงสว่าง |
ให้จิตและใจของเราได้ไหม | |
5:38 | เราสามารถมองชีวิตอย่างเป็นทั้งหมด |
ไม่มองแบบแยกส่วนได้ไหม… | |
5:45 | |
5:50 | ไม่มองเพียงส่วนใดส่วนหนึ่ง |
หรือมองลักษณะพิเศษเพียงอย่างเดียว… | |
5:55 | |
6:03 | แล้วพยายามค้นหาคำตอบแบบแยกส่วน |
ทั้งทางการเมืองทางเศรษฐกิจ … | |
6:09 | |
6:17 | หรือทางศาสนาและอื่นๆ |
ผมใช้คำว่า "ศาสนา" อย่างกังขา | |
6:21 | เราจะมองการแบ่งแยกทั้งหมด |
ที่มนุษย์ทำให้เกิดขึ้น... | |
6:25 | อย่างเป็นกระบวนการเดียวกัน |
ได้ไหม | |
6:37 | มองโลกภายนอกตัวเรา |
ที่เต็มไปด้วยการแบ่งแยกอันมหาศาล… | |
6:41 | |
6:46 | ...และภายในจิตใจ |
เราก็แตกแยกออกเป็นส่วนๆ | |
6:56 | |
7:03 | แล้วเราก็ถามตนเองว่า… |
7:09 | เป็นไปได้ไหม ที่จะมองให้เห็น |
ทั้งภายนอกและภายใน… | |
7:18 | …อย่างเป็นกระแสเดียวกันทั้งหมด |
ไม่แบ่งแยก… | |
7:26 | |
7:31 | ...แยกออกจากกันไม่ได้ มองดูกระบวนการ |
ของความคิดอย่างเป็นทั้งหมด | |
7:41 | การมองเช่นนั้น เป็นไปได้ไหม |
7:44 | หรือว่าจิตของเราแตกแยกเป็นส่วนๆ |
ถูกแบ่งแยกจนเราไม่สามารถ… | |
7:53 | |
7:59 | |
8:07 | ที่จะมองเห็นการเคลื่อนไหวอันเป็นทั้งหมด |
ของชีวิต อย่างเป็นกระแสเดียวกัน | |
8:14 | คุณเข้าใจไหมครับ |
8:17 | ผมขอย้ำสิ่งที่เราพูดวันก่อน… |
8:25 | ว่าเรากำลังคิดร่วมกัน ใคร่ครวญปัญหานี้ |
ร่วมกัน… | |
8:31 | |
8:35 | มิใช่ผู้พูดเท่านั้นที่สืบค้น |
ส่วนคุณเป็นผู้ฟัง… | |
8:42 | |
8:51 | …แต่ทั้งคุณและผู้พูดร่วมกัน |
ค้นหาด้วยตัวเราเอง… | |
9:00 | ...ว่ามีหรือ วิถีแห่งการดำรงชีวิต |
ที่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง… | |
9:07 | |
9:13 | ...เป็นทั้งหมด |
ซึ่งไม่ใช่เป็นวิถีของคุณหรือของผู้พูด… | |
9:18 | |
9:24 | แต่ชีวิตอันเป็นกระแส |
ที่ปราศจากการเริ่มต้นและการสิ้นสุด | |
9:33 | |
9:43 | การค้นหาชีวิตเช่นนี้ |
ผมขอชี้ให้เห็นว่า… | |
9:47 | |
9:51 | ...มันสำคัญที่เราจะต้องรู้ตัว |
ถึงการมองแบบแยกส่วนของเราเอง… | |
10:06 | คุณอาจจะเป็นนักจิตวิทยา |
หรือนักจิตบำบัด ที่ผ่านการฝึก… | |
10:11 | |
10:16 | …อบรมมาเฉพาะด้าน ดังนั้นสมอง |
และอิทธิพลกำหนดของคุณ… | |
10:23 | …ถูกหล่อหลอมมาแล้ว |
ทำให้คุณไม่สามารถมองเห็นทั้งหมดได้… | |
10:27 | |
10:32 | หรือคุณอาจเป็นนักธุรกิจ |
ก็ยังเป็นปรากฏการณ์เดียวกัน | |
10:35 | |
10:40 | หรือถ้าคุณเป็นนักการเมือง |
ก็เป็นเคราะห์ร้ายของคุณ | |
10:48 | หรือถ้าคุณเป็นผู้มีจิตแห่งศาสนา |
ฝักใฝ่ทางศาสนา… | |
10:57 | …ไม่ยอมรับลัทธิคัมภีร์ หลักความเชื่อ |
พิธีกรรมใดๆ ทั้งหมดนั้น… | |
11:10 | หรือแม้มนุษย์ธรรมดาสามัญ |
ทุกคนก็เป็นส่วนหนึ่งของกระแสนี้… | |
11:18 | |
11:24 | ที่มีทั้งความวิตกกังวล ความทุกข์โศก |
ความสุขเพลิดเพลินและความกลัว… | |
11:30 | |
11:34 | …มีการแก่งแย่งชิงดี การเปรียบเทียบ |
เปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น และ… | |
11:44 | |
11:54 | ...พยายามที่จะไปให้ถึงเป้าหมายบางอย่าง |
ที่เขาคิดขึ้นและหวังจะได้พบ | |
12:00 | เราทุกคนตระหนักถึง… |
12:10 | การแบ่งแยกออกเป็นส่วนๆ |
ของตนเองไหม รู้ตัวอย่างแท้จริงหรือเปล่า | |
12:13 | มิใช่เพียงจินตนาการว่าคุณแตกแยกเป็นส่วนๆ |
แล้วคิดเอาเองว่าคุณเป็นอย่างนั้น | |
12:20 | ตามทันไหมครับ |
12:22 | ถ้าแนวคิดแบบแยกส่วนแข็งแกร่งมาก |
จนแนวคิดนั้นได้หล่อหลอมการคิดของเรา… | |
12:27 | |
12:33 | ...คุณจึงคิดว่าตัวคุณถูกแยกเป็นส่วนๆ |
หรือไม่คุณก็สังเกต… | |
12:37 | |
12:44 | สภาวะจิตที่เป็นอยู่จริง ซึ่งถูกแบ่งแยก |
ออกเป็นเสี่ยงๆ กระจัดกระจาย คับแคบ | |
12:53 | จิตเช่นนั้นจะสามารถสังเกตเห็น |
กระแสอันซับซ้อนเหนือธรรมดานี้… | |
12:57 | |
13:06 | ...ที่ทั้งงดงามและล้ำลึกยิ่ง |
สังเกตเห็นกระแสนี้อย่างสมบูรณ์ได้ไหม | |
13:13 | |
13:18 | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
13:30 | พวกคุณไม่ได้มาเพื่อฟังผมนะครับ |
13:34 | ผมเพียงบังเอิญนั่งอยู่บนเวทีนี้ |
ก็เพื่อความสะดวกของคุณ… | |
13:38 | |
13:43 | ...เพื่อทุกคนจะได้มองเห็น |
แต่ผู้พูดไม่ได้มีอำนาจเหนือคุณ | |
13:48 | |
13:52 | ในเรื่องทางจิตวิญญาณ |
เรื่องทางจิตใจ… | |
13:56 | เรื่องการสืบค้นนั้นต้องไม่มีอำนาจเหนือ |
ไม่มีคุรุ เรื่องนี้ต้องชัดเจน | |
14:07 | |
14:10 | นั่นคือ ถ้าคุณยังคงแบกความรู้ของคนอื่น |
ซึ่งบางทีความรู้ทั้งหมด… | |
14:13 | |
14:19 | |
14:28 | …อาจเป็นผลมาจากคนอื่นๆ |
แล้วผนวกความรู้เฉพาะของคุณเอง… | |
14:32 | …เข้ากับความรู้ที่สั่งสมอยู่แล้ว |
ในสมองของคุณ แล้วค้นหาว่า… | |
14:43 | |
14:50 | มีหรือการกระทำหนึ่งเดียว… |
14:56 | …หรือสภาวะจิตหนึ่งเดียว |
ที่สามารถแก้ไขปัญหาทั้งปวงของเราได้ | |
15:01 | |
15:06 | คุณเข้าใจสิ่งที่เรากำลังพูดไหมครับ |
15:08 | เราเข้าใจในปัญหาตรงกันไหม |
15:25 | ความโง่เขลาเป็นส่วนหนึ่งของความรู้ |
15:33 | ใช่ไหมครับ |
15:42 | ผมสงสัยว่าคุณเห็นเช่นนั้นไหม |
15:44 | คุณก็รู้ถึงความคิดทั้งหมด |
ที่เกี่ยวกับนักบวช คุรุ ผู้รู้… | |
15:54 | …แนวความคิดหรือความเชื่อนั้น |
เชื่อตามกันมาว่ามีผู้เห็นแจ้ง รู้ชัด… | |
16:01 | |
16:11 | …และสามารถช่วยผู้อื่นให้เป็นอิสระ |
จากความโง่เขลาได้ | |
16:23 | แต่โดยทั่วไป และบ่อยครั้ง |
หาได้ยากยิ่ง… | |
16:31 | …ผู้มีอำนาจเหนือ ผู้มีความรู้… |
16:38 | …พยายามที่จะปัดเป่า |
ความโง่เขลาของคนอื่น… | |
16:43 | แต่ความรู้ของผู้รู้เอง |
ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของความโง่เขลา | |
16:51 | คุณตามทันไหมครับ |
16:55 | แต่ ณ ที่นี้ ที่เรามาร่วมกันสืบค้น |
เป็นเวลา… | |
16:59 | |
17:05 | …ถึง 20 ปีแล้ว |
ไม่มีอำนาจเหนือใดๆ ทั้งสิ้น | |
17:15 | เพราะอำนาจเหนือลักษณะใดก็ตาม |
ในเรื่องทางจิตวิญญาณ… | |
17:21 | ทำให้คุณกลายเป็นนักโทษภายใต้ระบบ |
ความเชื่อ แนวคิดหรือความรู้ของผู้อื่น | |
17:24 | |
17:31 | ในสภาพเช่นนั้น ไม่มีอิสรภาพเลย |
17:38 | การค้นหาว่ามีหรือ ทางออกจากปัญหายุ่งเหยิง |
อันมากมายของเรา | |
17:47 | |
17:53 | คือค้นหาว่ามีหรือ การเห็น |
การหยั่งรู้ การสังเกตลักษณะเดียว… | |
18:02 | …ที่เป็นอิสระอย่างสิ้นเชิง |
จากโครงสร้างนี้ | |
18:10 | …โครงสร้างทางจิตใจ |
ที่มนุษย์ได้ก่อขึ้น | |
18:15 | |
18:17 | คุณเข้าใจไหมครับ |
เราเข้าใจตรงกันหรือเปล่า | |
18:27 | คุณเห็นไหมว่าในการพิจารณาเรื่องนี้ |
เราต้องนอบน้อมอย่างยิ่ง... | |
18:40 | ...แต่ไม่ใช่เป็นการถ่อมตน |
ไม่ใช่การประจบประแจง... | |
18:48 | ...ไม่ใช่การเกาะชายจีวรผู้ใด |
แล้วพูดว่า "ฉันขอนอบน้อม" | |
18:58 | คุณลักษณะของความนอบน้อมนี้ |
ไม่มีความทระนง… | |
19:05 | ไม่เคยรู้จักความทระนง |
19:11 | คุณเข้าใจไหม |
มิฉะนั้นจะไม่ใช่ความนอบน้อม | |
19:15 | ขอให้ใส่ใจพิจารณาเรื่องนี้ |
19:19 | ผู้ที่ทระนง หยิ่งยโส |
ท่วมท้นไปด้วยความสำคัญตน… | |
19:23 | |
19:27 | หลงในความรู้ การตระหนักรู้ของตน |
และอื่นๆ … | |
19:35 | ...ในความรู้สึกเช่นนั้น |
มีความรู้สึกว่าตนเองสำคัญ | |
19:44 | แล้วด้วยสภาวะจิตเช่นนั้น |
เราพยายามบ่มเพาะความนอบน้อม… | |
19:52 | เรื่องเหล่านี้ คุณก็รู้ดีไม่ใช่หรือ |
20:01 | ดังนั้นจิตที่เต็มไปด้วยความทระนง |
ไม่ว่าในทางใด… | |
20:11 | |
20:18 | ไม่ว่าทางวิทยาศาสตร์ ศาสนา การเมือง |
หรือความรู้สึกว่าตนบรรลุความสำเร็จ… | |
20:20 | ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่าตนเองสำคัญ |
และหยิ่งยโสยิ่ง… | |
20:30 | จิตเช่นนั้น ไม่มีวันเข้าใจคุณลักษณะ |
ที่เป็นอิสระอย่างสิ้นเชิงจากความยโสโอหัง | |
20:37 | |
20:46 | เราเข้าใจทั้งหมดนี้ตรงกันไหม |
20:52 | มนุษย์ได้เพียรพยายาม |
มานานหลายพันปี… | |
20:59 | |
21:04 | เพื่อค้นหาทางออกอันเป็นที่สุด |
ให้แก่ชีวิตของเขาโดยปฏิบัติตนเคร่งครัด | |
21:15 | ความเคร่งครัดเป็นความหยาบกระด้าง |
ความเข้มงวดและรุนแรง... | |
21:25 | |
21:30 | เป็นการยืนหยัดส่งเสียงประกาศตน |
ใช่ไหม… | |
21:40 | |
21:41 | เป็นความเคร่งครัดเถรตรง เช่นการใส่จีวร |
21:48 | |
21:50 | ขออภัย ผมไม่ได้พูดถึง |
สุภาพบุรุษเหล่านั้นที่นี่ | |
21:54 | การใส่จีวรสารพัดสีทั่วโลก… |
22:01 | ...และจินตนาการว่า |
พวกเขาใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างเคร่งครัด | |
22:08 | มันเป็นเพียงเสียงอึกทึก |
ของความเรียบง่ายของพวกเขา… | |
22:14 | ...ที่ขวางกั้นเขา |
จากความเป็นผู้เรียบง่ายที่แท้จริง | |
22:20 | ถ้าคุณเรียบง่ายจริง |
ไม่สำคัญเลยว่าคุณสวมใส่อาภรณ์แบบใด | |
22:24 | |
22:28 | แต่เสื้อผ้าอาภรณ์ได้กลายเป็น |
สิ่งสำคัญแสนพิเศษสำหรับโลกนี้ไปแล้ว… | |
22:30 | |
22:34 | ...ในโลกศาสนาด้วย |
ซึ่งแสดงถึงจารีต… | |
22:37 | |
22:44 | ...ที่คุณต่างรับมาปฏิบัติ |
ด้วยหวังว่าจะใช้ชีวิตที่เรียบง่าย | |
22:52 | มนุษย์ได้พยายามทำสิ่งต่างๆ มากมาย |
ทั้งใช้กลวิธีหลากหลายกับตนเอง… | |
22:56 | |
23:03 | ...ถ้าหากพวกเราเอาจริงเอาจัง |
ทุ่มเทอย่างเต็มความสามารถ… | |
23:14 | พยายามอย่างสัตย์ซื่อที่จะค้นหา |
วิถีการดำเนินชีวิต… | |
23:28 | ...อันเป็นวิถีแห่งปฏิบัติการ |
ซึ่งเกิดจากความเข้าใจชัดแจ้ง… | |
23:34 | |
23:39 | ...จากการหยั่งเห็น |
ถึงทางออกเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น | |
23:49 | ใช่ไหมครับ |
เราเข้าใจตรงกันไหม | |
23:58 | โปรดอย่าโกรธเคืองผมเลย |
พวกคุณที่ใส่จีวรแบบต่างๆ… | |
24:01 | |
24:07 | ...หรือทำสิ่งอื่นๆ |
เราได้ใคร่ครวญเรื่องทั้งหมดนั้นมาแล้ว | |
24:14 | ว่ามันไม่มีความหมายอะไรเลย |
24:20 | ครั้งหนึ่งผมเคยติดตามกลุ่มนักบวช |
ไปตามแถบเทือกเขาหิมาลัย | |
24:33 | ดินแดนอันงดงาม |
ด้วยดอกกุหลาบพันปี ดอกลิลลี่… | |
24:36 | |
24:44 | หมู่ดอกไม้แห่งเทือกเขาสูงระดับนั้น |
ต้นสนใหญ่อลังการ… | |
24:48 | |
24:55 | ...สูงเสียดฟ้าสีคราม |
อีกหมู่นกก็ส่งเสียงร้องขับขาน | |
25:00 | มันช่างเป็นวันที่งดงาม |
25:02 | แต่นักบวชเหล่านั้นไม่เคยแหงนมอง |
ไม่เคยมองดูพรรณพฤกษา… | |
25:07 | |
25:13 | มวลดอกไม้ ท้องฟ้า และความอัศจรรย์ |
น่าพิศวงของโลก เพราะว่าพวกเขา… | |
25:16 | |
25:25 | ...มัวหมกมุ่นอยู่กับพิธีกรรม |
และการท่องบ่นมนตรา | |
25:31 | พวกเขาคิดว่าจะได้พบสรวงสวรรค์ |
ด้วยวีถีทางนั้น | |
25:52 | แต่ ณ ที่นี้ เราขออธิบาย |
ความหมายของคำว่า "มนตรา" | |
25:57 | |
26:01 | ซึ่งพวกคุณอาจจะรู้แล้ว |
26:07 | มนตรา เป็นคำภาษาสันสกฤต |
ซึ่งหมายถึง… | |
26:13 | การพิจารณา การทำสมาธิ การพินิจ |
ใคร่ครวญถึงการไม่มีไม่เป็นอะไรเลย… | |
26:25 | ...และยังหมายถึงการปลดเปลื้องจาก |
การเอาตนเองเป็นศูนย์กลางความสำคัญ | |
26:34 | "มนตรา" หมายความเช่นนั้น |
26:39 | การพิจารณาใคร่ครวญในความอยากมี |
อยากเป็นของตัวคุณ และการละทิ้ง… | |
26:43 | |
26:47 | ...ความเห็นแก่ตัวทุกรูปแบบ |
นั่นคือความหมายที่แท้จริงของคำนี้ | |
26:53 | ดูสิ พวกโยคีทั้งหลาย |
ได้ทำอะไรกับคำคำนั้น! | |
26:59 | คุณเข้าใจไหมครับ |
27:12 | การเห็นถึงทั้งหมดนี้ |
เห็นการทรมานกายลักษณะต่างๆ… | |
27:16 | |
27:21 | ...เพื่อการหลุดพ้น เห็นพิธีกรรม |
การสวมใส่จีวรแบบต่างๆ… | |
27:25 | |
27:31 | การทำสิ่งเหล่านี้ซ้ำๆ ซากๆ |
ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมนุษย์… | |
27:34 | |
27:38 | ...และความสัมพันธ์ของเขา |
สังคมใหม่ที่ดีงามจึงไม่เคยเกิดขึ้น | |
27:46 | คำว่า "ดี" ไม่ได้มีความหมาย |
แบบเพลงกล่อมเด็กว่า "จงเป็นเด็กดี" | |
27:51 | |
28:01 | ดี ไม่ได้หมายถึงความน่าเคารพนับถือ |
ไม่ใช่คำที่คุณจะพูดได้ว่า… | |
28:08 | |
28:10 | "นั่นเป็นเรื่องโบราณคร่ำครึ |
ทิ้งมันไปเสีย"… | |
28:15 | แต่คำว่า "ดี" นั้น |
มีความหมาย มีนัยสำคัญที่ดีเลิศ… | |
28:18 | |
28:26 | แม้มนุษย์พากเพียรทำสิ่งเหล่านี้ |
ก็ยังไม่เคยก่อให้เกิดสังคมที่ดีได้… | |
28:31 | |
28:36 | ...สังคมที่ผู้คนดำรงอยู่ด้วยความสุข |
ปราศจากความขัดแย้ง ความรุนแรง… | |
28:39 | |
28:43 | ...เปี่ยมด้วยความรับผิดชอบ |
ความใส่ใจและความรักอันใหญ่หลวง | |
28:49 | |
28:53 | นี่คือความหมายที่แท้จริง |
ของคำว่า "ดี" | |
28:57 | มนุษย์ยังไม่สามารถ |
สร้างสังคมที่ดีเช่นนั้นได้ | |
29:05 | เหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความน่าเกลียด |
ขึ้นในโลก คือเราทุกคน… | |
29:12 | |
29:16 | …คือมนุษย์ส่วนใหญ่ อาจจะ 99% |
แตกแยกออกเป็นส่วนๆ | |
29:20 | |
29:26 | เมื่อเราตระหนัก |
ว่าเราอยู่ในสภาพที่แตกแยก… | |
29:31 | |
29:42 | เมื่อเรารับรู้ รู้ตัวถึงสภาพนี้ |
โดยปราศจากการเลือก... | |
29:48 | ...เพราะมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ |
29:57 | ไม่ใช่ผู้พูดยัดเยียดเรื่องนี้ให้คุณ |
แต่มันเป็นจริง | |
30:00 | |
30:12 | แล้วจิตเช่นนั้น |
ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็นส่วนๆ… | |
30:17 | …จิตใจซึ่งหมกหมุ่น |
ติดอยู่ในความเพ้อฝันต่างๆ… | |
30:20 | |
30:25 | …ความหลอกลวงอันเหลวไหล |
ไร้สาระทั้งทางอารมณ์ความรู้สึก… | |
30:33 | …จิตนั้นจะมาถึงจุดนี้ไหม |
30:37 | …เพื่อที่จะค้นหาทางออก |
ที่จริงแท้และยั่งยืนตลอดไป | |
30:44 | คุณเข้าใจคำถามไหม |
30:47 | เข้าใจไหมครับ |
31:03 | เราจะค้นหาอย่างไร |
31:11 | การค้นหาขึ้นอยู่กับคนอื่น |
อย่างนั้นหรือ | |
31:18 | ขอให้ติดตาม |
ด้วยความใส่ใจจริงๆ | |
31:21 | ผู้อื่นแม้เขาจะคิดว่าเขาเป็นผู้รู้ |
ที่ทรงอำนาจเพียงใดก็ตาม… | |
31:25 | |
31:31 | ...หรือเขาเป็นนั่น เป็นนี่ เขาจะสามารถ |
นำพาหรือช่วยคุณให้พบทางออกได้หรือ | |
31:42 | ช่วยได้หรือเปล่า |
31:43 | โปรดถามคำถามนี้ต่อตัวคุณเอง |
31:50 | มีกลุ่มใด ประชาคมใด… |
31:57 | |
32:04 | ...แนวความคิด หรือข้อสรุปชุดใด |
ที่จะช่วยคุณให้เข้าถึงสภาวะนั้นได้ | |
32:11 | หรือเราต้องเป็นแสงสว่างแห่งตน |
32:21 | ไม่ใช่แสงสว่างจากตะเกียง จากเปลวเทียน |
หรือเปลวไฟ ที่ผู้อื่นจุดให้ | |
32:28 | |
32:33 | ตามทันไหมครับ |
32:35 | โปรดทุ่มเทหัวใจคุณ |
เพื่อทำความเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ | |
32:42 | ซึ่งหมายถึงไม่เพียงหัวใจคุณเท่านั้น |
แต่รวมถึงจิตและสมองของคุณด้วย | |
32:57 | อิสรภาพไม่ใช่การประพฤติตามอำเภอใจ |
33:09 | ซึ่งเป็นความไม่ประสีประสา |
ที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก… | |
33:14 | |
33:17 | ...เพราะว่าทุกคนต่างทำ |
ในสิ่งที่ตนเองต้องการ… | |
33:25 | และการขัดขวางยับยั้งไม่ให้ทำ |
ถือว่าไม่ให้เติมเต็มความปรารถนา | |
33:28 | |
33:34 | ฉะนั้น การทำตามอำเภอใจ |
ในทุกๆ ทาง… | |
33:37 | |
33:42 | ทั้งทางศาสนา สังคม |
และศีลธรรม จึงถูกกระตุ้นเสริม | |
33:54 | และการทำตามใจตนเอง ซึ่งเป็นการทำ |
ในสิ่งที่แต่ละคนชอบ หรือการพูดว่า… | |
33:56 | |
33:59 | |
34:05 | "มันถูกใจฉัน ฉันรู้สึกดีกับมัน" |
เช่นนั้นเป็นการปฏิเสธอิสรภาพ | |
34:18 | เรากำลังพูดถึงอิสระทางจิตใจ |
ไม่ใช่อิสรภาพทางกฎหมาย… | |
34:21 | |
34:27 | ไม่ใช่อิสรภาพจากตำรวจ จากการจ่ายภาษีอากร |
แต่เป็นอิสรภาพที่… | |
34:32 | |
34:41 | …พ้นจากการพึ่งพาผู้อื่นทางจิตใจ |
เพราะผู้อื่นเมื่อเขาสอนคุณ… | |
34:43 | |
34:48 | เขาสอนทั้งจากความรู้ |
จากตำแหน่งและสถานภาพของเขา… | |
34:52 | |
34:57 | ความรู้นั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของความไม่รู้ |
เพราะความรู้ไม่เคยสมบูรณ์ | |
35:02 | ดังนั้นความรู้จึงเป็นส่วนหนึ่ง |
ของความไม่รู้หรือความโง่เขลาเสมอ | |
35:07 | ใช่ไหมครับ |
35:10 | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจไหม |
35:15 | แน่นอนความรู้ไม่เคยเป็นทั้งหมด |
ไม่เคยสมบูรณ์ครบถ้วน | |
35:18 | |
35:23 | ดังนั้นในความรู้ |
จึงมีความไม่รู้ ความโง่เขลาอยู่ด้วย | |
35:29 | เมื่อคุณตระหนักเห็นเช่นนั้น |
เห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะพึ่งพิง… | |
35:33 | |
35:39 | …ในเรื่องทางจิตวิญญาณ ทางจิตใจ… |
35:44 | …หรือเรื่องการสืบค้นใคร่ครวญ |
ทางศาสนาอย่างลึกซึ้ง | |
35:50 | เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะพึ่งพิงใคร |
นั่นคืออิสรภาพ… | |
35:59 | …ที่เกิดขึ้นพร้อมกับความรับผิดชอบ |
ที่จะเป็นแสงสว่างแห่งตน | |
36:01 | |
36:09 | ตามทันไหมครับ |
เราเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า | |
36:15 | เพราะว่าเรากำลังร่วมกันค้นหา |
โปรดค้นหาด้วยตัวคุณเอง… | |
36:20 | |
36:27 | ไม่ใช่อยู่ในโอวาทหรือคำสั่งของผู้อื่น |
ไม่ใช่ถูกกระตุ้นโดยคนอื่น… | |
36:32 | |
36:37 | ไม่ใช่คนอื่นส่งเสริมให้กำลังใจ แต่ค้นหา |
ด้วยตัวเราเองทั้งหมดอย่างแท้จริง… | |
36:40 | |
36:45 | ซึ่งไม่ใช่การยึดตนเป็นสำคัญ |
เราจึงจะเป็นแสงสว่างแห่งตนได้ | |
36:51 | |
36:58 | ใช่ไหมครับ |
37:05 | เราเข้าใจเรื่องนี้ด้วยกันไหม |
37:07 | ไม่ใช่การเห็นด้วย |
หรือถูกต้อนให้จนมุม | |
37:16 | ฉะนั้นคุณ |
ไม่ได้ถูกบังคับให้เห็นด้วย | |
37:25 | ไม่ได้ถูกกระตุ้นด้วยความจริงจังของผู้พูด |
37:36 | ถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็เป็นเพียงเปลวไฟ |
ที่จะดับมืดลงด้วยแรงลม | |
37:41 | |
37:57 | จากสิ่งที่พูดมาทั้งหมดนี้ |
จิตของคุณ จิตซึ่งคือสมอง… | |
38:00 | |
38:04 | |
38:09 | …ประสาทสัมผัส |
คุณภาพของการคิดของคุณ... | |
38:17 | |
38:22 | …โดยที่รู้ดีถึงข้อจำกัดของมัน… |
38:28 | …พร้อมไหม ไม่ใช่การเตรียมพร้อม |
ผมจะไม่ใช้คำว่า "เตรียมพร้อม"… | |
38:32 | |
38:34 | …เพราะการเตรียมพร้อมหมายถึงกาลเวลา |
ซึ่งเป็นทฤษฎีโปรดของคุณ… | |
38:37 | |
38:41 | …ที่เราต้องใช้เวลา |
ในการเป็นแสงสว่างแห่งตน | |
39:00 | เมื่อจิตของเราได้ฟังเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว |
แม้ว่าคุณเพิ่งฟังเป็นครั้งแรก | |
39:05 | |
39:13 | และเมื่อคุณฟัง |
อย่างเป็นครั้งแรกจริงๆ เท่านั้น… | |
39:16 | ถ้าคุณใส่ใจฟังอย่างแท้จริงเท่านั้น |
39:21 | คุณรู้ไหม มันคล้ายกับการมองดู |
ดวงอาทิตย์ขึ้นหรือลาลับ… | |
39:30 | ...ความงามและแสงอันพิเศษสุด |
ไม่เคยเหมือนเดิมเลย | |
39:39 | คุณดูมันได้วันแล้ววันเล่า |
เดือนแล้วเดือนเล่า… | |
39:45 | …คุณไม่เคยพูดว่า |
"ฉันเคยเห็นแล้วครั้งหนึ่ง มันก็พอแล้ว" | |
39:56 | หากเราใส่ใจฟังในสิ่งที่ได้พูดมา |
และสิ่งที่กำลังพูดอยู่นี้ | |
40:00 | |
40:03 | มันก็ไม่เป็นสิ่งซ้ำซาก |
40:11 | ความงามไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้น |
เหมือนเดิมตลอดไป แต่มันใหม่เสมอ | |
40:23 | |
40:28 | เมื่อคุณดูภาพเขียนคลาสสิค |
อันน่าพิศวง… | |
40:34 | ...หรือคุณฟังดนตรี |
มันใหม่ตลอดกาล | |
40:38 | |
40:45 | แต่จิตของเรา |
ถูกทำให้ทื่อทึบด้วยถ้อยคำ… | |
40:53 | เมื่อเราฟังคำพูดซ้ำๆ |
เราก็บอกว่า "ฉันเบื่อแล้ว… | |
40:56 | …คุณเคยพูดเรื่องทั้งหมดนั้นมาแล้ว" |
41:04 | แต่ถ้าคุณฟัง |
ก็มีอะไรบางอย่างใหม่อยู่เสมอ… | |
41:07 | |
41:12 | ...เฉกเช่นอาทิตย์ยามตกดิน |
ดวงดาวยามย่ำค่ำ และน้ำในแม่น้ำ | |
41:15 | |
41:19 | (avoir le temps) |
41:37 | เรายังมีเวลาเหลืออยู่อีก |
41:52 | เราขอถามคุณว่า |
จิตรวมทั้งหัวใจ ทั้งหมดของชีวิตเรา… | |
41:56 | |
42:00 | |
42:04 | |
42:12 | ทั้งภาวะของประสาทสัมผัสที่ไม่ถูกแบ่งแยก |
คุณเข้าใจไหม เป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด… | |
42:19 | |
42:21 | |
42:33 | อีกทั้งความคิดและการคิด |
ที่รู้ว่ามันถูกจำกัด แยกออกเป็นส่วนๆ… | |
42:40 | |
42:44 | …ติดอยู่ในกาลเวลาเสมอ |
และสมองอันเป็นผลพวงของ… | |
42:48 | |
42:55 | ...การถูกกำหนดมานานหลายพันปี… |
43:00 | …เต็มไปด้วยความทรงจำ ความรู้ |
ประสบการณ์ เหมือนกับคอมพิวเตอร์ | |
43:07 | |
43:09 | แต่แน่นอน สมองมีความสามารถ |
เหนือกว่าคอมพิวเตอร์ | |
43:12 | |
43:17 | สมองได้ประดิษฐ์คอมพิวเตอร์ แต่สมอง |
ก็ทำงานตลอดเวลาเหมือนกับคอมพิวเตอร์ | |
43:24 | เราจึงถามว่า |
เราสามารถใคร่ครวญ… | |
43:29 | …สืบค้นเรื่องทั้งหมดนี้ |
ด้วยจิตลักษณะนี้ได้ไหม | |
43:37 | หรือว่าจิตเพียงอยู่ในภาวะการสังเกต |
ที่สังเกตโดยปราศจากผู้สังเกต | |
43:47 | |
43:55 | เพราะผู้สังเกตคืออดีต ผู้สังเกตคือผลของ |
ประสบการณ์ทั้งหมด ของประสาทสัมผัส | |
43:58 | |
44:04 | |
44:09 | การตอบสนอง ปฏิกิริยา |
ความทรงจำทั้งปวง ผู้สังเกตคือทั้งหมดนั้น | |
44:12 | การสังเกตโดยไร้ผู้สังเกต… |
44:23 | จึงมีเพียงการสังเกตที่บริสุทธิ์เท่านั้น |
ไม่มีการบิดเบือน ไม่เคลื่อนคิดออกไป | |
44:30 | |
44:39 | ไม่ใช่ผลของการเลือก ชอบหรือไม่ชอบ |
เพียงแต่สังเกตเท่านั้น | |
44:49 | ในภาวะการสังเกตที่บริสุทธิ์ |
มีปฏิบัติการเพียงหนึ่งเดียวไหม… | |
44:55 | |
45:10 | การรับรู้ที่เป็นทั้งหมดเพียงหนึ่งเดียว |
ที่จะแก้ปัญหาทั้งปวงได้สิ้นเชิงมีไหม | |
45:18 | |
45:23 | คุณเข้าใจไหมครับ |
45:32 | มีครับ… |
45:37 | ฟังให้ดีนะครับ! |
45:41 | ผู้พูดบอกว่ามีครับ |
45:45 | เป็นธรรมดา |
ที่คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย | |
45:48 | เพราะถ้าคุณตระหนักรู้ถึงมัน |
คุณก็ไม่มาที่นี่ | |
45:59 | โปรดฟังให้ดีนะครับ |
ผู้พูดบอกว่า … | |
46:05 | ปฏิบัติการนั้นไม่ใช่อำนาจเหนือ |
ไม่ใช่ผลของประสบการณ์… | |
46:13 | |
46:19 | ...ไม่ใช่ผลของความรู้ที่สั่งสมมา |
ไม่ใช่ทั้งหมดนั้น | |
46:24 | |
46:26 | |
46:32 | ผู้พูดบอกว่า มีคำตอบ |
มีทางออกจากสิ่งทั้งปวงนี้… | |
46:37 | ...ออกจากความสับสน ความทุกข์ระทม |
ความกลัว ความทรมาน ความสยดสยอง | |
46:44 | ใช่ไหมครับ |
46:47 | อย่าได้ยอมรับที่พูดมานี้ |
46:55 | เมื่อสืบค้นถึงจุดนี้ |
คุณอยู่ตรงไหน | |
47:02 | ได้โปรดเถิดครับ |
ผู้พูดถามด้วยความจริงจังอย่างยิ่ง | |
47:04 | |
47:09 | เราได้พูดคุยกันมา 20 นาที |
หนึ่งชั่วโมง 40, 50 นาทีแล้ว… | |
47:17 | …เมื่อมาถึงจุดจบแล้ว |
คุณสมบัติของจิตคุณที่สามารถ… | |
47:22 | |
47:25 | โปรดฟังให้ดี |
จิตที่สามารถรองรับอะไรบางอย่างได้ | |
47:29 | คุณตอบว่า "ใช่" ที่ว่า "ใช่" นั้น |
เป็นการค้นพบด้วยตัวคุณเอง | |
47:31 | เป็นแสงสว่างของตัวคุณเอง |
47:42 | เป็นความใส่ใจอันสมบูรณ์ของตัวคุณ |
ที่คุณเองทุ่มเทให้แก่การค้นหา | |
47:46 | |
48:13 | ผมจะสืบค้นต่อไป |
อย่างระมัดระวัง | |
48:21 | เราต้องมีปัญญา |
48:30 | ปัญญาแตกต่างจากความรู้ |
48:37 | เราได้ชี้ให้เห็นแล้วว่า |
ในความรู้ยังมีความโง่เขลา | |
48:43 | |
48:47 | ใช่ไหมครับ |
48:50 | แต่ทว่าปัญญา |
เป็นอิสระจากความโง่เขลา... | |
48:59 | ดังนั้นจึงเป็นอิสระจากสิ่งลวง |
49:06 | และปัญญา |
ไม่ใช่ผลจากความรู้ที่สั่งสมมา | |
49:12 | |
49:15 | |
49:21 | คุณสมบัติแห่งปัญญาจะเกิดขึ้น |
เมื่อมีการหยั่งเห็นและมีปฏิบัติการ | |
49:31 | นั่นคือเกิดการหยั่งเห็นและไม่มีช่องว่าง |
ระหว่างการหยั่งเห็นกับปฏิบัติการ | |
49:34 | |
49:42 | การเห็นนั่นแหละคือปฏิบัติการ |
49:47 | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้ไหม |
49:54 | คุณตามทันไหมครับ |
49:59 | เมื่อคุณเห็นอันตราย |
เช่น หน้าผาสูงชัน | |
50:06 | การหยั่งเห็นนั่นเองคือปฏิบัติการ |
ที่คุณถอยห่างในทันที | |
50:11 | |
50:13 | นั่นคือปัญญา |
นั่นคือส่วนหนึ่งของปัญญานั้น | |
50:16 | เมื่อคุณเห็นงูที่อันตราย |
ปฏิบัติการก็เกิดขึ้นทันที | |
50:22 | ใช่ไหมครับ |
50:24 | ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย เพราะมัน |
เป็นปฏิกิริยาตอบสนองทางกาย | |
50:27 | |
50:35 | การตอบสนองทางกาย |
เป็นการป้องกันตนเอง ซึ่งก็คือปัญญา | |
50:41 | |
50:42 | ผู้ไม่มีปัญญา เห็นอันตรายแล้ว |
ยังปล่อยให้มันเกิดขึ้น | |
50:51 | คุณเข้าใจไหมครับ |
50:54 | ปัญญา คือการหยั่งเห็นอันตราย… |
50:56 | |
51:02 | ...เห็นถึงอันตรายทางจิตใจ |
แล้วปฏิบัติการก็เกิดขึ้นทันที | |
51:05 | นั่นคือปัญญา |
51:13 | การพึ่งพาผู้อื่นในทางจิตใจ |
เป็นอันตราย … | |
51:25 | พึ่งพิงเพื่อความอาทร |
ความรัก ความอบอุ่นใจ… | |
51:28 | และพึ่งพิงเพื่อการเห็นแจ้ง เป็นอันตราย |
เพราะทำให้คุณไม่เป็นอิสระ | |
51:33 | |
51:42 | ดังนั้น |
การหยั่งเห็นถึงอันตราย… | |
51:46 | และปฏิบัติการของการหยั่งเห็นนั่นเอง |
คือปัญญา | |
51:53 | ใช่ไหมครับ |
51:58 | เราต้องมีคุณภาวะแห่งปัญญานั้น |
52:09 | ปัญญานั้นจะไม่เกิดขึ้น |
ถ้าคุณยอมทำตาม เลียนแบบ… | |
52:16 | …ปรับตัวตามแบบแผน |
ที่วางไว้โดยคุรุ… | |
52:19 | |
52:26 | ...หรือใครก็ตามที่งี่เง่า |
52:37 | ดังนั้น มีอุดมคติและมีปฏิบัติการ |
ซึ่งแตกต่างจากอุดมคติ… | |
52:44 | |
52:47 | …หรือการสยบยอมทำตาม |
หรือการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับอุดมคติ | |
52:51 | |
52:56 | …ซึ่งเป็นการขาดการหยั่งเห็น |
ขาดการเห็นกระบวนการนี้ตามความเป็นจริง | |
53:01 | เมื่อเกิดการหยั่งเห็น |
อุดมคติ การเลียนแบบ… | |
53:06 | …การสยบยอม การทำตาม |
ทั้งหมดนั้นก็จบสิ้นลง นั่นคือปัญญา | |
53:09 | |
53:13 | คุณตามทันไหมครับ ผมไม่ได้ |
ให้คำจำกัดความของปัญญานะครับ | |
53:14 | แต่มันเป็นเช่นนั้น |
53:18 | คนผิดปกติทางจิตเท่านั้น |
ที่เห็นอันตรายแล้วยังดำเนินชีวิตดังเดิม | |
53:27 | คนจิตผิดปกติ คนโง่เขลา |
คนไร้ความคิดทั้งหลาย… | |
53:31 | คนที่หลงไปตาม |
ความแปลกพิกลของตนเอง… | |
53:39 | …ความสุขเพลิดเพลินของตน |
แล้วให้ความหมายที่สมเหตุสมผลแก่มัน | |
53:44 | ดังนั้นเราต้องมี |
คุณภาวะแห่งปัญญานี้ | |
53:52 | ด้วยปัญญาเช่นนี้… |
54:01 | …จะเกิดสภาวะอันเป็นกระแส |
หรือคุณจะเรียกว่าอะไรก็ตาม… | |
54:07 | |
54:13 | ...ภาวะที่สามารถแก้ปัญหาความขัดแย้ง |
และความทุกข์ระทมทั้งปวงจะเกิดขึ้นไหม | |
54:20 | คุณตามทันไหมครับ |
54:23 | จิตที่เปี่ยมด้วยปัญญา |
54:31 | จิตนั้นสืบค้นใคร่ครวญอยู่เสมอ |
54:40 | ถาม: ฟังดูเหมือนจะรุนแรงนะครับ |
จิตลักษณะนี้ไม่ควรจะรุนแรง | |
54:44 | |
54:48 | ผมขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่ |
54:51 | กฤษณมูรติ: คุณครับ ผมขอชี้ให้เห็น |
ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง… | |
54:55 | Q: คุณไม่อาจนิยาม "ปัญญา" |
ในลักษณะที่รุนแรงเช่นนั้น… | |
55:01 | ผลที่ตามมาของการทำเช่นนั้น |
เป็นความรุนแรง… | |
55:06 | รุนแรงต่อตัวคุณเอง |
รุนแรงต่อเพื่อนมนุษย์ | |
55:08 | |
55:12 | เป็นความสัตย์จริงครับ |
55:15 | K: ในช่วงอีก 5 วัน |
จะมีการสนทนาถามตอบ | |
55:27 | ขอให้ถามคำถามเหล่านี้ในช่วงนั้น |
55:34 | ผู้พูดไม่ได้ห้ามคุณไม่ให้ถาม… |
55:38 | ไม่ได้ห้ามไม่ให้สงสัยในสิ่งที่เขาพูด |
หรือตั้งคำถามต่อทุกสิ่งที่เขาพูด | |
55:41 | |
55:48 | แต่ไม่ใช่โอกาสนี้ |
55:55 | โปรดอดใจรอ |
และนึกถึงคนอื่นด้วยครับ | |
56:11 | ด้วยปัญญาดังกล่าว เราค้นหาว่ามีหรือ… |
56:20 | |
56:27 | …ซึ่งอาจจะไม่มีปฏิบัติการนั้น… |
56:35 | …สภาวะหรือคุณลักษณะนั้น |
ที่จะคลี่คลายทุกปัญหาของชีวิตเราได้ | |
56:39 | |
56:52 | มีแน่นอน |
แต่ผมลังเล เพราะว่า… | |
56:57 | |
57:06 | …เราต้องใช้คำพูด |
ที่ใช้กันจนผิดความหมาย | |
57:11 | ...เราต้องใช้คำ |
ที่สูญเสียความหมายของมันไปแล้ว | |
57:25 | เช่นคำว่า "รัก" ได้กลายเป็น |
เรื่องทางเพศ ทางประสาทสัมผัส | |
57:31 | เป็นเรื่องความรู้สึกทางกาย |
ซึ่งแฝงอยู่ด้วยความสุขเพลิดเพลิน… | |
57:43 | …ความกลัว ความวิตกกังวล การพึ่งพิง… |
57:54 | รวมถึงความน่าเกลียดทั้งหลาย |
ที่เกิดขึ้นในสิ่งที่เรียกว่าความสัมพันธ์ | |
57:58 | |
58:04 | ดังนั้นเราใช้คำๆ นี้ด้วยความกังขายิ่ง |
58:31 | ความรักไม่เกี่ยวข้องกันเลย |
กับความริษยา ความกลัว หรือความทุกข์โศก | |
58:38 | |
58:46 | ความรักคือความรับผิดชอบอย่างเต็มเปี่ยม |
ไม่ใช่ต่อคนใกล้ตัวเท่านั้น… | |
58:52 | |
58:54 | |
58:59 | แต่รับผิดชอบต่อชีวิตทั้งมวล ไม่ใช่เพียง |
ชีวิตคุณเองเท่านั้น แต่ชีวิตอื่นๆ ด้วย | |
59:05 | ผมขอบอกว่า |
ความรักคือคำตอบต่อทั้งหมด | |
59:15 | หากปราศจากความรัก |
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม | |
59:21 | …จะยืนด้วยศีรษะไปจนตลอดชีวิต… |
59:26 | …จะนั่งในท่าดอกบัว หรืออะไรก็ตาม |
59:38 | ด้วยปัญญาเช่นนี้ |
สภาวะอื่นก็เกิดขึ้น | |
59:44 | คุณเข้าใจไหมครับ |
59:47 | หากปราศจากปัญญา |
คุณไม่สามารถมีอีกสภาวะหนึ่ง | |
59:56 | ปัญญาและความรัก |
ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ | |
1:00:00 | และด้วยเหตุนี้ความเมตตา |
จึงมีคุณภาวะแห่งปัญญาอันยิ่งใหญ่ | |
1:00:02 | และนั่นคือคำตอบ |
ที่จะสลายปัญหาของเราได้ทั้งหมด | |
1:00:12 | แค่นี้ครับ |
1:00:15 | ผมขอตัวนะครับ |
1:00:23 | Можно мне уйти? |
1:00:40 | Posso andare? |