SA79T6 - สติปัญญา ความรักและความเมตตา
พูดกับสาธารณชนที่ซาแนน สวิสเซอร์แลนด์ ครั้งที่ 6
วันที่ 19 กรกฎาคม 1979
1:04  | ผมสงสัยว่าเราจะลืมเรื่องทั้งหมด |
ที่ได้พูดคุยกันมา... | |
1:09  | |
1:13  | ...ในช่วง 5 วัน |
ที่เรามาร่วมพบกันที่นี่ได้ไหม… | |
1:20  | …แล้วเริ่มต้นใหม่ประหนึ่ง |
เราเพิ่งมาพบพูดคุยกันเป็นครั้งแรก | |
1:33  | และยังไม่เคยได้ฟังสิ่งที่พูด |
เราเริ่มต้นกันใหม่จริงๆ… | |
1:41  | |
1:50  | …เริ่มอย่างสดใหม่ แล้วบางที |
เราอาจจะค้นหาทางออก… | |
1:59  | |
2:07  | …จากปัญหาอันซับซ้อนทั้งปวงของเรา |
ได้อย่างแท้จริงตลอดกาล | |
2:28  | อะไรคือปัญหาหลัก ซึ่งถ้าเราสืบค้น |
อย่างระมัดระวัง เอาจริงเอาจัง… | |
2:34  | |
2:46  | …ไม่ด่วนสรุป เราก็จะเข้าถึงปัญหาหลัก |
ซึ่งจะสลายความทุกข์โศกทั้งปวงได้… | |
2:51  | |
3:01  | …ความโทมนัส ความวิตกกังกล |
ความเศร้าหมอง ความล้มเหลวของเรา… | |
3:06  | …การตอบสนองต่อความอยาก |
ความท้อแท้คับข้องใจ และอื่นๆ ทั้งหมด | |
3:11  | มีหรือทางแก้ไข |
หรือการสังเกตเพียงหนึ่งเดียว… | |
3:19  | …การหยั่งเห็นที่เป็น |
ความเข้าใจอันถ่องแท้เพียงหนึ่งเดียว… | |
3:23  | |
3:33  | …ที่จะทำให้เกิดการปฏิวัติ |
ภายในจิตใจทุกคนอย่างสิ้นเชิง | |
3:42  | คุณเข้าใจคำถามไหม |
3:45  | คำตอบอันเป็นที่สุดเพียงหนึ่งเดียว |
ที่ไม่หวนกลับคืน… | |
3:56  | …ไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งใด |
แต่สมบูรณ์เป็นทั้งหมด | |
4:04  | …ยั่งยืนตลอดไปและไร้กาลเวลา |
4:11  | ทางออกเช่นนั้นมีไหม |
4:22  | ถ้าเราแต่ละคน |
ถามคำถามนี้ต่อตนเอง… | |
4:32  | เราจะตอบคำถามนี้ |
ไปตามความพึงพอใจของเราไหม… | |
4:38  | …ตอบตามประสบการณ์ |
ตามความรู้ของเราเองหรือไม่ | |
4:47  | |
4:54  | หรือว่าถ้าเราจริงจัง |
ไม่ทำเป็นเรื่องเล่นๆ… | |
5:05  | …เราจะสามารถสืบค้นร่วมกัน |
เพื่อค้นหาทางออก… | |
5:14  | |
5:25  | …ทางออกที่จะเป็นแสงสว่าง |
ให้จิตและใจของเราได้ไหม | |
5:38  | เราสามารถมองชีวิตอย่างเป็นทั้งหมด |
ไม่มองแบบแยกส่วนได้ไหม… | |
5:45  | |
5:50  | ไม่มองเพียงส่วนใดส่วนหนึ่ง |
หรือมองลักษณะพิเศษเพียงอย่างเดียว… | |
5:55  | |
6:03  | แล้วพยายามค้นหาคำตอบแบบแยกส่วน |
ทั้งทางการเมืองทางเศรษฐกิจ … | |
6:09  | |
6:17  | หรือทางศาสนาและอื่นๆ |
ผมใช้คำว่า "ศาสนา" อย่างกังขา | |
6:21  | เราจะมองการแบ่งแยกทั้งหมด |
ที่มนุษย์ทำให้เกิดขึ้น... | |
6:25  | อย่างเป็นกระบวนการเดียวกัน |
ได้ไหม | |
6:37  | มองโลกภายนอกตัวเรา |
ที่เต็มไปด้วยการแบ่งแยกอันมหาศาล… | |
6:41  | |
6:46  | ...และภายในจิตใจ |
เราก็แตกแยกออกเป็นส่วนๆ | |
6:56  | |
7:03  | แล้วเราก็ถามตนเองว่า… |
7:09  | เป็นไปได้ไหม ที่จะมองให้เห็น |
ทั้งภายนอกและภายใน… | |
7:18  | …อย่างเป็นกระแสเดียวกันทั้งหมด |
ไม่แบ่งแยก… | |
7:26  | |
7:31  | ...แยกออกจากกันไม่ได้ มองดูกระบวนการ |
ของความคิดอย่างเป็นทั้งหมด | |
7:41  | การมองเช่นนั้น เป็นไปได้ไหม |
7:44  | หรือว่าจิตของเราแตกแยกเป็นส่วนๆ |
ถูกแบ่งแยกจนเราไม่สามารถ… | |
7:53  | |
7:59  | |
8:07  | ที่จะมองเห็นการเคลื่อนไหวอันเป็นทั้งหมด |
ของชีวิต อย่างเป็นกระแสเดียวกัน | |
8:14  | คุณเข้าใจไหมครับ |
8:17  | ผมขอย้ำสิ่งที่เราพูดวันก่อน… |
8:25  | ว่าเรากำลังคิดร่วมกัน ใคร่ครวญปัญหานี้ |
ร่วมกัน… | |
8:31  | |
8:35  | มิใช่ผู้พูดเท่านั้นที่สืบค้น |
ส่วนคุณเป็นผู้ฟัง… | |
8:42  | |
8:51  | …แต่ทั้งคุณและผู้พูดร่วมกัน |
ค้นหาด้วยตัวเราเอง… | |
9:00  | ...ว่ามีหรือ วิถีแห่งการดำรงชีวิต |
ที่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง… | |
9:07  | |
9:13  | ...เป็นทั้งหมด |
ซึ่งไม่ใช่เป็นวิถีของคุณหรือของผู้พูด… | |
9:18  | |
9:24  | แต่ชีวิตอันเป็นกระแส |
ที่ปราศจากการเริ่มต้นและการสิ้นสุด | |
9:33  | |
9:43  | การค้นหาชีวิตเช่นนี้ |
ผมขอชี้ให้เห็นว่า… | |
9:47  | |
9:51  | ...มันสำคัญที่เราจะต้องรู้ตัว |
ถึงการมองแบบแยกส่วนของเราเอง… | |
10:06  | คุณอาจจะเป็นนักจิตวิทยา |
หรือนักจิตบำบัด ที่ผ่านการฝึก… | |
10:11  | |
10:16  | …อบรมมาเฉพาะด้าน ดังนั้นสมอง |
และอิทธิพลกำหนดของคุณ… | |
10:23  | …ถูกหล่อหลอมมาแล้ว |
ทำให้คุณไม่สามารถมองเห็นทั้งหมดได้… | |
10:27  | |
10:32  | หรือคุณอาจเป็นนักธุรกิจ |
ก็ยังเป็นปรากฏการณ์เดียวกัน | |
10:35  | |
10:40  | หรือถ้าคุณเป็นนักการเมือง |
ก็เป็นเคราะห์ร้ายของคุณ | |
10:48  | หรือถ้าคุณเป็นผู้มีจิตแห่งศาสนา |
ฝักใฝ่ทางศาสนา… | |
10:57  | …ไม่ยอมรับลัทธิคัมภีร์ หลักความเชื่อ |
พิธีกรรมใดๆ ทั้งหมดนั้น… | |
11:10  | หรือแม้มนุษย์ธรรมดาสามัญ |
ทุกคนก็เป็นส่วนหนึ่งของกระแสนี้… | |
11:18  | |
11:24  | ที่มีทั้งความวิตกกังวล ความทุกข์โศก |
ความสุขเพลิดเพลินและความกลัว… | |
11:30  | |
11:34  | …มีการแก่งแย่งชิงดี การเปรียบเทียบ |
เปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น และ… | |
11:44  | |
11:54  | ...พยายามที่จะไปให้ถึงเป้าหมายบางอย่าง |
ที่เขาคิดขึ้นและหวังจะได้พบ | |
12:00  | เราทุกคนตระหนักถึง… |
12:10  | การแบ่งแยกออกเป็นส่วนๆ |
ของตนเองไหม รู้ตัวอย่างแท้จริงหรือเปล่า | |
12:13  | มิใช่เพียงจินตนาการว่าคุณแตกแยกเป็นส่วนๆ |
แล้วคิดเอาเองว่าคุณเป็นอย่างนั้น | |
12:20  | ตามทันไหมครับ |
12:22  | ถ้าแนวคิดแบบแยกส่วนแข็งแกร่งมาก |
จนแนวคิดนั้นได้หล่อหลอมการคิดของเรา… | |
12:27  | |
12:33  | ...คุณจึงคิดว่าตัวคุณถูกแยกเป็นส่วนๆ |
หรือไม่คุณก็สังเกต… | |
12:37  | |
12:44  | สภาวะจิตที่เป็นอยู่จริง ซึ่งถูกแบ่งแยก |
ออกเป็นเสี่ยงๆ กระจัดกระจาย คับแคบ | |
12:53  | จิตเช่นนั้นจะสามารถสังเกตเห็น |
กระแสอันซับซ้อนเหนือธรรมดานี้… | |
12:57  | |
13:06  | ...ที่ทั้งงดงามและล้ำลึกยิ่ง |
สังเกตเห็นกระแสนี้อย่างสมบูรณ์ได้ไหม | |
13:13  | |
13:18  | คุณเข้าใจคำถามของผมไหม |
13:30  | พวกคุณไม่ได้มาเพื่อฟังผมนะครับ |
13:34  | ผมเพียงบังเอิญนั่งอยู่บนเวทีนี้ |
ก็เพื่อความสะดวกของคุณ… | |
13:38  | |
13:43  | ...เพื่อทุกคนจะได้มองเห็น |
แต่ผู้พูดไม่ได้มีอำนาจเหนือคุณ | |
13:48  | |
13:52  | ในเรื่องทางจิตวิญญาณ |
เรื่องทางจิตใจ… | |
13:56  | เรื่องการสืบค้นนั้นต้องไม่มีอำนาจเหนือ |
ไม่มีคุรุ เรื่องนี้ต้องชัดเจน | |
14:07  | |
14:10  | นั่นคือ ถ้าคุณยังคงแบกความรู้ของคนอื่น |
ซึ่งบางทีความรู้ทั้งหมด… | |
14:13  | |
14:19  | |
14:28  | …อาจเป็นผลมาจากคนอื่นๆ |
แล้วผนวกความรู้เฉพาะของคุณเอง… | |
14:32  | …เข้ากับความรู้ที่สั่งสมอยู่แล้ว |
ในสมองของคุณ แล้วค้นหาว่า… | |
14:43  | |
14:50  | มีหรือการกระทำหนึ่งเดียว… |
14:56  | …หรือสภาวะจิตหนึ่งเดียว |
ที่สามารถแก้ไขปัญหาทั้งปวงของเราได้ | |
15:01  | |
15:06  | คุณเข้าใจสิ่งที่เรากำลังพูดไหมครับ |
15:08  | เราเข้าใจในปัญหาตรงกันไหม |
15:25  | ความโง่เขลาเป็นส่วนหนึ่งของความรู้ |
15:33  | ใช่ไหมครับ |
15:42  | ผมสงสัยว่าคุณเห็นเช่นนั้นไหม |
15:44  | คุณก็รู้ถึงความคิดทั้งหมด |
ที่เกี่ยวกับนักบวช คุรุ ผู้รู้… | |
15:54  | …แนวความคิดหรือความเชื่อนั้น |
เชื่อตามกันมาว่ามีผู้เห็นแจ้ง รู้ชัด… | |
16:01  | |
16:11  | …และสามารถช่วยผู้อื่นให้เป็นอิสระ |
จากความโง่เขลาได้ | |
16:23  | แต่โดยทั่วไป และบ่อยครั้ง |
หาได้ยากยิ่ง… | |
16:31  | …ผู้มีอำนาจเหนือ ผู้มีความรู้… |
16:38  | …พยายามที่จะปัดเป่า |
ความโง่เขลาของคนอื่น… | |
16:43  | แต่ความรู้ของผู้รู้เอง |
ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของความโง่เขลา | |
16:51  | คุณตามทันไหมครับ |
16:55  | แต่ ณ ที่นี้ ที่เรามาร่วมกันสืบค้น |
เป็นเวลา… | |
16:59  | |
17:05  | …ถึง 20 ปีแล้ว |
ไม่มีอำนาจเหนือใดๆ ทั้งสิ้น | |
17:15  | เพราะอำนาจเหนือลักษณะใดก็ตาม |
ในเรื่องทางจิตวิญญาณ… | |
17:21  | ทำให้คุณกลายเป็นนักโทษภายใต้ระบบ |
ความเชื่อ แนวคิดหรือความรู้ของผู้อื่น | |
17:24  | |
17:31  | ในสภาพเช่นนั้น ไม่มีอิสรภาพเลย |
17:38  | การค้นหาว่ามีหรือ ทางออกจากปัญหายุ่งเหยิง |
อันมากมายของเรา | |
17:47  | |
17:53  | คือค้นหาว่ามีหรือ การเห็น |
การหยั่งรู้ การสังเกตลักษณะเดียว… | |
18:02  | …ที่เป็นอิสระอย่างสิ้นเชิง |
จากโครงสร้างนี้ | |
18:10  | …โครงสร้างทางจิตใจ |
ที่มนุษย์ได้ก่อขึ้น | |
18:15  | |
18:17  | คุณเข้าใจไหมครับ |
เราเข้าใจตรงกันหรือเปล่า | |
18:27  | คุณเห็นไหมว่าในการพิจารณาเรื่องนี้ |
เราต้องนอบน้อมอย่างยิ่ง... | |
18:40  | ...แต่ไม่ใช่เป็นการถ่อมตน |
ไม่ใช่การประจบประแจง... | |
18:48  | ...ไม่ใช่การเกาะชายจีวรผู้ใด |
แล้วพูดว่า "ฉันขอนอบน้อม" | |
18:58  | คุณลักษณะของความนอบน้อมนี้ |
ไม่มีความทระนง… | |
19:05  | ไม่เคยรู้จักความทระนง |
19:11  | คุณเข้าใจไหม |
มิฉะนั้นจะไม่ใช่ความนอบน้อม | |
19:15  | ขอให้ใส่ใจพิจารณาเรื่องนี้ |
19:19  | ผู้ที่ทระนง หยิ่งยโส |
ท่วมท้นไปด้วยความสำคัญตน… | |
19:23  | |
19:27  | หลงในความรู้ การตระหนักรู้ของตน |
และอื่นๆ … | |
19:35  | ...ในความรู้สึกเช่นนั้น |
มีความรู้สึกว่าตนเองสำคัญ | |
19:44  | แล้วด้วยสภาวะจิตเช่นนั้น |
เราพยายามบ่มเพาะความนอบน้อม… | |
19:52  | เรื่องเหล่านี้ คุณก็รู้ดีไม่ใช่หรือ |
20:01  | ดังนั้นจิตที่เต็มไปด้วยความทระนง |
ไม่ว่าในทางใด… | |
20:11  | |
20:18  | ไม่ว่าทางวิทยาศาสตร์ ศาสนา การเมือง |
หรือความรู้สึกว่าตนบรรลุความสำเร็จ… | |
20:20  | ซึ่งทำให้เรารู้สึกว่าตนเองสำคัญ |
และหยิ่งยโสยิ่ง… | |
20:30  | จิตเช่นนั้น ไม่มีวันเข้าใจคุณลักษณะ |
ที่เป็นอิสระอย่างสิ้นเชิงจากความยโสโอหัง | |
20:37  | |
20:46  | เราเข้าใจทั้งหมดนี้ตรงกันไหม |
20:52  | มนุษย์ได้เพียรพยายาม |
มานานหลายพันปี… | |
20:59  | |
21:04  | เพื่อค้นหาทางออกอันเป็นที่สุด |
ให้แก่ชีวิตของเขาโดยปฏิบัติตนเคร่งครัด | |
21:15  | ความเคร่งครัดเป็นความหยาบกระด้าง |
ความเข้มงวดและรุนแรง... | |
21:25  | |
21:30  | เป็นการยืนหยัดส่งเสียงประกาศตน |
ใช่ไหม… | |
21:40  | |
21:41  | เป็นความเคร่งครัดเถรตรง เช่นการใส่จีวร |
21:48  | |
21:50  | ขออภัย ผมไม่ได้พูดถึง |
สุภาพบุรุษเหล่านั้นที่นี่ | |
21:54  | การใส่จีวรสารพัดสีทั่วโลก… |
22:01  | ...และจินตนาการว่า |
พวกเขาใช้ชีวิตเรียบง่ายอย่างเคร่งครัด | |
22:08  | มันเป็นเพียงเสียงอึกทึก |
ของความเรียบง่ายของพวกเขา… | |
22:14  | ...ที่ขวางกั้นเขา |
จากความเป็นผู้เรียบง่ายที่แท้จริง | |
22:20  | ถ้าคุณเรียบง่ายจริง |
ไม่สำคัญเลยว่าคุณสวมใส่อาภรณ์แบบใด | |
22:24  | |
22:28  | แต่เสื้อผ้าอาภรณ์ได้กลายเป็น |
สิ่งสำคัญแสนพิเศษสำหรับโลกนี้ไปแล้ว… | |
22:30  | |
22:34  | ...ในโลกศาสนาด้วย |
ซึ่งแสดงถึงจารีต… | |
22:37  | |
22:44  | ...ที่คุณต่างรับมาปฏิบัติ |
ด้วยหวังว่าจะใช้ชีวิตที่เรียบง่าย | |
22:52  | มนุษย์ได้พยายามทำสิ่งต่างๆ มากมาย |
ทั้งใช้กลวิธีหลากหลายกับตนเอง… | |
22:56  | |
23:03  | ...ถ้าหากพวกเราเอาจริงเอาจัง |
ทุ่มเทอย่างเต็มความสามารถ… | |
23:14  | พยายามอย่างสัตย์ซื่อที่จะค้นหา |
วิถีการดำเนินชีวิต… | |
23:28  | ...อันเป็นวิถีแห่งปฏิบัติการ |
ซึ่งเกิดจากความเข้าใจชัดแจ้ง… | |
23:34  | |
23:39  | ...จากการหยั่งเห็น |
ถึงทางออกเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น | |
23:49  | ใช่ไหมครับ |
เราเข้าใจตรงกันไหม | |
23:58  | โปรดอย่าโกรธเคืองผมเลย |
พวกคุณที่ใส่จีวรแบบต่างๆ… | |
24:01  | |
24:07  | ...หรือทำสิ่งอื่นๆ |
เราได้ใคร่ครวญเรื่องทั้งหมดนั้นมาแล้ว | |
24:14  | ว่ามันไม่มีความหมายอะไรเลย |
24:20  | ครั้งหนึ่งผมเคยติดตามกลุ่มนักบวช |
ไปตามแถบเทือกเขาหิมาลัย | |
24:33  | ดินแดนอันงดงาม |
ด้วยดอกกุหลาบพันปี ดอกลิลลี่… | |
24:36  | |
24:44  | หมู่ดอกไม้แห่งเทือกเขาสูงระดับนั้น |
ต้นสนใหญ่อลังการ… | |
24:48  | |
24:55  | ...สูงเสียดฟ้าสีคราม |
อีกหมู่นกก็ส่งเสียงร้องขับขาน | |
25:00  | มันช่างเป็นวันที่งดงาม |
25:02  | แต่นักบวชเหล่านั้นไม่เคยแหงนมอง |
ไม่เคยมองดูพรรณพฤกษา… | |
25:07  | |
25:13  | มวลดอกไม้ ท้องฟ้า และความอัศจรรย์ |
น่าพิศวงของโลก เพราะว่าพวกเขา… | |
25:16  | |
25:25  | ...มัวหมกมุ่นอยู่กับพิธีกรรม |
และการท่องบ่นมนตรา | |
25:31  | พวกเขาคิดว่าจะได้พบสรวงสวรรค์ |
ด้วยวีถีทางนั้น | |
25:52  | แต่ ณ ที่นี้ เราขออธิบาย |
ความหมายของคำว่า "มนตรา" | |
25:57  | |
26:01  | ซึ่งพวกคุณอาจจะรู้แล้ว |
26:07  | มนตรา เป็นคำภาษาสันสกฤต |
ซึ่งหมายถึง… | |
26:13  | การพิจารณา การทำสมาธิ การพินิจ |
ใคร่ครวญถึงการไม่มีไม่เป็นอะไรเลย… | |
26:25  | ...และยังหมายถึงการปลดเปลื้องจาก |
การเอาตนเองเป็นศูนย์กลางความสำคัญ | |
26:34  | "มนตรา" หมายความเช่นนั้น |
26:39  | การพิจารณาใคร่ครวญในความอยากมี |
อยากเป็นของตัวคุณ และการละทิ้ง… | |
26:43  | |
26:47  | ...ความเห็นแก่ตัวทุกรูปแบบ |
นั่นคือความหมายที่แท้จริงของคำนี้ | |
26:53  | ดูสิ พวกโยคีทั้งหลาย |
ได้ทำอะไรกับคำคำนั้น! | |
26:59  | คุณเข้าใจไหมครับ |
27:12  | การเห็นถึงทั้งหมดนี้ |
เห็นการทรมานกายลักษณะต่างๆ… | |
27:16  | |
27:21  | ...เพื่อการหลุดพ้น เห็นพิธีกรรม |
การสวมใส่จีวรแบบต่างๆ… | |
27:25  | |
27:31  | การทำสิ่งเหล่านี้ซ้ำๆ ซากๆ |
ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมนุษย์… | |
27:34  | |
27:38  | ...และความสัมพันธ์ของเขา |
สังคมใหม่ที่ดีงามจึงไม่เคยเกิดขึ้น | |
27:46  | คำว่า "ดี" ไม่ได้มีความหมาย |
แบบเพลงกล่อมเด็กว่า "จงเป็นเด็กดี" | |
27:51  | |
28:01  | ดี ไม่ได้หมายถึงความน่าเคารพนับถือ |
ไม่ใช่คำที่คุณจะพูดได้ว่า… | |
28:08  | |
28:10  | "นั่นเป็นเรื่องโบราณคร่ำครึ |
ทิ้งมันไปเสีย"… | |
28:15  | แต่คำว่า "ดี" นั้น |
มีความหมาย มีนัยสำคัญที่ดีเลิศ… | |
28:18  | |
28:26  | แม้มนุษย์พากเพียรทำสิ่งเหล่านี้ |
ก็ยังไม่เคยก่อให้เกิดสังคมที่ดีได้… | |
28:31  | |
28:36  | ...สังคมที่ผู้คนดำรงอยู่ด้วยความสุข |
ปราศจากความขัดแย้ง ความรุนแรง… | |
28:39  | |
28:43  | ...เปี่ยมด้วยความรับผิดชอบ |
ความใส่ใจและความรักอันใหญ่หลวง | |
28:49  | |
28:53  | นี่คือความหมายที่แท้จริง |
ของคำว่า "ดี" | |
28:57  | มนุษย์ยังไม่สามารถ |
สร้างสังคมที่ดีเช่นนั้นได้ | |
29:05  | เหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความน่าเกลียด |
ขึ้นในโลก คือเราทุกคน… | |
29:12  | |
29:16  | …คือมนุษย์ส่วนใหญ่ อาจจะ 99% |
แตกแยกออกเป็นส่วนๆ | |
29:20  | |
29:26  | เมื่อเราตระหนัก |
ว่าเราอยู่ในสภาพที่แตกแยก… | |
29:31  | |
29:42  | เมื่อเรารับรู้ รู้ตัวถึงสภาพนี้ |
โดยปราศจากการเลือก... | |
29:48  | ...เพราะมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ |
29:57  | ไม่ใช่ผู้พูดยัดเยียดเรื่องนี้ให้คุณ |
แต่มันเป็นจริง | |
30:00  | |
30:12  | แล้วจิตเช่นนั้น |
ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็นส่วนๆ… | |
30:17  | …จิตใจซึ่งหมกหมุ่น |
ติดอยู่ในความเพ้อฝันต่างๆ… | |
30:20  | |
30:25  | …ความหลอกลวงอันเหลวไหล |
ไร้สาระทั้งทางอารมณ์ความรู้สึก… | |
30:33  | …จิตนั้นจะมาถึงจุดนี้ไหม |
30:37  | …เพื่อที่จะค้นหาทางออก |
ที่จริงแท้และยั่งยืนตลอดไป | |
30:44  | คุณเข้าใจคำถามไหม |
30:47  | เข้าใจไหมครับ |
31:03  | เราจะค้นหาอย่างไร |
31:11  | การค้นหาขึ้นอยู่กับคนอื่น |
อย่างนั้นหรือ | |
31:18  | ขอให้ติดตาม |
ด้วยความใส่ใจจริงๆ | |
31:21  | ผู้อื่นแม้เขาจะคิดว่าเขาเป็นผู้รู้ |
ที่ทรงอำนาจเพียงใดก็ตาม… | |
31:25  | |
31:31  | ...หรือเขาเป็นนั่น เป็นนี่ เขาจะสามารถ |
นำพาหรือช่วยคุณให้พบทางออกได้หรือ | |
31:42  | ช่วยได้หรือเปล่า |
31:43  | โปรดถามคำถามนี้ต่อตัวคุณเอง |
31:50  | มีกลุ่มใด ประชาคมใด… |
31:57  | |
32:04  | ...แนวความคิด หรือข้อสรุปชุดใด |
ที่จะช่วยคุณให้เข้าถึงสภาวะนั้นได้ | |
32:11  | หรือเราต้องเป็นแสงสว่างแห่งตน |
32:21  | ไม่ใช่แสงสว่างจากตะเกียง จากเปลวเทียน |
หรือเปลวไฟ ที่ผู้อื่นจุดให้ | |
32:28  | |
32:33  | ตามทันไหมครับ |
32:35  | โปรดทุ่มเทหัวใจคุณ |
เพื่อทำความเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ | |
32:42  | ซึ่งหมายถึงไม่เพียงหัวใจคุณเท่านั้น |
แต่รวมถึงจิตและสมองของคุณด้วย | |
32:57  | อิสรภาพไม่ใช่การประพฤติตามอำเภอใจ |
33:09  | ซึ่งเป็นความไม่ประสีประสา |
ที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก… | |
33:14  | |
33:17  | ...เพราะว่าทุกคนต่างทำ |
ในสิ่งที่ตนเองต้องการ… | |
33:25  | และการขัดขวางยับยั้งไม่ให้ทำ |
ถือว่าไม่ให้เติมเต็มความปรารถนา | |
33:28  | |
33:34  | ฉะนั้น การทำตามอำเภอใจ |
ในทุกๆ ทาง… | |
33:37  | |
33:42  | ทั้งทางศาสนา สังคม |
และศีลธรรม จึงถูกกระตุ้นเสริม | |
33:54  | และการทำตามใจตนเอง ซึ่งเป็นการทำ |
ในสิ่งที่แต่ละคนชอบ หรือการพูดว่า… | |
33:56  | |
33:59  | |
34:05  | "มันถูกใจฉัน ฉันรู้สึกดีกับมัน" |
เช่นนั้นเป็นการปฏิเสธอิสรภาพ | |
34:18  | เรากำลังพูดถึงอิสระทางจิตใจ |
ไม่ใช่อิสรภาพทางกฎหมาย… | |
34:21  | |
34:27  | ไม่ใช่อิสรภาพจากตำรวจ จากการจ่ายภาษีอากร |
แต่เป็นอิสรภาพที่… | |
34:32  | |
34:41  | …พ้นจากการพึ่งพาผู้อื่นทางจิตใจ |
เพราะผู้อื่นเมื่อเขาสอนคุณ… | |
34:43  | |
34:48  | เขาสอนทั้งจากความรู้ |
จากตำแหน่งและสถานภาพของเขา… | |
34:52  | |
34:57  | ความรู้นั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของความไม่รู้ |
เพราะความรู้ไม่เคยสมบูรณ์ | |
35:02  | ดังนั้นความรู้จึงเป็นส่วนหนึ่ง |
ของความไม่รู้หรือความโง่เขลาเสมอ | |
35:07  | ใช่ไหมครับ |
35:10  | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจไหม |
35:15  | แน่นอนความรู้ไม่เคยเป็นทั้งหมด |
ไม่เคยสมบูรณ์ครบถ้วน | |
35:18  | |
35:23  | ดังนั้นในความรู้ |
จึงมีความไม่รู้ ความโง่เขลาอยู่ด้วย | |
35:29  | เมื่อคุณตระหนักเห็นเช่นนั้น |
เห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะพึ่งพิง… | |
35:33  | |
35:39  | …ในเรื่องทางจิตวิญญาณ ทางจิตใจ… |
35:44  | …หรือเรื่องการสืบค้นใคร่ครวญ |
ทางศาสนาอย่างลึกซึ้ง | |
35:50  | เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะพึ่งพิงใคร |
นั่นคืออิสรภาพ… | |
35:59  | …ที่เกิดขึ้นพร้อมกับความรับผิดชอบ |
ที่จะเป็นแสงสว่างแห่งตน | |
36:01  | |
36:09  | ตามทันไหมครับ |
เราเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า | |
36:15  | เพราะว่าเรากำลังร่วมกันค้นหา |
โปรดค้นหาด้วยตัวคุณเอง… | |
36:20  | |
36:27  | ไม่ใช่อยู่ในโอวาทหรือคำสั่งของผู้อื่น |
ไม่ใช่ถูกกระตุ้นโดยคนอื่น… | |
36:32  | |
36:37  | ไม่ใช่คนอื่นส่งเสริมให้กำลังใจ แต่ค้นหา |
ด้วยตัวเราเองทั้งหมดอย่างแท้จริง… | |
36:40  | |
36:45  | ซึ่งไม่ใช่การยึดตนเป็นสำคัญ |
เราจึงจะเป็นแสงสว่างแห่งตนได้ | |
36:51  | |
36:58  | ใช่ไหมครับ |
37:05  | เราเข้าใจเรื่องนี้ด้วยกันไหม |
37:07  | ไม่ใช่การเห็นด้วย |
หรือถูกต้อนให้จนมุม | |
37:16  | ฉะนั้นคุณ |
ไม่ได้ถูกบังคับให้เห็นด้วย | |
37:25  | ไม่ได้ถูกกระตุ้นด้วยความจริงจังของผู้พูด |
37:36  | ถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็เป็นเพียงเปลวไฟ |
ที่จะดับมืดลงด้วยแรงลม | |
37:41  | |
37:57  | จากสิ่งที่พูดมาทั้งหมดนี้ |
จิตของคุณ จิตซึ่งคือสมอง… | |
38:00  | |
38:04  | |
38:09  | …ประสาทสัมผัส |
คุณภาพของการคิดของคุณ... | |
38:17  | |
38:22  | …โดยที่รู้ดีถึงข้อจำกัดของมัน… |
38:28  | …พร้อมไหม ไม่ใช่การเตรียมพร้อม |
ผมจะไม่ใช้คำว่า "เตรียมพร้อม"… | |
38:32  | |
38:34  | …เพราะการเตรียมพร้อมหมายถึงกาลเวลา |
ซึ่งเป็นทฤษฎีโปรดของคุณ… | |
38:37  | |
38:41  | …ที่เราต้องใช้เวลา |
ในการเป็นแสงสว่างแห่งตน | |
39:00  | เมื่อจิตของเราได้ฟังเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว |
แม้ว่าคุณเพิ่งฟังเป็นครั้งแรก | |
39:05  | |
39:13  | และเมื่อคุณฟัง |
อย่างเป็นครั้งแรกจริงๆ เท่านั้น… | |
39:16  | ถ้าคุณใส่ใจฟังอย่างแท้จริงเท่านั้น |
39:21  | คุณรู้ไหม มันคล้ายกับการมองดู |
ดวงอาทิตย์ขึ้นหรือลาลับ… | |
39:30  | ...ความงามและแสงอันพิเศษสุด |
ไม่เคยเหมือนเดิมเลย | |
39:39  | คุณดูมันได้วันแล้ววันเล่า |
เดือนแล้วเดือนเล่า… | |
39:45  | …คุณไม่เคยพูดว่า |
"ฉันเคยเห็นแล้วครั้งหนึ่ง มันก็พอแล้ว" | |
39:56  | หากเราใส่ใจฟังในสิ่งที่ได้พูดมา |
และสิ่งที่กำลังพูดอยู่นี้ | |
40:00  | |
40:03  | มันก็ไม่เป็นสิ่งซ้ำซาก |
40:11  | ความงามไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้น |
เหมือนเดิมตลอดไป แต่มันใหม่เสมอ | |
40:23  | |
40:28  | เมื่อคุณดูภาพเขียนคลาสสิค |
อันน่าพิศวง… | |
40:34  | ...หรือคุณฟังดนตรี |
มันใหม่ตลอดกาล | |
40:38  | |
40:45  | แต่จิตของเรา |
ถูกทำให้ทื่อทึบด้วยถ้อยคำ… | |
40:53  | เมื่อเราฟังคำพูดซ้ำๆ |
เราก็บอกว่า "ฉันเบื่อแล้ว… | |
40:56  | …คุณเคยพูดเรื่องทั้งหมดนั้นมาแล้ว" |
41:04  | แต่ถ้าคุณฟัง |
ก็มีอะไรบางอย่างใหม่อยู่เสมอ… | |
41:07  | |
41:12  | ...เฉกเช่นอาทิตย์ยามตกดิน |
ดวงดาวยามย่ำค่ำ และน้ำในแม่น้ำ | |
41:15  | |
41:19  | (avoir le temps) |
41:37  | เรายังมีเวลาเหลืออยู่อีก |
41:52  | เราขอถามคุณว่า |
จิตรวมทั้งหัวใจ ทั้งหมดของชีวิตเรา… | |
41:56  | |
42:00  | |
42:04  | |
42:12  | ทั้งภาวะของประสาทสัมผัสที่ไม่ถูกแบ่งแยก |
คุณเข้าใจไหม เป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด… | |
42:19  | |
42:21  | |
42:33  | อีกทั้งความคิดและการคิด |
ที่รู้ว่ามันถูกจำกัด แยกออกเป็นส่วนๆ… | |
42:40  | |
42:44  | …ติดอยู่ในกาลเวลาเสมอ |
และสมองอันเป็นผลพวงของ… | |
42:48  | |
42:55  | ...การถูกกำหนดมานานหลายพันปี… |
43:00  | …เต็มไปด้วยความทรงจำ ความรู้ |
ประสบการณ์ เหมือนกับคอมพิวเตอร์ | |
43:07  | |
43:09  | แต่แน่นอน สมองมีความสามารถ |
เหนือกว่าคอมพิวเตอร์ | |
43:12  | |
43:17  | สมองได้ประดิษฐ์คอมพิวเตอร์ แต่สมอง |
ก็ทำงานตลอดเวลาเหมือนกับคอมพิวเตอร์ | |
43:24  | เราจึงถามว่า |
เราสามารถใคร่ครวญ… | |
43:29  | …สืบค้นเรื่องทั้งหมดนี้ |
ด้วยจิตลักษณะนี้ได้ไหม | |
43:37  | หรือว่าจิตเพียงอยู่ในภาวะการสังเกต |
ที่สังเกตโดยปราศจากผู้สังเกต | |
43:47  | |
43:55  | เพราะผู้สังเกตคืออดีต ผู้สังเกตคือผลของ |
ประสบการณ์ทั้งหมด ของประสาทสัมผัส | |
43:58  | |
44:04  | |
44:09  | การตอบสนอง ปฏิกิริยา |
ความทรงจำทั้งปวง ผู้สังเกตคือทั้งหมดนั้น | |
44:12  | การสังเกตโดยไร้ผู้สังเกต… |
44:23  | จึงมีเพียงการสังเกตที่บริสุทธิ์เท่านั้น |
ไม่มีการบิดเบือน ไม่เคลื่อนคิดออกไป | |
44:30  | |
44:39  | ไม่ใช่ผลของการเลือก ชอบหรือไม่ชอบ |
เพียงแต่สังเกตเท่านั้น | |
44:49  | ในภาวะการสังเกตที่บริสุทธิ์ |
มีปฏิบัติการเพียงหนึ่งเดียวไหม… | |
44:55  | |
45:10  | การรับรู้ที่เป็นทั้งหมดเพียงหนึ่งเดียว |
ที่จะแก้ปัญหาทั้งปวงได้สิ้นเชิงมีไหม | |
45:18  | |
45:23  | คุณเข้าใจไหมครับ |
45:32  | มีครับ… |
45:37  | ฟังให้ดีนะครับ! |
45:41  | ผู้พูดบอกว่ามีครับ |
45:45  | เป็นธรรมดา |
ที่คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย | |
45:48  | เพราะถ้าคุณตระหนักรู้ถึงมัน |
คุณก็ไม่มาที่นี่ | |
45:59  | โปรดฟังให้ดีนะครับ |
ผู้พูดบอกว่า … | |
46:05  | ปฏิบัติการนั้นไม่ใช่อำนาจเหนือ |
ไม่ใช่ผลของประสบการณ์… | |
46:13  | |
46:19  | ...ไม่ใช่ผลของความรู้ที่สั่งสมมา |
ไม่ใช่ทั้งหมดนั้น | |
46:24  | |
46:26  | |
46:32  | ผู้พูดบอกว่า มีคำตอบ |
มีทางออกจากสิ่งทั้งปวงนี้… | |
46:37  | ...ออกจากความสับสน ความทุกข์ระทม |
ความกลัว ความทรมาน ความสยดสยอง | |
46:44  | ใช่ไหมครับ |
46:47  | อย่าได้ยอมรับที่พูดมานี้ |
46:55  | เมื่อสืบค้นถึงจุดนี้ |
คุณอยู่ตรงไหน | |
47:02  | ได้โปรดเถิดครับ |
ผู้พูดถามด้วยความจริงจังอย่างยิ่ง | |
47:04  | |
47:09  | เราได้พูดคุยกันมา 20 นาที |
หนึ่งชั่วโมง 40, 50 นาทีแล้ว… | |
47:17  | …เมื่อมาถึงจุดจบแล้ว |
คุณสมบัติของจิตคุณที่สามารถ… | |
47:22  | |
47:25  | โปรดฟังให้ดี |
จิตที่สามารถรองรับอะไรบางอย่างได้ | |
47:29  | คุณตอบว่า "ใช่" ที่ว่า "ใช่" นั้น |
เป็นการค้นพบด้วยตัวคุณเอง | |
47:31  | เป็นแสงสว่างของตัวคุณเอง |
47:42  | เป็นความใส่ใจอันสมบูรณ์ของตัวคุณ |
ที่คุณเองทุ่มเทให้แก่การค้นหา | |
47:46  | |
48:13  | ผมจะสืบค้นต่อไป |
อย่างระมัดระวัง | |
48:21  | เราต้องมีปัญญา |
48:30  | ปัญญาแตกต่างจากความรู้ |
48:37  | เราได้ชี้ให้เห็นแล้วว่า |
ในความรู้ยังมีความโง่เขลา | |
48:43  | |
48:47  | ใช่ไหมครับ |
48:50  | แต่ทว่าปัญญา |
เป็นอิสระจากความโง่เขลา... | |
48:59  | ดังนั้นจึงเป็นอิสระจากสิ่งลวง |
49:06  | และปัญญา |
ไม่ใช่ผลจากความรู้ที่สั่งสมมา | |
49:12  | |
49:15  | |
49:21  | คุณสมบัติแห่งปัญญาจะเกิดขึ้น |
เมื่อมีการหยั่งเห็นและมีปฏิบัติการ | |
49:31  | นั่นคือเกิดการหยั่งเห็นและไม่มีช่องว่าง |
ระหว่างการหยั่งเห็นกับปฏิบัติการ | |
49:34  | |
49:42  | การเห็นนั่นแหละคือปฏิบัติการ |
49:47  | ผมสงสัยว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้ไหม |
49:54  | คุณตามทันไหมครับ |
49:59  | เมื่อคุณเห็นอันตราย |
เช่น หน้าผาสูงชัน | |
50:06  | การหยั่งเห็นนั่นเองคือปฏิบัติการ |
ที่คุณถอยห่างในทันที | |
50:11  | |
50:13  | นั่นคือปัญญา |
นั่นคือส่วนหนึ่งของปัญญานั้น | |
50:16  | เมื่อคุณเห็นงูที่อันตราย |
ปฏิบัติการก็เกิดขึ้นทันที | |
50:22  | ใช่ไหมครับ |
50:24  | ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย เพราะมัน |
เป็นปฏิกิริยาตอบสนองทางกาย | |
50:27  | |
50:35  | การตอบสนองทางกาย |
เป็นการป้องกันตนเอง ซึ่งก็คือปัญญา | |
50:41  | |
50:42  | ผู้ไม่มีปัญญา เห็นอันตรายแล้ว |
ยังปล่อยให้มันเกิดขึ้น | |
50:51  | คุณเข้าใจไหมครับ |
50:54  | ปัญญา คือการหยั่งเห็นอันตราย… |
50:56  | |
51:02  | ...เห็นถึงอันตรายทางจิตใจ |
แล้วปฏิบัติการก็เกิดขึ้นทันที | |
51:05  | นั่นคือปัญญา |
51:13  | การพึ่งพาผู้อื่นในทางจิตใจ |
เป็นอันตราย … | |
51:25  | พึ่งพิงเพื่อความอาทร |
ความรัก ความอบอุ่นใจ… | |
51:28  | และพึ่งพิงเพื่อการเห็นแจ้ง เป็นอันตราย |
เพราะทำให้คุณไม่เป็นอิสระ | |
51:33  | |
51:42  | ดังนั้น |
การหยั่งเห็นถึงอันตราย… | |
51:46  | และปฏิบัติการของการหยั่งเห็นนั่นเอง |
คือปัญญา | |
51:53  | ใช่ไหมครับ |
51:58  | เราต้องมีคุณภาวะแห่งปัญญานั้น |
52:09  | ปัญญานั้นจะไม่เกิดขึ้น |
ถ้าคุณยอมทำตาม เลียนแบบ… | |
52:16  | …ปรับตัวตามแบบแผน |
ที่วางไว้โดยคุรุ… | |
52:19  | |
52:26  | ...หรือใครก็ตามที่งี่เง่า |
52:37  | ดังนั้น มีอุดมคติและมีปฏิบัติการ |
ซึ่งแตกต่างจากอุดมคติ… | |
52:44  | |
52:47  | …หรือการสยบยอมทำตาม |
หรือการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับอุดมคติ | |
52:51  | |
52:56  | …ซึ่งเป็นการขาดการหยั่งเห็น |
ขาดการเห็นกระบวนการนี้ตามความเป็นจริง | |
53:01  | เมื่อเกิดการหยั่งเห็น |
อุดมคติ การเลียนแบบ… | |
53:06  | …การสยบยอม การทำตาม |
ทั้งหมดนั้นก็จบสิ้นลง นั่นคือปัญญา | |
53:09  | |
53:13  | คุณตามทันไหมครับ ผมไม่ได้ |
ให้คำจำกัดความของปัญญานะครับ | |
53:14  | แต่มันเป็นเช่นนั้น |
53:18  | คนผิดปกติทางจิตเท่านั้น |
ที่เห็นอันตรายแล้วยังดำเนินชีวิตดังเดิม | |
53:27  | คนจิตผิดปกติ คนโง่เขลา |
คนไร้ความคิดทั้งหลาย… | |
53:31  | คนที่หลงไปตาม |
ความแปลกพิกลของตนเอง… | |
53:39  | …ความสุขเพลิดเพลินของตน |
แล้วให้ความหมายที่สมเหตุสมผลแก่มัน | |
53:44  | ดังนั้นเราต้องมี |
คุณภาวะแห่งปัญญานี้ | |
53:52  | ด้วยปัญญาเช่นนี้… |
54:01  | …จะเกิดสภาวะอันเป็นกระแส |
หรือคุณจะเรียกว่าอะไรก็ตาม… | |
54:07  | |
54:13  | ...ภาวะที่สามารถแก้ปัญหาความขัดแย้ง |
และความทุกข์ระทมทั้งปวงจะเกิดขึ้นไหม | |
54:20  | คุณตามทันไหมครับ |
54:23  | จิตที่เปี่ยมด้วยปัญญา |
54:31  | จิตนั้นสืบค้นใคร่ครวญอยู่เสมอ |
54:40  | ถาม: ฟังดูเหมือนจะรุนแรงนะครับ |
จิตลักษณะนี้ไม่ควรจะรุนแรง | |
54:44  | |
54:48  | ผมขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่ |
54:51  | กฤษณมูรติ: คุณครับ ผมขอชี้ให้เห็น |
ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง… | |
54:55  | Q: คุณไม่อาจนิยาม "ปัญญา" |
ในลักษณะที่รุนแรงเช่นนั้น… | |
55:01  | ผลที่ตามมาของการทำเช่นนั้น |
เป็นความรุนแรง… | |
55:06  | รุนแรงต่อตัวคุณเอง |
รุนแรงต่อเพื่อนมนุษย์ | |
55:08  | |
55:12  | เป็นความสัตย์จริงครับ |
55:15  | K: ในช่วงอีก 5 วัน |
จะมีการสนทนาถามตอบ | |
55:27  | ขอให้ถามคำถามเหล่านี้ในช่วงนั้น |
55:34  | ผู้พูดไม่ได้ห้ามคุณไม่ให้ถาม… |
55:38  | ไม่ได้ห้ามไม่ให้สงสัยในสิ่งที่เขาพูด |
หรือตั้งคำถามต่อทุกสิ่งที่เขาพูด | |
55:41  | |
55:48  | แต่ไม่ใช่โอกาสนี้ |
55:55  | โปรดอดใจรอ |
และนึกถึงคนอื่นด้วยครับ | |
56:11  | ด้วยปัญญาดังกล่าว เราค้นหาว่ามีหรือ… |
56:20  | |
56:27  | …ซึ่งอาจจะไม่มีปฏิบัติการนั้น… |
56:35  | …สภาวะหรือคุณลักษณะนั้น |
ที่จะคลี่คลายทุกปัญหาของชีวิตเราได้ | |
56:39  | |
56:52  | มีแน่นอน |
แต่ผมลังเล เพราะว่า… | |
56:57  | |
57:06  | …เราต้องใช้คำพูด |
ที่ใช้กันจนผิดความหมาย | |
57:11  | ...เราต้องใช้คำ |
ที่สูญเสียความหมายของมันไปแล้ว | |
57:25  | เช่นคำว่า "รัก" ได้กลายเป็น |
เรื่องทางเพศ ทางประสาทสัมผัส | |
57:31  | เป็นเรื่องความรู้สึกทางกาย |
ซึ่งแฝงอยู่ด้วยความสุขเพลิดเพลิน… | |
57:43  | …ความกลัว ความวิตกกังวล การพึ่งพิง… |
57:54  | รวมถึงความน่าเกลียดทั้งหลาย |
ที่เกิดขึ้นในสิ่งที่เรียกว่าความสัมพันธ์ | |
57:58  | |
58:04  | ดังนั้นเราใช้คำๆ นี้ด้วยความกังขายิ่ง |
58:31  | ความรักไม่เกี่ยวข้องกันเลย |
กับความริษยา ความกลัว หรือความทุกข์โศก | |
58:38  | |
58:46  | ความรักคือความรับผิดชอบอย่างเต็มเปี่ยม |
ไม่ใช่ต่อคนใกล้ตัวเท่านั้น… | |
58:52  | |
58:54  | |
58:59  | แต่รับผิดชอบต่อชีวิตทั้งมวล ไม่ใช่เพียง |
ชีวิตคุณเองเท่านั้น แต่ชีวิตอื่นๆ ด้วย | |
59:05  | ผมขอบอกว่า |
ความรักคือคำตอบต่อทั้งหมด | |
59:15  | หากปราศจากความรัก |
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม | |
59:21  | …จะยืนด้วยศีรษะไปจนตลอดชีวิต… |
59:26  | …จะนั่งในท่าดอกบัว หรืออะไรก็ตาม |
59:38  | ด้วยปัญญาเช่นนี้ |
สภาวะอื่นก็เกิดขึ้น | |
59:44  | คุณเข้าใจไหมครับ |
59:47  | หากปราศจากปัญญา |
คุณไม่สามารถมีอีกสภาวะหนึ่ง | |
59:56  | ปัญญาและความรัก |
ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ | |
1:00:00  | และด้วยเหตุนี้ความเมตตา |
จึงมีคุณภาวะแห่งปัญญาอันยิ่งใหญ่ | |
1:00:02  | และนั่นคือคำตอบ |
ที่จะสลายปัญหาของเราได้ทั้งหมด | |
1:00:12  | แค่นี้ครับ |
1:00:15  | ผมขอตัวนะครับ |
1:00:23  | Можно мне уйти? |
1:00:40  | Posso andare? |